Η Ορθόδοξη Εκκλησία εμπόδιο στον αντίχριστο

Εμπόδιο στο ψυχοκτόνο έργο του διαβόλου και στην παρουσία του Αντιχρίστου στέκεται η Ορθόδοξος Εκκλησία, που καταγγέλει τις μεθοδείες του σατανά και καταδικάζει τις αιρέσεις.

Χωρίς την Ορθοδοξία, θα ήταν εύκολο στα όργανα του Αντιχρίστου να προετοιμάσουν τον δρόμο του.

Μα η Ορθοδοξία, αν και λυσσωδώς πολεμάται με μεθόδους σατανικές, στέκεται απόρθητο φρούριο και φάρος, που κατευθύνει προς την αλήθεια και την σωτηρία.

Οι πολυώνυμοι εχθροί της, υπηρετώντας τον διάβολο και τι δεν κάνουν για να πετύχουν, όπως μάταια ελπίζουν, τον αφανισμό της.

Αιρέσεις, Σιωνισμός με όλα τα παρακλάδια του και τα όργανά του: Μασωνία, Χιλιασμός, Οικουμενισμός, Ρόταρυ, Λάιονς, ψεύδη, απάτες, δολοπλοκίες, άνθρωποι όργανα του διαβόλου από θέσεις κλειδιά, ένας ολόκληρος σατανικός μηχανισμός σκοτεινών δυνάμεων, είναι επιστρατευμένος κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Η πίστη των Χριστιανών στον Χριστό και την Εκκλησία εμποδίζει τους ανθρώπους από τον μεγάλο ξεπεσμό, από την αποστασία και την αμετανοησία. 

Αφού η Εκκλησία συναρπάζει τις ψυχές με την αλήθεια το φως και την σωτηρία, οι αντίχριστοι δυσανασχετούν.

Πλημμυρίζουν από μίσος και κακία οι Ιουδαίοι και ο Σιωνισμός συγκεκριμένα, διότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, όχι μόνο αποδεικνύει τους Ιουδαίους αντίχριστους, μα και καταγγέλλει την αθεΐα τους, την άρνησή τους να δεχθούν τον Χριστό και συγχρόνως αποκαλύπτει, ότι αυτοί είναι έτοιμοι, στ’ όνομα του Χριστού, να δεχθούν τον άνομο, τον Αντίχριστο.

Επειδή, λοιπόν, η Ορθοδοξία στέκεται οχυρό, εμπόδιο στους αντίχριστους, εκείνοι με επικεφαλής τον Σιωνισμό κάνουν τα πάντα να σείσουν τα θεμέλια της Ορθοδοξίας.

Θέλουν να συντρίψουν το Δόγμα και την Παράδοση, ν’ αφανίσουν αποφάσεις των Αγίων Πατέρων, που πάρθηκαν κατά τις Οικουμενικές Συνόδους. Θέλουν να σκοτίσουν την αλήθεια, που τηρεί ανόθευτη η Εκκλησία μας, να πετάξουν τους Ιερούς Κανόνες, να προκαλέσουν συσκότιση, λήθη και σύγχυση.

Γι’ αυτό το σκοπό εργάζονται στις μέρες μας όλα τα κατασκευάσματα του Σιωνισμού.
Γι’ αυτό το σκοπό του ξεθεμελιώματος και αφανισμού της Εκκλησίας έχουν επιστρατευθεί οι Εβραιοκίνητοι αντίχριστοι Ιεχωβάδες, οι Μασώνοι και σωρεία άλλων σαθρών οργάνων του παγκοσμίου Σιωνισμού.

Και ο διωγμός αυτός, κατά της Εκκλησίας, που άρχισε από τους Ιουδαίους και τους αντίχριστους Ρωμαίους αυτοκράτορες και συνεχίστηκε από τους Γότθους, τους Ούνους, τους Πέρσες, τους Άραβες, τους Σλάβους, τους Τούρκους, τους Παπικούς, τους Προτεστάντες, (προσθήκη ιστολογίου: τους Ναζί, τους Άθεους Κομμουνιστές), το έργο του διαβόλου υπηρετούσε.

Η Ορθοδοξία γνώρισε και θα γνωρίσει μεγάλους διωγμούς. Τους αντιμετώπισε όλους τους εχθρούς με πίστη, καρτερία και ανδρεία. Χιλιάδες είναι οι νεομάρτυρες, που έδωσαν το αίμα τους, σαν σφραγίδα, για την αγάπη τους, για τον Χριστό και την Εκκλησία.

Αλλά και οι πιο επικίνδυνοι διώκτες της είναι οι σημερινοί.
Ύπουλοι, υποκριτές και κρυφοδαγκανιάρηδες. Είναι οι Οικουμενιστές, που θέλουν να μας μαντρώσουν στην αδιαφορία της Πίστεως, στην άρνηση του Χριστού και τέλος στη λατρεία του Σατανά.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία όμως, ο πιστός του Θεού λαός, ξέρουν και καταγγέλλουν ποιοι παίζουν το παιχνίδι του Αντιχρίστου. Ξέρουν ποιοι κινούν τα νήματα αυτού του σχεδίου. Έντονη είναι η αντίδραση και η Εκκλησία περιμένει πιο φοβερές και χαλεπές ημέρες. Γι’ αυτό προειδοποιεί τους πιστούς να προετοιμάζονται γι’ αγώνες και θυσίες.

«Ο Αντίχριστος», Αρχ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (σελ. 125-127)

https://www.vimaorthodoxias.gr

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

Α’ Έκδοση 1972 Εκδόσεις Ορθόδοξου Τύπου

Αρχιμ. Χαράλαμπου Βασιλόπουλου

Για τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»

Τα κείμενα αυτά είχαν κρατηθεί σαν πρακτικά όταν το 1987 οι σιωνιστικές εταιρείες πραγματοποίησαν ένα σημαντικό συνέδριο στην πόλη Bale. Τα εν λόγω πρωτόκολλα είτε υπεξαιρέθηκαν από το χρηματοκιβώτιο το οποίο είχαν οι Σιωνιστές στην Αλσατία ή διέρρευσαν κατ’ άλλο τρόπο κα έφτασαν στα χέρια των Χριστιανών. Ο πρώτος εκδότης τους (1902), Ρώσος καθηγητής Σέργιος Νείλος, γράφει ότι τα κείμενα των Πρωτοκόλλων του τα παρέδωσε κατά το έτος 1901 ο Αλέξης Νικολάγιεβιτς Souchotin, Στρατάρχης της ευγενείας του Sherno.

Έκτοτε ακολούθησαν πολλές εκδόσεις και γράφηκαν πολλά άρθρα στις εφημερίδες για τα σχέδια αυτά του Σιωνισμού με χτυπητούς τίτλους όπως «Ο εχθρός της ανθρωπότητας», «Τα πρωτόκολλα και η παγκόσμιος ανατροπή», «Η αφορμή της Παγκοσμίου ανησυχίας». Το ξεσκέπασμα αυτό συνεκλόνισε τους Σιωνιστές. Αφού, λοιπόν, προσπάθησαν να τα αρνηθούν, επεδίωξαν εν συνεχεία να πείσουν τον κόσμο ότι αυτά δεν ήταν απόκρυφα και ότι δεν στηρίζονταν σε κανένα σοβαρό δεδομένο. Εν τούτοις την υπεξαίρεση των Πρωτοκόλλων από τα ισραηλιτικά αρχεία την επιβεβαιώνει εγκύκλιος του Σιωνιστικού Κομιτάτου, που χρονολογείται από το 1901,στην οποία ο δόκτωρ Hertzl παραπονείται για υπεξαιρέσεις, οι οποίες επέτρεψαν στους βέβηλους (Gentiis) να γνωρίζουν τα μυστικά των «Πρωτοκόλλων». Αλλά την πλέον αψευδή απόδειξη και επιβεβαίωση για την αυθεντικότητα των «Πρωτοκόλλων», μας την δίνει ο χρόνος που διέρρευσε και τα γεγονότα, που διαδραματίστηκαν μέχρι σήμερα.

Η Χριστιανική Αδελφότητα Νέων (Χ.Α.Ν., Y.M.C.A) και η Χριστιανική Ένωση Νεανίδων.

