.
Τι είδε ο Πάπας στη Νίκαια;
Γράφει ο Μέτοικος
«ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀσεβῶν οὐ μὴ καθίσω»
Έχασε ο π.Βαρθολομαίος. Τα Παλαίφατα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας δεν «τσίμπησαν» το Φαναριώτικο δόλωμα της Πενταρχίας.
Οι προκαθήμενοι Αντιοχείας Ιωάννης και Ιεροσολύμων Θεόφιλος δεν παρέστησαν στο πανήγυρη της Νίκαιας και, δεν συμμετείχαν στη θρονική γιορτή του Αγίου Ανδρέα στο Φανάρι τη μεγαλοπρέπεια της οποίας ζήλεψαν οι ουνίτες, αφού, οι ιεροψάλτες έψαλαν μελωδικότατα το πολυχρόνιο του αιρεσιάρχη Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ πριν από το πολυχρόνιο του π.Βαρθολομαίου τον οποίο ο ρωμαίος ποντίφικας αν και «αγαπημένος αδελφός του» ποτέ δεν αποκάλεσε Οικουμενικό.
Πάντως, οι Φαναριώτες επαίρονται και πανηγυρίζουν, γιατί ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θυμίζοντας την εποχή της λατινοκρατίας και, ως βεβαίωση της παπικής πρωτοκαθεδρίας, ανέγνωσαν στην Ιταλική! γλώσσα το «Πάτερ ημών» στην τάχα μου «καρδιά της ρωμιοσύνης».
Η 1700η επέτειος της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας μπορεί να ενίσχυσε την εκκλησιαστική ενότητα του Κωνσταντινουπόλεως με τον Πάπα Ρώμης Λέοντα ΙΔ΄ και «αγαπημένο αδελφό» του π.Βαρθολομαίου, όμως, διεύρυνε το χάσμα που χωρίζει τους Ορθοδόξους Χριστιανούς από τους ψευδοπροφήτες του Φαναρίου «οἵτινες ἔρχονται πρὸς [ἡμᾶς] ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες».
«Ας ακούσουμε όλες τις φωνές των πιστών για ενότητα», είπε ο π.Βαρθολομαίος στη Νίκαια Βιθυνίας. Ποιών πιστών; Αυτών που εκπροσωπήθηκαν από είκοσι αιρετικές «εκκλησίες», ομολογίες, κοινότητες και εκκλησιαστικούς οργανισμούς στη φιέστα της Νίκαιας ή τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων λαών που μένουν παγερά αδιάφορα στο «εκκλησιαστικό παιχνίδι εξουσίας» του π.Βαρθολομαίου;
Ποιοι πιστοί κραυγάζουν για ενότητα; Αυτοί που απαγγέλουν και ακούν το «Πιστεύω» στην Αγγλική γλώσσα;
Για τον Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ που δεν διαφέρει καθόλου στις λογικές της καθολικής επιβολής της βατικάνιας αίρεσης σε όλους χριστιανούς από τον προκάτοχό του Λέοντα Θ΄ που, με υπογεγραμμένη τη Βούλα αφορισμού έστειλε στην Βασιλεύουσα των Πόλεων τον καρδινάλιο Ουμβέρτο για να επιβάλει τις δογματικές κακοδοξίες των Λατίνων στους Ορθοδόξους και, τελικά, να αφορίσει στις 16 Ιουλίου του 1054 στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη Μιχαήλ Α’ Κηρουλλάριου τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, το πανηγύρι στη Νίκαια δίνει «έμφαση σε όσα ενώνουν και όχι σε όσα χωρίζουν» Ορθοδόξους και αιρετικούς.
Τα όσα χωρίζουν τους «διακόνους του Θεού», αυτούς που είναι «ναὸς θεοῦ ζῶντος» με τους αιρετικούς Λατίνους και τους απίστους περιγράφονται στην προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου : «…τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελιάρ, τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;».
Τι μπορεί, όμως, να ενώνει Ορθοδόξους Χριστιανούς με αιρετικούς Λατίνους, εκτός από το πνεύμα της πονηρίας και το θράσος της απόλυτης εξουσίας που, ο πάπας Λέοντας ΙΔ΄ είδε τόσο στη Νίκαια όσο και στο Φανάρι, ότι ο π.Βαρθολομαίος έπαψε να ενσαρκώνει;
Τι είδε ο πάπας Λέων ΙΔ΄ στη Νίκαια και τι στο Φανάρι;
Στη γιορτή για τα 1700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια που, μόνον «απτή εκδήλωση της ενότητας Ανατολικής και Δυτικής Χριστιανοσύνης, των τεσσάρων Πατριαρχών της Ανατολής και του Πάπα» δεν ήταν, ο Πάπας Λέοντας ΙΔ΄ είδε την εκκλησιαστική μοναξιά του π.Βαρθολομαίου που την έκανε θλιβερή, η άχρωμη δίπλα του παρουσία του κ. Χορευτάκη.
Στο Φανάρι ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ είδε και αντιλήφτηκε ότι ο π.Βαρθολομαίος καταστρέφοντας «το πνεύμα εμπιστοσύνης, εκτίμησης και αμοιβαίας ευσπλαχνίας» ανάμεσα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες, περιόρισε την οικουμενικότητα του Θρόνου της Βασιλεύουσας Πόλης στα όρια του περίκλειστου κτηριακού συγκροτήματος που στεγάζει τις διοικητικές υπηρεσίες του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Στον Ναό του Αγίου Γεωργίου είδε έναν πέμπελο εκκλησιαστικό ταγό κουρασμένο και πνευματικά αποκομμένο από την Ορθόδοξη κοινότητα.
Ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ είδε ιδίοις όμμασι την εκκλησιαστική απομόνωση του υπέργηρου ιεράρχη Βαρθολομαίου τόσο στη Νίκαια, όσο και στο Φανάρι.
Η άρνηση των Πατριαρχών Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, παρά την παρακλητική πρόσκληση του π.Βαρθολομαίου και τις πιέσεις που τους ασκήθηκαν, να παραβρεθούν στις εκδηλώσεις για τα 1700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια και, δευτερευόντως, στη θρονική γιορτή του Αγίου Ανδρέα κραυγάζουν την αποξένωση του Κωνσταντινουπόλεως από το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας Χριστού.
Ποιο το νόημα και κέρδος για το κράτος του Βατικανού, από μια συμφωνία κοινού εορτασμού του Πάσχα με τον Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο όταν η εκκλησιαστική απομόνωσή του από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες μαρτυρά πως δεν είναι πια σε θέση να επαναλάβει και, κυρίως, να επιβάλει τη θέληση του με το εωσφορικό : «Είτε αρέσει στους φίλους μας… είτε δεν αρέσει, αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν την λύση που θα δώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο [για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα, Ορθοδόξων και πλανεμένων Λατίνων] διότι δεν έχουν άλλη επιλογή».
Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν επιλογές. Το απέδειξαν οι φάροι πνευματικότητας, τα Παλαίφατα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων.
Ὄνειρον Σκιᾶς ὁ Μέγας Θρίαμβος τῆς Νικαίας
Δὲν ὑπῆρξε γελοιωδεστέρα καὶ πτωχοτέρα θρησκευτικὴ ἐκδήλωσις ἀπὸ ἐκείνην τῆς Νικαίας (28/11/2025).
Ἄραγε πρέπει νὰ γελάσωμεν ἢ νὰ δακρύσωμεν;
Ὄνειρον Σκιᾶς ὁ Μέγας Θρίαμβος τῆς Νικαίας
i. Ἄλλα οἱ ἄνθρωποι βούλονται, καὶ ἄλλα ὁ Θεὸς κελεύει
Γράφει ο Παναγιώτης Κοσμίδης
Εἶναι πασίγνωστον ὅτι ὁ Πάπας Φραγκῖσκος καὶ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, προετοίμαζον λαμπρές ἐκδηλώσεις καὶ πανηγυρικοὺς ἑορτασμούς, μὲ σκοπὸ τὸν συνεορτασμὸ τοῦ Πάσχα Παπικῶν καὶ Ὀρθοδόξων, καθὼς καὶ τὴν μνήμη τῶν 1.700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νικαίας (325).
Ὁ Τριαδικὸς Κύριος ὀνομάζεται ὁ Ὕψιστος, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἐγγύτατος, ὁ κρίνων ἐν χρόνῳ καὶ τρόπῳ ἀκατανοήτῳ. Πρὸ τῶν τελετουργιῶν, ὁ Πάπας ἀσθενεῖ βαρέως. Κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα δέχεται δημοσίως τὸν Ἀντιπρόεδρο τῶν ΗΠΑ, Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς. Τὴν ἐπομένη ἡμέρα εὑρίσκεται νεκρός, φέροντας σοβαροὺς μώλωπες ἐπὶ τοῦ προσώπου.
Τὴν 8ην Μαΐου 2025 ἐκλέγεται ὁ πρῶτος Ἀμερικανὸς Καρδινάλιος ὡς Πάπας, ὁ Λέων ΙΔ΄, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται πολιτικῶς εὐνοούμενος τοῦ Ντόναλντ Τράμπ. Οὗτος ματαιώνει τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν προγραμματισμένων ἐκδηλώσεων. Μετὰ πιέσεις καὶ ἱκεσίες ἐκ μέρους τοῦ Φαναρίου, συγκατατίθεται τελικῶς νὰ συμμετάσχῃ στὸν συνεορτασμὸ τῆς Νικαίας.
Ἀξιοσημείωτον δὲ εἶναι ὅτι πλῆθος ἀνεξαρτήτων ἐρευνητῶν ὑποστηρίζουν, μετὰ τεκμηρίων, ὅτι πολυάριθμοι ὑψηλόβαθμοι Καρδινάλιοι τῆς Δύσεως εἶναι μυημένοι στὴν Τεκτονία.
Ἰδιαίτερα, ὁ ἁγιοποιηθεὶς Πάπας Ἰωάννης Παῦλος Β΄ (1978–2005) ἦρε τὸν ἀφορισμὸκατὰ τῶν Μασόνων. Παραδόξως, ὁ προκάτοχός του Ἰωάννης Παῦλος Α΄ ἐβίωσε μόνον τριάκοντα τρεῖς (33) ἡμέρες ὡς Πάπας (26/8–28/9/1978), γεγονὸς ποὺ ἐγέννησε ποικίλους συνειρμούς· ἐφάνη ὡς ἀποσταλεὶς νὰ συναντήσῃ τάχιστα τὸν Ἀπόστολο Πέτρο.
ii. Ἀποτυχημένη κωμῳδία – ἐπιτυχὴς τραγῳδία
Κατά πρῶτον, ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τὸν Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ἐρντογάν στὴν Ἄγκυρα· ἄνδρα φέροντα τέκνα μὲ ὀνόματα φορτισμένα συμβολικῶς-Χροστιανικῶς: κόρην “Σουμελᾶ”, υἱὸν “Μπιλάλη” καὶ γαμβρὸν μὲ τὸ ἐπώνυμον Μπαϊρακτάρης (ὄνομα ταυτιζόμενο μὲ ἐκεῖνο τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου). Ἄραγε πρόκειται περὶ κρυπτοχριστιανῶν, κρυπτορωμιῶν ἢ ἀπλῶς δυνάμει ἐξομοτῶν;
Ὁ Πάπας προκάλεσε τὸ ρωμαίικο αἴσθημα, ὅταν ἀπεδέχθη νὰ καταθέσῃ στέφανον στὸ μνημεῖον τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ, τοῦ σφαγέως Ρωμιῶν καὶ Ἀρμενίων.
Γνήσιος διάδοχος ἀνθελληνικῶν προκατόχων, μολονότι ἐπέλεξε τὸ Ἑλληνικὸ ὄνομα Λέων – Λεωνίδας. Ὑπενθυμίζεται τὸ ἀνοσιούργημα τοῦ Πάπα τοῦ 1919: μετὰ τὴ λῆξη τοῦ Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καὶ τὴν ἥττα τῆς Τουρκίας, οἱ Βρετανοὶ εἶχαν προτείνει δικαίως τὴν ἀπόδοσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἰς τοὺς Ἕλληνες. Ὁ τότε Πάπας σαμποτάρισε λυσσαλέως τὸ δίκαιον αἴτημα, δηλώνοντας ὅτι «προτιμᾷ τὴν ἡμισέληνον ἐπὶ τῆς Ἁγίας Σοφίας παρὰ τὸν Ἑλληνικὸν Σταυρόν». Προσέτι, καὶ κατὰ τὴ Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ τοῦ 1922 ἀπήστειλε πρῶτος συγχαρητήριο τηλεγράφημα πρὸς τὸν Κεμάλ.
iii.iii. Ἀποτυχημένη κωμῳδία – ἐπιτυχὴς τραγῳδία
Δὲν ὑπῆρξε γελοιωδεστέρα καὶ πτωχοτέρα θρησκευτικὴ ἐκδήλωσις ἀπὸ ἐκείνην τῆς Νικαίας (28/11/2025). Ἄραγε πρέπει νὰ γελάσωμεν ἢ νὰ δακρύσωμεν;
· Ἐτελέσθη ἐκτὸς τοῦ Ἱ. Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Νικαίας, ὁποῖος ἀρχικῶς κατήντησε ἐρείπιο καὶ μετετράπη προσφάτως εἰς τέμενος.
• Ἀπὸ τοὺς δεκατέσσερις Προκαθημένους τῆς Ὀρθοδοξίας, παρόντες ἦσαν μόνον δύο· ἀπουσιαζόντων τῶν δώδεκα, γεγονὸς ποὺ συνιστᾷ σαφῆ ἀποδοκιμασία.
• Παρέστη μόνον ὁ Προκαθήμενος Πάσης Ἀφρικῆς, ἄνευ ἀμφίων, ὡς πτωχὸς συγγενής. Ὁ πρῶτος τιτλοφόρος Πάπας τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ἀλεξανδρείας, ὑφίσταται πλέον ὕβριν καὶ ἀπὸ Ρώμην καὶ ἀπὸ Κωνσταντινούπολιν.
• Τὸ κλίμα ἦτο ψυχρό, παγωμένο, σχεδὸν περιφρονητικό ἐκ μέρους τοῦ Πάπα, παρὰ τὶς φιλότιμες προσπαθεῖες τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ἡ κατήφεια ἐπικρατοῦσε καθολικά.
iv. Βαρθολομαῖος ἄνευ ἀμφίων, ἐκ φόβου καθαιρέσεως ἐκ Μόσχας
• Ὁ Πάπας ἐνεδύθη ἐπισκοπικὰ ἄμφια: ὠμοφόριον καὶ ἐπιτραχήλιον. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, οὐδέν. Μόνον τὸν λεγόμενον “αὐτοκρατορικὸν μανδύαν”, ὁ ὁποῖος δὲν ἀποτελεῖ ἐκκλησιαστικὸ ἄμφιον, ἀλλὰ ἐνδυμασία κοσμικῆς–παραδοσιακῆς προελεύσεως.
• Ἐὰν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐνεδύετο λειτουργικὰ ἄμφια, θὰ ἐξέφραζε ἐμπράκτως ἀναγνώρισι παπικῶν πρωτείων καὶ ἀλαθήτου, δηλαδὴ ἀποδοχὴ ὑπεροχῆςτοῦ Πάπα. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ θὰ σήμαινε τὸν ἑκουσίον του ὑποβιβασμὸ εἰς ἁπλὸν ὑποτακτικὸν, ἄνευ οἱασδήποτε ἀξίας.
• Προφανῶς, ἵνα μὴ θεωρηθῇ ὡς συμπροσευχή, καὶ ἵνα μὴ προκληθῇ ἐπισήμως καθαίρεσις αὐτοῦ ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας – μετὰ καὶ ἄλλων Πατριαρχῶν – ἐπελέγη ἡ σιωπηρὰ καὶ ἔντιμη ὑποχώρησις.
v. Ἀπόντες ἅπαντες οἱ Ἕλληνες Ἐπίσκοποι
• Ἀξιοπρόσεκτον εἶναι ὅτι ἐκ τῶν περίπου διακοσίων πεντήκοντα (250) Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων, οὐδεὶς παρέστη· οὔτε ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οὔτε ἐκ τῆς Διασπορᾶς, πλὴν ὀλίγων στενῶς προσκειμένων εἰς τὸ Φανάρι καὶ τοῦ ἐν Ἀμερικῇ Ἐλπιδοφόρου.
• Φυσικῶς, ἀπούσιασαν καὶ οἱ λοιποὶ σχεδὸν χίλιοι Ἐπίσκοποι τῆς καθόλου Ὀρθοδοξίας, ἐκ τῶν δεκατεσσάρων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.
• Κατὰ τὴν θρονικὴν ἑορτὴν τῆς 30ῆς Νοεμβρίου 2025, στὸ Φανάρι, παρόντος καὶ παρακολουθοῦντος τοῦ ἀμφιεσμένου Πάπα, ἐνεδύθησαν μόνον ὀκτὼ (8) Ἐπίσκοποι – ἄνευ Μίτρας καὶ ἐκκλησιαστικῆς βαρύτητος. Τὸ Φανάρι οὔτε καν τὸν συμβολικὸν ἀριθμὸν τῶν δώδεκα (12) Ἀρχιερέων δὲν κατόρθωσε νὰ συγκεντρώσῃ.
• Μόνον ὁ Προκαθήμενος Πάσης Ἀφρικῆς ἐλειτούργησε κανονικῶς, φορῶν ἀφρικανικὴν Μίτραν.
• Οἱ Ἕλληνες Ποιμένες, προφανῶς, δὲν ἐτόλμησαν νὰ παραστοῦν, φοβούμενοι τὴν ἀντίδρασι καὶ τὴν ἀγανάκτησι τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος. Ἀκόμη καὶ οἱ λεγόμενοι «νεωτερίζοντες» ἐφρόντισαν νὰ ἀποφύγουν τὸν δημόσιον ἐξευτελισμόν.
vi. Ἀπόντες οἱ Καθηγούμενοι – σιωπὴ καὶ δειλία
• Ἐξίσου ἀποκαρδιωτικὴ ὑπῆρξε ἡ παντελὴς ἀπουσία Καθηγουμένων: οὔτε Ἁγιορειτῶν, οὔτε Ἑλλαδιτῶν, οὔτε Κυπρίων. Κανείς δὲν ἐτόλμησε νὰ παραστῇ.
• Ἔτι χειρότερον, καμμία Ἱερὰ Μονὴ δὲν ἐξέδωσε ἐπίσημη ἀνακοίνωσι καταδικῆς — οὔτε ἀνδρική, οὔτε γυναικεία. Ἰδιαιτέρως τὸ Ἅγιον Ὄρος, παρὰ τὴν πνευματικὴν καὶ ἱστορικὴν του εὐθύνη, τηρεῖ ἀπόλυτη σιωπή, πλὴν τῆς ζηλωτικῆς Ἱ. Μονῆς Ἐσφιγμένου, μὲ τοὺς ἀναλγήτως καὶ πολυετῶς πολιορκουμένους ἑκατὸν εἴκοσι (120) Πατέρες.
vii. Ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ ὁμοφωνία τῶν Θεοφόρων Πατέρων
«Ἡ ἐγκατάλειψις τοῦ Παπικοῦ Πρωτείου ἰσοδυναμεῖ μὲ ἄρνησι τοῦ Εὐαγγελίου», ὁμολογεῖ ὑψηλόβαθμον παπικὸν στέλεχος. Οἱ Παπικοὶ παραμένουν ἀμετακίνητοι στὸ Πέτρειον ψευδόγμα.
Ἀντιθέτως, στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία κυριαρχεῖ τὸ Consensus Patrum, ἡ ὁμοφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἀπὸ τὸν ΙΑ΄ ἕως τὸν ΙΕ΄ αἰῶνα ἐπεχειρήθησαν δεκατρεῖς (13) ἐνώσεις μὲ τὸν Παπισμόν, ὅλες ἀτελέσφορες. «Οἰκονομίαν εἶναι τὸ πρᾶγμα καὶ οὐ καινοτομίαν», διετείνετο ὁ Αὐτοκράτωρ Μιχαὴλ Παλαιολόγος, πιέζων γιὰ ἕνωσι. Ὅμως, μὲ ἀναξίους ἡγέτες ἐπέρχεται ἡ κατάρρευσις τῶν ὁραμάτων, τῶν προσδοκιῶν καὶ τῶν ἐλπίδων τοῦ λαοῦ.
Ἡ αἵρεσις δὲν μεγαλύνει τὴν Ἐκκλησίαν· τὴν συρρικνώνει. Δὲν ἐμπλουτίζει τὴν ἱερὰν ἐμπειρίαν· τὴν ἀπονευρώνει. Πῶς δύναται νὰ εἰσέλθῃ κανείς εἰς μάνδραν προβατοσχήμων λύκων;
Ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος: «Ἡ Νέα Ἐποχὴ δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἀδειάσουν οἱ Ἐκκλησίες, ἀλλὰ νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ἀλλοιωμένου φρονήματος καὶ πίστεως».
ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΙΣ
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Λέων ιδ’
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Λέων ιδ’
Πάπας Λέων ιδ’, καταθέτων στέφανον στό μαυσωλεῖο τοῦ σφαγέως Κεμάλ
Πάπας Λέων ιδ’ καί Ἐρντογάν
. Βαρθολομαῖος, Πάπας Φραγκῖσκος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Φραγκῖσκος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Βενέδικτος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Φραγκῖσκος
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Ἰωάννης Παῦλος β’
Πατρ. Βαρθολομαῖος, Πάπας Ἰωάννης Παῦλος β’
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Φανάρι: ο πάπας Λέων μνημονεύθηκε ως ορθόδοξος επίσκοπος ενώπιον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου!
σ.σ. Ανυπόφορη η μπόχα της κλίκας του Φαναρίου. Πώς ανέχονται αυτήν την κατάσταση οι Ελλαδίτες επίσκοποι; Που όχι μόνο την ανέχονται αλλά δέχονται και διαταγές από αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος έχει θέσει από μόνος του τον εαυτό του ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Κατά τη διάρκεια της εκτενούς δέησης στο Φανάρι, ο διάκονος ανέκραξε: «Έτι δεόμεθα υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Λέοντος και αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου».
Στις 29 Νοεμβρίου 2025 στον ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι πραγματοποιήθηκε δοξολογία με τη συμμετοχή του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και του Ρωμαιοκαθολικού πάπα Λέοντα. Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας έγινε ειδική δέηση για την υγεία των δύο εκκλησιαστικών ηγετών, με το όνομα του ποντίφικα να αναφέρεται πρώτο με την ένδειξη «αγιώτατος».
Κατά τη διάρκεια της εκτενούς δέησης, ο διάκονος είπε τα εξής:
«Έτι δεόμεθα υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Ρώμης Λέοντος και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου, και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν». Μετά από αυτό, η χορωδία έψαλε τρεις φορές: «Κύριε, ελέησον».
Εκείνη την ώρα, ο πάπας Λέων και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος βρίσκονταν στο σολέα στις δύο πλευρές των Βασιλικών πυλών.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας, η χορωδία έψαλε πολυχρόνιο τόσο για τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο όσο και για τον πάπα Λέοντα: «Κύριε, φύλαξε εις πολλά έτη τον Αγιώτατο Πάπα μας Λέοντα… Κύριε, Θεέ μας, τον Πανιερώτατο και Μακαριώτατο Πατριάρχη μας Βαρθολομαίο, Οικουμενικό».
[σ.σ. Ορθότερα : …. Τον αγιώτατον και μακαριώτατον πάπαν Ρώμης κύριον κύριον Λέοντα, Κύριε φύλαττε αυτόν εις πολλά έτη…]
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος, ιεράρχες των Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως και Ρώμης, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικλ Ρίγας.
Κατά τη διάρκεια της δοξολογίας, ο πάπας και ο Πατριάρχης διάβασαν το «Πάτερ ημών» στα λατινικά. Στη συνέχεια, στέκονταν στις Βασιλικές πύλες κι ευλόγησαν συγχρόνως το ποίμνιο.
Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Ἕνα φτηνό καί κακοπαιγμένο θέατρο εἴδαμε λοιπόν τελικά, δίχως ἰδιαίτερη οὐσία. Βεβαίως δέν ὑποτιμοῦμε τήν μιασματική βαρύτητα πού εἶχαν οἱ ἐναγκαλισμοί καί οἱ συμπροσευχές καί τά πολυχρόνια, ἀλλά μέ τέτοιες βεβηλώσεις ἔχουμε πλέον (δυστυχῶς) συνηθίσει. Τό σημαντικότερο εἶναι πώς καμία ἀπόφαση δέν ἐλήφθη καί τό μόνο στό ὁποῖο μπόρεσαν νά φτάσουν (ἐπί τοῦ παρόντος) οἱ ἐπί κεφαλῆς τῶν δύο σφηκοφωλιῶν, ἦταν μία διακήρυξη γεμάτη συμβουλές καί εὐχολόγια, πού ἀναμηρυκάζει ἁπλῶς γιά πολλοστή φορά τά πασίγνωστα πλέον ἀγαπουλίστικα τετριμμένα.
Τίποτε δέν εἴδαμε ἐπίσης (ὅπως ἀκριβῶς ἀναμέναμε) καί στό θέμα τῶν ὑποχωρήσεων πού δῆθεν θά ἔκανε ὁ ἀντίχριστος τῆς Ρώμης: γιατί ὅσοι γνωρίζουμε τά πράγματα, ξέρουμε πολύ καλά ὅτι ἀπό τήν μέρα πού ξεκίνησαν αὐτοί οἱ λεγόμενοι διαχριστιανικοί διάλογοι ἐδῶ καί 7 περίπου δεκαετίες, ὁ Παπισμός δέν ὑποχώρησε καί δέν παρεξέκλινε ποτέ οὔτε μισό ἑκατοστό ἀπό τίς πλάνες του. Αὐτό γιά κάποιους ἀφελεῖς πού πανηγύρισαν τό ἄνευ filioque Σύμβολο τῆς Πίστεως πού ἀπήγγειλε προχτές στήν Νίκαια ὁ Πάπας, ἐνῷ στήν πραγματικότητα ἦταν μία ἀπολύτως ἀνέξοδη γιά τόν ἴδιο «ὑποχώρηση» (ἄλλωστε ὅσες φορές συμπροσεύχονται παπικοί μέ δικούς μας σέ ὀρθοδόξους ναούς ἔτσι ἀκριβῶς τό λένε τό «Πιστεύω», ὡς στάχτη στά μάτια τῶν ἀνοήτων).
Μία βέβηλη ἀλλά καί ἀποτυχημένη παράσταση εἴδαμε λοιπόν, στήν ὁποία ἔλαμψαν μέ τήν ἀπουσία τους σχεδόν ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Ὁ Ἀρχοντώνης εἶχε ὀνειρευτεῖ κάποτε μία περίπου πανορθόδοξη μάζωξη στήν ὑποδοχή τοῦ βδελύγματος τοῦ Βατικανοῦ καί ἀντ’ αὐτοῦ τον ὑποδέχτηκε τελικά σχεδόν μόνος του, παρέα μέ τόν ὁμόφρονά του ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια, τόν Ἐρντογάν καί τούς ἄνευ ποιμνίου καί ἐκκλησιαστικῆς ἰσχύος ρασοφόρους ὑφισταμένους του.
Παρ’ ὅλα αὐτά ὅμως δέν ὑπάρχουν οὔτε καί λόγοι ἐφησυχασμοῦ γιά ἐμᾶς. Κάθε ἄλλο. Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι στήν κορύφωσή του, τό σχέδιο γιά τήν ὑποταγή καί βύθιση τῆς Ὀρθοδοξίας στόν νεοεποχίτικο ὑπόνομο προχωρᾶ καί ἄν κάποιες κρίσιμες ὑπογραφές καί ἀνακοινώσεις πῆραν μία ἀναβολή ἀκόμη, εἶναι βέβαιο ὅτι σύντομα θά ἐπανέλθουν στό προσκήνιο μέ τρόπο ἀκόμη πιό ἐφιαλτικό.
Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά γρηγοροῦμε...
Αν αύριο έρθει ένας Πατριάρχης...
Αν αύριο έρθει ένας Πατριάρχης και πει ότι πρέπει να ενωθούμε με τον Πάπα, αυτοί που θα τον ακολουθήσουν θα είναι αυτοί που θα προδώσουν τον Χριστό.
Άγιος Γέροντας Σάββας Αχιλλέως
Πορφυρίτης: «Λίγο πρίν τό χάραμα…, λίγο πρίν τό χάραγμα…»
Πορφυρίτης
Ἠλεκτρονική ταυτότητα! Προσωπικός ἀριθμός! Ἡ νέα ἠλεκτρονική δικτατορία. Ἡ μετατροπή τοῦ ἐλεύθερου προσώπου σέ ἀριθμό, σέ μᾶζα. Σφίγγει ὁ κλοιός διαρκῶς. Ὁδηγούμαστε σέ μιά πρωτότυπη ψηφιακή σκλαβιά, χωρίς ἐπιστροφή. Κι ὅμως, ὑπάρχουν συμπολῖτες μας τελείως ἀνυποψίαστοι! Ὑπάρχουν συμπολῖτες μας χριστιανοί, πού ἀκόμη ὑποστηρίζουν ἕναν ἀφορισμένο, πολέμιο τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Πατρίδας μας, πού βρίσκεται, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μας, στό «πηδάλιο» τοῦ κράτους! Κάποιον[1] πού δέν ἔχει δώσει οὔτε ἕνα μικρό δεῖγμα ἀγάπης πρός τήν Πίστη μας καί τήν Πατρίδα μας. Τό ἀντίθετο μάλιστα: Ἡ Ὀρθοδοξία διώκεται ἀπηνῶς καί ἡ Πατρίδα παραδίδεται ἔρημη, γηρασμένη, κατακαμμένη καί πληγωμένη, σέ χέρια ἀλλοθρήσκων! Καί ἐνῶ ὅλα βαίνουν πρός πλήρη διάλυση (Ὀρθόδοξη Πίστη, Παιδεία, Ὑγεία, Ἄμυνα, Οἰκονομία, Οἰκογένεια, Ἀσφάλεια τοῦ πολίτη, Δημογραφικό, κλπ), προχωρᾶ στό προτελευταῖο κτύπημα: τήν ἐπιβολή τοῦ ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, παρά τή θέληση τῶν Ἑλλήνων. Χριστιανοί, τί δέν καταλαβαίνετε;
Σημεῖα τῶν καιρῶν!; Ἀπορίας ἄξιον! Ἀκόμη καί ὁ γλυκύτατος ὅσιος Παΐσιος ἀναρωτιέται, στό κείμενο πού ἔγραψε μέ τά ἁγιασμένα χεράκια του: «Τὸ παράδοξο ὅμως, καί πολλοὶ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, ἐκτὸς ποῦ δείνουν δικές των ἐρμηνείες, φοβάνται καί αὐτοί τόν κοσμικό φόβο τοῦ φακελλώματος, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦν πνευματικὰ, καί νά βοηθήσουν τοὺς Χριστιανοὺς μέ τήν καλή ἀνησυχία, καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν θεϊκή παρηγοριᾶ. Ἀπορῶ! δέν τούς προβληματίζουν ὅλα αυτὰ τα γεγονότα; γιατί δὲν βάζουν ἔστω ἕνα ἑρωτηματικό γιὰ τῆς ἐρμηνείες τοῦ μυαλοῦ τους; Κι’ἄν ἐπιβοηθοῦν τόν ἀντίχριστο για τό σφράγισμα, πῶς παρασύρουν καί ἄλλες ψυχές στήν ἀπώλεια;»[2]
Καί «τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας»[3]! Μυστικῶς, γιά αὐτούς πού βλέπουν ὀμιχλωδῶς ἕνεκα τῆς ἀμετανοήτου ἁμαρτίας, ἀπροκάλυπτα, γιά τούς φωτισμένους πνευματικούς πατέρες καί γιά τό μικρό ποίμνιο. Τό ἱερό κείμενο τῆς Ἀποκάλυψης ξετυλίγεται μπροστά στά μάτια μας. Βιώνουμε τήν δυσώδη ἀνάσα τοῦ Θηρίου καί τήν ἐπίδειξη ἐπιβολῆς ἐξουσίας τῶν χάρτινων ὑπηρετῶν του. Ζήσαμε καί ζοῦμε τήν ἀπόλυτη «ἀποκαλυπτική» δυστοπία· «Οὐδείς δύναται χωρίς Α.Μ.Κ.Α. νά ἀπασχοληθεῖ ὡς μισθωτός ἤ ὡς μή μισθωτός…»[4].Χρησιμοποιοῦν ἀκόμη καί παρόμοιες ἀποκαλυπτικές φράσεις…«Μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι…»[5]. Παρομοίως, θά λέγαμε, ὅτι οὐδείς δέν ἐδύνατο «ἀγοράσαι ἤ πωλῆσαι» ἤ ἐργάζεσθαι[6], χωρίς τήν ὑποχρεωτική ἐπίδειξη πιστοποιητικοῦ ἤ βεβαίωσης ἐμβολιασμοῦ ἤ νόσησης, στήν περίοδο τῆς «κορωνοϊκῆς» σκλαβιᾶς. Καί ἕπονται τά χειρότερα…
Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὅτι μέσα σέ αὐτό τό ζοφερό καί ἀποκαλυπτικό κλίμα, πάπες καί παπίσκοι, συμμετέχουν ἐνεργά στό «Μυστήριο τῆς Ἀνομίας» ἔχοντας ὡς μοναδικό σκοπό τῆς ἐπίγειας ζωῆς τους, τό πῶς θά συναχθοῦν καί θά συνεβουλευθοῦν «ἵνα τὸν Ἰησοῦν δόλῳ…»[7] ξαναπροδώσουν!
Καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, συνεχίζει νά προειδοποιεῖ, νά φωνάζει σέ ὅλους, ὅσοι τόν ἀκοῦν: «καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.»[8]. Ὁ ἅγιος Παΐσιος στό προαναφερθέν προφητικό χειρόγραφό του, 40 περίπου χρόνια πρίν, ἀναφέρει, τόν πονηρό τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά γίνει ἡ μετάβαση ἀπό τήν κάρτα στό σφράγισμα: «Μετά λοιπόν ἀπό τήν κάρτα, καί τήν ταυτότητα, «“τό φακέλλωμα”, γιά νά προχωρίσουν πονηρά στό σφράγισμα, θά λένε συνεχεια στήν τηλεόραση, ὅτι πήρε κάποιος τὴν κάρτα τοῦ δείνα, καὶ τοῦ σήκοσε τά χρήματα ἀπό τήν τράπεζα. Ἀπὸ τήν ἄλλη μεριᾶ, θά διαφημίζουν “τό τὲλειο σύστημα”· τό σφράγισμα στο χέρι ἢ στό μέτωπο μέ ἀκτίνες λέϊζερ, πού δέν θά διακρίνεται ἐξωτερικά, μέ τό 666, τό ὅνομα τοῦ ἀντιχρίστου.»[9]. Μήπως δέν συμβαίνει ἤδη σέ χῶρες τοῦ ἐξωτερικοῦ; Μήπως δέν διαφημίζεται[10] καί στήν πατρίδα μας ἀπό τά μαζικά προπαγανδιστικά μέσα τοῦ συστήματος; Εὐκολία λοιπόν καί ἀσφάλεια τό σφράγισμα στό δεξί χέρι ἤ στό μέτωπο. Ὅμως, εἶναι ἔτσι; Καί καλά… τίς πνευματικές συνέπειες, δέν τίς συλλογίζονται (οὔτε οἱ κατ’ἐξοχήν ὑποτιθέμενοι πνευματικοί ἄνθρωποι, ἀρχίζοντας ἀπό τούς ταλαίπωρους Ἀρχιερεῖς). Διότι οὐσιαστικά αὐτοὶ «ἀρνοῦνται τό Ἅγιο σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ ποῦ τούς δόθηκε στό Ἅγιο Βάπτισμα: “Σφραγῖς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου” μέ τό νὰ δέχονται τήν σφραγῖδα τοῦ ἀντιχρίστου…»[11]. Τίς ἐπικίνδυνες πρακτικές συνέπειες, δέν τίς λογαριάζουν;
«Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι…»[12]. Ἄχ, Ἀπόστολε Παῦλε, πόσο δίκιο ἔχεις! Ἐσύ ἔχεις μάτια πνευματικά καί τά εἶδες αὐτά πρίν 2000 χρόνια. Ὄντως, ἔτσι καταντήσαμε οἱ χριστιανοί σήμερα. Τό διατρανώνουν καί τά μέσα μαζικῆς συμφορᾶς, πού μεταδίδουν μόνο τίς καταστροφικές εἰδήσεις. Δολοφονίες, φρικτά – στυγνά ἐγκλήματα, ἐκτελέσεις, ξεκαθαρίσματα λογαριασμῶν, βιασμοί, φόνοι γιά «ψύλλου πήδημα», (σεξουαλικές) κακοποιήσεις, ἐνδο-οἰκογενειακή βία, ἐκβιασμοί, τρομοκρατίες, τερατάνθρωποι βιάζουν τά παιδιά τους, «ὑπερήφανες» ἀνωμαλίες, βιασμοί ἀνηλίκων, κλεψιές, ἀπάτες, αὐτοκτονίες, ἐφηβική βία, ἐνδοσχολική βία, διαφθορά, οἰκονομικές ἀτασθαλίες, βεντέτες,… καί τό βαρέλι φαίνεται ἄπατο…! Μέσα σέ αὐτό τό ἐκρηκτικό, δαιμονικό κλίμα, ἡ ἀνθρώπινη ζωή δέν ἔχει καμμία ἀπολύτως ἀξία. Σέ αὐτό τό σατανικότερο πού διαφαίνεται στόν ὁρίζοντα νά ἔρχεται, λόγῳ τῆς ἀμετανοησίας καί τῆς ἀπόλυτης ἀποστασίας ἀπό τόν Θεό, πόσο δύσκολο εἶναι ἄραγε, νά κόψει κάποιος τό χέρι ἤ ἀκόμη καί τό κεφάλι κάποιου, προκειμένου νά κλέψει τήν περιουσία του ἤ καί τήν ἴδια του τή ζωή; Τί εἶναι προτιμότερο: νά χαθεῖ μιά κάρτα ἤ ἕνα κεφάλι; Ἄς δώσουν τήν ἀπάντηση πού θέλουν ὅσοι διάβασαν τό παρόν κείμενο… «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω»[13].
[1] Βεβαίως, συνεπικουρούμενο καί ἀπό ὅλο τό πολιτικό βολευτικό σύστημα.
[2] «“Σημεῖα τῶν καιρῶν” τό χειρόγραφο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου», https://impaphou.org/simeia-ton-kairon-to-xeirografo-tou-osiou-paisiou/
[3] Β΄ Θεσ. 2, 7
[4] Ἄρθρο 74 τοῦ ν.4826/2021 (Α΄160), τό ὁποῖο ἀντικατέστησε τό ἄρθρο 153 τοῦ ν.3655/2008 (Α΄58).
[5] Ἀποκ. 13, 17
[6] «Οἱ ἐργαζόμενοι στόν δημόσιο καί ἰδιωτικό τομέα, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὁλοκληρώσει τόν ἐμβολιασμό ἀπέναντι στόν κορωνοϊό COVID-19 ἤ ἔχουν νοσήσει ἐντός τοῦ τελευταίου ἑξαμήνου, ὑποχρεοῦνται, ὅπως ἐπιδεικνύουν στόν προϊστάμενο τῆς ὀργανικῆς μονάδας ὅπου ὑπηρετοῦν ἤ στόν ἐργοδότη τους, ἀντίστοιχα, Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID-19 τῆς Ε.Ε. …», ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4820, 23 Ιουλίου 2021, ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 130.
[7] Ματθ. 26, 3-4
[8] Ἀποκ. 13, 16-17
[9] «“Σημεῖα τῶν καιρῶν” τό χειρόγραφο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου»…
[10] «6000 Σουηδοί πολῖτες ἐμφύτευσαν τσιπάκι με το πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, 23/12/2021, OPEN TV», https://www.youtube.com/watch?v=6iv8jvAa25g
[11] «“Σημεῖα τῶν καιρῶν” τό χειρόγραφο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ ἁγιορείτου»…
[12] Β΄ Τιμ. 3, 1-4
[13] Ματθ. 11, 15
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
– ''Ενώ τόσο ολοκάθαρα ενεργείται το μυστήριο αυτό''...
– Ενώ τόσο ολοκάθαρα ενεργείται το μυστήριο αυτό, για το οποίο μας έχει ενημερώσει ( εδώ και 2.000 χρόνια ) ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο βιβλίο της Αποκαλύψεως...
Στενοχωριέμαι γιατί πολλοί ακόμη ιερείς και επίσκοποι, δεν βλέπουν το θέμα πνευματικά, αλλά καθαρά κοσμικά. Λένε στον κόσμο πώς δεν συμβαίνει τίποτα κι΄ούτε πειράζει να πάρουμε ταυτότητες και κάρτες…
ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
''ΛΟΓΟΙ Β’- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ''
+ Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης( + 2 Δεκεμβρίου ημέρα μνήμης)
"Τώρα όλα τα στρατεύματα του σατανά έχουν ξεχυθεί στον κόσμο και παρασύρουν τους ανθρώπους στην απώλεια με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Εσύ ή με τον Θεό θα είσαι ή με τον σατανά. Ο Κύριος δεν θα μας αφήσει. Να είσθε βέβαιοι και πιστοί. Τα πιστά παιδιά Του θα Τον κηρύξουν εκεί πού δεν περιμένεις, θα είναι μέσα στις ταπεινές οικογένειες και από εκεί θα ξεφυτρώσουν τα διαμάντια.
Χρειάζεται μετάνοια, όπως αυτή που έδειξαν οι Νινευίτες, για ν’ αλλάξουν οι βουλές του Κυρίου. Διαφορετικά, έρχονται πολλά δεινά στον κόσμο.
Να μην είσαι προσκολλημένος στα γήινα. Να βλέπεις ψηλά, τον Παράδεισο, κι Εκείνος θα σε περιμένει. Και να ξέρεις ότι δεν τα καταφέρνουμε μόνοι μας. Η Χάρις του Κυρίου θα μας βοηθήσει.
Ο Χριστός είναι εδώ! Γιατί δεν πιστεύεις; Πίστεψε και θα πάνε όλα καλά. Μόνο πίστεψε. Περίμενε! Μη φοβάσαι! Η Χάρις του Θεού σε σκεπάζει. Περίμενε! Να ζητάς αγάπη από τον Κύριο. Μέσα στην αγάπη κρύβονται όλες οι αρετές."
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια
(
Atom
)