Ἡ Ἁγία Πεντηκοστή

Τὸ Πνεῦμα τό Ἅγιον ὑπῆρχε, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει. Παρακάλεσέ Το νὰ ἐπιφοιτήοει πάνω σου, γιὰ νὰ βρίσκεσαι πάντοτε ἐντός τῆς Χάριτός Του.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι ζωὴ ὅλων τῶν ὄντων, Πνεῦμα ζωοποιόν. Παρακάλεσέ Το νὰ ζωοποιήσει τὴν ψυχή σου γιὰ τὴν αἰώνια ζωή.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι πῦρ. Παρακάλεσέ Το νὰ ἀποτεφρώσει ὅλο τὸ κακὸ ἐντός σου καὶ νὰ ἀνάψει μέσα σου τὸν λύχνο τῆς καρδιᾶς σου γιὰ πάντα, ὥστε νὰ μὴ τὴν καταλάβει κανένα σκότος.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι φῶς. Παρακάλεσέ Το νὰ σὲ φωτίσει, γιὰ νὰ λάμψεις ὡς ἀστὴρ στὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι Θεός. Παρακάλεσέ Το νὰ σὲ ἁγιάσει καὶ νὰ σὲ καταστήσει μέτοχον Αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰώνας.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι τὸ πᾶν. Παρακάλεσέ Το ὡς «θησαυρὸ τῶν ἀγαθῶν» νὰ ἐκχυθεῖ στὴν καρδιά σου καὶ νὰ τὴν πληρώσει μὲ τὴν ἀτελεύτητη χαρά, γιὰ νὰ εἶσαι πλούσιος εἰς τοὺς αἰώνας.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι Πνεῦμα ἀθάνατον. Παρακάλεσέ Το νὰ γίνεις καὶ σὺ πνεῦμα, διότι εἶναι ἀδύνατον στὴν σάρκα καὶ τὸ αἷμα νὰ κληρονομήσουν τὴν αἰώνιο ζωή. Πρέπει καὶ αὐτὰ μὲ θαυμαστὸ τρόπο ἀπὸ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ζωὴ νὰ γίνουν πνευματικά. Λέγε στὴν καρδιά σου: «Καρδιά μου, τί κάνεις ἐδῶ στὴν γῆ; Γιατί βασανίζεσαι καὶ δὲν θέλεις νὰ ὑψωθεῖς πάνω ἀπὸ τὴν σκόνη; Γιατί λυπᾶσαι γιὰ τὶς γήινες δυσκολίες καὶ ἀτυχίες; Διότι ἐδῶ στὴν γῆ τίποτε δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸν οὐρανὸ καὶ τὴν δικαιοσύνη Του, ἐνῶ ἐσύ πρέπει νὰ ἀνήκεις στὸν οὐρανό».

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σὲ καλεῖ στὸν οὐρανό. Ὤ, γρηγόρησον, γρηγόρησον, γιὰ νὰ ἀνταποκριθεῖς στὴν κλήση Του!

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι......Παράκλητος. Πρόσελθε νοερῶς καὶ ἐπίπεσε ἐπὶ τοῦ στήθους καὶ κλάψε ἔμπροσθέν Του. Ἀνάγγειλέ Του τὶς θλίψεις σου καὶ τὶς λῦπες σου. Παρακάλεσέ Τον καὶ μὴ ντραπεῖς γιὰ τὶς ἀδυναμίες σου, διότι Αὐτὸς εἶναι Πατέρας σου καὶ δὲν θὰ σὲ αἰσχυνθεῖ οὔτε θὰ σὲ ἀποστραφεῖ. Ἀντιθέτως, Αὐτὸς εἶναι ἀγαθὸς (Ματθ. ιθ’, 17). Αὐτὸς ὅλα θὰ τὰ κατανοήσει, θὰ σὲ παρηγορήσει μὲ θεϊκὴ παρηγοριὰ ἀπεριόριστη καὶ ἀνεξάντλητη καὶ θὰ ἐξαλείψει κάθε δάκρυ ἀπὸ τὰ μάτια σου (Ἀποκ. ζ΄, 17).

Βλέπε τὸν ἐπίγειο Ναὸ πῶς εἶναι διακοσμημένος μὲ πολλὰ ἄνθη καὶ ἐνθυμοῦ ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔχει τὴν δύναμι νὰ σὲ πλημμυρίσει μὲ εὐωδία ζωῆς, ἡ ὁποία δὲν θὰ μαραθεῖ εἰς τοὺς αἰώνας.

Ὢ Πνεῦμα Ἅγιον, δῶσε νὰ σὲ διακονοῦμε ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ, καὶ «ἐλθέ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν». Δὲν νοσταλγεῖ τόσο ἡ ἔρημος γιὰ τὶς σταγόνες τῆς βροχῆς, ὅσο νοσταλγεῖ ἡ καρδιὰ μας περιμένοντας τὸν ἐρχομό Σου. Ἐλθέ πρὸς ἡμᾶς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἡ χαρὰ ἡμῶν, τὸ πᾶν ἡμῶν.

Σὺ εἶσαι ὁ Αἰώνιος Θεὸς καὶ ἐν τῇ ἀγάπῃ Σου θὰ παραμείνουμε εἰς τοὺς αἰώνας, καὶ ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἕνα ὄνειρο καὶ ἕνα ποτάμι ποὺ ρέει δίπλα μας.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ

www.imaik.gr/

Δέσποινά μου, μη με εγκαταλείψεις

Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, εσύ που κυοφόρησες τον Σωτήρα Χριστό και Θεό μας, σ’ εσένα αναθέτω όλη την ελπίδα μου, και σ’ εσένα, την υψηλότερη από όλες τις ουράνιες αγγελικές Δυνάμεις, έχω την εμπιστοσύνη μου.

Εσύ, Πανάχραντη, φρούρησέ με με τη θεία χάρη σου. Κυβέρνησε τη ζωή μου και οδήγησέ με στο άγιο θέλημα του Υιού σου και Θεού μας. Εσύ δώρισέ μου τη συγχώρηση των αμαρτιών μου. Γίνε για μένα καταφύγιο, προστασία και βοήθεια και οδηγός, που με μεταφέρει στην αιώνια ζωή. Τη φοβερή μάλιστα ώρα του θανάτου μου, Δέσποινά μου, μη με εγκαταλείψεις, αλλά σπεύσε να με βοηθήσεις, και άρπαξέ με και σώσε με από την πικρή εξουσία των δαιμόνων· διότι έχεις στη θέλησή σου τη δυνατότητα, ως αληθινή Μητέρα του Θεού και Κυρία όλων...

Δέξου, πανευμενέστατη Παναγία Δέσποινα Θεομήτωρ, από μας τους ανάξιους δούλους σου, δώρα πολύτιμα και πρέποντα σ’ εσένα μόνο, εσύ που είσαι διαλεγμένη από όλες τις γενεές, εσύ που φάνηκες ανώτερη από κάθε δημιουργία των ουρανίων και των επιγείων, επειδή με τη μεσολάβησή σου γνωρίσαμε τον Υιό του Θεού, και με τη μεσολάβησή σου ο Κύριος των ουρανίων Δυνάμεων παρουσιάσθηκε ανάμεσά μας, και γίναμε άξιοι να λάβουμε το άγιο σώμα και αίμα του. Είσαι μακάρια εσύ στις γενεές των γενεών, Θεομακάριστη, εσύ που είσαι λαμπρότερη από τα Χερουβείμ, και ενδοξότερη από τα Σεραφείμ.

Και τώρα, πανύμνητη Παναγία Θεοτόκε, μην παύσεις να μεσιτεύεις για μας τους ανάξιους δούλους σου, για να σωθούμε από κάθε επιβουλή του Πονηρού και από κάθε δυσκολία, και να φυλαχθούμε άτρωτοι από κάθε επίθεση προερχόμενη από τα φαρμακερά βέλη του· αλλά και ως το τέλος φύλαξέ μας, με τις ικεσίες σου ακατάκριτους, ώστε σωζόμενοι με τη δική σου βοήθεια και αρωγή να αναπέμπουμε δοξολογία και αίνεση και ευχαριστία και προσκύνηση πάντοτε στον μόνο Τριαδικό Θεό και Δημιουργό όλων των δημιουργημάτων.

Αγαθή Δέσποινα και πανευγενέστατη Μητέρα του αγαθού και πανάγαθου και υπεράγαθου Θεού, ρίξε το βλέμμα σου στην προσευχή του ανάξιου και αχρείου δούλου σου με το σπλαχνικό σου μάτι, και πρόσφερε τη βοήθειά σου σ’ εμένα σύμφωνα με το πολύ έλεος της ανέκφραστης ευσπλαχνίας σου, και παράβλεψε τα αμαρτήματά μου, αυτά που έπραξα με λόγια και αυτά που έπραξα με έργα, αυτά που έπραξα με κάθε αίσθηση, τα εκούσια και τα ακούσια, αυτά που έπραξα συνειδητά και από άγνοια, και κάνε με όλον καινούριο άνθρωπο, με το να με καταστήσεις ναό του παναγίου και ζωοποιού και εξουσιαστικού Πνεύματος, που κατοίκησε και έριξε τη σκιά του στην πανάχραντη μήτρα σου, και που είναι η δύναμη του ύψιστου Θεού· διότι εσύ είσαι βοηθός εκείνων που εξαντλήθηκαν από τους κόπους, προστάτης εκείνων που κινδυνεύουν, σωτήρας εκείνων που βρέθηκαν σε κακοκαιρία, λιμάνι εκείνων που έπεσαν σε τρικυμία, ενίσχυση και βοηθός εκείνων που περικυκλώθηκαν από δυσκολίες.

Δώρισε στο δούλο σου κατάνυξη, γαλήνη των λογισμών, σταθερότητα του νου, συνετό νου, προσοχή της ψυχής, ταπεινό φρόνημα, αγιοπρεπή και ήρεμη κατάσταση, συνετό και συγκρατημένο ήθος, που φανερώνει ως αποδείξεις της εσωτερικής κατάστασης την τάξη της ψυχής και την ειρήνη, την οποία ο Κύριός μας χάρισε στους μαθητές του. Ας φθάσει η δέησή μου στον άγιο ναό σου και στο κατοικητήριο της δόξας σου. Ας χύσουν τα μάτια μου άφθονα δάκρυα, για να με καθαρίσεις από το ρύπο με τα δάκρυά μου, και να με σφουγγίσεις με τα νάματα των δακρύων, καθαρίζοντάς με από το ρύπο των παθών.

Διάγραψε το χρεόγραφο των αμαρτημάτων μου. Διασκόρπισε τα σύννεφα της λύπης μου, την ομίχλη και την ταραχή των λογισμών. Απομάκρυνε από μένα την καταιγίδα και τη θύελλα των παθών, και φύλαξέ με μέσα σε αταραξία και γαλήνη. Πλάτυνε την καρδιά μου με πνευματικό πλατυσμό. Εύφρανε και χαροποίησέ με με ανέκφραστη χαρά και με παντοτινή ευφροσύνη, ώστε να διανύσω σωστά τους ίσιους δρόμους των εντολών του Υιού σου, και να βαδίσω με ακατάκριτη συνείδηση και με άμεμπτη συμπεριφορά.

Χάρισε επίσης και καθαρή προσευχή σ’ εμένα που προσεύχομαι σ’ εσένα, ώστε με αθόλωτο νου και απερίσπαστο λογισμό να μελετώ αδιάκοπα με αχόρταγη ψυχή, νύχτα και μέρα, τα λόγια των θείων Γραφών, και να ψάλλω με ευχαριστία, και να προσεύχομαι με αγαλλίαση της καρδιάς μου, για να δοξάσω και να τιμήσω και να επαινέσω τον μονογενή σου Υιό και Κύριό μας Ιησού Χριστό, στον οποίο πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

(Από το βιβλίο: Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, τ. ΣΤ’, «Προσευχές». Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 358)

koinoniaorthodoxias.org

Προσευχή από τον προσωπικό ημερολόγιο του πατέρα Ιωάννη (Krestyankin)

Κύριε και Θεέ μου!

Αλίμονο για μένα γίνε το όργανο της ειρήνης σου !

Να αγαπώ όταν υπάρχει μίσος.

Να συγχωρώ, όπου με προσβάλλουν.

Να συνδέω, όπου υπάρχει μια διαμάχη.

Να μιλήσω την αλήθεια, όπου επικρατεί ψέμα.

Θέλω να οικοδομήσω μια πίστη όπου υπάρχει αμφιβολία.

Να εγείρω ελπίδα, όπου βλέπω απελπισμένες ταλαιπωρίες.

Να φέρνω φως στο σκοτάδι.

Να ενθουσιάζω, όπου ζει η θλίψη.

Κύριε, Θεέ μου, βοήθησε με.!

Όχι για να με παρηγορούν, αλλά να παρηγορώ.

Όχι να με καταλαβαίνουν, αλλά να καταλαβαίνω τους άλλους.

Να μην με αγαπάνε μόνο, αλλά να αγαπώ τους άλλους.

Για όποιον δίνει - να λαμβάνει.

Όποιος ξέχασε τον εαυτό του – να τον βρίσκει.

Εκείνοι που συγχωρούν να συγχωρεθούν.

Όποιος πεθάνει, να ξυπνάει στην αιώνια ζωή.

Αμήν.

Κύριε, συγχώρεσε με και τους συγγενείς μου.

Κύριε, συγχώρεσε τις αμαρτίες μας από τους παππούδες, γονείς, τέκνα, και τις δικές μου από την νεότητα μου ως αυτήν την ημέρα. Και αφαιρέστε την τιμωρία ή την αμαρτία μου σε μένα και σε όσους γνωρίζω..

Κύριε!. Κάνε ότι μου είναι χρήσιμο για την ψυχή μου, γιατί δεν ξέρω τι είναι χρήσιμο για μένα. Εσύ έχεις κάνει πόλεμο με τους εχθρούς μου, και είσαι σε θέση να δεις όλες κακία και όλα τα κόλπα τους.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr

Κύριε!

Κύριε!

Τό ὄνομά Σου εἶναι Ἀγάπη;

μή μέ ἀποδοκιμάσεις γιά τίς ἁμαρτίες μου.

Τό ὄνομά Σου εἶναι Δύναμη;

ἐνίσχυσέ με, γιά νά μήν πέφτω στό κακό.

Τό ὄνομα Σου εἶναι Εἰρήνη;

πράϋνε τήν ταραγμένη μου ψυχή.

Τό ὄνομα Σου εἶναι Ἔλεος;

μήν παύσεις νά μέ συγχωρεῖς.

Ἅγ. Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης

https://stratisandriotis.blogspot.gr

Ἁμαρτήσαμε! Παρανομήσαμε! Ἀδικήσαμε μπροστὰ στὰ μάτια Σου!

Ἁμαρτήσαμε! Παρανομήσαμε! 

ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΝΟΝΑ.

Ἁμαρτήσαμε! Παρανομήσαμε!

Ἀδικήσαμε μπροστὰ στὰ μάτια Σου!

Δὲν τηρήσαμε πιστὰ καὶ δὲν ἐκτελέσαμε

τὶς ἐντολές Σου, ποὺ μᾶς ἔδωσες.

Σὺ ὅμως, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων μας, 

μὴ μᾶς παραδώσεις σὲ θάνατο κι ἀφανισμό.

Ἁμάρτησα! Ἔσφαλα 

καὶ ἀθέτησα τὴν ἐντολή Σου!

Στὴ ζωὴ πορεύτηκα ἀπὸ τὴ μιὰ στὴν ἄλλη ἁμαρτία 

καὶ στὶς πληγές μου πρόσθεσα

κι ἄλλα τραύματα.

Ἀλλὰ Σύ, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων μου,

σὰν σπλαχνικὸς ἐλέησέ με.

Σὲ Σένα τὸν Κριτή μου ἐξαγόρευσα

τῆς καρδιᾶς μου τ᾿ ἀπόκρυφα.

Δὲς τὴν ταπείνωσή μου.

Δὲς καὶ τὴ θλίψη μου

καὶ δῶσε τώρα προσοχὴ στὴν περίπτωσή μου.

Καὶ σύ, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων μου,

σὰν σπλαχνικὸς ἐλέησέ με.

Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με

http://apantaortodoxias.blogspot.gr

Μια Προσευχή στην Παναγία για Λύτρωση

Δέξαι, Δέσποινα, ταχέως τας θερμάς μου ικεσίας,

και προσάγαγε Κυρίω, Κόρη, Μήτηρ του Θεού μου 

σκέδασον δε τας ενέδρας και το θράσος του εχθρού μου, και της υψηλής σου δείξον

αξιόν με προστασίας, λύσον συ τας περιστάσεις

των εις Σε καταφευγόντων, αποδίωξον τα στίφη

των εμέ καταθλιβόντων.

Συ αφόπλισον, Παρθένε, δυσμενείς μοι πολεμίους

και αλάστορας εχθρούς μου, επιβούλους και δολίους.

Την κατώδυνον ψυχήν μου εκ πληγών και εκ τραυμάτων δια Σών, 

αγνή Παρθένε, ανωδύνων ιαμάτων, 

σπεύσον ίασαι και σώσον και εκ των αρωστημάτων, των πολυωδύνων νόσων

και παθών μου ανιάτων. 

Θα με λυτρώσεις. Το βλέπω. Έρχεται η λύτρωση, γιατί μ’ ακούς όπως η μάνα το παιδί της.

http://amartolon-sotiria.blogspot.gr

Δεν έχω Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό..

Δεν έχω Δέσποτα, δάκρυ παρακλητικό. 

Ο νους μου έχει σκοτισθεί από τα βιοτικά και δεν μπορεί να ατενίσει προς Εσένα με οδύνη. 

Η καρδιά μου έχει ψυχθεί από το πλήθος των πειρασμών και δεν μπορεί να θερμανθεί με τα δάκρυα της αγάπης προς Εσένα. 

Αλλά Εσύ Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ο Θησαυρός των Αγαθών, δώρισέ μου ολόκληρη την Μετάνοια και επίπονη καρδία, για να εξέλθω ολοψύχως σε αναζήτησή Σου. 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

http://agapienxristou.blogspot.gr/

Προσευχή στον Ιησού Χριστό

Ἰησοῦ, πού εἶσαι ἡ καταπληκτική καί ὑπερκαλή ὡραιότης, σέ δοξολογῶ, γιατί ἔχεις συγχρόνως θέληση καί δύναμη εὐεργετική.

Ἰησοῦ, πού εἶσαι ἡ ἀληθινή ὁδός, ἡ πεντακάθαρη ἀλήθεια καί ἡ εὐτυχισμένη ζωή, σ’ εὐχαριστῶ γιατί μέ ὁδήγησες στό φῶς τῶν θείων καί ζωοπάροχων λόγων σου.

Ἰησοῦ, πού ἀνοίγεις τήν καρδιά σου σ’ αὐτούς πού χτυποῦν, μέ λύπη μου σού λέω ὅτι ποτέ δέν ἄνοιξα τήν καρδιά μου νά μπεῖς μέσα.

Ἰησοῦ, πού καθάρισες μ’ ἕνα σου λόγο τούς δέκα λεπρούς, σού λέω ὅτι καί ἐγώ εἶμαι λεπρός καί ἔχω ἀνάγκη νά καθαριστῶ, ξεχωριστά μάλιστα ἀπ’ τά κρυφά ἁμαρτήματά μου.

Ἰησοῦ, ἐσύ πού τήν ἁμαρτωλή γυναίκα τή μετέπλασες σέ ἁγνή παρθένο, προφύλαξε μέ ἀπό τό ἁμάρτημα αὐτό.

Ἰησοῦ, πού βαφτίστηκες στά νερά τοῦ Ἰορδάνη, δός μου δάκρυα μετανοίας γιά νά πλύνω τίς ἁμαρτίες μου.

Ἰησοῦ, πού εἶσαι ἡ ζωοποιός καί γλυκύτατη ζεστασιά, ζέστανε μέ τόν ψυχρανθέντα. 

Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου

http://agapienxristou.blogspot.gr

Προσευχή στην Παναγία – Θεοτόκε Παρθένε

Θεοτόκε Παρθένε,

εὐλογημένη Μαρία κεχαριτωμένη,

Δέσποινα τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς,

εὐλο­γημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου,

ὅτι σωτῆρα ἔτεκες,

τόν μονογενῆν Υἱὀν τοῦ Θεοῦ

καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 

Τῶν Ἀποστόλων, λαμπρότης,

τῶν προφητῶν σύναξις,

τῶν μαρτύρων ἐκκλησία,

τῶν χριστιανῶν τό καταφύγιον,

σκέπασόν με, Παρθένε Μαρία,

ὑπό τήν προστασίαν τῶν Ἀγγέλων

καί ὑπό τήν σκέπην τῶν πτερύγων σου,

καί βοήθησόν με τόν δοῦλον σου

ἀπό πάντα πειρασμόν,

ὁπού μέλλει νά μοῦ ἔλθῃ

καί μή μέ ἀπορρίψῃς, 

ὦ Παρθένε Μαρία,

βοήθησόν με, Κυρία τοῦ Κόσμου,

τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως, ὅπως ἔλθη 

ἡ ταπεινή μου ψυχή

μέσα εἰς τόν Παράδεισον

ἔμπροσθεν εἰς τόν ἀδέκαστον 

θρόνον τοῦ Υἱοῦ σου,

ὅταν ἔλθῃ νά κρίνῃ τόν κόσμον

ἐν τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ τῆς φρικτῆς 
Αὐτοῦ Παρουσίας καί νά ἀκούσω

τό «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου

κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην μου βασιλείαν». 

Ναί, Δέσποινα τοῦ Κόσμου,

δώρησόν μοι τῷ ταπεινῷ δούλῳ σου 
τό ζητούμενον, ἵνα εὐχαρίστως δοξάζω 

τό ὄνομα τοῦ Πατρός

καί τοῦ Υἱοῦ 
καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος,

νῦν καί ἀεί 
καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αιώνων

Ἀμήν.

http://amartolon-sotiria.blogspot.gr

Φώτισε Κύριε τις σκοτισμένες διάνοιες μας...

Φώτισε, Κύριε, τὶς σκοτισμένες διάνοιές μας. Ἐλευθέρωσέ τες ἀπὸ τὰ φιλόσαρκα φρονήματα. Γέμισε τὴν καρδιά μας μὲ τὴν πανευφρόσυνη λύπη σου. Γιατὶ μ᾿ αὐτὴ βρίσκουμε τὸν μυστικὸ δρόμο ποὺ μᾶς φέρνει σὲ Σένα, κι ὄχι μὲ τὶς ἀπατηλὲς σοφίες τοῦ κόσμου τούτου.

Ἡ λύπη τῆς διανοίας εἶναι θυμίαμα εὔοσμο, ποὺ ἀνεβαίνει πρὸς τὸν θρόνο σου. Αὐτὴ ἀνοίγει τὴν κλεισμένη πύλη, γιὰ νὰ μπεῖ ἡ ψυχή μας στὴ χώρα τῶν μυστηρίων Σου. Γιὰ τοῦτο εἶπες· «μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται».

φ. κόντογλου

iereasanatolikisekklisias.blogspot.com

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου

Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ. 

Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.

Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση. 

Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.

Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους. 

Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.

Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ. 

Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων. Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.

Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν.

http://agapienxristou.blogspot.gr

Ζητάς χάρη από τον Θεό;

Αντί χάριτος σου αφήνει πειρασμό. 

Δεν αντέχεις τον πόλεμο, πέφτεις; 

Δεν σου δίνεται προσθήκη της χάριτος. 

Πάλι ζητάς; Πάλι ο πειρασμός. 

Πάλι ήττα; Πάλι στέρηση εφ’ όρου ζωής.

Πρέπει λοιπόν να βγεις νικητής. 

Άντεξε τον πειρασμό μέχρι θανάτου.

Πέσε πτώμα στη μάχη, φωνάζοντας κάτω παράλυτος:

“Δεν θα σε αφήσω, γλυκύτατε Ιησού! 

Ούτε θα σε εγκαταλείψω! 

Αχώριστος θα μείνω στον αιώνα, και για την αγάπην Σου ξεψυχώ στη μάχη”.

http://orahmas.blogspot.gr

"Την ψυχήν μου Κύριε... δεινώς παραλελυμένην"...

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

«Παντοδύναμε Κύριε...

 ...και Ιδρυτή της Εκκλησίας μας. Μας παρουσιάστηκαν ως απεσταλμένοι Σου, μας ΞΕΓΕΛΑΣΑΝ και εμείς φωνάξαμε … «Άξιος».!!!! 

ΕΣΥ Όμως που γνωρίζεις τις καρδιές όλων και ξέρεις ποιός είναι πραγματικά ο Άξιος, ΚΑΘΑΡΙΣΕ την Εκκλησία Σου και ΑΠΑΛΛΑΞΕ μας από όλους τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ και τους ΑΝΑΞΙΟΥΣ και στείλε ΕΣΥ στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας, ΕΥΣΕΒΕΙΣ πολιτικούς Κυβερνήτες και ΑΞΙΟΥΣ Αποστόλους Σου, για να «ποιμάνουν» και να οδηγήσουν εν αληθεία Σου, τον ευσεβή λαό Σου». 

ΑΜΗΝ.

Ιωάννης Λαμπρόπουλος
συγγραφέας-ερευνητής

http://www.augoustinos-kantiotis.gr

Προσευχή μετά τήν Θεία Κοινωνία

Ὦ Πανάγιε Σωτῆρά μου, λογιάζω μέσα μου, τί λόγια νὰ εὕρω διὰ νὰ σὲ χαιρετίσω, καὶ ποῖον χάρισμα, νὰ σὲ κάμω διὰ νὰ σοὶ εὐχαριστήσω, καθὼς πρέπει· ἀμὴ τίποτε δὲν εὑρίσκω, ὅπου νὰ εἶναι ἄξιον διὰ σὲ τὸν Θεὸν καὶ Πλάστην μου· μόνον γίνομαι ἐξεστηκώς, πῶς ἐδόθη τοῦτο τὸ μέγα Μυστήριον εἰς ἐμὲ τὸν ἀνάξιον. 
Ὦ μεγαλοδύναμε Θεέ, καὶ Πλάστη μου, καὶ Πατέρα μου αἰώνιε, εὐχαριστώ σοι, ὅπου μὲ ἠξίωσες νὰ χορτάσω πολλάκις, ὡς καὶ τὴν σήμερον τὴν Σάρκα καὶ τὸ Αἶμά Σου. Χριστέ μου πολυέλεε, παρακαλῶ σε νὰ μὴ τιμωρηθῶ ὡς ἀνάξιος, ἀλλὰ νὰ συγχωρηθῶ ὡσὰν μωρὸς καὶ ἀνόητος. Κάμε, Δέσποτά μου, νὰ μὴ λείψῃ ἡ χάρις Σου ποτὲ ἀπὸ ἐμέ· δός μοι ταύτας τὰς θεϊκὰς ἀρετὰς νὰ τὰς ἔχω, πίστιν, ἐλπίδα, ἀγάπην, φρόνησιν, ὑπομονήν, παρθενίαν, ταπείνωσιν, καθαρότητα, καὶ τὸ περισσότερον, φώτισιν, διὰ νὰ γνωρίζω τὰ θελήματά Σου, θέλησιν, διὰ νὰ τὰ κάμνω, δύναμιν, διὰ νὰ ἀντιστέκωμαι εἰς ὅλα τὰ κακά, ὅπου μὲ πολεμοῦσι, καὶ νὰ στερεώνομαι εἰς ὅλα τὰ καλά, ὅπου μοὶ πρέπουσι, καὶ σὲ ἀρέσκουσιν. 
Ὦ Θεέ μου, λυπήσου με, καὶ μὴ μὲ ἀφήσῃς νὰ ξεπέσω πλέον εἰς τὰ πρῶτά μου πταίσματα. 
Διότι ἐγὼ σὲ τάσω, πῶς εἶναι ὅλη μου ἡ γνώμη καὶ ἡ θέλησις εἰς τὴν ἐξουσίαν Σου, καὶ δὲν θέλω εὔγῃ πλέον ποτέ, μὲ τὴν βοήθειάν Σου, ἀπὸ τὴν ὐπακοήν Σου. 
Ἀμήν.

(Ἐκ τοῦ περιοδικοῦ· Ἁγιορείτικη Μαρτυρία, Ἱ. Μ. Ξηροποτάμου)

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Προσευχή των συζύγων και της οικογένειας

Κύριε Ιησού Χριστέ, ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ο τη ση αναβάσει επί τον Γολγοθάν εξαγοράσας ημάς εκ της κατάρας του Νόμου και αποκαταστήσας την πεπτωκυίαν εικόνα Σου, ο εκτείνας επί του Σταυρού τας αχράντους χείράς Σου, ίνα τα εσκορπισμένα τέκνα του Θεού επισυναγάγης εις εν, και καλέσας τη επιφοιτήσει του Παναγίου Πνεύματος εις ενότητα πάντας, Συ, ο Ων του Πατρός το απαύγασμα, προ της εξόδου Σου επί την μεγάλην ταύτην και κοσμοσωτήριον ιερουργίαν εδεήθης του Πατρός Σου, ίνα πάντες εν ώμεν, καθώς Συ ει μετά του Πατρός και του Πνεύματος του Αγίου.Παράσχου τοίνυν ημίν χάριν και σοφίαν του εκπληρούν την εντολήν ταύτην καθ’εκάστην, και ενίσχυσον ημάς εις τον αγώνα της αγάπης εκείνης, ην Συ ενετείλω ημίν, ειπών: «Αγαπάτε αλλήλους καθώς εγώ ηγάπησα υμάς». Δώρησαι ημίν διά του Αγίου Σου Πνεύματος την δύναμιν του ταπεινούν εαυτούς ο εις ενώπιον του ετέρου, εν τω κατανοείν ότι, εάν τις πλείον αγαπά, πλείον και ταπεινούται.

Δίδαξον ημάς εύχεσθαι ο εις υπέρ του άλλου, αλλήλων τα βάρη βαστάζειν εν υπομονή, και ένωσον ημάς τω συνδέσμω της ακαταλύτου αγάπης εν τω Ονοματί Σου τω Αγίω, χαριζόμενος ημίν ωσαύτως του οράν εν εκάστω αδελφώ και εκάστη αδελφή ημών την εικόνα της αρρήτου δόξης Σου και μη επιλανθάνεσθαι ότι Ο αδελφός ημών η ζωή ημών εστί. Ναί, Κύριε, ο τη ση εύδοκία επισυναγαγών ημάς επί το αυτό, ποίησον ημάς γενέσθαι εν αληθεία μίαν οικογένειαν, ζώσαν εν μια καρδία, μια θελήσει, μια αγάπη, ως εις άνθρωπος, κατά την περί του προπάτορος Αδάμ προαιώνιον βουλήν Σου.

Επισκίασον τον οίκον ημών τω του φόβου Σου πνεύματι και σκέπασον αυτόν τη σκέπη της Παναχράντου Σου Μητρός και πάντων των Αγίων Σου, ευλογών και υπερασπιζόμενος ένα έκαστον των ενθάδε διαμενόντων, διαφυλάττων ημάς εκ φθοροποιών λογισμών, αναρμόστων λόγων ή κινήσεων καρδίας, επιβλαπτόντων την ειρήνην και την ομόνοιαν, οπως οικοδομηθή ο οίκος ούτος επί την πέτραν των Ευαγγελικών Σου Εντολών εις τόπον προσευχής, αγιασμού και σωτηρίας δι’ ημάς αυτούς, και διά πάντας τους επισκεπτομένους ημάς, τους κοπιώντας και πεφορτισμένους αδελφούς και αδελφάς ημών, ίνα πάντες εύρωμεν ανάπαυσιν εν Σοί, τω πράω και ταπεινώ Βασιλεί ημών, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.

https://missionanatolis.wordpress.com/

Προσευχές για την θλίψη-κατάθλιψη

“Η απελπισία και η απογοήτευση 

είναι το χειρότερο πράγμα. 

Είναι παγίδα του σατανά, 

για να κάνει τον άνθρωπο 

να χάσει την προθυμία του 

στα πνευματικά και 

να τον φέρει σε απελπισία”.

Δέσποτα Πολυέλεε, Κύριε Ιησού Χριστέ, Ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων ημών, ελθέ και θεράπευσον και εμέ τον αχρείον δούλον σου. Εμακρύνθην από Σού. Επλήγωσα την Αγαθότητα και την Αγάπην Σου. Ήμαρτον εις τον Ουρανόν και ενώπιόν Σου. Πάσας τας ανομίας διέπραξα. Όλος κείμαι στερημένος πάσης αρετής και υγείας ψυχικής και σωματικής. Το σώμα μου ησθένησε. Η ψυχή εκακώθη. Το πνεύμα αδυνατεί. Η βούλησις εξετράπη. Τα πάντα συμπνίγονται και πάσχουν εντός μου. Κατέβην έως «Άδου κατωτάτου».

Λύτρωσαί με Κύριε από τον ψυχικόν πνιγμόν τον οδυνηρόν και το βάρος της καρδίας το καταθλίβον με δικαίως. Πάσας τας αμαρτίας διέπραξα. Αύται πολεμούσι με. Αύται εμποιούσι μοι τον αφόρητον τούτον βάσανον. Ελέησόν με Κύριε. Μόνος εγώ πταίω διά την τοιαύτην ερήμωσιν και καταστροφήν της ψυχής και του σώματός μου. 

Ο εγωισμός με εκυρίευσε. Η αμέλεια με αιχμαλώτισε. Η ακηδία με ενέκρωσε. Συγχώρησόν μοι Κύριε και θεράπευσον την αθλίαν ψυχήν μου. Απέλασον μακράν απ’ εμού το πονηρόν πνεύμα το εμποιούν εμοί τον τούτον τον αφόρητον πνιγμόν της ψυχής και του σώματος. Απομάκρυνον απ’ εμού το βάρος το καταθλίβον την καρδίαν μου.

Ελευθέρωσον μου την ψυχήν και το σώμα, από πάσης αμελίας, ακηδίας, φυσιώσεως, μετεωρισμού, καταθλίψεως, απελπισίας, αδιαφορίας, αναισθησίας, απογνώσεως και νεκρώσεως. Εγώ αυτοπροαιρέτως ενέβαλλον την ψυχή μου εις όλα ταύτα

Συγχώρησόν μου Κύριε τα πλήθη των αμαρτημάτων. Θεράπευσον με από του πλήθους των παθών μου. Δος Κύριε ίνα μη σε λυπήσω ποτέ πλέον ένεκα των παθών των κυριευσάντων την αθλίαν ψυχή μου. Άρον απ’ εμού τον κλοιόν τον βαρύν τον της αμαρτίας. 

Αποδίωξον απ’ εμού πάντα εχθρόν και πολέμιον. Ειρήνευσόν μου Κύριε την ζωήν και την ψυχήν. Καθάρισόν με από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος. 

Όπως δυνηθώ εκφυγείν από τα πονηρά πνεύματα τα εμποιούντα εμοί το σκότος και τον ζόφον, την απόγνωσιν και την κόλασιν. Ανόρθωσόν με από κλίνης οδυνηράς και στρωμνής κακώσεως. Η κατάθλιψις και ο φόβος και η αιχμαλωσία των λογισμών μου αποστραφήτωσαν απ’ εμού. 

Κύριε γεννηθήτω Σοι ως θέλεις. Ευδοκία της Σης Αγαθότητος συντριβήτωσαν οι εχθροί μου και ο παλαιός άνθρωπος συν τοις πάθεσιν και ταίς επιθυμίαις αυτού. Γένοιτο Κύριε το θέλημα Σου επ’ εμοί ώστε χαίρων και αγαλλόμενος, άλυπος και φαιδρώ τω προσώπω ακολουθώ Σε και δοξάζω Σε, υμνώ και ευλογώ Σε εις πάντας τους αιώνας. Επίσκεψε και ενίσχυσόν με διά της Προνοητικής Δυνάμεώς Σου ίνα Σε δοξάζω και ψάλλω, Σε τον Εύσπλαχνον Κύριον συν τω Πατρί και τω Πνεύματι εις τους αιώνας. Συ ει ο Παρακλήτωρ μου συν τω Πανυπερπολυευσπλάχνω Πατρί και τω Παναγίω Παρακλήτω Πνεύματι εν πάσαις ταίς θλίψεσιν ταίς ευρούσαις με πάσας τας ημέρας της ζωής μου. Ελέησόν με Κύριε και συγχώρησόν μοι τον καταθλιμμένον και κεκακωμένον ψυχή και σώματι. 

Συ ει η Χαρά και το Φως, η Ανάστασις και η Ζωή, το Έαρ και το Πάσχα ημών το Ευφρόσυνον. Συ επηγγείλω υμίν το: «ου μη σε ανώ ουδ’ ου μη σε εγκαταλείπω». Συ ει Όστις κατήλθες «έως Άδου ταμείων» αναζητών το απολωλός πρόβατον, τουτέστιν εμέ. 

Ελέησόν με Κύριε διά πρεσβειών της Παναχράντου Σου Μητρός, της Πανυπερευλογημένης Χαράς Πάντων, δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σου σταυρού του Ξύλου της Ζωής, προστασίαις των Τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων, πρεσβείαις των Αγίων Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, πρεσβείαις των Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, των Αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών, και Πάντων Σου των Αγίων,

http://agiabarbarapatras.blogspot.gr

ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε ἡ κατά σάρκα γεννήσασα τόν Θεόν Λόγον, γνωρίζω ὅτι δέν εἶναι εὐπρεπές, οὐδέ ἄξιον εἰς ἐμέ τόν πανάσωτον, τόν ἔχοντα μεμολυσμένους τούς ὀφθαλμούς καί τά χείλη ἀκάθαρτα, νά ἴδω τήν εἰκόνα Σου τῆς Ἁγνῆς, τῆς Ἀειπαρθένου, τῆς ἐχούσης τό σῶμα καί τήν ψυχήν καθαρά καί ἀμόλυντα, ἀλλ᾽ ἀπεναντίας πρέπει νά μισηθῶ ὁ ἄσωτος καί νά ἐπιτιμηθῶ ὑπό τῆς ὑμετέρας καθαρότητος. Πλήν ἐπειδή ὁ Θεός τόν Ὁποῖον ἐγέννησες, ἔγινεν ἄνθρωπος ὅπως καλέσῃ τούς ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν, λαμβάνω καί ἐγώ τό θάρρος καί προσέρχομαι πρός Σέ, παρακαλῶν μετά δακρύων.

Πρόσδεξε τήν παράκλησίν μου διά τῆς ἀπαλλαγῆς τῶν πολλῶν καί χαλεπῶν πταισμάτων μου καί παρακάλεσον τόν Μονογενῆ Σου Υἱόν καί Θεόν ὅπως ἐλεήσῃ τήν ἀθλίαν καί ταλαίπωρον ψυχήν μου. Διότι διά τό πλῆθος τῶν ἀνομιῶν μου ἐμποδίζομαι νά στρέψωτό βλέμμα μου πρός Αὐτόν καί νά ζητήσω συγχώρησιν καί διά αὐτό σέ προβάλλω μεσίτριαν.

Ἀπολαύσας πολλῶν καί μεγάλων δωρεῶν παρά τοῦ δημιουργήσαντός με Θεοῦ, ἐφάνην ἄθλιος καί ἀχάριστος ὁμοιωθείς μέ τά ἀνόητα κτήνη· πτωχεύσας εἰς τάς ἀρετάς, πλουτήσας εἰς τά πάθη, βεβαρυμένος μέ ἐντροπήν, ἐστερημένος θείας παρρησίας, κατακεκριμένος ὑπό τοῦ Θεοῦ, θρηνούμενος ὑπό τῶν ἀγγέλων, χλευαζόμενος ὑπό τοῦ δαίμονος καί μισούμενος ὑπό τῶν ἀνθρώπων· ἐλεγχόμενος ὑπό τῆς συνειδήσεως, ἐντρεπόμενος διά τά πονηρά μου ἔργα, νεκρός ὑπάρχων πρό τοῦ θανάτου καί πρό τῆς κρίσεως αὐτοκατάκριτος καί πρό τῆς ἀτελευτήτου κολάσεως τυγχάνων αὐτοτιμώρητος ὑπό τῆς ἀπογνώσεως. Διά τοῦτο καταφεύγω εἰς τήν ἰδικήν Σου καί μόνην βοήθειαν, Δέσποινα Θεοτόκε, ὁ μυρίων ταλάντων ὀφειλέτης, ὁ ἀσώτως τήν πατρικήν οὐσίαν δαπανήσας, ὁ παρανομήσας ὑπέρ τόν Μανασσῆν, ὁ γενόμενος ἄσπλαχνος ὑπέρ τόν πλούσιον, ὁ λαίμαργος δοῦλος, τό δοχεῖον τῶν πονηρῶν λογισμῶν, ὁ θησαυροφύλαξ τῶν αἰσχρῶν καί ρυπαρῶν λόγων καί ὁ ξένος πάσης ἀγαθῆς ἐργασίας.

Ἐλεήσόν μου τήν ταπείνωσιν καί συμπάθησόν μου τήν ἀσθένειαν. Μεγάλην ἔχεις τήν παρρησίαν πρός τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα καί οὐδείς δύναται ὡς Σύ, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ. Δι᾽ ὅλα ἔχεις τήν ἰσχύν ὡς ὑπερέχουσα πάντων τῶν κτισμάτων καί δέν εἶναι ἀδύνατον εἰς Σέ οὐδέν, ἐάν θελήσῃς. Μή λοιπόν παραβλέψῃς τά δάκρυά μου, μή ἀηδιάσῃς τόν στεναγμόν μου, μή ἀποστραφῇς τόν πόνον τῆς καρδίας μου, μή ἐντροπιάσῃς τήν πρός Σέ προσδοκίαν μου, ἀλλά διά τῶν μητρικῶν Σου δεήσεων βίασον τήν εὐσπλαχνίαν τοῦ ἀγαθοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ καί ἀξίωσόν με τόν ταλαίπωρον καί ἀνάξιον δοῦλόν Σου ν᾽ ἀπολαύσω τό πρῶτον καί ἀρχαῖον κάλλος καί τήν ἀπομάκρυνσιν τῶν παθῶν, διά νά ἐλευθερωθῶ ἀπό τάς ἁμαρτίας καί νά γίνω ὑπηρέτης τῆς δικαιοσύνης, νά ἐκδυθῶ τόν μιασμόν τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς καί νά ἐνδυθῶ τόν ἁγιασμόν τῆς ψυχικῆς καθαρότητος, νά νεκρωθῶ διά τόν κόσμον καί νά ζήσω ἐν τῇ ἀρετῇ.

Ὁδοιποροῦντά με συνόδευσον, πλέοντα ἐν θαλάσσῃ σύμπλευσον, ἀγρυπνοῦντα με ἐνίσχυσον, θλιβόμενον παρηγόρησον, ὁλιγοψυχοῦντα παρακάλεσον, ἀσθενοῦντα δώρησόν μου τήν ἴασιν, ἀδικούμενον ρῦσαί με, συκοφαντούμενον ἀθώωσον, εἰς θάνατον κινδυνεύοντα προφθάσασα λύτρωσόν με, εἰς τούς ἀοράτους ἐχθρούς δεῖξον με καθ᾽ ἑκάστην φοβερόν.

Ναί ὑπεράγαθε Δέσποινα Θεοτόκε, ἡ μετά Θεόν ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς, ἐπάκουσον τῶν οἰκτρῶν δεήσεων καί μή μέ ἐντροπιάσῃς ἀπό τῆς προσδοκίας μου. Τόν βρασμόν τῆς σαρκός κατάπαυσον, τήν ἐν τῇ ψυχῇ μου ἀγριωτάτην ταραχήν κατεύνασον, τόν πικρόν θυμόν καταπράϋνον, τόν τύφον καί τήν ἀλαζονίαν τῆς ματαίας οἰήσεως ἐκ τοῦ νοός μου ἀφάνισον, τάς νυκτερινάς φαντασίας τῶν πονηρῶν πνευμάτων καί τάς καθημερινάς ἀκαθάρτους προσβολάς ἀπομάκρυνον τῆς καρδίας μου. Παίδευσόν μου τήν γλῶσσαν ἵνα ὁμιλῇ τά συμφέροντα, δίδαξον τούς ὀφθαλμούς μου νά βλέπουν ὀρθῶς τήν ὁδόν τῆς ἀρετῆς, ἐνίσχυσον τούς πόδας μου ἵνα βαδίζουν τήν μακαρίαν ὁδόν τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τάς χεῖράς μου ἁγίασον ἵνα ἀξίως αἴρω αὐτάς πρός τόν Ὕψιστον. Καθάρισόν μου τό στόμα ἵνα μετά παρρησίας ἐπικαλεῖται τόν Πανάγιον Πατέρα καί Θεόν. Ἄνοιξόν μου τά ὦτα, ἵνα ἀκούω αἰσθητῶς καί νοητῶς τά ὑπέρ μέλι καί κηρίον γλυκύτερα λόγια τῶν Ἁγίων Γραφῶν καί βιῶ ταῦτα ἐνισχυόμενος ὑπό Σοῦ.

Δός μοι καιρόν μετανοίας, λογισμοῦ ἐπιστροφήν, ἐλευθέρωσόν με ἐξ αἰφνιδίου θανάτου καί ἀπάλλαξόν με κατακεκριμένον ὑπό τῆς συνειδήσεως. Καί τελευταῖον ἐλθέ κοντά μου κατά τόν χωρισμόν τῆς ψυχῆς μου ἀπό τοῦ ἀθλίου μου σώματος, ἵνα ἐλαφρύνης τήν ἀφόρητον αὐτήν βίαν, ἀνακουφίσῃς τόν ἀνέκφραστον πόνον, παρηγορήσῃς τήν ἀπαραμύθητον στενοχωρίαν. Ἵνα τῆς σκοτεινῆς μορφῆς τῶν δαιμόνων λυτρώσῃς, παραμερίζουσα τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους καί σχίζουσα τά χειρόγραφα τῶν πολλῶν μου ἁμαρτιῶν. Καί ἵνα μέ οἰκειώσῃς μέ τόν Θεόν καί μέ καταξιώσῃς τῆς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ παραστάσεως ἐν τῷ φοβερῷ Κριτηρίῳ καί νά μέ κάμῃς κληρονόμον τῶν αἰωνίων καί ἀδιαφθόρων ἀγαθῶν.

Ταύτην τήν ἐξομολόγησιν Σοῦ κάμνω Δεσποινά μου Θεοτόκε, τό φῶς τῶν ἐσκοτισμένων μου ὀφθαλμῶν καί παραμυθία τῆς ζωῆς μου, ἡ μετά Θεόν ἐλπίς καί προστασία μου, τήν ὁποίαν δέξου εὐμενῶς καί καθάρισόν με ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος καί ἀξίωσόν με εἰς τήν παροῦσαν ζωήν ἀκατακρίτως νά μετέχω τοῦ Παναγίου καί ἀχράντου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ. Εἰς δέ τήν μέλλουσαν, τῆς γλυκυτάτης οὐράνιας τροφῆς τοῦ Παραδείσου, ἔνθα εἶναι ἡ κατοικία πάντων τῶν εὐφραινομένων. Τούτων δέ τῶν ἀγαθῶν τυχών ὁ ἄθλιος, δοξάζω εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων τό πάντιμον καί μεγαλοπρεπές ὄνομα τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ τοῦ δεχομένου πάντας τούς μετανοοῦντας ἐξ ὅλης ψυχῆς διά Σέ τήν γενομένην μεσίτριαν καί ἐγγυήτριαν πάντων τῶν ἁμαρτωλῶν, διότι διά Σοῦ Πανύμνητε καί Ὑπεράγαθε Δέσποινα περισώζεται ὁλόκληρος ἡ ἀνθρωπίνη φύσις αἰνοῦσα καί εὐλογοῦσα Πατέρα καί Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, τήν Παναγίαν Τριάδα.

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

http://www.imaik.gr

Εξομολόγησις δια την γεύσιν του ξύλου της παρακοής

Δέσποτα πολυέλεε και πανοικτίρμον, ελέησόν με τον παραπεσόντα και της τρυφής του Παραδείσου αξίωσον.

Συγχώρησόν με, Κυριε, δια την παρακοήν μου και δια την μεγίστην αφροσύνην και πλάνην μου. Παρήκουσα εις τα θεία προστάγματά σου και εγεύθηκα την αμαρτίαν, η οποία εισελθούσα εις την ψυχήν μου και οχυρωμένη εντός αυτής, προξενεί εις εμέ κάθε ημέραν πόλεμον ισχυρόν.

Οποία μεγίστη αφροσύνη από αυτήν; Εσύ είσαι, Κυριε μου, το ακήρατον Ξυλον της ζωής, η όντως αληθινή ευφροσύνη, και εγώ αναζητώ αλλού να κορέσω την επιθυμίαν της ψυχής μου! Εσύ είσαι η άπειρος Σοφία, είσαι το παν. Και απορώ, διατί ο λογισμός μου αφίσταται από την ιδικήν σου πατρικήν προστασίαν, και την φωτεινήν νεφέλην, και πλανάται εις τα σκοτεινά και δαιμονιώδη ινδάλματα της αμαρτίας;

Είναι μεγίστη πλάνη, ψυχή μου, να αναζητής εις άλλην πηγήν την εκπλήρωσιν των προσδοκιών και επιθυμιών σου. Καθε επιθυμία, η οποία είναι αμαρτωλή, αποτελεί δια σε, ψυχή μου, το ξύλον της γνώσεως. Αρα κάθε επιθυμία αμαρτωλή, είναι θάνατος δια σε, διότι η απόλαυσις αυτής, σε χωρίζει από τον Θεόν. Η καθαρά όμως αγάπη του Χριστού σε απαλλάσσει από κάθε μέριμναν και από κάθε αναζήτησι, διότι αυτή είναι η βίωσις κάθε επιθυμίας.

«Κατατρύφησον του Κυρίου, και δώσει σοι τα αιτήματα της καρδίας σου» (Ψαλμ. 36, 4).

Βοήθησόν με, Κυριε, να υπακούω εις τον νόμον σου, διότι «προσοχή νόμων βεβαίωσις αφθαρσίας. Αφθαρσία δε εγγύς είναι ποιεί Θεού» (Σοφία Σολ. στ´ 19).

Δεξαι, Κυριε, την εξομολόγησιν ταύτην και το χειρόγραφον των αμαρτιών μου εξάλειψον, Σεπταίς λιταίς της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων σου των Αγίων. Αμήν.

χοϊκή χείρ αμαρτωλού μοναχού

Μαρκέλλου Καρακαλλινού

Αγιον Ορος

Από το περιοδικό: «Η Δράσις μας», τεύχος Φεβρουαρίου του 2007.

https://missionanatolis.wordpress.com

Προσευχή Ευχαριστίας

Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ’ έπλασες από το τίποτα.

Αλλά δεν μ’ έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω.

Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερμηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα.

Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μονάχα αυτός στον κόσμο. 

Η κραταιά δύναμη σου βαστά όλη την κτίση κι όλες τις ψυχές σαν νάναι μία και μονάχη. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μία και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συγχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία.

Φώτη Κόντογλου

http://www.exomologistetokirio.gr