.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«…ΕΧΘΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟ ΕΚΑΜΕ…»

25. «την ώραν όμως που εκοιμώντο οι άνθρωποί του, ήλθεν ο εχθρός του, ο διάβολος δηλαδή, και έσπειρεν ήραν ανάμεσα εις τον σίτον και έφυγεν.»

Αρχαίο: «Εν δε το καθεύδειν τους ανθρώπους ήλθεν αυτού ο εχθρός και έσπειρε ζιζάνια ανά μέσον του σίτου και απήλθεν.»

Αρχαίο: 28. «Ο δε έφη αυτοίς, εχθρός άνθρωπος τούτο εποίησεν…»

Μετάφραση: «Εκείνος δε τους είπεν. Εχθρός άνθρωπος το έκαμε…»(Ματθ. ΙΓ’25-28).

Σημείωση: Όσοι ερευνούν τις Γραφές και δεν τις διαβάζουν απλώς, θα εννοήσουν.

Συμπέρασμα:

Εάν οι άνθρωποι δεν εκοιμόντο οι εχθροί του ανθρώπου που εξουσιάζονται εκ του διαβόλου και είναι και αυτοί άνθρωποι, …ζιζάνια όμως, δεν θα μπορούσαν να σπείρουν τις- πάσης φύσεως- κακίες ,κακοδοξίες και διεστραμμένες-αιρετικές διδασκαλίες, στον αγρόν!

«Ο δε αγρός είναι ο κόσμος των ανθρώπων..»(Ματθ. ΙΓ’38.)

Ο διάβολος διαβάλλει υποκινώντας, εισηγούμενος.

Τα όργανά του, άνθρωποι μεν και αυτοί, ζιζάνια δε, που καθοδηγούνται κατ’ εντολήν του, σπέρνουν νυχθημερόν τα αντίθετα του Ευαγγελίου.

Εάν οι άνθρωποι αγρυπνούν, ως καλοί φύλακες, κακή σπορά δεν μπορεί να πέσει. Μα κι αν πέσει ,δεν θα ευδοκιμήσει, δεν θα εισακουστεί.

Τα βέλη που εκτοξεύει αυτός και τα όργανά του γυρίζουν πίσω και κατατραυματίζουν τους ιδίους. Η Αγία Γραφή μας καθιστά προσεκτικούς λέγοντάς μας:

«Γρηγορείτε μήπως έλθη ξαφνικά και σας εύρη να κοιμάσθε.»(Μαρκ. ΙΓ’36.)

Ο Απ. Παύλος, δια στόματος του οποίου μιλούσε ο Κύριος, τα ίδια λέει, μας υποδεικνύει παρακαλώντας μας μάλιστα, τον τρόπο αποτροπής της σποράς των ζιζανίων:

«Σας παρακαλώ αδελφοί, να παρακολουθήτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους που δημιουργούν (σπέρνουν) σκάνδαλα και διαιρέσεις και πολιτεύονται αντίθετα προς την Αποστολικήν διδασκαλίαν την οποίαν σεις εμάθατε. Σημαδέψατέ τους και φεύγετε μακράν από αυτούς.» (Ρωμ. ΙΣΤ’17.)

Με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο, μας συμβουλεύει να αγρυπνούμε πάντα, ώστε να μη μας πάρει ο ύπνος στα πνευματικά και βρουν την ευκαιρία οι αντίχριστοι να σπείρουν κακόν σπόρον!

Πιο αναλυτική ερμηνεία από αυτή του Απ. Παύλου, δεν μπορεί να υπάρξει.

Ούτε στιγμή δεν πρέπει ο νους να φεύγει από τον Κύριο και τη διδασκαλία Του.

Αυτό έπαθε ο Απ. Πέτρος περπατώντας πάνω στο νερό, όταν το βλέμμα του και ο νους του αποσπάστηκαν από τον Ιησού Χριστό, καίτοι έμπειρος θαλασσόλυκος, βλέποντας το κυματάκι, φοβήθηκε και βούλιαξε.

Όταν ο ηγεμόνας νυστάξει ή κοιτάξει αλλού τότε το κενό το αναπληρώνει ο μισάνθρωπος που καραδοκεί την ευκαιρία.

Από εμάς τους ανθρώπους εξαρτάται τώρα κατά πόσο μπορούμε να κατανοήσουμε αλλά και να πράξουμε. Ας προσέξουμε επίσης από «τας κακάς συνηθείας και κλήσεις του εαυτού μας…» (Ματθ. Ζ’14.) γιατί πολλές φορές υπερβαίνουμε και τον 3ο κατά σειρά εχθρό μας, τον διάβολο. Έχοντας κλίση να αποδίδουμε ό,τι καλό στον εαυτό μας και ό,τι κακό στο διάβολο!

«Ο υποτακτικός έκλεβε κάθε τόσο ένα αυγό το τοποθετούσε στο κουτάλι, άναβε κερί από κάτω, το έψηνε και το έτρωγε. Όταν τον ρώτησε ο γέροντάς του γιατί το έκανε αυτό, απάντησε:

-Ο διάβολος με έβαλε να το κάνω.

Αμέσως ακούστηκε δυνατά η φωνή του διαβόλου από δίπλα.

-Ψέματα λέει, δεν του είπα εγώ, εγώ από αυτόν το έμαθα..»

Αδελφοί μου, πείτε μου τώρα ποιος διδάσκει ποιόν;

Αν έχετε ζήλο να μάθετε τεχνάσματα ανθρώπων ζιζανίων, αλλά ασυγκρίτως μεγαλύτερου βαθμού, ερευνείστε τα 6 θέματα της ΨΕΥΔΟ-συνόδου Κρήτης και ιδιαιτέρως το 5ο θέμα (σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον) και θα δείτε πληθώρα δαιμονικών ανθρωπίνων εφευρέσεων, προκειμένου να καταργήσουν τις εντολές του Θεού και τους απαρασάλευτους διαχρονικούς Κανόνες του Πηδαλίου.

Όλοι αυτοί που τα έκαναν «είναι τα παιδιά του πονηρού, που ομοιάζουν προς τον πατέρα τους, διάβολον» (Ματθ. ΙΓ’38.)

(Βλέπε: ΤΕΚΝΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΑ ΔΙΑΒΟΛΟΥ: 


«Αυτά δε που σας λέγω, τα λέγω δι’ όλους τους μέχρι της δευτέρας παρουσίας μου χριστιανούς. Σας επαναλαμβάνω και πάλιν: Γρηγορείτε.» (Μαρκ.ΙΓ’37.)

Διότι «…δεν ηξεύρετε πότε έρχεται ο Κύριος,

ΕΙΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ,ΕΙΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΥ ΑΠΟ ΣΑΣ.» (Μαρκ.ΙΓ’35.)

-Τι ωραία…! Τα κατάλαβα.. τα κατάλαβα!

Είπε η πέτρα και το ακανθώδες χώμα στο δρόμο, όταν δέχθηκαν άπαντες την ευλογημένη σπορά.

-Ε..; Τι είπες. .άκουσα καλά ...(είπε ο δρόμος προς αυτούς).

Δηλαδή θες να πεις ότι κατάλαβες αυτά που λέει;

Σου αρέσουν κιόλας;

Έλα γρήγορα, πάμε να φύγουμε από ΑΥΤΟΝ. Αυτό μας έλειπε τώρα να ακούμε τον υιό του μαραγκού, κάποιον τυχαίο που διδάσκει.

Εμείς έχουμε αυτό το προνόμιο ως αρχιερείς… Έλα πάμε σου λέω… πάμε αλλιώς… θα φύγεις από τη συναγωγή.

-Ναι …καλά.. δηλ. έλεγα... ήθελα να πω, ότι …ναι, ναι, πάμε, πάμε να φύγουμε.

Κάτι πήγε να φυτρώσει, αλλά, στο τέλος δε βλάστησε τίποτα. Ξεράθηκαν και πνίγηκαν. Πέρασαν 2018 χρόνια από τη γέννηση του Θεανθρώπου ή 1985 χρόνια από το «τετέλεσται.» Βρισκόμαστε στο «ό,τι αν προσδαπανήσεις» και ακόμα να κατανοηθεί ποιος σπέρνει και ποιος καταστρέφει τον σπόρο.

Ποιός είναι ο καλός σπόρος; 

«Ο καλός σπόρος είναι τα παιδιά της ουρανίου και αιωνίου Βασιλείας που θα την κληρονομήσουν…»

Ποια είναι τα ζιζάνια;

«Τα ζιζάνια είναι τα παιδιά του πονηρού, που ομοιάζουν προς τον πατέρα τους διάβολον.»(Ματθ. ΙΓ’38.)

Είναι όλοι αυτοί που δεν δέχονται την ευλογημένη σπορά, αλλά, νυχθημερόν προσπαθούν να διαβάλλουν με κάθε τρόπο καταστρέφοντας ό,τι πνευματικό οικοδομείται με αγώνες και αίμα, ευαρεστούμενοι μάλιστα να παραπλανούν τους πλησίον τους.

*Οι πράκτορες ,οι αναδεικνυόμενοι με «άσπρα» και εξουσία αρχόντων ,στην αποστολή τους, να διαλύσουν την Ορθοδοξία.

*Οι ουνίτες εντεταλμένοι του πάπα για συγκεκριμένο σκοπό, αλλοίωσης του Ορθοδόξου φρονήματος και διάσπαση των μελών της Ορθοδοξίας.

*Το Π.Σ.Ε. (παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών) ιδρύθηκε το 1948 αμέσως μετά την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους του Ισραήλ. Είναι ένας εκ των πολλών εβραιο-μασονικών οργανισμών που αποσκοπεί στην ένωση όλων των αιρέσεων και μετά στην ένωση των θρησκειών (παν-θρησκεία) και στη συνέχεια στον ερχομό του αντίχριστου μεσσία. 
Η διοικούσα «εκκλησία» της Ελλάδας και της Κύπρου, πρώτα μέλη αυτού, λίγο μετά την απελευθέρωση από τους γενοκτόνους γερμανούς, όταν η Ελλάδα ήταν σε κακή κατάσταση. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Έχουν χιλιοειπωθεί!

(βλέπε: https://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BB%CF%89%CF%83-%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84/

(ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΟΚ!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ!)

*Οι εισερχόμενοι αλλαχόθεν να αρπάξουν τα πρόβατα, να τα εξουσιάσουν και να τα κατασφάξουν. Αποδεικνύεται δε, τούτο με σαφήνεια, διότι δεν τα ενημερώνουν για τον κίνδυνο, που δεν είναι απλά επερχόμενος αλλά έχει καταφθάσει προ πολλού και τον βιώνουμε σε όλη του τη διάσταση. 

«Αυτοί είναι οι πρώτοι καταστροφείς. Ενώ οι δεύτεροι είναι αυτοί που τίποτα από αυτά δεν κάνουν, αλλά όταν βλέπουν να γίνονται αυτά, δεν επεμβαίνουν να σώσουν τα πρόβατα, ούτε εμποδίζουν τους σφαγείς.» (Ιερ. Χρυς.)

*Τέλος, υπάρχουν πολλοί που ενώ δεν έχουν διαβάσει ούτε μία φορά την Καινή Διαθήκη και το Πηδάλιο, εντούτοις έχουν άποψη θεολογική επιδιώκοντας να εισακουστούν. 
Όλοι οι προαναφερθέντες διεκδικούν την ψυχή μας. Ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Ζούμε σε καιρούς πλήρης αποστασίας. Ο καθένας εκφράζει άποψη, όπως την αισθάνεται. Αγνοούμε όσα έχει προείπει ο Κύριος για τη σωτηρία μας. Δεν ενδιαφερόμαστε για την Αλήθεια. 
Μας ενδιαφέρει μόνο να ακουστεί η δική μας φωνή και ας συγκρουστούμε με τον αδελφό μας. Θα δούμε να παρουσιάζουν τον αντίχριστο και κάποιοι θα συνεχίζουν να λένε :

«Έχουμε καιρό ..δεν θα έρθει σύντομα..!»

Αυτό το γνωρίζουν καλά ως «διορατικοί», τους Κανόνες των Αγ. Αποστόλων δεν γνωρίζουν! Παρόλ’ αυτά θέλουν να ποιμαίνουν. Κανείς δεν θα ασχολείτο μαζί τους αν την διαστροφή τους την κρατούσαν για τον εαυτό τους. Θέλουν όμως να οδηγούν ..ψυχές…, γι’ αυτό οι Γραφές μας λένε να τους «σημαδέψουμε» !

Μόνοι τους χαριτώνονται και αυτοαποκαλούνται… «Άγιοι». Είναι σκοτισμένοι, δεν μπορούν να φανταστούν τι τους περιμένει... !

«…Τον Πατέρα σου, που είναι μεν αόρατος, αλλ’ ευρίσκεται παρών και εις αυτά τα απόκρυφα μέρη…» (Ματθ. ΣΤ’18.)

«…που εξετάζει νεφρούς και καρδίας, δηλαδή τα πλέον απόκρυφα βάθη του εσωτερικού του ανθρώπου…» (Αποκ. Β’23.)

…που ούτε οι ίδιοι δε γνωρίζουμε για τον εαυτό μας, Αυτόν προσπαθούμε να εμπαίξουμε; Τον δημιουργό μας; Μη γένοιτο!!

Στο πρόσωπο του αδελφού μας, μας λέει να βλέπουμε τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας και Θεό μας!

Τον αδελφό μας θέλουμε να εμπαίξουμε;

Πόσο έχουμε πλανηθεί και δεν το ξέρουμε;

Γνώριζε ο Άγ. Αναστάσιος ο Σιναίος όταν έλεγε: «Είμαστε όλοι πλανεμένοι.»

Πόσο αχάριστοι και άφρονες καταντήσαμε, θέλουμε και νόμους δικούς μας να καθιερώσουμε για να Τον ανταγωνιστούμε, ό,τι έκανε ο εωσφόρος δηλαδή. Ύπαγε της βλασφημίας.

Δίδαξε τους όχλους, τους πάντες δηλαδή: 

«Αμήν γαρ λέγω υμίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του Νόμου έως αν πάντα γένηται.» (Ματθ. Ε΄18.)

Το καταλαβαίνουν οι ασεβείς ,άπιστοι και βλάσφημοι-αιρετικοί, που δεν έχουν ιερό και όσιο;

Το Ευαγγέλιο δεν θα κατανοηθεί από όλους μας και ας λέμε ότι το κατανοήσαμε.

Ας είμαστε πολύ προσεκτικοί, αδελφοί μου, έχουμε λάβει τα πάντα προ πολλού, για τη Σωτηρία της ψυχής μας, μας το αναφέρει με σαφήνεια: 

«Σεις όμως προσέχετε. Ιδού σας τα έχω προείπει όλα, ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας.» (Μαρκ. ΙΓ’23)

Επομένως ….ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ, είμαστε υποχρεωμένοι να επωμισθούμε τις ευθύνες που μας αναλογούν και όχι να τις εναποθέτουμε στον πνευματικό μας.

Να γνωρίζουμε και να πράττουμε όλα όσα μας έχει προείπει ο Κύριος, και πάλι δεν φτάνουν αυτά, αφού μας λέει πως ό,τι…. κάνουμε, ακόμα και θαυμαστά, αν δεν τα κάνουμε προς Δόξα Θεού, αλλά για την δική μας προβολή, δεν θα μας δεχθεί όσο και αν λέμε.. «Κύριε, Κύριε!!»

Θα ακούσουμε μάλιστα το: 

«…Φύγετε μακράν από Εμέ.. διότι τα χαρίσματά Μου τα εχρησιμοποιήσατε όχι προς Δόξαν ιδικήν Μου, αλλά κατά τα ιδικά σας θελήματα και δια τους εγωιστικούς σκοπούς σας!»(Ματθ. Ζ’23.)

Δεν αναζητούμε τίποτ’ άλλο, όλα τα «εργαλεία» μας έχουν δοθεί για την «αναρρίχηση». Απομένει μόνο καλή προαίρεση και πολλή δουλειά από εμάς.

Μας λέει: «Χρειάζεται προσπάθεια επίμονος για την εφαρμογή του χρυσού αυτού Νόμου και Κανόνος.. απαρνούμενοι τον αμαρτωλόν βίον μας.. προκειμένου να έμβουμε εις τον δρόμον της αρετής δια της στενής πύλης..»(Ματθ. Ζ’13.)

Ο,τιδήποτε άλλο, έστω και το ελάχιστο νεόφερτο, είναι εκ του πονηρού, ερχόμενο να μας κατακρημνίσει. Η γέννηση του Ιησού Χριστού, εύχομαι να τελεστεί στις καρδιές μας για να κατανοήσουμε και να εφαρμόσουμε την Σωτηριώδη Διδασκαλία που κήρυξε για την αιωνιότητα της ψυχής μας ο εξαγοράσαντάς μας Ιησούς Χριστός.

Προαπαιτείται όμως, να εκπληρώσουμε τις προϋποθέσεις για να «έλθει και σκηνώσει ο Πατήρ και ο Υιός και να κάνει μόνιμη μονήν (Ναόν) το κέντρο της καρδιάς μας», τότε τα Χριστούγεννα θα γίνονται κάθε μέρα, κάθε στιγμή και όχι τυπικά μια φορά τον χρόνο.

Αδελφοί μου, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ!

..ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ, που είναι του εαυτού μας.

..ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ, που είναι των ανθρώπων, ζιζανίων –οργάνων του διαβόλου που προπαρασκεύασαν την προσωπική έλευση του αντιχρίστου.

…και της Ν.Τ.Π. εκ της οποίας θα αναδειχθεί το βδέλυγμα και σίχαμα.

Χριστός ετέχθη, δοξάζουμε και αναμένουμε ΑΓΡΥΠΝΟΙ!


Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος


Φώτης Κόντογλου, ο προφήτης της Πονεμένης Ρωμηοσύνης. Καθαρίσετε από τη πνευματική πανούκλα την Ελλάδα…

Τίμια αδέρφια μου, Έλληνες καθαρογεννημένοι, 
ξεριζώστε αυτά τα φαρμακερά βρωμοχόρταρα!”


Όλοι συνεργήσαμε για να καταντήσει η ζωή έτσι που κατήντησε.

“ Στο όνομα της αλήθειας, ας μου συγχωρηθεί η σημερινή οργή, οργή ιερή και χίλιες φορές δίκαιη. Χρόνια τώρα κάνω υπομονή, για να αποθρασύνονται ολοένα αυτά τα φουσκωμένα χαρτοφάναρα. 

Η Ελλάδα είναι εκεινού που δωρίζει σ αυτή έργα τιμημένα, καμωμένα με αίμα και με υπομονή, έργα που τα κάνει μονάχα η αγάπη. 

Δεν έχει κανένα δικαίωμα απάνω στην Ελλάδα ο “γυμνοσάλιαγκας”, που τον καθίζει στην “έδρα” κάποιος ασήμαντος πολιτικός. 

Αυτά τα πρόσωπα, τα πήρανε δεν ξέρω ποιοί από τις επαρχίες, κάτι δασκαλάκια φοβισμένα και τα θρονιάσανε στο υπουργείο, στα Πανεπιστήμια και στ άλλα πόστα της Πολιτείας, και γινήκανε αυτά τα ψοφίμια, θηρία ανήμερα, να καταξεσκίσουν κάθε άξιον εργάτη…

Καθαρίσετε από τη πνευματική πανούκλα την Ελλάδα, για να μπορέσουνε να δουλέψουνε οι άξιοι δουλευτάδες. Αυτά τα σκουλήκια, για να σώσουνε τη τιποτένια ύπαρξή τους, δεν αφήνουνε καμμιά άξια ψυχή να ορθοποδήσει, από συμφέρον και από φθόνο.

Όλοι τούτοι οι πνευματικοί σαλταδόροι έχουνε πιάσει τα πόστα, όλα τα πόστα, κι η δύναμή τους είναι η ιερή συμμαχία που έχουνε κάνει μεταξύ τους, ενώ ο καθένας είναι σαν μια μυζήθρα, που παριστάνει το κάστρο. 

Αλλά είναι δεμένοι μεταξύ τους, όπως είναι οι κάμπιες κολλημένες η μια στο πισινό της άλλης. Μόλις τις χωρίσει κανένας ψοφάνε. Έτσι πρέπει να γίνει και με τις ανθρωποκάμπιες που μαραζώνουνε το πνευματικό ολόδροσο δέντρο της φυλής μας.

Τίμια αδέρφια μου, Έλληνες καθαρογεννημένοι, ξεριζώστε αυτά τα φαρμακερά βρωμοχόρταρα!”

Ποιός φταίγει γι’ αυτή την κατάσταση; Όλοι μας.

Όλοι συνεργήσαμε για να καταντήσει η ζωή έτσι που κατήντησε. Όλοι δουλέψαμε για να χτισθεί τούτος ο τερατώδικος πύργος του Βαβέλ.

Άλλοι κουβαλήσανε για πέτρες τις πετρωμένες και αναίσθη­τες καρδιές τους, άλλοι κουβαλήσανε λάσπη από τα κατάβαθά τους που φωλιάζουνε τα βρωμερά πάθη. Εκείνος ο παλιός πύργος του Βαβέλ ρήμαξε κι εξαφανίσθηκε. Μα τούτος θα στέκεται ασάλευ­τος, κι οι άνθρωποι ολοένα θα τον κάνουνε πιο ψηλόν, με σκοπό να χτυπήσουνε τον Θεό.

Εσείς που θλιβόσαστε και πονάτε γι’ αύτη την κατάσταση, καλά κάνετε να λυπόσαστε, μα μην ονειρευόσαστε πως θάρθουνε καλύτερες μέρες για τον κόσμο. Ο κόσμος τρέχει σαν τρελλός. 

Κατά μεν τη δική του γνώμη ανηφορίζει στον θρίαμβο, κατά δε τη δική σας γνώμη κατηφορίζει στα τάρταρα και στον χαμό. Ποιός από τους δυο έχει δίκιο, μοναχά ο Θεός το γνωρίζει. 

Αυτό το τρέ­ξιμο δεν θα πάψει ως την τελευταία μέρα, που θα λάμψει η αλή­θεια και θα δικαιωθούνε όσοι την πιστέψανε σωστά, και μαρτυρήσανε γι’ αυτή και εμπαιχτήκανε γι’ αυτή.

Ίσως νάρχεται κιόλας ο Αντίχριστος. Τα σημεία και τα τέρατα που προφητεύτηκε πως θα κάνει αρχίσανε να φανερώνουνται. Η επιστήμη βασιλεύει κι η αθεΐα βασιλεύει μαζί της.

Μια βροντερή φωνή ακούγεται από πάνω, μα την ακούνε μόνο εκείνοι, που έχουνε αυτιά για να την ακούσουνε. Και λέγει: «Να, έρχομαι σαν τον κλέφτη. Καλότυχος εκείνος που ξαγρυπνά και βαστά καθαρά τα φορέματά του. 

Ο καιρός είναι κοντά. Ο ά­δικος ας αδικήσει ακόμα, κι ο βρωμερός ας βρωμισθεί ακόμα, κι ο δίκαιος ας κάνει δικαιοσύνη ακόμα, κι ο άγιος ας αγιάσει ακόμα. Να, έρχομαι γρήγορα!».

Ναι, ο κόσμος δεν αλλάζει πορεία. Ας μην περιμένουμε πια τίποτα καλύτερο, θα πηγαίνουμε ολοένα στα χειρότερα. Ανήφο­ρος πια δεν υπάρχει. Μοναχά κατήφορος. 

Όσοι έχουνε μέσα τους τον φόβο του Θεού, αυτοί οι λίγοι θ’ απομείνουνε, «το μικρόν ποίμνιον» που είπε ο Χριστός. Κι αν γράφουμε, γι’ αυτούς γράφουμε και για τους ίδιους τους εαυτούς μας που κιντυνεύουμε να αρπα­χτούμε από τα δίχτυα πούναι μπλεγμένοι εκείνοι που θέλουμε να δασκαλέψουνε. Για να καθόμαστε ανύσταχτοι.΄΄

από το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου “Μυστικά Άνθη”

«Να κρατάς γερά τα πηδάλια της ζωής!»



Να κυβερνάς τα μάτια σου, για να μην πέσει κάποτε πάνω σου ορμητικό το κύμα της επιθυμίας από τα μάτια.

Να κυβερνάς τη γλώσσα, την ακοή για να μην δεχθείς κάτι το βλαβερό, για να μην πεις κάτι απ’ αυτά που απαγορεύονται.

Να μη σε αναποδογυρίσει η ζάλη απ’ το θυμό, να μη σε κατακλύσουν οι αιφνίδιοι φόβοι, ούτε να σε καταποντίσει βαριά λύπη.

Κύματα είναι τα πάθη. 

Όταν κρατάς ψηλότερα τον εαυτό σου,θα σαι καλός κυβερνήτης της ζωής.

Εάν δε το καθένα απ’ αυτά δεν τον διακυβερνάς με εμπιστοσύνη και σταθερότητα, με το να περιφέρεσαι , σαν κάποιο ανερμάτιστο πλοίο, απ’ αυτά που συμβαίνουν κάθε φορά, θα εξαφανιστείς στο πέλαγος της αμαρτίας.

Μέγας Βασίλειος
Από το περιοδικό «Τα κρίνα»

Σας παρακαλώ να εφαρμόσετε αυτήν την εντολή



Σας παρακαλώ να εφαρμόσετε αυτήν την εντολή. 
Όσο μπορείτε να καλλιεργήσετε την αγάπη προς το πρόσωπο του Χριστού. 
Σε τέτοιο σημείο που όταν θα προσφέρετε τ’ όνομά Του να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια σας. 
Η καρδιά σας πρέπει να καίγεται πραγματικά. 
Τότε Αυτός θα είναι ο δάσκαλός σας. 
Αυτός θα είναι ο οδηγός σας, ο αδελφός σας, ο πατέρας και ο Γέροντάς σας.

Αγίου Αμφιλοχίου της Πάτμου

Τα πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν νόημα και αξία

Για μας τους Χριστιανούς, τους φωτισμένους και διαφωτισμένους εν Χριστώ, τα πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν νόημα και αξία εφόσον αποτελούν μέσον και οδό προς την αιωνιότητα.

Επειδή εμείς βλέπουμε εκείνο που δεν φαίνεται και ατενίζουμε το αόρατο, ρυθμίζουμε όλη μας τη ζωή μέσα στον χρόνο με βάση εκείνο που είναι αιώνιο, το ανθρώπινο με βάση το Θεανθρώπινο.

Όσο υπάρχει κάτι το αιώνιο μέσα στα όρια του χρονικού, συντηρούμαστε με αυτό.

Όταν όμως αυτό εκλείπει, το αναζητούμε πέρα από τον χρόνο, στο βασίλειο του ατελεύτητου και αόρατου. Ατενίζουμε τα πάντα υπό το πρίσμα της αιωνιότητας, δηλ. υπό το πρίσμα του Χριστού, αφού Εκείνος είναι ο αιώνιος Θεός και Κύριος.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Όταν δεν μπορείς να προσευχηθείς....



Όταν κάποιος αμαρτήσει, λόγῳ του εγωισμού του είναι βαρύς. Δεν μπορεί να διαβάσει, ούτε να προσευχηθεί, διότι του φαίνεται βουνό η προσευχή, ούτε να γονατήσει, διότι του φαίνεται ότι θα σπάσουν τα πλευρά του...

Αφού λοιπόν, δεν μπορείς να προσευχηθείς, ούτε να αγρυπνήσεις, τουλάχιστον ανάγκασε τον εαυτό σου να μελετά τους ψαλμούς.

Οι ψαλμοί εκφράζουν ικεσία, μετάνοια, δοξολογία, ευχαριστία, περιέχουν αισθήματα και βιώματα που ανασταίνουν και τον πιο αδύνατο άνθρωπο. Όπως, όταν ο άλλος χάσει τις αισθήσεις του, του δίνεις λίγο ρακί και ανασταίνεται, έτσι ακριβώς ανασταίνεται κανείς και με τους ψαλμούς.

Διάβαζε λοιπόν ψαλμούς και θα δείς ότι θα αναστηθείς και εσύ.


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ

https://apantaortodoxias.blogspot.com

Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή….



Έχεις πάει ποτέ σου σε κηδεία; 

Κάποιοι δεν πιστεύουνε αυτό που έχει συμβεί.
Κάποιοι άλλοι φωνάζουνε, μαλώνουνε, ξεσηκώνουνε τον κόσμο.
Υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται και τρέχουνε με ζήλο για τα διαδικαστικά. Ξέρεις. Κεράσματα, καφέδες… Το κάνουνε όμως με τέτοιο τρόπο, λες και αυτά είναι τα πιο σημαντικά.

Υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε φωναχτά, άνθρωποι που μοιρολογούνε.
Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή…

Κάποιοι ζούνε σε μια μόνιμη άρνηση. Πιστεύουνε πως δε θα πεθάνουμε ποτέ.
Κάποιοι άλλοι, βρίσκονται σε μια ταραχή. Όλο γκρίνια, μούτρα, νεύρα και παράπονα. 
Και η ζωή περνάει έτσι…

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουνε κάνει σκοπό τους τα διαδικαστικά… Τη ζωούλα τους, το προγραμματάκι τους, το σπιτάκι τους, τη δουλίτσα τους, τα λεφτάκια τους, την οικογενειούλα τους. Όλα ταιριαγμένα. Όλα σε μία σειρά. Λες και αυτά είναι τα μόνα σημαντικά.
Άλλοι πάλι, έχουν παραιτηθεί. Κανένα νόημα, κανένας στόχος, καμία όρεξη για ζωή. 
Ένα ατελείωτο πένθος…

Στις κηδείες όμως, υπάρχουν και κάποιοι ακόμα άνθρωποι. Ίσως να τους έχεις δει…
Είναι αυτοί, που ενώ πονούν βαθιά, προσεύχονται.
Είναι αυτοί, που ενώ βρίσκονται μπροστά στο θάνατο, έχουν το νου τους στην Ανάσταση στραμμένο…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος 
Ψυχολόγος M.Sc.

H κένωσις του σώματος πηγαίνει κάτω, η κένωσις της ψυχής πηγαίνει απάνω



Μία ψυχή πήγε στην τουαλέτα, κι έλεγε την ευχή. 
Α, και φανερώνεται ο διάβολος εκεί. Βρε 'συ, λέει, βρώμικη ευχή λες. Α, μα, και ο καλόγηρος: Άκουσε αποστάτα της θείας Μεγαλειότητος, λέει, η κένωσις του σώματος πηγαίνει κάτω, η κένωσις της ψυχής πηγαίνει απάνω, δεν έχει καμιά ένωση.

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Πάντα μαζί μας....



Μπορεί ο Θεός να μην σταματάει πάντα την καταιγίδα της δοκιμασίας που σαπίζει τις αντοχές μας. 
Μπορεί να σωπαίνει όταν εμείς θα επιθυμούσαμε να τον ακούσουμε πιο δυνατά απο ποτέ. 
Ένα όμως είναι το βέβαιο, ότι ούτε μια στιγμή δεν έφυγε από κοντά μας. 
Είναι εκεί στο μέσο της καταγίδας, μούσκεμα όπως εμείς, με την ίδια βραχνάδα στο λαιμό, με τα ίδια μελανιασμένα χέρια απο το κρύο, όπως τότε που τα άπλωσε πάνω στο σταυρό και φυσούμε απίστευτη μοναξιά….

πλ

ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΥΡΙΟΣ: …δεν θα έχεις σχέσεις με τους παπικούς και τους προτεστάντες

-Μία άλλη φορά πήγα με μία σύγχρονη ιεραπόστολο, την Ελληνοαμερικανίδα Σταυρούλα (Σταυρίτσα) Ζαχαρίου.

Εκείνη του μίλησε για την ζωή της. Καταγότανε από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και ήταν ξαδέρφη του αγιογράφου και λογοτέχνη Φώτη Κόντογλου. Έζησε αρκετά χρόνια στην Αμερική με πλούτη και ανέσεις. Από αγάπη προς τον συνάνθρωπο πήγε στην Αφρική, όπου επιδόθηκε με πολύ ζήλο στο ιεραποστολικό έργο, ιδιαίτερα στην Κένυα. 
Ο Άγιος μας αποκάλυψε ότι εξομολογούσε τον Κόντογλου, όταν ήταν ακόμη στην Πολυκλινική. 
Κάποια στιγμή είπε στην Σταυρίτσα:

-Πρόσεξε όμως εκεί στην Αφρική, δεν θα έχεις σχέσεις με τους παπικούς και τους προτεστάντες.

-Εεε… να, καμιά φορά, άμα κάνουνε καμία συγκέντρωση και με καλούνε, πηγαίνω.

-Όχι, όχι, δεν θα έχεις καμία, καμία σχέση με αυτούς. Να μην ξαναπάεις…, της τόνισε έντονα…

Φ.Μ

Ρώτησε η Παναγία τους αγγέλους....



Λέγεται, ότι όταν η Παναγία εκοιμήθη και ήρθε ο Χριστός να πάρει την ψυχή της, ζήτησε η ίδια από τον Κύριο πριν αναληφθεί στον Ουρανό, να πάει να δει την κόλαση. Έτσι άγγελοι την πήραν, την διακόνησαν και την ξενάγησαν στην κόλαση.

Η Παναγία εκεί βρήκε πολλές ''κολάσεις'' και την εξηγούσαν οι άγγελοι σε κάθε μία απ' αυτές, τι είδους αμαρτίες έκαναν οι ψυχές που βρίσκονταν εκεί. Και για όλο τον κόσμο τον αμαρτωλό, που έκαναν πάσης φύσεως αμαρτήματα, βρήκε η Παναγία κάποια ελαφρυντικά να πει και να παρακαλέσει τον Κύριό μας, να κρίνει επιεικώς.

Έφτασε όμως και σε μια κόλαση, που βρήκε μια μεγάλη τάξη ανθρώπων, που είχαν τις γλώσσες τους κρεμασμένες και βγαλμένες έξω!
Ρώτησε η Παναγία τους αγγέλους.

- Εδώ ποιοί είναι;

- Εδώ είναι οι βλάσφημοι, απάντησαν εκείνοι.

Η Παναγία τότε έβαλε το κεφάλι κάτω και προχώρησε, χωρίς να πει κουβέντα! 
Δεν βρήκε κάποιο λόγο ελαφρυντικό σ΄αυτούς τους ανθρώπους, για να παρακαλέσει τον Χριστό μας. 

Για όλους κάτι είπε, αλλά για τους βλάσφημους, δεν είπε τίποτα...

+ Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Τους ΞΕΥΤΙΛΙΖΟΥΝ ακόμη και τα ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ! Επέστρεψαν χρήματα που τους έδωσε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρόμενα για τη στάση του στο Σκοπιανό!

Ένα απίστευτο περιστατικό που δείχνει την πληγή που έχει αφήσει στην ελληνική κοινωνία η συμφωνία με τα Σκόπια εκτυλίχθηκε σήμερα; στα Γρεβενά.

Μετά τη Θεία Λειτουργία για το νέο έτος και την κοπή της βασιλόπιτας της Ι.Μ. Γρεβενών στον Ιερό Ναό της Ευαγγελιστρίας, παιδιά των κατηχητικών ομάδων του πνευματικού κέντρου της Μητρόπολης, κατά την αποχώρηση των πιστών τραγουδούσαν τα κάλαντα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας.

Εξερχόμενος ο βουλευτής Γρεβενών Χρήστος Μπγιάλας, όπως και πολλοί άλλοι επίσημοι, έριξε στο κουτί- κουμπαρά των παιδιών, 5 ευρώ για την ενίσχυση τους.

Τότε ένα από τα παιδιά αντιδρώντας στη στάση του βουλευτή Γρεβενών στο θέμα της Μακεδονίας και την Συμφωνία των Πρεσπών, του επέστρεψε τα χρήματα λέγοντας του ότι δεν είναι επιθυμητά και ταυτόχρονα έδωσε το σύνθημα στα υπόλοιπα παιδιά να τραγουδήσουν το «Μακεδονία Ξακουστή»!

Οπως αναφέρει το greveniotis.gr ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να κρύψει τη αμηχανία του από τη στάση αυτή των παιδιών και το περιστατικό και λίγο αργότερα αποχώρησε λέγοντας πως… «κάποιοι τα καθοδηγούν και τα δηλητηριάζουν".

Μη λυπάσαι και μην πικραίνεσαι ο Χριστός είναι εδώ



Να γνωρίζεις ότι πολλές φορές θα αισθανθείς τον εαυτό σου να ενοχλείται και να λείπει από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκιά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθεί από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, που θα σε ενοχλήσει στην πορεία που πρόκειται να.. εκτελέσεις.

Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα που σε συγχίζουν πρέπει να πείς: «Κύριέ μου, βλέπεις εδώ τον δούλο σου, ας γίνει σε μένα το θέλημά σου.

Γνωρίζω και το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή και οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς και σ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον για σένα». Ευτυχισμένη, βέβαια, είναι η ψυχή εκείνη που προσφέρεται με τον τρόπο αυτό στον Κύριό της, κάθε φορά που ενοχληθεί ή συγχισθεί. Και αν παραμείνει ο πόλεμος αυτός και δεν μπορέσεις έτσι γρήγορα, όπως θέλεις να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού, μην δειλιάσεις γι αυτό ούτε να λυπηθείς.

Αλλά συνέχισε να προσφέρεις τον εαυτό σου και να προσκυνάς και θα νικήσεις. Ρίξε μία ματιά και στον κήπο που ήταν ο Χριστός σου και που τον αποστρεφόταν η ανθρωπότητα λέγοντας: «Πατέρα, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει το ποτήριο αυτό από εμένα». Αλλά αμέσως διέταξε να βάλει την ψυχή του σε μοναξιά και με ένα θέλημα απλό και ελεύθερο έλεγε με πολύ βαθειά ταπείνωση: «αλλά όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως Εσύ» (Ματθ. 26,39).

Όταν βρίσκεσαι σε κάποια δυσκολία, μην υποχωρήσεις καθόλου, αν δεν υψώσεις πρώτα τα μάτια σου στο Χριστό, πάνω στο σταυρό, και θα δεις τυπωμένο εκεί με μεγάλα γράμματα ότι κι εσύ πρόκειται να οδηγηθείς στην θλίψη εκείνη και τον τύπο αυτόν αντέγραψέ τον με τα έργα στον εαυτό σου, και όταν καμμιά φορά ενοχληθείς από την αγάπη του εαυτού σου, μην δειλιάσεις, ούτε να χωρισθείς από το σταυρό, αλλά τρέξε σε προσευχή και δείξε υπομονή στην ταπείνωση, μέχρις ότου νικήσεις την θέλησή σου και θελήσεις να γίνει σε σένα το θέλημα του Θεού.

Και αφού αναχωρήσεις από την προσευχή, συγκεντρώνοντας μόνον τον καρπόν αυτόν, να σταθείς χαρούμενος. Αλλά αν δεν έφθασε σ αυτό η ψυχή σου, ακόμη παραμένει νηστική και χωρίς την τροφή της. Αγωνίζου ώστε να μην κατοικήσει στην ψυχή σου κανένα άλλο πράγμα, ούτε για λίγο χρονικό διάστημα, παρά μόνον ο Θεός.

Μή λυπάσαι και μην πικραίνεσαι για κανένα πράγα, ούτε να παρατηρείς τις πονηριές και τα κακά παραδείγματα των άλλων, αλλά ας είσαι σαν ένα μικρό παιδί, που δεν υποφέρει από καμμία από τις πικρίες αυτές, αλλά τα ξεπερνά όλα χωρίς καμμία βλάβη.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης


Η "ευλογημένη απογοήτευση"...



Ένα σημάδι ότι ξεκινάει η εν πνεύματι αληθινή ζωή είναι η "απογοήτευση". Ναι, καλά το ακούσατε, η "απογοήτευση". Θα έρθει μια στιγμή στη ζωή μας, θα τα φέρει έτσι ο Θεός, που θα αισθανθούμε απόλυτη ματαίωση από όλους και όλα. Θα είναι μια φοβερή ψυχική και σωματική περίοδος που στον καθένα ποικίλει σε ένταση και χρόνο, ωστόσο όμως συνήθως απαραίτητη. 
Η ματαίωση θα κινηθεί σε δύο επίπεδα, ένα εσωτερικό, προς τον εαυτό μας δηλαδή, κι ένα εξωτερικό, από τους άλλους. Εκεί θα βιώσουμε γεγονότα που θα μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούμε να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε κανέναν άλλον, παρά μονάχα και ολοκληρωτικά στον Θεό. Η ειδωλοποίηση που κάναμε στον εαυτό μας και τα κατορθώματά του θα καταρρεύσουν. Θα δούμε γυμνή την αλήθεια, ότι ριζικά είμαστε ελλειμματικοί, ελλιπείς. Παρόλο που ο Θεός μάς έχει χαρίσει ποικίλες δυνατότητες, ωστόσο αυτές παραμένουν άγνωστες ή ανενεργές έξω από την σχέση μαζί Του, ή ακόμη και καταστροφικές, εάν αυτονομηθούν.
Θα ανακαλύψουμε κατόπιν φρικτών εμπειριών ότι οι όρκοι που μας έδωσαν για παντοτινή αγάπη σάπισαν και θρόισαν στην δύναμη του χρόνου, που αλλάζει πρόσωπα και καταστάσεις. Ιδιαιτέρως δε αυτοί που μας μίλησαν για μεγάλες αγάπες και έδωσαν αιώνιες υποσχέσεις υπήρξαν οι πιο στεγνοί και αδίστακτοι γδάρτες των ονείρων μας.
Ο άλλος δεν είναι ο "Θεός" και "λυτρωτής" μας, γιατί απλά είναι άνθρωπος αδύναμος και πληγωμένος. 
Τότε θα αντιληφθούμε ότι κανείς δεν μπορεί να μας δώσει το απόλυτο, εκείνο που ζητά η δομή, ο πυρήνας της ύπαρξής μας. Αυτός ο μεγάλος άλλος, που πάντα μας λείπει είναι ο Θεός και ή θα πάρουμε την απόφαση, δηλαδή θα μετανοήσουμε, να τον γνωρίσουμε προσωπικά και βιωματικά, ή θα μείνουμε στον φαύλο κύκλο των θνητών αδύναμων υποσχέσεων και μάταια θα κωπηλατούμε σε τρύπια βάρκα. 
Εκεί μέσα σε αυτό το μεγάλο κενό, στην θέα του Άδη που είναι έτοιμος να μας καταπιεί, έχουμε την ευκαιρία να κραυγάσουμε προς τον Χριστό. Να Τον ζητήσουμε με όλη την δίψα και την πείνα της ύπαρξής μας. Να αναγνωρίσουμε ότι μονάχα αυτός είναι το νόημα της ζωής, ο λυτρωτής και σωτήρας μας. Αν συμβεί αυτό, τότε η πίστη στο πρόσωπό Του θα κατέλθει από το νου στην καρδιά και η Χάρις θα λούσει την ύπαρξή μας με ελπίδα και χαρά, σκορπώντας την ράθυμη θλιμμένη ματιά προς τα πρόσωπα και πράγματα του κόσμου.
Η απελπισία και απογοήτευση θα δώσει τη θέση της σε μια εσωτερική πληρότητα και χαρά, που δεν προέρχεται ούτε εξαντλείται στα ανθρώπινα και ενδοκοσμικά, γι' αυτό και δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει, εκτός κι αν την σκορπίσουμε εμείς. 
Ο κόσμος και η ζωή θα αποκτήσουν ξανά νόημα μέσα από την νέα ματιά που θα δωρίσει το Πνεύμα μέσα μας. Όλα θα αλλάξουν, ενώ φοράνε τα ίδια ρούχα, όλα θα είναι αλλιώς, ενώ είναι εκεί, τα πάντα θα μιλάνε, ενώ θα παραμένουν σιωπηλά.
Ο Χριστός θα έχει πλέον κατέλθει από τον "ουρανό" μέσα στην καρδιά μας, θα έχει γεννηθεί και σαρκωθεί στην δική μας προσωπική ιστορία που κι εμείς θα την χωρίσουμε σε πριν και μετά Χριστόν πορεία, γιατί σαν έλθει ο Χριστός τίποτε πια δεν μπορεί να είναι όπως παλιά, μήτε η αμαρτία μας, μητε τα δάκρυά μας.

π. Λίβυος

Όσο περισσότερο ζητούν την βοήθειά σου, τόσο περισσότερο να τους αγαπάς και να προσεύχεσαι στην Παναγία μας...



Όταν προσεύχεσαι στην Παναγία μας την ονομάζεις 
''άβυσσο ελέους και οικτιρμών''
Προσπάθησε όσο μπορείς να γίνεις σαν κι Αυτήν, να είσαι ελεήμων κι οικτίρμων σ' εκείνους που ζητούν το έλεος και τους οικτιρμούς σου. Μην εκνευρίζεσαι μαζί τους, μην τους περιφρονείς. Όσο περισσότερο ζητούν την βοήθειά σου, τόσο περισσότερο να τους αγαπάς. 
Να καταλαβαίνεις την θέση τους με ειλικρίνεια και καλή διάθεση, όπως διδάσκει το Ευαγγέλιο. 
Να προσπαθείς να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση τους. 
Κι η Παναγία μας θα σου δώσει το Έλεός Της, πολλαπλάσια.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης