.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Στήν Εκκλησία, δέν πάμε γιά ν' αλλάξουμε τήν Εκκλησία, αλλά για ν' αλλάξουμε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ...


Στην Εκκλησία δεν πάμε για ν' αλλάξουμε την Εκκλησία, αλλά για ν' αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, αποχωριζόμενοι τον "παλαιό" άνθρωπο...

Βγαίνει η κούτση Μαρία, να εκφράσει άποψη, για το τί και το πώς στην ορθόδοξη λατρεία...

Άγιοι, που σε ξεψαχνίζανε με μισό βλέμμα, δεν πείραξαν ούτε μία οξεία, δεν άλλαξαν ούτε μια συλλαβή και θες εσύ να έχεις και άποψη διαφορετική από την μακραίωνη παράδοση που γεννά Αγίους...

Στώμεν Καλώς!

Tasos Papakostas

Καθηγητού Νεκτάριου Δαπέργολα: Καθώς κλιμακώνονται τά «καινοτόμα» κρούσματα τοῦ μεταπατερικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ…



Καθώς κλιμακώνονται τά «καινοτόμα» κρούσματα 
τοῦ μεταπατερικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Ἀπανωτά πλέον τά χτυπήματα, ἀπανωτά καί τά τεκμήρια τοῦ σκοτεινοῦ κατήφορου στόν ὁποῖο βρίσκεται ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία. Ἔχουμε βαρεθεῖ νά βλέπουμε κληρικούς, πού αἰσθάνονται ὅτι μποροῦν νά κάνουν ὅ,τι θέλουν καί νά ἐπιβάλλουν ὅποια βέβηλη τροποποίηση ἤ ἀνεκδιήγητη καινοτομία φυτρώσει μέσα στό...πολυμήχανο κεφάλι τους.

Ἀλλοῦ βλέπουμε νά βγάζουν τούς Ἐσταυρωμένους ἀπό τίς Ἀγίες Τράπεζες.

Ἀλλοῦ βλέπουμε νά πληθύνεται ἡ συνήθεια μέ τή λεγόμενη Θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου Ἀδελφοθέου, πού - πέραν τῶν προβλημάτων αὐθεντικότητας πού παρουσιάζει - πιό πολύ θυμίζει ἀκολουθία θεατράλε θρησκευτικοῦ φολκλορισμοῦ καί βασικά χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς Οἰκουμενιστές, γιά νά μᾶς ἐξοικειώσει μέ τήν εἰκόνα τοῦ λειτουργοῦ πού ἵσταται κατά πρόσωπον πρός τό ἐκκλησίασμα, κατά τά παπικά πρότυπα (σέ παλαιότερο ἄρθρο μου, ὑπό τόν τίτλο «Ἀρχαιοταξίτες», ἐξηγοῦσα την ὕποπτη τάση τῶν μεταπατερικῶν νά ἐπιστρέψουμε σέ ἐποχές «ἀρχαίας ἐκκλησιαστικῆς τάξης», τότε πού οὔτε τέμπλο ὑπῆρχε, οὔτε ἱερές λαβίδες κλπ, καταργῶντας πράγματα πατερικῶς θεσπισμένα καί ἰσχύοντα ἐδῶ καί 15 αἰῶνες).

Ἀλλοῦ βλέπουμε μητροπολίτη νά τελεῖ τή Θεία Λειτουργία ἐκτός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ἐπίσης καταπρόσωπο πρός τούς πιστούς καί μάλιστα νά σταματᾶ κάθε τόσο γιά νά τούς ἐξηγήσει τά ἐπιτελούμενα (λές καί πρόκειται γιά ντοκιμαντέρ ἤ σχολικό μάθημα Θρησκευτικῶν).

Ἀλλοῦ βλέπουμε διαβόητο οἰκουμενιστή ἐπίσκοπο νά τελεῖ Θεία Λειτουργία ἐν πλῷ (δρομολόγιο Βόλου-Σκιάθου), ἐπίσης κατά πρόσωπο πρός τόν κόσμο καί προφανῶς σέ ἄλλη μία προσπάθεια νά ξεπεράσουμε σιγὰ σιγά τή σημασία τῆς Ἁγίας Τράπεζας καί τοῦ Ἱεροῦ Βήματος.

Ἀλλοῦ βλέπουμε ἐπίσης διαβόητο νεοεποχίτη ἱερέα (τόν ἴδιο πού πρόπερσι, ἔχοντας μόλις βαφτίσει μωρό ζεύγους ὁμοφυλόφιλων, τούς εἶχε εὐχηθεῖ νά εἶναι πάντα ἐρωτευμένοι καί αὐτή τήν ἀγάπη νά τή μεταδώσουν καί στό παιδί τους), νά βάζει κορίτσια ὡς παπαδάκια στό Ἱερό, φέρνοντάς μας στό μυαλό τή συζήτηση γιά ἱέρειες (τήν ὁποία γνωρίζουμε ἄλλωστε ὅτι κάποιοι μητροπολῖτες δέν θά εἶχαν ἰδιαίτερο θέμα νά τήν ἀνοίξουν).

Παντοῦ γύρω μας βλέπουμε πλέον ὅλη αὐτή τή βδελυρή μεταρρυθμιστική ἀθλιότητα τῶν θιασωτῶν τοῦ μεταπατερικοῦ (καί στήν πραγματικότητα, ἀντιπατερικοῦ) ἀναθεωρητισμοῦ, πού συνεχῶς κλιμακώνεται, καί ξέρουμε καλά ποῦ ὁδηγεῖ: στήν ψευδοένωση, στό κοινό Ποτήριο μέ ὅλες τίς δαιμονικές αἱρέσεις καί τά ἀντίχριστα παραμάγαζα καί στόν ἀπώτερο σκοπό, πού εἶναι ἡ προώθηση τῆς Πανθρησκείας.

Καί καλά ὅλοι αὐτοί οἱ λυκοποιμένες τῶν μαύρων σκοταδιῶν. Τούς γνωρίζουμε καί δέν περιμένουμε ἀπολύτως τίποτε ἀπό αὐτούς, πέρα ἀπό κακοδοξία καί πλάνη. Οἱ πιστοί ὅμως ποῦ εἶναι, γιά νά φωνάξουν καί νά διαμαρτυρηθοῦν; Κάποιοι λίγοι ὄντως ἀντέδρασαν στό Περιστέρι, κάποιοι ἄλλοι τό ἔπραξαν καί γιά τό ὄνειδος τῆς Πλάκας (πρᾶγμα ποῦ ἀνάγκασε ἀκόμη καί τήν Ἀρχιεπισκοπή νά συμμαζέψει πρός ὥρας τόν κληρικό - καί λέω πρός ὥρας, γιατί προσωπικά τό θεωρῶ κίνηση ξεκαρφώματος γιά νά καταλαγιάσει ὁ θόρυβος, περί δέ τοῦ ἄν θά δοῦμε συνοδική καθαίρεση πολύ ἀμφιβάλλω).

Ἀκόμη ὅμως καί ἀπέναντι στίς ἀντιδράσεις αὐτές, πού ἦταν κυρίως διαδικτυακές, εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι οἱ συντριπτικά περισσότεροι ἦταν ἐκεῖνοι πού βρῆκαν πολύ φυσιολογικά τά αἴσχη τοῦ λεγάμενου καί ἔσπευσαν νά τοῦ παράσχουν ὑποστήριξη, κατακεραυνώνοντας τόν «φονταμενταλισμό» καί τόν «μεσαιωνικό σκοταδισμό» ἤ συντασσόμενοι πίσω ἀπό τά φρικώδη ἀμπελοθεολογικά φληναφήματα τῶν Λίβυων, τῶν Καλαϊτζίδηδων, τῶν Θερμῶν καί ἑτέρων διασήμων «λαλούντων διεστραμμένα» ἐκπροσώπων τοῦ lifestyle ἀγαπολογικοῦ νεοεποχίτικου ζόφου (σ.σ. νομίζω πώς o Φάρος μέ τόν Γιαγκάζογλου δέν ἔχουν τοποθετηθεῖ ἀκόμη).

Καί ἀκόμη περισσότεροι βεβαίως εἶναι ἐκεῖνοι πού δέν ἐνοχλοῦνται καί ἀπό τά ὑπόλοιπα τραγικά καί κακόδοξα πού προανέφερα. Τά χάλια αὐτοῦ τοῦ λαοῦ (στή συντριπτική του πλειονότητα), ἡ ἀμετανόητη ἀθεΐα του ἤ ἡ θλιβερά νοθευμένη πίστη του, ἡ θολούρα του, ἡ παρακμή του, ἡ ἀσυγχώρητη ἄγνοιά του, ἡ ψευτοπροδευτική ἐξηλιθίωσή του, ἀποδεικνύονται καθημερινά μέ τρόπους ὁλοένα καί πιό δραματικούς. Τό ἴδιο καθημερινά ἀποδεικνύεται καί ἡ ἀδυσώπητη ἐκείνη ἀλήθεια ὅτι ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά ἔχουμε τέτοιους ἀνεκδιήγητους πνευματικούς ὁδηγούς καί ἄρχοντες, γιατί δέν βρῆκε ἀκόμη χειρότερους νά μᾶς στείλει.

Θυμόμαστε ποτέ ἄραγε αὐτό πού ἔλεγε ὁ σπουδαῖος π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, ὅτι ἄν οἱ ἄρχοντες προδώσουν τήν πίστη καί ὁ λαός ἀντιδράσει, δέν φέρει εὐθύνη, ἄν ὅμως δέν ἀντιδράσει, τότε εἶναι συνυπεύθυνος; Ἐμεῖς λοιπόν εἴμαστε ὄντως συνυπεύθυνοι.

Καί δυστυχῶς τά πνευματικά ἐπίχειρα αὐτῆς τῆς στάσης μας θά τά βιώσουμε ὅλοι μαζί...













Ο π. Αλέξανδρος Καριώτογλου ξαναχτύπησε! από την βάπτιση υιοθετημένου παιδιού ομοφυλόφιλων στις κορασίδες υποδυόμενες τους ιερόπαιδες



Γράφει ο Χρήστος Κλητσινάρης

Νομίζω ότι δεν θα είχε λάβει τόση μεγάλη έκταση το θέμα με την κίνηση του Εφημέριου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου του Ραγκαβά στην Πλάκα, να επιτρέψει σε κορίτσια να βοηθήσουν στη Θεία Λειτουργία ως Ιεροπαίδες, εάν ο συγκεκριμένος Κληρικός δεν είχε κάνει και στο πρόσφατο παρελθόν τέτοιες Αυτόνομες Ψευτο-Προοδευτικές κινήσεις.
Τον Οκτ 21 χωρίς να ενημερώσει την Αρχιεπισκοπή βάπτισε ένα υιοθετημένο αγοράκι δυο πολύ γνωστών ανδρών ηθοποιών.
Ποιές Χριστιανικές Αρχές είναι δυνατόν να δώσει ένα Gay ζευγάρι σε ένα παιδάκι και με τί παραστάσεις θα μεγαλώσει αυτό σε ένα σπίτι όπου φανερά συντελείται η Αρσενοκοιτία, η οποία σύμφωνα με το Ευαγγέλιο είναι πιο βαριά Αμαρτία και από αυτής ακόμα της Πορνείας;
Είναι ελεύθεροι οι δυο τους να κάνουν ό,τι θέλουν.
Αυτό το αθώο πλάσμα όμως Τί Φταίει;
Με αυτή του την Αυτόνομη Κίνηση ο Ιερέας ''νομιμοποίησε'' αυτή την Μόνιμη Κατάσταση Αμαρτίας.
Τους ευχήθηκε μάλιστα, Να τους ζήσει το αγοράκι και να τους βλέπει πάντα Ερωτευμένους!!!
Ήταν η πρώτη στην Ελλάδα βάπτιση υιοθετημένου παιδιού από Gay ζευγάρι.
Η αρχή έγινε.
Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο 22 έχουμε σε άλλο Ναό της Αττικής την δεύτερη Βάπτιση από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και Μέγα Οικουμενιστή Ελπιδοφόρο δύο υιοθετημένων παιδιών (αγόρι και κορίτσι) από "ζεύγος" ΕλληνοΑμερικάνων βαθύπλουτων Gay και πάλι χωρίς να ενημερωθεί η οικεία Μητρόπολη για την ιδιαιτερότητα του ζεύγους.
Εξαιτίας αυτής της Βάπτισης από τον Ελπιδοφόρο, έφυγαν χιλιάδες Ορθόδοξοι Έλληνες από τις Εκκλησίες της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και πλέον εκκλησιάζονται σε Ορθόδοξες Ρωσικές Εκκλησίες.
Και έρχεται τώρα ο ίδιος πάλι Εφημέριος και κάνει Προκλητικά άλλη Αυτόνομη Κίνηση για να τραβήξει την προσοχή πάνω του.
Την περασμένη Κυριακή της Πεντηκοστής ντύνει Ιερόπαιδες για να βοηθήσουν στη Θεία Λειτουργία, δυο έφηβες νέες.
Και πάλι χωρίς να ενημερώσει την Αρχιεπισκοπή.
Ο θεσμός, όχι της Ιερωσύνης των Γυναικών, αλλά της βοήθειας τους στα της Εκκλησίας ως Χειροτονημένες Διακόνισσες υπήρχε και υπάρχει ακόμα, δεν έχει ποτέ καταργηθεί, αλλά κάτω από ορισμένους Κανόνες που ορίζουν ηλικία, αφιερωμένη και αγία ζωή και πλήρη επίγνωση των Ιερών Καθηκόντων τους. Ήταν αυτές οι οποίες βοηθούσαν στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού τις προσερχόμενες στο Άγιο Βάπτισμα γυναίκες.
Αυτές είχαν επίσης την κυρίως μέριμνα για το Κοινωνικό Έργο της Εκκλησίας και οι Ιερείς για το Πνευματικό.
Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και μάζευαν τροφές και ρούχα για τους φτωχούς και έτσι έμεινε μέχρι σήμερα η έκφραση "Διακονιάρα- Διακονιάρισσα" εκ του Διακονείν.
Το θέμα όμως με Νεάνιδες βοηθούς στη Θεία Λειτουργία είναι πολύ παλιό και αποτυχημένο.
Αν διαβάστε Εκκλησιαστική Ιστορία θα βρείτε κάποιες από αυτές να έχουν πέσει στη μεγάλη παγίδα της Υπερηφάνειας λόγω του Νεαρού της ηλικίας τους και της Ξεχωριστής από τις άλλες Κόρες Διακονίας τους στο Ιερό.
Δεν είναι λίγες αυτές που ξεκίνησαν έτσι και τελικά έπεσαν σε μεγάλες Αιρέσεις νομίζοντας ότι βιώνουν κατά την Θεία Λειτουργία Οπτασίες.
Καμιά σχέση δεν έχουν τα παραπάνω με τις Μοναχές, οι οποίες μπορούν, λόγω της Μοναχικής τους Κουράς και της Εν Βίω Αφιέρωσης στον Νυμφίο Χριστό, να βοηθούν στα της Θείας Λατρείας. Η κάθε μέρα της ζωής τους αγιάζεται με Αδιάλειπτη Προσευχή, Εξομολόγηση, Σιωπή και πρωτίστως με την Θεία Κοινωνία. Είναι το Αγγελικό Τάγμα επί της Γης.
Αλήθεια όλοι εσείς οι Χριστιανοί οι οποίοι ενθουσιαστήκατε με αυτή την κίνηση του π. Αλεξάνδρου, μπορείτε να φανταστείτε αυτές τις Νέες, να στέκονται δίπλα στην Αγία Τράπεζα και να βοηθούν τον Ιερέα;
Μπορείτε άραγε να φανταστείτε την επόμενη κίνηση που κάποιοι Ετοιμάζουν; Το επόμενο Σκαλοπάτι; Την Χειροτονία Γυναικών;
Αν θέλουν όπως λένε να επιστρέψουμε στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, συμφωνώ και επαυξάνω. Το γνωρίζουν όμως οι γυναίκες ότι όχι μόνο δεν επιτρεπόταν ποτέ Γυναίκα να Ιερατευθεί, αλλά το Ευαγγέλιο λέει να Σιωπά η Γυναίκα στην Εκκλησία και κατά την Προσευχή της να έχει Καλυμμένο το κεφάλι της ''δια τους Αγγέλους'';
Αυτοί οι Νεωτερισμοί του π. Αλεξάνδρου είναι Προτεσταντικής προέλευσης και πλήρως ιστορικά αποτυχημένοι. Οι Προτεστάντες υποστηρίζοντας ότι θέλουν να επιστρέψουν στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού έχουν πέσει σε φοβερότατες παγίδες και Αιρέσεις Απωλείας γιατί ο καθένας έκανε και κάνει του κεφαλιού του στα της Θείας Λατρείας, χωρίς να δέχεται καμιά συμβουλή από άλλους.
Όπως καλή ώρα ο π. Αλέξανδρος με τις Αυτόνομες Κινήσεις του.
Και ένα τελευταίο επειδή πολλοί τον συγχαίρετε γιατί κάνει την Θ. Λειτουργία στη Δημοτική. Σας εξομολογούμαι ότι κάποτε και εγώ στα νιάτα μου, ήμουν Υπέρμαχος της Δημοτικής στην Εκκλησία.
Καλό είναι έλεγα, να καταλαβαίνει ο λαός αυτά που ακούει.
Αγνοούσα όμως την Δύναμη των Αρχαίων Ιερών Γραμμάτων να Σοφίζουν Αγραμμάτους.
Ο Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής δεν είχε τελειώσει ούτε την Β΄Δημοτικού και αν μπορούμε όλοι εμείς οι σπουδαγμένοι ας γράψουμε έστω και μια πρόταση από το σύγγραμμα του ''Η Δεκάφωνη Σάλπιξ''.
Ας μπορούσα έστω και για λίγο να εξηγήσω το Ευαγγέλιο όπως το εξηγούσε από τα Αρχαία ο Μακαριστός Παπα-Θανάσης από την Ιερά Μονή Δουραχάνης Ιωαννίνων.....ο Απόφοιτος ούτε της Πρώτης Δημοτικού!!!
''ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον''
Μην καυχιέστε λοιπόν κάποιοι στις πολλές Ακαδημαϊκές περγαμηνές του π. Αλεξάνδρου Καριώτογλου.
Να καυχιέστε αν βλέπετε ότι οδηγείται από το Πνεύμα το Άγιο και μένει Φύλακας της ''ἅπαξ παραδοθεῖσας τοῖς ἁγίοις πίστις'' και δεν γίνετε προπομπός ''άλλων εξελίξεων'' στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Νομίζω ότι Πολύ Σωστά χθες ο Αρχιεπίσκοπος τον έθεσε σε Αργία. Και για την ιστορία ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος πριν λίγα χρόνια τον είχε εκλέξει για την Ιερωσύνη λόγω των πολλών του Ακαδημαϊκών Περγαμηνών.

σχολιο: Το μεταμοντέρνο του σήμερα είναι το υπερσυντηρητικό του αύριο. Η Εκκλησία μας, παραμένει σταθερή. ακομπλεξάριστη, δεν μπαίνει σε τέτοια παιχνίδια σουσουδισμού της εκάστοτε μόδας και παραμένει διαχρονική. Για όποιον θέλει. ¨Όστις θέλει¨ Εγώ είδα από εμάς τους λαϊκούς (χωρίς να βγάζω την ουρά μου από έξω) μια τρομερή υπερανάλυση και τάχα μου μια μεγάλη στενοχώρια και άγχος για την Εκκλησία! Μακάρι να είχαμε εμείς οι λαϊκοί τέτοια σπουδή και τέτοιο άγχος για της αμαρτίες μας και τέτοια εγρήγορση το να κάνουμε το θέλημα του Χριστού. Τότε δεν θα υπήρχαν τέτοια προβλήματα στην Εκκλησία. Τώρα, όμως, που κουτοπόνηρα ψάχνουμε αυτοδικαιώση και αποδοχή των αμαρτιών μας, βρίσκουν έδαφος οι μεταμοντέρνοι αιρετικοί να μας χαϊδεύουν τα αυτιά και να συκοφαντούν ως ¨χριστιανοταλιμπάν και φονταμενταλιστές¨ τους ιερείς που ελέγχουν την αποδοχή της εκάστοτε αμαρτίας. Αυτοί οι woke όχι απλώς δεν θέλουν έλεγχο της αμαρτίας αλλά θέλουν και να είμαστε και υπερήφανοι κι από πάνω… Το να παραμένει ο άνθρωπος πεσμένος και να μην αγωνίζεται για την βελτίωσή του, το έχουν βαφτίσει ¨αγάπη¨. Είναι η ατζέντα των Δημοκρατικών δικαιωματιστών των ΗΠΑ που έχει αιματοκυλίσει τον κόσμο από την πολλή αγάπη…

Γεώργιος Μουστάκας




Το βδέλυγμα της ερημώσεως εν τόπω αγίω

Είμαστε αγιορείτες κελλιώτες πατέρες και θέλουμε να εκφράσουμε από αυτό το ιερό βήμα της ελευθερίας του λόγου τις απόψεις, τους προβληματισμούς, και τις αγωνίες μας.

Ναι παραδεχόμαστε ότι υποστηρίξαμε το χριστιανικό κόμμα της Νίκης αλλά και το αμφισβητήσαμε διότι, θέλουμε να υπηρετήσουμε την αλήθεια πού είναι ο Χριστός που είπε «εγώ είμαι η αλήθεια».

Ναι είναι αλήθεια ότι πολλές φορές ήρθε ο πρόεδρος της Νίκης στο Άγιον Όρος να ζητήσει τη συμπαράστασή μας, όπως καλή ώρα ο Μητσοτάκης, αλλά δεν συμφωνούμε ότι είναι σωστό να εκμεταλλεύονται την πνευματική δύναμη και την επιρροή που μπορεί να ασκήσει το Άγιο Όρος στον χριστιανικό κόσμο, ο οποιοσδήποτε κακόβουλος άνθρωπος για προσωπικά οφέλη.

Αν ο πρόεδρος της Νίκης ανήκει σε αυτή τη μερίδα θα το αποδείξει λίαν συντόμως, όπως το απέδειξε ο Καμμένος, και ο πατέρας του ο Καρατζαφέρης και πάλι θα θρηνήσουμε πάνω στα ερείπια της προδοσίας, όπως των μνημονίων, και των Πρεσπών μέχρι τα παθήματα να γίνουν μαθήματα και τους προδότες να τους ανταμείψουμε με το έπαθλο της εσχάτης προδοσίας και ο λαός να μάθει ότι είναι ο κυρίαρχος της χώρας του με το όπλο του συντάγματός του.

Τώρα ενέκυψε νέο φαινόμενο στο Άγιον Όρος.

Έρχεται ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος με τα πλούσια δώρα του. Άραγε πώς θα τον δεχτεί το περιβόλι της Παναγίας μας; Όπως τον Δένδια που δεν μπόρεσε να προσγειωθεί το ελικόπτερο; ή θα φάει τα μούτρα του όπως εκείνος που έκανε στο προσκύνημα τα μασονικά του σύμβολα και έπεσε και έσπασε τα δόντια και έγδαρε το πρόσωπο του;

Φυσικά τα μοναστήρια θα τον υποδεχτούν διότι «είναι πολλά τα χρήματα Άρη», όπως υποδέχτηκαν και τον κύριο Τσίπρα προεκλογικά και πλάνεψε το λαό δείχνοντας ότι ο άθεος ξαφνικά έγινε ευλαβής.

Και την εικόνα του Πρωτάτου την πήγαμε προεκλογικά στην πρωτεύουσα και συναντηθήκαμε με τους κυβερνώντες και να ! τα εκατομμύρια, όσο για την πατρίδα δεν βαριέσαι τα μοναστήρια να είναι καλά.

Όμως για την ιστορία καλά είναι να μην ξεχνάμε τι έγινε με αυτήν την κυβέρνηση. Ακολούθησε πιστά και φανατικά τις υποδείξεις της Ε.Ε. και του παγκόσμιου συστήματος, επέβαλε τα μέτρα που κατέστρεψαν την οικονομία, υποχρέωσε τα εμβόλια που έβγαλαν στον δρόμο όσους αντιστάθηκαν και θανάτωσε κόσμο το οποίο συνεχίζεται, επέτρεψε τις αυξήσεις των τιμών και μετέτρεψε το λαό της σε ζητιάνους, δέχτηκε όλες τις προδοσίες του προκατόχου του και τις συνεχίζει και ζητάει αυτοδυναμία για να τις ολοκληρώσει.

Να μην ξεχάσουμε το συναγωνισμό στις φωτιές αλλά και στις ανθρωποθυσίες του Ματιού και τωv Τεμπών που θα τους ζήλευαν οι μεγαλύτεροι ειδωλολάτρες. Όταν είχε πρωτοέρθει σαν πρόεδρος του κόμματός του του κάναμε υποδοχή αρχηγού κράτους, τώρα να του κάνουμε υποδοχή Αρχιεπισκόπου διότι και τις εκκλησίες έκλεισε, και την Ανάσταση του Χριστού άλλαξε, και μασκαράδες στην εκκλησία μας έκανε.

Και θα μάθει στο σχολείο στα παιδιά μας την ανωμαλία.

Ευχόμαστε να είναι καλά οι κυβερνήτες της πατρίδας να την φουντάρουν, οι προκαθήμενοι της εκκλησίας να την διαλύσουν και οι διοικούντες του Αγίου Όρους να το βυθίσουν.

«Ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

‘Όμως όταν αρχίσει ο Χριστός να μοιράζει σφαλιάρες να δούμε ποιός θα αντέξει.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με.

Υπεραγία θεοτόκε σώσον ημάς.

Aγιορείτες κελλιώτες πατέρες

- τα πάντα φωτίστηκαν γύρω μου


Άνθρωπος του ΘΕΟΥ μας είπε πριν χρόνους: 

- βρέθηκα μετά από δεκαετίες στον Ιερό Ναό που με βάπτισαν οι γονείς μου .

- στάθηκα έμπροσθεν του Ιερού βήματος και έκανα μετάνοιες .

- κατάνυξη, δοξολογία και συγκίνηση με διακατείχαν 

- ήλθε όμως και μια έκπληξη αναπάντεχη 

- πάνω από την ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ εμφανίστηκε ένα Κατάλευκο Περιστέρι πολύ διαφορετικό από τα άλλα .

- ήταν πολύ μικρότερο από τα κανονικά αλλά απαράμιλλης ομορφιάς και ακεραιότητας .

- με έβλεπε με τα διαπεραστικά μάτια του και το έβλεπα 

- ένα κύμα αγάπης για τα πάντα κατέκλυσε το εσωτερικό μου.

- εκεί που έλεγα να ζήσω και άλλο αυτή την στιγμή , το μικρόσωμο αυτό Περιστέρι βγήκε από το Ιερό Βήμα και επικάθησε επί της κεφαλής μου.

- ούτε καν κατάλαβα πως βρέθηκα στο έδαφος μπρούμυτα και με τα χέρια ανοικτά σε σχήμα ΣΤΑΥΡΟΥ ακριβώς στο σημείο που τοποθετούν την κολυμβήθρα.

- αναρωτιόμουν , τι βάρος μπορεί να έχει αυτό το Περιστεράκι; 

- τα πάντα φωτίστηκαν γύρω μου 

- δεν θα σου που πως αισθανόμουν γιατί δεν μπορώ να περιγράψω αυτά .

- έτρεξα αμέσως στον Γέροντα μου και του τα είπα: 

" είδες παιδί μου πως η Πίστη και το Βάπτισμα μας είναι ολοζώντανα, είμαστε σφραγισμένοι- μυρωμένοι ανεξίτηλα από εδώ και προς τα επάνω, για αυτό να προσέχουμε γιατί συνέχεια μας προσέχει το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ" 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Νά ἀφήνης τόν ἑαυτό σου στό χέρι τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ πηλός εἶναι στά χέρια τοῦ ἀγγειοπλάστη


Γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος 'Ολάρου :
~Νά ἀφήνης τόν ἑαυτό σου στό χέρι τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ πηλός εἶναι στά χέρια τοῦ ἀγγειοπλάστη.

Νά ζητᾶμε τήν βοήθεια τοῦ Κυρίου καί νά ἀφιέμεθα στά χέρια Του!

'Εάν ἀφιέμεθα στό θέλημα τοῦ Κυρίου μας, νά εἴμεθα σίγουροι ὅτι δέν θά μᾶς ἀφήση.

Εάν θέλης νά ὑπακούης καί νά ὠφεληθῆς, κόψε τό θέλημά σου καί ἄφησέ το στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέξου τά λόγια μας καί τήν ἀγάπη μας.

Οταν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ πλησιάζει στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, τότε ὅλα γίνονται εὔκολα· ἐνῶ, ὅταν ἀπομακρύνεται ἡ Χάρις, τότε ὅλα γίνονται δύσκολα.

Αὐτόν πού ἀγαπᾶ ὁ Θεός, τόν κρατεῖ κοντά Του γιά νά μήν ἀλλάξη τόν νοῦ του ἡ ἀπατηλή ἐλευθερία καί ἡ ἐξαπάτησις τοῦ κόσμου, γιά νά ἠμπορέση ἔτσι νά κερδίση τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του.

ΠΙΣΤΗ ΑΠΙΣΤΙΑ

Ἡ ἐποχή μας εἶνε ἐποχὴ ἀπιστίας. Ἐν τούτοις καὶ στὸ ση­μερινὸ κόσμο, ὅπου νὰ πᾶτε, θὰ βρῆτε Χριστιανούς. Ὑπάρχουν πιστοί, ἄντρες, γυναῖκες, παιδιά, νέοι, ἐπιστήμονες, σοφοί, ἐρ­γάτες, φτωχοὶ καὶ πλούσιοι. Καὶ ποῦ ἡ πίστι εἶνε πιὸ θερμή· ὅπου δέχθη­κε διωγμό! 
Θέλετε νὰ δῆ­τε πίστι; Πηγαίνετε στὸ Στάλινγκραντ καὶ στὴ Μό­σχα· ἐκεῖ ὑπάρχουν πιστοί. Ὄχι, δὲν σβήνει ὁ Χριστιανισμός. Εὐκολώτε­ρο εἶνε νὰ σβή­σῃ ὁ ἥλιος παρὰ ἡ πίστι μας.
Οἱ πιστοὶ βέβαια εἶνε λίγοι. Σήμερα ὁ πιστός, ὄχι αὐτὸς ποὺ ἔρχε­ται ἁπλῶς στὴν ἐκ­κλησία, ἀλλ᾽ αὐτὸς ποὺ ζῇ τὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε ἕνας στοὺς χίλιους. Ἀλλ᾽ αὐτοὶ οἱ λί­γοι, εἴτε κληρικοὶ εἴτε λαϊκοί, ἀποδεικνύουν ὅ­τι καὶ σή­μερα ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ βασιλεύει.

Οἱ ἄλλοι, τὸ πλῆθος, εἶνε μακριά. Κι ἀφοῦ λοι­πὸν ἡ πλειονότης εἶνε ἄπιστοι, τί περιμένουμε; 
Τὰ κακὰ ποὺ ὑπάρχουν στὸν κόσμο, οἱ μεγάλες συμφορές, δὲν προέρχονται ἀπ᾽ τὸν Χριστιανισμό· εἶνε ἀποτέλεσμα τῆς μὴ ἐφαρμογῆς τοῦ Εὐαγγελίου. Ὅ,τι σπέρνουμε, θερίζουμε. Τί σπείραμε; Ὁ διάβολος στὸν εἰκοστὸ αἰῶνα ἔ­σπειρε μὲ τὶς φοῦχτες παντοῦ ζιζάνια. Τώρα θερίζουμε τρομερὰ ἀγκάθια.

Τὸ συμπέρασμα. Οἱ πιστοὶ ἂς ἀγωνισθοῦν. Τὸ κῦμα τῆς ἀπιστίας θὰ περάσῃ καὶ θὰ φύγῃ. 
Θὰ νικηθοῦν οἱ ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ. Στὴν Ἀπο­κά­λυψι βλέπουμε νὰ παλεύουν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας θηρία· τὸ λιοντάρι, ἡ τίγρις ὁ ῥινό­κερος. Ἀλλὰ στὸ τέλος δὲν νικοῦν τὰ θηρία. Ὅλα τὰ θηρία, ὅλα τὰ ἀπαίσια συστήματα, τὰ νικᾷ τὸ Ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον, ὁ Κύριος ἡ­μῶν Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.

Ἀπομαγνητοφ. ἀποσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολ. Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου
ἔγινε στὸν ἱερό ναὸ τῆς Ἁγ. Σκέπης Πτολεμαΐδος τὴν 7-5-1978


Ο φαρισαϊσμός του Ιερωνύμου

κ. Ιερώνυμε (Λιάπη), Μην ταπεινώνετε άλλο την Εκκλησία, την καταστήσατε υποχείριο και ουραγό της Μασονοκρατούμενης πολιτείας 

π. Νικόδημος



Ποῦ τοὺς ηὕραμεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀσχέτους; Ο φαρισαϊσμός του Ιερωνύμου

Απειλήθηκε η αυτοδυναμία Μητσοτάκη και ο λαός ανακάλυψε ότι υπάρχει Αρχιεπίσκοπος


Παναγιώτης Λιάκος
1-06-2023 

Δεν αντέδρασε όταν έκλεισαν οι ιεροί ναοί λόγω κορωνοϊού. Δεν αντέδρασε όταν διώκονταν ιερείς που κοινωνούσαν τους πιστούς. Δεν αντέδρασε όταν άλλαξαν την ώρα της Ανάστασης, όταν απαγόρευσαν την περιφορά του Επιταφίου (αλλά επέτρεπαν την περιφορά της Πρωτοψάλτη σε καρότσα φορτηγού). Δεν αντέδρασε με το αλυσόδεμα του λαού μας με τις μνημονιακές χειροπέδες. Δεν αντέδρασε για τις βεβηλώσεις των ιερών ναών από αναρχικούς και φανατικούς ισλαμιστές. Δεν αντέδρασε για την ταινία «Αγόρια στο ντους», που προβλήθηκε σε σχολείο.

Δεν αντέδρασε για την κρατική αρωγή και στήριξη στις παρελάσεις ομοφυλόφιλης υπερηφάνειας, όπου διαταραγμένοι μισόχριστοι κυκλοφορούν με εικόνες αγίων στα αχαμνά τους. Δεν αντέδρασε για τη διαφθορά που γνωρίζει ότι υπάρχει σε κύκλους της Ιεραρχίας της Εκκλησίας. Δεν αντέδρασε για την υποκρισία άθεων πολιτικών που δημόσια αρνούνται τον Χριστό, ειρωνεύονται τους πιστούς και εμφανίζονται μεγαλοβδομαδιάτικα στις εκκλησιές με αναμμένα κεριά, μπας και κλέψουν καμιά ψήφο.

Δεν αντέδρασε για το πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα και έστειλε ένα εκατομμύριο Ελληνες στην ξενιτιά για το μεροκάματο. Δεν έχει αντιδράσει για οτιδήποτε ουσιώδες, που απασχολεί ό,τι έχει απομείνει από το ελληνικό έθνος, αλλά αντέδρασε όταν είδε ότι απειλείται μισή ψήφος προς τον Μητσοτάκη. Εξέδωσε οργισμένη ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε ότι «δεν πρόκειται να ανεχθώ ούτε τη χυδαία απόπειρα χρησιμοποίησης της Εκκλησίας μας ως εργαλείο για την επιδίωξη των αλλότριων σκοπών οιωνδήποτε και της οικειοποίησής Της από τους οιουσδήποτε παραχαράκτες της πίστης μας, που, εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων επιζητούν να δημιουργήσουν οπαδούς και στρατούς».

Κι αυτή η «οικειοποίηση» της Εκκλησίας έγινε από ένα κόμμα, τη ΝΙΚΗ, που δεν έχει μπει καν στο Κοινοβούλιο, όταν επί σειράν ετών υπήρχε κόμμα που αποκαλείτο «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός», στο έμβλημα του οποίου υπάρχει ο Σταυρός, και όταν παγκοσμίως (και ειδικά στην Ευρώπη) υπάρχει πολιτικό – ιδεολογικό ρεύμα που ονομάζεται χριστιανοδημοκρατία. Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες δεν τον ενοχλούν τον Ιερώνυμο, ο Νατσιός τον ενοχλεί, που απειλεί την αυτοδυναμία του Μητσοτάκη.
Σαν δεν ντρεπόμαστε…




Τώρα τα λόγια των Ιεροκηρύκων και των πολιτικών ρίχνουν νέφτι στη φωτιά...


Τώρα τα λόγια των Ιεροκηρύκων και των πολιτικών είναι σαν να ρίχνουν νέφτι στη φωτιά.

Ο πτωχός και αμόρφωτος λαός εγκαταλείφθηκε και τώρα δεν ακούει, θέλει έργα και ζωή Χριστιανικής αγάπης. Θέλει να συμπάσχουμε ως αδελφοί...

Ο Θεός να βοηθήσει τους πιστούς και την Εκκλησία Του την Αγία. Αυτά σκέπτομαι και λυπούμαι για την ερχομένη γενική καταστροφή του κόσμου...

Η προσευχή των πιστών ας παρουσιαστεί ώς πρόχωμα πρό του καταστρεπτικού χειμάρρου, για να συγκρατήσει κάτι...

Όσιος π. Αμφιλόχιος Μακρής
(Από το βιβλίο «Ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής. Μια σύγχρονη μορφή της Πάτμου», έκδοση Επτάλοφος.)



Τό θυμίαμα εἶναι «μέσον» συμφιλιώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό! Π ρ ά γ μ α τ ι !


Ἡ χρήση τοῦ θυμιάματος κατά τή λατρεία μας δέν εἶναι ἀνθρώπινη ἐφεύρεση, ἀλλά ἐντολή, πού ἔδωσε ὁ Θεός στό Μωυσῆ. 

Δέν τοῦ εἶπε ἁπλῶς «νά Μοῦ προσφέρεις θυμίαμα», ἀλλά τοῦ εἶπε καί μέ ποιά ἀρώματα θά πρέπει νά φτιαχθεῖ τό θυμίαμα: «ἀπό στακτή, ὄνυχα (ἀρωματικό κογχύλη), χαλβάνη καί λίβανο διαφανῆ»· καί ἡ ποσότητα τοῦ κάθε ἀρώματος νά εἶναι ἴδια· π.χ., ὅσο εἶναι ἡ στακτή, τόσο καί ὁ λίβανος· καί τό θυμίαμα νά κατασκευασθεῖ ἀπό εἰδικό μυροποιό (Ἔξοδος 30: 34-35). 

Τέτοιες λεπτομέρειες! 
Τυχαῖες; Ἄν εἶναι δυνατόν! 
Ὁ Κύριος θέλει νά μᾶς εἰπεῖ: 
Ὅ,τι Τοῦ προσφέρουμε, νά εἶναι ὅ,τι τό καλύτερο. 

Ὄχι γιά νά ὠφελεῖται ὁ ἴδιος, ἀλλά γιά νά λάβουμε τή χάρη Του καί τήν εὐλογία Του.

«Φοβᾶται, ὅπως φοβᾶται ὁ διάβολος τό λιβάνι», λέει λαός μας. 

Δέν ἐννοεῖται τό λιβάνι πού πωλεῖται στά μαγαζιά, ἀλλά αὐτό πού προσφέρεται ὡς θυσία στόν Κύριο, καί ἐπειδή προσφέρεται ὡς θυσία. 

Ἀκόμα καί μιά τρίχα νά προσφέρουμε ὡς θυσία στόν Κύριο, ὁ διάβολος πού εἶναι ἱκανός νά ἐξαφανίσει ὁλόκληρη τή γῆ, θά φοβηθεῖ αὐτή τήν τρίχα...!

«Σήκω, πάρε τό θυμιατό, βάλε λιβάνι, τρέξε καί θυμίασε γύρω ἀπό τόν καταυλισμο γιά νά ἐξιλεώσεις τό Θεό» (Ἀριθμ. 17:11), εἶπε ὁ Μωυσῆς στόν Ἀαρών· «καί ἐκόπασεν ἡ θραῦσις» (Ἀρθμ.17: 13). 

Τό θανατικό πού εἶχε πέσει, σταμάτησε.

Ὅσο καί νά μᾶς «παραξενεύει», τό θυμίαμα εἶναι «μέσον» συμφιλιώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό. 

Παλιά στά χωριά μας, ὅταν ἀγρίευε ἡ φύση καί ἔπεφτε χαλάζι, πού θά κατέστρεφε τ' ἀμπέλια, τά σιτάρια, ὁ Ἱερέας ἔβαζε πάνω του τήν κάπα τοῦ τσοπάνη, καί θυμιάτιζε γύρω-γύρω τό χωριό, καί σταματοῦσε τό κακό!

Αὐτός εἶναι ὁ λόγος (ἐξιλέωση Θεοῦ) πού προσφέρουμε θυμίαμα χάρη τῶν νεκρῶν μας, εἴτε στίς κηδεῖες τους, εἴτε στούς τάφους τους, εἴτε στά μνημόσυνα, εἴτε στά «τρισάγια». 
Οἱ νεκροί μας ἀναπαύονται·ἐλεοῦνται. Χάρη στό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Κυρίου!
Κάτι ἀνάλογο ἰσχύει καί γιά τό κερί. 

Ὁ Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Κατανουκιώτης, ὅταν ἔκανε «Προσκομιδή», καί ἄναβε (γνήσιο...) κερί, ἔβλεπε τίς κολασμένες ψυχές, νά βγάζουν τό κεφάλι τους ἔξω ἀπό τή φωτιά καί νά δροσίζονται· χάρη σ αὐτό τό ἁπλό πρᾶγμα· στό ἄναμα τοῦ κεριοῦ!

Ναί! 

Ὁ Κύριος ψάχνει γιά ἀφορμές γιά νά ἐλεήσεις τίς ψυχές. 

Καί «λυπᾶται», ὅταν δέν τοῦ δίνουμε ἀφορμές. 

Οἱ νεκροί μας συγγενεῖς τώρα μᾶς χρειάζονται.

τοῦ π. Βασιλείου Μπακογιάννη

«Όταν ο Θεός θελήσει νά βοηθήσει μία ψυχή βασανισμένη, δέν τήν απαλλάσσει από τίς θλίψεις, αλλά....

«Όταν ο Θεός θελήσει να βοηθήσει μια ψυχή βασανισμένη, δεν την απαλλάσσει από τις θλίψεις, αλλά της χαρίζει υπομονή. 

Γι' αυτό να ευχόμαστε ο Θεός να μας δίνει υπομονή και όχι να μας πάρει τα βάσανα, γιατί αυτά μας πηγαίνουν στον παράδεισο».

Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης

Ἡ μεγάλη πληγή της παραταξιακῆς σκέψης καὶ στάσης καὶ οἱ τραγελαφικές της διαστάσεις τὸν καιρὸ τῶν ἐκλογῶν

Οἱ Χριστιανοὶ δὲν 

κατακερματίζονται γιὰ 

κομματικοὺς λόγους


Τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου

Ὅ,τι ἀκολουθεῖ, δὲν ἔχει καμία πολιτικὴ σκοπιμότητα καὶ δὲν εἶναι ὑπὲρ κανενὸς κόμματος.

Εἶναι δυστυχῶς ἐμφανέστατο, ὅτι ὁ ἀντιαιρετικὸς ἀγώνας ἔχει ἀποδυναμωθεῖ, τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ τοὺς ρασοφόρους κάθε βαθμοῦ (οἱ λαϊκοὶ συνεχίζουν ἐπαινετὰ νὰ ἀγωνίζονται) καὶ ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι πιὰ ἑδραιωμένος καὶ ἀσταμάτητος, τουλάχιστον ἀνθρωπίνως (χωρὶς αὐτὸ φυσικὰ νὰ σημαίνει, ὅτι πρέπει νὰ σταματήσουμε ὡς Χριστιανοὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε).

Κύριες αἰτίες τῆς θλιβερῆς αὐτῆς τροπῆς -ἂν συγκρίνει κανεὶς τὸ σήμερα μὲ τὸ ἀγωνιστικὸ πνεῦμα τῶν πρώτων μηνῶν μετὰ τὸ Κολυμπάρι- εἶναι: Τὸ μικρὸ σὲ μέγεθος πνευματικὸ ἀνάστημα τῶν ἀγωνιζομένων μὲ πρῶτο φυσικὰ τὸ δικό μου ποὺ δὲν εἶναι τὸ ἀνάλογο γιὰ τὶς περιστάσεις, ὁ φόβος γιὰ τὶς συνέπειες μίας ἀντιαιρετικῆς στάσης καὶ ἡ ἐπικράτηση τοῦ ἰδίου συμφέροντος καὶ κυρίως ἡ μεγάλη πληγή της παραταξιακῆς σκέψης καὶ στάσης ποὺ κατακερμάτισε τοὺς πιστούς, ἀπότρεψε ἄλλους νὰ συμπορευθοῦν καὶ ἔστρεψε πολλοὺς σὲ σχισματικὲς ὀργανώσεις. 

Ἡ παραταξιακὴ σκέψη καὶ στάση δὲν ἀφήνει τὴν ἀλήθεια νὰ λάμψει καὶ νὰ ἀποτελεῖ μοναδικὸ κριτήριο κρίσης, ἐπιλογῆς, ἀπόφασης καὶ πρὸ πάντων αὐτομεμψίας. Σ’ αὐτὴν κυριαρχεῖ μόνο ἡ γνώμη τοῦ ἑκάστοτε γέροντος ἢ « πνευματικοῦ ἀρχηγοῦ» ποὺ ἀπαγορεύει κάθε προσπάθεια νὰ δεῖς τὰ πράγματα μὲ αὐτοκριτική, ταπείνωση καὶ ἀληθινὰ, ἀντικειμενικὰ κριτήρια.

Ἔτσι ὁ ἀντιαιρετικὸς ἀγώνας κατακερματίστηκε, παρόλο ποὺ ἀντιθέτως μὲ ὅσα ὑποστηρίζουν αὐτοί, ποὺ θέλουν νὰ ἐκμεταλευθοῦν τὴν κατάσταση, δὲν ὑπάρχει ἄρνηση κοινωνίας ἢ καταδίκης (ἐκτὸς φυσικὰ ἀπὸ φαινόμενα τύπου ψευδεπισκόπου Βάδης Παϊσίου κ.ἄ.).

Τὸ παραταξιακὸ πνεῦμα αὐξήθηκε καὶ ἐντατικοποιήθηκε τὸν καιρὸ τοῦ Κορονοϊοῦ καὶ τῶν μέτρων κατ’ αύτοῦ. Οἱ καταδίκες ἐν εἴδει συνόδου αὐξήθηκαν, τὰ μίση ἐξάρθηκαν ὑποκινούμενα πολλὲς φορὲς ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία ἀνάδειξης ἀτομικῶν φιλοδοξιῶν ἢ ἐγωιστικῶν συμφερόντων καὶ οἱ πιστοὶ χωρίστηκαν σὲ ἐμβολιασμένους καὶ μή.

Τώρα μὲ τὶς ἐκλογὲς τὸ τραγικὸ αὐτὸ φαινόμενο παίρνει ἀπίστευτες ἀλλὰ καὶ τραγελαφικὲς διαστάσεις:

Ἔτσι βλέπουμε τὸν ἀπὸ πολλὰ ἱστολόγια καὶ ἄτομα μέχρι πρότινος γιὰ τὴν στάση του στὸ θέμα τῶν ἐμβολίων παρουσιαζόμενο σχεδὸν ὡς σύγχρονο ὁμολογητὴ π. Στυλιανὸ Καρπαθίου ξαφνικὰ νὰ ἐξαφανίζεται ἀπὸ τὶς ἱστοσελίδες τους, γιατὶ τώρα πῆρε ἐργολαβικὰ τὸν ἀγώνα ἐναντίον τοῦ κόμματος «Νίκη» τοῦ κ. Νατσιοῦ, τὸν ὁποῖο τὰ ἱστολόγια καὶ ἄτομα αὐτὰ στηρίζουν. 

Αὐτὸ ἐπέβαλε τὸ παραταξιακὸ πνεῦμα, ἔτσι ὅπως καὶ πρὶν ἴσχυε, ἀφοῦ ὁ π. Στυλιανός, ὅπως μὲ μὲ τὸν κ. Νατσιό, ἔτσι λειτουργοῦσε καὶ στὸ θέμα τῶν ἐμβολίων: ὡς αὐτοανακηρυσσόμενος εἰδικός, ποὺ δημοσίως ἐκτινάζει καταδίκες, ὑποβαθμίζοντας «σὲ προβαπτισματικὴ κατάσταση» ὅσους Χριστιανοὺς ἐμβολιάσθηκαν, ἐκτὸς φυσικὰ τῶν Ἐπισκόπων καὶ ὅσων ἱερέων (συγ)κοινωνοῦσε. Διότι γνώριζε ὁ εὐφυέστατος πατήρ, ὅτι ἂν βγάλει καὶ τοὺς Ἐπισκόπους μὴ βαπτισμένους δὲν θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς μνημονεύει. Ἡ ἀνακολουθία αὐτὴ δὲν ἐνόχλησε παρὰ τὴν ἀνάδειξή της καθόλου τοὺς προβολεῖς τοῦ π. Στυλιανοῦ.

Τὰ ἱστολόγια καὶ τὰ ἄτομα αὐτὰ λόγῳ τοῦ παραταξιακοῦ πνεύματος ποὺ τὰ διακατέχει ἀπέκρυβαν ὅτι ἡ στάση τοῦ π. Στυλιανοῦ ἰδίως στὸ θέμα τῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος, τοῦ πρώτου καὶ κυρίου δηλαδὴ καθήκοντος ἑνὸς κληρικοῦ ἦταν ἀπαράδεκτη. Ἀπέκρυβαν ἐπίσης καὶ ὅποιο ἐπιχείρημα ἀναδείκνυε τὴν ἀνακολουθία τοῦ πατρός, ἀνεξαρτήτως ἂν ἔδειχνε ἀλήθειες ἢ ὄχι καὶ ὅτι ὁ ἴδιος δὲν ἀπαντοῦσε σὲ κάθε ἐρώτημα ποὺ τὸν ἔθετε σὲ ἀμφισβήτηση. Ἔτσι ἦταν οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης. 

Τώρα ὁ π. Στυλιανὸς καὶ ὁ Focus Fm, ἀνεξαρτήτως ἂν λένε ἀλήθειες ἢ ὄχι, ἐξαφανίστηκαν ὡς διὰ μαγείας ἀπὸ τὶς ἱστοσελίδες τους, γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης. Δὲν τοὺς ἐνοχλεῖ καθόλου ὅτι ὁ κ. Νατσιός, παρόλο ποὺ λέει ὅτι δὲν εἶναι πολιτικός, ἦταν καὶ αὐτὸς μέχρι πρὸ ὀλίγων ἐτῶν μέλος κομμάτων ποὺ τώρα πολεμάει (π.χ. Κοινωνία). Δὲν τοὺς ἐνοχλεῖ ὅτι ὑποστηρίζεται ἀπὸ μονές, ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους ποὺ στηρίζουν καὶ προωθοῦν τὸν Οἰκουμενισμό, συνεργάσθηκαν καὶ συνεργάζονται μὲ τὸ κράτος, τοὺς ἀσκήθηκε πολλὲς φορὲς κριτικὴ γιὰ τὴν ἀναξιόπιστη στάση τους, ἀλλὰ τώρα ὡς διὰ μαγείας μετονομάστηκαν «ὀρθόδοξος παραδοσιακὸς χῶρος».

Ἄλλα ἱστολόγια προβάλλουν τώρα διθυραμβικὰ τὸν π. Στυλιανό, ἐπειδὴ ἀκριβῶς φέρεται ἐναντίον τοῦ κ. Νατσιοῦ, τὸν ὁποῖο κ. Νατσιὸ παρουσιάζαν πρὶν ὡς ἀγωνιστὴ δάσκαλο, ὡς ἄλλον ὁμολογητὴ καὶ συνοδοιπόρο (ὅσο μάλιστα ἀνῆκε στὶς τάξεις τῆς παράταξης «Κοινωνία» ὑπὸ τὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη), ὡς ἄλλο Παῦλο Μελᾶ.

Τὰ ἱστολόγια αὐτά, τὰ ὁποία μάλιστα ἦταν ἐναντίον τῶν ἐμβολιασμένων, τοὺς ὁποίους χαρακτήριζαν πολλὲς φορὲς «ὑποταγμένους στὸν Σατανᾶ» δὲν τὰ ἐνοχλεῖ ποὺ τώρα ὁ π. Στυλιανὸς στὶς συνεντεύξεις του ὑμνεῖ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο γιὰ τὴν στάση του στὸν ἐκλογικὸ ἀγώνα. Τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο ποὺ καὶ τὶς Ἐκκλησίες ἔκλεισε καὶ τὸ ἐμβόλιο προώθησε καὶ ὁ ἴδιος ἐμβολιάστηκε, ἀλλὰ φυσικὰ γιὰ τὸν π. Στυλιανὸ εἶναι «κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητηθεῖ» (ἐδῶ) καὶ φυσικὰ δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς «σὲ προβαπτισματικὴ κατάσταση». 

Τὸ ἴδιο δὲν ἐνοχλεῖ τὰ ἱστολόγια καὶ τὰ ἄτομα αὐτὰ ἡ προβολὴ ἀπὸ τὸν π. Στυλιανὸ τοῦ κ. Βελόπουλου. Καὶ ἐνῶ ὁ π. Στυλιανὸς ὀρθῶς καταδικάζει τὴν χρησιμοποίηση τῆς πίστεως γιὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους, τὸν κ. Βελόπουλο ποὺ χρημάτισε πουλώντας δῆθεν ἐπιστολὲς τοῦ Ἰησοῦ καὶ δῆθεν ἁγιασμένα φάρμακα, τὸν ἀθωώνει διὰ τῆς ἀποσιωπήσεως τῶν πραχθέντων του. Καὶ πῶς φυσικὰ νὰ τὸ κάνει, ὅταν οἱ συνεντεύξεις του εἶναι σὲ ΜΜΕ ποὺ ἀνήκουν στὸ Βελόπουλο ἢ σὲ φιλικοὺς κύκλους του;

Τὸ δὲ θέμα τῆς στάσεως τοῦ π. Στυλιανοῦ στὸ θέμα τῆς αἱρέσεως καὶ τὸ ὅτι ἐπαινεῖ ἕναν ἀρχιεπίσκοπο ποὺ πρωτοστατεῖ καὶ στὴν διάδοση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ στὴν ἑδραίωση τοῦ οὐκρανικοῦ σχίσματος, τὰ ἱστολόγια καὶ τὰ ἄτομα αὐτά, παρότι ἀντιοικουμενιστικά, τὸ ἀποκρύβουν, γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης.

Ἁγιορεῖτες μοναχοί, ποὺ φυσικὰ ὑποστηρίζουν τὸν κ. Νατσιό, δημοσιεύουν ἐπιστολὲς ποὺ καταδικάζουν τὴν ἐπίσκεψη Μητσοτάκη στὸ Ἅγιον Ὅρος, γιατὶ εἶναι ἀφορισμένος. Τὴν ἐπίσκεψη Πλεύρη ὅμως ἢ Τσίπρα πρὸ ἐτῶν, τὴν πρόσφατη πρόσκληση τῆς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὅρους στὸν κ. Τσίπρα ποὺ εἶναι καὶ ἄθεος καὶ ὑπὲρ κάθε ἀφύσικης σχέσης δὲν τὴν καταδίκασαν. Βλέπετε ὁ κύκλος ψηφοφόρων τοῦ κ. Τσίπρα δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει. Ὅπως δὲν καταδίκασαν τὴν ἐπίσκεψη καὶ χριστεμπορία Βελόπουλου ἢ Κασιδιάρη γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης.

Φθάσαμε μάλιστα στὸ σημεῖο ὁ γνωστὸς ἀρθρογράφος κ. Μάννης τῆς παράταξης Καλλινίκου ποὺ μᾶλλον φαίνεται, ὡς δάσκαλος κι αὐτός, νὰ στηρίζει τὴν «Νίκη» μὲ ἄρθρο του (ἐδῶ) ποὺ δημοσίευσαν χωρὶς δόση εξέτασης καὶ μὴ γοχικὰ ἱστολόγια νὰ ἀσκεῖ κριτικὴ στὴν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας, στὴν ὁποία ὡς Γ.Ο.Χ. δὲν ἀνήκει (καὶ χαρακτηρίζει μάλιστα λόγῳ ἡμερολογίου ὡς «δυνάμει ἀναθεματισμένη»), γιὰ τὴν σχέση της μὲ τὸ κράτος. Ὅμως τὴν παράταξή του μὲ τὴν ἱεραρχία της ποὺ ἀναγνωρίσθηκε καὶ χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸ ἴδιο κράτος καὶ ποὺ καὶ γι’ αὐτὴν ἰσχύει ὅτι μέχρι και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι Η Εκκλησία ψήφισε «δαγκωτό» ΝΔ (φανταστεῖτε οἱ Γ.Ο.Χ. νὰ ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ) τὴν ἀφήνει ἀπ’ ἔξω, λὲς καὶ δὲν ὑπάρχει στοὺς Γ.Ο.Χ. συνεργασία μεταξύ Διοικούσας Εκκλησίας και Αντιχριστιανικής Κυβερνήσεως καὶ δὲν ἰσχύει σ’αὐτούς να μη δώσουν ούτε μία ψήφο στους χριστέμπορους αυτούς Μπολσεβίκους της Δεξιάς, αλλά και να απομακρυνθούν άμεσα από όσους Αρχιερείς, Πνευματικούς και Γεροντάδες που, ως επικίνδυνοι για την ψυχική σωτηρία αιρετικοί Νεοσεργιανιστές

Αὐτὸ ὅμως γίνεται, γιατὶ ἔτσι εἶναι οἱ ὁδηγίες τῆς παράταξης.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι τραγελαφικὰ καὶ φυσικὰ δὲν ἁρμόζουν σὲ Χριστιανοὺς ποὺ κριτήριο ἔχουν πάντα τὴν Ἀλήθεια καὶ ὄχι τὴν παράταξη καὶ ὄχι τὴν ἀνακολουθία καὶ τὴν κυβίσθηση. Οἱ Χριστιανοὶ δὲν κατακερματίζονται γιὰ κομματικοὺς λόγους. Ἀντιθέτως βλέπουν, κρίνουν καὶ ἀποφασίζουν, χωρὶς ψηφοθηρικὲς σκοπιμότητες. Ἂς ἐλπίζουμε ὅτι κάποτε αὐτὰ θὰ σταματήσουν γιατὶ προσβάλλουν καὶ τὴν Πίστη καὶ τὴν νοημοσύνη μας. 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου





Δεν είναι χριστιανικά στήθη αυτά που μετρούν τι δίνουν και τι παίρνουν, μα εκείνα που αγαπούν δίχως να περιμένουν

Δεν είναι χριστιανή ψυχή εκείνη που νιώθει αυτοδικαιωμένη και ναρκισσιστικά ολοκληρωμένη στην ζάλη της αρετής και της θρησκευτικής δικαίωσης της. Ο χριστιανός δεν είναι δικαιωμένος, αλλά αγαπητικά σωσμένος. Η σωτηρία του, είναι καρπός αγάπης, και όχι κατορθωμάτων. Αίσθηση και εμπειρία ότι κάποιος με αγαπάει πολύ κι ας έχω τα χάλια μου, κι ας είμαι αδύναμος και ας μην έχω τίποτε να καυχηθώ πέρα της αγάπης του Θεού.

Ο παράδεισος δεν είναι κατάκτηση αλλά δωρεά. Είναι......καρπός σχέσης και όχι κατάκτηση ισχυρών και υψηλών θρησκευτικών επιδόσεων.

Δεν σώζομαι επειδή κάτι σπουδαίο έκανα, αλλά επειδή κάποιον αγάπησα και με αγάπησε.

Όσο και αν το δηλώσεις άνθρωπος του Θεού, δεν θα γίνεις, εάν η χαρά και η ειρήνη δεν κατακλείσουν την ύπαρξη σου. Ας κάνουμε όσες νηστείες θέλουμε, αγρυπνίες και προσευχές, ας έχουμε Γέροντα τον πιο γνωστό πνευματικό της ορθοδοξίας, ας βγάλουμε όσες φωτογραφίες θέλουμε με στάρετς και οσίους, η χάρις δεν θα έρθει εάν δεν σταματήσουμε να την ζητούμε με την εσωτερική αδιάγνωστη πολλές φορές σκοπιμότητα, να κτίσουμε την εικόνα μας, το αυτοειδωλό μας, το εγωιστικό θρησκευτικό προφίλ μας. Για να αισθανθούμε ότι κάτι καταφέραμε και κάποιοι είμαστε.

Η χάρις δεν εκβιάζεται, ούτε εξαγοράζεται, δωρίζεται και εκχέεται αγαπητικά στους ταπεινούς, αφανοίς, πληγωμένους και αγαπητικά στραμμένους προς τον Θεό. Εκείνους που απογυμνώθηκαν και ξαρματώθηκαν από όλες τις αυταπάτες του κόσμου, όλες τις δυνάμεις και εξουσίες, από όλα τα είδωλα ακόμη και το ίδιου τους του εαυτού

romioitispolis.gr


‘’Τό ευλογημένο σκοτάδι’’....


Ο πιο δύσκολος(μα αληθινός) αγώνας είναι εκείνος που τον γνωρίζει ο Θεός και εσύ(εννοείται κι ο πνευματικός σου)….

Κάποτε ένας μοναχός στο κελί του έκανε καθημερινά κάμποσες χιλιάδες μετάνοιες
μα είχε αφήσει λίγο σκαστή την πόρτα, δεν την είχε τελείως κλειστή…

Οι πατέρες κι οι προσκυνητές πέρναγαν και έβλεπαν και θαύμαζαν την βία της άσκησης του.

Κάποια στιγμή πέρασε κι ο ηγούμενος,είδε το ‘’θαυμαστό’’ και απλά….. έκλεισε την πόρτα λέγοντας ταυτόχρονα στον καλόγερο να συνεχίσει τον αγώνα του…..

Εεεε…..αυτό ήταν……

Με το που κλίστηκε η θύρα, μετά βίας μπορούσε να κάνει πλέον 10 μετάνοιες.

Βλέπεις….διακόπηκε η τροφοδοσία της κάτωθεν(δαιμονικής) δυνάμεως…..

Τι μπορεί να σου κάνει μια σχισμή ε;

Χωρούσε ολόκληρη φάλαγγα δαιμόνων(αυτοί ήταν που τον βοηθούσαν να αγωνίζεται ‘’πνευματικά’’)...

Εκείνο που μπορείς κι αντέχεις κάνε το μα όσο γίνεται στα κρυφά.

Είναι το ‘’ευλογημένο σκοτάδι’’ της αφάνειας.

Είναι εκείνο ‘’το ευλογημένο σκοτάδι’’στο οποίο μπορείς και ανακαλύπτεις τα πιο φωτεινά κομμάτια της ψυχής σου.

Είναι εκείνο ‘’το ευλογημένο σκοτάδι’’ στο οποίο μπορείς και αισθάνεσαι την λεπτή πνοή του Παναγίου Πνεύματος.

Τούτο ‘’το ευλογημένο σκοτάδι’’πόθησαν όλες εκείνες οι υπάρξεις οι σταυρωμένες....

Εκείνες που ζώντας στην σκιά του Εσταυρωμένου ψηλάφισαν το απύθμενο βάθος της Αγάπης, και σε αυτό λούστηκαν το Φως της Αναστάσεως Του.....

π. Ioannis Papadimitriou


Κωνσταντινούπολη, η αγιασμένη πολιτεία


Τι ήτανε, αληθινά, εκείνο το Βυζάντιο, εκείνη η Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος! Όχι μοναχά η αρχαία πολιτεία, μα κι η καινούρια, ως του σουλτάν-Χαμίτ τα χρόνια. Είχα γνωρίσει έναν χριστιανό Ανατολίτη κοσμογυρισμένον, που έζησε πολλά χρόνια στην Ευρώπη και στην Αμερική, στη Λόντρα, στο Παρίσι, στη Ρώμη, στη Νέα Υόρκη. «Όλες αυτές οι μεγάλες πολιτείες, μου έλεγε, είναι σπουδαίες, μα σαν την Κωνσταντινόπολη δεν υπάρχει άλλη στην οικουμένη, κι ούτε βρίσκεται στον ντουνιά τέτοια επίσημη αρχοντικιά και βασιλική πολιτεία».

Στα χρόνια των Βυζαντινών «η βασιλεύουσα Πόλις» θα είχε μια εξωτική κι αλλόκοτη μεγαλοπρέπεια. Χίλιοι κουμπέδες (τρούλλοι) κατάχρυσοι λαμποκοπούσανε μέσα στη βλογημένη αυτή αφεντοπολιτεία. Στη μέση στεκότανε, σαν ήλιος, η Αγιά Σοφιά, και γύρω της ήτανε σκορπισμένες οι άλλες εκκλησίες με τους χρυσούς κουμπέδες, σφαίρες ουράνιες, που λες και γυρίζανε γύρω στον ήλιο. Δεν φαινόντανε πως ήτανε κτίρια κανωμένα από τον άνθρωπο, αλλά σαν να κατεβήκανε από τον ουρανό και σταθήκανε απάνω στη γη. Κι από μέσα ήτανε καταστολισμένες με ψηφιά, με χρωματιστά μάρμαρα, με σμάλτα, με ζωγραφιές, που θαρρούσε κανένας πως μπαίνει σε ουράνια παλάτια. Είχανε δίκιο οι παλιοί Κινέζοι που λέγανε πως αυτά τα κτίρια ήτανε «κάποια παλάτια μεγάλα και λαμπερά, που από μέσα μοιάζανε σαν τα χρυσά φτερά του φασιανού την ώρα που πετά»….

Το Σαββατόβραδο, κατά το δειλινό, η ατμόσφαιρα γέμιζε από τη γλυκειά βουή που κάνανε χιλιάδες καμπάνες και που ανέβαινε σαν ψαλμωδία απάνω από την αγιασμένη πολιτεία, από τη Νέα Σιών, «ήχος καθαρός εορταζόντων». Πανηγυρική μεγαλοπρέπεια! Μοναχά το Βυζάντιο κατέβασε στη γη την ουράνια αρμονία.
Για τους Βυζαντινούς, η πατρίδα τους ήτανε η Κιβωτός της αληθινής θρησκείας, και είχανε πόθο να τραβήξουνε μέσα σ᾿ αυτή όλα τα έθνη της γης, και να τα σώσουνε φωτισμένα από το ανέσπερο φως του Ευαγγελίου.

….. Για όποιον είναι σε θέση να νοιώσει καλά τι είναι αυτό το «λειτουργικό», ποτές άλλη φορά η ομαδική ζωή των ανθρώπων δεν έφταξε σ᾿ ένα τέτοιο πνευματικό ύψος. Όσοι θελήσανε και θέλουνε να κρίνουνε το Βυζάντιο με τον συνηθισμένον χονδροειδή αντιπνευματικόν τρόπο και με τις γνωστές ανόητες ευφυολογίες, και να το γελοιοποιηθούνε σε βαθμό που να ονομάζουνε «βυζαντινισμό» κάθε αφηρημένη συζήτηση και ουτοπία, αυτοί φανερώνουνε μ᾿ αυτό πόσο ανίδεοι είναι από αληθινή πνευματικότητα, με όλους τους ψεύτικους τίτλους της σοφίας και της επιστήμης που είναι στολισμένοι.

Το Βυζάντιο είναι πολύ λεπτό πράγμα για να μπορέσουνε να το πιάσουνε τα χοντροκανωμένα εργαλεία τους. Το Βυζάντιο είναι η αληθινή χριστιανική θρησκεία, ανάμεσα στα ψεύτικα και ελεεινά παραμορφωμένα ομοιώματά της, που τα φτιάξανε λαοί βάρβαροι και υλιστές, ανίκανοι να την καταλάβουνε και να την αισθανθούνε. Για τούτο, το Βυζάντιο κρίνεται από τους λεγόμενους σοφούς του κόσμου όπως κρίνεται το Ευαγγέλιο, δηλ. σαν μωρία, μπροστά στη δική τους γνώση, κι η γνώμη τους ίσια-ίσια, πως το Βυζάντιο είναι «μωρία», πιστοποιεί πως αληθινά στάθηκε η Νέα Σιών, η έμψυχος κιβωτός, που μέσα σ᾿ αυτή φυλάχθηκε η επαγγελία του Θεού προς τους ανθρώπους πως θα γίνουνε τέκνα του, και «η μακαρία ελπίς της αιωνίου ζωής». Όσο νοιώσανε οι υλικοί άνθρωποι τι λέγει ο Παύλος για το Ευαγγέλιο και για τη σοφία του Θεού, άλλο τόσο νοιώσανε κι οι ιστορικοί κι οι επιστήμονες της κοσμικής γνώσης, «οι συζητηταί του αιώνος τούτου» όπως λέγει ο Παύλος, τι είναι το Βυζάντιο.

…..Το Βυζάντιο είναι όπως «η Ιερουσαλήμ και η βασιλεία του Θεού,η εντός ημών κεκρυμμένη. Αυτή η χώρα νεφέλη εστί της δόξης του Θεού, εις ην μόνον οι καθαροί τη καρδία εισελεύσονται του θεάσασθαι το πρόσωπον του Δεσπότου και καταυγασθήναι τους νόας αυτών διά της ακτίνος και λαμπηδόνος του φωτός Αυτού». 

(Πηγή : Φώτης Κόντογλου, Μυστικά άνθη Ήγουν: Κείμενα γύρω από τις αθάνατες αξίες της ορθόδοξης ζωής, Ἀθῆναι: Ἐκδόσεις Ἀστήρ,, σσ. 93-99.)