Ὁ Πατριάρχης εἶναι Ἐπίσκοπος μόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως!

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος

Οἱοσδήποτε λάβει ἀνὰ χεῖρας καὶ μελετήσει μίαν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν θὰ διαπιστώση τὰ ἑξῆς σχετικῶς μὲ τὴν διοικητικὴν διάρθρωσιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πολιτεύματος. Ἅπαντες οἱ Ἱεράρχαι ὡς διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἦσαν ἐξ ἀρχῆς –καὶ παραμένουν- ἴσοι μὲ ἰσότιμον ἄποψιν καὶ ψῆφον. Ἡ ἀνάγκη ἐπικοινωνίας τῶν Ἐπισκόπων διὰ τὴν λύσιν πρακτικῶν καὶ δογματικῶν ζητημάτων ἀπήτει τὴν φυσικὴν παρουσίαν αὐτῶν εἰς Ἱ. Συνόδους κατὰ τὸ ὑπόδειγμα τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου. Λογικὸν καὶ αὐτονόητον ἦτο ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι ἐπεκοινώνουν μὲ τοὺς πλησιοχώρους αὐτῶν Ἐπισκόπους.Ὡς ἀντιλαμβάνεται κανείς, ὅπως διὰ τὸ ἐμπόριον, τὰ ταξίδια, τὰς προμηθείας κάθε περιοχὴ ἀνέπτυσσε σχέσεις μὲ τὰς κεντρικάς πόλεις, ἀναλόγως λοιπὸν ἔπραξαν καὶ οἱ Ἐπίσκοποι. Αἱ κεντρικαὶ πόλεις ἦσαν ἤδη καθορισμέναι ἀπὸ τὸ σύστημα διοικήσεως τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, κα­θὼς ἑκάστη Ἐπαρχία εἶχε ἕδρας διὰ τοὺς τοπικοὺς διοικητάς. Ἑπομένως ὡς ἦτο εὔλογον οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ κατεστάθησαν εἰς αὐτάς τὰς πόλεις ἀπετέλουν τὸ σημεῖον ἀναφορᾶς ὁλοκλήρου τῆς Ἐπαρχίας. Ἡ θέσις τους αὐτὴ δὲν ἦταν αἰώνια οὔτε θείῳ δικαίῳ διὰ τοῦτο καὶ ἡ ἀλλαγὴ τῶν ἑδρῶν Διοικήσεως ἐπέφερεν ἀλλαγὴν καὶ τῆς σπουδαιότητος τοῦ Ἐπισκόπου. Αὐτὸ ἴσως δυσηρέστει κάποιους Ἐπισκόπους, ὅμως δὲν ἠδύναντο νὰ προβάλουν κάποιον θεολογικὸν λόγον, καθὼς οἱ Ἐπίσκοποι ἦταν ἴσοι καὶ ἡ ἀλλαγὴ ἁπλῶς ἐπεφόρτιζε εἰς ἄλλον Ἐπίσκοπον τὰ διαδικαστικὰ μὲ τὴν διοίκησιν.

Κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου εἰς τὰς ἐκκλησιαστικάς διοικήσεις, αἱ ὁποῖαι συνέπιπτον μὲ τὰς πολιτικάς, προΐστατο ἕνας ἀρχιεπίσκοπος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας εἶχε ἐπίβλεψιν τῆς Αἰγύπτου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀντιοχείας τῶν ἀνατολικῶν διοικήσεων, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου τῆς δυτικῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας τοῦ Πόντου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης τοῦ Ἀνατολικοῦ Ἰλλυρικοῦ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ρώμης τῆς μέσης καὶ κάτω Ἰταλίας κ.λπ. Ἡ σημερινὴ Κωνσταντινούπολις ἦτο μία ἀφανὴς ἐπισκοπή, καθὼς τὸ Βυζάντιον ἦτο ἕνα ἀσήμαντον χωρίον, ἡ ὁποία ὑπήγετο εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἡρακλείας, ὁ ὁποῖος εἶχε τὴν ἐπίβλεψιν τῆς Θράκης.

Ἡ Γ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἐπιβεβαιώνει μὲ τὴν ἀναγνώρισιν τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ὅτι ὅλες αἱ περιφέρειαι τῆς Αὐτοκρατορίας ἦσαν ἀναλόγως ὀργανωμέναι, αὐτοδιοίκητοι καὶ ἐλεύθεραι ἀπὸ ὁποιανδήποτε ἐπέμβασιν τῆς μιᾶς πρὸς τὴν ἄλλην. Αὐτὸ εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικὸν διότι ἀποδεικνύει ὅτι καίτοι ἀπὸ τὴν Β΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον κάποιαι ἕδραι π.χ. Ἀντιοχείας κ.λπ. λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι ἀπετέλεσαν σπουδαῖα κέντρα τῆς πολιτικῆς διοικήσεως ἦταν ἰδιαιτέρως γνωστὰ, εἰς καμίαν περίπτωσιν δὲν ἐδίδετο εἰς αὐτὰ ἡ ἐξουσία νὰ ἀναμειγνύωνται εἰς τὰ ἐσωτερικὰ ἄλλων Ἐπαρχιῶν. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ Γ΄ Οἰκουμενικὴ ἀπηγόρευσε τὰς ἐπεμβάσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας εἰς τὴν Κύπρον, ὄχι ἀνακηρύττουσα μίαν καινοφανῆ αὐτοκεφαλίαν, ἀλλὰ ἐπιβεβαιώνουσα τὸν ἕως τότε ὑπάρχον σεβασμὸν μεταξὺ Αὐτοκεφάλων Ἀρχιεπισκοπῶν.

Σταδιακῶς ἕως τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον ἡ συγκεντρωτικὴ τάσις τῶν Αὐτοκρατόρων ὤθησεν εἰς τὴν προβολὴν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὡς τοῦ μοναδικοῦ κέντρου τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Κατ’ ἀναλογίαν ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶχε πλέον ηὐξημένην ἐπιρροὴν ἐπισκιάζουσα τὰς πλησιοχώρους Ἀρχιεπισκοπάς Ἡρακλείας, Ἐφέσου καὶ Καισαρείας. Τοιουτοτρόπως κατὰ τὴν σύγκλησιν τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ 451 μ.Χ. ὁ 28ος ὁρίζει μὲ σαφήνειαν τὰ μητροπολιτικὰ ὅρια τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Παραθέτομεν μέρος τοῦ Κανόνος εἰς μετάφρασιν:

«ἀπέδωσαν τὰ πρεσβεῖα στὸν θρόνο τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης, ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ πόλη βασίλευε, καὶ μὲ τὸ ἴδιο σκεπτικὸ κινούμενοι ἀπένειμαν τὰ ἴσα πρεσβεῖα στὸν θρόνο τῆς νέας Ρώμης (= Κωνσταντινουπόλεως), ἐπειδὴ ἡ πόλη τιμήθηκε μὲ τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας καὶ τῆς συγκλήτου, ὥστε ὁ θρόνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως νὰ μπορεῖ νὰ χειροτονεῖ μόνο τοὺς Μητροπολίτες τῶν πολιτικῶν διοικήσεων Πόντου, Ἀσίας καὶ Θράκης».

