H ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

Ἡ αἰώνια ζωή!

. Τί εἶναι ἡ αἰώνια ζωή; Μὰ ὅ,τι ὑψηλότερο, ὅ,τι ἁγιότερο, ὅ,τι ὡραιότερο καὶ μεγαλειωδέστερο μπορεῖ νὰ πο­θήσει καὶ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος! Εἶναι ἡ κατεξοχὴν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ. «Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγελία ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο ἡμῖν, τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον», σημειώνει ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (β´ 25). Εἶναι ἡ κατ᾽ ἐξοχὴν δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. Γράφει σχετικὰ ὁ ἀπόστολος Παῦλος: Ὁ μισθὸς μὲ τὸν ὁποῖο ἡ ἁμαρτία πληρώνει τοὺς δούλους της εἶναι ὁ θάνατος, «τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (Ρωμ. Ϛ´ 23)· τὸ δῶρο ἀντίθετα ποὺ δίνει ὁ Θεὸς στοὺς δούλους Του εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τὴν ὁποία ἀποκτοῦμε μὲ τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό,τὸν Κύριό μας.

. Ἀλλὰ πῶς μποροῦμε νὰ ὁρίσουμε τὴν αἰώνια ζωή; Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας διευκρινίζει ὅτι αἰώνια ζωὴ δὲν εἶναι «ἡ μακροημέρευσις», ἡ ζωὴ ποὺ δὲν τελειώνει ποτέ, ποὺ δὲν διακόπτεται ἀπὸ τὸν θάνατο, τὴν ὁποία ὅλοι πρόκειται νὰ ἔχουν μετὰ τὴν ἀνάσταση, δίκαιοι καὶ ἁμαρτωλοί, ἀλλὰ «καὶ τὸ ἐν εὐθυμίᾳ διάγειν». Ἡ αἰώνια ζωὴ λοιπὸν εἶναι ἡ ζωὴ τῆς ἀτελείωτης «εὐθυμίας», τῆς ἀτε­λείωτης εὐτυχίας. Εἶναι ὁ Παράδεισος, ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐκεῖ ὅπου δὲν θὰ ὑπάρχει θάνατος καὶ ἁμαρτία, πένθος, θλίψη, ἀσθένεια, ἀδικία, φθορά, γηρατειά, στέρηση, κούραση, κορεσμός, ἀλλὰ ἀπόλυτη καὶ ἀδιατάρακτη εὐτυχία.

. Ὁ Κύριος στὴν ἀρχιερατική Του προσ­ευχὴ μᾶς ἔδωσε ὁρισμὸ τῆς αἰώνιας ζω­­ῆς: «Αὕτη ἐστὶν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν» (Ἰω. ιζ´ [17] 3). Αὐτὴ εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τὸ νὰ γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι συνεχῶς ὅλο καὶ περισσότερο Ἐσένα, τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό, καὶ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Ὁποῖο ἀπέστειλες στὸν κόσμο, ἔχοντας ζωντανὴ ἐπικοινωνία μὲ Σένα καὶ ἀπολαμβάνοντας τὶς ἄπειρες τελειότητές Σου. Ἑπομένως ἡ αἰώνια ζωὴ εἶναι ἡ ζωὴ κατὰ τὴν ὁποία συνεχῶς γνωρίζει κανεὶς τὸν Θεό.

. Ὡστόσο ἐδῶ δὲν ἐννοεῖται ἡ γνώση ποὺ ἀποκτᾶ κανεὶς διαβάζοντας βιβλία ἢ σπουδάζοντας σὲ Πανεπιστήμια. Εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίζει κάποιος πολὺ καλὰ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν Κύριο Ἰησοῦ, ἀλλὰ νὰ εἶναι ἀποκλεισμένος ἀπὸ τὴν αἰώνια ζωή. «Ὁ λέγων, ἔγνωκα αὐτόν, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μὴ τηρῶν, ψεύστης ἐστί» (Α´ Ἰω. β´ 4). Ὅποιος λέει· «ἔχω γνωρίσει τὸν Θεό», ἀλλὰ δὲν ἐφαρμόζει τὶς ἐντολές Του, εἶναι ψεύτης. Ἄρα γνωρίζει τὸν Θεὸ καὶ ζεῖ τὴν αἰώνια ζωή, ὅποιος ἐφαρμόζει τὶς ἐντολές Του – διότι «ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώνιός ἐστιν» (Ἰω. ιβ´ [12] 50). Τότε τοῦ ἐμφανίζεται ὁ Χριστὸς καὶ ἔρχεται καὶ κατοικεῖ μέσα του μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅπως ὁ Ἴδιος τὸ ὑποσχέθηκε (βλ. Ἰω. ιδ´ [14] 15-17, 21, 23).

. Εἶναι πανευτυχής, διότι ὁ Θεὸς εἶναι «τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης», ὅ,τι πιὸ ποθητὸ καὶ ἀξιαγάπητο. Ἡ γνωριμία μαζί Του εἶ­ναι ἀνέκφραστη χαρὰ καὶ ἀπόλαυση. Ὁ πιστὸς ποὺ συνεχῶς Τὸν γνωρίζει, γεύεται ὅλο καὶ περισσότερο τὸ κάλλος Του, ζεῖ τὴν ἀγάπη Του, αἰσθάνεται τὸ μεγαλεῖο Του: τὴν πανσοφία, τὴν παντοδυναμία, τὴν ἁγιότητά Του… Δοκιμάζει ἀλλεπάλληλες ἐκπλήξεις ποὺ τὸν εὐφραίνουν, τὸν κυριεύει ἕνας ἅγιος θαυμασμός. Καὶ ἀ­­γαπᾶ ὅλο καὶ περισσότερο τὸν Θεὸ καὶ περιφρονεῖ ὅλα τὰ ἐγκόσμια καὶ κάθε ἄλλη ἀπόλαυση, καὶ ἀγωνίζεται νὰ ἐφαρμόζει ὅλο καὶ περισσότερο τὸ θέλημά Του γιὰ νὰ ζεῖ πλουσιότερα τὴν κοινωνία μαζί Του.

. Ἀντίθετα, «ὁ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ᾿ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ᾿ αὐτόν» (Ἰω. γ´ 36)· ὅποιος δὲν ὑπακούει στὸ θέλημά Του, δὲν θὰ δεῖ, δὲν θὰ γευθεῖ τὴ ζωή, ἀλλὰ ἡ ἀποδοκιμασία τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ θεληματική του ἀμετανοησία θὰ μένει αἰώνια ἐπάνω του. Μάλιστα, ὅπως ὑποδηλώνεται ἀπὸ τὰ παραπάνω, ἡ αἰώνια ζωή (ὅπως ἐξάλλου καὶ ἡ κόλαση, ὁ αἰώνιος θάνατος) βιώνεται ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή. Διεκήρυξε ὁ Κύριος: «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἔχει ζωὴν αἰώνιον»· «ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. Ϛ´ 47, 54). «Ἔχει»: τώρα. Τὴ ζεῖ ἀπὸ τώρα τὴν αἰώνια ζωή, τὴν προγεύεται ἀπὸ τώρα. Θὰ τὴν ἀπολαύσει στὴν πληρότητά της μετὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου.

. Ἡ αἰώνια ζωὴ εἶναι ἡ ζωὴ τῆς ἐμπειρικῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, τῆς κοινωνίας μὲ τὸν Θεό. Καὶ τὴ ζεῖ ὅποιος ἔχει ζωντανὴ πίστη, τηρεῖ τὶς ἐντολές Του, ζεῖ συνειδητὴ μυστηριακὴ ζωὴ μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ γενικὰ ἁγιάζεται. Αἰώνια ζωὴ εἶναι νὰ ἔχει κανεὶς τὸν Χριστὸ μέσα στὴν καρδιά του τὴν καθαρισμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, νὰ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Χριστό. Διότι ἡ αἰώνια ζωὴ εἶναι πρόσωπο, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός: «Οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος» (Α´ Ἰω. ε´ 20).

. Ἂς τρέξουμε λοιπὸν στὸ Χριστό. Ἂς προσκολληθοῦμε πάνω Του. Ἂς Τὸν ἀ­­γαπήσουμε μὲ ὅλη τὴν ὕπαρξή μας. Ἂς μὴν προτιμήσουμε τίποτε περισσότερο ἀπὸ Ἐκεῖνον. Ἂς φροντίσουμε τὴν ψυχή μας. Ἂς ἐπιμεληθοῦμε τὴ μετάνοιά μας, τὸν ἐξαγιασμό μας. Ἂς μισήσουμε τὶς ἁμαρτίες μας, ποὺ μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Κύριο. Ὅσο θὰ πεθαίνει μέσα μας ἡ ἁ­μαρ­τία, τόσο πλουσιότερα θὰ γευόμαστε αὐτὴ τὴν ἄλλη ζωή, τὴ μόνη ἀληθινή, τὴν αἰώνια, γιὰ τὴν ὁποία ἔχουμε πλαστεῖ καὶ στὴν ὁποία βρίσκεται τὸ μυστικὸ τῆς εὐτυχίας μας.

https://christianvivliografia.wordpress.com

Μετάνοια! Αυτή ανοίγει στον άνθρωπο τον ουρανό. Aυτή τον οδηγεί στον παράδεισο

Γι' αυτό φέρνω το λόγο διαρκώς στη μετάνοια. Γιατί η μετάνοια, που στον αμαρτωλό φαντάζει φοβερή και τρομερή, γιατρεύει τα παραπτώματα- εξαφανίζει τις παρανομίες- σταματά το δάκρυ- δίνει παρρησία μπροστά στο Θεό- είναι όπλο κατά του διαβόλου- μαχαίρι που τού κόβει το κεφάλι- ελπίδα σωτηρίας- αφαίρεση της απελπισίας.

Aυτή ανοίγει στον άνθρωπο τον ουρανό. Aυτή τον οδηγεί στον παράδεισο. Aυτή νικά τον διάβολο. Γι' αυτό ακριβώς και σάς μιλώ συνέχεια γι' αυτήν.

Όπως από την άλλη κι η υπερβολική αυτοπεποίθηση μάς οδηγεί στην πτώση.

Eίσαι αμαρτωλός; Mήν απελπίζεσαι. Δεν σταματώ, σα φάρμακα αυτά τα λόγια συνεχώς να σάς τα δίνω. Γιατί ξέρω καλά τί όπλο δυνατό που είναι κατά του διαβόλου το να μη χάνεις την ελπίδα σου. Aν έχεις αμαρτήματα, μην απελπίζεσαι. Δεν παύω διαρκώς αυτά τα λόγια να τά επαναλαμβάνω. Aκόμα και αν αμαρτάνεις κάθε ημέρα, κάθε ημέρα να μετανοείς.

Ας κάνουμε ό,τι ακριβώς και με τα σπίτια τα παλιά που είναι ετοιμόρροπα: αφαιρούμε τα παλαιά και σάπια υλικά και τ' αντικαθιστούμε με καινούργια και δε λησμονούμε διαρκώς να τα περιποιούμαστε. Πάλιωσες σήμερα από την αμαρτία; Γίνε πάλι καινούργιος με τη μετάνοια. Mα είναι στ' αλήθεια δυνατό, αυτός που θα μετανοήσει να σωθεί; - αναρωτιούνται μερικοί. Eίναι, και πολύ μάλιστα. Όλη μου τη ζωή μέσα στις αμαρτίες την πέρασα και αν μετανοήσω, θα σωθώ; Nα είσαι απολύτως βέβαιος γι' αυτό.

Kι από που φαίνεται αυτό; Aπ' τη φιλανθρωπία του Kυρίου σου.

Nομίζεις ότι από τη μετάνοιά σου μόνο παίρνω το θάρρος να μιλάω έτσι;

Nομίζεις ότι από μόνη η μετάνοια έχει τη δύναμη να βγάλει από πάνω σου τόσα κακά; Aν ήταν μόνον η μετάνοια, δικαιολογημένα να φοβόσουν. Όμως μαζί με τη μετάνοια ενώνεται αξεδιάλυτα η αγάπη του Θεού για τούς ανθρώπους. Kαι όριο αυτή η αγάπη δε γνωρίζει. Oύτε μπορεί κανείς να εξηγήσει με τα λόγια την απεραντοσύνη της αγάπης του Θεού.

H δική σου κακία έχει ένα όριο το φάρμακο όμως όριο δεν έχει.

H δική σου κακία, όποια και να είναι, είναι μία ανθρώπινη κακία. Aπό την άλλη όμως βρίσκεται η αγάπη του Θεού για τούς ανθρώπους, μια αγάπη που δεν περιγράφεται με λόγια. Nα έχεις λοιπόν θάρρος, γιατί αυτή η αγάπη νικάει την κακία σου. Φαντάσου μία σπίθα να πέφτει μες στο πέλαγος. Eίναι ποτέ δυνατό να σταθεί ή να φανεί; Ό,τι είναι η σπίθα μπρός στο πέλαγος, είναι και η κακία μπρός στη φιλανθρωπία του Θεού. Ή μάλλον η διαφορά είναι ακόμη πιό μεγάλη. Γιατί το πέλαγος, όσο πλατύ κι αν είναι, κάπου τελειώνει βέβαια. H αγάπη όμως του Θεού για τούς ανθρώπους τέλος δεν γνωρίζει. Όλα αυτά σάς τ' αναφέρω βέβαια όχι για νά σάς κάνω ράθυμους κι απρόσεκτους, αλλά για να σάς οδηγήσω στη μετάνοια με πιό μεγάλη προθυμία.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

http://1myblog.pblogs.gr

Τι σημαίνει το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν...

Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και συντομότερα «Κύριε ελέησον», από τον καιρό των Αποστόλων χαρίστηκε στους Χριστιανούς και ορίστηκε να το λένε ακατάπαυστα, όπως και το λένε. Τι σημαίνει όμως τούτο το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν, κι έτσι φωνάζουν καθημερινά ανωφελώς, αλλοίμονο, και ματαίως το «Κύριε ελέησον», και το έλεος του Κυρίου δεν το λαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν τι ζητούν. Γι' αυτό πρέπει να ξέρομε πως ο Υιός και Λόγος του Θεού, αφότου σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος και υπέμεινε τόσα πάθη και σταυρώθηκε και χύνοντας το πανάγιο αίμα Του εξαγόρασε τον άνθρωπο από τα χέρια του διαβόλου, από τότε έγινε Κύριος και εξουσιαστής της ανθρώπινης φύσεως. Και προτού βέβαια σαρκωθεί ήταν Κύριος όλων των κτισμάτων, ορατών και αοράτων, ως δημιουργός και ποιητής τους, όμως των ανθρώπων και των δαιμόνων που δε θέλησαν από μόνοι τους να τον έχουν Κύριο και εξουσιαστή τους, δεν ήταν και Αυτός Κύριος τους, ο Κύριος όλου του κόσμου. 

Ο πανάγαθος Θεός δηλαδή, και τους Αγγέλους και τους ανθρώπους τους έκανε αυτεξούσιους και τους χάρισε το λογικό, να έχουν γνώση και διάκριση· γι' αυτό, ως δίκαιος που είναι και αληθινός, δε θέλησε να τους αφαιρέσει το αυτεξούσιο και να τους εξουσιάζει με τη βία και χωρίς τη θέλησή τους. Αλλά εκείνους που θέλουν να είναι κάτω από την εξουσία και διακυβέρνησή Του, εκείνους ο Θεός και τους εξουσιάζει και τους κυβερνά· εκείνους πάλι που δε θέλουν, τους αφήνει να κάνουν το θέλημα τους, ως αυτεξούσιοι που είναι. Για τούτο και τον Αδάμ που πλανήθηκε από τον αποστάτη διάβολο κι έγινε κι αυτός αποστάτης του Θεού και δε θέλησε να υπακούσει στην εντολή Του, τον άφησε ο Θεός στο αυτεξούσιό του και δε θέλησε να τον εξουσιάζει τυραννικά.

Αλλά ο φθονερός διάβολος που τον πλάνησε εξαρχής, δεν έπαψε κι έπειτα να τον πλανά, ώσπου τον έκανε παρόμοιο στην αλογία με τα κτήνη τα ανόητα και ζούσε πλέον σαν ζώο άλογο και ανόητο. Μα ο πολυέλεος Θεός τον σπλαχνίστηκε τελικά κι έτσι χαμήλωσε τους ουρανούς και κατέβηκε στη γη(Ψαλμ. 17, 10) κι έγινε άνθρωπος για τον άνθρωπο· και με το πανάχραντο αίμα Του τον λύτρωσε από τη δουλεία της αμαρτίας και δια μέσου του ιερού Ευαγγελίου τον οδήγησε πως να ζει θεάρεστα. Και, κατά τον Θεολόγο Ιωάννη, μας έδωσε εξουσία να γίνομε τέκνα Θεού(Ιω. 1, 12) και με το θείο βάπτισμα μας αναγέννησε και μας ανέπλασε και με τα άχραντά Του μυστήρια τρέφει καθημερινά την ψυχή μας και τη ζωογονεί. Και μ' ένα λόγο, με την άκρα Του σοφία βρήκε τον τρόπο να μένει πάντοτε αχώριστος μ' εμάς κι εμείς με Αυτόν, για να μην έχει πλέον καθόλου τόπο σ' εμάς ο διάβολος. Ορισμένοι όμως από τους Χριστιανούς, ύστερα από τόσες χάριτες που αξιώθηκαν και υστέρα από τόσες ευεργεσίες που έλαβαν από τον Δεσπότη Χριστό, πλανήθηκαν πάλι από το διάβολο και εξαιτίας του κόσμου και της σάρκας ξεμάκρυναν από το Θεό και κατακυριεύονται από την αμαρτία και από το διάβολο κάνοντας τα θελήματά του. Όμως δεν είναι τελείως αναίσθητοι ώστε να μην αισθάνονται το κακό που έπαθαν. Καταλαβαίνουν το σφάλμα τους και γνωρίζουν την υποδούλωσή τους, αλλά δεν μπορούν αυτοί μόνοι τους να γλυτώσουν και γι' αυτό προστρέχουν στο Θεό και φωνάζουν το «Κύριε ελέησον» για να τους ευσπλαχνιστεί ο πολυέλεος Κύριος και να τους ελεήσει, να τους δεχτεί σαν τον άσωτο υιό(Λουκ. 15, 20) και να τους δώσει πάλι τη θεία χάρη Του και μέσω αυτής να γλυτώσουν από τη δουλεία της αμαρτίας, ν' απομακρυνθούν από τους δαίμονες και να λάβουν πάλι την ελευθερία τους, για να μπορέσουν με τον τρόπο αυτό να ζήσουν θεάρεστα και να φυλάξουν τις εντολές του Θεού. Αυτοί λοιπόν οι Χριστιανοί που, όπως είπαμε, με τέτοιο σκοπό φωνάζουν το «Κύριε ελέησον», αυτοί θα επιτύχουν εξάπαντος και το έλεος του πανάγαθου Θεού και θα λάβουν τη χάρη Του να ελευθερωθούν από τη δουλεία της αμαρτίας και να σωθούν. Εκείνοι όμως που δεν έχουν είδηση από αυτά που είπαμε, μήτε γνωρίζουν τη συμφορά τους που είναι καταδουλωμένοι στα θελήματα της σάρκας και στα κοσμικά πράγματα, μήτε έχουν ευκαιρία να συλλογιστούν την υποδούλωση τους, αλλά χωρίς τέτοιο σκοπό φωνάζουν μόνο το «Κύριε ελέησον», περισσότερο από συνήθεια, αυτοί πως είναι δυνατό να λάβουν το έλεος του Θεού; Και μάλιστα τέτοιο θαυμάσιο και άπειρο έλεος; Γιατί είναι καλύτερα να μη λάβουν το έλεος του Θεού, παρά να το λάβουν και πάλι να το χάσουν, επειδή τότε είναι διπλό το φταίξιμο τους. Άλλωστε, αν κανείς δώσει κανένα πετράδι πολύτιμο στα χέρια μικρού παιδιού ή κανενός αγροίκου άνθρωπου που να μην ξέρει τι αξίζει, και αυτοί το πάρουν στα χέρια τους και το χάσουν, είναι φανερό πως δεν το έχασαν εκείνοι αλλά αυτός που τους το έδωσε.

Και για να καταλάβεις καλύτερα τα λεγόμενα, συλλογίσου πως στον κόσμο τούτο εκείνος που είναι άπορος και φτωχός και θέλει να πάρει ελεημοσύνη από κάποιο πλούσιο, πηγαίνει και του λέει «ελέησον με», δηλαδή «λυπήσου με για τη φτώχεια μου και δος μου τα αναγκαία». Και πάλι, εκείνος που έχει χρέος και θέλει να του το χαρίσει ο δανειστής του, πηγαίνει και του λέει «ελέησόν με», δηλαδή «λυπήσου με για την ανέχειά μου και χάρισέ μου αυτό που σου χρωστώ». Όμοια και ο φταίχτης, θέλοντας να τον συγχωρήσει εκείνος στον οποίο έφταιξε, πηγαίνει και του λέει «ελέησόν με», δηλαδή «συγχώρεσέ με για ό,τι σου έκανα». Από την άλλη μεριά, ο αμαρτωλός φωνάζει στο Θεό το «Κύριε ελέησον» και δεν ξέρει μήτε τι λέει, μήτε γιατί το λέει, αλλά μήτε τι είναι το έλεος του Θεού που τον παρακαλεί να του το δώσει, μήτε σε τι τον συμφέρει το έλεος που ζητά, και μόνο από συνήθεια φωνάζει «Κύριε ελέησον», χωρίς να ξέρει τίποτε. Πως λοιπόν να του δώσει ο Θεός το έλεός Του, αφού αυτός, καθώς δεν το ξέρει, το καταφρονεί και πάλι το χάνει σύντομα και αμαρτάνει περισσότερο; Το έλεος του Θεού δεν είναι άλλο, παρά η χάρη του Παναγίου Πνεύματος, την οποία πρέπει να ζητούμε από το Θεό εμείς οι αμαρτωλοί και να φωνάζομε ακατάπαυστα το «Κύριε ελέησον», δηλαδή «λυπήσου με, Κύριε μου, τον αμαρτωλό, στην ελεεινή κατάσταση που βρίσκομαι, και δέξου με πάλι στη χάρη Σου· δος μου πνεύμα δυνάμεως, για να με δυναμώσει ν' αντισταθώ στους πειρασμούς του διαβόλου και στην κακή συνήθεια της αμαρτίας· δος μου πνεύμα σωφρονισμού, για να σωφρονιστώ, να έρθω σε αίσθηση του εαυτού μου και να διορθωθώ· δος μου πνεύμα φόβου, για να σε φοβούμαι και να φυλάγω τις εντολές Σου· δος μου πνεύμα αγάπης για να σε αγαπώ και να μην απομακρύνομαι πλέον από κοντά Σου· δος μου πνεύμα ειρήνης, για να φυλάγει την ψυχή μου ειρηνική και να συγκεντρώνω όλους μου τους λογισμούς και να είμαι ήσυχος και ατάραχος· δος μου πνεύμα καθαρότητας, για να με φυλάγει καθαρό από κάθε μολυσμό· δος μου πνεύμα πραότητας, για να είμαι ήμερος στους αδελφούς μου Χριστιανούς και να απέχω από το θυμό· δος μου πνεύμα ταπεινοφροσύνης, για να μη φαντάζομαι τα υψηλά και υπερηφανεύομαι».

Εκείνος λοιπόν που γνωρίζει την ανάγκη που έχει από όλα αυτά και τα ζητά από τον πολυέλεο Θεό, φωνάζοντας το «Κύριε ελέησον», αυτός βεβαιότατα θα λάβει εκείνο που ζητά και θα επιτύχει το έλεος και τη θεία χάρη του Κυρίου. Όποιος όμως δεν ξέρει τίποτε από αυτά που είπαμε, αλλά από συνήθεια μόνο φωνάζει το «Κύριε ελέησον», αυτός δεν είναι δυνατό να λάβει ποτέ το έλεος του Θεού· γιατί και πρωτύτερα έλαβε πολλές χάριτες από το Θεό μα δεν τις αναγνώρισε, μήτε ευχαρίστησε το Θεό που του τις έδωσε. Αυτός έλαβε το έλεος του Θεού όταν πλάστηκε κι έγινε άνθρωπος· έλαβε το έλεος του Θεού όταν αναπλάστηκε με το άγιο βάπτισμα κι έγινε ορθόδοξος Χριστιανός· έλαβε το έλεος του Θεού όταν γλύτωσε από τόσους κινδύνους ψυχικούς και σωματικούς που δοκίμασε στη ζωή του· έλαβε το έλεος του Θεού τόσες φορές που αξιώθηκε να κοινωνήσει τα άχραντα μυστήρια· έλαβε το έλεος του Θεού όσες φορές αμάρτησε στο Θεό και τον πίκρανε με τις αμαρτίες του και δεν εξολοθρεύτηκε, μήτε τιμωρήθηκε παιδαγωγικά όπως του έπρεπε· έλαβε το έλεος του Θεού όταν με διάφορους τρόπους ευεργετήθηκε από το Θεό και δεν το αναγνώρισε, αλλά όλα τα λησμόνησε και δε φρόντισε καθόλου για τη σωτηρία του. Αυτός λοιπόν ο Χριστιανός πως να λάβει το έλεος του Θεού χωρίς να το αισθάνεται και χωρίς να γνωρίζει πως δέχεται τέτοια χάρη από το Θεό, καθώς είπαμε, μήτε να ξέρει τι λέει, αλλά να φωνάζει μόνο το «Κύριε ελέησον» χωρίς κανένα στόχο και σκοπό, εκτός από μόνη τη συνήθεια;

(πηγή: Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, ε΄τόμος, σελ. 289-292).

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Ἀπό τὸν Ναὸ νά πᾶς στόν Οὐρανὸ καί πιὸ ἐκεῖ ἀκόμη, στόν Θεό

Ὅταν ξεκινάς για τον Ναό, να λες με τον λογισμό σου:

«Ποῦ πηγαίνω;Τώρα μπαίνω στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Τί κάνω; Προσκυνῶ τὶς εἰκόνες, τὸν Θεό».

Ἀπὸ τὸ κελλί σου ἢ ἀπὸ τὸ διακόνημά σου πηγαίνεις στὸν Ναό. Ἀπὸ τὸν Ναὸ νὰ πᾶς στὸν Οὐρανὸ καὶ πιὸ ἐκεῖ ἀκόμη, στὸν Θεό.

– Πῶς γίνεται αὐτό;

– Ὁ Ναὸς εἶναι τὸ «σπίτι» τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὸ δικό μας πραγματικὸ σπίτι εἶναι στὸν Παράδεισο. Ἐδῶ ψάλλουν οἱ ἀδελφές. Ἐκεῖ οἱ Ἄγγελοι, οἱ Ἅγιοι…

Ἄν, ὅταν πηγαίνουμε σὲ ἕνα κοσμικὸ σπίτι, χτυπᾶμε τὴν πόρτα, σκουπίζουμε τὰ πόδια, καθώμαστε συνεσταλμένα, τότε μέσα στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, ὅπου θυσιάζεται ὁ Χριστός, τί πρέπει νὰ κάνουμε; 

Μὲ μία σταγόνα θεϊκοῦ Αἵματος μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ στὴν συνέχεια μᾶς νοσηλεύει μὲ κιλὰ Αἵματος καὶ μᾶς τρέφει μὲ τὸ πανάγιο Σῶμα Του. Ὅλα λοιπὸν αὐτὰ τὰ φρικτὰ καὶ θεῖα γεγονότα, ὅταν τὰ φέρνουμε στὴν μνήμη μας, μᾶς βοηθοῦν νὰ κινούμαστε μὲ εὐλάβεια μέσα στὸν Ναό.

Ἀλλά βλέπω στὴν Θεία Λειτουργία, ἀκόμη καὶ ὅταν ὁ ἱερέας λέη «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας» καὶ λέμε «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον», λίγοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὸν νοῦ τους πρὸς τὸν Κύριο!

Γι᾿ αὐτὸ καλύτερα νὰ λέμε νοερῶς «νὰ ἔχουμε τὶς καρδιές μας πρὸς τὸν Κύριον», γιατὶ ὁ νοῦς μας καὶ ἡ καρδιά μας εἶναι ὅλο πρὸς τὰ κάτω. Λέμε καὶ ψέματα, γιατὶ λέμε «ἔχομεν», ἀλλὰ δὲν ἔχουμε ἐκεῖ τὸν νοῦ μας. Βέβαια, ἐὰν ἔχουμε τὴν καρδιά μας πρὸς τὰ «ἄνω», ὅλα θὰ πᾶνε πρὸς τὰ «ἄνω».

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

http://paraklisi.blogspot.gr

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

«Η εικόνα παρουσιάζει με σχέδια και χρώματα εκείνο που εκφράζει η πίστη. Μάθετε να προσεύχεσθε μπροστά στην εικόνα του Κυρίου σαν να είστε μπροστά στον Ίδιο. Να θυμάστε ότι οι οφθαλμοί Του είναι θείοι οφθαλμοί και τα ώτα Του είναι θεία ώτα, μέλη του πανταχού παρόντος Θεού.

Ας προσκυνούμε τις εικόνες των αγίων σαν απεικονίσεις των αρετών. Και διά μέσου των αγίων ας τιμούμε τον Ίδιο τον Θεό, που εσκήνωσε εντός τους και ενεργεί χρησιμοποιώντας τους σαν όργανά Του».

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ

(1829–1908)

http://toeilhtarion.blogspot.gr

Αρχίζουν εδώ από τη γη

Η αθανασία του ανθρώπου ξεκινά από τη σύλληψή του μέσα στην κοιλία της μητέρας του. Και πότε αρχίζει ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου;Από την ελεύθερη επιλογή για το θεϊκό αγαθό ή για το δαιμονικό κακό, για τον Θεό ή για τον διάβολο. Και ο παράδεισος μα και η κόλαση του ανθρώπου αρχίζουν εδώ από τη γη για να συνεχιστούν αιώνια στην άλλη ζωή. Τί είναι ο παράδεισος; Είναι η αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Άμα ο άνθρωπος αισθάνεται εντός του τον Θεό, είναι ήδη στον παράδεισο, γιατί όπου είναι ο Θεός εκεί είναι και η Βασιλεία του Θεού, εκεί και ο παράδεισος. Από τότε που ο Θεός Λόγος κατέβηκε στη γη και έγινε άνθρωπος, ο παράδεισος έγινε η αμεσότερη πραγματικότητα για τη γη και τον άνθρωπο. Επειδή, όπου είναι ο Χριστός εκεί και ο παράδεισος.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

http://tostavroudaki.blogspot.gr

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΙΑΠΩΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Σε μήνυμά του από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, ο ορθόδοξος Ιερέας Δημήτριος Τανάκα, ο οποίος έζησε στην Ελλάδα και σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναφέρεται στη χώρα μας με ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα, λέγοντας τα εξής:

«Ἀγαπητοί μου Ἑλληνες καὶ Ἑλληνίδες, ἀγωνιζόμενοι ἐν Χριστῶ μετά παρρησίας καὶ ὑπομονῆς. Ἡ γενναιοδωρία σας εἶναι τόσο μεγάλη καὶ ἀνεκτίμητη. Αὐτό γνωρίζω πολύ καλά ἀπὸ τὴ δική μου ἐμπειρία. Μετά μεγάλης ἀγάπης καὶ ἐλεημοσύνης, ἀποδέχθηκε όχι μόνο ἑμένα, ἀλλά καὶ ὅλους ὅσους ἔρχονται σὲ σάς, καλούς ή κακούς. Ποτέ δὲν παραπονέθηκε ἀκόμη καὶ ὅταν κάποιοι ξένοι ἔκαναν κάτι δυσάρεστο γιὰ ἑσάς. Αὐτό ὁφείλεται στὸ γεγονός ὅτι ξέρετε τὶ εἶναι ἡ δικαιοσύνη. Ἁπό τήν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα, μας ἔχετε δώσει τὸ φῶς.

Ἡ Ἑλλάδα εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου ποὺ ἀποκαλύπτεται ἀπό τόν Θεό, τὸ ὁποίο εἶναι ἀπόρθητο ἀπό κανέναν. Εἶναι τὸ φῶς νὰ φωτίσει τόν κόσμο καὶ νὰ λάμψει τὶς ψυχές τῶν ἀνθρῶπων. Αὐτό γιατί ἠ Ἑλλάδα ἀναφέρεται καὶ γράφεται ὠς 希臘 στὰ Ἰαπωνικά: τὸ αἰώνιο φῶς τῆς ἐλπίδος. Τὸ φῶς αὐτό εἶναι τόσο λαμπρό καὶ φωτεινό, ποὺ κανείς δὲν μπορεῖ νὰ ξεφύγει ἀπό αὐτό.

Ἄν κάποιος εἶναι πρόθυμος νὰ τὸ ἀποδεχθεῖ καὶ νὰ φωτιστεῖ ἀπό αὐτό, τὸ μυαλό καὶ ὁ νοῦς του, θὰ ἀνοίξει καὶ δεῖ τόν κόσμο, πραγματικό καὶ ἀληθινό κόσμο, μπροστά του. Αντίθετα, ἄν κάποιος εἶναι ἀπρόθυμος νὰ τὸ ἀποδεχθεῖ, θὰ ἐπιστρέψει στὸ σκοτάδι, ἀκόμα καὶ μὲ τὰ μάτια του ανοιχτά, ἀκριβῶς ὅπως ὁ Πλάτων περιγράφει στήν παραβολή τοῦ σπηλαίου. Ἐγώ ταπεινῶς πιστεύω καὶ θέλω νὰ εἶμαι ἕνας ἀπὸ τοὺς φωτισμένους καὶ αφυπνισμένους ἀπὸ τήν Ἑλλάδα καὶ τήν Ὀρθοδοξία.

Ἡ Ἰαπωνία εἶναι μακριά καὶ ἡ προσευχή μου εἶναι ταπεινή. Εἶμαι ἁμαρτωλός καὶ ἀνάξιος Θεοῦ δοῦλος, ἀλλά ὅμως δὲν ἔχω καμία ἀμφιβολία. Ἡ Ἑλλαδα ζεῖ διότι ὁ Χριστός, ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι πάντες εἶναι πάντα μαζί σας.

Κύριε καὶ Θέε μου Χριστέ, παρακαλῶ νὰ ἀξιώσετε ἑμένα τόν ἁμαρτωλό καὶ ἀνάξιο νὰ Σᾶς ἐπικαλοῦμαι καὶ νὰ πῶ:

Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. Ἀμήν.»

ΠΗΓΗ.ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ

Εσύ ετοίμασες την Φάτνη σου;

Άκουε ουρανέ και ενωτίζου η γη·

ιδού γαρ ο Υιός και Λόγος

του Θεού και Πατρός,

πρόεισι τεχθήναι…

Αναρωτηθήκαμε ποτέ, γιατί άραγε ο Χριστός διάλεξε να γεννηθεί μέσα στο σπήλαιο και να γείρει, μετά την ενανθρώπησή Του, μέσα στην φάτνη;Γιατί δεν γεννήθηκε μέσα σε κάποιο σπίτι, φτωχικό και ταπεινό έστω;Ο Θεός ως άνθρωπος στο πρόσωπο του Χριστού ήλθε και έζησε στην γη ταπεινά κι απαρατήρητα. Ποια όμως ανάγκη εξυπηρέτησε ο συγκεκριμένος τρόπος της Γέννησής Του;Διότι, αν γεννιόταν σε κάποιο σπίτι, πάλι απαρατήρητος θα περνούσε και πάλι ταπεινός θα ήταν.Χειρότερο μέρος από το σπήλαιο και την φάτνη δεν υπήρχε, για να δει το φως της ημέρας, ή μάλλον το λαμπύρισμα των άστρων, ο νεογέννητος Μεσσίας!Για τον κάθε κοινό θνητό θα ήταν ντροπή να γεννηθεί σε στάβλο, πόσο μάλλον για τον ίδιο τον Θεό.Αυτό ακριβώς ήθελε όμως να τονίσει ευθύς εξ αρχής ο Κύριος: ότι παρόλο που είναι Θεός, ταπεινώθηκε και έλαβε ανθρώπινη υπόσταση, και αυτή η Θεία ταπείνωση είναι πολύ μεγαλύτερη από το να γεννηθεί κάποιος απλός άνθρωπος μέσα σ΄ έναν κρύο στάβλο.Διάλεξε να γεννηθεί μέσα στο σπήλαιο και όχι σε κανονικό στάβλο, για να μας δείξει ότι ο Θεός δεν κατοικεί μέσα σε χειροποίητους ναούς, αλλά μέσα στις καρδιές όσων αναγνωρίζουν στον εαυτό τους την αναξιότητα να Τον δεχθούν και ζουν ταπεινά, χωρίς κομπασμούς και αυτοπροβολές.

Διάλεξε να ανακλιθεί στην φάτνη των αλόγων, για να μας δείξει ότι ήλθε και κατοίκησε μέσα στην α-λογία του κόσμου, ενός κόσμου που κυριαρχούνταν (και μέχρι σήμερα, δυστυχώς, κυριαρχείται) από την αμαρτία, που είναι μωρία στα μάτια του Θεού.

Μέσα στην βαβούρα της απογραφής δεν βρέθηκε κατάλυμα για τον νεογέννητο Χριστό, παρά μόνο μια αχυρένια αγκάλη στην φάτνη των αλόγων.Και μέσα στην παραζάλη της αμαρτίας και της υποκρισίας δεν τον αποδέχθηκε ο περιούσιος λαός Του, εκτός από μερικές ταπεινές και συντριμμένες καρδιές απλών ψαράδων, τελωνών και πορνών, που διέθεταν το άχυρο της ταπείνωσης και τον ενστερνίστηκαν ως Διδάσκαλο και σωτήρα.Επέλεξε να γίνουν όλα έτσι, ώστε με την επίσκεψη των Μάγων να γίνει φανερό ποιος είναι ο Βασιλεύς.

Οι μακρινοί επισκέπτες παρακάμπτουν στο πρόσωπο του Ηρώδη κάθε επίγεια δόξα και αξίωμα και έρχονται, οι σοφοί του κόσμου, να προσφέρουν τα δώρα τους σ΄ Αυτόν που Του αξίζει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, στο άσημο Βρέφος, στον προ αιώνων Θεό.

Μέσα στην σύγχρονη βαβούρα, μέσα στην ζάλη της ετοιμασίας των φαγητών και των γλυκισμάτων, μέσα στην α-λογία των κοσμικών εκδηλώσεων, θα μείνει και πάλι έξω από τις δραστηριότητες των ανθρώπων.

Θα ψάξει ξανά για κάποιο σκοτεινό σπήλαιο αυτογνωσίας, που να διαθέτει μια φάτνη ταπείνωσης με λίγο άχυρο γνήσιας αγάπης, κι εκεί θα αναπαυθεί, στις καρδιές κάποιων ανθρώπων που θα ζήσουν και φέτος αυτό το μέγα Μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως και θα ψελλίσουν μυστικά, μαζί με τους Αγγέλους, το «Δόξα εν Υψίστοις Θεώ…».

Επί δύο χιλιάδες χρόνια κάνει ακριβώς το ίδιο, κάθε ημέρα και κάθε ώρα:Ψάχνει για Φάτνη!

Όταν την εντοπίσει, εκεί μένει, και λυπάται όταν δει πως αυτή απουσιάζει.

Εδώ και αρκετά χρόνια, αυτή είναι η αγωνία μου, αν δηλαδή διαθέτω την απαιτούμενη φάτνη της ταπείνωσης μέσα στο σπήλαιο της καρδιάς μου και αν την έχω κοσμήσει αρκετά με το άχυρο της αληθινής αγάπης…

Αλήθεια, εσύ ετοίμασες την Φάτνη σου;

(Δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο του 2000)

π. Χερουβείμ Βελέτζας

xerouveim.blogspot.gr

ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ...

Τα Χριστούγεννα αποτελούν τη δεύτερη μεγάλη γιορτή του ορθοδόξου χριστιανικού κόσμου. Η Εκκλησία μας ορίζει, όπως και για κάθε μεγάλη γιορτή της, περίοδο προετοιμασίας. Αυτή για τα Χριστούγεννα διαρκεί σαράντα ημέρες και είναι γνωστή ως μικρή Σαρακοστή σε αντίθεση προς τη μεγάλη, την προ του Πάσχα.

Κύριο γνώρισμα της προετοιμασίας είναι η νηστεία που υποβοηθά στην πνευματική ανάταση, ώστε να συλλάβουμε το νόημα της γιορτής. Βέβαια η Εκκλησία δεν επιβάλλει τη λήθη των βιοτικών αναγκών, γι’ αυτό και πολλά από τα έθιμα, τα συνυφασμένα με τις γιορτές της είχαν παλαιότερα βιοτικό χαρακτήρα. Αναφέρω ενδεικτικά τη «γουρνοχαρά», την οποία μάταια επιχειρούν να αναβιώσουν κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι φίλοι της παράδοσης χωρίς όμως να καταβάλλουν προσπάθεια να τη συνδέσουν με το πνεύμα της γιορτής, στην οποία ήταν ενταγμένο το έθιμο. Τότε έσφαζαν βέβαια το γουρούνι την παραμονή της γιορτής, δεν έσπευδαν όμως να γευθούν, όσο και αν ποθούσαν, το νοστιμότατο κρέας, πριν κοινωνήσουν κατά τη χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία. Και οι μανάδες τόνιζαν και ξανατόνιζαν στα παιδιά, που ξυπνούσαν άγρια χαράματα, για να αναγγείλουν το χαρμόσυνο μήνυμα με αμοιβή την κουλούρα και λίγους ξηρούς καρπούς: «Προσέξτε καλά, μη γευθείτε κάτι αρτύσιμο απ’ αυτά που θα σας προσφέρουν. Κάντε υπομονή μία ημέρα ακόμη»!

Από τότε που ο λαός μας σύρθηκε από τους ασκήσαντες την εξουσία στο δρόμο της Δύσης, άλλαξαν άρδην τα πάντα γύρω από την προετοιμασία για τη γιορτή. Εκεί από καιρό δεν γιορτάζουν απλά προετοιμάζονται. Προετοιμάζονται για κάτι που δεν περιμένουν, καθώς έχουν πάψει από καιρό να πιστεύουν και να ελπίζουν. Όμως η ψυχή λαχταρά ακόμη τη γιορτή καθώς είναι βυθισμένη στο υπαρξιακό κενό. Κι αυτό επιχειρούν να πληρώσουν οι οπαδοί της θρησκείας του καταναλωτισμού με πράγματα, που ήδη έχουν επιφέρει στους πολλούς πλησμονή. Έτσι ήδη από την αρχή της Σαρακοστής για την τόνωση της αγοράς, όπου προσφέρονται θυσίες στο πλήθος των ναών του καταναλωτισμού, προστίθενται φώτα στα φώτα, θόρυβος στον θόρυβο, αγορές στις αγορές, δώρα στα δώρα, υπέρκορος φαγητού στον καθημερινό κόρο! Και όμως όλα αυτά γίνονται ως προετοιμασία για τη γιορτή που φέρει ακόμη το όνομα Χριστούγεννα!

Όλα τα προαναφερθέντα αφήνουν την ψυχή να πένεται στο έπακρο. Το υπαρξιακό κενό δεν είναι υλικής φύσεως, ώστε να πληρώνεται με υλικά αγαθά, πολλά από τα οποία είναι καταστροφικά τόσο για το σώμα (η πλησμονή επιφέρει ανήκεστες βλάβες στην υγεία), όσο και για την ψυχή (δώρα ως προϊόντα όχι αγάπης, αλλά κοινωνικού εξαναγκασμού και τυπολατρείας). Η νέα τάξη πραγμάτων, η οποία φροντίζει πριν από μας για μας, εισήγαγε στην «εορτή» νέα στοιχεία. Καθώς η υγιής πίστη είναι απαγορευμένη στο όνομα του «ορθολογισμού» και τα αθώα παιδιά δεν πρέπει να ακούσουν τίποτε για το μήνυμα, το οποίο εκπέμπεται από τη φάτνη, εισάγεται στη γιορτή πλήθος στοιχείων από τις αρχαίες δαιμονικές θρησκείες, τις οποίες ήρθε να συντρίψει το βρέφος της Βηθλεέμ. Ξωτικά και νεράιδες παρελαύνουν προς τέρψη των αθώων παιδικών ψυχών, οι οποίες ήδη έχουν μπουχτίσει από το πλήθος των τεράτων, που παρελαύνουν καθημερινά στη μικρή οθόνη κατά την προβολή «παιδικών εκπομπών». Οι οπαδοί του «υδροχόου» επαίρονται για την πάροδο της εποχής του «ιχθύος» (Χριστού)!

Αν όλα αυτά γίνονταν με ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιωτικό χρήμα ουδέν σχόλιο. Όμως ακόμη και σήμερα, που η οικονομική κρίση έχει ογκωθεί, χωρίς βέβαια να έχει φθάσει στο απόγειό της, φορείς της Πολιτείας, όπως τοπική αυτοδιοίκηση και ΔΕΚΟ, εξοικονομούν χρήματα (πώς τα καταφέρνουν άραγε;) για να συμβάλουν στον μεταχριστιανικό (αποκρυφιστικό) «εορτασμό» των Χριστουγέννων. Και οι φορείς των οργανωμένων αποϊερωμένων εορταστικών εκδηλώσεων απαντούν σε κάποιες φωνές διαμαρτυρίας με μισόλογα σχετικά με το ύψος της δαπάνης αυτών. Κόπτονται μάλιστα για το ενδιαφέρον τους να διασκεδάσουν δωρεάν τα φτωχά παιδιά!

Ας μας έλεγαν λοιπόν πόσα νοικοκυριά, που τσάκισε η κρίση, θα χόρταιναν την ημέρα των Χριστουγέννων με τα χρήματα, που σπαταλήθηκαν για «εορτασμό», που μας απομακρύνει ολοταχώς από την παράδοση. Κάποιοι δημοτικοί άρχοντες δηλώνουν ότι στόχος των «χριστουγεννιάτικων» εκδηλώσεων είναι η ενίσχυση του εμπορικού κόσμου. Αλλά στη χώρα μας γεννήθηκε η αρχαιότερη οικονομική αρχή: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» (Λουκιανού «Νεκρικοί διάλογοι»). Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να τονωθεί η αγορά ούτε και είναι λογικό και από τους ακόμη έχοντες, καθώς μας περιμένουν πλέον ζοφερές ημέρες. Είναι καιρός περισυλλογής, όσο και αν είναι αυτό οδυνηρό για τους μικρούς της αγοράς, που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να διατηρήσουν την οικογενειακή τους επιχείρηση. Άλλωστε τη μερίδα του λέοντος, ίσως και μεγαλύτερη ακόμη, αρπάζουν οι κυρίαρχοι της αγοράς, οι πολυεθνικές, οι οποίες από δεκαετίες έχουν επιβάλει τον καταναλωτισμό προβάλλοντας ως πρότυπο τον παχουλό γεράκο, σύμβολο της ευμάρειας, που κατενίκησε τον ισχνό από τη νηστεία άγιο Βασίλειο, υφαρπάζοντας στη χώρα μας ακόμη και το όνομά του!

Οι φορείς, που κόπτονται για το ενδιαφέρον τους προς τόνωση της αγοράς, αντί για οργάνωση «χριστουγεννιάτικων» εκδηλώσεων ας κόψουν δωροεπιταγές για τους αναγκεμένους πολίτες προς ενίσχυση εκείνων των εμπόρων, που δάνεια ή άλλες υποχρεώσεις έχουν γονατίσει και απειλούν με συνθλιβή. Δυστυχώς όμως το πνεύμα όλων μας είναι πλέον παραδομένο στον καταναλωτισμό! Τα χρόνια εκείνα, μετά τη γουρνοχαρά, η μάνα έκοβε κομμάτι χοιρινού και το έστελλε με παιδί της σε κάποιον αναγκεμένο συγχωριανό. Σήμερα το «πνεύμα των χριστουγέννων» υπαγορεύει να περάσουμε εμείς καλά! Ας πάψουμε λοιπόν να αποκαλούμε τις εκδηλώσεις χριστουγεννιάτικες, αφού δεν θέλουμε να προετοιμαστούμε για να ακούσουμε το βρέφος το σπαργανωμένο στη φάτνη.

Ήδη στη Δύση είναι αφόρητη η παρουσία του ακόμη και μέσα στην εξωραϊσμένη φάτνη, που δεν θυμίζει σε κάτι τον βρωμερό στάβλο, το αχούρι. Ας δοθεί στις εκδηλώσεις άλλο όνομα, όπως αυτό της του Ερμή γέννας, που εκτός από κερδώος είναι και μυστικιστής, ως «τρισμέγιστος», ή το άλλο, όπως εσωτερισμού, αποκρυφισμού ή μαγείας. Γιατί ενώ επαίρονται κάποιοι ότι ξεπέρασαν τις προκαταλήψεις του παρελθόντος και έχουν απελευθερωθεί από τις δεισιδαιμονίες, δηλαδή την πίστη στον γεννηθέντα, παθόντα και αναστάντα Χριστό, παραδίδουν τη νέα γενιά μέσω της τηλεόρασης, του διαδικτύου και των ποικίλων «καλλιτεχνικών» εκδηλώσεων στη χειρότερη μορφή δουλείας, τη λατρεία του, ανύπαρκτου γι’ αυτούς, σατανά!

https://simeiakairwn.wordpress.com

Να τιμήσουμε τον Άγιο Βασίλειο τον Μέγα και όχι το διαφημιστικό έκτρωμα με όνομα «Santa Claus»!

Ἅγιος Βασίλειος καὶ ὄχι Santa Claus

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ εἷς ἐκ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γεννήθηκε γύρω στὸ 330 μ.Χ. στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου.

Προερχόταν ἀπὸ πλούσιο χριστιανικὸ οἶκο εὐγενῶν. Ἀπὸ νεαρῆς ἡλικίας σπούδασε στὰ σημαντικότερα ἐπιστημονικὰ πνευματικὰ κέντρα τῆς ἐποχῆς τουˑ στὴν Καισαρεία, στὸ Βυζάντιο, στὴν Ἀθήνα. Καταρτήστηκε σὲ ἐπιστήμες ὅπως φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, ἀστρονομία, ἰατρική. Ὁ ἴδιος δίδασκε ρητορικὴ τέχνη. Οἱ ἀρετὲς του τὸν ἀνεβίβασαν μέχρι τὸν ἀρχιερατικὸ θρόνο τῆς ἐπισκοπῆς τῆς Καισαρείας. Πρωτοστάτησε στοὺς ἀγῶνες κατὰ τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Ἵδρυσε τὴν περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα εὐαγῶν ἱδρυμάτων, πτωχοκομεῖο, ὀρφανοτροφεῖο, γηροκομεῖο, ξενοδοχεῖο, νοσοκομεῖο κ.ἄ.. Ἡ φιλανθρωπικὴ του δράση ἦταν ἴσως πρωτοπόρος γιὰ τὴν ἐποχή. Ὁ Μέγας Βασίλειος ὄντας ἄνθρωπος τῶν γραμμάτων, παρουσίασε πλούσιο καὶ σημαντικὸ συγγραφικὸ ἔργο. Ἔχουν διασωθεῖ 365 ἐπιστολὲς του, καθῶς καὶ 19 συγγράμματα δογματικοῦ, ἀσκητικοῦ καὶ ρητορικοῦ περιεχομένου. Ἐκοιμήθη τὸ 357 μ.Χ. καὶ ἐθρηνήθη ἀπὸ χριστιανούς, ἐθνικοὺς καὶ ἰουδαίους.

Σκεπτόμενος τὸν βίο του, μοῦ εἶναι δύσκολο νὰ φαντάζομαι αὐτὴν τὴν σεβάσμια, πνευματικὴ καὶ ἀσκητικὴ μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, σὰν ἕνα παχύσαρκο κατεργάρηˑ σὰν ἕναν γέρο Οὗννο ἐνδεδυμένο στὰ χρώματα τῆς CocaCola, ὁ ὁποῖος σκαρφαλώνει σὰν τὸν κλέφτη στοὺς ἐξώστες μας πάνω σὲ κλίμακες ἀπὸ λαμπάκια.

Κάτι ἄλλο συμβαίνει. Καὶ αὐτὸ που συμβαίνει εἶναι ὅτι ‘’αὐτό’’ που βλέπουμε ὡς χριστουγεννιάτικο διάκοσμο πάνω σὲ ἐξώστες, ἔλατα(μὴ χειρότερα) καὶ καταστήματα, δὲν εἶναι ὁ Ἅγιος Βασίλειος. Εἶναι ἕνα δυτικὸ εἰδωλολατρικὸ κατάλοιπο που ἀκούει στὸ ὄνομα Santa Claus(Σάντα Κλάους).

Ὁ Σάντα Κλάους εἶναι ἕνα στοιχείο τῆς εὐρωπαϊκῆς λαογραφίας. Συμβολίζει τὴν ἐπάρκεια τῶν άγαθῶν, τὴν καλοτυχία, τὸν ἅγιο Νικόλαο(κατὰ τοὺς Γερμανούς), τὸν θεὸ Ὄντιν καὶ διάφορα ἄλλα κατὰ τόπους. Ἀντίστοιχη μορφὴ συναντᾶται καὶ στὴν ὁμόδοξη Ρωσσία, ὑπὸ τὴν προσωνυμία ΄΄ὁ Γερο-Ψῦχος΄΄(Дед Мороз), ὁ ὁποῖος μάλιστα συνοδεύεται ἀπὸ τὴν νεαρὴ ἐγγονὴ του(νέα ἐποχή;). Ὡστόσο καὶ ἐκεῖ ὁ σλαυικὸς παραδοσιακὸς τύπος ἔχει ἀντικατασταθεῖ αἰσθητικὰ ἀπὸ τὸν Σάντα Κλάους.

Τὶ εἶναι οὐσιαστικὰ ὁ σύγχρονος Σάντα Κλάους; Ἕνα σύμβολο τῆς δυτικῆς εὐδαιμονίας(βλέπε στραβωμάρας) που μόνο σὲ ἅγιο ἀσκητὴ δὲν παραπέμπει. Μία ἀκαλαίσθητη σουρωμένη παχύδερμη μορφὴ τῆς βαρβαρικῆς αφθονίας, ἔλλειψης μέτρου καὶ ἐγκράτειας. Εἶναι μία φράγγικη ἑτερόδοξη παράδοση, τὴν ὁποῖα τεχνηέντως προωθεῖ ἡ παγκοσμιοποίηση, μέσα στὰ πλαίσια ἐπιβολῆς πανθησκειῶν καὶ πανεθίμων. Δὲν εἶναι τυχαῖο που ὁ ἴδιος καὶ τὰ σύμβολά του(τάρανδροι,σκοῦφος,κάλτσα) διαδίδονται καὶ στὸν μουσουλμανικὸ κόσμο. Ἀρκεῖ νὰ ρίξετε μιὰ ματιὰ στὶς νέες τάσεις πρωτοχρονιάτικης διακόσμησης σὲ κάποιες ἀνατολικὲς χώρες, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ Ἰσλάμ. Στὶς ἴδιες μουσουλμανικὲς χώρες ἑορτάζονται καὶ ἄλλες παγκόσμιες ἐμπορικὲς ἑορτὲς καὶ ἡμέρες, ὅπως τῆς γυναῖκας, τοῦ ἁγίου Βαλεντίνου, τοῦ τιμίου διαζυγίου, τοῦ νεφροῦ, τοῦ μακαρονιοῦ, καθῶς καὶ ἄλλες νεοεποχίτικες σαχλαμάρες. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἕνα ἄλλο τεράστιο θέμα…

Αὐτὸ που δὲν ἀντιλαμβανόμαστε εἶναι ὅτι ὁ τέτοιου εἴδους ἐμπορικὸς ‘’ἁηβασίλης’’, οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὰ Χριστοῦγενναˑ μὲ τὰ δικὰ μας ρωμαίϊκα Χριστούγεννα. Οἱ Ἑλληνορωμηοί, διατηρήσαμε πάμπολλα ὡραῖα κατάλοιπα τῶν προχριστιανικῶν μας πρωτοχρονιάτικων παραδόσεων. Τέτοιο εἶναι οἱ καλικάντζαροι καὶ τὸ δένδρο τῆς ζωῆς. Ἀπὸ πότε μᾶς προέκυψε ὁ Σάντα Κλάους; Ποιοὶ τὸν εἰσήγαγαν καὶ τὸν προωθοῦν στὸ ἐμπόριο καὶ στὴν τηλεόραση; Διότι ἀποκλείεται νὰ τὸν λάβαμε αὐθόρμητα ὡς μιὰ ἑλκυστικὴ ξένη ἐπιρροή, ἐμεῖς καὶ ὁ ὑπόλοιπος πλανήτης. Πιστεύω ὅτι αὐτοὶ που ἔχουν συμφέρον ἀπὸ τὴν καθιέρωση τέτοιων συμβόλων προσβλέπουν σὲ δύο κυρίως πράγματα. Στὸ οἰκονομικὸ κέρδος καὶ στὴν ἀποχριστιανοποίηση τῶν ἑορτῶν μας. Λίγο-πολὺ γνωρίζουμε ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ καὶ ποιὰ εἶναι ἡ θρησκεία τους.

Τὸ θέμα εἶναι τὶ κάνουμε ἐμεῖς. Δὲν εἶμαι κάποιος κληρικὸς ἤ θεολόγος, ἀλλὰ ἕνας ἁπλὸς λαϊκὸς ἀνάμεσα στοὺς πολλούς. Δόξα τῷ Θεῷ, ἐδῶ καὶ χρόνια στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν ἀναφερθεῖ καὶ συνεχίζουν νὰ ἀναφέρονται ἄνθρωποι πιὸ ἁρμόδιοι ἀπὸ ἐμένα, πιὸ σημαντικοί, πιὸ ἀξιόλογοι. Παρ’ ὅλα αὐτά, τίποτε δὲν ἀλλάζει. Τὸ φαινόμενο παραμένει καὶ ριζώνει στὴ συνείδηση τοῦ λαοῦ μας.

Συχνὰ τέτοιες ἡμέρες δυσαρεστούμαστε ἐπειδὴ ἡ σύγχρονη ζωὴ μᾶς κάνει νὰ βιώνουμε ‘’Χριστούγεννα δίχως Χριστό’’. Θὰ συμπλήρωνα ἐπίσης, Χριστούγεννα δίχως Ἁη Βασίλη.