Ο πρώτος πρόγονος της σημερινής Οικουμενικής Κίνησης εμφανίστηκε περί τα μέσα του παρελθόντος αιώνος. Το 1844 στο Λονδίνο κάποιος Γεώργιος Ουίλιαμς ίδρυσε την Y.M.C.A δηλαδή την «Χριστιανική Αδελφότητα Νέων», την γνωστή Χ.Α.Ν. Η Οργάνωση αυτή, για τους νέους, κατόρθωσε να εξαπλωθεί πολύ σύντομα σ’ όλο τον κόσμο. Το 1952 αριθμούσε 10.000 παραρτήματα και 4.000.000 μέλη. Το 1894 ιδρύθηκε η «Χριστιανική Ένωση Νεανίδων» δηλ η Χ.Ε.Ν. Η Χ.Α.Ν και η Χ.Ε.Ν δεν είχαν κανενός είδους δικό τους δόγμα. Είχανε όμως μια ασαφή, ανακριβή και ημιχριστιανική ιδεολογία. Μια κοσμοθεωρία ουμανιστική. Μια κοσμοθεωρία στην οποία δεν γινόταν λόγος για το προπατορικό αμάρτημα, ούτε για σωτηρία ψυχής. Το πρώτο από την δράση της Y.M.C.A. στο Σικάγο της Αμερικής όπου εξαπέλυσε δυναμική καμπάνια για την νομιμοποίηση της χρήσης της μαριχουάνας, των εκτρώσεων κλπ.! Το δεύτερο από το Τορόντο του Καναδά, όπου η εκεί οργάνωση, συμφώνησε να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του Ιησού Χριστού! Στο βιβλίο «Διακόσια χρόνια Ελληνικού Τεκτονισμού» του Μαρίνου Πολλάτου, σημαίνοντος στελέχους της Στοάς «Προμηθεύς» Αθηνών, που εξεδόθη το 1951,γράφει (σελ 168) για την επίσκεψη Αμερικανών το 1923 στην Ελλάδα και την υποδοχή, που τους έκανε η εδώ Στοά.«Οι όμιλοι αυτοί ανήκαν εις τας ανεγνωρισμένας Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυρού, της Χ.Α.Ν και της Παραμυθίας της Εγγύς Ανατολής. Εις τα επιτελεία των Οργανώσεων αυτών ο Ελληνικός Τεκτονισμός (σ.σ δηλ η Μασονία) απένειμε τα δέουσας τιμάς, ως αποτελούμενα κατά τα 9/10 από Τέκτονας»! Το 1939 ο τότε πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς διέλυσε όλες τις Χ.Α.Ν και κάτεσχε τις περιουσίες τους. Ο Μεταξάς υπήρξε μέχρι το 1921 μασόνος. Επειδή όμως εκεί μέσα γνώρισε για την φθοροποιό δραστηριότητά της, απεμακρύνθηκε το ίδιο έτος. Και πολέμησε έπειτα την Χ.Α.Ν με την διάλυσή της. Μετά την διάλυσή της όμως, διαμαρτυρήθηκε έντονα η ιδρύτριά της και χρηματοδότης της Y.M.C.A. της Αμερικής. Ο Μεταξάς απάντησε ότι η Χ.Α.Ν εξαπάτησε το Έθνος. Διότι ενώ ιδρύθηκε σαν σωματείο ελληνικό, χωρίς εξάρτηση από έξω, εν τούτοις τώρα επενέβαινε η ξένη Y.M.C.A.

Το Ρόταρυ

Το Ρόταρυ είναι ο προθάλαμος της Μασωνίας. Ήρθε στην Ελλάδα το 1928 με μασονική πρωτοβουλία. Υποστηρίζει επίσης πολύ τον Προσκοπισμό. Μόνο στις ΗΠΑ, ίδρυσε με δική του πρωτοβουλία 2.000 προσκοπικές μονάδες και ξόδεψε 3.000.000 δολάρια.

Ο Προσκοπισμός

Δεύτερος πρόγονος του Οικουμενισμού είναι ο Προσκοπισμός. Το 1908 ιδρύθηκε στην Αγγλία από τον Λόρδο μασώνο Μπάντεν Πάουελ ο παγκόσμιος οργανισμός των προσκόπων. Στον οργανισμό αυτό έδωσε πλήρες μασωνικό περίβλημα, το 1917 ο Γραμματέας της Διεθνούς Οργάνωσης Προσκόπων, μασώνος και Εβραίος Martin. Στο υπ. αριθμ. 55/1963 τεύχος του «Τεκτονικού Δελτίου» γράφει για την υποδοχή από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδας που έγινε σε μασόνους Προσκόπους. «Γνωσταί είναι αι σχέσεις Τεκτονισμού και Προσκοπισμού, ιδρυτής του οποίου υπήρξε ο αδελφός Μπάντεν Πάουελ». Αναφέρεται στην έκλυση ο αντιπρόσωπος της Γερμανίας μασόνος Daunn για να ιδρυθούν και στην Ελλάδα Προσκοπικές Στοές.

Τα λυκόπουλα

Από μια εγκυκλοπαίδεια : "Καλείται λυκιδεύς (σς. Δηλ. λυκόπουλο) οανήλικος υιός Τέκτονος, ο τεθείς – δι’ ειδικής επιβλητικής τελετής, καθ’ ην επιτρέπεται να παρίσταται και αμύητοι- υπό την πνευματική προστασίαν της Στοάς, εις την οποίαν συνήθως ανήκει ο πατήρ του…

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας

Περί το 1910 ιδρύθηκε το «Παγκόσμιο Συμβούλιο ζωής και εργασίας» Τούτο συνεκλήθηκε το 1925 στην Στοκχόλμη και το1937 στην Οξφόρδη. Στα δύο του συνέδρια μιλάει για σπουδή, μελέτη και εξέταση των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ ποικίλων Χριστιανικών Εκκλησιών.

Το Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως.

Δίπλα όμως σ’ αυτή την κίνηση οργανώθηκε κι’ αναπτύχθηκε και μια άλλη εταιρεία με το όνομα «Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» (Διοικήσεως). Και αυτή η οργάνωση συνεκλήθη δύο φορές. Το 1927 στην Λωζάννη και το 1937 στο Εδιβούργο. Η εταιρεία αυτή είχε σαν σκοπό να φέρει στο φως όλες τις δογματικές δυσκολίες, όλα τα δογματικά εμπόδια, για την «Ένωση των Εκκλησιών». Γι΄ αυτό, λοιπόν, έδειξε ότι μελετούσε το θέμα της Οικουμενικής Κίνησης, του Οικουμενισμού.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.)

Το «Παγκόσμιο Χριστιανικό Συμβούλιο Ζωής και Εργασίας» και το «Παγκόσμιο Συνέδριο Πίστεως και Τάξεως» ενώθηκαν τελικά το 1937 σε ένα οργανισμό με το όνομα «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε). Ο Οργανισμός αυτός άρχισε να φανερώνει τα σχέδιά του μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνέλευση του Π.Σ.Ε. στο Άμστερνταμ. Επηκολούθησαν μέχρι σήμερα άλλες τρείς συνελεύσεις στο Εβαστον το 1954, στο Νέο Δελχί το 1961 και στην Ουψάλα το 1968. Σε έκθεσή του προς τη Σύνοδο των Επισκόπων της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς ο Αρχιεπίσκοπος του Μόντρεαλ και Καναδά Βιτάλιος έγραψε τα εξής: «Αυτοί οι τρεις οργανισμού (η Χ.Α.Ν. , ο Προσκοπισμός και το Π.Σ.Ε ) είναι έως σήμερον οι τρεις στύλοι επί των οποίων στηρίζεται ολόκληρος η Οικουμενική Κίνησης και των οποίων σταθερώς συμπληρώνει τους πυρήνες των συνεργατών του, εργατών του και γενικώς το σύνολο του λαού, το οποίον διάκειται ευμενώς προς αυτήν.

Τί είναι o Οικουμενισμός

Και τώρα θα ερωτήσεις, αναγνώστη, τι είναι ο Οικουμενισμός; Ποιό είναι το «πιστεύω» τού Οικουμενισμού; Πού στηρίζεται; Ποίοι κρύβονται πίσω του; Τί επιδιώκει και τί μέσα χρησιμοποιεί; Στα σοβαρά αυτά ερωτήματα θά σού δοθεί απάντησης, διά τού παρόντος βιβλίου. Θα πρέπει όμως, προηγουμένως και από την αρχή, να ξεκαθαρίσουμε κάπως τα πράγματα, ώστε να γνωρίζεις περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Πρέπει να βρίσκεσαι από την αρχή στο κέντρο Τού νοήματος τού μεγάλου τούτου ζητήματος, ώστε να μπορέσεις εύκολα να παρακολουθήσεις έπειτα, βήμα προς βήμα, όλες τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις τού ολέθριου σκοπού, πού επιδιώκει και των καταχθονίων και σατανικών μέσων, πού χρησιμοποιεί ό Οικουμενισμός. Ο Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιο του Διεθνούς Σιωνισμού και έχει ως μοναδικόν σκοπόν την πολιτικήν και θρησκευτικήν κατάκτησιν της Οικουμένης!

