.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ…«ΠΟΙΟΥ» ;;;

Ιερ. 23,1 Αλλοίμονον εις σας τους ποιμένας, οι οποίοι διασκορπίζετε και καταστρέφετε τα πρόβατα της ποίμνης μου !

Με έκπληξη μάθαμε ότι η Αρχιεπισκοπή ζήτησε να γίνει ανάκριση για… τους κληρικούς που μετείχαν στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία στην Φλώρινα.

Κυριακή πρωί πριν πάμε στην εκκλησία έτυχε να παρακολουθήσουμε τηλεοπτική εκπομπή ιεράρχη μητρόπολης της κεντρικής Ελλάδας, που υποτίθεται πως προωθεί τις παραδοσιακές μας αξίες.

Πρώτη διαπίστωση : Όλοι αυτοί οι μουσουλμάνοι που κατά εκατοντάδες εισέρχονται καθημερινά βάσει συγκεκριμένου σχεδίου στην χώρα μας, ταυτίζονται με τους Έλληνες μετανάστες που πήγαιναν μετά από εξονυχιστικούς ελέγχους στην Γερμανία την δεκαετία του πενήντα και του εξήντα για να δουλέψουν στις γερμανικές φάμπρικες. Μάλιστα αναφέρθηκε πως δεν θα πρέπει όλοι αυτοί να αισθάνονται κανένα… «κόμπλεξ κατωτερότητας» από τους γηγενείς και ότι θα πρέπει να τους τονίζουμε πως και αυτά που πιστεύουν, έχουν μεγάλη αξία και ότι θα πρέπει και εμείς να τα… γνωρίσουμε από αυτούς.

Δεύτερη δυσάρεστη έκπληξη : Η οθωμανική κατοχή βαφτίζεται… πολυπολιτισμός και τονίζεται, ακούστε, πως την εποχή εκείνη οι χριστιανοί ζούσαν αρμόνικα με τους μουσουλμάνους, ότι όταν γιόρταζαν οι χριστιανοί γιόρταζαν μαζί τους και οι μουσουλμάνοι και ότι όταν γιόρταζαν οι μουσουλμάνοι γιόρταζαν μαζί τους και οι χριστιανοί. Έστω και να συνέβαινε αυτό σε κάποιες περιπτώσεις, δηλαδή για να μην τρελαθούμε τελείως, όλοι αυτοί που μαρτύρησαν στην σκοτεινή εκείνη εποχή, τα εκατομμύρια των άγριων γενοκτονιών της Ανατολής, είναι απλά μυθεύματα γιατί υπήρχε ένας.. «όμορφος» και «χαριτωμένος» πολυπολιτισμός, που πρέπει και σήμερα να τον μιμηθούμε για να πάμε μπροστά στον εκσυγχρονισμό της ιστορίας μας. Ακόμα και η γνωστή σε όλους μας αξιότιμη κύρια Ρεπούση, έχει ξεπεραστεί από όλες αυτές τις «προοδευτικές» απόψεις. Αλλά δεν έφταναν όλα αυτά τα πολύ «ωραία».

Στην περίφημη αυτή εκπομπή έφτασαν στο σημείο να αναφέρουν ότι θα πρέπει να αλλάξει και το σύνταγμα για να επανακαθορίσουμε την ίδια μας την ταυτότητα και την κάνουμε πιο ανεκτική στη διαφορετικότητα, στην άλλη άποψη και να σβήσουμε το αποκλειστικό της ελληνορθόδοξης ύπαρξης μας. Μπράβο και συγχαρητήρια στην περίφημη αυτή εκπομπή!!!

Όπως είναι γνωστό τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί μια ξέφρενη εκστρατεία με όλα τα μέσα, αλλαγής όλων των παραδοσιακών μας πιστεύω, όλων των παραδοσιακών μας αξιών, με αποκορύφωμα την ανατροπή της ίδιας μας της φύσης σαν ανθρώπινα όντα Αλλά το θλιβερό δεν είναι ότι οι αγωνίζονται να μας… «αλλάξουν τα φώτα», άλλωστε αυτή είναι η αποστολή τους, αλλά ότι όλα αυτά τα στηρίζει και τα ενισχύει και η διοικούσα επίσημη ελληνική εκκλησία..

Δεν φτάνει που οι διάφοροι πολιτικοί «σωτήρες» μας «έσωσαν» από την καταστροφή, οδηγώντας τους Έλληνες στην αυτοκτονία, στον ξεριζωμό και στην ανεπανάληπτη ένδεια, δεν φτάνει που έχει παραδοθεί σε ξένους τοκογλύφους και ανθέλληνες η εθνική μας κυριαρχία, θα πρέπει να το υποστούμε και αυτό. Δηλαδή να βλέπουμε δημόσια ιεράρχες να στηρίζουν και να προπαγανδίζουν όλη αυτή την νεοταξική λαίλαπα. Σε εκκλησίες μητρόπολης της δυτικής Θράκης και μάλιστα στον ακριτικό Έβρο, μοιράστηκε ακούστε, μέσα στους ιερούς ναούς ένα βιβλίο με τίτλο και περιεχόμενο να.. γνωρίσουμε το Ισλάμ. Δηλαδή εκείνο που μας καίει και εκείνο που μας απασχολεί και ίσως εκείνο που θα μας… «σώσει» είναι να…γνωρίσουμε το Ισλάμ!

Με όλα αυτά φαίνεται πόσο δίκαιο είχε εκείνος ο κορυφαίος βυζαντινολόγος, ο Στήβεν Ράνσιμαν και πόσο επίκαιρος είναι όταν έγραφε στο κορυφαίο βιβλίο του «Βυζαντινή Θεοκρατία», ότι, «Ο σεβασμός για την θεϊκή εξουσία του Αυτοκράτορα ή του Πατριάρχη δεν εμπόδιζε τους Βυζαντινούς να ξεσηκώνονται σε επανάσταση εναντίον ενός ανθρώπου που τον θεωρούσαν ανάξιο για τέτοια θέση».

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

Και ξαφνικά ανοίγει ένα παραθυράκι στο νου. Έρχεται ένα φως



Και ξαφνικά ανοίγει ένα παραθυράκι στο νου.

Έρχεται ένα φως.

Τότε έχεις μια άλλη αίσθηση. 
Τότε το κατανοείς καλά.

Όχι προς το ετυμολογικό. 
Μα με μια κατάνυξη και συναίσθηση και θεία θαλπωρή.

Και λες: “Τι άλλο να λέω;”. 
Παρά μόνο πάλιν και πολλάκις και συνεχώς: “Κύριε ελέησον!”

Δίχως να βαριέσαι. 
Δίχως να κουράζεσαι.

Αυτό τα λέει όλα.
Δεν θέλει άλλα και πολλά. 

Μόνο ποιητικά μπορεί κανείς μερικές φορές να εκφραστεί.

Η προσευχή είναι ποίηση.

Όλες οι προσευχές είναι ποιήματα.

Οι ποιητές νιώθουν τους συναθρώπους τους και τους παρηγορούν, όπως οι άγιοι.

Είναι μεγάλη ευλογία να συναντάς ένα ποιητή κι ένα άγιο. 
Οι άγιοι δεν θέλουν να αφήσουν πίσω τους ίχνη.

Οι άνθρωποι μόνο αφήνουν πάνω τους τ’ αχνάρια της κακίας τους. 
Κύριε, ελέησέ τους, δεν ξέρουν τι χάνουν και τι κάνουν.

Λυπάμαι όταν δεν μπορώ να προσευχηθώ. 
Και τούτο προσευχή είναι, μου ‘πε ένας διακριτικός γέροντας.

Όπως χαίρομαι όταν με τόση ικετευτική στάση μου ζητούν να προσεύχομαι στον Κύριο. 

Πιστεύω πως για την ταπείνωσή τους θα τους ελεήσει ο Κύριος.

Προτιμώ, έλεγε ένας άλλος γέροντας, την προσευχή απο τα κούφια λόγια, 
τις ψευτοευγένειες και τις θολές καλοσύνες.

Η μεγαλύτερη φιλανθρωπία είναι η προσευχή,
και ας μη το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.

Είναι η μεγαλύτερη ιεραποστολή κι ευεργεσία του κόσμου.

Τα πολλα λόγια δεν αναπάυουν.

Η προσευχή για τους άλλους επηρεάζει θερμότερα. 
Η αγάπη είναι αβίαστη και πάντα μια θυσία.

Η αληθινή προσευχή δεν είναι ηδονική ανάπαυλα, μα ορθοστασία,
μα περπάτημα στις μύτες σε τεντωμένο σχοινί.

Στην αληθινή προσευχή δεν δίνουμε περίσσευμα του χρόνου, μα τις πιο καλές,
κι αποδοτικές ώρες μας, τις κύριες ώρες της ημέρας, της ζωής μας.

Κύριε, συγχώρεσέ με για όσα είπα κι έγραψα, που δεν τα ζούσα και τα πίστευα ακόμη,
που απέφυγα να μιλήσω για τις ήττες και τις αποτυχίες μου, κι ήθελα να μιλώ μόνο για νίκες.

Δείλιαζα γιατί δεν είχα μετανοήσει...

Κύριε, ελέησον.


Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Aπορώ (με μένα απορώ...) "Ἀπορῶ πῶς σέ κλέβει τό ταγκαλάκι, ἐνῶ ἐσύ μπορεῖς νά κλέψης τόν Παράδεισο!"



- Γέροντα, κλέβομαι από τα πάθη μου. Άλλοτε με κλέβει η φιλαυτία, άλλοτε η εξωστρέφεια... 

- Αν αφήνη κανείς τους κλέφτες να τον κλέβουν, μπορεί ποτέ να πλουτίση; Κι εσύ, αν αφήσης να σε κλέβουν τα πάθη, μπορείς να κάνης προκοπή; Πάντα φτωχή θα είσαι, γιατί, όσα μαζεύεις, θα τα χάνης. 

Απορώ πως σε κλέβει το ταγκαλάκι, ενώ εσύ μπορείς να κλέψης τον Παράδεισο! 

- Γιατί, Γέροντα, ενώ έχω διάθεση να δουλέψω για μια αρετή, μένω σε μια στάσιμη κατάσταση; τι φταίει;

- Πολλές φορές δεν έχει έρθει και η ωριμότητα γι' αυτήν την αρετή. Εσύ όμως βλέπω ότι άρχισες να ωριμάζης πνευματικά. Πρόσεξε λοιπόν, τώρα που έρχεται η εποχή του καλοκαιριού και η αγουρίδα γίνεται σιγά-σιγά μέλι, να φυλάς καλά τα σταφύλια από τις κουρούνες -τα ταγκαλάκια- ζώντας ταπεινά και αθόρυβα. 

- Γέροντα, ό,τι καλό κάνω, τελικά το χάνω, γιατί αμέσως υπερηφανεύομαι.

- Ξέρεις εσύ τι κάνεις; Φτιάχνεις μέλι και ύστερα αφήνεις το ταγκαλάκι και σου το κλέβει, οπότε μένεις με τον κόπο. Όπως ο μελισσουργός ζαλίζει τις μέλισσες με καπνό και παίρνει το μέλι, έτσι κι εσένα σε ζαλίζει το ταγκαλάκι με τον καπνό της υπερηφανείας ,καί κλέβει το πνευματικό μέλι που έφτιαξες και τρίβει τα χέρια του. Σου κλέβει δηλαδή τα πολύτιμα δώρα του Θεού και ύστερα χαίρεται. Εσύ είσαι έξυπνη, πώς δεν το πιάνεις αυτό; Γιατί δεν πιάνεις τον κλέφτη, τον πονηρό, που σε κλέβει; 

- Γέροντα, όταν κάποιος νιώθη ότι ένα χάρισμα που έχει είναι του Θεού, πώς είναι δυνατόν να κλέβεται από τον πειρασμό;

- Κλέβεται, γιατί δεν προσέχει. Ο Θεός προικίζει τον κάθε άνθρωπο με πολλά χαρίσματα, αλλά ο άνθρωπος, ενώ θα έπρεπε να ευγνωμονή γι' αυτά τον Θεό, πολλές φορές δεν υπάρχει, οικειοποιείται τα χαρίσματα που του έδωσε ο Θεός και καυχάται εσωτερικά. Τότε ο πονηρός διάβολος, σαν κλέφτης που είναι, πηγαίνει, του κλέβει τα χαρίσματα, τα δηλητηριάζει με τα δηλητήριά του και έτσι τα αχρηστεύει...

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»

Προσευχή για απαλλαγή από κατάθλιψη και ψυχικά νοσήματα

Δέσποτα Πολυέλεε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Ἰατρέ τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, ἐλθέ καί θεράπευσον καί ἐμέ τόν ἀχρεῖον δοῦλον σου.

Ἐμακρύνθην ἀπό Σοῦ. Ἐπλήγωσα τήν Ἀγαθότητα καί τήν Ἀγάπην Σου. Ἥμαρτον εἰς τόν Οὐρανόν καί ἐνώπιόν Σου. Πάσας τάς ἀνομίας διέπραξα. Ὅλος κεῖμαι στερημένος πάσης ἀρετῆς καί ὑγείας ψυχικῆς καί σωματικῆς. Τό σῶμα μου ἠσθένησε.

Ἡ ψυχή ἐκακώθη. Τό πνεῦμα ἀδυνατεῖ. Ἡ βούλησις ἐξετράπη. Τά πάντα συμπνίγονται καί πάσχουν ἐντός μου. Κατέβην ἕως «Ἅδου κατωτάτου». Λύτρωσαί με Κύριε ἀπό τόν ψυχικόν πνιγμόν τόν ὁδυνηρόν καί τό βάρος τῆς καρδίας τό καταθλίβον με δικαίως.

Πάσας τάς ἁμαρτίας διέπραξα. Αὗται πολεμοῦσι με. Αὗται ἐμποιοῦσι μοι τόν ἀφόρητον τοῦτον βάσανον. Ἐλέησόν με Κύριε. Μόνος ἐγώ πταίω διά τήν τοιαύτην ἐρήμωσιν καί καταστροφήν τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μου. Ὁ ἐγωισμός μέ ἐκυρίευσε. Ἡ ἀμέλεια μέ αἰχμαλώτισε. Ἡ ἀκηδία μέ ἐνέκρωσε.

Συγχώρησόν μοι Κύριε καί θεράπευσον τήν ἀθλίαν ψυχήν μου. Ἀπέλασον μακράν ἀπ’ ἐμοῦ τό πονηρόν πνεῦμα τό ἐμποιοῦν ἐμοί τόν τοῦτον τόν ἀφόρητον πνιγμόν τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.

Ἀπομάκρυνον ἀπ’ ἐμοῦ τό βάρος τό καταθλῖβον τήν καρδίαν μου. Ἐλευθέρωσον μου τήν ψυχήν καί τό σῶμα, ἀπό πάσης ἀμελίας, ἀκηδίας, φυσιώσεως, μετεωρισμοῦ, καταθλίψεως, ἀπελπισίας, ἀδιαφορίας, ἀναισθησίας, ἀπογνώσεως καί νεκρώσεως.

Ἐγώ αὐτοπροαιρέτως ἐνέβαλλον τήν ψυχή μου εἰς ὅλα ταῦτα. Συγχώρησόν μου Κύριε τά πλήθη τῶν ἁμαρτημάτων. Θεράπευσον με ἀπό τοῦ πλήθους τῶν παθῶν μου. Δός Κύριε ἵνα μή σέ λυπήσω ποτέ πλέον ἕνεκα τῶν παθῶν τῶν κυριευσάντων τήν ἀθλίαν ψυχή μου.

Ἆρον ἀπ’ ἐμοῦ τόν κλοιόν τόν βαρύν τόν τῆς ἁμαρτίας. Ἀποδίωξον ἀπ’ ἐμοῦ πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον. Εἰρήνευσόν μου Κύριε τήν ζωήν καί τήν ψυχήν. Καθάρισόν με ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος.

Ὅπως δυνηθῶ ἐκφυγεῖν ἀπό τά πονηρά πνεύματα τά ἐμποιοῦντα ἐμοί τό σκότος καί τόν ζόφον, τήν ἀπόγνωσιν καί τήν κόλασιν. Ἀνόρθωσόν με ἀπό κλίνης ὀδυνηρᾶς καί στρωμνῆς κακώσεως.

Ἡ κατάθλιψις καί ὁ φόβος καί ἡ αἰχμαλωσία τῶν λογισμῶν μου ἀποστραφήτωσαν ἀπ’ ἐμοῦ. Κύριε γεννηθήτω Σοι ὡς θέλεις. Εὐδοκίᾳ τῆς Σῆς Ἀγαθότητος συντριβήτωσαν οἱ ἐχθροί μου καί ὁ παλαιός ἄνθρωπος σύν τοῖς πάθεσιν καί ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ.

Γένοιτο Κύριε τό θέλημα Σου ἐπ’ ἐμοί ὥστε χαίρων καί ἀγαλλόμενος, ἄλυπος καί φαιδρῷ τῷ προσώπῳ ἀκολουθῶ Σε καί δοξάζω Σε, ὑμνῶ καί εὐλογῶ Σε εἰς πάντας τούς αἰώνας.

