.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«ΔΕΝ ΕΦΕΞΕ ΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»



«Ακούστε με λοιπόν κι εμένα τον ταπεινό κι ελάχιστο μοναχό και μη με καταφρονήσετε σαν αμαθή και αγράμματο. Ανοίξτε τα μάτια της ψυχής σας και δείτε τι υπάρχει πέρα απ’ αυτή τη ζωή. Οι άνθρωποι του κόσμου αγαπάνε τον κόσμο επειδή δε γνώρισαν ακόμη την πίκρα του. Ακόμη είναι τυφλοί στη ψυχή και δε βλέπουν τι κρύβεται μέσα σ’ αυτή την προσωρινή χαρά. Δεν ήρθε σ’ αυτούς το νοητό φως· ακόμη δεν έφεξε η μέρα σωτηρίας…».


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ
Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ
(1897–1959)

[Γέροντος Ιωσήφ:
«Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας»,
Επιστολή ΛΗ΄ (38η), σελ. 233–234.
Έκδοσις Ιερά Μονή Φιλοθέου,
Άγιον Όρος, 19924.]

Ετικέτες ,