Στα μάτια όμως του κόσμου φαίνεται, ότι ο Οικουμενισμός ειναι Κίνημα παγκόσμιον, δια την πολιτικήν, οικονομικήν και τη θρησκευτικήν ένωσιν της ανθρωπότητας. Εκ πρώτης, βεβαίως , όψεως, δια τους αγνοούντας τα πράγματα, ο σκοπός αυτός της ενώσεως της αναθρωπότητας φαίνεται καλός και ωφέλιμος. Και τούτο, διότι στον Οικουμενισμό επιφανειακά κυριαρχεί το σύνθημα της ειρήνης, που το λαχταρούν όλοι. Κυριαρχεί το σύνθημα της ενότητας, που το θέλουν οι πάντες. Μιλούν ακόμη κατά κόρον για αγάπη. Και ποιος δεν την θέλει την αγάπη! Αλλά η αγάπη του οικουμενισμού είναι απάτη. Δεν ξεκινά από τον πόνο για τον συνάνθρωπο, όπως τον εδίδαξε ο Χριστός, αλλά από το μίσος, την υποκρισία και το ψέμα, δια την υποταγήν των πάντων.

Γι αυτό, ενώ ακούμε να μιλούν για ενότητα, για ειρήνη, για αγάπη, για συνεργασία οικονομική και κοινό νόμισμα, εν τούτοις βλέπουμε από την άλλη μεριά την ένταση, την όξυνση, την καλλιέργεια διαφορών, διενέξεων και μίσους. Παρατηρούμε διπλωματική δραστηριότητα για την καταβαράθρωση και εξαφάνιση των μικρών και αδυνάτων Κρατών. Αλλά δεν θα επεκταθούμε εδώ περισσότερο, για την σατανική αλυσίδα των σκοτεινών δυνάμεων, που προπαρασκευάζουν μυστικά την καταστροφή των Εθνών και ιδιαίτερα των Ορθοδόξων Χριστιανικών Κρατών. Αυτό ας το εξετάσουν άλλοι αρμοδιότεροι και ας λάβουν τα μέτρα τους. Ημείς, εδώ, θα σταθούμε μόνον στον θρησκευτικό Οικουμενισμό.

Τί είναι ο σημερινός Θρησκευτικός Οικουμενισμός!

Ο θρησκευτικός Οικουμενισμός της σήμερον είναι Κίνησης, δια την ένωσιν των αιρετικών Ομολογιών της Δύσεως μετά της Ορθοδοξίας κατ’ αρχάς και εις δεύτερον στάδιον δια την ένωσιν όλων των θρησκειών εις ένα τερατώδες κατασκεύασμα, εις μιαν Πανθρησκείαν. Τελικόν όμως σκοπόν έχει να εξαφανίσει, μέσα σ’ αυτό το χωνευτήρι, τον Χριστιανισμόν και ιδίως την Ορθοδοξίαν, που κατέχει την Αλήθειαν. Σκοπεύει δε εις την τελική φάση του σκοτεινού του σχεδίου να αντικαταστήσει την λατρεία του ενός Θεού, με την λατρεία του Σατανά!

Αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως απίστευτο. Και όμως, αυτό κυρίως επιδιώκει ο πολυδαίδαλος μηχανισμός της Οικουμενικής Κινήσεως, δια την δραστηριότητα της οποίας τόσον συχνά ακούμε στις ημέρες μας να γίνεται λόγος.

Ο Οικουμενισμός όπως αποδεικνύεται από στοιχεία σοβαρά και αδιάσειστα είναι ένα σατανικό κατασκεύασμα των σκοτεινών Δυνάμεων. Είναι μια μεγάλη, φοβερή και τρομερή αίρεσις ή μάλλον παναίρεσις. Είναι μια σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών και παραδόσεων σε μια τραγελαφική ενότητα.

Είναι μια δολία πλάνη, καταστρωμένη με σατανικό σχέδιο, η οποία υποστηρίζει, ότι πουθενά δεν υπάρχει η μοναδική, η απόλυτος, η ενιαία Αλήθεια. Ούτε και στην Ορθοδοξία!

Έτσι ο Οικουμενισμός καταντά ένα τέρας, που καταβροχθίζει τα πάντα. Καταντά ένα καμίνι, που προσπαθεί να χωνέψει και συγκεράσει όλες τις θρησκείες. Είναι ένας νεότερος αιρετικός Συγκρητισμός, που υπόσχεται να λύσει όλα τα προβλήματα! Ο δε Θεός για τον Οικουμενισμό, είναι ένας αόριστος Θεός, που δέχεται εξ ίσου την λατρείαν όλων των θρησκειών.

Για τον Οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός Θεός. Ο Οικουμενισμός δεν πιστεύει τίποτα, αλλά και τίποτα δεν απορρίπτει στο ανακάτεμα και στη νέα σύνθεση της θρησκείας, την οποία επιδιώκει να κατασκευάσει. Δεν υπάρχουν για τον Οικουμενισμό Θρησκείες και Πατρίδες. Με τρόπο επιδέξιο και δήθεν για λόγους ειρηνικής συνεργασίας προβάλλει έμμεσα το σύνθημα: «Κάτω τα σύνορα!»

Όλα λοιπόν συνθλίβονται, αφομοιώνονται και εξαφανίζονται στο αβυσσαλέο στόμα του Οικουμενισμού.

Ο Οικουμενισμός είναι μια φοβερή λαίλαψ, που προετοιμάζεται να ξεθεμελιώσει, όπως φαντάζεται, την «Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» του Χριστού. Είναι άγριος τυφών των δυνάμεων του σκότους, που συγκεντρώνει την καταστροφική του μανία εναντίον κυρίως της Ορθοδοξίας, με τον σκοτεινό του πόθο να την εκμηδενίσει και να την αφανίσει.

Και τούτο, διότι γνωρίζει, ότι μόνη η Ορθοδοξία κρατεί ανόθευτη την Αλήθεια και Μόνη αυτή μπορεί να σώσει τον άνθρωπο. «Τις πέτρες τις πετούν στις καρυδιές που έχουν καρύδια», έλεγε παραστατικά ο Κολοκοτρώνης.

Έτσι και ο Οικουμενισμός χτυπά την Ορθοδοξία, διότι αυτή έχει αξία, κατέχει τον θησαυρόν της Αληθείας.

Αλλά, ενώ είναι τόσο τρομερά τα σχέδια του Οικουμενισμού, εν τούτοις τα κρύβει επιμελέστατα κάτω από τον αριστοτεχνικό μανδύα αθωότητας. Όλα προχωρούν με μελέτη, με σύστημα, με οργάνωση.

Ο Οικουμενισμός, σήμερα, είναι η εξέλιξις του φοβερού σχεδίου των οργάνων του Σατανά στο πιο κρίσιμο σημείο.

Με τον Οικουμενισμό, χτυπούν σήμερα, με όλας των τας δυνάμεις, την Εκκλησία του Χριστού οι άσπονδοι και δόλιοι εχθροί της. Σκοτεινές δυνάμεις και αόρατα επιτελεία έχουν συγκεντρώσει τα πυρά τους στο σκοπό αυτό. Πόλεμος γίνεται. Και πόλεμος μεγάλος, που δυστυχώς οι πολλοί δεν τον έχουν καν πάρει είδηση.

