Ανοικτή επιστολή προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο

Προς

την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα,

Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και

Οικουμενικόν Πατριάρχην

κ. Βαρθολομαίον

Ευλογείτε Παναγιώτατε,

Χάριν συντομείας και απλότητος, προσπερνώ τις διάφορες ψυχρές τυπολογικές και κουραστικές εισαγωγές, και περνώ κατ΄ευθείαν στο ουσιώδες.

Δράττομαι από τους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού όπως το οτι «ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος» (Ματθ. κγ΄ 11), το οτι «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί [...] πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε» (Ματθ. κγ΄ 8), καθώς και απο την εντολή του Αγίου Πνεύματος δια γραφίδος Αγίου Αποστόλου Παύλου οτι ιδίως οι μεταξύ μας σχέσεις πρέπει να είναι «ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ Θεοῦ» (Β΄ Κορ. α΄ 12), και τολμώ να ζητήσω την θεολογική σας αυθεντία σε κάτι το οποίον αδυνατώ να κατανοήσω.

Λαμβάνω λοιπόν ως πρώτο δεδομένο οτι αίρεσις απωλείας είναι «ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία» (Ματθ. ε΄ 18) παρεκκλήσεως εκ του νόμου, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Την ιδία εντολή λαμβάνουμε εκ του Αγίου Πνεύματος δια της γραφίδος των Αγίων Αποστόλων, διαβάζοντας «κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε» (Β΄ Θεσ. β΄ 15), «στήκετε ἐν τῇ πίστει» (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13), «τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο» (Β΄ Τιμ. β΄ 16), κοκ. Την ιδία εντολή επαναλαμβάνει το Άγιον Πνεύμα δια των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων όπως ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας ο οποίος μας εντέλλει οτι «ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται», ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο οποίος μας εντέλλει οτι «οὐ μικρόν ἐν τοῖς περί Θεοῦ τό παραμικρόν», ο Άγιος Φώτιος ο Μέγας ο οποίος μας εντέλλει οτι «τα περί Πίστεως, όπου αν παρεκκλίνη ολίγον κανείς, αμαρτάνει αμαρτίαν προς θάνατον», ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ο οποίος μας εντέλλει οτι «πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα ἤ πράσσων κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ φθορὰν προβάτου κατεργαζόμενος», κοκ.

Λαμβάνω ως δεύτερο δεδομένο την κατεγνωσμένη παναίρεση του Οικουμενισμού.Και είναι κατεγνωσμένη όχι επειδή το λέγω εγώ, αλλά επειδή είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες λαϊκούς Πανεπιστημιακούς Έλληνες και ξένους θεολόγους. Είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες Πανεπιστημιακούς Έλληνες και ξένους ιερείς και αρχιερείς θεολόγους. 

Είναι κατεγνωσμένη από δεκάδες χιλιάδες Έλληνες και ξένους κληρικούς και μοναχούς. Είναι κατεγνωσμένη απο δεκάδες Καθηγουμένους και μοναστικές αδελφότητες εντός και εκτός Αγίου Όρους, αλλά και εκτός Ελλάδος όπως είναι η Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά. Είναι ακόμη και Συνοδικά κατεγνωσμένη, από την εν τη Νέα Υόρκη Σύνοδο των Αποδήμων Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας, του 1983.

Μερικά ενδεικτικά ονόματα εγκρίτων Ελλήνων θεολόγων οι οποίοι καταγιγνώσκουν την Παναίρεση του Οικουμενισμού, είναι ο Σεβ. Μητ. Πειραιώς π. Σεραφείμ, ο Σεβ. Μητ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας π. Αμβρόσιος, ο Σεβ. Μητ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου π. Ιερόθεος, ο Προηγούμενος Ἱεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου, ο Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος, ο Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, ο Πρωτοπ. π. Θεόδωρος Ζήσης, ο Πρωτοπ. Γεώργιος Μεταλληνός, ο Δημήτριος Τσελεγγίδης, ο Κυριάκος Κυριαζόπουλος, ο Γεώργιος Καραλής, ο Ιωάννης Κορναράκης, ο μακαριστός κορυφαίος θεολόγος και ομολογητής της Πίστεως Νικόλαος Σωτηρόπουλος, κα.

Πολύ πιο σημαντικό όμως είναι, οτι η Παναίρεσις του Οικουμενισμού έχει καταγνωσθεί από ασκητές και Γέροντες του Αγίου Όρους, οι οποίοι περνώντας από το αιματηρό στάδιο της Καθάρσεως της καρδίας, έφθασαν στο πολυπόθητο στάδιο του Φωτισμού, και λουσμένοι εν τη Θεία Χάριτι, βρίσκονται σε διαρκή κοινωνία με τον Άγιον Πνεύμα.

Τέτοιοι κεκοιμημένοι Θεοφόροι ήσαν Άγιοι Πατέρες, όπως ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ο Ομολογητής, ο Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόισκι, ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, ο Άγιος Νικόλαος Αχρίδος, ο Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός, ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης, ο Γέρων Σοφρώνιος Σαχάρωφ του Έσσεξ, ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης, ο Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης, ο Γέρων Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, ο Γέρων Αμφιλόχιος Μακρής, ο Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος, ο Γέρων Σεραφείμ Ρόουζ, ο π. Αρσένιος Μπόκα ο θαυματουργός, και πολλοί άλλοι, τα ονόματα των οποίων είναι γνωστά στο Πανελλήνιο για τον οσιακό τους βίο και το Χαρισματικό τους πνεύμα.

Τέτοιοι Φωτισμένοι και Χαριτωμένοι Πατέρες είναι όμως και οι εν ζωή Αγιορείτες ασκητές και Γέροντες όπως ο Γέρων Γαβριήλ Αγιορείτης, ο Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης της Αριζόνα, ο Γέρων Ευθύμιος Καψαλιώτης, ο Γέρων Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης, ο Γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης, και εκατοντάδες άλλοι Γέροντες και ασκητές Σκητιώτες, Κελλιώτες, Καλυβίτες, Καρουλιώτες, Καυσοκαλυβίτες, Κατουνακιώτες, Κερασιώτες, Καψαλιώτες, Προβατιώτες, κοκ, οι οποίοι έχουν καταγνώσει την Παναίρεση του Οικουμενισμού.

Λαμβάνω ως τρίτο δεδομένο το οτι οι διάφοροι αιρετικοί Μονοφυσίτες, οι οποίοι είναι κατεγνωσμένοι και καταδικασμένοι ως αιρετικοί απο την Δ΄ εν Χαλκηδόνι Οικουμενική Σύνοδο του 451 μΧ, και από την Ε΄ εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενική Σύνοδο του 553 μΧ, δεν έχουν μέχρι σήμερα αποκηρύξει τις αιρέσεις των. 

Παρομοίως, ούτε οι αιρετικοί Παπικοί έχουν αποκηρύξει τις αιρέσεις των όπως το Φιλιόκβε, οι οποίες είναι κατεγνωσμένες και καταδικασμένες απο πλείστες Συνόδους, όπως αυτές του 867, του 879, 1009, του 1054, του 1341, του 1347, του 1351, του 1440, του 1441, του 1443, του 1450, του 1484, του 1722, του 1727, του 1838, του 1848, του 1895, κοκ.

Λαμβάνω ώς τέταρτο δεδομένο την Αγιοπνευματική αλήθεια του επί Μεγάλου Φωτίου ΙΕ΄ Ιερού Κανόνος της εν Κωνσταντινουπόλει ΑΒ Ιεράς Συνόδου του 861 μΧ. Ο εν λόγω Ιερός Κανών καταλήγει με τις λέξεις «ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι». Απο την τελευταία αυτή φράση του εν λόγω Ιερού Κανόνος φαίνεται ξεκάθαρα οτι εκείνος ο οποίος εισάγει σχίσμα είς την Εκκλησία, είναι ο αρχιερεύς εκείνος ο οποίος κηρύττει γυμνή τη κεφαλή μια κατεγνωσμένη αίρεσι.

Λαμβάνω ως πέμπτο δεδομένο τον Αγιοπνευματικό λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Ιερού Χρυσοστόμου, προς εκείνους οι οποίοι με τις αιρετικές διδασκαλίες και τις πράξεις τους γίνονται ηθικοί αυτουργοί και αιτία για σχίσματα και διαιρέσεις στην Εκκλησία, ότι «ουδέ αίμα μαρτυρίου ταύτην δύνασθαι εξαλείφειν την αμαρτίαν».

Με την δική μου λοιπόν σκοτισμένη διάνοια, και βάσει των πέντε συντόμως εκτιθεμένων δεδομένων, σκέπτομαι ότι ένας οποιοσδήποτε «Χριστιανός» ο οποίος όχι απλά φλερτάρει, αλλά εισάγει δυναμικά θεολογικές και δογματικές καινοτομίες και αλλαγές, δείχνει ότι δεν φοβάται ούτε την άμεση κρίση που θα υποστεί απο τον ίδιο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό αμέσως μετά τον θάνατό του, ούτε έχει τον φόβο της αιωνίου κολάσεως. Συνεπώς, δείχνει οτι δεν πιστεύει ούτε στην Κρίση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ούτε οτι υπάρχει αιώνια απώλεια. Άρα στην ουσία, αρνείται τον ίδιο τον Χριστό. Διότι πώς γίνεται να πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεανθρώπου και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά να μην φοβάσαι καθόλου τις συνέπειες για τις οποίες μας έχει ο ίδιος μιλήσει; Είναι οξύμωρο. Είναι άτοπο. 

Δεν γίνεται.

Σας παρακαλώ λοιπόν να με διαφωτίστε με την δική σας διάνοια, και να μου εξηγήστε γιατί ένας «Χριστιανός» ποδοπατά τόσο ατρόμητα την δισχιλιετή παραδοθείσα Πίστη; 

Τι δείχνει αυτό για τον «Χριστιανό» αυτόν; Διότι με την δική μου σκοτισμένη επαναλαμβάνω διάνοια, επτά μόνον ερμηνείες μπορώ να σκεφθώ, για ποιόν λόγο μπορεί κάποιος είναι τόσο ατρόμητος απέναντι στις συνέπειες μιας τέτοιας Αποστασίας:

Είναι συνειδητά ένας άπιστος τυχοδιώκτης, και τότε φυσικά, εφόσον δεν πιστεύει σε τίποτε εκ της Πίστεως, δεν φοβάται και τίποτε εκ των συνεπειών

Του επιβάλλουν να προδώσει τον Χριστό, εκβιάζοντας και απειλώντας τον με οικονομικά σκάνδαλα, καταγεγραμμένες σαρκικές αμαρτίες ή ακόμη και με φρικτό βασανισμό και θάνατο. Είναι δηλαδή δειλός και ολιγόπιστος και δεν μπορεί να υπακούσει στο «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα» (Ματθ. ι΄ 28)

Βρίσκεται σε βαθειά δαιμονική πλάνη, και πιστεύοντας ότι βρίσκεται στον κόσμο ως ένας δεύτερος «Χριστός», νομίζει ότι έχει την νομιμότητα να ανακαινεί την Ορθόδοξο Πίστη

Έχει τόσο βαθειά πλανηθεί από Εωσφορική υπερηφάνεια, όπου μπροστά στην αυτάρεσκη ιδέα ότι θα μείνει στην αιωνιότητα ως ο «Άγιος» ο οποίος συνετέλεσε στην «ένωση» των «Χριστιανών» ή των «Εκκλησιών», ξέχασε ότι ανέκαθεν η Εκκλησία ήτο Μια και αδιαίρετος, ότι οι Χριστιανοί ήσαν ανέκαθεν ενωμένοι και λέγονται Ορθόδοξοι, και ότι αναμένουν και τους αιρετικούς να μετανοήσουν απο τα είδωλα (τον ψευδο-Χριστό), να ξαναγίνουν Χριστιανοί, και να επιστρέψουν στην μοναδική Εκκλησία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την Ορθοδοξία. Η υπερηφάνεια τον τυφλώνει τόσο πολύ, που δεν δύναται να δει ότι αντί για Άγιος, ήδη διαγράφεται στην συνείδηση των Χριστιανών ως άλλος ένας υπερήφανος, πλανεμένος και μελλοντικώς τυμπανιαίος Βέκκος.

Έχει πέσει στην παγίδα του Πονηρού και ακολουθεί μια δαιμονική ψευδο-αγάπη. Ξέχασε την σωτηριολογική αγάπη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού η οποία έχει ως προϋπόθεση την Αλήθεια, και έτσι νομίζει ότι ξεπέρασε την άπειρη αγάπη του Θεού. 

Ο Πονηρός τον ξεγέλασε ώστε να νομίζει ότι αγάπη είναι το να χαϊδεύεις τα αυτιά ενός τυφλού που περπατά προς τον γκρεμό, και έτσι, πιστεύει οτι όσοι δεν κάνουν το ίδιο, δεν έχουν αγάπη. Ξέχασε ότι πραγματική αγάπη είναι να έχεις αγωνία για την ψυχή του πλανεμένου αιρετικού, και γι΄ αυτό τον ελέγχεις αυστηρά. Δεν μπορεί πλέον να δει οτι το χάϊδεμα των αυτιών δεν είναι αγάπη, αλλά άλλη μια γλυκιά εξαπάτηση του Πονηρού.

Βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία του Εωσφόρου, και εργάζεται συνειδητά για να πλήξει όσο περισσότερο προλαβαίνει την Εκκλησία του Χριστού, ετοιμάζοντας την Πανθρησκεία του τελικού Αντιχρίστου. Είναι δηλαδή εις εκ των πολλών μικρών αντιχρίστων της Αποκαλύψεως και συνειδητός μισητής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Γνωρίζει και άλλες, κρυφές πηγές της Πίστεως, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με αυτές τις οποίες γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, βάσει των οποίων νέων πηγών επιτρέπεται και αιτιολογείται πλήρως η κάθε είδους Αποστασία. 

Γνωρίζει δηλαδή πηγές πέραν της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως, πέραν των 49 βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης, των Ιερών Κανόνων (Αποστολικών, Συνοδικών, Πατερικών), και των Πατερικών κειμένων (θεολογικά, λόγοι, ασκητικά, επιστολές, ερμηνείες, αναλύσεις, προφητείες, κοκ).

Και επειδή Παναγιώτατε ίσως να δυσκολεύεσθε να πιστέψετε οτι μπορεί να υπάρχουν ανάμεσά μας σήμερα τέτοιοι «Χριστιανοί», οι οποίοι να τολμούν να ασεβούν με τόση «ανεξήγητη» αδιαφορία, θα σας αναφέρω μερικές, ανώνυμες πάντα, περιπτώσεις.

Εσείς θα καταλάβετε. Είναι αδελφοί μας Οικουμενισταί οι οποίοι εργάζονται για την ένωσι Χριστιανισμού και αιρέσεων κατά τις προσταγές του Π.Σ.Ε., και οι οποίοι, κατά παράβασιν της Καινής Διαθήκης, της Ιεράς Παραδόσεως, των Ιερών Κανόνων και των Αγιοπατερικών διδασκαλιών και εντολών…

… επιτρέπουν σε αιρετικούς να παρευρίσκονται μέσα σε Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς

… παρευρίσκονται οι ίδιοι (και έτσι συμμετέχουν) σε ναούς και τελετές αιρετικών

… αναγνωρίζουν τις αιρέσεις ως Χριστιανούς, ως Εκκλησίες και ως Σώμα Χριστού

… αναγνωρίζουν Βάπτισμα, Ιερωσύνη και σωτηρία στους αιρετικούς

… αναγνωρίζουν τα είδωλα του Πονηρού (αιρέσεις και θρησκείες) ως οδούς σωτηρίας

… χαρακτηρίζουν ως «αγίες» τις διάφορες Εωσφορικές πλάνες (βλ. «Άγιο Κοράνι»)

… κηρύττουν περί διηρημένης Εκκλησίας, κλάδων, πνευμόνων, κοκ

… κάνουν δηλώσεις περί ανάγκης ενώσεως των «Εκκλησιών»

… κηρύττουν οτι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός γεννήθηκε «ατελής και αμαρτωλός»

… «μυρώνονται» πνεύμα δαιμονικό από αιρετικούς

… συμπροσεύχονται με αιρετικούς Μονοφυσίτες

… συμπροσεύχονται με αιρετικούς Παπικούς

… συμπροσεύχονται με διαφόρους αιρετικούς Προτεστάντες

… επιτρέπουν μεικτούς γάμους μεταξύ Χριστιανών και αιρετικών

… από κοινού με αιρετικούς, τελούν Αγιασμούς (βλ. Θεοφάνεια)

… από κοινού με αιρετικούς, τελούν Μυστήρια (βλ. Βαπτίσεις)

… από κοινού με αιρετικούς, τελούν τελετές (βλ. ευλογία Βασιλόπ.)

… επιτρέπουν σε αιρετικούς να προσκυνούν την Αγία Τράπεζα

… ψάλλουν Πολυχρόνια στον αρχηγό των αιρετικών Παπικών

… υποδέχονται τον αρχηγό των αιρετικών Παπικών με το «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»

… βαπτίζουν ώς αλαζονία, την δογματική αλήθεια οτι μόνον η Ορθοδοξία είναι η Μία. Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία

… κάθε τί υγιώς Ορθόδοξο το βαπτίζουν «σούπερ-Ορθόδοξο», «αλαζονικό», «φανατισμένο», «υπερ-ζηλωτικό», κοκ

… διώκουν, καθαιρούν και αφορίζουν κάθε Χριστιανό που ευλαβείται την Ορθοδοξία και αγαπά τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό

… και γενικά κάνουν οτι περνά από το χέρι τους για να προωθήσουν την συγχώνευση της Εκκλησίας μέσα εις την παναίρεση του Οικουμενισμού, υποκρινόμενοι μάλιστα ότι τάχα δεν γνωρίζουν τίποτε. Και ενώ για παράδειγμα ομολογούν ορθώς, ότι για να αποδεχθεί η Εκκλησία στους κόλπους της μια αιρετική ομάδα, πρέπει αυτοί να αποκηρύξουν τις αιρέσεις των, εντούτοις υπογράφουν οτι έχουμε κοινή πίστη με τους Μονοφυσίτες, χωρίς αυτοί να έχουν αποκηρύξει καμία τους αίρεση. Υποκρίνονται και προσπαθούν με δόλο να εξαπατήσουν τους αδελφούς των. Από τι πνεύμα μπορεί να εμφορείται ένας τέτοιος «Χριστιανός», ο οποίος ενώ δια στόματος κραυγάζει «φυλάττομεν την Ορθοδοξίαν», με το δε χέρι του υπογράφει προδοσίες κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού; Πνεύμα δαιμονικό δείχνει και όχι Άγιο. Έτσι δεν είναι;Τί λέτε Παναγιώτατε;

Και περιγράφοντας την θλιβερά τραγική αυτή κατάσταση, έρχεται ακουσίως στο νού ο λόγος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. ζ΄ 16). Επαλληθεύεται η διαχρονική αλήθεια περί του μην εμπιστεύεσθαι τα λόγια αλλά τα έργα, διότι ακόμη και ο ίδιος ο τελικός Αντίχριστος της Αποκαλύψεως θα ομιλεί Χριστιανικά, αλλά θα εργάζεται εναντίον του Θεού.

Και επειδή Παναγιώτατε ίσως σας κούρασα με το μακροσκελές του κειμένου, αλλά σίγουρα με το αγράμματο και ακαλλιέργητο του λόγου μου, συνοψίζω τις αγωνίες μουσε μια ερώτηση, την οποία ελπίζω να απαντήσετε:

Τι μας δείχνει για την πίστη του και τον πραγματικό σκοπό του, ένας «ποιμένας» και δει «αρχιερεύς», ο οποίος αδιαφορεί παντελώς, τόσο για τις διαχρονικά ρητές εντολές της Πίστεως, όσο και για τις βαρύτατες συνέπειες για τις οποίες ξεκάθαρα μας προειδοποιεί ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός; Είναι απλά ένας άπιστος τυχοδιώκτης; 

Είναι ολιγόπιστος και δειλός; Έχει πλανηθεί σε μια από τις άπειρες παγίδες του Πονηρού; Είναι συνειδητά αντίχριστος; Υπάρχουν και άλλες, κρυφές πηγές της Πίστεως;

Θα με ενδιέφερε πάρα πολύ να μάθω την θέση σας Παναγιώτατε. Θα αναμένω την απάντησή σας με αγωνία.

Μετά φόβου Θεού

Ιωάννης Μακαρούνης

http://www.katanixis.gr/

Νέα ορθόδοξη κοινότητα ιδρύθηκε στην Αγγλία [ s.m. δείτε κλάψτε και πάρτε το απόφαση]

Την ίδρυση της νέας Ελληνορθόδοξης κοινότητας στο Άσφορντ της κομητείας του Κεντ στη νοτιοανατολική Αγγλία σφράγισε η πρώτη θεία λειτουργία και εκδήλωση στον τοπικό Ιερό Ναό Ιησού Χριστού την περασμένη Κυριακή, παρουσία πλήθους κόσμου, του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας και του Υπάτου Αρμοστή της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι περίπου 120 οικογένειες που σύστησαν την οργανωμένη κοινότητα έχουν εξασφαλίσει τη χρήση του συγκεκριμένου ναού που ανήκει στην Εκκλησία της Αγγλίας, έχοντας ως σκοπό να αποτελέσει το κέντρο των δραστηριοτήτων τους.

Ο Πρόεδρος της κοινότητας Ιερόλεμος Κάρυος χαρακτήρισε στο σύντομο χαιρετισμό του την ίδρυση της ορθόδοξης κοινότητας «ένα μακρινό όνειρο που έγινε πραγματικότητα υπό την καθοδήγηση και τις πατρικές συμβουλές» του Σεβασμιοτάτου κ.Γρηγορίου.

«Το όραμα όλων μας στην Επιτροπή είναι η κοινότητας μας να προοδεύσει και με την αγάπη ως πιστών, την εθελοντική προσφορά, με την αμέριστη συμπαράστασή σας, με την ηθική και οικονομική στήριξή σας, να δημιουργήσουμε και το σχολείο για το καλό των παιδιών και των εγγόνων μας», συμπλήρωσε ο κ. Κάρυος.

Ο Σεβασμιότατος πρωτοστάτησε της θείας λειτουργίας και ηγήθηκε της τελετής. Του απονεμήθηκε, όπως επίσης στον Ύπατο Αρμοστή Ευριπίδη Ευρυβιάδη και στον Επίσκοπο του Ντόβερ αναμνηστική πλακέτα από την κοινότητα του Άσφορντ.

Εν μέσω χειροκροτημάτων και συγκίνησης ο κ. Ευρυβιάδης επέδωσε στους αρμόδιους μια κυπριακή σημαία για χρήση στις μελλοντικές τελετές τους.

Παρόντες ήταν περίπου 200 πιστοί, τοπικοί δημοτικοί σύμβουλοι και οι Αγγλικανοί ιερείς του ναού.

ΚΥΠΕ/Αθ.Γκαβός

Φωτογραφίες: Δώρος Παρτασίδης

scripta manent ευχαριστώ την Χρύσα για το άρθρο

https://scripta---manent.blogspot.gr

Ανακωχή ή συμφιλίωση…

Διάβασα προσφάτως, ότι κάποτε μια βασανισμένη μάνα, από εκείνες που ο πόνος δεν έκανε ποτέ ανακωχή μαζί τους, με αυτά τα βαθιά και φωτεινά μάτια, πλησίασε τον άγιο Παίσιο, και με παράπονο του είπε, «Γέροντα έρχονται στιγμές που δεν αντέχω άλλο και τότε λέω: Χριστέ μου, κάνε μια μικρή διακοπή και ύστερα ας ξαναρχίσουν τα βάσανα...» Αυτή η φράση, η κραυγή ουσιαστικά αυτής της γυναίκας αισθάνομαι ότι εκφράζει την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Όλοι μας, ζητάμε μια παύση στις ταλαιπωρίες του βίου μας. Να πάρουμε μια ανάσα, να σηκώσουμε λιγάκι κεφάλι από το σκοτάδι της απόγνωσης. Παρά ταύτα η πολυπόθητη αυτή ειρήνη, δεν έρχεται πάντα.

Δοκιμασίες, δυσκολίες, βάσανα κι’ καημοί, πάθη, λάθη και σταυροί, συνθέτουν πολλές φορές ένα καταθλιπτικό τοπίο, που νομίζεις ότι ποτέ ξανά δεν θα ξημερώσει. Κι όμως, όσο κι αν αργεί ξημερώνει. Σε όλους μας, όταν υποφέρουμε περνάνε λογισμοί, που μονότονα υποστηρίζουν, «ποτέ δεν θα είσαι όπως πριν, όλα τελείωσαν….». Ξέρουμε όμως πως δεν είναι έτσι. Θα έρθει και πάλι η χαρά στα στήθη μας, το φως στην ψυχή μας. Θα σηκώσουμε και πάλι κεφάλι με τα μάτια στραμμένα στην ελπίδα. Ο Θεός είναι σιωπών, μα όχι απών. Μας κρατάει και μα σηκώνει όταν έρθει η ώρα.

Και κάτι ακόμη σημαντικό. Πολλές φορές η δοκιμασία που περνάμε ή οδυνηρή εμπειρία που βιώνουμε, δεν είναι σίγουρο ότι θα εξαφανιστεί. Ίσως χρειαστεί να εκπαιδευτούμε σε μια συμπόρευση μαζί της. Να μάθουμε το μυστικό πως μπορεί κάποιος να ζει παρέα με τα τραύματα, τα βάσανα και τις οδύνες του. Ίσως θα πρέπει να αγκαλιάσουμε τον σταυρό μας, και να αγαπήσουμε τα καρφιά μας, όχι με μια νοσηρή ψυχοπαθολογία. Αλλά με την βιωματική γνώση, ότι δίχως τον σταυρό δεν θα μπορούσαμε να δούμε τίποτε καθαρά, τίποτε σοφά, άγια και αγνά, κυρίως αποκαλυπτικά. Είναι οδυνηρή η διαπίστωση, ωστόσο γνωρίζουμε καλά, ότι ο πόνος μας βάθυνε, μας ωρίμασε και μας άνοιξε σε έναν άλλο τρόπο ζωής και κατανόησης των πραγμάτων. Δίχως την μαθητεία μας στις επώδυνες διαδρομές του, η ζωή μας θα έσβηνε με ένα τεράστιο χασμουρητό.

http://plibyos.blogspot.gr/

Γέρων Σάββας Λαυριώτης: Διωγμός ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἐν ἔτει 2018 ἀπό τούς αἱρετικούς καί ἐκτός Ἐκκλησίας Λαυριῶτες

Διωγμός ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἐν ἔτει 2018 ἀπό τούς 

αἱρετικούς καί ἐκτός Ἐκκλησίας Λαυριῶτες

Συνεχίζοντας τήν παράδοση τῶν τυμπανιαίων Λαυριωτῶν πατέρων, οἱ σημερινοί Λαυριῶτες ἀναδεικνύονται χειρότεροι αὐτῶν, γκρεμίζοντας κελλιά πατέρων, ὅπου διακόπτουν τό μνημόσυνο τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαίου. Πιστά καί πειθήνια ὄργανά του, ἔχουν ἐντολές ὅποιος ἀντιτίθεται σέ αὐτόν καί στά ἀντίχριστα σχέδιά τους, νά διώκεται πάραυτα. Πρός πίστωσιν τῆς ἀληθείας καί πρός ἐνημέρωση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, παραθέτουμε τίς φωτογραφίες ἀπό τούς βανδαλισμούς, ὅπου ἔλαβαν χώρα τήν Καθαρά Δευτέρα στίς 6/19-2-2018. Δέν σεβάσθηκαν οὔτε τήν ἡμέρα, οὔτε τήν Ἁγία Τεσσαρακοστή, ἀλλά βάζοντας ἀλβανούς ἐργάτες, γκρέμισαν τά κελλιά καί πέταξαν στήν κυριολεξία τίς ἅγιες εἰκόνες, πού τήν ἐπόμενη Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ ἴδιοι πατέρες ἀπό τήν Λαύρα, ἔψελναν τό τροπάριο «Τήν ἄχραντον εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθέ», κατατάσσοντας ὅμως μέ αὐτόν τόν τρόπο τούς ἑαυτούς τους, στό ἀνάθεμα τῶν εἰκονομάχων!

Εὐχόμαστε στούς σημερινούς αἱρετικούς οἰκουμενιστές καί εἰκονομάχους Λαυριῶτες πατέρες νά καταλάβουν τό ἔγκλημα ὅπου διαπράττουν, τόσο πρός τόν Θεό, ὅσο καί ἀπέναντι στούς μοναχούς πού διώκουν καί τούς πιστούς ὅπου θέλουν τούς Ἁγιορεῖτες νά κρατοῦν τήν Ὀρθοδοξία καί ὄχι νά τήν διώκουν καί νά τήν προδίδουν.

Γέρων Σάββας, Ὀρθόδοξος Λαυριώτης

Τό κελλίον τοῦ π. Δανιήλ προτοῦ τήν καταστραφή.

Τό κελλίον μετά τήν καταστροφή.

εἰκόνες πεταμένες στά χαλάσματα.

μετά τήν καταστροφή.

Ἐδώ ἤταν ἡ καλύβη τοῦ Γέρων Πέτρου.

ἡ διαλυμένη καλύβη του Γέρων Πέτρου

Γέρων Σάββας, Ὀρθόδοξος Λαυριώτης

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Απόψε, Χριστέ μου…

Απόψε, Χριστέ μου, θα σε παρακαλέσω για τα παιδιά που τα εγκαταλείπουν οι γονείς τους.

Μαλώνουν αυτοί. Χωρίζουν. Φεύγουν απ’ το σπίτι. Παίρνει ο καθένας το δρόμο του, 

και μένουν τα παιδιά χωρίς πατέρα και μητέρα.

Πού να πάνε τα καϋμένα;

Πώς θα ζήσουν;

Πώς θα μεγαλώσουν χωρίς αγάπη;

Ποίος θα είναι κοντά τους στις δυσκολίες τους;

Και αν αρρωστήσουν;

Αν πέσουν σε χέρια κακών ανθρώπων;

Αν πάρουν τον κακό δρόμο και γίνουν αλήτες ή αναρχικοί;

Αν αρχίσουν να παίρνουν ναρκωτικά, για να ξεχάσουν τον πόνο τους;

Γι’ αυτά τα παιδιά σε παρακαλώ απόψε, Κύριε Ιησού Χριστέ μου. 

Φρόντισέ τα Εσύ. Σώσε τα. 

Στείλε ανθρώπους με την αγάπη Σου κοντά τους.

Προσευχητάριο για Παιδιά «Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης»

http://agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr

ΟΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

1. Τετραυδροκανναβινόλη

2. Διμεθυλοσουλφοξείδιο

3. Αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό

4. Δεκαμεθυλοκυκλοπεντασιλοξάνιο

5. Εγώ φταίω

6. Συγγνώμη

http://agiameteora.net/

π. Φιλόθεος Ζερβάκος – οδηγίες για “ξεμάτιασμα” μικρών παιδιών

Όταν υπάρχει Ιερεύς να τα σταυρώνη εκείνος 

και να λέγη την ευχήν της βασκανίας.

Όταν τα παιδιά τα μικρά συμβεί να πάθουν εκ βασκανίας, θα παίρνετε ολίγο βαμβάκι, θα το βουτάτε εις το κανδήλι πού έχετε εις τας εικόνας, θα αλείφετε το παιδί εις το μέτωπον και το πρόσωπον σταυροειδώς και θα λέγετε τα εξής τροπάρια:

Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης, Σταυρός η ώραιότης της Εκκλησίας, Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα, Σταυρός πιστών το στήριγμα, Σταυρός Αγγέλων η δόξα καί των δαιμόνων το τραύμα. 
Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου τω Σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς την αθανασίαν επήγασας ημίν Σωτήρ ημών Δόξα Σοι.

Η μπορείτε και με ένα Σταυρό μικρό να τα σταυρώνετε και να λέγετε τα ανωτέρω τροπάρια. Όταν υπάρχει Ιερεύς να τα σταυρώνη εκείνος και να λέγη την ευχήν της βασκανίας.

http://www.diakonima.gr

Εκείνοι που ζουν μετρημένη και περιορισμένη ζωή, και από κινδύνους γλυτώνουν.. .

Εκείνοι που ζουν μετρημένη και περιορισμένη ζωή, και από κινδύνους γλυτώνουν, και δεν έχουν ανάγκη από φύλακες.

Με το να νικούν την επιθυμία σε όλες τις περιπτώσεις, βρίσκουν το δρόμο προς το Θεό εύκολα.

Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου

http://dakriametanoias.blogspot.gr/

«Είμαστε άνθρωποι του περίπου»

Ὅπως ἔλεγε ὁ Καμύ: 

«Εἴμαστε ἄνθρωποι τοῦ περίπου». Περίπου ἐπιστήμονες, περίπου χριστιανοί, περίπου ἱεραπόστολοι, περίπου γονεῖς, περίπου συγγραφεῖς, περίπου ἱεραπόστολοι.

Ἀλλά τό περίπου, τό μισό, τό χλιαρό, εἶναι κόλαση!

Ἀντίθετα, ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν καί μᾶς θέλει τελείως δικούς Του καί ὄχι περίπου δικούς Του. «Τά πάντα εἶμαι ἐγώ γιά σένα καί ἐσύ τά πάντα γιά μένα. Τί περισσότερο θέλεις;» λέει ὁ Κύριος μέ τό στόμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Ὁ χριστιανός καλεῖται νά ζήσει μέσα στόν κόσμο ὄχι γιά νά συμβιβαστεῖ μαζί του ἀλλά γιά νά τόν ἀλλάξει, νά τόν μεταποιήσει. Ὁ χριστιανός ἀνατέμνει τήν κοινωνική ζωή καί χτυπᾶ τίς σάπιες δομές ξεκινώντας ἀπό τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό.

Ἐπιτέλους ἄς τό καταλάβουμε: Ὁ ἄνθρωπος μακρυά ἀπό τόν Θεό ὑποφέρει πολύ χειρότερα πράγματα, καί τελικά δέν ἀπολαμβάνει τίποτα.

Ὁ Θεός νά δώσει γιά ὅλους μας ἕνα ἀποφασιστικό ξεκίνημα γιά ἕνα ὁλοκληρωτικό δόσιμο. 

Στό χέρι μας εἶναι, ἀρκεῖ νά τό θελήσουμε πραγματικά.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ! 

Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr

Η πιο γλυκιά λαλιά...

Υπάρχει ένα πουλί εκεί μακριά σε μέρη που μονάχα το όνειρο μας συναντά που το γλυκύτερο κελάηδημα του, ακούγεται την ώρα που πεθαίνει. 

Η ομορφότερη στιγμή του Χριστού είναι πάνω στο σταυρό. Και ο δρόμος που μας γνωρίζει με τις αλήθειες μέσα και έξω μας, είναι εκείνος ο σκοτεινός και λασπωμένος, που σαν λιάσει και βγει το φως, ανθίζουν τα ωραιότερα λουλούδια. 

Η άνοιξη περνάει πάντα μέσα από τον χειμώνα και η ανάσταση μέσα από τον σταυρό.

http://plibyos.blogspot.gr/

Τίποτα δὲν εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν καθαρὴ καρδιά..

Τίποτα δὲν εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν καθαρὴ καρδιά, γιατὶ μία τέτοια καρδιὰ γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καὶ τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεὸς γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά: 

«Θὰ κατοικήσω ἀνάμεσά τους καὶ θὰ πορεύομαι μαζί τους. Θὰ εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου». (Β´ Κορ. 6, 16).

Ἅγιος Νεκτάριος

http://agapienxristou.blogspot.gr

Συγχώρηση

Γιά να μας συγχωρήσει ο Θεός, ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους.

Είμαστε όλοι σ' αυτή τη γή προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι. Η παρατεταμένη νηστεία και η βαττολογία στην προσευχή είναι ματαιοπονία, χωρίς τη συγχωρητικότητα και το αληθινό έλεος.

Ο Θεός είναι ο αληθινός Ιατρός οι αμαρτίες είναι η λέπρα. Όποιον ό Θεός καθαρίζει, επίσης και τον δοξάζει.

Κάθε ελεήμονα πράξη των ανθρώπων ο Θεός με έλεος τήν ανταμείβει.

Εκείνος πού ανταποδίδει τήν αμαρτία με αμαρτία, χωρίς έλεος απόλλυται.

Το πύον δεν καθαρίζεται με πύον από μολυσμένες πληγές.

Ούτε το σκοτάδι της υπόγειας φυλακής διαλύεται με σκοτάδι.

Το αγνό βάλσαμο επουλώνει τα έλκη των πληγών και το φως διαλύει το σκοτάδι της υπόγειας φυλακής. Στους βαριά τραυματισμένους το έλεος είναι σαν βάλσαμο 

Με το έλεος όλοι αγάλλονται, όπως με το φως στο σκοτάδι.

Ο τρελός λέει: «Δεν έχω ανάγκη από έλεος!».

Όταν όμως συγκλονίζεται από τη δυστυχία, τότε κραυγάζει για έλεος!

Οι άνθρωποι κολυμπούν μέσα στο έλεος του Θεού- αυτό, το έλεος του Θεού, μάς ξυπνάει στη ζωή!

Γιά να μας συγχωρήσει ο Θεός,

ας συγχωρούμε κι εμείς τούς ανθρώπους, είμαστε όλοι σ’ αύτή τη γη προσωρινοί, ως φιλοξενούμενοι.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/

Τι πρέπει να γνωριζούμε για τη μαγεία

– Όσοι ασχολούνται με τα μάγια ή τρέχουν στις μαγείες, διαπράττουν μεγάλη αμαρτία ενώπιον του Θεού και εναντίον του Αγίου Πνεύματος, διότι αφήνουν το Θεό και ζητούν βοήθεια από το διάβολο. Αρνούνται τις προσευχές της Εκκλησίας και μπαίνουν στα σπίτια των μάγων.

Εγκαταλείπουν τους λειτουργούς του Χριστού και πηγαίνουν στους υπηρέτες του σατανά. Δηλαδή, αφήνουν το ζων ύδωρ, τον ιερέα και τη σωτήρια χάρη της Εκκλησίας και για τα εμπαθή και ανθρώπινα ενδιαφέροντά τους ζητούν τη συμπαράσταση των μάγων, που είναι εχθροί του Χριστού. Αρνούνται την αλήθεια και δέχονται το ψεύδος, διότι όλα τα μαγικά λόγια και επικλήσεις είναι ψεύδη και δαιμονικές απάτες.

Μια τέτοια μεγάλη αμαρτία δε συγχωρείται στους ενόχους ούτε στον παρόντα αιώνα ούτε στο μέλλοντα, όπως λέγει ο Χριστός, εάν δεν μετανοήσουν σ’ όλη τους τη ζωή. Εναντίον αυτών των μάγων ξεσπούν κάθε είδους κακίες και κίνδυνοι. Πρώτα πρώτα τους ελέγχει η συνείδηση, διότι άφησαν το Θεό και ακολούθησαν το διάβολο. Κατόπιν κανονίζονται να απέχουν από τη Θεία Κοινωνία πολλά έτη, από 7 έως 15, και ακόμη μέχρι 20. Εκτός εάν τους οικονομήσει διαφορετικά ο πνευματικός, ανάλογα με την ειλικρίνεια της μετάνοιάς τους. Αυτοί που τρέχουν στους μάγους, αποβάλλουν από την ψυχή τους τη χάρη του Χριστού και βάζουν στο σπίτι της καρδιάς τους το πνεύμα του σατανά. Αρνούνται το Χριστό και ενώνονται με το διάβολο. Όλοι αυτοί δεν πρέπει να ονομάζονται χριστιανοί, αλλά αποστάτες. Τιμωρούνται από το Θεό με ασθένειες, και μάλιστα ανίατες, με οικογενειακά προβλήματα, με ζημιές και διενέξεις, με πτωχεία και φοβερό θάνατο. Και εάν δεν εξομολογηθούν με δάκρυα, δε θα σωθούν. Ενώ από την Εκκλησία αποβάλλονται τελείως, δηλαδή χωρίζονται από το Χριστό και παραδίνονται με τη θέλησή τους στα χέρια του νοητού εχθρού. Εάν πεθάνουν στην αμαρτία τους αυτή, δεν κηδεύονται από ορθόδοξο ιερέα, αλλά όπως οι ειδωλολάτρες και οι αρνητές της πίστεως, οδηγούνται στην αιώνια τιμωρία τους, στα βάσανα της κολάσεως. Αυτές λοιπόν είναι ο φοβερές συνέπειες της μαγείας.

Έλεγε ο π. Κλεόπας: «Να μη κάνεις κανένα έργο, χωρίς να το σφραγίζεις με τον Τίμιο Σταυρό! Όταν αναχωρείς για ταξίδι, όταν αρχίζεις το έργο σου, όταν πηγαίνεις να διδάξεις στο σχολείο σου, όταν είσαι μόνος σου ή και με άλλους μαζί, σφράγισε με τον παντοδύναμο Σταυρό το μέτωπό σου, το σώμα σου, την καρδιά σου, τα χείλη σου, τα μάτια σου, τα αυτιά σου και όλα τα μέλη σου να τα σφραγίζεις με το σημείο της νίκης του Χριστού επί του Άδου. Και τότε μη φοβάσαι από τα μαγικά ή τα ξόρκια και τους μάγους. Διότι όλα αυτά λύνονται από τη δύναμη του Σταυρού, όπως το κερί λιώνει μπροστά στη φλόγα της φωτιάς και όπως φεύγει η σκόνη στον άνεμο!»

Γέρων Κλεόπας Ηλιέ

Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων

Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη

https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.gr

Η υπακοή έχει πάρα πολλά πνευματικά κέρδη. ..

Η υπακοή έχει πάρα πολλά πνευματικά κέρδη. 

Το κυριώτερο όμως είναι το ότι ο άνθρωπος ελευθερώνεται από την δυναστεία των παθών και έρχεται σε άμεση σχέσι και επαφή με τον Θεό. Λέγει ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος ότι ο όντως υποτακτικός εξομοιούται τω Υιώ του Θεού, γίνεται όμοιος, εξισώνεται με τον Υιόν του Θεού. 

Άλλωστε, η σωτηρία μας τί είναι; 

Είναι υπόθεσις υπακοής. 

Ο Κύριος έκανε υπακοή στον Πατέρα Του και δεν ήρθε να κάνη το δικό του θέλημα αλλά το θέλημα του πέμψαντός αυτόν Πατρός. 

Γι' αυτήν την υπακοή και την ταπείνωσι του έδωσε ο Θεός το όνομα Ιησούς και σ' αυτό το όνομα φρίττουν οι δαίμονες.

Γέρων Εφραίμ Ξηροποταμινός

http://agapienxristou.blogspot.gr

«Θα τιναχθεί σήμερα ο κόσμος όπως τινάζεται η ελιά. Και θα μείνουν ορισμένες ελιές επάνω…»

Τώρα κατά την τελευταία εκκαθάριση θα καθαριστούν μόνο τα ξερά και θα μείνουν μόνο τα χλωρά. Τουλάχιστον στην Ελλάδα. Η οποία Ελλάς χρειάζεται σαν γλώσσα σαν πίστη σαν ύπαρξις, γιατί είναι ο νέος Ισραήλ και θα κηρύξει το Ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο.

Εμείς σαν Έλληνες πρέπει να κολακευόμεθα διότι εγεννήθημεν Έλληνες.

Διότι μας ενεπιστεύθη αυτή η κληρονομιά της γνώσης και της πίστεως.

Είμεθα Εβραίοι κατ΄ουσίαν.

Όσοι διαβάσετε το Α΄Μακαβαίων στο δωδέκατο κεφάλαιο θα βρείτε ότι είμαστε Εβραίοι αδελφοί με τους Εβραίους.

Εμείς σήμερα θα παίξουμε ένα ρόλο και μάλιστα λίαν συντόμως.

Όλοι θα καθαριστούν θα πάνε στην θέση τους.

Θα αδειάσει η πατρίδα μας απ΄όλα τα φρούτα… μα κομμουνισμός λέγεται, μα αθεϊσμος λέγεται, μα, μα, μα…

θα αδειάσει η πατρίδα μας. Θα μείνουν καθαρόαιμοι Έλληνες. 

Με γλώσσα ελληνική, με ήθη και έθιμα ελληνικά, και με πίστη ορθόδοξον.

Και με βάση αυτούς θα διαδώσει το Ευαγγέλιο ο Χριστός στις μυρμηγκιές αυτές που υπάρχουν κάτω … οκτακοσαριές εκατομμύρια που περιμένουν τον Ευαγγελισμό.

Δεν έχουν ακούσει περί Χριστού.

Εμείς θα τον παίξουμε τον ρόλο αυτό. Χάρη στους ανθρώπους που είθε να το καταλάβουν και να το πιστέψουν.

Είναι μερικοί άθεοι και μερικοί κοιλιόδουλοι και τρώνε για να μην παρεξηγηθούν, και λένε του Χριστού τράβα έξω γιατί έχουμε τον κόσμο. Χίλια δυο άλλα πράγματα.

Ντρέπονται να κάνουν παιδιά γιατί τους κατηγορούν στο γραφείο. 

Τι να σας πω ;

Όλοι αυτοί θα φύγουν από τη μέση.

Θα τιναχθεί σήμερα ο κόσμος όπως τινάζεται η ελιά.

Και θα μείνουν ορισμένες ελιές επάνω.

Όπως έχει δει ο προφήτης την κατάσταση αυτή, έτσι είναι σήμερα.

Πάντοτε την ράβδιζε την ανθρωπότητα ο Θεός……

(Ιεροκήρυκας Δ. Παναγόπουλος)

 www.filoumenos.com