Ἑπομένως τὰ πρεσβεῖα ἀπεδόθησαν χαριστικῶς εἰς τὸ Πατριαρχεῖον διὰ ἀποκλειστικὰ πολιτικοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι σήμερον πρέπει νὰ σημειώσωμεν μὲ ἔμφασιν ὅτι ἔχουν ἐκλείψει. Ἐπιπροσθέτως τὰ πρεσβεῖα ἐδόθησαν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον καὶ ὄχι εἰς τὸν Πατριάρχην προσωπικῶς, δηλαδὴ εἰς σύν­οδον καὶ ὄχι εἰς πρόσωπον. Τί ἀκριβῶς προέβλεπαν; Μόνον τὴν χειροτονίαν, ὄχι τὴν ἐκλογήν, καὶ μόνον Μητροπολιτῶν, οὐχὶ δὲ καὶ τῶν ὑποκειμένων εἰς αὐτοὺς ἁπλῶν Ἐπισκόπων τῶν συγκεκριμένων ἐπαρχιῶν. Ρητῶς λοιπὸν καθορίζεται ὅτι αἱ ἐπαρχίαι ποὺ ἀνήκουν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως εἶναι μόνον Πόντου, Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Θράκης. Αὐταὶ βεβαίως ὄχι μὲ τὰ σημερινὰ ὅρια ἀλλὰ μὲ ἐκεῖνα ποὺ ὡρίζοντο τότε ἀπὸ τὴν πολιτικὴν διοίκησιν, ὡς ἀναφέρει ὁ Κανών. Ὁποτεδήποτε τὰ γεωγραφικὰ ὅρια τῆς πολιτικῆς διοικήσεως ἤλλαζαν μετεβάλλοντο καὶ τὰ ἐκκλησιαστικά. Ἑπομένως εἰς τὸ Πατριαρχεῖον -οὐχὶ δὲ εἰς μόνον τὸν Πατριάρχην- σήμερον ἀνήκει μόνον ὁ Πόντος, ἡ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἡ Ἀνατολὴ Θράκη, ἐφόσον ἡ Δυτικὴ εὑρίσκεται εἰς ἄλλα πολιτικὰ ὅρια. Ὅσον ἀφορᾶ τὰ «τῆς βαρβαρικοῖς», ποὺ ἀναφέρει ὁ Κανών, τὰ παρελείψαμεν καθὼς ἔπαυσαν νὰ ὑπάρχουν «βάρβαροι» ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἔλαβαν Αὐτοκεφαλίαν ὅλαι αἱ πλησιόχωροι αὐτῶν τῶν διοικήσεων περιοχαί.

Ἑπομένως ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἶναι μόνον Ἐπίσκοπος τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μητροπολίτης –δηλαδὴ προεδρεύει τῆς Ἱ. Συνόδου- τῶν Ἐπαρχιῶν Πόντου, Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Ἀνατολικῆς Θράκης. Ὁ δὲ τιμητικῶς τίτλος «Οἰκουμενικὸς» ἀπεδόθη τὸ 587 μ.Χ. ἀπὸ τὸν Ἰουστινιανὸν ἀποκλειστικῶς εἰς τὸν Πατριάρχην Ἅγ. Ἰωάννην τὸν Νηστευτήν, ὅμως τὸ οἰκειοποιήθησαν καὶ οἱ ἑπόμενοι, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχη κάποιο περιεχόμενον.

Κατὰ τὴν Ὀθωμανικὴν Αὐτοκρατορίαν προέκυψαν στρεβλώσεις εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν διοίκησιν, διότι ὁ ἀλλόπιστος κατακτητὴς ἐπεθύμει δι’ ἑνὸς ἀτόμου, τοῦ Πατριάρχου, νὰ ἐλέγχη ὅλην τὴν Ἐκκλησίαν ἀπανταχοῦ τῆς Γῆς. Τὸ Πατριαρχεῖον ὑπέκυψε, δὲν ἐλησμόνησεν ὅμως ποῖον ἦτο τὸ ἀρχικὸν πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας. Διὰ τοῦτο τὸ Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως τὸν 19ον αἰῶνα ἀποστέλλον συνοδικὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν Πάπαν Λέοντα τὸν ΙΓ΄ γράφει τὴν ἀλήθειαν:

«Κάθε Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία καὶ στὴν Ἀνατολὴ καὶ στὴν Δύση ἦταν ἐντελῶς ἀνεξάρτητη καὶ αὐτοδιοίκητη κατὰ τὴν περίοδο τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅπως οἱ Ἐπίσκοποι τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς, ἔτσι καὶ οἱ τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Ἱσπανίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Βρεττανίας κυβερνοῦσαν τὶς Ἐκκλησίες τους καθένας διὰ τῶν δικῶν τους Τοπικῶν Συνόδων, χωρὶς νὰ ἔχει κανένα δικαίωμα ἀνάμειξης ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης, ὁ ὁποῖος καὶ ὁ ἴδιος ὑπαγόταν καὶ ὑπάκουε στὶς συν­οδικὲς ἀποφάσεις. Γιὰ τὰ σπουδαῖα ζητήματα ποὺ ἀπαιτοῦσαν τὸ κῦρος ὅλης τῆς Ἐκκλησίας συγκαλοῦνταν Οἰ­κουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ὁποία ἦταν καὶ εἶναι τὸ μόνο ἀνώτατο κέντρο ἀποφάσεων ὅλης τῆς Ἐκκλησίας».

Ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Φαναρίου ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ ὅποια ἄλλη Ἐκκλησία εἶναι θυγατέραι, ἀποδεικνύεται ἱστορικῶς ἀναληθής, καθὼς τὸ Φανάρι ἀπερρόφησεν ἀντικανονικῶς Αὐτοκεφάλους Ἐπαρχίας ποὺ οὐδέποτε τοῦ ἀνῆκαν. Ἀντὶ ἑπομένως νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι «ἐπιτροπικῶς» ἔδωσε τὰς Αὐτοκεφαλίας, ἂς γνωρίζη ὅτι οἱ Σουλτᾶνοι μὲ τὴν βίαν ἀνέθεσαν «ἐπιτροπικῶς» αὐτάς εἰς αὐτό, ἕως ὅτου ἐπανεύρουν τὴν Αὐτοκεφαλίαν τους τὸν 19ον αἰῶνα. Ἀντιθέτως μὲ τὴν ἀνάδυσιν τῶν ἐθνικῶν κρατῶν ἡ Κωνσταντινούπολις ἔπαυσε νὰ εἶναι ἡ Πρωτεύουσα Αὐτοκρατορίας καὶ ἑπομένως τὰ «πρεσβεῖα» ἔπαυσαν νὰ ἰσχύουν, ἐφόσον ἐκρημνίσθησαν τὰ πολιτικὰ θεμέλια, εἰς τὰ ὁποῖα αὐτὰ ἐστηρίζοντο.

Πῶς ἐξηγεῖται ὅτι ἐνῶ τὸ Φανάρι παρεδέχετο τὴν ἀλήθειαν κατὰ τὸν 19ον αἰῶνα, σήμερον προβάλλει ἀνύπαρκτα προνόμια; Μετὰ ἀπὸ 400 χρόνια ἀπολύτου κυριαρχίας κατὰ τὴν Τουρκοκρατίαν ἐδημιουργήθη εἰς τὸν λαὸν ἡ ἐσφαλμένη ἐντύπωσις ὅτι «ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα». Αἱ Μεγάλαι Δυνάμεις ἀπεφάσισαν νὰ ἐκμεταλλευθοῦν αὐτὴν τὴν πλάνην καὶ ἐλέγχοντες τὸ Πατριαρχεῖον νὰ κρατοῦν ὑπὸ ὁμηρίαν ὅλην τὴν Ὀρθοδοξίαν, ἔτσι ὥστε ἀνενόχλητοι νὰ προωθήσουν τὰ σχέδια τῆς ἑνοποιήσεως τοῦ κόσμου ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τους. Τοιουτοτρόπως οἱ μὲν πολιτικοὶ ἐργάζονται τὴν παγκοσμιοποίησιν, τὰ δὲ ὑποχείριά τους, οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοί, τὸν οἰκουμενισμόν.

Ὅσον ἀρνούμεθα νὰ ἀντικρύσωμεν τὴν ἱστορικὴν ἀλήθειαν καὶ ὑποστηρίζομεν τὰς ἀστηρίκτους εἰς τὴν Ἱ. Παράδοσιν φιλοδοξίας τῶν νεοκόπων Φαναριωτῶν, τόσον συνεργοῦμεν εἰς τὴν ἐπέλασιν τῆς νέας «Τουρκοκρατίας».

orthodoxostypos

Για την Δεσποτοκρατία

Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.

3 Μάι 2025

“Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!”

Τά τελευταῖα χρόνια κυρίως, παρατηρεῖται μία τάση στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀκούει στό ὄνομα: “Δεσποτοκρατία“.

Εἶναι μία “νέα πνευματική μόδα” πού καλπάζει πυρετωδῶς. Ἔχει ὡς εἰσηγητή της τόν Οἰκουμενισμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά καθυποτάξει τούς πάντες στούς δικούς του “ἀντικανονικούς κανόνες” καί στήν παπική ἀντίληψη “περί ἀλαθήτου” τοῦ Ἐπισκόπου! Κίνητρο; Ἡ κακοδοξία καί ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!

Πρόκειται γιά μία συγκεντρωτική τάση, λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία συσσωρεύεται ἡ ἐξουσία στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος μετατρέπεται σέ “Δεσπότη πού δεσπόζει” καί ὄχι σέ Διάκονο πού διακονεῖ. Ὁ Δεσπότης ἐνεργεῖ καί συμπεριφέρεται ὡς βασιλικώτερος τοῦ Βασιλέως, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου δηλαδή! Κι αὐτό γίνεται πασιφανές, ἀπό τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι οἱ Δεσπότες καταρρίπτουν στήν πράξη Ἱερούς Κανόνες, παραβιάζουν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐμφανίζονται ὡς ἀνώτεροι καί ἁγιώτεροι τῶν Ἁγίων Πατέρων σπάζοντας τήν ἀσφαλή ἁλυσίδα: “ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι” καί ἀγνοώντας, ἐξουδενώνοντας καί διώκοντας ὀρθοτομοῦντες ρασοφόρους καί λαϊκούς χριστιανούς.

Ὁ Ἐπίσκοπος σημαίνει: “ἐπί σκοποῦ”· δηλαδή: στήν σκοπιά, στό φυλάκιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀκοίμητος σκοπός-φρουρός, ὡς ξάγρυπνος διάκονος πάντων καί ἐπί συνεχοῦς παρατήρησης καί προφύλαξης τοῦ ποιμνίου ἀπό αἱρέσεις καί λύκους, καθώς καί περιφρούρησης τῆς Ἀληθινῆς Πίστεως ἀπό κάθε κακοδοξία, ἀλλοίωση, παραποίηση. Ἡ ἐτυμολογία τοῦ δεύτερου συνθετικοῦ τῆς λέξης “σκοπέω-σκοπῶ” σημαίνει: βλέπω, ἐξετάζω, παρατηρῶ, φροντίζω, προσέχω. (1)

Ὁ Δεσπότης, ἀντίθετα ἀπό τήν σημασία τῆς διακονίας-ὑπηρεσίας, σημαίνει: ἐξουσιαστής. Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως “δεσπόζω”:

1. κυριαρχῶ, ἐξουσιάζω κάποιον ἤ κάτι

2. (μεταφορικά) ἔχω τήν πιό σημαντική θέση

3. βρίσκομαι στό πιό ψηλό σημεῖο, ξεχωρίζω

4. ἐπιβάλλομαι μέ τόν ὄγκο καί τίς διαστάσεις μου (2)

Ὁ Ἀρχιερέας ὅλων τῶν ἀρχιερέων Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, στήν τελευταία του συνάντηση μέ τούς Ἀποστόλους στό Μυστικό Δεῖπνο, ἔνιψε τά πόδια τους ὡς καλός διάκονος καί ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, γιά νά τούς ὑποδείξει ἐμπράκτως πῶς πρέπει νά συμπεριφέρονται ὡς Ποιμένες· δηλαδή ἐν ταπεινώσει καί ὑπηρετώντας καί ὄχι ἐν ὑψηλοφροσύνῃ καί δεσπόζωντας!

Πῶς πρέπει νά εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος (καί ὄχι Δεσπότης);

Μᾶς ἀπαντᾶ ἡ Ἁγία Γραφή διά στόματος Ἀποστόλου Παύλου: “δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν.” (Πρός Τίτον 1:7-9)

καί: “Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ.” (Πρός Τίτον 2:1) 

Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, πού λέει:

“Ὑπάρχει ἕνας δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι· ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.

Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..

Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σ. Σειρ. 4,28)”.

https://katanixi.gr/

ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ «Ἀγαπήσατε τόν Θεό μέ ὅλη σας τήν ψυχή καί καρδιά, καί τηρεῖτε τίς ἐντολές Του»

Στίς πονηρές ἡμέρες μας κινδυνεύει ὅλος ὁ κόσμος νά ἀπωλεσθῇ γιά τίς πολλές ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, ἐνῷ βλέπουν τούς κινδύνους (πολέμους, λοιμούς, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς κ.λ.π.), ὅχι μόνον δέν μετανοοῦν καί δέν διορθώνονται οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά γίνονται χειρότεροι. Γίνονται ἄπιστοι, ἀσεβεῖς, βλάσφημοι, ὑπερήφανοι, φθονεροί, ψεῦστες, ἄδικοι, κλέπτες, ἅρπαγες, συκοφάντες, ἀσελγεῖς, ἀκόλαστοι, ἄγριοι, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄσπονδοι, προδότες, προπετεῖς, ὑποκριτές, δόλιοι, πανοῦργοι, φονεῖς, κακοῦργοι.

Φυλαχθῆτε, παιδιά μου, ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς αὐτῆς τῆς πονηρᾶς, σκολιᾶς, διεστραμμένης καί διεφθαρμένης.

Ἀγαπήσατε τόν Θεό μέ ὅλη σας τήν ψυχή καί καρδιά, καί τηρεῖτε τίς ἐντολές Του.

Ἀπό τό βιβλίο «Σοφές Πατρικές διδαχές καί σωτήριες ἀλήθειες τοῦ Ὁσίου γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου», τῶν ἐκδόσεων ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ 

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Πάπας: Η σκοτεινή ιστορία που κρύβεται πίσω από τον λευκό καπνό! Αλ. Στεφανόπουλος

 

Militaire News

ΣΤΡΟΦΗ 180 ΜΟΙΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΙΔΙΚΟΥΣ" ΤΟΥ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

 

Focus FM 103.6

Η Αποτείχιση από παλαιούς και σύγχρονους Αγίους και Πατέρες

 

Katihisis

"ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΣΤΑΜΟΥΛΗ"

 

Ιερά Αποτείχιση

«ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

 

Ιερά Αποτείχιση

"ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΔΟΛΟ Η ΑΓΝΟΙΑ, Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΗ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗΣ"

 

Ιερά Αποτείχιση

Γιώτα Τσέλιου, δικηγόρος: Για εσένα που δεν έχεις καταλάβει γιατί αρνούμαστε τις ψηφιακές ταυτότητες

Για εσένα που δεν έχεις καταλάβει γιατί αρνούμαστε τις ψηφιακές ταυτότητες:

1) Αφού πάρεις ψηφιακή ταυτότητα, θα υποχρεωθείς εμμέσως να την "συνδέσεις" με το έξυπνο κινητό σου και έτσι το σύστημα δεν θα εντοπίζει μόνο τη συσκευή του κινητού σου αλλά και την ταυτότητά σου και εσένα μαζί με αυτήν.

2) με την ηλεκτρονική σου υπογραφή που θα φέρει απάνω της η ταυτότητα σου, και που θα διακινείς ηλεκτρονικά μέσα από τις συσκευές του κινητού και των υπολογιστών σου, θα έχεις συναινέσει να σε παρακολουθούν νόμιμα και μόνιμα και δεν θα χρειάζεται κανείς να αποδεικνύει ότι εσύ είσαι πίσω από την συσκευή του όποιου κινητού, ή οδηγός του αυτοκινήτου με τον τάδε αριθμό κυκλοφορίας...