Όλοι οι εχθροί του Χριστού, ενωμένοι κάτω από ένα αόρατο επιτελείο, που κρύβεται πίσω από ωραίες λέξεις, σοβαροφανείς οργανισμούς και ενωτικά συνθήματα απάτης, δουλεύουν ημέρα και νύχτα, για να αφανίσουν την Αγίαν Του Εκκλησίαν να νοθεύσουν την Αλήθεια, που μας απεκάλυψε ο Θεάνθρωπος και να ματαιώσουν έτσι την σωτηρία του ανθρώπου, να βάλουν δε στη θέση του Χριστού, ως αρχηγό του κόσμου, τον διάβολο, « ώστε αυτόν εις τον Ναόν του Θεού ως Θεόν καθίσαι αποδεικνύντα εαυτόν, ότι εστί Θεός» (Β’Θεσσαλονικείςβ’4)

Αι δυνάμεις του σκότους έθεσαν τελευταίως σε ενέργεια όλα τα μέσα, για να μπορέσουν να ξεθεμελιώσουν την Εκκλησία του Χριστού. Γενική, λοιπόν, επίθεση επιχειρούν εναντίον της Εκκλησίας εφ’ όλων των μετώπων κάτω από την αθώα επωνυμία του Οικουμενισμού.

Ο οικουμενισμός, με λίγα λόγια, είναι ένα καταχθόνιον παγκόσμιον Κίνημα πολιτικόν και θρησκευτικόν, με σκοπόν την υποταγήν της ανθρωπότητας κάτω από μια παγκόσμιον Κυβέρνησιν και την ένωσιν όλων των Θρησκειών εις μίαν Πανθρησκείαν, ώστε να εξαφανισθεί η σώζουσα Ορθόδοξος πίστις και να λατρεύεται στο τέλος, αντί του Αληθινού Θεού, ο Σατανάς!.

Το καθήκον των Ελλήνων

Τί πρέπει νά κάνωμε τώρα εμείς οι “Έλληνες έναντίον αύτών τών ζοφερών σχεδίων τού Οίκουμενισμού; Εχομε Ιερό καθήκον καί έπιτακτική ύποχρέωσι νά κρατήσωμε άκηλίδωτη τήν Όρθόδοξον Πίστιν μας άπό τούς πνιγηρούς άνέμους των Οίκουμενιστών. Έχουμε Ιερό χρέος νά άγωνισθούμε ύπέρ τής Εκκλησίας μας. Διότι δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνάμε, ότι ή Ορθοδοξία είναι τό κέντρον καί ή ούσία της δυνάμεως τού Ελληνικού Έθνους. Η Ορθοδοξία είναι ή Πανίσχυρη σπονδυλική στήλη τού Γένους μας. Τό Έλληνικόν Έθνος μέ τήν Ορθοδοξία μεγαλούργησε, έθριάμβευσε καί έφθασε στόν κολοφώνα τής δόξης. Μέ τήν πίστι στήν Ορθόδοξο Εκκλησία καί μέ τήν δύναμί της άποτίναξε βαρβαρικούς ζυγούς, συνέτριψε ύπερφιάλους, σκληρούς τυράννους καί άπέκτησε τόν ζείδωρο τής Ελευθερίας άνεμο. Ισχύς, δύναμις καί κραταίωμα τής Φυλής μας είναι ή Άγία μας Εκκλησία. Μέ αύτήν ζεί ό Λαός μας. Μέ αύτήν άναπνέει καί γιγαντούται. Δέν θά ύπήρχε σήμερα το Ελληνικό Έθνος, έάν δέν ήταν βαθειά ριζωμένο στήν άσάλευτη Όρθοδοξία. Εάν όμως άπομακρυνθή άπό τούς κρουνούς τής θείας δυνάμεώς της, θά άφανισθή... Στόν άφανισμό αύτό μάς όδηγεϊ ό σημερινός Οίκουμενισμός, ό όποιος προσπαθει να άποκόψη τις ρίζες τής Φυλής μας άπό τήν Ζωοδότειρα Ορθοδοξία. Τό πρώτο, λοιπόν, καθήκον ήμών τών Ελλήνων είναι ν΄ άντιτάξωμε πείσμονα άντίστασι στόν θανάσιμον τούτον έχθρόν. Καθήκον όλων μας είναι νά άρνηθούμε την είδωλολατρεία, πού εισάγει ό Οίκουμενισμός. Νά μήν έπιτρέψωμε στους προσηλυτιστάς έχθρούς τής πίστεώς μας νά καταδολιεύουν τήν θρησκευτική καί έθνική μας ένότητα. Καθήκον μέγα καί εύθύνη μοναδική έχομε, νά διαδώσωμε παντού την Όρθοδοξία. Καλούμεθα, σήμερα, ν΄ άναλάβωμε τήν έκπλήρωσι τής υψίστης άποστολής μας, πού είναι νά φέρωμε τό άληθές μήνυμα τής έν Χριστώ άπολυτρώσεως καί άποκαλύψεως στήν σύγχρονη άνθρωπότητα. Νά γίνωμε φωτοδότες τού άνεσπέρου φωτός τού Κυρίου σ΄ έκείνους πού έχουν έγκλωβισθή στό έρεβος τής αίρέσεως καί σ΄ όλους όσους δηλητηριάζει ή Λερναία Υδρα τού Οίκουμενισμού. Πρέπει, εμείς οί “Έλληνες, νά έχωμε πάντα στό νού μας, ότι ή Θεία Πρόνοια μας διάλεξε γιά αύτήν τήν Οίκουμενική άποστολή, τής έπανόδου στήν Ορθοδοξία των άποσχισθέντων

έξ Αυτής. Καί άλλοίμονό μας άν, άντί αύτού, αύτοκτονήσωμε μέσα στήν αθεΐα του σημερινού Οικουμενισμού! Τό καθήκον τών Ελλήνων είναι νά διαφυλάξουν τήν θεία, τήν μεγάλη, τήν Ιερή Παρακαταθήκη τής Παραδόσεως, άμίαντη, άφθαρτη, άπαραχάρακτη. Κάθε Όρθόδοξος “Ελλην καλείται νά προτάξη τήν άδάμαστη καί άκαταγώνιστη δύναμι τής πίστεώς μας έναντίον τών ύπούλων έχθρών της Ορθοδοξίας, οι όποίοι μάχονται νά διαστρέψουν τήν Αλήθεια τής Έκκλησίας μας. Κάθε “Ελλην καλείται νά προασπίση τήν πίστιν του, άγωνιζόμενος έναντίον έκείνων, πού έπιδιώκουν τήν κατάλυσι καί τήν κατάργησι τής Ιεράς Παραδόσεως καί του Δόγματος τής Αγίας μας Εκκλησίας, μέ αίτιολογικά δόλια καί πλημμυρισμένα άπό άμαρτία. Όλοι οι Έλληνες καλούνται νά όρθώσουν άνάστημα έναντίον έκείνων, πού έπιδιώκουν τήν κατάργησι τών Ιερών Κανόνων έν όνόματι μιάς άμαρτωλής άνακαινίσεως καί άναγεννήσεως τής Εκκλησίας. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Πατρίδος μας καλούνται νά βροντοφωνάζουν όχι! στούς δολιοφθορείς τής άγιας μας Πίστεως καί τής Πατρίδος, οι όποίοι συνεργάζονται μέ τόν χριστιανομάχο Οίκουμενισμό. Καθήκον ημών τών Ελλήνων είναι νά ζούμε μέσα στήν ζωογόνο Πνοή τής Ορθοδοξίας, σύμφωνα μέ τόν Νόμον τού Θεού, χωρίς νά ξεφεύγουμε, ούτε κεραία άπό τά άπαραχάρακτα όρια τής Εκκλησίας. Νά καταγγέλωμε άκόμη τους έχθρούς τής Εκκλησίας. Νά έπισημαίνωμε τις φθοροποιές ξενοκίνητες δυνάμεις του σκότους, άρνούμενοι διάλογο μέ τόν άθεο Οίκουμενισμό. Καί όταν θά παλεύωμε γιά τήν πίστι μας έναντίον Σιωνιστών, Μασώνων, Χιλιαστών, Παπικών, Προτεσταντών, άθέων νά ένθυμούμεθα μέ Ιερό ρίγος, ότι τό Άγιον καί Ίερόν Εύαγγέλιον έγράφη εις τήν Ελληνική γλώσσα. Αι Οίκουμενικαί Σύνοδοι συνεκροτήθησαν όλες σέ έλληνικό έδαφος καί τά Δόγματα διετυπώθησαν Έλληνιστί. Νά ένθυμούμεθα, ότι τό Έλληνικόν Έθνος έδωσε γιγάντια άναστήματα πίστεως. Έλληνες ήσαν οί μεγάλοι Πατέρες καί διδάσκαλοι τής Οίκουμένης. Έλληνες ήσαν οι περισσότεροι Άγιοι Μάρτυρες, Όσιοι, Ομολογηταί καί έγκρατευταί. Ή Ελλάς έκράτησε άνόθευτη τήν Ιερά Παράδοσι καί τήν Ορθοδοξία. Τό Έλληνικόν Έθνος έστειλε τούς Ίεραποστόλους στήν Ανατολή, στήν Δύσι, στό Νότο καί στο Βορρά καί διέδωσε τήν Πίστιν τού Χριστού στήν Ασία, στήν Εύρώπη καί στην Αφρική. Μετελαμπάδευσε τό Φώς τού Χριστού στους Σλαύους τού Βορρά. Δέν ύπάρχει μεγαλυτέρα δύναμις, γιά τό Ελληνικό Έθνος, άπό τήν εύλογία αύτή του Θεού. Διά τούτο πάς Έλλην πρέπει νά έπαγρυπνή καί νά μάχεται μέ όλας του τάς δυνάμεις, γιά τήν Ορθοδοξία. Νά κτυπά άνελέητα τις ύπουλες προπαγάνδες καί τις αίρέσεις, πού φέρουν διαιρέσεις καί διχασμόν τού Έθνους. Προσοχή προπαντός από τούς καταχθονίους Οικουμενιστάς. Οι Οικουμενισταί είναι έχθροί τής Πατρίδος, χειρότεροι άπό κάθε άλλον έχθρόν καί θά πρέπει να τεθούν έκτός νόμου τώρα, προτού, αύριον, νά είναι άργά. Διότι, τό τονίζομεν, χάνοντας τήν Άγίαν Όρθοδοξίαν μας δέν είναι δυνατόν νά ύπάρξωμε πλέον ούτε ως Έθνος Έλληνικόν, ούτε ώς Λαός Ελληνικός. Σύσσωμοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί διακηρύττομε τήν πίστι μας εις τήν Μίαν, Άγίαν, Καθολικήν καί Άποστολικήν Έκκλησίαν. Δηλούμεν δέ μέ Ιερή συγκίνησι, ότι την αγιωτάτην τού Χριστού Έκκλησίαν μας θά κρατήσωμε άμετακίνητη καί την Όρθόδοξον Πίστι άπαραχάρακτη, όπως μάς τήν παρέδωσεν ό Κύριος καί οι Απόστολοι. Θά μείνομε μέχρι θανάτου σταθεροί στήν Εκκλησία τού Χριστού, της όποίας «καί πύλαι Αδου ού κατισχύσουσιν» (Ματθ. ΙΣΤ΄ 18). Δέν θά άφήσωμε τήνΟρθοδοξία μας νά τήν βεβηλώση ό έπάρατος Οίκουμενισμός. Βροντοφωνούμε δε πρός όλας τάς κατευθύνσεις, όπως οι Πατέρες μας: «Αύτη η Πίστις των Αποστόλων. Αύτη η Πίστις των Πατέρων. Αύτη η Πίστις των Ορθοδόξων. Αύτη η Πίστις την Οικουμένη έστήριξεν».

(Από το βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα», έκδοσις Ε΄, Αθήναι 1988).

http://agonasax.blogspot.gr

Γιατί ο Οικουμενισμός πολεμάει τους Ιερούς Κανόνες

«Οι Ιεροί Κανόνες δεν συμπορεύονται με την μόδα και δεν "συγχρονίζονται" με την αμαρτία, για να μας εξασφαλίσουν ένα "άλλοθι" στις ανομίες μας…».

Οι Ι. Κανόνες είναι οι Νόμοι της Εκκλησίας. Η Πολιτεία δεν στέκεται χωρίς νόμους και η Εκκλησία χωρίς Κανόνες. Το Κράτος νομοθετεί και τιμωρεί την κλοπή, την ατιμία, την ψευδορκία, την κατάχρηση, τον φόνο κ.λπ. Η Πολιτεία κάμνει νόμους ατελείς και τους διορθώνει κατόπιν. Η Εκκλησία όμως νομοθετεί εν Αγίω Πνεύματι. Οι Σύνοδοι, Οικουμενικές και Τοπικές, απεφάσιζαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό οι Ιεροί Κανόνες είναι αληθείς και με αιώνιο κύρος.

Αυτούς λοιπόν, τους Ι. Κανόνες θέλουν οι Οικουμενιστές να τους καταργήσουν. 

Δεν αρνούνται, ότι είναι αληθείς. Αλλά λέγουν, ότι δεν είναι της εποχής. Ότι πέρασε η εποχή εκείνη που 

έγιναν. Τώρα άλλαξαν τα πράγματα και πρέπει να συμμορφωθούμε προς την εποχή μας. Αυτό το σύνθημα πιπιλίζουν κατά κόρον, διά να τραβήξουν την Εκκλησία του Χριστού μακριά από τον Χριστό και την Σωτηρία. Αυτό το απατηλό και δόλιο σύνθημα της συμμορφώσεως τάχα με την εποχή, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το απορρίπτουμε.

Δεν θα ακολουθήσουμε τους Οικουμενιστές σ’ αυτόν τον προκλητικό κατήφορο της ασεβείας, διότι γνωρίζουμε, ότι οι Ιεροί Κανόνες δεν έχουν μορφή προσωρινών εντολών, αλλά έχουν αιώνιο κύρος. Γνωρίζουμε, ότι οι Ιεροί Κανόνες δεν συμπορεύονται με την μόδα και δεν «συγχρονίζονται» με την αμαρτία, για να μας εξασφαλίσουν ένα «άλλοθι» στις ανομίες μας…

Γιατί όμως τα λένε αυτά οι Οικουμενιστές; Από πού ξεκινούν; Η αφετηρία του Οικουμενισμού, στο θέμα αυτό, βρίσκει το στήριγμά της στην χλιαρότητα της πίστεως των αιρετικών ετεροδόξων. Στηρίζεται στον ανθρωποκεντρισμό τους.

Η Ορθοδοξία παραγγέλλει να ζήσουμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Χριστιανικής τελειότητας. Οι Ετερόδοξοι, αντιθέτως, παίρνουν από τον Χριστιανισμό μόνο, όσα στοιχεία συμβιβάζονται με τις συνθήκες της συγχρόνου πολιτισμένης ζωής.

Η Ορθοδοξία βλέπει τον Χριστιανισμό, σαν το θεμέλιο της αληθινής ζωής και απαιτεί από τον καθένα να βιάσει τον εαυτό του και στην ζωή του να εφαρμόσει αυτή την διδασκαλία του Χριστού. Η Ετεροδοξία βλέπει τα θεμέλια της συγχρόνου πολιτισμένης ζωής σαν αδιάσειστα και αμετακίνητα. Η Ορθοδοξία απαιτεί ηθικό ηρωισμό, ώστε να μετακινούμε τα κατ’ αυτούς αδιάσειστα αυτά θεμέλια. Η Ετεροδοξία, όμως, ψάχνει να βρει στον Χριστιανισμό, ό,τι είναι χρήσιμο στις παρούσες συνθήκες ζωής μας, για να περάσουμε σε τούτη τη ζωή καλά.

Ο Ορθόδοξος δεν έχει «ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητεί». Εκλήθη διά την πέραν του τάφου αιωνιότητα, όπου αρχίζει η αληθινή ζωή. Αυτός ο μηχανισμός της συγχρόνου διαβιώσεως είναι για τον Ορθόδοξο προσωρινότητα και ματαιότητα. Τα θεωρεί όλα σκύβαλα «Πάντα ηγούμαι σκύβαλα, ίνα Χριστόν κερδίσω», έλεγε ο Απ. Παύλος. Για τον Ετερόδοξο, όμως, η πίστη στη μέλλουσα ζωή είναι αδύναμη. Είναι απλώς μια λεπτή ιδέα, καλή βέβαια, διότι τον βοηθεί να δημιουργήσει την ζωή του εδώ καλλίτερα. Εδώ, όμως, όχι εκεί.

Εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε την γνήσια Χριστιανική πίστη. Οι Ετερόδοξοι την ακρωτηριασμένη, την κολοβωμένη. Εδώ στους Ορθοδόξους υπάρχει η άσκηση, εκεί η προσκόλληση στη γη και η καλοπέραση. Αυτοί θέλουν την ευτυχία της ανθρωπότητος στην γη. Δεν πολυσκοτίζονται για την άλλη ζωή.

Πρέπει να τονισθεί, ότι η Ορθοδοξία είναι ασκητική και περιμένουμε εκεί, στην άλλη ζωή, όσα μας υπεσχέθη ο Σωτήρ μας.

