.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Από την εμπειρία μου στον οικουμενισμό

Γράφει ο ιερέας Δανιήλ από το Σάτου Μάρε

Ο Πάπας Ρώμης Ιωάννης Παύλος Β’ φιλάει το κοράνιο

Αναφορικά με το πρόβλημα του οικουμενισμού, θα σας μιλήσω συνοπτικά για την εμπειρία μου στον οικουμενισμό.

Όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο, ήθελα να γνωρίσω την Ευρώπη, να ανοιχτώ, να κάνω φίλους σε όλες τις γωνιές του κόσμου, να έχω πρόσβαση σε μεγάλες βιβλιοθήκες. Δεν μπόρεσα να πάρω υποτροφία από τη σχολή μου, επειδή οι θέσεις για το Πανεπιστήμιο του Αγίου Σεργίου δίνονταν μόνο σε αυτούς που έκαναν καθαριότητα στους καθηγητές και σε αυτούς που φρόντιζαν τα παιδιά τους. Τελικά, αυτό το κατάφερα μόνο μέσω ενός οικουμενιστικού ιδρύματος.

Η καθολική εκκλησία του Χριστού – της Ελπίδας του κόσμου. Ντονάου, Αυστρία

Οι ιδέες των οικουμενιστών συνέπιπταν με την αφελή μου επιθυμία να αρχίσουμε διάλογο, να ανοιχτούμε, να μάθουμε τι σκέφτεται ο άλλος. Θεωρούσα ότι μόνο με διάλογο και εξωστρέφεια θα μπορούσαμε να είμαστε γνήσιοι χριστιανοί. Με γοήτευε η ιδέα της ένωσης των χριστιανικών εκκλησιών σε μια ενιαία χριστιανική εκκλησία προκειμένου να προκαλέσουμε πλήγμα σε όλους τους γιόγκι, τους βουδιστές, τους ινδουιστές, τους οπαδούς του κινήματος της «Νέας Εποχής» (Νιού Έιτζ), που συνέχεια έλεγαν ότι ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία του παρελθόντος και αναρωτιόνταν για το πώς μπορούν να ασπάζονται μια θρησκεία χωρισμένη σε τόσες εκκλησίες που λογομαχούν μεταξύ τους.

Το συγκεκριμένο αυτό ίδρυμα μού είχε προτείνει μια υποτροφία για ένα χρόνο. Στις συναντήσεις τους γλωσσολαλούσαν, γεγονός που με έκανε να αναρωτιέμαι, άραγε είναι καθολικοί ή πεντηκοστιανοί; Διαπίστωσα ότι τα δικά τους παρεκκλήσια μοιάζουν με αυτά του κινήματος της «Νέας Εποχής». Δηλαδή, αφηρημένα σύμβολα, αγάλματα σε αφρικανικό στιλ, εξπρεσιονιστικοί πίνακες αντί για εικόνες. Οι νεώτεροι ναοί τους, με αρχιτεκτονική Νιού Έιτζ, κάνουν μόνο για να νιώθει καλά εκεί ο αντίχριστος. Είχα την εντύπωση ότι η Καθολική Εκκλησία, μέσα στις δεκαετίες «ατζορναμέντο» (εκσυγχρονισμού), είχε πνευματικά και τεχνικά προετοιμαστεί για να αποδεχτεί τον αντίχριστο.

Μου είπαν ότι θέλουν να παραμείνω ορθόδοξος, να μην μετακινηθώ προς αυτούς. Φτάνει ο καθένας από μας να εμπλουτίζει τη δική του θρησκεία, μοιράζοντας τη θρησκευτική του εμπειρία. Οπότε, εγώ κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν δυνατόν, επειδή:

Η Ορθοδοξία δεν τους ενδιέφερε. Προσπάθησα να τους μιλήσω για τον Άγιο Σιλουανό, για τον Άγιο Συμεών το Νέο Θεολόγο, για τον πατέρα Στανιλοάε, αλλά αυτά δεν τους προκάλεσαν ενδιαφέρον

1) Δε μάθαιναν τίποτα από την Ορθοδοξία. Αυτό ούτε καν τους ενδιέφερε. Προσπάθησα να τους μιλήσω για τον Άγιο Σιλουανό, για τον Άγιο Συμεών το Νέο Θεολόγο, για τον πατέρα Στανιλοάε, αλλά αυτά δεν τους προκάλεσαν ενδιαφέρον.

2) Στις οικουμενιστικές συναντήσεις του ιδρύματος, με προτεστάντες διάφορων αποχρώσεων, καθολικούς και ορθόδοξους, οι ορθόδοξοι είχαν ρόλο ντεκόρ, για να τους προσδίδουν κύρος με τα ρεπορτάζ: «να, κοιτάξτε, και οι ορθόδοξοι είναι εδώ». Στην πραγματικότητα, το διάλογο τον έκαναν μόνο προτεστάντες και καθολικοί, και η γνώμη μου είναι ότι οι καθολικοί σήμερα έχουν αλληθωρίσει πολύ προς τον προτεσταντισμό. Οπότε, η υπόθεση για μια αποτελεσματική ένωση των καθολικών με τους ορθόδοξους, σήμερα, έχει ακόμα μικρότερες πιθανότητες, μια και οι καθολικοί έχουν απομακρυνθεί ακόμα πιο πολύ από μας. Όπως και να χει, δεν νοιάζονται καν για αυτό.

3) Έχω συναντήσει παραδοσιακούς καθολικούς, καθηλωμένους στον καθολικισμό της εποχής πριν από τη Β’ Σύνοδο του Βατικανού. Είναι δυσαρεστημένοι με τον Πάπα για το πνεύμα της «Νέας Εποχής», για τη συρρίκνωση της Λειτουργίας, για τους νεοτερισμούς, για την προτεσταντικοποίηση. Ποιοι, άραγε, είναι οι καρποί του οικουμενισμού, όταν οι καθολικοί παλαιάς κοπής τον αρνούνται; (και η πλειοψηφία των καθολικών τους θεωρεί «συντηρητικούς, καθυστερημένους, φονταμενταλιστές και πολύ βλάκες»).

4) Εμένα, προσωπικά, ο οικουμενισμός δε μου πρόσφερε τίποτα, εκτός από το πνεύμα σύγχυσης του κοσμοπολιτισμού, επιφανειακές γνωριμίες με νέους με διαφορετικά πιστεύω από διάφορες χώρες, γνωριμίες που δεν έχουν εξελιχθεί σε σταθερή χριστιανική φιλία. Με την ίδια επιτυχία θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε μια τέτοια φιλία και μέσω ιντερνέτ.

Ο Δαλάϊ Λάμα και ο καθολικός ιερέας Λόουρενς Φρίμεν κάνουν διαλογισμό

5) Δεν πλούτισα καθόλου πνευματικά. Δεν έμαθα να προσεύχομαι καλύτερα. Δε με έκανε πιο ανεκτικό. Δεν ανοίχτηκα σε άλλους. Αντί για αυτό, ένιωσα ότι υπάρχει ο κίνδυνος του συγκρητισμού, της διάλυσης της Ορθοδοξίας, της απομάκρυνσης από τη σοβαρή θρησκευτική ζωή, για χάρη κάποιας συγκρητιστικής θρησκείας, πολύ αμφίβολης και πολυσυλλεκτικής.

Όταν εμφανιστεί ο αντίχριστος, οι οικουμενιστές θα τρέξουν σε αυτόν, όπως οι μέλισσες στο μέλι

6) Ο οικουμενισμός δεν άσκησε πάνω μου κάποια σημαντική επιρροή ακόμα και ένα χρόνο μετά τον πειραματισμό μου σε ένα οικουμενιστικό κέντρο του εξωτερικού. Αλλά σε άλλους ορθόδοξους Ρουμάνους, που ήξεραν πολύ επιφανειακά την Ορθοδοξία, άσκησε. Δεν έγιναν καλύτεροι ως ορθόδοξοι, όμως, έγιναν καλύτεροι ως οικουμενιστές. Σήμερα, τους ετοιμάζουν πνευματικά για την αποδοχή της «Νέας Εποχής», και όταν εμφανιστεί ο αντίχριστος, θα τρέξουν σε αυτόν, όπως οι μέλισσες στο μέλι, αφού έχουν ετοιμαστεί για την αποδοχή των ιδεών του.

7) Ο κίνδυνος του οικουμενισμού έγκειται ακριβώς σε αυτή τη «Νέα Εποχή», η οποία θα γίνει η παγκόσμια θρησκεία του αντίχριστου. Τις ιδέες του οικουμενισμού μέχρι τελευταία τις έβρισκα στην ηλεκτρονική σελίδα του Μαϊτρέγια.

8) Ως ορθόδοξος ιερέας, από την εμπειρία της προσευχής και ιεραποστολής μου, κατάλαβα ότι ο πιο σίγουρος δρόμος για να αποφεύγουμε τους πολύμορφους σύγχρονους πειρασμούς είναι να ζούμε σύμφωνα με την Ορθοδοξία, ακόμα και «μέχρις αίματος»[1].

9) Πρέπει να τηρούμε τους κανόνες της Ορθοδοξίας, τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, πρέπει να κάνουμε υπακοή, δεν πρέπει να συρρικνώνουμε τη Λειτουργία και να επιχειρούμε νεοτερισμούς. Πρέπει να είμαστε σύγχρονοι, αντλώντας μόνο από το θησαυροφυλάκιο των Αγίων Πατέρων. Πρέπει να είμαστε ορθόδοξοι μέχρι και τη μαρτυρική θυσία αν χρειαστεί. Δεν πρέπει να προσευχόμαστε με ανθρώπους άλλων θρησκειών, αφού με αυτό τους νομιμοποιούμε. Πώς τότε θα τους δώσουμε ευκαιρία να ασπαστούν την Ορθοδοξία;

Θα είχαν προσχωρήσει στην Ορθοδοξία ο Σεραφείμ (Ρόουζ), ο Κάλλιστος (Γουέαρ), ο Πίτερ Γκίλκουιστ, αν τους λέγαμε ότι η θρησκεία τους είναι καλή;

Θα είχαν προσχωρήσει στην Ορθοδοξία ο Πλακίδας (Ντεσέϊ), ο Ολιβιέ Κλεμάν, ο Ντέιβιντ Χιούστον, ο Σεραφείμ (Ρόουζ), ο Κάλλιστος (Γουέαρ), ο Πίτερ Γκίλκουιστ, αν τους λέγαμε ότι η θρησκεία τους είναι καλή; Και τι θα γίνει αν ο Χριστός στην Κρίση θα μας καλέσει να λογοδοτήσουμε για τις ψυχές αυτών που τους αφήσαμε στην πίστη τους, επειδή έτσι μας έμαθε η ιδέα του οικουμενισμού; Ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν οικουμενιστής, οι Άγιοι Πατέρες, επίσης, δεν ήταν. Εμείς, δηλαδή, είμαστε πιο σοφοί από αυτούς;

10) Κατάλαβα για τον εαυτό μου ότι η δύναμη της ιεραποστολής μου ήταν πολύ χαμηλή, όταν δεν τηρούσα όλους τους ορθόδοξους κανόνες μέχρι και τον τελευταίο όρο. Όμως, όσο εμβάθυνα στην ενεργή Ορθοδοξία, ο λογισμός μου στερεωνόταν, η καρδιά μου φωτιζόταν και οι άνθρωποι γύρω μου άρχιζαν να με καταλαβαίνουν και να έρχονται στον Χριστό ευχαριστιακά. Άρχιζαν να προσεύχονται μόνοι τους και να προχωρούν στο δρόμο της σωτηρίας.

11) Τι το καινούργιο μπορεί να φέρει ο οικουμενισμός που δεν έχει η Ορθοδοξία; Εξωστρέφεια, συμπόνοια, αρμονία, ανοχή υπάρχουν και στην Ορθοδοξία. Οι κίνδυνοι, όμως, του οικουμενισμού είναι αμέτρητοι. Ο οικουμενισμός είναι οι πύλες μέσα από τις οποίες ο αντίχριστος θα μπει στην Εκκλησία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο οικουμενισμός έχει μασονική καταγωγή.

Έχω διαβάσει στην ιστοσελίδα του Μαϊτρέγια ότι μέσω του οικουμενισμού θέλει να οδηγήσει τους ορθόδοξους «φονταμενταλιστές» στο στάβλο του, αν και ομολογεί ότι θα του προκαλούν πολλά προβλήματα και ότι περίπου το ένα τρίτο δε θα τον αποδεχτεί. Οπότε, ποιος θα τον αποδεχτεί; Μήπως αυτοί που θεωρούν ότι όλες οι θρησκείες είναι καλές, και ότι, επομένως, το σύνολό τους, δηλαδή η Νέα Εποχή, είναι καλύτερη από όλες επειδή τις εμπεριέχει όλες;

Ποιος δε θα δεχτεί τον αντίχριστο και τη δική του συγκρητιστική θρησκεία; Οι ορθόδοξοι. Και θα κατηγορούνται ότι είναι «συντηρητικοί» και «αντιδραστικοί»

12) Και ποιος δε θα δεχτεί τον αντίχριστο και τη δική του συγκρητιστική θρησκεία; Οι ορθόδοξοι, σαν κι εμένα, οι οποίοι θα κατηγορούνται ότι είναι «φονταμενταλιστές», «συντηρητικοί», «απαρχαιωμένοι», «καθυστερημένοι», «ταλιμπάν», «αντιδραστικοί», «τρομοκράτες».

Μην εκπλήσσεστε. Αυτές οι κατηγορίες θα νομιμοποιήσουν το μεγάλο διωγμό, «όμοιο προς το οποίο ούτε έχει γίνει από την αρχήν του κόσμου έως τώρα ούτε και θα γίνη».[2] Με αυτές τις κατηγορίες η αυριανή πλειοψηφία της «Νέας Εποχής» θα βγει εναντίον της ορθόδοξης μειοψηφίας, που «αντιστέκεται πεισματικά σε κάθε τι καινούργιο».

13) Ο αντίχριστος, όταν έρθει, θα μιλάει τηλεπαθητικά σε όλο τον πλανήτη, θα έχει λουσιφερική δύναμη για τον υπνωτισμό των ανθρώπων, θα κάνει θαύματα, θα περπατάει στα σύννεφα, θα μετατρέπει τις πέτρες σε ψωμί, θα προτείνει στον πλανήτη ειρήνη, ευημερία, λύση στα προβλήματα του τρίτου κόσμου, μια θρησκεία, καλή για όλους, τον τερματισμό των θρησκευτικών συγκρούσεων. Όμως, αυτός θα ισχυριστεί ότι οι αιματηροί πόλεμοι ανάμεσα στις θρησκείες δεν μπορούν να σταματήσουν, αν πρώτα η φονταμενταλιστική ορθόδοξη πλειοψηφία δεν εξαφανιστεί δια παντός. Αλλιώς, θα κάνει διωγμούς εναντίον όλων των ορθόδοξων.

14) Και τώρα να ρωτήσω: Ποιος νομίζετε ότι θα τον δεχτεί και ποιος όχι; Νομίζω ότι θα τον δεχτούν όλες οι μη χριστιανικές θρησκείες, οι αιρέσεις, η πλειοψηφία των καθολικών, οι προτεστάντες και εκείνοι οι ορθόδοξοι οι οποίοι είναι χαλαροί, επιπόλαιοι και που στην πραγματικότητα δεν έχουν εμβαθύνει στην Ορθοδοξία, όπως και οι οικουμενιστές που είναι πνευματικά προετοιμασμένοι για να δεχτούν τις ιδιοφυείς ιδέες του για την ειρήνη σε όλο τον κόσμο και την αλληλοκατανόηση. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, «ὅταν γὰρ λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος»[3].

Ερώτηση προς όλους: αν δεν καταφέρνω να είμαι καλός ορθόδοξος, πώς να βρω χρόνο για να είμαι και οικουμενιστής;

15) Και τελευταία ερώτηση προς όλους, οικουμενιστές και μη: αν δεν καταφέρνω να είμαι καλός ορθόδοξος, πώς να βρω χρόνο για να είμαι και οικουμενιστής;

Δεν καταφέρνω να προσεύχομαι πραγματικά, δεν προσεύχομαι όσο πρέπει, δε διαβάζω την πατρολογία, όπως θα ήθελα, δεν κάνω ιεραποστολή, όπως θα ήθελα, δεν έχω χρόνο για να είμαι πραγματικός ορθόδοξος, όπως πρέπει να είμαι. Γιατί τότε να χάνω χρόνο για τον οικουμενισμό;

Εσείς το καταφέρνετε; Περνάτε τρείς-τέσσερις ώρες την ημέρα σε απερίσπαστη προσευχή; Έχετε περάσει όλη τη νύχτα μέσα στην προσευχή; Πηγαίνετε, κάθε βδομάδα, σε νοσοκομεία, άσυλα, ορφανοτροφεία, φυλακές, για να τηρήσετε την εντολή του Κυρίου, βάσει της οποίας θα κριθεί ο κόσμος;[4]

Έχετε ντύσει γυμνούς που ψάχνουν στους κάδους απορριμμάτων, κάθε μέρα, κάτω από τα παράθυρα της πολυκατοικίας σας. Έχετε νοιαστεί για αυτούς που κοιμούνται στο σκουπιδότοπο της πόλης, για αυτούς που έχουν χάσει το σπίτι τους και καταφεύγουν με μικρά παιδιά στην όχθη των ποταμών;

Έχετε αγωνιστεί ενάντια στην ηθική αποσύνθεση ανάμεσα στους ορθόδοξους; Έχετε αγωνιστεί ενάντια στις εκτρώσεις, τη μέθη, την ακολασία, το σατανικό ροκ, τις αιρέσεις, τη βία κατά των γυναικών και την έξωση των παιδιών στο δρόμο, μέσα στη νύχτα, με αποτέλεσμα ο διάβολος να θερίζει τη συγκομιδή του στο κοπάδι του Χριστού και να καταστρέφει με μανία τους ορθόδοξους;

Έχετε οδηγήσει ανθρώπους στην πύρινη πίστη με τις ομιλίες σας, με τις προσπάθειές σας, μιλώντας για τον Χριστό «ευκαίρως ακαίρως»;[5] Έχετε ενδιαφερθεί ποιος στη γειτονιά σας έχει ανάγκη, κάποια πολύτεκνη μητέρα που δεν έχει να ζήσει και σκέφτεται να πέσει από το παράθυρο, επειδή την απειλούν να τη διώξουν από το σπίτι και να πουλήσουν το διαμέρισμά της;

 
Οικουμενιστική προσευχή στην κοινότητα Τεζέ

Έχετε αγωνιστεί ενάντια στην άγνοια των νέων για τον αποκρυφισμό, τις ανατολικές θρησκείες, τη μαγεία, το σατανισμό, που φυτρώνουν ανάμεσα στους νέους;

Έχετε διαθέσει χρήματά σας, τον υπολογιστή σας, το χρόνο σας, την καρδιά σας, τη ζωή σας για να υπηρετείτε τον Χριστό;

Έχετε διαθέσει χρήματά σας, τον υπολογιστή σας, το χρόνο σας, την καρδιά σας, τη ζωή σας για να υπηρετείτε τον Χριστό;

Νιώθετε ότι εσείς είστε εκείνος ο δούλος, αγαθός και πιστός, τον οποίον ο Δεσπότης, όταν ήρθε, τον επαίνεσε και ἐπὶ πολλῶν τον κατέστησε;[6] Ή, το αντίθετο, είστε ο δούλος που ασχολούταν με βιοτικές μέριμνες και δεν έκανε τίποτα για τον Γλυκύτατο Χριστό; Νιώθετε ότι είστε οι ευλογημένοι που σας καλούν στον παράδεισο[7], επειδή Τον ψάχνατε στις φυλακές, στα άσυλα, στα νοσοκομεία, στα ορφανοτροφεία;

Αν ναι, τότε ελάτε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αγωνιστούμε μαζί ενάντια στην σατανική εντροπία, που πολεμά την Ορθοδοξία. Ελάτε, να μοιραστούμε την εμπειρία μας, ελάτε, να μοιραστούμε ιδέες, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον με προσευχή, ελάτε να γίνουμε μια ψυχή και μία καρδία, και ο Χριστός θα μας στηρίξει και θα μας αγαπήσει!

Αν όχι, τότε ελάτε να αξιοποιήσουμε τον περιορισμένο μας χρόνο, αφού ο σατανάς ζητάει να μας κοσκινίσει.[8] Ελάτε να μοιράζουμε φυλλάδια ενάντια στον αλκοολισμό και τις εκτρώσεις. Ελάτε θα οργανώνουμε ιεραποστολές και να ντύνουμε το φτωχό και το γυμνό, τον ορφανό και τη χήρα και να φέρνουμε την καλή ορθόδοξη είδηση εκεί που δύσκολα φτάνει: σε φτωχές γειτονιές, όπου η ακολασία, η ύβρις, η απόλυτη φτώχεια, η μέθη, ο τζόγος και οι κλοπές φέρνουν την καταστροφή.

Ελάτε να προσευχόμαστε θερμά ο ένας για τον άλλον, όπως δίδασκε ο Απόστολος Ιακώβ[9]. Εσείς οι λαϊκοί να δίνετε σε εμάς, τους ιερείς, τα δίπτυχα με όλους όσους γνωρίζετε ότι έχουν απομακρυνθεί από την αγάπη του Χριστού: τους αδιάφορους νέους, τους πεισματάρηδες γέρους, τους μεθύστακες, τους άπιστους, τους φτωχούς, τους διωκόμενους, τους κρατούμενους, τους δυστυχείς, και εμείς θα προσευχόμαστε για αυτούς σε κάθε Θεία Λειτουργία.

Εσείς, οι μοναχοί, να προσεύχεστε θερμά για μας, να μνημονεύετε τα ονόματά μας στα Σαρανταλείτουργα και την ώρα που διαβάζετε το Ψαλτήριο, να μας στηρίζετε στον αγώνα μας ενάντια στις δυνάμεις του κακού που αδιάκοπα στήνουν το πεδίο ενός αόρατου πολέμου.

Ελάτε να ανεβάζουμε στο ιντερνέτ ορθόδοξα βιβλία ζωτικής σημασίας, που δε φτάνουν στους φτωχούς ανθρώπους. Να τους δίνουμε δωρεάν αποσπάσματα από αυτά, μια και δεν τους φτάνουν τα χρήματα ούτε για φαγητό!

Να διαθέτετε τους ηλεκτρονικούς σας πόρους στη διάθεση μεγάλου αριθμού «χλιαρών ορθόδοξων» και να διαδίδετε δωρεάν εκτυπωμένους ακάθιστους ύμνους, προσευχές, κείμενα των Αγίων Πατέρων!

Να μαζεύετε, κάθε βδομάδα, σε σπίτια φιλάνθρωπων γνωστών σας τρόφιμα και ρούχα και να ψάχνετε τα παιδιά που έχουν φύγει από τα σπίτια τους και που ξενυχτάνε σε πάρκα και παραλίες. Φέρτε τους το χαμόγελο, το δάκρυ, τις προσευχές, το φαγητό, τα ρούχα και τον Χριστό!

Να οργανωθείτε σε ομάδες σε κάθε πόλη και να ψάχνετε τον Χριστό σε κάθε μαρτύριο, σε κάθε θλίψη, σε κάθε κρυφό δάκρυ του γείτονα και κάθε άγνωστου που συναντήσατε στο δρόμο!


Να οργανώνετε βραδιές προσευχής στο σπίτι σας, όπου να αφιερώνετε χρόνο για να διαβάζετε βίους αγίων, παλαιές προσευχές του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη[10], να ψέλνετε κοινωνικά και απολυτίκια, να βλέπετε ταινίες για το Άγιο Όρος, να ακούτε κηρύγματα μεγάλων πνευματικών. Ας έρχονται και οι φίλοι σας, και η νεολαία από την απέναντι πολυκατοικία, για να ανακαλύψουν και αυτοί την ομορφιά της Ορθοδοξίας και να μην πηγαίνουν πλέον στις ντισκοτέκ, ροκοτέκ και λαϊκοτέκ!

Να παίρνετε τα παιδιά από τα ορφανοτροφεία και να τους πηγαίνετε σε πάρκα για να παίζουν εκεί, να τους ψέλνετε τα κάλαντα, να τους δίνετε γλυκά που σας περίσσεψαν, μια και έχετε χορτάσει πλέον!

Να ενδιαφερθείτε, πού είναι η χήρα που δεν έχει κανέναν και που κινδυνεύει να πεθάνει από την πείνα και να βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, χωρίς ένα κερί στο προσκεφάλι, στο δωματιάκι της[11]. Να δείτε πού βρίσκεται ο εργαζόμενος που έχασε το σπίτι του, επειδή δεν μπορούσε να πληρώνει τους λογαριασμούς, και τώρα ξενυχτάει κάτω από τον ανοιχτό ουρανό και πίνει για να «ζεσταθεί».

Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι σήμερα η Εκκλησία δεν πρέπει να κτίζει άσυλα και ορφανοτροφεία, επειδή αυτό πρέπει να το κάνει το κράτος. Και δεν πρέπει! Δε χρειάζεται! Όμως, το να ψάχνουμε τον θλιμμένο, να τον παρηγορούμε, να τον βοηθάμε στα δεινά του και στη μοναξιά του, αυτό είναι που ζητάει από μας ο Χριστός. Και αυτό θα είναι το κριτήριο της Κρίσης[12].

Αδελφάκια και αδελφούλες μου, τότε θα νιώθετε τη Λειτουργία αγγελικά, θα προσεύχεστε με δύναμη, θα ανυψώνετε την καρδιά σας μέχρι τον ουρανό και πάλι πίσω, και θα ανοίξει η καρδιά σας για κάθε πόνο στον κόσμο, και θα συμπονάτε σε κάθε μαρτύριο στον κόσμο που σπάει στον κυματοθραύστη του Θεού, λες και είναι ένα τεράστιο κύμα από κλάματα.

Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι φτάνει να προσευχόμαστε μόνο. Εγώ λέω, ναι, στην αρχή να προσευχόμαστε, αλλά μετά να βγαίνουμε και να ψάχνουμε τους δυστυχισμένους, αν θέλουμε να ακούσει ο Θεός την προσευχή μας. Να τι λέει ο πατήρ Αρσένιος (Μπόκα):

«Ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει το καλό και δεν το κάνει είναι ένα τιποτένιο ον. Χωρίς ελεημοσύνη, η ίδια η προσευχή είναι άκαρπη. Με ποια ελπίδα θα προσεύχεσαι στον Θεό, όταν δεν ακούς τις παρακλήσεις των φτωχών ανθρώπων; Πώς θα ζητάς με τους πιστούς στο ναό: «Παράσχου, Κύριε», όταν ο ίδιος δεν παρέχεις στους φτωχούς, παρόλο που μπορείς να το κάνεις; Με τι στόμα θα πεις: «Εισάκουσόν με, Κύριε», όταν ο ίδιος δεν ακούς το φτωχό, ακριβέστερα, τον Χριστό που βοά σε σένα μέσω του φτωχού;

Όπως συμπεριφερόμαστε εμείς στη σχέση με τους πλησίον μας, έτσι και ο Χριστός θα συμπεριφερθεί στη σχέση με μας. Εσύ περιφρόνησες τον φτωχό; Και ο Θεός θα σε περιφρονήσει. Δεν άνοιξες σε αυτόν που χτυπούσε την πόρτα; Και για σένα δε θα ανοίξουν οι πύλες της Βασιλείας του Θεού. Δεν άκουσες τους αναστεναγμούς αυτών που πάσχουν; Δε θα ακουστεί και η κραυγή της προσευχής σου».

Λοιπόν, η προσευχή, στην αρχή, μάς ενισχύει στο να κάνουμε το καλό και το καλό είναι ο γλυκός καρπός της προσευχής.


Να, αυτή είναι η πραγματική εξωστρέφεια στον κόσμο και όχι ο οικουμενισμός. Η πραγματική ανεκτικότητα είναι, όταν παραμένεις ορθόδοξος και εμβαθύνεις στην Ορθοδοξία

Να, αυτή είναι η πραγματική εξωστρέφεια στον κόσμο και όχι ο οικουμενισμός. Η πραγματική ανεκτικότητα είναι, όταν παραμένεις ορθόδοξος και εμβαθύνεις στην Ορθοδοξία, θυσιάζοντας όλο το χρόνο σου, τα υπάρχοντά σου, τις δυνάμεις σου για χάρη του Χριστού, μέχρι που να αρχίσεις να Τον αγαπάς τόσο πολύ που θα είσαι έτοιμος και τη ζωή σου να δώσεις για Αυτόν!

Και μεγαλύτερη αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει, από το να δώσεις τη ζωή σου για τον Χριστό[13].

Τότε θα είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε με ανδρεία τον οδοστρωτήρα του αντίχριστου, ως άξιοι στρατιώτες του Χριστού του Ουράνιου, στον αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του κακού.

Τότε θα αξίζουμε να ονομαζόμαστε άνθρωποι, ορθόδοξοι, χριστιανοί, ακόλουθοι του Χριστού!

Αν όχι, ο αντίχριστος θα μας σκουπίσει από τη σκηνή της ιστορίας όπως τα άχρηστα φύλλα.

Να φροντίζετε! Να κάνετε ιεραποστολή τώρα που μπορείτε ακόμα, αφού το σκοτάδι έρχεται και τότε κανένας δε θα μπορεί να κάνει πράξεις του φωτός[14].

Να κάνετε ιεραποστολή τώρα που μπορείτε! Να κάνετε καλές πράξεις τώρα που σας επιτρέπεται! Να αγωνίζεστε για τον Χριστό σήμερα, όταν δεν απαιτούν ακόμα το αίμα σας για να παραμείνετε χριστιανοί!

Είθε να μας βοηθήσει ο Θεός εν Τριάδι να ξεπεράσουμε τις δοκιμασίες αυτές.

Ας προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλον!

Να μου στείλετε τα δικά σας ονόματα και τα ονόματα των δεινοπαθούντων γνωστών σας και θα προσεύχομαι συνέχεια για σας και θα τα δώσω σε όλους τους γνωστούς μου ιερείς που αγωνίζονται για χάρη του Χριστού!

Να ενωθείτε στις πόλεις και να συναντιέστε για να είστε πιο δυνατοί στην αγαθοεργία! Είναι πολύ δύσκολο να είναι κανείς μόνος. Μαζί είναι πιο εύκολο, αφού όπου είναι μαζί δύο ή τρείς μαζεμένοι στο όνομα του Χριστού, εκεί είναι και ο Χριστός ανάμεσά τους[15].

«Μαρὰν ἀθᾶ»! «Έρχου, Κύριε»![16]

Ας μπούν ή όλοι στον παράδεισο ή κανένας στον κόλαση, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης!

Είθε να σωθείτε όλοι, αδελφάκια και αδελφούλες εν Χριστώ!


Ιερέας Δανιήλ από την πόλη Σάτου Μάρε
Αναστασία Νταβίντοβα

[1] Εβρ.12:4

[2] Μτ. 24:21

[3] Βλ. Α’ Θες. 5:3

[4] Βλ. Μτ. 25:34-46

[5] Βλ. Β’ Τιμ. 4:2

[6] Βλ. Μτ. 25:21

[7] Βλ. Μτ. 25:34

[8] Βλ. Εφ. 5:16, Α’ Κορ. 7:29 και Λκ. 22:31

[9] Βλ. Ιακ. 5:16

[10] Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, «Απάνθισμα λίαν κατανυκτικών ευχών»

[11] Σύμφωνα με την παλαιά παράδοση, όταν ο άνθρωπος φεύγει για τον άλλον κόσμο, χρειάζεται να ανάβουμε ένα κερί.

[12] Βλ. Μτ. 25:31-46

[13] Βλ. Ιω. 15:13

[14] Βλ. Ιω. 12:35

[15] Βλ. Μτ. 18:20

[16] Βλ. Α’ Κορ. 16:22 και Αποκ. 22:20

gr.pravoslavie.ru

(Γέροντας Γαβριήλ ο Αγιορείτης)...Πότε δικαιολογεῖται ἡ ἀνυπακοή εἰς τούς πνευματικούς;

Με όσα συμβαίνουν τελευταία με αφορμή τις δαιμονικές μάσκες και την επιβολή τους από Επισκόπους και ιερείς, θυμηθήκαμε τα όσα προ καιρού είχε πει για τα όρια της λεγόμενης υπακοής στο ιερατείο ο αγιασμένος Γέροντας Γαβριήλ ο Αγιορείτης.

– Πολλοὶ Πατριάρχες καὶ Δεσπότες γέροντα ἀκοῦμε νὰ λένε πὼς ὁ Πάπας εἶναι ὄντως Ἐκκλησία. Ἐμεῖς τί πρέπει νὰ κάνουμε; Πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοὴ σὲ αὐτούς;

– Ὀφείλουμε ὑπακοὴ στοὺς Δεσποτάδες μας, στοὺς πνευματικούς μας, ὅταν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας.
Ὅταν ὅμως δὲν ὀρθοτομοῦν τὸ λόγο τῆς ἀληθείας καὶ λένε αἱρετικὰ πράγματα, ὄχι μόνο σὲ αὐτοὺς δὲν πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή, ἀλλὰ καὶ σὲ ἕνα Ἄγγελο ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἂν κατέβει καὶ μᾶς πεῖ ἀντίθετα μὲ αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία δὲν πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοή.

Ἔχουμε καθήκοντα πρὸς τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες καὶ καθήκοντα πρὸς τὸν Θεό. Τὰ καθήκοντα πρὸς τὸν Θεὸν εἶναι ὑπέρτερα τῶν καθηκόντων πρὸς τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες.

Ἂν ἕνα καθῆκον πρὸς τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες συγκρούεται μὲ τὸ καθῆκον μας πρὸς τὸν Θεόν, τότε παύει νὰ ἰσχύει, καταργεῖται.

Παράδειγμα ἔχουμε τὴν Ἁγία Γραφή.
Τί διαβάζουμε στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων;
Οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, οἱ Ἰουδαῖοι ἀρχιερεῖς ἤτανε οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες στὴν ἐποχὴ τοῦ Κυρίου μας. Έπιασαν τοὺς Ἀποστόλους, τοὺς βάλαν φυλακὴ καὶ τοὺς εἶπαν νὰ μὴ κηρύττουν. Πῆγε Ἄγγελος Κυρίου καὶ τοὺς ἔβγαλε καὶ τοὺς εἶπε νὰ κηρύξουν. Τοὺς ξαναπιάσαν καὶ τοὺς εἶπαν: 

Τί σᾶς εἴπαμε; Γιατί δὲν κάνετε ὑπακοή; Ἐμεῖς εἴμαστε οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες!

Τότε ἀπολογήθηκε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος: «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 29).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τί λέει πρὸς τοὺς Γαλάτας· (1, 8) «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾽ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». 

Ἦταν δυνατὸν ποτὲ ἕνας Ἄγγελος νὰ πάει στοὺς Γαλάτας καὶ νὰ κηρύξει ἀντίθετα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δίδαξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος; Ὄχι βέβαια! Ἔ, τότε γιατί τὸ γράφει ὁ Ἀπόστολος αὐτό; Ἄσκοπο εἶναι; Περιττὸ εἶναι; Ἄστοχο εἶναι; 

Ἔτσι εἰκῇ κι ὡς ἔτυχε τὸ ἔβαλε;

Τὸ ἔβαλε γιὰ νὰ μὴ παρασυρθοῦμε καὶ ποῦμε ὁ Δεσπότης μας εἶναι Ἅγιος.Μὲ τὴν προσευχή του ἀνασταίνει νεκρούς, ἀνορθεῖ παραλύτους,ἀνοίγει τὰ μάτια ἀπὸ τυφλούς, μετακομίζει ὄρη μὲ ἕνα πρόσταγμά του.Ὅλα νὰ τὰ κάνει αὐτά, ἐφόσον λέει κάτι ποὺ δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν Ἐκκλησία,δὲν πρέπει νὰ τὸν κάνουμε ὑπακοή.

Διαβάστε στὸ βίο τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου: 

Ὁ Ἅγιος θέλει νὰ φύγει ἀπὸ ἡγούμενος καὶ καλεῖ τὸν νέο ἡγούμενο καὶ ὅλη τὴν ἀδελφότητα καὶ τοὺς δίνει συμβουλές.
Στὸ τέλος τί τοὺς λέει; Ἂν καὶ αὐτὸς σὰν ἄνθρωπος κάνει κάτι ποὺ δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ αὐτὰ ποὺ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία, τότε προσωρινὰ νὰ κάνετε ὑπακοὴ καὶ οἱ γεροντότεροι νὰ πᾶνε νὰ τὸν ποῦνε νὰ κάνει διόρθωση. Καὶ ἂν δὲν κάνει διόρθωση, ὄχι μόνο σὲ αὐτὸν νὰ μὴ κάνετε ὑπακοὴ ἀλλὰ οὔτε καὶ σὲ Ἄγγελο ἐξ οὐρανοῦ, ἂν ἔρθει νὰ σᾶς τὸ πεῖ.
Αὐτὰ εἶναι λόγια τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου.
Ἔρχονται μερικοί ἱερεῖς στό κελλί καί μοῦ λένε: 

Μοῦ εἶπε ὁ Δεσπότης νά στεφανώσω ἕνα ὀρθόδοξο μέ ἕνα ἑτερόδοξο.
Καὶ ὅταν τοῦ λέω ὅτι αὐτὸ ἀπαγορεύεται, οἱ κανόνες, ὁ Ἅγιος Νικόδημος στὸ Πηδάλιο. 

Λέει δὲν εἶναι Ἅγιον. Ἐμεῖς εἴμαστε! Θὰ κάνεις ὑπακοὴ σὲ μᾶς. Τὶ λέει ὁ Ἀπόστολος; «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε…» (Ἑβρ. 13:17).
Καὶ ἀπαιτοῦνε ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς νὰ κάνουν ὑπακοὴ καὶ σὲ πράγματα ποὺ εἶναι ἀντίθετα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας…Πῶς ἑρμηνεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τό «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε…»; 

Ρωτάει ὁ Ἅγιος: Τὶ οὖν, φησίν, ὅταν πονηρός, ᾖ, καὶ μὴ πειθώμεθα;Καὶ ρωτάει καὶ προτρέπει ὡς ἑξῆς: Πονηρός, πῶς λέγεις; εἰ μὲν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτὸν καὶ παραίτησαι, μὴ μόνον ἂν ἄνθρωπος, ᾖ, ἀλλὰ κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών.
Διδάσκουν καί τήν ἀνυπακοήν οἱ Μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

Λένε μερικοὶ χριστιανοί: Ἀφοῦ τὸ εἶπε ὁ Δεσπότης πρέπει νὰ τὸν κάνουμε ὑπακοή! Κι ἐμεῖς ρωτᾶμε: Ἂν ὁ Δεσπότης σοῦ ἔλεγε νὰ μὴ φᾶς γιὰ ἕνα ἑξάμηνο θὰ ἔκανες ὑπακοή;

– Ὄχι! Σὲ αὐτὸ δὲν κάνουμε ὑπακοή!

Στὴν ὑλικὴ τροφὴ λοιπὸν δὲν κάνουμε ὑπακοή,γιατὶ μᾶς βλάπτει αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Δεσπότης….

Στὰ πνευματικὰ ποὺ μᾶς βλάπτουν καὶ ἀφοροῦν τὴν αἰωνιότητα πῶς κάνουμε ὑπακοή;

Ὅταν λέει κάτι ὁ Δεσπότης ποὺ εἶναι σύμφωνο μὲ τὴν Ἐκκλησία θὰ κάνουμε ὑπακοή. Ἀλλὰ, ὅταν λέει κάτι ποὺ δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν Ἐκκλησία, πῶς θὰ κάνουμε ὑπακοή; Σέ αὐτοὺς ποὺ λένε πὼς πρέπει νὰ κάνουμε ἀδιάκριτη ὑπακοή, ἕνας ἅγιος μακαριστὸς γέροντας ἁγιορείτης ἔλεγε: Αὐτοὶ εἶναι εὐλαβεῖς βλαμμένοι!

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ὁ στῦλος τῆς ὀρθοδοξίας, λέει στὰ συγγράμματά του: «Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι, Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον ἢ μετ᾽ αὐτῶν ἐμβληθῆναι ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» (P.G. 35, 33-ΒΕΠΕΣ 33, 199).

Ἐκεῖ θὰ πᾶμε μὲ τὸν Ἄννα καὶ τὸν Καϊάφα στὴν γέεννα τοῦ πυρός,ἂν ἀκολουθήσουμε τοὺς Δεσποτάδες ποὺ λένε ὅτι ὁ Πάπας εἶναι Ἐκκλησία καὶ ἔχει Μυστήρια καὶ πρέπει νὰ ἑνωθοῦμε.

Ἂν ἕνας, Πατριάρχης εἶναι αὐτός, Ἀρχιεπίσκοπος εἶναι, Ἐπίσκοπος, ὅ,τι καὶ νὰ εἶναι δὲν σέβεται τοὺς Ἀποστολικοὺς Κανόνες, δὲν σέβεται τοὺς Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν συνόδων, δὲν τηρεῖ αὐτὰ ποὺ δίδαξαν οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας αὐτὸς δὲν εἶναι ποιμένας. Τί εἶναι;
Μᾶς τὸ λέει ἕνας μεγάλος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ 1ου αἰῶνος. «Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα ἢ πράσσων, κἂν ἀξιόπιστος ᾖ, κἂν νηστεύῃ, κἂν παρθενεύῃ, κἂν σημεῖα ποιῇ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ φθορὰν προβάτου κατεργαζόμενος» (Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος P.G. 5, 912).
»Αὐτὸς ὁ Πατριάρχης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ Ἐπίσκοπος, ὅποιος καὶ νὰ εἶναι, ποὺ λέει πράγματα ποὺ δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ αὐτὰ ποὺ δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, δὲν εἶναι ποιμένας, εἶναι λυκοποιμένας καὶ ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Παναγίας.»

Λένε πολλοί: Ἀφοῦ εἶναι ἐπίσκοπος καὶ τὸ λέει αὐτό, θὰ κάνουμε ὑπακοή. Τότε ὅταν ὁ Νεστόριος, ποὺ ἦταν Πατριάρχης, ἔλεγε γιὰ τὴν Παναγία ὅτι ἦταν ἀνθρωποτόκος καὶ Χριστοτόκος ἔπρεπε οἱ χριστιανοὶ νὰ κάνουν ὑπακοὴ σὲ αὐτόν;
Ἐπειδὴ ἦταν Πατριάχης; Καὶ νὰ ποῦνε ἀφοῦ τὸ λέει ὁ Πατριάρχης θὰ κάνουμε ὑπακοή; Τί θὰ γινόταν ἔτσι; Θὰ γίνονταν ὅλοι αἱρετικοὶ καὶ θὰ χάνονταν. Δὲν θὰ σωζόταν κανένας, ἂν τὸν ἀκολουθοῦσαν.

Ἔρχονται στὸ κελλί μου μερικοὶ ὑποψήφιοι ἱερεῖς καὶ μοῦ λένε· ἔχει εὐλογία νὰ γίνω ἱερέας; Τοὺς ρωτάω: Εἶχες σχέση ὁλοκληρωτικὴ μὲ γυναῖκα ἢ ἄνδρα πρίν…; Ἢ μέσα στὸ γάμο σου μήπως μοίχευσες; Καὶ μοῦ λένε: – Μὰ ὁ Δεσπότης εἶπε πὼς μπορῶ.

Τοὺς ἀπαντῶ: Ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως δὲν θὰ σὲ κρίνει ὁ Δεσπότης
ἀλλὰ ὁ Δεσπότης Χριστός.

– Μοῦ εἶπαν πὼς ἂν ὑπάρχει πραγματικὴ μετάνοια, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ σκεπάσει…
Σημασία δὲν ἔχει τί λέω ἐγὼ ἢ τί λέτε ἐσεῖς ἢ τί σᾶς λένε ἄλλοι.
Σημασία ἔχει τί λένε οἱ Ἅγιοι. Σημασία ἔχει ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ…


Ιερό κελί της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου, πλησίον του κελίου του Αγίου Γέροντα Παϊσίου





ΑΥΤΟΣ κατωτέρω, είναι ο "τυφλοσούρτης" ΔΗΛΩΣΕΩΣ, γιά νά ΜΗΝ σας υποχρεώσει ΚΑΝΕΙΣ γιά εμβολιασμό μέ τό στανιό!

ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΤΕ ΑΝΑΛΟΓΩΣ


Πῶς βλέπει τά 200 χρόνια ἀπό τήν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821,ὁ «πνευματικός» καί «καλλιτεχνικός» μας κόσμος;


Ἡ Σακελλαροπούλου, ἐννοεῖται, πώς τά βρῆκε ὅλα πολύ ἐνδιαφέροντα ! 
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου ξεναγήθηκε το πρωί της Κυριακής 4 Απριλίου από τον Δήμαρχο της Αθήνας Κώστα Μπακογιάννη στην έκθεση που έχει στηθεί στην Β. Όλγας για να τιμηθούν δυο κομβικές για τη χώρα, επέτειοι: τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και τα 40 χρόνια συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Η έκθεση, η οποία συνδιοργανώνεται από τον Δήμο Αθηναίων, το grmag και το pod.gr, περιλαμβάνει αφίσες πρωτότυπων έργων από σημαντικούς εικαστικούς, φωτογράφους, σκιτσογράφους, γραφίστες και δημιουργικά γραφεία επικοινωνίας που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση για ένα διαφορετικό αφιέρωμα στα «200 χρόνια Ελλάδα». (ἐδῶ)

Ὁρῖστε,παρακαλῶ,καμαρῶστε τά ...ἰδιαίτερα καί «πανηγυρικά» ἔργα τους ! 


Ὁ ἥρωας τοῦ ᾿2, ἔχει ἰδρώση.Ἡ Παναγία σηματοδοτεῖται ἀπό πινακίδα τοῦ νοσοκομείου,ἕνας ἄγγελος γυμνός,γεμάτος τρίχα, μέ μουστάκια καί τσαρούχια, ὁ ἐθνικός ποιητής Σολωμός πού θά μποροῦσε νά λεγόταν καί «μπακαλιάρος», οἱ πάλες τῶν ἀγωνιστῶν πού τεμαχίζουν τόν γῦρο κεμπάπ, μία ἐγγλέζα καρυάτιδα καί φεμινίστρια, τρεῖς ῥασοφόροι ἱερεῖς καί ἕνα φέρρυ ! «Μπράβο» στόν καλλιτέχνη πού ἐξευτέλισε τήν Μεγάλη Ἐπέτειο, «μπράβο» στόν δήμαρχο πού ἔκρινε πώς αὐτά ἀποτελοῦν «τιμή γιά τά 200 χρόνια», «μπράβο» καί στούς Ἀθηναίους πού ἔκαναν τήν σωστή ἐπιλογή δημάρχου, γιά νά θαυμάζουν τέτοιες δημιουργίες! 


Οι 21 αφίσες που έχουν αναρτηθεί σε ειδικά σταντ του Δήμου Αθηναίων είναι πρωτότυπα έργα σημαντικών εικαστικών, φωτογράφων, σκιτσογράφων, γραφιστών και δημιουργικών γραφείων επικοινωνίας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του gr mag και δημιούργησαν το δικό τους έργο για τα 200 χρόνια Ελλάδα.


Ταυτοχρόνως ο Σταύρος Θεοδωράκης ανατρέχει στις στιγμές που καθόρισαν την είσοδο μας στην Ευρώπη.


Ποῦ ἀκριβῶς ψάχνουμε νά ῾δοῦμε τήν ἀπεικόνησιν τῶν 200 χρόνων ἀπό τό 1821; !!! Καί ἐκεῖνο τό «Ο» μέ τό μάτι στό μέσον, ὑπονοεῖ κάτι; ... Ὅ,τι καί τό «ΛΟΙ», φαντάζομαι,στό μυαλό τοῦ ποιητή Φανφάρα ! Ναί, στό λειψό του μυαλό...Ἅνθρωπος τῶν «γραμμάτων» ἦταν κι᾿ἐκεῖνος...


Τα έργα που θα συναντήσουν οι περιπατητές στη Β.Όλγας είναι των: 

Beetroot, Δημιουργικό γραφείο, Αλέξανδρος Βασμουλάκης, εικαστικός, Γιώργης Γερόλυμπος, αρχιτέκτονας- φωτογράφος,Ino, εικαστικός, Ολυμπία Κρασαγάκη, φωτογράφος, Φίλιππος Αβραμίδης, εικονογράφος, Γιάννης Μπουρνιάς, φωτογράφος, Ζωή Κατσιγιάννη, infographer, Δημήτρης Χαντζόπουλος, σκιτσογράφος, Bob Studio, δημιουργικό γραφείο, Ευάγγελος Κασσαβέτης, γραφίστας, Θάλεια Μπίθα, εικονογράφος, Γιωργιάννα Νταλάρα, εικαστικός, Χαμπής Τσαγγάρης, χαράκτης, Odd Bleat, animation & design studio,Αργύρης Αθανασιάδης, γραφίστας, Kemosabe DS, δημιουργικό γραφείο, Μάριος Θεολόγης, φωτογράφος, Δάρρα Χριστίνα, ζωγράφος, Ροβύθη Καρολίνα, ζωγράφος, Cacao rocks, εικαστικός, Μιχάλης Κατζουράκης, εικαστικός ( ἀπό ἐδῶ)


Καί βεβαίως συμβάλλουν στήν «μεγάλη αὐτή καί δημιουργική» ἐκδήλωσιν, οἱ «πνευματικοί» ἄνθρωποι τῆς Ἑλλάδος, ἀνάμεσα στούς ὁποίους εἶναι ὁ γνωστός... καθηγητής Βερέμης, ἠθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφεῖς, στιχουργοί ἀλλά καί ἐπιχειρηματίες μέχρι καί Extreme Aerial Dancer !!!
Τό φαντάζονταν, ἄρα γε, ποτέ αὐτό, οἱ Ἀγωνιστές ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν, ὑπέρ τῆς Ἐλευθερίας τῆς Πατρίδος μας,Ἕλληνες πρόγονοί μας; Πῶς θά ἐτύγχανον τέτοιας «τιμῆς» ; 


Ὤ Ἑλλάς ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα ! ! ! 


Υ.Γ. Γιά τόν συσχετισμό τοῦ «καί 40 χρόνια Εὐρώπη»,δέν θέλω νά τό σχολιάσω,διότι θά «ξεφύγω» καί δέν εἶναι πρέπον...

Ἡ Πελασγική

Βλέπουν τόν Σταυρό καί δαιμονίζονται!

Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας:

Σύμβολο Ιουδαϊσμού: Το άστρο του Δαυίδ

Σύμβολο του ισλάμ: Η Ημισέληνος

Σύμβολο του χριστιανισμού: Το αυγό !!!


Καί διπλό τό ἄστο τοῦ Δαυΐδ ! ! ! Πολύ ...περιούσιο γάρ...

ἀπό ΕΔΩ

Καί βεβαίως τό μόνιμο μήνυμα: Μακριά ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἐπικοινωνία! 
Ὅσο πιό μακριά γίνεται! 
Ὁ θάνατός της ἡ ...ζωή σου...

Σατανάδες! 

Καί κάτι ἀκόμη ἐπίσης σημαντικό. Ἡ μουσουλμάνα παρουσιάζεται ὡς μία νέα γυναῖκα.
Ὁ ἑβραῖος ὡς ἕνας νέος ἄνδρας.Ἡ Χριστιανή ὡς μία ἡλικιωμένη γυναῖκα. Ναί,ὅπως ἀκριβῶς τό καταλαβαίνετε καί ὅπως θέλουν νά τό περάσουν καί ὅπως τό ἐπιθυμοῦν διακαῶς, βεβαίως:

Ὁ Χριστιανισμός πρός τήν δύσιν τῆς ζωῆς του...

Ἡ Πελασγική




Γ Ι Α Τ Ι ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ... ε ὐ χ α ρ ι σ τ ε ῖ τὴν κυβέρνηση; ΑΠΑΝΤΗΣΗ; Ορίστε;


Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, ὅπως καὶ ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ σώματος τῶν Ἱεραρχῶν, τηροῦν μία πρωτοφανῆ ΣΙΓΗ γιὰ ὅσα δραματικὰ συμβαίνουν στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία αὐτὸν τὸν καιρό... 

Παρὰ τὸ γεγονὸς, ὅτι οἱ πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν παραμένουν μανταλωμένες, μὲ τὶς ἐτσιθελικὲς ἀποφάσεις τοῦ μασονικοῦ κράτους καὶ τὴν πρωτοφανῆ στέρηση βασικῶν ἐλευθεριῶν τοῦ λαοῦ, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ...ρεμβάζει καὶ ρέγχει! 

Καὶ ὄχι μόνον αὐτό: εὐχαριστεῖ τὴν ἀντίχριστη κυβέρνηση γιὰ τὰ ὅσα κάνει σὲ βάρος τοῦ πιστοῦ λαοῦ, μὲ πρόσ­φατη ἀπόφασή της! 

«Ὁ Πρόεδρος καὶ τὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εὐχαρίστησαν τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καὶ εὐχήθηκαν κάθε παρὰ Θεοῦ εὐλογία, δύναμη καὶ σοφία, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίσει ἐπιτυχῶς τὴν δεινὴ κατάσταση τῆς Πατρίδας ἐκ τῆς πανδημίας... τοῦ κορωνοϊοῦ Covid–19»! 

Ναί, εὐχήθηκαν στοὺς ὑβριστὲς τῆς Θείας Κοινωνίας, στοὺς καταστολεῖς τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, στοὺς ἐπιβάλλοντας ὑπέρογκα πρόσ­τιμα σὲ ἱερεῖς, ποὺ «τόλμησαν» νὰ κοινωνήσουν πιστούς, στοὺς «εἰδικούς», οἱ ὁποῖοι προαναγγέλλουν ὅτι τὴ Μ. Τεσσαρακοστὴ καὶ τὸ Πάσχα θὰ τὸ περάσουμε στὶς ὀθόνες τῶν τηλεοράσεων, «κάθε παρὰ Θεοῦ εὐλογία, δύναμη καὶ σοφία»! 

Καὶ ξέρετε γιατί; 

Διότι τοὺς ἔρριξε ἡ κυβέρνηση λίγα εὐρὼ γιὰ τὴν πληρωμὴ κάποιων ὑπαλλήλων! 

Τὰ ἀργύρια συνεχίζουν, ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια, νὰ παραδίδουν τὸ Χριστό!

orthodoxostypos

Στὴν Βουλὴ ἡ τροπολογία γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς Ἐκκλησίας

Ἡ οἰκονομικὴ ἐνίσχυση πρὸς τὴν Ἐκκλησία, προκειμένου νὰ ἐνισχύσει τὸ φιλανθρωπικό της ἔργο καὶ νὰ ἀνταποκριθεῖ στὶς προκλήσεις ποὺ ἀνέκυψαν ἐν μέσω πανδημίας, περιλαμβάνεται μεταξὺ ἄλλων στὴν τροπολογία ποὺ κατέθεσε ἐσπευσμένα ἡ κυβέρνηση, καὶ ἐντάσσεται σὲ νομοσχέδιο τοῦ ὑπουργείου Ὑγείας.

Εἰδικότερα, σύμφωνα μὲ τὶς τροποποιήσεις ποὺ κατατέθηκαν καὶ φέρουν τὶς ὑπογραφὲς τοῦ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν Χρήστου Σταϊκούρα, τῆς ὑπουργοῦ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων Νίκης Κεραμέως καὶ τοῦ ἀναπληρωτῆ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν Θεόδωρου Σκυλακάκη:

«Τὸ Δημόσιο δύναται νὰ καταβάλει ἐφάπαξ ἔκτακτη ἐπιχορήγηση πρὸς τὸ νομικὸ πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὸ νομικὸ πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις Δωδεκανήσου, τὸ Κεντρικὸ Ἰσραηλιτικὸ Συμβούλιο Ἑλλάδος (Κ.Ι.Σ.Ε.), τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Νομικὰ Πρόσωπα (Ε.Ν.Π.), τὰ Θρησκευτικὰ Νομικὰ Πρόσωπα (Θ.Ν.Π.) τοῦ ν. 4301/2014 (Α’ 223), ποὺ διαθέτουν ἄδειες εὐκτήριου οἴκου καὶ τὶς θρησκευτικὲς κοινότητες ποὺ διαθέτουν ἄδειες εὐκτήριου οἴκου, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσουν τὶς ἔκτακτες ἀνάγκες τους λόγω τῆς ἐμφάνισης καὶ διάδοσης τοῦ κορωvοϊοῦ COVID – 19 καὶ νὰ ἐνισχύσουν τὸ φιλανθρωπικό τους ἔργο».

Ἐπίσης: «Μὲ κοινὴ ἀπόφαση τῶν Ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν καὶ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων καθορίζονται τὸ ὕψος τῆς ἐπιχορήγησης, τὰ κριτήρια καὶ οἱ προϋποθέσεις χορήγησής της ἀνὰ δικαιοῦχο, ἡ διαδικασία ὑποβολῆς σχετικῆς αἴτησης, τὰ ἀπαιτούμενα στοιχεῖα καὶ δικαιολογητικά, ἡ διαδικασία καὶ ὁ τρόπος χορήγησης τῆς ἐνίσχυσης, οἱ ὑποχρεώσεις τῶν δικαιούχων, καὶ κάθε ἄλλο συναφὲς ζήτημα γιὰ τὴν ἐφαρμογή».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ

Οἱ σχετικὲς διατάξεις συζητοῦνται σήμερα καὶ θὰ ψηφιστοῦν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, τῶν ἄρθρων καὶ τοῦ συνόλου τοῦ σχεδίου νόμου. Τὸ παραπάνω νομοσχέδιο θὰ συζητηθεῖ καὶ ψηφισθεῖ μὲ τὴ διαδικασία τοῦ κατεπείγοντος (ἄρθρα 76 παρ. 4 τοῦ Συντάγματος καὶ 109 τοῦ Κ.τ.Β.) ὕστερα ἀπὸ πρόταση τοῦ ἁρμόδιου Ὑπουργοῦ, τὴν ὁποία ἀπεδέχθησαν οἱ συναρμόδιες Διαρκεῖς Ἐπιτροπές.

Ὑπενθυμίζεται ὅτι κατὰ τὴν συνεδρίασή της γιὰ τὸν μήνα Μάρτιο, στὶς ἀρχὲς τοῦ μήνα ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐνημερώθηκε ἀναφορικὰ μὲ τὴ θετικὴ ἀνταπόκριση τοῦ πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στὸ αἴτημα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν ἀρωγὴ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μέσω τῆς μερικῆς συμβολῆς στὶς ἐτήσιες δαπάνες μισθοδοσίας τοῦ λαϊκοῦ προσωπικοῦ τῶν ἐκκλησιαστικῶν φορέων.

Φορεῖς καὶ προσωπικὸ ποὺ εἶναι αὐτοχρηματοδοτούμενοι ὡς τώρα καὶ δὲν ἀνήκουν στὸν δημόσιο τομέα ἀλλὰ καὶ δὲν ἐπιχορηγοῦνται ἀπὸ τὸν κρατικὸ προϋπολογισμό. Τὸ προσωπικὸ αὐτὸ βοηθᾶ οὐσιαστικὰ στὴν ἐπιτέλεση τοῦ ποιμαντικοῦ καὶ φιλανθρωπικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο παρὰ τὴν κρίση καὶ τὴν ἐλαχιστοποίηση τῶν ἐσόδων, λόγω τῆς ἀναστολῆς λειτουργίας τῶν Ἱερῶν Ναῶν, δὲν σταμάτησε νὰ προσφέρεται, ἐνῶ καὶ κανένας λαϊκὸς ἐργαζόμενος δὲν ἀπελύθη κατὰ τὸ διάστημα αὐτό.

Ὁ Πρόεδρος καὶ τὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εὐχαρίστησαν τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καὶ εὐχήθηκαν κάθε παρὰ Θεοῦ εὐλογία, δύναμη καὶ σοφία, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίσει ἐπιτυχῶς τὴν δεινὴ κατάσταση τῆς Πατρίδας ἐκ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ Covid–19.

«Οι ποιμένες..., άνδρες αδόκιμοι αρετής, άπιστοι, ως λύκοι γενήσονται...»



Ἅγιος Ἱππόλυτος

«Οἱ ποιμένες ὡς λύκοι γενήσονται. Οἱ ἱερεῖς τὸ ψεῦδος ἀσπάσονται. Οἱ μοναχοί τὰ τοῦ κόσμου ποθήσουσιν...».

Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἁγιορείτης καὶ Μυροβλύτης

«Ὅταν πλησιάσει ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθεῖ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθεῖ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία... 

Οἱ ποιμένες τῶν Χριστιανῶν Ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, μὴ γνωρίζοντες παντελῶς τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν...

Αἱ ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους Χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστιν, διότι δὲν θὰ βλέπουν ἀπὸ κανένα φῶς ἐπιγνώσεως...».

Ὁ Ἀββᾶς Μωϋσής «Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις... θέλουν προχειρίζεσθαι ἡγούμενοι καὶ ποιμένες ἄνδρες ἀδόκιμοι ἀρετῆς, ἄπιστοι... μὴ διακρίνοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἐκ τῆς ἀριστερᾶς, ἀμελεῖς, φιλομέριμνοι, τὰ πρωτεῖα μὲ δῶρα ἁρπάζοντες... μὴ γνωρίζοντες κατηχείν καὶ νουθετεῖν τὸ ποίμνιον... ἐκ τῆς τοιαύτης δὲ ἀμελείας καὶ καταφρονήσεως τῶν ποιμένων ἀπολοῦνται οἱ ἀδελφοί...».

Φωτογραφίζουν οἱ ἅγιοι τὴν ἐποχή μας μὲ ποιμένες ριψάσπιδες τῆς πίστεως καὶ κληρικοὺς ἀδιάφορους καὶ ἀσεβεῖς (πάντα μὲ ἐξαιρέσεις), ἀλλὰ καὶ λαὸ ἄνομο κι ἁμαρτωλό.

Τρέχουν ἀ φ η ν ι α σ μ έ ν ο ι πιά, χωρίς προκαλύψεις καί π ρ ο σ χ ή μ α τ α…



Τρέχουν ἀφηνιασμένοι πιά, χωρίς προκαλύψεις καί προσχήματα…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

Ἀρκετό θόρυβο προκάλεσε ἡ δημόσια παραδοχή ἀπό τίς βατικανοφαναριώτικες σφηκοφωλιές τῆς οἰκουμενιστικῆς Παναίρεσης γιά τό σχέδιο τοῦ μελλοντικοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ (!!!)τοῦ Πάσχα (καί συγκεκριμένα κατά τό ἔτος 2025, ὁπότε καί θά ἔχουν ὁλοκληρωθεῖ, ὅπως προφανῶς νομίζουν οἱ ταλαίπωροι, οἱ διαδικασίες γιά ὅσα ἐδῶ καί δεκαετίες μεθοδικά μᾶς ἐτοιμάζουν: τήν ἐκκλησιαστική ψευδοένωση καί τό Κοινό Ποτήριο). 

Μᾶλλον ἀπαρατήρητο ὅμως πέρασε ἕνα ἐξίσου σοβαρό συμβάν, το ὁποῖο ἀκόμη καί ἀνθρώπους πού γνωρίζουν πολλά σχετικά μέ τή λαίλαπα τῆς Νέας Τάξης και τῆς Νέας Ἐποχῆς ἴσως νά τούς ξένισε - κυρίως μέ τό ἐντελῶς ἀπροκάλυπτο πλέον τῆς σφοδρότητάς του.

Ὁ λόγος για μία συνέντευξη τοῦ Πάπα Φραγκίσκου προ ὁλίγων ἡμερῶν, στήν ὁποία μᾶς ἐξέθεσε ὅλες τίς φιλοδοξίες καί τούς στόχους του (καί μαζί καί τῆς παγκόσμιας συμμορίας πού βρίσκεται ἀπό πίσω του, ἀλλά ὁλοένα καί λιγότερο κρύβεται πιά). 

Ὄχι φυσικά πώς δέν τά γνωρίζαμε, ὅμως ἄλλη ἀξία ἔχει νά τά ἀκοῦς ἀπό τά ἴδια του τά χείλη - καί δή μέ τέτοια ἀπροσχημάτιστη σπουδή. 

Στή συνέντευξη λοιπόν στό «Vatican News», μέ ἀφορμή τό νέο βιβλίο τοῦ Πάπα πού μόλις κυκλοφόρησε μέ τίτλο «God and the World to Come» (Ὁ Θεός καί ὁ Κόσμος πού πρόκειται νά Ἔρθει), περιέχονται μέ ἀπολύτως ἐξυμνητικό τρόπο βασικά σημεῖα τοῦ διαβόητου σχεδίου τῆς Παγκόσμιας Ἐπανεκκίνησης, πού μέ πρόσχημα τό ἀφήγημα τῆς δῆθεν πανδημίας ἐπιχειρεῖται ἐδῶ καί ἕνα χρόνο να ἐφαρμοστεῖ ἀπό τά καθάρματα πού ποδηγετοῦν τόν πλανήτη καί τυραννούν τούς λαούς. 

Τοῦ σχεδίου πού φυσικά τό εὐαγγελίζεται μέ ἐνθουσιασμό καί ὁ ἴδιος ὁ Πάπας.

Σε πρῶτο πλάνο βεβαίως τῆς συνέντευξης (καί εἰκάζω καί τοῦ βιβλίου) δείχνει να κυριαρχεῖ ὅλη αὐτή ἡ γνωστή πλέον καί ἀπολύτως προβλέψιμη καί ἀναγνωρίσιμη κενοτιποτολογία περί τῆς παγκόσμιας συναδέλφωσης και συνεργασίας ἡ ὁποία χτίζεται κατά την ἐπόμενη μέρα «ἑνός κόσμου πού μετά τόν κορωνοϊό δέν θά ξαναείναι πιά ποτέ ὁ ἴδιος», μαζί μέ πολλές κορῶνες γιά τήν ἀνάγκη νά ἐξαλειφθεῖ ἡ παγκόσμια ἀδικία καί ἀνισότητα καί «νά οἰκοδομηθεῖ μιά Νέα Παγκόσμια Τάξη, πού θά βασίζεται στήν ἀλληλεγγύη, τήν πράσινη οἰκονομία, τίς νέες συνθῆκες τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς καί τήν ἐξάλειψη τοῦ ἐκφοβισμοῦ, τῆς κερδοσκοπίας, τῆς φτώχειας καί τῆς διαφθορᾶς».

Πίσω όμως ἀπό την ἀφόρητη αὐτή ἀγαπολογία (πού μόνο κλινικά κρετίνους ἤ παντελῶς ἄσχετους μέ τήν ἐμπεδωμένη ἐδῶ καί πολύ καιρό ὁρολογία τῆς νεοταξίτικης ἀτζέντας μπορεῖ νά ξεγελάει πιά) ἔρχεται καί τό πραγματικό κήρυγμα γιά τόν βασικό σκοπό τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος. 

Τήν πορεία δηλαδή πρός τήν παγκόσμια πνευματική ἐνοποίηση μέσα ἀπό τήν ἔνωση τῶν θρησκειῶν στό πλαίσιο τῆς κυοφορούμενης Πανθρησκείας (αὐτός εἶναι ὁ περιβόητος «νέος ρόλος τοῦ Χριστιανισμοῦ», περί τοῦ ὁποίου γιά μία ἀκόμη φορά ἔκανε λόγο ὁ Πάπας) καί συγχρόνως τήν πορεία πρός τήν Παγκόσμια Κυβέρνηση μέσα ἀπό τήν ὑποχώρηση τῆς σημασίας τῶν ἐθνῶν. 

«Ἐνάντια σέ αὐτήν τήν πλανητική τραγωδία τῆς πανδημίας πού καταπνίγει τό μέλλον τῆς ανθρωπότητας ἐν τῇ γενέσει του, χρειαζόμαστε πολιτική δράση πού εἶναι ὁ καρπός τῆς διεθνοῦς ἀρμονίας», διακήρυξε ὁ Φραγκίσκος, προτρέποντας expressis verbis γιά τόν τερματισμό τοῦ «κοντόφθαλμου ἐθνικισμοῦ» καί ἄλλων μορφῶν «πολιτικῆς ἐγωισμοῦ», ὑπέρ τῶν πολυμερῶν λύσεων. 

Τόν τερματισμό δηλαδή τῆς πολιτικῆς τοῦ κάθε ἔθνους ξεχωριστά, ὥστε νά δράσουμε ἐφ’ ἑξῆς ὅλοι μαζί, ἔθνη καί κυβερνήσεις, γιά νά φέρουμε μία Παγκόσμια λύση, στό πλαίσιο τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης, «πρός ἕνα πιό εὐοίωνο καί ἀδελφικό μέλλον».

Προχτές μάλιστα ἀρκετά ἀπό αὐτά τά ἐπανέλαβε καί στό κήρυγμά του κατά τή διάρκεια τῆς «λειτουργίας» του Ρωμαιοκαθολικοῦ Πάσχα, ὅπου κυριάρχησε ἡ ἐπίμονη…διαβεβαίωση περί τῆς νέας ἀρχῆς πού δῆθεν καλεῖ ὁ Κύριος γιά νά κάνει ὅλος ὁ πλανήτης μετά ἀπό τήν καταστροφική ἐμπειρία τοῦ κορωνοϊοῦ.

Πολλαπλασιάζονται λοιπόν οἱ ἐπίσημες φωνές ὅσων προαναγγέλλουν μία Νέα Τάξη Πραγμάτων πού θά ἀκολουθήσει τόν κορωνοϊό καί τή Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση, γιά μία νέα παγκόσμια πραγματικότητα. 

Γιά ἕναν «γενναῖο νέο κόσμο» μέ…ἰσότητα, ὁμόνοια, ἀδελφότητα, θρησκευτική ἐνότητα καί (φυσικά) μία παγκόσμια ἡγεσία. Καί ὅταν αὐτά λέγονται ὄχι μόνο ἀπό τά φανερά ὄργανα τοῦ παγκόσμιου πολιτικοῦ διευθυντηρίου, ἀλλά καί ἀπό πρόσωπα πού παριστάνουν τούς χριστιανούς ταγούς (καί δέν ἀναφερόμαστε ἀσφαλῶς τώρα μόνο στό Βατικανό, ἀλλά καί στούς σύγχρονους νεοεποχίτικους ἐσμούς τῶν κατ’ ὄνομα τουλάχιστον Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων), γίνεται για μία ἀκόμη φορά κατανοητό τό ὅτι κάποιοι ἔχουν κυριολεκτικά ἀφηνιάσει, ὅτι εἶναι πιά ἀπολύτως σίγουροι πώς ἦρθε ἐπιτέλους ἡ στιγμή τῆς ὁλοκληρωτικῆς ὑλοποίησης τοῦ σχεδίου τοῦ ζοφεροῦ Ἀφέντη τους και ὅτι στη βιασύνη τους δέν τηροῦν πιά οὔτε τά προσχήματα.

Και μιλοῦν ἀπροκάλυπτα γιά Ἐπανεκκινήσεις καί γιά Παγκόσμιες Ἀλλαγές ἤδη ἀπό τήν πρώτη μέρα πού ἐμφανίστηκε ἡ δῆθεν πανδημία, ἐνῶ συνεχίζουν μέ ακόμη μεγαλύτερη εὐκολία νά μιλοῦν καί τώρα, μετά δηλαδή ὄχι ἀπό μία ὄντως μεγάλη παγκόσμια καταστροφή (που θα μποροῦσε ἐν πάση περιπτώσει να χρησιμοποιηθεῖ ὥς λογικοφανές ἄλλοθι), ἀλλά μετά ἀπό μία τουλάχιστον ἀμφιλεγόμενη ἀσθένεια, τήν ὁποία θρασύτατα ἐπιμένουν νά βαφτίζουν «παγκόσμια καταστροφή», ἔξω ἀπό κάθε λογική καί μέ κατάφωρη παραβίαση ὅλων τῶν γεγονότων καί δεδομένων. 

Προφανῶς ἐπειδή αἰσθάνονται πλέον τόσο ἰσχυροί, πού νομίζουν ὅτι δέν χρειάζονται πιά οὔτε ἄλλοθι οὔτε δικαιολογίες.

Αὐτό ὅμως ἐμᾶς δέν μπορεῖ νά μᾶς πτοεῖ. Κι ἄς εἶναι ξεκάθαρο ὅτι ἐφ’ἑξῆς θά τό βιώνουμε ὁλοένα καί ἐντονότερα ὁλόγυρά μας ὅλο αὐτό τό δαιμονικό καί ἄκρως φασιστικό καί ὁλοκληρωτικό κλῖμα ὑπέρ τῆς παγκόσμιας πολιτικῆς καί θρησκευτικῆς «ἐνότητας». Μέσα στό ὁποῖο κλίμα, ὅποιοι ἀντιδροῦμε, θά ἐξουθενωνόμαστε ὡς συνωμοσιολόγοι, σκοταδιστές, ψεκασμένοι, κοινωνικά ἀπροσάρμοστοι καί ἀσυνείδητοι «ἐχθροί τοῦ λαοῦ». 

Καί θα δοκιμάζουμε ἀποκλεισμούς καί παντοειδεῖς διώξεις ἐπίσης ὅλο καί πιό ἐκτεταμένα καί ἀπροκάλυπτα.

Ὄλοι αὐτοί θά κάνουν τή δουλειά τους, γιά ὅσο ἀκόμη θά τούς τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός καί γιά τούς λόγους πού Ἐκεῖνος γνωρίζει. 

Καί ἐμεῖς ὅμως, πού δέν ἔχουμε αὐτοεγκλωβιστεῖ σέ κάποια γελοία ψευδαίσθηση ὅτι ζοῦμε σέ καιρούς…προόδου, δημοκρατίας καί πολυπολιτισμικῆς συναδέλφωσης ἤ ὅτι κυβερνιόμαστε ἀπό κοσμικές καί θρησκευτικές ἡγεσίες πού θέλουν τό…καλό μας, καιρός νά κάνουμε τή δική μας δουλειά. 

Νά ὁπλιστοῦμε δηλαδή - σύν Θεῷ και ἐν μετανοίᾳ - μέ πνεῦμα ἀντιστάσεως, μέ φρόνημα ἀγωνιστικό καί ὁμολογιακό καί κυρίως μέ ὅλα τα ἀπαραίτητα πνευματικά ἐφόδια, γιά νά σταθοῦμε ὄρθιοι στήν ἐπικείμενη λαίλαπα μπροστά μας.

Ἐμεῖς τόν τελικό Νικητή τόν γνωρίζουμε πολύ καλά ἐξ ἄλλου…

Ο Στρατιωτικός Ιατρός, πρώην Επιμελητής Καρδιολογικής Κλινικής '251 Γ. Ν. Αεροπορίας', Γιώργος Καρυστινός δηλώνει, εξηγεί ΚΑΙ προτείνει!


"Με το θέμα του covid έχει γίνει το εξής: Η συγκεκριμένη ομάδα ιών τύπου corona (ΔΕΝ είναι ένας ιός, αλλά ομάδα, κάτι σαν να λέμε αιλουροειδή) υπάρχουν στη γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια και προκαλούν λοιμώξεις αναπνευστικού... 

Κάθε χρόνο μεταλλάσσονται, αφού τα προηγούμενα στελέχη έχουν ήδη προκαλέσει την παραγωγή αντισωμάτων σε πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό πληθυσμού κι αν δεν μεταλλαχθούν ώστε να μπορούν να ξαναπροσβάλλουν, απλά θα εξαφανιστούν από τη γη γιατί ο γενικός πληθυσμός που έχει αναπτύξει αντισώματα δεν μπορεί να ξαναπροσβληθεί, ώστε να αναπαραχθεί ο ιός (δηλ. πρακτικά η ετήσια μετάλλαξή τους είναι μέθοδος επιβίωσής τους).

Οι ιοί προσβάλλουν μόνο ένα είδος κυττάρων ο καθένας, όχι πολλά είδη κυττάρων, έχουν δηλαδή "εξειδίκευση".
Όταν εισβάλλουν, ρίχνουν το ανοσοποιητικό (ειδικά τα λευκά αιμοσφαίρια), όπως ξέρουμε από φοιτητές (θα θυμάσαι ότι αν σε γενική αίματος είναι λίγο χαμηλά τα λευκά, ο ιατρός ρωτάει: μήπως πέρασες γρίπη τελευταία?).

Προκαλούν όμως ήπια ως ηπιο-μέτρια συμπτώματα. Όμως το ότι ρίχνουν το ανοσοποιητικό (λευκά), δίνει συχνά την ευκαιρία σε μικρόβια (συχνότερα στο μυκόπλασμα) να εισβάλλουν και να προκαλέσουν μικροβιακή πνευμονία (το μυκόπλασμα προκαλεί την λεγόμενη άτυπη πνευμονία).

Η κομπίνα που έχει στηθεί είναι ότι τα χαρακτηριστικά της επιλοίμωξης με μικρόβια και ειδικά από μυκόπλασμα, τα πλασάρουν ότι δήθεν είναι του ιού ενώ ΔΕΝ είναι του ιού, αλλά των μικροβιακών επιλοιμώξεων (με πιο χαρακτηριστικές αυτές από μυκοπλάσμα)!

Τα μικρόβια μπορούν να προσβάλλουν πολλά όργανα, όχι οι ιοί!

Ομοίως και να προκαλέσουν αιμορραγικά ή θρομβωτικά φαινόμενα, έκκριση κυτοκίνης κλπ, απότομα υπερβολικής γενικευμένης αντίδρασης του ανοσοποιητικού (ενδεχομένως λόγω και "πανικού" του ανοσοποιητικού, αφού ενστικτωδώς το σώμα αντιλαμβάνεται ότι έχει προσβληθεί από πολύ ισχυρότερο λοιμογόνο αίτιο σε σχέση με ιό).

Τα μικρόβια όμως, χτυπιούνται με αντιβιοτικά. 

Πλασσάροντας ότι δήθεν τα συμπτώματα επιλοίμωξης (με ξαφνική επιδείνωση κλινικής εικόνας με δύσπνοια-πτώση κορεσμού) είναι του ιού, ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ τον κόσμο να πάρει αντιβιοτικά, με αποτέλεσμα τα μικρόβια και ειδικά το μυκόπλασμα που είναι πολύ επιθετικό, να αφήνονται ανεξέλεγκτα να δρουν!

Κάπως έτσι καταλήγουν οι ασθενείς σε διασωληνώσεις ή/και θανάτους!
Τι πρέπει να γίνει, είναι πολύ απλό:

Αντιβιοτικά με την ΕΝΑΡΞΗ συμπτωμάτων:

Co-amoxiclav (Augmentin) 1gr ανά 12ωρο για 7-8 μέρες ΚΑΙ Azithromycin (Zithromax) 500mg 1 φορά τη μέρα για 5-7 μέρες (λαμβάνονται και τα δύο αντιβιοτικά ταυτόχρονα).

Επί αλλεργίας στο Augmentin, δίδεται clarithromycin 500 mg ανά 12ωρο για 5-7 μέρες.

Επί επιδείνωσης με δύσπνοια-πτώση κορεσμού: stop τα ανωτέρω και έναρξη moxifloxacin (avelox) 400mg 1 φορά ημερησίως για 5-7 μέρες (πολύ πιο αποτελεσματικό).

Υπ' όψιν ότι η υδροξυχλωροκίνη που "διαφημίστηκε", εκτός ότι έχει σοβαρές παρενέργειες (περαιτέρω μείωση λευκών αιμοσφαιρίων και πρόκληση παράτασης διαστήματος QT στο καρδιογράφημα-προκαλεί κοιλιακές ταχυκαρδίες που συχνά είναι θανατηφόρες) και δεν προσφέρει τίποτα, αν ληφθεί απαγορεύεται ο ασθενής να πάρει avelox (το πολύ δραστικό αντιβιοτικό)!

Πρέπει να διακοπεί η υδροξυχλωροκίνη για 2-3 μέρες και μετά μπορεί να δοθεί avelox (που θα είναι πολύ αργά, αφού τα μικρόβια και ειδικά το μυκόπλασμα, θα αφεθούν να δρουν ανεξέλεγκτα αυτές τις επιπλέον 2-3 μέρες, με καταστροφικές συνέπειες).

Βοηθητική επίσης των συμπτωμάτων επί μικροβιακής επιλοίμωξης είναι και η χορήγηση κορτιζόνης.

Υπ' όψιν ότι δεν χρειάζεται νοσηλεία, υπό την προϋπόθεση ότι τα αντιβιοτικά θα ξεκινήσουν ΕΓΚΑΙΡΑ και όχι καθυστερημένα!

Γι' αυτό από 01/09/20 αυστηροποίησαν τη συνταγογράφησή τους με κριτήρια (ακτινογραφία θώρακος + εξετάσεις αίματος + καλλιέργειες αίματος), που για να πληρούνται, ο ασθενής πρέπει να πάει νοσοκομείο να τα κάνει ή σε μεγάλο διαγνωστικό κέντρο, όπου όμως λόγω συμπτωμάτων ΔΕΝ θα του τα κάνουν, γιατί θα του πουν να πάει σπίτι του και να μείνει εκεί βάσει (αθλίων) οδηγιών του ΕΟΔΥ και να έρθει μόνο όταν εμφανίσει δύσπνοια (δηλ. όταν πλέον θα έχει καταρρεύσει το αναπνευστικό από μικροβιακή επιλοίμωξη!).

Κάπως έτσι "πέτυχαν" την αύξηση των σοβαρώς επιδεινούμενων ασθενών αυτό το Φθινόπωρο-Χειμώνα. 

Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα ακόμα έγκλημά τους (στα τόσα που έχουν διαπράξει ήδη).
Ελπίζω να βοήθησα να ξεκαθαρίσει το τοπίο".

https://skeftomasteellhnika.blogspot.com

Δέν ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο ἡ γρήγορη μετάβαση ἀπό τήν κατάσταση τοῦ πνευματικοῦ πολέμου στήν κατάσταση τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας


Λέει ὁ ὅσιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης: «Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν ἐγκαταλειφθεῖ καί δέν νικηθεῖ καί δέν ὑποδουλωθεῖ καί δέν κυριευθεῖ νικημένος ἀπὸ κάθε πάθος καί λογισμό καί πνεῦμα, χωρίς νά βρίσκει βοήθεια μήτε ἀπό ἔργα μήτε ἀπὸ τὸν Θεό μήτε ἀπ᾿ ὁτιδήποτε, γενικά, ἔτσι πού νά φτάσει πιά στήν ἀπελπισία καί νά ταπεινωθεῖ σέ ὅλα, δέν μπορεῖ νά συντριβεῖ καί νά ἔχει τὸν ἑαυτό του κάτω ἀπ’ ὅλους καί τελευταῖο καί δοῦλο ὅλων καί χειρότερο ἀκόμα κι ἀπὸ τούς δαίμονες, ἀφοῦ νικιέται καί ἐξουσιάζεται ἀπ᾽ αὐτούς. Αὐτή, λοιπόν, εἶναι ἡ οἰκονομική ταπείνωση πού παραχωρεῖ ἡ θεία πρόνοια, καί μέσω αὐτῆς δίνεται ἀπό τόν Θεό ἡ δεύτερη, ἡ ὑψηλή ταπείνωση, ἡ ὁποία εἶναι Θεία δύναμη πού ἐνεργεῖ καί κάνει τά πάντα. Αὐτή κάνει τὸν ἄνθρωπο νά βλέπει τὸν ἑαυτό του πάντοτε ὄργανο τῆς θείας δυνάμεως καί νά ἐργάζεται μ᾽ αὐτήν τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ»[1]. 

Ἔτσι ἐξηγεῖται τό θαυμαστὸ φαινόμενο πού παρατηρεῖται στούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ: Ἐνῶ εἶναι σκεύη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συγχρόνως ἀναγνωρίζουν καί ὁμολογοῦν πῶς εἶναι οἱ πιό μεγάλοι ἁμαρτωλοί, ἄξιοι πρόσκαιρων καί αἰώνιων τιμωριῶν. Κι αὐτό, γιατί οἱ ἅγιοι οὐσιαστικά γνώρισαν καί κατανόησαν τήν πτώση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, γνώρισαν καί κατανόησαν ὅτι στήν πεσμένη φύση τους δὲν ὑπάρχει τίποτε τό ἀμόλυντο, καί γι᾿ αὐτό ὅ,τι καλό κάνουν, ὀφείλεται στή θεία χάρη πού κατοικεῖ στήν ψυχή τους. Μέ ἀκράδαντη πεποίθηση ἀποδίδουν τά πάντα σ᾽ αὐτήν, τρέμοντας διαρκῶς μήν τυχόν ἐμφανιστεῖ μέσα τους, ἀπό τήν πεσμένη φύση, κάποιος λογισμός ἤ κάποιο αἴσθημα πού θά προσβάλει τό Ἅγιο Πνεῦμα.[2]

Δέν ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο ἡ γρήγορη μετάβαση ἀπό τήν κατάσταση τοῦ πνευματικοῦ πολέμου στήν κατάσταση τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας. 

Ὁ ὅσιος Μακάριος παρατηρεῖ σχετικά: 

«Ὑπάρχουν πολλές ψυχές, οἱ ὁποῖες, μολονότι γιά τή νηπιότητα τους ἀπέκτησαν μέ τή χρηστότητα τοῦ Κυρίου τή θεία χάρη -καί μάλιστα μέ σχετική ἐσωτερική πληροφορία ἀπό τή γλυκύτητα καί τήν ἀνάπαυση πού τούς χάριζε τό Πνεῦμα-, παραμένουν ἀκόμα στή νηπιακή κατάσταση. Αὐτές οἱ ψυχές δέν εἶναι ἕτοιμες -ἄς τό πῶ ἔτσι νά μποῦν στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐπειδή δέν δοκιμάστηκαν, δέν πειράστηκαν μέ θλίψεις ἀπό τά πονηρά πνεύματα. “Ἄν δέν πήρατε τή διαπαιδαγώγηση πού ἔχουν πάρει ὅλοι, τότε εἶστε νόθα παιδιά καί ὄχι γνήσια”[3], λέει ὁ ἅγιος ἀπόστολος. Ὥστε καί οἱ πειρασμοί καί οἱ θλίψεις στέλνονται στόν ἄνθρωπο γιά τήν ὠφέλεια του, γιά νά κατεργαστοῦν τήν ψυχή του κι ἔτσι νά τήν κάνουν πιό δυνατή καί πιό ἄξια. Κι ἂν ἡ ψυχή ὑπομένει ὥς τό τέλος (τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις) μέ ἐλπίδα πρός τόν Κύριο, εἶναι ἀδύνατο νά μή λάβει τά ἀγαθά πού ἔχει ὑποσχεθεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα καί τή λύτρωση ἀπό τά πάθη τῆς κακία »[4]. 


1. Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου, Κεφάλαια πάνυ ὠφέλιμα ΡΛΖ΄, ριζ΄.

2. Πρβλ. Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Μεγάλου, Ὁμιλίαι Πνευματικαί, ΚΖ', 4, 5, 18. 

3. Ἑβρ. 12:8. 

4. Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Μεγάλου, Περὶ ἐλευθερίας νοὸς λόγος, 14.

~ Από τα Έργα Αγίου Ιγνάτιου Μριαντσιανίνωφ, ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ


http://hristospanagia3.blogspot.com

Ὁ μονόδρομος τῆς ἀντίστασης…


Τα ὅσα ζοῦμε ἀπό τό μέτωπο τῆς δῆθεν πανδημίας, ὅλη ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη παράνοια τῶν διαταγμάτων τοῦ δυστοπικοῦ συρφετοῦ μέ τά ὁποῖα ἀποτελειώνουν καί τά τελευταῖα ἴχνη που ἀπέμειναν ἄθικτα ἀπό τίς ζωές μας καί κυρίως ἀπό τήν ἀξιοπρέπειά μας, ὅλος ὁ πρωτοφανής φασισμός τῶν ἀπειλῶν, καθώς καί τοῦ ἐπερχόμενου πογκρόμ ἐναντίον ὅσων ἀρνοῦνται νά ἐμβολιαστοῦν (ἀρχικά οἱ γιατροί, μετά ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι), ὅσα εἴδαμε σε Πάρνηθες καί Ἰκαρίες (μέ τόν ξετσίπωτο ἐμπαιγμό ἀπό τόν φασίζοντα γκαουλάιτερ τῆς ἀλαμανικῆς ἀποικίας καί τήν ἀνεκδιήγητη παρεούλα του), ὅσα ἐπίσης βλέπουμε καί σχεδόν ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ἐμπλέκεται στέλεχος ἤ παρατρεχάμενος τοῦ διεστραμμένου ἐσμοῦ, ὅλο και περισσότερο ξεκαθαρίζουν το τοπίο. 

Το πλῆρες ξεπούλημα ὅλων τῶν έθνικῶν μας θεμάτων (ἀπό τή Μακεδονία ὥς τό Αἰγαῖο καί τή Θράκη, πού ἔτσι γιά πλάκα ἀφέθηκαν βορά στά χέρια τοῦ κάθε γελοίου παλιάτσου σφετεριστῆ καί τοῦ κάθε ψυχωσικοῦ τουρκοφασίστα πειρατῆ) ὁλοκληρώνουν τό ξεκαθάρισμα.

Καί ὁ προκλητικά συνεχιζόμενος ἐγκάθετος λαθρεποικισμός τῆς ἤδη καταρρέουσας πατρίδας ἀπό ἀφιονισμένα στίφη βασιβουζούκων (τήν ὧρα πού οἱ ξέψυχοι ραγιᾶδες δέν ἀποτολμοῦν νά βγάλουν στόν δρόμο οὔτε κἄν τά σκουπίδια τους μετά τίς ἔξι τό ἀπόγευμα καί ἐτοιμάζονται νά φορέσουν ὁσονούπω μέχρι και…τριπλό φίμωτρο, διαλυμένοι ἀπό τόν τρόμο μήπως κινδυνέψει ἡ μίζερη ζωούλα τους ἀπό ἀμφιλεγόμενες ἀσθένειες) ξεχειλίζει τό ποτῆρι.

Τό ποτῆρι τῆς μακράν πιό χυδαίας, προδοτικῆς καί συνάμα νοσηρῆς δικτατορίας πού ἔχει περάσει ἀπό αὐτόν τόν τόπο σέ ὁλόκληρη ἴσως τή μακραίωνη Ἱστορία του. Μίας δικτατορίας πού δέν τήν ἀποτελοῦν ἄγριοι βασανιστές, ἀλλά κάτι άκόμη πιό ἀρρωστημένο: διεστραμμένοι σαδιστές, πού ἠδονίζονται μέ τό νά μᾶς ἀποτελειώνουν καί ταυτόχρονα νά μᾶς ἐξευτελίζουν (μέ τρόπους πού μόνο σέ σοκαριστικές παζολίνειες κινηματογραφικές σκηνές μποροῦν νά παραπέμπουν πιά).

Μαζεύουν ὅμως πλέον πολλή μαυρίλα ἐπάνω τους οἱ ὀλετῆρες. Μαζεύουν πολλές κατάρες, πολύ μῖσος, πολύ μεγάλη ὀργή. Τόση πού καί ὅλη ἡ ἰσχύς τῆς ἐξουσίας τους ἴσως νά μήν ἀρκεῖ στό τέλος γιά νά τούς σώσει, ὅσο κι ἄν ἀρνοῦνται ἀκόμη νά τό δοῦν μέσα στήν ἀπόνοια τῆς φασιστικῆς τους ἀλαζονείας. Δέν ξέρω βεβαίως ἄν ἡ πραγματικά ἀπίστευτη σπουδή καί ἐμμονή αὐτοῦ τοῦ ξεδιάντροπου θιάσου νά στήσει, σύν ὅλοις τοῖς ἄλλοις, καί μία ὁλόκληρη πόλη ἀγριεμένων ἀλλαχουακμπάρηδων στό πιό εὐαίσθητο ἐθνικά σημεῖο τῆς χώρας (δίπλα στά σύνορα μέ τόν συγκεκριμένο γείτονα) εἶναι ἡ σταγόνα πού θά ξεχειλίσει αὐτό τό ποτῆρι καί θά γίνει θρυαλλίδα εὐρύτερων ἀντιδράσεων. Φοβᾶμαι πώς ὄχι ἀκόμη. Ἡ ἀντίδραση ὡστόσο τῶν Ἐβριτῶν (πού εὔχομαι νά μήν ἐκτονωθεῖ, ἀλλά νά φουντώσει ἀκόμη περισσότερο καί να συνεχιστεῖ ὥς τό τέλος) δείχνει ἀναμφίβολα τόν δρόμο.

Καί ὁ δρόμος πολύ ἀπλᾶ εἶναι ἡ ἀντίσταση τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν. Δεν ἔχει σημασία ποιά ἀκριβῶς θά εἶναι ἡ ἀφορμή καί ποιό το ἐπιμέρους μέτωπο, ἄν θά εἶναι δηλαδή τά ἰσλαμιστικά στίφη, μέ τά ὁποῖα μᾶς ἀντικαθιστοῦν, ἤ ἄν θά εἶναι τά κατεστραμμένα νοικοκυριά, ἡ πίστη μας πού διώκεται, ἡ ἀθλιότητα τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ πού βρίσκεται ante portas, οἱ ἀπαγορεύσεις κυκλοφορίας καί τά ἄλλα χυδαῖα «μέτρα» τῆς πρωτοφανοῦς ἀτίμωσης. Δέν ἔχει καμία ἀπολύτως σημασία, γιατί οὔτως ἤ ἄλλως μία εἶναι ἡ λαίλαπα, ἀπό ὅποια μεριά κι ἄν τήν πιάσεις. Μία εἶναι ἡ λαίλαπα - καί πρέπει ἀπό ὅλες τίς μεριές καί σέ ὅλα τά μέτωπα νά καταπολεμηθεῖ. Αὐτή ἡ ἀνωμαλία πάντως στην ὁποία νυχθημερόν καί ἀνεξέλεγκτα βουλιάζουμε, εἶναι ξεκάθαρο ὅτι πρέπει νά ἀντιμετωπιστεῖ διά τῆς ἀντιστάσεως.

Ἀντίσταση τώρα λοιπόν μέ ὅλους τούς τρόπους πού μπορεῖ ὁ καθένας, μέ ὅποια μέσα διαθέτει, ἀπό ὅλα τά μικρά και μεγάλα μετερίζια πού στέκεται. Ἀνένδοτη ἀντίδραση ἐνάντια στόν ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό μας. Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος. Καί εἶναι ἐδῶ καί πολύ καιρό μονόδρομος…

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας

(Γεώργιος Τζανάκης)... κημῷ καί χαλινῷ. Σάν τά ζώα στή σειρά


Τὸ νὰ φορᾶ κανεὶς μουρόπανο (μάσκα) ἦταν δείγμα δουλείας καὶ αἰχμαλωσίας. «Συνελήφθη καὶ τὸν ὁδήγησαν μέσα σὲ κλουβὶ μὲ φίμωτρο στὴ μούρη»:

«Ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη εἰς γῆν Αἰγύπτου ·καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ» ΙΕΖΕΚΙΗΛ 19, 8-9

(γελεάγρα εἶναι ἡ παγίδα, τὸ κλουβὶ τῶν φυλακισμένων)

Δερμάτινα φίμωτρα ἔβαζαν στοὺς δούλους, λέει ὁ Θεοδώρητος ἐπίσκοπος Κύρου: «Αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400


Γεώργιος Τζανάκης

Εἶναι βαρὺ νὰ βλέπεις κληρικούς, πατριάρχες, ἐπισκόπους καὶ παπάδες νὰ ἐπιτελοῦν τὰ ἅγια μυστήρια καὶ νὰ κοινωνοῦν ἀνθρώπους φορῶντας τὸ φίμωτρο, τὴν μουρίδα, τὸ μουρόπανο· καὶ τοὺς ἀνθρώπους, μέσα στὴν ἐκκλησία, νὰ φαίνονται μόνο τὰ φοβισμένα μάτια τους…

Εἶναι σίγουρο ὅτι οἱ περισσότεροι πιστεύουν ὅτι δὲν εἶναι καὶ τίποτα καὶ ὅτι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ προστατεύονται οἱ ἵδιοι καὶ προστατεύουν καὶ τοὺς ἄλλους ἀπὸ τὴν ἁρρώστια ποὺ τόσο ἀπασχολεῖ, τόσο διαφημίζεται, τόσο καθορίζει πλέον τὰ πάντα…

Δυστυχῶς ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶναι θέμα πίστεως καὶ αἰσθήσεως πνευματικῆς, ἀφοὺ δὲν ἀκοῦν καὶ δὲν λαμβάνουν ὑπ᾿ ὅψιν τους τοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ τόσα ἔχουν πεῖ, διδάξει καὶ πράξει γιὰ τὸ μυστήριο τῆς πίστεως καὶ τὰ τελούμενα ἐν τῷ ναῷ, δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ ἀκούσουν τὸν ὁποιονδήποτε ἄλλον.

Ὁ φόβος, ὅμως, ποὺ καλλιεργεῖται εἶναι ἕνα αἴσθημα ποὺ δὲν μένει σταθερὸ , ἀλλὰ συνεχῶς αὐξάνει μέχρι νὰ κυριεύσῃ ὅλον τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἐξευτελίσῃ ἐντελῶς καὶ ταυτοχρόνως μεταδίδεται σὰν τὴν σαπίλα στὰ φρούτα. Ὁ κημὸς, τὸ φίμωτρο, τὸ μουρόπανο ἀνέκαθεν ἦταν σύμβολο δουλείας καὶ ὑποταγῆς. Σύμβολο ξεπεσμοῦ καὶ ζωώδους τυραννικῆς καταστάσεως. Αὐτὸ φαίνεται ξεκάθαρα στὰ κείμενα τῶν ἀρχαίων καὶ τῶν πατέρων.

Παρατηρῶ ὅτι στὸν σημερινὸ προοδευτικὸ ἐκσυγχρονισμένο ἄνθρωπο καὶ μάλιστα τὸν «πιστό», ὅλα αὐτὰ φαίνονται παραλληρήματα μανιακῶν ὀπισθοδρομικῶν καὶ φανατικῶν καὶ αὐτὸ ἐκφράζεται εὐθέως, ἀκόμα καὶ ἀπὸ χείλη ποιμένων, ὅταν χαρακτηρίζουν ὅσους ἐκφράζουν τἐτοιες ἀπόψεις φανατικοὺς, ψεκασμένους καὶ συνωμοσιολόγους…

Ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἐκκλησία δὲν εἶναι πολυσυλλεκτικὸ κόμμα ὅπου ἡ κάθε τάσις διεκδικεῖ μέρος τῆς ἀληθείας τὸ μόνον ἀσφαλὲς εἶναι ἡ ὁδὸς τῶν ἁγίων πατέρων. Οὔτε ἡ παπιστικὴ ἐξουσιαστικὴ αὐθαιρεσία τῶν ποιμένων, οὔτε ἡ προτεσταντικὴ ἀτομικὴ ἄποψις τοῦ κάθε ποιμενομένου.

Ἅς δοῦμε λοιπὸν πῶς οἱ πατέρες ἔχουν μιλήσει γιὰ τὰ φίμωτρα-μουρίδες-μουρόπανα.

Κατ᾿ ἀρχὴν δὲν εἶναι μάσκες, βέβαια, οὔτε «μασκοῦλες» , ὅπως ἀρέσκονταν νὰ λένε –καὶ συνεχίζουν- πολλοὶ ποιμένες μας. Ἡ μάσκα κρύβει κυρίως τὰ μάτια ἤ καὶ ὅλο τὸ πρόσωπο ἐξ οὖ καὶ προσωπίς. Τὸ προτεινόμενο ὡς προστατευτικὸ ὕφασμα (ἤ ἄλλο ὑλικὸ) καλύπτει τὴν μύτη καὶ τὸ στόμα. Ἐχρησιμοποιεῖτο ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων στὰ ζώα καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Στὰ ζώα γιὰ νὰ μὴ δαγκάνουν τοὺς ἀνθρώπους ἤ νὰ μὴν τρῶνε τὸν καρπὸ ὅταν ἀλώνιζαν. Στοὺς ἀνθρώπους εἴτε σὰν προστατευτικὸ κατὰ τὴν ἐργασία τους, εἴτε ὡς σύμβολο δουλείας καὶ ὑποταγῆς.

Ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης λέει ὅτι τὸ χρησιμοποιοῦσαν οἱ μυλωνάδες γιὰ νὰ μὴν πέφτει μέσα στὰ ἀλέσματα ὁτιδήποτε ἀπὸ τὸ πρόσωπο τὴν μύτη καὶ τὸ στόμα τοῦ άνθρώπου, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀναπνέουν τὴν σκόνη ἀπὸ τὸ ἀλέυρι . Ὀνομαζόταν κημὸς καὶ ἦταν ἕνα κομμάτι λινοῦ ὑφάσματος ποὺ ἐκαλυπτε τὴν μύτη καὶ τὰ χείλη.

«ὁ δὲ κημὸς ἰδοὺ καὶ ἐπὶ ἀνθρώπου, ἔξω δηλαδὴ περὶ τὰ χείλη κείμενος·… κόμμα τι λίνεον προβέβληται τῶν τε χειλέων καὶ τῆς ῥινὸς,» ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ.

Τὸ νὰ φορᾶ κανεὶς μουρόπανο ἦταν δείγμα δουλείας καὶ αἰχμαλωσίας. «Συνελήφθη καὶ τὸν ὁδήγησαν μέσα σὲ κλουβὶ μὲ φίμωτρο στὴ μούρη»:

«Ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη εἰς γῆν Αἰγύπτου ·καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ» ΙΕΖΕΚΙΗΛ 19, 8-9

(γελεάγρα εἶναι ἡ παγίδα, τὸ κλουβὶ τῶν φυλακισμένων)

Δερμάτινα φίμωτρα ἔβαζαν στοὺς δούλους, λέει ὁ Θεοδώρητος ἐπίσκοπος Κύρου: «Αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Εἶναι ἀπόδειξις ὅτι κάποιος ἄλλος σὲ ἐλέγχει καὶ ἔχει ἀπόλυτη κυριότητα καὶ δικαίωμα ἐπάνω σου. Ὅταν ἐλέγχεις τὴν ἀναπνοὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἐλέγχεις τὴν ζωή του. Ἄν τοῦ στερήσεις τὴν ἀναπνοὴ, τοῦ στερεῖς τὴν ζωή:

«Τὴν γὰρ ζωήν, φησίν, ἐν ταῖς ἀναπνοαῖς ἔχουσι κἄν ταύτας ἀποφράξῃς, ἀποστερήσαις αὐτοὺς ζωῆς». ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 244

Εἶναι σαφὲς πιστεύω ὅτι τὸ νὰ φορῇ κανεὶς τέτοιο πράγμα στὸ πρόσωπο εἶναι σύμβολο ἐλέγχου, ὑποτέλειας καὶ δουλείας γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ τὰ ζώα δὲν χρειάζεται, νομίζω, συζήτησις.

Ὑπάρχει καὶ ἡ προφητικὴ ρήσις τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ:

«Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαι τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ». (Ψαλμὸς 31ος)

Πάνω σ᾿ αὐτὸ τὸ χωρίον ἔχουν μιλήσει πολλοὶ Πατέρες καὶ τὰ λόγια τους θεωρῶ ὅτι (πρέπει νὰ) εἶναι ἡ βάσις γιὰ κάθε προβληματισμό.

Ὁ φόβος, εἶναι μεθύσι, («Φόβος ἑτέρα μέθη», ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 31, 181, «Μεθύων γὰρ ἀπὸ τοῦ φόβου», ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 50,735) εἶναι τύφλωσις («Ὑπὸ τοῦ φόβου δὲ τυφλουμένους» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60 291), εἶναι ἀπόδειξις ἐσχάτης ἄννοιας. («Καὶ γὰρ ἐσχάτης ἀνοίας φοβεῖσθαι τὰ μὴ ἄξια φόβου». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG 55,226). Σκοπίμως προηγήθηκε, καλλιεργήθηκε ὁ φόβος καὶ μετὰ ἦρθαν τὰ μουρόπανα καὶ ἀκολούθως τὰ ἐμβόλια.

Αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται σὲ τέτοια κατάστασι καὶ ἔχουν διαφθείρει τὸ λογικὸ τους, τοὺς χρησιμοποιοῦν σὰν ἄλογα ζώα. Τοὺς δείχνουν ὅτι ἔχουν δουλικὴ φύσι καὶ τοὺς ἀπειλοῦν νὰ τοὺς βάλουν τὸ φίμωτρο ὅπως τὸ βάζουν στοὺς δούλους:

«Ὡς ἀλόγῳ κέχρηται τῷ τὸ λογικὸν διαφθείραντι· «Ἐν χαλινῷ» γάρ φησι «καὶ κημῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξεις τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρός σε.» Ἔδειξεν αὐτὸν καὶ δουλικὴν ἔχοντα φύσιν· ἐπειδὴ γὰρ αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς, εἰκότως ὡς οἰκέτῃ πονηρῷ ἠπείλησεν αὐτῷ τὸν κημὸν περιθήσειν». ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Γίνονται οἱ ἄνθρωποι ἐνεργούμενα τῶν ἀφεντάδων τους, ὅπως τὰ βόδια ποὺ ἀλωνίζουν στὸ ἀλώνι φορῶντας τὸ φίμωτρο καὶ μόνο βλέπουν χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ἀκουμπήσουν· καὶ ὅπως οἱ μάγειροι καὶ οἱ ὑπηρέτες, ποὺ φροντίζουν γιὰ τὴν εὐχαρίστησι τῶν πλουσίων χωρὶς νὰ γεύονται τίποτα ἀπὸ ὅσα ἐτοιμάζουν: «ὡς τῷ βοῒ τὰ γεννήματα τῷ μετὰ κημῶν ἐπιστρεφομένῳ τὴν ἅλωνα …ταὐτὸν πάσχομεν τοῖς ὀψοποιοῖς τε καὶ ὑπηρέταις, οἳ τὴν ἐπιτραπέζιον τῶν πλουσίων τρυφὴν ἄλλοις ἡδύνουσιν, οὐδενὸς αὐτοὶ τῶν παρεσκευασμένων μετέχοντες». ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ, ΕΠΕ τομ 109, σελ.22-23

Ἡ εἰκόνα αὐτὴ, τοῦ φιμωμένου ἀνθρώπου, ἀφορᾶ καὶ αὐτοὺς ποὺ ἀπειθοῦν στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ:

«Τοῖς δὲ ἀπειθοῦσι τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ εἴρηται· Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαις τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 700

Ἄν δὲν πεισθῆτε, θὰ δεχθῆτε χαλινάρι καὶ φίμωτρο σὰν τὰ ζώα. Μὲ τὰ λόγια ἐτούτα δηλώνει τὶς τιμωρίες ποὺ τοὺς περιμένουν:

«Εἰ δὲ μὴ πείθεσθε, δέξεσθε χαλινὸν καὶ κημὸν τούτοις παραπλησίως. Διὰ δὲ τούτων τὰς παιδείας δηλοῖ» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 80 1092

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος χρησιμοποιεῖ τὸ χωρίον γιὰ ὅσους ἁμαρτάνουν νὰ μὴν ὑποχωροῦν στὰ πάθη τους, καὶ ὅσους δὲν θέλουν νὰ μετανοήσουν νὰ βρῇ τρόπο, ὁ Κύριος ἐννοεῖται, νὰ τοὺς κάνει νὰ ἐπιστρέψουν:

«Μὴ γίνεσθαι ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Εἰσηγεῖται τοῖς ἁμαρτάνουσι, τοῖς ἀλόγοις μὴ ἐκδιδόναι αὐτοὺς πάθεσι. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξεις. Ὡς πρὸς τὸν Κύριον ὁ λόγος. Ὃ δὲ λέγει, τοιοῦτόν ἐστι· Τοὺς μὴ βουλομένους μετανοεῖν οἷά τινι χαλινῷ ἐπίστρεψον πρὸς ἑαυτόν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 164

Αὐτοὶ ποὺ ἀπειθοῦν στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν σωφρονίζονται μὲ τὸν ὀρθό λόγο ἐτιμωροῦντο καὶ ἐμαστιγώνοντο σὰν ἄλογα κτήνη, μπᾶς καὶ καταλάβουν τί συμβαίνει:

«Μαστιζόμενοι γὰρ καὶ κολαζόμενοι, κτηνῶν ἀλόγων δίκην αἴσθησιν ἀνελάμβανον τοῦ τύπτοντος, λόγῳ μὲν ὀρθῷ μὴ σωφρονιζόμενοι· πρὸς οὓς εἶπεν ἂν ὁ λόγος· Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαι τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ». ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΠΑΜΦΙΛΟΥ PG23 924

Γιὰ νὰ μὴν γίνῇ πολὺ κουραστικὴ ἡ πάράθεσις τῶν σχετικῶν χωρίων σταματῶ ἐδὼ.

Πιστεύω νὰ γίνεται φανερὴ, σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις, ἡ τιμωρητικὴ, παιδευτικὴ, ἐλεγκτικὴ καὶ δουλικὴ φύσι τῆς χρήσεως τοῦ κημοῦ-φίμωτρου- μουρόπανου.

Ἄν γιὰ ἰδιαίτερες περιπτώσεις εἶναι κατανοητὴ καὶ ἀναγκαία ἡ χρῆσις τοῦ φιμώτρου, πχ στὰ χειρουργία ἤ ἀπὸ ἀνθρώπους πάσχοντες ποὺ θεωρεῖται ὅτι τοὺς προστατεῦει ἀπὸ κινδύνους, εἶναι ἐντελῶς ἀκατανόητο νὰ φοριέται ἀπὸ ὑγιείς ἀνθρώπους ποὺ περπατοῦν στοὺς δρόμους ἤ στὴν ἐξοχή ἤ ὁδηγοῦν τὸ ἀμάξι τους καὶ ἀπολύτως βλάσφημο ἐντὸς τῶν ναῶν καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς ἱερουργούς τοὺς τελοῦντας τὰ ἱερὰ μυστήρια.

Ὅπως εἴδαμε, ὅτι στὸ παρελθὸν ἦταν σύμβολο δουλείας καὶ φοριόταν σὲ ὑποτελεῖς καὶ αἰχμαλώτους ἔτσι καὶ τώρα, ὡς τέτοιο σύμβολο ἀπαιτεῖται ἀπὸ τοὺς νεοταξίτες σχεδιαστὲς τοῦ νέου κόσμου καὶ τοῦ νέου ἀνθρώπου. Ἡ προσπάθεια νὰ παρουσιαστῇ ὡς μέσον ὑγειονομικῆς προστασίας ἀποδεικνύει τὴν πονηρία καὶ τὴν δολιότητα τῶν σχεδιαστῶν. Αὐτοὶ καὶ τώρα κάνουν τὴν δουλειά τους, μὲ τὸν ἵδιο τρόπο ὅπως καὶ στὸ παρελθόν. Μὲ τὴν συνέργεια τῶν κακῶν ἤ ἀδιάφορων ποιμένων κατάφεραν καὶ ἔπέβαλλαν αὐτὴ τὴν κατάστασι καὶ μέσα στοὺς ναούς. Καὶ τώρα σοῦ λένε ὑποτιμητικά «Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ σκέφτεσαι καὶ λές, ὥ ψεκασμένε συνομωσιολόγε; Εἶναι γιὰ τὴν προστασία τῆς ὑγείας σου καὶ τῶν ἄλλων συνανθρώπων σου».

Γιὰ θυμηθεῖτε τί ἔλεγαν καὶ γιὰ τὸ 666. Τὰ ἴδια ἔλεγαν. «Τί σᾶς πειράζει ποὺ ὑπάρχει στὸν γραμμωτό κώδικα ΕΑΝ13; Τί πειράζει ἄν θὰ μπῇ στὶς ταυτότητες;» Ἀναγκάστηκε ὁ ἅγιος Παΐσιος νὰ γράψει χειρογράφως τὸ σχετικὸ κείμενο «Σημεία τῶν καιρῶν», γιὰ νὰ ἐπιστήσῃ τὴν προσοχὴ τῶν ἀνθρώπων ὥστε νὰ μὴν ἀφεθοῦν στὶς διαβεβαιώσεις τῶν πνευματικῶν, ὅτι δὲν τρέχει τίποτα. Γιατὶ τὸν πείραξε τὸν ἅγιο; Γιατὶ ἔβλεπε ποὺ καταλήγει ὁ σχεδιασμὸς καὶ ἡ μεθόδευσις. Γιατὶ τὰ εἶχε πεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στὴν Ἀποκάλυψι καὶ τόσοι ἄλλοι ἅγιοι.

Τὴν κατάστασι μὲ τὰ μουρόπανα μέσα στὸν ναό δὲν τὰ ἔχουν πεῖ οἱ ἄγιοι σὲ συνδυασμὸ μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα; Καὶ ἕνας καὶ δύο καὶ τρεῖς. Καὶ πάντα πρέπει νὰ ἐξετάζεται μὲ ὅλα τὰ συναφή. Κλείσιμο καὶ ἀποϊεροποίησι ναῶν, ἐμβόλια μὲ κύταρα ἐκτρωμένων ἀνθρωπίνων ἐμβρύων, γελοιοποίησις ἱερέων καὶ πιστῶν· καὶ εἶναι μόνον ἡ ἀρχή.

Τώρα ποὺ διαφενεύουν τύραννοι, ὁλέθριοι τύραννοι, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, παντελῶς ἀνίκανοι γιὰ τὸ καλό καὶ πολυμήχανοι γιὰ τὸ κακό, μὴν κάτσουμε νὰ μᾶς σέρνουν σὰν τὰ κτήνη μὲ μουρόπανα καὶ χαλινάρια καὶ νὰ μᾶς ἀποπλανοῦν:

«Μὴ δίκην κτηνῶν ἐν χαλινῷ καὶ κημῷ διελκώμεθα καὶ ἀποβουκολώμεθα παρὰ τῶν ὀλεθρίων τυράννων». ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΟΣ. ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ( ἀπὸ τὸ TLG, Ann Arbor: University of Michigan Press, 1928, σελ. 87)

Αὐτοὶ τὴν δουλειά τους κάνουν καὶ ἀμοίβονται. «Σε έκτακτη επιχορήγηση προς την Εκκλησία της Ελλάδος και προς λοιπούς θρησκευτικούς φορείς προχωρά η κυβέρνηση…» (1) Δὲν διασαφηνίζεται ἄν τὰ ἀργύρια εἶναι τριάκοντα ἤ περισσότερα…

Τζανάκης Γεώργιος. Ἀκρωτήρι Χανίων. Πρωταπριλιά 2021.

(1) https://www.romfea.gr/ekklisia-ellados/42727-ektakti-kratiki-epixorigisi-stin-ekklisia-tis-ellados

Η προσευχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στον Λευκό Οίκο για το Πάσχα


Σχόλιο: Φανταστεῖτε τὸν Μ. Ἀθανάσιο νὰ εὔχεται ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ Καλὸ Πάσχαστὸν Ἄρειο!!! Φανταστεῖτε ὅλους τοὺς Ἁγίους, ποὺ ἀγωνίστηκαν ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, νὰ εὔχονταν ταυτόχρονα προσευχόμενοι ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ στοὺς αἱρετικούς! Φανταστεῖτε τὸν ἴδιο τὸν ἀνεξίκακο Κύριο, νὰ εὐχόταν Καλὸ Ἰουδαϊκὸ Πάσχα στοὺς Ἀρχιερεῖς Ἄννα καὶ Καγιάφα!

Ὁ κ. Ἐλπιδοφόρος, λοιπόν, εἶναι πιὸ ἀνεξίκακος ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ ἀντὶ νὰ ὑπομνήσει στοὺς αἱρετικοὺς τὴν μετάνοια καὶ επιστροφὴ στὴν Ἐκκλησία, ἀντὶ νὰ ἐξαπολύσει στοὺς ἀμετανόητους ἡγέτες τῶν αἱρετικῶν (λόγῳ τῆς ἀμετανοησίας καὶ τῆς πονηρίας τους) τὰ «οὐαὶ» ποὺ ἀπηύθυνε ὁ Κύριος στοὺς Φαρισαίους, προσεύχεται μὲ αὐτοὺς καὶ εὔχεται σὰν νὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι, δίνοντάς τους τὴν αἴσθηση ὅτι καλὰ εἶναι ἐκεῖ ποὺ βρίσκονται, μποροῦν κι ἐκεῖ νὰ ἑορτάζουν χωρὶς καμιὰ ἐνοχὴ γιὰ τὶς αἱρέσεις ποὺ τοὺς βαραίνουν! Μία ἀκόμα ἐνέργεια ποὺ προλειαίνει τὸν ΚΟΙΝΟ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα!

Ὅμως ἔτσι ἀποδεικνύεται:

α) ὅτι αὐτὸς μὲν εἶναι μὲ τὴν μερίδα τῶν αἱρετικῶν καὶ

β) ὅτι οἱ δικοί μας «ὀρθόδοξοι» ποιμένες, εἶναι «μισθωτοὶ» ποιμένες, ἀφοῦ οὐδόλως ἐνδιαφέρονται γιὰ τὶς αἱρετίζουσες ἐνέργειες τῶν συνεπισκόπων τους, οὐδόλως ἐνδιαφέρονται ἂν ἡ συνείδηση τοῦ ποιμνίου -μὲ τὶς ἐνέργειες αὐτές- ἀλλοιώνεται.

Η προσευχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στον Λευκό Οίκο για το Πάσχα


Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος συμμετείχε στην καθιερωμένη εκδήλωση του Λευκού Οίκου για τον εορτασμό του Πάσχα των δυτικών εκκλησιών κατόπιν πρόσκλησης του Αμερικανού Προέδρου.

Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ο πρώτος στη σειρά θρησκευτικός ηγέτης που προσευχήθηκε, ευχόμενος καλό Πάσχα σε όσους γιορτάζουν αυτή την περίοδο, ευλογώντας παράλληλα και τους Ορθόδοξους πιστούς που θα γιορτάσουν το Πάσχα τον Μάιο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είπε χαρακτηριστικά στην προσευχή του: «Ας προσευχηθούμε ο Θεός να παραχωρεί την πολύτιμη σοφία Του στον πρόεδρό μας Τζο Μπάιντεν και στην αντιπρόεδρό μας Καμάλα Χάρις. Να γίνει το λαμπρό τους αστέρι στην διακυβέρνηση του κράτους, φωτίζοντας αυτούς και όλους όσοι υπηρετούν τη δημοκρατία μας και να καθιστά την Αμερική μια λαμπρή χώρα».

Tο «Πηδαλιο» περιφρονεiται


Mὰ τώρα τὸ Πηδάλιο περιφρονεῖται. Εἶνε ἕνα σημεῖο τῶν καιρῶν λυπηρὸ καὶ αὐτό. Τὸ εἶχα αἰσθανθῆ ὡς φοιτητὴς πανεπιστημίου, ὅπου καθηγηταί, ὀρθόδοξοι μὲν ἀλλὰ προτεσταντίζοντες, ὡμιλοῦσαν περιφρονητικὰ γιὰ τὸ «Πηδάλιο». 
Μόνο κάτι ταπεινοὶ Χριστιανοί, πιστὰ τῆς Ἐκκλησίας τέκνα, εἶχαν τὸ «Πηδάλιο», ποὺ ἦτο ἐξηντλημένο καὶ ἄγνωστο στὸ εὐρὺ κοινό.
Οἱ πατέρες, λέγανε οἱ καθηγηταὶ ἐκεῖνοι, ἤτανε παλιοὶ ἄνθρωποι, καθυστερημένα πνεύματα τοῦ καιροῦ ἐκείνου… 
Καὶ τώρα ἄλλοι, σύγχρονοί μας, δημιούργησαν τὸν λεγόμενο «νεοπατερισμό». Δηλαδή, οἱ νέοι ἀρχιερεῖς εἶνε κι αὐτοὶ πατέρες.
Ὅπως δημιουργήθηκε ὁ νέος ὅρος «νεορθόδοξοι», ἔτσι δημιουργήθηκε καὶ ὁ «νεοπατερισμός». Ὅλες αὐτὲς εἶνε ἀποκλίσεις ἀπὸ τὴν αὐστηρὰν γραμμὴν τῆς παραδόσεως. 
Νεορθόδοξο κίνημα, εἶνε αὐτὸ τοῦ Γιανναρᾶ.
Mέσα σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο ζοῦμε καὶ πρέπει νὰ ὁμολογήσω εἰλικρινῶς, ὅτι κ᾿ ἐσεῖς κατά κάποιον τρόπο εἶστε ἐπηρεασμένοι ἀπ᾿ αὐτά, καὶ εἴμεθα ὑπεύθυνοι καὶ ἐμεῖς. Δὲν ἐκτιμᾶται τὸ Πηδάλιο.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος κάθησε καὶ τὸ κατήρτισε ὁ ἅγιος Νικόδημος. Δὲν ἔγραψε δικά του λόγια. Ἁπλῶς ἑρμήνευσε σὲ ἁπλῆ γλῶσσα τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν πατέρων καὶ τῶν Συνόδων, γιὰ νὰ εἶνε καταληπτοί. Τὸ Πηδάλιο περιέχει ἑρμηνεία δυσκόλων χωρίων τῆς ἁγίας Γραφῆς καὶ εἶνε ἀσφαλὴς ὁδηγὸς πρὸς πορεία χριστιανική.
Εἶνε μιὰ ὑποτίμησις τοῦ «Πηδαλίου» αὐτὸ ποὺ γίνεται. Γι᾿ αὐτὸ πέσαμε σὲ ἠθικολογία….
Ὅπως καταντοῦμε, ξέρετε, οἱ θεωρούμενοι ὀρθόδοξοι θὰ ἀρνηθοῦν τὴν Ὀρθοδοξία ―ὑπάρχει προφητεία, ὅτι πατριάρχαι ἀρχιεπίσκοποι ἐπίσκοποι ἱερεῖς θὰ προδώσουν τὴν Ὀρθοδοξία―, καὶ θὰ τὴν ὑποστηρίξουν ἄνθρωποι ἄλλοι.
Oἱ μὲν προτεστάντες λένε «μόνο Γραφή», οἱ ἄλλοι λένε «ὄχι Γραφή», καὶ ἔρχεται στὸ μέσον ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος καὶ λέει· «Ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς» (Ἰωάν. 5,39). Νὰ διαβάζετε τὴν ἁγία Γραφή, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸ δικό σας πνεῦμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πλανηθῇ, ἀλλ᾿ ὅπως τὴν ἑρμηνεύουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 98

Προσευχηθείτε με δάκρυα για όλους τους άρρωστους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, για εκείνους που δεν έχουν κανέναν να προσευχηθούν...


Οι σκέψεις και τα λόγια μας έχουν μεγάλη δύναμη στον κόσμο γύρω μας, στα ζώα, τη βλάστηση. 

Προσευχηθείτε με δάκρυα για όλους τους άρρωστους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, για εκείνους που δεν έχουν κανέναν να προσευχηθούν. 

Για λουλούδια, για πέτρες, για φυτά. 

Μην κάνετε κακό στα πουλιά, δώστε τους ελεημοσύνες. 

Ζητήστε από τον Θεό αέρα να παραμείνει στον πλανήτη και να καθαρίσει το νερό, και καλέστε τον γλυκό Σωτήρα του κόσμου:

′′ Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησον με,τον αμαρτωλό ".

Στάρετς Νικόλαος Γκουριάνοφ