.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Η ευχή του Ιησού είναι εργασία κοινή των αγγέλων και των ανθρώπων



Η ευχή του Ιησού είναι εργασία κοινή των αγγέλων και των ανθρώπων. Με την προσευχή αυτή οι άνθρωποι πλησιάζουν σύντομα την ζωή των αγγέλων. 

Η ευχή είναι η πηγή όλων των καλών έργων και αρετών και εξορίζει μακριά από τον άνθρωπο τα σκοτεινά πάθη. Σε σύντομο χρόνο κάνει τον άνθρωπο ικανό να αποκτήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Απόκτησε την, και πριν πεθάνεις θα αποκτήσεις ψυχή Αγγελική. Η ευχή είναι θεϊκή αγαλλίαση.

Κανένα άλλο πνευματικό όπλο δε μπορεί να αναχαιτίσει τόσο αποτελεσματικά τους δαίμονες. Τους κατακαίει όπως η φωτιά τα βάτα.

Οσίου Πασίου Βελιτσκόφσκυ


Τα λάθη...

Αχ και να ξερες ότι αυτά τα λάθη για τα οποία τόσο άσχημα ένιωσες. Αυτές οι αποτυχίες για τις οποίες θρήνησες. Και οι αμαρτίες που βάναυσα τιμώρησες τον εαυτό σου, με την εσχάτη των ποινών, ενοχή, ήταν αιτία που σήμερα λάμπει το πρόσωπο σου και το κορμί σου ευωδιάζει αρετή!! Δίχως αυτές τις κολασμένες μέρες, δε θα μου μιλούσες τώρα από τον παράδεισο.....

π. Λίβυος

Η θέση μας μέσα στην κοινωνία και η πνευματική βοήθεια προς τα κοντινά μας πρόσωπα


Πεποίθησή μου είναι ότι πολλοί από αυτούς που εφαρμόζουν τις αρετές δε γνωρίζουν καθαρά μερικά πρωταρχικά πράγματα σε σχέση με τις αρετές. Συγκεκριμένα, πολλοί από τους χριστιανούς δε προσέχουν ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όταν μιλούσε για τη μία ή την άλλη από τις αρετές, δεν αναφέρθηκε ποτέ σε μία κατηγορία ανθρώπων, αλλά έστρεψε το λόγο προς όλους τους ανθρώπους χωρίς καμία διάκριση. 
Όταν είπε για παράδειγμα: «ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετεἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, Κα εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» και «πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται», είπε αυτά τα λόγια προς όλους όσοι είναι σε θέση να τα γνωρίσουν. 
Δηλαδή άνθρωποι κάθε ηλικίας, κάθε επιπέδου μόρφωσης. Και βέβαια δεν εξαίρεσε καμία κατηγορία ανθρώπων, άνδρες ή γυναίκες, παιδιά ή ενήλικες, μορφωμένους ή αγράμματους, ανθρώπους που ζουν σε απομόνωση και άλλους που ζουν μέσα στην κοινωνία. Σε όλους απηύθυνε αυτά τα λόγια, χωρίς διάκριση και από όλους περιμένει την εκπλήρωσή τους. 
Σε μερικούς χριστιανούς που ζουν μέσα στο κόσμο και γνωρίζουν ότι υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που ζουν στα μοναστήρια αλλά και σε μερικά μοναχικά άτομα που ζουν μέσα στον κόσμο σε μια απομόνωση χάριν του Θεού, τους φαίνεται ότι αυτοί που ζουν στην ησυχία που προσφέρεται στα μοναστήρια είναι πιο ευνοημένοι από ό,τι εκείνοι που ζουν μέσα στον κόσμο. Έτσι πιστεύουν ότι είναι πιο εύκολο στους μοναχούς να εφαρμόσουν τις αρετές. Όμως στην πραγματικότητα οι αρετές δε συνδέονται με τον τόπο που βρίσκεσαι αλλά με σένα τον ίδιο. Για να το πούμε αλλιώς, η αρετή δε συνδέεται με τον τόπο αλλά με τον άνθρωπο.
Είναι ολοφάνερο ότι, όταν βρίσκεσαι ενώπιον κάποιων ανεπιθύμητων καταστάσεων, ανάμεσα σε ανθρώπους με τους οποίους δεν μπορείς να συνεννοηθείς και οι οποίοι μερικές φορές μπορεί να ανήκουν ακόμη και στην ίδια σου την οικογένεια, όταν η ατμόσφαιρα δημιουργείται από διαφορετικό επίπεδο παιδείας, ηθικής ζωής, κοινωνικής τάξεως κ.λπ., γενικά όταν δεν είναι τα πράγματα για σένα ευνοϊκά, τότε σου έρχεται η σκέψη ότι άλλοι στη θέση σου θα ήταν πιο ευνοημένοι από ό,τι εσύ ο ίδιος. 
Παρά ταύτα, τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Οι μόνοι ευνοημένοι είναι οι άνθρωποι που έφτασαν σε θεμελιώδεις θρησκευτικές πεποιθήσεις, σε μια θρησκευτική-ηθική ζωή έντονη. Και τούτο, γιατί γι’ αυτούς τους ανθρώπους δεν υπάρχει πλέον εναλλαγή ή δίλημμα , αφού αυτοί γνωρίζουν να εκδηλώνονται ως «αυτοί που είναι του Χριστού», Οποίος υπάρχει πάντοτε και σε κάθε τόπο.
Είναι γνωστό ότι αυτοί που επιδιώκουν να φτάσουν στην πνευματική τελείωση πρέπει κατ’ εξοχήν να προσέχουν δύο αρετές: την αγάπη, «ἐπὶ πᾶσιν δὲ τούτος τὴν ἀγάπην» και την ταπείνωση, αφού ελέχθη ότι «τελειότητα είναι βυθός ταπείνωσης» ( Αγ. Ισαάκ ο Σύρος). 
Αν σκεφτούμε ότι τα μέτρα με τα οποία βιώνονται αυτές οι αρετές είναι πολύ διαφορετικά και αν σκεφτούμε ότι ο Χριστός μας όρισε κάποιες αρχές ανώτερες από αυτές που μπορούμε εμείς να σκεφτούμε και να εφαρμόσουμε – «τέλειοι γίνεσθε, καθὼς καὶ ὁ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστι»- και ότι ικανοποιείται και με το ελάχιστο που μπορούμε να προσφέρουμε σύμφωνα με τις δυνάμεις μας, έχουμε λόγους να ελπίζουμε στο έλεος και τη βοήθεια του Θεού. Το σημαντικό είναι να ξέρουμε πώς θα ακολουθήσουμε τις αρετές μέσα στις συνθήκες που έχουμε ο καθένας. Έτσι, για παράδειγμα, σε σχέση με την ταπείνωση είναι καλό να ξέρουμε ότι σύμφωνα με το λόγο ενός στοχαστή του Θεού (Άγιος Φραγκίσκος de Sales) «η ταπείνωση είναι η αρετή που δε φαίνεται». 
Δηλαδή η αρετή που δεν προβάλλει τον εαυτό της, της οποίας όμως η ύπαρξη είναι αναμφισβήτητη μέσα στη ζωή αυτού που την έχει. Πιστεύω ότι δε χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες , λέγοντας ότι άλλο είναι η ταπείνωση της Θεοτόκου ή του Πατριάρχη Αβραάμ και άλλο είναι η ταπείνωση του Τελώνη και του Φαρισαίου ή της αμαρτωλής γυναίκας στο σπίτι του φαρισαίου Σίμωνα. 
Αυτό που μας ενδιαφέρει τώρα είναι πώς είναι δυνατόν να εκδηλωθεί μέσα στην κοινωνία, στον κοινωνικό περίγυρο, ένας ταπεινός χριστιανός, τηρώντας το καθήκον και τις πραγματικές υποχρεώσεις του.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει υπ’ όψιν του ένας αληθινός πιστός, που επιδιώκει να στολιστεί με την ταπείνωση , είναι το να ζει μια ομαλή ζωή, κατά την οποία με τη θέλησή του να μην επιδεικνύεται ούτε ως καλός ούτε ως κακός. Δεν είναι υποχρεωμένος να λογοδοτήσει σε κανέναν ως προς το ποιο μέτρο ταπείνωσης έφτασε και πόσο ακόμη του απέμεινε για το απόγειο της ταπείνωσης. Γι’ αυτό θα πρέπει να αποφεύγει οποιονδήποτε λόγο τον εμφανίζει ως αμαρτωλό ή ως ενάρετο. Προσωπικά είμαι αντίθετος με τον τρόπο που εκδηλώνονται ιδιαίτερα κάποιοι μοναχοί, οι οποίοι , όταν συστήνονται, κοντά στο όνομά τους επιμένουν να προσθέτουν το «ο αμαρτωλός» ή «η αμαρτωλή» . 
Επομένως, να αποφεύγεται οποιοσδήποτε ασυνήθιστος τρόπος ομιλίας, κάθε τρόπος ομιλίας που θα μας πρόβαλλε στους γύρω μας. Το ίδιο να αποφεύγεται και οποιαδήποτε συμπεριφορά θα μας έβγαζε στη θέα και την προσοχή των γύρω μας. Επομένως, να αποφεύγονται τα άκρα και οι εκκεντρικότητες οποιασδήποτε μορφής.
Πάρα πέρα, οι ταπεινοί χριστιανοί ή όσοι αγωνίζονται να στολιστούν με την ταπείνωση να μην παραβλέπουν ποτέ την πραγματικότητα με την οποία συνδέεται η ύπαρξή τους, δηλαδή να μην έχουν αναστολές, όταν καλούνται να φανερώσουν την διανοητική τους καλλιέργεια, τη συνέπεια και τις επαγγελματικές δεξιότητες. Δε λέω να επαίρονται γι’ αυτά, αλλά να τα εκδηλώνουν αποφασιστικά, όταν αυτό απαιτείται.
Αν ένας πιστός κατέχει μία υπεύθυνη θέση, έχοντας την ευθύνη να δίνει εντολές, τότε πρέπει να συντονίζει, να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά του, χωρίς να αναλογίζεται καμία προσωπική αναξιότητα. Οι αναξιότητές του αναφέρονται στη σχέση του με το Θεό, ενώ η εκπλήρωση του καθήκοντος που επιβάλλεται από την υπηρεσιακή θέση που κατέχει είναι μία υπόθεση που σχετίζεται με την κοινωνία και την καλή πορεία της. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν μερικοί ιερείς που δεν αφήνουν τους χριστιανούς να τους φιλούν το χέρι, σαν να θεωρούν ότι δεν είναι άξιοι να τους φιλούν το χέρι. Οι χριστιανοί φιλούν το χέρι του ιερέα ως σημείο τιμής για την ιεροσύνη που έχει, αφού οι χριστιανοί γνωρίζουν ότι οι ιερείς είναι «οι άνθρωποι του Θεού». Δεν είναι σωστό κάποιος, όντας ιερέας, να εκδηλώνει επιφύλαξη ή να αποφεύγει να δέχεται την τιμή που του αποδίδουν.
Εδώ στο μοναστήρι μας είχαμε συμμοναστή επί 27 χρόνια τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Ντίνου. Από αυτόν έμεινε ως παρακαταθήκη ο λόγος «ταπεινός είναι αυτός που κρατάει τη θέση του», αυτή που του έδωσε η εκκλησία ή η κοινωνία
Η τεκμηρίωση ήταν ότι «αν δεν κρατάς εσύ τη θέση σου, τότε ούτε αυτός που στέκει δίπλα σου δεν ξέρει τι να κάνει», πράγμα που σημαίνει ότι έτσι δημιουργείται μία αταξία.
Επομένως, δεν είναι αξεπέραστη η δυσκολία του να είσαι ταπεινός μέσα στην κοινωνία, μέσα στις συνθήκες που επιβάλλει η θέση σου, αλλά η μεγάλη στενοχώρια είναι ότι δεν έχουμε μία διάκριση για τα πράγματα. 
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Μας φαίνεται ότι δεν είμαστε στις θέσεις μας και μέσα στους στόχους μας, αν δεν έχουμε μία επιφύλαξη, αν δεν βγάζουμε το ανικανοποίητο για τη συγκεκριμένη θέση που κατέχουμε. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι σωστό και ούτε αυξάνει την ταπείνωση. Να στέκεσαι στη θέση σου, στο ρόλο που έχεις, όπου σε τοποθέτησε η εκκλησία και η κοινωνία και τότε να είσαι σίγουρος ότι όχι μόνο δεν θα χάσεις την ταπείνωση αλλά θα την αυξήσεις.

Ακόμη, υπάρχουν κάποιοι χριστιανοί που πιστεύουν ότι υπηρετούν την προσωπική τους ταπείνωση, όταν αρχίζουν και αμφισβητούν τα καλά που κάνουν. Ούτε αυτό υπηρετεί την ταπείνωση. Ασφαλώς τα καλά έργα πρέπει να τα σκεπάζουμε με την ταπείνωση, δηλαδή να μην επαινούμαστε γι’ αυτά. Αλλά όμως αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να τα αμφισβητούμε. Για παράδειγμα, μερικοί χριστιανοί δεν έχουν το θάρρος να ομολογήσουν ότι νηστεύουν και, αντί να πουν ότι νηστεύουν, δικαιολογούνται ότι κάνουν δίαιτα. Είναι μία εσφαλμένη σκέψη να φαίνεσαι αλλιώς τη στιγμή που θα έπρεπε να πεις καθαρά ότι νηστεύεις, ότι είσαι αποφασισμένος να κάνεις αυτό το πράγμα πάντοτε, γιατί αυτή είναι η πεποίθησή σου. Δε χρειάζεται απαραίτητα να δίνουμε εξηγήσεις, αλλά πρέπει να έχουμε απόψεις καθαρές και πνευματικά τεκμηριωμένες, ιδιαίτερα σε ένα περιβάλλον στο οποίο η έμπρακτη θρησκευτική ζωή είναι κάτι το αδιάφορο ή θεωρείται κάτι κατώτερο. Το ίδιο πρέπει να σκεφτόμαστε και για την αρετή της αγάπης και για οποιαδήποτε αρετή.

Πηγή: «Ο Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν
Χωρίς φως, φωτισμένος»
Μετάφραση- επιμέλεια:
Πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Καραϊσαρίδης
Εκδόσεις ΑΘΟΣ.

Η ποιότητα της προσευχής εξαρτάται από την ποιότητα της μετανοίας



Ως γνωστόν, αγαπητοί μου αδελφοί, μία δωρεά του Θεού, η οποία είναι μοναδική στον άνθρωπο, είναι το προνόμιο και το δικαίωμα της προσευχής. «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου».

Μέσα στα πλήθη των αιτημάτων που εκφράζει κάθε χριστιανική ψυχή προς τον Θεό, εξέχουσα θέση κατέχει το αίτημα περί του ελέους του Θεού. Απευθυνόμενος ο υμνογράφος και ο μοναχός εκείνος που συνέταξε την ευχή για την Υπεραγία Θεοτόκο αναφέρει και λέει «Σπλαχνίσθητι επ’ εμοί τω αμαρτωλώ και ασώτω».

Η ποιότητα της προσευχής εξαρτάται από την ποιότητα της μετανοίας. Και η ποιότητα της μετανοίας εξαρτάται από την ποιότητα της αυτογνωσίας.

Όταν ειλικρινά στρέψει κανείς το βλέμμα μέσα στον εαυτό του, όταν βυθίσει το βλέμμα του μέσα στις σελίδες της Αγίας Γραφής και ιδιαίτερα της Καινής Διαθήκης, όταν μελετήσει εις βάθος του ψαλμούς του Δαυίδ και κυρίως τον ψαλμό της μετανοίας, τον πεντηκοστό, τότε θα ανακαλύψει πλήθος αμαρτιών με σκέψεις, λόγια και έργα, θα εντοπίσει πλήθος αμαρτιών με σκέψεις, λόγια και έργα, θα εντοπίσει πλήθος κινήσεων προς την αμαρτία, άσχετα αν όλα αυτά δεν είναι φανερά στον έξω κόσμο.

Αυτός που πραγματικά γνωρίζει τον εαυτό του, αισθάνεται ενώπιος ενωπίω με τον Θεό, καθρεφτίζει τον εαυτό του και ελέγχει το εσωτερικό του με τη φωνή της συνειδήσεως, με την Αγία Γραφή και ανακαλύπτει ο καθένας μας πλήθος αμαρτιών.

Με την αυτογνωσία ο άνθρωπος προφυλάσσεται από μία καταστροφική αμαρτία, που λέγεται κατάκριση. Ο ίδιος ο Κύριός μας λέει στην επί του όρους ομιλία: «Βγάλε πρώτα το δοκάρι από τον οφθαλμό σου και μετά προσπάθησε να βγάλεις το σαριδάκι από τον οφθαλμό του άλλου».

Πιστεύω ότι αυτή η φράση κυριολεκτείται σ’ όλους μας κι έτσι ο άνθρωπος , ευκαίρως-ακαίρως, δεν θα καταφέρεται εναντίον του αδελφού του, είτε αυτός βρίσκεται στο οικογενειακό περιβάλλον, είτε στο ευρύτερο είτε και προς άλλους ανθρώπους αγνώστους.

Ο κατακριτής είναι εκείνος ο οποίος έχει εγκαταλείψει τον εαυτό του. Όσο πιο πολύ ασχολείται κανείς με τα παραπτώματα των άλλων, τόσο πιο πολύ παραμελεί τον εαυτό του.

Η αυτογνωσία οδηγεί στην ευλάβεια, στην μετάνοια, στην συντριβή. Δεν έχει διάθεση ο αμαρτωλός άνθρωπος, ο οποίος αισθάνεται όντως αμαρτωλότερος των αμαρτωλών να κρίνει οποιονδήποτε άνθρωπο. Εφαρμόζει πάντοτε την φράση του Κυρίου μας: «Τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην;». Και «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε», «εν ω μέτρω μετρείτε, αντριμετρηθήσεται υμίν».

Τότε, ο άνθρωπος με αυτογνωσία, εισερχόμενος στον ιερό χώρο του Ναού, μέλημά του είναι ανά πάσαν στιγμή πώς να αναφερθεί στον Θεό ταπεινοφρόνως, τελωνικώς, πώς να πει μαζί με τον άσωτο, «ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου», πώς να πει «μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου».

Αυτός που έχει αυτογνωσία, έχει αντιληφθεί τον σκοπό της ζωής και μοναδικό του μέλημα είναι ανά πάσαν στιγμή να αναφέρεται στον Θεό, στην Υπεραγία Θεοτόκο και στους αγίους να δείξουν ευσπλαχνία.

Η Υπεραγία Θεοτόκος, η μητέρα όλων των χριστιανών και μητέρα του Υιού και Λόγου του Θεού στέκεται με καλωσύνη, με αγάπη και ακούει τις προσευχές όλων μας και δίδει στον καθένα το δώρημα προς το συμφέρον της αιτήσεως.

Είναι ανάγκη, αγαπητοί μου αδελφοί, πρώτα εγώ και μετά εσείς, συχνά-πυκνά, να στρέφουμε το βλέμμα μας, να μην εξαπατώμεθα από τις εξωτερικές αμαρτίες των άλλων ανθρώπων και επαναπαυόμεθα. Αλλά να τοποθετούμε τον εαυτό μας απέναντι στην Αγία Γραφή, απέναντι στον τέλειο νόμο της Καινής Διαθήκης, να τον τοποθετούμε απέναντι στον ίδιο τον Χριστό μας και κάθε στιγμή που περνάει να την εκμεταλλευόμεθα για την σωτηρία της ψυχής μας, προς μετάνοια και συντριβή, ν’ απευθυνόμεθα με πολύ πόνο στον Κύριό μας για το κατάντημα της ψυχής μας.

Γιατί αν ο Θεός επιτρέψει να φύγουμε απ’ αυτήν την ζωή, ποια θα είναι η απολογία μας , ποιες θα είναι οι δικαιολογίες μας; Αυτή η στιγμή μας ανήκει.

Ας σταματήσουμε λοιπόν, να εθελοτυφλούμε, να εγκαταλείπουμε την ψυχή μας, ας σταματήσουμε να ασχολούμεθα με πολλά, «ενός έστι χρεία». Η αυτογνωσία , η μετάνοια, η συντριβή. Κι όταν αισθανθούμε αυτήν την συντριβή μέσα μας απευθυνόμενοι προς την Υπεραγία Θεοτόκο, θα της λέμε κι εκείνη θα μας ακούει: «Σπλαχνίσθητι επ’ εμοί τω αμαρτωλώ και ασώτω».

Για χάρη σου θα σωθούν όλοι οι άλλοι



Φθινόπωρο ήταν. Το καράβι ταξίδευε αμέριμνα στο πέλαγος.
Διακόσιοι εβδομήντα έξι οι επιβάτες. Ρωμαίοι στρατιώτες, ναυτικοί και φυλακισμένοι κατάδικοι. 

Χειμώνας πλησίαζε, μα το καράβι έπρεπε να φθάσει στον προορισμό του. Ξάφνου κάπου κοντά στην Κρήτη ξέσπασε άνεμος μανιασμένος και άγριος, ο λεγόμενος «Ευροκλύδων». Το πλοίο άρχισε να παρασύρεται μέσα στην κοσμοχαλασιά.

