.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Τσιπαρίσου, μπολιάσου, γλείψε. Το άλλοτε «Άγιον» Όρος ... «όζει»

είδαμε ένα σύντομο βίντεο εδώ



και θυμηθήκαμε 

το άλλοτε «περιβόλι της Παναγιάς», 

ένας πραγματικά επίγειος Παράδεισος που είχαμε την ευλογία να βιώσουμε κάποτε,

χρόνο με το χρόνο ... αντί να ευωδιάζει αγιότητα και θυμίαμα, 

αναδύει αποπνικτική νεκρική μπόχα.

Επιχειρήσεις, επενδύσεις, ξενοδοχεία, σουπερμάρκετ, φυσικοθεραπευτήριο, σουβλάκια και πίτσες.

Κινητά τηλέφωνα (με ότι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με το άβατο στις γυναίκες).

Από τόπος δοκιμασίας, αγώνα και ένωσης με τον Θεό, καριέρα και δημόσιες σχέσεις.


Τσιπάρισμα 

«πρώτα θα γίνει για τα ζώα συντροφιάς και μετά θα γίνει για τους ανθρώπους.» 

δήλωνε περήφανος μέσα στη βουλή.

Και τώρα οι Αγιορείτες τον υποδέχονται και φωτογραφίζονται μαζί του.

Ξέρουν αυτοί τι κάνουν ...

«είναι πολλά τα λεφτά» ...


Ταυτότητες και προσωπικός αριθμός και μπόλια. 

«Αν έχεις τον Χριστό μέσα σου δεν έχεις λόγο να φοβάσαι» είναι η καινούργια καραμέλα. 



Οι Μοναχές της Σουρωτής, «θα μπορούν άφοβα και χωρίς κίνδυνο να μεταδώσουν τον ιό ...»
Σχόλιο: ΕΤΣΙ κάνει πάντα ο διάβολος. Πρώρα με ένα ψέμα σε ξεγελάει και μετά ... σε κοροϊδεύει 

Τσιπαρίσου, μπολιάσου, γλείψε. 

Μην ξεχάσεις να φορέσεις το ράσο. 

Οι δημόσιες σχέσεις και οι φωτογραφίσεις θέλουν το κατάλληλο ντεκόρ.

Όσο για το αρχικό βίντεο (εδώ): ΜΗΝ φωνάζεις άδικα αδερφέ, 

Δεν έχει νόημα να εκλιπαρείς κάποιον να ξυπνήσει. 

«Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.» 

Ο σώζων εαυτόν, σωθήτω

Ακολουθεί επιστολή κελιωτών Αγιορειτών πατέρων 

προς τον γνωστό για τις σχέσεις του με τα Ρόταρυ Αλκιβιάδη Στεφανή. 

Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός» 

ΥΓ. Μην χάσετε το πλούσιο φωτορεπορτάζ, εδώ.

Ἅγιον Ὄρος : Διώξεις, σκάνδαλα ἀπό τόν Πολιτικό Διοικητή κ. Ἀλκ.Στεφανή γιὰ ἀπελάσεις μοναχῶν!


Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 14//27.4.2025 Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ.

Ἅγιον Ὄρος: Διώξεις, σκάνδαλα ἀπό τόν Πολιτικό Διοικητή κ. Ἀλκ. Στεφανή γιὰ ἀπελάσεις μοναχῶν!


ΥΠΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΚΕΛΛΙΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Ὅπως στὶς ἔνοπλες δυνάμεις τῶν ὁποίων ὑπήρξατε μόνιμο στέλεχος γιὰ τὴν ὀργάνωση καὶ τὴν εὔρρυθμη λειτουργία τους, ἰσχύουν θεσπισμένοι κανόνες ποὺ ὅλοι ὑποχρεοῦντο νὰ ἀκολουθοῦν, ἔτσι καὶ στὴν Ἀθωνικὴ Πολιτεία, οἱ ἀνὰ τοὺς αἰῶνας Ἅγιοι Πατέρες, θέσπισαν Ἱεροὺς Κανόνες.

Οἱ λαϊκοὶ στὴν ἐποχή μας, ἔχει καταλήξει σύνηθες φαινόμενο, νὰ χρησιμοποιοῦν μεθόδους ὄχι τοὺς ἐνδεδειγμένους, παραβιάζοντας τοὺς θεσπισμένους κανόνες γιὰ νὰ ἀνελιχθοῦν στὰ ἀνώτατα ἀξιώματα. Ἄλλωστε, ἐσεῖς ἔχετε γνώση καὶ ἐμπειρία ἀπὸ τὴν πορεία σας, μέχρι σήμερα στοὺς τρόπους καὶ τὶς μεθόδους ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθοῦνται γιὰ νὰ ἀνελιχθεῖτε. Ὅμως, ΝΑ ΜΗΝ σᾶς διαφεύγει πὼς αὐτὲς οἱ μέθοδοι δὲν εἶναι ἀρεστὲς, οὔτε μποροῦν νὰ ἰσχύσουν στοὺς μοναχοὺς τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Στό Ἅγιον Ὄρος οἱ μοναχοὶ εἶναι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, ταγμένοι νὰ ὑπηρετοῦν καὶ νὰ προασπίζουν ὅσα δίδαξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, εἴτε αὐτὰ ἀρέσουν εἴτε δὲν ἀρέσουν σὲ κάποιους ΕΞΕΧΟΝΤΕΣ. Ἔχετε ἀντιληφθεῖ καὶ κατανοήσει ποῦ βρίσκεστε; Δὲν εἴσαστε σὲ ἕναν ὁποιονδήποτε τόπο, ἀλλὰ ἤρθατε στὸ Ἅγιον Ὅρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Βασίλισσα καὶ Διοικητὴς στὴν Ἀθωνικὴ Πολιτεία εἶναι ἡ Παναγία μας. Ἡ μητέρα τοῦ Χριστοῦ μας. Καὶ ἐσεῖς προσωπικὰ ἔχετε γνωρίσει ὅτι ἡ Παναγία μας εἶναι ζωντανὴ καὶ δυνατή. Ὡς Ἀρχηγὸς τοῦ Στρατοῦ Ξηρᾶς ἀξιωθήκατε νὰ βιώσετε καὶ νὰ δεῖτε τὴν δύναμη τῆς Παναγίας μας, ὅταν ἔσωσε τὴν μηχανικὸ τοῦ ἑλικοπτέρου τοῦ Στρατοῦ Ξηρᾶς ποὺ ἔπεσε στὸ Σαραντάπορο Ἐλασσόνας (19-4-2017 ν.ἡμ.). Αὐτὸ τὸ θαῦμα τὸ ξεχάσατε ;

Ἡ μέθοδος-τακτικὴ ποὺ ὡς πολιτικός διοικητὴς στὸ Ἅγιον Ὄρος ἔχετε ἀρχίσει νὰ ἐφαρμόζετε γιὰ ἐκδίωξη τῶν ΜΗ ἀρεστῶν μοναχῶν -σὲ ἐσᾶς καὶ στοὺς ἐντολεῖς σας- εἶναι ΛΑΘΟΣ. Δὲν εἴμαστε οὔτε στρατιῶτες σας, οὔτε ὑπαξιωματικοί σας, οὔτε ἀξιωματικοί σας, οὔτε ἀντικείμενα ὥστε νὰ λέμε μόνον «μάλιστα» καί «διατάξτε». Εἴμαστε πρόσωπα ἐλεύθερα.

Ὡς στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ ἔχουμε ἐλευθερία θρησκευτικῆς συνείδησης, ἐλευθερία λόγου, ἐλευθερία ἔκφρασης γνώμης, θάρρος, καὶ ἀκολουθοῦμε πιστὰ τὸ παράδειγμα τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ μας, ὁ ὁποῖος πάντα μὲ θάρρος μιλοῦσε μπροστὰ στοὺς ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου.

Ἡ τακτικὴ τῶν διώξεων – μὲ ἀόριστο συκοφαντικό κατηγορητήριο περὶ «βαρέων παραπτωμάτων»- ποὺ ξεκινήσατε νὰ ἐφαρμόζετε ἐναντίον τῶν μοναχῶν στὸ Ἅγιον Ὄρος δὲν ἐνδείκνυται. Ἴσως στὸν στρατὸ ξηρᾶς ποὺ ἤσασταν νὰ ἐφαρμοζόταν. Ἀλλά, πλανᾶσθε καὶ ἐσεῖς καὶ οἱ πιθανοί ἐντολεῖς σας. Δὲν ἔχετε νὰ συνδιαλαγεῖτε μὲ πολῖτες ἢ στρατιῶτες ποὺ ἔχουν συγκεκριμένη νοοτροπία καὶ συμπεριφορὰ, τὴν ὁποία οἱ σύμβουλοί σας τὴν γνωρίζουν, καὶ ἔτσι καταφέρνετε νὰ διώκετε ἀνθρώπους εὔκολα, γιατί σὲ ἐσᾶς εἶναι προβλέψιμη ἡ συμπεριφορά τους.

Στὴν Ἀθωνικὴ Πολιτεία οἱ ἀφιερωμένοι μοναχοί εἶναι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, τοὺς ὁποίους οὔτε ἔχετε ὑπὸ τὶς διαταγές σας, οὔτε σᾶς ἀνήκουν, οὔτε φοβοῦνται…διότι φοβοῦνται μόνον τόν Χριστό, καὶ τὴν Βασίλισσα τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό.

Θέλουμε νά πιστεύουμε πὼς αὐτὸ τὸ μικρὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ ἔχετε ἀναλάβει Πολιτικὸς Διοικητής, αὐτὸ τὸ ἔχετε ἀντιληφθεῖ!! Ἐὰν ΟΧΙ τότε νομίζουμε ὅτι καλὸ εἶναι νὰ τὸ ἀντιληφθεῖτε

Θέλουμε νὰ σᾶς γνωρίσουμε ὅτι ὅπως ἐσεῖς φροντίζετε νὰ μάθετε λεπτομέρειες γιὰ ὅλη τὴν ζωὴ τοῦ κάθε μοναχοῦ, νὰ εἶστε πολὺ σίγουρος πὼς καὶ ἐμεῖς οἱ μοναχοὶ, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γνωρίζουμε ὅλες τὶς λεπτομέρειες γιὰ τὸ βίο καὶ τὴν πορεία τῶν Πολιτικῶν Διοικητῶν, ἔτσι καὶ γιὰ ἐσᾶς.

...Καλὸ εἶναι, ἐπίσης, νὰ τὸ ἀντιληφθεῖτε...

Ὡς Ἀγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες δεχόμαστε καὶ ἀναγνωρίζουμε ὡς Ἀνώτατη Διοικητικὴ Ἀρχὴ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τὴν Ἱερὰ Κοινότητα...

Ἡ ἁρμοδιότητα τοῦ ἑκάστοτε Πολιτικοῦ Διοικητοῦ, ὅπως καὶ ἡ δική σας θητεία νὰ περιορίζεται στὴν ἐποπτεία δημοσίας τάξεως καὶ ἀσφαλείας (ἄρθρο 3 τοῦ Νομοθετικοῦ Διατάγματος 1926 ) σύμφωνα μὲ τὸν Καταστατικὸν Χάρτη (Κ.Χ.Α.Ο. 1924)...

δίχως νὰ ἐμπλέκεται στὰ ἐκκλησιαστικά - πνευματικὰ ζητήματα...

Σᾶς ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι δὲν φοβόμαστε.

Φοβόμαστε μόνο τόν Χριστό !!!

Καλό είναι να φοβεῖστε καί ἐσεῖς

τὴν Δικαιοσύνη τοῦ δικοῦ μας Ἀρχηγοῦ καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες.


Ομάδα Εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»






Τὰ ἀνήκουστα καὶ τὰ ἀπαράδεκτα Ἱεράρχαι παγιδεύονται* εἰς τὸ σκοτεινὸν παρασκήνιον καὶ ἐν συνεχείᾳ ἐκθέτουν τὴν ἰδίαν τὴν Ἐκκλησίαν μας!


Μοναχὸς Ἀβέρκιος

Τὸ πόσα ἔχουν «ποιήσει», ἐπὶ θεμάτων ἁπτομένων τῆς Πίστεως, μερικοὶ κατὰ καιροὺς Ἱεράρχες τῆς εὐρύτερης Ἑλληνόφωνης Ἐκκλησίας μας δὲν περιγράφονται, μήτε καὶ γίνονται εὔκολα πιστευτά!… Ἀφοῦ πρῶτα παγιδευτοῦν οἱ ἴδιοι -ὄχι ὅλοι- ἐν συνεχείᾳ ἐκθέτουν τὴν Ἐκκλησία, δίχως νὰ ἔχουν βεβαίως οἱανδήποτε πρὸς τοῦτο «ἐξουσιοδότηση» οὔτε παρὰ τοῦ Ποιμνίου μήτε καὶ παρὰ τῶν συνεπισκόπων τους.

Ἔτσι ἐξηγοῦνται

Ἔτσι ἐξηγοῦνται τὰ τῆς τρικυμιώδους κατὰ καιροὺς πορείας τῆς Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπὶ θεμάτων ἁπτομένων τῆς Κανονικότητος καὶ τῆς Πίστεως, π.χ. εἰς τὸν Ἐπάρατον Οἰκουμενισμό, τὴν κατάληξη τῆς συνάξεως εἰς τὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, στὸ Ρωσο/Ουκρανικό ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα καὶ στὴν ἐπικείμενη «ἑνότητα» καὶ «ἕνωση» τῶν «Ἐκκλησιῶν», παραδείγματος χάριν.

…Καὶ ὅλα ἐτοῦτα, νὰ γίνονται μὲ ρίζα τὰ διαλαμβανόμενα εἰς τὸ ἑπτασφράγιστο Τυπικὸ τῶν Πριγκήπων τοῦ Βασιλικοῦ Μυστικοῦ1 – τοῦ 32 βαθμοῦ – Πάσης Μασονίας, εἴτε τὸ γνωρίζουν εἴτε ὄχι οἱ ἐνεχόμενοι, ἰδίως εἰς τὰ τοῦ ἐπάρατου συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πέραν τῶν ἄλλων σημείων τῆς πίστεως.

Παρ’ ὅλα ἐτοῦτα συνεχίζεται νὰ «λιβανίζονται» καὶ νὰ «δοξάζονται» ἐν ταῖς πινακοθήκαις καὶ ταῖς αὐλαῖς τῶν Ἱερῶν Ναῶν τὰ πορτραῖτα καὶ οἱ ἀνδριάντες μερικῶν ἐξ αὐτῶν…

Ἀπὸ ποῦ ν’ ἀρχίσωμεν καὶ πῶς νὰ τελειώσωμεν…

Ἀπὸ ποῦ ν’ ἀρχίσουμε καὶ πῶς νὰ τελειώσουμε, ἀναφέροντες ΜΕΡΙΚΑ περιστατικά; Μερικὰ σχετικὰ συμβάντα, ἔτσι ὅπως περιγράφονται συνεχῶς εἰς τὰ αὐθεντικὰ τεκτονικὰ ἔντυπα. Ἔτσι ὅπως σκοπίμως διατυμπανίζονται ἀπὸ τοὺς ἴδιους τούς τέκτονες γιὰ τοὺς κληρικοὺς μας ἐκείνους, ὅτι ἦσαν μασόνοι, ἀδιαμαρτυρήτων παρὰ τῶν ἁρμοδίων ἐκκλησιαστικῶν μας ὀργάνων… Νὰ διετάσσετο ἔστω καί μία τακτικὴ ἐκκλησιαστικὴ ἀνάκριση! Μία ἀνάκριση γιὰ νὰ ἀποκαλυφθοῦν τὰ σχετικὰ μασονικὰ «ψεύδη» περὶ τῶν κληρικῶν ἐκείνων, πατριαρχῶν καὶ λοιπῶν… Ἂν εἶναι βέβαια ψευδῆ ὅσα γράφουν οἱ τέκτονες γιὰ μασόνους κληρικούς, ἄν!

Ἔχουμε λοιπὸν καὶ λέμε:

1. Ἡ πρώτη μύησις κληρικοῦ εἰς τὴν Μασονίαν…

Ἡ πρώτη μύηση «ἐπίσημου κληρικοῦ» στὸν τεκτονισμὸ εἰς τὴν Ἑλλάδα ἔγινε – ἱεροκρυφίως – κατὰ τὸ ἔτος 1882 στὴν ἀθηναϊκὴ Στοὰ Πυθαγόρας.

Ἀφοῦ τοῦ ἀνασήκωσαν τὰ ράσα, τοῦ γύμνωσαν τὸ ἀριστερὸ στῆθος, τοῦ ἔβγαλαν τὰ παπούτσια καὶ τοῦ φόρεσαν μία παντόφλα (στὸ ἕνα πόδι!), ἐν συνεχείᾳ τοῦ ἔκλεισαν τὰ μάτια μ’ ἕνα πανὶ καὶ τὸν ἔβαλαν νὰ ἐκφωνήσει ὅρκον βαρύν, ὅτι δὲν θὰ ἀπεκάλυπτε τὰ μυστικὰ τῆς μασονίας, στὴν ὁποία μόλις εἰσήρχετο…

Ἔτσι γίνεται πάντα κατὰ τὶς σκοτεινὲς αὐτὲς τελετουργίες, στὶς αἴθουσες τῶν τεκτονικῶν Στοῶν. Ποῖον ἦτο τὸ πρόσωπο αὐτό, ὁ «καλὸς» ἐκεῖνος κληρικός; Οἱ μασόνοι γιὰ λόγους εὐνόητους ἀπέκρυψαν, τότε, τὸ ὄνομά του… Τὸν «λιβανίζουμε» ἄραγε καὶ αὐτόν; Ἐτοῦτο μόνον ὁ Θεὸς τὸ γνωρίζει. Ἂς ἔχει ὡστόσο τὸ ἔλεός Του ὁ «ἐπίσημος» ἐκεῖνος κληρικός μας…

(Πηγή, τὸ τεκτονικὸ περιοδικὸ Πυθαγόρας, ἔτους 1882, τεῦχος 12, σσ. 353- 357).

2. Δεύτερον πικρὸν ποτήριον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος…

Τὸ δεύτερο αὐτὸ πικρὸ ποτήριο τὸ ἔδωσε στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἕνας ἀρχιμανδρίτης ποὺ ἤθελε νὰ γίνει – καὶ ἔγινε! – Δεσπότης. Ἡ ἀναστάτωση ποὺ προκάλεσε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν μεγάλη καὶ ἀπίστευτη… Τί ἔγινε, δηλαδή; Ἰδοὺ αὐτὰ ἐν συντομίᾳ:

Κατὰ τὸ ἔτος 1893 ὁ ἤδη ἐψηφισμένος ὡς ἀρχιεπίσκοπος (μητροπολίτης) σὲ ἐπαρχιακὴ πόλη τῆς Ἑλλάδος κατηγορήθηκε ξαφνικὰ ἐν Συνόδῳ ὅτι ἦτο μασόνος ὅτι ἔπρεπε νὰ ματαιωθεῖ ἐντέλει ἡ ἄνοδός του εἰς τὸν ἐν λόγῳ ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο. Ἔσπευσαν ὅμως ὅλοι οἱ συνοδικοὶ νὰ «κουκουλώσουν» τὰ πράγματα! Ἀντιστάθηκαν μόνο δύο, ὁ Λαρίσης καὶ ὁ Μαντινείας, ζητήσαντες νὰ γίνει ἀνάκριση, πρᾶγμα ποὺ ἀρνήθηκαν οἱ ἄλλοι συνοδικοί! Ἐν συνεχείᾳ προτάθηκε ἀπὸ ὅσους ἤθελαν νὰ «σκεπάσουν» αὐτὸν τὸν μασόνο κληρικὸ νὰ ὑπογράψει λίβελλον κατὰ τοῦ τεκτονισμοῦ. Ὁ ἀρχιμανδρίτης ἐκεῖνος, ὁ πρὶν ἀπὸ λίγο ἐψηφισμένος Ἀρχιερεύς, θέλοντας σώνει καὶ καλὰ νὰ ἐπιβεῖ εἰς τὸν ἐπίζηλον ἐκεῖνο ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο ἔδωσε τὸν ζητηθέντα λίβελλον «ἀποπτύσας» τὴν ἐπὶ μασονισμῷ κατηγορίαν κατ’ αὐτοῦ. Ἀνῆλθε ἔτσι, ἀγαλλομένῳ ποδί, εἰς τὸν θρόνο, τῆς Χαλκίδος, ἀπὸ τὸ 1893 ἕως τὸ 1902. Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Εὐγένιος Δεπάστας.

Καὶ ὅμως ἐψεύδετο…

Καὶ ὅμως, παρ’ ὅλον τὸν λίβελλο, τὸν ὁποῖο ὑπέγραψε ὁ ἐψηφισμένος ἐκεῖνος κληρικός, ὄχι μόνο ἦτο (ἀπὸ τὸ 1882) μασόνος, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀρχειρωσύνης του ἐλάμβανε ὅλους τούς βαθμούς, ἕως καὶ αὐτὸν τὸν 33ον!

(Πηγές: τεκτ. περιοδικὸ Ἀθηνᾶ, Αὔγουστος 1893, σσ. 113- 117. Λεύκωμα ἐπὶ τῇ πεντηκονταετηρίδι τῆς Σεβασμίας Στοᾶς Πυθαγόρου, ἐν Ἀθήναις 1931, σελ. 158, λῆμμα «Δεπάστας Εὐγένιος κληρικός». Τὰ ἐπίσημα πρακτικὰ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 19/7/1893, στὸ σχετικὸ βιβλίο τοῦ Παναγιώτου Τρεμπέλα Μασσωνισμός, ἔκδοση τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», 1970, σελ. 164).

3. Τρίτον πλῆγμα εἰς τὴν κανονικότητα κλπ. τῆς Ἐκκλησίας: ὁ διὰ τηλεφωνήματος «διορισμὸς» Μασόνου ὡς μητροπολίτου Ἀθηνῶν!

Θόρυβον μέγαν (καὶ σχετικὲς συνέπειες) προκάλεσε ὁ ἀπὸ τὸν μασόνο[2] Πρωθυπουργὸ Ἐλευθέριο Βενιζέλο τηλεγραφικὸς «διορισμὸς» τοῦ τέκτονος[3] ἐπίσης Μελετίου Μεταξάκη ὡς μητροπολίτου Ἀθηνῶν!

Πότε ἔγινε αὐτό; Ἔγινε στὶς 4/2/1918. Πῶς τὸ ξέρουμε; Μήπως μᾶς τὸ εἶπαν τίποτε «μυθομανεῖς συνωμοσιολόγοι»; Ὄχι βεβαίως… Μᾶς τὸ εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Μελέτιος Μεταξάκης, στὸ περιοδικὸ ποὺ ὁ ἴδιος ἐξέδιδε!

Ἰδοὺ τὸ σχετικό, αὐθεντικὸ ντοκουμέντο. Διαβάζουμε εἰς αὐτὸ τὰ ἑξῆς, πολὺ ἐνδιαφέροντα, ὑπὸ τὸν τίτλο «Ἡ ἐκλογὴ καὶ ἐνθρόνισις τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Κυρίου Μελετίου». Τὴ 4η Φεβρουαρίου ὁ πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου [στὴν Κύπρο!] κύριος Μελέτιος ἔλαβε ἐν Κύπρῳ τηλεγραφικὴν πρόσκλησιν τῆς Αὐτοῦ Ἐξοχότητος τοῦ Προέδρου τῆς Κυβερνήσεως κ. Ἐλ. Βενιζέλου ἐκφράζοντος ζωηράν ἐπιθυμίαν, ὅπως ἡ Αὐτοῦ Πανιερότης ὅσον τάχιον ἔλθῃ εἰς Ἀθήνας, ἵνα παράσχῃ τὴν συνδρομὴν αὐτοῦ εἰς ἐπίλυσιν ἐκκλησιαστικῶν τινων ζητημάτων (…).

…Ὁ μητροπολίτης Κιτίου [ὁ Μελ. Μεταξάκης (αὐτὸς)] ἀφίκετο δι’ Αἰγύπτου εἰς Ἀθήνας τῇ 22α Φεβρουαρίου πρωί, αὐθημερὸν δὲ μετὰ μεσημβρίαν ἐν μακρᾷ συνομιλὶᾳ μετὰ τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ [τοῦ Βενιζέλου] ἤκουσε τὰς ἀντιλήψεις τῆς Κυβερνήσεως περὶ τῆς σχεδιαζομένης ἐκκλησιαστικῆς ἀνορθώσεως[!] καὶ ἐξέθηκε τὰ περὶ αὐτὴν γνώμην αὐτοῦ…».

Ἐν συνεχείᾳ:

«…Τῇ 26η Φεβρουαρίου ἐν τῇ τακτικῇ συνεδρίᾳ τῆς Ἱ. Συνόδου, συζητουμένου τοῦ ζητήματος τῆς πληρώσεως τοῦ μητροπολιτικοῦ θρόνου Ἀθηνῶν ὁ βασιλικὸς ἐπίτροπος κ. Μίχ. Γαλανὸς προέβαλε τὴν ὑποψηφιότητα τοῦ μητροπολίτου Κιτίου, ὑπὲρ τῆς ὁποίας ἐκηρύχθησαν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς οἱ τέσσαρες τῶν Ἁγίων Συν­οδικῶν…».

Ἀκολούθως ὁ μασόνος Ὑπουργὸς

Ἐκκλησιαστικῶν Δ. Δίγκας…

Ἡ μασονικὴ «σκυταλοδρομία» γιὰ τὴν τελικὴ ἀνάδειξη τοῦ τέκτονος μητροπολίτη Κιτίου Κύπρου Μελετίου Μεταξάκη συνεχίζεται, γοργά, καὶ ὁλοκληρώνεται ὡς ἑξῆς:

«… Μετὰ τὴν πρόταση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὁ ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ὑπουργὸς κ. Δ. Δίγκας[4] ἐπισκεψάμενος τὴν Αὐτοῦ πανιερότητα [τὸν Μεταξάκη] ἀνήγγειλε Αὐτῇ ἐπισήμως, ὅτι ὑπεβλήθη εἰς τὸν Βασιλέα διάταγμα διορισμοῦ Αὐτῆς εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν θρόνον Ἀθηνῶν καὶ ὅτι ἔδει νὰ ζητηθῆ τηλεγραφικῶς ἡ ἀπὸ τῆς ‘ἐν Κύπρῳ’ Ἐκκλησίας ἀπόλυσις [αὐτοῦ]…». Ἔτσι ἔγινε τὸ πρόσωπο αὐτὸ Μητροπολίτης Ἀθηνῶν.

(Πηγή: τὸ Περιοδικὸ Ἐκκλησιαστικὸς Κήρυξ, ἐκδιδόμενον κατὰ Σάββατον προνοίᾳ τοῦ πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Κυρίου Μελετίου, Ἔτος Η΄, Ἐν Ἀθήναις τῇ 17 Μαρτίου 1918. Ἀριθ. 143, σέλ. 80 καὶ ἑξῆς).

Τὸ Σχόλιον τοῦ Μοναχοῦ Ἀβερκίου

Ἔτσι πιθανὸν ἐγίνοντο, ἐπὶ ἕνα αἰώνα τουλάχιστον μερικὲς «δουλειὲς» στὴν Ἑλλάδα. Ἂν π.χ. ἤσουν μασόνος Ἀρχιμανδρίτης καὶ «ὀρεγόσουν ἐπισκοπῆς», κετέφευγες εἰς τὸν «ἀδελφὸν» ποὺ «ἐτύγχανε» νὰ εἶναι τότε Πρωθυπουργός, καὶ μετὰ τὴν σχετικὴ μασονικὴ χειραψία, πατοῦσε ἐκεῖνος τὸ κουδούνι τῶν διαταγῶν, ἤρχετο γρήγορα ἐνώπιόν σας ὁ μασόνος ὑπουργὸς Ἐκκλησιαστικῶν, ἐγίνοντο παρ’ αὐτοῦ μερικὰ τηλεφωνήματα εἰς ὀλίγους Συνοδικούς, καὶ «τάχιον» ἐπέβαινες ἐπιζήλου Μητροπολιτκοῦ Θρόνου, μασόνος ἐσύ, μὲ τὴν «εὐλογία» μασόνων, λαϊκῶν καὶ κληρικῶν! …Ναί, ναί. Θὰ θλίβονται ἴσως πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου, ὅταν τοὺς θυμίζουμε τὰ θλιβερὰ ποὺ «ἐποίησε» ὁ Μεταξάκης ἐκεῖνος. Δικαιολογημένα θὰ θλίβονται…

Θέλετε τώρα νὰ δεῖτε τί πρῶτα συζητήθηκαν κατὰ τὴν πρώτη συνεδρίαση τῆς ὑπὸ τοῦ Μελ. Μεταξάκη Ἱερᾶς Συνόδου; «Ἀπολαῦστε» τα, ὅπως τὰ διαβάζουμε στὸ προαναφερθὲν περιοδικὸ τοῦ Μεταξάκη, σελ. 88:

– Κατεδικάσθη ὁ ἐκ τῆς Ἐπισκοπῆς Ναυπακτίας ἱερεὺς Κώνστ. Ἀνδρεόπουλος ἐπιεικῶς εἰς πεντάμηνον ἀργίαν, διότι ἠπείθησεν εἰς προηγουμένην καταδίκην αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ ἐπισκοπικοῦ δικαστηρίου.

– Ὁ Σεβ. Γυθείου ὑπέβαλε σύντομον ὑπόμνημα περὶ συντομεύσεως τῆς θείας λειτουργίας.

– Ἐπετράπη ἡ τέλεσις γάμων ἐν τῇ Μεγάλῃ Τεσσαρακοστῇ[5].

Τὰ σχόλια ἐπαφίενται εἰς τοὺς ἀναγνῶστες μας δι’ ὅσα ἐποιήθησαν ἐπὶ τῆς γενικότερης ἀρχιερατείας τοῦ Μελετίου Μεταξάκη, τοῦ τέκτονος παρὰ τέκτονος «διορισθέντος»…

(Δὲν τελειώσαμε μὲ τὰ παρόμοια)

Μοναχὸς Ἀβέρκιος

Σημειώσεις:

* «Παγιδεύτηκαν» ἢ μήπως προσχώρησαν ἀγαλλομένῳ ποδί;

1. Εἰς τὸ ἐπίσημο αὐτὸ κείμενο, τὸ Τυπικό τοῦ 32ου, ὁρίζεται ὅτι γιά νὰ προκύψει ἡ «νέα Ἐκκλησία» πρέπει οἱ ὑπάρχουσες τώρα νὰ ἀπομακρύνουν ὅσα τὶς χωρίζουν καὶ νὰ ἀναζητήσουν ὅσα τὶς ἑνώνουν. Τὰ ἴδια ἐπαναλαμβάνουν – ἢ καὶ ἀκόμη χειρότερα – ὅλοι οἱ οἰκουμενιστές, μὲ πρῶτον τὸν ἄλλοτε Πατριάρχη Ἀθηναγόρα. 2. Μασόνος ὁ Ἐλ. Βενιζέλος, τεκτ. περιοδ. Πυθαγόρας, ἔτος 1978, τεῦχος 13, σελ. 33 καὶ πολλάκις ἀλλοῦ. 3. Τὸ ἴδιο καὶ ὁ Μελ. Μεταξάκης, τεκτ. περιοδ. Πυθαγόρας, τεῦχος 94, ἔτους 1970, σελ. 39… 4. Δίγκας Δημήτριος, τέκτων, τῆς Στοᾶς Φίλιππος τῆς Θεσσαλονίκης, διαδίκτυο κλπ. 5. Πάντα ταῦτα στὸ περιοδικὸ τοῦ Μελ. Μεταξάκη Ἐκκλησιαστικὸ Κήρυξ, ἔτους 1918, τεῦχος 143, σελ. 88.

ΑΝΕΝΔΟΤΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ

 

Focus FM 103.6

''ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ'' Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

 

Ιερά Αποτείχιση

Νικόλαος Σωτηρόπουλος: Ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου πολεμεί το σχίσμα και είναι άξιος επαίνου


«Όταν ένας αρχιερεύς κηρύττει Αίρεση, τότε ο ιερεύς έχει το δικαίωμα να μην μνημονεύει το όνομα αυτού του αρχιερέως»
Επιμέλεια κειμένου και απομαγνητοφώνηση: katanixi.gr

Νικόλαος Σωτηρόπουλος: «Αιώνιον τεταγμένοι. Αδελφοί που σας αγάπησε ο Κύριος, έγινε άνθρωπος και θυσιάστηκε για σας και όρισε να κατακτήσετε την απέραντη αιωνιότητα, να κατακτήσετε την ασάλευτη και απερίγραπτη Βασιλεία Του.

Η Εκκλησία σας με προσκάλεσε να έρθω να κηρύξω τον λόγο του Θεού. Ανταποκρίθηκα προθύμως στην πρόσκληση της Εκκλησίας σας. Η Εκκλησία σας κατηγορείται ότι είναι σχισματική. Ήρθα σαν ορθόδοξος θεολόγος να ανατρέψω αυτήν την κατηγορία. Ήρθα να υπερασπίσω σαν ορθόδοξος θεολόγος, τον λαό του Θεού που έρχεται σ’ αυτό τον ναό, για να λατρέψει τον Κύριο της Δόξης. Ο εφημέριος σας, ο λειτουργός του Υψίστου ο πατήρ Αλέξανδρος, έχει χειροτονία από κανονικό Επίσκοπο. Έχει κανονική χειροτονία, έχει πραγματική ιερωσύνη και τελεί τα Μυστήρια».

Το εκκλησίασμα: «Άξιος! Άξιος! Άξιος!»

Νικόλαος Σωτηρόπουλος: «Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως καθήρεσε τον πατέρα Αλέξανδρο, αλλά τον καθήρεσε αδίκως, αναρμοδίως, δεν είχε αυτό το Πατριαρχείο αρμοδιότητα να κρίνει τον πατέρα Αλέξανδρο και αναπολογήτως, χωρίς να τον καλέσει σε απολογία. Γι’ αυτό η καθαίρεσις του, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, είναι άκυρη, όπως είναι άκυρος κι ο περιβόητος αφορισμός του ομιλούντος.

Πρέπει να μάθουν οι διοικούντες την Εκκλησία, δικαιοσύνη, να μάθουν οι διοικούντες την Εκκλησία, δικαιοσύνη και να σέβονται τους Ιερούς Κανόνες, και να μην κάνουν αυθαίρετα και δικτατορικά πράγματα μέσα στην Εκκλησία του Θεού.

Ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τί λέγει αδελφοί μου; Όταν ένας αρχιερεύς κηρύττει Αίρεση, τότε ο ιερεύς έχει το δικαίωμα να μην μνημονεύει το όνομα αυτού του αρχιερέως και να λειτουργεί ανεξαρτήτως απ’ αυτόν τον αρχιερέα και να μνημονεύει, όπως με συγκίνησε, άκουσα προηγουμένως, να μνημονεύει ο πατήρ Αλέξανδρος: «Πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων, των ορθοτομούντων τον λόγον της Αληθείας». Ο Κανών 15, επαναλαμβάνω της Πρωτοδευτέρας Συνόδου για τον ιερέα, ο οποίος δεν μνημονεύει τον αιρετικό αρχιερέα και λειτουργεί ανεξαρτήτως απ’ αυτόν, ο Κανόνας λέγει ότι αυτός ο ιερέας, δεν προκαλεί σχίσμα, αλλά πολεμεί το σχίσμα, διότι δεν μνημονεύει τον αιρετικό αρχιερέα και διότι λειτουργεί ανεξαρτήτως από τον αιρετικό αρχιερέα. Επαναλαμβάνω: Δεν δημιουργεί σχίσμα, αλλά πολεμεί το σχίσμα και είναι άξιος επαίνου».

Εκκλησίασμα: «Άξιος! Άξιος!»

Νικόλαος Σωτηρόπουλος: «Όχι καθαιρέσεως. Καθαιρέθηκαν και μεγάλοι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, όπως ο Αθανάσιος, ο στύλος της Ορθοδοξίας, όπως ο Χρυσόστομος, ο οικουμενικότερος Πατέρας και διδάσκαλος της Εκκλησίας. Αλλά οι Πατέρες, καίτοι καθαιρέθηκαν από αδίκους συνεπισκόπους, είναι οι ακαθαίρετοι πύργοι της Εκκλησίας. Την λειτουργία του ιερού Χρυσοστόμου απολαμβάνουμε εδώ την Κυριακή.

Αδελφοί μου, δεν είναι σχισματική η Εκκλησία σας. Είναι κανονική, ορθόδοξος και είναι αξιέπαινος ο εφημέριος σας, διότι δήλωσε: «Εγώ θα λειτουργώ ανεξαρτήτως από την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, διότι ο αρχιεπίσκοπος κηρύττει Αίρεση!» Αιρέσεις. Γι’ αυτό ήρθα εδώ να ομιλήσω, αλλιώς δεν θα ερχόμουν.

Ξέρετε τι λέγει άλλος Κανόνας, ο ΛΑ΄Αποστολικός; Ένας ιερεύς μπορεί να παύσει το μνημόσυνο αρχιερέως και να λειτουργεί ανεξάρτητα από την διοίκηση του αρχιερέως, όταν ο αρχιερέας προσβάλλει την ευσέβεια, την Πίστη δηλαδή κι όχι μόνο την ευσέβεια, και την δικαιοσύνη, όταν κάνει άδικα πράγματα.

Άλλος Κανόνας ξέρετε τι λέγει; Αν ένας αρχιερέας, δεν πολεμεί τις αιρέσεις, πολύ περισσότερο αν ο αρχιερέας κηρύττει κι αιρέσεις, έχει ως δικαίωμα, έχει δικαίωμα άλλος αρχιερέας να έρθει και ν’ αναλάβει την διαποίμανση του ποιμνίου του. Μάλιστα! Αν υπήρχαν ηρωϊκοί Επίσκοποι και ηρωϊκοί ιερείς, έπρεπε να έρθουν εδώ στην Αυστραλία και να αναλάβουν την διαποίμανση του αποιμάντου ποιμνίου της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.

Σήμερα εορτάζομε, προχθές και σήμερον, την Αγία Παρασκευή. Μετά την Παναγία μας, είναι η δημοφιλέστερη γυναικεία αγία μορφή. Η Αγία Παρασκευή αγίασε αδελφοί μου, διότι είχε Πίστη. Το πρώτο είναι η Πίστις, όλα τ’ άλλα έρχονται δεύτερα. Πίστευε όπως λέγει σήμερα ο Απόστολος, πίστευε τον Ιησούν ως Κύριον, ως Θεόν. Πίστευε την Κυριότητα και την Θεότητα του Αρχηγού της Πίστεως μας, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Πίστευε επίσης, στην Ανάσταση του Χριστού, που λέγει πάλι ο Απόστολος. Πίστευε σε όλα όσα πιστεύει η Εκκλησία. Ήταν μέλος της Εκκλησίας συνειδητό και αγωνιζόταν μέσα στην Εκκλησία. Κι επειδή η Εκκλησία είναι εργαστήριο αγιότητος, γι’ αυτό η Αγία Παρασκευή με τον αγώνα της και με την Χάρη της Εκκλησίας, έγινε Αγία και θαυματουργός.

Επ’ ευκαιρία αδελφοί μου, συντόμως θα εξηγήσω στην ευσέβειά σας, το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως που αναφέρεται στην Εκκλησία, που αναδεικνύει Αγίους και θαυματουργούς και μάρτυρες και μεγαλομάρτυρες. Τι είπαμε προηγουμένως, απαγγέλοντας το Σύμβολο της Πίστεως; Πιστεύω Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Είναι μία. Ο Χριστός δεν είναι σε πολλές εκκλησίες. Μία Εκκλησία ίδρυσε. Αυτή που έχει τη σωστή Πίστη. Τ’ άλλα είναι αιρέσεις και σχίσματα. Εδώ είστε Εκκλησία με την ορθή Πίστη, την Ορθόδοξη. Ανήκετε στην Μία Εκκλησία που είπε ο Χριστός: «Θα οικοδομήσω την Εκκλησία μου πάνω στην πέτρα της Πίστεως». «Την» Εκκλησία είπε, «Μία» Εκκλησία. Μία η σωστή Πίστις, μία η Εκκλησία.

Είπε πάλι ο Χριστός στους Ιουδαίους, δεν έχω μόνον εσάς τους Ιουδαίους είπε ο Χριστός, έχω κι άλλα πρόβατα. Εμάς τους εθνικούς, τους Έλληνες κι άλλους που ήμασταν ειδωλολάτρες. Πρόκειται κι αυτούς να τους οδηγήσω και θα γίνει μία ποίμνη κάτω από έναν ποιμένα. Ποιά είναι η μία Ποίμνη; Η Μία Εκκλησία. Και ποιός είναι ο ένας Ποιμένας; Αυτός που θυσιάστηκε για τα πρόβατα, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Μιλάνε οι Οικουμενισταί για πολλές εκκλησίες. Συμβούλιο λέει, Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Να γίνει Ένωσις των εκκλησιών. Λάθος! Μία είναι η Εκκλησία, αυτή που δεν άλλαξε τίποτα από την Πίστη των οκτώ πρώτων αιώνων. Εγώ προκαλώ πολλές φορές τους ετεροδόξους, τους αιρετικούς να υποδείξουν και να αποδείξουν ότι αλλάξατε μία έστω μικρή Αλήθεια Πίστεως. Δεν μπορούν να αποδείξουν τέτοιο πράγμα. Δεν αλλάξαμε τίποτε από την Πίστη. Η Εκκλησία είναι Μία, τα άλλα επαναλαμβάνω, που ονομάζονται εκκλησίες, είτε Παπισμός, είτε προτεσταντικές ομολογίες, είτε μονοφυσίτες, είναι αιρέσεις και σχίσματα.

Η Εκκλησία είναι Αγία. Πίστεύω εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Γιατί η Εκκλησία είναι Άγια; Διότι είναι Άγιος ο Ιδρυτής της, διότι είναι Άγιο το Πνεύμα που την εμψυχώνει, το Άγιο Πνεύμα. Διότι είναι Άγιο το Ευαγγέλιο, Αγία η Γραφή, αγία η διδασκαλία της, αγία η Παράδοση της. Διότι είναι Άγια τα Μυστήρια της, διότι είναι άγιος ο σκοπός της. Η Εκκλησία είναι εργαστήριο αγιότητος. Μέσα στην Εκκλησία υπάρχει η Χάρις του Θεού που αναδεικνύει Αγίους, όπως ανέδειξε την Αγία Παρασκευή. Τί λέγω; Εκατομμύρια Αγίους και μάρτυρες και μεγαλομάρτυρες και θαυματουργούς, που και τα ιερά τους λείψανα θαυματουργούν. Η Εκκλησία είναι Αγία, δημιούργησε εκατομμύρια Αγίους, δεν έχει σημασία ότι μες την Εκκλησία υπάρχουν και ασεβείς και φαύλοι. Οι ασεβείς και φαύλοι δεν καταργούν τους Αγίους και την αγιότητα της Εκκλησίας, της Εκκλησίας του Θεού. Η Εκκλησία δεν είναι απλώς ανθρώπινος οργανισμός, είναι θεανθρώπινος οργανισμός, γι’ αυτό και δεν μπόρεσαν να την γκρεμίσουν οι εχθροί και οι προδότες της Πίστεως.

Η Εκκλησία είναι Καθολική. Τι σημαίνει η Εκκλησία είναι Καθολική; Οι Παπικοί ονομάζουν τους εαυτούς τους καθολική εκκλησία. Λάθος, δεν είναι εκκλησία οι Καθολικοί είναι Αίρεση, δεν είναι καθολική η εκκλησία τους, η λεγομένη εκκλησία τους. Λέγεται καθολική, αλλά δεν είναι, έχει το όνομα δεν έχει την Χάρη. Καθολική είναι η δική μας η Εκκλησία. Γιατί; Καθολική θα πει, έχει όλη την Αλήθεια της Πίστης. Δεν πέταξε τίποτε από τις αλήθειες της Πίστεως, δεν διαστρέβλωσε τίποτε από τις αλήθειες της Πίστεως. Επειδή η Εκκλησία μας έχει όλη την Αλήθεια της Πίστεως, που φανέρωσε ο Κύριος για τη σωτηρία μας, γι’ αυτό λέγεται Καθολική η δική μας Εκκλησία. Οι Παπικοί, από το όνομα «Καθολική» δεν έχουν την Χάρη. Εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε το όνομα «Καθολική» και την Χάρη.

Η Εκκλησία είναι Αποστολική, τί σημαίνει τούτο; Ο Θεός την ίδρυσε δια μέσου των Αποστόλων. Διάλεξε δώδεκα, δεκατρείς ανθρώπους απλοϊκούς, αγραμμάτους, τους εξαπέλυσε στην οικουμένη, κήρυξαν τα ωραιότερα λόγια, λόγια που τα θαυμάζουν αιώνες, λόγια ασύγκριτα. Οι φιλόσοφοι δεν φτάνουν τη σοφία των Αποστόλων. Και μερικά έτη, και μερικές δεκαετίες μετά τον θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού, ίδρυσαν στην οικουμένη, ανάμεσα σε όλα τα κράτη και πάνω από όλα τα κράτη, το Κράτος του Θεού, την Εκκλησία. Όχι ακρογωνιαίο λίθο, αγκωνάρι τον ίδιο τον Χριστό και δευτερεύοντες θεμελιωτή τους, τους Αποστόλους και λίθους του οικοδομήματος αυτού που λέγεται Εκκλησία, έχει η Εκκλησία όλους τους συνειδητούς χριστιανούς. Είμαστε ζωντανά λιθάρια στο μεγαλόπρεπο οικοδόμημα του Χριστού που λέγεται Εκκλησία.

Η Εκκλησία αδελφοί μου, είναι η κιβωτός της σωτηρίας μας, είναι το εργαστήριο της αγιότητος, είναι να εκφραστώ αλλιώς, η μητέρα μας, η γλυκιά μας μάνα, που μας χαρίζει ελπίδα και παρηγοριά και δύναμη. Μέσα στην Εκκλησία γίνονται θαύματα, γι’ αυτό δεν γκρεμίζεται η Εκκλησία. Και τι είπε ένας Πατέρας της Εκκλησίας; Κανείς δεν μπορεί να έχει τον Θεό Πατέρα, αν δεν έχει την Εκκλησία μητέρα. Αν δεν έρχεται κάθε Κυριακή στη μεγάλη αυτή οικογένεια του Χριστού, να πει το «Δόξα Σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς», να πει το «Σε υμνούμεν, σε ευλογούμεν, σοι ευχαριστούμεν, Κύριε».

Αδελφοί μου, όλα είναι μάταια στον κόσμο. Η Εκκλησία δεν είναι μάταιο πράγμα. Να μείνουμε πιστοί στην Πίστη, στην Ορθοδοξία, στην γλυκιά μας μάνα την Εκκλησία μέχρι τέλους. Κι όταν φύγουμε απ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο, σαν παιδιά της Εκκλησίας της Ορθοδοξίας, δεν θα πάμε κάτω που πηγαίνουν οι ασεβείς. Θα πάμε πάνω, πάνω από τα άστρα, πάνω από τους γαλαξίες και θα παραλάβουμε Βασιλεία ασάλευτη, απερίγραπτη και θα βασιλεύουμε μαζί με τον Βασιλέα των βασιλευόντων, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, στους απεράντους αιώνας και της Βασιλείας ημών ουκ έσται τέλος. Αμήν!»

Απομαγνητοφώνηση: Ιστολόγιο Κατάνυξη

Ὁ Πατριάρχης εἶναι Ἐπίσκοπος μόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως!


Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος

Οἱοσδήποτε λάβει ἀνὰ χεῖρας καὶ μελετήσει μίαν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν θὰ διαπιστώση τὰ ἑξῆς σχετικῶς μὲ τὴν διοικητικὴν διάρθρωσιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πολιτεύματος. Ἅπαντες οἱ Ἱεράρχαι ὡς διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἦσαν ἐξ ἀρχῆς –καὶ παραμένουν- ἴσοι μὲ ἰσότιμον ἄποψιν καὶ ψῆφον. Ἡ ἀνάγκη ἐπικοινωνίας τῶν Ἐπισκόπων διὰ τὴν λύσιν πρακτικῶν καὶ δογματικῶν ζητημάτων ἀπήτει τὴν φυσικὴν παρουσίαν αὐτῶν εἰς Ἱ. Συνόδους κατὰ τὸ ὑπόδειγμα τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου. Λογικὸν καὶ αὐτονόητον ἦτο ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι ἐπεκοινώνουν μὲ τοὺς πλησιοχώρους αὐτῶν Ἐπισκόπους.Ὡς ἀντιλαμβάνεται κανείς, ὅπως διὰ τὸ ἐμπόριον, τὰ ταξίδια, τὰς προμηθείας κάθε περιοχὴ ἀνέπτυσσε σχέσεις μὲ τὰς κεντρικάς πόλεις, ἀναλόγως λοιπὸν ἔπραξαν καὶ οἱ Ἐπίσκοποι. Αἱ κεντρικαὶ πόλεις ἦσαν ἤδη καθορισμέναι ἀπὸ τὸ σύστημα διοικήσεως τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, κα­θὼς ἑκάστη Ἐπαρχία εἶχε ἕδρας διὰ τοὺς τοπικοὺς διοικητάς. Ἑπομένως ὡς ἦτο εὔλογον οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ κατεστάθησαν εἰς αὐτάς τὰς πόλεις ἀπετέλουν τὸ σημεῖον ἀναφορᾶς ὁλοκλήρου τῆς Ἐπαρχίας. Ἡ θέσις τους αὐτὴ δὲν ἦταν αἰώνια οὔτε θείῳ δικαίῳ διὰ τοῦτο καὶ ἡ ἀλλαγὴ τῶν ἑδρῶν Διοικήσεως ἐπέφερεν ἀλλαγὴν καὶ τῆς σπουδαιότητος τοῦ Ἐπισκόπου. Αὐτὸ ἴσως δυσηρέστει κάποιους Ἐπισκόπους, ὅμως δὲν ἠδύναντο νὰ προβάλουν κάποιον θεολογικὸν λόγον, καθὼς οἱ Ἐπίσκοποι ἦταν ἴσοι καὶ ἡ ἀλλαγὴ ἁπλῶς ἐπεφόρτιζε εἰς ἄλλον Ἐπίσκοπον τὰ διαδικαστικὰ μὲ τὴν διοίκησιν.

Κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου εἰς τὰς ἐκκλησιαστικάς διοικήσεις, αἱ ὁποῖαι συνέπιπτον μὲ τὰς πολιτικάς, προΐστατο ἕνας ἀρχιεπίσκοπος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας εἶχε ἐπίβλεψιν τῆς Αἰγύπτου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀντιοχείας τῶν ἀνατολικῶν διοικήσεων, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου τῆς δυτικῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας τοῦ Πόντου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης τοῦ Ἀνατολικοῦ Ἰλλυρικοῦ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ρώμης τῆς μέσης καὶ κάτω Ἰταλίας κ.λπ. Ἡ σημερινὴ Κωνσταντινούπολις ἦτο μία ἀφανὴς ἐπισκοπή, καθὼς τὸ Βυζάντιον ἦτο ἕνα ἀσήμαντον χωρίον, ἡ ὁποία ὑπήγετο εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἡρακλείας, ὁ ὁποῖος εἶχε τὴν ἐπίβλεψιν τῆς Θράκης.

Ἡ Γ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἐπιβεβαιώνει μὲ τὴν ἀναγνώρισιν τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ὅτι ὅλες αἱ περιφέρειαι τῆς Αὐτοκρατορίας ἦσαν ἀναλόγως ὀργανωμέναι, αὐτοδιοίκητοι καὶ ἐλεύθεραι ἀπὸ ὁποιανδήποτε ἐπέμβασιν τῆς μιᾶς πρὸς τὴν ἄλλην. Αὐτὸ εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικὸν διότι ἀποδεικνύει ὅτι καίτοι ἀπὸ τὴν Β΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον κάποιαι ἕδραι π.χ. Ἀντιοχείας κ.λπ. λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι ἀπετέλεσαν σπουδαῖα κέντρα τῆς πολιτικῆς διοικήσεως ἦταν ἰδιαιτέρως γνωστὰ, εἰς καμίαν περίπτωσιν δὲν ἐδίδετο εἰς αὐτὰ ἡ ἐξουσία νὰ ἀναμειγνύωνται εἰς τὰ ἐσωτερικὰ ἄλλων Ἐπαρχιῶν. Διὰ τοῦτο καὶ ἡ Γ΄ Οἰκουμενικὴ ἀπηγόρευσε τὰς ἐπεμβάσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας εἰς τὴν Κύπρον, ὄχι ἀνακηρύττουσα μίαν καινοφανῆ αὐτοκεφαλίαν, ἀλλὰ ἐπιβεβαιώνουσα τὸν ἕως τότε ὑπάρχον σεβασμὸν μεταξὺ Αὐτοκεφάλων Ἀρχιεπισκοπῶν.

Σταδιακῶς ἕως τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον ἡ συγκεντρωτικὴ τάσις τῶν Αὐτοκρατόρων ὤθησεν εἰς τὴν προβολὴν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὡς τοῦ μοναδικοῦ κέντρου τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Κατ’ ἀναλογίαν ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἶχε πλέον ηὐξημένην ἐπιρροὴν ἐπισκιάζουσα τὰς πλησιοχώρους Ἀρχιεπισκοπάς Ἡρακλείας, Ἐφέσου καὶ Καισαρείας. Τοιουτοτρόπως κατὰ τὴν σύγκλησιν τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸ 451 μ.Χ. ὁ 28ος ὁρίζει μὲ σαφήνειαν τὰ μητροπολιτικὰ ὅρια τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Παραθέτομεν μέρος τοῦ Κανόνος εἰς μετάφρασιν:

«ἀπέδωσαν τὰ πρεσβεῖα στὸν θρόνο τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης, ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ πόλη βασίλευε, καὶ μὲ τὸ ἴδιο σκεπτικὸ κινούμενοι ἀπένειμαν τὰ ἴσα πρεσβεῖα στὸν θρόνο τῆς νέας Ρώμης (= Κωνσταντινουπόλεως), ἐπειδὴ ἡ πόλη τιμήθηκε μὲ τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας καὶ τῆς συγκλήτου, ὥστε ὁ θρόνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως νὰ μπορεῖ νὰ χειροτονεῖ μόνο τοὺς Μητροπολίτες τῶν πολιτικῶν διοικήσεων Πόντου, Ἀσίας καὶ Θράκης».

Ἑπομένως τὰ πρεσβεῖα ἀπεδόθησαν χαριστικῶς εἰς τὸ Πατριαρχεῖον διὰ ἀποκλειστικὰ πολιτικοὺς λόγους, οἱ ὁποῖοι σήμερον πρέπει νὰ σημειώσωμεν μὲ ἔμφασιν ὅτι ἔχουν ἐκλείψει. Ἐπιπροσθέτως τὰ πρεσβεῖα ἐδόθησαν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον καὶ ὄχι εἰς τὸν Πατριάρχην προσωπικῶς, δηλαδὴ εἰς σύν­οδον καὶ ὄχι εἰς πρόσωπον. Τί ἀκριβῶς προέβλεπαν; Μόνον τὴν χειροτονίαν, ὄχι τὴν ἐκλογήν, καὶ μόνον Μητροπολιτῶν, οὐχὶ δὲ καὶ τῶν ὑποκειμένων εἰς αὐτοὺς ἁπλῶν Ἐπισκόπων τῶν συγκεκριμένων ἐπαρχιῶν. Ρητῶς λοιπὸν καθορίζεται ὅτι αἱ ἐπαρχίαι ποὺ ἀνήκουν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως εἶναι μόνον Πόντου, Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Θράκης. Αὐταὶ βεβαίως ὄχι μὲ τὰ σημερινὰ ὅρια ἀλλὰ μὲ ἐκεῖνα ποὺ ὡρίζοντο τότε ἀπὸ τὴν πολιτικὴν διοίκησιν, ὡς ἀναφέρει ὁ Κανών. Ὁποτεδήποτε τὰ γεωγραφικὰ ὅρια τῆς πολιτικῆς διοικήσεως ἤλλαζαν μετεβάλλοντο καὶ τὰ ἐκκλησιαστικά. Ἑπομένως εἰς τὸ Πατριαρχεῖον -οὐχὶ δὲ εἰς μόνον τὸν Πατριάρχην- σήμερον ἀνήκει μόνον ὁ Πόντος, ἡ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἡ Ἀνατολὴ Θράκη, ἐφόσον ἡ Δυτικὴ εὑρίσκεται εἰς ἄλλα πολιτικὰ ὅρια. Ὅσον ἀφορᾶ τὰ «τῆς βαρβαρικοῖς», ποὺ ἀναφέρει ὁ Κανών, τὰ παρελείψαμεν καθὼς ἔπαυσαν νὰ ὑπάρχουν «βάρβαροι» ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἔλαβαν Αὐτοκεφαλίαν ὅλαι αἱ πλησιόχωροι αὐτῶν τῶν διοικήσεων περιοχαί.

Ἑπομένως ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἶναι μόνον Ἐπίσκοπος τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μητροπολίτης –δηλαδὴ προεδρεύει τῆς Ἱ. Συνόδου- τῶν Ἐπαρχιῶν Πόντου, Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Ἀνατολικῆς Θράκης. Ὁ δὲ τιμητικῶς τίτλος «Οἰκουμενικὸς» ἀπεδόθη τὸ 587 μ.Χ. ἀπὸ τὸν Ἰουστινιανὸν ἀποκλειστικῶς εἰς τὸν Πατριάρχην Ἅγ. Ἰωάννην τὸν Νηστευτήν, ὅμως τὸ οἰκειοποιήθησαν καὶ οἱ ἑπόμενοι, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχη κάποιο περιεχόμενον.

Κατὰ τὴν Ὀθωμανικὴν Αὐτοκρατορίαν προέκυψαν στρεβλώσεις εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν διοίκησιν, διότι ὁ ἀλλόπιστος κατακτητὴς ἐπεθύμει δι’ ἑνὸς ἀτόμου, τοῦ Πατριάρχου, νὰ ἐλέγχη ὅλην τὴν Ἐκκλησίαν ἀπανταχοῦ τῆς Γῆς. Τὸ Πατριαρχεῖον ὑπέκυψε, δὲν ἐλησμόνησεν ὅμως ποῖον ἦτο τὸ ἀρχικὸν πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας. Διὰ τοῦτο τὸ Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως τὸν 19ον αἰῶνα ἀποστέλλον συνοδικὴν ἐπιστολὴν εἰς τὸν Πάπαν Λέοντα τὸν ΙΓ΄ γράφει τὴν ἀλήθειαν:

«Κάθε Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία καὶ στὴν Ἀνατολὴ καὶ στὴν Δύση ἦταν ἐντελῶς ἀνεξάρτητη καὶ αὐτοδιοίκητη κατὰ τὴν περίοδο τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅπως οἱ Ἐπίσκοποι τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς, ἔτσι καὶ οἱ τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Ἱσπανίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Βρεττανίας κυβερνοῦσαν τὶς Ἐκκλησίες τους καθένας διὰ τῶν δικῶν τους Τοπικῶν Συνόδων, χωρὶς νὰ ἔχει κανένα δικαίωμα ἀνάμειξης ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης, ὁ ὁποῖος καὶ ὁ ἴδιος ὑπαγόταν καὶ ὑπάκουε στὶς συν­οδικὲς ἀποφάσεις. Γιὰ τὰ σπουδαῖα ζητήματα ποὺ ἀπαιτοῦσαν τὸ κῦρος ὅλης τῆς Ἐκκλησίας συγκαλοῦνταν Οἰ­κουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ὁποία ἦταν καὶ εἶναι τὸ μόνο ἀνώτατο κέντρο ἀποφάσεων ὅλης τῆς Ἐκκλησίας».

Ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Φαναρίου ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ ὅποια ἄλλη Ἐκκλησία εἶναι θυγατέραι, ἀποδεικνύεται ἱστορικῶς ἀναληθής, καθὼς τὸ Φανάρι ἀπερρόφησεν ἀντικανονικῶς Αὐτοκεφάλους Ἐπαρχίας ποὺ οὐδέποτε τοῦ ἀνῆκαν. Ἀντὶ ἑπομένως νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι «ἐπιτροπικῶς» ἔδωσε τὰς Αὐτοκεφαλίας, ἂς γνωρίζη ὅτι οἱ Σουλτᾶνοι μὲ τὴν βίαν ἀνέθεσαν «ἐπιτροπικῶς» αὐτάς εἰς αὐτό, ἕως ὅτου ἐπανεύρουν τὴν Αὐτοκεφαλίαν τους τὸν 19ον αἰῶνα. Ἀντιθέτως μὲ τὴν ἀνάδυσιν τῶν ἐθνικῶν κρατῶν ἡ Κωνσταντινούπολις ἔπαυσε νὰ εἶναι ἡ Πρωτεύουσα Αὐτοκρατορίας καὶ ἑπομένως τὰ «πρεσβεῖα» ἔπαυσαν νὰ ἰσχύουν, ἐφόσον ἐκρημνίσθησαν τὰ πολιτικὰ θεμέλια, εἰς τὰ ὁποῖα αὐτὰ ἐστηρίζοντο.

Πῶς ἐξηγεῖται ὅτι ἐνῶ τὸ Φανάρι παρεδέχετο τὴν ἀλήθειαν κατὰ τὸν 19ον αἰῶνα, σήμερον προβάλλει ἀνύπαρκτα προνόμια; Μετὰ ἀπὸ 400 χρόνια ἀπολύτου κυριαρχίας κατὰ τὴν Τουρκοκρατίαν ἐδημιουργήθη εἰς τὸν λαὸν ἡ ἐσφαλμένη ἐντύπωσις ὅτι «ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα». Αἱ Μεγάλαι Δυνάμεις ἀπεφάσισαν νὰ ἐκμεταλλευθοῦν αὐτὴν τὴν πλάνην καὶ ἐλέγχοντες τὸ Πατριαρχεῖον νὰ κρατοῦν ὑπὸ ὁμηρίαν ὅλην τὴν Ὀρθοδοξίαν, ἔτσι ὥστε ἀνενόχλητοι νὰ προωθήσουν τὰ σχέδια τῆς ἑνοποιήσεως τοῦ κόσμου ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τους. Τοιουτοτρόπως οἱ μὲν πολιτικοὶ ἐργάζονται τὴν παγκοσμιοποίησιν, τὰ δὲ ὑποχείριά τους, οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοί, τὸν οἰκουμενισμόν.

Ὅσον ἀρνούμεθα νὰ ἀντικρύσωμεν τὴν ἱστορικὴν ἀλήθειαν καὶ ὑποστηρίζομεν τὰς ἀστηρίκτους εἰς τὴν Ἱ. Παράδοσιν φιλοδοξίας τῶν νεοκόπων Φαναριωτῶν, τόσον συνεργοῦμεν εἰς τὴν ἐπέλασιν τῆς νέας «Τουρκοκρατίας».




Για την Δεσποτοκρατία

Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.


3 Μάι 2025

“Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!”

Τά τελευταῖα χρόνια κυρίως, παρατηρεῖται μία τάση στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀκούει στό ὄνομα: “Δεσποτοκρατία“.
Εἶναι μία “νέα πνευματική μόδα” πού καλπάζει πυρετωδῶς. Ἔχει ὡς εἰσηγητή της τόν Οἰκουμενισμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά καθυποτάξει τούς πάντες στούς δικούς του “ἀντικανονικούς κανόνες” καί στήν παπική ἀντίληψη “περί ἀλαθήτου” τοῦ Ἐπισκόπου! Κίνητρο; Ἡ κακοδοξία καί ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!

Πρόκειται γιά μία συγκεντρωτική τάση, λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία συσσωρεύεται ἡ ἐξουσία στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος μετατρέπεται σέ “Δεσπότη πού δεσπόζει” καί ὄχι σέ Διάκονο πού διακονεῖ. Ὁ Δεσπότης ἐνεργεῖ καί συμπεριφέρεται ὡς βασιλικώτερος τοῦ Βασιλέως, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου δηλαδή! Κι αὐτό γίνεται πασιφανές, ἀπό τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι οἱ Δεσπότες καταρρίπτουν στήν πράξη Ἱερούς Κανόνες, παραβιάζουν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐμφανίζονται ὡς ἀνώτεροι καί ἁγιώτεροι τῶν Ἁγίων Πατέρων σπάζοντας τήν ἀσφαλή ἁλυσίδα: “ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι” καί ἀγνοώντας, ἐξουδενώνοντας καί διώκοντας ὀρθοτομοῦντες ρασοφόρους καί λαϊκούς χριστιανούς.

Ὁ Ἐπίσκοπος σημαίνει: “ἐπί σκοποῦ”· δηλαδή: στήν σκοπιά, στό φυλάκιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀκοίμητος σκοπός-φρουρός, ὡς ξάγρυπνος διάκονος πάντων καί ἐπί συνεχοῦς παρατήρησης καί προφύλαξης τοῦ ποιμνίου ἀπό αἱρέσεις καί λύκους, καθώς καί περιφρούρησης τῆς Ἀληθινῆς Πίστεως ἀπό κάθε κακοδοξία, ἀλλοίωση, παραποίηση. Ἡ ἐτυμολογία τοῦ δεύτερου συνθετικοῦ τῆς λέξης “σκοπέω-σκοπῶ” σημαίνει: βλέπω, ἐξετάζω, παρατηρῶ, φροντίζω, προσέχω. (1)

Ὁ Δεσπότης, ἀντίθετα ἀπό τήν σημασία τῆς διακονίας-ὑπηρεσίας, σημαίνει: ἐξουσιαστής. Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως “δεσπόζω”:

1. κυριαρχῶ, ἐξουσιάζω κάποιον ἤ κάτι
2. (μεταφορικά) ἔχω τήν πιό σημαντική θέση
3. βρίσκομαι στό πιό ψηλό σημεῖο, ξεχωρίζω
4. ἐπιβάλλομαι μέ τόν ὄγκο καί τίς διαστάσεις μου (2)

Ὁ Ἀρχιερέας ὅλων τῶν ἀρχιερέων Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, στήν τελευταία του συνάντηση μέ τούς Ἀποστόλους στό Μυστικό Δεῖπνο, ἔνιψε τά πόδια τους ὡς καλός διάκονος καί ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, γιά νά τούς ὑποδείξει ἐμπράκτως πῶς πρέπει νά συμπεριφέρονται ὡς Ποιμένες· δηλαδή ἐν ταπεινώσει καί ὑπηρετώντας καί ὄχι ἐν ὑψηλοφροσύνῃ καί δεσπόζωντας!

Πῶς πρέπει νά εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος (καί ὄχι Δεσπότης);
Μᾶς ἀπαντᾶ ἡ Ἁγία Γραφή διά στόματος Ἀποστόλου Παύλου: “δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν.” (Πρός Τίτον 1:7-9)
καί: “Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ.” (Πρός Τίτον 2:1) 

Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, πού λέει:

“Ὑπάρχει ἕνας δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι· ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.

Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..

Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σ. Σειρ. 4,28)”.

ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ «Ἀγαπήσατε τόν Θεό μέ ὅλη σας τήν ψυχή καί καρδιά, καί τηρεῖτε τίς ἐντολές Του»


Στίς πονηρές ἡμέρες μας κινδυνεύει ὅλος ὁ κόσμος νά ἀπωλεσθῇ γιά τίς πολλές ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, ἐνῷ βλέπουν τούς κινδύνους (πολέμους, λοιμούς, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς κ.λ.π.), ὅχι μόνον δέν μετανοοῦν καί δέν διορθώνονται οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά γίνονται χειρότεροι. Γίνονται ἄπιστοι, ἀσεβεῖς, βλάσφημοι, ὑπερήφανοι, φθονεροί, ψεῦστες, ἄδικοι, κλέπτες, ἅρπαγες, συκοφάντες, ἀσελγεῖς, ἀκόλαστοι, ἄγριοι, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄσπονδοι, προδότες, προπετεῖς, ὑποκριτές, δόλιοι, πανοῦργοι, φονεῖς, κακοῦργοι.

Φυλαχθῆτε, παιδιά μου, ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς γενεᾶς αὐτῆς τῆς πονηρᾶς, σκολιᾶς, διεστραμμένης καί διεφθαρμένης.

Ἀγαπήσατε τόν Θεό μέ ὅλη σας τήν ψυχή καί καρδιά, καί τηρεῖτε τίς ἐντολές Του.


Ἀπό τό βιβλίο «Σοφές Πατρικές διδαχές καί σωτήριες ἀλήθειες τοῦ Ὁσίου γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου», τῶν ἐκδόσεων ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ 

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Πάπας: Η σκοτεινή ιστορία που κρύβεται πίσω από τον λευκό καπνό! Αλ. Στεφανόπουλος

 

Militaire News

ΣΤΡΟΦΗ 180 ΜΟΙΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΙΔΙΚΟΥΣ" ΤΟΥ ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

 

Focus FM 103.6

Η Αποτείχιση από παλαιούς και σύγχρονους Αγίους και Πατέρες

 

Katihisis

"ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΝΘΙΜΟ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΣΤΑΜΟΥΛΗ"

 

Ιερά Αποτείχιση

«ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

 

Ιερά Αποτείχιση

"ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΔΟΛΟ Η ΑΓΝΟΙΑ, Η ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΗ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗΣ"

 

Ιερά Αποτείχιση

Γιώτα Τσέλιου, δικηγόρος: Για εσένα που δεν έχεις καταλάβει γιατί αρνούμαστε τις ψηφιακές ταυτότητες


Για εσένα που δεν έχεις καταλάβει γιατί αρνούμαστε τις ψηφιακές ταυτότητες:

1) Αφού πάρεις ψηφιακή ταυτότητα, θα υποχρεωθείς εμμέσως να την "συνδέσεις" με το έξυπνο κινητό σου και έτσι το σύστημα δεν θα εντοπίζει μόνο τη συσκευή του κινητού σου αλλά και την ταυτότητά σου και εσένα μαζί με αυτήν.

2) με την ηλεκτρονική σου υπογραφή που θα φέρει απάνω της η ταυτότητα σου, και που θα διακινείς ηλεκτρονικά μέσα από τις συσκευές του κινητού και των υπολογιστών σου, θα έχεις συναινέσει να σε παρακολουθούν νόμιμα και μόνιμα και δεν θα χρειάζεται κανείς να αποδεικνύει ότι εσύ είσαι πίσω από την συσκευή του όποιου κινητού, ή οδηγός του αυτοκινήτου με τον τάδε αριθμό κυκλοφορίας...
Με την ταυτότητά σου που θα "συνδέεται" με το κινητό σου, θα φανερώνεσαι αυτόματα μόνος σου σε ένα υπερκρατικό σύστημα εξουσίας που θα ελέγχει το κινητό σου, εσένα και το κράτος σου.

3) όποιος μέχρι σήμερα, χακάρει τον λογαριασμό σου στην τράπεζα ή το κινητό σου, μπορεί να σου κλέψει κάποια χρήματα ή τέλος πάντων, κινητή περιουσία.

Όποιος σου χακάρει όμως την ταυτότητά σου θα μπορεί να σου κλέψει, όχι μόνο ότι έχεις μέσα στο σπίτι σου αλλά και το ίδιο το σπίτι σου, την ακίνητη περιουσία σου και το πτυχίο σου και όλη σου τη ζωή.

4) το καθεστώς μέσω της σύνδεσης ψηφιακής ταυτότητας- κινητού, θα σε ελέγχει και θα σε επιτηρεί νομίμως με την συναίνεσή σου και μονίμως, χωρίς κόπο, χωρίς κόστος και με μεγάλη αποτελεσματικότητα.

5) Παρανομία (εσκεμμένη ή κατά λάθος) πάντα υπήρχε γι' αυτό υπάρχουν μέχρι σήμερα και τα δικαστήρια. Με την αποδοχή της ψηφιακής ταυτότητας κάποιες ποινές, θα σου επιβάλλονται αυτόματα, χωρίς να μεσολαβεί η αστυνομία, χωρίς να περνάς από δικαστήριο.

Νέου είδους πρόστιμα και ποινές, μη συνηθισμένες, θα μπορούν να εφαρμοστούν επειδή η επιτήρησή σου θα είναι ταυτοποιημένη και διαρκής.

Και αν το καθεστώς σου επιβάλλει μια ποινή κατά λάθος ή εσκεμμένα, χωρίς στην πραγματικότητα εσύ να φταις, κανείς δεν θα μπορεί να σε αθωώσει, επειδή το καθεστώς, θα μπορεί να επιτηρεί εσένα, αλλά εσύ δεν θα μπορείς να επιτηρείς ούτε το καθεστώς, ούτε καν τα δικά σου δεδομένα (τα οποία θα φυλάει, θα διαχειρίζεται και θα επεξεργάζεται ένα εξω-κρατικό καθεστώτος για εσένα, ενώ εσύ όχι).

6) τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα σου (όπως τα πολιτικά σου φρονήματα, η κατάσταση της υγείας σου, τα οικονομικά σου δεδομένα), δεν θα υπόκεινται στην φύλαξη και στον έλεγχό σου, ούτε καν στη φύλαξη και στον έλεγχο του κράτους σου, αλλά θα υπόκεινται στην φύλαξη και στον έλεγχο υπερ- και εξω- κρατικών μηχανισμών, με ρομποτικό και ανθρώπινο δυναμικό, που δεν θα μπορείς να διώξεις με καμία ψήφο και κανένα δικαστήριο, σε περίπτωση αδικίας εις βάρος σου.

7) η ψηφιακή σου ταυτότητά δεν θα περιέχει μόνο τα απολύτως απαραίτητα δεδομένα για την ταυτοποίησή σου, αλλά στοιχεία που μπορεί να προάγουν τον ρατσισμό εναντίον σου και τον αποκλεισμό σου από την κοινωνία.

8) οποιαδήποτε καταχώριση δεδομένων σου μέχρι σήμερα γινόταν από διαφορετικές αρμόδιες αρχές. Άλλα δεδομένα κρατούσαν οικονομικές υπηρεσίες, άλλα δεδομένα κρατούσαν υπηρεσίας υγείας, άλλα δεδομένα κρατούσε η αστυνομία, άλλα δεδομένα ο Δήμος κτλ.

Μετά την λήψη της ταυτότητάς σου ΟΛΑ σου τα δεδομένα θα μπορεί να τα διαχειρίζεται ΜΙΑ μόνο αρχή, ένα εξω-κρατικό καθεστώς άσκησης υπερ-εξουσίας απάνω σου.

Από όλα τα παραπάνω, ελπίζω να κατάλαβες ότι αν συναινέσεις στην ταυτοποιημένη επιτήρησή σου, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, αν σήμερα νοιώθεις μία φορά "σκλάβος" δουλεύοντας σκληρά για να τα βγάλεις πέρα με την ακρίβεια, μετά, παραχωρώντας -την ιδιωτικότητά σου, θα γίνεις παντοτινός σκλάβος ( Κι εσύ και τα παιδιά σου ).

Γιώτα Τσέλιου, δικηγόρος. --------ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ-------


Πολυξένη Ρέρρα