Οι Ετερόδοξοι, Οικουμενιστές, Παπικοί, Προτεστάντες, δεν θέλουν να συμμορφωθούν με την πίστη αυτή, διότι η πίστη τους στη μέλλουσα ανάστασή μας είναι ασθενική.

Αυτοί πιστεύουν πολύ στην ευτυχία της παρούσης ζωής, καίτοι είναι ατμίς αφανιζομένη.Όλες οι πλάνες της Δύσεως ξεκινάνε από αυτό: το ότι δηλαδή δεν μπόρεσαν να εννοήσουν και να χωνέψουν, ότι ο Χριστιανισμός είναι άσκηση και κακοπάθεια, για να τελειοποιηθούμε και γίνουμε άξιοι της Βασιλείας του Θεού, της αιωνίου.

Ο Χριστιανισμός είναι ασκητική θρησκεία. Είναι η διδασκαλία του συνεχούς αγώνος κατά των παθών μας. Είναι η διδασκαλία των μέσων και προϋποθέσεων να αποκτήσουμε την αρετή, που είναι αναγκαιοτάτη, διά την σωτηρία μας. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι εσωτερικές: δηλαδή η άσκηση. Και εξωτερικές: οι δογματικές πεποιθήσεις μας και τα μυστήρια, που μεταδίδουν την Θ. Χάριν, για να θεραπευθούμε και να προχωρήσουμε προς την τελειότητα.

Οι Μεταρρυθμιστές, οι Οικουμενιστές αρνούνται αυτή την ουσία της Ορθοδοξίας, που είναι η άσκηση για να ξεριζώσουμε τα πάθη μας και να φυτέψουμε τις αρετές και συμμορφούνται προς την εποχή μας. Γι’ αυτό βλέπουμε, ότι το 1923 ο Οικουμενιστής και Μασώνος εκείνος Οικουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης συνεκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη «Πανορθόδοξον Σύνοδον» και εσχεδίασε «μεταρρυθμίσεις» όπως, καθιέρωση θεσμού εγγάμων Επισκόπων, δεύτερου γάμου των Ιερέων, κατάργηση του Μοναχισμού, συντόμευση των Ι. Ακολουθιών, κατάργηση του Ράσου, γενειών κ.λπ., κ.λπ. Τώρα την προσπάθεια αυτή συνεχίζει ο νυν Οικ. Πατριάρχης Αθηναγόρας (σημ. Ιστολογίου makkavaios: το βιβλίο, παρά την καταφανή ομοιότητα με την σημερινή εποχή, εγράφη στις αρχές της δεκαετίας του 1970) και μερικοί άλλοι «προοδευτικοί» και μοντέρνοι Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι.

Αυτοί μεταξύ των άλλων, προτείνουν και την κατάργηση Ι. Κανόνων ως απαρχαιωμένων. 

Η εποχή μας, λέγουν, διαφέρει πολύ από την εποχή των Οικουμενικών Συνόδων, που συνετάχθησαν οι Κανόνες αυτοί και δεν μπορούν να εφαρμοσθούν σήμερα.

Ας δούμε μερικούς από τους Κανόνες, αυτούς, που θέλουν να καταργήσουν:

1) Τον 24ον της εν Τρούλλω, που απαγορεύει στους Κληρικούς και Μοναχούς να μεταβαίνουν στον ιππόδρομο και σε άλλες διασκεδάσεις.

2) Τον 54ον των Αγ. Αποστόλων, που απαγορεύει στους Κληρικούς να μπαίνουν στα καπηλειά, στις ταβέρνες, χωρίς αναπόφευκτο ανάγκη.

3) Τον 9ον των Αγ. Αποστόλων, που λέγει, ότι οι πιστοί, όταν μπαίνουν στην εκκλησία, πρέπει να παραμείνουν έως το τέλος της Θ. Λειτουργίας.

4) Τον 80ον της εν Τρούλλω Συνόδου, που τιμωρεί τους Κληρικούς με καθαίρεση και τους λαϊκούς με αφορισμό, εάν απουσιάζουν από την Εκκλησία τρεις συνεχείς Κυριακές, χωρίς σοβαρό λόγο.

Προτείνουν την κατάργηση των Ι. Κανόνων για να νομιμοποιηθεί για όλους και επιτραπή δημοσίως «η αμέριμνος ζωή». Θέλουν με άλλα λόγια να νομιμοποιηθεί η ανομία, να επικυρωθεί η αμαρτία, για να μπορούν αυτοί να καθησυχάζουν τη συνείδησή τους.

Αλλά έτσι δεν σώζεται ο άνθρωπος. Βασιλεία Θεού δεν βλέπει. Θέλουν οι Οικουμενιστές να καταργήσουν όλους τους Ι. Κανόνες, που χαρακτηρίζουν την Ορθοδοξία, ως ασκητική πίστη!

Θέλουν να μωρανθή το άλας και αδιαφορούν στο ερώτημα του Κυρίου: «Εάν το άλας μωρανθή έν τινι αλισθήσεται;». Αυτό όμως, που επιδιώκει ο Οικουμενισμός είναι φανερή επίθεση εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού. Είναι δολιοφθορά στα θεμέλια της Ορθοδοξίας.

Και βλέπουμε να κερδίζει έδαφος στις ημέρες μας η προπαγάνδα διά να καταργηθεί επισήμως το Μυστήριον του γάμου και να νομιμοποιηθεί ο πολιτικός γάμος και ο «ελεύθερος έρως». Νομιμοποιούνται τα αντισυλληπτικά και οι εκτρώσεις.Προετοιμάζουν – άκουσον, άκουσον – αναγνώριση του σιχαμερού παρά φύσιν πάθους της ομοφυλοφιλίας. Φθάνουν μάλιστα να καθιερώσουν και ειδική εκκλησιαστική τελετή γάμου διά τα τέρατα αυτά. Και η πρόταση παρακαλώ είναι Αγγλικανού Επισκόπου! Προτεστάντης δε «ιερεύς» ετέλεσε εσχάτως τοιούτον φρικτόν γάμον (Σημείωση Ιστολογίου makkavaios: Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για κείμενο των αρχών του ’70. Οι φόβοι του π. Χαράλαμπουεπαληθεύθηκαν πλήρως στα χρόνια που ακολούθησαν, ώστε σήμερα να έχουν εκπληρωθεί όλα αυτά).

Δεν βλέπουν λοιπόν, οι Οικουμενιστές και οι Ενωτικοί με ποιους θέλουν να μας ενώσουν;

Ο Καθηγητής της έδρας του Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κ. Μουρατίδης καταγγέλλει την προκλητικότητα και την ασέβεια έναντι των Ιερών Κανόνων και γράφει σχετικώς:

«Παραβιάζονται και καταλύονται μετά πάσης αδιαφορίας και, ας μοι επιτραπή η έκφρασις, προκλητικότητος, Κανόνες Οικουμενικών Συνόδων, οι οποίοι απειλούν την επιβολήν της ποινής του αναθέματος και του μεγάλου αφορισμού κατά των παραβατών, και σκανδαλίζονται ούτως οι πιστοί και λησμονούνται οι λόγοι του Κυρίου: «Ουαί τω ανθρώπω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται». Και διερωτάται κανείς επί τη βάσει τίνων κριτηρίων προβαίνουν εις την κατάργησιν των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας, εις ους εν τούτοις ωμολόγησαν και υπεσχέθησαν υπακοήν, ως πιστοί οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού; Και που δύναται να οδηγήση ένας τοιούτος κατήφορος;» (Εφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος», 20.5.70).

Πηγή: «Ο Οικουμενισμός χωρίς Μάσκα», Αρχιμ. Χαραλ. Δ. Βασιλοπούλου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (σελ. 130-137)

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

ΟΙ 52 ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑΣ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

Κάθε φορά, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και τον Νέον έτος, οι εφημερίδες και τα περιοδικά όλου του κόσμου, αρχίζουν να γράφουν άρθρα, μελέτες, σχόλια γύρω από την χαρτοπαιξία, ρουλέτες και άλλα τυχερά παιχνίδια... Ταυτοχρόνως δημοσιεύονται αι «σοβαραί δηλώσεις» των διαφόρων μάγων, οραματιστριών και μέντιουμ, δια το τι περιμένει την ανθρωπότητα στον ερχόμενο νέο χρόνο. Ποιες καταστροφές θα γίνουν και που! Ποίοι μεγάλοι και ισχυροί του κόσμου τούτου «θα τα τινάξουν»! Ποια μεγάλη ηθοποιός θα τελέση τους γάμους της δια 11ην φορά ή και άλλα χειρότερα. Ετοιμάζονται εξ άλλου οι άνθρωποι για τις μεγάλες εορτές της Χριστιανοσύνης. Σκέπτονται το 40ήμερο, τη νηστεία, το ότι θα Κοινωνήσουν. Σκέπτονται ακόμα τα ψώνια, το πλούσιο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, τις επισκέψεις, τα δώρα, που θα πάρουν ή θα δώσουν, τα κάλαντα και χίλια δύο άλλα πράγματα, όπως εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια από τον ερχομό του Σωτήρος μας.

Καλά και ευλογημένα όλα αυτά, αλλά σκέπτονται, χωρίς να εμβαθύνουν και ορισμένα άλλα πράγματα... Σκέπτονται το τραπέζι με την πράσινη τσόχα, όπου θα γίνη η δια της χαρτοπαιξίας αναμέτρησις, ή την ρουλέτα.Θα παίξουν «έτσι για το καλό» χωρίς να γνωρίζουν, ότι, ενώ προετοιμάζουν τον εαυτόν τους σωματικώς (δια της νηστείας) και πνευματικώς (δια του εκκλησιασμού και Αγίας Κοινωνίας) για τις γιορτές, ταυτοχρόνως ανοίγουν τας θύρας δια την εν καλπασμώ είσοδον δαιμόνων, οι οποίοι μπορούν να ριζώσουν, όχι μόνον στις οικίες των, αλλά και μέσα σ' αυτούς τους πιστούς, μέχρι τελείας καταστροφής και αφανισμού των! Ακριβώς γι' αυτόν τον μεγάλο κίνδυνο θα μιλήσουμε σ' αυτό το βιβλίο στους αγαπητούς μας αδελφούς και θα τους αποκαλύψομε όλες του τις πτυχές! Το φως του ηλίου της Βηθλεέμ δεν θα πρέπει να σκιαστεί από τα σύννεφα της Κολάσεως. Τα όσα θα εκθέσομε εδώ ίσως για πρώτη φορά γράφονται και αποκαλύπτονται.

Δεν πρόκειται περί των συνήθων πολυλογιών, οι οποίες εγράφησαν κατά καιρούς επί του θέματος της χαρτοπαιξίας, άλλα περί επισταμένης ερεύνης, την οποίαν επί μακρόν έκανε φίλος μου. 

Επισκέφθηκε προς τούτο διάφορα μέρη της Ασίας, όπως την έρημο Τάκλα-Μακάν, Θιβέτ, Ινδία και προσφάτως (1979) το Κατμαντού του Νεπάλ εις τους πρόποδας των Ιμαλαΐων! Είχε την δυνατότητα να συνομιλήσει επί του θέματος, με τους πλέον «αρμοδίους» απ αυτού σατανιστάς - Ινδουϊστάς! Ας μη λησμονούμε, ότι αυτή τη στιγμή διεξάγεται από αυτούς σε παγκόσμια κλίμακα επίθεση κατά του Χριστιανισμού και ειδικώς κατά της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Αλλά απ’ αυτού εις έτερον πόνημα! Ιδού, λοιπόν, η ΑΛΗΘΕΙΑ, όπως έχει σύμφωνα με στοιχεία που βρήκαμε: Όταν σε παμπάλαιους χρόνους η μεγάλη ήπειρος του Ειρηνικού ωκεανού «Μοθ» άρχισε να συνταράσσεται από τρομερούς σεισμούς, δια να καταποντισθεί τελικά πριν από χιλιάδες χρόνια και με πληθυσμό πολλών εκατομμυρίων κατοίκων εις τα βάθη του ωκεανού, αρκετές χιλιάδες από αυτούς είχαν εγκαίρως μεταφερθεί στην Ανατολική Αφρική, την Κεντρική Αμερική και το Θιβέτ! Η ήπειρος «Μού» κατεστράφη και κατεποντίσθη από την οργή του Θεού, διότι οι κάτοικοί της ήσαν σατανολάτραι και έκφυλοι! Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένον, ότι ο Θεός για την ιδία αίτία τιμώρησε και κατά τον ίδιον τρόπον και άλλους λαούς. Η Ατλαντίς! Τα Σόδομα και Γόμορρα! η Σίβαρις! η Μού!

Οι Ιερείς, οι εγκατασταθέντες εις τα Ιμαλάια, συνέχισαν το έργον των και αποτέλεσαν τον πυρήνα του Λευκού αδελφάτου, αυτής της Υπερ-μασωνικής οργανώσεως, η οποία δρα μέχρι των ημερών μας με αύξουσα ζωτικότητα! Οι Ιερείς αυτοί των Ιμαλαΐων ήλθαν εις επαφή με τους λαούς της Ασίας και τους δίδαξαν διάφορες τέχνες.Επειδή οι Κινέζοι ήσαν τότε πολυαριθμότεροι και ισχυρότεροι από τους άλλους Ασιατικούς λαούς, οι Ιερείς της «Μου» τους δίδαξαν την τυπογραφίαν, την παρασκευή και χρήσι χάρτου, πυρίτιδος, πυξίδα και άλλα πολλά, τα οποία «εφευρέθηκαν» εις την Ευρώπην μετά από πολλά χρόνια! Πριν ο Γουτεμβέργιος «εφεύρει» την τυπογραφίαν, ήδη προ Χριστού οι Κινέζοι εξέδιδον ημερησίαν εφημερίδα τρις της ημέρας!Η πρωινή έκδοσις ήτο επί ροζ χάρτου, η μεσημβρινή έκδοσις επί λευκού χάρτου και η εσπερινή επί γαλανού χάρτου! 

Κανονικά χαρτονομίσματα εκυκλοφόρουν εις την Κίναν 1500 χρόνια προ Χριστού!Οι ίδιοι εδιδάχθησαν να κάνουν χρήσιν νυκτερινών φώτων, υπό το φως των οποίων απέκρουον εχθρικάς επιθέσεις, αυτά τα οποία επέζησαν μέχρι των ημερών μας ως «Βεγγαλικά»! Ας μη ξεχνάμε, ότι η Βεγγάλη είναι στις Ινδίες και οι Ινδίες εις τους πρόποδας των Ιμαλαΐων!Φυσικά τα όσα εδίδαξαν οι απόγονοι των Ιερέων της «Μου» ήσαν με ανταλλάγματα Έτσι όλες οι θρησκείες της Ασίας διεβρώθησαν από τον σατανισμόν! Αλλά και στη Θρησκεία της Παλαιάς Διαθήκης έγινε κατόπιν κάποια προσπάθεια για να διαβρωθή από το Ταλμούδ και τους Ταλμουδιστάς! Από το «βιβλίο των εναλλαγών» στην τράπουλα… Διδάσκοντες τους Κινέζους και λοιπούς λαούς τις επιστήμες και τις τέχνες, οι απόγονοι των Ιερέων της «Μου», τους δίδαξαν και ΕΠΑΦΕΣ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ! 

