.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

"Πώς θα μάθω να προσεύχομαι;" Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Η προσευχή γίνεται με το Άγιον Πνεύμα



Πολλές φορές σκέφτομαι αν εμείς οι άνθρωποι αναζητώντας τη χαρά και την ευτυχία, μήπως αγνοούμε ότι η αιώνια χαρά και ευτυχία βρίσκεται στον Θεό!
Αναζητούμε τον Ουράνιο Πατέρα μας, αλλά δε ξέρουμε που να ψάξουμε. Αγαπάμε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και θέλουμε να κερδίσουμε την Βασιλεία του Θεού. Όταν στρέφουμε σ' Αυτόν το νου μας θέλουμε να Του μιλήσουμε, πως όμως ο διάλογος αυτός επιτυγχάνεται; 
Με τη προσευχή.
Στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε βλέπουμε ένα (εικονικό) λαμπερό και φωτεινό κόσμο. Πνευματικά όμως ζούμε στο (πραγματικό) σκοτάδι.
Για να έρθει το θείο φως στη ψυχή μας χρειάζεται να γυρίσουμε το διακόπτη της προσευχής.
Αναρωτιέται όμως ο άνθρωπος: "Πως θα μάθω να προσεύχομαι;" 

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Η προσευχή γίνεται με το Άγιον Πνεύμα.

Αυτό είναι που διδάσκει τη ψυχή μας πως να προσεύχεται.
Να απευθυνόμαστε στον Θεό όχι απλά με ύφος αλλά και την πραγματική αίσθηση ταπεινού δούλου, με φωνή παρακλητική και ικετευτική. Τότε η προσευχή μας είναι ευάρεστη στον Θεό. Να στεκόμαστε με ευλάβεια ενώπιον του Χριστού. Όταν κινηθεί για προσευχή ο νους του ανθρώπου, αμέσως έρχεται και η "θεία χάρις". Τότε ο άνθρωπος γίνεται χαριτωμένος και βλέπει με άλλα μάτια τα πάντα.
Το παν είναι να αγαπήσουμε τον Χριστό, την προσευχή και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.

πατήρ Χαράλαμπος Π. 

http://enoriakonstantinouelenis.blogspot.gr/