.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η σημαντικότητα του εκκλησιασμού



Ἐγώ ἐπιμένω σέ ὅλους, νά πηγαίνουν, ἄν ὄχι σέ ὅλες τίς ἀκολουθίες, τουλάχιστον στήν θεία λειτουργία. Καί ἄν συμβεῖ κάποιος νά μήν πηγαίνει στή θεία λειτουργία, οὔτε πού κάθομαι νά συνομιλήσω μαζί του! Γιατί δέν ἔχω νά τοῦ πῶ τίποτε! Γιά παράδειγμα:

Κάποιος, ὅταν τόν ρώτησα τί κάνει τήν ὥρα πού θά ἔπρεπε νά βρίσκεται στήν ἐκκλησία, μοῦ ἀπάντησε: «Βλέπω τηλεόραση»! Καί τότε τοῦ εἶπα: «Πρόσεξε, αὐτό σημαίνει ὅτι μπροστά σου ἔχεις τήν τηλεόραση, ἐνῶ στό Θεό ἔχεις γυρίσει τήν πλάτη σου. Ἄλλαξε λοιπόν. Πήγαινε στήν ἐκκλησία, ὥστε νά ἔχεις μπροστά σου τό Θεό, καί πίσω σου τήν τηλεόραση».

Οἱ ἄνθρωποι πολλές φορές κάνουν ἀπρόσεκτα κάποια πράγματα. Ἄν ρωτήσεις κάποιον, γιατί δέν πηγαίνει στήν ἐκκλησία, σπάνια θά ἀκούσεις ὅτι δέν πιστεύει καί γι᾿ αὐτό δέν πηγαίνει στήν ἐκκλησία. Στήν πραγματικότητα ὅμως, αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού δέν πηγαίνει στήν ἐκκλησία.

Δέν πηγαίνει, γιατί:

• δέν ἔχει τόση πίστη, ὅση τοῦ χρειάζεται, γιά νά πάει στήν ἐκκλησία· 

• δέν ἔχει τόση πίστη, ὅση χρειάζεται, γιά νά παραμείνει στήν ἐκκλησία· 

• δέν ἔχει τόση πίστη, ὅση χρειάζεται, γιά νά παρακολουθεῖ τίς ἀκολουθίες τῆς ἐκκλησίας.

Δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει πρόοδος πνευματική χωρίς ἔργα τῆς πίστης. Ἡ πίστη αὐξάνει μέ τά ἔργα τῆς πίστης. 

• Ἄν οἱ πιστοί νηστεύουν, τότε καί οἱ λιγότερο πιστοί πρέπει νά νηστεύουν, γιά νά ἔχουν ἔμπρακτη πίστη πού θά τούς ἐνισχύει στήν πίστη. 

• Ἄν οἱ πιστοί πηγαίνουν στήν ἐκκλησία, πρέπει καί ὁ λιγότερο πιστός νά πάει, γιά νά ἔχει, ἔστω, μία παρουσία στήν ἐκκλησία!

Κάποιος μοῦ εἶπε:

«Πάτερ, μοῦ λέτε νά πηγαίνω στήν ἐκκλησία. Ἀλλά δέν μπορεῖτε νά φανταστεῖτε, πόσες κακές σκέψεις, πόσα μολυσμένα πράγματα κουβαλάω μέσα μου».

Ξέρω ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολύ διαφορετικοί.

Ἀλλά ξέρω καί ὅτι, χωρίς νά πηγαίνεις ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει ἡ δωρεά καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, δέν μπορεῖς νά δεχτεῖς χάρη Θεοῦ. 

Ἑπομένως: Νά πηγαίνεις ὅπως εἶσαι, ὅσο καί ἄν οἱ σκέψεις σου εἶναι μολυσμένες, ὅσο καί ἄν εἶναι κατώτερες! Νά πηγαίνεις. Διότι μόνον ἔτσι μπορεῖ νά ἔλθει ὁ καιρός πού θά καθαρίσει τό μυαλό σου καί δέ θά ἔχεις πιά τίς βρώμικες σκέψεις πού ἔχεις τώρα μέσα σου.

Ἡ συμμετοχή στίς ἱερές ἀκολουθίες εἶναι μία διδασκαλία, εἶδος σχολείου! Μόνο ὅταν φοίτησα στή Θεολογική Σχολή διαπίστωσα, τί θησαυροί ὑπάρχουν στίς ἱερές ἀκολουθίες.


Γέρων Θεόφιλος Παραϊάν


Προσευχή γιά τούς ἐκκλησιαζομένους καί μή



Κύριε, ἀξίωνε ὅσους ἐκκλησιάζονται μέ τόν φόβο Σου, τήν πίστι Σου καί τήν ἀγάπη Σου, νά φωτίζωνται οἱ καρδιές τους, νά ἀναφήψουν ἀπό τήν ἁμαρτία, νά ἁγιάζωνται, νά εἰρηνεύουν, νά ἐνισχύωνται ψυχικά, νά ἀναγεννῶνται μέσα στήν πίστι, τήν ἐλπίδα καί τήν ἀγάπη.
Κάνε τους νά προκόπτουν στήν εὐαγγελική τελειότητα. 
Νά ἔχουν ἀμοιβαία ἀγάπη. 
Κρυστάλλινο ἦθος. Αὐταπάρνησι. 
Ἐγκράτεια. 
Ἀξίωνε γιά ὅλα αὐτά, Κύριε, ἀξίωνε ὅσους νοιώθουν τήν ἀνάγκη νά ἔρχωνται στόν ναό Σου. Γιατί ἡ ὥρα πλησιάζει καί ἡ κρίσις εἶναι ἐπί θύραις γιά ὄλους ἀνεξαίρετα. 
Ὅλοι θά δώσουν ἀπολογία πρό τοῦ φοβεροῦ Σου βήματος. Γι' αὐτό, ἀξίωσε καί ὅσους δέν αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, νά τόν ἀγαπήσουν.


Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης

"Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου"
Ἐκδόσεις: ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ


Ποῦ ὀφείλεται ἡ "σύγχυσις γλωσσῶν";



Ὠς γνωστόν μετά τόν κατακλυσμόν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Νῶε ἔβαλαν στόν νοῦ τους νά κτίσουν ἕνα πύργο πού νά φθάνη μέχρι τόν οὐρανόν. Τό ὑπερήφανον αὐτό ἐπιχείρημα ἐτιμώρησε ὁ Κϋριος μέ τήν σύγχυσιν τῶν γλωσσῶν, ὥστε νά σταματήσουν τήν οἰκοδομήν τού Πύργου.

Τά νήπια μαθαίνουν τήν γλώσσα τοῦ πατέρα τους! ΕΜΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ;...

Κάτι παρόμοιν συμβαίνει καί εἰς τό δυστυχισμένον ἔθνος μας καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ὅσοι εἴμεθα, ἔχουμε καί διαφορετικές γλῶσσες. Ὁ ἕνας λέγει τό ἔνα, ὅ ἄλλος τό ἐναντίον. Ὅλοι ὁμιλοῦν κατά τό ἴδιον συμφέρον, οὐδείς διά τό κοινόν ὄφελος· δι' ἀυτό δημιουργεῖται μόνον ταραχή καί ὄχι ὄφελος. Κακόν σημεῖον καί τρανωτάτη ἀπόδειξις ὅτι ἐξέλιπεν ἡ πίστις, καί ὅτι δέν ὐπάρχει πίστις δι' ἀγάπης ἐνεργουμένη. 

Ἡ ἀληθινή πίστις καί ἠ Ἐκκλησία ἔχουν τήν ἕνωσιν καί τήν συμφωνίαν. 
Ἐκκλησίας ὄνομα, οὐ χωρισμοῦ, ἀλλ' ἐνώσεως καί συφμωνίας, λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος. 

Καί ὅπου εἶναι τελεία πίστις ἐκεῖ εἶναι καί μία καρδία καί μία ψυχή· "τοῦ δέ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία μία καί ἠ ψυχή μία". 

-Τί εἶναι λοιπόν τόν καιρόν αὐτόν ἡ Ἐκκλησία μας; 
-πυργοποιΐα· 
-τί εἶναι ἡ πίστις μας (δηλαδή ἡ ἀπιστία καί ὁ οἰκουμενισμός ψευδοπίστεων); 
-σύγχυσις γλωσσῶν!


Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"



Ὁ καθένας κατασκεύασε μία δική του θεωρία
καί πορεύεται μόνος μέ αὐτήν στήν ἔρημό του,
ἀποκομμένος ἀπό τόν Ἑνοποιό Θεό καί τούς πλησίον του!



Ποτέ δοῦλοι τοῦ πάπα



Ἐναντίον τῆς μοναρχικῆς ταύτης, τῆς ἀπολυταρχικῆς ἐξουσίας, τῆς ἀντιχριστιανικῆς ἀξιώσεως τοῦ πάπα, ἐξανίσταται ἠ ὀρθόδοξος συνείδησις. Ἐναντίον τῶν ὑπερφιάλων σχεδίων τῆς Ρώμης ἠγωνίσθησαν οἱ ἀείμνησοι Φώτιος, Κηρουλάριος, Ἰωσήφ Βρυέννιος, Μᾶρκος Εὐγενικός, Γεώργιος Σχολάριος, καί διέσωσαν τήν ἀνεξαρτησίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὑπῆρξε τό πάμφωτον πλοῖον, ἡ ἀληθής κιβωτός τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ἔθνους, κατά τάς ζοφερωτέρας ἡμέρας τῆς ἰστορίας του.Εἰς τήν Ἐκκλησίαν αὐτήν (τήν Ὀρθόδοξον) ὐπάρχει τό γνήσιον, το ἀκίβδηλον, τό ἀκριβές, τό ἀπαραχάρακτον, ἡ ἀνωτέρα ἀντίληψις, ἡ ἐναργεστέρα σύλληψις καί ἐκφορά τῶν ἀθανάτων ἰδεῶν τοῦ χριστιανισμοῦ. Ὁ παπισμός ὡς διοίκησις εἶναι καρκίνωμα. Ὡς ἰδέα εἶναι ἕνα ψεῦδος, ἕνας μῦθος πού ἔπλασεν ἡ ἀμάθεια καί ἀρχομανία τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀρχόντων τῆς Ρώμης. Καί τοιαῦτα ψεύδη καί εἴδωλα ἡ ὀρθόδοξος Ἑλλάς δέν θά προσκυνήσῃ ποτέ. Διότι ἀκούει τήν σάλπιγγα τοῦ ἀποστόλου Παῦλου· "Ἠγοράσθητε τιμῆς· μή γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων" (Α΄ Κορ. 7, 23).

Οἱ ἐδῶ παπολάτραι κακῶς ἐκτιμοῦν τήν κατάστασιν καί νομίζουν ὅτι ἐπέστη ἡ στιγμή…
Ἐπιμένοντες δέ τυχόν θά εὐρεθοῦν πρό ἐκπλήξεων. Τό πνεῦμα τῆς ἀντιστάσεως τῶν ἀειμνήστων πατέρων ἡμῶν κατά τῶν σχισματικῶν κάι αἱρετικῶν θ' ἀναζωπυρωθῇ. Ἐδῶ ἐν Ἑλλάδι ὁ παπισμός θά εὕρῃ τάς Θερμοπύλας καί θά συντριβῇ. Ἡ Ὀρθοδοξία τελικῶς θά νικήσῃ, θά θριαμβεύσῃ καί ὑπό τάς πτέρυγας αὐτῆς δόξα καί ἀνάπαυσις πολλή. 

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ἁγιογραφικές καί πατερικές μαρτυρίες
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"



Τό χρέος τῶν Ὀρθοδόξων

Ἀφοῦ, λοιπόν, τό σχέδιο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προβλέπει, στήν ἐξέλιξί του,παραμερισμό τοῦ Σωτῆρος τοῦ κόσμου, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἀφοῦ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ξέρουμε ὅτι, "οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία καί οὐκ ἔστιν ἄλλο ὄνομα ὑπό τόν οὐρανόν, ἐν ὧ δεῖ ἡμᾶς σωθῆναι", τίθεται τό ἐρώτημα, τί πρέπει νά κάνουμε;


Πρέπει ἀρχικά νά ὁμολοῦμε τά ἀπαραχάρακτα δόγματα τῆς Τρισυποστάτου καί Ἀδιαιρέτου Ἁγίας Τριάδος. 

Νά διακηρύττουμε τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας χωρίς συμβιβασμούς, ὑποκρισίες καί ὑποχωρήσεις σέ ψευτοδιαλόγους ἀγάπης πού προσπαθοῦν νά ἐνταφιάσουν, ὅπως ἐκεῖνοι νομίζουν, τήν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὀφείλουμε, παράλληλα, νά ξεσκεπάζουμε χωρίς ἀνάπαυλα, τά σκοτεινά σχέδια τῆς Μασωνίας πού μέ ὄργανά της, λαϊκούς καί ἱερωμένους, προωθεῖ τό σχέδιο τῆς ἑνώσεως μέ ποικίλους μηχανισμούς καί ἀπό πολλές κατευθύνσεις. 

Νά παρακολουθοῦμε ἄγρυπνα καί νά καταγγέλουμε ἐκείνους, πού γίνονται ὄργανα τῆς Ἑβραιομασωνίας, πού πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία, πού κάνουν τά πάντα νά κλονίσουν τήν παράδοσι καί τήν Ὀρθοδοξία, ὅσο ψηλά καί ἄν βρίσκονται… 

Νά ξεσκεπάζουμε τούς συνοδοιπόρους τῶν Μασώνων πού ὑπεραμύνονται, μέ δημοσιεύματα, δηλώσεις καί ἐκδηλώσεις, μιᾶς ἑνώσεως ἀντίχριστης, ἀφοῦ δι' αὐτῆς ἐπιδιώκεται ν' ἀρνηθῆ ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ὅτι κατέχει τήν σώζουσα Ἀλήθεια τῆς Πίστεως.

Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι τρομακτική Παναίρεσις τοῦ καιροῦ μας ἡ πιό σατανική καί ἐπικίνδυνη. Ἀπειλεῖ ὄχι μονάχα τήν Ἁγία Ὀρθοδοξία ἀλλά καί τήν Ἀθάνατη Ἑλλάδα. Γι' αὐτό πρέπει ὅλοι μας νά γρηγορήσωμε. Καθῆκον ὅλων μας εἶναι νά ἀρνηθοῦμε τήν εἰδωλολατρεία πού εἰσάγει ὁ Οἰκουμενισμός. Νά περιφρουρήσουμε τήν Ὀρθδοξία.
Σέ τέτοιες κρίσιμες ὧρες τόν Ἀγῶνα τόν παίρνει στά χέρια του ὁ Ὀρθόδοξος Λαός. 
Αὐτός εἶναι ὁ φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας, καθώς καί ἡ ἐγκύκλιος τοῦ 1848 τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς ὑπογραμμίζει: "Ὁ φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ εὐσεβής λαός τοῦ Κυρίου".

Ἀρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου
"Κατά ἀντιχρίστων"
Ἐκδόσεις: "Ὀρθόδοξος Τύπος" 


Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός;



ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ;
(Ὁ προάγγελος τῆς Παγκόσμιας Κυβέρνησης τοῦ Ἀντιχρίστου!)

{* Ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, ἑνωμένοι κάτω ἀπό ἕνα ἀόρατο ἐπιτελεῖο, πού κρύβεται πίσω ἀπό ὡραῖες λέξεις, σοβαροφανεῖς ὀργανισμούς καί ἑνωτικά συνθήματα ἀπάτης, δουλεύουν ἡμέρα καί νύχτα, γιά νά ἀφανίσουν τήν Ἁγίαν Του Ἐκκλησία, νά νοθεύσουν τήν Ἀλήθεια, πού μᾶς ἀπεκάλυψε ὁ Θεάνθρωπος καί νά ματαιώσουν ἔτσι τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, νά βάλουν δέ στήν θέσι τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἀρχηγό τοῦ κόσμου, τόν διάβολο"ὥστε αὐτόν εἰς τόν Ναόν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεόν καθίσαι ἀποδεικνύοντα ἑαυτόν, ὅτι ἐστί Θεός" (Β' Θεσ. β΄, 4)}.

Οἰκουμενισμός: ἡ "θρησκεία" τοῦ Σατανᾶ!

Ὁ θρησκευτικός Οἰκουμενισμός τῆς σήμερον εἶναι Κίνησις, διά τήν ἕνωσιν τῶν αἰρετικῶν Ὁμολογιῶν τῆς Δύσεως μετά τῆς Ὀρθοδοξίας κατ' ἀρχάς καί εἰς δεύτερον στάδιον διά τήν ἕνωσιν ὅλων τῶν θρησκειῶν εἰς ἕνα τερατῶδες κατασκεύασμα, εἰς μίαν Πανθρησκείαν. Τελικόν ὅμως σκοπόν ἔχει νά ἐξαφανίση, μέσα σ' αὐτό τό χωνευτῆρι, τόν Χριστιανισμόν καί ἰδίως τήν Ὀρθοδοξίαν, πού κατέχει τήν Ἀλήθειαν. Σκοπεύει δέ εἰς τήν τελική φάσι τοῦ σκοτεινοῦ του σχεδίου νά ἀντικαταστήση τήν λατρεία τοῦ ἑνός Θεοῦ, μέ τήν λατρεία τοῦ Σατανᾶ!
Αὐτό φαίνεται ἐκ πρώτης ὄψεως ἀπίστευτο. Καί ὅμως, αὐτό κυρίως ἐπιδιώκει ὁ πολυδαίδαλος μηχανισμός τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, διά τήν δραστηριότητα τῆς ὁποίας τόσον συχνά ἀκοῦμε στίς ἡμέρες μας νά γίνεται λόγος.
Ὁ Οἰκουμενισμός, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό στοιχεῖα σοβαρά καί ἀδιάσειστα εἶναι ἕνα σατανικό κατασκεύασμα τῶν σκοτεινῶν Δυνάμεων. Εἶναι μιά μεγάλη, φοβερή καί τρομερή αἵρεσις ἤ μᾶλλον παναίρεσις. Εἶναι μία σύνθεσις θρησκειῶν, φιλοσοφιῶν καί παραδόσεων σέ μιά τραγελαφική ἑνότητα.
Εἶναι μία δολία πλάνη, καταστρωμένη μέ σατανικό σχέδιο, ἡ ὁποία ὑποστηρίζει, ὅτι πουθενά δέν ὑπάρχει ἡ μοναδική, ἡ ἀπόλύτος, ἡ ἐνιαία Ἀλήθεια. Οὔτε καί στήν Ὀρθοδοξία!
Ἔτσι ὁ Οἰκουμενισμός καταντᾶ ἕνα τέρας, πού καταβροχθίζει τά πάντα. Καταντᾶ ἕνα καμίνι, πού προσπαθεῖ νά χωνέψη καί συγκεράση ὅλες τίς θρησκεῖες. Εἶναι ἕνας νεώτερος αἱρετικός Συγκρητισμός, πού ὑπόσχεται νά λύση ὅλα τά προβλήματα! Ὁ δέ Θεός γιά τόν Οἰκουμενισμό, εἶναι ἕνας ἀόριστος Θεός, πού δέχεται ἐξ ἴσου τήν λατρείαν ὅλων τῶν θρησκειῶν.
Γιά τόν Οἰκουμενισμό δέν ὑπάρχει προσωπικός Θεός. Ὁ Οἰκουμενισμός δέν πιστεύει τίποτε, ἀλλά καί τίποτε δέν ἀπορρίπτει στό ἀνακάτεμα καί στή νέα σύνθεσι τῆς θρησκείας, τήν ὁποίαν ἐπιδιώκει νά κατασκευάσῃ. Δέν ὑπάρχουν γιά τόν Οἰκουμενισμό Θρησκεῖες καί Πατρίδες. Μέ τρόπο ἐπιδέξιο καί δῆθεν γιά λόγους εἰρηνικῆς συνεργασίας προβάλλει ἔμμεσα τό σύνθημα: "Κάτω τά σύνορα!".
Ὅλα, λοιπόν συνθλίβονται, ἀφομοιώνονται κάι ἐξαφανίζονται στό ἀβυσσαλέο στόμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι μιά φοβερή λαίλαψ, πού προετοιμάζεται νά ξεθεμιλιώση, ὅπως φαντάζεται, τήν "Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν" τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἄγριος τυφών τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους, πού συγκεντρώνει τήν καταστροφική του μανία ἐναντίον κυρίως τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τόν σκοτεινό του πόθο νά τήν ἐκμηδενίση καί νά τήν ἀφανίση.
Καί τοῦτο, διότι γνωρίζει, ὅτι μόνη ἡ Ὀρθοδοξία κρατεῖ ἀνόθευτη τήν Ἀλήθεια κάι Μόνη αὐτή μπορεῖ νά σώση τόν ἄνθρωπο. "Τίς πέτρες τίς πετοῦν στίς καρυδιές, πού ἔχουν καρύδια", ἔλεγε παραστατικά ὁ Κολοκοτρώνης.
Ἔτσι καί ὁ Οἰκουμενισμός χτυπᾷ τήν Ὀρθοδοξία διότι αὐτή ἔχει ἀξία, κατέχει τόν θησαυρόν τῆς Ἀληθείας.
Ἀλλά, ἐνῶ εἶναι τόσον τρομερά τά σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐν τούτοις τά κρύβει ἐπιμελέστατα κάτω ἀπό ἕνα ἀριστοτεχνικό μανδύα ἀθωότητας. Ὅλα προχωροῦν μέ μελέτη, μέ σύστημα, μέ ὀργάνωσι.
Ὁ Οἰκουμενισμός, σήμερα, εἶναι ἡ ἐξέλιξις τοῦ φοβεροῦ σχεδίου τῶν ὀργάνων τοῦ Σατανᾶ στό πιό κρίσιμο σημεῖο.
Μέ τόν Οἰκουμενισμό, χτυποῦν σήμερα, μέ ὅλας των τάς δυνάμεις, τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ οἱ ἄσπονδοι καί δόλιοι ἐχθροί της. Σκοτεινές δυνάμεις καί ἀόρατα ἐπιτελεῖα ἔχουν συγκεντρώσει τά πυρά τους στό σκοπό αὐτό. Πόλεμος γίνεται. Καί πόλεμος μεγάλος, πού δυστυχῶς οἰ πολλοί δέν τόν ἔχουν κἄν πάρει εἴδησι.
* Ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, ἑνωμένοι κάτω ἀπό ἕνα ἀόρατο ἐπιτελεῖο, πού κρύβεται πίσω ἀπό ὡραῖες λέξεις, σοβαροφανεῖς ὀργανισμούς καί ἑνωτικά συνθήματα ἀπάτης, δουλεύουν ἡμέρα καί νύχτα, γιά νά ἀφανίσουν τήν Ἁγίαν Του Ἐκκλησία, νά νοθεύσουν τήν Ἀλήθεια, πού μᾶς ἀπεκάλυψε ὁ Θεάνθρωπος κάι νά ματαιώσουν ἔτσι τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, νά βάλουν δέ στήν θέσι τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἀρχηγό τοῦ κόσμου, τόν διάβολο"ὥστε αὐτόν εἰς τόν Ναόν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεόν καθίσαι ἀποδεικνύοντα ἑαυτόν, ὅτι ἐστί Θεός" (Β' Θεσ. β΄, 4).
Αἱ δυνάμεις τοῦ σκότους ἔθεσαν τελευταίως σέ ἐνέργεια ὅλα τά μέσα, γιά νά μπορέσουν νά ξεθεμιλιώσουν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Γενική, λοιπόν, ἐπίθεσι ἐπιχειροῦν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας ἐφ' ὅλων τῶν μετώπων κάτω ἀπό τήν ἀθώα ἐπωνυμία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ὁ Οἰκουμενισμός, μέ λίγα λόγια, εἶναι ἕνα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα πολιτικόν καί θρησκευτικόν, μέ σκοπόν τήν ὐποταγήν τῆς ἀνθρωπότητος κάτω ἀπό μίαν παγκόσμιον Κυβέρνησιν...καί τήν ἕνωσιν ὅλων τῶν Θρησκειῶν εἰς μίαν Πανθρησκείαν, ὥστε νά ἐξαφανισθῆ ὁ Χριστιανισμός, νά ἐξαφανισθῆ ἡ σώζουσα Ὀρθόδοξος πίστις καί νά λατρεύεται στό τέλος, ἀντί τοῦ ἀληθινοῦ Θεου, ὁ Σατανᾶς!
(συνέχεια...)

Ἀρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου + 1982
"Ὀ Οἰκουμενισμός χωρίς μάσκα", 
ἔκδοσις Ε΄, Ἀθῆναι 1988


Ἀπαλλαγή κανένας Ἅγιος δέν ἐζήτησε ἀπό τόν Θεό, αλλά υπομονή



Εγώ σας έχω πει ότι κάποτε με πλησίασε μια Γερόντισσα εκεί και λέει:
-Θέλω να εξομολογηθώ.
-Μα εγώ δεν εξομολογώ τους καλογήρους, θα εξομολογήσω καλογριές;
-Όχι, θέλω να πω τον λογισμό μου, λέει.
-Ε, πες τον λογισμό σου. 
Αφού είπε κι εκείνη τα βάσανά της -γιατί πάντα βάσανα θα σου πει, δεν θα σου πει χαρές
- λέει: 
-Είδα σαν ένα όραμα, ότι πάνω σ’ ένα βουναλάκι καθόντουσαν οι Πατριάρχαι Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Και λέω: 
-Οι Πατριάρχαι είσαστε; 
-Ναι, λένε, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. 
-Νά ‘ρθω κι εγώ εκεί; 
-Έλα. 
-Από πού νά ‘ρθω; 
-Να, από ΄κει, απ’ τον δρόμο. 
-Δεν βλέπω κανέναν δρόμο. 
-Εκεί είναι, ψάξε να τον βρεις. 
-Μα, δεν βλέπω δρόμο. 
-Ψάξε, βρε ευλογημένη, ψάξε και θα τον βρεις. 
-Μα, αυτός ο δρόμος είναι δεκαπέντε πόντους, πώς θα περάσω; 
Όλο αγριοπούρναρα και αγκάθια. 
Θα σχίσω τα φορέματά μου, θα ματώσω τα ποδάρια μου. 
-Α, κι εμείς από ‘κει περάσαμε και ήρθαμε εδώ πάνω!

Το πράγμα θέλει να πει ότι διά μέσου των θλίψεων, δια μέσου των στενοχωριών, διά μέσου του αίματος, ο άνθρωπος θ’ ανέβει στον ουρανό. Με αμεριμνία και με άνεση, με αυτοκίνητο δεν πάμε, πάτερ, στον Παράδεισο. Θα δώσεις αίμα, να πάρεις πνεύμα. 
Έξω αυτή η Γερόντισσα, να πούμε, δεν αναφέρω τ’ όνομά της. Καρκίνο, εγχειρήσεις, τούτο, εκείνο, αυτό κι όμως προσευχομένη είδε την Παναγία στο θρόνο της.
«Περάστε οι όσιοι», λέει. Όλοι οι όσιοι πέρασαν μπροστά σαν παρέλαση, στην Παναγία. «Περάστε οι μεγαλομάρτυρες». 
Αυτή καθότανε εκεί, Γερόντισσα ήταν, Ηγουμένη. Και στο τέλος πήγε, έβαλε μετάνοια φίλησε το χέρι της Παναγίας, ήταν ένα βελούδο! Και η Παναγία της είπε: «Υπομονή, υπομονή, υπομονή», και ξύπνησε, να πούμε.
Δηλαδή αν θέλεις να είσαι μαθήτρια και μαθητής του Χριστού, θ’ ανέβεις κι εσύ απάνω στο Σταυρό. 
Απαλλαγή κανένας Άγιος δεν εζήτησε από τον Θεό. Υπομονή να χαρίσει. Αν κάνεις υπομονή θά ‘χεις και λιγάκι μισθό, αν θά ‘χεις απαλλαγή, δεν έχεις τίποτες, μισθό δεν έχεις…!

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης


«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν»
( Λουκ. κα΄19)

"Ὁ ὑπομείνας ἕως τέλους, οὗτος σωθήσεται". 
(Ματθ. 24, 13) 



Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΟΒΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ



Γι’ αυτό ο διάβολος μας βάζει τους λογισμούς της απογνώσεως, για να μας κόψη την ελπίδα στο Θεό, αυτή την ασφαλή άγκυρα, το στήριγμα της ζωής μας, την χειραγωγό της οδού, που οδηγεί προς τον ουρανό, τη σωτηρία των ψυχών που χάνονται. 
 «Τη γαρ ελπίδι, λέγει, εσώθημεν»˙ «Διότι λέγει, με την ελπίδα σωθήκαμε» (Ρωμ. 8,24).
Αυτή, λοιπόν, η ελπίδα, που σαν ισχυρό σχοινί έχει κρεμασθεί από τον ουρανό, βαστάει τις ψυχές μας, σέροντας σιγά-σιγά στο ύψος εκείνο αυτούς, που την κρατούν σφικτά και τους εξυψώνει πάνω από τα κύματα των συμφορών της ζωής.
Εάν, λοιπόν, κάποιος αποχαυνωθή και αφήση αυτή την ιερή άγκυρα, τότε αμέσως θα πέση και θα πνιγή στην άβυσσο της κακίας.
Αυτό γνωρίζοντας καλά ο πονηρός, μόλις αντιληφθή ότι έχουμε κάποιο βάρος στη συνείδησί μας από τις κακές πράξεις, έρχεται και αυτός και μας προσθέτει το λογισμό της απελπισίας, που είναι πιο βαρύς κι από το μολύβι. Κι αν το δεχθούμε, τότε αναγκαστικά, αφού παρασυρθούμε από το βάρος μας προς τα κάτω, θα κοπούμε από το σχοινί και θα έλθουμε στο βάθος των κακών.
(Προς Θεόδωρον εκπεσόντα, ΕΠΕ 28,750-752. PG 47,279)


«Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ» 
 ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΥΠΟ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγίου Όρους
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

Ζήσε την κάθε στιγμή

Άρχιζε τη μέρα σου με προσευχή.
Βλέπε πάντα καθαρά.
Γονάτιζε συχνά κάτω από το πετραχήλι.
Διάλεξε το δρόμο που οδηγεί κοντά στο Θεό.
Ευεργετείς; μάθε πως μιμείσαι το Θεό.
Ζήσε την κάθε στιγμή.
Η ψυχή σου πρέπει να είναι σαν μικρού παιδιού για να μπεις στον Παράδεισο.
Θυμό χαλίνωνε, μην πέσεις έξω από τη λογική.
Ίσια και ψηλά πάντα να κοιτάς.
Κρατά πάντοτε κλειστό το στόμα σου
Λόγος καθαρός είναι μόνο ο λόγος του θεού.
Μάθε να ακούς τον πόνο των άλλων.
Να θυμάσαι ότι είσαι θνητός και κάποια μέρα θα πεθάνεις.
Ξεκουράσου κάτω από τον ίσκιο του σταυρού.
Όταν στη γαληνή ταξιδεύεις , τότε να θυμάσαι και τη φουρτούνα.
Πάντα να δέχεσαι ευχάριστα ότι προέρχεται από τον Θεό.
Ρήματα ζωής αιωνίου έχεις Κύριε! Πρός τίνα απελευσόμεθα;
Συγχωρά τους άλλους για να σε συγχωρέσει κι ο θεός.
Τέλειωνε τη μέρα σου με προσευχή.
Υπέμενε όλες τις δυσκολίες της ζωής.
Φυλάξου μακριά από τους πειρασμούς.
Χαμογέλα σε όλη σου τη ζωή!
Ψυχή που προσφέρεται στο θεό είναι η καλύτερη θυσία.
Ώρες ποτέ μη χάνεις, γιατί κάτι ωφέλιμο μπορείς να κάνεις.


Πατήρ Αθανάσιος Καρανάσιος

«Τὸν Πάπαν νὰ καταρᾶσθε, διότι αὐτὸς θὰ εἶνε ἡ αἰτία»

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Ιωάννης

... Καθώς εις τον καιρόν


... Καθώς εις τον καιρόν του Νώε οι άνθρωποι δεν επίστευον αλλά τον επεριγελούσαν, έως όπου ήλθεν εξάφνως η οργή του Θεού και ο κατακλυσμός και έπνιξεν όλον τον κόσμον, ομοίως και τώρα Χριστιανοί μου εις την Δευτέραν Παρουσίαν του Χριστού μας δεν έχουν να πιστεύσουν οι άνθρωποι καθώς και τότε δεν επίστευσαν. 
Το ηξεύρω και εγώ Χριστιανοί μου πως με περιγελούν και λέγουν: 
Τώρα ήλθες εσύ παλαιοκαλόγερε, να μας ειπείς λόγια εδικά σου. Τα λόγια οπού σας λέγω δεν είναι εδικά μου, είναι λόγια του Παναγίου Πνεύματος, οι αμαρτίες είναι εδικές μου, και όποιος θέλει να πιστεύσει, πλην είναι ο καθένας ελεύθερος και όπως θέλει να κάμει. Εγώ το χρέος μου κάμνω, την πραγματεία μου.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Τα «όπλα» του Πατρο-Κοσμά!



Ελάχιστες φορές σκεφτόμαστε το πόσο συνέβαλε στην απελευθέρωση του Έθνους μας από τον τουρκικό ζυγό ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Δεν είχε όπλα. Δεν οδηγούσε στρατεύματα. Δεν έκανε πολέμους και μάχες....
Είχε όμως τα όπλα του πνεύματος, την αγιότητα της ζωής του και το κήρυγμα, με το οποίο αφύπνιζε τις συνειδήσεις των σκλάβων Ελλήνων, που έτσι μάθαιναν για την πίστη τους την ορθόδοξη και για την ένδοξη ιστορία της πατρίδας τους: 
«Πρέπον και εύλογον είνε, χριστιανοί μου, καθώς μανθάνομεν από το άγιον Ευαγγέλιον και από τας θείας Γραφάς, ν’ αρχίζωμεν την διδασκαλίαν μας από τον Θεόν, και όταν τελειώσωμεν, να ευχαριστήσωμεν τον Θεόν» (Α Διδαχή). 
«Εγώ εδιάβασα και περί ιερέων, και περί ασεβών, αιρετικών και αθέων · τα βάθη της σοφίας ηρεύνησα· όλαι αι πίστεις είνε ψεύτικες· τούτο εκατάλαβα αληθινόν, ότι μόνη η πίστις των ορθοδόξων χριστιανών είνε καλή και αγία… 
Να ευφραίνεσθε οπού είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί, και να κλαίετε δια τους ασεβείς και αιρετικούς οπού περιπατούν εις το σκότος» (Α Διδαχή). 
Εξ άλλου, σε διάφορα μέρη της υπόδουλης Ελλάδος, στο κήρυγμά του συνήθιζε να λέη: «Αυτό μια μέρα θα γίνη Ρωμαίϊκο και καλότυχος όποιος ζήση σε κείνο το βασίλειο» (προφητεία). Πολλές φορές μιλούσε για τα περασμένα μεγαλεία του Ελληνισμού.

Έκανε τέσσερις (4) ιεραποστολικές περιοδείες σ’ ολόκληρο σχεδόν τον Ελλαδικό χώρο, ιδιαίτερα όμως στην Ήπειρο και στο κομμάτι που σήμερα ονομάζεται Βόρειος Ήπειρος. 
Κι’ αυτό, γιατί η Βόρειος Ήπειρος κινδύνευε από τους εξισλαμισμούς, οι οποίοι παρουσίαζαν ανησυχητική έξαρση. Είναι δε γνωστό, ότι όσοι εξισλαμίζονταν έχαναν και την εθνική τους ταυτότητα, κάτι που συνιστούσε θανάσιμη απειλή για τον Ελληνισμό. Έτσι ο Άγιος Κοσμάς, γυρνώντας από χωριό σε χωριό, έφερνε το μήνυμα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Και εκτός ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, οι Έλληνες έμειναν σταθεροί στα πιστεύω τους για την Θρησκεία και την Πατρίδα.

Ένας άνθρωπος, φλογερός και ανιδιοτελής, κατόρθωσε το ακατόρθωτο: Την σωτηρία του Ορθοδόξου Ελληνισμού, αλλά και την προετοιμασία του για την εθνική του παλιγγενεσία. Αλλά τα κηρύγματα του φλογερού Εθναποστόλου, καθώς και ορισμένες ενέργειές του, όπως η μετάθεση των παζαριών από την Κυριακή την ημέρα του Σαββάτου, προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό, αντιδράσεις, κυρίως εκ μέρους των Εβραίων. Τον κατέδωσαν, λοιπόν, στον Κουρτ πασά του Βερατίου, τον οποίο και δωροδόκησαν. Ο Άγιος συνελήφθη και κατεδικάσθη εις θάνατον. Έτσι στις 24 Αυγούστου 1779 απαγχονίσθηκε στο Καλικόντασι της Βορείου Ηπείρου. Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, προσευχήθηκε, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του προφητάνακτος Δαβίδ: «Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος, και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν» (Ψαλμ. ξε 12), προφητεύοντας, ασφαλώς, την απελευθέρωση του Έθνους.

Εγκύκλιος της Ι. Μ. Δρυϊνουπόλεως

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΧΞΣ΄



Aκόμη να στοχάζεσθε και την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, καθώς γράφουν τα βιβλία της Εκκλησίας μας και λέγουν εις τον όγδοον αιώνα έχει να γένη το τέλος του κόσμου.Μα πρωτύτερα έχει να γεννηθεί ο Αντίχριστος και να κάμει τόσα κακά εις τον κόσμον και έχει να ονομάσει του λόγου του υιόν Θεού και θέλει σταθή βασιλεύς να ορίσει τον κόσμον όλον και να κάνη θαύματα κατά φαντασίαν, δια να πλανά τους ανθρώπους να τον ομολογήσουν διά Χριστόν και όσοι τον πιστύεουν να τους τάζει τόσα αγαθά και ύστερα να τους βουλώνει εις το μέτωπον, μάλιστα οι Εβραίοι όλοι έχουν να τον πιστεύσουν.

Διά ημάς τους χριστιανούς έχει να στείλη ο Θεός τον προφήτην Ηλίαν διά να παραγγείλει και να διδάξει όσοι έχουν άγιον Βάπτισμα, την βόυλαν του Ιουσού Χριστού, να φυλάγωνται να μην πιστεύουν εκείνον τον πλάνον Αντίχριστον και εκείνα όπου τάξει είναι όλα ψεύτικα διά να τους γελάσει, να τους βουλώσει. Και καλύτερα να τυραννισθούν και να θανατωθούν παρά να τον πιστεύουν και να βουλωθούν.

Αυτά και άλλα έχει να διδάξει ο προήφτης Ηλίας. Και ύστερα εκείνος ο πλάνος ακούοντας το κήρυγμα του προφήτη Ηλία έχει να λυσσάξει από τον θυμό του και να τυραννεί και να παιδεύει όσους δεν τον πιστεύουν με τα πλέον χειρότερα βασανιστήρια και καλότυχος και τρισμακάριος όποιος υπομείνη και δεν βουλωθει, εκείνος βέβαια θέλει στεγανωθει και θέλει σταθει εις τον χορόν των μαρτύρων.

Και πάλιν άθλιος και ταλαίπωρος όποιος πλανεθεί και τον πιστεύσει και βουλωθεί, εκείνος έχει να καίεται πάντοτε εις την αιώνιον κόλασιν μαζί με τον πλάνον Αντίχριστον.

Αυτά λογιάζω, αδελφοί μου, σας ετρόμαξαν την καρδίαν και αληθινά φοβερά πράγματα είναι και εγώ όπου τα λέγω τρέμω και δειλιώ, μα τί να κάμω όπου έχω χρέος να σας τα φανερώσω. Λοιπόν ύστερα από αυτά τα κακά του κατηραμένου Αντιχρίστου θέλει λάμψει ο Πανάγιος σταυρός επάνω εις τον ουρανόν…

«… Καθώς εις τον καιρόν του Νώε οι άνθρωποι δεν επίστευον αλλά τον επεριγελούσαν, έως όπου ήλθεν εξάφνως η οργή του Θεού και ο κατακλυσμός και έπνιξεν όλον τον κόσμον, ομοίως και τώρα χριστιανοί μου εις την Δευτέραν Παρουσίαν του Χριστού μας δεν έχουν να πιστεύσουν οι άνθρωποι καθώς και τότε δεν επίστευσαν. 

Το ηξεύρω και εγώ χριστιανοί μου πως με περιγελούν και λέγουν: Τώρα ήλθες εσύ παλαιοκαλόγερε, να μας ειπείς λόγια εδικά σου. Τα λόγια οπού σας λέγω δεν είναι εδικά μου, είναι λόγια του Παναγίου Πνεύματος, οι αμαρτίες είναι εδικές μου, και όποιος θέλει να πιστεύσει, πλην είναι ο καθένας ελεύθερος και όπως θέλει να κάμει.

ΔΙΔΑΧΑΙ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ


http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ, ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΕΥΣΠΛΑΓΧΝΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΔΙΑ ΤΑΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΜΑΣ



Νὰ ἔχετε εὐλάβειαν εἰς ὅλους τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, καὶ περισσότερον εἰς τὴν Δέσποιναν Μαρίαν, διότι ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ἡ δὲ Θεοτόκος εἶναι Βασίλισσα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ἥτις παρακαλεῖ τὸν εὔσπλαγχνον Χριστὸν διὰ τὰς ἁμαρτίας μας. Διὰ τοῦτο πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ τιμῶμεν τὴν Δέσποινάν μας μὲ νηστείας καὶ ἐλεημοσύνας.

Ἕνας ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰωάννης ἐνικήθη καὶ ἔγινε κλέπτης, ἔγινε καὶ καπετάνιος εἰς 100 κλέπτας· ἀλλὰ εἶχε πολλὴν εὐλάβειαν εἰς τήν Θεοτόκον καὶ κάθε πρωΐ καὶ ἑσπέρας ἔλεγε τοὺς Χαιρετισμοὺς τῆς Παναγίας. Θέλων ὁ πανάγαθος Θεὸς νὰ τὸν σώσῃ διὰ τὴν εὐλάβειαν ὁποὺ εἶχεν εἰς τὴν Θεοτόκον, ἔστειλεν ἕνα ἅγιον ἀσκητήν, τὸν ὁποῖον ἅμα εἶδον οἱ κλέπται τὸν ἔπιασαν. Τοὺς λέγει ὁ ἀσκητής: Σᾶς παρακαλῶ, νὰ μὲ ὑπάγετε εἰς τὸν καπετάνιον σας, διότι ἔχω νὰ σᾶς εἰπῶ λόγον διὰ τὸ καλόν σας. Τὸν ὑπῆγαν εἰς τὸν καπετάνιον καὶ τοῦ λέγει: Κράξε μου ὅλα τὰ παλληκάρια νὰ ἔλθουν νὰ σᾶς εἰπῶ ἕνα λόγον. Τοὺς κράζει ὁ καπετάνιος καὶ ἦλθαν. Λέγει ὁ ἀσκητής: Δὲν ἔχεις ἄλλον; Ἔχω, λέγει, ἕνα μάγειρον. Λέγει του ὁ ἀσκητής: Κράξε τον νὰ ἔλθη. Καὶ ἅμα ἦλθε, δὲν ἠδύνατο νὰ ἰδῆ τὸν ἀσκητὴν ὁ μάγειρος, ἀλλ᾿ ἐγύριζε τὸ πρόσωπόν του εἰς ἄλλο μέρος. Τότε λέγει ὁ ἀσκητὴς εἰς τὸν μάγειρον: Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ σὲ προστάζω νὰ μὲ εἰπῆς ποῖος εἶσαι καὶ τὶς σὲ ἔστειλε καὶ τί κάμνεις ἐδῶ ποὺ κάθεσαι; Ἀπεκρίθη ὁ μάγειρος καὶ λέγει: Ἐγὼ εἶμαι ψεύστης καὶ πάντοτε τὸ ψεῦδος λαλῶ· ἀλλὰ τώρα, ἐπειδὴ μὲ ἔδεσες μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἠμπορῶ παρὰ νὰ εἰπῶ τὴν ἀλήθειαν. Ἐγὼ λοιπὸν εἶμαι διάβολος, καὶ μὲ ἔστειλεν ὁ μεγαλύτερός μου νὰ δουλεύω τοῦτον τὸν καπετάνιον καὶ νὰ τὸν φυλάγω νὰ τὸν εὕρω καμμίαν ἡμέραν ὁποὺ νὰ μὴ διαβάζη τοὺς Χαιρετισμοὺς τῆς Παναγίας, νὰ τὸν βάλω εἰς τὴν κόλασιν. Καὶ ἔχω τώρα 14 χρόνους ὁποὺ τὸν φυλάγω, καὶ δὲν εὗρον καμμίαν ἡμέραν ὁποὺ νὰ μὴ διαβάζη τὸ «Ἄγγελος πρωτοστάτης». Τότε λέγει ὁ ἀσκητής: Σὲ προστάζω εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ γίνης ἄφαντος καὶ πλέον νὰ μὴ πειράξης τοὺς χριστιανούς. Καὶ εὐθὺς ἔγινεν ἄφαντος ὁ διάβολος ὡσὰν καπνός.
Τότε ἐδίδαξεν ὁ ἀσκητὴς τοὺς κλέπτας καὶ ἄλλοι ἔγιναν καλόγηροι καὶ ἄλλοι ὑπανδρεύθηκαν καὶ ἔκαμαν καλὰ ἔργα καὶ ἐσώθησαν. Διὰ τοῦτο σᾶς συμβουλεύω ὅλους, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, νὰ μάθετε τὸ «Ἄγγελος πρωτοστάτης», νὰ τὸ λέγετε εἰς τὴν προσευχήν σας.

Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
(Ἀπὸ τὶς “Διδαχές” του)

Θάρθη καιρός...



Θάρθη καιρός να σας πάρουν οι εχθροί σας 
και τη στάχτη από τη φωτιά, 
αλλά σεις να μην αλλάξετε την πίστη σας, 
όπως θα κάμνουν οι άλλοι.


Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός