Ο Θεός φανερώνεται στους λεβέντες

ΚΑΙ ΕΝΩ πιστεύουμε στον Χριστό που σαν λιοντάρι στάθηκε ατρόμητος στην απειλή αυτού του κόσμου.

Και ενώ έχουμε αδελφούς εκατομμύρια μάρτυρες που λεβέντικα ύψωσαν το ανάστημα της Ορθοδόξου πίστεως στους πάσης μορφής διώκτες, εμείς κλαψουρίζουμε ως δουλοπρεπείς και τρέμουμε κατεβάζοντας κάθε λεπτό «τα παντελόνια» της ψυχής μας εμπρός σε κάθε τι που απειλεί και καταργεί την εν Χριστώ ελευθερία μας, ενώ αντιθέτως ο Απ.Παυλος φωνάζει «τιμῆς ἠγοράσθητε· μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων». (Α΄Κορινθ.ζ΄,23)

Χρέος μας ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί ,να μας βρίσκει η ζωή ενάντια σε κάθε στέρηση της ανθρωπίνης Ελευθερίας, την οποία μας χάρισε ο Χριστός ακριβοπληρώνοντας με το Πανάγιον Αίμα Του επάνω στον Σταυρό.

Άλλωστε όπως αναφέρει και ο Απ. Παύλος «Ου δε το Πνεύμα Κυρίου εκεί ελευθερία» (Β' Κορ. Γ' 17). Το οποίο διαβάζεται και αντιστρόφως, δηλ.  «όπου ελευθερία αληθινή εκεί και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος»

Ας ξεσκλαβωθούμε απ’τον φόβο μας, μα όχι απ’τα δόγματα της πίστεώς μας και ας σταθούμε με λεβεντιά εμπρός σε όσους θέλουν να μιάνουν την πίστη, την ψυχή μας και την εν Χριστώ ελευθερία μας, είτε Παναιρετικοί Οικουμενιστές είναι αυτοί, όσο ψηλά και αν βρίσκονται, είτε μας χαλκεύουν αλυσίδες με τα διάφορα φακελώματα, κάρτες του Πολίτη, τσιπάκια… κ.α. ενθυμούμενοι πως όλοι αυτά τα ανθρωπάρια λειτουργούν πάντα με την ψυχολογία του σκύλου: άμα σε δούν δειλό, προβληματισμένο και αβέβαιο σε δαγκώνουν, ενώ αν σε αφουγκρασθούν ως θαρραλέο, σίγουρο και απρόοπτο σε τρέμουν και λακούνε αδόξως προς τις οικίες τρύπες τους.

Καθότι «Φεύγει ἀσεβὴς μηδενὸς διώκοντος, δίκαιος δὲ ὥσπερ λέων πέποιθε». (Παροιμ.κη΄-1)

Και όπως λέει και ο λαός:

«Ο ανδρείος πεθαίνει μία φορά, ο δειλός κάθε μέρα.»

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Περί σωτηρίας ψυχής και Παραδείσου

Επιστολή Γέροντος Εφραίμ του εν Αριζόνα

Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια και θα ανοιχθούν τα της ψυχής. Τότε θα ίδωμεν νέον κόσμον, νέας υπάρξεις, καινήν κτίσιν, νέαν ζωήν μη έχουσαν τέρμα. Ο τίτλος της: «Αθανασία άπειρος». Η μεγάλη πατρίς άνω, άφθαρτος, αιώνιος, η άνω Ιερουσαλήμ, η μήτηρ των πρωτοτόκων, ένθα θα σκηνώσουν αι λελυτρωμέναι ψυχαί, τας οποίας απέπλυνεν εκ του ρύπου το αίμα του Αρνίου του ακάκου!...

Τις δύναται να εκφράση δια λόγου και γραφίδος την χαράν, την αγαλλίασιν, την ευτυχίαν των σεσωσμένων εκείνων μακαρίων ψυχών; Μακάριοι οι εν Κυρίω αποθανόντες, ότι αναμένει αυτούς ο πλούτος της του Θεού χρηστότητος. Μακάριος όστις κερδίση λαχνόν δια την άνω πανήγυριν, πλούτος αναφαίρετος, δόξα ως Αυτός ο Θεός είπε: «και είπα υιοί υψίστου, τέκνα Θεού, κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού».

Ο Κύριος προ του πάθους παρεκάλει τον Ουράνιον Πατέρα δια τους μαθητάς Του και δια τους μέλλοντας πιστεύειν δι’ αυτών: «Πάτερ, ους δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ’ εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου» (Ιωαν. 17,24 ).

Πόση η αγάπη του Ιησού δι’ ημάς! Έλαβε την ανθρωπίνην φύσιν και εκρεμάσθη επί του Σταυρού, αποδίδοντας εις ημάς την ελευθερίαν και την εξόφλησιν του χρέους προς τον Ουράνιόν Του Πατέρα, και ως προσφιλέστατος αδελφός, μας αξιώνει της συγκληρονομίας, του απείρου πλούτου, του Ουρανίου Του Πατρός!

Ω, οποία αγάπη προς ημάς! Ω, της ψυχρότητός μας προς Αυτόν! Ω, της αχαριστίας μου προς τον ευεργέτην μου! Θεέ μου, Θεέ μου, λυπήσου με και μη με καταδικάσης ανταξίως των έργων μου!

http://orthodoxfathers.com

Πνευματικός Αγώνας

Σκοπὸς τῆς ζωῆς μας εἶναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ ἅγιοι. Νὰ ἀναδειχθοῦμε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ἂς προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τῆς παρούσας ζωῆς, στερηθοῦμε τὴ μέλλουσα, μήπως, ἀπὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, ἀμελήσουμε τὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας.

Ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχὴ ἀπὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς ἐπιθυμητοὺς καρπούς, γιατί αὐτὲς δὲν εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς μας, ἀποτελοῦν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.

Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ ἀρετές. Ἀγωνιστεῖτε ν’ ἀποβάλετε τὰ πάθη τῆς ψυχῆς. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας ἀπὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρῆστε τὴν ἁγνή, γιὰ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας ὁ Κύριος, γιὰ νὰ σᾶς πλημμυρίσει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὶς θεῖες δωρεές...

Παιδιά μου ἀγαπητά, ὅλη σας ἡ ἀσχολία καὶ ἡ φροντίδα σ’ αὐτὰ νὰ εἶναι. Αὐτὰ ν’ ἀποτελοῦν σκοπὸ καὶ πόθο σας ἀσταμάτητο. Γί’ αὐτὰ νὰ προσεύχεστε στὸ Θεό. Νὰ ζητᾶτε καθημερινὰ τὸν Κύριο, ἀλλὰ μέσα στὴν καρδιά σας καὶ ὄχι ἔξω ἀπὸ αὐτήν. Καὶ ὅταν Τὸν βρεῖτε, σταθεῖτε μὲ φόβο καὶ τρόμο, ὅπως τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὰ Σεραφείμ, γιατί ἡ καρδιά σας ἔγινε θρόνος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ γιὰ νὰ βρεῖτε τὸν Κύριο, ταπεινωθεῖτε μέχρι τὸ χῶμα, γιατί ὁ Κύριος βδελύσσεται τοὺς ὑπερήφανους, ἐνῷ ἀγαπάει καὶ ἐπισκέπτεται τοὺς ταπεινοὺς στὴν καρδιά.

Ἂν ἀγωνίζεσαι τὸν ἀγώνα τὸν καλό, ὁ Θεὸς θὰ σὲ ἐνισχύσει. Στὸν ἀγώνα ἐντοπίζουμε τὶς ἀδυναμίες, τὶς ἐλλείψεις καὶ τὰ ἐλαττώματά μας. Εἶναι ὁ καθρέφτης τῆς πνευματικῆς μας καταστάσεως. Ὅποιος δὲν ἀγωνίστηκε, δὲν γνώρισε τὸν ἑαυτό του.

Προσέχετε καὶ τὰ μικρὰ ἀκόμα παραπτώματα. Ἄν σᾶς συμβεῖ ἀπὸ ἀπροσεξία κάποια ἁμαρτία, μὴν ἀπελπιστεῖτε, ἀλλὰ σηκωθεῖτε γρήγορα καὶ προσπέστε στὸ Θεό, ποὺ ἔχει τὴ δύναμη νὰ σᾶς ἀνορθώσει.

Μέσα μας ἔχουμε ἀδυναμίες καὶ πάθη καὶ ἐλαττώματα βαθιὰ ριζωμένα, πολλὰ εἶναι καὶ κληρονομικά. Ὅλα αὐτὰ δὲν κόβονται μὲ μία σπασμωδικὴ κίνηση οὔτε μὲ τὴν ἀδημονία καὶ τὴ βαρειὰ θλίψη, ἀλλὰ μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐπιμονή, μὲ καρτερία, μὲ φροντίδα καὶ προσοχή.

Ἡ ὑπερβολικὴ λύπη κρύβει μέσα της ὑπερηφάνεια. Γί’ αὐτὸ εἶναι βλαβερὴ καὶ ἐπικίνδυνη, καὶ πολλὲς φορὲς παροξύνεται ἀπὸ τὸ διάβολο, γιὰ ν’ ἀνακόψει τὴν πορεία τοῦ ἀγωνιστῆ.

Ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴν τελειότητα εἶναι μακρύς. Εὔχεστε στὸ Θεὸ νὰ σᾶς δυναμώνει. Νὰ ἀντιμετωπίζετε μὲ ὑπομονὴ τὶς πτώσεις σας καί, ἀφοῦ γρήγορα σηκωθεῖτε, νὰ τρέχετε καὶ νὰ μὴ στέκεστε, σὰν τὰ παιδιά, στὸν τόπο ποὺ πέσατε, κλαίγοντας καὶ θρηνώντας ἀπαρηγόρητα.

Ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεστε, γιὰ νὰ μὴν μπεῖτε σὲ πειρασμό. Μὴν ἀπελπίζεστε, ἂν πέφτετε συνέχεια σὲ παλιὲς ἁμαρτίες. Πολλὲς ἀπ’ αὐτὲς εἶναι καὶ ἀπὸ τὴ φύση τους ἰσχυρὲς καὶ ἀπὸ τὴ συνήθεια. Μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, ὅμως, καὶ μὲ τὴν ἐπιμέλεια νικιοῦνται. Τίποτα νὰ μὴ σᾶς ἀπελπίζει.

Αγίου Νεκταρίου

Ἀπὸ τὴ σειρὰ τῶν φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς.

http://stratisandriotis.blogspot.gr

Φεύγοντας από το Ναό ο άνθρωπος συνεχίζει τη δική του λειτουργία «έξω των τειχών». Την ώρα του δείπνου, καθώς κόβει το ψωμί, προσφέρει την προσευχή προ του φαγητού. Η πράξις του φαγητού είναι πάντα μία ανάμνηση του μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας. Και πραγματικά ο άνθρωπος είναι ό, τι αφομοιώνει: Eίτε τον «απαγορευμένο καρπό», είτε «την ευχαριστιακή υπόσταση του Βασιλέα του» και τα δώρα του. 

Ξαναγυρίζοντας στον καθημερινό του μόχθο κάτω από το βλέμμα του Θεού, το μόνο που μπορεί να πει ο άνθρωπος σε κάθε στιγμή της ημέρας είναι αυτή η ευχή: «Όλα είναι δικά σου, Κύριε, και εγώ είμαι δικός σου, δέξαι με». 

Η ύλη γίνεται μαλακή και εύπλαστη, όταν την αγγίζει το πνεύμα. Από την βαρειά και αδρανή μάζα της ξεπηδάει μια ομορφιά σμιλεμένη με ιεροφανικά σημεία και παλλόμενη από ζωή. Ο άνθρωπος έχει κληθεί να αντλήσει από τα πράγματα την ωραιότερη προσευχή: Να κάνει τον κόσμο ναό.

Π. Ευδοκίμοφ

http://agiabarbarapatras.blogspot.gr

Η ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΩΝ

"Διάβασα πως ιδρύθηκε σώμα Ελλήνων αστρολόγων για την προστασία του κλάδου τους, ισχυρίζονται πως η Αστρολογία είναι επιστήμη. Μπορεί να πρόβλεψη, να βοηθήση και να λύση πολλά προβλήματα. Σε ανακοίνωση τους γράφουν " Γνωρίζετε ότι ένας αστρολόγος,σε συνεργασία με τον προσωπικό γιατρό σας, θα μπορούσαν να σας κάνουν άλλο άνθρωπο σωματικά και ψυχικά?

Ότι με τη βοήθεια της αστρολογίας θα αυξανόταν κατακόρυφα η παραγωγικότητα των Ελλήνων?

Η πάλι, ότι τα άστρα, εφόσον "διαβάζονται" από σοβαρούς και υπεύθυνους επιστήμονες ,είναι ικανά να φέρουν την άνοιξη σε κάθε "προβληματική"σχέση σας, να ανοίξουν νέους ορίζοντες στην επαγγελματική σας σταδιοδρομία και να δώσουν λύσεις στα περισσότερα προβλήματα σας "?

Τα ερωτήματα μου είναι… 

 Η Αστρολογία είναι επιστήμη? 

Υπάρχουν σοβαροί και υπεύθυνοι αστρολόγοι?

Η ζωή μας κατευθύνετε από τα άστρα? Πως εξηγείτε, ότι τα ωροσκόπια έχουν κατακλύσει εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις και τα συμβουλεύονται μικροί και μεγάλοι, επιστήμονες ,πολιτικοί και τόσοι άλλοι"?

Το φαινόμενο ανησυχητικό η αστρολογία. Διερωτάται κανείς αν πρόκειται για έντονη ανάγκη φυγής, ως γίνετε αλήθεια σε μια εποχή, που η τεχνολογία έφθασε στο απόγειό της, να πρυτανεύει μια μοιρολατρία παρωχημένων εποχών?

Δεν φαίνεται ανεξήγητο, σήμερα στην εποχή των πυραύλων και των διαστημοπλοίων, η αστρολογία, τα ωροσκόπια, ο αποκρυφισμός και η μαγεία να παρουσιάζουν μια πρωτοφανή έξαρση?

Το φαινόμενο αυτό, δικαιολογημένο ίσως σε παλιές εποχές, τελείως αδικαιολόγητο για τη σημερινή θέλει την εξήγησή του. Έγραφε ο Βολτέρος, ότι "θα έλθει εποχή, που οι λαοί θα ανακαλύψουν την κουτοπονηριά των αστρολόγων ".

Ποια θα ήταν η εποχή αυτή? Σύντομη ήταν η προσδοκία του. Προσέβλεπε με εμπιστοσύνη στο μέλλον. Στήριζε τις ελπίδες του στην επιστήμη, στην πρόοδο, στην εξάπλωση των γραμμάτων.

Όλα αυτά, πίστευε, θα άνοιγαν τα μάτια του λαού για να δει την απάτη και την πλάνη. Πόσο όμως έπεσε έξω! Περισσότερο από δύο αιώνες πέρασαν από τότε και οι αριθμοί είναι τρομακτικοί. Φθάσαμε να ζητούν σε πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια οι φοιτητές να παρακολουθούν μαθήματα αστρολογίας.

Πέρα από τις παρατηρήσεις αυτές, ας δούμε τι σκέπτονται και τη φρονούν σχετικά με την αστρολογία και τα ωροσκόπια οι επιστήμονες και μάλιστα οι αστρονόμοι.

Ο διάσημος αστρονόμος Poul Gouderc, του Αστεροσκοπείου των Παρισίων, που μελέτησε συστηματικά και την αστρολογία και δημοσίευσε βιβλίο με τίτλο, "Η Αστρολογία", δήλωσε κατηγορηματικά...

"Δεν υπάρχει στις μέρες μας σε ολόκληρη την υφήλιο ούτε ένας αστρονόμος, μεγάλος η μικρός, που να πιστεύει στην αστρολογία. Δεν έχω την πρόθεση να κατοχυρώσω προσωπικές απόψεις πίσω από άλλο κύρος, όμως η ομοφωνία αυτών που γνωρίζουν τον ουρανό είναι ένα γεγονός, που έχει την αξία του… 

Οι αστρονόμοι με ακριβή γνώση του πράγματος προσβλέπουν στην αστρολογία με πλήρη απιστία και τοποθετούνται απέναντι στους τσαρλατάνους που την υπηρετούν με δεδηλωμένη αντίθεση". 

Η Διεθνής Αστρονομική Εταιρεία ( Astronomische Gesellschaft ) σε συνέδριό της στη Βόννη δημοσίευσε την εξής δήλωση... "Στις ημέρες μας αυτό που τιτλοφορείτε Αστρολογία, Κοσμοβιολογία κ.λ.π. δεν είναι παρά ένα κράμα δεισιδαιμονίας, τσαρλατανισμού και εμπορίου... Η αστρολογία δεν είναι παρά ένα σύστημα κανόνων, που γίνονται αυθαίρετα αποδεκτοί"

Ο Γάλλος συγγραφέας Reginald Omez στο βιβλίο που κυκλοφόρησε με τον τίτλο… 

"Είναι αλήθεια, ότι τα άστρα δεν ψεύδονται ποτέ? "γράφει… "Από την πρώτη επικοινωνία με τους αστρονόμους γίνετε φανερό ότι απορρίπτουν και καταδικάζουν όλες τις διαβεβαιώσεις των αστρολόγων όσον αφορά την γλώσσα των άστρων και των ωροσκοπίων. Για τους αληθινούς ερευνητές του ουρανού και των άστρων, που ανακαλύπτουν διαρκώς την ύπαρξη, την απόσταση, την σύνθεση, τις εξελίξεις, τους μετασχηματισμούς και τις ενέργειες των πλανητών και των αστέρων όλα όσα οι αστρολόγοι διδάσκουν είναι αυθαίρετα κατασκευάσματα, που δεν ανταποκρίνονται σε τίποτα το πραγματικό". 

Και καταλήγει…"Τα άστρα ομιλούν? Κάθε τι που τους αποδίδει η σύγχρονη αστρολογία είναι καθαρό παραμύθι, που δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα το επιστημονικό. Είναι οι αστρολόγοι και όχι τα άστρα που ομιλούν η μάλλον φλυαρούν".

Η Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογικών και Κοινωνικών Σπουδών δημοσίευσε την εξής επίσημη δήλωση ..

"Οι ψυχολόγοι δεν βρίσκουν καμιά ένδειξη, ότι η αστρολογία έχει κάποια αξία ως προς τις πληροφορίες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, για την ζωή η τον προορισμό οποιουδήποτε".

Από το βιβλίο. του Γ. Μελέτη "Ερωτήματα στον Ιησού Χριστό"

http://ellasnafs.blogspot.gr

Πῶς θά ἀποτραπεῖ ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ πάνω μας;

Ἡ σημερινή πονηρά γενεά, ἔχει μάτια καί δέν βλέπει, ἔχει αὐτιά καί δέν ἀκούει. Ἔφθασε ἠ μεγάλη ὀργή τοῦ Θεοῦ καί μετάνοια δέν ὑπάρχει. Τούς ἐτύφλωσεν ἡ ἁμαρτία καί στόν Θεό δέν προσφεύγουν...

Νά κηρύττεται ἡ ἀλήθεια, ἡ μετάνοια.

Μόνον ἡ ἀληθινή μετάνοια ὅλων μας καί ἡ θερμή προσευχή πρός τόν Θεό, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί τούς Ἁγίους Πάντας, θά ἀποτρέψουν τήν δίκαιη ὀργή τοῦ Θεοῦ.

Ἀρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

"ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ - ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ" (ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΟΡΑΣΙΣ)

ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ !!!

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ 

ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ ΕΡΧΟΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ!!!

ΓΕΡΟΝΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΕΙ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ...

ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΓΙ ΑΥΤΟ;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΟΥ;

Γ. ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΚΤΙΖΕΤΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ...

ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ...

ΑΓΝΟΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΡΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο ΜΙΣΟΚΑΛΟΣ ...

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ;

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΨΕΥΤΕΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΣΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΑΥΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ;

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΕΧΘΩ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΟΝΙΜΑ;

Γ. Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ...

ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΥΙΟ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ...

ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ...

ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΥΠΕΦΕΡΕ ΤΟΣΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ, ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;

ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΘΕΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΥΣ (ΠΡΟΦΗΤΕΣ) ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΠΑΝ ΤΟ ΘΕΙΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ;

ΛΕΣ ΝΑ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ; ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ; ΚΑΙ ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ;

ΓΕΡΟΝΤΑ Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ...

ΠΑΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ, ΔΕΝ ΛΕΩ, ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗΣΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗ, ΟΙ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ;

Γ. ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ...

ΑΛΛΑ ΑΣ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΟΥ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ...

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΜΟΝΙΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΟΤΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΕΥΣΕΒΗΣ ΠΟΘΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ...

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΕΞΑΝΕΜΗΘΟΥΝ ...

ΘΑ ΒΓΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΨΕΥΤΗΣ Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ, Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΠΟΥ ΗΔΗ ΟΜΩΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΟΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΗΚΑΝ ...

ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΘΑ ΠΕΙΣΘΕΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ Η ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ "ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ" ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ...

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ;

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΡΜΑΙΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ;

ΕΙΣΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΟΤΙ ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ;

ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΕΤΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΟΧΙ, ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΑΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΣΑΙ;

Γ. Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ...

ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΜΩΣ ΣΗΜΑΔΙΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ, ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ...

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ...

ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΠΡΟΕΙΠΑΝ;

Γ. ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΥΝΤΟΜΑ ...

ΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑΝ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ...

ΜΗ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΑΜΕΛΕΙΣ ΤΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ...

ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΛΟΒΩΣΕΙ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΦΕΡΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ !!!

ΓΕΡΟΝΤΑ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΡΩΤΑ Η Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ;

Γ. ΟΛΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ, ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Η ΕΝΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΟΥ, ΕΝΩ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΥΣΦΗΜΕΙΤΑΙ, ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΑ ΓΙΓΑΝΤΩΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ...

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΝ ΕΝΤΟΝΗ ΔΙΣΠΙΣΤΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΣΔΙΑΚΡΙΤΟΣ ...

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΜΩΣ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ... 

ΘΑ ΔΕΗΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΟΥΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΓΟΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΤΙΣΕΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ "ΕΚΕΙΝΟΝ", ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ...

ΤΕΤΟΙΑ ΓΑΛΗΝΗ, ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΥΛΙΚΗ ΕΥΡΩΣΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΝΕΧΕΣ ...

ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ...

ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΤΑ ΒΙΩΣΕΙΣ !!! 

http://nefthalim.blogspot.gr

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ

apantaortodoxias

Η εικόνα της αδικίας

Αδικία είναι η συνήθεια να βλέπη κανείς τους νόμους με υπεροψία. Αδικία είναι η περιφρόνηση των νόμων, η καταπάτηση του δικαίου. Αδικία είναι η εναντίωση στο θείο θέλημα. Είναι ενέργεια για να επικρατήσει το κακό, ο πόλεμος, η ταραχή, η κακοδαιμονία, η βασιλεία του πονηρού. Η αδικία είναι ανοσιούργημα κι αυτόν που την εργάζεται τον καθιστά ακάθαρτο μπροστά στον Θεό. Η αδικία είναι αποκρουστική στα μάτια του Θεού, καθώς προσβάλλει το πρώτο των θείων χαρακτηριστικών που είναι η θεία δικαιοσύνη. Είναι δε μητέρα κάθε κακίας, αφού μέσα στην αδικία κρύβεται διαμιάς η κακία.

Η αδικία είναι πράξη ψυχής που δεν συντάσσεται με τον Θεό αλλά με τον πονηρό. Η αδικία φανερώνει ψυχή που δεν έχει καμιά επαφή των συναισθημάτων με τη λογική, ούτε βέβαια μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στα πάθη και τις επιθυμίες της. Η αδικία κρίνει προς το συμφέρον και όχι προς το δίκαιο. Αποδίδει το δίκαιο σ’ αυτούς που αδικούν και το αφαιρεί απ’ αυτούς που δικαιούνται να το λάβουν.

Η αδικία γεμίζει τη γη με θρήνους και ο στεναγμός των αδικημένων ανεβαίνει μέχρι τον ουρανό. Η αδικία, η οποία δεν έχει έλεος και οικτιρμούς, δεν δειλιάζει μπροστά σε τίποτα. Συνθλίβει τις καρδιές των αδικημένων και κάνει από τα μάτια τους να τρέχουν πηγές δακρύων. Δεν ελεεί τον ορφανό και δεν λυπάται την χήρα. Πάντοτε αδυσώπητη και ανελέητη, επιβάλλει τις θελήσεις της και εκτελεί τις αποφάσεις της. Η τυραννία της είναι σκληρή∙ όπου δε επικρατεί, κυριαρχεί ο στεναγμός και ο πόνος.

Η αδικία αρνείται τον Θεό και δεν υπολογίζει το κράτος της δύναμής Του. Η εικόνα της προκαλεί φρίκη και τρόμος καταλαμβάνει αυτούς που την αντικρύζουν. Είναι δύσμορφη και αποτρόπαιη και η όψη της μοιάζει με αρχαία ερινύα. Όπου κι αν εμφανισθεί, απομακρύνεται απ’ εκεί η ειρήνη, η χαρά και η ευθυμία. Η παρουσία της προμηνύει καταιγίδα και η φωνή της αναγγέλει την καταστροφή. Απ’ όπου κι αν περάσει, η ερήμωση γίνεται ολοκληρωτική. 

Η αδικία είναι ο κακός δαίμονας που αφαιρεί την ευτυχία από τους ανθρώπους. 

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως του εν Αιγίνη

(«Το γνώθι σαυτόν ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ», ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, Απόδοση στη Νέα Ελληνική: Ευανθία Χατζή, Επιμέλεια κειμένου - Επίμετρο: Γιώργος Μπάρλας, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ)

http://eggolpio.blogspot.gr

Θα συμβούν Γεγονότα που θα συνταραχθούνε τα Έθνη

apantaortodoxias

Μην εξοργίζεσαι και μην κρίνεις αυστηρά τον πλησίον σου,όταν πέφτει σε κάποιο αμάρτημα...

...να είσαι επιεικής στους άλλους,ενθυμούμενος ότι, στο κύλημα της ζωής σου, διέπραξες και συ πολλές αμαρτίες. Ο Θεός είναι μακρόθυμος και πολυέλεος.

Μας συγχωρεί τόσα και τόσα αμαρτήματα. Θυμήσου τα λόγια της Κυριακής προσευχής, του, *Πάτερ υμών... και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τας οφειλέτας ημών*.

Αυτά τα λόγια μας θυμίζουν οτι και εμείς, πολλές φορές, παραβαίνουμε το θείο θέλημα. Οτι είμαστε μεγάλοι ένοχοι απέναντι του Κυρίου. Και ότι, με το να το φέρουμε αυτό στο νου μας,θα σωθούμε από την κατάκρισι. Θα παύσουμε να κρίνουμε αυστηρά τους αδελφούς μας. Θα παύσουμε να χρησιμοποιούμε δυο μέτρα και δυο σταθμά, δείχνοντας επιείκεια στον εαυτό μας και κρίνοντας αυστηρά τους άλλους. Το να κατακρίνει κανείς τους άλλους, είναι δείγμα ελλείψεως αυτογνωσίας, φανερώνει υπερηφάνεια. Μαρτυρεί οτι δεν βλέπουμε τη μεγάλη αχρείωση του εαυτού μας και ελάχιστα γνωρίζουμε τον πράο Ιησού.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

Απο το βιβλίο Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ ΜΟΥ

http://ellasnafs.blogspot.gr

Οι καρποί της Θείας Κοινωνίας

Εάν ο πιστός συμμετέχει στην θεία Κοινωνία με την κατάλληλη προετοιμασία, με καθαρή εξομολόγηση, με νηστεία, με αγάπη προς τους αδελφούς, με πίστη και φόβο Θεού, τότε η συμμετοχή του είναι καρποφόρος πνευματικά.

Ο άνθρωπος ενούται με τον Χριστό, ενούται με τους εν Χριστώ αδελφούς του. Δια της θείας Κοινωνίας ο πιστός γίνεται «σύσσωμος και σύναιμος» του Χριστού.

Ο ίδιος ο Χριστός, όταν για πρώτη φορά μίλησε για το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, είπε: Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ.

Με την θεία Κοινωνία γινόμαστε ένα κράμα με το πανάγιον Αίμα του Χριστού, γινόμαστε ένα φύραμα με το πανάγιο Σώμα Του. «Δέχεσαι μέσα σου τον Χριστό, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, αναμιγνύεσαι με το άγιο Σώμα Του, αναφύρεσαι με το Σώμα του Κυρίου που βρίσκεται στον ουρανό». Η αγάπη του Χριστού για μας, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, δεν αρκέστηκε στο γεγονός της σαρκώσεως, στα άχραντα πάθη και στην ταφή. Προχώρησε στην προσφορά της θείας Κοινωνίας:

«Δεν ήρκεσε στον Χριστό το να γίνει άνθρωπος, να ραπισθεί και να σφαγεί για μας, αλλά και συμφύρει τον εαυτό Του με μας. Και όχι μόνο με την πίστη, αλλά και στην πραγματικότητα μας κάνει σώμα δικό Του... Σκέψου ποιας τιμής αξιώθηκες! Ποια τράπεζα απολαμβάνεις! Αυτό το οποίο οι άγιοι Άγγελοι όταν το βλέπουν φρίττουν και δεν τολμούν να το κοιτάξουν χωρίς δέος, εξαιτίας της λάμψεως που εκπέμπεται από εκεί, με αυτό εμείς τρεφόμαστε, με αυτό συμφυρόμαστε και έχουμε γίνει ένα σώμα Χριστού και μία σάρκα. Τις λαλήσει τας δυναστείας Κυρίου, ακουστάς ποιήσει πάσας τας αινέσεις Αυτού;».

Σε άλλη πάλιν ομιλία του ο θεοφώτιστος Χρυσόστομος, τοποθετεί στο στόμα του Κυρίου τούτα τα λόγια: «Για σένα, άνθρωπε, εμπτύστηκα, ραπίστηκα, κενώθηκα από την δόξα, άφησα τον Πατέρα και ήλθα σε σένα που με μισείς και με αποστρέφεσαι και δεν θέλεις ούτε το όνομα μου να ακούσεις. Έτρεξα προς εσένα και σε κατεδίωξα, για να σε κάμω δικό μου. Σε ένωσα και σε συνέδεσα με τον εαυτό μου. Σου είπα: Φάγε το Σώμα μου και πιες το Αίμα μου. Και στον ουρανό σε έχω και κάτω στην γη είμαι ενωμένος μαζί σου...

Όχι απλώς συνδέομαι μαζί σου, αλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι, λεπτύνομαι λίγο-λίγο, για να γίνει μεγαλύτερη η ανάμειξη, η συμπλοκή και η ένωση. Γιατί εκείνα που ενώνονται διατηρούν τα όρια τους, εγώ όμως συνυφαίνομαι μαζί σου. Δεν θέλω δηλαδή να υπάρχει κάτι ανάμεσα μας. Θέλω να είναι ένα τα δύο, Εγώ και συ».Ανάμεσα στον Χριστό και στον πιστό που άξια κοινωνεί δεν παρεμβάλλεται πλέον τίποτε. Όλα λιώσανε μέσα στην φωτιά της αγάπης Του. «Ημείς και ο Χριστός εν εσμέν», λέει ο θεοφόρος Χρυσόστομος.

Τόσο τολμηρά μόνον ένας Άγιος μπορεί να μιλήσει. Και πράγματι έτσι μίλησαν οι Άγιοι: Μέλη Χριστού γινόμεθα, μέλη Χριστός ημών δε και χειρ Χριστός και πους Χριστός εμού του παναθλίου και χειρ Χριστού και πους Χριστού ο άθλιος εγώ δε... Τις η άμετρος ευσπλαχνία σου Σώτερ;

Με την συμμετοχή μας στην θεία Κοινωνία ενούμεθα με τους αδελφούς μας και όλοι μαζί οικοδομούμε το Σώμα του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: Ότι είς άρτος, εν σώμα οι πολλοί εσμέν. Οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν. Και ο άγιος Ιωάννης παρατηρεί ότι όπως ο άγιος Άρτος που κοινωνούμε είναι Σώμα Χριστού, έτσι και όσοι κοινωνούμε γινόμαστε Σώμα Χριστού.

«Όχι πολλά σώματα, άλλα ένα σώμα. Διότι όπως ο άρτος, ενώ αποτελείται από πολλούς κόκκους, είναι ένας, ώστε πουθενά να μην φαίνονται οι κόκκοι, ενώ υπάρχουν,... έτσι ενούμεθα και μεταξύ μας και με τον Χριστό. Διότι δεν τρέφεσαι από άλλο σώμα εσύ και από άλλο εκείνος, αλλά όλοι από το ίδιο σώμα τρεφόμαστε. Γι’ αυτό και ο Απόστολος Παύλος προσέθεσε Οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μετεχομεν».

Με το μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος γίναμε, κατά Χάριν, παιδιά του Θεού και μέλη της αγίας οικογενείας Του, της Εκκλησίας. Με την θεία Κοινωνία τρεφόμαστε με το άγιο Σώμα και Αίμα του Χριστού. Ο Χριστός, λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «αναμειγνύει τον εαυτόν Του με τον καθένα από τους πιστούς δια των αγίων Μυστηρίων, δηλαδή δια της θείας Κοινωνίας. Και εκείνους που γέννησε ο Χριστός δια του αγίου Βαπτίσματος τους τρέφει με τον εαυτόν Του». Δημιουργείται έτσι μεταξύ των πιστών ένας δεσμός πνευματικός, δεσμός αγάπης αληθινής.

Αυτή η αγάπη πρέπει πάντα να διακρίνει τους πιστούς στις σχέσεις τους. Λέει σχετικά ο ιερός Χρυσόστομος: «Εγίναμε κοινωνοί της πνευματικής Τραπέζης. Ας γίνουμε κοινωνοί και της πνευματικής αγάπης. Διότι αν ληστές μοιράζοντας τα λάφυρα τους ξεχνούν τους ληστρικούς τρόπους τους, ποια δικαιολογία θα έχουμε εμείς που συνεχώς κοινωνούμε του αγίου Σώματος του Κυρίου και δεν μιμούμεθα ούτε των ληστών την ημερότητα;

Αν και σε πολλούς ανθρώπους όχι μόνον η συμμετοχή στην κοινή τράπεζα, αλλά και το ότι κατάγονται από την ίδια πόλη, υπήρξε αρκετό για να συνάψουν φιλία. Εμείς όμως οι πιστοί όταν έχουμε την ίδια πόλη και το ίδιο σπίτι και την ίδια τράπεζα και οδό και θύρα και ρίζα και ζωή και κεφαλή και τον αυτό ποιμένα και βασιλέα και διδάσκαλο και κριτή και δημιουργό και πατέρα και όταν όλα τα έχουμε κοινά, ποιας συγχωρήσεως θα ήταν δυνατόν να τύχουμε, εάν διαιρούμεθα ο ένας από τον άλλο;».

Για τους πιστούς που κοινωνούν το άγιο Σώμα του Χριστού τα πάντα τους ενώνουν, επειδή τους ενώνει ο Χριστός. Η αγία μας Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και ο Ναός είναι ο πατρικός μας Οίκος. Όσοι έρχονται στην θεία Λειτουργία είναι αδελφοί μας εν Χριστώ και η αγάπη πρέπει να υπάρχει πάντα ανάμεσα μας. Εάν ο Χριστός δίνει για μας το πανάγιο Σώμα Του, οφείλουμε και μείς από καρδίας να αγαπούμε τους αδελφούς μας και να τους βοηθούμε σε κάθε τους ανάγκη.

Σ’ εκείνους που παρέβλεπαν τους πεινώντας αδελφούς, ο ιερός Χρυσόστομος απηύθυνε τούτα τα λόγια: «Ο Χριστός έδωσε εξίσου σε όλους το άγιο Σώμα Του και συ ούτε κοινό ψωμί δεν δίνεις ελεημοσύνη εξίσου σε όλους;». Αυτό είναι πράξη ανάξια για όσους κοινωνούν τον Χριστό.Η θεία Λειτουργία είναι η φανέρωση του μυστηρίου της Εκκλησίας.

Η κοινωνία των πιστών είμαστε ο ευλογημένος λαός του Θεού, ενωμένοι μέσα στην αγάπη του Χριστού. «Ένα είμαστε όλοι και μεταξύ μας και εν Χριστώ. Διότι ο Χριστός είναι ο σύνδεσμος της ενότητας, επειδή είναι ταυτόχρονα Θεός και άνθρωπος», γράφει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.

Δια της σαρκώσεως Του ο Χριστός «εκκλησίας σάρκα ανέλαβε» και «ήρθε στο δικό της σπίτι. Την βρήκε λερωμένη, λιγδωμένη, γυμνή, βουτηγμένη στα αίματα και την έλουσε (με το Βάπτισμα), την άλειψε με αρώματα (με το Χρίσμα), την έθρεψε (με την θεία Κοινωνία) και την έντυσε ιμάτιο που όμοιο του δεν είναι δυνατόν να βρεθεί: Αυτός ο Ίδιος έγινε στολή της και την πήρε από το χέρι και την ανεβάζει στα ύψη».

Την οδηγεί στην ουράνιο Βασιλεία όπου ιερουργείται η Θεία Λειτουργία.

http://www.exomologistetokirio.gr

Η εντροπή για τον Χριστό και πως αυτή θεραπεύεται

" Ὅς ἄν ἐπαισχυνθῇ µε καί τούς ἐµούς λόγους

ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ µοιχαλίδι καί ἁµαρτωλῷ,

καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτόν"

(Μαρκ. η’ 38).

Kυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. 

Καί ἡ Ἐκκλησία µας προβάλλει τόν Τίµιο Σταυρό τοῦ Κυρίου. 

Καί συγχρόνως ἀναµεταδίδει τήν φωνή τοῦ Ἐσταυρωµένου Κυρίου. 

Τί λέει; Πῶς τόν θέλει τόν πιστό Του; Ἐάν ὁ ἄνθρωπος ντραπεῖ Ἐµένα καί τούς λόγους Μου, ἐάν δειλιάσει καί διστάσει νά Μέ ὁµολογήσει Κύριο καί Ἀρχηγό του, ἐάν ὑπολογίσει τίς εἰρωνεῖες καί ἀντιδράσεις τῶν δικῶν του ἀνθρώπων, περισσότερο ἀπό τό χρέος τῆς ἀγάπης του πρός Ἐµένα, αὐτόν τόν ἄνθρωπο θά τόν ἀποκηρύξω. Δέν θά τόν ὑπολογίσω ὡς δικό Μου. Θά τόν ἀρνηθῶ κατά τήν Δευτέρα Μου Παρουσία, πού θά ἔλθω συνοδευόµενος ἀπό ἁγίους Ἀγγέλους. Αὐτό ζητεῖ ἀπό ὅλους ἐκείνους πού θέλουν νά γίνουν µαθητές καί ὀπαδοί Του. «Ὅς ἄν ἐπαισχυνθῇ µε καί τούς ἐµούς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ µοιχαλίδι καί ἁµαρτωλῷ, καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτόν».

Ἡ ἀλήθεια αὐτή ὅλους µᾶς ἐνδιαφέρει.

Ἀλλά γιατί οἱ ἄνθρωποι δειλιάζουν καί ντρέπονται τόν Χριστό καί τά λόγια Του; Καί πῶς θεραπεύεται ἡ ντροπή αὐτή;

Οἱ ἄνθρωποι δειλιάζουν καί ντρέπονται διά τόν Χριστό καί τά λόγια Του, γιατί:

Ἐπηρεάζονται ἀπό τά φρονήµατα καί τόν τρόπο τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσµου. Πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι στίς ἡµέρες µας πού ἀγνοοῦν τόν Θεό. Δέν διστάζουν νά ἐναντιωθοῦν πρός τόν Θεό. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι πού ὡς σκοπό τῆς ὑπάρξεώς τους θέτουν τίς στιγµιαῖες ἀπολαύσεις αὐτῆς τῆς ζωῆς. Σύνθηµά τους ἔχουν «φάγωµεν, πίωµεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκοµεν». Συνέπεια τῆς ζωῆς αὐτῆς εἶναι ὁ κοµπασµός, ἡ αὐτο­διαφήµιση, ἡ αὐτοπροβολή. Ἡ µόδα, ἔπειτα, µέ τούς ἐξωφρενισµούς της, πού καταντᾶ µόνιµη φροντίδα τους. Πρότυπά τους καί ἰνδάλµατά τους ἔχουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί τά πρόσωπα τῆς ξεπεσµένης κοινωνίας καί τούς ἀστέρες τῆς ὀθόνης. Ἐπιζητοῦν συνεχῶς τήν µαταίαν δόξαν, τούς φθηνούς ἐπαίνους, τά κολακευτικά χειροκροτήµατα. 

Γι’ αὐτούς οὔτε Θεός ὑπάρχει, οὔτε ἰδανικά, οὔτε ἠθικοί φραγµοί. Ἤ, µᾶλλον, Θεός τους εἶναι ἡ «κοιλία, τό χρῆµα, ἡ γλυκειά ζωή», ὅπως τήν ὀνοµάζουν σήµερα. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί χρησιµοποιοῦν τήν εἰρωνεία γιά τούς Χριστιανούς. Εἰρω­νεύονται τόν νέο ἤ τή νέα, διότι µελετᾶ θρησκευτικά βιβλία ἤ διότι πηγαίνει στό Κατηχητικό. Εἰρωνεύονται τόν τίµιο καί εὐσυνείδητο ἐργάτη ἤ ὑπάλληλο, διότι δέν καταδέχεται νά λερώσει τά χέρια του µέ τήν ἀδικία, νά πλουτίσει ἄκοπα καί ἄδικα. Εἰρωνεύονται τόν οἰκογενειάρχη, διότι κρατάει τήν οἰκογένειά του σέ ἀτµόσφαιρα ἱερή καί πειθαρχηµένη. Καί, γενικά, εἰρωνεύονται τίς Χριστιανικές ἰδέες καί ἀντιλήψεις, ὡς πράγµατα παιδαριώδη, ἀναχρονιστικά, κατώτερα τοῦ λογικοῦ δηµιουργήµατος. Ἡ στάση καί συµπεριφορά αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ἐπηρεάζει τούς Χριστιανούς σέ σηµεῖο, ὥστε δειλιάζουν νά ὁµολογήσουν τόν Χριστό καί τήν Ἀλήθειά Του. Ἀποφεύγουν νά παρουσιάζονται ὅτι θρησκεύουν. Μέ ἀποτέλεσµα νά «συσχηµατίζονται» πρός τίς ἀπαιτήσεις τους. Νά γίνονται πιστοί καί ἄπιστοι, θρῆσκοι καί ἄθρησκοι, ἠθικοί καί ἀνήθικοι. Καί νοµίζουν, ἔτσι, ὅτι µποροῦν νά τά ἔχουν καλά καί µέ τόν Χριστό καί µέ τόν κόσµο, ἀνώδυνα καί µέ τό ἀζηµίωτο. Καί καταντοῦν οἱ δυστυχεῖς ἀλλοπρόσαλλοι ἄνθρωποι. Ἠµπορεῖ τούς χριστιανούς αὐτούς νά τούς ἀναγνωρίσει ὁ Χριστός ὡς δικούς Του; Ἀσφαλῶς ὄχι. Γι’ αὐτό διακηρύττει:

«Ὅς ἄν ἐπαισχυνθῇ µε καί τούς ἐµούς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ µοιχαλίδι καί ἁµαρτωλῷ καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτόν».

Τί χρειάζεται γιά νά ἀποφευχθεῖ ὁ ἐπηρεασµός αὐτός;

1. Νά κόψωµε τούς δεσµούς. Ποιούς δεσµούς; Τούς δεσµούς µέ τόν κόσµο, µέ τούς ἀνθρώπους τοῦ κόσµου. Δέν καλούµαστε νά πάρουµε τά βουνά καί τά ὄρη καί νά γίνουµε ἀσκητές καί ἐρηµῖτες. Μέσα στόν κόσµο θά µείνουµε, ἀλλά δέν θά συµµορφούµαστε µέ τό πνεῦµα τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσµου. «Ἐξέλθετε ἐκ µέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου µή ἅπτεσθε» (Β’ Κορ. στ’ 17). Δηλαδή µή πλησιάζετε τούς παραστρατηµένους ἀνθρώπους. Μή τούς χαρίζετε τή φιλία σας. Σταθῆτε µακρυά ἀπό αὐτούς. Διότι «ἐάν τις ἀγαπᾶ τόν κόσµον οὐκ ἔστι ἡ ἀγάπη τοῦ πατρός ἐν αὐτῷ» (Α’ Ιωάν. β’ 15). Ἐάν κανείς ἀγαπᾶ τόν κόσµο, ἡ πρός τόν Θεόν ἀγάπη δέν ὑπάρχει µέσα του. Γι’ αὐτό «µή ἀγαπᾶτε τόν κόσµον, µηδέ τά ἐν τῷ κόσµῳ» (Α’ Ἰωαν. β’ 15). Μή ἀγαπᾶτε τόν µάταιο καί µακριά τοῦ Θεοῦ εὑρισκόµενο κόσµο, οὔτε τίς ἀπολαύσεις πού προσφέρει ὁ κόσµος, πού ἀποχωρίζουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό. Διότι ὁ Θεός καί ὁ κόσµος εἶναι δυό πράγµατα ἀσυµβίβαστα. Μᾶς τό λέει καθαρά ὁ θεῖος Ἱάκωβος «οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσµου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; Ὅστις ἄν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσµου ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καθίσταται» (Ἰακ. δ’ 4). Ἐκεῖνος πού θά θελήσει νά εἶναι φίλος τοῦ κόσµου δηλ. τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσµου, πού δέν φοβοῦνται καί δέν σέβονται τόν Θεό, θά γίνει ἐχθρός τοῦ Θεοῦ. Ποιός ἀπό µᾶς θά θελήσει νά γίνει ἐχθρός τοῦ Ἁγίου Θεοῦ; Ἀσφαλῶς κανείς. Χρειάζεται, ὅµως, νά λάβουµε τήν ἀπόφαση νά ἐξέλθουµε ἀπό τόν κόσµο. Ἄνθρωποι τοῦ κόσµου εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἡ µητέρα µας, ὁ πατέρας µας, τό παιδί µας, ἡ κόρη µας, ὁ σύζυγος ἤ ἡ σύζυγος, ὁ ἀδελφός ἤ ἡ ἀδελφή µας, ὁ παιδικός µας φίλος. Ἀφοῦ, ὅµως, τό ζητεῖ ὁ Θεός θά πρέπει νά τό κάνουµε. Ἔτσι θά παύσουµε νά ἐπηρεαζόµαστε ἀπό τήν νοοτροπία, τά φρονήµατα τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσµου.Φθάνει αὐτό; Ὄχι. Χρειάζεται συγχρόνως:

2. Νά ἀγαπήσουµε τόν Χριστό. Γιατί εἶναι ἀδύνατον νά συγκινού­µαστε ἀπό τήν κοσµική ζωή καί ταὐτόχρονα νά ἀγαποῦµε τόν Χριστό. Ὅσο ὑπερισχύει µέσα µας ἡ ἀγάπη πρός τόν κόσµο, τόσο ἀτονεῖ ἡ ἀγάπη µας πρός τόν Χριστό. Ἀπεναντίας, ὅταν ἡ καρδιά µας φλέγεται καί πυρπολεῖται ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Χριστό, εἶναι ἀδύνατον νά µᾶς συγκινήσουν οἱ ψευτοχαρές τοῦ κόσµου. Κοιτάξατε τόν ἀπ. Παῦλο. Ἐπειδή ἀγαποῦσε τόν Κύριο µέ ὅλη του τήν καρδιά, ἔµεινε ἐντελῶς ἀπρόσβλη­τος ἀπό τό ἰσχυρό εἰδωλολατρικό πνεῦµα τῆς ἐποχῆς Του. Ἡ ἀγάπη του πρός τόν Χριστό τόν ἔκανε νά θεωρεῖ τίς ἀπολαύσεις, τήν δόξα καί τίς τιµές, πού τοῦ πρόσφερε ὁ κόσµος, «ὡς σκύβαλα», ὡς σκουπίδια, ἄξια κάθε περιφρονήσεως. Στό ἐσωτερικό του δέν ὑπῆρχε καθόλου χῶρος γιά πρόσωπα καί καταστάσεις ἄλλες ἐκτός ἀπό τόν Χριστό. Ὅσες ψυχές κατορθώνουν ὁλόψυχα νά ἀγαπήσουν τόν Χριστό, αὐτές οἱ ψυχές καί Τόν ὁµολογοῦν. Ὅπου σταθοῦν καί ὅπου βρεθοῦν διακηρύσσουν µέ σύνεση καί ἀκρίβεια τήν ἀλήθειά Του. Ἡ ὁµολογία τοῦ Χριστοῦ καί τῶν λόγων Του ἔρχεται ώς φυσικό ἐπακόλουθο. Διότι «ἐκ τοῦ περισσεύµατος τῆς καρδίας τό στόµα λαλεῖ» (Ματθ. ιβ’ 34). Αὐτή εἶναι ἡ θεραπεία τῆς ντροπῆς τῆς ὁµολογίας τοῦ Χριστοῦ καί τῶν λόγων Του.

«Ὅς ἄν ἐπαισχυνθῇ µε καί τούς ἐµούς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ µοιχαλίδι καί ἁµαρτωλῷ, καί ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτόν».

Ἡ ἀπό µέρους τοῦ Χριστοῦ ἀποκήρυξή µας κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του ἐφ’ ὅσον θά ἐξακολουθήσουµε νά ντρεπόµαστε νά Τόν ὁµολογοῦµε, θά πρέπει ἰδιαίτερα νά µᾶς ἀπασχολήσει. Διότι πρόκειται γιά τήν αἰώνια ἀπώλεια τῆς ψυχῆς µας. Θά εἶναι τροµερό. Νά θυσιάζει στόν Σταυρό τόν Ἑαυτό Του ὁ Κύριος καί νά µᾶς προειδοποιεῖ κατ’ ἐπανάληψη, ὅπως τήν Κυριακή Γ΄ Νηστειῶν µέ τήν Ὕψωση τοῦ Σταυροῦ Του, ὅτι ἀπαιτεῖται ἀπό µέρους µας ὁµολογία τοῦ ὀνόµατός Του καί τῶν λόγων Του καί ἐµεῖς νά ἀδιαφοροῦµε! Καιρός νά ἀνανήψωµε. Νά ἀποµακρύνοµε τόν ἑαυτό µας ἀπό τό κοσµικό πνεῦµα. Νά ἀγαπήσουµε Τόν Σταυρωθέντα γιά µᾶς Κύριο µέ ὅλη µας τήν καρδιά. Ὁπότε καί ἐµεῖς θά ὁµολογοῦµε παντοῦ καί πάντοτε µέ θάρρος καί παρρησία τόν Χριστό καί τήν ἀλήθειά Του. Καί Ἐκεῖνος θά µᾶς ἀναγνωρίσει δικούς Του ὀπαδούς, ἄξιους νά κληρονοµήσουµε τήν αἰωνία δόξαν τῆς Βασιλείας Του.

Ἀρχιµ. Καλλίστρατος Ν. Λυράκης

τ. Ἱεροκήρυκας Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀπρίλιος 2013

Ἀρ. Τεύχους 128

http://xristianos.gr/

Πιστεύουμε πραγματικά στον Θεό;

Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής «Παναγία ή Πάντων Χαρά» Καλεντζίου, Αρχιμανδρίτης π. Προκόπιος μας προβληματίζει με το κύρηγμα του.

Όσοι δηλώνουμε ότι πιστεύουμε… πιστεύουμε πραγματικά; πιστεύουμε ότι υπάρχει κρίση μετά το θάνατο;

Ελληνικό Κανάλι

ΜΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ "Το ποντίκι και η ποντικοπαγίδα !!!"

Όσο και αν είναι πλέον συνηθισμένο να σκεφτόμαστε όλο και περισσότερο τον εαυτό μας, αδιαφορώντας -προκλητικά πολλές φορές- για τον διπλανό μας, ένα είναι σίγουρο "Όταν κινδυνεύει κάποιος η έχει ένα πρόβλημα (μικρό η μεγάλο,δεν έχει σημασία) βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο και κατ΄επέκταση το πρόβλημά του πολύ σύντομα θα γίνει και δικό μας''! 

Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, όταν μια ποντικοπαγίδα μπαίνει στο σπίτι δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τον ποντικό… 

Η ιστορία που ακολουθεί είναι πιο επίκαιρη όσο ποτέ!!!

Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. "Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο", αναρωτήθηκε.Όταν, όμως , οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ πού έπαθε, διαπιστώνοντας πώς επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! 

Τρέχει γρήγορα λοιπόν, στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο. 

''Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι'' !!!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό είπε "Κυρ ποντικέ μου ,καταλαβαίνω πώς αυτό αποτελεί πρόβλημα για εσάς. 

Αλλά δεν βλέπω να έχει καμία επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το ποντικάκι τότε γύρισε στο γουρούνι και του φώναξε ''Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι !" Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω".

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου" 

Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! "

Και το βόδι απάντησε "Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!" 

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ του, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας.

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν αυτόν που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τη συνέβη. Μέσα στη νύχτα, όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα είχε πιαστεί από την ουρά ένα φίδι…

Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Η γυναίκα αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο .Έμεινε λίγες μέρες και επέστρεψε στο σπίτι, αλλά με υψηλό πυρετό. Ο γιατρός συμβούλεψε το σύζυγο να τις κάνει ζεστές σουπίτσες. Έτσι ο αγρότης έσφαξε τη κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα.

Η γυναίκα όμως, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες πήγαιναν στη φάρμα για να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο.

Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.

Τελικά, όμως, η γυναίκα δεν την γλύτωσε!

Πέθανε!! 

Στη κηδεία ήρθε πολύ κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.

Για να ταΐσει όλο αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.

Ο κυρ ποντικός μας έβλεπε όλο αυτό το πήγαινε έλα από την τρυπούλα του με μεγάλη θλίψη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

-Χάσαμε την ανθρωπιά μας και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας!

-Ήταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!

-Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ΄αυτό το πλοίο που λέγετε ζωή!

-Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ

Εμείς είμαστε τα ποντικάκια...

Εμείς, όμως είμαστε και οι κότες....

Εμείς και τα γουρούνια.... Και κυρίως....

Εμείς και τα βόδια!!!!!!!!!!!!!!

Από την εφημ. Ένωσης Ηπειρωτών Ιλίου σελ.7

http://ellasnafs.blogspot.gr