Καλῶ ὅλους τοὺς λαϊκούς. Κατὰ τὴ διάρκεια αὐτῶν τῶν εἴκοσι μὲ τριάντα ἑορταστικῶν ἡμερῶν, νὰ ἐνημερώνουν σχετικὰ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Νὰ μὴν ἀγοράζουν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα.

Καλῶ τοὺς ἱερεῖς μας νὰ κάνουν εἰδικὰ κηρύγματα. Καλῶ τοὺς ἀναδόχους νὰ διδάσκουν τὰ πνευματικὰ τους παιδιά. Καλῶ ὅλους τοὺς γονεῖς νὰ πετάξουν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ἀπὸ τὰ σπίτια τους. Διότι ὁ Σάντα Κλάους δὲν εἶναι Ἅγιος Βασίλης. Δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν πίστη μας. Δὲν ἔχει καμμία σχέση μὲ τὴν Χριστοῦ Γέννα.

Χρόνια πολλὰ καὶ καλὰ ἀδελφοὶ μου.

Σπάρτακος Τανασίδης 

tanasidisspartakos@yahoo.gr

https://simeiakairwn.wordpress.com/

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ

Μας έστειλε ένας καλός φίλος της ιστοσελίδας από την Λαμία της κεντρικής Ελλάδας την προφητεία του μεγάλου Αγίου της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του πιο πολύ γνωστού ως Πατροκοσμά, ένας Άγιος που άφησε μεγάλη παρακαταθήκη για την Ελλάδα και είχε προφητέψει 250 χρόνια πριν τα μελλούμενα και τα σημερινά.

Είναι χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την προφητεία.

«Προσπαθοῦν μὲ ‘‘συρματόσχοινο’’ νὰ ἀναστείλουν τὴν ἐκπλήρωση τῆς προφητείας τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ! ! !

Γράφει ὁ Γεώργιος Λατσὸς , Μηχανολόγος Μηχανικὸς Ε . Μ . Π . Συνταξιοῦχος ΔΕΗ , Πρόεδρος τῶν Φίλων τοῦ Ἁγίου Ὄρους Λαμίας .

Ἀφορμὴ γιὰ τὸ παρὸν ἄρθρο ἤταν ἡ τελευταῖα ἐπίσκεψη στὸ Ἅγιον Ὄρος ( Νοέμβριος 2015 ) σὲ κελὶ σεβαστοῦ ἱερομονάχου στὶς Καρυὲς . Ἐκεῖ μεταξὺ τῶν ἄλλων σὲ ἕνα ἀρχονταρίκι ῥώτησα γιὰ μία περιέργη ἀσπρόμαυρη φωτογραφία ( προπολεμικὴ σὲ ἡμερομηνία ) ποὺ ἀπεικόνιζε ἕνα δένδρο ποὺ εἶχε φυτρώση ἀνάμεσα σὲ δύο βράχια . Ὁ ἱερομόναχος μοῦ ἐξήγησε ὅτι πρόκειται γιὰ ἕναν τὸπο τὸν ὁποῖον εἶχε ἐπισκεφθεῖ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς τὸ ἔτος 1765 καὶ εἶχε μιλήσει , ὅπως πάντα ἔκανε στοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς . Ὑπάρχει καὶ μικρὸ εἰκονοστάσι ὅπως φαίνεται στὴν φωτογραφία , γιὰ νὰ θυμίζει τὴν θέση αὐτὴ . Συνήθως ἔστηνε γιὰ ἀνὰμνηση καὶ ἔναν σταυρὸ . Ὅμως αὐτὴ τὴ φορὰ ὁ γέροντας ἤταν ἀνήσυχος καὶ μοῦ πρότεινε νὰ πάω καὶ νὰ διαπιστώσω ‘‘ ἰδίοις ὄμμασι ’’ τὴν πληροφορία ὅτι οἱ κάτοικοι ( καὶ καλὰ ἔκαναν γιὰ λόγους ἀσφαλείας ) εἶχαν προσδὲσει τοὺς δύο ( ἀποκολλημένους πλέον ) βράχους μὲ συρματόσχοινο . Πράγματι στις 3 Δεκεμβρίου 2015 , βρέθηκα στὸ σημεῖο αὐτὸ στὸ ( Μεταξοχώρι )

Ἁγιᾶς Λαρίσης ( περίπου 3 χιλιόμετρα ἔξω ἀπὸ τὴν Ἁγιᾶ ) καὶ ἔγινε ἡ φωτογράφηση ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς . Διαπίστωσα ὅτι πράγματι ὁ ἔνας βράχος ἔχει τελείως ἀποκολληθεῖ καὶ οἱ κάτοικοι τὸν ἔχουν πρόσδεσει μὲ χονδρὸ συρματόσχοινο (διαμέτρου 20 χιλιοστὰ ) για τὸν κίνδυνο τῆς κατολίσθησὴς του πρὸς τὸ χωριό . Ἡ ἱστορία ἀναφέρει λοιπὸν , ὅτι ὅταν πέρασε ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς τὸ ἔτος 1765 ( σήμερα 2015 δηλαδὴ πρὶν ἀπὸ 250 χρόνια ἀκριβῶς ) συγκεντρώθηκαν ἐκεῖ οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ( καλοπροαίρετοι καὶ μὴ ὅπως πάντα συνέβαινε ) καὶ τοὺς μίλησε μὲ πόνο ψυχῆς γιὰ τὴν μετάνοια , γιὰ τὴν Ἐθνικὴ ἀφύπνιση , γιὰ νὰ μιλᾶνε ἑλληνικὰ στὰ σπίτια τους ,για νὰ μαθαίνουν ἑλληνικὰ γράμματα στὰ παιδιὰ τους καὶ νὰ ἀποφεύγουν τὸν ἐκτουρκισμὸ , γιὰ τὴν τήρηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς καὶ ὅλα τὰ ἄλλα τὰ ὁποῖα διασώθηκαν σὲ μᾶς ἀπὸ τὴν παράδοση .

Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἔχει γράψει πολὺ καλὸ καὶ μικρὸ σχετικὸ βιβλίο γιὰ τὸν βίο , τὶς προφητεῖες καί τὶς διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλού ποὺ ὑπάρχει σὲ ὅλα τὰ χριστιανικὰ βιβλιοπωλεία . Τοὺς μίλησε ὅπως πάντα καὶ γιὰ τὸ Ποθούμενο ( κωδικὴ λέξη τῆς ἀπελευθέρωσης ἀπὸ τοὺς Τούρκους ) καὶ τοὺς ἔδινε κουράγιο γιὰ τὸ ὅτι γρήγορα θὰ ἐρχόταν αὐτὸ , ὅπως καὶ πραγματικὰ ἔγινε σὲ 56 χρόνια περίπου ἀπὸ τότε ( 1765 – 1821 ) . Ὅμως τὸν ῥωτοῦσαν καὶ γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ τοὺς ἀπασχολοῦσαν καὶ ὁ φωτισμένος καὶ χαριτωμένος ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἱερομόναχος τοὺς μιλοῦσε καὶ γιὰ τὰ ἔσχατα , για τὴν διάλυση τῆς Τουρκίας ἀπὸ τὸ Ξανθὸ Γένος , γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὴν ‘‘ Ἁγιὰ Σοφιὰ ’’ ( πάλι μὲ χρόνους μὲ καιροὺς πάλι δικὰ μας θἆ ’ ναι ). Μιλοῦσε γιὰ πολέμους μὲ παράξενα & πολὺ καταστροφικὰ ὄπλα , τὴν μεγάλη πεῖνα ποὺ θὰ ἔρθει , γιὰ παράξενες ἐφευρέσεις μέ ‘‘ σιδερένια πουλιὰ ’’ ποὺ θὰ πετᾶνε στὸν οὐρανὸ , γιὰ ἅμαξες ποὺ θὰ τρέχουν στὸν κάμπο χωρὶς ἄλογα πιὸ γρήγορα ἀπὸ τὸν ‘‘ λαγό ’’ , γιὰ τὸ ὅτι θὰ δέσουν τὴ γῆ μέ ‘‘ κλωστὲς ’’, γιὰ τὸ ὅτι θὰ γυρίζει ὁ διάβολος μὲ τὸ κολοκύθι του γύρω ἀπὸ τὴ γῆ ( δορυφόροι ) , γιὰ τὸν διάβολο ποὺ θὰ μπεῖ μέσα στὰ σπίτια μας ( τηλεόραση ) καὶ τὰ κέρατὰ του θὰ εἶναι στὰ κεραμίδια ( κεραῖες ) καὶ ἄλλα πολλὰ ποὺ ἀναφέρονται ἐκτενῶς στὶς προφητεῖες του .

Βεβαίως γινόταν ( ὅπως πάντα ) ὁ σχετικὸς περίγελος ὅταν ἔλεγε αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ ποὺ θὰ συμβοῦν καὶ θὰ τὰ δοῦνε οἱ ἐπόμενες γενεὲς . Ὅπως πάντα , ὅλοι τὸν ῥωτοῦσαν , ἄλλοι μὲ περιέργια , ἄλλοι μὲ θαυμασμὸ καὶ ἄλλοι μὲ δυσπιστία ‘‘ καὶ πότε θὰ γίνουν αὐτὰ Πατροκοσμᾶ ; πότε θὰ εἶναι τὰ ἔσχατα ; ’’ Στὴν περίπτωσὴ μας συγκεκριμένα , ἀναφέρει ἡ ἱστορία , ( στὸ Μεταξοχώρι ) , ὁ Ἅγιος κοίταξε γύρω του καὶ εἶδε ἔνα συμπαγῆ βράχο . Μὲ πόνο ψυχῆς τοὺς ἐξήγησε ὅτι ὅλα αὐτὰ θὰ ἐκπληρωθοῦν καὶ θὰ ἔρθουν τὰ ἔσχατα ὅταν ‘‘φυτρώσει ἕνα δενδράκι καὶ θὰ σχίσει αὐτὸν τὸν συμπαγῆ βράχο στὴ μέση ’’.

Βεβαίως ὁ περίγελος ἀποκορυφώθηκε γιατὶ κανένα δενδράκι δὲν ὑπῆρχε , παρὰ μόνο γρασσίδι καὶ ὁ βράχος φαινόταν συμπαγὴς καὶ ἀκλόνητος . Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἔφυγε καὶ πῆγε ἀλλοῦ νὰ ὁμιλήσει καὶ νὰ ἐμψυχώσει τοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες . Ἀλλὰ ἄλλοι δέχτηκαν τὶς διδαχὲς του καὶ ἵδρυσαν σχολεῖα , ἔκτισαν ἐκκλησίες λειτούργησαν κατηχητικὰ , διόρισαν δασκάλους κ.τ.λ. σύμφωνα μὲ τις ὑποδείξεις τοῦ Ἁγίου. Ἄλλοι ὅμως τὸν περιγέλασαν καὶ τοῦ ἀπαγόρευσαν νὰ προσεγγίσει στὸν τόπο τους ( ὅπως συνέβη στὴν Λευκάδα ) , ἀλλοῦ δὲν τοῦ ἔδωσαν νερὸ ( Λάρισα) ἀλλοῦ τὸν προπηλάκισαν καὶ τοῦ ἔσχισαν τὸ ὑποκάμισο ( ὑπάρχει σήμερα ματωμένο σὲ μουσεῖο ) καὶ τελικὰ τὸν κρεμάσαν γιατὶ ἔλεγε να σταματήσουν τὰ παζάρια τῆς Κυριακῆς καὶ να γίνονται τὸ Σάββατο ( πρᾶγμα ποὺ ἔθιγε ὅσους ἤθελαν ἀργία τὸ Σάββατο καὶ ἐργασία τὴν Κυριακὴ τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου ! ! ! ) Μία φορὰ ἀναφέρεται τὸν διέσωσε ἀπὸ ἔναν διωγμὸ ἡ Χάμκω , ἡ μάνα τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ , ὁ ὁποῖος τὸν εἶχε σὲ μεγάλη ἐκτίμηση , μάλιστα τοῦ εἶχε πεῖ προφητικὰ ὅτι θὰ πάει στὴν Κωνσταντινούπολη ( ἤταν φιλοδοξία τοῦ Ἀλῆ νὰ γίνει σουλτάνος) , ὅπως καὶ πῆγε ( μὲ κόκκινα γένεια , τὸ κεφάλι του σὲ δοχεῖο μὲ μὲλι , συντηρητικὸ τῆς ἐποχῆς ) . Ἐξετάζοντας προσεκτικὰ τὴν φωτογραφία φοβᾶμαι ὅτι βρισκόμαστε μᾶλλον στὸ ‘‘ καὶ πέντε ’’ . Τὰ ‘‘ χιλιάρμενα ’’ κατεβαίνουν ἀπὸ τὴν Μαύρη Θάλασσα στὸ Αἰγαῖο & στὴ Μεσόγειο Θάλασσα , ( ὁ φονιᾶς τῶν ἀεροπλανοφόρων , οἱ S – 400 ἔχουν στηθεῖ μέσα στην Συρία γύρω ἀπὸ τὴν Τουρκία καὶ δὲν πρόκειται νὰ φύγουν , νέα καταστροφικὰ ὅπλα κάνουν τὴν ἐμφάνησὴ τους ( Καυτὸς Ἥλιος , Τελικὴ Κρίση , ὠραῖα ὀνόματα γιὰ πυραύλους ) . Οἱ Ἀρμένιοι , οἱ Κούρδοι , οἱ Ἰρανοὶ , οἱ Σύριοι ἔχουν ζητήσει τὴν βοήθεια τοῦ Ξανθοῦ Γένους , δηλαδὴ ἀκόμη καὶ μουσουλμανικὰ κράτη ζητᾶνε τὴ βοήθεια τοῦ Ὀρθοδόξου Ξανθοῦ Γένους καὶ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες δὲν τὴν ζητᾶμε , γιατὶ ‘‘ ἀνήκουμε στὴν ( λατινόφρονα & προτεσταντικὴ ) Δύσῃ ’’ ! ! ! Ἕλληνες Πατριῶτες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ , θαρσεῖτε μὴν πτοεῖστε , ἔχουμε ὁ καθὲνας μας τὸ ἰσχυρότερο ὄπλο στὰ χέρια μας , τὸ ὁποῖο τρέμει ἡ Νέα Τάξῃ Πραγμάτων. Ἂς ζητήσουμε μὲ τὸ κομβοσχοίνι μας τὸ Ἔλεος τοῦ Κυρίου καὶ θὰ μᾶς δοθεῖ ἄπλετα καὶ ἀπεριόριστα . Ὁ Χριστὸς μὲ ἕνα φύσιγμα θὰ διαλύσει τὸ σκοτεινὸ νέφος τῆς Διρθνοῦς τῶν τῶν Ἀσεβῶν . ‘‘ Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησὸν μας καὶ σῶσε μας ἀπὸ τὴν σατανικὴ Νέα Τάξῃ Πραγμάτων καὶ ὁδηγησὲ μας στὴν ὁδὸ τῆς..»

Ευχαριστούμε τον κ. Λ… από τηνΛαμία για τις αποκλειστικές φωτογραφίες της προφητείας του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ....?

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

"Κοχλάζει ένα ηφαίστειο". Ο π.Γ.Μεταλληνός για τους παλαιοημερολογίτες τον Οικουμενισμό και την αποτείχιση

http://opaidagogos.blogspot.gr

Τα ψεύδη των δημοσιογράφων για το λεγόμενο "Πορτραίτο του Ιησού"

Δεν έχουν τον Θεό τους πραγματικά λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, δημοσιογράφοι του εξωτερικού αλλά και στη Ελλάδος οι οποίοι δημοσιεύουν σήμερα στο διαδύκτιο το λεγόμενο πορτραίτο του Ιησού Χριστού.

Τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο η είδηση με το πορτραίτο του Χριστού έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια, ενώ έντονες είναι οι αντιδράσεις και από αναγνώστες.

Σύμφωνα με τον δημοσίευμα ένας συνταξιούχος εικονογράφος ιατρικών εγχειριδίων κατάφερε να «αναπλάσει» το πρόσωπο του Ιησού χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές μεθόδους της επιστήμης της ιατροδικαστικής.

Ο πρώην καθηγητής του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ χρησιμοποίησε μια τεχνική που ονομάζεται εγκληματολογική ανθρωπολογία αλλά και πληροφορίες που άντλησε από τη Βίβλο για να δημιουργήσει ένα πορτραίτο.

Όμως ο τίτλος με την είδηση δεν έχει καμία σχέση, αφού εντός του δημοσιεύματος αναφέρει ότι ο άνδρας που σχεδίασε ο Δρ. Richard Neave, δεν απεικονίζει τον Ιησού, αλλά έναν τυπικό άνδρα που έζησε στη συγκεκριμένη περιοχή, την ίδια εποχή με εκείνον.

Στο βωμό των κλικ και της επισκεψιμότητας χάνεται κάθε σεβασμός, μέχρι και για το πρόσωπο του ίδιου του Θεανθρώπου που σε λίγες ημέρες εορτάζουμε την γέννησή του.

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Romfea.gr

Ο Άγιος Παΐσιος πάλι πρωταγωνιστεί! Τα γεγονότα είναι μία πνοή!!

Εκείνο που καθυστερεί είναι η μετάνοια η θερμή.

Όταν εγώ ο εμπαθής σας αγαπώ και πάσχω γι’ αυτό πόσο σας αγαπάει Εκείνος ο προ αιώνων Θεός Κύριος Ιησούς Χριστός. Η αυτοαγαθότητα και η αυτοαγάπη;

Πώς βαδίζετε τη ζωή σας Χριστιανοί μου; Δεν έμεινε τίποτε τίμιο μέσα σας; Τι βλέπετε τα πορνικά προγράμματα, τα τούρκικα σήριαλ (Κύριε ελέησον!), τα παράθυρα στις τηλεοράσεις, που εκεί παίρνουν μέρος όλοι οι πλανεμένοι, φραγκεμένοι και αντίχριστοι;

Κάντε κάτι καλό επιτέλους για τον εαυτό σας και την πατρίδα. Βάλτε το μυστήριο του Χριστού στη ζωή σας λέγοντας την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».

Κουράσαμε το Θεό μας. Ντροπή μας!!!

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός

και η Υπεραγία Μητέρα Του

η επονομαζομένη

Παναγία Αρβανίτισσα

να σας ευλογούν.

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός

Αγιορείτης

Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος

Μάθημα του Αγίου Παϊσίου σε γέροντα

ακριτικού νησιού του αιγαίου για τα μέλλοντα.

(05-12-2015)

+ + +

- Όταν θα κλείσουν τα στενά ανοίξτε Ευαγγέλια. Τα σπίτια σας σταυρώστε με άγιο ευχέλαιο.

- Βάλτε σημαίες ελληνικές που έχουν το σταυρό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.

- Κρατείστε αγιασμό, αντίδωρο κι εξομολογηθείτε. Οι μέρες πλησιάζουνε στην πόλη για να ‘ρθείτε.

- Μαχαίρια ακονίζουνε οι Τούρκοι στα στενά. Μα τα στενά κρατάει η Μάνα Παναγιά.

- Να ξέρανε οι άμοιροι το τι τους περιμένει!! Μα η Ελλάδα βρίσκεται σ’ ένα κλοιό κλεισμένη.

- Η Παναγία η Σουμελά κρατάει τα μαχαίρια που οι άπιστοι ακονίζουνε στα φονικά τους χέρια.

- Εμπόδια τους βάζει. Την βλέπουν να ‘ναι ψηλά. Τα όπλα τους νεκρώνονται και πέφτουν χαμηλά.

- Βλέπουν την «Υπερμάχω Στρατηγό» αστραποφορεμένη με συνοδεία αγίων να είναι κυκλωμένη.

- Ο ουρανός κοκκίνισε. Θα πέσει η φωτιά. Μα ακόμα την κρατά η Μάνα Παναγιά.

- Το κόκκινο το γένος θα διώξει τον εχθρό. Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στο πλευρό.

- Για κάθε Τούρκο που βαστά απάνω του μαχαίρι, χιλιάδες άγγελοι κρατούν το μαύρο του το χέρι.

- Η Ελλάδα ένα τείχος από φρουρά αγγέλων. Από αγίους, μάρτυρες, στρατιές των αρχαγγέλων.

- Αν βλέπατε τα σύνορα. Είναι όλα μια φωτιά. Είναι το πυρ το άκτιστο. Του ουρανού φρουρά.

- Στα σύνορα επιστατεί η Μάνα Παναγία. Δίπλα της ο Αρχάγγελος με την Ταξιαρχία.

- Του ουρανού οι σάλπιγγες σε λίγο θα ηχήσουν. Καμπάνες της Αγιάς Σοφιάς παντού θα αντηχήσουν.

- Η Αγιά Σοφιά ετοιμάζεται. Ανθίζει η Μικρασία. Θα δοξαστεί σαν πάλαι, ξανά η Ορθοδοξία.

- Η Πόλη θα γίνει ελληνική, γιατί είναι του Ποιμένα. Σημαία γαλάζια ελληνική, κρατάει η Παρθένα.

- Σημαίες θ’ ανεμίζουν παντού ελληνικές. Η Πόλη κρατάει το σταυρό. του σήμερα. Του χθες.

- Θα γίνει η Κωνσταντινούπολη μπλε σαν τον ουρανό, απ’ τις ελληνικές σημαίες που θ’ απλωθούν εδώ.

- Παντού θα ανεμίζει ο Τίμιος Σταυρός, που έχει η σημαία. Θα είναι εδώ ο Χριστός.

- Οι άπιστοι ευρίσκονται σε μια παραζάλη. Τα έχουνε τα κόλλυβα οι Τούρκοι στο ζωνάρι.

- Να μην φοβάστε Χριστιανοί. Κρατείστε το σταυρό. θα έχετε την Παναγιά φρουρό και οδηγό.

- Η Ελλάδα μας ευρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Μα απλώνει το Μαφόριο της, η Δέσποινα παντού.

- Η Ελλάδα τώρα σκεπάζεται μ’ ουράνιο σεντόνι. Καμπάνα απ’ την Αγιά Σοφιά, να ακουστεί ζυγώνει.

- Μα θα περάσετε πολλά. Η Ελλάδα θα πονέσει. Μα όσο θα ταπεινωθεί, τόσο ψηλά θα φτάσει.

- Ο Θεός θα επιτρέψει, η Ελλάδα να ματώσει. Μα απ’ τις πολλές της τις πληγές μύρο παντού θ’ απλώσει.

- Το μύρο αυτό θα πνίξει όλη την οικουμένη. Είναι του Επανευαγγελισμού, η πλάκα χαραγμένη.

- Και γράφει: «Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον». Απ’ την Αγιά Σοφιά νέος θα έρθει τόκος.

- Ο ουρανός υπέγραψε. Η Πόλις περιμένει «Τω τη Υπερμάχω» θα ακουστεί σ’ όλη την Οικουμένη.

- Φτάνει η ώρα αδέλφια μου της λάμψης του φωτός. Έρχεται η στιγμή ο Κύριος να πει: «ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ»

- «Ευλογημένη θ’ ακουστεί και πάλι η Βασιλεία». Τω τη Υπερμάχω θ’ ακουστεί μεσ’ την Αγιά Σοφία.

- Θα λάμψει η Επτάλοφος του Κωνσταντίνου η πόλις. Του Επανευαγγελισμού της οικουμένης όλης.

- «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Του κόσμου όλου φτάνει ο επανευαγγελισμός.

- Μετά την καταιγίδα θα ‘ρθεί νέα ημέρα. Θα βγει ουράνιο τόξο και πάλι στον αέρα.

- Κλειστείτε στο ταμείο σας με όπλο το σταυρό. ψαλτήρι, Ευαγγέλιο να έχετε ανοικτό.

- Όσοι είστε στα δόματα, κάτω μην κατεβείτε. Και όσοι είστε στους αγρούς πίσω να μην γυρίστε.

- Ο Αρχάγγελος ο Μιχαήλ κρατάει την ρομφαία. Το σκήνωμα σηκώθηκε του άγιου Βασιλέα.

- Του άγιου Βατάτζη αστράφτει το σπαθί. Το βλέπουνε οι άπιστοι και πέφτουνε στη γη.

- Κάνουν το σήμα του σταυρού τα δύο αυτά σπαθιά. Του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, κι αυτό του Βασιλιά. (Βατάτζη).

- Λάμπει ο ουρανός πάνω απ’ την Αγιά Σοφία. «Ευλογημένη» θ’ ακουστεί και πάλι η Βασιλεία.

- Θα ρίξει ο Παντοκράτορας, φωτιά, πυρ και θειάφι. Η αμαρτία θα καεί, ανάσταση για να ‘ρθει.

- Ο Άγιος Αρσένιος είπε πριν κοιμηθεί. Πίσω ξανά θα έρθετε στην άγια τη γη.

- Η Αγιά Σοφιά στολίζεται. Είναι ετοιμασμένη. Άγγελοι την μυρώνουνε. Την έχουν στολισμένη.

- Η Αγιά Σοφιά ευρίσκεται μέσα σε ένα φως. Το φως της Τρισηλίου. Το άκτιστο το φως.

- Της Υπερμάχω Στρατηγού άγγελοι ροδοντύνουν το άγιο φόρεμά της. Μ’ άνθη και μύρα πλέκουνε το θείο μαφόριό της.

- Το άγιο μαφόριο είναι ετοιμασμένο. Με χρυσοκέντητη κλωστή αυτό είναι μυρωμένο.

- Άγγελοι μ’ ύμνους και ωδές ντύνουν την Παναγία. Με ρόδα χιλιομύριστα, μεσ’ την Αγιά Σοφία.

- Το άγιο δισκοπότηρο κρατάει η Παναγία, όταν η πόλη έπεσε την μαύρη εκείνη ώρα στη θεία λειτουργία.

- Η Παναγιά των Βλαχερνών στον Κύριο το προσφέρει. Όταν το πάρει ο Κύριος, ανάσταση θα φέρει.

- Το αίμα των μαρτύρων του φυλάει ο Χριστός, στο άγιο δισκοπότηρο, στην πόλη του φωτός.

- Τα δάκρυα, το αίμα, οσίων και μαρτύρων, κρατάει στ’ άγια χέρια του, σ’ ουράνιο δοχείο.

- Δάκρυ, πόνος και αίμα που πότισαν τη γη, λουλούδια κρίνοι γίνανε στον Κύριο και Κριτή.

- Αυτά τα μύρα τα εύωσμα θα πάρει η Παναγία. Μ’ αυτά θα στολιστεί όλη η Αγία Σοφία.

- Όλοι οι στρατηλάτες είναι ετοιμασμένοι. Στα χέρια τους κρατούν σπαθιά. Είναι όλοι οπλισμένοι.

- Διαβαίνουνε τα σύνορα πάνω στα άλογά τους. Την Υπερμάχω Στρατηγό την έχουνε μπροστά τους.

- Οι άγιοι Θεόδωροι, ο Άγιος Ταξιάρχης, ο Άγιος Δημήτριος, Μηνάς, κι ο Άι Γιώργης.

- Φάλαγγα Μακεδονική φυλάει τα σύνορά μας. Οι ασώματες δυνάμεις, ευρίσκονται κοντά μας.

- Μικρασιάτες, Κύπριοι, Πόντιοι, Καππαδόκες. Στα άγια των προγόνων σας θα ‘ρθείτε όπως και τότες.

- Όπως τότε πήρατε το δρόμο της προσφυγιάς. Το βέλος τώρα δείχνει, το δρόμο της Αγιάς Σοφιάς.

- Κρύβατε εικόνες, λείψανα την ώρα του ξεριζωμού. Τώρα σηκώστε τις ψηλά. Ήρθε η ώρα η άγια του γυρισμού.

- Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω στην βάπτιση του Ιησού. Πίσω θε να γυρίσετε. Έρχεται νέα Βάπτιση. Αυτή του Επανευαγγελισμού.

- Ο νέος Ιορδάνης θα βαπτίσει τους νέους Χριστιανούς. Όσους στα σπήλαια βρίσκονται. Τους κρυπτοχριστιανούς.

- Χιλιάδες τώρα βρίσκονται μέσα στην άγια πόλη. Οι μάρτυρες τους κατηχούν κι όλοι οι Αποστόλοι.

- Όπως τότε στους Έμμαους εμίλαγε ο Χριστός, έτσι τώρα τους κατηχούν στις κρύπτες μυστικώς.

- Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω τη γραφή. Του αμαρτωλού το χέρι, η χάρις μου οδηγεί.

- Να λέτε τους χαιρετισμούς πολλές φορές τη μέρα. Το ευχαριστώ να λέτε στην Αγια Μητέρα.

- Αυτή κρατά τον κόσμο με τις γονυκλισίες, με ματωμένα δάκρυα και με τις ικεσίες.

- Το χέρι του Δεσπότη κρατάει αυτή σφικτά, σαν την Παραμυθιά του λέει δυνατά.

«Κάνε ακόμα έλεος Υιέ μου και Θεέ μου. Άκουσε τη Μητέρα σου ευσπλαχνικέ βλαστέ μου»

«Μητέρα εσένα βρίζουνε, εμέ και τον Πατέρα κι ακόμη ασυγχώρητα το Άγιο το Πνεύμα».

- Το αίμα όπου έχυσα πάνω στο Γολγοθά ποδοπατούν Μητέρα μου. Βάζουν ξανά καρφιά.

- Θ’ αφήσω όσους μ’ αγαπούν και με ομολογήσουν. Στο Άγιο μου όνομα όσους θα μαρτυρήσουν.

- Για χάρη σου Μητέρα μου Άγιο φως θα ρίξω στον ουρανό να δουν, κι αυτό θα προσκυνήσουν.

- Τότε αυτοί θα ξέρουν πως πλησιάζει η ώρα. Κατακλυσμός θα έρθει. Πως θα ξεσπάσει μπόρα.

- Μα λίγο θα κρατήσει για χάρη σου Μητέρα, γιατί ουράνιο τόξο θα βγει εις τον αέρα.

- Τότε η Παναγία μας, τον Κύριο προσκυνάει, με δάκρυα στα μάτια τα πόδια του φυλάει.

- Ο Κύριος επέτρεψε να δώσω τη γραφή, του ουρανού το άδυτο εδώ να ακουστεί.

- Είναι του Παντοκράτορα αυτή η διαταγή. Οι Τούρκοι να μην ξαναπατήσουν την άγια τη γη.

- Γιατί αυτή η γη είναι όλη ποτισμένη. Με το αίμα του Αρνιού είναι όλη μυρωμένη.

- Δεν θα πατήσουνε ξανά τον άγιο τόπο αυτό. Το αίμα των μαρτύρων βοά στον ουρανό.

- Το αίμα των σφαγιασθέντων θα διώξει τον εχθρό. Σαν τρίχρονο δαμάλι θα ‘ναι το αίμα αυτό.

- Υψώσατε τα χέρια ψηλά στον ουρανό. Έρχεται η ώρα ν’ ακουστεί και πάλι «ευλογητός».

- Ευλογημένη θ’ ακουστεί ξανά η Βασιλεία. Κλίνατε εις τα γόνατα. Το έλεος ζητήσατε εσείς απ’ τον Μεσσία.

- Έρχεται καταιγίδα. Ανοίξτε το Ευαγγέλιο. Πόρτες και τα παράθυρα σταυρώστε μ’ άγιο ευχέλαιο.

- Έρχεται μπόρα θεϊκή, εξομολογηθείτε. Σταυρό και κομποσκοίνι στα χέρια να κρατείτε.

- Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Η αμαρτία θα θαφτεί στην άνυδρη τη γη.

- Ο ουρανός ευρίσκεται όλος εδώ στη γη. Μ’ αγγέλους περπατάτε την κάθε σας στιγμή.

- Να έχετε λιβάνι, αγιασμό εσείς στα σπιτικά σας. Η προσευχή να βγαίνει μέσα από την καρδιά σας.

- Θυμίαμα να είναι της καρδιάς η προσευχή. Αγιασμός να είναι η κάθε σας στιγμή.

- Ο άγιος Κωνσταντίνος κι η άγια Ελένη, δυνάμει του σταυρού, σταυρώσανε την πόλη.

- Σταυρώσαν την Αγιά Σοφιά αυτή να φρουρηθεί, όταν θα πέσει η φωτιά αυτή να φυλαχτεί.

- Ο Αρχάγγελος ο Μιχαήλ κρατάει την ρομφαία. Το σήμα περιμένει από τον Βασιλέα.

- Σας δίνω την ευχή μου απ’ την Αγιά Σοφιά. Χαίρε στη γη θα έρθει, η άνοιξη ξανά.

- Να με επικαλείστε. Θα βρίσκομαι κοντά σας. Σε κάθε ένα δάκρυ σας. Στον πόνο της καρδιά σας.

- Ευρίσκομαι πάντα δίπλα σας. Είμαι ανάμεσά σας. Κρατείστε στα χείλη την ευχή. Τον Ιησού μεσ’ την καρδιά σας.

- Κρατείστε την αγάπη. Την άγια προσευχή. Πικρία να μην έχετε ποτέ εις την ψυχή.

- Ποτέ μην αδικήσετε κανένα στη ζωή σας. Εμπόδιο θα βρίσκετε αυτόν στην προσευχή σας.

- Ταπείνωση, αγάπη, θυσία, προσευχή. Μ’ αυτά μόνο ο άνθρωπος μπορεί να πορευθεί.

- Σταυρώνω κάθε ένα σας με του Χριστού τη χάρη. Φως του Ιησού να γίνετε. Θείο μαργαριτάρι.

- Να έλκονται οι άνθρωποι από το θείο φως σας. Ν’ αστράφτει η ψυχή. Το φως των οφθαλμών σας.

- Να έρχονται να σας ρωτούν. Γιατί εσύ έτσι λάμπεις; Μην έχεις μέσα σου τον Ιησού; Βγάλε με απ’ το σκοτάδι.

- Βγάλτε απ’ την ψυχή σας τα μπάζα τα πολλά, των αρετών φυτρώστε άνθη τα θεϊκά.

- Μείνετε στρατιώτες του Ιησού Χριστού. Γίνετε της Μητρός του ρόδα του ουρανού.

- Γίνετε άνθη τα’ ουρανού αγγέλοι να θυμιατίζουν, και με την ευωδία σας, τον Κύριο να ραντίζουν.

- Χαίρετε του Ευαγγελισμού, Απόστολοι Κυρίου. Χαίρετε της Μητρός του, τέκνα του Ευαγγελίου. Χαίρε στη γη θ’ ανθίσει ξανά η Ορθοδοξία. «Τω τη Υπερμάχω» θα ψαλεί ξανά στην Παναγία.

- Χαίρετε Χριστιανοί. Χαίρετε κι αγαλιάσθε. Σταυρό όταν κρατείτε, τίποτα μην φοβάστε.

- Αλληλούια, Αλληλούια, Αλληλούια δόξα σοι ο Θεός. Το Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε να λέτε διαρκώς. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω την ευχή μου. Εύχομαι στην Αγιά Σοφιά να είστε εδώ μαζί μου.

 http://geron-nektarios-o-agioritis.blogspot.gr/