Και καθώς δεν μπορούσε ν” αντισταθεί στη βία του ανέμου, ο καπετάνιος αμήχανος το εγκατέλειψε στη μανία των κυμάτων. Για πολλές μέρες δεν φαίνονταν ούτε ήλιος ούτε άστρα, και η κακοκαιρία πλάκωνε όλο και πιο βαριά. Έτσι χανόταν κάθε ελπίδα σωτηρίας. Οι ταξιδιώτες εξαντλημένοι περίμεναν τον θάνατο μέσα στα ζοφερά βάθη της θάλασσας. Σ” αυτή τη μαύρη απελπισία βρίσκονταν, όταν κάποια στιγμή ακούστηκε βροντερή η φωνή κάποιου φυλακισμένου, του αποστόλου Παύλου:
- Μη φοβάστε! Κανείς σας δεν θα χάσει τη ζωή του, «αποβολή γάρ ψυχής ουδεμία έσται εξ υμών πλην του πλοίου». Όλοι μας θα σωθούμε, μόνο το πλοίο θα χαθεί. Μου εμφανίστηκε τη νύχτα αυτή άγγελος του αληθινού Θεού και μου είπε: Μη φοβάσαι, Παύλε. Είναι απαραίτητο να παρουσιαστείς στον αυτοκράτορα. Γι” αυτό «ιδού κεχάρισταί σοι ο Θεός πάντας τους πλέοντος μετά σου» (Πράξ. κζ” 22-24)- για χάρη σου θα σώσει ο Θεός και όλους όσοι ταξιδεύουν μαζί σου.

Έτσι και έγινε. Τη δέκατη τέταρτη νύχτα το ακυβέρνητο πλοίο γύρω στα μεσάνυχτα προσέγγιζε επιτέλους κάποια στεριά. Κατά τα ξημερώματα έπεσε πάνω σε ύφαλο. Και καθώς η πλώρη του μπήχθηκε στην άμμο, η πρύμνη του άρχισε να διαλύεται από τη σφοδρότητα των κυμάτων. Τότε ο εκατόνταρχος διέταξε να πέσουν όλοι στη θάλασσα και να βγουν στη στεριά• άλλοι κολυμπώντας και άλλοι πάνω στις σανίδες και τα συντρίμμια του πλοίου. Έτσι κατόρθωσαν να σωθούν όλοι. Διακόσιες εβδομήντα έξι ψυχές. Σώθηκαν όλοι για χάρη του αποστόλου Παύλου.

Έτσι γίνεται στην ιστορία του κόσμου. Για χάρη ενός δικαίου σώζονται αναρίθμητοι άνομοι. Ακόμα και τα Σόδομα θα σώζονταν, εάν μαζί με τον Λωτ βρίσκονταν εκεί συνολικά δέκα δίκαιοι. Ο Θεός λυπάται πολυάνθρωπες πόλεις και χώρες για τους λίγους εκλεκτούς που ζουν σ” αυτές.

Από την ενέργεια αυτή του Θεού φαίνεται ξεκάθαρα πόσο μεγάλη ευλογία αποτελούν για τον κόσμο μας οι άγιοι του Θεού. Κι ενώ κάποτε μισούνται και διώκονται από τον κόσμο σαν να μην είναι άξιοι να ζουν ανάμεσά του, ο κόσμος διατηρείται και επιβιώνει για χάρη τους. Για τους ελάχιστους εκλεκτούς ο Θεός περιορίζει τις ημέρες της δυστυχίας, της πείνας, του πολέμου, των συμφορών. Γι” αυτούς ο Θεός διατηρεί τον κόσμο. Γι” αυτούς τους λίγους σώζει και τους πολλούς. Γι’ αυτούς σπλαχνίζεται και τα άλλα Του πλάσματα που βασανίζονται στο πέλαγος της ζωής, ακόμη και όταν αυτά ταλαιπωρούνται από δική τους υπαιτιότητα. Περιορίζει ο Κύριος τις ημέρες των δοκιμασιών που υφίστανται οι άνθρωποι και οι λαοί εξαιτίας των αμαρτιών τους. Θέτει φραγμούς και όρια στην καταστρεπτική μανία του διαβόλου και των ανθρώπων.

Τι έχουν να πουν όμως όλα αυτά για μας σήμερα, και ιδιαιτέρως για την Πατρίδα μας;
Ταξιδεύει και η πατρίδα μας σήμερα σε θαλασσοταραχή, στο τρικυμισμένο πέλαγος της παγκόσμιας κρίσεως. Οι Ευροκλύδωνες της αναστατωμένης Ευρώπης την κλυδωνίζουν και επιδιώκουν να την βυθίσουν στα απύθμενα βάθη της κακίας. Τα συμφέροντα πολλά, ετερόκλητα, ο στόχος όμως ένας: να καταστραφεί η Ορθόδοξη Ελλάδα, να σβήσει από το χάρτη, να εξαφανιστεί, να μη μείνει τίποτε όρθιο.

Μέσα σ” αυτήν την ανεμοθύελλα οι σημερινοί Έλληνες δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη μεγάλη αυτή αλήθεια: ότι ο Θεός σπλαχνίζεται τους πολλούς για τους λίγους, για τους εκλεκτούς. Και η πατρίδα μας σήμερα δεν έχει μόνο πέντε εκλεκτούς. Πιστεύουμε ότι έχει πολλούς. Πολλούς που δεν γονάτισαν ακόμη στις απειλές και τις προκλήσεις, που πιστεύουν, προσεύχονται και περιμένουν.
Η πατρίδα μας σήμερα έχει πολλούς αγίους ζωντανούς, που με την αρετή τους, τις προσευχές και τις δεήσεις τους ελκύουν τη Χάρη του Θεού. Και προετοιμάζουν όλοι αυτοί την προσταγή του Θεού, που θα κοπάσει τον άνεμο, θα ανατρέψει τα δεδομένα, θα φέρει τη λύτρωση των πολλών για χάρη των λίγων, των εκλεκτών. Αυτή θα είναι η ώρα του Θεού. Αυτήν την ώρα να την περιμένουμε κι εμείς. Και με μετάνοια, πνευματικό αγώνα και προσευχή να εκζητούμε καθημερινά το έλεος και την επέμβαση του Θεού στην κατατρεχόμενη πατρίδα μας.

Περιοδικό «Ο Σωτήρ»

Ο δύσπιστος γιατρός (Πραγματική ιστορία)


Ο μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ο θεοφώτιστος λαϊκός ιεροκήρυκας, κήρυσσε ακόμα και στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου άλλοι δεν πλησίαζαν από το φόβο της φυματίωσης.
Εκεί τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτριος Παπαντώνης, που εξομολογούσε τους φυματικούς και τελούσε τη θεία λειτουργία.
Μια μέρα ένας γιατρός, που παρακολουθούσε τις ομιλίες προβληματισμένος, πλησιάζει τον ιεροκήρυκα και του λέει:
- Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Κοινωνούν τόσοι ασθενείς από αυτό, κι όπως είναι γνωστό, το μικρόβιο της φυματιώσεως μεταδίδεται με το σάλιο. Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει;
Το χύνει στο χωνευτήρι; Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία;
- Τέτοιο πράγμα δεν γίνεται ποτέ, αντέτεινε ο ιεροκήρυκας. Ο Χριστός δεν μολύνεται από μικρόβια.
Κι από τα άχραντα Μυστήρια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μολύνσεως.
Ο γιατρός όμως δεν μπορούσε να πιστέψει. Τότε εκείνος τον προέτρεψε να παρακολουθήσει την επόμενη θεία λειτουργία, και στο τέλος να σταθεί κάπου, ώστε να βλέπει τις κινήσεις του ιερέα την ώρα της καταλύσεως. Έτσι κι έγινε. Ο γιατρός είδε με τα μάτια του το λειτουργό να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Τον είδε μάλιστα να ρίχνει νάμα δυο-τρεις φορές, φροντίζοντας να μείνει ούτε ίχνος από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.
Από τότε ο γιατρός, όχι μόνο πίστευε, αλλά και εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε μαζί με τους ασθενείς.

Πηγή: Μποτσούρη Γεωργ. Και Βας., Ο ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), Αθήναι 1993
Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ 153

Η ιστορία ενός πρώην μάγου



Ἰησοῦς Χριστός Νικᾶ

Το κείμενο πού ακολουθεί, εστάλη από τον μοναχό Ιωσήφ εις τους εν Χριστώ αδελφούς του εις Κύπρον:
Τελευταίως ήρθεν εδώ στο Άγιον Όρος ένα παιδάκι 16-17 ετών. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Τριών χρόνων οί γονείς του το έδωσαν σε κάτι μάγους εις την Κίναν και το έβαλαν σε Κινέζικο μοναστήρι, οπού πιστεύουν εις τον Βούδα. Μέχρι 11 χρόνων το παιδί έγινε τέλειος μάγος. Διηγείται ό ίδιος ότι μπορούσε να καλέσει οποίον δαίμονα ήθελε.
Έχει -λέγει- άλλον δαίμονα για την πορνείαν, άλλον του θυμού, της κατακρίσεως κ.λπ.
‘Ηξερε να τους φωνάζει και να του φανερώνονται και να τους προστάζει ότι ήθελε. Πολλές φορές περπατούσε στον αέρα όταν ήθελε και γενικά είχε τους δαίμονες εις την υπηρεσία του, πολλούς των οποίων γνωρίζει τα ονόματα, μεγαλύτερος των οποίων είναι ο Εωσφόρος και ακολουθούν άλλοι οχτώ αρχηγοί.
Εις το μοναστήρι ησκήθη επίσης είς την πάλην και έχει τόση τέχνη να χτυπήσει πέτραν να την σπάσει με το χέρι του, πράγμα πού είδαμε να πράττει και εδώ. Γνωρίζει σε τέλειον βαθμόν την πάλη καράτε και φοράει ζώνη μαύρη (των τελείων παλαιστών).
Εις ηλικία 11 ετών έγινε τέλειος μάγος, εννοώ μάγος οπού δεν υπάρχει όμοιος του εις την Ευρώπην. Χαρακτηριστικόν και θλιβερόν είναι και το εξής περιστατικόν:
Επισκέφθη το Θιβέτ κάποιος Καρδινάλιος, εις δε το πρόγραμμα υποδοχής ό Δαλάϊ-Λάμα κάλεσε τους ηγουμένους των μοναστηριών μαζί με τους εκλεκτότερους μαθητάς, εις των οποίων ήτο και ό πιτσιρίκος Γιώργος (ηλικίας 8-9 ετών επελέγη μεταξύ των αρίστων μαθητών έκαστος ηγούμενος επέλεγε ένα ή δύο).
Εις την υποδοχήν εκάλεσεν ό Δαλάϊ-Λάμα τον Εωσφόρο όστις παρουσιάσθη σε μορφήν μαύρου γίγαντος. Εν πρώτοις έπεσαν όλοι και τον προσεκύνησαν. Ακολούθως προσεφώνησεν ό Εωσφόρος τον Καρδινάλιον στον οποίο υπέσχετο δόξας και τιμάς…
Ως τέλειος μάγος, έλαβε ό μικρός βαθμόν 11 1/2.
Ό 12ος βαθμός είναι ό μείζων πλην εστερείτο ηλικίας.
Εις ηλικία 20 ετών θα εσφραγίζετο ως ιερεύς 12ου βαθμού.
Αφού τελείωσε τάς σπουδάς του ό νέος, σκέφθηκε να μάθη και γράμματα και ξένες γλώσσες. Το δε θαυμαστόν, αφού γύρισε ανά την υφήλιο, εμάνθανεν εντός ολίγου την γλώσσαν εκάστης χώρας. Εις την Αμερική επεσκέφθη τους σατανιστάς και παρέστη εις ανθρωποθυσίαν. Όσα δε φρικτά επιτελούνται εκεί, αδύνατον να περιγράφουν.
Κάποτε ένας συνάδελφος του, του είπε: Συνάδελφε άστα. Είδα εγώ, μάγον πού ούτε νήπια δεν λογιζόμαστε κοντά τον… Πήγα στους χριστιανούς και είδα τον ιερέα να παίρνει βρέφος να το σφάζει, να το τρώει και να δίνη και στους άλλος. Πράγματι, οι δύο νέοι διεπίστωσαν ότι στους χριστιανούς υπάρχει ένα φοβερό μυστήριο•. (Είδαν Ιδίοις όμμασιν την αναίμακτον θυσίαν τον Χριστού μας).
Περίεργον πώς ό εκ των γονέων εγκαταλειφθείς νεαρός ανακάλυψε τα ίχνη τους εις την Σουηδίαν ασχολούμενους με επιχειρήσεις.
Κατά θείαν οικονομία συναντά Ορθόδοξον ευλαβή ιερέα τον οποίον και επεσκέφθη και εις τον οποίον άρχισεν επίδειξιν μαγικής τέχνης: υψώθηκε στον αέρα, κάλεσε το νερό να έλθει με το ποτήρι στα χείλη του μόνο του να πιει, κουνούσε τραπεζάκια κ.λπ.
Ό ιερεύς έβλεπε με απάθεια.
Λέγει ό μικρός. Πώς εσύ δεν θαυμάζεις όπως και οι άλλοι; Η μήπως μπορείς να κάνεις τα όμοια: Λέγει ό ιερεύς: «εγώ δεν κάνω τέτοια, μπορώ όμως να σε κάνω να μην κάνης εσύ τέτοια» και του φοράει ένα ξύλινο σταυρό. «Ορίστε, ξαναπέταξε», του λέγει.
Δοκιμάζει μια, δυο, τίποτε. Καλεί τον Εωσφόρο εις βοήθειαν.
Ή απάντησης: «Δεν μπορώ αν δεν πετάξεις εκείνο το ξύλο».
Γέλασεν ό ιερεύς. Ό μικρός τα ‘χασέ, συνάμα όμως σοφίστηκε και ρωτά τι είναι αυτό το ξύλο και τοιουτοτρόπως εκατάλαβεν ότι οί δαίμονες δεν είναι τίποτε μπροστά στον Χριστόν. Αφού κατηχήθη αρκετά περί της Ορθοδόξου πίστεως, ήκουσε μεταξύ των άλλων θαυμάσιων της πίστεως μας και περί του Άγιου Φωτός το οποίον αναβλύζει εκ του Τάφου του Κυρίου, διό και απεφάσισε το ερχόμενο Πάσχα να μεταβεί είς Ιεροσόλυμα.
Ήκουσεν εις Σουηδίαν περί ενός περίφημου φακίρη, ό οποίος μάζευε πλήθος κόσμου δια να τον θαυμάσουν. Μεταβαίνει ό μικρός (νεοφώτιστος ήδη) με ένα ξύλινον σταυρόν ως όπλον προς παρακολούθησιν δήθεν των θαυμάτων του φακίρη και, ώ των θαυμάσιων Σταυρέ πανάγιε! Πάσα τέχνη του μεγάλου τεχνίτου έμεινε ανενέργητος!
Ό ίδιος εξετέθη ενώπιον του ακροατηρίου, το οποίον διελύθη με διαμαρτυρίες κ.λπ.
Μόνος δε έμεινε ό μικρός Γιώργος τον οποίον υποπτεύθη ως υπαίτιο. Αυτός δε εξήγαγεν τον Τίμιον Σταυρόν και του απεκάλυψε ότι αυτό το μικρό ξύλο του χάλασε όλα τα σχέδια, πλην όμως, προσθέτει ό μικρός ως τεχνίτης, ό φακίρης ούτος νήπιον ελογίζετο κοντά του και λέει επί λέξει: «Έπεκαλείτο κάτι διαβολάκια τόσο δα μικρά (ίσα με το δάκτυλο) στα οποία εγώ ούτε να μιλήσω δεν καταδεχόμην, κι αν ποτέ τα καλούσα, τους απαγόρευα να εμφανιστούν».
Με τον ερχομό του Πάσχα έφθασεν ό Γιώργος εις τα Ιεροσόλυμα. Πράγματι, διεπίστωσεν το αληθές περί του Αγίου Φωτός, πλην όμως του μπήκεν ή υπόνοια μήπως υπογείως υπάρχουν μηχανήματα και ανάβουν το Φως.
Καλεί λοιπόν τον Εωσφόρο. Ό Εωσφόρος γεμάτος χαράν εμφανίζεται εμπρός εις την ανέλπιστο πρόσκλησιν και διατίθεται να εξυπηρέτηση τον φίλον του με προθυμίαν.
Του λέγει ό Γιώργος: «Δάνεισε μου την δύναμίν σου να κοιτάξω μέσα στον τάφον».
Αμέσως ανοίγει ό τόπος και βλέπει μέχρις ορισμένου σημείου εις απόστασιν αρκετήν πίσω από τον Τάφον. Από εκεί και πέρα σκότος.
Του ξαναλέγει: «Δεν βλέπω τον Τάφον, βοήθησέ με να δω».
Απάντησης: «Δέν μπορώ να πλησιάσω, καίγομαι».
Εν συνεχεία φωνάζει, δεύτερον δαιμόνιον. Απάντησης, ή αυτή.
Αυθόρμητα ό μικρός δόξασε τον Θεόν και έβαλε τον σταυρόν του, ό δε διάβολος του έδωσε μια δυνατή σπρωξιά και από τη δύναμη του σταυρού έφυγε με κραυγάς «καίγομαι, καίγομαι». Όταν ό αδελφός μας Γιώργος επέστρεψε εις την Σουηδίαν, λέγει εις τον ευεργέτη του ιερέα. «Τώρα βρίσε όσο θέλεις και τον Βούδαν και την θρησκείαν του. Σ’ ευχαριστώ, διότι διεπίστωσα ότι ή Θρησκεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι αληθής».
Ό διψασμένος νέος ακολούθως επισκέπτεται το ‘Αγιον Όρος. Κατά θείαν οικονομίαν επέρασεν και από εδώ οπού και εξομολογήθηκε όλα όσα του συνέβησαν. Ό Γέροντας τον δίδαξε νοεράν προσευχήν (το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλό), πλην όμως ό διάβολος είχε λυσσάξει: Δύο τρεις ευχές όταν έλεγε, ζαλιζότανε και σταματούσε.
Αφού όλοι τον βοήθησαν με τάς προσευχάς των, μπορούσε κοντά στον Γέροντα να προσευχηθή λίγο. Αλλά ό διάβολος, επειδή είχε εξουσία επάνω του, τον εβασάνιζεν σφόδρα. Συνέχεια εκινούντο τα χέρια του σπασμωδικά, έκαμνε μορφασμούς, κινήσεις κ.λπ. Στο δωμάτιο συνεχώς εμφανιζόταν και τον απειλούσε, αν δεν πετάξει τα κομποσχοίνια και σταματήσει την ευχή θα τον σπάσει στο ξύλο. Παρ’ όλα αυτά ό μικρός νέος την ζώνην του καράτε την εφορούσε και έλεγε: «Αυτήν δεν την βγάζω έστω και αν μου κόψουν το κεφάλι».
Επίσης έσπαζε τούβλα, έκαμνε επιδείξεις δυνάμεως κ.λπ. Βλέπεις του είχε γίνει δευτέρα φύσις. Τελικά, ή πίεσης του εχθρού ήταν τόσο μεγάλη, ώστε αυτό επερίμενεν ό διάβολος: αφού τον βρήκε άοπλο, τον βάζει στον δρόμο κάτω και τον έσπασε στο ξύλο. Συνάμα δε τον καλούσε να πάει γρήγορα πίσω στην Νΐμα.
Ό μικρός θυμήθηκε την τέχνη του καράτε να αμυνθεί, πλην ό διάβολος διαπερνούσε τα χέρια του και τον κτυπούσε μέχρι πού φώναξε «Χριστέ, βοήθα με». Έρχεται τραυματισμένος πίσω και διηγείται το πάθημα, συνάμα δε με παρακλητικήν δέησιν ρωτά πώς θα γλιτώσει το ξύλο από τον διάβολον. Του λέγω εγώ «με το καράτε». Δεν κάνει -λέγει- τίποτε το καράτε. Τότε επείσθη εις την συμβουλήν του γέροντα και επέταξε την ζώνην.
Ό Γέροντας κατόπιν μελέτης απεφάσισε ότι εφ’ όσον εξομολογήθη και κατ’ άγνοια αλλαξοπίστησε, δεν εκωλύετο να κοινωνήσει, διότι έτσι μόνον θα έσπανε ή δύναμης του σατανά, πλην όμως επροβάλετο το ερώτημα: είναι βαπτισμένος ή όχι. Γράψαμε στην Αθήνα να μάθουμε.
Εν τω μεταξύ ό πόλεμος ήταν αφόρητος. Κατά τάς 24 ώρας του ημερονυκτίου δεν τον άφηνε ό διάβολος να κλείσει μάτι. Μόλις άρχιζεν ή θεία λειτουργία του έφερνε ένα φοβερό λήθαργον, εξάπλωνε και κοιμόταν. Τον ετραβούσαμε από τα πόδια να έλθει έστω και λίγην ώραν και μεθυσμένος του ύπνου απαντούσε «όχι». Τελικά ό διάβολος τον απειλούσε συνεχώς αν δεν αφήσει τα κομποσχοίνια και την ευχήν. Δεν άντεξε ό μικρός και τα πέταξε (τρία κομβοσχοίνια: ένα στο λαιμό και τα δύο στα χέρια).
Του έκανε παρατήρηση ό Γέροντας, πλην όμως δεν άντεχε πλέον και έτσι πάλιν έφυγε. Συμβουλή όλων μας: «πρόσεχε, ποτέ στην Κίνα». Κατά θείαν οικονομίαν συνηντήθη με Σιμωνοπετρίτες μοναχούς. Τον έπεισαν και τους ακολούθησε. Κατά θείαν νεϋσιν, επειδή έχουν και τα μέσα, τηλεφωνούν αμέσως στην Αθήνα και μαθαίνουν ότι ό μικρός εβαπτίσθη το 61 ή 62 εις Αγίαν Τριάδαν Αμπελοκήπων.
Τότε αμέσως τον εκοινώνησαν και, ώ των θαυμάσιων σου Χριστέ, αμέσως έσκασεν ό διάβολος, ειρήνευσεν ό αδελφός Γιώργος, αρκετά και συνάμα απεφάσισε να παραμείνη ως δόκιμος μοναχός. Επειδή όμως έχει μεγάλη εξουσία πάνω του ό εχθρός, χρειάζεται βοήθειαν και εξορκισμούς. Δι’ αυτό και ό άγιος Καθηγούμενος όρισε ευλαβή ιερομόναχον να τον έχει υπό την στενή του επίβλεψιν.
Από βάθους καρδίας ας ευχαριστήσωμεν τον Κύριον δια την ευσπλαχνία πού έδειξεν εις τον αδελφόν μας Γιώργον, οπού τον άρπαξε από τα δόντια του εχθρού και όλοι ας ευχόμεθα να καταπατήσει τελείως τον διάβολον και ελπίζουμεν ότι, όταν στερεωθή εις την αρετή, έχει να αποκαλύψει πράγματα ανήκουστα μέχρι σήμερον.
Γνωρίζει θρησκειολογίαν όσον ουδείς και όχι εξωτερικώς, αλλά εσωτερικώς, βιωματικώς, τον βουδισμόν, Κομφουκιανισμόν, Ινδουϊσμόν, πνευματισμόν, μασωνισμόν, δαιμονολατρείαν κ.λπ. και συμπεραίνει ότι όλαι αύται αι θρησκείαι έχουν κοινήν σχέσιν.
Εμπράκτως απορρίπτει και πάσα χριστιανική αίρεσιν και πιστεύει εις μόνην την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Ομιλεί με τόσην σοβαρότητα, ώστε νομίζεις ότι αντιμετωπίζεις άνδρα 40 ετών.
Έγραψα ολίγα από τα πολλά οπού είδα και ήκουσα, παρακινούμενος από αδελφική αγάπη, την οποίαν στέλλω ως δώρον εις τους γνησίους εν Κύπρω αδελφούς, οίτινες αγωνίζονται τον καλόν αγώνα και εξ’ αιτίας των οποίων ίσως ακόμη ό Κύριος δεν εγκατέλειψε την αμαρτωλήν πατρίδαν μας.
Ό Γέροντας μας αποστέλλει εις όλους τας ευχάς του.
Ό Ιωαννίκιος, σας ασπάζεται όλους με αγάπη.
Όλη ή αδελφότης σας αγκαλιάζει με την αγάπη και ευχάς της.
Σάς ασπάζομαι όλους με αγάπη, ό αμαρτωλός και ελάχιστος αδελφός σας Ιωσήφ.


Πηγή: agioritikovima.gr

Θα σε προλάβει η ζωή...



Εσύ που έχεις άγχος, φόβο, πανικό και θλίψη, μην περιμένεις να σε νιώσει απόλυτα κανείς. Όχι ίσως γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί δε μπορούν. Είναι η ψυχή που ανιχνεύεται δύσκολα. Δεν είναι εύκολο να κοιτάξει κανείς μέσα της γιατί τα μάτια θολώνουν στο βάθος και το μυστήριο του πόνου. 
Ούτε να την νιώσει κάποιος είναι εύκολο αφού αυτό χρειάζεται αγιότητα. Εδώ την δική μας που κουβαλάμε από παιδιά δεν κατανοούμε και θα αισθανθούμε του άλλου; 
Μόνο οι άγιοι τα κάνουν αυτά. Και οι άγιοι στις μέρες μας κρύβονται να μην τους μάθουν στην Αθήνα. Εγώ απλά ένα θα σου πω. 
Κάνε ότι αλλαγές αντέχεις και μπορείς στην ζωή σου, έστω και μικρές. Βήμα βήμα, να περπατάς κι ας σκοντάφτεις. Κάνε όμως όσο μπορείς πιο σύντομα, γιατί θα έρθει μια μέρα που δεν θα τις κάνεις εσύ, αλλά η ίδια η ζωή. Δεν θα σε περιμένει. Θα της κάνει μόνη της. Και τότε θα πεις αντίο σε πολλούς που κοίταζαν την ψυχή σου να σπαρταρά και άναβαν τσιγάρο…


π. Λίβυος

Προσευχή κατά τζιχαντιστών…



Πολλές φορές και κατά επανάληψη στην αρθρογραφία μας χρησιμοποίησα την φράση προσευχή του Οσίου Νικολάου του Κατασκεπηνού που συνήθιζε να λέει ο Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης ¨Αθέων Αγαρηνών τα βέλη σύντριψον Δέσποινα και πάσαν επιβουλήν δαιμόνων ματαίωσον, λαόν Χριστεπώνυμον σκέπων και φύλαττων, ίνα πόθω σε δοξάζωμεν¨. 

Ο λόγος είναι γιατί πολλά πράγματα αποτυπώνονται βαθιά μέσα μας και θεωρώ ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να δοθεί μαρτυρία περι αυτού.

Στις αρχές της δεκαετίας του 90 ο Νικόλαος Μάρτης που με τα βιβλία του ομολόγησε την Ελληνικότητα της Μακεδονίας στην Παγκόσμια κοινότητα απέναντι στο βδέλυγμα της Σκοπιανής Πλαστογράφησης… συγκίνησε με την προσφορά του αυτή τον Άγιο Γέροντα Παίσιο και μαζί του ανέπτυξε ιδιαίτερη πνευματική σχέση.

Η κοινή καταγωγή μας με τον αείμνηστο σήμερα κ. Νικόλαο Μάρτη (Μακεδονία) και η συνεργασία μας σε θέματα ιστορικής ανάλυσης μου έδωσε την δυνατότητα να ακούσω εκ μέρους του ¨περιστατικά και λόγους¨ από τις συναντήσεις του με το ΟΣΙΟ.

Σε ένα τέτοιο διάλογο που διαμειφθεί μεταξύ τους ο κ. Μάρτης μου αποκάλυψε ότι ο Γέροντας και σήμερα Όσιος της Εκκλησίας μας του είπε ότι όταν θα εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα ¨αγαρηνοί¨ και άλλοι έξω από αυτήν θα την απειλούν καλόν θα ήταν να καταφύγουμε στην παραπάνω Ευχή απευθυνόμενοι στην Υπεραγία Θεοτόκο διότι δεν θα έχουμε από αλλού Προστασία και Σκέπη.

Στην απορία του πρώην Υπουργού και τι θα γίνει με αυτούς που μπαίνουν παράνομα στην Ελλάδα; (να σκεφτούμε μόνο ότι τότε άρχισε να φαίνεται δειλά- δειλά το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης)

Η απάντηση ήταν…
¨αυτοί που σήμερα μπαίνουν παράνομα, αύριο θα δυσκολευθούν περισσότερο από τους Έλληνες και θα εγκαταλείψουν μονομιάς την Ελλάδα¨

Όμως ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ εστίαζε την ευχή στους ¨άθεους αγαρηνούς¨ δηλ σε αυτούς που ¨δεν έχουν τον Θεό τους¨ δηλ στους σημερινούς τζιχαντιστές που η εγκληματική τους δράση κατατρώγει την ανθρωπότητα σαν τις ακρίδες και στηρίζονται σε ισχυρούς χορηγούς με γεωπολιτικές βλέψεις (βλ. σημερινή Τουρκική πολιτική).

Πιστεύω ότι ο Όσιος Παίσιος εύχεται να μην πιούμε και αυτό το πικρό ποτήρι των ¨αθέων αγαρηνών¨ - τζιχαντιστών μέσα στην εξαθλιωμένη από τα μνημόνια Ελλάδα.

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάσας

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΤΖΑ

Ο ΕΚ ΠΕΝΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟΥ "ΙΩΑΝΝΗΣ", 
ΠΡΑΟΣ, 
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΛΑΛΙΑ ΑΥΤΟΥ "ΗΔΕΙΑ",
 ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΟΣ, 
ΓΕΝΝΑΙΟΣ, 
ΗΠΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΘΟΣ, 
"ΑΓΙΟΣ ΤΩ ΚΥΡΙΩ", 
"ΑΦΟΜΟΙΩΜΕΝΟΣ ΤΩ ΘΕΩ ΤΩ ΥΨΙΣΤΩ", 
ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟΣ ΦΥΛΑΤΤΩΝ 
ΠΑΣΑ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, 
ΤΡΟΠΑΙΟΥΧΟΣ, 
ΑΡΙΣΤΟΣ 
(ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ)


ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΙΩΑΝΝΗ Η ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΩΣΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ 
ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ …

ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΠΡΟΕΙΠΕ Ο ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΣ, 
ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ 
ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ 
ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ …

ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕ ΝΟΥ, 
ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ 
ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΑΝ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ …

ΑΠΛΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΕ ΟΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ …

Ο ΛΕΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ "ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΕ ΩΣ ΕΝΑΝ ΑΠΛΟ ΘΕΟΣΕΒΟΥΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ, ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΘΥΜΟ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ…

ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΟΤΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ ΜΕ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΕΝΑ ΕΞΟΓΚΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ ΤΟΥ ΔΕΞΙΟΥ ΠΟΔΙΟΥ ...
ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΑΥΣΤΗΡΟ ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΛΥΚΟ ΥΦΟΣ, 
ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ …

ΠΡΟΕΙΠΕ ΟΤΙ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΕΙ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ 
ΑΠΟ ΑΓΓΕΛΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΤΑΝ Ο ΓΠΠ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ, 
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ "ΟΡΘΙΚΩΝ" 
(ΑΓΓΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ) ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ …

ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ 
ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ …

ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΘΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΕΙ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ …

"ΚΑΜΝΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ...", 
ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΕΝΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ
ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ,
ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ 
ΤΟΣΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ:
"ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟΙ
ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ" , 
"ΘΑ "ΖΗΣΕΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΡΝΙ",
"ΘΑ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ", 
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ ΤΟΝ ΣΟΦΟ
ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΕ 
ΟΤΙ ΟΛΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ
ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ …

Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΑ
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΓΕΥΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ
ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ … 

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ
ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ
ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:
«ΕΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΙ» … 
«ΚΑΙ ΠΑΤΑΣΣΕΙ ΤΑ ΕΘΝΗ» 
ΚΑΙ ... «ΠΟΙΜΑΝΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝ ΡΑΒΔΟ ΣΙΔΗΡΑ» 
(ΑΠΟΚ.ΙΘ, 11-15)

ΘΑ ΒΓΕΙ, ΛΕΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ, ΔΙΣΤΟΜΟΣ ΡΟΜΦΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ 
ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΚΑΨΕΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ …

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ …

Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΚΟΦΤΕΡΗ ΚΑΙ ΔΙΣΤΟΜΗ ΡΟΜΦΑΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΚΑΤΑΚΑΨΕΙ ΕΝ ΡΙΠΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ …

ΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΣΜΟ ΤΟΥ 8ου ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΗΔΗ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΤΑ 21 ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΟΥ ΚΑΘΕ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΓΔΟΟΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ 1492 Μ.Χ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2492 Μ.Χ !!!
«ΚΑΙ ΚΗΡΥΧΘΗΣΕΤΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΗ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΕΘΝΕΣΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΗΞΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»
(ΜΑΤΘ.ΚΔ 14) 

ΘΑ ΚΗΡΥΧΘΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Ο ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟ, ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΤΟΝ ΧΟΖΕΒΙΤΗ 
ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ !!!

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ 
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΟΡΙΩΝ, 
ΟΥΤΕ ΘΑ ΑΝΑΚΟΠΕΙ ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ 
ΤΑ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΣΥΝΟΡΑ …

ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ 
ΑΦΟΥ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΘΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ
 ΜΗ ΜΠΟΡΩΝΤΑΣ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ …

ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΛΘΕΙ 
ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ 
ΚΑΙ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΚΟ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ 
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ …

ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΥΧΗΘΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΘΥΜΑ ΤΟΥ "ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ" ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΙΜΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΘΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ …

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ
ΘΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ 
ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
ΘΑ ΠΤΩΧΕΥΣΟΥΝ 
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΝΤΑΣ 
ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΙΟΥΣ
ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ …

ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ, 
ΕΝΩ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ
ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ …

ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ "ΚΡΑΤΩΝ ΑΔΙΚΟΥ" 
ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ 
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ …
ΚΑΘΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΒΙΑΣ,
 ΑΠΑΤΗΣ, ΔΟΛΟΥ, ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, ΘΑ ΠΑΥΣΕΙ, 
ΕΝΩ ΟΙ ΠΡΟΤΑΙΤΙΟΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ 
ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΘΕΙΟ ΘΕΛΗΜΑ 
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΗΡΗ …

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ 
ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ, 
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ 
ΚΑΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ …

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ
ΘΑ ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΥΝ 
ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΑΚΕΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΘΑ ΓΑΛΗΝΕΥΟΥΝ ΤΟ ΝΟΥ …

ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ 
ΔΩΡΟ - ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, 
ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΩΣΤΕ ΟΙ ΥΛΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ 
ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ …

"ΕΛΛΕΙΨΕ Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΕ Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ...", ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΣΚΗΤΗ ΠΟΥ Η ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΞΕΔΙΠΛΩΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΟΡΑΤΗ ΟΘΟΝΗ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΤΟΜΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ, ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ …

ΟΛΑ ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΙΖΟΥΝ, 
ΟΛΑ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΙΣΤΟΥΝ, 
ΟΛΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΞΥΜΝΟΥΝ …

ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΟΜΩΣ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΣΑΝ ΜΕΤΑΞΕΤΑΣΤΕΟΙ ΘΑ ΚΛΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ, ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ "ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ"ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ …

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΒΟΜΒΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΟ ΙΡΑΝ
ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΓΠ, 
ΟΛΑ ΘΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΜΕ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ …

ΟΙ ΓΝΩΡΙΜΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
ΘΑ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ Η ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ, 
ΕΝΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΟΣ 
ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ …

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ
ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ …

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ
ΚΑΙ Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ:
 "ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ",
ΠΡΟΟΡΗΣΕ Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ …

ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΘΑ ΔΕΣΜΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΥΝ
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ Η ΑΓΙΑ ΜΑΤΩΝΑ,
Η ΡΩΣΙΔΑ ΑΓΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΟΤΙ: 
"ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΤΕ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΘΑ ΟΡΓΩΝΕΤΕ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ 
ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΟΡΓΩΝΑΝ ΟΙ ΠΑΠΟΥΔΕΣ ΣΑΣ" …

ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΘΑ ΔΙΑΔΟΘΟΥΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΩΛΟΒΟΘΟΥΝ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΝΕΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΝ …

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΘΑ ΕΞΑΠΛΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ, ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΘΑ ΤΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΘΑ ΑΝΑΠΤΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ !!!
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΠΛΟ …

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ
ΣΑΝ ΑΞΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ
ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΤΡΑΜΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: 
ΠΡΩΤΟΝ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΔΙΚΑΙΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, 
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ 
ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΝ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ
ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ …

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΠΑΡΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ Μ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΕΝΘ' ΑΝΩΤ. ΣΕΛ.207) ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΡΕΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΣΕΒΕΣ ΕΚΕΙΝΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΛΛΕΙ (ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ, ΣΕΛ.107, 1149)
Ο Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ …

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΒΑΣΙΛΕΥΣΕΙ
ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ 
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ …

Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΕΙΡΗΝΕΥΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΛΑΟΥΣ, 
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΕΙΡΗΝΕΥΣΕΙ
ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ …

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΚΤΙΣΕ Τ
ΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, 
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΕΙ …

Ο Μ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΥΓΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ
Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ, 
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙ
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, 
ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ Η' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ …

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΩΣΕΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ …

ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙΑ
ΚΑΙ ΘΑ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕΙ ΕΠΙΓΕΙΑ
ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΘΕΑΡΕΣΤΗ,
ΣΕ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ, 
ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ 
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ …

Ο ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΛΑΜΨΕΙ
«ΩΣ Ο ΗΛΙΟΣ» (ΑΠΟΚ.Ι'1)
ΘΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΙ ΣΕ
 «ΠΑΝ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΥΛΗΝ
ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑΝ ΚΑΙ ΛΑΩΝ 
ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 
ΚΑΙ ΟΥΤΩ ΘΑ ΦΩΤΙΣΤΕΙ
Η ΓΗ ΕΚ ΤΗΣ ΟΞΥΣ ΑΥΤΟΥ» (ΑΠΟΚ.ΙΗ'1) ...


ΟΙ ΠΡΟΟΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ



«ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΑΛΑΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΣΚΑΣΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ...
ΤΟΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΓΚΕΣ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ …»
«ΘΑ ΣΑΣ ΦΟΡΤΩΣΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ
ΚΑΙ ΑΣΗΚΩΤΟ ΦΟΡΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΦΤΑΣΟΥΝ …»
«Ο ΧΑΛΑΣΜΟΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ
ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΤΥΦΛΟ ΚΑΙ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ …»

«ΚΑΛΟΤΥΧΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΖΗΣΕΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ», 
ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ !!!

Ο ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΘΕΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ «ΕΚΔΙΚΗΣΑΙ»,
ΝΑ ΜΟΡΦΩΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΗΘΗ ΧΡΗΣΤΑ,
«ΑΣΕΒΕΙΑΝ ΕΚΔΙΩΞΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑ ΣΟΔΟΜΙΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
ΠΟΙΟΥΝΤΑΣ ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΣΑΙ» 
(ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ ΣΕΛ.107, 1141)

Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ
ΚΑΙ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΑΥΤΗ ΔΙΚΗ
ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ
ΔΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ:
 «ΕΒΓΑΙΝΕ ΕΝΑ ΝΕΡΟ ΚΑΤΑΜΑΥΡΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΜΠΟΛΕΜΩΝ …
ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ
ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΛΥΠΗΡΟΥΣ
ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΙ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑ,
ΔΙΑ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΗΛΟΙ
ΚΑΙ Ο ΜΕΛΑΣ ΙΠΠΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ»
 (ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΕΝΘ' ΑΝΩΤ. ΣΕΛ.195, 200 - ΑΠΟΚ. ΣΤ'5)

ΓΙ ΑΥΤΟ «ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΟΣ ΙΠΠΟΥ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΔΗΛΟΥΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗΝ ΤΩΝ ΚΟΛΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ» 
(ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΣΕΛ. 106, 268) …

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΔΑΝΙΗΛ ΠΕΡΙ ΤΗΣ
ΜΕΛΛΟΥΣΑΣ ΚΡΙΣΗΣ ΓΡΑΦΕΙ:
«ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΙ ΑΝΗΧΘΗΣΑΝ» 
(ΔΑΝ.Ζ'10)

«ΕΝΤΑΥΘΑ Ο ΔΙΚΑΙΩΣ ΔΙΚΑΖΩΝ ΘΕΟΣ
ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑΣ ΒΙΒΛΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΦΑΝΗ ΦΑΝΗΝΑΙ
ΔΙΚΑΙΑΝ ΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ», 
ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

«ΩΣ ΔΕ ΠΡΟΕΛΕΧΘΕΙ, ΚΡΙΣΙΝ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
ΔΗΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΕΩΓΜΕΝΟΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ»
(ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΣΕΛ. 106,305)

Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΡΙΣΗ,
ΔΗΛΑΔΗ Η ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΑΣ ΚΡΙΣΗΣ,
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΤΙΚΗ 
ΑΥΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΘΑ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ
ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΔΙΤΤΩΣ …

ΠΡΩΤΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ 
ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤ' ΑΥΤΗΣ
ΔΙΚΑΙΑΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΦΟΔΡΑ
ΑΣΕΒΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΑ …

Ο ΑΠΟ ΠΕΝΙΑΣ ΑΥΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΑΣ
«ΠΟΡΕΥΘΗΣΕΤΑΙ ΕΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΛΛΗ
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΕΜΩΝ ΠΑΥΣΕΙ» (ΑΝΔΡΕΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ)
«ΩΣ ΠΡΟΕΛΕΧΘΗ ΘΑ ΔΙΩΞΕΙ ΤΗΝ ΑΣΕΒΕΙ ΑΝ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑ ΣΟΔΟΜΙΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥΝΤΑΣ
 ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ» 
(ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ ΣΕΛ. 107, 1141)

ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΑΥΤΩ ΖΗΛΟΣ ΜΕΓΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΩΞΕΙ 
ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΑΥΤΗ,
ΗΤΟΙ ΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ, 
ΙΣΜΑΗΛΙΤΗΣ ΟΥΧ ΕΥΡΕΘΗΣΕΤΑΙ …
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΦΟΒΙΣΕΙ
ΜΕΓΑΛΩΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΣΤΙ,
ΗΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝ ΑΥΤΗ
Ο ΛΥΡΙΖΩΝ Η ΚΙΘΑΡΙΖΩΝ Η Ο ΤΡΑΓΟΥΔΩ
Η ΤΙΣ ΑΙΣΧΡΟΝ ΠΡΑΓΜΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ …

ΠΑΝΤΑΣ ΓΑΡ ΤΟΥΣ ΤΟΙΟΥΤΟΥΣ ΜΙΣΗΣΕΙ 
ΚΑΙ ΕΞΟΛΑΘΡΕΥΣΕΙ ΕΚ ΠΟΛΕΩΣ ΚΥΡΙΟΥ ...
ΚΑΙ ΔΙΚΗΝ ΟΥΚΕΤΙ ΕΣΤΑΙ, ΟΥΔΕ Ο ΑΔΙΚΩΝ, 
ΟΥΤΕ Ο ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΟΣ, ΦΟΒΟΣ ΓΑΡ ΠΟΙΗΣΗ
ΤΟΙΣ ΥΙΟΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΩΦΡΟΝ ΕΙΝ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝ ΤΑΣ
ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΑΝΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙ 
ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ...
ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΠΟΛΛΗ ΧΑΡΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΙΑΣΙΣ ...
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ
ΑΥΤΟΥ ΕΠΙ ΑΝΑΤΟΛΑΣ 
(ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΑΛΟΥ) 

ΚΑΙ ΕΞΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΣΜΑΗΛΙΤΩΝ
 (ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ) ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΑΓΑΡ …

ΟΡΓΗΘΗΣΕΤΑΙ ΓΑΡ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΑΥΤΩΝ ΧΟΛΗ ΣΟΜΟΔΩΝ ΚΑΙ ΠΙΚΡΙΑΣ ΓΟΜΟΡΡΩΝ …

ΔΙΟ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΕΞΟΛΑΘΡΕΥΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΑΥΤΩΝ ΠΥΡΙ ΑΝΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΔΕΔΟΜΕΝΟΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΑΥΤΟΥ ΕΜΠΡΗΣΜΩ ΒΙΑΙΟΤΑΤΩ ΠΑΡΑΔΟΘΗΣΟΝΤΑΙ …

ΤΟΥΣ ΔΕ ΙΣΜΑΗΛΙΤΑΣ ΜΕΡΙΣΕΙ ΕΙΣ ΤΡΙΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΙΔΑ ΕΝ ΡΟΜΦΑΙΑ ΑΠΟΛΕΣΕΙ, ΤΗΝ ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΒΑΦΤΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΑΔΟΥΛΩΣΕΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΑΝΑΤΟΛΗ (ΜΕΘΟΔΙΟΥ)

ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑΝ ΕΠΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑΝ (ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΑΛΟΥ) ΚΑΙ ΦΕΡΩΝ ΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ ΚΑΙ ΤΑΣ ΜΗΧΑΝΑΣ ΤΩΝ ΞΑΝΘΩΝ (ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ) ΗΜΕΡΩΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΥΠΟ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΑΥΤΟΥ (ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΑΛΟΥ)

ΟΥΤΩ ΤΑΞΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΜΑΗΛΙΤΑΣ, ΑΙΘΙΟΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΓΕΝΕΑΝ ΑΠΙΣΤΟΝ (ΜΕΘΟΔΙΟΥ) ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΕΙΡΗΝΗ …

ΤΟΤΕ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΑΡΞΕΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ 
ΗΠΕΡ ΠΑΛΑΙ (ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ)

ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ …

ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΘΑ ΕΚΔΙΩΞΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ …

ΑΥΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΟΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ Η' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΘΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΑΜΠΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ …

ΘΑ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙ Η ΟΓΔΟΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΩΣ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΟΓΔΟΗΣ ΗΜΕΡΑΣ …

ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΑΙΩΝΑΣ Ο ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΕΠΤΑΚΙΣ, Ο ΚΑΘ' ΥΠΕΡΒΟΛΗΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑΚΙΣ ΕΠΤΑ ΕΚΔΙΚΗΘΗΣΕΤΑΙ …

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΠΤΑΚΙΣ ΤΙΜΗΘΗΣΕΤΑΙ, Ο ΚΑΘ' ΥΠΕΡΒΟΛΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑΚΙΣ ΕΠΤΑ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ)

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ …

ΘΑ ΕΠΕΤΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ Ζ ΣΥΝΟΔΟ, ΘΑ ΤΙΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΕΙ …

ΘΑ ΤΙΜΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ 
ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ …

ΘΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ …

ΘΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΝΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΝΥΣΣΗΣ)
ΕΠΙΣΗΣ ΤΙΣ ΠΟΝΗΡΕΣ ΦΥΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΠΕΙΘΟΥΝΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ, ΗΤΟΙ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΟΚΑΜΙΩΝ ΑΥΤΟΥ, ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΣΜΟΥ, ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ, ΧΙΛΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ …

ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΣΧΑΤΗ ΑΙΡΕΣΗ
ΠΑΝΤΕΛΟΥΣ ΘΕΙΑΣ 
ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ …

ΜΕ ΤΗΝ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΘΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΟΧΥΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ, ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΤΗΣ Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ !!!

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΙΩΑΝΝΗ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ 
ΓΙΑΤΙ Η ΓΗ, ΕΡΗΜΗ ΚΑΙ ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΗ
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, 
'ΘΑ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΩΠΙΣΗ ΤΗΣ' …

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΗ ΣΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΜΕΣΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΓΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ 
ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ …

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ 
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, 
«ΑΝΟΙΧΘΗΣΟΝΤΑΙ ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ» (ΜΕΘΟΔΙΟΥ)

ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΕΚΕΙΝΟ ΚΑΤΑ ΘΕΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΟΛΟΙ ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΑ ΤΕΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ, Ο ΔΕ ΒΑΣΙΛΕΑΣ ΘΑ ΤΟΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ 
ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ...(ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΑΛΟΥ)

ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΚΑΙ ΑΓΑΘΑ 
ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΛΑΣΙΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ …

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΘΑ ΖΟΥΝ ΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΑΠΕΙΡΗ, ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΠΑΥΤΟΥΝ …

ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΕ ΔΡΕΠΑΝΙΑ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ 
ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΕΩΠΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΟΣ ...(ΜΕΘΟΔΙΟΥ)

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΘΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΘΕΙ ΟΠΩΣ 
ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ 
ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ...(ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΑΛΟΥ)

ΘΑ ΑΝΕΓΕΡΘΟΥΝ ΟΙΚΙΕΣ, ΘΑ ΕΠΑΝΑΚΤΙΣΤΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΙΡΙΑ 
ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΘΟΥΝ ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ ΚΑΙ ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ …

Ο "ΕΝ ΠΕΝΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ" ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΙΩΑΝΝΗ:
«ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΝΑ ΤΙΣ ΣΚΙΑΣΕΙ 
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΙΤΡΟΠΕΨΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΖΑΜΙ ΤΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΓΕΝΕΙ» …

ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ «ΕΣΥ ΓΙΑΝΝΗ ΕΙΣ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙΤ ΩΝ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΣΟΥ, ΟΧΙ ΑΛΛΟΥ ...
ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΤΗΣΙΑΝ ΜΟΥ (ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ) ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΦΚΙΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΕΝΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙΚΙΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΜΟΥ …»
ΤΟ ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΙΩΑΝΝΗ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΣΤΑ ΕΘΝΗ …

ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ: «ΚΑΙ ΚΗΡΥΧΘΗΣΕΤΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΗ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΠΑΣΙ ΤΙΣ ΕΘΝΕΣΙΝ»(ΜΑΤΘ. ΚΔ'14)

Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΗΔΗ 
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 
ΔΙΟΤΙ «ΕΙΣ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΓΗΝ ΕΞΗΛΘΕΝ Ο ΦΘΟΓΓΟΣ ΑΥΤΩΝ 
ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ 
ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΩΝ» (ΡΩΜ.Ι'18)

ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΒΕΒΑΙΑ ΕΝΝΟΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΓΝΩΣΤΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΟΡΙΩΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ …

ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΣΑΝ ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΕΩΣ ΤΟΤΕ ΛΟΙΠΑ ΕΘΝΗ ΤΗΣ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΚΗΡΥΧΘΗΚΕ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΑΠΙΚΗΣ ΚΥΡΙΩΣ 
ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΝΣΤΑΝΤΙΚΗΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΤΟΥ …

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΘΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΣΠΟΡΑΔΙΚΩΣ ΕΔΙΔΑΧΘΕΙ Η ΑΙΡΕΣΗ, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΠΤΟΝΤΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ …

Η ΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΣΤΑ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΘΝΗ ΩΣΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΝΑ ΜΗ ΒΡΕΘΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Η ΕΘΝΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΦΑΣΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ …

ΟΠΩΣ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΚΡΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΠΙΣΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΙΣΤΕΥΣΟΥΝ ΣΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΚΗΡΥΓΜΑ, ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΑΞΙΟΚΑΤΑΚΡΙΤΟΥ ΤΩΝ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΣΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΑΝ Η ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ …

ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, 
ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΑΤΟΜΩΝ, ΑΛΛΑ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ ΠΟΛΛΩΝ …

ΤΟΤΕ Η «ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ ΑΥΛΗ, ΕΣΤΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ» ΘΑ ΓΙΝΕΙ
 «ΟΙΚΟΣ ΟΞΥΣ ΘΕΟΥ» (ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ)

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΘΑ ΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΑ "ΞΑΝΘΑ ΓΕΝΗ", 
ΘΑ ΒΑΦΤΙΣΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ (ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΑΛΟΥ)

ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΕΘΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΤΗ ΔΥΣΗ, ΤΟ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΥΣΕΙ Η ΑΣΕΒΕΙΑ, 
Ο ΔΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΤΗ…

ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΗ 
ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΠΑΣΕΙ Η ΘΡΑΥΣΗ 
ΤΗΣ ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ
ΡΟΜΦΑΙΑΣ !!!


