ΑΚΡΩΣ ΕΠΕΙΓΟΝ! Ὁ Ἀντιστράτηγος (ἐ. ἀ.) Ν. Ταμουρίδης προειδοποιεῖ τούς Ἕλληνες! Ἡ Ἑλλάδα ἀπειλεῖται ἄμεσα! Νά εἶσθε ἕτοιμοι γιά ὅλα!

Η πολυσυζητημένη και, κατά το μάλλον ή ήττον, έντεχνα σχεδιασμένη »σύγκρουση των πολιτισμών» του Χάντιγκτον, φαίνεται πλέον ότι δομείται και κατατίθεται στην ευρασιατική γεωπολιτική παλαίστρα. Μεγάλο θύμα η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται κυριολεκτικά στο έλεος του σφοδρότερου πολιτικοκοινωνικού κυκλώνα της νεότερης ιστορίας της. Το πρόβλημα της υπερσυγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών έχει καταστεί τόσο δυσεπίλυτο, που απειλεί πλέον άμεσα την κρατική και εθνική υπόσταση της χώρας μας. 

Οι Ευρωπαίοι »σύμμαχοί» μας κοιτάζουν τα του οίκου τους. Άλλοι αναστέλλουν Συνθήκες, κατά το δοκούν, και κλείνουν τα σύνορά τους, άλλοι δέχονται επιλεκτικά μόνο τους μορφωμένους, άλλοι μας κατηγορούν για αδυναμία φρούρησης των συνόρων και μας απειλούν με έξοδο από τη Συνθήκη Σένγκεν. Κινήσεις δήθεν επίλυσης μέσω Τουρκίας αποτυγχάνουν! Και οι ροές συνεχίζουν αμείωτες! 

Οι ντόπιοι κυβερνώντες, σε πλήρη αμηχανία, αιχμάλωτοι των ιδεοληψιών και του ερασιτεχνισμού τους, καθώς και οι λοιποί πολιτικοί σχηματισμοί, δούλοι της ανικανότητάς των, αδυνατούν να αντιδράσουν. 

Κανείς εκ μέρους της πολιτείας δεν μας λέει πόσοι αλλοεθνείς μουσουλμάνοι έχουν μαζευτεί στη ήδη χρεωκοπημένη χώρα μας. Μάλλον φοβούνται ότι, αν μας το πουν, θα τρομάξουμε όλοι μας τόσο, που δεν θα μπορούν να ελέγξουν τον τρόπο αντίδρασής μας! Πάντως το σίγουρο είναι ότι ήδη »τρίζουν τα κόκκαλα» των αγωνιστών και ηρώων της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821 και των Βαλκανικών Αγώνων 1912-13! 

Η Κυβέρνηση, σύμφωνα με αυτά που έχει υπογράψει (δεν ξέρουμε και τι άλλο έχει συμφωνήσει), προσπαθεί να εγκαταστήσει ένα μέρος των ξένων με τη μέθοδο της διασποράς, είτε τοπικά εντός των Αθηνών, είτε σε διάφορα μέρη ανά την επικράτεια. Το τι θα επακολουθήσει αυτής της πολιτικής, χωρίς κανένα σχεδιασμό, ουδείς γνωρίζει. Οι τυχόν αντιστάσεις των ελλήνων πολιτών έχουν πλέον καμφθεί, αφού τα σύγχρονα πλυντήρια εγκεφάλων έχουν φροντίσει να μας καθηλώσουν, εκμεταλλευόμενα τα ευαίσθητα ελληνορθόδοξα αισθήματά μας (τα οποία βέβαια αμφιβάλλω εάν υπάρχουν στις χώρες προέλευσης των αλλοεθνών που πλημμυρίζουν τη χώρα μας). Επιπλέον, ο πρόσφατα ψηφισθείς »αντιρατσιστικός νόμος» αποτρέπει δια του φόβου κάθε εθνική κραυγή αγωνίας! 

Τα μεγάλα, γνωστά σε όλους, ερωτήματα που προκύπτουν είναι: Έναντι ποιας διεθνούς ή εθνικής υποχρέωσης εγκαθίστανται εκατοντάδες χιλιάδες (ίσως και παραπάνω) ξένοι, αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι στην Ελλάδα μας; Γιατί όλοι αυτοί δεν προτιμούν τις πλούσιες ομόθρησκες και ομότροπες χώρες της Μ. Ανατολής; Τι θα γίνει σε λίγο καιρό, όταν στη μητροπολιτική Ελλάδα θα έχουμε περισσότερους Μουσουλμάνους από όσους είχαμε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας; Με ποιο δικαίωμα οι κυβερνώντες, οι οποίοι ψηφίστηκαν από το 22% των εχόντων δικαίωμα ψήφου Ελλήνων κατά τις τελευταίες εκλογές,αλλάζουν την Εθνική και Θρησκευτική σύνθεση της χώρας μας; Ποιον ρώτησαν; 

Το θέμα πλέον έχει καταστεί Υψίστης Εθνικής Ασφαλείας, κι όποιος δεν το βλέπει μακαρίως καθεύδει! Καθεύδει ή στρουθοκαμηλίζει, ως πιστός ακόλουθος είτε της ιδίας αυτού ιδεοληψίας είτε του δήθεν ευρωπαϊκού ανθρωπισμού. Του ψευδεπίγραφου αυτού ανθρωπισμού, ο οποίος ενώ δήθεν νοιάζεται για τους δυστυχείς πρόσφυγες και μετανάστες που γέμισαν τη χώρα μας, δεν τους δέχεται πλέον στη βόρεια Ευρώπη, και επιπλέον δεν δίνει δεκάρα για τους Έλληνες που φτωχοποιήθηκαν και ψάχνουν στα σκουπίδια για το καθημερινό τους φαγητό, για τα εκατομμύρια ανέργους, για τους άστεγους, για τους συμπατριώτες μας που αυτοκτονούν καθημερινά, για την συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου και τις καθημερινές προκλητικές ενέργειες από την Τουρκία. 

Η Ελλάδα απειλείται άμεσα! Πολιτικά λόγω της ανυπαρξίας εθνικού σχεδιασμού, εθνικά λόγω της απεθνικοποίησης, θρησκευτικά λόγω της αποχριστιανοποίησης, κοινωνικά λόγω της διάλυσης της κοινωνικής συνοχής, οικονομικά λόγω της χρεωκοπίας και της ήδη υπάρχουσας υψηλής ανεργίας. 

Τάλαινα πατρίδα! Αιωνίως Ελληνίς, σήμερα κινδυνεύεις από αφελληνισμό! Οι ταγοί σου λύγισαν! Η εθνική μας κυριαρχία -και όχι μόνον- διακυβεύεται! Σύγχρονοι βάρβαροι μας ζητούν και πάλι γη και ύδωρ! Εμείς ενωμένοι διατρανώνουμε: »Θέλουμε την πατρίδα μας Ελληνική κι Ορθόδοξη»! 

Αντιστράτηγος (ε.α) Νικόλαος Ταμουρίδης Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ

ΕΛΛΑΣ ΦΟΡΣ

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Δεν ήλθε η ώρα,δεν το επιτρέπει ακόμα ο Θεός

Εκατομμύρια χρήματα διατίθενται από τους ξένους, για να απομακρύνουν τους Έλληνες από την Ορθόδοξη πίστη και Iστορία τους. 

Αν, όμως, εγκαταλείψουν την πίστη τους, αυτό θα φέρει την καταστροφή τους...

Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι, ακονίζουν τα μαχαίρια, αλλά δεν ήλθε η ώρα, δεν το επιτρέπει ακόμα ο Θεός. Υπομένει ο Θεός. Περιμένει την μετάνοιά μας…

Γέροντας Γεννάδιος, Ακούμια Ρεθύμνου (+1983)

http://proskynitis.blogspot.gr

13.1.2016 Γέροντας Γαβριήλ Αγιορείτης για την Ελλάδα την «καρτα του πολίτη» την Ρωσία και τον Πούτιν

Η ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ «“ἔβλεπα” ὅτι πήγαινε Χάρη μέσα της, ὅπως τήνε κοίταζα ἐγώ»

Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

. Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας. Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση.

. Αὐτή ἡ σπουδαία λειτουργία τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐξομολόγησης (δηλ. ἡ θεραπεία τῶν ψυχολογικῶν τραυμάτων τοῦ ἀνθρώπου), μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Ἅγιο Γέροντα Πορφύριο.

. Διηγεῖται πνευματικό του παιδί: «Ὁ Γέροντας ἔβλεπε μέσα στήν ψυχή τῶν ἀνθρώπων ὅ,τι τοῦ ἀποκάλυπτε ὁ Θεός. Γιά ἕνα γνωστό μου, μοῦ εἶπε: «Βλέπω μέσα στήν ψυχή του, ὄχι πολύ καθαρά, ἕνα κακό πρᾶγμα. Εἶναι τραῦμα, εἶναι παλιό, εἶναι δαιμονικό. Δέν ξέρω τί ἀκριβῶς εἶναι αὐτό. Μπορεῖ ὁ Θεός νά μοῦ τό φανερώσει ἀργότερα». Καί μετά ἀπό μερικές ἑβδομάδες: «Αὐτό τό κακό πρᾶγμα, πού εἶδα στήν ψυχή του, μπορεῖ νά φύγει, ἀλλά μόνο ἄν ἐκεῖνος ἁγιασθεῖ. Μέ τήν ἁγιότητα ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος. Ὅσο ἁμαρτωλός κι ἄν εἶναι, φεύγουν τά ψυχικά τραύματα. Σήμερα οἱ γιατροί τά λένε ψυχασθένειες, ἐνῶ στήν πραγματικότητα εἶναι δαιμονική ἐπίδραση καί ὀφείλεται στίς ἁμαρτίες»[1].

. Μαζί μέ τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του, ὁ ἄνθρωπος ὅταν ἐξομολογεῖται, μετανοεῖ καί διορθώνεται-ἐξαγιάζεται λαμβάνει τήν ἴαση ἀπό τίς πληγές, πού τοῦ προξένησε ὁ πονηρός, ὁ κόσμος καί ἡ δική του ἀμέλεια καί ραθυμία.

. «Δόξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ» παρατηρεῖ ὁ π. Σαράντης Σαράντος, «πού θεσμοθέτησε αὐτόν τόν τρόπο συγχωρήσεως τῶν ἀνθρώπων καί ἐντάξεώς τους στήν ἁγία Ποίμνη τῆς Ἐκκλησίας μας. Δόξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ πού ἔδειξε καί ἀδιάκοπα δείχνει τό ἄμετρο ἔλεός Του καί προετοιμάζει τό φθαρτό πλάσμα του στήν αἰώνια προσωπική ἐπικοινωνία μαζί Του, ξεκινώντας ἀπό τό λυτρωτικό διάλογο τῆς ἱερᾶς ἐξομολογήσεως.

. Ἄνθρωποι στιγματισμένοι μέ ἠθικά, ψυχολογικά, νευρολογικά, κοινωνικά, συζυγικά καί οἰκογενειακά ἤ ἄλλα προσωπικά προβλήματα θεραπεύονται καί προοδευτικά ἑτοιμάζονται γιά νά συμμετάσχουν στή νέα ἀπέραντη οἰκογένεια τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν»[2]. Ἡ θεραπευτική ἐνέργεια τοῦ μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως ἀγκαλιάζει ὁλόκληρη τήν ψυχοσωματική ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου.

. «Τήν ὥρα πού τά λές στόν ἐξομολόγο» δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, «ἔρχεται ἡ Θεία Χάρη καί σέ ἀπαλλάσει ἀπ᾽ ὅλα τά ἄσχημα βιώματα καί τίς πληγές καί τά ψυχικά τραύματα καί τίς ἐνοχές, διότι, τήν ὥρα πού τά λές, ὁ ἐξομολόγος εὔχεται θερμά στόν Κύριο γιά τήν ἀπαλλαγή σου»[3]. Ὑπάρχουν καταστάσεις, πού ζεῖ ὁ ἄνθρωπος ἤ «συμπεριφορές» στίς ὁποῖες ὑποδουλώνεται, καί οἱ ὁποῖες ὁφείλονται σέ τραύματα τῆς ἐμβρυϊκῆς ἤ παιδικῆς του ἡλικίας.

. «Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει πάρει μέσα του καί τά βιώματα τῶν γονέων του καί εἰδικά τῆς μητέρας»[4]. Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού «ἀκτινοβολεῖται» ἀπό τόν πνευματικό, στήν διάρκεια μιᾶς Γενικῆς Ἐξομολόγησης, ἐπουλώνει αὐτές τίς ἀνοιχτές αἱμορροοῦσες πληγές.

. «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση», ὅπως ἀποκαλοῦσε ὁ ὅσιος Γέροντας, τήν ἀνωτέρω διαδικασία τῆς Γενικῆς ἐξομολόγησης, εἶναι αὐτή, πού ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή ψυχοθεραπεία. Ἐξωτερικά ἡ Γενική Ἐξομολόγηση, ὅπως τήν περιγράφει ὁ Γέροντας, μοιάζει μέ τήν ψυχανάλυση. Στήν πραγματικότητα εἶναι κάτι πάρα πολύ ἀνώτερο καί ἀποτελεσματικότερο. Στήν «κοσμική ψυχανάλυση» γίνεται μία ἀναμόχλευση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, χωρίς ὅμως δυνατότητα θεραπείας. Εἶναι μία «ἀτέλειωτη κουβέντα» πού δέν ὁδηγεῖ πουθενά, ἀλλά ἀντίθετα μπορεῖ καί νά βλάψει.

. Διά τῆς «κοσμικῆς ψυχανάλυσης» γίνεται καί ζημία, ἀφοῦ ὅταν κανείς:

α) θυμᾶται τό παρελθόν καί

β) ἀσχολεῖται μέ τά ὄνειρα(καί τά δύο αὐτά οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς ἀπαγορεύουν νά τά κάνουμε) δέν κάνει τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά ἀνακατεύει τόν βοῦρκο. Σάν ἀποτέλεσμα ἔχουμε τό θόλωμα τῆς ψυχῆς καί τήν ἀνάδοση δυσωδῶν ἀναθυμιάσεων, πού μολύνουν ἀκόμη περισσότερο τόν ἄνθρωπο.

. Ἡ Γενική Ἐξομολόγηση ὅμως, ἐπειδή διοχετεύει τήν θεραπευτική Χάρη, στό συνειδητό καί τό ἀσυνείδητο τοῦ ἀνθρώπου, ἐνεργεῖ σάν μία «θεία ψυχανάλυση καί ψυχοθεραπεία ἀληθινή».

. Ὁ π. Πορφύριος ἀναφέρει τέτοιες περιπτώσεις θεραπείας διά τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης.

. Γιά μία κυρία πού τήν ἐξομολόγησε ἔλεγε: «Τήν παρακολουθοῦσα (τήν ὥρα πού τήν ἐξομολογοῦσε) μέσα στήν ψυχή της κι “ἔβλεπα” ὅτι πήγαινε Χάρη μέσα της, ὅπως τήνε κοίταζα ἐγώ»[5].

. Ὁ πνευματικός ὅταν εὔχεται ἐκπέμπει ἀκτίνες θείας Χάρης πού θεραπεύουν τόν ἐξομολογούμενο. «Ὅλοι οἱ πνευματικοί, οἱ ἐξομολόγοι, ἔχουν αὐτήν τήν χάρη» ἔλεγε ὁ Γέροντας «κι ὅταν εὔχονται, τήν ἐκπέμπουν ὡς ἀγωγοί»[6].

Συμβούλευε κάποτε πνευματικό του παιδί τά ἑξῆς: «Νά γίνεται, παιδί μου, κατά καιρούς στή ζωή μας καί μιά γενική ἐξομολόγηση, διότι διάφορα ψυχολογικά τραύματα ἤ διάφορα σοβαρά συμβάντα μᾶς δημιουργοῦν σωματικές ἀσθένειες. Στήν ἐξομολόγηση νά μή λέμε μόνο τά ἁμαρτήματά μας ἀλλά καί τούς διάφορους λογισμούς, π.χ. φόβου, λύπης, χαρᾶς, στενοχώριας πού περνᾶμε ἀπό διάφορα γεγονότα ἤ συμβάντα, ὅπως σεισμούς, θανάτους , γάμους, ὀλιγοπιστίες κ.λ.π.»[7]

ΠΗΓΗ: agiapsychanalysi.blogspot.gr

[1] Κωνσταντίνου Γιαννιτσιώτη, «Κοντά στον γέροντα Πορφύριο». Έκδοση Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Αθήναι, 1995, σελ. 122

[2] Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου, ἐφημερίου Ἱ. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου, 
Περί ἐξομολογήσεως, http://www.orthros.org/Greek/Keimena/K-PeriExomologisews.htm

[3] Βίος καί Λόγοι Ζ΄, σελ. 370.

[4] Βίος καί Λόγοι Ζ΄, σελ. 369.

[5] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄,σελ. 371.

[6] Βίος καί Λόγοι, Ζ΄,σελ. 372.

[7] Ἀναστασίου Τζαβάρα, Ἀναμνήσεις ἀπὸ τὸν γέροντα Πορφύριο, Ἀθήνα 2001, σελ. 141.

Αυτοί κρατάνε την Ελλάδα, αυτοί θα την σηκώσουν πάλι ψηλά, στην θέση που της αξίζει

Ναί λοιπόν, ζώ σ’ αυτήν την χώρα.

Μ’ αυτούς τούς τόσο διαφορετικούς, απο εμένα τουλάχιστον, ανθρώπους, πολιτικούς, παράγοντες και τηλεπερσόνες.

Ποτέ στην ζωή μου, δέν είχα σε υπόληψη, τούς έξυπνους, τούς σπουδασμένους, τούς λαοφιλείς, η τού επώνυμους.

Άλλωστε αυτοί είναι που καθημερινά, καταστρέφουν ότι αγγίζω κι’ ότι αγαπώ.

Την ιστορία μας, την γλυκειά Πόλη, την αγαπημένη Σμύρνη, το χιλιόχρονο Βυζάντιο, την πίστη, την ψυχή την παλληκαριά τελικά, του να είσαι Έλληνας.

Σέβομαι και αποζητώ, τούς απλούς, τούς αμόρφωτους, τους ταπεινούς και τίς καθαρές καρδιές.

Αυτοί μας λείπουν, αυτοί μας βαστάνε.

Λόγω αυτών, υπάρχουμε ακόμα.

Είναι τόσο εύκολο να καταλάβετε τούς σκάρτους, τούς δήθεν.

Θα τούς βλέπετε παντού, θα έχουν γνώμη γι όλα, θα έχουν εξουσία, θα παίζεται παντού η μουσική τους, ή η όποια τέχνη τους, αλλά αυτά που θα λένε η θα κάνουν, δεν θα σας χαρίζουν ούτε μια στιγμή χαράς, κατάνυξης η ευλογίας.

Δεν θα σας ξεκολήσουν στιγμή, απο το χώμα.

Εκεί σας θέλουν, για να άρχουν στον «λαό», στο «κοινό» τους.

«Δείχνουν νικητές κι’ είναι νικημένοι, δείχνουν ζωντανοί κι’ είναι πεθαμένοι».

Οί άλλοι τώρα, αυτοί που απέχουν η τούς απέχουν σκοπίμως, είναι αυτοί που πρέπει να ψάξετε, για να αναπαυθείτε κοντά τους.

Για να τούς μιμηθείτε, να τούς καταλάβετε και να τους αγαπήσετε.

Αυτοί κρατάνε την Ελλάδα, αυτοί θα την σηκώσουν πάλι ψηλά, στην θέση που της αξίζει.

Να δώσει ο Θεός να το ζήσω κι’ εγώ κοντά τους.

Κοντά στήν κρυφή τους μεγαλοσύνη, την υγειή αβεβαιότητα τους και την ύστατη ταπείνωση μπροστά, στην μητέρα πατρίδα.

Ζεί η Ελλάδα και θα ζεί, κόντρα στούς άφρονες ηγέτες και εφιάλτες, γιατί έχει απο γεννησημιού της, αγκαλιάσει το αληθινό όνειρο.

Έχει ανδρωθεί, με το Θείο γάλα.

Έχει προδοθει, έχει πονέσει και πονάει ακόμη. «Δέν υπάρχει αγάπη, δίχως πόνο»

Ο Θεός μαζί μας λοιπόν, κι’ εμείς μικρά παιδιά, στήν απλωμένη ζεστή αγκαλιά Του.

Και οι στρατιές τών αγγέλων Του, ας δείξουν για λίγο και σ’ εμάς τούς ολιγόπιστους, τα γλυκά, νικητήρια και αποφασισμένα, πρόσωπά τους.

Αμήν, Αμήν, Αμήν!

Σταμάτης Σπανουδάκης

https://oikohouse.wordpress.com

Μην αναγάγουμε τα θέματα της σωτηρίας μας, σε μόδα

"'Οστις αγαπά τας αφορμάς και τας αιτίας των παθών, αυτός άκων και μη βουλόμενος υπάρχει υποχείριος και δεδουλωμένος εις τα πάθη· και όστις μισεί τας ιδίας αυτού αμαρτίας, εξομολογείται αυτάς, και συγχωρείται.

Είναι αδύνατον ν' αφήση τις άλλως την συνήθειαν της αμαρτίας, ειμή εάν αποκτήση έχθραν προς αυτήν· και αδύνατον να επιτύχη της αφέσεως των αμαρτιών αυτού, εάν δεν εξμολογηθή αυτάς· διότι η μεν έχθρα της αμαρτίας είναι ένδειξις αληθούς ταπεινώσεως, η δε εξομολόγησις έδειξις αληθούς κατανύξεως, ήτις προκύπτει εις την καρδίαν από αισχύνην.

Εάν δεν μισήσωμεν τα μέμψεως άξια έργα, δεν δυνάμεθα να αισθανθώμεν την δυσωδίαν της ενεργείας αυτών. Έως ότου δεν απορρίψεις εκ της ψυχής σου τα άτοπα πάθη, δεν θέλεις γνωρίσει πόση και οποία αισχύνη και εντροπή σε περικαλύπτει..."

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

"Ασκητικά"

Ο Άγιος μιλά ξεκάθαρα, μιλά την γλώσσα της Αλήθειας.

Οι καιροί μας είναι καιροί παραλογισμού, παρερμηνειών, σκοταδισμού, αμετανοησίας.

Προβάλεται η Αλήθεια ως οπισθοδρομικιά και πεπερασμένη.

Προβάλεται το σκότος ως φως· η παραφύσιν ζωή ως προοδευτική, "cool", ανθρώπινη, φυσιολογική.

Κυριαρχεί η νοοτροπία του όχλου παντού.

Μόδα στα ρούχα, στα φαγητά, στα μαλλιά, στα σπορ, στον τρόπου που μιλάμε·

παντού το ζητούμενο είναι όχι το όμορφο, το ορθό, το γνήσιο, το αληθές αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη αποδοχή.

Ζούμε σε καιρούς όπου ο όχλος αναδεικνύει και "σωτήρες".

"Φωστήρες" που "αναπαύουν" τους ανθρώπους όμως δεν τους οδηγούν στην Αλήθεια.

"Χριστιανούς" χωρίς Χριστό.

"Άνθρωποι της Εκκλησίας", χωρίς εκκλησιαστικό φρόνημα, χωρίς υπακοή.

Ανέκαθεν υπήρχαν και υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που η μοναδική τους "αρετή" είναι να βλέπουνε την αρετή των άλλων ως ατόπημα, αιτία κατάκρισής τους, ευκαιρία να τους ονομάσουν ζηλωτές, ακραίους, υποκριτές· χωρίς οι ίδιοι να συνειδητοποιούν ότι κατακρίνουν αδελφούς, ιεροκατηγορούν πολλές φορές· χωρίς μετάνοια, μόνο με το αίσθημα της έπαρσης και της αλαζονείας των πολλών.

Αρκούνται σε έναν χριστιανισμό χωρίς άσκηση, σε μία πίστη χωρίς θέρμη· αναγάγοντας την αιτία της σωτηρίας τους σε ένα σύνολο φιλανθρωπικών δράσεων, και όχι στην μετάνοια, την καλλιέργεια των αρετών, την μυστηριακή ζωή δηλαδή την ζωή που ελκύει την Χάρη Του.

Και έτσι επαναπαυόμενοι στην πλάνη των παθών, βλέπουνε τους λόγους περί μετανοίας και άσκησης περιττούς, βλέπουνε την πρόταση ζωής της Εκκλησίας μας ως αυστηρή, δύσκολη, άσκοπη.

Κάνουνε δόγμα τους το βόλεμά τους, όποιο κι αν είναι αυτό...

Αντί λοιπόν να βλέπουμε ποιος μιλά, να διαβάζουμε προσεκτικά και να ακούμε τί ακριβώς λέει και υποστηρίζει.

Να σκεφτόμαστε, να ερευνούμε με νου ταπεινό προτού αποδεχτούμε τον λόγο του άλλου.

Διότι καταντήσαμε να ακούμε τους μωρούς και να πετροβολούμε τους σοφούς, ν' αποδεχόμαστε τους δειλούς και να απαξιώνουμε τους τολμηρούς, να αποθεώνουμε τους εμπαθείς επειδή είναι "in" και να υποβιβάζουμε τους Θεοφόρους Πατέρες που ενώ είναι οι γνήσιοι εκφραστές της θεάρεστης ζωής, χαρακτηρίζονται συντηρητικοί και "μη επίκαιροι".

Όλοι αμαρτωλοί είμαστε όμως υπάρχει ο δρόμος της επιστροφής.

Ο Άγιος Ισαάκ μας τον δείχνει ξεκάθαρα μιας και οι Πατέρες μας είναι ξεκάθαροι με όλα αυτά τα θέματα. Το "Ναι" τους είναι "Ναι" και το "Όχι" τους είναι "Όχι". Δεν έχουν μισόλογα, δεν φοβούνται μήπως δεν είναι αρεστοί στους ακροατές τους. Γιατί τους αγαπούν. Και αυτός που αγαπά θέλει την σωτηρία των άλλων· δεν θέλει τις φιλοφρονήσεις τους, δεν θέλει οπαδούς, όχλο που δεν σκέφτεται. Δεν φοβάται το μικρό ποίμνιο, δεν φοβάται την απόρριψη, δεν τρέμει την αμφισβήτηση. Είναι γαλήνιος ακόμα και την ώρα που ο όχλος τον κατηγορεί, τον σταυρώνει στο βωμό της μόδας, του βολέματος, του φανατισμού.

Χωρίς μετάνοια και ταπείνωση, δεν μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει την Αλήθεια. Θα είναι μπροστά του, θα την ακούει, αλλά δεν θα την βλέπει, δεν θα την εννοεί διότι η καρδιά του ποθεί την αυτοδικαίωσή της.

Θα του μιλάς για τον Χριστό και αυτός θα ακούει χρυσό· θα του μιλάς για μετάνοια και αυτός θα παθαίνει άνοια...

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

imverias

ΤΑΞΙΔΙ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΣΤΗΝ ΓΗ

. Μᾶς ἔχει στείλει ὁ Θεός-Πατέρας μας διακοπὲς στὴ γῆ, ὅπου ξενοδοχούμαστε στὰ σπίτια ἢ στὰ ξενδοχεῖα ποὺ ἐμεῖς ἔχουμε ἐπιλέξει. Καὶ ὡς Θεός-Πατέρας ποὺ μεριμνᾶ γιὰ ὅλες μας τὶς ἀνάγκες φρόντισε καὶ γιὰ τὶς διακοπές μας καὶ μάλιστα μᾶς ἐφοδίασε μὲ ἀγαθά, ὥστε νὰ μὴν μᾶς λείψει τίποτα καὶ νὰ τὶς ἀπολαύσουμε μὲ τὸν καλύτερο τρόπο, ἀρκεῖ ἐμεῖς νὰ κάνουμε σωστὴ χρήση αὐτῶν τῶν ἐφοδίων καὶ νὰ ἐκμεταλλευθοῦμε σωστὰ τὸ χρόνο τοῦ ταξιδιοῦ μας.

. Ἡ γέννησή μας στὴ γῆ σηματοδότησε τὴν ἀρχὴ τοῦ ταξιδιοῦ τῶν διακοπῶν μας. Ἡ χαρά τους, ὅμως, δὲν πρέπει νὰ μᾶς κάνει νὰ λησμονήσουμε, ὅτι αὐτὲς κάποτε θὰ τελειώσουν ἀναπόφευκτα καὶ ὅτι θὰ ἐπιστρέψουμε σίγουρα στὴν Ἰθάκη μας, ποὺ εἶναι ἡ πατρίδα μας τῶν οὐρανῶν. Ὁ χρόνος ποὺ θὰ διαρκέσουν οἱ διακοπές μας δὲν ἔχει ὁρισθεῖ, ἀλλὰ καὶ δὲν εἶναι συγκεκριμένος ὁ ἴδιος γιὰ ὅλους μας. Ἐμεῖς ἔχουμε ἐπιθυμία καὶ εὐχόμαστε νὰ εἶναι μακρύς, ποτὲ ὅμως δὲν εἶναι ἀτελεύτητος. Βλέπει ὁ Θεὸς ἂν ζοῦμε τὶς διακοπές μας σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά Του καὶ ἀνάλογα μᾶς βγάζει τὸ εἰσιτήριο τῆς ἐπιστροφῆς. Ἂν στὶς διακοπές μας αὐτὲς ὀφελούμαστε καὶ ὀφελοῦμε τοὺς ἄλλους μὲ τὴ συμπεριφορά μας τότε ὁ χρόνος τῶν διακοπῶν μπορεῖ νὰ ἐπεκταθεῖ, ἀλλὰ μετὰ βεβαιότητος κάποτε θὰ τελειώσει. Καὶ ὅταν τελειώσει θὰ πρέπει νὰ παρουσιασθοῦμε στὸ δωρεοδότη μας Θεό-Πατέρα καὶ νὰ τοῦ διηγηθοῦμε τὶς ἐμπειρίες μας ἀπὸ τὸ ταξίδι μας στὴ γῆ, αὐτὲς ποὺ ἀποκτήσαμε μὲ τὴ δική του εὐλογία καὶ τὰ δικά του ἔξοδα καὶ ἀνάλογα νὰ ἐπιβραβευθοῦμε ἢ νὰ τιμωρηθοῦμε.

