Όταν διαπιστώνεις ότι κάτι δεν πάει καλά, έχει ξεκινήσει το ταξίδι της ιάσεως

H μεγαλύτερη δύναμή μας 

βρίσκεται στη συνειδητοποιημένη αδυναμία μας 

και η αγιότητα στη μετανοημένη αμαρτία.

Όταν διαπιστώνεις ότι κάτι δεν πάει καλά, έχει ξεκινήσει το ταξίδι της ιάσεως.

Η δύναμη και η ροπή προς την αμαρτία μοιάζει με μια αγιότητα σε πτώση που σέρνεται τραυματισμένη και ψάχνει ίαση για να επανέλθει στον θρόνο της. Δεν είναι κακή αυτή η δύναμη, αλλά ο στόχος στον οποίο κατευθύνεται την αρρωσταίνει. Τα πάθη ως δυνάμεις της ψυχής δεν είναι αμαρτωλά από μόνα τους, απλά γίνονται αρρώστιες όταν αιχμαλωτίζονται σε καταστάσεις θανάτου. Γι’αυτό και σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά τις δυνάμεις τις ψυχής οφείλουμε όχι να τις καταργήσουμε αλλά να τις μεταβάλλουμε.

Για τον λόγο αυτό στην εκκλησία έχουμε την άσκηση ως μητέρα του αγιασμού για να μπορούμε να διορθώνουμε με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος όποιες πτώσεις συμβαίνουν και συνθλίβουν την ύπαρξή μας.

Οι αμαρτίες μας είναι στην ουσία προδομένοι έρωτες. Επιθυμίες που ενώ αρχικά μοιάζουν με πρόβατα διαπιστώνουμε ότι είναι λύκοι με ένδυμα προβάτου και πέφτουμε στην παγίδα. Δεν είναι κακές οι επιθυμίες αλλά αν δεν απευθύνονται στον Χριστό τότε αρρωσταίνουν από τον καρκίνο της φθοράς και παρασέρνουν τον άνθρωπο στην απώλεια.

Τα πάντα εξαρτώνται από το βαθύτερο θέλω, από την προαίρεση όπως έλεγε και ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Τι θέλω , γιατί το θέλω, πως το θέλω ….  από αυτά εξαρτώνται τα πάντα. 

Όταν το βαθύτερο θέλω δεν έχει τη σφραγίδα του Χριστού και κομματιάζεται από εδώ και εκεί, πουλιέται και πορνεύει στα σκοτάδια ο άνθρωπος τότε βαδίζει τυφλός και μεθυσμένος στον δρόμο της απώλειας.

Στην εκκλησία η θεραπεία και ο αγιασμός του ανθρώπου δεν έρχεται με μια φιλοσοφική ή ηθική αλλαγή σε επιφανειακό επίπεδο. Η εξωτερική αλλαγή είναι αποτέλεσμα και όχι η αρχή, διαφορετικά η εκκλησία ξεπέφτει σε ηθικιστικό σωματείο. Στην εκκλησία η θεραπεία έρχεται με τη συνέργεια του Αγίου Πνεύματος δια μέσου των Ιερών Μυστηρίων. 

Θέλει ο Χριστός, θέλω κι εγώ και τότε έρχεται ο γάμος της μεταμορφώσεως του ανθρώπου στην πορεία προς το καθ’ ομοίωσιν.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς άσκηση, χωρίς πάλη με τον εαυτό μου, χωρίς χτυπήματα και ραπίσματα στο πρόσωπο μου, χωρίς να συναντάω τα όρια του πόνου και να διαπιστώνω ότι υπάρχει ακόμα χώρος για να προχωρήσω γιατί ο Χριστός μου δείχνει τον δρόμο και μου ανοίγει οδούς θεραπείας. Στην Εκκλησία η άσκηση δεν γίνεται για την άσκηση. 

Την άσκηση δεν την έχει ανάγκη ο Χριστός, αλλά εγώ την χρειάζομαι διότι είναι η φυσιοθεραπεία για να θεραπεύσω την ψυχή μου βλέποντας πρώτα πως κινείται. 

Η άσκηση είναι κατάσταση υποδοχής της χάριτος γι’ αυτό οφείλει η άσκηση να γίνει με πλήρη ετοιμότητα και ανοιχτή καρδιά αλλιώς δεν θα έχει αποτέλεσμα.

Δεν παίρνουμε αποφάσεις. Εκεί βρίσκεται η ασθένεια μας. Μας αρέσει η ταλάντευση, και με τον Χριστό και με τον διάβολο γι’ αυτό πελαγοδρομούμε. Η απόφαση για τη θεραπεία και τη σχέση με τον Χριστό είναι κίνηση δίχως γυρισμό αν θέλουμε να βρούμε ίαση. Δεν έχει σημασία αν πέφτω, αν έχω πάρει αποφάσεις θα σηκώνομαι αμέσως και θα συνεχίζω το ταξίδι. Αν δεν έχω στερεωθεί στην απόφαση, η πτώση θα γίνει ο δικός μου Άδης.

Ευλογημένος ο άνθρωπος που γίνεται δύτης στον πυθμένα της καρδιάς του με σκοπό να καθαρίσει τον βυθό από την μόλυνση αλλά και να βρει διαμάντια ώστε να τα ανασύρει για να τα διαφυλάξει.

Ευλογημένος ο άνθρωπος που αναζητά να βρει τον πραγματικό του εαυτό αλλά στην ουσία έχει πάρει απόφαση να τον χάσει. 

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω μοι» (Μάρκ. η΄ 34).

Ευλογημένος ο άνθρωπος που δεν ικανοποιείται πνευματικά με τίποτα και συνεχώς διψάει για χάρη Θεού.

Ευλογημένος ο άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του χειρότερο πάσης κτίσεως διότι αυτό είναι το πρώτο σκαλοπάτι για την ανάβαση προς τον ουρανό.

Ευλογημένος ο άνθρωπος που διψάει να αποκτήσει νου Χριστού.

Ευλογημένος ο άνθρωπος που δεν χρειάζεται να πει πολλά διότι η αγιότητα του μαρτυρείται από τη ζωή του.

Ο Πνευματικός άνθρωπος δεν χρειάζεται να σου πει πολλά, φαίνεται από χιλιόμετρα όπως το αστέρι στον ουρανό διότι λάμπει η χάρις του Χριστού στην ύπαρξή του.

Τέτοιους ανθρώπους έχουμε ανάγκη σήμερα, όχι ηθικά καλούς, αλλά οντολογικά θεραπευμένους προς τον Αγιασμό…

Αυτός οφείλει να είναι και ο δικός μας προορισμός….

π. Σπυρίδων Σκουτής

https://www.exomologistetokirio.gr

Άγιος Μάρκος Ευγενικός: «Ούτε στην κηδεία ούτε στο μνημόσυνό μου να μην τολμήσει και πλησιάσει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως»…

Όταν ο Άγιος Μάρκος αποτείχισε τον λατινόφρονα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

«Ούτε στην κηδεία ούτε στο μνημόσυνό 

μου να μην τολμήσει και πλησιάσει 

ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως»…

Ο Αγ. Μάρκος Ευγενικός (+1444) δεν είχε καμία κοινωνία με τον Πατριάρχη Κων/πόλεως Γρηγόριο Μάμα που ήθελε να επιβάλει την ένωση με τους παπικούς μετά τη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας. 

Στην περίφημη «Ἐγκύκλιο τοῖς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς καὶ τῶν νήσων εὑρισκομένοις Χριστιανοις» λέει «Φευκτέον αὐτούς, ὡς φεύγει τις ἀπὸ ὄφεως, ὡς αὐτοὺς ἐκείνους ἢ κακείνων πολλῷ χείρονας, ὡς χριστοκαπήλους καὶ χριστεμπόρους» (φεύγετε τους λατινόφρονες όπως φευγετε από τα φίδια).

«Πέπεισμαι γὰρ ἀκριβῶς ὅτι ὅσον ἀποδιίσταμαι τούτου καὶ τῶν τοιούτων ἐγγίζω τῷ Θεῷ καὶ πᾶσι τοῖς Ἁγίοις, καί, ὥσπερ τούτων χωρίζομαι, οὕτως ἑνοῦμαι τῇ ἀληθείᾳ καὶ τοῖς Ἁγίοις Πατράσι καὶ Θεολόγοις τῆς Ἐκκλησίας». 

Η τελευταία του υποθήκη, προτού πεθάνει ήταν: «Εκφεύγειν άπασι τρόποις την κοινωνίαν αυτού (του πατριάρχου) και μήτε συλλειτουργείν αυτού, μήτε αρχιερέα τούτον, αλλά λύκον και μισθωτόν ηγείσθε».

Μάλιστα φτάνει στο σημείο να πει ότι δεν τους θέλει ούτε στην κηδεία του να παραβρεθούν: 

«Λέγω περί του Πατριάρχου… ούτε βούλομαι ούτε δέχομαι την αυτού ή την των αυτού κοινωνίαν το παράπαν, ουδαμώς, ούτε επί της ζωής μου ούτε μετά θάνατον …. ώσπερ παρά πάσαν μου την ζωήν ήμην κεχωρισμένος απ’ αυτών, ούτω και εν τω καιρώ της εξόδου μου, και έτι και μετά την εμήν αποβίωσιν αποστρέφομαι αυτών την κοινωνίαν και ένωσιν, και εξορκών εντέλλομαι, ίνα μηδείς εξ αυτών προσεγγίση ή εν τη εμή κηδεία ή τοις μνημοσύνοις μου … ώστε συμφορένειν επιχειρήσαι και συλλειτουργείν τοις ημετέροις»!

Πρωτοπρεσβύτερος Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com/

Τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ 19 Ἰανουαρίου Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου Ενας εναντιον ολων O AΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΦΕΣΟΥ

Πότε ἔζησε; Λίγο προτοῦ νὰ πέσῃ ἡ Πόλις. Ἡ Πόλις ἔπεσε 29 Μαΐου 1453, ἡμέρα Τρίτη. Μερικὰ χρόνια πρὶν ἔζησε καὶ ἔδρασε ὁ ἅγιος Μᾶρκος. Ἦταν χρόνια δύσκολα γιὰ τὸ γένος μας. Οἱ Τοῦρκοι εἶχαν κατορθώσει νὰ κυριεύσουν ὅλη τὴ Μικρὰ Ἀσία. Κάψανε σπίτια, ἀτιμάσανε γυναῖκες… Περάσανε τὰ Δαρδανέλλια, ἦρθαν στὴ Θρᾴκη, φτάσανε μέχρι τὴν Κω᾿σταντινούπολι, καὶ τὴν πολιόρκησαν. Κινδύνευσε ἡ Πόλις νὰ πέσῃ στὰ χέρια τους.

Αὐτοκράτωρ ἦταν τότε ἕνας ἀδελφὸς τοῦ Κω᾿σταντίνου τοῦ Παλαιολόγου, ὁ Ἰωάννης Παλαιολόγος. Αὐτὸς συνεκάλεσε στὸ παλάτι σύσκεψι. Μαζευτήκανε στρατηγοί, ναύαρχοι, ὅλοι οἱ μεγάλοι, καὶ ἐσκέπτοντο πῶς θὰ σωθοῦνε ἀπὸ τὸν κίνδυνο τῶν Τούρκων. Ὅλοι εἶπαν· Μόνοι μας δὲ᾿ μποροῦμε· πρέπει νὰ ζητήσουμε τὴ βοήθεια τῶν Εὐρωπαίων. Ἀλλὰ οἱ Εὐρωπαῖοι (Ἰταλοί, Γάλλοι, Ἱσπανοί, Γερμανοί…) δὲν εἶνε ὀρθόδοξοι. Πιστεύουν στὸν πάπα, καὶ αὐτὸν προσκυνοῦνε. Ἦταν καὶ τότε ὁ πάπας πανίσχυρος, γιατὶ ἐξουσίαζε ὄχι μόνο θρησκευτικῶς, ἀλλὰ καὶ πολιτικῶς. Ὅ,τι ἤθελε ἔκανε. Ἂν ἔλεγε «πόλεμος», πόλεμος γινόταν· ἂν ἔλεγε «εἰρήνη», εἰρήνη. Ἔπρεπε λοιπὸν νὰ πᾶνε στὸν πάπα καὶ νὰ τὸν παρακαλέσουν νὰ στείλῃ βοήθεια. Σχηματίσθηκε λοιπὸν μιὰ ἐπιτροπή. Ἐκκλησιαστικὰ μέλη τῆς ἐπιτροπῆς ἦταν ὁ πατριάρχης, ὡρισμένοι μητροπολῖται, καὶ μεταξὺ αὐτῶν ὁ ἅγιος Μᾶρκος μητροπολίτης Ἐφέσου.

Ἂν πάρετε ἕνα χάρτη, θὰ δῆτε ὅτι ἡ Ἔφεσος εἶνε στὴ Μικρὰ Ἀσία, ἀπέναντι ἀπὸ τὴ Σάμο. Ἦταν μία ἀπὸ τὶς ὡραιότερες πόλεις, μὲ 30 – 40 χιλιάδες Χριστιανούς, μὲ ὡραῖες ἐκκλησίες καὶ μοναστήρια, ποὺ ὑπῆρχαν ἐκεῖ μέχρι τὸ 1922. Τώρα δὲν ὑπάρχει τίποτα. Οἱ Τοῦρκοι τὶς ἐκκλησίες τὶς κάνανε σταύλους καὶ κινηματογράφους… Τότε λοιπὸν μητροπολίτης Ἐφέσου ἦταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος.

Τὸν πῆραν μαζί τους στὴν ἐπιτροπή, γιατὶ ἦταν πολὺ μορφωμένος. Ἤξερε τὴν ἁγία Γραφὴ ἀπέξω, ἤξερε τοὺς πατέρες, ἤξερε φιλοσοφία· ἦταν ὁ πιὸ κατάλληλος νὰ κάνῃ συζήτησι μὲ τοὺς δυτικούς.

Μπῆκαν σὲ καράβι γιὰ νὰ πᾶνε. Τώρα ἀπὸ τὴν Πόλι φθάνεις στὴ Ῥώμη μὲ τὸ ἀεροπλάνο σὲ δυὸ ὧρες. Τότε ὅμως ἤθελαν μῆνες· νὰ περάσουν τὰ Δαρδανέλλια, τὸ Αἰγαῖο, κάτω ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο, γιὰ νὰ φθάσουν ἐκεῖ. Τὰ καράβια ἦταν ἱστιοφόρα. Ξεκίνησαν λοιπὸν καὶ ὕστερα ἀπὸ τέσσερις μῆνες φθάσανε στὴν Ἰταλία.

Μόλις βγήκανε ἔξω, ὁ πάπας εἶχε τὴν ἀξίωσι, ὅλη ἡ ἐπιτροπὴ τῶν ἐκλεκτῶν Βυζαντινῶν μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν αὐτοκράτορα νὰ περάσουν νὰ τὸν προσκυνήσουν, νὰ πέσουν στὰ πόδια του καὶ νὰ φιλήσουν τὴν παντόφλα του. Αὐτοὶ τί ἀπήντησαν· Ἐμεῖς ἄνθρωπο δὲν προσκυνᾶμε· τὸ Θεό προσκυνᾶμε. Καὶ δὲν ἀσπάσθηκαν τὴν παντόφλα του. Μέχρι καὶ σήμερα, ὅποιος πάῃ στὴ Ῥώμη νὰ δῇ τὸν πάπα, πρέπει νὰ φιλήσῃ ὄχι τὸ χέρι ἀλλὰ τὸ πόδι του. Ἐμεῖς ἔχουμε συνήθεια καὶ φιλᾶμε τὸ χέρι τῶν κληρικῶν καὶ τῶν μεγαλυτέρων· ἀλλὰ ἐκεῖ στὴ Ῥώμη φιλᾶνε τὴν παντόφλα τοῦ πάπα.

Ἄρχισαν τέλος πάντων οἱ συζητήσεις. Σὲ ὅλα εἶχαν διαφορὲς μεγάλες. Ποιές διαφορές; Μερικὲς εἶνε οἱ ἑξῆς.

Ἐμεῖς στὸ βάπτισμα βυθίζουμε τὸν βαπτιζόμενο στὴν κολυμβήθρα· πρέπει νὰ χωθῇ ὅλο τὸ κορμὶ στὸ νερό, νὰ μὴ μείνῃ τίποτε ἀσκέπαστο. Οἱ φράγκοι δὲν βυθίζουν τὸ σῶμα· μόνο τὸ ῥαντίζουν. Ἕνα αὐτό.

Τὸ δεύτερο. Ἐμεῖς κοινωνοῦμε σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Αὐτοὶ δίνουν μόνο «σῶμα», τὴν ὄστια ὅπως τὴ λένε.

Τρίτον. Ἐμεῖς λέμε, ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Πατρός. Αὐτοὶ προσθέτουν, ὅτι ἐκπορεύεται «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ».

Ἐμεῖς ἔχουμε τὸ Χριστὸ ἀρχηγό μας. Αὐτοὶ λένε, ὅτι ὁ πάπας ἔχει τὸ «πρωτεῖο».

Αὐτὲς καὶ ἄλλες ἀκόμα διαφορὲς ὑπάρχουν μεταξύ μας. Καὶ σ᾿ αὐτὰ τὰ σημεῖα ἔμεινε ἀνυποχώρητος ὁ ἅγιος Μᾶρκος.

Στὸ τέλος ὁ πάπας, ὅταν εἶδε τὰ δύσκολα, χρησιμοποίησε βία. Τοὺς ἔθεσε σὲ περιορισμό, τοὺς ἄφησε νηστικοὺς μέρες ὁλόκληρες, τοὺς τυράννησε. Τότε τὰ μέλη τῆς ἐπιτροπῆς, ὁ ἕνας κατόπιν τοῦ ἄλλου ὑποχώρησαν καὶ ἄρχισαν νὰ ὑπογράφουν τὴν ἕνωσι. Μόνο ἕνας δὲν ὑποχώρησε. Καὶ αὐτὸς ἦταν ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός. Ὅταν ὁ πάπας ἔμαθε τὴν ἄρνησί του, εἶπε· Ἀφοῦ δὲν ὑπέγραψε αὐτός, «δὲν κάναμε τίποτα».

Δὲν ὑπέγραψε, καὶ κινδύνευσε τὰ μέγιστα τότε. Μὲ δυσκολία κατώρθωσε νὰ φύγῃ ἀβλαβὴς ἀπὸ τὴ Ῥώμη καὶ νὰ ἐπιστρέψῃ στὴν Πόλι. Ὅταν ἔφθασε, βγῆκε ὅλος ὁ λαὸς καὶ τὸν ὑποδέχθηκε. Γιατὶ ἦταν ἥρωας. Ἔμεινε ἀνυποχώρητος, ἕνας αὐτὸς ἐναντίον ὅλων.

Τιμοῦμε τὸν ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό. Γιατὶ ἂν δὲν ἦταν αὐτός, ἐμεῖς τώρα θὰ ἤμαστε φράγκοι. Ἀντιστάθηκε αὐτὸς καὶ κράτησε τὴν ὀρθόδοξο πίστι, ὅπως παλαιότερα ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. Οἱ παπικοὶ ἔλεγαν· Ἂν μπορῇς νὰ μετακινήσῃς τὸν Ὄλυμπο, μπορεῖς νὰ κλονίσης κι αὐτὸν ἀπὸ τὶς πεποιθήσεις του.

Τί μᾶς διδάσκει ὁ ἅγιος Μᾶρκος; Πρῶτον ἕνα δίδαγμα ἐθνικό. Νὰ προσέξουμε καὶ σήμερα, γιατὶ πάλι κινδυνεύουμε ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Τὰ ἴδια ἔχουμε. Τότε κατέφυγαν στὸν πάπα. Καὶ αὐτός, κατὰ τὴ συμφωνία ποὺ ἔγινε, ἔστειλε μιὰ μικρὴ βοήθεια, λίγα καράβια καὶ λίγους στρατιῶτες. Καὶ ἡ Πόλις ἔπεσε. Τὰ ἴδια καὶ σήμερα. Τὴν ὥρα τοῦ κινδύνου ἐμεῖς ποῦ ἀποβλέπουμε; Στοὺς ἰσχυροὺς τῆς ἡμέρας, ἄλλη μιὰ φορά, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν. Δὲν κάνω πολιτική, ἀλλὰ σᾶς λέω τὴν πικρὰ ἀλήθεια. Ὅταν ἤμεθα στὴ Μικρὰ Ἀσία, μᾶς ἄφησαν καὶ οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ Ἰταλοὶ καὶ οἱ Γάλλοι. Μείναμε μόνοι. Ἐνῷ λίγο ἂν μᾶς βοηθοῦσαν, δὲ᾿ θὰ θρηνούσαμε τὴν καταστροφή. Μισοῦν, φθονοῦν τὴν Ἑλλάδα. Τί πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς; Νὰ ἔχουμε ὁμόνοια καὶ ἀγάπη, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ κρατηθοῦμε σ᾿ αὐτὰ τὰ ἐδάφη, ποὺ εἶνε ποτισμένα μὲ αἷμα.

Ἀλλὰ καὶ ἕνα θρησκευτικὸ δίδαγμα. Στὰ χρόνια μας ἔχουν σηκωθῆ πολλοὶ ἄθεοι. Ἄλλοτε στὸν εὐλογημένο τόπο μας δὲν ὑπῆρχε ἄθεος. Τώρα οἱ ἄθεοι φτάσανε μέχρι τὶς στάνες· ἔχουμε καὶ τσοπαναραίους ἀθέους. Ἂν συναντήσετε ἄθεο, ποὺ λέει ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεὸς κι ὅτι ὅλα ἔγιναν ἔτσι, νὰ τοῦ πῆτε ἕνα πρᾶγμα· «Τὸ σπιτάκι ποὺ κάθεσαι, ἔτσι μόνο του ἔγινε; Κάποιος τὸ ἔχτισε. Καὶ τὸ σύμπαν, τὸ μεγάλο αὐτὸ σπίτι, ποιός τὸ ἔχτισε; Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός!». Κλεῖστε τ᾿ αὐτιά σας στοὺς ἀπίστους καὶ ἄθεους. Ἀκόμα κλεῖστε τ᾿ αὐτιά σας στοὺς αἱρετικοὺς καὶ μάλιστα στοὺς χιλιαστάς, ποὺ μᾶς ἦρθαν ἀπὸ τὴν Ἀμερικὴ μὲ βαλίτσες δολλάρια. Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ τοὺς ποῦμε ἐμεῖς εἶνε· Φτωχοὶ εἴμαστε, ἀλλὰ δὲ᾿ θὰ πουλήσουμε τὴν πίστι μας. Παραπάνω ἀπὸ τὰ δολλάρια τῆς Ἀμερικῆς εἶνε ὁ Χριστός μας. Δὲ᾿ θὰ πουλήσουμε τὸ Χριστὸ σὰν τὸν Ἰούδα ἀντὶ τριάκοντα ἀργυρίων!…

Ἕνας τέτοιος πράκτορας ἦρθε κάποτε στὴ Φλώρινα καὶ ζήτησε ἀπὸ μιὰ γυναῖκα – ἰδιοκτήτη κινηματογράφου νὰ τοὺς παραχωρήσῃ τὴν αἴθουσα, γιὰ νὰ μαζευτοῦν ἐκεῖ ἀπ᾿ ὅλη τὴ Μακεδονία καὶ νὰ κάνουν συγκέντρωσι. Τῆς ἔδιναν, γιὰ μία ὥρα, πολλὰ χρήματα. Κι αὐτὴ τί ἀπήντησε· ―Φτωχιὰ εἶμαι, ἀλλὰ τὸν κινηματογράφο σ᾿ ἐσᾶς δὲν τὸν δίνω. Ὅλα τὰ δολλάρια τῆς Ἀμερικῆς νὰ μοῦ δώσετε, δὲ᾿ μαγαρίζω τὴν αἴθουσα!…

Κάτω στὴ Θεσσαλία, κοντὰ στὸν Πηνειό, εἶνε ἕνα χωριουδάκι. Εἶχε παπᾶ, χτυποῦσε καμπάνα, πήγαιναν ὅλοι στὴν ἐκκλησία· εὐλογημένο χωριό. Ἦρθε ὅμως ἀπὸ τὴ Γερμανία ἕνας ποὺ εἶχε γίνει χιλιαστής. Αὐτὸς κατώρθωσε σιγὰ – σιγὰ νὰ κάνη καὶ ἕναν δεύτερο χιλιαστή, σὲ λίγο ἕναν τρίτο… Τώρα τὸ χωριὸ εἶνε ὅλο χιλιαστικό. Ψώριασαν τὰ πρόβατα! Φτάνει ἕνα γιὰ νὰ ψωριάσῃ ὅλο τὸ κοπάδι.

Γι᾿ αὐτό, ἂν καμμιὰ φορὰ στὴν ἐνορία σας ἔρθῃ χιλιαστής, σημάνετε συναγερμό. Ἀνεβῆτε στὰ καμπαναριὰ καὶ χτυπῆστε νεκρικὰ τὶς καμπάνες, σὰ᾿ νὰ εἶνε Μεγάλη Παρασκευή. Διῶξτε τους μακριά. Γιατὶ εἶνε λύκοι φοβεροί, ἀπατεῶνες καὶ πλαστογράφοι τῆς ἀληθειας. Ἔτσι θὰ εἶστε παιδιὰ τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου καὶ παιδιὰ τοῦ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ. Ἔτσι θὰ κρατήσουμε τὴν πίστι μας ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά, δοξάζοντες Πατέρα Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα εἰς αἰῶνα αἰῶνος.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία. Πρώτη ἐκφώνησις ἱ. ναὸς Ἁγίου Μάρκου Εὐγενικοῦ Κρυόβρυση – 

Ἑορδαίας 19-1-1976.

http://www.augoustinos-kantiotis.gr

ΠΥΡΕΤΩΔΕΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΠΑΠΑ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Κυβέρνηση καὶ Ἐκκλησία (Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ Ἀρχιεπισκοπὴ) σὲ συνεργασία μὲ τὴν Οὐάσιγκτον καὶ τὸ Βατικανὸ προετοιμάζουν πυρετωδῶς ἐπίσημη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὴν Ἑλλάδα μέσα στὸ 2020. Σύμφωνα μὲ ἀποκλειστικὲς πληροφορίες ἡ ἐπίσκεψη θὰ ἔχει ὡς ἀπώτερο στόχο καὶ σκοπὸ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ καὶ εἰδικά τοῦ προγράμματος στὰ βήματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ ἐπίσπευση στήν ἐφαρμογὴ τοῦ σχεδίου φέρεται νά ἀποτελεῖ πρόταση τοῦ Ἀμερικανοῦ πρέσβη στὴν Ἀθήνα Τζ. Πάϊατ, ποὺ ἀποβλέπει στὴν ἄμεση κάλυψη τῶν κενῶν, ποὺ παρατηροῦνται στὰ προσκυνήματα ἀπὸ τὴν ἀπουσία τῶν Ρώσων προσκυνητῶν. Στὴν οὐσία, ὅμως, στοχεύει στὴν περαιτέρω δυτικοποίηση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, μέσω τῆς προώθησης τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν οἰκονομικῶν στοιχείων ποὺ τὴν συνοδεύουν… Τὸ ἄνοιγμα τῶν ὀρθοδόξων προσκυνημάτων σὲ προσκυνητὲς τῆς Παπικῆς καὶ προτεσταντικῆς θρησκευτικῆς κοινότητας εὐελπιστοῦν πὼς θὰ ἀποτελέσει τὴ βάση ἀφομοίωσης τῶν δυτικῶν μοντέλων διαβίωσης ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες… Αὐτὸ σημαίνει ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ρωσία καὶ προσέγγιση πρὸς τὸ Βατικανὸ καὶ ἐν γένει τὴ Δύση!

Ἐπιπλέον ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὴ Μακεδονία, οὐσιαστικὰ θὰ ἀποτελεῖ, ἔμπρακτη ἐφαρμογὴ τῆς ὑπόσχεσης, ποὺ ἔδωσε ἡ κυβέρνηση, ὅτι θὰ «διαφημίσει» σὲ παγκόσμια κλίμακα τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας, ὡς ἀντιπερισπασμὸ στὴν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν!!!

(Παραμύθια της χαλιμας!!! Ο Πάπας εδῶ και χρόνια στέλνει στους Σκοπιανους μηνύματα και τους ἀποκαλεῖ Μακεδονία)

Μέσα στὸ πλαίσιο τῆς προετοιμασίας τῆς ἐπίσκεψης τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὴν Ἑλλάδα, ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν Νικόλαος Δένδιας πραγματοποίησε ἐπίσημη ἐπίσκεψη στὸ Βατικανό, ὅπου συζήτησε καὶ ἔθεσε ἐπισήμως τὴν πρόταση ἐπίσκεψης τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἡ ὁποία λέγεται πὼς ἔγινε ἀποδεκτή. Ἀκολούθησε ἡ ἐπίσκεψη στὴν Ἀθήνα τοῦ Καρδινάλιου Λεονάρντο Σάντρι, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐπικεφαλῆς τοῦ Βατικανοῦ τοῦ τομέα ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὶς Ἀνατολικὲς Ἐκκλησίες. Ὁ Καρδινάλιος Σάντρι συνέχισε τὶς συζητήσεις μὲ τὸν ὑπουργὸ καὶ εἶδε καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο σὲ ἐπίσκεψή του στὴν Ἀρχιεπισκοπή. Λίγες ὧρες μετὰ τὴ συνάντηση τοῦ Καρδιναλίου μὲ τὸν ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν Ν. Δένδια, τὸ κατώφλι τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ὅλως τυχαίως, περνοῦσε καί ὁ Ἀμερικανὸς πρέσβης Τ. Πάϊατ… Βέβαια ὁ ὑπουργὸς ὑποστήριξε ὅτι συζητήθηκαν μαζί του θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὶς ἑλληνοαμερικανικὲς σχέσεις. Πληροφορίες, ὡστόσο, ἀναφέρουν ὅτι κύριο θέμα τῆς συνομιλίας τους ἦταν ἡ ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα.

Ἤδη, ὅπως μαθαίνουμε, σὲ περιφέρειες τῆς Μακεδονίας, ὅπως λ. χ. τῆς Καβάλας ἔχουν φθάσει οἱ ἀπαραίτητες ἐντολὲς τοῦ ὑπουργείου μὲ τὴν ἔνδειξη τῶν ἐγγράφων «ἄκκρως ἀπόρρητο», ἔτσι ὥστε νὰ διαφυλαχθεῖ ἡ ἐπίσκεψη Πάπα ἀπὸ τυχὸν ἀντιδράσεις ὀρθοδόξων χριστιανῶν καὶ κυρίως τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μέσω τῶν προγραμμάτων ΕΣΠΑ ἐπίσης χρηματοδοτοῦνται κατά προτεραιότητα σειρὰ συνεδρίων -ἡμερίδων καὶ ἐκδηλώσεων ποὺ ἀφοροῦν τὸν θρησκευτικὸ τουρισμό, ὥστε σιγὰ-σιγὰ νὰ δημιουργηθοῦν οἱ κατάλληλες ὑποδομὲς ποὺ θὰ στηρίξουν τὸ πρόγραμμα στὰ βήματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Λέγεται, πὼς ἐκτός τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου, ἐνήμεροι εἶναι καὶ κάποιοι Μητροπολίτες τῆς Βορείου Ἑλλάδος.

Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι στὸ ὅλο ζήτημα ἐμπλέκεται ἐκτός τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν καὶ τὸ ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ, τὸ ὁποῖο ἀποσκοπεῖ μαζὶ μὲ τὰ θρησκευτικὰ προσκυνήματα νὰ διαφημίσει κατὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα καὶ τοὺς ἀρχαιολογικοὺς χώρους, τῆς Ἀμφίπολης καὶ τῆς Βεργίνας.

Δὲν ἀποκλείεται ἐὰν ὑπάρξουν οἱ κατάλληλες συνθῆκες νὰ πραγματοποιηθεῖ καὶ ἐπίσκεψη ἀστραπὴ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στὸ Ἅγιο Ὄρος, σὲ συγκεκριμένη Ἁγιορείτικη Μονή… ἡ ἀδελφότητα τῆς ὁποίας ταυτίζεται ἀπολύτως μὲ τὴν πολιτικὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου θὰ ξεκινήσει ἀπὸ τὸν ἀρχαιολογικὸ -προσκυνηματικὸ χῶρο τῶν Φιλίππων, παρουσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Στὸ πρόγραμμα θὰ συμπεριληφθεῖ ὁ Λαγκαδᾶς, ἡ Θεσσαλονίκη, ἡ Βέροια, Θεσσαλικὲς πόλεις, ἡ Ἀθήνα καὶ ἡ Κόρινθος.

ΠΗΓΗ ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ

Η πνευματική ζωή δεν είναι μια σειρά από βαρετά "πρέπει", αλλά μια προσωπική σχέση.

Δεν είναι μια στεγνή τήρηση κάποιων εντολών, αλλά μια διαρκής υπαρξιακή αναζήτηση του "αλλιώς".

Θυσιάζεις την ασφάλεια σου, το βόλεμα σου, ξεπηδάς απ'τα λιμνάζοντα νερά σου και προχωράς θαρρετά να συναντήσεις τον εαυτό σου και τον Θεό σου. Κι όσο αναζητάς τον νοητό ήλιο τόσο...

...πιο πολύ φωτίζονται τα σκοτάδια σου.

Οι πληγές στα βάθη της ψυχής για να επουλωθούν πρέπει στο φως Του να φανερωθούν. Πετάς το εγώ σου για να συναντήσεις τον Χριστό σου. Καταθέτεις ταπεινά την αδυναμία σου και πλημμυρίζει αγαλλίαση η καρδία σου. Δίνεις αίμα και λαμβάνεις πνεύμα, προσφέρεις χώμα και σου χαρίζεται ο ουρανός, αποκαλύπτεις εντός σου το σκοτάδι και σε καλύπτει μυστικά ένα θεΐκο φως.

Πνευματική ζωή δεν είναι τα λόγια και τα βιβλία, μα ένας άλλος τρόπος ύπαρξης. Παράξενος ακαταλαβίστικος, ακατανόητος, πέραν από κάθε λογική του κόσμου τούτου.

Είναι μια αγγελική ψαλμωδία σ'ένα περιβάλλον τόσο πεζό, μια Θεία Λειτουργία σε μια κοινωνία που πλήττει θανάσιμα μέσα σ'ένα τεράστιο χασμουρητό.

Αλέξης Αλεξάνδρου 13/1/20

psihisangigmata.blogspot.com

Ο νέος άνθρωπος είναι αδύνατο να μην ταράσσε­ται από σαρκικούς λογισμούς

Ο νέος άνθρωπος είναι αδύνατο να μην ταράσσε­ται από σαρκικούς λογισμούς. 

Πρέπει γι’ αυτό να προσεύχεται επίμονα στον Θεό, για να σβήσει εγκαί­ρως την σπίθα των 

αισχρών επιθυμιών μόλις εμφανισθεί. 

Τότε δεν θα δυναμώσει ποτέ η φλόγα.

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Αυτή η ζωή είναι καιρός για μετάνοια

Αδελφοί, αυτή η ζωή είναι καιρός για μετάνοια. Είναι λοιπόν μακάριος όποιος καθόλου δεν έπεσε στα δίχτυα του εχθρού. Αν πάλι κάποιος έτυχε να πέσει στα δίχτυα του, αλλά τα έσχισε και πετάχτηκε και έφυγε από αυτόν, στη διάρκεια της παρούσας ζωής, και τούτος είναι για εμένα μακάριος, γιατί ζώντας ακόμη με σώμα κατάφερε να ξεφύγει από τον πόλεμο, σαν το ψάρι που γλιτώνει από το δίχτυ.

Το ψάρι που ζει μέσα στο νερό, αν πιαστεί στο δίχτυ, αλλά το σχίσει και φύγει γρήγορα στον βυθό, σώζεται· όταν όμως το ανεβάσουν στη στεριά, δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του. Έτσι και εμείς. 

Όσο είμαστε σε αυτή τη ζωή, έχουμε πάρει την εξουσία και τη δύναμη από τον Θεό να σπάσουμε μόνοι μας τα δεσμά των θελημάτων του εχθρού και να πετάξουμε από επάνω μας το φορτίο των αμαρτιών με τη μετάνοια και να φτάσουμε σώοι στη βασιλεία των ουρανών. 

Αν όμως μας προλάβει το φοβερό πρόσταγμα του θανάτου και βγει η ψυχή από το σώμα, και το σώμα κλειστεί στον τάφο, δεν μπορούμε πια να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, όπως ακριβώς και το ψάρι που το τράβηξαν έξω από το νερό και το έκλεισαν καλά στο καλάθι.

Αδελφέ, μην πεις: «Σήμερα θα αμαρτήσω και αύριο θα μετανοήσω», γιατί δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Για το αύριο ο Κύριος θα φροντίσει.

 

Αδελφέ, κάθε μέρα να περιμένεις τον θάνατό σου και να ετοιμάζεσαι για εκείνη την πορεία. Γιατί το φοβερό πρόσταγμα θα έρθει την ώρα που δεν το περιμένεις, και αλίμονο σε όποιον βρεθεί απροετοίμαστος. Αν μάλιστα είσαι νέος, πολλές φορές ο εχθρός (διάβολος) σου ψιθυρίζει: 

«Νέος είσαι ακόμη· απόλαυσε τις ηδονές σου, και στα γεράματα μετανοείς. Γνωρίζεις βέβαια πολλούς που και εδώ απόλαυσαν τις ηδονές και έπειτα μετανόησαν και κέρδισαν τα ουράνια αγαθά. Τι θέλεις λοιπόν από αυτή την ηλικία να ταλαιπωρείς το σώμα σου; Δεν σκέφτεσαι μήπως αρρωστήσεις;»

Εσύ όμως να αντισταθείς στον εχθρό και να πεις: «Διώκτη και εχθρέ των ψυχών! Πάψε να μου ψιθυρίζεις τέτοια πράγματα. Αν ο θάνατος με βρει στα νιάτα μου και δεν προλάβω να γεράσω, τι θα απολογηθώ μπροστά στο δικαστικό βήμα του Χριστού; 

Γιατί βλέπω πολλούς νέους να πεθαίνουν και γέρους να ζουν πολλά χρόνια, και είναι άγνωστη στους ανθρώπους η ώρα του θανάτου. Αν λοιπόν με βρει ο θάνατος, μπορώ να πω τότε στον Κριτή· «Ο θάνατος με πήρε νέο και γι’ αυτό γύρισέ με στη ζωή, για να μετανοήσω»; Όχι βέβαια.

Άλλωστε βλέπω πώς δοξάζει ο Κύριος όσους τον υπηρετούν από τα νιάτα μέχρι τα γεράματα. 

Ο ίδιος είπε στον προφήτη Ιερεμία· «Θυμήθηκα το έλεος της νιότης σου και την αγάπη της ωριμότητάς σου, καθώς ακολουθούσες πιστά τον άγιο Θεό του Ισραήλ» (Ιερ. 2:2). Αντίθετα, βλέπω πώς έλεγξε ο προφήτης Δανιήλ, αν και ήταν νέος, εκείνον που από τα νιάτα του ως τα γεράματα πορεύτηκε με τον λογισμό της πλάνης· του είπε· «Γερασμένε μέσα στην κακία, τώρα σε βρήκαν οι αμαρτίες που έκανες προηγουμένως» (Δαν. Σωσάννα 52).

Γι’ αυτό και το άγιο Πνεύμα μακαρίζει όσους από τα νιάτα τους σηκώνουν τον ζυγό του Χριστού και λέει· «Είναι καλό για τον άνθρωπο να σηκώσει τον ζυγό από τα νιάτα του» (Θρ. Ιερ. 3:27). Φύγε λοιπόν μακριά μου, εργάτη της ανομίας και κακέ σύμβουλε. Ο Κύριος ο Θεός να αχρηστέψει τα τεχνάσματά σου, και εμένα να με σώσει από τις παγίδες σου με τη δύναμη και τη χάρη του».

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

https://ethnegersis.blogspot.com

Αφήστε το μέλλον στην Πρόνοια του Θεού

Μερικοί βασανίζονται από τριών ειδών προβλήματα.

Από εκείνα που είχαν κάποτε. Από εκείνα που έχουν τώρα και από εκείνα που περιμένουν ότι θα έχουν.

Οι λύπες, βέβαια, θα έρθουν, αλλά τι θα κερδίσουμε, αν βιαστούμε και τρέξουμε να τις προϋπαντήσουμε;

Θα έχουμε αρκετό καιρό να λυπηθούμε, όταν έρθουν.

Στο μεταξύ ας ελπίζουμε για καλύτερα πράγματα και ας μένουμε σταθεροί ως το τέλος. 

Άφησε το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην Αγάπη Του και το μέλλον στην Πρόνοιά Του.

Αββά Ησύχιου

ΕΝΑ ΔΙΔΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΘΕΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ & ΣΥΝΕΡΓΟΙ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ 

& 

ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΑΘΕΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ

Ἂς κάνουμε ἕνα ταξίδι· ταξίδι μὲ τὸ συντομώτερο ἀπὸ ὅλα τὰ μέσα, τὸν πύραυλο τῆς φαντασίας. Ἂς διαβοῦμε τὸ Αἰγαῖο πέλαγος κι ἂς πλησιάσουμε τὶς ἀκτὲς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἂν προχωρήσουμε ἀκόμη βαθύτερα, θὰ φθάσουμε στὸ ὑψηλὸ ὀροπέδιο τῆς Καππαδοκίας. Ἐκεῖ ἂς προσγειωθοῦμε.

Βρισκόμαστε στὸ ἔτος 371. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη στὴν Καισάρεια ἱεράρχης εἶνε ὁ Μέγας Βασίλειος. Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου εἶνε ὁ Οὐάλης, μία βάρβαρος φυσιογνωμία. Γενναῖος μὲν στὶς μάχες καὶ νικητής, ἀλλὰ στὸν θρησκευτικὸ καὶ ἠθικὸ τομέα εἶχε παρεκκλίνει. Διάδοχος αὐτὸς τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ἐγκατέλειψε τὴν ὀρθόδοξο πίστι κ᾿ ἔμπλεξε στὰ δίχτυα τῆς κατηραμένης αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου, ποὺ παρακλάδια καὶ ῥιζίδια καὶ κλωνάρια της εἶνε οἱ σημερινοὶ χιλιασταί. Ὅ,τι πίστευε ὁ Ἄρειος, πιστεύουν κι αὐτοὶ κι ἀκόμα χειρότερα. Τί ἔλεγε ὁ Ἄρειος; Ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶνε Θεός. Ἐνῷ, κι ἂν ἐμεῖς σιωπήσουμε, καὶ οἱ πέτρες ἀκόμα καὶ τὰ ποτάμια καὶ τὰ δάση καὶ ὁλόκληρος ἡ φύσις καὶ τὰ ἄστρα θὰ ὁμολογήσουν· «Εἶς ἅγιος, εἶς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν» (θ. λειτουργία).

Ἠρνεῖτο λοιπὸν ὁ Οὐάλης τὸν Χριστό. Καὶ ἤθελε νὰ ἐπιβάλῃ τὸ ἀντίχριστο δόγμα σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Διέταξε δὲ καὶ ὑποχρέωσε ὅλους τοὺς ἐπισκόπους νὰ ὑπογράψουν τὸ διάταγμα. Ἐκτελεστὴς τῆς ἐντολῆς τοῦ βασιλέως ἔγινε ἕνα ἀχρεῖο ὑποκείμενο, ἕνας ἔπαρχος, ποὺ λεγόταν Μόδεστος. Ὁ Μόδεστος λοιπὸν ἄρχισε νὰ περιοδεύῃ ἀπὸ πόλι σὲ πόλι. Συναντοῦσε ἐπισκόπους πού, τρέμοντας σὰν λαγοί, ὑπέγραφαν τὸ διάταγμα τοῦ Οὐάλεντος, γιὰ νὰ μὴ χάσουν τοὺς θρόνους των. Κάποτε ὅμως ἔφθασε καὶ στὴν Καισάρεια. Κάλεσε τὸν Μέγα Βασίλειο, καὶ τότε μεταξὺ τῶν δύο ἀνδρῶν διεξήχθη ἕνας διάλογος, ποὺ θὰ μείνῃ στὴν ἱστορία. Λέει ὁ Μόδεστος·

―Ἦρθα ἐδῶ στὴν Καισάρεια γιὰ νὰ ὑπογράψῃς τὸ διάταγμα τοῦ βασιλέως.

Ἀπαντᾷ ὁ Μέγας Βασίλειος·

―Δὲν ὑπογράφω τέτοια διατάγματα. Μοῦ τὸ ἀπαγορεύει ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, τὸν ὁποῖο προσκυνῶ καὶ λατρεύω ἀπὸ τὴ νεαρά μου ἡλικία.

―Καὶ δὲ᾿ φοβᾶσαι; ἐρωτᾷ ὁ Μόδεστος.

―Τί νὰ φοβηθῶ; Τί ἔχεις στὴ διάθεσί σου; Τί μπορεῖς νὰ μοῦ κάνῃς;

Ἀπαντᾷ ὁ Μόδεστος·

―Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ κακὰ ποὺ μπορεῖ νὰ κάνῃ τὸ κράτος τοῦ Οὐάλεντος.

―Καὶ ποιά εἶνε τὰ κακὰ αὐτά;

―Δήμευσι τῆς περιουσίας τὸ ἕνα. Ἐξορία τὸ δεύτερο. Θάνατος τὸ τρίτο.

Τότε ὁ Μέγας Βασίλειος τοῦ λέει·

―Δήμευσι δὲ᾿ φοβᾶμαι· δὲν ἔχω τίποτε ἄλλο παρὰ ἕνα ῥάσο καὶ λίγα βιβλία. Ἐξορία δὲ᾿ φοβᾶμαι· ὅπου κι ἂν μὲ στείλουν, πᾶσα γῆ πατρίς. Θάνατο δὲ᾿ φοβᾶμαι· ὁ θάνατος γιὰ μένα θὰ εἶνε εὐεργέτης, γιατὶ θὰ μὲ ἀπαλλάξῃ γρηγορώτερα ἀπὸ τὶς ἀσθένειες τοῦ σώματος καὶ θὰ μὲ ὁδηγήσῃ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἀπείλησέ με μὲ τίποτ᾿ ἄλλο, ἂν ἔχῃς.

Μετὰ ἀπὸ τέτοια ἀπάντησι ὁ Μόδεστος κατέρρευσε καὶ εἶπε·

―Δὲν ξανάκουσα τέτοια λόγια ἀπὸ ἐπίσκοπο.

―Φαίνεται δὲ᾿ συνάντησες ὣς τώρα ἐπίσκοπο, ἀπαντᾷ ὁ Μέγας Βασίλειος·

κ᾿ ἔκλεισε ὁ διάλογος.

Ἔτσι ἔμεινε στὸ θρόνο ὁ Μέγας Βασίλειος ἀλλὰ διωκόμενος ἀπὸ τὸν Οὐάλεντα.

Απόσπασμα ομιλιας του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου

http://www.augoustinos-kantiotis.gr

Αγαπά ακόμη και το σκοτάδι μας...

Δεν ξέρω εάν εσύ αισθάνεσαι πάντα δυνατός και χαρούμενος, εγώ πάντως δεν αισθάνομαι. Υπάρχουν στιγμές που πέφτω, κάνω λάθη και αμαρτίες, χάνω την ελπίδα και νιώθω τα χνώτα της θλίψης στην ψυχή και το κορμί μου. Πίστεψε με είναι ότι πιο δυσώδες.

Όμως πες μου σε παρακαλώ, πως να μην γεμίσεις ελπίδα όταν βλέπεις τον ίδιο τον Θεό να ταπεινώνεται, να κενώνεται και να καταδέχεται όχι μόνο να γίνει άνθρωπος αλλά να γεννηθεί σε ένα στάβλο, σε μια φάντη; 

Είναι δυνατόν να μην νιώσεις δύναμη γνωρίζοντας ότι ο Θεός δεν ντρέπεται, δεν σιχαίνεται και δεν αποστρέφεται το σκοτάδι και την βρωμιά σου; 

Δεν φοβάται να λερωθεί αρκεί να ξέρει ότι θέλεις να ζήσεις;

Γι’ αυτό μην ακούς όλους εκείνους τους γδάρτες ονείρων, που σε γεμίζουν ενοχές λέγοντας σου ότι ο Θεός σιχαίνεται εσένα και τα λάθη σου. Όχι μόνο δεν σε αποστρέφεται αλλά ακριβώς γι΄αυτό ήρθε στο κόσμο, για να συναντήσει όλους εκείνους που ενώ νιώθουν μηδενικά λαχταρούν να γίνουν φάντες. Άλλωστε δεν θα κριθούμε από αυτό που είμαστε αλλά από εκείνο που λαχταρήσαμε να γίνουμε.

πλ

Η «αγάπη» των οικουμενιστών και το «μίσος» των αγίων

«ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΦΥΛΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΕΚΔΙΚΕΙΣΘΑΙ»

(Αρχιεπ. Ρώμης Λέων, προς Φλαβιανόν, Αρχιεπ. Κωνσταντινουπόλεως. Δ΄ Οικ. Σύνοδος)

Ένας απλός, λογικός, καλοπροαίρετος και αμερόληπτος άνθρωπος δεν μπορεί να μην απορεί και να μην προβληματίζεται, παρακολουθώντας όλην αυτήν την κακόγουστη παράσταση των οικουμενιστών, η οποία βρίθει από γελοίες και θλιβερές μεταπτώσεις. Από τη μια θαυμάζουν και επικαλούνται τον βίο και την πολιτεία των αγίων και από την άλλη τους αγνοούν απαξιωτικά και παντελώς, πάντοτε σύμφωνα με τις ανάγκες εξυπηρέτησης των περιστάσεων που προκύπτουν στο δόλιο έργο τους. Από τη μια οι αλλεπάλληλες αγιοκατατάξεις και από την άλλη η ασύστολη άρνηση εφαρμογής των λόγων και των έργων αυτών, τους οποίους αγιοκατάσσουν! Μόνο ένας κακόβουλος και ανόητος άνθρωπος θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος μπροστά σ` αυτήν την άθλια και προδοτική πορεία τους!

Με αυτήν πέφτουν σε ατελείωτες αντιφάσεις, επινοώντας και εκφράζοντας θεολογικώς ακατανόητα πράγματα, ανάμεσα στα οποία εξέχουσα θέση κατέχει η απόρριψη της πίστεως και της διδασκαλίας των Πατέρων και η θεοποίηση της «αγάπης» και των συναφών αυτής «αρετών»! Είναι η αρχή και το τέλος της θεολογίας τους αυτή, αφού πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων ή τουλάχιστον κλείστηκε στο επτασφράγιστο ντουλάπι της λήθης, η αλήθεια!

Ποια αγάπη όμως και ποια ειρήνη και ποια αδελφοσύνη; Στο όνομα τίνος; Με ποιον κοινό παρονομαστή; όπως μας έλεγαν οι μαθηματικοί μας στο σχολείο. Μέσα στη σύγχυση που προκαλούν τα καταιγιστικώς ενσκήπτοντα «ήξεις, αφήξεις», από στόματα, τα οποία η Εκκλησία όρισε να λένε το ναι, ναι και το ου, ου, δεν προλαβαίνουμε να εμπεδώσουμε το ιστορικό γίγνεσθαι! Και καθημερινά βρισκόμαστε μπροστά σε νέες εκπλήξεις.

Πατριάρχες και λοιποί «ποιμένες» κάθε βαθμού, τιτλούχοι και μη, ορμώμενοι εκ των καταγεγραμμένων και κυρίως αγράφων νόμων του Κολυμπαρίου διεσπάρησαν ανά την οικουμένη σε θέσεις κλειδιά και με ένα πρωτοφανές και καλά συγκροτημένο κίνημα, εργάζονται πυρετωδώς να εγκαταστήσουν με το έτσι θέλω και με κάθε τίμημα την νέα τάξη πραγμάτων, σ` ό,τι αφορά την υπόσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και τις σχέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο. Παντού και από όλα τα κέντρα ειδήσεων, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, προβάλλεται η αντιπαραδοσιακή, μεταπατερική, νεοπατερική και αντιπατερική δράση τους και επαινείται, ως επιβεβλημένη τάχα και αναγκαία για τους καιρούς μας.

«Ωρίμασαν οι καιροί, μας προειδοποιούν, για την ένωση με τους παπικούς», διά στόματος πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. «Μην κωλύετε κανέναν να προσέρχεται στη θεία Κοινωνία», επίσης, διά στόματος κάποιου επισκόπου από την Αμερική. “Η αυτοκεφαλία της Ουκρανίας αποβλέπει μόνον στο πνευματικό συμφέρον των Ορθοδόξων αυτής της χώρας", διά του Γαλλίας. «Οι Μονοφυσίται είναι αδελφοί χριστιανοί», διά του Αλεξανδρείας και πάει λέγοντας. Αμέτρητοι οι επίστρατοι για το χτίσιμο της «εκκλησίας» της νέας Εποχής! Και όλα αυτά, διότι έπαψαν να πιστεύουν στην μοναδικότητα της Αλήθειας, της οποίας φορέας και φύλακας είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία!

Και για να επιστρέψουμε στην αρχή και να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θα αναφερθούμε σε ένα παράδειγμα μέσα από την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. 

Στα αναλόγια των ναών της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κάθε πρώτη Κυριακή από την 13η μέχρι την 19η Ιουλίου ψάλλουμε μια ακολουθία, που αναφέρεται σε αιρεσιάρχες με τα ονόματα Σέργιος, Σεβήρος, Ονώριος, Ευτυχής, Διόσκορος, Νεστόριος. Αυτούς, οι σημερινοί Μονοφυσίτες τους τιμούν ως αγίους τους. Αυτούς, λέει η ακολουθία με τα τροπάριά της, τους καταδίκασαν οι 630 θεοφόροι Πατέρες στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας: «Εν Χαλκηδόνι Σύνοδος η Τετάρτη Διόσκορον, Ευτυχή, Σεβήρον τους δεινούς κατέβαλεν, εις τέλος εξώσασα την ακανθώδη πλάνην αυτών, την συγχυτικήν των ουσιών του Σωτήρος της θείας Εκκλησίας, του Χριστού και Δεσπότου΄ μεθ` ής ορθοδοξούντες, μισήσωμεν δη τούτους». (τροπάριο Η΄Ωδής του β΄κανόνος). 

Είναι φοβερό το κλείσιμο του τροπαρίου, παρόμοια του οποίου υπάρχουν και σε άλλες ακολουθίες! Ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής είναι άκρως επιεικής στις επιστολές του, όπου μας λέει απλώς το: «εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε· ὁ γὰρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς». (Β΄Ιωάν. 10-11). Το τροπάριο όμως, αφού μας ενημερώνει μέσα σε δυο αράδες για την πλάνη των ως άνω αιρεσιαρχών και την νίκη της αλήθειας, στο τέλος μας δίνει ρητή εντολή να τους μισήσουμε!

Εντέλλεται κάτι που οι οικουμενιστές σοκάρονται, το απεχθάνονται, το απαξιώνουν, το θεωρούν αφιλάνθρωπο και μη χριστιανικό. Αγνοούν το αγιοπνευματικό του περιεχόμενο, διότι δεν «γνωρίζουν», δεν έχουν την πείρα των αγίων! Και αντί να κάνουν υπακοή στους αγίους, μοιράζουν με περισσή αυταρέσκεια αγάπες, αμφοτέρωθεν καταστροφικές. 

Διότι άλλη είναι η επιρροή του αρχηγού - αιρεσιάρχη και διδασκάλου σε μια αίρεση και άλλη ενός απλού μέλους της αίρεσης, όπως και η αντίστοιχη ευθύνη που απορρέει. Στον απλό αιρετικό υπάρχει ελπίδα μετανοίας. Στον αιρεσιάρχη είναι ανθρωπίνως αδύνατον. Εκτός του ότι δεν μετανοεί, εξαιτίας αυτού οδηγούνται στην απώλεια αμέτρητες ψυχές. 

Μ` αυτούς έρχονται σε διάλογο οι οικουμενιστές και αντί να «διεκδικήσουν» την Αλήθεια, συναγωνίζονται σε επιδόσεις αγαπολογίας, παραπλανώντας τους πιστούς και εκπληρώνοντας τον ευαγγελικό λόγο: «κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν». (Ματ. 23,14)

Η κατάσταση «βύρσης σαπράς κάκιστον όζει», βρομάει χειρότερα από το σάπιο τομάρι του ζώου! Αφού λοιπόν τους συμπεριλαμβάνουν όλους άνευ όρων και ορίων στην Εκκλησία και εξισώνουν την αλήθεια με το ψέμα, τους προτείνουμε να αλλάξουν τώρα, σήμερα, όλες τις ακολουθίες στα λειτουργικά βιβλία, για να μην πέφτουμε εμείς οι τιποτένιοι σε αντιφάσεις. Να μην έχουμε τύψεις συνειδήσεως! Αλλά, ποιος αμφιβάλλει πως αυτή θα είναι μια από τις επόμενες προγραμματισμένες κινήσεις τους; 

Μη χειρότερα! Και … «Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου»!!!

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 28-12-2019

http://aktines.blogspot.com

«Στὸ ἑξῆς τὸ μεγάλο πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία θὰ εἶναι οἱ Ἐπίσκοποι»!

Ὁ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, ὁ μέγιστος τῶν ὀρθοδόξων θεολόγων τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἔκαμε μία ἐφιαλτικὴ πρόβλεψη: 

«Στὸ ἑξῆς τὸ μεγάλο πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία θὰ εἶναι οἱ Ἐπίσκοποι»!

Παρατηροῦμε στὶς τραγικὲς ἡμέρες μας, μὲ τρόμο καὶ ἀνησυχία, νὰ ἐπαληθεύεται ὁ φωτισμένος καὶ διορατικὸς ἐκεῖ­­νος κληρικὸς καὶ θεολόγος! Οἱ Ἐπίσκοποί μας, ἐκτὸς κάποιων ἐξαιρέσεων,ἀπέβαλαν τὸ ἡρωικὸ καὶ ὁμολογιακὸ ἐπισκοπικὸ φρόνημα, τὸ φρόνημα τῶν Πατέρων καὶ κατάντησαν καριερίστες γραφειοκράτες. Καὶ τὸ χειρότερο: ἀπέβαλαν καὶ τὸ τελευταῖο ἴχνος προσωπικῆς εὐθύνης, γενόμενοι φερέφωνα ἀλλότριων, μὲ τὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, σχεδίων.

Ἡ στάση τους φάνηκε στὴν ἔκτακτη σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας (12 Ὀκτωβρίου), ἀναθέτοντας στὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ χειριστεῖ «ἐν λευκῷ» τὸ οὐκρανικό, τρέφοντας τὴν ψευδαίσθηση ὅτι ἔτσι «ξεφορτώνονται» ἀπὸ πάνω τους αὐτὸ τὸ βαρὺ φορτίο καὶ μεταθέτοντας τὴν τεράστια εὐθύνη τους, γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς παγκόσμιας Ἐκκλησίας.

Ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ «φιάσκο» συνεχίζουν νὰ δείχνουν μία ἀπαράδεκτη συμπεριφορά.Χαρακτηριστικὴ περίπτωση Μητροπολίτη τῆς Πελοποννήσου, νομιζόμενου ὡς «συντηρητικοῦ» καὶ «παραδοσιακοῦ», ὁ ὁποῖος ἔγινε τὸ πλέον ἠχηρὸ φερέφωνο τοῦ «σβησμένου» Φαναρίου, στηρίζοντας τὶς «καραμπινάτες» ἀντικανονικότητες τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στὸ οὐκρανικὸ ζήτημα. Ὄντας (καὶ) καθηγητὴς Πανεπιστημίου, χρειάστηκε, κατὰ τὴν ὁμολογία του, νὰ «πειστεῖ» ἀπὸ ἄλλους Ἐπισκόπους, ὅτι «ὅλα ἔγιναν σύμφωνα μὲ τὴν κανονικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας», ποὺ σημαίνει παντελῆ ἀπουσία προσωπικῆς γνώμης! Δυσ­τυχῶς!

orthodoxostypos.gr

Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠ. ΑΜΥΝΑΣ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΧ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ-ΡΩΣΙΑ

Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κου ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ κ.ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΡΣΗΣ ΤΩΝ ΡΩΣΙΚΩΝ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΜΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.

https://www.youtube.com/channel/UCAU64pU_bGtRHla-v5sQ1ww

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΑ ΔΙΠΤΥΧΑ ΤΟΥ 2020 ΤΟΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟ "ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ" ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ"

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΛΕΟΝ , Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΕΣΤΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΑΦΟΥ ΣΤΑ ΔΙΠΤΥΧΑ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟΝ "ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ" ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ , ΝΕΑΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ "ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ" ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΝΕΟΥ "ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ" ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΟΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΠΑΠΑΣ.

ΟΣΟΙ ΕΛΕΓΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΤΟ 2016 ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ "ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ" ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΦΥΛΑΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ , ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΧΙΣΜΑ. 

ΤΙ ΘΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ , ΙΕΡΕΙΣ , ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ-ΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ;
Σ.Β

https://neataksi.blogspot.com/

Άνοιξε την καρδιά σου Χριστιανέ μου! Για τούτο ήρθε ο Χριστός...

Άνοιξε την καρδιά σου Χριστιανέ μου!

Για τούτο ήρθε ο Χριστός. Να μπεί ολάκερος μέσα στήν καρδιά σου, να την φωτίσει με την θεική του λάμψη, να τις δώσει Ζωή, να την ζεστάνει απο την παγωνιά του κόσμου.

''Μου έκανε την καρδιά περιβόλι..'' μου είπες τις προάλλες. Σε πίκρανε ο κόσμος, σε βασανίζει καιρό τώρα τούτη η σκληροκαρδία. Γέμισε η καρδιά σου με αγκάθια που ματώνουν και πονάνε..

''Μας πως γείναμε έτσι όλοι μας;'' Που πάμε; με ρώτησες με αγωνία...

Άνοιξε την καρδιά σου χριστιανέ μου, να έρθει Εκείνος μέσα στο ''περιβόλι'' σου... να το οργώσει με την χάρη Του, να το κάμει κήπο ανθοστόλιστο, σαν πρωινής δροσoσταλιάς το μύρο...

Εύχου να έρθει ο Χριστός, να κάνει κύκλους...

να κόβει βόλτες μέσα στην καρδιά σου!

Να γιάνουν όλες οι πληγές, να μοσχοβολίσει η καρδιά μας απο αγάπη.

«Eν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ αυτού». (Α΄Ιωάν.4:9).

Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία