.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Τα άστρα μιλούν για σας…»



«Τά άστρα μιλούν γιά σας» είναι ένας συνηθισμένος τίτλος μέ τόν όποιο οί πλανεμένοι ή άπατεώνες άστρολόγοι προσπαθούν νά παρα­πλανήσουν τούς άνθρώπους και νά τούς κάνουν πελάτες τους. Και παραπλανούν δυστυχώς πολλούς, άπομυζώντας τά χρήματά τους και κάνοντάς τους δού­λους τών άνοησιών τους.
Παρατηρώντας κανείς τή μεγάλη βιο­μηχανία τών άστρολογικών έπιχειρήσεων πού έχουν στήσει οί επιτήδειοι, ένα πράγμα διαπιστώνει, ότι ό άνθρωπος εί­ναι άνόητος. Ό λόγος τοϋ Θεοϋ ύπήρξε ξεκάθαρος και άπόλυτος: «Ούχ εύρεθήσεται έν σοι περικαθαίρων τόν υίόν αύτοϋ ή τήν θυγατέρα αύτοϋ έν πυρί, μαν- τευόμενος μαντείαν, κληδονιζόμενος και οίωνιζόμενος»· δέν έπιτρέπεται νά βρί­σκεται άνάμεσά σας άνθρωπος πού θά εξαγνίζει τάχα τόν γιό ή τήν κόρη του πά­νω άπό τή φωτιά, οϋτε άνθρωπος πού θά κάνει μαντείες ή θά παρατηρεί τή φύση και τά όρνια γιά νά μαντεύει (Δευτ. ιη' 10).
Και όμως γίνεται άκριβώς αύτό τό πρά­γμα. Και πραγματοποιείται έτσι ό θεόπνευστος λόγος τοϋ Ψαλμωδού: «'Άν­θρωπος έντιμη ων ού συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις άνοήτοις και ώμοιώθη αύτοΐς»· ό άνθρωπος ένώ είναι τιμημένος μέ μέγιστη τιμή άπό τόν Θεό, δέν τό καταλαβαίνει. Βάζει τόν έαυτό του στό ϊδιο έπ'πεδο μέ τά άνόητα κτήνη και γίνεται όμοιος τους (Ψαλμ. μη' [48] 13). Όμοιος τους! Ένώ είναι βασιλιάς, φέρε­ται ώς κτήνος. Ένώ είναι λογικός, σκέφτε­ται παράλογα, γίνεται άλογο ζώο. Τρέλα, παραλογισμός!
Τρέλα πράγματι! Πώς άλλιώς νά εξη­γήσει κανείς τό γεγονός ότι τόσοι άνθρω­ποι σήμερα πιστεύουν ότι ή ζωή τους έξαρτάται άπό τήν κίνηση τών άστρων και τό ζώδιό τους; Άκόμη και πολιτικοί και άρχηγοί μεγάλων κρατών έξαρτοϋν τις άποφάσεις τους άπό τις προβλέψεις τών άστρολόγων, όπως λέγεται ότι έκα­νε και ό Χίτλερ και όπως φαίνεται ότι κά­νουν και σημερινοί ήγέτες και μάλιστα μεγάλων κρατών.
Τό χειρότερο είναι ότι στήν άστρολογία καταφεύγουν και πολλοί Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Άπό τί παρασύρονται; Δέν καταλαβαί­νουν ότι όλη αύτή ή ύπόθεση είναι είτε πλάνη είτε άπάτη; Είναι ποτέ δυνατόν τά άστέρια νά καθορίζουν τή ζωή τοϋ άνθρωπου;
Φυσικά ή ιστορία τής άστρολογίας δέν είναι τωρινή. Πάντοτε ύπήρχαν οί πλανε­μένοι πού ξεγελούσαν τόν κόσμο μέ τις ψευτοπροβλέψεις τους. Ό Μέγας Βασί­λειος άφιερώνει μεγάλο μέρος τής 6ης ομιλίας του στήν «Έξαήμερον» στό θέμα τής άστρολογίας καί έκθέτει μέ λεπτομέ­ρειες τις άντιλήψεις τών άστρολόγων. "Ελεγαν π.χ. οί άπατεώνες γιά τό μέλλον τών παιδιών άνάλογα μέ τό ζώδιο στό όποιο αύτά γεννήθηκαν: «Ό ταυριανός τληπαθής καί δουλικός- έπειδή ύπό ζυγόν ό ταύρος. Καί ό σκορπιανός πλή- κτης διά τήν πρός τό θηρίον όμοίωσιν. Ό δέ ζυγιανός δίκαιος, διά τήν παρ' ήμΐν τών ζυγών ισότητα»· τό παιδί πού γεν­νήθηκε στό ζώδιο τοϋ ταύρου («ταυριανός») θά είναι ταλαίπωρο καί δουλικό, έπειδή ό ταύρος μπαίνει κάτω άπό ζυγό. Τό παιδί πού γεννιέται στόν άστερισμό τοϋ σκορπιού («σκορπιανός») θά δια­πληκτίζεται συνεχώς, διότι μοιάζει στόν σκορπιό πού δαγκώνει. Ένώ αύτό πού γεννιέται στόν άστερισμό τοϋ ζυγοϋ θά είναι δίκαιο, διότι χρησιμοποιούμε τή ζυ­γαριά γιά νά ίσοζυγιάζουμε.
«Τί τούτων γένοιτο άν καταγελαστότερον;», σημειώνει ό Μέγας Βασίλειος. Άν δεχθούμε ώς σωστό κάτι τέτοιο, συνεχί­ζει ό άγιος, τότε οϋτε έγκληματίες ύπάρχουν οϋτε εύθύνη γιά οτιδήποτε.
Και ό κάθε παραβάτης θά μπορούσε νά ζητήσει τήν άθώωσή του, διότι θά έπεκαλεΐτο ώς αιτία τών πράξεών του τό ζώδιό του.
Άλλά ή άστρολογία έχει καί άλλο βά­θος πολύ πιό άκάθαρτο καί σκοτεινό. Δι­ότι στήν ούσία της ή άστρολογία είναι θρησκεία, παγκόσμια μάλιστα θρησκεία, γι' αύτό καί έχει οπαδούς σέ όλα τά έθνη καί τούς λαούς. Καί τί είδους θρησκεία είναι ή άστρολογία; Είναι άποκρυφισμός- δηλαδή συγκεκαλυμμένος σατανισμός. Τούς δαίμονες λατρεύουν συνειδητά ή άσυνείδητα όσοι πιστεύουν καί όσοι κα­ταφεύγουν σ' αύτήν.
Συνεπώς ή πίστη στήν άστρολογία στήν ούσία είναι άρνηση τής χριστιανικής πίστεως, προδοσία τοϋ Εύαγγελίου.
Γι' αύτό δέν είναι μόνο άνοησία ή καταφυγή στήν άστρολογία. Είναι άπομάκρυνση άπό τόν Θεό, άποστασία άπό τήν 'Ορθόδοξη πίστη, έμπαιγμός καί κα­ταπάτηση τού Εύαγγελίου. Και είναι φα­νερό ότι Ορθόδοξος Χριστιανός δέν μπορεί νά έχει σχέση μέ τήν άστρολογία. Καμία καί ποτέ!

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”