Με την ταυτότητά σου που θα "συνδέεται" με το κινητό σου, θα φανερώνεσαι αυτόματα μόνος σου σε ένα υπερκρατικό σύστημα εξουσίας που θα ελέγχει το κινητό σου, εσένα και το κράτος σου.

3) όποιος μέχρι σήμερα, χακάρει τον λογαριασμό σου στην τράπεζα ή το κινητό σου, μπορεί να σου κλέψει κάποια χρήματα ή τέλος πάντων, κινητή περιουσία.

Όποιος σου χακάρει όμως την ταυτότητά σου θα μπορεί να σου κλέψει, όχι μόνο ότι έχεις μέσα στο σπίτι σου αλλά και το ίδιο το σπίτι σου, την ακίνητη περιουσία σου και το πτυχίο σου και όλη σου τη ζωή.

4) το καθεστώς μέσω της σύνδεσης ψηφιακής ταυτότητας- κινητού, θα σε ελέγχει και θα σε επιτηρεί νομίμως με την συναίνεσή σου και μονίμως, χωρίς κόπο, χωρίς κόστος και με μεγάλη αποτελεσματικότητα.

5) Παρανομία (εσκεμμένη ή κατά λάθος) πάντα υπήρχε γι' αυτό υπάρχουν μέχρι σήμερα και τα δικαστήρια. Με την αποδοχή της ψηφιακής ταυτότητας κάποιες ποινές, θα σου επιβάλλονται αυτόματα, χωρίς να μεσολαβεί η αστυνομία, χωρίς να περνάς από δικαστήριο.

Νέου είδους πρόστιμα και ποινές, μη συνηθισμένες, θα μπορούν να εφαρμοστούν επειδή η επιτήρησή σου θα είναι ταυτοποιημένη και διαρκής.

Και αν το καθεστώς σου επιβάλλει μια ποινή κατά λάθος ή εσκεμμένα, χωρίς στην πραγματικότητα εσύ να φταις, κανείς δεν θα μπορεί να σε αθωώσει, επειδή το καθεστώς, θα μπορεί να επιτηρεί εσένα, αλλά εσύ δεν θα μπορείς να επιτηρείς ούτε το καθεστώς, ούτε καν τα δικά σου δεδομένα (τα οποία θα φυλάει, θα διαχειρίζεται και θα επεξεργάζεται ένα εξω-κρατικό καθεστώτος για εσένα, ενώ εσύ όχι).

6) τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα σου (όπως τα πολιτικά σου φρονήματα, η κατάσταση της υγείας σου, τα οικονομικά σου δεδομένα), δεν θα υπόκεινται στην φύλαξη και στον έλεγχό σου, ούτε καν στη φύλαξη και στον έλεγχο του κράτους σου, αλλά θα υπόκεινται στην φύλαξη και στον έλεγχο υπερ- και εξω- κρατικών μηχανισμών, με ρομποτικό και ανθρώπινο δυναμικό, που δεν θα μπορείς να διώξεις με καμία ψήφο και κανένα δικαστήριο, σε περίπτωση αδικίας εις βάρος σου.

7) η ψηφιακή σου ταυτότητά δεν θα περιέχει μόνο τα απολύτως απαραίτητα δεδομένα για την ταυτοποίησή σου, αλλά στοιχεία που μπορεί να προάγουν τον ρατσισμό εναντίον σου και τον αποκλεισμό σου από την κοινωνία.

8) οποιαδήποτε καταχώριση δεδομένων σου μέχρι σήμερα γινόταν από διαφορετικές αρμόδιες αρχές. Άλλα δεδομένα κρατούσαν οικονομικές υπηρεσίες, άλλα δεδομένα κρατούσαν υπηρεσίας υγείας, άλλα δεδομένα κρατούσε η αστυνομία, άλλα δεδομένα ο Δήμος κτλ.

Μετά την λήψη της ταυτότητάς σου ΟΛΑ σου τα δεδομένα θα μπορεί να τα διαχειρίζεται ΜΙΑ μόνο αρχή, ένα εξω-κρατικό καθεστώς άσκησης υπερ-εξουσίας απάνω σου.

Από όλα τα παραπάνω, ελπίζω να κατάλαβες ότι αν συναινέσεις στην ταυτοποιημένη επιτήρησή σου, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, αν σήμερα νοιώθεις μία φορά "σκλάβος" δουλεύοντας σκληρά για να τα βγάλεις πέρα με την ακρίβεια, μετά, παραχωρώντας -την ιδιωτικότητά σου, θα γίνεις παντοτινός σκλάβος ( Κι εσύ και τα παιδιά σου ).

Γιώτα Τσέλιου, δικηγόρος. --------ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ-------

Πολυξένη Ρέρρα

Ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης.. "καταπέλτης" για τον ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΘΙΜΟ!

 

HELLAS TIME

Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἀνένδοτη ἀντίσταση στόν ἀντίχριστο ὁλοκληρωτισμό τῆς ψηφιακῆς ὑποδούλωσης

Κράτος καί διοικοῦσα Ἐκκλησία πάντα μαζί στό ἔργο τοῦ ἀφανισμοῦ μας

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Κλιμακώνεται ἡ ἀγωνία σχετικά μέ τήν ἐπιβολή τῶν φασιστικῶν, δαιμονικῶν μέτρων τῆς αἰσχρῆς χούντας μέ τήν ψευτοδημοκρατική προβιά, μέ ἀρκετό κόσμο νά ἐκφράζει ὑγιῶς τήν ἀντίδρασή του, πολύ φοβᾶμαι ὡστόσο ὄχι στήν ἔκταση καί ἔνταση πού θά ἔπρεπε. Ἡ κατάσταση τοῦ λαοῦ μας εἶναι γνωστή ἐδῶ καί πολλά χρόνια (μέ τήν πλειονότητα νά βουλιάζει στήν ἀνοησία, τόν ὑλιστικό ἐκμαυλισμό, τήν ἀθεΐα ἤ τήν ἀπάθεια καί τήν διαστρεβλωμένη πίστη) καί ἕνα ὁλόκληρο σύστημα ἀπό βοθροκάναλα, κοπροφυλλάδες καί σιχαμερές νεοταξίτικες ἱστοσελίδες ἐξεμεῖ πάντοτε καθημερινά τήν ἄθλια συτηματική προπαγάνδα του πάνω σέ ἀναρίθμητα πλήθη ἤδη οὕτως ἤ ἄλλως ἐξηλιθιωμένων ἐγκεφάλων. Μέσα σέ αὐτό τό σκοτεινό κλίμα ὑπάρχουν ὅμως εὐτυχῶς καί ἐκεῖνοι πού ἀντιδροῦν (γράφοντας, φωνάζοντας καί κάνοντας ὅ,τι ἄλλο μποροῦν, γιά νά ἀφυπνίσουν ὅσο γίνεται περισσότερες κοιμισμένες συνειδήσεις).

Δέν θά πλατιάσουμε ἐδῶ, ἀναλύοντας ἐκ νέου τόν ἐφιάλτη της ἀριθμοποίησης καί τῆς ψηφιακῆς ὑποδούλωσης τόν ὁποῖο προωθεῖ δρομαίως τό ἀντίχριστο καθεστώς. Καί ὁ ὑποφαινόμενος ἔχει ἐντρυφήσει μέ ἐκτενῆ ἀρθρογραφία κατά τά τελευταῖα χρόνια πάνω στό ζοφερό θέμα τῆς ἐπερχόμενης παγκόσμιας δικτατορίας, τοῦ μετανθρωπισμοῦ καί τῆς woke ἀτζέντας (ὅλα αὐτά εἶναι ὄψεις τοῦ ἴδιου πράγματος), ἀλλά καί πολλά ἄλλα ἐξαιρετικά κείμενα ἀπό μία μεγάλη γκάμα προσώπων (νομικῶν, ἀρθρογράφων, εἰδικῶν πάνω στίς νέες τεχνολογίες κλπ) ἔχουν κατατεθεῖ, κρούοντας μέ πλήρη καί ἐμπεριστατωμένα ἐπιχειρήματα τόν κώδωνα τοῦ θανάσιμου κινδύνου. Προφανῶς δέν εἶναι ἀρκετά καί μοιάζουν μέ μικρές βραχονησῖδες μέσα στήν ἄγρια θάλασσα τῆς ἀντικείμενης προπαγάνδας καί προωθούμενης ἀποχαύνωσης πάνω στά δῆθεν λαμπρά προτερήματα πού θά μᾶς παρέχουν ἡ νέα ταυτότητα καί ὁ Προσωπικός Ἀριθμός. Ὑπάρχουν ὅμως καί δίνουν τό στίγμα τῆς ἀντίστασης πού πρέπει ἀσφαλῶς περαιτέρω νά ἐπεκταθεῖ καί νά ἐνταθεῖ ἀπέναντι στήν νέα αὐτή τρομακτική ἐπίθεση πού ἔχει ἐξαπολύσει τό ὁλοκληρωτικό καθεστώς. Τό ὁποῖο καί αὐτή τή φορά εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἔχει τήν ἀρωγή καί ἐπικουρία ὄχι μόνο ὅλων τῶν κοσμικῶν θεσμῶν πού ἄμεσα ἤ ἔμμεσα ἐλέγχει, ἀλλά ὁπωσδήποτε καί τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας.

Γιατί πρέπει νά μήν λησμονοῦμε ὅτι καί ἡ τελευταία ἤδη διαδραματίζει ἐπίσης πρωταγωνιστικό ρόλο σέ αὐτή τήν ἐπίθεση, ὡς βασικός ἄλλωστε παράγοντας ἀποχαύνωσης καί παθητικῆς ἀποδοχῆς ἀπέναντι σέ κάθε νεοταξίτικη δυσωδία εἰδικά κατά τά τελευταῖα χρόνια. Ἔχει τεράστια σημασία νά μήν τό ξεχάσουμε ποτέ αὐτό καί συνάμα νά τό κατανοήσουν ἐπί τέλους καί ὅσοι περισσότεροι ἀκόμη γίνεται ἀπό τό χριστεπώνυμο πλήρωμα. Ὁ λόγος γιά μία τεράστια πληθύ δεσποτάδων, ἀρχιμανδριτάδων καί ἁπλῶν παπάδων, «γεροντάδων», ὑπογεροντάδων καί ἀνθυπογεροντίσκων (μαζί βεβαίως καί μέ τούς σφουγγοκωλάριους τῶν ἐπισκοπικῶν αὐλῶν καί ὅποιους ἄλλους συμπράττουν καί συνοδοιπορούν – καθηγητάδες, θεολογίσκους τῶν μαύρων σκοταδιῶν, γκρουπούσκουλα φερόμενα ὡς χριστιανικά σωματεῖα κλπ), πού συνεχίζει τό γνωστό ἀνεκδιήγητο ἔργο του καθησυχασμοῦ καί τῆς ἀποβλάκωσης, φασκιώνοντας καί ἀποκοιμίζοντας τούς πιστούς κατά τήν γνωστή ρήση τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. Τοῦ ἴδιου Ἁγίου πού οὔτε καί τά δικά του λεχθέντα γλίτωσαν βεβαίως τήν διαστρέβλωση ἀπό τά βέβηλα χείλη καί τίς πένες τῶν μεταπατερικῶν νανουριστών καί τινῶν ὄψιμων «πατριωτῶν» (πρᾶγμα πάντως μέ τό ὁποῖο θά ἀσχοληθοῦμε ἐκτενέστερα σέ προσεχές κείμενο, γιατί ἡ διαστρέβλωση τοῦ Ἁγίου Παϊσίου εἶναι ἀπό μόνη της ἕνα ὁλόκληρο κεφάλαιο). Πρόκειται γιά τό ἴδιο ἔργο πού βλέπουμε ἐδῶ καί πολλά χρόνια στό μεῖζον θέμα τοῦ οἰκουμενιστικοῦ ἐναγκαλισμοῦ μέ τίς αἱρέσεις (μέ τό ψευδεπιχείρημα τῆς δῆθεν ἀγάπης), ἀλλά πού ζήσαμε καί τούς ἀπερίγραπτους ἐκείνους καιρούς τῆς ψευτοπανδημίας, μέ τήν πλήρη ταύτιση καί συνέργεια τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας ταγῶν μέ τό ἀντίχριστο κράτος στά πάντα: ἀπό τό κλειδαμπάρωμα καί τήν βεβήλωση τῶν ἱερῶν ναῶν (μέ τή μασκοφορία, τίς ἀπολυμάνσεις καί τά λοιπά ἀχρεῖα ὑγειονομικά μέτρα) ἕως τήν «διήμερη Ἀνάσταση» καί ἀπό τήν ἄθλια στάση τους στό θέμα τῶν ἐμβολίων ἕως τήν καταδίωξη ἱερέων καί τήν ἐξύβριση ὡς ψεκασμένων καί σκοταδιστῶν ὅσων «τόλμησαν» νά ἀντισταθοῦν.

Καί ὅσοι θυμόμαστε τούς φρικώδεις ἐκείνους καιρούς, μποροῦμε εὔκολα νά κατανοήσουμε πόσο παρόμοιες εἶναι καί οἱ τωρινές περιστάσεις. Καί πάλι ἔρχεται ἕνας ὁλόκληρος κόσμος ποιμένων καί πνευματικῶν, ἕνας κόσμος πού ἐπηρεάζει (ἤ μᾶλλον κυριολεκτικά παίρνει στόν λαιμό του) πολλές χιλιάδες ψυχές, γιά νά δώσει ξανά συγχωροχάρτι σέ μία ξετσίπωτη καί ἀνείπωτα φασιστική κυβερνητική συμμορία – καί μάλιστα προβάλλοντας παρόμοια ἐπιχειρήματα μέ ὅσα τραγικά διακήρυσσε καί τότε. Τότε ὅλοι αὐτοί οἱ δύσμοιροι, εἴτε «συνοδικῶς» (ἐπιβεβλημένα τά εἰσαγωγικά, γιατί ἀποφάσεις πού λαμβάνονται ἀπό τό διορισμένο κονκλάβιο ὀνόματι Δ.Ι.Σ. μόνο συνεκδοχικά μποροῦν νά ἀποκαλοῦνται συνοδικές), εἴτε καί κατά μόνας, ἐπαναλάμβαναν σέ κάθε τόνο ὅτι τά ψευτοεμβόλια ἦταν ἁπλῶς καί μόνο ἰατρικό θέμα καί ὄχι πνευματικό. Μέ τό ἴδιο ἀκριβῶς πνεῦμα ἔρχονται καί σήμερα, γιά νά μᾶς ποῦν ὅτι ἡ ἠλεκτρονική ψευδοταυτότητα καί ὁ Προσωπικός Ἀριθμός εἶναι ζητήματα πολιτικά, πού ἀφοροῦν ἀποκλειστικά στό θέμα τῆς σχέσης τῶν πολιτῶν μέ τό κράτος, καί οὐδόλως πνευματικά.

Κατά ἐπίσης ὅμως ἀκριβῶς παρόμοιο τρόπο ψεύδονται γιά μία ἀκόμη φορά ἀσύστολα. Ἀμφότερα τά θέματα (καί τότε καί τώρα) εἶναι πρωτίστως πνευματικά καί δευτερευόντως μόνο ὁτιδήποτε ἄλλο. Καί εἶναι πνευματικά, ἐπειδή παραβιάζουν τήν θεόσδοτη ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου καί ἀποτελοῦν μέσα πού μετέρχεται ἕνα ἀμφιφανώς ἀντίχριστο σύστημα, γιά νά τσουβαλιάσει ψηφιακά καί νά ποδηγετήσει τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Τό ἴδιο ἀκριβῶς διαβολοσύστημα πού ὑπηρετεῖ τήν ἰδέα τῆς δαιμονικῆς παγκόσμιας Πανθρησκείας καί τῆς παγκόσμιας Δικτατορίας καί πού γιά ὅλους τούς στοιχειωδῶς ἔχοντας ὀφθαλμούς ὁρᾶν καί ὦτα ἀκούειν θά ἔπρεπε νά εἶναι εὐκόλως ἀντιληπτή ἡ σχέση του καί μέ τήν Ἀποκάλυψη, ἀλλά καί μέ ὅσα ἀκόμη συμπληρωματικά ἔχουν προφητέψει/προειδοποιήσει τόσες γιγάντιες ἁγιασμένες μορφές τῶν νεοτέρων χρόνων. Εἰδικά δέ ἡ ψευδοταυτότητα καί ὁ Π.Α. ἔχουν τόσο ἔκδηλη σύνδεση μέ τό χάραγμα (ἔστω καί ἄν δέν εἶναι πράγματι ἡ τελική του μορφή) καί τήν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου, πού εἶναι πραγματικά τρομακτικό νά βλέπεις ἀνθρώπους δῆθεν τῆς Ἐκκλησίας νά ἀδυνατοῦν (ἤ μᾶλλον νά ἀρνοῦνται) νά τό ἀντιληφθοῦν.

Ἀλλά γιά νά ὁλοκληρώσω πλήρως τόν συλλογισμό περί τῆς ἀπαράδεκτης στάσης τους, θά πῶ ὅτι ἀκόμη καί ἄν προκρίναμε ὡς μεῖζον τό πολιτικό μέρος, ὅπως αὐτοί διαπράττουν, καί πάλι θά ἦταν ὀφθαλμοφανές τό ψεῦδος τους. Γιατί ἀκόμη καί ἀπό καθαρά πολιτικῆς πλευρᾶς ἄν τό δεῖ κανείς, εἶναι φανερό (καί πολλαπλῶς τεκμηριωμένο καί ἀπό ἀνθρώπους πού δέν ἔχουν κἄν σχέση μέ τήν θρησκευτική πίστη) ὅτι ἐδῶ δέν τίθεται ζήτημα ρύθμισης τῆς σχέσης τοῦ πολίτη μέ τό δημόσιο (οἱ ἤδη ὑπάρχουσες ρυθμίσεις εἶναι ἐπαρκέστατες), ἀλλά προκύπτει θέμα ξεκάθαρου ὁλοκληρωτισμοῦ καί ἐντατικοποίησης/μεγιστοποίησησης τοῦ ψηφιακοῦ ἐλέγχου τῶν πολιτῶν (στό χειρότερο σενάριο) ἤ μία ἔστω σειρά σοβαρῶν ἠλεκτρονικῶν κινδύνων (στό πλέον μετριοπαθές), πού καθιστοῦν σαφές ὅτι καμία δῆθεν ἀσφάλεια δέν κατοχυρώνεται καί καμία συναλλαγή δέν διευκολύνεται. Καί λόγῳ αὐτῶν τῶν κινδύνων, πού τό ἀντίχριστο σύστημα τούς γνωρίζει καλά (γιά νά μήν ποῦμε ὅτι εἶναι τό ἴδιο πού τούς προκαλεῖ), εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι σέ λίγο καιρό ἀκόμη καί ἡ ἠλεκτρονική ταυτότητα θά θεωρηθεῖ ἀνεπαρκής καί θά ἀναζητηθεῖ – πάντα «γιά τήν ἀσφάλειά μας καί τό καλό μας» – κάτι ἀκόμη μονιμότερο καί «ἀσφαλέστερο» (πού δέν θά διατρέχει π.χ τόν κίνδυνο νά ἀπολεσθεῖ, νά κλαπεῖ ἤ νά χακαριστεῖ). Τό νά παραβλέπεις ὅλα αὐτά καί νά διακηρύσσεις μάλιστα καί μέ κατηγορηματική βεβαιότητα ἀπό πάνω τήν πλήρη ἀσφάλεια καί παντελῆ ἔλλειψη κινδύνων, ἄν καί εἶσαι παντελῶς ἄσχετος μέ τό ἀντικείμενο (πάλι κατά ἀνάλογο τρόπο πού διαβεβαίωνες κάποτε γιά τήν δῆθεν ἀσφάλεια τῶν ἐμβολίων τοῦ θανάτου καί τήν…τεράστια ἀξία τους ὡς «δώρων τοῦ Θεοῦ»), εἶναι ὄχι ἁπλῶς ὕποπτο, ἀλλά ἀποτρόπαια κραυγαλέο καί πλήρως ἀποκαλυπτικό τῶν προθέσεων τῆς πλειονότητας τοῦ λεγόμενου ἐκκλησιαστικοῦ χώρου (εἴτε μιλᾶμε γιά ἐξ ἀρχῆς ρασοφόρους πράκτορες, εἴτε γιά καθ’ ὁδόν ξεπουλημένα σαρκία, εἴτε γιά φοβισμένες ἤ θλιβερά ἐθελοτυφλοῦσες στρουθοκαμήλους).

Ἀπέναντι σέ ὅλους αὐτούς ἡ μόνη ὀρθή στάση εἶναι ἡ ἀντίσταση καί ἡ πλήρης ἀνυπακοή. Θά δοῦμε καί πάλι πολλά ἐκ μέρους τους, σέ ὅλη τή γκάμα ἀνάμεσα «στό καρότο καί στό μαστίγιο»: καί γλυκόλογα καί ψευτοθεολογικά «ἐπιχειρήματα» καί πιέσεις καί ἀπειλές καί χλευασμούς καί διώξεις ἱερέων καί κάθε τι ἄλλο πού θά σκεφτοῦν νά ἐπιστρατεύσουν. Γιά ἐμᾶς ὅμως νά εἶναι σαφές: δέν τούς ἀκοῦμε, δέν τούς ἐμπιστευόμαστε, πετᾶμε στά σκουπίδια τίς παραινέσεις καί τίς καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις τους, δέν πτοούμαστε ἀπό τίς ἀπειλές τους, φεύγουμε μακριά τους – ἀκόμη καί ἄν πρόκειται γιά πρόσωπα πού ἐκτιμούσαμε ἕως σήμερα. Γιά μία ἀκόμη φορά κατά ἀνάλογο τρόπο μέ ὅσα ζήσαμε στούς καιρούς τῆς στημένης πανδημίας, τότε δηλαδή πού τόσοι καί τόσοι θεωρούμενοι ὡς «ἐκλεκτοί» ἐπλανήθησαν καί τόσα προσωπεῖα ἔπεσαν μέ ὀδυνηρό καί συχνά σοκαριστικό τρόπο. Αὐτό θά συνεχιστεῖ καί τώρα – καί μάλιστα ἴσως μέ ἀκόμη μεγαλύτερη ἔνταση: πολλοί θά πέσουν, πάρα πολλοί θά ὑποταχθοῦν, ἀκόμη περισσότερες βιτρίνες θά ραγίσουν ἤ καί θά καταρρεύσουν σέ συντρίμια.

Καί ἐπειδή βεβαίως «ὁ δοκῶν ἐστάναι βλεπέτω μή πέση» (Α΄ Κορ. ι΄ 12) καί κανείς μας δέν ἔχει τό δικαίωμα νά θεωρεῖ ἑαυτόν σίγουρο καί ἀσφαλῆ, ὀφείλουμε νά ἐντείνουμε τόν πνευματικό μας ἀγῶνα καί νά παρακαλέσουμε τόν Θεό νά μᾶς διαφυλάξει μέσα στήν λαίλαπα πού ἔρχεται κατά πάνω μας καί νά μᾶς ἐνδυναμώσει γιά νά κρατηθοῦμε ὄρθιοι. Καί ἄς μήν φοβόμαστε. Ἀνθρωπίνως σέ αὐτόν τόν ἀγῶνα θά εἴμαστε μόνοι μας, κυνηγημένοι ἀπό κάθε ἐπίσημο θεσμό, ἀλλά καί ἀπό ἐκείνους πού θά ἔπρεπε κανονικά νά εἶναι μπροστάρηδες στόν ἀγῶνα γιά τήν σωτηρία μας, ἀντί νά ἐργάζονται νυχθημερόν γιά τήν καταστροφή μας. Θά ἔχουμε ὅμως βοήθεια ἀπό ἀλλοῦ: «Ὁ Θεὸς ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμις, βοηθὸς ἐν θλίψεσι ταῖς εὑρούσαις ἡμᾶς σφόδρα. Διὰ τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν καὶ μετατίθεσθαι ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν» (Ψαλμ. 45). Ὅση καί ἄν εἶναι ἡ λύσσα τῶν δαιμόνων καί τῶν ζοφερῶν ὀργάνων τους…

https://agonasax.blogspot.com

ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ, ΤΟΥΣ ΛΟΑΤΚΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ...

 

Focus FM 103.6

Οὐνίτες πού καταγγέλονται καί οὐνίτες πού ἀμνηστεύονται ἀπό τόν Πατρῶν Χρυσόστομο

του Δημ. Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου

«Είδατε από την τηλεόραση την κηδεία του Πάπα και ακούσατε το Χριστός ανέστη. Και είδατε και κάποιους που είχαν την ενδυμασία τη δική μας. Δηλαδή, πολλοί είπαν: Α, είδατε ορθόδοξοι κληρικοί θυμιάτιζαν τον κοιμηθέντα και έψαλλαν το Χριστός ανέστη. Μα δεν ήταν ορθόδοξοι! Δεν ήταν ορθόδοξοι! Γι΄ αυτό είπα προηγουμένως ότι δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Αλλά ήταν Ουνίτες. Ήταν ο Δούρειος Ίππος, ο οποίος χρησιμοποιείται προκειμένου να παραπλανώνται οι ορθόδοξοι. Είδατε πόσοι από εσάς είπατε: Ορθόδοξοι ήταν. Δεν ήταν καθόλου ορθόδοξοι! Απλώς φέρουν αυτή την περιβολή για να παραπλανούν και κλείνω την παρένθεση αυτή.»

[Μητρ/της Πατρών Χρυσόστομος, 3.5.2025]

Όπως οι Ουνίτες εξαπατούν τον κόσμο εμφανιζόμενοι ως ορθόδοξοι, ενώ υπάγονται στον Πάπα τον οποίον και μνημονεύουν, έτσι και ο Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος Πατρών Χρυσόστομος (Σκλήφας), λυπούμαστε αλλά οφείλουμε να πούμε την αλήθεια, εξαπατά το ακροατήριό του! Βαρύς ο λόγος; Βαρύς, αλλά δυστυχώς αληθινός! Ιδού η απόδειξη :Ανέφερε προσφάτως σε κήρυγμά του στο Άργος, κατά την εκεί Πανήγυρι του πολιούχου του, Αγίου Πέτρου Επισκόπου Άργους, ότι Ουνίτες ήταν εκείνοι που θυμιάτιζαν τον νεκρό του Πάπα Φραγκίσκου στην κηδεία του στη Ρώμη και έψαλαν το Χριστός Ανέστη στα Ελληνικά. Διευκρινίζοντας ότι αυτοί δεν είναι ορθόδοξοι αλλά αποτελούν «Δούρειο Ίππο» του Παπισμού, υπονοώντας προφανώς ότι οι ορθόδοξοι δεν κάνουν τέτοια πράγματα και άρα οι πιστοί δεν πρέπει να σκανδαλίζονται ή να ανησυχούν.

Αυτό, όμως, είναι ψευδές και παραπλανητικό. Ποιά είναι η αλήθεια; Οι εξ ορθοδόξων Οικουμενιστές του Φαναρίου, με τους οποίους ο ίδιος ευχαρίστως κοινωνεί και τους οποίους σέβεται, μνημονεύει και εξυμνεί, κάνουν τα ίδια και χειρότερα! Όλοι έχουμε δεί και ακούσει σε σχετικό βίντεο εντός του Πατριαρχικού Ναού στο Φανάρι, παρουσία του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του Πάπα Βενεδίκτου, ιεροφορεμένος Ιερεύς του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εντός του Αγίου Βήματος να μνημονεύει εκφώνως «υπέρ του αγιωτάτου Επισκόπου Ρώμης Βενεδίκτου» (2006) ωσάν να επρόκειτο για κανονικό και ορθόδοξο Επίσκοπο της Εκκλησίας του Χριστού! Επίσης, ιεροφορεμένοι Διάκονοι του Πατριαρχείου, εισερχομένου του Πάπα στον Πατριαρχικού Ναό του Αγίου Γεωργίου να τον θυμιατίζουν ως ορθόδοξο Επίσκοπο. Αλλά και τον χορό των ιεροψαλτών του Πατριαρχικού Αναλογίου να ψάλλει το πολυχρόνιο του Πάπα Φραγκίσκου (2014), εκείνου ευλογούντος το εκκλησίασμα! Ποία, λοιπόν, η διαφορά στάσεως και πράξεως μεταξύ των Ουνιτών του Πάπα και των μνημονευτών του Πάπα κληρικών του Φαναρίου; Ουδεμία! Επομένως, ας μην προκαλεί ο κ. Χρυσόστομος επιχειρώντας να καθησυχάσει τους σκανδαλισθέντας Χριστιανούς από όσα είδαν από τηλεοράσεως να συμβαίνουν στην κηδεία του προσφάτως αποβιώσαντος Πάπα Φραγκίσκου. Άλλωστε, εκεί παρα-δίπλα στους θεατρίνους της Ουνίας, παρευρίσκετο προσευχόμενος ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος μετέβη στη Ρώμη με πολυμελή συνοδεία και παρέστη στην κηδεία του «εν Χριστώ αδελφού» του Πάπα Ρώμης, ενώ δεν παρέλειψε να ευχηθεί «υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μετά των Αγίων», όπως δήλωσε!

Μάλιστα, εξ όσων είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ανήμερα του θανάτου του Πάπα στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής (δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό τον ανεκδιήγητο Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο) και συγκεκριμένα στον εντός της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού φερώνυμο Ναό τελέστηκε, κατά τον Εσπερινό της 21ης Απριλίου 2025 (Δευτέρα της Διακαινησίμου), «Τρισάγιο» υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Ποντίφηκος!

Σημειωτέον ότι ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος, παρουσιαζόμενος ως δήθεν παραδοσιακός επίσκοπος, εφέτος ήταν προσκεκλημένος του κ. Ελπιδοφόρου στους εν Αμερική εορτασμούς της Εθνικής μας Επετείου της 25ης Μαρτίου, επανελθών δε, εξήρε από άμβωνος στην Πάτρα το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, καθ’ ην στιγμήν ο τελευταίος δια δηλώσεών του αποδεικνύεται όχι μόνον οικουμενιστικών φρονημάτων αλλά και αρνητής της μοναδικότητος της εν Χριστώ σωτηρίας! Αναφερόμαστε στη βλάσφημη δήλωσή του ότι εμείς, οι ορθόδοξοι, ακολουθούμε το δικό μας δρόμο προς τον Θεό. Υπάρχουν, όμως, από την άλλη πλευρά του όρους και άλλοι (μη ορθόδοξοι και μη Χριστιανοί) που ανεβαίνουν από άλλους δρόμους και οδηγούνται στον ίδιο προορισμό. Ασεβείς λόγοι που ανακαλούν στη μνήμη μας τις βλασφημίες του μασώνου και πανθρησκειαστή πατριάρχου Αθηναγόρου, ο οποίος έλεγε «μη πλανάσθε ότι η Ορθοδοξία έπεσε από τον ουρανό και ότι είναι ανάξια η πίστη των άλλων, όπως τόσων εκατομμυρίων που επέλεξαν να ακολουθούν τον Μουσουλμανισμό»!

Η αθεοφοβία των ουνιτών του Φαναρίου σε όλο το «μεγαλείο» της! Από ποιούς να πρωτοφυλαχθεί κανείς, κ. Χρυσόστομε;

Είναι βέβαιο πως εσείς δεν πρόκειται να μας το πείτε!

https://agonasax.blogspot.com/

Καθηγητής Νεκτάριος Δαπέργολας: Τραγικά ἀνεπίστροφοι, καθώς βαδίζουμε πρός τά ἔσχατα…

Νεκτάριος Δαπέργολας

«Μέ τόν μακαριστό Πάπα Φραγκίσκο κάναμε προσπάθεια τόν τελευταῖο καιρό νά καταλήξουμε σέ μία συμφωνία νά συνεορτάζουμε τό Πάσχα, πάντοτε, εἰς τό διηνεκές, ὅλοι οἱ χριστιανοί μαζί τήν ἴδια ἡμέρα. Δυστυχῶς, οἱ προσπάθειές μας δέν πρόφτασαν νά ὁλοκληρωθοῦν, ἀλλά ἔχουμε πάντοτε μία ἐλπίδα ὅτι καί ὁ νέος Πάπας θά εἶναι θετικός, ὅπως ἦταν ὁ μακαριστός Φραγκίσκος γιά νά καταλήξουμε σέ αὐτό τό ἱστορικό γεγονός» δήλωσε, μεταξύ ἄλλων ὁ ταλαίπωρος πού παριστάνει τόν Ὀρθόδοξο Πατριάρχη, ὁμιλῶντας σέ ὁμάδα Ἀγγλικανῶν καί Ρωμαιοκαθολικῶν ἀπό τήν Βρετανία. Καί μεταξύ ἄλλων πρόσθεσε: «Προσευχόμεθα νά ἐκλεγεῖ ἕνας ἄξιος διάδοχος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, γιά νά συνεχίσουμε τίς οἰκουμενικές σχέσεις, τόν οἰκουμενικό διάλογο πού ἀρχίσαμε ἐδῶ καί μερικές δεκαετίες, ὅπως αὐτό συμβαίνει καί μέ τήν ἀγγλικανική κοινωνία».

Παντελῶς ἀνίκανος δηλαδή πλέον νά ἀντιληφθεῖ τά σημεῖα τῶν καιρῶν; Ἀδυνατῶ νά τό πιστέψω. Προσωπικά, εἶμαι βέβαιος ὅτι μιά χαρά τα ἀντιλαμβάνεται. Καί σεισμούς ἔζησε καί θαυματουργικά σημάδια εἶδε καί ἄλλες προειδοποιήσεις εἶχε ἄνωθεν σχετικά μέ τόν κατήφορό του. Εἶναι ἁπλῶς τέτοιο τό βάθος τοῦ δαιμονικοῦ βούρκου στόν ὁποῖο ἔχει βουλιάξει ὁ ἴδιος καί πολλοί ὁμόφρονές του, πού ἀκόμη καί ἡ ἀνάνηψη ἴσως νά εἶναι πλέον ἐντελῶς ἀδύνατη (αὐτό καί ὡς μία ἀκόμη ἀπάντηση στούς ἀνόητους πού πιστεύουν ὅτι ὁ βδελυρός Φραγκίσκος μπορεῖ νά μετάνιωσε λίγο πρό τοῦ τέλους καί νά σώθηκε). Γνωστός φυσικά – καί ἀποδεκτός – ὁ δυνητικός ἀντίλογος (ὅτι μόνο ὁ Θεός γνωρίζει τό τέλος τοῦ καθενός), ἀλλά ἀπό τήν ἄλλη ὑπάρχει καί κάτι ἄλλο, ἐξίσου γνωστό: ὅτι ἄν εἶναι μία φορά δύσκολο νά μετανοήσει ἕνας ἁμαρτωλός, γιά τέτοιους τρομακτικούς σατανολάτρες πού ἔχουν ἀφιερώσει τήν ζωή τους καί ὅλες τίς πράξεις τους στήν ὑπηρεσία τοῦ Μισανθρώπου καί τόσες ψυχές ἔχουν πάρει στόν λαιμό τους, πόσες χιλιάδες φορές δέν εἶναι ἄραγε δυσκολότερο;

Πάντως ἄς μήν ἀνησυχεῖ ὁ ἐπί κεφαλῆς της φαναριώτικης σφηκοφωλιάς. Καί οὔτε χρειάζεται βεβαίως καί νά…προσεύχεται (σέ ὅποιον προσεύχεται τέλος πάντων). Εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ὅποιος καί ἄν διαδεχθεῖ τόν δυσώδη Φραγκίσκο Μπεργκόλιο θά εἶναι ἴδιος καί χειρότερος καί προφανῶς (ἀκόμη καί στό ἀπίθανο σενάριο νά ὑπάρξουν πρός στιγμήν κάποιες φαινομενικές ἀποκκλίσεις) θά συνεχίσει τό ἴδιο ἔργο τῆς ἀνομίας, σέ πλήρη συνεργασία μέ ὅλους τούς (ἀπό ἐδῶ μεριά) προδότες τῆς Ὀρθοδοξίας. Γιατί ὁ βοῦρκος τῆς παπικῆς παναίρεσης, ἀκριβῶς σάν τό σαπρό δέντρο τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, δέν μπορεῖ νά βγάλει ἀγαθούς κάρπούς: ἀπό ἕνα τέτοιο λάκο δαιμόνων, μόνο δαιμόνια καί ἀκαθαρσίες μποροῦν νά ξεπηδήσουν.

Θά φροντίσει λοιπόν ὁ μαῦρος ὁ ἀφέντης ὅλων αὐτῶν τῶν δύσμοιρων γιά τόν «καταλληλότερο» διάδοχο – πάντοτε κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ ἐννοεῖται. Καί νά τό τονίσουμε αὐτό: ὄχι κατά τό θέλημά Του, ἀλλά κατά παραχώρηση. Γιατί τό θελημά Του εἶναι νά μετανοήσουμε καί νά σωθοῦμε ὅλοι ἀνεξαιρέτως, ἀλλά ἐπειδή σέβεται τήν ἐλευθερία μας, ἐπιτρέπει νά βουλιάζουμε ὄλοένά καί περισσότερο στόν βόθρο πού οἱ ἴδιοι ἀπό μόνοι μᾶς ἐπιλέξαμε καί ἐπιποθήσαμε καί ἐπιζητοῦμε. Γι’ αὐτό καί ὅλα δείχνουν ὅτι βαδίζουμε πρός τά ἔσχατα, ὅσες ἀναβολές καί ἄν μᾶς δίνει μέσα στήν ἄπειρη φιλανθρωπία καί μεγαλοθυμία Του. Καί ἐμεῖς βεβαίως οἱ ἀχρεῖοι, ἀντί νά τίς ἐκμεταλλευτοῦμε, συνεχίζουμε ἐπίμονα καί πεισματικά νά τίς πετᾶμε – τραγικά ἀνεπίστροφοι – στά σκουπίδια, μαζί μέ τίς συνεχεῖς εὐκαιρίες γιά ἀνάνηψη καί μετάνοια πού μᾶς στέλνει, ἐπιδεινώνοντας ἁπλῶς ὁλοένα καί περισσότερο τήν θέση μας…

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