.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Δέν θέλω τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, λέγει ὁ Κύριος, μέχρι νά μετανοήσει καί νά σωθεῖ» (Ιεζ. κη΄23)


«Πολλές φορές ἐμεῖς, ἐξ αἰτίας τῆς μεγάλης ἀγνωσίας, τῆς νηπιότητας καί τῆς κακίας μας, ἀποστρεφόμαστε τή αἰώνια ζωή καί ἔχουμε θέσει πολλά ἐμπόδια στούς ἑαυτούς μας, ὥστε νά μή θέλουμε ἀληθινά νά μετανοήσουμε. Ὁ Θεός, ὅμως δείχνει, τήν ἀγαθότητά Του καί τή μακροθυμία Του γιά μᾶς, περιμένοντας πότε θά ἐπιστρέψουμε, ὥστε νά προσέλθουμε σ᾿ Αὐτόν καί νά φωτισθοῦμε ἐσωτερικά,γιά νά μή καταντροπιασθοῦμε κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως».

(Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου, Ὁμιλίες Πνευματικές, Ὁμιλία Δ΄, ΕΠΕ-Φ 7, 79)