.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΕΩΡΙΑΣ ΣΕ ΑΘΕΟ ΑΔΕΡΦΟ...

Καλή μου ..., διαβάζω ότι είσαι άθεα και χλευάζεις όσους πιστεύουν στον Χριστό. 
Εγώ φίλη μου, δεν θα σε μπλοκάρω ή θα σε κατακρίνω ή θα νευριάσω μαζί σου.
Αντιθέτως σου λέω, πως άθεος ήμουν, μέχρι που μια στιγμή πήρα μία Εικόνα Του και ζήτησα δύο πράγματα...
Να μάθω τι είμαι και γιατί δεν βλέπω τον Χριστό και να δω αν υπάρχεις... Του είπα! 
Και αποφάσισα όπως στην γιόγκα, να πειραματιστώ και στην Ορθοδοξία, με νηστεία λογισμών, αφαγία, λέγοντας το Πάτερ ημών και την Ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με τον αμαρτωλό" και μελετώντας την Αγία Γραφή και με σκοπό να κοινωνήσω. Να το κάνω δηλαδή, όπως λένε σωστά...
Το αποτέλεσμα ήταν, ενώ κάπνιζα, να αισθανθώ πανάλαφρος για τρεις ημέρες, χωρίς φαγητό και νερό και τσιγάρο, και να βλέπω δαιμόνια πίσω μου, μαύρες σκιές, που φώναζαν να επιστρέψω... 
Είδα Φως στην Εικόνα Του και την ψυχή μου, ένα μαύρο πράμα, σαν καπνός από τζάκι... 
Μετά τρεις ημέρες έκλαιγα, για το ποιος ήμουν και για αμαρτίες, που θεωρούσα μικρές, από μικρή ηλικία...
Και το κορυφαίο, γλυκιά μου ..., ήταν, πως ενώ ήμουνα ξύπνιος, άκουγα την Ευχή να την λέει η καρδιά μου και έβλεπα έναν Υπέροχο Κόσμο, που οδηγούσε στον Χριστό, που δεν ήξερα, αλλά γνώριζα(!) και που δεν μπορώ με λόγια να πω, πόσες αισθήσεις είχα και το αντιλαμβανόμουνα, όλο Αυτό το Υπερθέαμα!!!! 
Και με μεγάλη Ανάγκη οδηγήθηκα στο Μυστήριο της Εξομολόγησης και μετά Κοινώνησα.
Και συνάδερφοί μου, βλέπανε Φως και Λάμψη στο πρόσωπό μου(!) και μάλιστα μία φίλη, με ρωτούσε τι ενυδατική χρησιμοποιώ, πειράζοντάς με...
Μετά έψαξα και βρήκα τι ήταν όλα αυτά. Στο διαδίκτυο, περιγράφονται από αιώνια συγγράμματα Αγίων του Χριστού, ως Καρποί Αγίου Πνεύματός Του, με συγκεκριμένες Ονομασίες, όπως Αδαμιαίος Θρήνος, Τριήμερη Αφαγία, Καρδιακή Νοερά Προσευχή και Άκτιστο Φως, που σε εμένα φυσικά, ήταν οι Αποδείξεις που ζητούσα και επέμενα να δω...
Τελευταία θα ήθελα να σου πω, πως ήμουνα τόσο δύσπιστος, που ενώ είχα δει βίντεο με δαιμονισμένους, που καταριούνταν για κάποιον λόγο, τον Χριστό και αποκάλυπταν αλήθειες των παρευρισκομένων δύσπιστων, ούτε και στον διάβολο πίστευα!
Συγνώμη αν σε κουράζω, αλλά δεν έχω λόγο να σε κατηγορήσω, που δεν βλέπεις Θεό και λες πως οι Χριστιανοί, οι σωστοί Χριστιανοί, είναι ανόητοι. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι πως τώρα, θα είμαι εγώ κατακριτέος, περισσότερο από εσένα, αν δεχτώ να επιστρέψω στα σκοτάδια μου, που είχα ως οργισμένος άθεος.
Η ζωή είναι πολύ μικρή, να μένω δογματικός, σε λιγοστές γνώσεις. 
Και Ελεύθερος Άνθρωπος για εμένα, είναι εκείνος, που δοκίμασε με ασφάλεια, όλους τους τρόπους να ζήσει και επέλεξε τελικά τον Καλύτερο, για να πεθάνει...
Με αγάπη για εσένα και τον Χριστό, των ματιών μου, Άσωτος Υιός.

(Ύστερα από όσα της έγραψα με μπλοκάρισε. Εγώ το μόνο που θέλω να πω σε όλους όσους πολεμούμε τους άθεους, είναι ότι δεν είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αλλά μοιάζουμε με Αιρετικούς Σταυροφόρους και Δογματικούς Φιλοσόφους και αιτία απώλειας και των αδερφών μας γινόμαστε. Αφού, αν γνωρίσουμε, έστω την Επιφάνεια του Ζωντανού Χριστού μας και Θεού όλων μας, θα κλάψουμε μαζί με τον εαυτό μας και όσους δεν Τον γνώρισαν…)

Η Πρόνοια του Θεού

Την πορεία της ζωής του ανθρώπου επηρεάζουν τρεις σπουδαίοι παράγοντες. Ο πρώτος παράγων είναι η πρόνοια του Θεού. Ο Θεός προνοεί ειδικά για κάθε άνθρωπο και καταστρώνει ειδικό σχέδιο για τη σωτηρία του, το οποίο είναι για κάθε άνθρωπο ξεχωριστό. Έτσι του δίνει προσωπικά χαρίσματα και δυνατότητες τα οποία αν αξιοποιήσει ο άνθρωπος μπορεί να γίνει άγιος. Μάλιστα ο Θεός προνοεί το καλύτερο, το τελειότερο, το αγιότερο. Όμως, δεν του επιβάλει την αγιότητα, του δίνει τα χαρίσματα, τις δυνατότητες και τον καλεί να συνεργαστεί ελεύθερα μαζί Του για να γίνει αυτό πραγματικότητα. Η επιλογή είναι του ανθρώπου, ο Θεός σέβεται απόλυτα την ελεύθερη βούλησή του. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η παρέμβαση του διαβόλου. Ο διάβολος εκμεταλλεύεται τα πάθη και τις αδυναμίες του ανθρώπου, του υπόσχεται με το τρόπο του, πλούτο, δόξα, ηδονές και όπου τον "πιάσει". Και επειδή η αμαρτωλή φύση ρέπει στα πάθη και την αμαρτία, οι πιθανότητες που έχει να τον κερδίσει είναι μεγάλες. Εκμεταλλεύεται ακόμη την άγνοιά του και την ανωριμότητά του, τον παγιδεύει συνεχώς και επειδή ο άνθρωπος δεν ξέρει ή δεν έχει πείρα να τον αντιμετωπίσει πέφτει πολλές φορές στις παγίδες που του στήνει. Και ο τρίτος παράγοντας είναι η ελευθερία του ανθρώπου. Αν θα δεχτεί ο άνθρωπος να συνεργαστεί με τον Θεό, να καλλιεργήσει τα χαρίσματα του Θεού ή να δουλέψει στα πάθη και τις προκλήσεις του πονηρού είναι καθαρά στην ελεύθερη βούλησή του. Ο Μέγας Βασίλειος λέει οτι o Θεός προνοεί το καλύτερο στη ζωή σου, όμως το "καντήλι" της ζωής σου δεν το κρατάει Εκείνος, αλλά σου το δίνει να το κρατήσεις εσύ στα χέρια σου και Εκείνος θέλει να σε βοηθήσει και να σε στηρίξει. Αν εσύ δεν προσέξεις, σκοντάψεις και πέσεις, τότε το λάδι απο το καντήλι θα χυθεί και το δοχείο θα σπάσει. Όμως για αυτό δεν θα ευθύνεται η Πρόνοια του Θεού, αλλά οι δικές σου επιλογές.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Οι άγιοι με τη πίστη τους και τον αγώνα τους καθάρισαν τον χώρο του νου και της καρδιάς από την παθογένεια της αρρωστημένης, αμαρτωλής ανθρώπινης φύσεως κι έγιναν τα εύχρηστα δοχεία του πνεύματος. Η ψυχή τους είναι ένας πνευματικός καθρέφτης, στον οποίο αντανακλώνται όλες οι ιδιότητες, τα χαρίσματα του Θεού, και διαχέονται στο περιβάλλον γύρω τους. Στους αγίους, η ζωή τους είναι ένας τόπος φανέρωσης των ενεργειών του Θεού.
Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Οταν ο άνθρωπος θέλει να τηρήσει το θέλημα του Θεού, έχει καλή θέληση και διάθεση, έχει φιλότιμο, θέλει να είναι ενάρετος, όμως επειδή είναι αμελής και επιπόλαιος, δεν καλλιεργεί τον εαυτό του στις αρετές και στο θέλημα του Θεού, τότε η Πρόνοια του Θεού, λειτουργεί παιδαγωγικά, για να τον βοηθήσει να ωριμάσει και να δυναμώσει η θέλησή του. Πάντα όμως με διάκριση, χωρίς ποτέ να παραβιάζει την ελευθερία του ανθρώπου. Προσπαθεί μόνο να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να ενεργοποιήσει τα χαρίσματά του και να καρποφορήσει τελικά τις αρετές. Στη παρέμβαση αυτή ο Θεός "κρύβεται", δεν ενεργεί φανερά, αλλά "πλησιάζει" μυστικά, γιατί αν ενεργήσει φανερά, πρώτον, θα παραβιάσει την ελευθερία του ανθρώπου, την οποία ο Θεός, ως χορηγός της ελευθερίας σέβεται σε απόλυτο βαθμό και προτιμάει να αφήσει τον άνθρωπο, όταν δεν θέλει τη σωτηρία του, να κολασθεί, παρά να του στερήσει την ελευθερία του. 
Έτσι δεν επιβάλλει ποτέ το θέλημά Του, την παρουσία Του. Και δεύτερον, αν ο Θεός φανερωθεί χωρίς ο άνθρωπος να έχει τις απαραίτητες προϋποθέσεις, χωρίς δηλαδή να έχει ψυχική και πνευματική ωριμότητα, θα πάθει ηθική και πνευματική ζημιά. Το καλό αποτέλεσμα έρχεται συνήθως μέσα απο τα αντίθετα, δηλαδή μέσα από δοκιμασίες, θλίψη, πόνο, στενοχώριες, οι οποίες όμως είναι μόνο παιδαγωγικές.
Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ. Όταν ο άνθρωπος δεν θέλει να εφαρμόσει το θέλημα τού Θεού, δεν θέλει να καλλιεργήσει τον εαυτό του στις αρετές, δεν θέλει να έχει καμμία γνώση και επίγνωση του Θεού, δεν θέλει να μετανοήσει, δεν θέλει τη σωτηρία του, τότε η Πρόνοια του Θεού τον "εγκαταλείπει". Τον αφήνει δηλαδή να κάνει χρήση της ελευθερίας του, της δικής του επιλογής σεβόμενος την ελεύθερη βούλησή του, περιμένοντας τη μετάνοιά του. Και όταν μετανοήσει, τον δέχεται κι αυτόν, τον κάνει πάλι δικό του αγαπημένο παιδί και του δίνει όλα τα ευεργετήματα που έχει για τα αληθινά και γνήσια παιδιά του. Όπως ακριβώς μας περιγράφει ο Κύριος στο Ευαγγέλιο, στην περίπτωση του ασώτου υιού.
Όπως τονίζει πολύ σοφά ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης (Λόγος Ε εις τους Μακαβ.) Η δίκαιη κρίση του Θεού εξομοιώνεται με τη δική μας διάθεση, όποια είναι η διάθεσή μας, τέτοια είναι και η κρίση του Θεού. Η πρόγνωση του Θεού λένε οι άγιοι θεολόγοι πατέρες είναι θεωρητική και όχι πρακτική που σημαίνει: Όχι γιατί σε προβλέπει ο Θεός σωσμένο, σώζεσαι ή γιατί σε προβλέπει ο Θεός κολασμένο κολάζεσαι, αλλά γιατί από τα καλά σου έργα, συνεργούσα η χάρη του Θεού, σώζεσαι και ο Θεός σε προβλέπει σωσμένο, ή για τα κακά σου έργα, αποφεύγοντας τη χάρη του Θεού, κολάζεσαι, ο Θεός σε βλέπει κολασμένο... Όπως αλλάζεις ζωή, έτσι και ο Θεός αλλάζει απόφαση. Η κρίση του Θεού εξομοιώνεται με τη δική μας προαίρεση. Ο Θεός θέλει να μας σώσει γιατί είναι φιλάνθρωπος, εμείς όμως μπορούμε να σωθούμε γιατί είμαστε ελεύθεροι. Η Χάρη του Θεού και η δική μας προαίρεση κάνουν τη σωτηρία... Αποφάσισε ο Θεός να σώσει τους δικαίους και να κολάσει τους αμαρτωλούς; Είσαι δίκαιος; Πρόσεξε μη πέσεις, γιατί η απόφαση σωτηρίας σου γίνεται απόφαση της κολάσεώς σου. Είσαι αμαρτωλός, πρόσεξε να μετανοήσεις, γιατί η απόφαση της κολάσεώς σου γίνεται απόφαση της σωτηρίας σου. Θέλεις να ξέρεις πως έχουν τα πράγματα για τη σωτηρία σου; Θέλει ο Θεός γιατί είναι φιλάνθρωπος, αν θέλεις και εσύ, γιατί είσαι ελεύθερος, είσαι σεσωσμένος.

Μόνο στόν Ἀληθινό Θεό ὑπάρχει ἡ σωτηρία

Όταν αποφάσισε ο Κύριος να καταστρέψει τη Γη!
Έτσι ξεκινάει η μαρτυρία του προφήτη Ησαΐα. Ο Ησαΐας δεν αυτοαποκλήθηκε προφήτης όπως κάνουν πολλοί ψευδοπροφήτες στην εποχή μας και μιλούν έτσι: Θα συμβεί αυτό…, και στη συνέχεια ποτέ δεν συμβαίνει τίποτε.
Ο μεγάλος προφήτης είχε φλόγα θεϊκή στο στόμα προερχόμενη από άγγελο του Θεού, για να είναι καθαρός από κάθε πλάνη, και να μπορεί να προφητεύει την αλήθεια και κάθε τι που προερχόταν από το Θεό.
Ο Ησαΐας είναι ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, επειδή προφήτευσε τα πιο σημαντικά γεγονότα στο θεϊκό έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.Προφήτεψε τη γέννηση του Σωτήρα από την Παρθένο Μαρία...
Προφήτεψε το γενεαλογικό δέντρο του Ιησού Χριστού, το οποίο έχει τις ρίζες του στον Ιεσαί και στον οίκο Δαβίδ. Απόγονοι του Δαβίδ υπήρξαν ο δίκαιος Ιωακείμ και η Άννα, οι γονείς της Παρθένου Μαρίας, και ο δίκαιος Ιωσήφ ο προστάτης της.
Προφήτεψε το έργο του Χριστού. Περιέγραψε τη σεμνότητά Του, την αφοσίωσή Του στο θέλημα του Ουράνιου Πατέρα Του, την πραότητά Του, την ώρα που Τον οδήγησαν στο σταυρό, σαν αμνό για σφαγή.
Προφήτεψε την τελική νίκη Του. Περιέγραψε την ασύγκριτη και άφθαρτή Του δόξα, μάρτυρες των οποίων είμαστε εμείς σήμερα και όλος ο κόσμος.
Ο Ησαΐας περιέγραψε όλα όσα συνέβησαν πραγματικά. Όμως μοχθηροί άνθρωποι βασάνισαν τον Χριστό μέχρι θανάτου, επειδή δεν επιθυμούσαν τη βασιλεία των Ουρανών, αλλά την βασιλεία της γης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν προσδοκούσαν τον Μεσσία από τον ουρανό αλλά από τη γη. Όμως με το έγκλημά τους το μόνο που πέτυχαν ήταν να μεγαλώσουν τη δόξα του προφήτη Ησαΐα και τη δική τους αισχύνη.
Ο ονομαστός Ησαΐας ακόμη και αυτό προφήτεψε: Ότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι υψηλοί και βλέπουν από υψηλά τα πάντα. Ο άνθρωπος είναι μηδαμινός και θα ταπεινωθεί η αλαζονεία και η έπαρσις των ανθρώπων. Θα υψωθεί δε μόνος ο Κύριος κατά την ημέρα εκείνη της δικαίας κρίσεώς Του. Διότι η μεγάλη αυτή ημέρα Κυρίου του Παντοκράτορος θα έλθη, για να τιμωρήσει κάθε αναιδή και αυθάδη, κάθε υπερήφανο, κάθε υψηλόφρονα, κάθε επηρμένο. Και όλοι θα ταπεινωθούν κατά την ημέραν εκείνην (Ησαΐα Β’, 11-12).
Στα παλιά χρόνια αποφάσισε ο Κύριος να αφανίσει τη γη, εξαιτίας του ότι λατρεύονταν άνθρωποι ως θεοί αντί να λατρεύεται Αυτός, ο μοναδικός Θεός.
Και στα δικά μας χρόνια ο Κύριος πραγματικά «καθάρισε» ολόκληρη τη γη. 
Ήταν δίκαια θυμωμένος και θέλησε να τιμωρήσει την ανθρώπινη αλαζονεία, και την προσποιητή μεγαλοσύνη του ανθρώπου.
Η τιμωρία του Θεού εναντίον των ανθρώπων αναπόφευκτα ήρθε μετά από την επανάσταση των ανθρώπων εναντίον του Θεού. Οι αιρετικοί λαοί στην εποχή μας έβαλαν το Χριστό, το Θεό, στην τελευταία θέση του δείπνου αυτού του κόσμου. Τον άφησαν σαν κακόμοιρο, για να βάλουν στις πρώτες θέσεις του τραπεζιού τους δικούς τους «μεγάλους» ανθρώπους, τους πολιτικούς, τους λογοτέχνες, τους φιλοσόφους, τους παραμυθάδες, τους οικονομολόγους, ακόμη και τους τουρίστες και αθλητές. Όλα τα βλέμματα αυτών των λαών στράφηκαν σ’ αυτούς τους φαινομενικά μεγαλειώδεις και μοντέρνους θεούς, ενώ στον Αναστημένο Χριστό έδωσαν πολύ λίγη σημασία. Τότε καταστράφηκαν πολλοί λαοί της γης μπορστά στα μάτια μας. Όχι μόνο οι ειδωλολατρικές ανθρώπινες μεγαλειότητες έσβησαν, αλλά και κανείς δεν σκέφθηκε πλέον να τις λατρέψει. Συνέβη εκείνο που ο προφήτης Ησαΐας προφήτεψε: Τότε οι άνθρωποι θα κρυφτούν στις πέτρινες σπηλιές και στις τρύπες μέσα στη γη από το φόβο του Κυρίου και από το φόβο της δόξας της μεγαλοσύνης Του.
Ο Κύριος υψώθηκε για να «καθαρίσει» τη γη! Έτσι ακριβώς δεν συνέβη και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Δεν κρύφτηκαν οι άνθρωποι σε πέτρινες σπηλιές και σε τρύπες μέσα στη γη σ’ όλο τον κόσμο, για να βρούνε καταφύγιο από τους Ευρωπαίους που έσπερναν το θάνατο; Αυτοί που έσπερναν το θάνατο ήταν εκείνοι οι μεγαλειώδεις άνθρωποι, τα ανθρώπινα είδωλα, που στο τραπέζι αυτού του κόσμου καθόταν στις πρώτες θέσεις και γελούσαν με τον Χριστό, σαν να ήταν ζητιάνος στην άκρη του τραπεζιού.
Όμως προφητεύει ο Ησαΐας: Οι άνθρωποι και οι λαοί μπροστά στη δόξα του μοναδικού Θεού, θα καταστρέψουν όλα τα είδωλά τους, θα αρνηθούν τους ψεύτικους θεούς και θα πάψουν να προσκυνούν τους τυφλοπόντικες και τις νυχτερίδες. Δηλαδή τους μεγαλομανείς ανθρώπους που αρνούνται να δεχτούν το Θεό και την ουράνια βασιλεία Του, και διδάσκουν στους ανθρώπους να ζούνε στο σκοτάδι αυτού του κόσμου, να σκέφτονται τη γη και να επιβιώνουν τρώγοντας γη· ακόμη δε και τους ανθρώπους που, σαν τις νυχτερίδες, φοβούνται το φως του Χριστού και τρέχοντας κρύβονται στο σκοτάδι.
Τελειώνοντας λέγει ο προφήτης Ησαΐας και την παρακάτω τρομακτική προφητεία: 
Ας αποφεύγετε τον άνθρωπο στον οποίο η αναπνοή είναι στη μύτη. Μιλάει για όσους μπορούν να ακούσουν και να καταλάβουν, δηλαδή για μας, και μας συμβουλεύει να αποφεύγουμε να εμπιστευόμαστε τους θνητούς ανθρώπους.
Ας επιστρέψετε, λοιπόν, στον Αληθινό Θεό, επειδή μόνο σ’ Αυτόν υπάρχει η Σωτηρία. Ποιος σας κορόιδεψε και βάλατε τον Χριστό στην άκρη του τραπεζιού; Θα επιτρέψετε και πάλι να σας κοροϊδέψουν; Επιλέξτε, τη ζωή ή το θάνατο; Να ξέρετε: αν πάλι θα ξεσηκωθείτε εναντίον του Κυρίου, για λογαριασμό των ψεύτικων θεών του πολιτισμού, θα ξεσηκωθεί και ο Θεός εναντίον σας. Τότε τα παιδιά σας θα τρέμουν φοβισμένα στις σπηλιές και στις τρύπες και εκεί θα αποδεχτούν τη δόξα και τη μεγαλειότητα του Κυρίου, του Δημιουργού και Παντοκράτορα. Θα πληρώσουν πολύ ακριβά, πιο ακριβά από σας, την αποστασία τους. Αμήν.

Αγίου Νικολάου Αχρίδος
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”

Ζούμε στην εποχή μην τυχόν και πούνε



Μα εκεί στην άκρη του ώμου του ένα πρόσωπο οικείο και γλυκό στεκόταν και σε κύτταζε, και η ματιά Του ίδια σαϊτα σου σημάδευε την καρδιά.

Στο χε πει.

-Κάθε φορά που θα είσαι σίγουρος με τον εαυτό σου, θα Με αρνείσαι τρεις φορές.

Κι όλο κρύβεσαι.
Κι όλο νιώθεις ένοχος γιατί θέλει άλλα η ψυχή σου,αλλά ο κόσμος δεν σε αφήνεις να θέλεις κι εσύ τα ίδια.

Ντρέπεσαι να πεις πως νηστεύεις, μην πούνε.

Νέος άνθρωπος θα σου πούνε,διαβασμένος και να νηστεύεις. 
Μη μου πεις πως πας και στην εκκλησία;

Ε όχι και στην εκκλησία.

Είσαι κολλημένος σαν τους άλλους;

-Όχι δεν είμαι…

Μην μου πεις ότι προσεύχεσαι;

Ακούτεεεεε ο φίλος μου προσεύχεται..

-Που και που όχι συνέχεια…

Κι εσύ έχεις κοκκινήσει και να ανοίξει καλύτερα η γη να σε καταπιεί.

Έτσι όπως πας θα μας πεις ότι πας κι εσύ γονατιστός στην Τήνο..

Τι κατάντια Θεέ μου .

΄΄Οχι στην Τήνο…

Κι εκείνος λέει κι εσύ δεν μπορείς να ανοίξεις το στόμα σου.

Κι εκείνος ακόμα λέει.

Κι ο «φίλος» που ανέλαβε εργολαβικά να σου «ανοίξει» τα μάτια σου, σού τονίζει.

-Ξύπνα για το καλό σου … Όσο είναι νωρίς. Εγώ σε αγαπάω και στα λέω.

Ντροπιασμένος σκύβεις το κεφάλι και δεν μπορείς να αρθρώσεις λέξη.

Κι όταν το σήκωσες ο φίλος σου έμοιαζε σίγουρος πως σου την έκλεψε την ελπίδα.

Μα εκεί στην άκρη του ώμου του ένα πρόσωπο οικείο και γλυκό, στεκόταν και σε κύτταζε, και η ματιά Του ίδια σαϊτα σου σημάδευε την καρδιά.

Στο χε πει.

-Κάθε φορά που θα είσαι σίγουρος με τον εαυτό σου, θα Με αρνείσαι τρεις φορές.

π. Εφραίμ Παναούση
Πηγή: Εκδόσεις Χρυσοπηγή

ΑΛΛΟ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

Ἡ ἀπάντησή μου στόν Ἀλβανό Πρωθυπουργό

Ὁ Ἀλβανός Πρωθυπουργός Ἔντι Ράμα κατασκευάζει τη δική του Ἱστορία προωθῶντας τίς ἐπιδιώξεις τοῦ Ἀλβανικοῦ ἐθνικισμοῦ. Δήλωσε προσφάτως ὅτι ἐπί Τουρκοκρατίας στή μικρή –τότε- Ἀθήνα κατοικοῦσαν Ἀλβανοί. Γίνεται σύγχυση μέ τούς Ἀρβανίτες, τούς ἀρβανιτόφωνους Ἕλληνες. Ἄλλοι, ὅμως, ἦσαν οἱ Ἀλβανοί καί ἄλλοι οἱ Ἀρβανίτες. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορά. Καί ἐξηγούμεθα:

Ὁ Μᾶρκος Μπότσαρης, στήν μνήμη τοῦ ὁποίου ἀσεβοῦν πολλοί, ἦταν Ἕλλην ἀρβανιτόφωνος, ὅπως ὅλοι οἱ Σουλιῶτες. Ἡ ἑλληνική του συνείδηση φαίνεται καί ἀπό τήν περίφημη φράση πού εἶπε ὅταν πρωτοπάτησε στά Ἑπτάνησα: «Ὁ Ἕλλην δέν μπορεῖ νά αἰσθάνεται ἐλεύθερος ἐκεῖ ὅπου κυματίζει ἡ Βρεταννική σημαία». Τό δέ Λεξικό πού ἔγραψε ἦταν «τῆς ἀρβανίτικης -ὄχι ἀλβανικῆς – καί ρωμαίικης ἁπλῆς» (νεοελληνικῆς). Ἄλλωστε δέν θά μποροῦσε νά ἔχει ἀλβανική ἐθνική συνείδηση, διότι τέτοια συνείδηση ἐμφανίζεται μόλις τό 1878 μέ τήν Λίγκα τῆς Πριζρένης –Κοσσυφοπεδίου καί μάλιστα ὡς τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων καί θρησκευτικῶν προπαγανδῶν. Κατά τήν Τουρκοκρατία δέν ὑπῆρχε ἔθνος Ἀλβανῶν. Οἱ κάτοικοι τῆς σημερινῆς Ἀλβανίας διεκρίνοντο μέ κριτήριο τήν θρησκεία τους. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἦσαν Ρωμηοί, ἐντεταγμένοι στό ἴδιο Γένος μέ τούς ὑπόλοιπους Ἕλληνες. Οἱ Μουσουλμάνοι ἔνοιωθαν Τοῦρκοι, ἐξ οὗ καί ὁ ὅρος Τουρκαλβανοί. Ἐάν μιλοῦμε γιά ἀλβανική συμμετοχή στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση δέν πρέπει νά ἀναφερόμαστε στούς Μποτσαραίους, τήν Μπουμπουλίνα καί τούς Κουντουριώτηδες, ἀλλά στούς Τουρκαλβανούς πού χρησιμοποιήθηκαν ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὡς σφαγεῖς τῶν Ἑλλήνων.

Οἱ Βυζαντινοί πρόγονοί μας δέν ἀνέφεραν Ἀλβανούς στήν Βαλκανική. Ὁ Κωνσταντῖνος Πορφυρογέννητος ὀνομάζει Ἀλβανούς μία φυλή τοῦ ….. Καυκάσου. Ὁ Γεώργιος Καστριώτης –Σκεντέρμπεης, πού θεωρεῖται ἐθνικός ἥρως τῶν σημερινῶν Ἀλβανῶν, ὀνόμαζε ἑαυτόν Ὀρθόδοξον Ἠπειρώτη (15ος αἰών). Σέ ἔγγραφα τῆς Γαληνοτάτης Δημοκρατίας τῆς Βενετίας στά τέλη τοῦ 15ου αἰῶνος ἡ λέξη Ἀλβανός ἑρμηνεύεται «Ἕλληνες ἀπό τήν Ἤπειρο καί τήν Πελοπόννησο» χωρίς νά ἀμφισβητεῖται ἡ ἑλληνική συνείδησή τους.

Ἡ ἀλβανική ἐθνική συνείδηση εἶναι ἀναμφισβήτητα ξενόφερτο κατασκεύασμα ὅπως ἀποδεικνύουν καί μαρτυρίες τῶν ἰδίων τῶν ἐνδιαφερομένων, τίς ὁποῖες κατέγραψε ὁ σύγχρονός μας διαπρεπής βαλκανιολόγος Ἀχιλλεύς Λαζάρου. Ὅταν ἡ Ἰταλία καί ἡ Αὐστρουγγαρία- γιά δικούς τους λόγους- προσπαθοῦσαν νά κατασκευάσουν ἀλβανικό κράτος ὥστε νά ἐλέγχουν τήν εἴσοδο τῆς Ἀδριατικῆς, οἱ Τουρκαλβανοί ὕψωναν στό Δυρράχιο τήν Ὀθωμανική σημαία! Προτιμοῦσαν τήν τουρκική παρά τήν ἄγνωστη σ’ αὐτούς ἀλβανική ἐθνική συνείδηση. Ἄλλωστε καί στούς Βαλκανικούς πολέμους οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Ἀλβανίας πολέμησαν καί μάλιστα δυναμικά στίς τάξεις τοῦ Ὀθωμανικοῦ στρατοῦ. Μετά τό 1908 πολλά ἀπό τά μέλη τοῦ Νεοτουρκικοῦ κομιτάτου, τό ὁποῖο σχεδίασε καί ξεκίνησε τόν διωγμό τῶν Ἑλλήνων, ἦσαν Τουρκαλβανοί.

Ἡ λέξη Ἀλβανία σημαίνει Λευκή Χώρα ἀπό τό λατινικό ΑΛΜΠΑ =λευκή. Εἶναι ὅρος μέ γεωγραφική καί ὄχι ἐθνολογική σημασία. Ὁ ὅρος Ἀρβανίτης πού ἀφορᾶ τούς Σουλιῶτες, τούς Ὑδραίους, τούς Σπετσιῶτες καί πολλούς κατοίκους τῆς Ἀττικῆς, προέρχεται ἀπό τελείως διαφορετική ρίζα. Συγκεκριμένα ἀπό τήν λέξη Ἄρβανον, τοπωνύμιο τῆς Βορείου Ἠπείρου, πού τό βρίσκουμε ἤδη ἀπό τόν 11ο αἰῶνα στά κείμενα τῆς Ἄννας Κομνηνῆς. Ἀπό τό Ἄρβανον, δηλαδή ἀπό ἑλληνοκατοικημένη βόρεια περιοχή τῆς Ἠπείρου, κατέβηκαν σέ πόλεις καί νησιά τῆς Νοτίου Ἑλλάδος ἑλληνικοί πληθυσμοί πού μιλοῦσαν τά ἀρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ἀνάμικτη μέ ἀρχαῖα ἑλληνικά, λατινικά, τουρκικά καί ἐντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεῖα. (Βλέπε σχετικά τό βιβλίο τοῦ Κώστα Καραστάθη: Ἕλληνες ἀπό τό Ἄρβανον, ἐκδ. Ἄθως, Ἀθήνα 2014).

Οἱ ἀρβανιτόφωνοι Ἕλληνες οὐδέποτε εἶχαν διαφορετική συνείδηση ἀπό τούς ὑπόλοιπους Ἕλληνες. Παρεμφερές παράδειγμα μᾶς δίδουν οἱ σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι Κώττας, Κύρου, Νταλίπης κ.ἄ., οἱ ὁποῖοι πολέμησαν ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος κατά τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων. Καθώς καί οἱ τουρκόφωνοι Ὀρθόδοξοι τῆς Καππαδοκίας πού κράτησαν μέσω τῆς Ἐκκλησίας τήν ἑλληνικότητά τους ἄν καί ἔχασαν τήν ἑλληνική γλῶσσα. Οἱ δίγλωσσοι Ἕλληνες, ἀρβανιτόφωνοι, βλαχόφωνοι, σλαβόφωνοι κ.λ.π. μᾶς προσφέρουν χαρακτηριστικές ἀποδείξεις ὅτι στά Βαλκάνια κατά τούς τελευταίους πέντε τοὐλάχιστον αἰῶνες ἡ Ὀρθόδοξη πίστη –καί γενικότερα ἡ θρησκεία- διαμορφώνει τήν ἐθνική συνείδηση πολύ περισσότερο καί ἀπό τό γλωσσικό ἰδίωμα.

Ἡ σύγχυση μεταξύ τῶν λέξεων Ἀλβανός καί Ἀρβανίτης δημιουργεῖται μόνον στήν ἑλληνική γλῶσσα, διότι φαίνονται νά μοιάζουν οἱ δύο ὅροι ἠχητικά. Ἡ ὁμοιότης εἶναι μόνον ἐπιφανειακή. Στήν οὐσία διαφέρουν κατά πολύ. Ἄλλωστε οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοί ἀποκαλοῦν ἑαυτούς Σκιπετάρ καί τήν χώρα τους Σκιπερία =χώρα τῶν Ἀετῶν. Τί κοινό μποροῦν νά ἔχουν ἕνας Σκιπετάρ καί ἕνας Ἕλλην ἀρβανιτόφωνος; Ἴσως ὁ ἕνας νά μπορεῖ νά καταλαβαίνει κάποιες λέξεις ἀπό τόν ἄλλο. Ἀλλά αὐτό δέν σημαίνει ὅτι εἶχαν ἤ ἔχουν τήν ἴδια ἐθνική συνείδηση. Μήν ξεχνοῦμε ὅτι Σέρβοι, Κροάτες καί Βοσνιομουσουλμάνοι μιλοῦν ἀκριβῶς τήν ἴδια γλῶσσα, παρά ταῦτα συγκρούσθηκαν πρό 20 ἐτῶν μεταξύ τους μέ ὀδυνηρές συνέπειες.

Ἀρβανιτόφωνοι Ἕλληνες, λοιπόν, καί ὄχι Ἀλβανοί κατοικοῦσαν στήν Ἀθήνα καί γενικότερα στήν Ἀττική ἐπί Τουρκοκρατίας. Ἀντί νά διαστρεβλώνει τήν Ἱστορία ὁ Ἀλβανός Πρωθυπουργός ἄς δεῖ κατάματα τήν ἀλήθεια. Ὅτι, δηλαδή, συνέβαινε τό ἀντίθετο. Δέν ὑπῆρχαν Ἀλβανοί στήν Ἑλλάδα, ἀλλά Ἕλληνες μέ ἑλληνικά σχολεῖα στά ἐδάφη τοῦ σημερινοῦ ἀλβανικοῦ κράτους. Ἄς μάθει γιά τή Μοσχόπολη τοῦ 18ουαἰῶνος, ἡ ὁποία ἦταν ἡ πολιτιστική πρωτεύουσα τῆς Ἠπείρου μέ Ἀκαδημίες ἑλληνικῶν σπουδῶν καί ἑλληνικά τυπογραφεῖα. Ἄς μάθει ὅτι τήν κατέστρεψαν οἱ Τουρκαλβανοί καί κατήντησε σήμερα νά εἶναι ἕνα μικρό χωριό βλαχοφώνων Ἑλλήνων κοντά στήν Κορυτσᾶ, μέ τό ὄνομα Βοσκοπόγιε.

Εἶναι καθῆκον τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καί τῶν Ἑλλήνων ἐπιστημόνων νά προβάλλουν τήν Ἑλληνορθόδοξη κληρονομιά τῆς Βορείου Ἠπείρου. Στίς ἀνιστόρητες προπαγάνδες ἀπαντοῦμε μέ ἱστορικά τεκμήρια.

Κωνσταντῖνος Χολέβας
Πολιτικός Ἐπιστήμων
2.11.2016


ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ

ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ 
ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ (4/11/2016)

Στην Πτολεμαϊδα έγινε εκδήλωση με θέμα "Ο ρόλος των λαϊκών στην Εκκλησία μετά την Πανορθόδοξη Σύνοδο", όπου και προβλήθηκε (σε γιγαντοοθόνη με βιντεοπροτζέκτορα) ένα μικρής διάρκειας βιντεάκι για την αίρεση του Οικουμενισμού. Είναι διάρκειας μόλις 25 λεπτών, αλλά πολύ δυνατό και περιεκτικό.


Η πρώτη και δεύτερη πτώση τους!

Ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου καὶ γενικὰ ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, στοὺς περισσότερους ἱερωμένους καὶ λαϊκούς, φαίνεται βαρὺ πρᾶγμα. 
(Καὶ εἶναι, ἕως ὅτου τὸ ἀναθέσουμε στὸ Θεό, καὶ τότε αὐτὸ ποὺ φαίνεται βαρύ, γίνετι φορτίον ἐλαφρύ, γιατὶ ὁ Κύριος διαβεβαίωσε ὅτι «ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν»). 
Ὅμως ἡ μὴ Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου συνεπάγεται τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, κάτι ποὺ εἶναι ἀπαγορευμένο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο (στὴν Π. καὶ Κ. Διαθήκη) καὶ βέβαια ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Του. 
Ὁπότε ἡ κοινωνίαμὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι μεγάλη ἁμαρτία.
Κι ἂν ὅλοι ὅμως ἁμαρτάνουμε στὸ ἕνα ἢ στὸ ἄλλο, αὐτὴ ἡ ἁμαρτία εἶναι μεγαλύτερη (κυρίως καὶ ἰδίως γι' αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν, γιὰ τοὺς Ποιμένες καὶ ὅσους κάνουν τοὺς διδασκάλους) γιατὶ λογαριάζεται ὡς ἀσέβεια, ἀφοῦ ἔχει σχέση μὲ τὴν Ἀλήθεια τῆς Πίστεως καὶ ὄχι τὰ προσωπικὰ ἁμαρτήματα καί, ὡς ἐκ τούτου, οἱ πνευματικὲς ἐπιπτώσεις εἶναι βαρύτερες.
Μιὰ τέτοια περίπτωση ψηλαφοῦμε στὰ γεγονότα τῆς Φλώρινας. Ἐκεῖ ὡς γνωστόν, ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ Φιλώτα π. Παΐσιος, διέκοψε τὸ μνημόσυνο γιὰ λόγους πίστεως. Καὶ ὁ Μητροπολίτης του (ὅπως καὶ τὸ σύνολο μᾶλλον τῶν ἱερέων) ἀντέδρασε σ’ αὐτήν του τὴν ἐνέργεια καὶ τὸντιμώρησε, γιατὶ ὁ ἴδιος ὁ Μητροπολίτης δὲν εἶχε τὴν πρόνοια νὰ κάνει τὸ ἴδιο, νὰ ἀκολουθήσει δηλαδή τὴν ρητὴ Ἐντολή τοῦ Κυρίου, «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε,λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· …χαίρειν δὲ αὐτοῖς μὴ λέγητε» καὶ νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ παναιρετικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Αὐτὴ ἡ πρώτη πτώση του, ὅμως, δημιούργησε -ὅπως ἦταν φυσικό- καὶ μιὰ ἄλλη, δεύτερη πτώση, μεγαλύτερη. Ποιά εἶναι αὐτή;
Εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Φλωρίνης Θεόκλητος θέλησε νὰδικαιολογήσει τὴ συνείδησή του καὶ νὰ δικαιολογηθεῖ στὸν ἔκπληκτο λαὸ τῆς Φλώρινας πού, ἐξ αἰτίας τοῦ φλογεροῦ ἱεροκήρυκα καὶ μητροπολίτη Φλωρίνης ἀείμνηστου Αὐγουστίνου Καντιώτη, εἶναι εὐαισθητοποιημένος στὰ θέματα τῆς Πίστεως. Ἔτσι, ὄχι μόνο δὲν ἀκολούθησε τὸ παράδειγμα τοῦ Γέροντά του Αὐγουστίνου, ποὺ διέκοψε τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα, ἀλλὰ καὶ προσέβαλε τὸν Καντιώτη, χαρακτηρίζοντας ἀκέφαλο αἱρετικὸ καθένα ποὺ προχωρεῖ σὲ διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη, καὶ ἄρα καὶ τὸν γέροντα Αὐγουστίνου! Ὁποία ντροπή, ὁποία πτώση!
Ἀκολούθως, συνεχίζοντας τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο ποὺ διάλεξε, ἀντὶ νὰ συνέλθει, νὰ συναισθανθεῖ τὸ λάθος του καὶ νὰ ἀκολουθήσει τὸ παράδειγμα (ποὺ ὁ Θεὸς τοῦ ἔστειλε), τοῦ Ἡγούμενου δηλαδὴ τῆς Μητροπόλεώς του π. Παϊσίου (δίνοντας ἔτσι κι ὁ ἴδιος παράδειγμα Ὀρθοδοξίας καὶ ταπεινώσεως), ἄρχισε νὰ δικαιολογεῖ τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαῖο καὶ νὰ ἐπιμένει στὴν τιμωρία τοῦ π. Παϊσίου.
Καὶ σ’ αὐτὸ τὸν ἀκολουθοῦν πλέον οἱ «ὑπήκοοί» του, μὲ πρῶτο καὶ καλύτερο τὸν π. Σεβαστιανό, ὁ ὁποῖος ὁρίστηκε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη νὰ γίνει Ἡγούμενος στὴ θέση τοῦ διωχθέντος π. Παϊσίου!
Καὶ νά, τὰ θλιβερὰ γραπτὰ κείμενα τῆς πτώσεως καὶ τῶν δυό. Τοῦ πρώτου διδάξαντος Φλωρίνης Θεοκλήτου καὶ τοῦ ἀρχιμανδρίτου του Σεβαστιανοῦ, ποὺ μὲ τὴν ἔγκρισή του τὰ ἐπαναλαμβάνει καὶ τὰ «πλουτίζει» μὲ βλάσφημους ἀντιθεολογικοὺς συλλογισμούς!
Εἶπε ὁ Φλωρίνης: «Μὴ παρασύρεστε. Κυβερνᾶται ἡ Ἐκκλησία κι ἂς ἔχουμε διαφορὰ μὲ τὸν Πατριάρχη(!). Δὲν παύει, ὅμως, νὰ εἶναι Πατριάρχης, δὲν παύει νὰ εἶναι ἡ κορυφὴτῆς Ἐκκλησίας μας ἐπὶ τῆς γῆς, τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ μνημονεύουμε καὶ πρέπει νὰ ὑποτασσόμεθα»!!!
Καὶ ἀκολουθώντας τον καὶ ὑλοποιώντας τὴν κακοδοξία του τὸν ἐπανέλαβε ὁ ἀρχιμανδρίτης Σεβαστιανὸς Τοπάλης, ἑδραιώνοντας στὴν μητρόπολη Φλωρίνης τὴν κακοδοξία. 
Εἶπε: «Το τραγικό είναι ότι δεν σκύβουν (ὅσοι κατηγοροῦν τὸν Πατριάρχη γιὰ αἵρεση καὶ δὲν τὸν μνημονεύουν) να αφουγκρασθούν τηναγωνία και την αγάπη του Πατριάρχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας που κρατά σαν άριστος Οιακοστρόφος το πλοίο της. Σαν αμβλύωπες πνευματικά δεν μπορούν να δουν τον αγώνα του Μεγάλου σοφού Ποιμένος της Εκκλησίας του Χριστού που αγωνίζεται για τον Ελληνισμό και την Πίστη την Αγία»!!!
Αὐτά, λοιπόν, τὰ κακόδοξα λένε οἱ ἱερωμένοι τῆς Μητροπόλεως Φλωρίνης (κι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν τὰ λένε, ἔχουν -ὡς κοινωνοῦντες μὲ τὸν Ἐπίσκοπό τους- τὸ ἴδιο κρίμα). Ἡ πτώση τους μεγαλώνει, γιατὶ ὄχι μόνο δὲν διακόπτουν τὸ μνημόσυνό του, ὄχι μόνο δὲν τὸν ἐλέγχουν, ἀλλὰκαὶ ἐπαινοῦν τὸν αἱρετικὸΠατριάρχη καὶ σήμερα καὶ χθές, καθόσον τὸν ἐπισκέπτονται, τὸν ὑποδέχονται, αὐτὸν καὶ τὴν παρέα του (ὅπως τὸν Προύσσης Ἐλπιδοφόρο).

Γιὰ νὰ δοῦμε, ὅμως, τί μᾶς διδάσκει ὁ σήμερα ἑορταζόμενοςἍγιος Ὁμολογητὴς Πατριάρχης Παῦλος. Καὶ νὰ καταλάβουμε τὴν ὑποκρισία τους, ἀφοῦ μᾶς διδάσκουν ὅτι «τιμὴ ἁγίου μίμηση Ἁγίου», ἀλλὰ αὐτοὶ κάνουν τὰ ἀντίθετα ἀπὸ τοὺς Ἁγίους.

Ἀπὸ τὴν ὑμνολογία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Παύλου:
«Ὅσιε Πάτερ, διωγμοὺς ὑπομείνας καὶ τὰ βλάσφημα δόγματα Ἀρείου κατέβαλες· παθὼν γὰρ ὑπὲρ τῆς ἀνάρχου, καὶ ὁμοουσίου Τριάδος, τὸν δυσσεβῆ καὶ πνευματομάχον καθεῖλεςΜακεδόνιον, καὶ τὴν ὀρθόδοξον πᾶσι τρανώσαςπίστιν, τοῖς ἀΰλοις συναυλίζῃ Ἀγγέλοις…».«Νομίμως ἠγώνισαι,προκινδυνεύων θεσπέσιε, τοῦ θείου κηρύγματος, ὡς Ἱεράρχης πιστός, καὶ κατέπνιξας,νευραῖς τῶν σῶν δογμάτων, ὡς θήρα τὸν Ἄρειον, τὸν ματαιόφρονα, …τὸν δυσμενῆφαυλίσαςἌρειον, …κατήσχυναςτὸν Ἄρειον, πάσαςαἱρέσειςἤμβλυνας…».
«Ἀρείου τὸ ἄθεον, Μακεδονίου βλάσφημον, Παῦλε θεοπνεύστων σου δογμάτων, καὶ διδαγμάτων ἐκσφενδονίσαςπλοκαῖς, Δαυΐδ ὡς ἀλλόφυλον τὸ πρίν, τούτους ἀπηγχόνισας, καὶ στεῤῥῶς κατεδίκασας».
Αὐτὰ ἀρκοῦν γιὰ νὰ φανεῖ ὅτι οἱ Ἅγιοι κατὰ πρόσωπον ἤλεγχαν καὶ κατεδίκαζαν τοὺς αἱρετικοὺς τῆς ἐποχῆς τους.
Ἂς ἀφήσουμε, λοιπόν, κατὰ μέρος τὴν διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου, ποὺ δὲν ἔχουν τὴν ἀνδρεία νὰ κάνουν. Κι ἂς δοῦμε· πότε ἤλεγξε ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης καὶ ὁ π. Σεβαστιανὸς Τοπάλης τὶς κακοδοξίες τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου; 
Ὄχι μόνο δὲν τὸν ἤλεγλαν, ἀλλὰ θέλουν νὰ μᾶς πείσουν ὅτι ὁ Πατριάρχης ἔχει μεγάλη «αγωνία και αγάπη για την Ορθόδοξη Εκκλησία· κρατά σαν άριστος Οιακοστρόφος το πλοίο της. Αγωνίζεται τον αγώνα του Μεγάλου σοφού Ποιμένος της Εκκλησίας του Χριστού για την Πίστη την Αγία»!
Αὐτὰ λένε· καὶ καταδικάζουν ὄχι τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ τοὺς ἀγωνιζόμενους –μὲ τὰ ὅποια λάθη– ἐναντίον τους!
Βρισκόμαστε ἄραγε στὴν ἐποχὴ τῆς πτώσεως τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ, τῶν ἐπισκόπων, ὅπως μᾶς τὸ παρουσιάζει ἡ Ἀποκάλυψις;
"Καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ... Καὶ ἦν ἡ πτώσις ...μεγάλη"!

Απάντηση στον π. Σεβαστιανό Τοπάλη (Αρχιερατικό επίτροπο Αμυνταίου και νέου ηγουμένου της Ι. Μονής Αγ. Γρηγορίου Παλαμά μετα την αφαίρεση της ηγουμενίας από τον π. Παΐσιο Παπαδόπουλο)

Οι προσωπικές κατηγορίες που εκτοξεύετε π. Σεβαστιανέ στο πρόσφατο άρθρο σας δεν αποτελούν αντικείμενο της απαντήσεως μου γιατί αυτοί που κατηγορούνται «ηλικίαν έχουν» να απαντήσουν. 
Η εννέα σελίδων επιστολή σας απαιτεί για την «απολύμανση» της τουλάχιστον 50 σελίδες κειμένου. Κάτι που εγγυάται την απόρριψη της τόσο από τον διαχειριστή του eordaia.org, αλλά και από τους αναγνώστες. Αν όμως μου το ζητήσετε θα το γράψω με χαρά.
Άς απαντήσω όμως σε ένα-δύο από τα βοθρολύματα της δολιότητας σας που τα παρουσιάζετε ως γνήσια Ορθόδοξη πνευματική τροφή, μήπως τελικά ωφεληθεί και γλυτώσει κάποιος από την τροφική δηλητηρίαση.
Λέτε ότι ο παπισμός: «…είναι πλέον ένα ξεδοντιασμένο θηρίο και ένα παραπαίον ανήθικο παιδεραστικό σύστημα που όλος ο κόσμος το “κράζει” ως την πόρνη της Αποκαλύψεως». Αμέσως όμως μετά, σα να μετανιώσατε και αναρωτιέστε «γιατί τόσο πολεμικό μένος και μια τέτοια ιδεολογική τυραννία και αντιπαράθεση; …Και άραγε τι εξυπηρετεί ένα τέτοιο πολεμικό μένος κατά του Πατριάρχη και των Επισκόπων; Γιατί άραγε πρέπει όλοι, ιερείς και λαϊκοί, πρέπει να ακολουθήσουν τους αποτειχισμένους και αποτυχημένους για να είναι οι καλοί και πιστοί στον Θεό;».
Ευτυχώς που το ίνδαλμα σας, ο κ. Βαρθολομαίος, δεν ασχολείται με το Αμύνταιο και τα γραφόμενα σας αλλιώς θα νιώθατε από πρώτο χέρι τον ασφυκτικό, «αγαπητικό» και «ορθόδοξο» εναγκαλισμό του στα κακά λόγια που λέτε για τον παπισμό. 
 Αλλά πιθανόν και …«να σας την χάριζε»… γιατί είναι φανερό ότι τους απαξιωτικούς σας χαρακτηρισμούς για τον παπισμό δεν τους πιστεύετε. Τους γράφετε με υπερχειλισμένη υποκρισία και πονηρία για να εξαπατάτε την αυλή των αφελών που δημιουργήσατε και να εξασφαλίζετε την παρουσία σας στον κατάλογο μισθοδοσίας. 
Γιατί αν τα πιστεύατε αυτά δεν θα προστατεύατε συγχρόνως τον κ. Βαρθολομαίο που την τάχα «πόρνη της Αποκαλύψεως» την ονομάζει «αδελφή εκκλησία».
Δεν θα απομακρύνω για πολύ την αγιότητα σας από την πολυτελή, αρωματισμένη και καλοπληρωμένη σουίτα της εικονικής ορθοδοξίας στην οποία εγκαταβιώνετε και θα σας πω μόνο δύο-τρείς ειδήσεις από το θυροτηλέφωνο της πνευματικής σας βίλλας και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Στις 27 Ιουνίου 1995, το είδωλο σας, ο κ. Βαρθολομαίος μιλώντας σε Παπικούς νέους είπε: «Τέκνα της Εκκλησίας εν Κυρίω ευλογημένα και αγαπητά... συνεορτάζομεν η Ανατολή και η Δύσις [ενν.την θρονικήν εορτήν της Ρώμης]. Θεού το δώρον... εορτάζομεν, διότι είμεθα η επί γης πορευομένη κοινωνία των Αγίων... είναι δε η εορτή της Εκκλησίας πεπληρωμένη όταν είναι παρούσα και συνεορτάζουσα η νεολαία… 
Ελάβατε δια του Αγίου Βαπτίσματος και του Χρίσματος τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Φέρετε εν τη ψυχή και τω μετώπω υμών τα σημεία της Βασιλείας του Θεού».[1] Αμέσως μετά ο νέος Βέκκος, [ελπίζω π. Σεβαστιανέ να μην μπερδεύετε αυτό το όνομα με την εξαιρετική Φλωρινιώτικη βιοτεχνία μαρμελάδων «Βέκκου»], συνυπέγραψε με τον Πάπα «ΚΟΙΝΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΠΙΣΤΕΩΣ», παρόλο που ο Παπισμός καταδικάστηκε από δεκάδες Συνόδους που τους μεν Παπικούς αναθεμάτισαν τους δε κοινωνούντας εν γνώσει με αυτούς κατέστησαν ακοινώνητους. 
Συνεπώς, εφόσον ο κ. Βαρθολομαίος θεωρεί τον Παπισμό «αδελφή εκκλησία» και δίδει «κοινή μαρτυρία πίστεως» με τον Πάπα, στα μάτια των Πατέρων και όλης της Εκκλησίας είναι ακοινώνητος, δηλαδή εκτός εκκλησίας!!!
Τι δεν καταλαβαίνετε «πάτερ» εσείς και οι όμοιοι σας;
Στην Κων/πολη τον Ιούνιο του 2003 και για την 25η επέτειο της παποσύνης του Πάπα Παύλου του Β΄ o κ. Βαρθολομαίος εκφωνεί ένα δουλοπρεπή και προδοτικό λόγο, στον οποίο πάλι ονομάζει τον πάπα «αγιότατο.[2] Σε αυτόν τον λόγο επαινεί το ηθικό ανάστημά του πάπα και δηλώνει ότι είναι «όντως απεσταλμένος του Θεού» και «προφητικός αρχηγός όχι μόνο των χριστιανών αλλά και όλου του κόσμου». Ότι «Είναι βαρύ έργον το να είναι τις τοιούτο πρότυπον» [3] και ότι «αποτελεί αδαπάνητον θησαυρόν και οδοδείκτην».[4] 
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε δεκάδες δημόσιες ομιλίες του ονομάζει τον Πάπα Βενέδικτο «άγιο», «αγιότατο» και «άγιο επίσκοπο»,[5] όταν τόσοι Άγιοι και Σύνοδοι θεωρούν τους πάπες εργάτες του διαβόλου.
Στις 29 Νοεμβρίου 2006, ο Πάπας έγινε δεκτός στο Οικουμενικό Πατριαρχείο με εκκλησιαστικές τιμές, ως Ορθόδοξος πρωθιεράρχης και συμμετείχε στη θεία Λειτουργία φορώντας ωμοφόριο, απαγγέλλοντας το: «Πάτερ ημών», ανταλλάσσοντας ασπασμό με τον Πατριάρχη στο «Αγαπήσωμεν αλλήλους», ενώ έλαβε χώρα κανονική και δημόσια μνημόνευση: «Έτι δεόμεθα υπέρ του αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν».[6]
Αυτές οι πράξεις, είναι προδοσίες της Αποστολικής, Πατερικής και Συνοδικής μας διδασκαλίας και Παράδοσης. Με τέτοιου είδους λειτουργικές συμπράξεις το Βατικανό αναγνωρίστηκε ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ως κανονική Εκκλησία και ο αιρεσιάρχης Πάπας ως κανονικός Επίσκοπος Ρώμης. 
Την ίδια ώρα η διαχρονική και αταλάντευτη θέση του Βατικανού εκδηλουμένη και δια στόματος του Πάπα Βενέδικτου είναι: «Η μόνη Εκκλησία, είναι του Βατικανού, οι Ορθόδοξοι είναι αποσχισμένη εκκλησία και πρέπει να επιστρέψουν». [7]
Στις 17 Μαρτίου 2011, η L'Osservatore Romano, η επίσημη εφημερίδα του Βατικανού μεταδίδει την είδηση: «Ο Οικoυμ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δέχτηκε επίσκεψη ομάδας φοιτητών του Ποντιφικού Ινστιτούτου Sant Apollinare. Αναφερόμενος στους φοιτητές τους είπε: «Ακολουθήστε τον Πάπα. Ο Πάπας Βενέδικτος ο ΙΣΤ εἶναι ένας μεγάλος θεολόγος που κάνει καλό σε όλες τις Εκκλησίες. Ακολουθήστε τον με αγάπη και συμπάθεια».[8] 
Και είμαστε εμείς οι «συκοφάντες του διαδυκτίου» γιατί αντιδρούμε στην ανατροπή της Ορθοδοξίας από κακοδόξους ψευδοποιμένες;
Και μόνο η προσφώνηση του Πάπα ως«αγίου» από τον κ. Βαρθολομαίο είναι βλασφημία γιατί σημαίνει λογικά ότι οι από αιώνων θέσεις της Ορθοδοξίας και των Αγίων της κατά των Παπικών ήταν λάθος. Ήταν πλανεμένες. Γιατί ή «άγιος» θα είναι ο Πάπας ή αιρετικός. 
Το επίσημο περιοδικό του Πατριαρχείου γράφει: «Δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι, είτε εμείς οι Ορθόδοξοι, είτε εσείς οι Παπικοί έχουμε αποκλειστική ιδιοκτησία την διαδοχή της αρχαίας εκκλησίας».[9] 
Και κατηγορείς, πάτερ, τους αποτειχισμένους ως «τζιχαντιστές», «αρρώστους», «κινδυνολόγους», «μανιακούς», «ιδεοληπτικούς», «βδέλλες», «αυτογλυκαινόμενους» και τόσα άλλα; 
Λέει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: «Φεύγετε αυτούς αδελφοί [τους Παπικούς] και την προς αυτών κοινωνίαν, οι γαρ τοιούτοι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ου θαυμαστόν, αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός… Στήκετε κρατούντες τας παραδόσεις ας παρελάβετε, τας τε εγγράφους και τας αγράφους, ίνα μη την των αθέσμων πλάνη συναπαχθέντες εκπέσητε του ιδίου στηριγμού»… «Όσοι ισχυρίζονται ότι ορθώς πιστεύουν οι Λατίνοι και ορθώς εξέφρασαν το δόγμα περί του Filioque, αυτοί είναι «σφόδρα τον εγκέφαλον διασεσεισμένοι». [Δηλαδή έχουν πάθει διάσειση εγκεφάλου].
Ο Άγιος Αθανάσιος, Πατριάρχης ΚΠολεως, δεν δεχόταν την βασιλική διαταγή να καθίσει στο τραπέζι και να φάει μαζί με τους Παπικούς, επικαλούμενος τον Ι΄ Αποστολικό Κανόνα που λέει «αν κάποιος συμπροσευχηθεί ακόμα και μέσα σε σπίτι με ακοινώνητο, να είναι ακοινώνητος». Για αυτή του την στάση βασανίστηκε ανηλεώς.
Πάτερ Σεβαστιανέ καταλαβαίνεις τίποτα ή τζάμπα γράφω;
Tα λιγοστά κομμάτια της κατακρεουργημένης από τα χέρια σας Ορθόδοξης Αλήθειας τα επιδεικνύω σε ορθόδοξο ιερέα ή σε αλλόδοξο ρασοφόρο;

Του Ιωάννου Ρίζου

[1]Ι. Ρίζου «Οι ληστές της Θείας διδασκαλίας», Μέρος α΄, σελ. 138 κ.ε.
[2] «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ.647, σελ. 2-3, 30/4/2005.
[3] «Καθολική», 22/7/2003, ἐπίσημη ἐφημερίδα τῶν ῬΚαθολικῶν στὴν Ἑλλάδα.
[4] Μήνυμα ἐπὶ τῇ 80ῇ ἐπετείῳ τῶν γενεθλίων τοῦ Πάπα.
[5] Ἐνδεικτικά «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 647, σελ.2-3, 30/4/2005.
[6] Ἅγιος Ἀγαθάγγελος», ( 218) Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2006, σ. 3.
[7] Παπικὴ ἐγκύκλιος 2000 DOMINUS JESUS.
[8] http://entoytwnika.blogspot.com/2011/03/blog-post_28.html#ixzz1cja7kdc6
[9] «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», αρ.464, σελ. 9 1/7/1991 11. «Ορθ. Τύπος», 22 Δεκ.1995.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Ο Θεός δεν εμπαίζεται!

Τὸ πρόσφατο κείμενο τοῦ ἀρχιμανδρίτη κ. Σεβαστιανοῦ Τοπάλη(ἐδῶ) ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ ἀθεολόγητα, ἀντι- καὶ μεταπατερικὰ κείμενα Ἐπισκόπων, ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, τὰ ὁποῖα ἐμπαίζουν καὶ χαρακτηρίζουν, ὅσους ἀντιδροῦν στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ θέλουν νὰ ἀκολουθήσουν τὶς παρακαταθῆκες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὡς φανατικούς, μισαλλόδοξους, σχισματικούς, πλανεμένους, ἀνόητους, ἀγύρτες, τιποτένιους κλπ..

Πρόκειται γιὰ ἕνα κουτσομπολίστικο κείμενο, ἕνα συκοφαντικὸ
λίβελλο, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ ἀρχιμανδρίτης συγγραφέας του (καὶ ὁ προσυπογράψας Ἐπίσκοπος, ἀφοῦ ὁ ἀρχιμανδρίτης δὲν κάνει τίποτα χωρὶς τὴν γνώμη τοῦ Ἐπισκόπου!), ἁρπάζοντας αὐθαίρετα ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ παντογνώστη, διαβάζει σὰν καρδιογνώστης τὶς καρδιὲς τῶν θυμάτων του, καὶ τοὺς ἀποδίδει τοὺς παραπάνω χαρακτηρισμούς, τοὺς ψυχαναλύει μὲ τὴν διατεταγμένη φαντασία του μὲ σκοπὸ νὰ δικαιώσει τὴν «αὐτοκατάκριτη» ἐμμονὴ τοῦ Ἐπισκόπου του στὴν κοινωνία μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Αὐτοί, ποὺ κρίνει καὶ κατακρίνει, ἔχουν (ὅπως παρακολουθοῦμε) μὲ Πατερικὰ κείμενα καὶ μὲ ἁγιογραφικὴ «λογικὴ» καταδείξει τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων καὶ πράξεών τους, ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρετικῶν· αὐτὸς ὅμως, μὲ μιὰ ψυχαναλυτικὴ ἀσύδοτη παρα-λογική, μένει στὴν κατάκριση προσώπων, χωρὶς καμιὰ θεολογικὴ συνεισφορὰ στὸ πρόβλημα. Ἔτσι, ἡ ὅποια ἐνασχόληση μὲ τὸ κείμενό του εἶναι ματαία, γιατὶ οἱ ἀλλοπρόσαλλοι συλλογισμοί του ἀντίκεινται ἀνατριχιαστικὰ σὲ ὁλόκληρη τὴν δισχιλιόχρονη ἁγιοπατερικὴ Παράδοση –τὴν ποτισμένη μὲ τὸ αἷμα τῶν ὁμολογητῶν Ἁγίων. Οἱ ἀπαντήσεις ποὺ κονιορτοποιοῦν τὸν ἐμπαθῆ καὶ κατευθυνόμενο λόγο του, ἔχουν γραφεῖ καὶ εἶναι πολλὲς καί, πιθανόν, ὑπάρχουν στὴν βιβλιοθήκη του. Ἂς τὶς ξαναδιαβάσει κι ὄχι μὲ πνεῦμα ὑποστηρίξεως τοῦ Δεσπότη του Ἐπίσκοπου, ἀλλὰ μὲ πνεῦμα Θεοῦ καὶ τότε θὰ «δεῖ» τὴν ἀλήθεια. Ἐδῶ θὰ τονισθεῖ σὲ ὅλους μόνο τὸ ἑξῆς!
“Ὀρθόδοξοι“ Πατριάρχες, ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ


ἔκλεισαν τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ στὴν φυλακή, ἐπειδή ἀνέδειξε τὴν κακοδοξία τοῦ Πατριάρχη Καλέκα.

“Ὀρθόδοξοι“ Πατριάρχες, ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶἐξόρισαν τὸν ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, ἐπειδὴ δὲν ὑπόγραψε τὴν ψευδοένωση μὲ τοὺς Παπικούς.
“Ὀρθόδοξοι“ Πατριάρχες, ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ κατεδίκασαν, ἐξόρισαν 4 φορὲς καὶ κυνήγησαν τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, ἐπειδὴ δὲν συμβιβαζόταν μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὸν ἐμπαιγμὸ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Λόγου του.
“Ὀρθόδοξοι“ ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ ἐξόρισαν καὶἔστειλαν στὸν θάνατό του τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, ἐπειδὴ δὲν ἔκλεινε τὰ μάτια του καὶ τὸ στόμα του στὸν Φαρισαϊσμὸ καὶ στὴν ἀδικία.


“Ὀρθόδοξοι“ Πατριάρχες, ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶβασάνισαν καὶ ἐξόρισαν τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή καὶ τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, ἐπειδὴ ὁμολογοῦσαν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἀπέρριπταν τὴν αἵρεση.
“Ὀρθόδοξοι“ ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶσυκοφάντησαν,λοιδώρησαν, ὑποτίμησαν τὸν ἅγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως καὶ προσπάθησαν να κλείσουν τὴν μονὴ ποὺ ἵδρυσε στὴν Αἴγινα, ἐπειδὴ δὲν ἄντεχαν τὴν ὀρθόδοξη στάση του, ἡ ὁποία τοὺς ἤλεγχε.
“Ὀρθόδοξος“ Πατριάρχης καὶ “ὀρθόδοξοι“ Ἡγούμενοι ἐκδίωξαντοὺς Κολλυβάδες Ἁγίους ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ κατεδίκασαν τὸ βιβλίο τους «περὶ τῆς συνεχοῦς Θείας Μεταλήψεως» γιατὶ δῆθεν προκαλοῦσαν σκάνδαλα καὶ διχόνοιες.
“Ὀρθόδοξοι“ ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ ἐκδίωξαν, συκοφάντησαν καὶ συνέλαβαν τὸν Παπουλᾶκο, ἐπειδὴ κήρυττε τὴν Ὀρθοδοξία στὸν ἀκατήχητο λαό, ἐνῶ αὐτοὶ ὑποστηρίζοντας τὸν ἐκδυτικισμὸ τῆς Ἐκκλησίας σιωποῦσαν.
“Ὀρθόδοξοι“ Πατριάρχες, ἐπίσκοποι κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ ἐξόρισαν, βασάνισαν, φυλάκισαν, χλεύσαν ἀκόμα καὶ φόνευσανπλῆθος ἁγίων Μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν.
Τὸ ἔγκλημά τους; Δὲν ἔκαναν καμία συγκατάβαση μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὴν ἀδικία, δὲν δέχθηκαν καμία ἀλλαγή στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη τους. Ὁ ἀριθμός τους μέσα στο ποίμνιο; Λίγοι ἦταν ἢ ἀκόμα καὶ ἕνας καὶ μοναδικός σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἐκκλησία.
Ο Θεὸς ὅμως, ποὺ Αὐτὸς εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι οἱ ἄνθρωποι, ἀνέδειξε καὶ ἀνακήρυξε αὐτοὺς τοὺς διωγμένους, ἐξορισμένους, βασανισμένους, κατηγορουμένους Ἁγίους, ἐνῶ τοὺς “Ὀρθοδόξους“ Πατριάρχες, ἐπισκόπους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς διῶχτες, δικαστὲς καὶ κατηγόρους τοὺς ἐξέμεσε. Ξέχασαν οἱ Οἰκουμενιστές, ὅτι ἐμπαίζοντας τοὺς ἐνάντια στὸν Οἰκουμενισμὸ ἀγωνιστὲς Χριστιανούς, ἐμπαίζουν τοὺς ἁγίους τοῦ Θεοῦ, τῶν ὁποίων τὶς ἐντολὲς ἀκολουθοῦν αὐτοὶ οἱ Χριστιανοί. Ξέχασαν, ὅτι ἔτσι ἐμπαίζουν τὸν Θεὸ τὸν ἴδιο καὶ τὶς ἐντολές Του. Καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο δὲν θὰ δικαιωθοῦν.
Γιατὶ ὁ Θεός δὲν ἐμπαίζεται.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Πρωτότυπη ...ασέβεια! --Έλεος!

Ο Μαντινείας Αλέξανδρος εγκανίασε με… 
πρωτότυπο τρόπο, ιερό ναό στο Άστρος


Παρέλαση ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν στὸ Ἱερὸ 
ἀπὸ τὴν "Ὡραία Πύλη"!!!

".. Αλλά και μετά την ολοκλήρωση των εγκαινίων είδαμε να εισέρχονται από τηνΩραία Πύλη και να ασπάζονται την Αγία Τράπεζα άνδρες και… γυναίκες! Ναι και γυναίκες! Άραγε ποιος ιερός κανόνας διακελεύει το ανορθόδοξο αυτό τυπικό και από ποια παράδοση αρύεται την εφαρμογή της παράδοξης αυτής καινοτομίας στα εγκαίνια ιερού ναού ο Άγιος Μαντινείας;.."


Με μεγαλοπρέπεια τελέστηκαν τα εγκαίνια του ναού του Αγίου Παύλου στο Άστρος, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας Αλεξάνδρου, παρουσία ιερέων απ’ όλη την περιοχή, πλήθους πιστών και επισήμων.
Μετά την ακολουθία του Όρθρου, ο Σεβ/τος κ. Αλέξανδρος 
μιλώντας στο εκκλησίασμα εξηγούσε τόσο τη σπουδαιότητα της τελετής όσο και το τι συμβαίνει βήμα – βήμα κάθε στιγμή.
Ο ναός άδειασε και έκλεισε. Πιστοί και ιερείς συγκεντρώθηκαν έξω για την περιφορά και ακούσθηκε το «Αρατε πύλας», από τα χείλη του Μητροπολίτη, για το άνοιγμα του ναού. Με την είσοδο στο ναό ξεκίνησε ο καθαγιασμός της Αγίας Τράπεζας με την τοποθέτηση των ιερών λειψάνων, ο καθαρισμός και η τοποθέτηση του κατασάρκιου. Στη συνέχεια τελέστηκε η Θεία Λειτουργία.
Tέλος, έγινε από τον Μητροπολίτη η χειροθεσία των Γ. Κανατά και Κ. Καραγιάννη σε ιεροψάλτες, ενώ διαβάστηκαν τα ονόματα και τιμήθηκαν άνθρωποι που έχουν βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια για την ανέγερση του Ιερού Ναού. Επίσης, δόθηκε από τον εφημέριο του ναού π. Γεώργιο Αρφάνη ως δώρο στον Μητροπολίτη μια ποιμαντορική ράβδος.
Μετά το τέλος η Ωραία Πύλη άνοιξε για τους πιστούς άνδρες και γυναίκες ώστε να προσκυνήσουν την Αγία Τράπεζα και μοιράστηκαν φυλαχτά.
Το παρών έδωσε ο Περιφερειάρχης κ. Πέτρος Τατούλης, ο Δήμαρχος Βόρειας Κυνουρίας κ. Π. Μαντάς, ο π/σ κ. Κατσίρης, μέλη της δημοτικής αρχής και της αντιπολίτευσης του ΔΣ, ο πρόεδρος της δ/κ Αστρους κ. Δικαίος και η πολιτευτής με τη ΝΔ στην Αρκαδία κυρία Εύη Τατούλη.

Σ.Σ. ΕΞΑΨΑΛΜΟΥ: Με δέος και συγκίνηση παρακολουθούμε κάθε φορά που μας δίνεται η ευλογημένη ευκαιρία να ζήσουμε από κοντά ή από μακριά, μία τελετή εγκαινίων! Είναι σπουδαίο γεγονός τα εγκαίνια ενός ιερού ναού! Όμως από τις φωτό και το βίντεο που είδαμε από τα εγκαίνια του Αγίου Παύλου στο Άστρος Κυνουρίας,είδαμε για πρώτη φορά να ακολουθείται ένα εντελώς διαφορετικό τυπικό από αυτό που γνωρίζουμε! Πρωταγωνιστής ο προεστός Αρχιερεύς, ο οποίος κατά τον καθαγιασμό της Αγίας Τραπέζης είδαμε στη θέση των κληρικών όπως θα έπρεπε λαϊκό νεαρό –που εικονίζεται δίπλα του επί της Αγίας Τραπέζης– ο οποίοςσυνέπραττε με την σπάτουλα στο χέρι, στην ιερή αυτή διαδικασία του Καθαγιασμού της Αγίας Τραπέζης. Αλλά και μετά την ολοκλήρωση των εγκαινίων είδαμε ναεισέρχονται από την Ωραία Πύλη και να ασπάζονται την Αγία Τράπεζα άνδρες και… γυναίκες! Ναί και γυναίκες!
Άραγε ποιος ιερός κανόνας διακελεύει το ανορθόδοξο αυτό τυπικό και από ποια παράδοση αρύεται την εφαρμογή της παράδοξης αυτής καινοτομίας στα εγκαίνια ιερού ναού ο Άγιος Μαντινείας; Ας μας το πει και εμάς ή ας το κάνει ευρύτερα γνωστό για να το εφαρμόζουν όλοι!
Στην Παλαιά Διαθήκη ο Αρχιερεύς εισόδευε στα Άγια των Αγίων, στη Σκηνή του Μαρτυρίου, άπαξ του ενιαυτού. Κατά τον Άγιο Μαντινείας στην Εκκλησία της Καινής Διαθήκης, έχει δικαίωμα να εισοδεύει στα Άγια των Αγίων ο κάθε πικραμένος.
Στο… τουρλουμπούκι αυτό των εγκαινίων που είδαμε έχει εφαρμογή ο Παύλειος λόγος, "τα άτακτα γυναικάρια τα πάντοτε μανθάνοντα και ουδέποτε είς επίγνωσιν αληθείας έλθείν δυνάμενα".

Μετασυνοδικοί κραδασμοί καί ἀπώλειες ψυχῶν

Οἱ ἀποφάσεις τῆς λεγομένης ‘’ἁγίας καί μεγάλης συνόδου’’ πλήγωσαν πολύ βαθιά τίς Ὀρθόδοξες συνειδήσεις μας. Οἱ καρδιές μας ξεχείλισαν ἀπό θλίψη καί ἀθυμία.

Οἱ πατεράδες μας οἱ πνευματικοί -εὐτυχῶς ὄχι ὅλοι- κατά τό ρῆμα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, ‘’ὅπως φαίνεται, ἀγάπησαν μιάν ἄλλη γυναῖκα μοντέρνα, πού λέγεται παπική ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δέν τούς κάμνει καμμίαν ἐντύπωση, ἐπειδή εἶναι σεμνή’’.(1)

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογική μας συνείδηση, ἀκούγοντας ἀπό χείλη ἀρχιερέων λόγια κολακευτικά γιά τούς αἱρετικούς τοῦ λεγόμενου παγκοσμίου συμβουλίου ἐκκλησιών καί θεωρίες βλάσφημες περί ‘’ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν’’ καί περί ‘’δύο πνευμόνων’’ τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, μπερδεύεται καί θολώνει.(2)

Τό Ἐκκλησιολογικό μας φρόνημα, βλέποντας μέσα στό Κολυμπάρι, ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς, τόν Πατριάρχη καί τούς συνοδικούς Μητροπολίτες νά συμπροσεύχονται παρέα μέ προτεστάντες καί παπικούς ἱερωμένους, πλήττεται ἱσχυρότατα καί κινδυνεύει νά ἀλλοιωθεῖ.(3)

Ἡ Ὀρθόδοξη Δογματική μας Παράδοση, μέ τήν ‘’συνοδική’’ πλέον ἀναγνώριση ἱεροσύνης καί μυστηρίων στούς ἀμετανόητους αἱρετικούς, περιφρονεῖται καί στραγγαλίζεται ἀνεπανόρθωτα.(4)

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀφ’ ἑνός μέν μέ τά φληναφήματα περί ‘’μεταπατερικῆς καί συναφειακῆς’’ θεολογίας καί ἀφ’ ἑτέρου μέ τήν ἐπινόηση ‘’νέου τύπου’’ συνόδων ‘’αντιπροσωπευτικῆς συνοδικότητας’’, παραθεωροῦνται καί ὑβρίζονται.

Ἤδη ἔχουν παρέλθει πάνω ἀπό τέσσερις μῆνες, καί ἐμεῖς, ὡς Ἱεραρχία, ἀντί νά καταπιαστοῦμε μέ τίς θανατηφόρες πνευματικά συνέπειες αὐτῆς τῆς ψευτοσυνόδου, ἀσχολούμαστε μέ ζητήματα δευτερεύοντα καί ἐπουσιώδη.

Ἀποτέλεσμα: Ἀπό τήν μιά μεριά, οἱ θλιβερές άποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου καί ἡ συνεχιζόμενη ἐπ’ αὐτῶν σιωπή τῶν Ἰεραρχῶν μας. Ἀπό τήν ἄλλη, μιά πληθώρα εἰδικῶν μελετῶν, πρό καί μετασυνοδικῶν, ἀποκαλυπτικῶν τοῦ στημένου αὐτοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐγχειρήματος. Καί στό μέσον αὐτῶν ὁ κάθε συνειδητός Ὀρθόδοξος Χριστιανός, πιστό μέλος τῆς Μίας, Ἀγίας , Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας, μετέωρος καί γεμᾶτος ἐρωτηματικά.

Ποῦ εἶναι οἱ ποιμένες, πού θά στηρίξουν τό ποίμνιό τους καί θά τό βοηθήσουν νά ξεπεράσει τό Ἐκκλησιολογικό καί Δογματικό του αὐτό ἀδιέξοδο;

Σεβαστοί μας ἀρχιερεῖς, μέχρι πότε θά περιμένει ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ, νά ἀκούσει ἀπό τά χείλη σας τό τί φρονεῖτε γιά τίς ἀποφάσεις τῆς ψευτοσυνόδου τῆς Κρήτης;

Μέχρι πότε, νομίζετε, ὅτι τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας θά ἀνέχεται στήν κεφαλή του ποιμένες συσχηματισμένους μέ τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ καί τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ;(5)

Μέχρι πότε θά παριστάνετε τούς ‘’καλούς ποιμένες’’, ἐνῷ στήν πράξη φέρεστε ὡς ’’ποιμένες μισθωτοί’’, σπαράζοντες κάθε ἀθῶο ὁμολογητή τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας;(6)

Σεβαστοί μας Ἀρχιερεῖς, καλεῖστε νά βγεῖτε τώρα καί νά ἀπαντήσετε ξεκάθαρα στόν λαό τοῦ Θεοῦ: Πιστεύτε ἤ ὄχι στόν ρόλο πού σᾶς ἀνέθεσε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί στήν ὑπόσχεση πού δώσατε τήν ἡμέρα τῆς ἐνθρονίσεώς σας;

Ἐάν πράγματι ὁμολογεῖτε ὅλα τά ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας καί δέν ἀνέχεστε, ὄντως, τήν ὑβριστική καταπάτηση κάποιων ἀπό αὐτά, τότε γιατί δέν βγαίνετε νά τό πεῖτε στόν λαό μας, πού ἔχει μπερδευτεί μέ τήν σιωπή σας καί κινδυνεύει νά χάσει τήν πατροπαράδοτη Πίστη του;(7)

Τί σᾶς ἐμποδίζει νά ὁμολογήσετε εὐθέως τήν προσήλωσή σας στίς ἀποφάσεις τῶν Οίκουμενικῶν μας Συνόδων καί στίς Διδαχές τῶν Ἀγίων μας Πατέρων;

Γιά ποιόν λόγο κρατᾶτε τά στόματά σας κλειστά καί δέν καταγγέλλετε ἀπό ἄμβωνος τήν ψυχοκτόνο δράση τῶν αἱρέσεων καί προπαντός τῆς παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ;

Τί σᾶς κάνει, νά γίνεστε ἕνα μέ τούς καρδιναλίους καί τούς πάστορες συμπροσευχόμενοι κάθε τόσο μαζί τους, ἀκόμα καί μέσα στόν σεπτό πατριαρχικό μας Ἱερό Ναό ;

Τί εἶναι αὐτό, πού σᾶς κρατάει ἐπί πενήντα ὁλόκληρα χρόνια ὀμήρους τῶν λεγομένων διαχριστιανικῶν καί διαθρησκειακῶν διαλόγων, ὅταν οἱ δαιμονόπληκτοι συνομιλητές σας ἐμμένουν στήν πλάνη τους καί παραμένουν ἀμετανόητοι παρά τίς πολυχρόνιες συζητήσεις σας;(8)

Ποιός σᾶς ἀναγκάζει νά στέλνετε τά Ὀρθόδοξα νιάτα μας, νά σπουδάζουν τά γράμματα τοῦ Θεοῦ στίς αὐλές τῶν αἱρετικῶν καί σάν γυρίσουνε πίσω στήν Πατρίδα, ‘’ὅλα νά τούς φαίνονται κουτσὰ καὶ στραβά, καὶ νά δουλεύουνε φανατικὰ γιὰ νὰ χαλάσουνε τὴν ἁγνὴ καὶ σωστὴ πίστη τοῦ λαοῦ μας’’;(9)

Ποιός σᾶς ὑποχρεώνει νά βραβεύετε τούς ἐχθρούς τῆς Πίστεως καί νά προωθεῖτε τούς ‘’καιρικούς’’ καί τούς ‘’μεταπατερικούς’’, ἐνῶ ταυτόχρονα τά δικά σας πιστά παιδιά τά ἐγκαταλείπετε ἤ ἀκόμα καί τά διώκετε ἀπεινῶς;(10)

Σεβαστοί μας πατέρες, ‘’ὅ ποιεῖτε, ποιήσατε τάχιον’’. Διαφορετικά, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι θά προκύψουν διαιρέσεις καί ἀπώλειες ψυχῶν. Καί τότε ἡ εὐθύνη θά βαραίνει αἰωνίως ἀποκλειστικά καί μόνον τίς πλάτες τίς δικές σας. Μή γένοιτο.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
5/11/2016

ΠΗΓΕΣ – ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ











Ο …“ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ” ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΘΑΒΕΙ Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ! ! !

«Μιὰ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα»

Ἀπὸ εἰδησεογραφικὴ ἱστοσελίδα εἴ­χαμε πληροφορηθεῖ ὅτι ἦταν προγραμματισμένο τὴν 1η Ὀκτωβρίου νὰ γίνει στὸ Ὠδεῖο Ἡρώδου τοῦ Ἀττικοῦ «μία μο­­ναδικὴ μεγάλη συναυλία» τοῦ διεθνοῦς φήμης συνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη μὲ τὸν πιὸ πάνω τίτλο. Καὶ ἐνῶ θὰ περίμενε κανεὶς μετὰ τὴ συναυλία νὰ ἀκολουθήσουν σχετικὲς ἀνταπο­κρίσεις καὶ ἀνάλογοι σχολιασμοὶ ἀπὸ τὰ ΜΜΕ, ἡ συνέχεια ἦταν «ἄκρα τοῦ τά­φου σιωπή». Τί ἄραγε συνέβη; Ἡ ἀ­­πάντηση στὴν εὔλογη ἀπορία κάθε ἀνυποψίαστου πολίτη μᾶλλον συνάγεται ἀπὸ τὶς προηγηθεῖσες δηλώσεις τοῦ καλλιτέχνη:
«Αὐτὴ θά ʼναι μία συναυλία ποὺ ἀπὸ καιρὸ ἤθελα νὰ κάνω. (…) Ὁ τίτλος ‟Μιὰ προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα”, ἀλλὰ καὶ ἡ διάθεσή μου νὰ εἶναι ἡ μέρα αὐτὴ ἕνα κάλεσμα ἢ μιὰ ἐπίκληση σ̕ Αὐτὸν ποὺ ὅλα τὰ ἐλέγχει, μὲ πάει μουσικὰ ἀλλοῦ. Πιὸ μυστικά, πιὸ ‟βυζαντινά”, πιὸ τρυφερὰ καὶ μὲ πυξίδα ποὺ δείχνει στὴ γλυκιὰ προσευχὴ ὅλων μας. Ὁ Θεὸς δὲν κοιτάζει τίποτα ἄλλο παρὰ μονάχα τὶς καρδιές μας. Ἂς εἶναι λοιπὸν ἡ δική μου καὶ ἡ δική σας κοντά Του ἐκείνη τὴ μέρα, μὲ τὴ βοήθεια τῆς μουσικῆς καὶ τῶν ἀγγέλων» («Βῆμα Ὀρθοδοξίας» 20-9-2016).
Ἔπειτα ἀπὸ τὴ θαρραλέα ὁμολογία πίστεως τοῦ διάσημου μουσικοσυνθέ­τη στὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας φαίνεται ὅτι δυσαρεστήθηκαν τὰ ὄργανα τῆς ἀνθελληνικῆς «Νέας Ἐποχῆς» καὶ ἀποφάσισαν νὰ ἀγνοήσουν σχεδὸν ὁλοκληρωτικὰ τὴ σημαντικὴ αὐτὴ συν­αυλία, ὅπως ἔκαναν συστηματικὰ καὶ στὶς προηγούμενες, μὲ κορυφαία μεταξύ τους ἐκείνη ποὺ εἶχε τίτλο «Θάρθεις σὰν ἀστραπή» (ἀφιέρωμα στὴν Ἁγια-Σοφιὰ καὶ τὸν «μαρμαρωμένο βασιλιά»)!


Ντροπή: διαφήμιση των Jumbo με πρωταγωνιστή πορνοστάρ!...

Διαβάστε περισσότερα www.elkosmos.gr/ntropi-diafimisi-ton-jumbo-me-protagonisti-pornostar/ © www.elkosmos.gr

Μια αλυσίδα καταστημάτων που έχει, στο μεγαλύτερο μέρος της,επισκέπτες παιδιά προβάλει διαφήμιση στην οποία ο έγχρωμος πρωταγωνιστής έχει παίξει σε ταινίες πορνό… 

Ένας πρώην παίκτης του Άρη, του Πανιωνίου και του Θρασύβουλου είναι ο ποδοσφαιριστής που πρωταγωνιστεί στη χριστουγεννιάτικη διαφήμιση των Jumbo, ενώ στο παρελθόν έχει συμμετέχει σε ταινία πορνό με την πορνοστάρ Μαρία Αλεξάνδρου. 


Εάν δεν σας ενοχλεί να προβάλουν στα παιδιά σας διαφημίσεις με εμφανή σεξουαλικά υπονοούμενα με πρωταγωνιστές πορνοστάρ, καλά ψώνια…... 

Σχόλιο: Δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη εταιρεία ΠΡΟΚΑΛΕΙ.
Δείτε πχ:

Η καλύτερη λύση είναι να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ να ψωνίζουμε από τα Jumbo, 
γνωστοποιώντας τους την απόφαση μας με ένα τηλέφωνο ή εμαιλ) 
και να ενημερώσουμε και όλους τους φίλους μας και γνωστούς.

Γιατί οι άνθρωποι διδάσκονται μόνο μέσα από τον πόνο και τα βάσανα και όχι μέσα απ΄ την απόλαυση και την ευχαρίστηση;



Πολύ απλά, διότι η ευτυχία και η ευχαρίστηση κάνουν τον άνθρωπο να συνηθίζει να ικανοποιείται με τα επίγεια αγαθά, ενώ ο πόνος και τα βάσανα ωθούν τον άνθρωπο ν΄αναζητά μια πιο βαθιά χαρά, πέρα απο τους περιορισμούς του κόσμου τούτου. Αυτή τη στιγμή πονάω αρκετά και επικαλούμαι το όνομα του Ιησού Χριστού· όχι απαραιτήτως για να ανακουφίσει τον πόνο αλλά για να είναι μαζί μου, όσο χρόνο υποφέρω, ο Χριστός -ο μόνος που μας βοηθά να υπερβούμε αυτόν τον κόσμο- και για να γίνει το θέλημα Του σε εμένα. Όμως σε στιγμές απόλαυσης δεν Τον επικαλούμαι: τότε είμαι ικανοποιημένος με όσα έχω και νομίζω ότι δεν χρειάζομαι περισσότερα. Για ποιο λόγο είναι αβάσιμη μια φιλοσοφία της απόλαυσης; Διότι η απόλαυση είναι φευγαλέα και αναξιόπιστη, ενώ ο πόνος είναι αναπόφευκτος. Στον πόνο και στο μαρτύριο μας μιλάει ο Χριστός · ο Θεός μας τα προσφέρει απο καλοσύνη· ναι ακόμα, και το κακό - διότι μέσα απ΄ όλα αυτά παίρνουμε μια γεύση εκείνου που βρίσκεται παραπέρα, στο επέκεινα, αν πραγματικά υπάρχει αυτό που η καρδιά μας βαθύτατα επιθυμεί.
Όμως πόσο αμφίβολες θα ηταν αυτές οι υποθέσεις, πόσο στηριγμένες στο τίποτα - σε τίποτε άλλο παρά στην ανθρώπινη φαντασία - αν ο Χριστός δεν είχε έλθει για να μας δείξει· να δείξει σ' εμάς που αλλιώς θα ήμασταν τυφλοί. (σ.279)

Πηγή: Ιερομονάχου Δαμασκηνού, π. Σεραφείμ Ρόουζ - Η ζωή και τα έργα του, Ά τόμος, εκδόσεις Μυριόβιβλός, Αθήνα 2006.