. Συνήθως οἱ ἄνθρωποι τῶν διακοπῶν ἐπισκέπτονται διαφορα ὄμορφα μέρη, βγάζουν φωτογραφίες γιὰ νὰ θυμοῦνται τὸ ταξίδι τους καὶ προσπαθοῦν νὰ ρουφήξουν ὅσο περισσότερο μποροῦν τὸ νέκταρ τῆς ὀμορφιᾶς ποὺ ἀντικρίζουν. Οἱ ταξιδιῶτες ἐκμεταλλεύονται τὸ χρόνο τους, ἀφοῦ αὐτὸς πάντοτε εἶναι περιορισμένος, γιὰ νὰ δοῦν, νὰ ἐπισκεφθοῦν ἀξιοθέατα, καταβάλλοντας γι’ αὐτὰ σωματικὸ κόπο, νὰ γευθοῦν ἐξωτικὲς γεύσεις, νὰ ἀπολαύσουν τὸ μεγαλεῖο τῆς δημιουργίας καὶ νὰ γεμίσουν τὴν καρδιά τους μὲ ἡδονὲς ἀνεξίτηλες ἀπὸ τὴ συναναστροφή τους μὲ ἄλλους ἀνθρώπους, στοὺς ὁποίους κενώνουν τὸν πλοῦτο τῆς καρδιᾶς τους, αὐτὸν ποὺ τοὺς ἔδωσε πρὶν ἀπὸ τὸ ταξίδι τους ὁ Θεός μας. Ὑπάρχουν, βέβαια, καὶ οἱ ρέμπελοι ταξιδιῶτες, ποὺ στὶς διακοπές τους ἐπιζητοῦν τὴν κραιπάλη, τὴ μέθη, τὴν ἀσωτία, τὸν ὕπνο, τὴ μιζέρια, τὴ σπατάλη τοῦ πλούτου τους σὲ ἀνώφελες καὶ βλαβερὲς συναναστροφές, αὐτὲς ποὺ τοὺς ὁδηγοῦν ἀπὸ τὶς πρῶτες ἡμέρες τῶν διακοπῶν τους σὲ χοιροστάσια, ὅπου μετὰ τὴν κατασπατάλιση τοῦ πατρικοῦ πλούτου ἀναγκάζονται νὰ ζήσουν τὸ ὑπόλοιπο διάστημα τῶν γήϊνων διακοπῶν τους τρώγοντας τὰ ξυλοκέρατα τῆς ἁμαρτίας.

. Καὶ γιὰ τοὺς πρώτους καὶ γιὰ τοὺς δεύτερους ταξιδιῶτες ὁ χρόνος τῶν διακοπῶν τελείωνει καὶ μάλιστα σύντομα. Ὅταν κάποτε ἔλθει τὸ εἰσιτήριο τῆς ἐπιστροφῆς δὲν μποροῦμε νὰ μὴν τὸ ἀποδεχθοῦμε, οὔτε τότε νὰ καταβάλλουμε προσπάθειες νὰ κερδίσουμε τὸ χαμένο χρόνο,γιὰ νὰ ἔχουμε στὸ γυρισμό μας νὰ διηγηθοῦμε περιστατικὰ εὐχάριστα στὸ Μεγάλο μας Ἀφεντικό.

. Ὅλο τὸ χρόνο τῶν γήϊνων διακοπῶν μας ὀφείλουμε νὰ ὁμολογοῦμε καθημερινὰ τὸ λόγο τοῦ Παύλου: «Ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β´ Κορ. ϛ´ 2). Τὸ σήμερα εἶναι δικό μας, αὔριο πιθανὸν νὰ λάβουμε τὸ εἰσιτήριο τῆς ἐπιστροφῆς μας. Σήμερα εἶναι ἡμέρα σωτηρίας μας, ἡμέρα εὐφρόσυνη, ὅπου μποροῦμε νὰ ζήσουμε τὶς διακοπές μας μὲ τὸν καλύτερο τρόπο. Μὴν βλέπουμε γύρω πῶς σπαταλοῦν τὸ χρόνο τῶν διακοπῶν τους οἱ ἄλλοι. Δὲν εἶναι παράδειγμα οἱ γύρω μας, ἀφοῦ ὅπως μᾶς λέει πάλι ὁ Παῦλος, ἰδίως γιὰ τὶς ἡμέρες μας, «πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός» (Ῥωμ. γ´ 12). Ὁ κόσμος καί ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα ἔχουν λησμονήσει τὸν Θεό-Πατέρα μας καὶ ζοῦν τὶς διακοπές τους μέσα σὲ ἕνα κλῖμα ταραχῆς, συγχύσεως, διαπληκτισμῶν, διχοστασίας, ἀγωνίας, ἀστάθειας καί ἀβεβαιότητας. Μίση, ἔχθρες, φιλονικεῖες, συγκρούσεις, μισαλλοδοξίες, ἀλληλοεπιβουλές, ἀντιπαλότητες, ὀξύτητες καί ἀντιπαραθέσεις κυριαρχοῦν στὶς διαπροσωπικές τους σχέσεις μαζὶ μὲ ἀνεξέλεγκτες σαρκικὲς πτώσεις, λόγῳ τῆς ἐλευθεριάζουσας ζωῆς τους.

. Σὲ παγκόσμια κλίμακα ὅλοι οἱ ταξιδιῶτες παρατηροῦμε ἀναστατώσεις, πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις, ἐξοντώσεις καὶ σφαγιασμοὺς ὁμάδων ἀνθρώπων, καὶ μάλιστα Χριστιανῶν, πράξεις βίας, βιασμῶν καί ἀπανθρωπιᾶς σὲ ἄωρα κορίτσια καὶ σὲ γυναῖκες, ληστεῖες, διαρρήξεις καὶ κλοπὲς καὶ κάθε εἴδους ἀνομία καὶ παρανομία. Βλέπουμε ἐπίσης ὅτι ρέπουμε περισσότερο στὸ «παρὰ φύσιν» παρὰ στὸ «ὑπὲρ φύσιν». Ἀγαποῦμε τὴ φιληδονία περισσότερο ἀπὸ τὴ φιλοθεΐα. Καὶ ἡ ἀκόρεστη φιληδονία μᾶς ἔχει ὁδηγήσει στὴν παρὰ φύσιν ἀσέλγεια, τὴν ὁποία μάλιστα δεχόμαστε ὡς φυσιολογική, τὴν ἐπιβραβεύουμε καὶ ὡς νόμιμη ἑκούσια ἢ ἀκούσια τὴ χειροκροτοῦμε, χωρὶς νὰ βλέπουμε πόσο ὁ Θεός μας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπό Του ἀπὸ αὐτὴ καὶ ἀπὸ ἐμᾶς.

. Στὸ ταξιδιωτικό μας περιβάλλον διαπιστώνουμε ἐπίσης ὅτι εἶναι σπάνιο εἶδος ἡ ἀγάπη, ἡ φιλαδελφία, ἡ ὁμόνοια, ἡ ὁμοψυχία, ἡ ἀδελφοσύνη, ἡ ἀλληλεγγύη καὶ ὁ ἀλληλοσεβασμός. Ἀκόμη καὶ μέσα στὶς σύγχρονες ταξιδιωτικὲς οἰκογένειες δὲν βρίσκουμε εὔκολα αὐτὸ τὸ πολύτιμο καὶ πανεύοσμο ἄνθος τῆς ἀγάπης. Καὶ ὅλα αὐτὰ γιατί νὰ συμβαίνουν; Ἁπλούστατα, γιατὶ ἀπουσιάζει ὁ Χριστός, ὁ πρόξενος, χρηματοδότης καὶ πράκτορας τοῦ ταξιδιοῦ ὅλων μας. Καὶ ὅταν ἀπουσιάζει ὁ Θεὸς εἶναι παρὼν ὁ μισόθεος δαίμονας. Αὐτὸς ποὺ ζητάει νὰ καταστρέψει τὸ ταξίδι τῶν διακοπῶν μας στὴ γῆ. Αὐτὸς ποὺ ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ γκρεμίσει τὸ οἰκοδόμημα τῆς ψυχῆς μας χωρὶς νὰ χρησιμοποιήσει μπουλντόζες, καὶ τὸ πετυχαίνει. Λένε ὅτι αὐτὸς ὁ παμπόνηρος γκρεμίζει χρησιμοποιώντας μόνο τρία μικρὰ ἀντικείμενα, μία βελόνα, ἕνα πάπλωμα καὶ μία σφυρίχτρα. Μὲ τὴ βελόνα κεντρίζει τὸ σοβαρὸ ταξιδιώτη μέχρι νὰ τὸν ρίξει στὴν ἁμαρτία. Κατόπιν τοῦ δίνει τὸ πάπλωμα, γιὰ νὰ τὸν σκεπάσει περιστασιακά, ὥστε νὰ μὴν γίνει ἀντιληπτὴ ἡ πτώση του ἀπὸ τοὺς συνταξιῶτες του. Στὸ τέλος, ὅμως, χρησιμοποιεῖ τὴ σφυρίχτρα καὶ διαπομπεύει αὐτοὺς ποὺ ἔχει τυλίξει στὰ δίχτυα του.

. Ἂν καθημερινὰ στὸ χρόνο τῶν διακοπῶν μας σκεφτόμαστε τὸν λόγο πάλι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «ὁ καιρὸς συνεσταλμένος ἐστιν» (Α´ Κορ. ζ´ 29), δηλαδὴ ὁ χρόνος τοῦ ταξιδιοῦ μας εἶναι πολὺ λίγος, τότε θὰ προσπαθούσαμε νὰ ἀποκτήσουμε καλὲς ἀναμνήσεις, γιὰ νὰ τὶς διηγηθοῦμε στὸν Κύριό μας. Ἡ ἐξαγορὰ τοῦ χρόνου μας, ὅπως τὴν ὀνομάζει ὁ Παῦλος εἶναι ἀπαραίτητη, γιατὶ «αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν» (Ἐφεσ. ε´ 15). Βέβαια, οἱ ἡμέρες αὐτὲς καθ’ ἑαυτὲς δὲν εἶναι καλὲς ἢ κακές, ἀγαθὲς ἢ πονηρές, οὔτε τὰ πράγματα εἶναι αὐτὰ καθ’ ἑαυτὰ ἀγαθὰ ἢ πονηρά, ἀλλὰ ὁ ἄνθρωπος τὰ καθιστᾶ ἀγαθὰ ἢ πονηρά. Μὲ ἄλλα λόγια ἐμεῖς μὲ τοὺς λογισμούς μας, τὶς ἐπιθυμίες μας, τὶς πράξεις μας καθιστοῦμε τὶς ἡμέρες τοῦ ταξιδιοῦ μας ἀγαθὲς ἢ πονηρές.

. Βρισκόμαστε σέ χρόνο περατώσεως τῶν διακοπῶν μας στὴ γῆ. Ἴσως ὅλων μας. Καὶ αὐτῶν ποὺ κάνουν διακοπὲς στὴ χώρα μας καὶ αὐτῶν ποὺ κάνουν διακοπὲς σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς γῆς μας. Ἐξαγοράζουμε τὸν ὑπόλοιπο χρόνο τοῦ ταξιδιοῦ μας σωστά; Εἴμαστε δημιουργικοὶ στὴ θέση πού κατέχουμε; Προσευχόμαστε στὸν Θεό-Πατέρα, ἀφοῦ μόνοι δὲν λύνουμε τὰ προβλήματά μας; Ἔχουμε τὴν ἐπιθυμία νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ θεῖο θέλημα χρησιμοποιώντας σωστὰ τὰ χαρίσματα ποὺ Ἐκεῖνος μᾶς ἔδωσε, τὸ νοῦν δηλαδὴ καὶ τὴν ἐλευθερία, ὥστε νὰ διακρίνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό, τὸ φῶς ἀπὸ τὸ σκοτάδι, τὴ ζωὴ ἀπὸ τὸ θάνατο;

. Εἶναι καιρὸς πρὶν τὴν ἐπιστροφή μας νὰ ξεχωρίσουμε τὰ ἄνω, τὰ πνευματικά, τὰ ἐπουράνια, αὐτὰ ποὺ μὲ χαρὰ θὰ διηγηθοῦμε στὸν Θεό-Πατέρας μας, ἀπὸ τὰ ἐπίγεια, τὰ ὑλικά, ἀπὸ τὰ ἀνάξια λόγου πράγματα, τὰ μισητὰ ἀπὸ τὸν Θεό μας. Εἶναι καιρὸς νὰ ἐννοήσουμε «τὸ βραχὺ τῆς ζωῆς», τὸ πόσον ἐγγὺς εἶναι τὸ τέλος τῶν διακοπῶν μας καὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὴ ματαιότητα τῶν ἐγκοσμίων πραγμάτων καὶ τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιδιώξεων.

. Εἶναι καιρός νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὅλα τὰ ἐπίγεια, τὰ πλούτη, τὰ ἀξιώματα, ἡ δόξα, ἡ καλοπέραση εἶναι «σκιᾶς ἀσθενέστερα καὶ ὀνείρων ἀπατηλότερα» καὶ τίποτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἱκανοποιήσει τὶς μεταφυσικές μας ἀνησυχίες, τίποτα δὲν εἶνα ἄξιο διηγήσεως στὸ Θεό-Πατέρας μας μετὰ τὸ τέλος τοῦ γήϊνου ταξιδιοῦ μας. «Στῶμεν, λοιπόν, καλῶς, στῶμεν μετὰ φόβου» καὶ ἐκμεταλλευόμενοι σωστὰ τὸν ὑπόλοιπο χρόνο τοῦ ταξιδιοῦ μας ἂς ζήσουμε τὸ σήμερα σύμφωνα μὲ τὸ θεῖο θέλημα, ἀφοῦ, «ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐσπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β´ Κορ. ϛ´ 2). Καλὴ ἐπιστροφὴ στὴν οὐράνια πατρίδα!

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,

Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

https://christianvivliografia.wordpress.com

Η μετάνοια είναι μία πνευματική άνοιξη

Το γεγονός το αφηγήθηκε μία εθελόντρια αδελφή νοσοκόμα 

και συνέβη στο παλαιό νοσοκομείο των Πατρών, στον “Άγιο Ανδρέα”. 

Είπε:

“Περί το 1968-69 έκανα την πρακτική μου εξάσκηση στο παλαιό νοσοκομείο των Πατρών που βρισκόταν κοντά στο κάστρο. Η κατάσταση βέβαια ήταν θλιβερή από κτιριακής πλευράς, παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που λιγοστού νοσηλευτικού προσωπικού και των γιατρών. Εμείς οι εθελόντριες βοηθούσαμε όσο μπορούσαμε τις μόνιμες αδελφές και συγχρόνως εξασκούμεθα.

Ένα απόγευμα του Δεκαπενταύγουστου , καθώς μπήκα στον θάλαμο των γυναικών (με 25-30 κρεβάτια!), είδα μία μεσόκοπη γυναίκα να πηγαίνει παραπατώντας προς το κρεβάτι της και ίσα που πρόλαβε να πέσει επάνω του ημιλιπόθυμη και κατάχλωμη. Ξεσκέπαστη και μισόγυμνη δεν είχε το κουράγιο να τραβήξει το σεντόνι επάνω της!

Την πλησίασα, την σκέπασα και στεκόμουν από πάνω της κοιτώντας το χλωμό πρόσωπό της που ήταν ιδρωμένο. Την είχε περιλούσει κρύος ιδρώτας! Φαινόταν αρχοντική και όμορφη γυναίκα. Πλησίασα στο αυτί της και την ρώτησα αν θέλει να την βοηθήσω σε κάτι. Αντί για απάντηση, άπλωσε το χέρι της και μου έβαλε με κόπο μέσα στη φούχτα μου ένα τσαλακωμένο κιτρινωπό χαρτί, χωρίς να ανοίξει τα μάτια της. Μόνο μου ψιθύρισε:

- Σας παρακαλώ, διαβάστε το μου!

Ξεδιπλώνω το χαρτάκι και τι να δω! Ήταν ένα κομμένο φύλλο, προφανώς από κάποια “Σύνοψη” ή “Ωρολόγιο” και επάνω ήταν τυπωμένος ο πεντηκοστός ψαλμός, ο ψαλμός της μετανοίας, το “ Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου…” !

Άρχισα χαμηλόφωνα να της τον διαβάζω κοντά στο αυτί της: “ Ἐλέησον μέ, ὁΘεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σουἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου…”. Καθώς προχωρούσα το διάβασμα, πρόσεξα με συγκίνηση πως από τα κλειστά μάτια της έτρεχαν δάκρυα, που κατρακυλούσαν κι έβρεχαν το μαξιλάρι της.

Όταν τελείωσα, άνοιξε τα μάτια της, είχε λίγο συνέλθει , και με έκπληξη είδα δυο γαλάζια παιδικά μάτια κατακάθαρα και λαμπερά να με κοιτάζουν ήρεμα και ταπεινά. Αμέσως δε, χωρίς δυσκολία, άρχισε να μου λέει με μεγάλη συντριβή:

- Αδελφή, είμαι πολύ αμαρτωλή! Είχα κέντρο διασκεδάσεως και… καταλαβαίνετε. Όμως μετάνοιωσα ειλικρινά. Δεν ξέρω όμως αν ο Θεός με συγχώρησε.

Τότε την ρώτησα:

- Εξομολογηθήκατε; Κοινωνήσατε;

Μου απάντησε καταφατικά. Τότε με μια θεία παρόρμηση που είχα εκείνη τη στιγμή της είπα με όση πίστη διέθετε η νεανική μου ψυχή, αλλά και με όσα είχα διαβάσει στο ιερό Ευαγγέλιο:

- Και βέβαια σας συγχώρησε ο Χριστός! Η άφεση σας δόθηκε μέσα στο Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως. Μην αμφιβάλετε για το έλεος του Θεού.

Έπρεπε να υπήρχε ο τρόπος να αποθανατιστούν οι λάμψεις της χαράς που φάνηκαν μέσα στα γαλάζια μάτια της. Χαρά, χαρά, πλημμύρα χαράς! Συγκινήθηκα και της είπα, ενώ ακουγόταν από το εκκλησάκι του αγίου Χαραλάμπους η Παράκληση της Παναγίας:

- Κάνετε υπομονή, να γίνετε καλά και να πάτε να ψάλλετε κι εσείς στην Εκκλησία.

Μου απάντησε ήρεμα και ξεκάθαρα:

- Δεν πρόκειται να ζήσω. Το γνωρίζω. Έχω καρκίνο σε όλη την κοιλιά. Θα πάω να ψάλω επάνω, στην Εκκλησία τ’ Ουρανού!

Το είπε τόσο ειρηνικά, σχεδόν χαρούμενα , ώστε με εξέπληξε.

Πράγματι, όταν πήγα στο νοσοκομείο την επομένη εβδομάδα, το κρεβάτι της ήταν άδειο! Είχε τόση συντριβή και τόση μετάνοια , ώστε δεν αμφιβάλει κανείς πως θα βρήκε έλεος από Εκείνον, που θυσιάστηκε για να σώσει τον κάθε αμαρτωλό. Η ομορφιά της μετανοίας αυτής της γυναίκας έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου...” 

Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ουράνια μηνύματα

Θαυμαστά γεγονότα»

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣΔΩΡΙΔΑ 2009

http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με

http://stratisandriotis.blogspot.gr

«ΔΕΝ ΕΦΕΞΕ ΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»

«Ακούστε με λοιπόν κι εμένα τον ταπεινό κι ελάχιστο μοναχό και μη με καταφρονήσετε σαν αμαθή και αγράμματο. Ανοίξτε τα μάτια της ψυχής σας και δείτε τι υπάρχει πέρα απ’ αυτή τη ζωή. Οι άνθρωποι του κόσμου αγαπάνε τον κόσμο επειδή δε γνώρισαν ακόμη την πίκρα του. Ακόμη είναι τυφλοί στη ψυχή και δε βλέπουν τι κρύβεται μέσα σ’ αυτή την προσωρινή χαρά. Δεν ήρθε σ’ αυτούς το νοητό φως· ακόμη δεν έφεξε η μέρα σωτηρίας…».

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ

Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ

(1897–1959)

[Γέροντος Ιωσήφ:

«Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας»,

Επιστολή ΛΗ΄ (38η), σελ. 233–234.

Έκδοσις Ιερά Μονή Φιλοθέου,

Άγιον Όρος, 19924.]

http://toeilhtarion.blogspot.gr

Το χτύπημα της πόρτας...

Μια σκοτεινή νύχτα, έπιασε μια καταιγίδα κάποιον στον δρόμο.

Χτυπάει την πρώτη πόρτα που συναντά.

- Ανοίξτε μου σας παρακαλώ να γλυτώσω από τούτο το κακό.

- Α, δεν μπορώ, λέει μια αυστηρή φωνή από μέσα, εγώ είμαι η «Δικαιοσύνη». Είσαι άξιος της τιμωρίας αυτής. Δικαίως έρχεται στο κεφάλι σου. Εγώ την έστειλα!

Χτυπάει κι άλλη πόρτα παρακεί…

- Άνοιξε μου, λέει, να προφυλαχτώ.

- Εδώ μένει η «Αλήθεια», λέει μια φωνή από μέσα! Ποτέ δεν σου άρεσε η συντροφιά μου. Πώς με θυμήθηκες τώρα;

Κι ο ταλαίπωρος άνθρωπος προχώρησε απελπισμένος.

Χτυπάει τρίτη πόρτα τώρα.

- Άνοιξε μου σε παρακαλώ. Ποιος κάθεται εδώ;

- Το «Έλεος», απαντά μια πρόθυμη φωνή από μέσα και την ίδια στιγμή η πόρτα ανοίγει. Πέρασε μέσα φίλε μου, του λέει, τόσο καιρό σε περίμενα! Φόρεσε αυτά τα καθαρά, καινούργια ρούχα, για σένα τα έχω, ξεκουράσου τώρα!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ!!!

Αλήθεια όμως, εμείς έχουμε μετάνοια, ταπείνωση, εξομολογούμαστε τα λάθη μας, πλησιάζουμε την Θεία Κοινωνία, τον ίδιο τον Θεό για να ζητήσουμε συγχώρεση και προστασία και να ξεκουραστούμε κοντά Του, στην στοργική αγκαλιά Του;

ΠΟΘΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ;

Ας ρωτήσουμε τους εαυτούς μας. Εκείνος μας περιμένει…

http://orthognosia.blogspot.gr

Το ΝΑΤΟ τρέμει στην επαλήθευση των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ¨ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη¨

Τι και αν πέρασαν μερικές δεκαετίες. Οι Πατέρες της Εκκλησίας πληροφορήθηκαν από πριν πνευματοκίνητα αυτά τα γεγονότα που έρχονται και σήμερα απασχολούν την επικαιρότητα.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ο Αγιορείτης 

«Αλλοίμονο στα κράτη του Βορρά ».

Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός

¨ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.¨ 

¨Το ΝΑΤΟ κατηγόρησε την Ρωσία ότι σχεδιάζει πυρηνικό πλήγμα εναντίον της Σουηδίας

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ σε έκθεσή του, υποστηρίζει ότι η Ρωσία κατά την διάρκεια των στρατιωτικών ασκήσεων μεγάλης κλίμακας, υλοποίησε προσομοίωση πιθανών πυρηνικών βομβαρδισμών των χωρών μελών και εταίρων του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης και της Σουηδίας .

Η ετήσια έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg υποστηρίζει ότι ο αριθμός των ασκήσεων από το ρωσικό στρατό έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ σε κάποιες από αυτές υλοποιούνται τρομακτικά σενάρια με χρήση πυρηνικών όπλων, γράφει σε άρθρο του το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.

4 Φεβρουαρίου 2016, 8:38 μμ

Η Σουηδία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Δανία και η Ισλανδία δεσμεύτηκαν τον Απρίλιο, μέσω αμυντική συμφωνίας να αυξήσουν την στρατιωτική συνεργασία τους σε περιφερειακά θέματα άμυνας, ανέφερε και το πρακτορείο ειδήσεων Reuters. 

Επίσης οι χώρες αυτές δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά αναμένεται να ενταχθούν στο κοντινό μέλλον .

Οι αποκαλούμενες χώρες του Βορρά , ενεπλάκησαν σε μία αντιπαράθεση που πιθανόν να μην τους αφορά στο αρχικό στάδιο, και η οποία αφορά τεράστια ενεργειακά και γεωπολιτικά συμφέροντα.¨ πηγή pentapostagma.gr/2016/

ΤΕΛΙΚΑ ποιο θα είναι το μέλλον των Βορείων χωρών; 

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

¨Ένα πρωινό πριν αρκετά χρόνια , καθώς καθόταν ο γέροντας στο προαύλιο του κελιού με πέντε –έξι επισκέπτες – προσκυνητές , είπε ξαφνικά :

«Αλλοίμονο στα κράτη του Βορρά ». 

Ένας από τους παρευρισκόμενους ρώτησε με περιέργεια : «Θα πέσει φτώχεια εκεί γέροντα ;» , επειδή μιλούσαν για την οικονομική κατάσταση στον κόσμο . «Φωτιά θα πέσει απ΄ τον ουρανό», απάντησε ο γέροντας . Επειδή ακόμα ήταν η εποχή του ψυχρού πολέμου ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Ε.Σ.Σ.Δ , ρώτησε ένας άλλος : «Θα γίνει παγκόσμιος πόλεμος; Θα χτυπήσει το ΝΑΤΟ τους Πολωνούς , τους Τσεχοσλοβάκους και τους Λευκορώσους και τους Γερμανούς οι Ρώσοι ; » .

Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι του και είπε : «Όλοι θα παρατήσουν τους Ρώσους και θα πάνε με τους Εβραίους της Αμερικής . Οι Ρώσοι θα τους κάψουν »

Παϊσίου Μοναχού Προφητείες & Διδαχές , Σελ: 443 

ΓΈΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ

Απόσπασμα από την γνωστή προφητεία-ποίημα του Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού 

Με μιας θα ανάψη η φωτιά από μικρή αιτία

κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.

Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία

και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.

Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη

Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνη.

Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη

ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη. 

Μετά από αυτά που γίνονται και πρόκειται να γίνουν είναι δυνατόν να μην τρέμουν οι ΝΑΤΟΙΚΟΊ και όλη η ανθρωπότητα.

Πρώτη φορά στα χρονικά έχουν βγει τόσοι στρατηγικοί πύραυλοι στην επιφάνεια της γης κοντά σε σύνορα χωρών.

ΓΙΑΤΙ βγαίνουν άραγε;

Για να χρησιμοποιηθούν και να κάψουν την ΑΜΑΡΤΙΑ;

Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ να κάνει το ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση 

ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ

http://lithosfotos.blogspot.gr

Έρχεται η Ανάσταση του Ελληνισμού μέσα από τα Γεγονότα Μόρφου Νεόφυτος

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝ ΟΨΕΙ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ: Στα Προπύλαια την Κυριακή θα στριμώχνονται οι ΑΓΓΕΛΟΙ

Είναι μεσημέρι προς απόγευμα του Σαββάτου. Έχω βάλλει το πληκτρολόγιο στα γόνατα και προσπαθώ να γράψω αυτό που μου μεταφέρθηκε πριν από λίγο και σχετίζεται με την συγκέντρωση διαμαρτυρίας –ομολογίας που θα γίνει στα Προπύλαια την Κυριακή για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες.

Τόσο καιρό προσπαθούσα να έρθω σε επικοινωνία με ένα γεροντάκι που ασκητεύει σε μια ανεμοδαρμένη βραχώδη απόληξη των Κυκλάδων και δεν μπορούσα.

Ο λόγος που τον ήθελα ήταν να τον ρωτήσω αν πήρε το πακετάκι με τα μελισσοκέρια που του έστειλα.

Το τηλέφωνο του Γέροντα μάλλον ήταν κομμένο και έτσι παρεκάλεσα ένα βοσκό που έχει ποιμνιοστάσιο κοντά του να πάει με το κινητό στο ασκητήριο του για να τον βρει και να επικοινωνήσω μαζί του.

Με αυτόν τον τρόπο η επικοινωνία με το Γέροντα τελικά έγινε.

Ούτε καν πρόλαβα να του βάλλω ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ …

Ο Γέροντας με ρώτησε…

-Ευλογημένε θα πάς το απόγευμα της Κυριακής στα Προπύλαια;

– Γέροντα είμαι κρυωμένος και θα δω τον καιρό.

-κρυωμένος –ξε κρυωμένος φρόντισε να πάς και μάλιστα νωρίς γιατί θα έχει τόσο πολύ κόσμο για να βρεις μάλιστα και καμιά γωνιά να μην σε φυσάει.

-και εσύ Γέροντα που ξέρεις που θα έχει τόσο κόσμο;

– παιδάκι μου ξέρεις πόσα ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ θα είναι παρατεταγμένα μαζί με την ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ από τα μαρμάρινα σκαλοπάτια της Συγκλήτου μέχρι την πλατεία Κλαυθμώνος;

ΩΠΑ είπα μέσα μου, κάτι θα είδε ο Γέροντας και δεν τον διέκοψα με ανόητες ερωτήσεις ,αφήνοντας τον να συνεχίσει.

-αυτή η συγκέντρωση θα είναι και η τελευταία ομολογιακή συγκέντρωση των ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ πριν τις εξελίξεις και τα γεγονότα που έρχονται.

-ΜΕΤΑ θα ακολουθήσουν άλλες συγκεντρώσεις.

-βλέπεις , μέχρι σήμερα οι Πιστοί δίναμε εξετάσεις ομολογιακές γυμνασίου-λυκείου, τώρα θα πάμε για εξετάσεις Πανεπιστημίου.

ΚΑΙ γελώντας μου είπε…

-Να γιατί και η συγκέντρωση αυτή γίνεται στα σκαλοπάτια του Πανεπιστημίου των Αθηνών.

Ακολούθησε σιωπή εκ μέρους μου γιατί έμεινα εμβρόντητος και με πολλές απορίες.

Το μόνο που τον ρώτησα ήταν.

-Τα κεράκια από το μελισσοκέρι τα παραλάβατε ;

– τα έλαβα και σε ευχαριστώ και όλα θα ανάψουν για την Ελλάδα μας που τα έχει απόλυτη ανάγκη τούτες τις στιγμές.

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

http://akouei.blogspot.gr