O Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε Ξάνθης,από τους εκπροσώπους του Ιερατείου και υποτιθμέμενους φύλακες της ιεροκανονικής παρακαταθήκης που σχετικοποιούν την Αλήθεια, συμπροσεύχονται αδεώς με αιρετικούς και αλλοθρήσκους και συνυπογράφουν μαζί τους επαίσχυντα και προδοτικά κείμενα προβαίνοντας και σε αντίτοιχες διακηρύξεις. Ξανασταυρώνεται επίσης και από κάποιους ιεράρχες, ιδιαιτέρως των λεγόμενων «Νέων Χωρών», που ανέχονται αδιαμαρτύρητα τον «πατριάρχη του Γένους» καθώς και άλλους πρωτοκλασσάτους οικουμενιστές να καταπατούν ασύστολα τους σχετικούς ιερούς κανόνες.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, και από τους επισκοπους εκείνους που αδιαφορούν για την πνευματική ζημία που προσγίνεται στο εκκλησιαστικό σώμα ένεκα της ανεξελέγκτου διακηρύξεως εεροδιδασκαλιών νοθευουσών το Ορθόδοξο Ήθος. Για τα ζηζιούλεια, «ελπιδοφόρα», «χαρκαινάκεια», «φαρικά» «γιανναρικά» και «θερμά» «άρρητα ρήματα» έχετε ακούσει τίποτε σεβασμιώτατε;
Ο Χριστός ξανασταυρώνετα, σεβασμιώτατε, από τους ποιμένες εκεινους που συναγελάζονται αμέριμνοι και σαν να μη συμβαίνει τίποτε με τους «εθνοπατέρες», πατραλοίες και μητραλοίες μάλλον, που ψήφισαν επαίσχυντα και ανήκουστα νομοθετήματα που προάγουν το διαστροφικό μετασχηματισμό της νεοελληνικής κοινωνίας επιτρέποντας ακωλύτως την είσοδό τους στους ιερούς ναούς καθώς και απο εκείνους που παρασημοφορούν άνευ αιδούς και συστολής εν πληθούση Εκκλησία τους ενόχους πολιτειακούς παράγοντες άνευ της υπογραφής των οποίων τα παραπάνω νομοθετήματα δεν θα καθίσταντο νόμοι του κράτους.Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, από τους ποιμένες εκείνους που ανέχονται άνευ ουσιαστικής και σθεναράς αντιδράσεως και αντιστάσεως κάποιους διεστραμμένους ψυχικά και πνευματικά ψευτο-καλλλιτέχνες να παρουσιάζουν εν μέσαις Αθήναις τον πάσης επέικεινα καθαρότητος Υιό και Λόγο του Θεού ως (σύγγνωθί μοι Κύριε!) «χίππυ», «πόρνο» και «τρελλό», εκσφενδινίζοντας βόρβορο στο άχραντό Του πρόσωπο!Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, σεβασμιώτατε, από κάποιους ιεράρχες και πανεπιστημιακούς θεολόγους που εκθειάζουν το χυδαιότερο υβριστή του Θεανθρώπου, το δυσώνυμο Καζαντζάκη, που ξέρασε οχετό ηθικής λάσπης επί της αγίας μορφής Του.Ο Χριστός ξανασταυρώνετα, σεβασμιώτατε, από τους μεγαλόσχημους εκείνους κληρικούς που «αβαντάρουν» τους αντίχριστους, μηδενιστές, αμοραλιστές και εντολοδόχους ξένων κέντρων αποφάσεων πολιτικούς εξουσιαστές καθώς και κάποιους «θεολόγους» της συμφοράς και της παρακμής στην επιχείρηση μεταλλάξεως του χαρακτήρα και του προσανατολισμού των Θρησκευτικών.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται από τους κληρικούς εκείνους που αναφέρονται μονοδιάστατα στην αγάπη του Θεού αποφεύγοντας να κάνουν λόγο για τη δικαιοσύνη Του, τη μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση και την αιώνια κόλαση. Από τους αγαπολόγους, σχεσιολόγους και «πολιτικά ορθούς» ποιμένες. Από αυτούς που δεν βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά, που δεν στοχοποιούνται από το άνομο κατεστημένο. Για αυτούς δεν ισχύουν τα ψαλμικά λόγια «ονειδισμόν προσεδόκησεν η ψηχή μου» και «οι ονειδισμοί των ονειδιζόντων σε επέπεσον επ εμέ».
Σεβασμιώτατε, ο Χριστός δεν ξανασταυρώνεται μονάχα από τους «έξω της παρεμβολής». Πρωτίστως και κυρίως ανασταυρώνεται από τους εντός των τειχών. Από όλους μας, κληρικούς και λαικούς. Και όχι τόσο όταν αμαρτάνουμε λόγω συναρπαγής του νου ή/και αδυναμίας της θελήσεώς μας λόγω της αδαμιαίας παρακαταθήκης και της ενοικουσης εν τοις μέλεσι ημών αμαρτίας αλλά πολύ περισσότερο όταν διαστρέφουμε την ευαγγελική, αγιοπατερική και ιεροκανονική διδαχή και παρακαταθήκη, ισχυριζόμενοι ότι «δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το αλλο», ή ότι «αυτά στην εποχή μας είναι ανεφάρμοστα», «τω καιρώ εκείνω», όπως έλεγε συχνά κεκοιμημένος πρωθιεράρχης… ,όταν αθετούμε την Ακρίβεια μεταβάλλοντας την Οικονομία από εξαίρεση σε καθεστώς και κανόνα, όταν πτήσσουμε ως λαγωοί μπροστά στους πολιτικούς εξουσιαστές, όταν επιλέγουμε την αφωνία και τη σιωπή ως κατευθυντήρια γραμμή δράσεως απέναντι στους αιρεσιολογούντες, ειδικά μάλιστα όταν οι τελευταίοι είναι υπεροχικά εκκλησιαστικά πρόσωπα κ.ο.κ.
Εμείς πρώτοι ανασταυρώνουμε το Χριστό!