Βλέπουν τόν Σταυρό καί δαιμονίζονται!

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας:

Σύμβολο Ιουδαϊσμού: Το άστρο του Δαυίδ

Σύμβολο του ισλάμ: Η Ημισέληνος

Σύμβολο του χριστιανισμού: Το αυγό !!!

Καί διπλό τό ἄστο τοῦ Δαυΐδ ! ! ! Πολύ ...περιούσιο γάρ...

ἀπό ΕΔΩ

Καί βεβαίως τό μόνιμο μήνυμα: Μακριά ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἐπικοινωνία! 

Ὅσο πιό μακριά γίνεται! 

Ὁ θάνατός της ἡ ...ζωή σου...

Σατανάδες! 

Καί κάτι ἀκόμη ἐπίσης σημαντικό. Ἡ μουσουλμάνα παρουσιάζεται ὡς μία νέα γυναῖκα.

Ὁ ἑβραῖος ὡς ἕνας νέος ἄνδρας.Ἡ Χριστιανή ὡς μία ἡλικιωμένη γυναῖκα. Ναί,ὅπως ἀκριβῶς τό καταλαβαίνετε καί ὅπως θέλουν νά τό περάσουν καί ὅπως τό ἐπιθυμοῦν διακαῶς, βεβαίως:

Ὁ Χριστιανισμός πρός τήν δύσιν τῆς ζωῆς του...

Ἡ Πελασγική

http://sxolianews.blogspot.com/

Γ Ι Α Τ Ι ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ... ε ὐ χ α ρ ι σ τ ε ῖ τὴν κυβέρνηση; ΑΠΑΝΤΗΣΗ; Ορίστε;

Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, ὅπως καὶ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ σώματος τῶν Ἱεραρχῶν, τηροῦν μία πρωτοφανῆ ΣΙΓΗ γιὰ ὅσα δραματικὰ συμβαίνουν στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία αὐτὸν τὸν καιρό... 

Παρὰ τὸ γεγονὸς, ὅτι οἱ πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν παραμένουν μανταλωμένες, μὲ τὶς ἐτσιθελικὲς ἀποφάσεις τοῦ μασονικοῦ κράτους καὶ τὴν πρωτοφανῆ στέρηση βασικῶν ἐλευθεριῶν τοῦ λαοῦ, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ...ρεμβάζει καὶ ρέγχει! 

Καὶ ὄχι μόνον αὐτό: εὐχαριστεῖ τὴν ἀντίχριστη κυβέρνηση γιὰ τὰ ὅσα κάνει σὲ βάρος τοῦ πιστοῦ λαοῦ, μὲ πρόσ­φατη ἀπόφασή της! 

«Ὁ Πρόεδρος καὶ τὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εὐχαρίστησαν τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καὶ εὐχήθηκαν κάθε παρὰ Θεοῦ εὐλογία, δύναμη καὶ σοφία, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίσει ἐπιτυχῶς τὴν δεινὴ κατάσταση τῆς Πατρίδας ἐκ τῆς πανδημίας... τοῦ κορωνοϊοῦ Covid–19»! 

Ναί, εὐχήθηκαν στοὺς ὑβριστὲς τῆς Θείας Κοινωνίας, στοὺς καταστολεῖς τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, στοὺς ἐπιβάλλοντας ὑπέρογκα πρόσ­τιμα σὲ ἱερεῖς, ποὺ «τόλμησαν» νὰ κοινωνήσουν πιστούς, στοὺς «εἰδικούς», οἱ ὁποῖοι προαναγγέλλουν ὅτι τὴ Μ. Τεσσαρακοστὴ καὶ τὸ Πάσχα θὰ τὸ περάσουμε στὶς ὀθόνες τῶν τηλεοράσεων, «κάθε παρὰ Θεοῦ εὐλογία, δύναμη καὶ σοφία»! 

Καὶ ξέρετε γιατί; 

Διότι τοὺς ἔρριξε ἡ κυβέρνηση λίγα εὐρὼ γιὰ τὴν πληρωμὴ κάποιων ὑπαλλήλων! 

Τὰ ἀργύρια συνεχίζουν, ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια, νὰ παραδίδουν τὸ Χριστό!

orthodoxostypos

Στὴν Βουλὴ ἡ τροπολογία γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς Ἐκκλησίας

Ἡ οἰκονομικὴ ἐνίσχυση πρὸς τὴν Ἐκκλησία, προκειμένου νὰ ἐνισχύσει τὸ φιλανθρωπικό της ἔργο καὶ νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς προκλήσεις ποὺ ἀνέκυψαν ἐν μέσω πανδημίας, περιλαμβάνεται μεταξὺ ἄλλων στὴν τροπολογία ποὺ κατέθεσε ἐσπευσμένα ἡ κυβέρνηση, καὶ ἐντάσσεται σὲ νομοσχέδιο τοῦ ὑπουργείου Ὑγείας.

Εἰδικότερα, σύμφωνα μὲ τὶς τροποποιήσεις ποὺ κατατέθηκαν καὶ φέρουν τὶς ὑπογραφὲς τοῦ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν Χρήστου Σταϊκούρα, τῆς ὑπουργοῦ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων Νίκης Κεραμέως καὶ τοῦ ἀναπληρωτῆ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν Θεόδωρου Σκυλακάκη:

«Τὸ Δημόσιο δύναται νὰ καταβάλει ἐφάπαξ ἔκτακτη ἐπιχορήγηση πρὸς τὸ νομικὸ πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὸ νομικὸ πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις Δωδεκανήσου, τὸ Κεντρικὸ Ἰσραηλιτικὸ Συμβούλιο Ἑλλάδος (Κ.Ι.Σ.Ε.), τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Νομικὰ Πρόσωπα (Ε.Ν.Π.), τὰ Θρησκευτικὰ Νομικὰ Πρόσωπα (Θ.Ν.Π.) τοῦ ν. 4301/2014 (Α’ 223), ποὺ διαθέτουν ἄδειες εὐκτήριου οἴκου καὶ τὶς θρησκευτικὲς κοινότητες ποὺ διαθέτουν ἄδειες εὐκτήριου οἴκου, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουν τὶς ἔκτακτες ἀνάγκες τους λόγω τῆς ἐμφάνισης καὶ διάδοσης τοῦ κορωvοϊοῦ COVID – 19 καὶ νὰ ἐνισχύσουν τὸ φιλανθρωπικό τους ἔργο».

Ἐπίσης: «Μὲ κοινὴ ἀπόφαση τῶν Ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν καὶ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων καθορίζονται τὸ ὕψος τῆς ἐπιχορήγησης, τὰ κριτήρια καὶ οἱ προϋποθέσεις χορήγησής της ἀνὰ δικαιοῦχο, ἡ διαδικασία ὑποβολῆς σχετικῆς αἴτησης, τὰ ἀπαιτούμενα στοιχεῖα καὶ δικαιολογητικά, ἡ διαδικασία καὶ ὁ τρόπος χορήγησης τῆς ἐνίσχυσης, οἱ ὑποχρεώσεις τῶν δικαιούχων, καὶ κάθε ἄλλο συναφὲς ζήτημα γιὰ τὴν ἐφαρμογή».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Οἱ σχετικὲς διατάξεις συζητοῦνται σήμερα καὶ θὰ ψηφιστοῦν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, τῶν ἄρθρων καὶ τοῦ συνόλου τοῦ σχεδίου νόμου. Τὸ παραπάνω νομοσχέδιο θὰ συζητηθεῖ καὶ ψηφισθεῖ μὲ τὴ διαδικασία τοῦ κατεπείγοντος (ἄρθρα 76 παρ. 4 τοῦ Συντάγματος καὶ 109 τοῦ Κ.τ.Β.) ὕστερα ἀπὸ πρόταση τοῦ ἁρμόδιου Ὑπουργοῦ, τὴν ὁποία ἀπεδέχθησαν οἱ συναρμόδιες Διαρκεῖς Ἐπιτροπές.

Ὑπενθυμίζεται ὅτι κατὰ τὴν συνεδρίασή της γιὰ τὸν μήνα Μάρτιο, στὶς ἀρχὲς τοῦ μήνα ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐνημερώθηκε ἀναφορικὰ μὲ τὴ θετικὴ ἀνταπόκριση τοῦ πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στὸ αἴτημα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν ἀρωγὴ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μέσω τῆς μερικῆς συμβολῆς στὶς ἐτήσιες δαπάνες μισθοδοσίας τοῦ λαϊκοῦ προσωπικοῦ τῶν ἐκκλησιαστικῶν φορέων.

Φορεῖς καὶ προσωπικὸ ποὺ εἶναι αὐτοχρηματοδοτούμενοι ὡς τώρα καὶ δὲν ἀνήκουν στὸν δημόσιο τομέα ἀλλὰ καὶ δὲν ἐπιχορηγοῦνται ἀπὸ τὸν κρατικὸ προϋπολογισμό. Τὸ προσωπικὸ αὐτὸ βοηθᾶ οὐσιαστικὰ στὴν ἐπιτέλεση τοῦ ποιμαντικοῦ καὶ φιλανθρωπικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο παρὰ τὴν κρίση καὶ τὴν ἐλαχιστοποίηση τῶν ἐσόδων, λόγω τῆς ἀναστολῆς λειτουργίας τῶν Ἱερῶν Ναῶν, δὲν σταμάτησε νὰ προσφέρεται, ἐνῶ καὶ κανένας λαϊκὸς ἐργαζόμενος δὲν ἀπελύθη κατὰ τὸ διάστημα αὐτό.

Ὁ Πρόεδρος καὶ τὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εὐχαρίστησαν τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καὶ εὐχήθηκαν κάθε παρὰ Θεοῦ εὐλογία, δύναμη καὶ σοφία, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίσει ἐπιτυχῶς τὴν δεινὴ κατάσταση τῆς Πατρίδας ἐκ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ Covid–19.

https://odysseiatv.blogspot.com/

«Οι ποιμένες..., άνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι, ως λύκοι γενήσονται...»

Ἅγιος Ἱππόλυτος

«Οἱ ποιμένες ὡς λύκοι γενήσονται. Οἱ ἱερεῖς τὸ ψεῦδος ἀσπάσονται. Οἱ μοναχοί τὰ τοῦ κόσμου ποθήσουσιν...».

Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἁγιορείτης καὶ Μυροβλύτης

«Ὅταν πλησιάσει ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθεῖ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθεῖ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία... 

Οἱ ποιμένες τῶν Χριστιανῶν Ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, μὴ γνωρίζοντες παντελῶς τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν...

Αἱ ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους Χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστιν, διότι δὲν θὰ βλέπουν ἀπὸ κανένα φῶς ἐπιγνώσεως...».

Ὁ Ἀββᾶς Μωϋσής «Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις... θέλουν προχειρίζεσθαι ἡγούμενοι καὶ ποιμένες ἄνδρες ἀδόκιμοι ἀρετῆς, ἄπιστοι... μὴ διακρίνοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἐκ τῆς ἀριστερᾶς, ἀμελεῖς, φιλομέριμνοι, τὰ πρωτεῖα μὲ δῶρα ἁρπάζοντες... μὴ γνωρίζοντες κατηχείν καὶ νουθετεῖν τὸ ποίμνιον... ἐκ τῆς τοιαύτης δὲ ἀμελείας καὶ καταφρονήσεως τῶν ποιμένων ἀπολοῦνται οἱ ἀδελφοί...».

Φωτογραφίζουν οἱ ἅγιοι τὴν ἐποχή μας μὲ ποιμένες ριψάσπιδες τῆς πίστεως καὶ κληρικοὺς ἀδιάφορους καὶ ἀσεβεῖς (πάντα μὲ ἐξαιρέσεις), ἀλλὰ καὶ λαὸ ἄνομο κι ἁμαρτωλό.

https://apotihizousaekklisiaenerimo.blogspot.com

Τρέχουν ἀ φ η ν ι α σ μ έ ν ο ι πιά, χωρίς προκαλύψεις καί π ρ ο σ χ ή μ α τ α…

Τρέχουν ἀφηνιασμένοι πιά, χωρίς προκαλύψεις καί προσχήματα…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Ἀρκετό θόρυβο προκάλεσε ἡ δημόσια παραδοχή ἀπό τίς βατικανοφαναριώτικες σφηκοφωλιές τῆς οἰκουμενιστικῆς Παναίρεσης γιά τό σχέδιο τοῦ μελλοντικοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ (!!!)τοῦ Πάσχα (καί συγκεκριμένα κατά τό ἔτος 2025, ὁπότε καί θά ἔχουν ὁλοκληρωθεῖ, ὅπως προφανῶς νομίζουν οἱ ταλαίπωροι, οἱ διαδικασίες γιά ὅσα ἐδῶ καί δεκαετίες μεθοδικά μᾶς ἐτοιμάζουν: τήν ἐκκλησιαστική ψευδοένωση καί τό Κοινό Ποτήριο). 

Μᾶλλον ἀπαρατήρητο ὅμως πέρασε ἕνα ἐξίσου σοβαρό συμβάν, το ὁποῖο ἀκόμη καί ἀνθρώπους πού γνωρίζουν πολλά σχετικά μέ τή λαίλαπα τῆς Νέας Τάξης και τῆς Νέας Ἐποχῆς ἴσως νά τούς ξένισε - κυρίως μέ τό ἐντελῶς ἀπροκάλυπτο πλέον τῆς σφοδρότητάς του.

Ὁ λόγος για μία συνέντευξη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου προ ὁλίγων ἡμερῶν, στήν ὁποία μᾶς ἐξέθεσε ὅλες τίς φιλοδοξίες καί τούς στόχους του (καί μαζί καί τῆς παγκόσμιας συμμορίας πού βρίσκεται ἀπό πίσω του, ἀλλά ὁλοένα καί λιγότερο κρύβεται πιά). 

Ὄχι φυσικά πώς δέν τά γνωρίζαμε, ὅμως ἄλλη ἀξία ἔχει νά τά ἀκοῦς ἀπό τά ἴδια του τά χείλη - καί δή μέ τέτοια ἀπροσχημάτιστη σπουδή. 

Στή συνέντευξη λοιπόν στό «Vatican News», μέ ἀφορμή τό νέο βιβλίο τοῦ Πάπα πού μόλις κυκλοφόρησε μέ τίτλο «God and the World to Come» (Ὁ Θεός καί ὁ Κόσμος πού πρόκειται νά Ἔρθει), περιέχονται μέ ἀπολύτως ἐξυμνητικό τρόπο βασικά σημεῖα τοῦ διαβόητου σχεδίου τῆς Παγκόσμιας Ἐπανεκκίνησης, πού μέ πρόσχημα τό ἀφήγημα τῆς δῆθεν πανδημίας ἐπιχειρεῖται ἐδῶ καί ἕνα χρόνο να ἐφαρμοστεῖ ἀπό τά καθάρματα πού ποδηγετοῦν τόν πλανήτη καί τυραννούν τούς λαούς. 

Τοῦ σχεδίου πού φυσικά τό εὐαγγελίζεται μέ ἐνθουσιασμό καί ὁ ἴδιος ὁ Πάπας.

Σε πρῶτο πλάνο βεβαίως τῆς συνέντευξης (καί εἰκάζω καί τοῦ βιβλίου) δείχνει να κυριαρχεῖ ὅλη αὐτή ἡ γνωστή πλέον καί ἀπολύτως προβλέψιμη καί ἀναγνωρίσιμη κενοτιποτολογία περί τῆς παγκόσμιας συναδέλφωσης και συνεργασίας ἡ ὁποία χτίζεται κατά την ἐπόμενη μέρα «ἑνός κόσμου πού μετά τόν κορωνοϊό δέν θά ξαναείναι πιά ποτέ ὁ ἴδιος», μαζί μέ πολλές κορῶνες γιά τήν ἀνάγκη νά ἐξαλειφθεῖ ἡ παγκόσμια ἀδικία καί ἀνισότητα καί «νά οἰκοδομηθεῖ μιά Νέα Παγκόσμια Τάξη, πού θά βασίζεται στήν ἀλληλεγγύη, τήν πράσινη οἰκονομία, τίς νέες συνθῆκες τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς καί τήν ἐξάλειψη τοῦ ἐκφοβισμοῦ, τῆς κερδοσκοπίας, τῆς φτώχειας καί τῆς διαφθορᾶς».

Πίσω όμως ἀπό την ἀφόρητη αὐτή ἀγαπολογία (πού μόνο κλινικά κρετίνους ἤ παντελῶς ἄσχετους μέ τήν ἐμπεδωμένη ἐδῶ καί πολύ καιρό ὁρολογία τῆς νεοταξίτικης ἀτζέντας μπορεῖ νά ξεγελάει πιά) ἔρχεται καί τό πραγματικό κήρυγμα γιά τόν βασικό σκοπό τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος. 

Τήν πορεία δηλαδή πρός τήν παγκόσμια πνευματική ἐνοποίηση μέσα ἀπό τήν ἔνωση τῶν θρησκειῶν στό πλαίσιο τῆς κυοφορούμενης Πανθρησκείας (αὐτός εἶναι ὁ περιβόητος «νέος ρόλος τοῦ Χριστιανισμοῦ», περί τοῦ ὁποίου γιά μία ἀκόμη φορά ἔκανε λόγο ὁ Πάπας) καί συγχρόνως τήν πορεία πρός τήν Παγκόσμια Κυβέρνηση μέσα ἀπό τήν ὑποχώρηση τῆς σημασίας τῶν ἐθνῶν. 

«Ἐνάντια σέ αὐτήν τήν πλανητική τραγωδία τῆς πανδημίας πού καταπνίγει τό μέλλον τῆς ανθρωπότητας ἐν τῇ γενέσει του, χρειαζόμαστε πολιτική δράση πού εἶναι ὁ καρπός τῆς διεθνοῦς ἀρμονίας», διακήρυξε ὁ Φραγκίσκος, προτρέποντας expressis verbis γιά τόν τερματισμό τοῦ «κοντόφθαλμου ἐθνικισμοῦ» καί ἄλλων μορφῶν «πολιτικῆς ἐγωισμοῦ», ὑπέρ τῶν πολυμερῶν λύσεων. 

Τόν τερματισμό δηλαδή τῆς πολιτικῆς τοῦ κάθε ἔθνους ξεχωριστά, ὥστε νά δράσουμε ἐφ’ ἑξῆς ὅλοι μαζί, ἔθνη καί κυβερνήσεις, γιά νά φέρουμε μία Παγκόσμια λύση, στό πλαίσιο τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης, «πρός ἕνα πιό εὐοίωνο καί ἀδελφικό μέλλον».

Προχτές μάλιστα ἀρκετά ἀπό αὐτά τά ἐπανέλαβε καί στό κήρυγμά του κατά τή διάρκεια τῆς «λειτουργίας» του Ρωμαιοκαθολικοῦ Πάσχα, ὅπου κυριάρχησε ἡ ἐπίμονη…διαβεβαίωση περί τῆς νέας ἀρχῆς πού δῆθεν καλεῖ ὁ Κύριος γιά νά κάνει ὅλος ὁ πλανήτης μετά ἀπό τήν καταστροφική ἐμπειρία τοῦ κορωνοϊοῦ.

Πολλαπλασιάζονται λοιπόν οἱ ἐπίσημες φωνές ὅσων προαναγγέλλουν μία Νέα Τάξη Πραγμάτων πού θά ἀκολουθήσει τόν κορωνοϊό καί τή Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση, γιά μία νέα παγκόσμια πραγματικότητα. 

Γιά ἕναν «γενναῖο νέο κόσμο» μέ…ἰσότητα, ὁμόνοια, ἀδελφότητα, θρησκευτική ἐνότητα καί (φυσικά) μία παγκόσμια ἡγεσία. Καί ὅταν αὐτά λέγονται ὄχι μόνο ἀπό τά φανερά ὄργανα τοῦ παγκόσμιου πολιτικοῦ διευθυντηρίου, ἀλλά καί ἀπό πρόσωπα πού παριστάνουν τούς χριστιανούς ταγούς (καί δέν ἀναφερόμαστε ἀσφαλῶς τώρα μόνο στό Βατικανό, ἀλλά καί στούς σύγχρονους νεοεποχίτικους ἐσμούς τῶν κατ’ ὄνομα τουλάχιστον Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων), γίνεται για μία ἀκόμη φορά κατανοητό τό ὅτι κάποιοι ἔχουν κυριολεκτικά ἀφηνιάσει, ὅτι εἶναι πιά ἀπολύτως σίγουροι πώς ἦρθε ἐπιτέλους ἡ στιγμή τῆς ὁλοκληρωτικῆς ὑλοποίησης τοῦ σχεδίου τοῦ ζοφεροῦ Ἀφέντη τους και ὅτι στη βιασύνη τους δέν τηροῦν πιά οὔτε τά προσχήματα.

Και μιλοῦν ἀπροκάλυπτα γιά Ἐπανεκκινήσεις καί γιά Παγκόσμιες Ἀλλαγές ἤδη ἀπό τήν πρώτη μέρα πού ἐμφανίστηκε ἡ δῆθεν πανδημία, ἐνῶ συνεχίζουν μέ ακόμη μεγαλύτερη εὐκολία νά μιλοῦν καί τώρα, μετά δηλαδή ὄχι ἀπό μία ὄντως μεγάλη παγκόσμια καταστροφή (που θα μποροῦσε ἐν πάση περιπτώσει να χρησιμοποιηθεῖ ὥς λογικοφανές ἄλλοθι), ἀλλά μετά ἀπό μία τουλάχιστον ἀμφιλεγόμενη ἀσθένεια, τήν ὁποία θρασύτατα ἐπιμένουν νά βαφτίζουν «παγκόσμια καταστροφή», ἔξω ἀπό κάθε λογική καί μέ κατάφωρη παραβίαση ὅλων τῶν γεγονότων καί δεδομένων. 

Προφανῶς ἐπειδή αἰσθάνονται πλέον τόσο ἰσχυροί, πού νομίζουν ὅτι δέν χρειάζονται πιά οὔτε ἄλλοθι οὔτε δικαιολογίες.

Αὐτό ὅμως ἐμᾶς δέν μπορεῖ νά μᾶς πτοεῖ. Κι ἄς εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἐφ’ἑξῆς θά τό βιώνουμε ὁλοένα καί ἐντονότερα ὁλόγυρά μας ὅλο αὐτό τό δαιμονικό καί ἄκρως φασιστικό καί ὁλοκληρωτικό κλῖμα ὑπέρ τῆς παγκόσμιας πολιτικῆς καί θρησκευτικῆς «ἐνότητας». Μέσα στό ὁποῖο κλίμα, ὅποιοι ἀντιδροῦμε, θά ἐξουθενωνόμαστε ὡς συνωμοσιολόγοι, σκοταδιστές, ψεκασμένοι, κοινωνικά ἀπροσάρμοστοι καί ἀσυνείδητοι «ἐχθροί τοῦ λαοῦ». 

Καί θα δοκιμάζουμε ἀποκλεισμούς καί παντοειδεῖς διώξεις ἐπίσης ὅλο καί πιό ἐκτεταμένα καί ἀπροκάλυπτα.

Ὄλοι αὐτοί θά κάνουν τή δουλειά τους, γιά ὅσο ἀκόμη θά τούς τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός καί γιά τούς λόγους πού Ἐκεῖνος γνωρίζει. 

Καί ἐμεῖς ὅμως, πού δέν ἔχουμε αὐτοεγκλωβιστεῖ σέ κάποια γελοία ψευδαίσθηση ὅτι ζοῦμε σέ καιρούς…προόδου, δημοκρατίας καί πολυπολιτισμικῆς συναδέλφωσης ἤ ὅτι κυβερνιόμαστε ἀπό κοσμικές καί θρησκευτικές ἡγεσίες πού θέλουν τό…καλό μας, καιρός νά κάνουμε τή δική μας δουλειά. 

Νά ὁπλιστοῦμε δηλαδή - σύν Θεῷ και ἐν μετανοίᾳ - μέ πνεῦμα ἀντιστάσεως, μέ φρόνημα ἀγωνιστικό καί ὁμολογιακό καί κυρίως μέ ὅλα τα ἀπαραίτητα πνευματικά ἐφόδια, γιά νά σταθοῦμε ὄρθιοι στήν ἐπικείμενη λαίλαπα μπροστά μας.

Ἐμεῖς τόν τελικό Νικητή τόν γνωρίζουμε πολύ καλά ἐξ ἄλλου…

https://odysseiatv.blogspot.com/

Ο Στρατιωτικός Ιατρός, πρώην Επιμελητής Καρδιολογικής Κλινικής '251 Γ. Ν. Αεροπορίας', Γιώργος Καρυστινός δηλώνει, εξηγεί ΚΑΙ προτείνει!

"Με το θέμα του covid έχει γίνει το εξής: Η συγκεκριμένη ομάδα ιών τύπου corona (ΔΕΝ είναι ένας ιός, αλλά ομάδα, κάτι σαν να λέμε αιλουροειδή) υπάρχουν στη γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια και προκαλούν λοιμώξεις αναπνευστικού... 

Κάθε χρόνο μεταλλάσσονται, αφού τα προηγούμενα στελέχη έχουν ήδη προκαλέσει την παραγωγή αντισωμάτων σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό πληθυσμού κι αν δεν μεταλλαχθούν ώστε να μπορούν να ξαναπροσβάλλουν, απλά θα εξαφανιστούν από τη γη γιατί ο γενικός πληθυσμός που έχει αναπτύξει αντισώματα δεν μπορεί να ξαναπροσβληθεί, ώστε να αναπαραχθεί ο ιός (δηλ. πρακτικά η ετήσια μετάλλαξή τους είναι μέθοδος επιβίωσής τους).

Οι ιοί προσβάλλουν μόνο ένα είδος κυττάρων ο καθένας, όχι πολλά είδη κυττάρων, έχουν δηλαδή "εξειδίκευση".

Όταν εισβάλλουν, ρίχνουν το ανοσοποιητικό (ειδικά τα λευκά αιμοσφαίρια), όπως ξέρουμε από φοιτητές (θα θυμάσαι ότι αν σε γενική αίματος είναι λίγο χαμηλά τα λευκά, ο ιατρός ρωτάει: μήπως πέρασες γρίπη τελευταία?).

Προκαλούν όμως ήπια ως ηπιο-μέτρια συμπτώματα. Όμως το ότι ρίχνουν το ανοσοποιητικό (λευκά), δίνει συχνά την ευκαιρία σε μικρόβια (συχνότερα στο μυκόπλασμα) να εισβάλλουν και να προκαλέσουν μικροβιακή πνευμονία (το μυκόπλασμα προκαλεί την λεγόμενη άτυπη πνευμονία).

Η κομπίνα που έχει στηθεί είναι ότι τα χαρακτηριστικά της επιλοίμωξης με μικρόβια και ειδικά από μυκόπλασμα, τα πλασάρουν ότι δήθεν είναι του ιού ενώ ΔΕΝ είναι του ιού, αλλά των μικροβιακών επιλοιμώξεων (με πιο χαρακτηριστικές αυτές από μυκοπλάσμα)!

Τα μικρόβια μπορούν να προσβάλλουν πολλά όργανα, όχι οι ιοί!

Ομοίως και να προκαλέσουν αιμορραγικά ή θρομβωτικά φαινόμενα, έκκριση κυτοκίνης κλπ, απότομα υπερβολικής γενικευμένης αντίδρασης του ανοσοποιητικού (ενδεχομένως λόγω και "πανικού" του ανοσοποιητικού, αφού ενστικτωδώς το σώμα αντιλαμβάνεται ότι έχει προσβληθεί από πολύ ισχυρότερο λοιμογόνο αίτιο σε σχέση με ιό).

Τα μικρόβια όμως, χτυπιούνται με αντιβιοτικά. 

Πλασσάροντας ότι δήθεν τα συμπτώματα επιλοίμωξης (με ξαφνική επιδείνωση κλινικής εικόνας με δύσπνοια-πτώση κορεσμού) είναι του ιού, ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ τον κόσμο να πάρει αντιβιοτικά, με αποτέλεσμα τα μικρόβια και ειδικά το μυκόπλασμα που είναι πολύ επιθετικό, να αφήνονται ανεξέλεγκτα να δρουν!

Κάπως έτσι καταλήγουν οι ασθενείς σε διασωληνώσεις ή/και θανάτους!

Τι πρέπει να γίνει, είναι πολύ απλό:

Αντιβιοτικά με την ΕΝΑΡΞΗ συμπτωμάτων:

Co-amoxiclav (Augmentin) 1gr ανά 12ωρο για 7-8 μέρες ΚΑΙ Azithromycin (Zithromax) 500mg 1 φορά τη μέρα για 5-7 μέρες (λαμβάνονται και τα δύο αντιβιοτικά ταυτόχρονα).

Επί αλλεργίας στο Augmentin, δίδεται clarithromycin 500 mg ανά 12ωρο για 5-7 μέρες.

Επί επιδείνωσης με δύσπνοια-πτώση κορεσμού: stop τα ανωτέρω και έναρξη moxifloxacin (avelox) 400mg 1 φορά ημερησίως για 5-7 μέρες (πολύ πιο αποτελεσματικό).

Υπ' όψιν ότι η υδροξυχλωροκίνη που "διαφημίστηκε", εκτός ότι έχει σοβαρές παρενέργειες (περαιτέρω μείωση λευκών αιμοσφαιρίων και πρόκληση παράτασης διαστήματος QT στο καρδιογράφημα-προκαλεί κοιλιακές ταχυκαρδίες που συχνά είναι θανατηφόρες) και δεν προσφέρει τίποτα, αν ληφθεί απαγορεύεται ο ασθενής να πάρει avelox (το πολύ δραστικό αντιβιοτικό)!

Πρέπει να διακοπεί η υδροξυχλωροκίνη για 2-3 μέρες και μετά μπορεί να δοθεί avelox (που θα είναι πολύ αργά, αφού τα μικρόβια και ειδικά το μυκόπλασμα, θα αφεθούν να δρουν ανεξέλεγκτα αυτές τις επιπλέον 2-3 μέρες, με καταστροφικές συνέπειες).

Βοηθητική επίσης των συμπτωμάτων επί μικροβιακής επιλοίμωξης είναι και η χορήγηση κορτιζόνης.

Υπ' όψιν ότι δεν χρειάζεται νοσηλεία, υπό την προϋπόθεση ότι τα αντιβιοτικά θα ξεκινήσουν ΕΓΚΑΙΡΑ και όχι καθυστερημένα!

Γι' αυτό από 01/09/20 αυστηροποίησαν τη συνταγογράφησή τους με κριτήρια (ακτινογραφία θώρακος + εξετάσεις αίματος + καλλιέργειες αίματος), που για να πληρούνται, ο ασθενής πρέπει να πάει νοσοκομείο να τα κάνει ή σε μεγάλο διαγνωστικό κέντρο, όπου όμως λόγω συμπτωμάτων ΔΕΝ θα του τα κάνουν, γιατί θα του πουν να πάει σπίτι του και να μείνει εκεί βάσει (αθλίων) οδηγιών του ΕΟΔΥ και να έρθει μόνο όταν εμφανίσει δύσπνοια (δηλ. όταν πλέον θα έχει καταρρεύσει το αναπνευστικό από μικροβιακή επιλοίμωξη!).

Κάπως έτσι "πέτυχαν" την αύξηση των σοβαρώς επιδεινούμενων ασθενών αυτό το Φθινόπωρο-Χειμώνα. 

Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα ακόμα έγκλημά τους (στα τόσα που έχουν διαπράξει ήδη).

Ελπίζω να βοήθησα να ξεκαθαρίσει το τοπίο".

https://skeftomasteellhnika.blogspot.com

Δέν ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο ἡ γρήγορη μετάβαση ἀπό τήν κατάσταση τοῦ πνευματικοῦ πολέμου στήν κατάσταση τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας

Λέει ὁ ὅσιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης: «Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν ἐγκαταλειφθεῖ καί δέν νικηθεῖ καί δέν ὑποδουλωθεῖ καί δέν κυριευθεῖ νικημένος ἀπὸ κάθε πάθος καί λογισμό καί πνεῦμα, χωρίς νά βρίσκει βοήθεια μήτε ἀπό ἔργα μήτε ἀπὸ τὸν Θεό μήτε ἀπ᾿ ὁτιδήποτε, γενικά, ἔτσι πού νά φτάσει πιά στήν ἀπελπισία καί νά ταπεινωθεῖ σέ ὅλα, δέν μπορεῖ νά συντριβεῖ καί νά ἔχει τὸν ἑαυτό του κάτω ἀπ’ ὅλους καί τελευταῖο καί δοῦλο ὅλων καί χειρότερο ἀκόμα κι ἀπὸ τούς δαίμονες, ἀφοῦ νικιέται καί ἐξουσιάζεται ἀπ᾽ αὐτούς. Αὐτή, λοιπόν, εἶναι ἡ οἰκονομική ταπείνωση πού παραχωρεῖ ἡ θεία πρόνοια, καί μέσω αὐτῆς δίνεται ἀπό τόν Θεό ἡ δεύτερη, ἡ ὑψηλή ταπείνωση, ἡ ὁποία εἶναι Θεία δύναμη πού ἐνεργεῖ καί κάνει τά πάντα. Αὐτή κάνει τὸν ἄνθρωπο νά βλέπει τὸν ἑαυτό του πάντοτε ὄργανο τῆς θείας δυνάμεως καί νά ἐργάζεται μ᾽ αὐτήν τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ»[1]. 

Ἔτσι ἐξηγεῖται τό θαυμαστὸ φαινόμενο πού παρατηρεῖται στούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ: Ἐνῶ εἶναι σκεύη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συγχρόνως ἀναγνωρίζουν καί ὁμολογοῦν πῶς εἶναι οἱ πιό μεγάλοι ἁμαρτωλοί, ἄξιοι πρόσκαιρων καί αἰώνιων τιμωριῶν. Κι αὐτό, γιατί οἱ ἅγιοι οὐσιαστικά γνώρισαν καί κατανόησαν τήν πτώση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, γνώρισαν καί κατανόησαν ὅτι στήν πεσμένη φύση τους δὲν ὑπάρχει τίποτε τό ἀμόλυντο, καί γι᾿ αὐτό ὅ,τι καλό κάνουν, ὀφείλεται στή θεία χάρη πού κατοικεῖ στήν ψυχή τους. Μέ ἀκράδαντη πεποίθηση ἀποδίδουν τά πάντα σ᾽ αὐτήν, τρέμοντας διαρκῶς μήν τυχόν ἐμφανιστεῖ μέσα τους, ἀπό τήν πεσμένη φύση, κάποιος λογισμός ἤ κάποιο αἴσθημα πού θά προσβάλει τό Ἅγιο Πνεῦμα.[2]

Δέν ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο ἡ γρήγορη μετάβαση ἀπό τήν κατάσταση τοῦ πνευματικοῦ πολέμου στήν κατάσταση τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας. 

Ὁ ὅσιος Μακάριος παρατηρεῖ σχετικά: 

«Ὑπάρχουν πολλές ψυχές, οἱ ὁποῖες, μολονότι γιά τή νηπιότητα τους ἀπέκτησαν μέ τή χρηστότητα τοῦ Κυρίου τή θεία χάρη -καί μάλιστα μέ σχετική ἐσωτερική πληροφορία ἀπό τή γλυκύτητα καί τήν ἀνάπαυση πού τούς χάριζε τό Πνεῦμα-, παραμένουν ἀκόμα στή νηπιακή κατάσταση. Αὐτές οἱ ψυχές δέν εἶναι ἕτοιμες -ἄς τό πῶ ἔτσι νά μποῦν στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐπειδή δέν δοκιμάστηκαν, δέν πειράστηκαν μέ θλίψεις ἀπό τά πονηρά πνεύματα. “Ἄν δέν πήρατε τή διαπαιδαγώγηση πού ἔχουν πάρει ὅλοι, τότε εἶστε νόθα παιδιά καί ὄχι γνήσια”[3], λέει ὁ ἅγιος ἀπόστολος. Ὥστε καί οἱ πειρασμοί καί οἱ θλίψεις στέλνονται στόν ἄνθρωπο γιά τήν ὠφέλεια του, γιά νά κατεργαστοῦν τήν ψυχή του κι ἔτσι νά τήν κάνουν πιό δυνατή καί πιό ἄξια. Κι ἂν ἡ ψυχή ὑπομένει ὥς τό τέλος (τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις) μέ ἐλπίδα πρός τόν Κύριο, εἶναι ἀδύνατο νά μή λάβει τά ἀγαθά πού ἔχει ὑποσχεθεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα καί τή λύτρωση ἀπό τά πάθη τῆς κακία »[4]. 

1. Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου, Κεφάλαια πάνυ ὠφέλιμα ΡΛΖ΄, ριζ΄.

2. Πρβλ. Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Μεγάλου, Ὁμιλίαι Πνευματικαί, ΚΖ', 4, 5, 18. 

3. Ἑβρ. 12:8. 

4. Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Μεγάλου, Περὶ ἐλευθερίας νοὸς λόγος, 14.

~ Από τα Έργα Αγίου Ιγνάτιου Μριαντσιανίνωφ, ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

http://hristospanagia3.blogspot.com

Ὁ μονόδρομος τῆς ἀντίστασης…

Τα ὅσα ζοῦμε ἀπό τό μέτωπο τῆς δῆθεν πανδημίας, ὅλη ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη παράνοια τῶν διαταγμάτων τοῦ δυστοπικοῦ συρφετοῦ μέ τά ὁποῖα ἀποτελειώνουν καί τά τελευταῖα ἴχνη που ἀπέμειναν ἄθικτα ἀπό τίς ζωές μας καί κυρίως ἀπό τήν ἀξιοπρέπειά μας, ὅλος ὁ πρωτοφανής φασισμός τῶν ἀπειλῶν, καθώς καί τοῦ ἐπερχόμενου πογκρόμ ἐναντίον ὅσων ἀρνοῦνται νά ἐμβολιαστοῦν (ἀρχικά οἱ γιατροί, μετά ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι), ὅσα εἴδαμε σε Πάρνηθες καί Ἰκαρίες (μέ τόν ξετσίπωτο ἐμπαιγμό ἀπό τόν φασίζοντα γκαουλάιτερ τῆς ἀλαμανικῆς ἀποικίας καί τήν ἀνεκδιήγητη παρεούλα του), ὅσα ἐπίσης βλέπουμε καί σχεδόν ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ἐμπλέκεται στέλεχος ἤ παρατρεχάμενος τοῦ διεστραμμένου ἐσμοῦ, ὅλο και περισσότερο ξεκαθαρίζουν το τοπίο. 

Το πλῆρες ξεπούλημα ὅλων τῶν έθνικῶν μας θεμάτων (ἀπό τή Μακεδονία ὥς τό Αἰγαῖο καί τή Θράκη, πού ἔτσι γιά πλάκα ἀφέθηκαν βορά στά χέρια τοῦ κάθε γελοίου παλιάτσου σφετεριστῆ καί τοῦ κάθε ψυχωσικοῦ τουρκοφασίστα πειρατῆ) ὁλοκληρώνουν τό ξεκαθάρισμα.

Καί ὁ προκλητικά συνεχιζόμενος ἐγκάθετος λαθρεποικισμός τῆς ἤδη καταρρέουσας πατρίδας ἀπό ἀφιονισμένα στίφη βασιβουζούκων (τήν ὧρα πού οἱ ξέψυχοι ραγιᾶδες δέν ἀποτολμοῦν νά βγάλουν στόν δρόμο οὔτε κἄν τά σκουπίδια τους μετά τίς ἔξι τό ἀπόγευμα καί ἐτοιμάζονται νά φορέσουν ὁσονούπω μέχρι και…τριπλό φίμωτρο, διαλυμένοι ἀπό τόν τρόμο μήπως κινδυνέψει ἡ μίζερη ζωούλα τους ἀπό ἀμφιλεγόμενες ἀσθένειες) ξεχειλίζει τό ποτῆρι.

Τό ποτῆρι τῆς μακράν πιό χυδαίας, προδοτικῆς καί συνάμα νοσηρῆς δικτατορίας πού ἔχει περάσει ἀπό αὐτόν τόν τόπο σέ ὁλόκληρη ἴσως τή μακραίωνη Ἱστορία του. Μίας δικτατορίας πού δέν τήν ἀποτελοῦν ἄγριοι βασανιστές, ἀλλά κάτι άκόμη πιό ἀρρωστημένο: διεστραμμένοι σαδιστές, πού ἠδονίζονται μέ τό νά μᾶς ἀποτελειώνουν καί ταυτόχρονα νά μᾶς ἐξευτελίζουν (μέ τρόπους πού μόνο σέ σοκαριστικές παζολίνειες κινηματογραφικές σκηνές μποροῦν νά παραπέμπουν πιά).

Μαζεύουν ὅμως πλέον πολλή μαυρίλα ἐπάνω τους οἱ ὀλετῆρες. Μαζεύουν πολλές κατάρες, πολύ μῖσος, πολύ μεγάλη ὀργή. Τόση πού καί ὅλη ἡ ἰσχύς τῆς ἐξουσίας τους ἴσως νά μήν ἀρκεῖ στό τέλος γιά νά τούς σώσει, ὅσο κι ἄν ἀρνοῦνται ἀκόμη νά τό δοῦν μέσα στήν ἀπόνοια τῆς φασιστικῆς τους ἀλαζονείας. Δέν ξέρω βεβαίως ἄν ἡ πραγματικά ἀπίστευτη σπουδή καί ἐμμονή αὐτοῦ τοῦ ξεδιάντροπου θιάσου νά στήσει, σύν ὅλοις τοῖς ἄλλοις, καί μία ὁλόκληρη πόλη ἀγριεμένων ἀλλαχουακμπάρηδων στό πιό εὐαίσθητο ἐθνικά σημεῖο τῆς χώρας (δίπλα στά σύνορα μέ τόν συγκεκριμένο γείτονα) εἶναι ἡ σταγόνα πού θά ξεχειλίσει αὐτό τό ποτῆρι καί θά γίνει θρυαλλίδα εὐρύτερων ἀντιδράσεων. Φοβᾶμαι πώς ὄχι ἀκόμη. Ἡ ἀντίδραση ὡστόσο τῶν Ἐβριτῶν (πού εὔχομαι νά μήν ἐκτονωθεῖ, ἀλλά νά φουντώσει ἀκόμη περισσότερο καί να συνεχιστεῖ ὥς τό τέλος) δείχνει ἀναμφίβολα τόν δρόμο.

Καί ὁ δρόμος πολύ ἀπλᾶ εἶναι ἡ ἀντίσταση τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν. Δεν ἔχει σημασία ποιά ἀκριβῶς θά εἶναι ἡ ἀφορμή καί ποιό το ἐπιμέρους μέτωπο, ἄν θά εἶναι δηλαδή τά ἰσλαμιστικά στίφη, μέ τά ὁποῖα μᾶς ἀντικαθιστοῦν, ἤ ἄν θά εἶναι τά κατεστραμμένα νοικοκυριά, ἡ πίστη μας πού διώκεται, ἡ ἀθλιότητα τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ πού βρίσκεται ante portas, οἱ ἀπαγορεύσεις κυκλοφορίας καί τά ἄλλα χυδαῖα «μέτρα» τῆς πρωτοφανοῦς ἀτίμωσης. Δέν ἔχει καμία ἀπολύτως σημασία, γιατί οὔτως ἤ ἄλλως μία εἶναι ἡ λαίλαπα, ἀπό ὅποια μεριά κι ἄν τήν πιάσεις. Μία εἶναι ἡ λαίλαπα - καί πρέπει ἀπό ὅλες τίς μεριές καί σέ ὅλα τά μέτωπα νά καταπολεμηθεῖ. Αὐτή ἡ ἀνωμαλία πάντως στην ὁποία νυχθημερόν καί ἀνεξέλεγκτα βουλιάζουμε, εἶναι ξεκάθαρο ὅτι πρέπει νά ἀντιμετωπιστεῖ διά τῆς ἀντιστάσεως.

Ἀντίσταση τώρα λοιπόν μέ ὅλους τούς τρόπους πού μπορεῖ ὁ καθένας, μέ ὅποια μέσα διαθέτει, ἀπό ὅλα τά μικρά και μεγάλα μετερίζια πού στέκεται. Ἀνένδοτη ἀντίδραση ἐνάντια στόν ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό μας. Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος. Καί εἶναι ἐδῶ καί πολύ καιρό μονόδρομος…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

https://eugenikos.blogspot.com

(Γεώργιος Τζανάκης)... κημῷ καί χαλινῷ. Σάν τά ζώα στή σειρά

Τὸ νὰ φορᾶ κανεὶς μουρόπανο (μάσκα) ἦταν δείγμα δουλείας καὶ αἰχμαλωσίας. «Συνελήφθη καὶ τὸν ὁδήγησαν μέσα σὲ κλουβὶ μὲ φίμωτρο στὴ μούρη»:

«Ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη εἰς γῆν Αἰγύπτου ·καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ» ΙΕΖΕΚΙΗΛ 19, 8-9

(γελεάγρα εἶναι ἡ παγίδα, τὸ κλουβὶ τῶν φυλακισμένων)

Δερμάτινα φίμωτρα ἔβαζαν στοὺς δούλους, λέει ὁ Θεοδώρητος ἐπίσκοπος Κύρου: «Αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Γεώργιος Τζανάκης

Εἶναι βαρὺ νὰ βλέπεις κληρικούς, πατριάρχες, ἐπισκόπους καὶ παπάδες νὰ ἐπιτελοῦν τὰ ἅγια μυστήρια καὶ νὰ κοινωνοῦν ἀνθρώπους φορῶντας τὸ φίμωτρο, τὴν μουρίδα, τὸ μουρόπανο· καὶ τοὺς ἀνθρώπους, μέσα στὴν ἐκκλησία, νὰ φαίνονται μόνο τὰ φοβισμένα μάτια τους…

Εἶναι σίγουρο ὅτι οἱ περισσότεροι πιστεύουν ὅτι δὲν εἶναι καὶ τίποτα καὶ ὅτι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ προστατεύονται οἱ ἵδιοι καὶ προστατεύουν καὶ τοὺς ἄλλους ἀπὸ τὴν ἁρρώστια ποὺ τόσο ἀπασχολεῖ, τόσο διαφημίζεται, τόσο καθορίζει πλέον τὰ πάντα…

Δυστυχῶς ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶναι θέμα πίστεως καὶ αἰσθήσεως πνευματικῆς, ἀφοὺ δὲν ἀκοῦν καὶ δὲν λαμβάνουν ὑπ᾿ ὅψιν τους τοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ τόσα ἔχουν πεῖ, διδάξει καὶ πράξει γιὰ τὸ μυστήριο τῆς πίστεως καὶ τὰ τελούμενα ἐν τῷ ναῷ, δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ ἀκούσουν τὸν ὁποιονδήποτε ἄλλον.

Ὁ φόβος, ὅμως, ποὺ καλλιεργεῖται εἶναι ἕνα αἴσθημα ποὺ δὲν μένει σταθερὸ , ἀλλὰ συνεχῶς αὐξάνει μέχρι νὰ κυριεύσῃ ὅλον τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἐξευτελίσῃ ἐντελῶς καὶ ταυτοχρόνως μεταδίδεται σὰν τὴν σαπίλα στὰ φρούτα. Ὁ κημὸς, τὸ φίμωτρο, τὸ μουρόπανο ἀνέκαθεν ἦταν σύμβολο δουλείας καὶ ὑποταγῆς. Σύμβολο ξεπεσμοῦ καὶ ζωώδους τυραννικῆς καταστάσεως. Αὐτὸ φαίνεται ξεκάθαρα στὰ κείμενα τῶν ἀρχαίων καὶ τῶν πατέρων.

Παρατηρῶ ὅτι στὸν σημερινὸ προοδευτικὸ ἐκσυγχρονισμένο ἄνθρωπο καὶ μάλιστα τὸν «πιστό», ὅλα αὐτὰ φαίνονται παραλληρήματα μανιακῶν ὀπισθοδρομικῶν καὶ φανατικῶν καὶ αὐτὸ ἐκφράζεται εὐθέως, ἀκόμα καὶ ἀπὸ χείλη ποιμένων, ὅταν χαρακτηρίζουν ὅσους ἐκφράζουν τἐτοιες ἀπόψεις φανατικοὺς, ψεκασμένους καὶ συνωμοσιολόγους…

Ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἐκκλησία δὲν εἶναι πολυσυλλεκτικὸ κόμμα ὅπου ἡ κάθε τάσις διεκδικεῖ μέρος τῆς ἀληθείας τὸ μόνον ἀσφαλὲς εἶναι ἡ ὁδὸς τῶν ἁγίων πατέρων. Οὔτε ἡ παπιστικὴ ἐξουσιαστικὴ αὐθαιρεσία τῶν ποιμένων, οὔτε ἡ προτεσταντικὴ ἀτομικὴ ἄποψις τοῦ κάθε ποιμενομένου.

Ἅς δοῦμε λοιπὸν πῶς οἱ πατέρες ἔχουν μιλήσει γιὰ τὰ φίμωτρα-μουρίδες-μουρόπανα.

Κατ᾿ ἀρχὴν δὲν εἶναι μάσκες, βέβαια, οὔτε «μασκοῦλες» , ὅπως ἀρέσκονταν νὰ λένε –καὶ συνεχίζουν- πολλοὶ ποιμένες μας. Ἡ μάσκα κρύβει κυρίως τὰ μάτια ἤ καὶ ὅλο τὸ πρόσωπο ἐξ οὖ καὶ προσωπίς. Τὸ προτεινόμενο ὡς προστατευτικὸ ὕφασμα (ἤ ἄλλο ὑλικὸ) καλύπτει τὴν μύτη καὶ τὸ στόμα. Ἐχρησιμοποιεῖτο ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων στὰ ζώα καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Στὰ ζώα γιὰ νὰ μὴ δαγκάνουν τοὺς ἀνθρώπους ἤ νὰ μὴν τρῶνε τὸν καρπὸ ὅταν ἀλώνιζαν. Στοὺς ἀνθρώπους εἴτε σὰν προστατευτικὸ κατὰ τὴν ἐργασία τους, εἴτε ὡς σύμβολο δουλείας καὶ ὑποταγῆς.

Ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης λέει ὅτι τὸ χρησιμοποιοῦσαν οἱ μυλωνάδες γιὰ νὰ μὴν πέφτει μέσα στὰ ἀλέσματα ὁτιδήποτε ἀπὸ τὸ πρόσωπο τὴν μύτη καὶ τὸ στόμα τοῦ άνθρώπου, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀναπνέουν τὴν σκόνη ἀπὸ τὸ ἀλέυρι . Ὀνομαζόταν κημὸς καὶ ἦταν ἕνα κομμάτι λινοῦ ὑφάσματος ποὺ ἐκαλυπτε τὴν μύτη καὶ τὰ χείλη.

«ὁ δὲ κημὸς ἰδοὺ καὶ ἐπὶ ἀνθρώπου, ἔξω δηλαδὴ περὶ τὰ χείλη κείμενος·… κόμμα τι λίνεον προβέβληται τῶν τε χειλέων καὶ τῆς ῥινὸς,» ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ.

Τὸ νὰ φορᾶ κανεὶς μουρόπανο ἦταν δείγμα δουλείας καὶ αἰχμαλωσίας. «Συνελήφθη καὶ τὸν ὁδήγησαν μέσα σὲ κλουβὶ μὲ φίμωτρο στὴ μούρη»:

«Ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη εἰς γῆν Αἰγύπτου ·καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ» ΙΕΖΕΚΙΗΛ 19, 8-9

(γελεάγρα εἶναι ἡ παγίδα, τὸ κλουβὶ τῶν φυλακισμένων)

Δερμάτινα φίμωτρα ἔβαζαν στοὺς δούλους, λέει ὁ Θεοδώρητος ἐπίσκοπος Κύρου: «Αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Εἶναι ἀπόδειξις ὅτι κάποιος ἄλλος σὲ ἐλέγχει καὶ ἔχει ἀπόλυτη κυριότητα καὶ δικαίωμα ἐπάνω σου. Ὅταν ἐλέγχεις τὴν ἀναπνοὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἐλέγχεις τὴν ζωή του. Ἄν τοῦ στερήσεις τὴν ἀναπνοὴ, τοῦ στερεῖς τὴν ζωή:

«Τὴν γὰρ ζωήν, φησίν, ἐν ταῖς ἀναπνοαῖς ἔχουσι κἄν ταύτας ἀποφράξῃς, ἀποστερήσαις αὐτοὺς ζωῆς». ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 244

Εἶναι σαφὲς πιστεύω ὅτι τὸ νὰ φορῇ κανεὶς τέτοιο πράγμα στὸ πρόσωπο εἶναι σύμβολο ἐλέγχου, ὑποτέλειας καὶ δουλείας γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ τὰ ζώα δὲν χρειάζεται, νομίζω, συζήτησις.

Ὑπάρχει καὶ ἡ προφητικὴ ρήσις τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ:

«Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαι τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ». (Ψαλμὸς 31ος)

Πάνω σ᾿ αὐτὸ τὸ χωρίον ἔχουν μιλήσει πολλοὶ Πατέρες καὶ τὰ λόγια τους θεωρῶ ὅτι (πρέπει νὰ) εἶναι ἡ βάσις γιὰ κάθε προβληματισμό.

Ὁ φόβος, εἶναι μεθύσι, («Φόβος ἑτέρα μέθη», ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 31, 181, «Μεθύων γὰρ ἀπὸ τοῦ φόβου», ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 50,735) εἶναι τύφλωσις («Ὑπὸ τοῦ φόβου δὲ τυφλουμένους» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60 291), εἶναι ἀπόδειξις ἐσχάτης ἄννοιας. («Καὶ γὰρ ἐσχάτης ἀνοίας φοβεῖσθαι τὰ μὴ ἄξια φόβου». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG 55,226). Σκοπίμως προηγήθηκε, καλλιεργήθηκε ὁ φόβος καὶ μετὰ ἦρθαν τὰ μουρόπανα καὶ ἀκολούθως τὰ ἐμβόλια.

Αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται σὲ τέτοια κατάστασι καὶ ἔχουν διαφθείρει τὸ λογικὸ τους, τοὺς χρησιμοποιοῦν σὰν ἄλογα ζώα. Τοὺς δείχνουν ὅτι ἔχουν δουλικὴ φύσι καὶ τοὺς ἀπειλοῦν νὰ τοὺς βάλουν τὸ φίμωτρο ὅπως τὸ βάζουν στοὺς δούλους:

«Ὡς ἀλόγῳ κέχρηται τῷ τὸ λογικὸν διαφθείραντι· «Ἐν χαλινῷ» γάρ φησι «καὶ κημῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξεις τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρός σε.» Ἔδειξεν αὐτὸν καὶ δουλικὴν ἔχοντα φύσιν· ἐπειδὴ γὰρ αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς, εἰκότως ὡς οἰκέτῃ πονηρῷ ἠπείλησεν αὐτῷ τὸν κημὸν περιθήσειν». ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Γίνονται οἱ ἄνθρωποι ἐνεργούμενα τῶν ἀφεντάδων τους, ὅπως τὰ βόδια ποὺ ἀλωνίζουν στὸ ἀλώνι φορῶντας τὸ φίμωτρο καὶ μόνο βλέπουν χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ἀκουμπήσουν· καὶ ὅπως οἱ μάγειροι καὶ οἱ ὑπηρέτες, ποὺ φροντίζουν γιὰ τὴν εὐχαρίστησι τῶν πλουσίων χωρὶς νὰ γεύονται τίποτα ἀπὸ ὅσα ἐτοιμάζουν: «ὡς τῷ βοῒ τὰ γεννήματα τῷ μετὰ κημῶν ἐπιστρεφομένῳ τὴν ἅλωνα …ταὐτὸν πάσχομεν τοῖς ὀψοποιοῖς τε καὶ ὑπηρέταις, οἳ τὴν ἐπιτραπέζιον τῶν πλουσίων τρυφὴν ἄλλοις ἡδύνουσιν, οὐδενὸς αὐτοὶ τῶν παρεσκευασμένων μετέχοντες». ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ, ΕΠΕ τομ 109, σελ.22-23

Ἡ εἰκόνα αὐτὴ, τοῦ φιμωμένου ἀνθρώπου, ἀφορᾶ καὶ αὐτοὺς ποὺ ἀπειθοῦν στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ:

«Τοῖς δὲ ἀπειθοῦσι τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ εἴρηται· Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαις τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 700

Ἄν δὲν πεισθῆτε, θὰ δεχθῆτε χαλινάρι καὶ φίμωτρο σὰν τὰ ζώα. Μὲ τὰ λόγια ἐτούτα δηλώνει τὶς τιμωρίες ποὺ τοὺς περιμένουν:

«Εἰ δὲ μὴ πείθεσθε, δέξεσθε χαλινὸν καὶ κημὸν τούτοις παραπλησίως. Διὰ δὲ τούτων τὰς παιδείας δηλοῖ» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 80 1092

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος χρησιμοποιεῖ τὸ χωρίον γιὰ ὅσους ἁμαρτάνουν νὰ μὴν ὑποχωροῦν στὰ πάθη τους, καὶ ὅσους δὲν θέλουν νὰ μετανοήσουν νὰ βρῇ τρόπο, ὁ Κύριος ἐννοεῖται, νὰ τοὺς κάνει νὰ ἐπιστρέψουν:

«Μὴ γίνεσθαι ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Εἰσηγεῖται τοῖς ἁμαρτάνουσι, τοῖς ἀλόγοις μὴ ἐκδιδόναι αὐτοὺς πάθεσι. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξεις. Ὡς πρὸς τὸν Κύριον ὁ λόγος. Ὃ δὲ λέγει, τοιοῦτόν ἐστι· Τοὺς μὴ βουλομένους μετανοεῖν οἷά τινι χαλινῷ ἐπίστρεψον πρὸς ἑαυτόν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 164

Αὐτοὶ ποὺ ἀπειθοῦν στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν σωφρονίζονται μὲ τὸν ὀρθό λόγο ἐτιμωροῦντο καὶ ἐμαστιγώνοντο σὰν ἄλογα κτήνη, μπᾶς καὶ καταλάβουν τί συμβαίνει:

«Μαστιζόμενοι γὰρ καὶ κολαζόμενοι, κτηνῶν ἀλόγων δίκην αἴσθησιν ἀνελάμβανον τοῦ τύπτοντος, λόγῳ μὲν ὀρθῷ μὴ σωφρονιζόμενοι· πρὸς οὓς εἶπεν ἂν ὁ λόγος· Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαι τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ». ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΠΑΜΦΙΛΟΥ PG23 924

Γιὰ νὰ μὴν γίνῇ πολὺ κουραστικὴ ἡ πάράθεσις τῶν σχετικῶν χωρίων σταματῶ ἐδὼ.

Πιστεύω νὰ γίνεται φανερὴ, σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις, ἡ τιμωρητικὴ, παιδευτικὴ, ἐλεγκτικὴ καὶ δουλικὴ φύσι τῆς χρήσεως τοῦ κημοῦ-φίμωτρου- μουρόπανου.

Ἄν γιὰ ἰδιαίτερες περιπτώσεις εἶναι κατανοητὴ καὶ ἀναγκαία ἡ χρῆσις τοῦ φιμώτρου, πχ στὰ χειρουργία ἤ ἀπὸ ἀνθρώπους πάσχοντες ποὺ θεωρεῖται ὅτι τοὺς προστατεῦει ἀπὸ κινδύνους, εἶναι ἐντελῶς ἀκατανόητο νὰ φοριέται ἀπὸ ὑγιείς ἀνθρώπους ποὺ περπατοῦν στοὺς δρόμους ἤ στὴν ἐξοχή ἤ ὁδηγοῦν τὸ ἀμάξι τους καὶ ἀπολύτως βλάσφημο ἐντὸς τῶν ναῶν καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς ἱερουργούς τοὺς τελοῦντας τὰ ἱερὰ μυστήρια.

Ὅπως εἴδαμε, ὅτι στὸ παρελθὸν ἦταν σύμβολο δουλείας καὶ φοριόταν σὲ ὑποτελεῖς καὶ αἰχμαλώτους ἔτσι καὶ τώρα, ὡς τέτοιο σύμβολο ἀπαιτεῖται ἀπὸ τοὺς νεοταξίτες σχεδιαστὲς τοῦ νέου κόσμου καὶ τοῦ νέου ἀνθρώπου. Ἡ προσπάθεια νὰ παρουσιαστῇ ὡς μέσον ὑγειονομικῆς προστασίας ἀποδεικνύει τὴν πονηρία καὶ τὴν δολιότητα τῶν σχεδιαστῶν. Αὐτοὶ καὶ τώρα κάνουν τὴν δουλειά τους, μὲ τὸν ἵδιο τρόπο ὅπως καὶ στὸ παρελθόν. Μὲ τὴν συνέργεια τῶν κακῶν ἤ ἀδιάφορων ποιμένων κατάφεραν καὶ ἔπέβαλλαν αὐτὴ τὴν κατάστασι καὶ μέσα στοὺς ναούς. Καὶ τώρα σοῦ λένε ὑποτιμητικά «Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ σκέφτεσαι καὶ λές, ὥ ψεκασμένε συνομωσιολόγε; Εἶναι γιὰ τὴν προστασία τῆς ὑγείας σου καὶ τῶν ἄλλων συνανθρώπων σου».

Γιὰ θυμηθεῖτε τί ἔλεγαν καὶ γιὰ τὸ 666. Τὰ ἴδια ἔλεγαν. «Τί σᾶς πειράζει ποὺ ὑπάρχει στὸν γραμμωτό κώδικα ΕΑΝ13; Τί πειράζει ἄν θὰ μπῇ στὶς ταυτότητες;» Ἀναγκάστηκε ὁ ἅγιος Παΐσιος νὰ γράψει χειρογράφως τὸ σχετικὸ κείμενο «Σημεία τῶν καιρῶν», γιὰ νὰ ἐπιστήσῃ τὴν προσοχὴ τῶν ἀνθρώπων ὥστε νὰ μὴν ἀφεθοῦν στὶς διαβεβαιώσεις τῶν πνευματικῶν, ὅτι δὲν τρέχει τίποτα. Γιατὶ τὸν πείραξε τὸν ἅγιο; Γιατὶ ἔβλεπε ποὺ καταλήγει ὁ σχεδιασμὸς καὶ ἡ μεθόδευσις. Γιατὶ τὰ εἶχε πεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στὴν Ἀποκάλυψι καὶ τόσοι ἄλλοι ἅγιοι.

Τὴν κατάστασι μὲ τὰ μουρόπανα μέσα στὸν ναό δὲν τὰ ἔχουν πεῖ οἱ ἄγιοι σὲ συνδυασμὸ μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα; Καὶ ἕνας καὶ δύο καὶ τρεῖς. Καὶ πάντα πρέπει νὰ ἐξετάζεται μὲ ὅλα τὰ συναφή. Κλείσιμο καὶ ἀποϊεροποίησι ναῶν, ἐμβόλια μὲ κύταρα ἐκτρωμένων ἀνθρωπίνων ἐμβρύων, γελοιοποίησις ἱερέων καὶ πιστῶν· καὶ εἶναι μόνον ἡ ἀρχή.

Τώρα ποὺ διαφενεύουν τύραννοι, ὁλέθριοι τύραννοι, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, παντελῶς ἀνίκανοι γιὰ τὸ καλό καὶ πολυμήχανοι γιὰ τὸ κακό, μὴν κάτσουμε νὰ μᾶς σέρνουν σὰν τὰ κτήνη μὲ μουρόπανα καὶ χαλινάρια καὶ νὰ μᾶς ἀποπλανοῦν:

«Μὴ δίκην κτηνῶν ἐν χαλινῷ καὶ κημῷ διελκώμεθα καὶ ἀποβουκολώμεθα παρὰ τῶν ὀλεθρίων τυράννων». ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΟΣ. ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ( ἀπὸ τὸ TLG, Ann Arbor: University of Michigan Press, 1928, σελ. 87)

Αὐτοὶ τὴν δουλειά τους κάνουν καὶ ἀμοίβονται. «Σε έκτακτη επιχορήγηση προς την Εκκλησία της Ελλάδος και προς λοιπούς θρησκευτικούς φορείς προχωρά η κυβέρνηση…» (1) Δὲν διασαφηνίζεται ἄν τὰ ἀργύρια εἶναι τριάκοντα ἤ περισσότερα…

Τζανάκης Γεώργιος. Ἀκρωτήρι Χανίων. Πρωταπριλιά 2021.

(1) https://www.romfea.gr/ekklisia-ellados/42727-ektakti-kratiki-epixorigisi-stin-ekklisia-tis-ellados

https://apotihizousaekklisiaenerimo.blogspot.com/

Η προσευχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στον Λευκό Οίκο για το Πάσχα

Σχόλιο: Φανταστεῖτε τὸν Μ. Ἀθανάσιο νὰ εὔχεται ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ Καλὸ Πάσχαστὸν Ἄρειο!!! Φανταστεῖτε ὅλους τοὺς Ἁγίους, ποὺ ἀγωνίστηκαν ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, νὰ εὔχονταν ταυτόχρονα προσευχόμενοι ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ στοὺς αἱρετικούς! Φανταστεῖτε τὸν ἴδιο τὸν ἀνεξίκακο Κύριο, νὰ εὐχόταν Καλὸ Ἰουδαϊκὸ Πάσχα στοὺς Ἀρχιερεῖς Ἄννα καὶ Καγιάφα!

Ὁ κ. Ἐλπιδοφόρος, λοιπόν, εἶναι πιὸ ἀνεξίκακος ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ ἀντὶ νὰ ὑπομνήσει στοὺς αἱρετικοὺς τὴν μετάνοια καὶ επιστροφὴ στὴν Ἐκκλησία, ἀντὶ νὰ ἐξαπολύσει στοὺς ἀμετανόητους ἡγέτες τῶν αἱρετικῶν (λόγῳ τῆς ἀμετανοησίας καὶ τῆς πονηρίας τους) τὰ «οὐαὶ» ποὺ ἀπηύθυνε ὁ Κύριος στοὺς Φαρισαίους, προσεύχεται μὲ αὐτοὺς καὶ εὔχεται σὰν νὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι, δίνοντάς τους τὴν αἴσθηση ὅτι καλὰ εἶναι ἐκεῖ ποὺ βρίσκονται, μποροῦν κι ἐκεῖ νὰ ἑορτάζουν χωρὶς καμιὰ ἐνοχὴ γιὰ τὶς αἱρέσεις ποὺ τοὺς βαραίνουν! Μία ἀκόμα ἐνέργεια ποὺ προλειαίνει τὸν ΚΟΙΝΟ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα!

Ὅμως ἔτσι ἀποδεικνύεται:

α) ὅτι αὐτὸς μὲν εἶναι μὲ τὴν μερίδα τῶν αἱρετικῶν καὶ

β) ὅτι οἱ δικοί μας «ὀρθόδοξοι» ποιμένες, εἶναι «μισθωτοὶ» ποιμένες, ἀφοῦ οὐδόλως ἐνδιαφέρονται γιὰ τὶς αἱρετίζουσες ἐνέργειες τῶν συνεπισκόπων τους, οὐδόλως ἐνδιαφέρονται ἂν ἡ συνείδηση τοῦ ποιμνίου -μὲ τὶς ἐνέργειες αὐτές- ἀλλοιώνεται.

Η προσευχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στον Λευκό Οίκο για το Πάσχα

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος συμμετείχε στην καθιερωμένη εκδήλωση του Λευκού Οίκου για τον εορτασμό του Πάσχα των δυτικών εκκλησιών κατόπιν πρόσκλησης του Αμερικανού Προέδρου.

Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ο πρώτος στη σειρά θρησκευτικός ηγέτης που προσευχήθηκε, ευχόμενος καλό Πάσχα σε όσους γιορτάζουν αυτή την περίοδο, ευλογώντας παράλληλα και τους Ορθόδοξους πιστούς που θα γιορτάσουν το Πάσχα τον Μάιο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είπε χαρακτηριστικά στην προσευχή του: «Ας προσευχηθούμε ο Θεός να παραχωρεί την πολύτιμη σοφία Του στον πρόεδρό μας Τζο Μπάιντεν και στην αντιπρόεδρό μας Καμάλα Χάρις. Να γίνει το λαμπρό τους αστέρι στην διακυβέρνηση του κράτους, φωτίζοντας αυτούς και όλους όσοι υπηρετούν τη δημοκρατία μας και να καθιστά την Αμερική μια λαμπρή χώρα».

https://eugenikos.blogspot.com

Tο «Πηδαλιο» περιφρονεiται

Mὰ τώρα τὸ Πηδάλιο περιφρονεῖται. Εἶνε ἕνα σημεῖο τῶν καιρῶν λυπηρὸ καὶ αὐτό. Τὸ εἶχα αἰσθανθῆ ὡς φοιτητὴς πανεπιστημίου, ὅπου καθηγηταί, ὀρθόδοξοι μὲν ἀλλὰ προτεσταντίζοντες, ὡμιλοῦσαν περιφρονητικὰ γιὰ τὸ «Πηδάλιο». 

Μόνο κάτι ταπεινοὶ Χριστιανοί, πιστὰ τῆς Ἐκκλησίας τέκνα, εἶχαν τὸ «Πηδάλιο», ποὺ ἦτο ἐξηντλημένο καὶ ἄγνωστο στὸ εὐρὺ κοινό.

Οἱ πατέρες, λέγανε οἱ καθηγηταὶ ἐκεῖνοι, ἤτανε παλιοὶ ἄνθρωποι, καθυστερημένα πνεύματα τοῦ καιροῦ ἐκείνου… 

Καὶ τώρα ἄλλοι, σύγχρονοί μας, δημιούργησαν τὸν λεγόμενο «νεοπατερισμό». Δηλαδή, οἱ νέοι ἀρχιερεῖς εἶνε κι αὐτοὶ πατέρες.

Ὅπως δημιουργήθηκε ὁ νέος ὅρος «νεορθόδοξοι», ἔτσι δημιουργήθηκε καὶ ὁ «νεοπατερισμός». Ὅλες αὐτὲς εἶνε ἀποκλίσεις ἀπὸ τὴν αὐστηρὰν γραμμὴν τῆς παραδόσεως. 

Νεορθόδοξο κίνημα, εἶνε αὐτὸ τοῦ Γιανναρᾶ.

Mέσα σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο ζοῦμε καὶ πρέπει νὰ ὁμολογήσω εἰλικρινῶς, ὅτι κ᾿ ἐσεῖς κατά κάποιον τρόπο εἶστε ἐπηρεασμένοι ἀπ᾿ αὐτά, καὶ εἴμεθα ὑπεύθυνοι καὶ ἐμεῖς. Δὲν ἐκτιμᾶται τὸ Πηδάλιο.

Στὸ Ἅγιον Ὄρος κάθησε καὶ τὸ κατήρτισε ὁ ἅγιος Νικόδημος. Δὲν ἔγραψε δικά του λόγια. Ἁπλῶς ἑρμήνευσε σὲ ἁπλῆ γλῶσσα τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν πατέρων καὶ τῶν Συνόδων, γιὰ νὰ εἶνε καταληπτοί. Τὸ Πηδάλιο περιέχει ἑρμηνεία δυσκόλων χωρίων τῆς ἁγίας Γραφῆς καὶ εἶνε ἀσφαλὴς ὁδηγὸς πρὸς πορεία χριστιανική.

Εἶνε μιὰ ὑποτίμησις τοῦ «Πηδαλίου» αὐτὸ ποὺ γίνεται. Γι᾿ αὐτὸ πέσαμε σὲ ἠθικολογία….

Ὅπως καταντοῦμε, ξέρετε, οἱ θεωρούμενοι ὀρθόδοξοι θὰ ἀρνηθοῦν τὴν Ὀρθοδοξία ―ὑπάρχει προφητεία, ὅτι πατριάρχαι ἀρχιεπίσκοποι ἐπίσκοποι ἱερεῖς θὰ προδώσουν τὴν Ὀρθοδοξία―, καὶ θὰ τὴν ὑποστηρίξουν ἄνθρωποι ἄλλοι.

Oἱ μὲν προτεστάντες λένε «μόνο Γραφή», οἱ ἄλλοι λένε «ὄχι Γραφή», καὶ ἔρχεται στὸ μέσον ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος καὶ λέει· «Ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς» (Ἰωάν. 5,39). Νὰ διαβάζετε τὴν ἁγία Γραφή, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸ δικό σας πνεῦμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πλανηθῇ, ἀλλ᾿ ὅπως τὴν ἑρμηνεύουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 98

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Προσευχηθείτε με δάκρυα για όλους τους άρρωστους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, για εκείνους που δεν έχουν κανέναν να προσευχηθούν...

Οι σκέψεις και τα λόγια μας έχουν μεγάλη δύναμη στον κόσμο γύρω μας, στα ζώα, τη βλάστηση. 

Προσευχηθείτε με δάκρυα για όλους τους άρρωστους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, για εκείνους που δεν έχουν κανέναν να προσευχηθούν. 

Για λουλούδια, για πέτρες, για φυτά. 

Μην κάνετε κακό στα πουλιά, δώστε τους ελεημοσύνες. 

Ζητήστε από τον Θεό αέρα να παραμείνει στον πλανήτη και να καθαρίσει το νερό, και καλέστε τον γλυκό Σωτήρα του κόσμου:

′′ Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησον με,τον αμαρτωλό ".

Στάρετς Νικόλαος Γκουριάνοφ

https://odysseiatv.blogspot.com/

Ἡ ἀνοησία τῆς ἀγέλης

Πλησιάζει τὸ δεύτερο Πάσχα ποὺ δὲν θὰ ἑορταστεῖ ὅπως ἀρμόζει σὲ Ἕλληνες καὶ ὀρθοδόξους. Στὸ πρῶτο οἱ ποιμένες μας ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες καὶ μετὰ δικαιολογήθηκαν ὅτι ξαφνιάστηκαν καὶ βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι. Τώρα ξαναλένε τὰ ἴδια: 

«Εἶναι μιὰ παιδαγωγία ποὺ ὁμολογουμένως –καὶ θὰ πρέπει αὐτὸ ταπεινά νὰ τὸ ποῦμε– δὲν εἴμασταν ἔτοιμοι νὰ τὴν άντιμετωπίσουμε, ἀκόμη καὶ ὡς ποιμένουσα ἐκκλησία».(1)

«Σώπα, καλέ μου ἱεράρχα· συγκλονίζει τόση ταπείνωσις», θὰ ἔλεγε ὅποιος τὸν ἄκουγε…

Τώρα τὰ (ξανα)λένε αὐτά. Δὲν εἶναι τὰ παλαιά. Παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. (19/3/2021).

Ἀπὸ τὸ Πάσχα τοῦ 2020 ὅμως, ἔχουν πολὺ προχωρήσει τὰ γεγονότα.

Δὲν εἶναι ὅτι κλείνουν τὶς ἐκκλησίες μόνο. Ἐπέβαλαν τὰ μουρόπανα στὴ Ἐκκλησία καὶ στὴν Θεία λατρεία. Δὲν φτάνει ποὺ δὲν συναισθάνονται τί κάνουν, ἀλλὰ πιέζουν καὶ ὅσους δὲν δέχονται τὶς ἀσχήμιες τους νὰ ὑποταχθοῦν, χάριν τῆς «ἑνότητος» καὶ τῆς «ὑπακοῆς». Καλοῦν τὴν ἀστυνομία οἱ ἱερεῖς μέσα στοὺς ναοὺς νὰ βάλῃ προστιμα στοὺς πιστοὺς!!! Ἀρνοῦνται νὰ τοὺς κοινωνήσουν, ἄν δὲν φοροῦν μάσκες!!!. (2) Ἀπὸ πού ἀντλοῦν αὐτὸ τὸ δικαίωμα; Ποὺ τὰ βρήκαν αὐτά; Ποιοί εἶναι; Ποιόν ὑπηρετοῦν; Τόσο ἄσχετοι εἶναι; Ὅπως καὶ νὰ τοὺς χαρακτηρίσει κανεὶς εἶναι λίγο, καὶ παρεξηγοῦνται κιόλας καὶ σὲ λένε ἱεροκατήγορο.

Ἄν τοὺς ἀποκαλέσεις κτήνη, ἄλογα καὶ μουλάρια, κατὰ τὸ Δαΰιτικὸ «Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαις…» (Ψαλμὸς 31ος) πάλι θὰ παρεξηγήσουν. Καὶ ὅμως ὁ κημὸς ποὺ ἀναφέρει ὁ προφητάναξ: «κημός: ὁ, πλέγμα ἢ φίμωτρον τιθέμενον περὶ τὸ στόμα ἵππου ὅπως μὴ δάκνῃ» (Ξεν. Ἱππ. 5, 3, Ἀνθ. Π. 6. 246), ἀλλὰ καὶ «ὕφασμά τι ἐν χρήσει παρὰ τοῖς ἀρτοποιοῖς καλύπτον ῥῖνα καὶ στόμα» (Ἀθην. 548C). (Λεξικὸ Lidell-Scott. Τομ. Β΄, σελ. 712). Ἀκριβῶς ἡ περίπτωσίς μας, δηλαδή: Τὰ φίμωτρα, τὰ μουρόπανα (μούρη+πανί ποὺ καλύπτει τὴν ρίνα καὶ τὸ στόμα, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς μούρης δηλαδή). Δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τό ξέρουν, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τὸ ἔχουν προσέξῃ, ποιμένες, εὐσεβεῖς ἄνθρωποι καὶ θεολόγοι. Στὸ Ψαλτήρι, καλέ. Κάποτε ἔπρεπε νὰ τὸ ξέρουν ἀπ᾿ ἔξω γιὰ νὰ γίνουν ἐπίσκοποι… Καὶ τώρα πᾶνε καὶ κεντοῦν ἀπάνω σταυρουδάκια καὶ πλουμιά καὶ φωτογραφίζονται μεγαλοπρεπῶς. Σὰν αὐτοὺς ποὺ ἀναφέρει ὁ ἅγιος Παΐσιος ποὺ λέγαν ὅτι θὰ ἔπαιρναν τὴν ταυτότητα μὲ τὸ 666 καὶ πάνω θὰ ἔβαζαν ἕναν σταυρό, καὶ τοὺς ἀποκαλεῖ ἀνοήτους («Σημεία τῶν καιρῶν», χειρόγραφο, σελ. VI).

Μιὰ ποὺ ὁ προφήτης, λοιπόν, τοὺς ἀποκαλεῖ ἄλογα καὶ μουλάρια οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἀσυνέτους δηλαδὴ- παρότι συνεχῶς τονίζουν «συνοδικῶς» ὅτι ἀποφασίζουν μὲ «σύνεσι καὶ ὑπεθυνότητα»- δὲν χρειάζεται ἐμεῖς νὰ τοὺς προσθέσουμε καὶ ἄλλους χαρακτηρισμούς. Ἂς μείνουμε στοὺς ἁγιογραφικούς. Ἂς μὴν τὰ βάλουν καὶ μὲ τὸν προφήτη καὶ μακάρι νὰ προσέξουν τοὺς χαρακτηρισμούς του, καὶ νὰ κατανοήσουν σὲ ποιά κατάστασι βρίσκονται οἱ ἴδιοι καὶ ποῦ ὁδηγοῦν τὴν ἐκκλησία. Δὲν κατήντησαν τὴν ἐκκλησία δουλωμένη στὴν πολιτεία; Δὲν βλέπουν ὅτι περιμένουμε τὶς αποφάσεις τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν εἰδικῶν γιὰ τὸ ἂν θὰ ἀνοίξουν οἱ ἐκκλησίες, ἂν θὰ γίνουν οἱ λειτουργίες, πόσοι καὶ ἂν θὰ συμμετέχουν; Τὸ αἰσθάνονται αὐτό; Καὶ σὲ ποιούς ὑποδούλωσαν τὴν ἐκκλησία; Στοὺς συνεργάτες τῶν παιδεραστῶν, στοὺς προαγωγοὺς τῶν ΛΟΑΤΚΙ, στοὺς ἐμπόρους τῆς πατρίδος, στὰ ἐνεργούμενα δηλαδή τίνος; Τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ σατανά; Καὶ πῶς παρουσιάζουν τὴν ἐκκλησίας μας; Ὅπως ἐμφανίζονται καὶ οἱ ἴδιοι: γελοιοποιημένοι ἐνώπιον ὅλων (θέατρον ἐγεννήθημεν· καὶ τί θέατρο, καρναβάλι). 

Ἐκτὸς αὐτῆς τῆς ἀσχήμιας καὶ ὕβρεως καὶ γελοιότητος ἔχουν, οἱ καλοὶ ποιμένες, γίνει καὶ ἐπικίνδυνοι καὶ παντελῶς ἀνεύθυνοι ἔναντι τῶν ἀνθρώπων, ὄχι μόνον στὰ πνευματικά, ἀλλὰ καὶ στὰ ὑλικά-βιοτικὰ ζητήματα. Καλὰ στὰ πνευματικά ‒δηλαδὴ στὸν διωγμὸ κατὰ τῆς πίστεως καὶ τῶν πιστῶν‒ λένε ὅτι βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι ἢ δὲν καταλαβαίνουν τί κάνουν. Τὸ βλέπουμε καὶ τὸ βιώνουμε. Ἀπροετοίμαστοι ὅμως λόγῳ ραθυμίας καὶ κακοδοξίας καὶ ἀνευθυνότητος. Δὲν τὰ εἶχαν πεῖ σύγχρονοι ἅγιοι ἄνθρωποι ὅλα αὐτά; Τὰ εἶχαν πεῖ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος τὰ ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα. Π.χ.: «Τώρα πάλι παρουσιάσθηκε μιὰ ἀρρώστια, γιὰ τὴν ὁποία βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο ποὺ θὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸκαί, γιὰ νὰ τὸ κάνη κανείς, θὰ τὸν σφραγίζουν» (Ἅγιος Παΐσιος. Πνευματικὴ ἀφύπνιση. Τομ. β΄ σελ. 181). Πῶς βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι; Δὲν ἤθελαν νὰ προετοιμαστοῦν. Δὲν ἔδωσαν ποτὲ σημασία στὰ λόγια τῶν ἁγίων.

Ἐντάξει, καὶ μεῖς δὲν εἴμαστε τίποτα χριστιανοὶ τῆς προκοπῆς, ἀλλὰ τουλάχιστον ὅ,τι λένε οἱ ἅγιοι κάπως προσπαθοῦμε νὰ τὰ ἀκοῦμε ἢ τουλάχιστον δὲν βγαίνουμε νὰ προτρέπουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ κάνουν τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα. Μένουμε στὴν δικαιολογία τους τὴν «ταπεινή»: «δὲν εἴμασταν ἕτοιμοι νὰ τὴν ἀντιμετωπίσουμε, ἀκόμη καὶ ὡς ποιμαίνουσα ἐκκλησία».

Στὸ θέμα, ὅμως, τοῦ ἐμβολιασμοῦ τί ἤθελαν καὶ ἀνακατεύθηκαν ὡς πλασιὲ τῶν μεγάλων φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν καὶ ἀβαντοδόροι τῶν πουλημένων κυβερνήσεων; Πῶς βγαίνουν καὶ δίνουν τὸ παράδειγμα ἐμβολιαζόμενοι δημοσίως; Τί γράφουν στὶς πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ προτρέπουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνουν πειραματόζωα; (ἀναφέρομαι σὲ συγκεκριμένους πνευματικοὺς ποὺ πλήν τῶν προφορικῶν προτροπῶν ἔχουν γράψει καὶ ἀνακοινώσεις). Δὲν βλέπουν τὴν μεθόδευσι ἐπὶ τοῦ ζητήματος; Παίρνουν πάνω τους τὴν εὐθύνη γιὰ ὅ,τι συμβεῖ σὲ ὅσους ἐμβολιαστοῦν; Εὐθύνη; Μὰ αὐτοὶ συμπεριφέρονται ὡς ἀνεύθυνοι ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ πνευματικά, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ὑπεύθυνοι.

Ἀπὸ ποῦ ἀντλοῦν τὶς καθαρὰ ἰατρικὲς πληροφορίες, γιὰ παρενέργειες, ἀλληλεπιδράσεις φαρμάκων, μακρόχρονες ἐπιπτώσεις κλπ; Ἔχουν κάποια ἐπιτροπὴ εἰδικῶν, ἀντιστοίχου κύρους μὲ τὴν Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς, ὅπου προεδρεύει ὁ Μεσογαίας καὶ συμμετέχει ὁ Τσιόδρας; Εἴδατε στὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Καρπαθίου τὴν ἐπιστημονικὴ πληρότητα τῶν εἰσηγήσεων αὐτῆς τῆς ἐπιτροπῆς γιὰ τὸ ζήτημα τῶν κυττάρων ἐκτρωμένων ἐμβρύων ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὰ ἐμβόλια…(3) Ἄν δὲν τὴν εἴδατε φροντίστε νὰ τὴν δεῖτε καὶ θὰ καταλάβετε… 

Σὲ τέτοιο κλίμα πορευόμαστε πρὸς τὸ Πάσχα. Ὁ φόβος παντοῦ. Οἱ ναοὶ κλειστοὶ. Ἐμεῖς ἀποκλεισμένοι. Τὰ μυαλὰ κλειστά. Οἱ ψυχὲς κλειστές. Ἡ προπαγάνδα ἀσταμάτητη. Ὁ διάβολος χορεύει.

Πορευόμαστε σὰν τοὺς χοίρους τῶν Γαδαρηνῶν, ποὺ ζήτησε καὶ μπῆκε μέσα τους ὁ διάβολος, γιατὶ βρῆκε ἀνοιχτά. «Καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη» (κατὰ Λουκάν η΄ 33). Ἡ μόνη ἔγνοια καὶ συμβουλὴ τῶν ποιμένων μας εἶναι νὰ φροντίσουμε νὰ πᾶμε στὸν πάτο «ἑνωμένοι». 

Γι᾿ αὐτὸ, μοῦ φαίνεται, καλλιεργοῦν τὴν ἀνο(η)σία τῆς (συγχρόνου) ἀγέλης, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ (ἐκούσιοι ἤ ἀκούσιοι) συνεργάτες τῶν δαιμονίων.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων. 22 Μαρτίου 2021

https://eugenikos.blogspot.com

Άραγε άλλαξε κάτι στην Ελλάδα από την 25η Μαρτίου 1821 εως την 25η Μαρτίου 2021 ;

Σήμερα η χώρα μας εορτάζει πανηγυρικά την διακοσιοστή επέτειο από την έναρξη της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Έκρινα σκόπιμο, μέρα που είναι, να κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν προκειμένου να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα, τα οποία συνέβησαν τους είτε είμασταν εν ζωή, είτε είμασταν ιδέα στα κεφάλια των γονιών μας, είτε τα έζησαν οι πρόγονοι μας και βοήθησαν τη χώρα για να προχωρήσει μπροστά. Στη Ελλάδα λοιπόν δύο αιώνες μετά την Επανάσταση του '21 θεωρήθηκε ως "πρόοδος" το ότι:

- "Οι Κλέφτες" έγιναν "κλέφτες".

- "Οι αγωνιστές του '21" έγιναν "ένα μάτσο πεινασμένων και ρακένδυτων ανθρώπων που δεν μιλούσαν Ελληνικά".

- "Ο χορός του Ζαλόγγου" και το "Κρυφό Σχολειό" έγιναν μέρος της "εθνικής μυθοπλασίας".

- "Ο Οθωμανικός ζυγός" έγινε "καλοπέραση με τους Τούρκους".

- "Οι Λήσταρχοι των Ορέων" κατέβηκαν από τα βουνά, φόρεσαν κουστούμι και έγιναν "λήσταρχοι των πόλεων".

- "Η Γενοκτονία των Ποντίων" έγινε "εθνοκάθαρση".

- "Ο αιμοβόρος Κεμάλ Ατατούρκ" έγινε "ο ηγέτης που δεν έβλαψε ποτέ τον Ελληνισμό".

- "Η σφαγή στην προκυμαία της Σμύρνης" έγινε "συνωστισμός".

- "Ο Ελληνισμός" δεν υπήρξε ποτέ "θύμα του Τουρκικού επεκτατισμού".

- "Το ΟΧΙ δεν το είπε ο Ι. Μεταξάς" αλλά "ο Ελληνικός λαός".

- "Το έπος του 1940" έγινε "επεκτατικός πόλεμος".

- "Οι αλησμόνητες πατρίδες" έγιναν "ξεχασμένες πατρίδες".

- "Αντί να ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα" έγινε "ανεξάρτητο κράτος".

- "Η Κύπρος" έγινε "το νησί που κείται μακράν".

- "Οι ανύπαρκτοι νεκροί του Πολυτεχνείου" έγιναν "οι ήρωες του Πολυτεχνείου".

- "Τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα" έγιναν "Ελγίνεια μάρμαρα".

- "Η έκτρωση" έγινε "αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος".

- "Τα χρηματικά βοηθήματα της ΕΟΚ" έγιναν "πακέτα Delor".

- "Τα Σκόπια" μετονομάστηκαν σε "Βόρεια Μακεδονία".

- "Η σημαία των Ιμίων" έγινε "το πανί που πήρε ο άνεμος και το έριξε στο κύμα".

- "Η μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου" έγινε "μαζική ρευστοποίηση πολλών μετοχών".

- "Το Χριστιανός Ορθόδοξος" στην ταυτότητα αφαιρέθηκε ως "ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο."

- "Οι Φωτιές στην Ηλεία το 2007" έγιναν "ασύμμετρες απειλές".

- "Τα μνημόνια" έγιναν "ευτυχία για τον τόπο".

- "Τα αρχαία ελληνικά" έγιναν "νεκρή γλώσσα".

- "Η ενημέρωση" έγινε "briefing". 

- Η "αίθουσα τύπου" έγινε "press room."

- "Τα ΜΜΕ" έγιναν "Μέσα Μη Εμπιστεύσιμα."

- "Οι δημοσιογράφοι" έγιναν "φερέφωνα των κομμάτων."

- "Οι βουλευτές" έγιναν "βολευτές".

- "Οι λαθρομετανάστες" έγιναν "πρόσφυγες."

- Οι "καταυλισμοί" των μεταναστών έγιναν "hotspots." 

- "Και να χάσουμε κάποια νησιά" δεν πειράζει "θα τα πάρουμε πίσω."

- "Η Ελλάδα έγινε μία χώρα που δεν έχει θαλάσσια σύνορα."

- "Το Αιγαίο Πέλαγος" έγινε "η θάλασσα που ανήκει στα ψάρια του."

- "Η καταστροφή του περιβάλλοντος" έγινε "πράσινη ανάπτυξη."

- "Τα αυθαίρετα κτίσματα" έγιναν "εξοχικά."

- "Ο σκουπιδότοπος" έγινε "ΧΥΤΑ."

- "Τα στημένα παιχνίδια" έγιναν "fair play."

- "Ο γάμος των ομοφυλόφιλων" έγινε "σύμφωνο συμβίωσης." 

- "Η καραντίνα" έγινε "μέθοδος αναχαίτισης του κορωνοϊου." 

- "Η νυχτερινή διατάραξη της κοινής ησυχίας" έγινε "γλέντι μέχρι πρωίας."

- "Το τσιφτετέλι" έγινε "κλασική παιδεία." 

- "Ο πούστης" έγινε "ομοερωτικός"

- "Το πουτανάκι" έγινε "sexy". 

και τέλος

- Το "μπουρδέλο" έγινε "studio."

Εύχομαι ολόψυχα στην χώρα μου όταν θα έρθει η 300η επέτειος από την Εθνεγερσία του '21 και εμείς θα έχουμε γίνει αστερόσκονη στον γαλαξία να έχει καταφέρει πολλά περισσότερα από τα προαναφερθέντα. Άλλωστε ο εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, έτσι δεν είναι;

https://odysseiatv.blogspot.com

«Αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία»

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, μετά την Ένωση των «εκκλησιών» στη Φερράρα, και ενώ δεν είχε ακόμα συγκληθεί κάποια Οικουμενική Σύνοδος, έκανε ανυπακοή στους Επισκόπους και το αυτό δίδασκε και στους πιστούς· έγραφε στον ιερομόναχο Θεοφάνη:

«Όμως ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις (τι θα ωφελούσαν άλλωστε σε τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;). Αντιθέτως όσοι αγαπούν το Θεό, πρέπει να ετοιμασθούν να πολεμήσουν μαζί τους στα έργα. Επίσης, να είναι έτοιμοι να υποφέρουν κάθε κίνδυνο για την ευσέβεια και για τον αγώνα να μη μολυνθούν από την κοινωνία με τους ασεβείς» (Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας, Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους, σελ. 297).

Στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο ιερός Ιωσήφ (συγκαταλεγόταν και αυτός στους διωχθέντας). Όταν ο πατριάρχης Καλέκας αφόρισε τον αγιο Γρηγόριο Παλαμά και τους ομόφρονές του (1344), έγραφε: «Ποια είναι η Εκκλησία» που μας «έχει αποδιώξει; 

Η Εκκλησία των Αποστόλων; Εμείς όμως είμαστε υποστηρικταί της και συμφωνούμε μαζί της… Επομένως δεν μας έχει αποβάλει η Αποστολική Εκκλησία …αλλά η καινοφανής Εκκλησία και τα παράδοξα δόγματα που αυτός (σ.σ. ο Καλέκας τότε, ο Βαρθολομαίος που δέχεται με τιμές τον Πάπα) συνέστησε… Αφού λοιπόν (σ.σ. νόμιμε πατριάρχη Καλέκα και Βαρθολομαίε) έγινες εργαστήριον κάθε ψεύδους, κάθε συκοφαντίας, οποιουδήποτε φαύλου πράγματος,… πλεονεξίας, ιεροσυλίας,… έπειτα “χειροτονείς” και τον εαυτό σου Εκκλησία… Γιατί είσαστε Εκκλησία; ...Από το ότι δεν κάνεις διάκριση μεταξύ των ανιέρων και των αγίων; Από ότι επιτρέπεις την είσοδο του ιερού σε όλους τους μολυσμένους και βέβηλους;…

Άλλοτε πάλι χαρακτηρίζει την ψευδοεκκλησία του νόμιμου και κανονικού πατριάρχη Καλέκα “σφαλεράν και πόρω Θεού βάλλουσαν” (σ.σ. Χωρίς κάποια Σύνοδος να έχει καταδικάσει τον Καλέκα και όλους τους άλλους «ορθόδοξους» που τον ακολουθούσαν). Κατά συνεπεια ο πατριάρχης “δει υποταγήναι τη Εκκλησία, ης προ ολίγου αφηνίασεν αποσκιρτήσας”.

Ο ιερός Ιωσήφ συνιστούσε: “Αποκοπτέον ημάς της εκείνου κοινωνίας”. Προσέθετε δε ότι χρειάζονται πηγές δακρύων για να κλαύση κανείς το “σύντριμμα” της Εκκλησίας… και την καινοτομία της πίστεως» (σελ. 274-275).

Ο ιερός Νικηφόρος Κάλλιστος έγραφε: Όταν «πίστεως συμβαίη γίνεσθαι την διαφοράν, ου μόνον πατέρες προς παίδας (και αντίστροφα), αλλά και γυνή» προς τον σύζυγόν της, «και ανήρ προς την σύζυγον διαστασιάζουσιν (επαναστατούν)» (στο ίδιο, σελ. 276).

Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός σε άλλη επιστολή του έγραφε: «Οι περισσότεροι αδελφοί, έχοντας πάρει θάρρος από την εξορία μου, ελέγχουν με αυστηρότητα τους αλιτήριους (Λατινόφρονες) και παραβάτες της ορθής πίστεως και των πατρικών θεσμών. 

Τους διώχνουν επίσης από παντού ως καθάρματα, χωρίς να ανέχωνται να συλλειτουργούν μαζί τους, ούτε να τους μνημονεύουν καθόλου στα Μυστήρια ως Χριστιανούς…

Να συμβουλεύσης δε τους ιερείς του Θεού να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την εκκλησιαστική κοινωνία με τον λατινόφρονα μητροπολίτη τους και ούτε να συλλειτουργούν μαζί του, ούτε να τον μνημονεύουν καθόλου, ούτε να τον θεωρούν αρχιερέα, αλλ’ ως μισθωτό λύκο. Επίσης να μη λειτουργούν καθόλου σε λατινικές εκκλησίες, για να μη έλθη και σε μας η οργή του Θεού που επήλθε στην Κων/πολι, εξ αιτίας των παρανομιών που έγιναν εκεί…

Να αποφεύγεται λοιπόν και εσείς, αδελφοί, την εκκλησιαστική κοινωνία με τους ακοινωνήτους και το μνημόσυνο των αμνημονεύτων. Φευκτέον αυτούς (τους λατινόφρονες) ως φεύγει τις από όφεως» (στο ίδιο, σελ. 297-298).

Το 1452 ο Γεννάδιος προσκλήθηκε στο παλάτι «μαζί με πολλούς εκκλησιαστικούς άνδρες για να συσκεφθούν περί της ενώσεως. Ο Γεννάδιος αρνήθηκε να προσέλθη και τους δήλωσε δι’ επιστολής τα εξής:

“…Εάν η σύναξη αυτή γίνεται για να ληφθή η συγκατάθεσις των εκκλησιαστικών για την ένωσι που έκανε ήδη η πολιτεία -αλίμονο! Αυτό είναι χωρισμός από το Θεό- τότε αφήστε με, μη με πειράζεται… Όποιος θα μνημονεύση τον πάπα η θα έχη εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που τον μνημονεύουν η θα συμβουλεύση… κάποιον να μνημονεύση, θα τον θεωρήσω όπως και η αγία και μεγάλη Σύνοδος της Κων/πόλεως, η οποία εξέτασε το λατινικό δογμα και κατεδίκασε όσους το πίστεψαν, τον Βέκκο δηλ. και τους ομόφρονές του…

Οι Σύνοδοι και οι άλλοι πατέρες ορίζουν ότι “αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία”… Πάνω απ’ όλα όμως ο Κύριός μας λέγει: “Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν” (Ιω. ι , 5).

Μη γένοιτο να κάνω αιρετικήν την Εκκλησία μου, την αγία μητέρα των Ορθοδόξων, δεχόμενος το μνημόσυνο του πάπα, εφόσον ομολογεί και πιστεύει εκείνα, για τα οποία δεν τον δέχεται η Εκκλησία μας… Και θα είμαι οπωσδήποτε ακοινώνητος προς τον πάπα και όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν, όπως και οι Πατέρες μας. Διότι πρέπει να μιμούμαστε την ευσέβειά τους, αφού δεν έχουμε την αγιωσύνη και την σοφία τους”» (στο ίδιο, σελ. 303-304).

Ο ιερός Γεννάδιος, όταν και τότε συζητούσαν το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών, έγραφε:

«Αυτά όμως που λέγουν εκείνοι, δηλ. να αναβάλουμε προσωρινά την εξέτασι του θέματος, δεν είναι προσωρινή εκκλησιαστική Οικονομία. Είναι προσωρινή συγκατάθεσίς μας στην προσθήκη (του filioque) και στην ένωσι που επικυρώθηκε κακώς στην Φλωρεντία. 

Είναι πρόσκαιρος εκλατινισμός –αν είναι βέβαια πρόσκαιρος και όχι αιώνιος!– συμπεραίνοντας από τα πρόσωπα που τον πραγματοποιούν…» 

(«Οι αγώνες των μοναχών..., στο ίδιο, σελ. 304).

https://eugenikos.blogspot.com/

Η αναζήτηση του Θεού και μια εκ βαθέων εξομολόγηση...

MΕ ΤΙ λόγια ν’ αρχίσω τον θρήνο μου;

Ποιάν από τις θλιβερές μου σκέψεις να διατυπώσω πρώτη; Όλες τους είναι εξίσου βαριές. 

Η καθεμιά, όταν έρχεται στον νου μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο βαριά. Η καθεμιά, όταν τρυπά και διαπερνά την καρδιά μου, μου φαίνεται πώς είναι η πιο οδυνηρή. Στο στήθος μου στριμώχνονται οι στεναγμοί. Πασχίζουν να βγουν έξω, ξεπερνώντας όο ένας τον άλλο, μα κάνουν πάλι πίσω, προξενώντας μου μεγάλη ταραχή.

Να γυρίσω τον νου μου στις μέρες που πέρασαν; Είναι μια αλυσίδα από πλάνες, μια αλυσίδα από αμαρτίες, μια αλυσίδα από πτώσεις! Να κοιτάξω μπροστά, στο κομμάτι της ζωής πού ακόμα μου ανήκει, στο στάδιο του επίγειου ταξιδιού μου; Φρίκη με κυριεύει! Τη φρίκη την προκαλεί η αδυναμία μου, που μου την αποδεικνύουν αναρίθμητες εμπειρίες. 

Να παρατηρήσω την ψυχή μου; Δεν θα δω τίποτα το παρήγορο σ’ αυτήν. Όλη είναι πληγωμένη από την αμαρτία. Δεν υπάρχει αμάρτημα πού να μην το έχει κάνει, δεν υπάρχει παράβαση πού να μην την έχει σημαδέψει!

Αχ, σώμα μου, φτωχό μου σώμα!

Αισθάνομαι τη δυσοσμία της φθοράς σου. «Αυτό πού είναι φθαρτό δεν μπορεί να κληρονομήσει την αφθαρσία». Ο προορισμός σου είναι, μετά τον θάνατο, η φυλακή του τάφου και μετά την ανάσταση, η φυλακή του άδη! Τί περιμένει την ψυχή μου μετά τον χωρισμό της από το σώμα; Καλά θα ήταν, αν βρισκόταν κοντά της ένας άγγελος ειρηνικός και φωτεινός, που θα την έπαιρνε και θα την ανέβαζε στα παραδεισένια σκηνώματα. 

Αλλά γιατί να την επισκεφθεί άγγελος; Ποιάν αρετή θα βρει σ’ αυτήν, ποιάν εργασία αντάξια των κατοίκων του ουρανού; Όχι! Μάλλον θα την περικυκλώσουν στρατιές από ζοφερούς δαίμονες, αγγέλους πεσμένους, πού θα της μοιάζουν στην πτώση, στις αμαρτωλές τάσεις, στο αντίθεο θέλημα. Θα την αρπάξουν και θα την τραβήξουν στη δική τους κατοικία της παντοτινής και απόλυτης θλίψεως, του αιώνιου σκοταδιού, της άσβεστης φωτιάς, των αδιάκοπων βασάνων, των ατέλειωτων στεναγμών.

Έτσι βλέπω τον εαυτό μου και θρηνώ. Άλλοτε τα δάκρυα, δάκρυα πενιχρά, δάκρυα όμοια με δροσοσταλίδες, σκεπάζουν ήρεμα τις κόρες των ματιών μου. Άλλοτε ολόκληρο ποτάμι από δάκρυα κυλά στα μάγουλα μου, βρέχοντας τα ρούχα ή το κρεβάτι μου. Άλλοτε, πάλι, τα δάκρυα στεγνώνουν εντελώς, κι ένας πονεμένος θρήνος απλώνεται στην ψυχή. Κλαίω τότε με τον νου, κλαίω με την καρδιά, κλαίω με το σώμα, κλαίω μ’ όλη μου την ύπαρξη. Θρηνούν τότε -έτσι αισθάνομαι- όχι μόνο το στήθος, μα όλα τα μέλη μου. Μ’ έναν τρόπο περίεργο και ανεξήγητο, συμμετέχουν κι αυτά στον θρήνο, υποφέρουν κι αυτά από τον θρήνο.

Αχ, ψυχή μου! Προτού έρθει η αποφασιστική και αναπόφευκτη ώρα του περάσματος σου στην αιωνιότητα, νοιάσου για σένα! Πλησίασε τον Κύριο και μείνε κοντά Του με την ειλικρινή και διαρκή μετάνοια, με μια ζωή ευλαβική, σύμφωνη με τις πανάγιες εντολές Του.

Ο Κύριος είναι πολυέλεος και πολυεύσπλαχνος. Δέχεται όλους όσοι προσφεύγουν κοντά Του. Καθαρίζει τις αμαρτίες των αμαρτωλών. Θεραπεύει τις χρόνιες πληγές, ακόμα και τις μολυσμένες ή θανάσιμες. Χαρίζει τη μακαριότητα σ’ όλους όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν και Τον ακολουθούν. Συλλογίσου την επίγεια διαδρομή σου από το ξεκίνημα της. 

Αναλογίσου τις μεγάλες ευεργεσίες πού δέχτηκες από τον Θεό. Απόθεσε, λοιπόν, στα χέρια Του τον εαυτό σου με εμπιστοσύνη. Φύτεψε το άγιο θέλημα Του μέσα σου κι άφησε το να ριζώσει. Υποτάξου στις πανάγαθες και πάνσοφες βουλές Του.

Όπως επισημαίνει ο απόστολος, «αν αρχίζαμε με την εξέταση του εαυτού μας, δεν θα επισύραμε την τιμωρία του Θεού». Κανένας, μα κανένας πριν από τη δημιουργία μου δεν μεσολάβησε στον Δημιουργό μου, για να με φέρει με μια παντοδύναμη προσταγή Του από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Ο μοναδικός μεσολαβητής στον Θεό ήταν η δική Του αιώνια χάρη.

Γεννήθηκα χωρίς να ξέρω ότι υπάρχω, άρχισα να υπάρχω σαν ανύπαρκτος. 

Αλίμονο! 

Γεννήθηκα πεσμένος κι άρχισα να ζω ήδη νεκρός. «Μέσα στις ανομίες με συνέλαβε και μέσα στον θάνατο της αμαρτίας με γέννησε η μητέρα μου». Η ζωή και ο θάνατος μαζί ήταν η αρχή της υπάρξεως μου. Δεν ήξερα, καθόλου δεν καταλάβαινα ότι ζούσα. Δεν καταλάβαινα ότι, μολονότι ζούσα, ήμουνα νεκρός. Δεν καταλάβαινα ότι, μονολότι υπήρχα, βάδιζα προς τη φθορά.

Τί μυστήριο! Ο άνθρωπος να γεννιέται μέσα στην αμαρτία; Να είναι νεκρός πριν καν ζήσει; 

Να είναι πεσμένος πριν καν βαδίσει; Να είναι αμαρτωλός πριν καν πράξει κάτι; Πώς γίνεται τα παιδιά από τις μήτρες των μητέρων τους να συμμετέχουν στην αμαρτία του προπάτορά μας ενώ τα χωρίζουν χιλιάδες χρόνια από εκείνον; Με δέος στέκεται ο νους μου μπροστά στις βουλές του Θεού. Δεν τις κατανοεί. Δεν τολμά να τις εξετάσει. Μόνο τις βλέπει και τις θαυμάζει, δοξολογώντας τον ασύλληπτο, τον αδιάγνωστο Θεό.

Θαρρείς και η γέννηση μου μέσα στην αμαρτία ήταν μια συμφορά μεγαλύτερη κι από την ίδια την ανυπαρξία!

Και πώς να μην το δει κανείς σαν συμφορά το να γεννηθεί για να θλίβεται στη σύντομη επίγεια ζωή, και μετά να βρίσκεται αιώνια στο σκοτάδι και τα βάσανα του άδη; Μεσολαβητές δεν έχω. Μόνος μου, πάλι, δεν έχω τη δύναμη να βγω από την άβυσσο της καταστροφής. Από κει θα με βγάλει η δεξιά του Θεού μου.

Εκείνος με γέννησε μέσω των γονέων μου. Εκείνος με αναγεννά με την ένσαρκη οικονομία Του, για να με σώσει. Εκείνος με πλένει από την ακαθαρσία της αμαρτίας. Εκείνος με ανακαινίζει με το νερό του Βαπτίσματος και με το Πνεύμα. Εκείνος δέχεται τις υποσχέσεις της πιστότητάς μου από τα χείλη του αναδόχου μου. Εκείνος επικαλείται για μένα το όνομά Του, με σφραγίζει με τη σφραγίδα Του, με κάνει μέτοχο της θεότητάς Του και κληρονόμο της βασιλείας Του. Θαύματα επιτελούνται σ’ έμενα, ευεργεσίες ανέκφραστες ξεχύνονται πάνω μου, τη στιγμή πού ό ίδιος δεν νιώθω τίποτα, δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν συνειδητοποιώ ούτε την ύπαρξη μου.

Με προστάτεψες, Κύριε μου, όταν ήμουν αδύναμο νήπιο! Τί Σου πρόσφερα εγώ, έτσι όπως ήμουνα φασκιωμένος, δίχως ικανότητα αντιλήψεως, δίχως ικανότητα αυτενέργειας; Πώς δέχτηκες τις υποσχέσεις μου; Κι αφού τις δέχτηκες, πώς μου έδωσες τα χαρίσματα Σου; Ως συμμετοχή στην αμαρτία του Αδάμ θα πρέπει να εννοηθεί εδώ η συμμετοχή όχι στην ενοχή της διαπράξεως του προπατορικού αμαρτήματος αλλά στις ολέθριες συνέπειες του. 

Βλέπω την άπειρη αγαθότητα Σου και τα χάνω! Τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι έκανα όταν ήμουνα βρέφος λίγων ημερών: Σωπαίνοντας με τη γλώσσα και τον νου, Σου προσφέρω το παιδικό κλάμα μου, τα αυθόρμητα δάκρυα μου.

Και τί ανταπέδωσα στις τόσες ευεργεσίες πού δέχτηκα από Σένα, όταν ακόμα δεν μπορούσα να τις αντιληφθώ; Συνέχισα να μην τις αντιλαμβάνομαι, να μην τις γνωρίζω. 

Τα μάτια μου στράφηκαν στον κόσμο. Νόμισα ότι σκοπός του άνθρωπου είναι οι επίγειες ασχολίες και ανάμεσα τους οι πρόσκαιρες απολαύσεις. Θάνατος για μένα δεν υπήρχε! 

Η επίγεια ζωή μου φαινόταν αιώνια. Η σκέψη του θανάτου δεν είχε θέση στον νου μου.

Αιωνιότητα!… Το άπειρο μήκος της δεν χωράει στη ματιά μου!

Γνώριζα τα δόγματα και όλη τη διδασκαλία της αγίας Ανατολικής Εκκλησίας. Πίστευα σ’ αυτά. Μα η γνώση και η πίστη μου ήταν νεκρές. Σε τί συνίσταται η πτώση του άνθρωπου; Σε τί συνίσταται η σωτηρία του; Ποιά είναι τα σημεία τους και ποιες οι αποδείξεις τους; Δεν είχα γι’ αυτά καμιάν εμπειρική, ζωντανή γνώση. Ως εντολές του Θεού λογάριαζα μόνο τον Δεκάλογο της Παλαιάς Διαθήκης. Τις εντολές του Σωτήρα μου, τα πανάγια λόγια Του τα έβλεπα απλώς σαν μια ηθική διδασκαλία, η τήρηση της οποίας είναι ωφέλιμη και επαινετή αλλά όχι απαραίτητη. Έτσι η άφατη δωρεά της χάριτος, πού μου δόθηκε κατά το άγιο Βάπτισμα, ήταν τυλιγμένη, όπως το τάλαντο της ευαγγελικής παραβολής, στο μαντήλι της άγνοιας, ήταν θαμμένη βαθιά στη γή των μερίμνων και της αναζητήσεως των εφήμερων γνώσεων του εφήμερου κόσμου, ήταν σκεπασμένη από τη σκόνη των λογισμών της επιτυχίας, των στιγμιαίων απολαύσεων και της υποταγής στη ματαιότητα του σκοτεινού τούτου κόσμου.

(ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ B ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ)

https://eugenikos.blogspot.com