.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο πρώτος ονομάζεται δούλος, ο δεύτερος μισθοφόρος

Πρόσθεσα ακόμη ότι σύμφωνα με όσα οι άγιοι Πατέρες λένε, όποιος πράττει καλές πράξεις απλώς και μόνο από φόβο να μη κολασθεί, ακολουθεί το δρόμο της δουλείας, αυτός δε που αγαθοεργεί για να λάβει την ανταπόδοση του Παραδείσου ακολουθεί τον δρόμο κάποιου παζαρέματος με τον Θεό. 
Ο πρώτος ονομάζεται δούλος, ο δεύτερος μισθοφόρος. 
Αλλά ο Θεός θέλει όλους μας να έλθουμε προς Αυτόν σαν τα παιδιά στον πατέρα τους. Θέλει όλους μας να συμπεριφερόμαστε προς Αυτόν με τιμή, και από αγάπη προς Εκείνον, να εργαζόμαστε δε με ζήλο το θέλημά Του. 
θέλει όλους μας να ευρίσκουμε την ευτυχία μας στην ένωση του εαυτού μας με Αυτόν, στην ένωση του νου και της καρδιάς μας με τον Σωτήρα μας.

Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή