.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η Πρωθυπουργική επίσκεψη διχάζει το Άγιον Όρος


Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Δεκτός στο Άγιον Όρος με εκκλησιαστικές τιμές ο πρωθυπουργός που πρωτοστάτησε στην ψήφιση του αντιευαγγελικού νόμου περί του γάμου των ομοφυλοφίλων;


Αξιοσημείωτη είναι η απουσία ομοφωνίας στο Άγιον Όρος σχετικά με την πρωθυπουργική επίσκεψη.

Το τραγικό είναι πως κάποια μοναστήρια του Αγίου Όρους «αθωώνουν» τον φυσικό αυτουργό της αντιευαγγελικής και βλάσφημης νομιμοποίησης του γάμου των ομοφυλοφίλων στην πρώτη Ορθόδοξη Χώρα στον κόσμο.

Όταν μετά το δαιμονικό Κολυμπάρι, όπου επιχειρήθηκε η αθώωση της παναίρεσης του Οικουμενισμού, το Άγιον Όρος ακολούθησε τον κατήφορο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, για πολλούς σήμανε την αρχή της πνευματικής του καταπτώσεως.

Η ταφόπλακα στην πνευματική κατρακύλα του Αγιορείτικου μοναχισμού θα μπει αν τελικά βρεθεί έστω και μια Μονή, έστω και ένα καλογέρι και να τον τιμήσει.

Αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις ταράζουν την Αθωνική Μοναστική Πολιτεία τους τελευταίους μήνες.

Τα χτυπήματα του Εγκέλαδου στην καρδιά του Αγίου Όρους δεν εκλαμβάνονται ως προειδοποίηση από τον Ουρανό, ως σημείο των καιρών;

Η στάση Κελλιωτών Πατέρων διασώζει μέχρι στιγμής την Ορθοδοξία στο Περιβόλι της Παναγίας και «εκθέτει» τις κυρίαρχες Ιερές Μονές.

Καλή Μετάνοια.


''Τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής σας...''


''Τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής σας στη γη να μην τον ζήσετε σύμφωνα με τις ανθρώπινες επιθυμίες, αλλά σύμφωνα με το θέλημα του Θεού...''

Απόστολος Πέτρος
(Πέτρου Α’, 4, 2)







Σημαντική Ανακοίνωση για τον Προσωπικό Αριθμό από το «Το Χάνι της Βοστίτσας» της Μητροπόλεως Καλαβρύτων & Αιγιαλείας

Αἴγιον, 30η Ἰουνίου 2025
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
«ΤΟ ΧΑΝΙ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ»
ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ


Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ελλάδος διά τοῦ ἀπό 13.06.2025 Ἀνακοινωθέντος μᾶς λέγει τά κάτωθι:

«Ο προσωπικός αριθμός υποκαθιστά υφισταμένους αριθμούς (ΑΔΤ. ΑΦΜ. ΑΜΚΑ), που ήδη κατέχουν τα φυσικά πρόσωπα. Επομένως ως προς τον «προσωπικό αριθμό» δεν μπορεί να εγερθεί ούτε επιφύλαξη θεολογικής φύσεως, ούτε ισχυρισμός περί αντισυνταγματικού περιορισμού των ατομικών ελευθεριών (π.χ. προσωπικών δεδομένων) λόγω της αντικαταστάσεως των υφισταμένων αριθμών μητρώου από ένα ενιαίο αριθμό».

Σεβόμεθα ἀπολύτως τήν Ιεράν Σύνοδον, ἀλλά -δυστυχῶς- εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν δέν δυνάμεθα νά ὑπακούσωμεν! Ταπεινῶς φρονοῦμεν, ὅτι προσπαθεῖ νά ὑπηρετήσῃ τά σχέδια τῆς Κυβερνήσεως τῶν Ἀθέων, οἱ ὁποῖοι μᾶς κυβερνοῦν!

Καί ταῦτα γράφομεν, διότι πολλοί ὁμιλοῦν καί γράφουν, ότι ὁ προσωπικός ἀριθμός ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ!! Ὁ δέ Εὐρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 προστατεύει όσους ἀρνηθοῦν νά παραλάβουν τόν προσωπικόν ἀριθμόν καί ὅτι «δέν πρόκειται νά τούς ἐπιβληθῆ ΚΑΜΜΙΑ κύρωση»!

Δέν πρέπει νά λησμονήσωμεν, ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος εἰς τό προηγούμενον πρόβλημα τοῦ Κορωνοϊοῦ καί τοῦ ἐμβολίου COVID-19 ΕΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗΝ ΤΗΣ, ΕΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ!

Διότι:

α) διέταξε τήν παραμονήν τῶν πιστῶν ἔξω ἀπό τόν Ναόν κατά τήν ὥραν τῆς θείας λειτουργίας,

β) ἐχρησιμοποίησε πλαστικά κουταλάκια κατά τήν μετάδοσιν τῆς θείας Εὐχαριστίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος),

γ) Μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3016/1626-711 Ἐγκύκλιόν της ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἐνετείλατο «τό κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί τήν διακοπή μεταδόσεως τῆς Θ. Κοινωνίας παρά μόνον σέ ἑτοιμοθάνατους», καθώς τονίζει ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 718/16.06.2025 Ἀναφοράν του πρός τήν Δ.Ι.Σ., καί τέλος,

δ) συνέστησε τήν ἀποδοχήν τοῦ ἐμβολίου Covid 19, καθ’ ὅν χρόνον ἔχει ἀποδειχθῆ πλέον, ὅτι τό Ἐμβόλιον ἦτο Σχέδιον τῶν Σκοτεινῶν Δυ-νάμεων τοῦ Διαβόλου διά νά ἀποθνήσκουν οἱ ἄνθρωποι!

Ὁ Εὐρωπαϊκός Κανονισμός, πού ἔχει τήν ὀνομασίαν :
Εὐρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0
ΜΑΣ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Αυτός ο ευρωπαϊκός κανονισμός προστατεύει (ΕΔΩ είναι Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ) ΟΛΟΥΣ τους Ευρωπαίους Πολίτες (άρα και τους Έλληνες), οι οποίοι δεν θέλουν να συμμετέχουν ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΟ-ΠΟΙΗΣΗ της Ευρωπαϊκής Κοινωνίας!

Ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 λέει τα εξής:

«Μέχρι το 2026 και οι 27 Κυβερνήσεις των 27 μελών-κρατών της Ε.Ε. είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΕΣ να παρέχουν ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ λύσεις (σε όλες τις υπηρεσίες : Τράπεζες, Υγεία κ.λπ.), για όσους Ευρωπαίους Πολίτες (άρα και τους Έλληνες), ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ να χρησιμοποιήσουν τις ψηφιακές ταυτότητες με ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ»!!!.

Επί πλέον η Ευρωπαϊκή Προστασία Προσωπικών δεδομένων GDPR, επιβάλλει:

«Η συλλογή (συγκέντρωση) και η επεξεργασία προσωπικών δε-δομένων, πρέπει να γίνεται με ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ των Ευρωπαί-ων Πολιτών»!!!.

Ως εκ τούτου οι Έλληνες, που ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ να πάρουν την ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ με ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ας προ-σέξουν:

Μέσα στους μήνες : ΙΟΥΝΙΟ-ΙΟΥΛΙΟ-ΑΥΓΟΥΣΤΟ, ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΥΝ στην πλατφόρμα my info (ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ), διότι τους ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0 και η Ευρωπαϊκή Προστασία Προσωπικών Δεδομένων GDPR, οπότε και δεν πρόκειται να τους επιβληθεί ΚΑΜΙΑ κύρωση!

Από δε τον Σεπτέμβριον του 2025, σε όσους Έλληνες, ΔΕΝ μπήκαν στην πλατφόρμα my info του προσωπικού αριθμού, για να τους εκδοθεί Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α), θα τους έλθει ή στο μέιλ τους (όσοι έχουν mail) Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α.) ή σε όσους δεν έχουν μέιλ, θα τους αποσταλεί από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυ-βέρνησης, προσωπικός φάκελλος ταχυδρομικώς, που μέσα στο φά-κελλο θα υπάρχει Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (Π.Α.)!

ΕΡΩΤΗΣΙΣ:

α) Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες Πολίτες, που θα τους έλθη ο Π.Α. στο μέιλ τους, αλλά δεν θέλουν τον Προσωπικόν Ἀριθμόν;

Θα πάνε στην ένδειξη ΑΠΑΝΤΗΣΗ και θα γράψουν:

ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ, ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΟΣΤΕΙΛΑΤΕ (με προστατεύει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0).

β) Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες Πολίτες, που θα τους έλθη ο Π.Α. ταχυδρομικώς σε φάκελλο; Ο φάκελλος στην επάνω αριστερή πλευρά του θα γράφει : ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και από κάτω θα γράφει : Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης;

Αμέσως οι Έλληνες Πολίτες, που θα πάρουν τέτοιο φάκελλο πρέπει να υποψιαστούν ότι μέσα σε αυτόν τον φάκελλον είναι ο Π.Α. τους, ὁπότε: ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην κάνουν το ΛΑΘΟΣ και τον ανοίξουν!

Γιατί, εάν το ανοίξουν (δεν μπορούν να τον επιστρέψουν πίσω, εκεί που τους στάλθηκε) και τότε το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης θα συμπεράνει ότι ο παραλήπτης-Πολίτης ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ τον Προσωπικό Αριθμό του (Π.Α.).

Στον κλειστό αυτό φάκελλο (με τον Π.Α.), που θα έχει ο κάθε Έλ-ληνας Πολίτης στα χέρια του, να γράψη (με μπλε στυλό) στην εμπρόσθια πλευρά του φακέλλου: ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΤΟΝ Π.Α. (μου το επιτρέπει ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός elDAS 2.0) και (με κόκκινο στυλό) να γράψη : ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!

Ύστερα να μεταβή στο πλησιέστερο ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ή Gourier και να αποστείλῃ, δηλ. να επιστρέψη, (συστημένον) αυτόν τον κλειστόν φάκελλον στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης!

Με αυτόν τον τρόπον ο κάθε Έλληνας που ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ να πάρη τον Π.Α. δηλὠνει, ὅτι ΔΕΝ τον αποδέχεται, χωρίς να υπο-στή καμμία κύρωση ή αποκλεισμό (από διάφορες υπηρεσίες).

Ὅλα αὐτά τά ἐπιτυγχάνουμε χάρις εἰς τόν Εὐρωπαϊκόν Κανονισμόν elDAS 2.0!!!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο πρώην ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ






Καθηγητού Δρ Νεκτάριου Δαπέργολα: Ἠλεκτρονική ψευδοταυτότητα καί προσωπικός ἀριθμός: μία ἀκόμη στιβαρή μαρτυρία ἐνάντια στούς νανουριστές…


τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Σέ παλαιότερες ἀναρτήσεις ἔχω ἤδη γράψει πολλά γιά τήν διαστρέβλωση ὅσων εἶπε κάποτε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἐπί τοῦ μείζονος θέματος τῶν ταυτοτήτων καί τῆς ψηφιακῆς ἀριθμοποίησης τοῦ ἀνθρώπου. Εἴτε μιλᾶμε γιά μητροπολῖτες καί λοιπούς θολοθεολογοῦντες πού ὑποβαθμίζουν τήν πνευματική διάσταση τοῦ ζητήματος καί κάνουν λόγο ἁπλῶς γιά ρύθμιση πού ἀφορᾶ στίς σχέσεις κράτους καί πολίτη καί συνεπῶς «δέν πειράζει» καί νά τήν ἀποδεχθοῦμε, εἴτε μιλᾶμε γιά ἐπίσημες ἁγιορείτικες ἐπιστολές καί ἐξίσου ἐπίσημες θέσεις κομματιδίων πού στέκονται μόνο στό θέμα τῆς ὑποχρεωτικότητας (ἐνῷ στήν πραγματικότητα ὀφείλουμε νά πολεμήσουμε τήν ἴδια τήν ὕπαρξη τοῦ δαιμονικοῦ νόμου καί ὄχι ἁπλῶς νά συμβιβαστοῦμε μέ τό μήν εἶναι ὑποχρεωτικός). Μέσα στό πλαίσιο λοιπόν τοῦ νά ξεκαθαριστεῖ τί ὄντως εἶπε ὁ Ἅγιος Παΐσιος (σέ πεῖσμα τῶν κάθε λογῆς παραχαρακτῶν) ἔχει μεταξύ ἄλλων μεγάλη σημασία καί τό παρακάτω ἠχητικό, πού διασώζει τήν φωνή τοῦ ἐν ἁγίοις γέροντος Γρηγορίου Παπασωτηρίου, κτίτορος καί πνευματικοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ἠυχαστηρίου Τιμίου Προδρόμου στήν Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς. Τό ἴδιο καί ἡ ἰδιόχειρη ἐπιστολή του (3η φωτογραφία), γραμμένη τό 2015, ὅπου ἀναφέρει κάτι πού τοῦ εἶχε πεῖ γιά τήν λεγόμενη «ἔξυπνη κάρτα» ὁ Ἅγιος Παΐσιος περί τά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’80.


Γιά ὅσους δέν γνωρίζουν, ὁ παπα-Γρηγόρης (πού ἐκοιμήθη τό 2019, ἀφήνοντάς μας ὀρφανοῦς – ἀλλά ὄχι καί ἀπαρηγόρητους, καθώς εἶναι πάντα κοντά μας καί ἔχει ἤδη πραγματοποιήσει ἔκτοτε πολλά σημεῖα καί ἐμφανίσεις) ἦταν πνευματικό τέκνο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. Εἶχε ἱδρύσει τό ἐν λόγῳ μοναστήρι μέ προτροπή τοῦ Ἁγίου τό 1975 καί ἦταν πάντα σέ πολύ στενή πνευματική σχέση μαζί του, ὅποτε μάλιστα ὁ Ἅγιος ἔβγαινε ἀπό τό Ὅρος, πάντοτε περνοῦσε καί ἀπό ἐκεῖ (χαρακτηριστική ἡ 4η φωτογραφία, ὅπου διακρίνονται ἀμφότεροι, μαζί καί μέ τήν τότε – μακαριστή πλέον – καθηγουμένη τοῦ μοναστηριοῦ γερόντισσα Εὐφημία). Ἔχοντας ἀκούσει καί ἐγώ προσωπικά πάρα πολλά ἀπό τά χείλη τοῦ παπα-Γρηγόρη (ὡς πνευματικό του τέκνο ἀπό τό 1987 καί ἐπί 32 συναπτά ἔτη), θά μποροῦσα νά μεταφέρω πολλά σημαντικά ἀπό ὅσα τοῦ εἶχε πεῖ ὁ Ἅγιος καί γιά τίς ταυτότητες καί γιά τά γεγονότα τῆς Πόλης καί γιά ἄλλα ζητήματα. Μιά πού ζοῦμε ὅμως σέ καιρούς δυσπιστίας, τό νά τό ἀκοῦς ἀπό τήν ἴδια τήν φωνή του καί νά τό διαβάζεις ἀπό τό ἰδιόχειρο σημείωμά του ἔχει ἀναμφίβολα ἄλλη ἀξία.


Θά προσθέσω δέ ἀκόμη ὅτι ὁ γέροντας Γρηγόριος εἶχε καί ὁ ἴδιος ἰδιαίτερη εὐαισθησία γιά τά ὅσα ἀποκαλυπτικά καί ἐφιαλτικά ἀνοίγονται μπροστά μας. Καί μπορεῖ νά τόνιζε ὅτι δέν πρέπει οἱ Χριστιανοί νά ἀσχολοῦνται νυχθημερόν μέ τόν Ἀντίχριστο καί ὅλα τά ἐπερχόμενα, ἀλλά πρωτίστως καί κυρίως μέ τόν Χριστό, ἀπό τήν ἄλλη ὅμως δέν σταματοῦσε ποτέ καί νά ὑπογραμμίζει τήν ἀνάγκη νά εἴμαστε ἅπαντες ἐνημερωμένοι καί προετοιμασμένοι. Καί «τοῦτο δεῖ ποιῆσαι κἀκεῖνο μή ἀφιέναι» λοιπόν, σέ πεῖσμα των νανουριστῶν πού φασκιώνουν τά πνευματικά τους τέκνα μέ «δέν πειράζει» καί λοιπές ἀγαπουλίστικες ὠραιολογίες. Οἱ Ἅγιοι ὅμως καί οἱ πραγματικοί πνευματικοί πατέρες εἶναι ἀφυπνιστές καί ὄχι νανουριστές.

Τίς εὐχές καί τίς πρεσβεῖες τους νά ἔχουμε πάντοτε…


Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Στήν Συρία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας


Μόλις λίγα 24ωρα μετά τό μακελειό στόν ὀρθόδοξο χριστιανικό Ναό τοῦ Προφήτου Ἠλία, στήν Δαμασκό, οἱ Σύριοι καί οἱ Ἕλληνες πιστοί συγκεντρώθηκαν καί ἐκεῖ ἀνάμεσα στά συντρίμια, τούς γκρεμισμένους τοίχους καί τό αἷμα τῶν Χριστιανῶν μαρτύρων ἀπό τό μῖσος τῶν ἰσλαμοτρομοκρατῶν προσευχήθηκαν γιά τίς ἄδικα χαμένες ψυχές. Ἐπέστρεψαν στήν ἴδια εκκλησία — ὄχι μέ φόβο, ἀλλά μέ ὕμνους, προσευχές καί ἀκλόνητον πίστιν. 


βίντεο ἐδῶ


Ὁ Ἑλληνισμός τῆς Συρίας ἀπεδείχθη πολύ δυνατός. Ἀνθεκτικός στά ὕπουλα κτυπήματα τῶν βδελυγμάτων καί στέλνει τό μήνυμα σ᾿ὅλη τήν ὑφήλιον. 

Ἀλήθεια, οἱ « ἡμέτεροι» ἐπίσημοι, ἐκπρόσωποι τῆς κυβερνήσεως ποῦ ἦταν ; Οὔτε ἕνας !!! 


Ἡ Πελασγική


"ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙΑ ΤΟΥΣ" Π. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

 

Ιερά Αποτείχιση

Χρέος των Ορθοδόξων η Ακοινωνησία με τους Αιρετικούς Οικουμενιστές. Περί Συνόδου. Π. Σεραφείμ Ζήσης

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΖΩΗ

π. Αντύπα ΣΥΝΕΛΘΕ! «Εκκλησία» δεν είναι ΟΥΤΕ ο Πατριάρχης ΟΥΤΕ οι δεσποτάδες

« ... καλὸν εἶναι νὰ διαβάσει ἀναλυτικὰ ὅλα τὰ κείμενα τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου. 

Ἐκεῖ θὰ δεῖ ὅτι μιλάει ὁ Ἅγιος γιὰ ψευδοπροφῆτες καὶ γιὰ ψευδεπισκόπους. 

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ἀκολουθῶντας τοὺς προφῆτες καὶ Ἀποστόλους καυτηριάζει τὴν ἐκτροπὴ τῶν ἐπισκόπων, τὴν ὁποία ἐδῶ ὁ Ἱερομόναχος καὶ συγγραφεὺς τὴν προσπερνάει ἀδιάφορα καὶ ἀναίσθητα…!!

Ἡ Ἁγία Γραφή, ἢ μᾶλλον, ὁ Ἴδιος ὁ Τρισυπόστατος Θεός, εἶναι σαφέστατος :

«Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνα μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου» ( Ἰερ.12,10).»


Σχόλιο: 

Πάντα ήταν «χρήσιμα» τα σκυλάκια της Νέας Τάξης 

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλαμε να χαραμίσουμε μία ακόμη ανάρτηση μας για τα νέα «κατορθώματα» του π.Αντύπα.

Πριν λίγο κάποιος ιερέας έστειλε το βίντεο με την νέα ομιλία του π.Αντύπα! (πήρε φυσικά την απάντηση που έπρεπε).Δεν υπάρχει κίνδυνος (από τους παπικούς)!, λέει ο π.Αντίπας. «Είναι ελληνόρυθμοι! (οι παπικοί που τους επισκέπτονται). Μην στεναχωριέστε, θα γίνουν ορθόδοξοι. Κοιμηθείτε ήσυχα ...

π.Αντύπα, μορφωμένος είσαι (ίσως γι αυτό καβάλησες το καλάμι). Ξέρεις πολύ καλά τι είναι οι Ουνίτες.

Με τον μονόλογό σου στα βίντεο, μπορείς να ωραιοποιείς την αίρεση μια χαρά.

Εμείς οφείλουμε να πούμε την αλήθεια.


Ομάδα εκπαιδευτικών «Ο Παιδαγωγός»


Ακολουθεί το κείμενο-απάντηση Αγιορειτών Πατέρων: 




Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 9//22.6.2025.

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Ἁγιορειτῶν Πατέρων. 

Ἀπάντηση στὸν συγγραφέα- ἐπίδοξο «μνηστῆρα» τῆς θεολογίας 

τοῦ τευχιδίου «Ἐκκλησία ἢ θάνατος».

Ὑπὸ Ἁγιορειτῶν Κελλιωτῶν Πατέρων.


Διαβάσαμε πρόσφατα τὸ νεοκυκλοφορηθὲν βιβλίο « Ἐκκλησία ἢ θάνατος» τοῦ Ἱερομονάχου Ἀντίπα. Ἀκολουθῶντας τό: «ὅ,τι δημοσίως λέγεται, δημοσίως καὶ ἐλέγχεται» ἐπισημαίνουμε τὰ ἑξῆς :

Μιᾶς καὶ ὁ ἀγαπητὸς Ἱερομόναχος ἀρχίζει μὲ λόγια τοῦ Ἅγιου Παϊσίου, θυμόμαστε καὶ ἐμεῖς, παλαιοτέρα, ὅταν ἕνας ὀνομαστὸς Γέροντας εἶχε δημοσιεύσει ἕνα βιβλίο του γιὰ τὴν Ἐκκλησία, καλὴ ὥρα ὅπως τώρα, εἶχε πεῖ -ὁ Ἅγιος Παΐσιος- : «αὐτὸς ἀνακατεύει στὸ βιβλίο του, μαρμελάδες μὲ μύξες». Αὐτὴ τὴν αἴσθηση ἔχουμε καὶ τώρα, διαβάζοντας τὸ « Ἐκκλησία ἢ θάνατος».

Ἔχει σημεῖα στὸ κείμενο ποὺ εἶναι γλυκύτερα ἀπὸ πολλές ... «μαρμελάδες». Ἔχει λόγια, ποὺ κάνεις τὸ σταυρό σου καὶ λὲς «Δόξα σοι ὁ Θεός». Ὅσο προχωρᾶς, ὅμως, καὶ ξεδιπλώνεται ἡ σκέψη τοῦ συγγραφέα, ἀρχίζει ἡ καρδιὰ νὰ σφίγγεται καὶ νὰ ἔρχεται ἡ γεύση της «μύξας» καὶ μάλιστα δυσώδους. Βλέπεις πλέον ξεκάθαρα ὅτι ὑπάρχει στὸ κείμενο στόχευση, παραποίηση καὶ ἀπόκρυψη θεμελιωδῶν στοιχείων τῆς Πίστεως.

Γιὰ παράδειγμα, ὁμιλεῖ γιὰ ὑπακοὴ καὶ ἀφοσίωση στὴν Ἐκκλησία, ὡς τὸ γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα. Ποιός ἄραγε ἀντιλέγει; Περιγράφει τὴν ὡραιότητα καὶ τὸ κάλλος τῆς Ἐκκλησίας. Ποιός νὰ μὴ θαυμάσει; Πράγματι, ὁ κόσμος ὅλος δημιουργήθηκε γιὰ νὰ γίνει Ἐκκλησία. Ἀναφέρει ἐξαίρετα χωρία, εἰδικὰ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, περὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα θαυμαστὰ καὶ ὡραῖα.

Στὴ συνέχεια, ξεδιπλώνεται καὶ μυκτηρίζει τοὺς «ζηλωτὲς τῶν πατρώων παραδόσεων». Φαίνεται ὅτι δὲν ἀποδέχεται τὸ Δ' Μακκαβαίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπως καὶ οἱ προτεστάντες. Ἐκεῖ οἱ Μακκαβαῖοι μαρτύρησαν γιὰ τὶς πατρῶες Ἱερὲς παραδόσεις, καὶ μάλιστα τοῦ Νόμου. Οἱ σύγχρονοι ἔνθεοι πιστοὶ ὀνομάζονται ἐμπαικτικῶς - σύμφωνα μὲ τὴν «οἰκουμενιστικὴ» φρασεολογία του- «ὑπερζηλωτὲς ὀρθόδοξοι». Δὲν καταδέχεται οὔτε νὰ τοὺς ἀκούσει. Φαίνεται καθαρά, ὅτι ὁ ἐν λόγῳ ἱερομόναχος, μπορεῖ νὰ διαλεχθεῖ μὲ τοὺς πάντες, ἀκόμα καὶ μὲ σαμάνους φυλάρχους τῆς Ἀφρικῆς, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του ὀρθοδόξους, ποὺ γεννηθήκαν ἀπὸ τὴν ἴδια κολυμβήθρα. Ἔχει μιὰ ἀπέχθεια καὶ μιὰ «στραβομουτσουνιὰ» ( μιὰ ἀποστροφὴ) ὅταν τοὺς βλέπει. Μόλις δὲ βλέπει «μίτρες καὶ ἐγκόλπια», ἀνοίγει ἡ καρδιά του καὶ ψάλλει ἀόκνως.

Γράφει, συχνὰ πυκνά, γιὰ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα καὶ ὑποταγὴ στὸν ἐπίσκοπο. Ἀκολουθῶντας τὸν ἐκλιπόντα Ζηζιούλα (μὲ τὴν πλανεμένη ζηζιούλεια θεωρία του), ἀναφέρει ἐπιλεκτικὰ ὡραῖα χωρία τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου, περὶ τῆς ἑνότητας γύρω ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο, ποὺ ὡς ἐκφραστὴς καὶ φορέας τοῦ μυστηρίου τῆς πίστεως, τὸν ἀκολουθοῦν οἱ πιστοί, ὡς λογικὰ πρόβατα, ὅταν ἡ Ἐκκλησία εἶναι σὲ περίοδο εἰρήνης καὶ ὀρθόδοξης εὐταξίας. Ὅμως, πέρα ἀπὸ τὰ χωρία αὐτά, καλὸν εἶναι νὰ διαβάσει ἀναλυτικὰ ὅλα τὰ κείμενα τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου. Ἐκεῖ θὰ δεῖ ὅτι μιλάει ὁ Ἅγιος γιὰ ψευδοπροφῆτες καὶ γιὰ ψευδεπισκόπους. Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ἀκολουθῶντας τοὺς προφῆτες καὶ Ἀποστόλους καυτηριάζει τὴν ἐκτροπὴ τῶν ἐπισκόπων, τὴν ὁποία ἐδῶ ὁ Ἱερομόναχος καὶ συγγραφεὺς τὴν προσπερνάει ἀδιάφορα καὶ ἀναίσθητα…!!

Ἡ Ἁγία Γραφή, ἢ μᾶλλον, ὁ Ἴδιος ὁ Τρισυπόστατος Θεός, εἶναι σαφέστατος :

«Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνα μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου» ( Ἰερ.12,10). 

«Ὅτι ἱερεὺς καὶ προφήτης ἐμολύνθησαν καὶ ἐν τῷ οἴκῳ μου εἶδαν πονηρίας αὐτῶν» ( Ἰερ.23,11). 

«Ἀπὸ καρδίας αὐτῶν λαλοῦσιν καὶ οὐκ ἀπὸ στόματος Κυρίου» ( Ἰερ.23,16). 

«Οἱ ἱερεῖς αὐτῆς ἠθέτησαν τὸν νόμον μου καὶ ἐβεβήλουν τὰ ἅγια μου» (Ἰεζ.22,26). 

Ὅλως ἰδιαιτέρως τὸ Κεφ.34 τοῦ προφήτη Ἰεζεκιὴλ εἶναι ἀφιερωμένο στοὺς ποιμένες. Αὐτὰ ὅλα τῆς Θεοπνεύστου Ἁγίας Γραφῆς δὲν τὰ γνωρίζει ὁ ὀξυγράφος ἱερομόναχος ;

Δὲν γνωρίζει, ὅτι στὴν Ἱερὰ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι συνεχῶς ἐπαναλαμβανόμενα; 

Ὅταν ὁ ἐπίσκοπος καὶ ποιμένας, τηρεῖ καὶ διδάσκει, ἀκριβῶς τὰ ὅσα ὑποσχέθηκε στὴ χειροτονία του, τότε κανεὶς δὲν ἀντιλέγει. Θαυμάζει καὶ ἀκολουθεῖ. Δὲν βλέπει ἄραγε, ὁ μέγας συγγραφέας, ὅτι ἡ ἐκκοσμίκευση ἔχει ἰσοπεδώσει τὶς ἐκκλησιαστικὲς διοικήσεις, κληρικούς, μοναχοὺς καὶ περιάκουστες Μονές;; Ἀλήθεια, σὲ ποιό κόσμο ζεῖ ;

Ἂς μᾶς πεῖ, γιὰ τὰ λογικὰ πρόβατα, τί διδάσκουν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία; 

Τί ἔκαναν σὲ ταραγμένες ἐποχές, οἱ πιστοί ;; Γιατί, στὸ κείμενό του χειρίζεται τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία κατὰ τὸ δοκοῦν ; Παίρνει ἐξαιρέσεις καὶ τὶς κάνει κανόνα καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τούς πετάει στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων. Αὐτὴ εἶναι ἡ σύγχρονη «κωδικοποίηση» τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τοῦ νεωτερισμοῦ καὶ τῆς μεταπατερικότητας.

Ἐπίδοξε συγγραφέα,

τὸ «μυστήριο τῆς πίστεως» δὲν εἶναι ἰδιοκτησία κανενός. Ἄλλος ἔδωσε τὸ Αἷμα Του καὶ Σταυρώθηκε καὶ ἄλλοι «καμαρώνουν» μὲ τὸ Ὄνομα Του, σὲ πανηγύρια καὶ συνέδρια. Ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, καὶ τοῦ πιὸ μεγίστου, Πατριάρχες, Μητροπολῖτες, Ἐπίσκοποι, κλῆρος καὶ λαός, οἱ ΠΑΝΤΕΣ κρίνονται, ἐπὶ τοῦ μυστηρίου τῆς Πίστεως. Οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ τὸ καπηλεύεται γιὰ τὴν «δόξαν» αὐτοῦ.

Κατηγορεῖς, ὅτι αὐτοὶ ποὺ ὑπερασπίζονται τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὶς πατρῶες παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι «αὐτεπάγγελτοι σωτῆρες». Ἐνῷ δὲν τηροῦν οἱ ἴδιοι τίποτε, καταδικάζουν τοὺς ἄλλους. Ὄντως, μπορεῖ νὰ συμβαίνει καὶ αὐτό. Πρόσεχε ὅμως, γιατί τὸ πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι τὰ πρόβατα, ἔστω καὶ ἀτίθασα, ἀλλὰ οἱ «ποιμένες» ποὺ ἔγιναν ΛΥΚΟΙ. Μὴ «διυλίζεις τὸν κώνωπα καὶ καταπίνεις τὴν κάμηλο» (Ματθ.ΚΓ΄,24).

Ἂν ἀγαποῦσες πράγματι τὴν Ἐκκλησία, ὅπως διατείνεσαι, καὶ ἂν εἶχες Ἁγιοπατερικὸ φρόνημα, θὰ μίλαγες γιὰ τὸν ἐμπαιγμὸ καὶ τὶς διαστρεβλώσεις τῆς σωτηριώδους Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ ὄχι «νεφελωδῶς» περὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά, ἂν γινόταν αὐτό, θὰ σοῦ κόβονταν οἱ δημόσιες σχέσεις, τὰ δωρεὰν ταξίδια καὶ παρουσιάσεις σὲ συνέδρια καὶ αἴθουσες καὶ οἱ ποικίλες ἐπιδοτήσεις. Ὁπότε, γιὰ νὰ εἶσαι «ἀρεστὸς» ἀσχολεῖσαι μὲ τὰ ἐνοχλητικὰ «κουνούπια», δηλαδὴ τοὺς πιστοὺς ποὺ πονᾶνε γιὰ τὴν πίστη τους, ποὺ ἔστω καὶ χωρὶς ἐπίγνωση, σᾶς τσιμπᾶνε στὴν ἀφράτη ἐπιδερμίδα σας. Οἱ «κάμηλοι», ὅμως, ποὺ παραβλέπεις καὶ κάνεις τὸν τυφλό, αὐτοὶ μὲ πλήρη ἐπίγνωση, ἀσελγοῦν τὸ ἀμώμητο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἐπὶ τοῦ μυστηρίου τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.

Μιᾶς ὅμως, ποὺ ἀναφέρθηκες καὶ στοὺς «Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες», εἶναι φυσικὸ νὰ μὴ τοὺς γνωρίζεις. Οὔτε πόσοι, οὔτε ποιοί εἶναι καὶ ἂν εἶναι πράγματι Ἁγιορεῖτες. Καλὸν εἶναι νὰ μετρήσεις πόσες ἡμέρες τοῦ χρόνου εἶσαι στὸ Κελλί σου καὶ πόσες στὴν «παγκόσμιον δόξαν». Εἶναι φυσικὸ νὰ μὴ γνωρίζεις τὰ ἐσώτερα τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Ἡ εἰδικότητά σου εἶναι ἐπὶ πάντων τῶν Πατριαρχείων καὶ Ἐκκλησιῶν, καὶ ἐπὶ πάντων «φιλανθρώπων καὶ πλουσίων» πιστῶν. Μάλιστα, ἐξ ἰδίου αὐτοτιτλοφορεῖσαι ὡς «οἰκουμενικὸς πνευματικὸς» τῆς Ἐκκλησίας. Ὁπότε ἄφησε τοὺς «Ἁγιορείτας Κελλιώτας» νὰ μιλᾶνε γιὰ τὸν «πόνο» τους.

Ἐξ ἄλλου τὸ δικό σου γνήσιο ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα τὸ καταγράφεις «ἰδίαις χερσίν» : «καὶ ἕναν γαΐδαρο νὰ ἁγιοκατατάξει ἡ Ἐκκλησία, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ τὸν προσκυνήσουμε».* Καὶ μάλιστα συνεχίζεις νὰ ἐπιμένεις σ’ αὐτὸ τὸ ἐπικίνδυνο καὶ ἀνόητο ἄκουσμα !

Πρόσεχε «πάτερ», ἤδη ἔχεις παραδώσει τὴ «γῆ». Μένει νὰ παραδώσεις καὶ τὸ «ὕδωρ» γιὰ νὰ ἐπικαθίσει ἐπί τῆς κεφαλῆς σου καὶ ἡ «μίτρα», μὲ πᾶσα βυζαντινὴ μεγαλοπρέπεια ποὺ τόσο ἐπιθυμεῖ ἡ καρδία σου ὑπεράνω τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας.

Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες

Θυμίζουμε άλλη ανάρτησή μας:

Είναι υποχρεωτική η «υπακοή στην Εκκλησία» (στον Πατριάρχη). ΑΠΑΝΤΗΣΗ στον π.Αντίπα. 




Οἱ Ἀπόστολοι ὡμίλησαν σαφῶς περί τῆς Ἀποστασίας ~ Αγίου Επισκόπου Θεοφάνους, του Εγκλείστου


Το πνεύμα της Αποστασίας στους έσχατους καιρούς 
κατά την ερμηνεία 
του Αγίου Επισκόπου Θεοφάνους
του Εγκλείστου

''Στους έσχατους καιρούς ένα μόνον μέρος θα κρατήσει την γνήσια πίστη, όπως την παρέδωσαν οι Άγιοι Απόστολοι και την διατηρεί η Ορθόδοξος Εκκλησία...''

...Ο Απόστολος ὁμιλεῖ σαφῶς περὶ τῆς Ἀποστασίας, ἡ ὁποία θὰ συμβῆ στὶς ἔσχατες ἡμέρες, πρὶν ἀπὸ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Περὶ αὐτῆς ἀναφέρεται καὶ σὲ ἄλλες Ἐπιστολές του.

Στὴν Πρώτη πρὸς Τιμόθεον γράφει: «Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων» (Α’ Τιμ. δ’ 1). Ὁμοίως γράφει ὁ αὐτὸς στὴν Β’ Τιμ. γ’ 1 καὶ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Πέτρος στὴν Β’ Πέτρ. γ’ 1.

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰούδας μαρτυρεῖ, ὅτι ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι ὡμίλησαν περὶ αὐτοῦ μὲ τὸν ἴδιο τρόπο: «Μνήσθητε τῶν ρημάτων τῶν προειρημένων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἔλεγον ὑμῖν ὅτι ἐν ἐσχάτῳ χρόνῳ ἔσονται ἐμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευόμενοι τῶν ἀσεβειῶν. Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεῦμα μὴ ἔχοντες» (Ἰούδ. 17—19).

Καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος προεῖπε, ὅτι στὸ τέλος τοῦ κόσμου «πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ματθ. κδ’ 11—12), καὶ ὅτι ὅταν θὰ ἔλθη «ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. ιη’ 8).

Σύμφωνα μὲ αὐτὲς τὶς διαβεβαιώσεις, διαγράφεται στὸν νοῦ μας μία ἐντελῶς ἀπογοητευτικὴ εἰκόνα τῆς ἠθικοθρησκευτικῆς καταστάσεως τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐσχάτου καιροῦ. Τὸ Εὐαγγέλιο θὰ εἶναι γνωστὸ σὲ ὅλους. Καὶ ἕνα μὲν μέρος τοῦ κόσμου θὰ μείνη στὴν ἀπιστία, τὸ ἄλλο δὲ μέρος θὰ δημιουργήση κυρίως αἱρέσεις, ποὺ δὲν θὰ ἀκολουθοῦν τὴν θεοπαράδοτη διδασκαλία καὶ θὰ κτίζουν μία δική τους πίστι βασισμένη στὴν δική τους φαντασία, ἄν καὶ [φαινομενικὰ στηριγμένη] στὴν βάσι τῶν λόγων τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Αὐτὲς οἱ αὐτο-επινοημένες πίστεις θὰ γίνωνται ἀναρίθμητες. Τὴν ἀρχή τους ἔθεσε ὁ Πάπας. Συνέχισαν τὸ ἔργο του ὁ Λούθηρος καὶ ὁ Καλβῖνος. Τὸ θεμέλιο, τὸ ὁποῖο ἔθεσαν αὐτοί, τὴν προσωπικὴ δηλαδὴ ἐπίτευξι τῆς πίστεως μόνον ἐπὶ τῆς Γραφῆς, ἔδωσε ἰσχυρὴ ὤθησι γιὰ τὴν ἐπινόησι πίστεων.

Καὶ τώρα [δεύτερο μισὸ τοῦ ΙΘ’ αἰ.] ὑπάρχουν πάρα πολλὲς Ὁμολογίες, οἱ ὁποῖες θὰ γίνουν περισσότερες. Κάθε κράτος θὰ ἔχη τὴν δική του πίστι, ὕστερα κάθε νομός, κάθε πόλις καὶ στὸ τέλος πιθανὸν κάθε μυαλὸ θὰ ἔχη τὴν δική του ὁμολογία. Διότι ὅταν οἱ ἄνθρωποι δὲν δέχωνται τὴν θεοπαράδοτη πίστι, φτιάχνουν τὴν δική τους, διαφορετικὰ δὲν γίνεται.

Καὶ ὅλοι θὰ ὀνομάζωνται «Χριστιανοί». Ἕνα μόνον μέρος θὰ κρατήση τὴν γνήσια πίστι, ὅπως τὴν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ τὴν διατηρεῖ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς οἱ περισσότεροι θὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι μόνον κατ΄ ὄνομα. Στὴν καρδιά τους ὅμως δὲν θὰ ἔχουν τὴν τάξι (κατάστασι/διάθεσι), τὴν ὁποίαν ἀπαιτεῖ ἡ πίστις, διότι θὰ ἔχουν ἀγαπήσει τὸν παρόντα αἰῶνα. Αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ εὐρύτατος χῶρος τῆς ἀποστασίας.

Παντοῦ θὰ εἶναι ἀκουστὸ τὸ ὄνομα Χριστιανός. Παντοῦ θὰ ὑπάρχουν Ναοὶ καὶ ἱερὲς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ θὰ εἶναι μόνον στὴν ἐπιφάνεια. Ἐντὸς αὐτῶν θὰ ὑπάρχη τελεία ἀποστασία. Στὸ ἔδαφος αὐτὸ θὰ γεννηθῆ καὶ θὰ αὐξηθῆ ὁ Ἀντίχριστος, μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐπιφανειακότητος, χωρὶς τὴν οὐσία τοῦ πράγματος.

(…) Δέν θὰ τοποθετήσουν τὴν εἰκόνα τοῦ Θηρίου καὶ στοὺς ναούς; Ἐννοεῖται, ὅτι ἐφ΄ ὅσον θὰ γίνη εὐρυτάτη ἀποστασία ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό, μαζὶ μὲ τοὺς Χριστιανοὺς θὰ καταλάβουν καὶ τοὺς ναούς, ὥστε σὲ αὐτοὺς θὰ εἶναι ἀδύνατον πλέον νὰ παραμείνη ἡ τάξις καὶ ἡ κατάστασις τῶν Χριστιανῶν. Ἑπομένως, θὰ τοποθετήσουν κάτι νέο, σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ νέου θεοῦ. Καὶ πρῶτα ἀπ΄ ὅλα τοῦτο σημαίνει τὴν ἐνθρόνισι τοῦ Ἀντιχρίστου στὸν ναό. Ὅπου αὐτὸς θὰ ἐμφανισθῆ προσωπικῶς, ἐκεῖ καὶ θὰ ἐνθρονισθῆ σὰν θεός.

«Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον, ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἤ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός» (Β’ Θεσ. β’ 3—4)

(*) Μετάφρασις ἀπὸ τὸ ρωσικὸ πρωτότυπο: Ἐπισκόπου Θεοφάνους, Ἑρμνηνεία Ἐπιστολῶν Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου Πρὸς Φιλιππησίους καὶ Θεσσαλονικεῖς Α’ καὶ Β’, β’ ἔκδοσις, Μόσχα 1895, σελ. 491-492, 497.


ΑΝ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΡΑΒΔΙ ΤΟΥ, ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ;

«…Αν μας στύψης ὅλους, παπάδες, δεσποτάδες, καλογέρους, ἱεροκήρυκας, θεολόγους τὸ νυχάκι τοῦ ἀποστόλους Παύλου δεν κάνουμε.
Ἕνας Παῦλος ἦταν αυτός, με ἡλεκτρική σκουπα καθαρισε την Ἑλλάδα. Ὅταν τον σκέπτομαι κλαίω. Τώρα 80 δεσποταδες, 100 ἱεροκήρυκες, 8.000 παπάδες και βρώμισε ἡ Ἑλλάδα….
Αν ἐρχόταν και σήμερα ο απόστολος Παῦλος στην Ελλάδα θα εἶχε και σήμερα ἐχθρούς. Ἀλλα ἄς με συγχωρέσει ὁ Θεός για αυτή την πικρά αληθεια, που θα πῶ…
Ποιοί θά ἦταν οἱ ἐχθροί του ἀδελφοί μου, ποὺ δὲν θὰ τὸν ἀφήναν οὔτε 24 ὧρες, να πιει ἕνα ποτἠρι νερό;
Θά ἦταν οἱ δεσποτάδες, ὄχι ὅλοι. Οἱ κακοί ἐπίσκοποι πού ἔδιωξαν ἕναν Βασίλειο, ἕναν Χρυσόστομο, ἕναν Ἀθανάσιο…..
Ποὺ νὰ πάει ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Να πάει στο Μεσσολόγγι; Θα τοῦ ἔλεγαν ἔχουμε ἱεροκηρυκα, νὰ πηγαινε στα Γιαννενα, να πηγαινε στο Βόλο… ὅπου νὰ πηγαινε θα τον ἔδιωχναν! Ευγενέστεροι ἦταν οἱ Ἀθηναῖοι.
Αν ἐρχόταν τωρα, θα τον συλλάμβαναν και θα τον ἔστελναν στην ἐξορία. Ω! θεομπαῖκτες, ω υποκρίται, ω, φεστιβαλ θρησκευτικό!….

Απόσπασμα ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ιλιγγιώδεις οι νέες δηλώσεις του Πάπα Λέοντος ΙΔ’


Άρθρο της Ευαγγελίας Ζουλάκη

Νίκαια 1700 χρόνια μετά – η κορωνίδα του Συγκρητισμού
Η είδηση

Από τις 4 έως τις 7 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε Συμπόσιο στο Παπικό Πανεπιστήμιο του Θωμά Ακινάτη, με θέμα «Νίκαια και η Εκκλησία της Τρίτης Χιλιετίας: Προς την Καθολική-Ορθόδοξη Ενότητα». Διοργανωτές του Συμποσίου ήταν το Οικουμενικό Ινστιτούτο Οικουμενικών Μελετών του Angelicum και η Διεθνής Ορθόδοξη Θεολογική Ένωση [1].
Συμμετέχοντες

Μεταξύ των συνέδρων ήταν, εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Νικήτας, γνωστοί και οι δύο για τις οικουμενιστικές τους δράσεις σε όλους τους τομείς. Ωστόσο αξίζει να αναφερθεί μια αποκάλυψη που είχε κάνει ο Μητροπολίτης κ. Εμμανουήλ.

Είχε αναφέρει πως ο Πάπας Φραγκίσκος του είχε εμπιστευτεί «ότι του χρόνου αναμένεται μία μεγάλη έκπληξη». Τα σχέδια αυτά βέβαια για το κοινό Ποτήριο -την έκπληξη όπως χαρακτηριστικά την ονόμασε ο Πάπας- τα ματαίωσε ο θάνατος του τελευταίου [2].

Δυστυχώς όμως τα σχέδια συνεχίζουν και με τον νέο Πάπα…

Στο Συμπόσιο μίλησε ο Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Ιώβ, συμπρόεδρος της Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξου και Παπικών.

Σε άρθρο της Κατάνυξης του περασμένου μήνα είχε σχολιαστεί η απαράδεκτη θέση του Μητροπολίτη Πισιδίας για τη Σύνοδο της Νίκαιας, όπου ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η αίρεση φέρνει διαίρεση. Και αίρεση σημαίνει ότι διαλέγεις μόνο μια πτυχή και ξεχνάς τις άλλες. Αυτό προσπάθησε η Σύνοδος της Νίκαιας να κάνει, να δώσει μια ολιστική περίληψη του μυστηρίου του Χριστού»[3].
Οι δηλώσεις του Πάπα

Ο Πάπας Λεων ΙΔ’ αναφέρθηκε στην Σύνοδο της Νίκαιας χαρακτηρίζοντάς την ως «Όχι απλώς ένα γεγονός του παρελθόντος, αλλά μια πυξίδα που πρέπει να συνεχίσει να μας καθοδηγεί προς την πλήρη ορατή ενότητα όλων των Χριστιανών».

Πλέον δεν κρύβονται καθόλου. Τα λένε στα ίσα και ακόμα η πλειονότητα των λαϊκών, μοναχών και κληρικών θεωρούν πως υπάρχει χρόνος… πως δεν έχουν φτάσει ακόμα τα πράγματα εκεί που πρέπει… δεν έχει επέλθει η κόκκινη γραμμή… Μα αν δεν είναι αυτές οι δηλώσεις κόκκινη γραμμή για να αποτειχιστούν από την αίρεση, τι πιο οφθαλμοφανές περιμένουν;

Χαρακτήριζε μάλιστα την Α’ Οικουμενική Σύνοδο «θεμελιώδη» για την κοινή πορεία που έχουν αναλάβει οι Λατίνοι και οι Ορθόδοξοι από τη Β’ Σύνοδο του Βατικανού [4].

Πρόσθεσε ακόμη ότι «η ενότητα που επιζητούν οι Χριστιανοί δεν θα είναι πρωτίστως καρπός των δικών μας προσπαθειών, ούτε θα πραγματοποιηθεί μέσω κάποιου προκαθορισμένου μοντέλου ή σχεδίου. Αντίθετα, η χριστιανική ενότητα θα είναι ένα δώρο που θα λάβουμε σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού και με τα μέσα που Εκείνος θα επιλέξει, μέσω του έργου του Αγίου Πνεύματος».

Είναι δυνατόν οι κατεξοχήν υβριστές του Αγίου Πνεύματος, οι Παπικοί, να φωτίζονται και να κατευθύνονται από το Άγιο Πνεύμα;

Στο άρθρο «Το Άγιο Πνεύμα ενώνει, δεν διαιρεί» του ομοτ. καθηγητή της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ. πρωτ/ρου Θεόδωρου Ζήση διαβάζουμε: «Ἡ δεύτερη χριστιανική χιλιετία ἄρχισε μέ τήν ἐπισημοποίηση τῆς ἀπόσχισης τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τό 1054 μ.Χ. Ἐπρόκειτο ὄντως γιά μία ὕβρη ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ἐναντίον ἰδιαίτερα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ τίς αἱρέσεις τοῦ filioque καί τῆς ἄρνησης τῆς ἄκτιστης Χάρης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ ἐκκλησιολογία τοῦ Βατικανοῦ καταργεῖ τό συνοδικό σύστημα καί τό «ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καί ἡμῖν». Ὁ πάπας τοποθετεῖται ὑπεράνω τῆς συνόδου καί ὅλα ἀποφασίζονται «ὡς ἔδοξε τῷ πάπᾳ». Ὅπως παλαιότερα εἴχαμε γράψει, οἱ Παπιστές πιστεύουν ὅτι διάδοχος τοῦ Χριστοῦ μετά τήν Ἀνάληψή Του στούς οὐρανούς δέν εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος, ἀλλά ὁ Πέτρος καί τοῦ Πέτρου ὁ πάπας. Ἡ Ἐκκλησιολογία τοῦ Παπισμοῦ κινεῖται καί ἀναπτύσσεται ἐπί τῆς γραμμῆς Χριστός – Πέτρος – πάπας, ἐνῶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία ἐπί τῆς γραμμῆς Χριστός – Ἅγιο Πνεῦμα – Ἀπόστολοι, δηλαδή σύνοδος. Κατά τήν εὔστοχη παρατήρηση τοῦ Ρώσου θεολόγου Παύλου Εὐδοκίμωφ «ἐνῶ ἡ Ὀρθοδοξία βιώνεται ὡς συνεχιζομένη Πεντηκοστή, ἀντλώντας ἀπό αὐτό τῆς ἀρχή μιᾶς ἐξουσίας συλλογικῆς, συνοδικῆς, στή Δύση ἡ Ρώμη βεβαιώνεται ὡς συνεχιζόμενος Πέτρος, μόνος ἡγεμών καί ἀντιπρόσωπος ὅλων τῶν ἐξουσιῶν τοῦ Χριστοῦ»» [5].

Και ενώ λοιπόν η δεύτερη Χριστιανική χιλιετία άρχισε με «τήν ἐπισημοποίηση τῆς ἀπόσχισης τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία», θέλουν τώρα στην τρίτη χιλιετία να ενωθούν οι Ορθόδοξοι μετά των αμετανόητων αιρετικών! Θεός φυλάξει!

Προς επίρρωση των προαναφερθέντων παραθέτουμε επιπλέον ένα απόσπασμα από κείμενο του μακαριστού Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη: «Εν ονόματι αυτού του όλου Θεανθρώπου Χριστού και του όλου Σώματός Του, της Ορθοδοξίας, δεν δυνάμεθα να διαπραγματευθώμεν «επί ίσοις όροις» με τους «παραμορφωμένους Χριστούς» των δυτικών, Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών. Ούτε θέλωμεν να προδώσωμεν τον άνθρωπον, που αναμένει την σωτηρίαν του από τον όλον Θεάνθρωπον. Δι’ αυτό ημπορούμεν να ομολογήσωμεν, ημπορούμεν και να αποθάνωμεν, αλλ’ όχι να συμβιβασθώμεν.Ειδικώτερον όσον αφορά εις τον παπισμόν αισθανόμεθα, αυτό που πάντοτε ησθάνοντο οι Ορθόδοξοι, ότι παραμορφώνει την Αγίαν Τριάδα, ότι παραμερίζει τον Χριστόν, ότι δεν φανερώνει την Εκκλησίαν ως Εικόνα της Αγίας Τριάδος, αλλ’ ως ανθρωπίνην μονοκρατορίαν, ότι δίδει εις το Άγιον Πνεύμα διακοσμητικήν μόνον θέσιν»[6].
Τα θέματα του Συμποσίου

Τα τρία θέματα του συμποσίου ήταν η πίστη της Νικαίας, η συνοδικότητα και ηημερομηνία του Πάσχα. Ο Πάπας τόνισε πως και τα τρία «είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την οικουμενική πορεία των χριστιανών».

Ειδικότερα, υπογράμμισε πως το πρώτο θέμα αποτελεί «μια πολύτιμη ευκαιρία να τονίσουμε ότι αυτό που έχουμε κοινό είναι πολύ ισχυρότερο, ποσοτικά και ποιοτικά, από αυτό που μας χωρίζει. Μαζί, πιστεύουμε στον Τριαδικό Θεό, στον Χριστό ως αληθινά άνθρωπο και αληθινά Θεό, και στη σωτηρία μέσω του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με τις Γραφές που διαβάζονται στην Εκκλησία και υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος», καθώς και «στην Εκκλησία, στο βάπτισμα, στην ανάσταση των νεκρών και στην αιώνια ζωή».

Εμείς ως Ορθόδοξοι έχουμε αντιρρητικά να πούμε πως αυτά που μας χωρίζουν με τους Παπικούς είναι πολύ περισσότερα και μεγαλύτερα, καθώς είναι γνωστές οι κακοδοξίες τους, με μεγαλύτερη απ’ όλες την αίρεση του Φιλιόκβε!

Συνεχίζοντας διαβεβαίωσε «Είμαι πεπεισμένος ότι επιστρέφοντας στη Σύνοδο της Νίκαιας και αντλώντας από αυτή την κοινή πηγή, θα μπορέσουμε να δούμε με διαφορετικό μάτι τα σημεία που μας χωρίζουν ακόμα. Μέσω του θεολογικού διαλόγου και με τη βοήθεια του Θεού, θα κατανοήσουμε καλύτερα το μυστήριο που μας ενώνει».

Μάλιστα τόνισε πως με την επέτειο αυτή οι Χριστιανοί θα προχωρήσουν μαζί προς «την αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας».

Όσων αφορά το δεύτερο θέμα έδειξε την ελπίδα «ότι η προετοιμασία και ο κοινός εορτασμός της 1700ης επετείου της Συνόδου της Νίκαιας θα αποτελέσουν μια προνοητική ευκαιρία για να εμβαθύνουμε και να ομολογήσουμε μαζί την πίστη μας στον Χριστό και να εφαρμόσουμε μορφές συνοδικότητας μεταξύ των χριστιανών όλων των παραδόσεων».

Ο διαχριστιανικός συγκρητισμός στο αποκορύφωμά του! Θλιβερό κι όμως πραγματικό… Τι άλλο να περίμενε κανείς από το στόμα ενός Αιρεσιάρχη;

Για το τρίτο θέμα είπε τα εξής: «Θα ήθελα να επιβεβαιώσω την ανοιχτή στάση της Καθολικής Εκκλησίας στην αναζήτηση μιας οικουμενικής λύσης που θα ευνοεί την κοινή γιορτή της Ανάστασης του Κυρίου και θα δώσει έτσι μεγαλύτερη ιεραποστολική δύναμη στο κήρυγμά μας για το όνομα του Ιησού και τη σωτηρία που γεννήθηκε από την πίστη στην σωτηριακή αλήθεια του Ευαγγελίου».

Τον λόγο του έκλεισε «με μια προσευχή που προέρχεται από την ανατολική παράδοση...».

Βεβαίως… Αφού εξάντλησε τα οικουμενιστικά του φληναφήματα, είπε να ρίξει και λίγη στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Εμείς από την άλλη θα κλείσουμε με λόγους του Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη ως προς την ενδεικνυόμενη προς τους αιρετικούς στάση, την οποία δυστυχώς ολίγοι ακολουθούν την σήμερον ημέραν.

«Οι Πατέρες της Εκκλησίας, επόμενοι τῃ διδασκαλία της Καινής Διαθήκης και ιδία του Απ. Παύλου και του Ευαγγελιστού Ιωάννου, οι οποίοι καταδικάζουν την αίρεσιν μετά σφοδρότητος, ουδεμίαν εδέχοντο συμφιλίωσιν ή συνύπαρξιν με την αίρεσιν, αρνούμενοι να ίδουν αυτήν υπό το πρίσμα του σχετικισμού και σκεπτικισμού, ως ατυχή αλλά πάντως ευγενή και νόμιμον προσπάθειαν ερμηνείας της χριστιανικής αληθείας. Ούτως οι επιμένοντες τῃ αιρέσει αιρετικοί θεωρούνται από τους αγίους Πατέρας ως «ακάθαρτοι», «αντίπαλοι Χριστού», «ιερόσυλοι και αμαρτωλοί», «αντικείμενοι (τῳ Χριστώ) τουτ’ έστι πολέμιοι και αντίχριστοι», «ους ο Κύριος πολεμίους και αντιπάλους λέγει εν τοις Ευαγγελίοις» (Κανών Καρχηδ.), «νεκροί» (Αγ. Αθαν. λθ’ εορτ. επιστ.), «εχθροί της αληθείας» (α’ ΣΤ’). Η αίρεσις δε χαρακτηρίζεται ως «πλάνη» και «φαυλότης» φέρουσα τον όλεθρον (νζ’ Καρθαγ.), ως «στρεβλότης» (Κανών Καρχηδ.), ως «ελεεινή πλάνη» εις την οποίαν «κατεδέθησαν» οι αιρετικοί (ξστ’ Καρθαγ.), ως «μεμιασμένη κοινωνία» (ξθ’ Καρθαγ.), ως «ρίζα πικρίας άνω φύουσα», ήτις «μίασμα γέγονε τῃ καθολική Εκκλησία, η των χριστιανοκατηγόρων αίρεσις» (ιστ’ Ζ’).

[…]

«παρά δε τοις αιρετικοίς, όπου εκκλησία ούκ έστιν, αδύνατον αμαρτημάτων άφεσιν λαβείν» και «ου γαρ δύναται εν μέρει υπερισχύειν ει ηδυνήθη βαπτίσαι, ίσχυσε και Άγιον Πνεύμα δούναι ει ουκ ηδυνήθη, ότι έξω ων, Πνεύμα άγιον ουκ έχει, ου δύναται τον ερχόμενον βαπτίσαι, ενός όντος του βαπτίσματος και ενός όντος του αγίου Πνεύματος, και μιας εκκλησίας υπό Χριστού του Κυρίου ημών, επάνω Πέτρου του Αποστόλου αρχήθεν λέγοντος, της ενότητος τεθεμελιωμένης και δια τούτο τα υπ’ αυτών γινόμενα ψεύδη και κενά υπάρχοντα, πάντα εστίν αδόκιμα» (Κανών Καρχηδ.). Ο Κανών ούτος δεν αποτελεί τι το καινοφανές εις την Εκκλησίαν. Είναι απήχησις της Εκκλησιολογίας του Απ. Παύλου «εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και εκλήθητε εν μια ελπίδι της κλήσεως υμών εις Κύριος, μια πίστις, εν βάπτισμα» (Εφ. δ’ 4-5). Πάσα άλλη θεώρησις των αιρέσεων θα ανέτρεπε την εκκλησιολογικήν αυτήν βάσιν.

[…]

Εφ’ όσον ο αιρετικός στερείται της χάριτος, δεν είναι δυνατόν να διατηρή την ιδιότητα του μέλους της Εκκλησίας. Το ανάθεμα δεν αποκόπτει αυτόν της Εκκλησίας αλλ’ εξαγγέλλει εις το πλήρωμα της Εκκλησίας την απ’ αυτού του αιρετικού πραγματοποιηθείσαν αυτο-αποκοπήν δια της εκπτώσεώς του από της ορθής πίστεως προς σωτηρίαν και αυτού και των λοιπών μελών της Εκκλησίας» [7].


Κλείστε το στόμα σας καλύτερα, με τις επτά κλειδαριές


Κλείστε το στόμα σας καλύτερα, με τις επτά κλειδαριές, όπως λένε οι άγιοι πατέρες.

Δημιουργήστε μια προσευχή του Ιησού, διότι φέρνει πολύ πόσο καλό στη ζωή». Η σιωπή είναι μια αγγελική προσευχή. Δεν μπορεί να συγκριθεί με την ανθρώπινη προσευχή μας. 
Μείνετε ήσυχοι και ακούστε περισσότερο, γιατί από αυτήν (αγγελική προσευχή) θα βοηθηθητε σε όλα!
Η γλώσσα μου είναι εχθρός μου, έτσι είναι . Πόσο κακό και απογοήτευση φέρνει στη ζωή …
Αν καταδικάσουμε τον γείτονα για κάποια αμαρτία, τότε ζει ακόμα σε μας η αμαρτία. . Εάν ένα άτομο μετανοήσει, τότε αυτή η αμαρτία δεν τον αφορά. Όταν η ψυχή είναι καθαρή, δεν θα καταδικαστεί ποτέ. Γιατί «Μην κρίνετε, ώστε να μην κριθείτε» (Ματθαίος 7: 1). »
– Η Γερόντισσα ΑΝΤΩΝΙΑ συμβουλεύει καθημερινά να διαβάζουμε το 17 κάθισμα των ψαλμών είπε: «Στις δυσκολίες ο17 κάθισμα θα είναι ήδη άμυνα για σας».
Ο γερόντισσα πίστευε ότι τα κεριά του Πάσχα δίνουν μια ιδιαίτερη χάρη, και συγκεκριμένα είπε: «Όταν επισκέπτεστε ένα άρρωστο άτομο, διαβάστε μια προσευχή για τους πόνους και ανάψτε κεράκι από το Πάσχα (κόκκινο)».
Ο Λόγος του Θεού είναι τροφή για την ψυχή και το σώμα. Το καθήκον ενός χριστιανού είναι ότι δεν θα πάει να κοιμηθεί αν δεν διαβάσει ένα κεφάλαιο του Ευαγγελίου δύο κεφάλαια των Επιστολών, ξεκινώντας από τις Πράξεις των Αποστόλων και τελειώνοντας με την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, μερικούς Ψαλμούς από το ψαλτήρι.. 
Και έτσι θα διαβάσουμε σταδιακά ολόκληρη τη Καινή Διαθήκη και το ψαλτήρι, που είναι αυτό που χρειαζόμαστε. … Πρέπει να φτιάξουμε τρεις σελιδοδείκτες και να διαβάσουμε στη σειρά, και όταν διαβάσουμε όλα πάλι από την αρχή σε όλη την διάρκεια τη ζωής μας.
– Πολλοί από εκείνους που ήρθαν στη μητέρα του συμβούλευαν: «Ότι σε κάθε σπίτι να υπάρχουν εικόνες της Μητέρας του Θεού»! Στο σπίτι πρέπει να υπάρχει μια άγια γωνία: για ιερές εικόνες, αγιασμό, αντίδωρο, καντήλι ευχέλαιο. Μπορεί να υπάρχει ναός χωρίς βωμό ή σπίτι χωρίς στέγη; – Έτσι, η οικογένεια δεν πρέπει να ζει χωρίς μια άγια γωνία. 
Κατά τη διάρκεια της προσευχής ή στις αργίες, το κανδήλι πρέπει να καίει και είναι καλό να ανάβουμε ένα κερί. Στο σπίτι, όπου αυτό συμβαίνει η χάρη του Θεού πέφτει στο σπίτι αυτό. «.
– «Να έχετε πίστη, δώστε όλες τις αμαρτίες σας στον Θεό. Όλες οι ασθένειες, όλες οι θλίψεις, όλες οι φροντίδες να τις αναθέτετε στον Θεό. Και να είναι εύκολο, να ελευθερώσετε τον εαυτό σας. Ο Θεός ξέρει για σένα. Κάθε πρόσωπο έρχεται στη ζωή να εκτελέσει ένα ρόλο: θα το εκτελέσει – και θα πάει στη ζωή αιώνια Δεν είμαστε εδώ για πάντα, είμαστε εδώ για μια επίσκεψη. Και θα πάμε σπίτι εγκαίρως, όλοι θα πάμε σπίτι. 
Ο Κύριος στη γη δεν θα αφήσει κανένα, θα πάρει τον καθένα μας . Η ψυχή δεν πεθαίνει. Το σώμα είναι κοστούμι, είναι ναός της ψυχής. »

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΚΑVESHNIKOVA (1904-1996)

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Πρέπει να ελέγχουμε ο ένας τον άλλον όταν βλέπουμε κάποια σφάλματα;


Πρέπει νὰ ἐλέγχουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὅταν βλέπουμε κάποια σφάλματα; Ὑπάρχει διαφορά, ὅταν βρίζει κανεὶς ἢ ὅταν ἐλέγχει κάποιον;
Ἴσως μερικοὶ ἀπὸ σᾶς, ποὺ διαβάζουν τὴν Ἁγία Γραφή, προβληματίζονται, ὅταν βλέπουν πὼς ὁ Κύριος ἐνῶ μᾶς ἀπαγορεύει νὰ λέμε τὸν πλησίον μας «ἀνόητε» καὶ «ἠλίθιε», καί αὐτὸς ποὺ τὸ κάνει, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο Του, εἶναι ἔνοχος τῆς φωτιᾶς τῆς κολάσεως.
Ἐνῶ λοιπὸν λέει αὐτά, ὁ Ἴδιος πολλὲς φορὲς χρησιμοποιεῖ σκληρὰ λόγια γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ ἀρχισυναγώγου, στὸν ὁποῖον εἶπε· «ὑποκριτά».
Ἐπίσης πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὑποκριτὲς τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς φαρισαίους.

Αὐτοὺς ἔλεγε ἀκόμα· «ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν» (Μτθ. κγ´, 33).
Μιὰ φορά, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἦταν στὴν Ἰουδαία, Τὸν προειδοποίησαν ὅτι ὁ Ἡρώδης θέλει τὸ θάνατό του καὶ Τὸν συμβούλεψαν ὅσο γίνεται πιὸ γρήγορα νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Ἰουδαία.
Καὶ τί ἀπάντησε τότε ὁ Χριστός; Πολὺ ἤρεμα εἶπε τὸ ἑξῆς· «Πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ· ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια καὶ ἰάσεις ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι» (Λκ, 13, 32). Ἀλεποὺ εἶπε τὸν Ἡρώδη.
Μιὰ φορὰ ὀνόμασε «Σατανᾶ» τὸν μεγαλύτερο ἀπόστολο καὶ τὸν πιὸ ἀγαπητὸ φίλο του, τὸν Πέτρο· «ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων» (Μτ. 16, 23).

Γνωρίζετε ὅτι μερικὲς φορὲς ὁ Κύριος ὀργιζόταν, δύο φορὲς ἔδιωξε ἐμπόρους ἀπὸ τὸ ναὸ καὶ ἀναποδογύρισε τὰ τραπέζια τῶν ἀργυραμοιβῶν. Ἐπίσης γνωρίζετε πὼς μιὰ φορὰ ἔφτιαξε μαστίγιο ἀπὸ σκοινιὰ καὶ ἔδιωξε ἀπὸ τὸ ναὸ αὐτοὺς ποὺ πουλοῦσαν ἐκεῖ ζῶα. Φοβερὴ ἦταν μερικὲς φορὲς ἡ ὀργὴ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
Τί λοιπὸν μποροῦμε νὰ ποῦμε ἐμεῖς; Εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει ἀκόμα καὶ ἴχνος ἀντίφασης σ’ αὐτὰ ποὺ ἔκανε καὶ ποὺ δίδασκε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός; Εἶναι δυνατὸν νὰ παρέβαινε ὁ ἴδιος τὴν ἐντολὴ ποὺ μᾶς εἶχε δώσει καὶ σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία εἶναι ἁμαρτία νὰ λέμε ἀνόητο τὸν πλησίον μας;
Ἀσφαλῶς ὄχι. Στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ τὸ «ναὶ» εἶναι «ναὶ» καὶ τὸ «ὄχι» – «ὄχι» καὶ δὲν ὑπάρχει καμία ἀντίφαση. Καὶ οὔτε μπορεῖ νὰ ὑπάρχει στὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ. Τότε πῶς μποροῦν νὰ ἐξηγηθοῦν αὐτὰ τὰ λόγια καὶ οἱ πράξεις τοῦ Χριστοῦ ποὺ σᾶς ἀνέφερα προηγουμένως;
Ἡ ἐξήγηση εἶναι πολὺ ἁπλή· πρέπει νὰ ξεχωρίζουμε τὴ λογικὴ μὲ τὴν ὁποία τὸ ἔλεγε ἢ τὸ ἔκανε ὁ Κύριος ἀπὸ τὴ λογικὴ μὲ τὴν ὁποία τὸ κάνουμε ἐμεῖς. Ὑπάρχει διαφορά, ὅταν βρίζεις κάποιον ἢ ὅταν τὸν ἐλέγχεις. Ἐμεῖς ὅταν λέμε στὸν πλησίον μας «ἀνόητε» ἢ «ἠλίθιε», τί ἐκφράζουμε μ’ αὐτὲς τὶς λέξεις; Τὴν περιφρόνησή μας. Τὸν προσβάλλουμε μ’αὐτὸ τὸν τρόπο καὶ τὸν βρίζουμε. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἀπαγορεύει ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ τὴν ἐντολή του.
Καὶ ποιά σημασία ἔχουν τέτοια σκληρὰ λόγια στὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ; Γιατί ἔλεγε σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους «ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν» ἢ «πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ»; Τὸ ἔλεγε γιὰ νὰ τοὺς ἐλέγξει. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορά, ὅταν βρίζει κανεὶς ἢ ὅταν ἐλέγχει κάποιον. Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ προσβάλλουμε τὸν πλησίον μας, ἐνῶ τὸ νὰ ἐλέγχουμε κάτι ποὺ δὲν εἶναι σωστὸ μᾶς τὸ παραγγέλλει ἡ ἴδια ἡ Ἁγία Γραφή· «μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε» (Ἐφ. ε´ 11).
Στὶς ἐπιστολές του πρὸς Τιμόθεον ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς δίνει τὴν ἑξῆς ἐντολή· «Τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι» (Α´ Τιμ. ε´ 20). «Κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ» (Β´ Τιμ. δ´ 2).

Βλέπετε, τὸ νὰ ἐλέγχουμε κάτι ποὺ δὲν εἶναι σωστὸ, εἶναι ἡ ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Ὄχι μόνο δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία συμμετοχὴ στὰ ἔργα τοῦ σκότους, ἀλλὰ καὶ νὰ τὰ ἐλέγχουμε. Δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ προσπερνᾶμε μὲ ἀδιαφορία καὶ σιωπὴ τὴν κακία καὶ τὴν ἀσέβεια, ἀλλὰ πρέπει νὰ τὰ ἐλέγχουμε. Κάθε φορὰ ποὺ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἔλεγε κάποιο λόγο σκληρό, τὸν ἔλεγε, ἐπειδὴ ἤθελε νὰ ἐλέγξει τὴν κακία. Δὲν προσέβαλλε τὴν ἀξιοπρέπεια ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους ὀνόμαζε ἀλεποῦδες ἢ ἀκόμα καὶ γεννήματα ἐχιδνῶν. Ἤθελε μόνο νὰ ἐλέγξει τὸ ψέμα ποὺ εἶχαν μέσα τους, διότι ἡ ὑποκρισία εἶναι ἕνα εἶδος ψέματος καὶ ὁ πατέρας τοῦ ψεύδους εἶναι ὁ διάβολος.
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν μποροῦσε νὰ μὴ ἐλέγχει τὸ ψέμα καὶ τὴν ὑποκρισία. Πάντα τὰ ἔλεγχε καὶ πολὺ ἔντονα. Διότι ὑπάρχει ὀργὴ ποὺ εἶναι θεία καὶ μία τέτοια ὀργὴ εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ ὀργὴ πρέπει νὰ ἀνάβει μέσα μας κάθε φορά, ὅταν βλέπουμε πὼς προσβάλλουν ἱερὸ καὶ ὅσιο. Τέτοια ὀργὴ ἀνάγκασε τὸν μεγάλο ἱεράρχη καὶ θαυματουργό, τὸν ἅγιο Νικόλαο στὴν Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο νὰ χαστουκίσει τὸν Ἄρειο.
Ἀπὸ τὴν ἴδια θεία ὀργὴ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἔφτιαξε μαστίγιο ἀπὸ σκοινιὰ καὶ ἔδιωξε τοὺς ἐμπόρους ἀπὸ τὸ ναό. Ἡ φλογερή του ὀργὴ ἔκαιγε τοὺς ἀσεβεῖς. Ὑποκριτὲς ἔλεγε ἐκείνους ποὺ ἦταν τέτοιοι στὴν πραγματικότητα. Ἦταν ἀνάγκη νὰ τοὺς ἐλέγχει μπροστὰ στὸν λαό, νὰ τοὺς βγάλει τὸ προσωπεῖο τῆς εὐλαβείας, νὰ δείξει τὸ πραγματικό τους πρόσωπο, γιὰ νὰ καταλάβουν οἱ ἄλλοι πὼς οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ εἶναι ψεῦτες. Πολὺ σωστὴ καὶ δικαιολογημένη ἦταν στὸ στόμα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἡ λέξη «ὑποκριτά», ποὺ Αὐτὸς εἶπε γιὰ τὸν ἀρχισυνάγωγο. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ὀνομασία ποὺ ἔδωσε στοὺς Γραμματεῖς καὶ τοὺς Φαρισαίους λέγοντάς τους ὄχι μόνο ὑποκριτὲς ἀλλὰ καὶ «ὄφεις» καὶ «γεννήματα ἐχιδνῶν».
Διαβᾶστε τὸ 23ο κεφάλαιο τοῦ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγελίου καὶ θὰ δεῖτε πόση ἀλήθεια ὑπάρχει στὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ γιὰ τοὺς Φαρισαίους, ὅτι πολὺ δικαιολογημένα τοὺς ἔδωσε αὐτὲς τὶς προσωνυμίες.

Δικαιολογημένα δὲν ὀνομάστηκε ὁ Ἡρώδης ἀλεπού; Γιατί τὸν εἶπε ἀλεπού ὁ Κύριος; Τί διακρίνει τὴν ἀλεπού μεταξὺ τῶν ἄλλων ζώων; Εἶναι γνωστὴ ἡ πονηριά της, πῶς ξεγελάει καὶ τὸν κυνηγὸ καὶ τὸ θῦμα της. Ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἔλεγε τὸν Ἡρώδη ἀλεπού, τὸ ἔκανε γιὰ νὰ ἐλέγξει τὴν πονηριά του, τὴν τάση του γιὰ προδοσία. Αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριος γιὰ τὸν Ἡρώδη δὲν ἦταν προσβολὴ ἀλλὰ δικαιολογημένος καὶ σωστὸς ἔλεγχος.
Γιατί γιὰ τὸν ἀπόστολο Πέτρο ὁ Χριστὸς χρησιμοποίησε τὴν τρομερὴ αὐτὴ λέξη «Σατανᾶ»; Γιατὶ ὅταν ἄκουσε ὁ ἀπόστολος πὼς ὁ Κύριος πρέπει νὰ προδοθεῖ, νὰ σταυρωθεῖ καὶ νὰ πεθάνει φοβερὸ θάνατο γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἄρχισε νὰ ἀντιλέγει προσπαθώντας νὰ Τὸν πείσει νὰ λυπηθεῖ τὸν ἑαυτό του.
Αὐτὸ δὲν εἶναι τὸ ἔργο τοῦ Σατανᾶ; Ὁ Σατανᾶς δὲν προσπαθοῦσε νὰ ἀποτρέψει τὴν θυσία ποὺ ἤθελε νὰ προσφέρει ὁ Χριστὸς στὸν Γολγοθᾶ; Μὲ τὸ στόμα τοῦ ἀποστόλου μιλοῦσε τότε ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς γι’αὐτὸ καὶ εἶπε ὁ Κύριος τὸν σκληρὸ αὐτὸ λόγο· «ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων» ( Μτθ. ιϛ´ 23).
Βλέπετε ποιά εἶναι ἡ διαφορά μεταξύ ὕβρεως καὶ ἐλέγχου; Πρέπει νὰ ἐλέγχουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὅταν βλέπουμε κάποια σφάλματα. Καὶ οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νὰ ἐλέγχουν δημοσίως τοὺς ἁμαρτωλούς, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Καὶ μᾶλλον εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ κάνουν.

ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας: «ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ», τ. Γ´, σελ. 267-282, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2003.

Κράτα ΧΡΙΣΤΕ μου, την Ελλάδα μην σου φύγει


Κράτα ΧΡΙΣΤΕ μου, την Ελλάδα μην σου φύγει εν μέσω των σημερινών επιθέσεων των αντίχριστων δυνάμεων.

Γνωρίζουμε ότι ο ΚΥΡΙΟΣ "εξήλθε νικών και ίνα νικήση" (Αποκάλυψη του Ιωάννη του Θεολόγου ) και επειδή ζούμε μέρες ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ που αδυνατούν τα ανθρώπινα να δώσουν λύσεις , να καταφεύγουμε σε αυτό που έλεγε για τον καθένα πιστό ο Γέροντας Ιωήλ Γιαννακόπουλος και να συμπεριλαμβάνουμε και την πατρίδα μας που βιώνει άσχημες καταστάσεις. (Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας) 
"Όταν πηγαίνεις να κάμεις την προσευχή σου, • να θυμάσαι τα πάθη σου• τα αδύνατα σημεία σου• την ευκολία, με την οποία ξεφεύγεις και πέφτεις!
Να θυμάσαι, ότι ο Χριστός μπορεί να σε συγκρα­τήσει• και να σε δυναμώσει• και να σε βοηθήσει να νικήσεις•
• να γονατίζεις λοιπόν ενώπιον Του και να Τον ικετεύεις:
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
Και μη φοβείσαι. Δεν θα σε αφήσει. Είναι φιλάν­θρωπος. Και φιλόψυχος" .

Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Γιαννακόπουλος

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com

Να πούμε και κάτι άλλο επίκαιρο


«Όπως σε ένα καράβι το ελάττωμα ενός κωπηλάτη δεν συνιστά μεγάλο κακό, ενώ εκείνο του καπετάνιου θέτει σε κίνδυνο όλο το πλοίο, έτσι και όταν ο ηγεμόνας αμαρτάνει, ζημιώνει όλους τους υπηκόους του». ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ ΛΙΜΝΗΣ - ΡΩΣΙΑ- 9 ΙΟΥΝΙΟΥ η μνήμη αυτού , την ίδια μέρα που τιμούμε και τον ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