Ἐπίσκεψε καί ἐνίσχυσόν με διά τῆς Προνοητικῆς Δυνάμεώς Σου ἵνα Σέ δοξάζω καί ψάλλω, Σέ τόν Εὔσπλαχνον Κύριον σύν τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι εἰς τούς αἰώνας. Σύ εἶ ὁ Παρακλήτωρ μου σύν τῷ Πανυπερπολυευσπλάχνῳ Πατρί καί τῷ Παναγίῳ Παρακλήτῳ Πνεύματι ἐν πάσαις ταῖς θλίψεσιν ταῖς εὑρούσαις με πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου.

Ἐλέησόν με Κύριε καί συγχώρησόν μοι τόν καταθλιμμένον καί κεκακωμένον ψυχῇ καί σώματι. Σύ εἶ ἡ Χαρά καί τό Φῶς, ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ζωή, τό Ἔαρ καί τό Πάσχα ἡμῶν τό Εὐφρόσυνον.

Σύ ἐπηγγείλω ὑμῖν τό: «οὐ μή σέ ἀνῶ οὐδ’ οὐ μή σέ ἐγκαταλείπω». Σύ εἶ Ὅστις κατῆλθες «ἕως Ἅδου ταμείων» ἀναζητῶν τό ἀπολωλός πρόβατον, τουτέστιν ἐμέ. Ἐλέησόν με Κύριε διά πρεσβειῶν τῆς Παναχράντου Σου Μητρός, τῆς Πανυπερευλογημένης Χαρᾶς Πάντων, δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σου σταυροῦ τοῦ Ξύλου τῆς Ζωῆς, προστασίαις τῶν Τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, πρεσβείαις τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ, πρεσβείαις τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, καί Πάντων Σου τῶν Ἁγίων, Ἀμήν.

Αν θέλεις ν ́ ακολουθήσεις τον Κύριό μας Ιησού Χριστό...

αββάς Ησαΐας ειπε :

Αν θέλεις ν ́ ακολουθήσεις τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και να κρεμάσεις μαζί Του, πάνω στο σταυρό, τον παλιό σου εαυτό, πρέπει (πρώτα) να διώξεις από κοντά σου εκείνους πού σε κατεβάζουν από το σταυρό, (έπειτα) να ετοιμαστείς για να υπομείνεις ταπεινώσεις, και (τέλος), να αναπαύεις τις καρδιές εκ είνων που σε στενοχωρούν.

Μικρός Ευεργετινός

Άγιος Πορφύριος: Η σωτηρία της Ελλάδος μόνο δια του Κυρίου θα γίνει

Μη φοβάσαι, θα επέμβει ο Κύριος 
διότι η σωτηρία της Ελλάδος 
μόνο δια του Κυρίου θα γίνει.

Άγιος Πορφύριος

Ο ρεπουσισμός και η Τουρκία



Οι απόψεις του προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν για ό,τι συνέβη στη Σμύρνη θα μπορούσαν να αποτελέσουν και τη λογική συνέχεια του «συνωστισμού», του όρου για τη σφαγή των Ελλήνων από τους Τούρκους, που εισήγαγε στην ελληνική εκπαίδευση και στην καθομιλουμένη η Μαρία Ρεπούση.

Αν οι Ελληνες απλά «συνωστίστηκαν» στην προκυμαία της Σμύρνης, δεν θα μπορούσαν και να έχουν βάλει μόνοι τους την πυρκαγιά για να ενοχοποιήσουν τους... καλοσυνάτους μαχαιροβγάλτες του Κεμάλ;
Ολα τα παραπάνω μπορεί να φαντάζουν σαν αποσπάσματα σεναρίου για το θέατρο του παραλόγου, αλλά, δυστυχώς, συζητήθηκαν και συζητούνται ακόμη ως «σοβαρά» από μεγάλο τμήμα του πολιτικού, του πανεπιστημιακού και του δημοσιογραφικού κατεστημένου της χώρας.
Ζούμε στο μοναδικό κράτος του πλανήτη όπου εκδηλώνεται τόση ανοχή αλλά και επιδοκιμασία και προσφέρεται αφειδώς ψήφος προτίμησης στους αρνητές των ελληνικών ολοκαυτωμάτων, των γενοκτονιών που υπέστημεν από τους Τούρκους.
Ο Νίκος Φίλης, διευθυντής μιας κομματικής εφημερίδας μηδενικής σχεδόν κυκλοφορίας και δεδηλωμένος και μαχητικός αρνητής της Γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους, κατάφερε να διοριστεί υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων - χωρίς μάλιστα να διαθέτει πτυχίο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης!
Ο υπουργός των Ιμίων και της υπόθεσης Οτσαλάν Θεόδωρος Πάγκαλος, εναρμονιζόμενος με τις θέσεις της προαναφερθείσας άτυπης παράταξης, διατύπωσε άποψη που θα μπορούσε να την υποστηρίξει και ο ίδιος ο Ερντογάν: «Στον Εβρο να μην κάνουμε περιπόλους μέσα στο τουρκικό έδαφος, γιατί μας συλλαμβάνουν και ερχόμαστε σε δύσκολη θέση και στο Αιγαίο να μην πηγαίνουν νεαροί να αφήνουν τον φραπέ τους».
Τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι αντιπροσωπευτικά της ιδεολογίας και του τρόπου που παρεμβαίνουν στα δημόσια πράγματα οι θεωρητικοί της νεοταξικής ιστορικής αντίληψης, οι οποίοι πλειοψηφούν και κυριαρχούν σε όλες τις σημαντικές θέσεις ευθύνης.
Οι Έλληνες εκπαιδεύονται και έμμεσα παροτρύνονται από την «ελίτ» να αφανιστούν από τον χάρτη των ζώντων και δρώντων εθνών και να γίνουν.


02.05.2018

ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ



Έλεγε ότι η Ελλάδα θα φτάσει σε τέτοιο χάλι που τα ζούμε σήμερα. Σε μερικούς δε συμφέρει να υπάρχει Ελλάδα. Οι εχθροί μας θέλουν να μας ξεσκίσουν και οι φίλοι μας θέλουν να μας τσαλακώσουν. Δεν πειράζει όμως. Έχουν οι άνθρωποι τα σχέδιά τους, έχει και ο Θεός τα δικά του.

Πηγή: Απόσπασμα από την ταινία - ντοκιμαντέρ, "Άγιος Παϊσιος, ο Οικουμενικός Αγιορείτης" στο 4:17:00



Θα ξεσπάσει η Φοβερή αστραπή της Οργής του Θεού από τη μία άκρη του ουρανού μέχρι την άλλη άκρη



(...)Όπως ήταν στις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και στις ημέρες του Υιού του ανθρώπου. Έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην Κιβωτό, έγινε ο Κατακλισμός και τα κατέστρεψε όλα. Έτσι ήταν και στις ημέρες του Λώτ και γι΄αυτό ο Θεός έβρεξε από τον Ουρανό βροχή με φωτιά και θειάφι και αφάνισε τις πόλεις που ήταν βουτηγμένες στις ανομίες. Έτσι θα είναι και την Ημέρα της Φοβερής Κρίσεως, την Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου.

(...)Συσσωρεύτηκε τόση πολλή κακία, θα έρθει η ώρα το καλό να θριαμβεύσει πάνω στο κακό. Και τότε θα ξεσπάσει η Φοβερή αστραπή της Οργής του Θεού από τη μία άκρη του ουρανού μέχρι την άλλη άκρη. Με αυτό το τρόπο θα εμφανιστεί για να κρίνει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.

(...)Οι άνθρωποι πολλές φορές περιμένουν από τον Θεό να πραγματοποιήσει αυτά που ζητούν στις προσευχές τους με έναν τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος. Ο Θεός όμως, συχνά απαντά στις δεήσεις τους με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και όχι με αυτόν που θα ήθελαν ή θα φαντάζονταν.

(...)Όλοι σας πρέπει να είστε φως μέσα στο σκοτάδι. Το φως μπορεί να έχει διάφορες μορφές. Μπορεί να είναι σαν το φως του ηλίου, μπορεί σαν της σελήνης ή των άστρων. Μπορεί να είναι αδύναμο σαν το φως του κεριού ή μιάς λάμπας. Και όμως όλα αυτά είναι φως, είναι ευλογία του Θεού. Και το ασθενέστερο φως είναι ευάρεστο στον Θεό. Με τέτοιο φως μπορεί ο καθένας να φωτίζει το σκοτάδι που υπάρχει γύρω. Με την αγάπη, την τρυφερότητα, την ευσπλαγχνία και την ευλάβειά σας μπορείτε και πρέπει να λάμπετε μέσα σ' αυτό τον κόσμο.

(...)Να είστε έτοιμοι ακόμη και για το μαρτύριο, εφόσον πλέετε κόντρα στο ρεύμα.

(...)Δεν είναι σωστό να μιλάμε για τα παλιά χρόνια και να τα ευλογούμε και τη δική μας εποχή να την καταριόμαστε. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο οι άνθρωποι που πραγματικά επιζητούν τη Σωτηρία, την βρίσκουν.

(...)Ο Κύριος και Θεός μας για τους υψηλούς Του σκοπούς και συχνά ακατανόητους σε εμάς, όχι σπάνια χρησιμοποιεί τους πιό αμαρτωλούς τους πιό ανάξιους ανθρώπους.

(...)Όταν η χάρη δείχνει την παρουσία της, τότε όλα είναι υποφερτά. Κάποτε όμως, για λόγους καθαρά προνοητικούς, συστέλει την παρουσία της και τότε ο άνθρωπος χάνει την ελπίδα του και μειώνεται ο ζήλος και αυτή ακόμα η πίστης αμβλύνεται. Αυτές είναι οι πιο σκληρές στιγμές στην πνευματική ζωή γιατί, αν εδώ δεν κρατήσει ο Θεός, δεν αντέχει ο άνθρωπος...

(...)Δάκρυα πλημμυρίζουν όλη τη γη. Αν μπορούσαμε να μαζέψουμε όλα τα δάκρυα που έχυσε η ανθρωπότητα σε χιλιάδες χρόνια της ιστορίας της θα γινόταν ένας δεύτερος κατακλυσμός.

(...)Υπάρχουν άνθρωποι που η γλώσσα τους είναι τόσο μεγάλη που σαρώνει την γη! Αν λοιπόν είμαστε σαν τους ανθρώπους που περιγράφει στον Ψαλμό του ο Προφήτης Δαβίδ, αν η γλώσσα μας σαρώνει τη γη, αν οι πράξεις μας φανερώνουν την υπερηφάνεια, την έπαρση και την αναισθησία, αν ο νους μας δεν είναι συγκεντρωμένος και γυρίζει παντού, αν όλους τους ανθρώπους τους ειρωνευόμαστε, τους συκοφαντούμε και τους κουτσομπολεύουμε, τότε κάνουμε τους εαυτούς μας ακάθαρτους.

(...)Μήν σκανδαλίζεστε όταν ακούτε αυτά που λένε κατά της πίστεως. Αφού αυτοί που τα λένε δεν καταλαβαίνουν την ουσία της. Εσείς να θυμάστε πάντα την βασική αρχή που γνώριζαν πολύ καλά οι πρώτοι Χριστιανοί. Αυτοί θεωρούσαν δυστυχισμένο τον άνθρωπο που γνωρίζει όλες τις επιστήμες, δεν γνωρίζει όμως τον Θεό. Και αντίθετα θεωρούσαν μακάριο, αυτόν που γνωρίζει τον Θεό, έστω και να μήν γνώριζε απολύτως τίποτα από τα ανθρώπινα. Να φυλάγετε αυτή την αλήθεια, σαν το μεγαλύτερο θησαυρό της καρδίας σας, να προχωράτε ευθεία και μήν κοιτάζετε δεξιά και αριστερά. Ας μήν μας κάνουν αυτά που ακούμε κατά της Θρησκείας, να χάνουμε τον προσανατολισμό μας.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας

Ἡ παγκοσμιοποίηση εἶναι ἡ κατάρα τῶν καιρῶν μας.......



Ο δυτικός άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ τον θάνατο, δεν έχει χρόνο να σκεφτεί τον θάνατο. Σκέφτεται μονάχα την υποταγή και την εκμετάλλευση. Την εκμετάλλευση γης και αέρα, πυρός και ύδατος, φυτών και ζώων, γειτονικών λαών και κρατών. Ανακάλυψε το σύνθημα της επιστήμης και του πολιτισμού του' υποτάξτε και εκμεταλλευτείτε. Η παγκοσμιοποίηση είναι η κατάρα των καιρών μας.

Ποιό το όφελος από το ότι η Ευρώπη, η Αμερική και όλες οι ήπειροι τρέχουν να κατακτήσουν τον κόσμο, το σύμπαν, τήν Σελήνη, τον Άρη και τ’ αστέρια; 

Τί θά ωφελήσει τον άνθρωπο αν αποκτήσει τον κόσμο όλο και βλάψει τήν ψυχή του, αν χάσει την ψυχή του; 

Από ποιόν θέλετε, ώ άνθρωποι, να κατακτήσετε την Σελήνη; Από ποιόν να πάρετε τα άστρα;

Από τον Κύριο ο Οποίος τα έχει σπείρει σαν άλλα άνθη στήν ατέλειωτη απεραντοσύνη; 

Πόσο ελεεινός είναι ο ευρωπαίος άνθρωπος όταν εκστρατεύει κατά του ουρανού, σαν να πρόκειται για τον εχθρό του!

Ἁγιοπνευματικές Διδαχές γιά τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος,
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ".

ΧΤΥΠΑΤΕ! ΡΙΞΤΕ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ!




ΧΤΥΠΑΤΕ! 
ΡΙΞΤΕ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ! 

Η δική μας παράδοση δὲν εἶναι οὔτε καπιταλιστική, οὔτε σοσιαλιστική, οὔτε μαρξιστική. Εἴμαστε πιὸ ἀριστεροὶ καὶ ἀπὸ τὸν πιὸ ἀριστερό...

Γιατί ἡ παράδοση ἡ δική μας, ἡ ἑλληνική, εἶναι κοινοβιακὴ -ἀσκητική, ποὺ προϋποθέτει ὀρθόδοξη πνευματικότητα, καὶ τὸ ἦθος, τῆς καθ’ ἠμᾶς Ἀνατολῆς... 

Αὐτὸ εἶναι τὸ δικό μας Πολίτευμα. 

Κώστας Σαρδελῆς

Ο αμαρτωλός παθαίνει αυτό που φοβάται…



Εν απωλεία ασεβής περιφέρεται, επιθυμία δε δικαίου δεκτή. 
(ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 10,24)

Ό πονηρός φοβάται τον επικείμενο θάνατο, ό κλέφτης φοβάται τον διαρρήκτη, ό δολοφόνος φοβάται το σπαθί, ό υπερήφανος φοβάται την αισχύνη, ό άρπαγας φοβάται την πείνα, ό γαστρίμαργος φοβάται την ασθένεια και ό συκοφάντης φοβάται την κρίση της αλήθειας. Αυτό πού φοβάται ό πονηρός είναι αυτό πού θά πάθει.

Ο δίκαιος επιθυμεί την καθαρή συνείδηση, αγαθές σκέψεις, ειρήνη, ελεημοσύνη, αγάπη, αλήθεια και πραότητα. Ό Θεός του τα δίνει αυτά, ενόσω ακόμη, βρίσκεται εδώ στη γη.

Ό δίκαιος επιθυμεί την Βασιλεία του Θεού, τον Παράδεισο, την συντροφιά των άγγελον και των άγιων, τη, θεωρία του Προσώπου του Θεού στην αιώνια ζωή. Ό Θεός του τα δίνει όλα αυτά, όταν τον καλέσει να έλθει προς Αυτόν.

Ω! Πόσο δίκαιος είναι ό Κύριος προς τον πονηρό άνθρωπο και πόσο φιλεύσπλαχνος προς τον δίκαιο! Αυτό που ό πονηρός φοβάται να μην πάθει, ό Κύριος επιτρέπει να το πάθει• αυτό πού ό δίκαιος φοβάται, ό Κύριος το αφαιρεί άπ’ αυτόν.

Τί φοβάται ό δίκαιος; Μόνον την αμαρτία. Ό Θεός αφαιρεί την αμαρτία άπ’ τον δίκαιο και κατευθύνει τα πόδια του στον δρόμο της αρετής.

Ό Θεός προστατεύει τον δίκαιο από τα κακά πνεύματα, πού σπέρνουν την αμαρτία και αρδεύει με τη, Χάρη Του τους σπόρους της αρετής μέσα στην καρδιά του.

’Ω! Κύριε Παντεπόπτα, φύλαξε μας από τους δρόμους του πονηρού, από το κέρδος του πονηρού και από τον φόβο του πονηρού!

Βοήθησε τις ασταθείς καρδιές μας να γίνουν σταθερές: να επιθυμούν μονάχα ό,τι είναι ευάρεστο σ’ Εσένα. Διότι αυτό πού είναι ευάρεστο σε Εσένα θά νικήσει στο τέλος και θά βασιλεύσει• και καθετί άλλο θά παραδοθεί στην παρακμή και τη λήθη.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επίσκοπος Αχρίδος

Επιστροφή Τσίπρα – Κοτζιά στον Τόπο του Εγκλήματος!!



Από τη συνάντηση των Σλαβοφρόνων στις Πρέσπες με τον Ζαχαριάδη στο μέσον.

Οι Πρέσπες, το «Τρίγωνο των Πρεσπών», η «Ελεύθερη Ελλάδα», ήταν το κέντρο της Κομμουνιστικής Ανταρσίας του 1946-49 με τη βοήθεια των Σλάβων της Γιουγκοσλαβίας και της Κομιντέρν. Εκεί ελήφθησαν οι χειρότερες, οι πιό προδοτικές αποφάσεις του ΚΚΕ και του λεγόμενου ΔΣΕ:
1. Το τρίγωνο των Πρεσπών από τις αρχές του 1947 είναι η έδρα του αρχηγείου του «ΔΣΕ» που διεθύνει την κομμουνιστική εξέγερση εναντίον της Ελληνικής κυβέρνησης και του Ελληνικού Στρατού,
2. Εκεί εγκατεστάθη το καλοκαίρι του 1947 και ο γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης (ίδε τη σπηλιά που ήταν το γραφείο του),
3. Εκεί έγινε τον Δεκέμβριο του 1947 η συνεδρίαση των ηγετών του ΚΚΕ και του «ΔΣΕ» που απεφάσισε τον σχηματισμό της «Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης». Εκεί ήταν η έδρα της «κυβέρνησης» μέχρι το καλοκαίρι του 1949, λίγο πρίν το τέλος, που πέρασε στον Γράμμο και στη συνέχεια στην Αλβανία.
4. Στις Πρέσπες ελήφθησαν οι αποφάσεις εφαρμογής από το ΚΚΕ και τον ΔΣΕ της Συμφωνίας του Μπλέντ που προέβλεπε τη δημιουργία «Ὁμόσπονδης Λαϊκῆς Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας» στην οποία θα περιλαμβανόταν και η Ελληνική Μακεδονία.
5. Το Παιδομάζωμα των Ελληνόπουλων απεφασίσθη στις Πρέσπες, και από την περιοχή του Τριγώνου των Πρεσπών πέρασαν πολλές χιλιάδες παιδιών κυρίως από τη Δυτική Μακεδονία, αλλά και από Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα, προς Γιουγκοσλαβία και Αλβανία.
6. Στις Πρέσπες συνήλθε τον Ιανουάριο του 1949 η 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ. Μιά απόφαση της ολομέλειας έλεγε: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο Μακεδόνικος (Σλαβομακεδονικός) λαός τάδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αντοθυσίας, πού προκαλούν τον θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο Μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του..» Στη νέα «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» έγιναν «υπουργοί» και 3 Βουλγαρομακεδόνες, οι Πασκάλ Μητρόφσκυ, Σταύρο Γκότσεφ και Γκέλο Κόϊτσεφ!
7. 25 - 26 Μαρτίου του 1949 στο χωριό Ψαράδες των Πρεσπών συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Σλαβομακεδόνων) με παρόντα τον Ζαχαριάδη, ο οποίος στην ομιλία του διακήρυξε και την «ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο Μακεδονικό κράτος μέσα στη Λαϊκοδημοκρατική Ομοσπονδία των Βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του μακεδονικού λαού..."!

Ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, ως πιστά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (=Κ.Κ. Εσωτερικού) επιστρέφουν στις Πρέσπες (στους Ψαράδες) να αποτελειώσουν το παλιό έργο των πολιτικών προγόνων τους.
Και εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, παρακολουθούμε το ξεπούλημα της Μακεδονίας, την Εθνική μας Ταπείνωση, την Παράδοση των Ιερών και των Οσίων της Ιστορίας μας, αδύναμοι να αντιδράσουμε εντός των δημοκρατικών γραμμών.
Τελικά, οι Σλάβοι πέρασαν!!!

Ioannis Bougas

Αφωνότεροι ιχθύων: οι Δεποτάδες, το Αγιον Όρος, οι Ακαδημαϊκοί, οι Δικαστικοί, οι Σρατιωτικοί

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ??!!!!!!






Είναι πραγματικά απίστευτα τά όσα από αυτήν τήν κυβέρνηση!!
Είναι απίστευτο τό μίσος πού επιδεικνύει γιά τήν Πατρίδα καί τό έθνος καί τό ξεπούλημα τού πολιτισμού, της Ιστορίας, της γλώσσας, τής εθνικής κυριαρχίας· καί όλα αυτά καταπατώντας τήν Συνταγματικά κατοχυρωμένη θέληση τού κυρίαρχου Ελληνικού Λαού, τόν οποίον μέ τερατώδη ψέματα εξαπάτησε καί τού έκλεψε τήν ψήφο.

ΟΜΩΣ τό ΛΥΠΗΡΟΤΕΡΟ καί ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ παθητική στάση καί ΑΦΩΝΙΑ της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, της ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ κοινότητας και ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ διδασκάλων, των ΚΑΛΙΤΕΧΝΩΝ, των ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ αρχών, των ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ αρχών, τού ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΤΩΝ.... των...... των..... τών.... ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ βουλευτών, των ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ!

Έχουμε γυρίσει στήν εποχή πού 
«ΟΛΑ ΤΑΣΚΙΑΖΕ Η ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΚΩΝΕ Η ΣΚΛΑΒΙΑ»!

ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ!!!

Αρχιμ. Χριστόδουλος Αγγελόγλου

ΕΛΛΗΝΕΣ! Μεθοδεύουν την συρρίκνωσή μας, τα ιερά μας χώματα αλώνονται

Προς Υψηλούς Ταγούς της Κοινωνίας και Συναδέλφους με μεγάλη καρδιά


“Ο κύβος ερρίφθη”, το γεγονός ετελέσθη, ο …Ρουβίκωνας διέβη τους πάντες και τα πάντα και όχι εμείς εκείνον και εξακολουθούμε να φιλοσοφούμε ευτελώς και να σφυρίζουμε αδιαφόρως.
Τα ιερά μας χώματα αλώνονται και εμείς οδεύουμε για τις διακοπές μας. Τα ονόματα και η ιστορία μας παραποιούνται, οι συνειδήσεις μας πυρπολούνται και εμείς αναζητούμε θέση στο λεξικό Γκίνες για την ανευλάβεια που επιδεικνύουμε στα ιερά και τα όσια της φυλής: την θρησκεία, την πατρίδα, την οικογένεια. 

Η γλώσσα μας διαστρεβλώνεται (αλλοτριώνεται, υβριδιοποιείται) και εμείς σπουδάζουμε τα … προσωπεία του καφέ art. Το έκλαμπρο παρελθόν μας υφαρπάσσεται και χρησιμοποιείται πλέον ως πρώτη ύλη πρότυπων και πρωτότυπων έργων νεώτερου πολιτισμού και εμείς αναρωτούμεθα: «Τι συμβαίνει, αποκτήσαμε και αδελφούς μέχρι τώρα χαμένους στο “ιστορικό τίποτα”και θα θυσιάσουμε γι’ αυτούς τον μόσχο τον σιτευτό; Δεν είμαστε πλέον “ανάδελφον γένος”;».
Μεθοδεύουν την συρρίκνωσή μας και δεν το αντιλαμβανόμαστε αδέλφια. Απεμπολούνται από τα γνωστά κέντρα των συμφερόντων και της ρεμούλας η επουράνια γλώσσα μας, οι ιστορικές μας καταβολές, οι ιερές μας παρακαταθήκες και εμείς διστάζουμε να εναντιωθούμε ελληνοπρεπώς σ’ αυτήν την προσβολή(την σπίλωση) της έντιμης προσωπικότητας του Έλληνα.Αδυνατούμε να διατηρήσουμε ακμαία την πατρογονική μας υπόληψη και μη ανταγωνίσιμη την αίγλη που κατέλειπαν οι γεννήτορές μας σε όλα τα βάθη και τα πλάτη της γαλανής πατρίδας μας, ενώ επιμένουμε να επαιρόμαστε τελικώς για την καταγωγή μας.
Άβουλοι, αναποφάσιστοι, σκιώδεις μετααποτυπώσειςτων προγόνων μας, σερνόμαστε, χωρίς υπερηφάνεια καιαναστολές για το έλλειμα του ήθους και της ευπρέπειαςπου παρατηρείται τελευταία, στο περιθώριο των αποφάσεων, ανάμεσα σε ξεδιάντροπα επιχειρήματα και νομικίστικες φιοριτούρες, αυτών που ανέλαβαν να διευθετήσουν τις διαφορές μεταξύ των σφετεριστών και των παλαιόθεν νόμιμων κατόχων. Στην ουσία, στον δικό μας χώρο, εμείς οι ίδιοι δεχθήκαμε να συμμετέχουμε σε ένα παιχνίδι άγριας πολιτικής αντιπαράθεσης Αμερικής και Ρωσίας στο οποίο διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα.
Η ισχυροποίηση του θνησιγενούς κρατιδίου των Σκοπίων (προτεκτοράτου της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ και νυν των ΗΠΑ) σε βάρος της πατρίδας μας σχηματοποιείται οσημέραι αριστοτεχνικά και απρόσκοπτα, γιατί η οικονομική συγκυρία που ταλανίζει την χώρα μας από 8ετίας, δεν αφήνει περιθώρια για εναντιώσεις στον μεγάλο αδελφό που επιθυμεί διακαώς να έχει και ένα ακόμη (συμπληρωματικό) προγεφύρωμα στον (εικονικό)πόλεμο που σχεδιάζει κατά του νέο-τσάρου Πούτιν.Ούτε προβλέπονται ηρωϊκές εξοδοι της ημέτερης …αριστερής διανόησης από τον έναγκαλισμό της ανέκαθεν δεξιόστροφης Αμερικής, την οποία άλλοτε μετά βδελυγμίας αποκήρυσσε.
Και όλα τούτα συμβαίνουν σε μια εποχή κατά την οποία συνεργούσης και της καλοκαιρινής ραστώνης,τίποτε δεν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν αντιδρά στις φάλτσες -πλην πλάνες- κορώνες των Ομηρικών σειρήνων. Αν σ’ όλη αυτή την αναταραχή προσθέσουμε την μηδενική (ή την αμφίβολης αξίας)επιστημοσύνη των πρωτεργατών μιας συμφωνίας που τα παιδιά μας θα εξορκίζουν, να μην εφαρμοσθεί στις αρνητικές εκδοχές της, τότε θα αποτελούσε υψίστη υποχρέωση και τιμή για όλους τους ευπατρίδες Έλληνες, να διατρανώσουμε με την υπογραφή μας την απαρασάλευτη θέση μας για την ακύρωση αυτής της συμφωνίας . Έχουμε ιερά υποχρέωση και λόγω κοινωνικής θέσεως με την οποία μας τίμησε η πατρίδα κατά την διάρκεια της προσφοράς της υπηρεσίας μας. Όλη η προσφορά μας ήταν ου περί χρημάτων αλλά περί αρετής.
Και τούτο πρέπει να γίνει τώρα! Πριν όλοι μας διολισθήσουμε σε… χυδαίο αδρανές υλικό χωρίς καμιά αξία και προοπτική για την πατρίδα και την ίδια μας την ύπαρξη, πριν παύσουμε να αντιδρούμε, πριν απομειωθούμε ως στοιχείο αποφασιστικής δυναμικής γενικώς και απομυθοποιηθούμε τελεσιδίκως.Προηγουμένως ας απορρίψουμε άπαξ δια παντός μία από τις παθογένειες της φυλής μας: Να ζηλοφθονούμετους έχοντες θετικές για την πατρίδα και τον λαό μας ιδέες και να τις απορρίπτουμε χωρίς να…καταδεχόμαστε να προβάλλουμε τις δικές μας.
Είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων .Ή τώρα ή αύριο είναι αργά. Ο νέος Μακεδονικός Αγώνας που αρχίζει από σήμερα θα τον ολοκληρώσει αγέννητος Αρχηγός. Έρρωσθε Συνέλληνες.

Χαράλαμπος Τσιτσιμπίκος 
Αντιστράτηγος ε.α –Επίτιμος Β’Υ/ΓΕΣ 
Πολιτικός Μηχανικός του ΑΠΘ