Πέτα το "εγώ" σου και θα το βρείς στην αγκαλιά του Θεού.

Να δοξολογείς τον Χριστό... Να δοξολογείς τον Χριστό...Μην ασχολείσαι συνέχεια με τον εαυτό σου! Μην ασχολείσαι με τα θέματά σου αδιαφορώντας για τους γύρω σου. Δεν είσαι εσύ ούτε εγώ το παν στη ζωή. Δεν είναι τα θέματα που σε απασχολούν τα βασικότερα θέματα του κόσμου.

Το παν είναι ο Χριστός. Εμείς θα φύγουμε σε λίγο. Θα περάσει η ζωή αυτή... Θα περάσουν τα χρόνια, θα περάσει ο κόσμος αυτός. Ο Χριστός όμως θα μένει. Ο Χριστός θα συνεχίσει να υπάρχει...

Πιάσε, λοιπόν, το νόημα από τώρα και κάνε αυτό που θα κάνουν όλοι μετά. Κάν'το από τώρα! Πέτα το εγώ σου! Μην το λυπάσαι το εγώ σου. Το λέει ο π. Παΐσιος αυτό ωραία: "Πέτα το εγώ σου. Μην το λυπάσαι. Και άμα το πετάξεις, ξέρεις πού θα το βρεις; Στην αγκαλιά του Θεού".

Κάντο όμως από τώρα, μην περιμένεις το αύριο, διότι το αύριο δεν ξέρουμε εάν θα έρθει για εμάς. Τώρα είναι που μας ζητά ο Χριστός να βγούμε από τον εαυτό μας για να τον βρούμε. Τώρα μας ζητά ο Χριστός να δούμε την μικρότητα του είναι μας, για να μεγαλουργήσουμε.

Πέτα το «εγώ» σου, τώρα, για να μπορέσεις να ζήσεις από τώρα μέσα στην Βασιλεία του Θεού που δεν υπάρχει κανένα «εγώ», παρά μόνο μέλη Χριστού… παρά μόνο ο Χριστός.

http://imverias.blogspot.gr

Δῶσ' μου τ' ἀγαθά Σου, Κύριε

Κύριε Ιησού Χριστέ, φιλόγαθε Κύριε, μετάβαλε την φιλαμαρτήμονα γνώμη μου σε αγαθή και σπουδαία προαίρεση, σε επιθυμία των μυστικών Σου αγαθών, σε όρεξη μεγάλη για τη βασιλεία Σου, σε φόβο και τρόμο της αιωνίου κολάσεως. 

Βάλε στην ψυχή μου την επιθυμία της απολαύσεως των ουρανίων αγαθών, για να περιφρονήσω τις μάταιες κοσμικές ηδονές, και προγευτώ τα αγαθά της αιώνιας ζωής, και ζω στον κόσμο σαν υπερκόσμιος, καθώς συ, Κύριε,Δημιουργέ θαυμαστέ, έπλασες εξ αρχής τον άνθρωπο και έτσι τον θέλεις πάντοτε να ζει. 

Λάμψε μέσα μου, Ήλιε της δικαιοσύνης, φως του κόσμου, τις γλυκιές και ζωογόνες ακτίνες Σου, και ζέστανε την παγωνιά της αγνώμονης γνώμης και φύσης μου. 

Φώτισε τις γνωστικές δυνάμεις της ψυχής μου. 

Σόφισε το νου μου. 

Στήριξε τη διάνοια μου. 

Εξασφάλισε μου τη δόξα. 

Κατεύθυνε τη φαντασία μου. 

Φρούρησε το αίσθημα μου. 

Τις θυρίδες των αισθήσεων μου παιδαγώγησε. 

Τα μάτια μου σωφρόνισέ τα να βλέπουν καθαρά και δυνατά.Άνοιξε τ' αυτιά της ψυχής μου να ακούνε και να συναισθάνονται τη δική Σου σοφία και τα άγια λόγια Σου, και με φωνή αγαλλιάσεως και δοξολογικού ήχου εορτάζοντος. 

Γλύκανε την όσφρηση μου και κάνε την να τρέξει στην ευωδία του νοητού μύρου Σου, Νυμφίε ωραιότερε από κάθε άνθρωπο. 

Κυβέρνησε τη γεύση και την αφή μου. 

Κάνε να απλώνω τα χέρια μου για να σε δοξολογώ και για να κάνω πλούσια το καλό στον πλησίον μου. 

Τα πόδια μου να τρέχουν πρόθυμα την ευθεία οδό των εντολών Σου και να ευαγγελίζονται την ειρήνη.

Φύτεψε στην καρδιά μου τον αγνό φόβο και σεβασμό για Σένα και κάνε την καρδιά μου να πετάει απ' την αγάπη Σου... Αμήν. 

Ιωάννης Ευγενικός

http://agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr

Σαν άμμος γλιστρούν μέσα από τα χέρια μου...

Σε άκουσα φίλε να λες πως τα πάντα γλιστρούν τόσο γρήγορα μέσα από τα χέρια σου.
Ο χρόνος...
Οι καταστάσεις...
Οι ανθρώπινες σχέσεις...
Η δουλειά, η εργασία...
Τα όνειρά σου...
Οι σκέψεις...
Τα συναισθήματά σου...
Και τόσα άλλα...
" Σαν άμμος γλιστρούν μέσα από τα χέρια μου. "
Και σε νιώθω, γιατί το έχω νιώσει κι εγώ.
Να μοιραστώ μαζί σου ένα μυστικό;

3 κινήσεις…

Βάλε αντικρυστά τις παλάμες σου. Τη μία πάνω στην άλλη.
Τώρα πλέξε τα δάχτυλά σου.
Σφίξε τα χέρια σου.

Δεν μπορεί πλέον τίποτα να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου.
Τα ασφαλίζει η προσευχή σου.

http://elafosdorkas.blogspot.gr

Η ευχή και το Άγιον Πνεύμα

Η διδασκαλία του παππού μας Ιωσήφ και του Γέ­ροντος μας Έφραίμ, αποτελεί συνέχεια της διδασκα­λίας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Η πείρα του Γέροντος μας Εφραίμ εις την νοεράν προσευχήν, όπως μας την παρέδωσεν, αποτελεί συνέχεια όλης της νηπτικής ασκητικής παραδόσεως.

Λέγει ο Γέροντας Εφραίμ: «Η καρδία του άνθρωπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Διά να γίνη δεκτικόν δοχείον η καρδία του ανθρώπου, πρέπει να γίνη καθαρή. Δηλαδή, να γίνη καθαρή από ακάθαρτους λογισμούς. Διά να καθαρισθή όμως η καρδιά, πρέπει να μπη εις αυτήν κάποιο φάρμακον. Το φάρμακον αυτό είναι η νοερά προσευχή. Όπου πηγαίνει ο βασιλεύς, διώκονται οι εχθροί· και όταν μπη εις την καρδιά ο Χριστός, το όνομα Του το Άγιον, φυγαδεύονται των δαιμόνων οι φάλαγγες. Όταν ενθρονισθή μέσα καλά-καλά ο Χριστός, τότε υπάκουουν τα πάντα.

Έτσι και το κράτος της καρδιάς μας. Έχει μέσα εχθρούς· έχει επαναστάσεις· έχει λογισμούς· έχει πάθη και αδυναμίες· έχει τρικυμίες και ταραχές. Όλα εις την καρδίαν του άνθρωπου.

Διά να μπόρεση αυτό το κράτος της καρδιάς να καθησύχαση και να υποταχθή, πρέπει να έρθη ο Χριστός, ο Βασιλεύς, με τις στρατιές του να κυρίευση το κράτος· να διώξη τον εχθρόν, τον διάβολον· να καθυποτάξη κάθε ανησυχία από πάθη και αδυναμίες· να βασιλεύση σαν αυτοκράτωρ, σαν παντοδύναμος. Τότε αυτό, κατά τους πατέρας, λέγεται καρδιακή ησυχία. Να βασιλεύη η προσευχή χωρίς να διακόπτεται. Η προσευχή να έχη δημιουργήσει την καθαρότητα και την ήσυχον καρδίαν».

Ο μεγάλος αγώνας του ανθρώπου είναι να επαναφέρη τον νουν, που μετεωρίζεται με τις αισθήσεις έξω εις τα κτίσματα, μέσα εις την καρδίαν μας, εις το ταμείον των λογισμών. Ο μεγαλύτερος διδάσκαλος εις τον άνθρωπον, διά το Ιερόν αυτό έργον, είναι η νοερά προσευχή. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος, η οποία προσελκύεται διά της ευχής, μας διδάσκει όλα όσα χρειαζόμεθα.

Ο καλύτερος βοηθός, κατά την ώραν της εξόδου της ψυχής από τον κόσμον αυτόν, είναι η νοερά προσευχή. Διότι την ευχήν αυτήν θα χρησιμοποιή η ψυχή, εφ' όσον βέβαια την γνωρίζει. Η ψυχή θα είναι οπλισμένη με την δύναμη της προσευχής, με το ακαταμάχητον Όνομα του Χριστού, το όποιον τρέμουν οι δαίμονες και δεν μπορούν να πλησιάσουν την ψυχήν.

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με.

Προσπάθησε πάντα η ευχή του Ιησού Χρίστου να επενδύη όλα τα έργα σου· κάθε πνοή και κάθε νόημα. Ω τότε πόσο θα ευφραίνεται η καρδία σου! Πόσο θα χαίρεσαι, διότι θα ανεβαίνη ο νους εις τα ουράνια.

Διά τούτο μην αμελής να λέγης:

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με.

Όταν ψάλης θα κατανοής τα ψαλλόμενα· θα έχης όρεξιν και φωνήν ικανήν και ταπείνωσιν διά να αποδίδης καθώς αρμόζει τα λόγια του Θεού. Διά τούτο μην άδικης άλλο την ψυχήν σου, άλλα και ψάλλων λέγε ενδόμυχα την ευχήν·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Όταν εργάζεσαι ας μην απορροφάται όλη σου η δύναμις εις την εργασίαν, αλλά να λέγης -ψιθυριστά και την ευχήν. Τότε και τα έργα σου θα είναι ορθά, χωρίς λάθη, καθαρά από λογισμούς και η απόδοσις της εργασίας σου θα είναι μεγαλύτερα.

Λέγε λοιπόν την ευχήν του Ιησού Χρίστου, διά να ευλογούνται τα έργα σου·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Το Πνεύμα το Άγιον σκεπάζει την ψυχήν που εύχεται. Εισέρχεται μέχρι τα βάθη της ψυχής, ελέγχει όλον τον εσωτερικόν κόσμον της ψυχής και τον κατευθύνει προς το θέλημα του Θεού το Άγιον . Τότε μόνον η ψυχή έχει την δύναμιν να ειπή μαζύ με τον Προφήτην. «Ευλογεί η ψυχή μου τον Κύριον και πάντα τα εντός μου, το όνομα το Άγιον αυτού» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπόν την ευχήν διά να έχης την σκέπην του Άγιου Πνεύματος.

Όταν το Πνεύμα το Άγιον καλύπτει την ψυχήν σου αισθάνεσαι μιά πληρότητα και μιά ταπείνωσιν. Δεν επηρεάζεσαι από την αδικία, την ειρωνεία ή τον επαίνον.

Ζης σε μιά ατμόσφαιρα πνευματική που δεν εισέρχεται εύκολα ο ιός της αμαρτίας. Ο πνευματικός ανακρίνει τα πάντα, αυτός δε υπ' ουδενός ανακρίνεται.

Το Πνεύμα το Άγιον σου δίδει άλλα μάτια και άλλην κρίσιν.

Λέγε συνεχώς την ευχήν, διά να ζης άνετα μέσα σε κάθε περιβάλλον·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Ως άνθος αμάραντον και δένδρον ευσκιόφυλλον πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων του Άγιου Πνεύματος γίνεται η ψυχή σου όταν λέγης·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Λέγε την ευχήν και άφησε την χάριν του Άγιου Πνεύματος να εισέλθη εις τα βάθη της ψυχής σου. Γίνε τότε άγρυπνος θυρωρός του οίκου της ψυχής σου και θεατής των ενεργειών του Άγιου Πνεύματος και λέγε μετ' ευφροσύνης·

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με.

Το Πνεύμα το Άγιον είναι η ευλογία όλου του κόσμου.

Το Πνεύμα το Άγιον είναι το φως και η ζωή της ψυχής, η όποια ανυμνεί και δοξολογεί από τα βάθη αυτής το Όνομα της Αγίας Τριάδος. Αμήν.

Απόσπασμα από το βιβλίο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Ιερά Μονή Καρακάλλου Άγιον Όρος

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη

orthodoxfathers.com

Όλους ν' αγαπάς, άλλα και κανένα "μη αγαπάς"!

Το Πνεύμα δεν αγαπά Ούτε πολλές συναναστροφές, Ούτε φιλίες! Όλα αυτά να τα αποφεύγεις.

Θέλεις να αγαπάς πολύ τους ανθρώπους; Αγάπησε πολύ τον Χριστό μας και θα δεις πόσο θα αγαπάς και τους ανθρώπους και ας μη τους βλέπεις. 

Πάντοτε και τον κάθε άνθρωπον, ολίγον σε απόστασιν να κρατάς. Ήλθε; Καλώς ήλθε! Δεν ήλθε; Καλώς δεν ήλθε. Δηλ. να είσαι απαθής.

Σε κανέναν μη λες το μυστικό σου ή τι κάνεις. Με δύο τρία λόγια, Όταν σε ρωτούν, να κόβεις, να τελειώνεις. 

Μη δένεις τον νου σου με άνθρωπο. Μη λέγεις τους λογισμούς σου και το μυστικό σου εις κανένα! Οι άνθρωποι μεταβολή παίρνουν.

Το μυστικό σου σε κανέναν! Διότι οι άνθρωποι μεταβάλλονται. 

Μη θυμώνετε, θα σας ειρωνευτούν, θα υποφέρετε. Εσείς μη φοβάσθε. Σάς προσφέρουν δηλ. πιπέρι, να δίδετε ζάχαρη. Εγώ πιπέρι δεν έχω να σκέπτεστε, ζάχαρη έχω, ζάχαρη δίδω.

Αυτό πού λείπει σήμερα γενικά, είναι ή γνώσις, ή λογική, ή ευσέβεια. Ό κόσμος σήμερα είναι ξετρελαμένος. Δεν γνωρίζει τι κάνει, δεν γνωρίζει τι θέλει! Σήμερα ένας φαίνεται καλός, αύριο πίπτει, χαλάει, δεν αναγνωρίζει και ό ίδιος τον εαυτό του. Δύσκολα να βρεις άνθρωπο αμετάβλητων. 

Άλλοι πάλι, παντού, αλλού τρέχουν για να βρουν χαρά και ηρεμία, μόνον στον Χριστόν μας δεν τρέχουν.

Πάντως βέβαια, λέγουν οί Πατέρες, μηδένα προ του τέλους μακάριζε άλλα και μηδένα προ του τέλους απέλπιζε! Να παρακαλέσωμεν τον Θεόν να μας λυπηθεί και να μας ελεήσει. 

Επικοινωνίες κόψε! Σε φθάνουν τα δικά σου! 

Οι άλλοι, ότι γράμματα ξέρουν, αυτά και σου λένε. Τα δικά τους ζουν, τα δικά τους ξέρουν, αυτά σου λένε. Τα δικά σου δεν τα ζουν, δεν τα ξέρουν, δεν τα αγαπούν! Πώς λοιπόν Αφού δεν γνωρίζουν τη γλώσσα σου, θέλεις να σου μιλήσουν!

Μη υποδεικνύεις, διότι, διδασκαλία δίχως θέλησιν του άλλου, έχθρα είναι και γίνεται αμαρτία και σε κείνων πού ακούει και δεν κάνει και εσύ στεναχωρείσαι και ταράζεσαι. 

Στον άλλο να λέγεις τόσα, όσα νομίζεις ότι θα σηκώσει, όχι περισσότερα.

Να μη θυμώνετε. Να γλυκαίνετε με την ζάχαρή σας, δηλ. με τον καλόν σας λόγο τον άλλο.

Κάθε άνθρωπος έχει κάποιο χάρισμα. Βρες το χάρισμά του και επαίνεσέ τον. Χρειάζεται και ό έπαινος (προς τόνωσιν) και ή καλοσύνη και ή αγάπη Τότε ό άλλος και πολύ καλός να μη είναι, δια την τιμήν, τον έπαινο, την αγάπη πού του εκδηλώνουν ελέγχεται και γίνεται καλύτερος. 

Αγάπησε την ησυχία και την σιωπή. Ν' αποφεύγεις κατά το δυνατόν τους ανθρώπους.

Όλους ν' αγαπάς, άλλα και κανένα "μη αγαπάς", δηλαδή με κανένα μη δένεται ό νους σου εκτός του Χριστού μας.

Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης

http://gerontas.gr

«Ἔκκλινον ἀπό κακοῦ καί ποίησον ἀγαθόν· ζήτησον εἰρήνην καί δίωξον αὐτήν» Ψαλμ. 33:10

Οἱ προτροπές εἶναι βασικές καί μᾶς ὁδηγοῦν στήν εὐσέβεια· μᾶς διδάσκουν μέ ἀκρίβεια νά συγκρατοῦμε τήν γλῶσσα, νά ἀπέχουμε ἀπό δόλιες ἐπιβουλές, νά ἀποφεύγουμε τό κακό. ...Εἶναι ἀδύνατο νά πλησιάση κανείς τό ἀγαθό, ἐάν πιό μπροστά δέν ἀπομακρυνθῆ καί δέν ἀπαλλαγῆ ὁλότελα ἀπό τό κακό. Ὅπως εἶναι ἀδύνατο νά ἀναλάβη κάποιος τήν ὑγεία του, ἐάν δέν ἀπαλλαγῆ ἀπό τήν ἀρρώστεια, ἤ νά βρίσκεται σέ θερρμότητα ἐκεῖνος πού συνεχίζει ἀκόμη νά κρυώνῃ· αὐτά δέν μποροῦν νά συνυπάρχουν. Ἔτσι λοιπόν καί ἐκεῖνος πού πρόκειται νά ἀρχίση μία καλή ζωή πρέπει νά ἀπαλλαγῆ ἀπό κάθε σχέση μέ τό κακό.

«Ζήτησον εἰρήνην καί δίωξον αὐτήν». 

Ζήτησε τήν εἰρήνη τοῦ Κυρίου καί ἐπιδίωξε αὐτήν… 

Ζήτησε τήν ἀπαλλαγή ἀπό τούς θορύβους αὐτοῦ τοῦ κόσμου... Ἐκεῖνος πού ζητεῖ εἰρήνη, ζητεῖ μέ πόθο τόν Χριστό, διότι αὐτός εἶναι ἡ εἰρήνη…

Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας

Ἀπό τό βιβλίο: “ΟΜΙΛΙΕΣ”
Ἐκδόσεις: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Από τη μια θέλουμε να σωθούμε κι από την άλλη κάνουμε τά θελήματά μας!

[…] Γενικὰ καὶ σε κάθε περίπτωση, νὰ ἐνεργεῖτε ἀντίθετα πρὸς τὶς ἀπαιτήσεις τῆς φιλαυτίας, ἀντίθετα πρὸς τὸ φρόνημα τῆς σάρκας. Καὶ γιὰ κάθε δυσκολία, γιὰ κάθε ἀμφιβολία, γιὰ κάθε δίλημμα, νὰ συμβουλεύεστε τὸν πνευματικό σας. Ἔτσι ἡ συνείδησή σας θα εἶναι ἀναπαυμένη. Εἰδάλλως εύλογα καὶ δίκαια σᾶς ταλανίζει.΄

Προκοπή, λέτε, δὲν ἔχετε κάνει στὴν πνευματικὴ ζωή. Καὶ δὲν θὰκάνετε, ὅσο θὰ ὑπάρχει μέσα σας φιλαυτία. Αὐτὴ ἀναμφισβήτητα μαρτυρεῖ πὼς τὴν πρώτη θέση στὴν καρδιά σας κατέχει τὸ «ἐγὼ» καὶ ὄχι ὁ Κύριος.

Ἡ ἀγάπη προς τὸν ἑαυτό μας εἶναι η ζωντανὴ «ἐντὸς ἡμῶν» ἁμαρτία, από τὴν ὁποία προέρχεται όλη η ἁμαρτωλότητά μας. Καὶ ὅταν εἴμαστε βυθισμένοι στην αμαρτωλότητα, μᾶς πλησιάζει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ; Ὄχι, ὅπως ἡ μέλισσα δὲν πλησιάζει ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει καπνός. Ἡ παρουσία τῆς φιλαυτίας στὴν ψυχὴ μᾶς δείχνει πὼς ἡ πρώτη ἀπόφασή μας νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ ὑπηρετήσουμε τὸν Κύριο ἦταν ἐλλιπής, χλιαρή, ἐπιπόλαιη. Ἡ απόφαση αυτή εἶναι ἡ ἀνταπόκριση στὴν κλήση τοῦ Ἰησοῦ: «Εἴ τίς θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν… καὶ ἀκολουθείτω μοι»(Ματθ. ις´ 24).

Βλέπετε πὼς ἡ πεμπτουσία τῆς κλήσεως εἶναι τὸ «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Καὶ τοῦτο σημαίνει ὁλοκληρωτικὴ ἐξαφάνιση τοῦ ἐγωισμού καὶ τῆς φιλαυτίας, ἀσυγκατάβατο ἀγώνα ἐνάντια στὴν φιληδονία καὶ στὴν αὐτοϊκανοποίηση. Δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ ὑποτασσόμαστε καὶ στὸν Θεὸ καὶ στὸν ἑαυτό μας. «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. ς´ 24). Ὁ Κύριος, λοιπόν, τῆς δικῆς σας καρδιᾶς ποιός εἶναι; Ὁ Χριστὸς ἢ ὁ ἑαυτός σας;

Ἀφοῦ ἀπαντήσετε μὲ εἰλικρίνεια σ’ αὐτό τὸ ἐρώτημα, καθίστε καὶ σκεφτείτε στὰ σοβαρὰ τί θὰ κάνετε. Μου γράφετε νὰ προσευχηθῶ για τὴν ἀπαλλαγή σας ἀπὸ τὴν φιλαυτία. Ἀλλὰ γιατί νὰ προσευχηθῶ; Ὁ Θεὸς δὲν θὰ μὲ ἀκούσει. Ἀκούει μόνο τὶς προσευχὲς ποὺ γίνονται για όσους καὶ ἀπ᾽ ὅσους ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς φιλαυτίας. Ἡ“αφιλαυτία” δὲν χαρίζεται από τον Κύριο. Προαπαιτεῖται για την αποστολὴ τῆς Χάριτος καὶ όλων τῶν ἄλλων θείων εὐεργεσιῶν.

Ὅσ. Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος 

http://proskynitis.blogspot.gr

Ὁ κυβερνήτης τοῦ κόσμου

Ποιὸς κυβερνάει τὸν κόσμο σήμερα; Ὄχι βέβαια οἱ διάφοροι ἀρχηγοὶ τῶν κρατῶν οὔτε κὰν ὁ ἐπονομαζόμενος πλανητάρχης, ὁ ἑκάστοτε ἡγέτης τῆς ἀμερικανικῆς ὑπερδυνάμεως.

Ὅλοι αὐτοὶ δὲν εἶναι παρὰ μαριονέτες, ἄβουλα πιόνια, ποὺ τὰ κινοῦν ἀπὸ τὰ παρασκήνια σκοτεινὲς ὀργανώσεις, τραπεζικοὶ κολοσσοί, μυστικὲς ὑπηρεσίες, ἀόρατα κέντρα ἀποφάσεων. Αὐτοὶ πράγματι, οἱ ἀόρατοι, αὐτοὶ εἶναι οἱ πραγματικοὶ κυβερνῆτες, οἱ προερχόμενοι καὶ κατευθυνόμενοι ἀπὸ μυστηριώδεις Λέσχες, ὕποπτες Στοὲς καὶ διεθνεῖς δόλιους σχηματισμούς. Αὐτοὶ λαμ βάνουν τὶς ἀποφάσεις γιὰ τὶς τύχες τοῦ κόσμου.

Ἀθόρυβα καὶ μεθοδικὰ ὁ κόσμος περιῆλθε κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τούτων τῶν συστημάτων, ποὺ σὰν δηλητηριώδεις ἀράχνες ἔχουν ἁπλώσει τὰ δίχτυα τους πάνω στὴ γῆ, ἐλέγχοντας τὰ πάντα καὶ κινώντας ἀπὸ τὰ παρασκήνια τὰ νήματα ὅλων τῶν ὑποθέσεων. Μὲ ποιὸ σκοπὸ ἄραγε; Μὲ ὅσα ὀνόματα καὶ σχήματα κι ἂν ἐμφανίζον ται αὐτὰ τὰ ἀφανὴ κέντρα, σκοπὸ ἔχουν μόνο ἕνα καὶ κοινό: νὰ ἐλέγξουν τὸν κόσμο ὄχι ἀφανῶς ἀπὸ τὰ παρασκήνια, ὅπως τώρα, ἀλλὰ ἔχοντας ἐπιβάλει παγκόσμια ἐξουσία.

Ἐπιδιώκουν νὰ κυριαρχήσουν δικτατορικὰ ἀπὸ τὸ ἕνα μέχρι τὸ ἄλλο ἄκρο τῆς γῆς. Καὶ βέβαια ὅλοι αὐτοὶ δὲν εἶναι παρὰ ὄργανα τοῦ σατανᾶ, μέσῳ τῶν ὁποίων ἐπιδιώκει νὰ κρατάει κάτω ἀπὸ τὴ δική του κυριαρχία τὸν κόσμο. Αὐτὸς οὐσιαστικὰ τοὺς συντονίζει, αὐτὸς τοὺς ἐμπνέει, αὐτὸς τοὺς ὁδηγεῖ.Τὸ εἶπε καὶ ὁ ἴδιος ξεκάθαρα τότε ποὺ ὑπέβαλε τοὺς πειρασμοὺς στὸν Κύριο. Τοῦ ἔδειξε μέσα σὲ μιὰ στιγμὴ ὅλα τὰ βασίλεια τῆς γῆς καὶ τὴ δόξα τους, καὶ Τοῦ εἶπε: «Σοὶ δώσω τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, ὅτι ἐμοὶ παραδέδοται, καὶ ᾧ ἐὰν θέλω δίδωμι αὐ-τήν. σὺ οὖν ἐὰν προσκυνήσῃς ἐνώπιόν μου, ἔσται σου πᾶσα» (Λουκ. δ΄ 5-7).

Προσκύνησέ με καὶ θὰ σοῦ δώσω παγκόσμια ἐξουσία, διότι οἱ λαοὶ καὶ οἱ ἄρχοντές τους τὴν ἔχουν παραδώσει σὲ μένα καὶ τὴν δίνω σὲ ὅποιον θέλω.Ἔτσι ἔλεγε καὶ νομίζει ὁ διάβολος, διότι καὶ αὐτὸς καὶ τὰ ὄργανά του ἀγνοοῦν τὸν ἀσύλληπτο τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς κυβερνάει τὸν κόσμο χωρὶς νὰ παραβιάζει τὴν ἐλευθερία τῶν πλασμάτων Του. Τὸν κόσμο δὲν τὸν κυβερνάει ὁ διάβολος μὲ τὰ ὄργανά του. Τὸν κόσμο τὸν κυβερνάει ὁ Χριστός. Αὐτὸς κατευθύνει τὴν ἱστορία. Ἀφήνει τὸν διάβολο νὰ ἐνεργεῖ μόνο τόσο, ὅσο νὰ δοκιμάζεται ἡ ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων. Καὶ χρησιμοποιεῖ ἀκόμη καὶ τὴν καταστροφικὴ μανία τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ πραγματοποιήσει τὸ σχέδιό Του γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου.

Ἂν ὁ διάβολος εἶχε πλήρη ἐξουσία στὸν κόσμο, θὰ τὸν εἶχε ἐξαφανίσει ἐδῶ καὶ χιλιάδες χρόνια. Ὁ διάβολος ἀκούσιος ὑπηρέτης τοῦ Θεοῦ εἶναι. Ἄθελά του ὑπηρετεῖ τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἴδιο καὶ τὰ κατὰ καιροὺς ὄργανά του: οἱ μυστηριώδεις Λέσχες, οἱ σκοτεινὲς Στοὲς καὶ οἱ μαριονέτες τους ποὺ παριστάνουν τοὺς πλανητάρχες, ὅλοι ὑπηρετοῦν τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ.

Τὸ βεβαιώνει στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὅταν ἀναφέρεται στοὺς ἄρχον τες ποὺ θὰ παραδώσουν τὴν ἐξουσία τους στὸν Ἀντίχριστο: «Ὁ γὰρ Θεὸς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν ποιῆσαι τὴν γνώμην αὐτοῦ, καὶ ποιῆσαι μίαν γνώμην καὶ δοῦναι τὴν βασιλείαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ, ἄχρι τελεσθῶσιν οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ» (Ἀποκ. ιζ΄ 17)· ὁ Θεός, λέει, ἔβαλε μέσα στὶς καρδιές τους τὴν ἐπιθυμία νὰ πραγματοποιήσουν ἄθελά τους τὸ σχέδιό Του. Νὰ συμφωνήσουν δηλαδὴ νὰ παραδώσουν τὴ βασιλεία τους στὸ θηρίο, στὸν Ἀντίχριστο, ἕως ὅτου ἐφαρμοσθοῦν τελείως τὰ λόγια τῶν προφητῶν ποὺ ἀποκαλύπτουν τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ.

Δὲν κυβερνάει ἑπομένως ὁ διάβολος τὸν κόσμο. Οὔτε οἱ πλανητάρχες οὔτε οἱ μυστικὲς Λέσχες οὔτε ἄλλοι ἀόρατοι σχηματισμοί. Ὁ μόνος Κυβερνήτης τοῦ σύμπαντος κόσμου εἶναι ὁ Θεός. Αὐτὸς ποὺ τὸν δημιούργησε ἐκ τοῦ μηδενός, τὸν συγκρατεῖ στὴν ὕπαρξη καὶ τὸν κατευθύνει στὸν τελικὸ προορισμό του.

Ὅλη ἡ γῆ εἶναι πλημμυρισμένη ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγάπη Του, ἡ πρόνοιά Του κρατάει καὶ κυβερνάει τὸν κόσμο. Δὲν λάμπει τόσο ὁ ἥλιος, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ὅσο εἶναι φανερὴ ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Φανερή! Τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἄρρωστα.

Νὰ βλέπουμε λοιπόν. Μὴν ἐπηρεαζόμαστε ἀπὸ τὴ φαινομενικὴ ἐπικράτηση τοῦ κακοῦ καὶ ἀπογοητευόμαστε. Ὁ Κύριος κυβερνάει τὸν κόσμο καὶ τὴ ζωὴ τοῦ καθενός μας. Νὰ βλέπουμε. Δὲν εἴμαστε ἕρμαια τῆς κακίας τῶν δαιμόνων καὶ τῆς ἀσυδοσίας τῶν ἀρχόντων. Εἴμαστε μέσα στὰ χέρια τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Προνομιοῦχοι! Βασιλόπουλα στὸ πατρικὸ παλάτι. Πραγματικὰ εὐλογημένοι!

Περίοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

http://aktines.blogspot.gr

Να μην γίνεται η ευχή (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) αγγαρεία

Αν δεν κάνετε υπακοή (σε ιερέα-πνευματικό) και δεν έχετε ταπείνωση, η ευχή (δηλ. το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) δεν έρχεται και υπάρχει και φόβος πλάνης. Να μην γίνεται η ευχή (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) αγγαρεία. Η πίεση μπορεί να φέρει μία αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Και γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία· αλλά δεν είναι υγιές. Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο. Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα. Μπορεί ένας μία ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι. Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...;». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία· να μη σκέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς η όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ...;» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

γέροντας Πορφύριος

http://1myblog.pblogs.gr

Μετά την εξομολόγησιν κλείνει ή πληγή της αμαρτίας, αλλά μένει το σημάδι.

Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης (+1883-1966)

Εις τον πνευματικόν να λέτε, είμαι αμαρτωλός, έπεσα, εν γενικές γραμμές... όσο να καταλάβει το είδος της πτώσεως.

Δεν χρειάζεται λεπτομερώς το είδος και ό τρόπος της αμαρτίας διότι ημπορεί -από πειρασμόν- να βλάψωμεν και εκείνον.

Και εκείνος σάρκα φορεί. Λυπηθείτε, προφυλάξετε και τον Ιερέα και τον εαυτόν σας. Αν δεν τον προφυλάξετε και άλλην άμαρτίαν θα έχετε.

Ό αέρας όλους μας φυσά. Δεν φυσά τον έναν και τον άλλον αφήνει. 

Προσέχετε, να προφυλάγετε και τον άλλον.

Να αποφεύγεις την αμαρτίαν μετά την εξομολόγησιν.

Να λέγεις πέρασα από την φωτιά και γλίτωσα. Ό Κύριος τώρα με ελέησε. Να ξαναπεράσω; Μήπως οργιστεί ό Θεός;

Μετά την εξομολόγησιν κλείνει ή πληγή της αμαρτίας, αλλά μένει το σημάδι.

Ενίοτε να βλέπεις το σημάδι δια να λυπήσαι και να προσέχεις (ότι την ανομίαν μου εγώ γιγνώσκω). Εις την δεύτερον Παρουσίαν θα φύγουν και τα σημάδια

'Η εξομολόγησης ξανά για ό,τι εξομολογήθεις, είναι απιστία στο μυστήριον. Εάν το είπες εις τον πνευματικό, συγχωρήθηκε, δεν χρειάζεται η επανάληψις.

Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης

http://imverias.blogspot.gr

«Να προσεύχεσαι όπως μπορείς,για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει»

-Πως να προσευχόμαστε;

-Ο γέροντας Θεόφιλος από την μονή Σίμπατα έλεγε στους χριστιανούς:

«Να προσεύχεσαι όπως μπορείς,για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει»

Ο καλύτερος δάσκαλος της προσευχής είναι η ίδια η προσευχή. Σου λέει πως να προσεύχεσαι. Εσύ προσευχήσου και θα σου πει εκείνη πως να προσευχηθείς. Μόνο να την υπακούς.

Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:

«Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός»;

Εαν εμείς δεν ακούμε τις ίδιες μας τις προσευχές, εαν δεν είμαστε παρόντες, εαν τις λέμε τυπικά και το μυαλό μας και οι αισθήσεις μας βρίσκονται αλλού, τότε πώς θ'ακούσει ο Θεός αυτό που του ζητάς; Πρέπει να την ζεις με το σώμα και με την ψυχή. Η προσευχή πρέπει να περάσει από εσένα για να φτάσει στο Θεό. Η αναρρίχηση προς τον Θεό γίνεται ξεκινώντας από μέσα μας. Αυτός είναι ο δρομος για να φτάσει η προσευχή στον Θεό.

....η προσευχή είναι ένας διάλογος με τον Θεό. Ανοίγεις την καρδιά σου μπροστά Του. Γίνεστε φίλοι και συνοδοιπόροι. Δεν πρέπει με το που αρχίζει η προσευχή να ζητάς. Πρώτα πρέπει να ευχαριστείς το Θεό. Αν το σκέφτεις υπάρχουν πολλοί λόγοι να το κάνεις.Ένας άλλος κανόνας είναι πως πρέπει να αναγνωρίσεις το λάθος σου. Δεν μπορείς να φορτώσεις τον Θεό με τα προβλήματά σου, με τις ανάγκες σου, εαν δεν αναλάβεις τις ευθύνες σου. Για να γίνει αυτό πρέπει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου. Καθημερινά φορτώνομαστε με πράγματα καλά και άσχημα. Οταν φορτώνουμε πολύ και δεν αντέχουμε πια το βάρος, τότε με την προσευχή παίρνουμε αυτό το βάρος και το εναποθέτουμε στα χέρια του Θεού. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι εσύ μένεις αδιάφορος,πως δεν σ'ενδιαφέρει πια - αντιθέτως - η σχέση σου μαζί Του γίνεται πιο ουσιώδης και πιο σωστή.

π.Ιουστίνος Μίρον,ηγούμενος της Μονής Οάσα-Ρουμανία

proskynitis.blogspot

Ὁ Πατέρας, ποῦ ἔχει γίνει τά πάντα, γιά ὅλους...

«Ἄλλος, λοιπόν, τόν πατέρα, τόν τραβά ἀρπάζοντας τόν ὡς βοηθό. Ἄλλος, ποῦ δικάζεται, τόν προσκαλεῖ γιά συνήγορο. Ἄλλος, ποῦ πεινᾶ, τόν παρακαλεῖ γιά τροφή, ὁ γυμνός τόν παρακαλεῖ γιά ἔνδυμα. Ἄλλος, παρακαλώντας, τοῦ παίρνει ἀκόμη καί τά ροῦχα ποῦ φορεῖ. Ἄλλος, ποῦ πενθεῖ, τόν ἔχει ἀνάγκη γιά παρηγοριά.

Κάποιος ἄλλος τόν τραβά νά ἐπισκεφθεῖ ἀσθενεῖς, ξένος του ζητεῖ καταφύγιο. Ἄλλος, πλησιάζοντας τόν, κλαίει γιά κάποιο χρέος. Ἄλλος τόν προσκαλεῖ γιά ἐπόπτη καί συμφιλιωτή μέσα στό σπίτι του, ἐπειδή ὑπάρχουν διχόνοιες. Ἡ χήρα φωνάζει δυνατά το «ἐλέησον» στόν πατέρα. Ἄλλη θρηνεῖ γιά τήν ὀρφάνια. Ὁ δοῦλος καταφεύγει στήν ἀγάπη του, ὅταν κλαίει ἀπό τή σκληρότητα τοῦ κυρίου του.

Ὁ πατέρας ἔχει κάθε ἡμέρα ἀναρίθμητες φροντίδες γιά τά προβλήματα τοῦ καθενός.

Συλλαμβάνεται κάποιος βίαια; τότε ὁ πατέρας γίνεται συνήγορος. Πείνα μεγάλη βασανίζει τούς ἀνθρώπους; ἀμέσως τότε ὁ συνήγορος γίνεται τροφοδότης.

Εἶναι κάποιος ἄρρωστος; τότε ὁ τροφοδότης γίνεται γιατρός. Ἔχει πέσει κάποιος σέ πένθος; τότε ὁ γιατρός βρίσκει τόν παρηγορητικό λόγο, γιά νά καταπραΰνει τή θλίψη.

Ἔφτασε ἡ ὥρα τῆς φροντίδας γιά τούς ξένους; τότε καί ξενοδόχος γίνεται ὁ πατέρας, ποῦ ἔχει γίνει τά πάντα, γιά ὅλους»

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

http://agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr

Τα τέσσερα μυστήρια της πίστεώς μας

Μοναχά σας λέγω και σας φανερώνω τέσσερα μυστήρια, τα αναγκαιότερα της πίστεώς μας:

Το πρώτον είναι να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να τους συγχωράτε με όλην σας την καρδίαν εις ότι και αν σας έφταιξαν.

Το δεύτερον είναι να εξετάζετε να ευρίσκετε Πνευματικόν καλόν και να του ειπήτε ο καθένας έτσι: Εγώ, πνευματικέ μου, έχω να κολασθώ διατί δεν αγαπώ τον Θεόν και τον αδελφόν μου. Εγώ είμαι αχάριστος εις τον Θεόν μου δια τα τόσα καλά που μου εχάρισε… Και να φυλαχθής, να μη του κρύψης καμίαν αμαρτίαν, αλλά να τες ειπής όλες χωρίς εντροπήν…

Το τρίτον είναι όταν σε ελέγξη ο πνευματικός, εσύ να μη ρίξης την αφορμήν εις άλλον, αλλά να κατηγορήσης του λόγου σου και να ειπής το κακόν σου το κεφάλι εις όλα σου έφταιξε…

Το τέταρτον είναι ότι και να σου ειπή ο πνευματικός και ότι σε νουθετήση να τα βάλης μέσα εις τον νούν σου και επάνω εις τον κεφάλι σου, και να αποφασίσης πλέον με στερεάν γνώμην οπού καλύτερα να αποθάνης, παρά να ματαπέσης και να αποκάμης τα όμοια αμαρτήματα…

Μάλιστα ύστερα από την καθαράν εξομολόγησιν να συχνοκοινωνάτε τα ’Αχραντα Μυστήρια, διατί ο θάνατος έρχεται ωσάν κλέπτης έξαφνα και ημπορεί να μας εύρη ανέτοιμους και τι γενόμαστε;

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός 

http://orthodox-answers.blogspot.gr/

Παράλαβέ με Κύριε

Παράλαβέ με, Κύριε, εις την Βασιλείαν σου! 

Παράλαβέ με Ιησού μου, αυτού οπού είσαι Εσύ η αγάπη μου και το φως μου το γλυκύτατον! 

Ναι, γλυκύτατε Ιησού μου, παράλαβέ με τώρα - τώρα, Κύριέ μου, παράλαβέ με, διότι από την ώραν, οπού εγεύθηκα μερικώς και αρρήτως την άρρητον τρυφήν και χριστότητα Σου του Χριστού μου και Θεού μου, δεν υποφέρνω πλέον τον χωρισμόν Σου!

Δεν υποφέρνω την απουσίαν Σου. 

Καίομαι και ανάπτω από την άσβεστον φλόγα της γλυκύτατης Σου αγάπης! 

Όταν σε ενθυμούμαι, φλογίζομαι από την δίψαν Σου! 

Όταν Σε μελετώ, ολιγοθυμώ διά την υστέρησίν Σου και ατονώ διά τον χωρισμόν Σου!

Ανωνύμου ησυχαστού. 1851. Νηπτική Θεωρία. 

Εκ χειρογράφου της Ι. Μ. Ξενοφώντος Αγ. Όρους. Εκδ.

Ορθόδοξος Κυψέλη. Θεσσαλονίκη. 1991. σελ.87-88

http://agioritis.pblogs.gr

Η κοινωνία με το Θεό

Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι’ και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού, γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, γιατί ο νους, όταν προσεύχεσαι, είναι απασχολημένος με το Θεό και στέκεται με ταπεινό Πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.

Ο αρχάριος όμως χρειάζεται χειραγωγό, επειδή η ψυχή, πριν έρθει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει μεγάλο πόλεμο εναντίον των εχθρών και δεν μπορεί να διακρίνει η ίδια, αν η γλυκύτητα που δοκιμάζει, προέρχεται από τον εχθρό. Αυτό μπορεί να το διακρίνει μόνο εκείνος που γεύθηκε ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα. Αυτός αναγνωρίζει τη χάρη κατά τη γεύση.

Όποιος θέλει να ασκεί την προσευχή χωρίς χειραγωγό και, μέσα στην υπερηφάνειά του, φαντάζεται ότι μπορεί να τη διδαχθεί από τα βιβλία, αυτός βρίσκεται κιόλας στην πλάνη. Τον ταπεινό όμως τον προστατεύει ο Κύριος· έτσι, αν πράγματι δεν υπάρχει έμπειρος οδηγός, αυτός καταφεύγει στον υπάρχοντα πνευματικό, και ο Κύριος θα τον σκεπάσει χάρη στην ταπείνωσή του. Σκέψου ότι στον πνευματικό ζει το Άγιο Πνεύμα, και αυτός θα σου πει το ωφέλιμο. Αν όμως σκεφτείς πως ο πνευματικός ζει με αμέλεια και διερωτηθείς, “Πώς είναι δυνατό να έχει το Άγιο Πνεύμα;”, θα υποστείς εξαιτίας αυτής της σκέψης σου μεγάλο πειρασμό, και ο Κύριος θα σε ταπεινώσει και θα επιτρέψει να πέσεις σε κάποια πλάνη.

Η προσευχή δίνεται στον προσευχόμενο. Η προσευχή που γίνεται μόνο από συνήθεια, χωρίς καρδιά συντριμμένη για τις αμαρτίες της, δεν είναι αρεστή στο Θεό.

Ω άνθρωπε, μάθε την κατά Χριστόν ταπείνωση, και ο Κύριος θα σου χαρίσει να γευθείς τη γλυκύτητα της προσευχής. Κι αν θέλεις να προσεύχεσαι καθαρά, γίνε ταπεινός, γίνε εγκρατής, εξομολογήσου ειλικρινά και θα σε αγαπήσει η προσευχή. Γίνε υπάκουος, υποτάξου ευσυνείδητα στις αρχές, μείνε ευχαριστημένος με όλα, και τότε ο νους σου θα καθαριστεί από μάταιους λογισμούς. Να θυμάσαι πως σε βλέπει ο Κύριος, γι’ αυτό πρόσεχε, μήπως λυπήσεις με κάτι τον αδελφό· μην τον κατακρίνεις και μη τον στενοχωρήσεις ούτε μ’ ένα βλέμμα, και το Πνεύμα το Άγιο θα σε αγαπήσει και θα σε βοηθήσει σε όλα.

Το Άγιο Πνεύμα μοιάζει πολύ με αγαπημένη, γνήσια μητέρα. Η μητέρα αγαπάει το παιδί της και πονάει γι’ αυτό. Έτσι και το Άγιο Πνεύμα σπλαχνίζεται, συγχωρεί, θεραπεύει, νουθετεί και χαροποιεί. Και αναγνωρίζεται το Άγιο Πνεύμα στην ταπεινή προσευχή.

Όποιος αγαπάει τους εχθρούς, αυτός γρήγορα θα γνωρίσει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Όποιος όμως δεν τους αγαπάει – γι’ αυτόν δεν θέλω ούτε καν να γράψω. Όμως τον λυπάμαι, γιατί βασανίζει τον εαυτό του και τους άλλους και δεν θα γνωρίσει τον Κύριο.

Στις εκκλησίες τελούνται οι ιερές ακολουθίες και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί σ’ αυτές. Η ψυχή, ωστόσο, είναι ο καλύτερος ναός του Θεού, και όποιος προσεύχεται εσωτερικά, γι’ αυτόν όλος ο κόσμος έγινε ναός του Θεού. Αυτό όμως δεν είναι για όλους.

Πολλοί προσεύχονται προφορικά ή προτιμούν να προσεύχονται με βιβλία. Και αυτό καλό είναι και ο Κύριος δέχεται την προσευχή τους. Αν όμως κανείς προσεύχεται και σκέφτεται άλλα πράγματα, ο Κύριος δεν εισακούει αυτή την προσευχή.

Η αδιάλειπτη προσευχή προέρχεται από την αγάπη και χάνεται εξαιτίας της κατακρίσεως, της αργολογίας και της ακράτειας. Όποιος αγαπάει το Θεό, αυτός μπορεί να Τον σκέφτεται μέρα και νύχτα, γιατί το ν’ αγαπάς το Θεό καμιά εργασία δεν το παρεμποδίζει.

Η αληθινή ελευθερία

Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη και ζητάμε ελευθερία, μα λίγοι ξέρουν τι είναι η ελευθερία και που βρίσκεται.

Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία και την αναζητώ μέρα και νύχτα. Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στο Θεό και δίνεται απ’ Αυτόν σ’ όσους έχουν ταπεινή καρδιά, σ’ όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημά τους ενώπιον του Κυρίου. Σ’ όποιον μετανοεί, ο Θεός δίνει την ειρήνη Του και την ελευθερία να Τον αγαπάει. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στον κόσμο από την αγάπη του Θεού και του πλησίον. Σ’ αυτά βρίσκει η ψυχή ανάπαυση και χαρά.

Η καρδιά μου πονάει για όλο τον κόσμο και προσεύχομαι με δάκρυα γι’ αυτόν, να μετανοήσουν όλοι και να γνωρίσουν το Θεό, να ζήσουν με αγάπη και να γευθούν τη γλυκύτητα της ελευθερίας του Θεού.

Ω, όλοι οι άνθρωποι, προσευχηθείτε και κλάψτε για τις αμαρτίες σας, για να σάς συγχωρήσει ο Κύριος. Όπου υπάρχει άφεση αμαρτιών, εκεί βρίσκεται η ελευθερία της συνειδήσεως και η αγάπη, έστω και λίγη.

Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία: η αγάπη για το Θεό και τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα. Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα- αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή. Δεν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. Μπορεί όμως ο καθένας, σε όποια τάξη κι αν ανήκει, ν’ αγαπάει το Θεό και να είναι ευάρεστος σ’ Εκείνον- κι αυτό είναι το σπουδαίο. Και όσοι αγαπούν περισσότερο το Θεό στη γη, θα έχουν περισσότερη δόξα στη βασιλεία των ουρανών και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. Ο καθένας θα δοξαστεί κατά το μέτρο της αγάπης του.

Η θεία χάρη δεν αφαιρεί την ελευθερία, αλλά συνεργεί μόνο στην εκπλήρωση των εντολών του Θεού. Ο Αδάμ βρισκόταν στην κατάσταση της χάριτος, αλλά δεν του αφαιρέθηκε το αυτεξούσιο. Οι άγγελοι παραμένουν επίσης στο Άγιο Πνεύμα, αλλά δεν τους έχει αφαιρεθεί η ελεύθερη βούληση.

Ο Κύριος έδωσε στη γη το Άγιο Πνεύμα· και όσοι το έλαβαν, αισθάνονται τον παράδεισο μέσα τους.

Ίσως πεις: “Γιατί λοιπόν δεν έχω κι εγώ μια τέτοια χάρη;”. Επειδή εσύ δεν παραδόθηκες στο θέλημα του Θεού, αλλά ζεις σύμφωνα με το δικό σου θέλημα.

Παρατηρήστε εκείνον που αγαπάει το θέλημά του: Δεν έχει ποτέ ειρήνη στην ψυχή του και δεν ευχαριστιέται με τίποτα. Γι’ αυτόν όλα γίνονται όπως δεν θα έπρεπε. Όποιος όμως δόθηκε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, έχει την καθαρή προσευχή και η ψυχή του αγαπάει τον Κύριο.

Έτσι δόθηκε στο Θεό η Υπεραγία Παρθένος: “Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου” (Λουκ. 1, 38).

Αν λέγαμε κι εμείς, “Ιδού ο δούλος Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου”, τότε τα ευαγγελικά λόγια του Κυρίου θα ζούσαν στις ψυχές μας, η αγάπη του Θεού θα βασίλευε σ΄ όλο τον κόσμο και η ζωή στη γη θα ήταν απερίγραπτα ωραία.

Αλλά μολονότι τα λόγια του Κυρίου ακούγονται τόσους αιώνες σ΄ όλη την οικουμένη, οι άνθρωποι δεν τα καταλαβαίνουν και δεν θέλουν να τα παραδεχθούν. Όποιος όμως ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αυτός θα δοξαστεί και στον ουρανό και στη γη.

Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

http://www.diakonima.gr