.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αδέσποτα σκυλιά στο χώρο της αλλόκοτης τέχνης*


Γράφει ο Μέτοικος

Η λογική σας Λίνα Μενδώνη κοιμάται, γι’ αυτό και ο «πολιτισμός» σας γεννά τέρατα.

Τα τελευταία χρόνια, κάθε παραμονή μεγάλης εορτής στην Ορθόδοξη Εκκλησία εμφανίζονται «καλλιτέχνες» που, με χρήματα Ελλήνων φορολογουμένων, εκθέτουν σε δημόσιους χώρους τα ανοσιουργήματά τους προσβάλλοντας, για την εφήμερη δόξα (;), τα όσια και ιερά των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Εάν η τέχνη είναι έκφραση του ψυχικού μας κόσμου και κατάθεση εμπειριών τότε, τη γνώμη του Σαρλ Μπωντλαίρ πως η τέχνη είναι πορνεία, πέρυσι, τέτοια εποχή, μια σκηνοθέτιδα, υποκινούμενη πιθανότατα και από δικές της εμπειρίες, επιβεβαίωσε παρουσιάζοντας μια πορνό αφίσα που ονόμασε «αδέσποτα κορμιά» προσβάλλοντας το σύμβολο θυσίας, αγιασμού και απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους, το Σταυρό του Κυρίου.

Τότε ο επίσκοπος Θεσσαλονίκης Φιλόθεος, με τη βαρύγδουπη προσφώνηση «παναγιότατος» έκανε κάτι πρωτάκουστο για ορθόδοξο ιεράρχη’ θεώρησε την αφίσα προσβλητική!!!, όμως, συγκρατήθηκε!! Και «Η επιστολή [του προς τη σκηνοθέτιδα] δεν [είχε] κανέναν χαρακτήρα ιερού πολέμου, ούτε οργής [μην τυχόν και κάνει καμιά ρυτίδα] ούτε τίποτα άλλο», απ’ εναντίας το έως και χθες «καλογεροφορεμένο «παπαδάκι» που [υπέστη, κατά τον Γιανναρά, με αδιαφανείς διαδικασίες μια] υπαρκτική μετάλλαξη, κυριολεκτική – από σερνάμενη κάμπια σε χρυσοστολισμένη πεταλούδα [και] από ασήμαντος μεταμορφώθηκε ακαριαία σε πρίγκιπα, αφέντη, δεσπότη… αλλά [πάντως] σεβασμιότατος, [που] όλοι γονατίζουν μπροστά του και τον προσκυνούν», ονόμασε όσους διαμαρτυρήθηκαν για την πορνό αφίσα άπιστους, καθώς δήλωσε ότι «δεν ήταν πιστοί ήταν μέλη ακροδεξιών οργανώσεων»!

Άραγε περνά από την επισκοπική γκλάβα του Φιλόθεου (και το τσερβέλο κάθε κατσαπλιά και γκέι) ότι οι Έλληνες που διαμαρτύρονται, που εκφράζουν την οργή τους, τον αποτροπιασμό και την απογοήτευσή τους προς την πολιτεία που πατρονάρει τσαρλατάνους φτιασιδωμένους σε καλλιτέχνες, είναι ενεργοί πολίτες με συνείδηση ταυτότητας και γνώση της Ορθόδοξης Θεολογίας;

Μπας και νομίζει πως, επειδή τον έκαναν επίσκοπο Θεσσαλονίκης απέκτησε και το δικαίωμα να δίνει κομματικές ταμπέλες στους πολίτες με την αυθαιρεσία της εξουσίας του «ελέω θεού» δεσπότη;

Όμως κάντε ησυχία! Ο Αρχιεπίσκοπος αναδεύτηκε στο ανάκλιντρό του. Η Δ.Ι.Σ «εξέφρασε την λύπη της για το περιεχόμενο συγκεκριμένων έργων της εν λόγω εκθέσεως και αποφάσισε να ενεργήσει τα δέοντα προς την Ελληνική Κυβέρνηση». Οι επίσκοποι εφησυχάζουν. Δεν έχουν καμία διάθεση να χαλάσουν τη ζαχαρένια τους για τη νέα προσβολή της Παναγίας Μητέρας, καθώς, οι περισσότεροι προτεσταντίζοντας καλοβλέπουν την «απομύθευση» της Αγίας Γραφής.

Ο Φρόυντ είχε αποφανθεί ότι: «Η Τέχνη είναι μια διέξοδος στο γενετήσιο πρόβλημα».

Κάποιοι τύποι με πολλές συμβατικές περγαμηνές, αλλά ατάλαντοι, ονόμασαν τον εαυτό τους «καλλιτέχνη», αφού στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Με την ιδιότητα του «καλλιτέχνη» παρουσίασαν στην Εθνική Πινακοθήκη με έξοδα του Έλληνα πολίτη, τα ζωγραφικά τους τερατουργήματα, προσβάλλοντας τους αγίους και, κυρίως, την Παναγία Μητέρα δείχνοντας Την να κρατά στην αγκαλιά όχι το Ζωοδότη Κύριο, αλλά το θάνατο!

Όπως και στη Θεσσαλονίκη, έτσι και στην έκθεση ανοσιουργημάτων στην Αθήνα η Λίνα Μενδώνη δήλωσε ότι «το υπουργείο Πολιτισμού, δρώντας πάντοτε με γνώμονα την προστασία της εν γένει πολιτιστικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς της χώρας, ουδέποτε προβαίνει σε ενέργειες λογοκρισίας».

Ποια είναι η πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά αυτής της χώρας Λίνα Μενδώνη; Η βρεφοκρατούσα Παναγία Μητέρα που, εδώ και 2000 χρόνια το εικόνισμα Της βρίσκεται σε κάθε εικονοστάσι ελληνικού σπιτιού, σε κάθε Παρεκκλήσι, σε κάθε Ορθόδοξη Εκκλησία, σε κάθε δωμάτιο νοσοκομείου ή τα εκτρώματα που με δαπάνη του Έλληνα φορολογούμενου παρουσίασες στην Εθνική Πινακοθήκη;

Ονομάζεις υπουργέ της βαρβαρότητας «πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά της χώρας» την ανοησία κάθε ατάλαντου και ανισόρροπου που ομολογεί ότι «Τα έργα [του] είναι μια ψυχαναλυτική προσέγγιση προσωπικών καταστάσεων…»; Και γιατί να μας ενδιαφέρει η αυτόψυχανάλυση και η ένοχη συνείδηση ενός τύπου που ονομάζει «ανέλκυση ή αλλιώς άντληση ειλικρινών συναισθημάτων» κάθε βλακώδη σύνθεση που του έρχεται στο ταραγμένο του μυαλό; Γιατί, Λίνα Μενδώνη να πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι «τα τέρατα που γεννά η κοιμισμένη λογική» κάθε αλλόκοτου;

Επειδή, υπουργέ αφελληνισμού Λίνα Μενδώνη σπούδασες τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, στη Δημοκρατία των Αθηνών οι «καλλιτέχνες» που προβλήθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη θα τολμούσαν να προσβάλουν τους θεούς; Και εάν το τολμούσαν, οι αθηναίοι θα τους υποχρέωναν να καταπιούν το κώνειο για προσβολή των θεών τους ναι ή όχι;

Που στο καλό σε αυτά τα τερατουργήματα υπουργέ της βαρβαρότητας Λίνα Μενδώνη είδατε ως υπουργείο την «πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά της χώρας» και το «ταλέντο», για να το επιβραβεύσετε με την έκθεσή του στην Εθνική Πινακοθήκη;

«Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα» ήταν «ο εμβληματικός τίτλος μιας από τις πρώτες και πιο εύγλωττες εικόνες της σειράς χαλκογραφιών του Γκόγια».

Η λογική σας Λίνα Μενδώνη κοιμάται, γι’ αυτό και ο «πολιτισμός» σας γεννά τέρατα.

Για ποια «επιδραστικότητα της ανατρεπτικής θέασης του κόσμου από τον Goya …» και δώθε μιλά ο μπουρδολόγος συντάκτης της απολογίας της Εθνικής Πινακοθήκης;

Μπορεί να δημοσιεύσει ο μέγας αυτός μπουρδολόγος έστω και ένα σκίτσο, χαρακτικό ή ζωγραφικό έργο του Goya που να προσβάλει τη χριστιανική πίστη; Στους έξι μεγάλους πίνακες που, ο σπουδαίος αυτός Ισπανός καλλιτέχνης απεικονίζει την Παναγία Μητέρα ποιος προσβάλει το Πρόσωπό Της;

Τι είναι, τελικά, η Εθνική Πινακοθήκη για τη Λίνα Μενδώνη και το Υπουργείο Πολιτισμού; Κέντρο προβολής κάθε ατάλαντου που, βγάζοντας στη δημοσιά τους δαίμονές του νομίζει ότι κάνει τέχνη ή, μήπως, το εργαστήρι αφελληνισμού και απόχριστιανισμού της Ελληνικής Κοινωνίας για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας;

*Ο τίτλος του άρθρου εμπνευσμένος από την ελαιογραφία του Γκόγια «Ο Σκύλος» που, κοιτάζει με δέος τον αλλόκοτα μεγάλο και όμορφο ουρανό.