O EYΣΕΒΗΣ ΛΑΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ



Οἱ αἰῶνες κυλοῦν, μεγάλα γεγονότα θὰ ἐξελιχθοῦν εἰς τὸν κόσμο καὶ ἡ Ὀρθοδοξία θὰ διωχθῇ. Ὑπάρχουν, δόξα τῷ Θεῷ, κορίτσα μικρά, ὑπάρχουν παιδία καὶ γέροντες ἀσπρομάλληδες, ὑπάρχει λαὸς ὁλόκληρος, οἱ ὁποῖοι ἐὰν παρουσιασθῇ ἀνάγκη θὰ γίνῃ κίνημα ὑπέρ τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας. Μὲ τοὺς ὀλίγους ἀρχιερεῖς, μὲ τοὺς ὀλίγους ἱερεῖς, μὲ τοὺς μοναχοὺς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μὲ τὰς γυναίκας καὶ τὰ παιδία, θὰ ὑψώσωμεν λάβαρον· λάβαρον μέγα στὴν μεγαλωστί καὶ θὰ διδάξωμεν ὅτι δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ ἡ Ἑλλάς ἐπαρχία τοῦ Πάπα. Δὲν θὰ γίνῃ ποτὲ ἡ Ἑλλάς παράρτημα τοῦ ἑνός καὶ τοῦ ἄλλου. Ἡ Ἑλλάς θὰ παραμείνῃ χώρα Ὀρθόδοξος, πρὸς τιμὴν τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅν παῖδες ὑμνεῖτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας
Ἀγωνισθῆτε χριστιανοί

«Ἀκούω φωνή· Ἐσεῖς δὲν ἀκοῦτε; Ἀπό τὴν Καισάρεια, ἀκούεται ἡ βροντερά φωνή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου· Ἀκούω τὴν σάλπιγγα τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Ἀκούω τὴν ἀπαστράπτουσα φωνὴ τοῦ Γρηγορίου· Ἐσεῖς δὲν ἀκοῦτε; Σάλπιγγες εἶναι. Τί μᾶς λένε; «Ἀγωνισθῆτε γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Ἀγωνισθῆτε γιὰ νὰ καθαριστῇ ἡ Ἐκκλησία ἀπό τὰ ἀνάξια στελέχη της, γιὰ νὰ ἔρθῃ ἡ Ἐκκλησία στὸ ὕψος τῶν Πατέρων. Γιατί τὰ λέω αὐτά;
Δυστυχῶς, ὑπάρχει μία ἐσφαλμένη γραμμὴ τῶν πνευματικῶν πατέρων καὶ ἐξομολόγων. Τί λέγουν; «Ἐμεῖς τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε. Τί κάνει ὁ διάκος στὴν ἐκκλησία, τί κάνει ὁ παπᾶς, τί κάνει ὁ δεσπότης; (δείχνει με το χέρι, σιωπή).
Τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε;

Τὸ θεωρῶ σατανικό τὸ ρῆμα τοῦτο.
Τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε καὶ ν᾽ἀφήσουμε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὰ χέρια τῶν καθαρμάτων καὶ τῶν Γεροντίων καὶ τῶν ἐκφύλων; Ἔτσι λέτε; Πολύ καλά.
Εἶνε σὰν νὰ λένε· Νὰ καίγεται τὸ σπίτι καὶ τὴν ψυχούλα σου κοίταξε· νὰ μὴν σβήσῃς τὴ φωτιά.
Νὰ μποῦν στὸ κατάστημά σου κλέφται καὶ διαρρῆκται καὶ νὰ σοῦ λέει· Μὴ κουνηθῇς, νὰ μὴ εἰδοποιήσῃς τὴν ἀστυνομία, τὴν ψυχούλα σου νὰ κοιτάζῃς.
Σὰν νὰ λένε· Νὰ ἔχῃς μαντρί μὲ πρόβατα καὶ νὰ μὴν ἐνδιαφέρεσαι νὰ διώξῃς τοὺς λύκους.
Σὰν νὰ λένε· Νὰ ἔχεις ὡραῖο ἀμπέλι μὲ σταφύλια καὶ ν᾽ ἀφήσῃς τ᾽ ἀγριογούρουνα νὰ πᾶνε μὰ τὶς μουτσοῦνες τους νὰ τὸ καταστρέψουν. Ὑπάρχει γεωργὸς ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸ γεώργιό του; Ὑπάρχει ἀμπελουργός, ποὺ ἀδιαφορῇ γιὰ τὴν ἄμπελόν του; Ὑπάρχει ποιμὴν που ἀδιαφορῇ γιὰ τὰ πρόβατά του; Ὑπάρχει ἀξιωματικός, ποὺ ἀδιαφορῇ γιὰ τὸ στράτευμά του; Δὲν μπορεῖ ἀδελφοί μου νὰ γίνῃ αὐτό.
Ἐάν εἶσαι χριστιανὸς καὶ πονεῖς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· πρέπει κοντά στὸν ἄλλο ἀγῶνα ποὺ κάνεις γιὰ τὸν ἑαυτόν σου, ν᾽ ἀγωνισθῇς γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀνοχή αὐτή ποὺ δεικνύουμε γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἐνοχή καὶ ἔγκλημα, εἶνε ἀμαρτία. Τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε καὶ ν᾽ ἀφήσουμε τὴν Ἐκκλησία νὰ περιέλθῃ στὰ καθάρματα καὶ τὰ ἀποφώλια τέρατα καὶ στοὺς Γεροντίους καὶ στὴν συνοματαξία αὐτῶν; Τὴν ψυχούλα μας νὰ κοιτάξουμε. Τὸ βιολὶ αὐτό τῶν κακῶν πνευματικῶν πατέρων ποὺ εὐνούχισαν τὸν εὐσεβή Ἑλληνικό λαό…
Διαμαρτυρόμενος ὁ λαός δὲν ἀσεβῇ

«…Διαμαρτυρόμενος ὁ λαὸς κατὰ τῶν ἀναξίων ἀρχιερέων δὲν ἀσεβῇ, διότι·Ὁ εὐσεβὴς λαὸς κατὰ τὸ κανονικὸ δίκαιο εἶνε ὁ ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ἔχει ὑποχρέωσι, ὅσες φορές κάποιος ἀρχιερεὺς παρεκκλίνει ἐκ τῶν γραμμῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρύττει κάτι ποὺ εἶνε ἀσυμβίβαστον μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστι, ὁ λαὸς ὄχι μόνον πρέπει νὰ διαμαρτύρεται, γιὰ τὴν παρεκτροπή, ἀλλὰ καὶ νὰ διακόπτῃ κάθε πνευματικὴ σχέση με τον παρεκτρεπόμενο ἀρχιερέα.
Ἐπικαίρως δὲ ὑπενθυμίζομε κάτι ποὺ ἐγράφη ἀπὸ τὸν κ. Τρεμπέλα, ὅτι· ὁ εὐσεβὴς λαὸς ἐπὶ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου, ἔχοντας πνευματικοὺς ὁδηγούς δύο μοναχούς, τὸν Σωφρόνιον καὶ τὸν Μάξιμον, ἐπέτυχε τὴν καθαίρεσι καὶ τὸν ἀναθεματισμὸ ὄχι μόνον τῶν πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ πάπα Ρώμης. Κατά τοὺς χρόνους τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ συνόδου καταξέσχισε τὸ ἑνωτικόν της ψήφισμα, ὑπό τὴν ἡγεσίαν ἑνὸς καὶ μόνον ἐπισκόπου, τοῦ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δὲν ὑπάρχει σήμερα Βασίλειος, δὲν ὑπάρχει Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός. Δυστυχῶς οἱ ὁλίγοι καλοὶ ἐπίσκοποι ποὺ ὑπάρχουν εἶνε δειλοί, δὲν ἔχουν σθένος ν’ ἀγωνισθοῦν. Τρέμουν τοὺς κακούς, φοβοῦνται νὰ μὴ καθαιρεθοῦν· καὶ εἶνε εἰς θέσιν νὰ τοὺς καθαιρέσουν. Καὶ ξεχνοῦν οἱ καλοὶ ἐπίσκοποι, ὅτι μία καθαίρεσις εἶνε τίτλος τιμῆς, δι’ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος καθαιρεῖται, λόγῳ προσηλώσεως στὴν πίστι.
Καθηρημένος ἀπέθανε ὁ Χρυσόστομος, ἀλλὰ ἡ δόξα του εἶνε αἰωνία μέσα στὴν Ἐκκλησία. Χίλιες φορὲς νὰ καθαιρεθῶ, ἀπὸ τοιούτους ἐπισκόπους, καὶ νὰ πάω στὴν ἔρημο νὰ κλαίω τ’ ἁμαρτήματά μου, παρά νὰ ζῶ μέσα ἐδῶ στὴν πόλι καὶ νὰ φιλῶ τὴν κακοήθεια καὶ τὴν διαφθορά.
Ἠγωνίσθησαν, λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες. Σήμερα ἀγών δὲν γίνεται. Κληρικοί δὲν ἀγωνίζονται. Δὲν ὑπάρχει πλέον ἀγωνιστικὸ πνεῦμα.

Τί μέλλει γενέσθαι; Ὁ ἀγῶνας πέφτει στὸν λαό. Ὅπως δυστυχῶς ὅλα τὰ βάρη, –εἶνε θέμα μεγάλο, τώρα αυτό τὸ ὁποῖο λέω– ὅπως ὅλα τὰ βάρη τὰ οἰκονομικά, οἱ φόροι, ἡ στράτευσις, τὰ αἴματα, τὰ μαρτύρια, τὰ πάντα πέφτουν στὸν λαό μας, γιατί ἅμα γίνῃ καμμία ἀνακατωσούρα ὅλοι μὲ τὰ ἐλικόπτερα θὰ φύγουν μακράν τῆς Ἑλλάδος, γιὰ νὰ μείνωμε ἐδῶ οἱ ὁλίγοι γιὰ νὰ χύσωμε τὸ αἶμα μας· ὅπως ὅλα τὰ βάρη πέφτουν στὸν λαό, στὸν μικρό μας λαό, ἔτσι καὶ τὸ βάρος αὐτό τὸ ἐκκλησιαστικό πέφτει στὸν λαό, τὸν μικρό μας λαό.
Ἀδελφοί μου, ἠγωνίσθημεν· Θ’ ἀγωνισθῶμεν καὶ πάλι, ἐναντίον τῆς κακοηθείας καὶ τῆς διαφθορᾶς. Θ’ ἀγωνισθῶμεν μὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Θ’ ἀγωνισθῶμεν μὲ ἐπιμονή καὶ σκληρότητα. Θὰ ἀγωνισθῶμεν μέχρι ἐσχάτων, ἔχοντες τὸ σύνθημα· Ἕως θανάτου ἀγώνισαι ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσῃ ὑπέρ σου».
Τὸ κατ’ ἐμέ, δὲν γνωρίζω τί μὲ περιμένει· εἴτε ἔρημος, εἴτε ἐξορία, εἴτε θάνατος, ἐγώ τουλάχιστο τὰ ὅπλα δὲν τὰ παραδίδω. Θὰ ἀγωνισθῶ μέχρι τέλους, διὰ νὰ ἴδω μίαν Ἐκκλησίαν ὑψηλήν καὶ ἁγίαν, ὅπως τὴν ἐδίδαξαν οἱ Πατέρες ἡμῶν εἰς μνημόσυνον αἰώνιον.

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» , Νέα έκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015, σελ 72-75
O EYΣΕΒΗΣ ΛΑΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