Οι δαίμονες με τη σειρά τους τους δίδαξαν την μαντείαν και την μαγείαν. Τους έμαθαν δηλ. πως να βοηθούνται από τους δαίμονας κατά την διάρκειαν της ζωής των! Προς τον σκοπόν αυτόν συνετάγη 5.000 χρόνια προ Χριστού ειδικός κώδιξ οδηγιών με το όνομα «ΥΙ -ΚΙΝΓΚ» Με την βοήθειαν του οποίου έκτοτε διεκυβερνάτο η Κίνα και σχεδόν ολόκληρη η Ασία! Μα και ο κάθε σχεδόν Κινέζος θεωρούσε καθήκον του σε κάθε βήμα της ζωής του να προσφεύγη στη μαγεία του «Ιερού» αυτού βιβλίου, για να λάβη τον «Χρησμόν» από το εξάγραμμα, για το τι πρέπει να κάνη! Όπως αναφέρει η παράδοσις κατά την σύνταξιν του «ΥΙ- ΚΙΝΓΚ» προσήλθαν εκατοντάδες δαίμονες και έδωσαν, δια ζώσης οδηγίες, οι οποίες και κατεγράφησαν υπό των ειδικών γραφέων!Ήτο τόσο μεγάλης σημασίας ο συνταχθείς αυτός δαιμονικός Κώδικας, ώστε αυτός ο Κομφούκιος να πη: «Εάν επρόκειτο να προστεθούν μερικά ακόμη έτη στην ζωή μου, θα διέθετα πενήντα εξ αυτών για τη μελέτη του ΥΙ - ΚΙΝΓΚ (δηλ. του βιβλίου των εναλλαγών) και έτσι θα απέφευγα να πέσω σε μεγάλα σφάλματα»! Αργότερα ο ίδιος ο Κομφούκιος, προσέθεσε πολλά σχόλια εις τον Κώδικα ΥΙ- ΚΙΝΓΚ. Με την παρέλευσιν του χρόνου 48 άλλοι κινέζοι σοφοί προσέθεσαν και άλλα σχόλια και εξηγήσεις! (Βλέπε:) «GΗΙΝG μετάφρασις JΑΜΕ LΕGGΕ, βιβλιοθήκη Αμερικανικού Κογκρέσου, Δελτίον άρ. 63 - 19508. Από τα σπήλαια και τα άντρα του Θιβέτ στα σαλόνια και τα φτωχόσπιτα Πριν προχωρήσωμε θα πρέπει να αναφέρωμεν, ότι όπως προκύπτει από αρχαία κείμενα, ο Κώδιξ Υι – Κίνγκ ήδη υπήρχε το 3322 π.Χ. ο δε Κομφούκιος έζησε τον 6ον π.Χ. αιώνα! Αλλά ας εξετάσουμε το τι είναι το «βιβλίον των εναλλαγών» και πώς εφαρμόζεται! Φυσικά θα το κάμωμεν αυτό όσον το δυνατόν πιο περιληπτικά, διότι το βιβλίο αυτό αποτελείται από 1.000 και πλέον σελίδες κείμενο και άλλες περίπου 1.000 σελίδες με σχόλια. Σύμφωνα με την Κινεζική παράδοση μέσα από τον Χω ανεδύθη ένα τέρας, το οποίον ήτο διαστάυρωσις δράκοντος και ίππου. Αυτό έφερε στη ράχη του σχήματα υπό μορφήν μαύρων κύκλων! Από ένα άλλο ποταμό, τον Λω, ανεδύθη μια χελώνα, η οποία έφερε στη ράχη της σχήματα υπό μορφήν ερυθρών κύκλων! Ο ποταμός Χω είναι γνωστός σήμερον ως Γιάνγκ Τσεκιάγκ δηλαδή ο Κίτρινος ποταμός! Οι σοφοί κινέζοι της παλαιάς εποχής έκαναν ένα συνδυασμό των οχημάτων, τον οποίον ονόμασαν «χάρτην της μαντείας» και ο οποίος διατηρήθηκε ως κειμήλιον εις τα ανάκτορα μέχρι το 10079 π.Χ. Ο τρόπος της μαντείας ήτο ο εξής: ένα νόμισμα ή δίσκος έφερε από την μια πλευρά ένα μαύρο κύκλον και από την άλλη ερυθρόν. Κάτι που θα λέγαμε σήμερα «Κορώνα ή Γράμματα», ο επιθυμών να λάβη τον χρησμόν ερριχνε τον κύκλο εξ (6) φορές και κατέγραφε το αποτέλεσμα εις μίαν κάθετον γραμμήν! Κατόπιν θα άνοιγε το βιβλίον των εναλλαγών Υί -Κίνγκ και θα εύρισκε εκεί την επεξήγησι του δαιμονικού χρησμού! Κατ’ αρχάς οι συνδυασμοί ήσαν εκατοντάδες (δια την ακρίβειαν 512) ! Αργότερα όμως σταθεροποιήθηκαν στους 64! Και αργότερα οι μικροί αντεκατεστάθησαν δια γραμμών. Ένας μαύρος κύκλος έγινε μία γραμμή! Και ο ερυθρός δύο διακεκομμένες γραμμές ίσες προς το μήκος της μεγάλης γραμμής! Το βιβλίο των «εναλλαγών» του έδιδε την εξήγηση!… Ο άνθρωπος ήτο πλέον ήσυχος και γνώριζε το πώς να αντιμετώπιση το κάθε του πρόβλημα οικογενειακό, εμπορικό επαγγελματικό! Τον λόγο είχε πάντοτε το Υι -Κίνγκ! Περί το 600 π.Χ., όταν οι Εβραίοι ακόμη ήσαν στη δουλεία της Βαβυλώνος, πολλοί εξ αυτών ήλθαν σε επαφή με ανθρώπους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το Yi-Κίνγκ εις χώρας εκτός των σινικών τειχών και μερικοί μάλιστα έφτασαν στα κρησφύγετα του Λευκού Αδελφάτου εις τα Ιμαλάια. Το αποτέλεσμα ήτο ένα συνέδριον όλων των ενδιαφερομένων, εις το οποίον κατά την παράδοσιν προσήλθαν και 365 δαίμονες. Οι περισσότεροι εξ αυτών συμφώνως προς τα Κινέζικα κείμενα ήσαν «μικρού αναστήματος (2.5 – 3 ποδών ύψους), πολύ δύσμορφοι, βρωμεροί και μερικοί εξ αυτών έφερον στολές μαύρου και ερυθρού χρώματος με μαύρους κύκλους ή γραμμές». Οι δαίμονες αυτοί εδίδαξαν συνολικώς 18 διάφορα «τυχερά» παιχνίδια εις τους συνέδρους, εκ των οποίων επέζησαν μέχρι των ημερών μας μόνον μερικά παιχνίδια. Περί των λοιπών απωλέσθη κάθε πληροφορία! Για κάθε δε σύμβολο και είδος τυχερού παιχνιδιού διορίσθηκε και ο «αρμόδιος» δαίμων! Η τράπουλα στην Ελλάδα Στην Ελλάδα φέρανε τα χαρτιά οι Βενετσιάνοι. Τα φέρανε αρχικά στα Επτάνησα και διατήρησαν εδώ στη πατρίδα μας το ιταλικό τους όνομα. Η ιταλική ορολογία «τράπουλα» σημαίνει φάκα, παγίδα, απάτη. Αλλά και η άλλη ιταλική ορολογία «κοντσίνα» σημαίνει επίσης παγίδα, συμπαιγνία. Τα πρώτα ελληνικά χαρτιά τυπώθηκαν στη Βιέννη από φιλέλληνες ύστερα από την επανάσταση του 1821 και είχαν πατριωτικό χαρακτήρα. Οι φιγούρες τους παριστάνανε ήρωες, μορφές του εθνικού αγώνα, όπως τον Κολοκοτρώνη, τον Μιαούλη, τον Κανάρη, τον Ρήγα, τον Υψηλάντη και άλλους. Στην τράπουλα εκείνη είχε ντάμες την «θεά» Αθηνά, την Καρτερία κ.λ.π. Μια τέτοια τράπουλα σώζεται στο Εθνολογικό Μουσείο.Γύρω στον 16ον αιώνα ήτανε τόσο μεγάλο το πάθος της χαρτοπαιξίας στις διάφορες χώρες, ώστε δεν υπήρχε λαϊκό εστιατόριο χωρίς τράπουλα καινούργια ή παλιά. Στην Ελλάδα υπήρξαν αντιδράσεις για το παιγνίδι αυτό. Χαρακτηρίσθηκε πολύ γρήγορα σχολείο διαφθοράς και απάτης, αιτία καταστροφής για την οικογένεια και την κοινωνία. Για να παρακάμψουν ακριβώς την αντίδραση αυτή ζωγράφισαν στα παιγνιόχαρτα τις μορφές των ηρώων της Επαναστάσεως Ρήγα Κολοκοτρώνη κ.λ.π. Το πρώτο ελληνικό γραπτό κείμενο, που μνημονεύει τα χαρτιά στην Ελλάδα, το συναντούμε σ’ ένα ποίημα, Το ποίημα αυτό, που γράφτηκε το 1949, έχει τίτλο: «Το Θανατικό της Ρόδου». Ο Ποιητής Εμ. Γεωργιλάς, αποδίδει την πανούκλα, που θέρισε πολύ κόσμο την εποχή εκείνη, στη οργή του Θεού, επειδή παίζανε εκεί με μεγάλο πάθος… χαρτιά! Συμβουλεύει, λοιπόν τους Ροδίτες, ο Γεωργιλάς, και τους καλούς χριστιανούς, που παρασύρθηκαν στη «σατανική χαρτοπαιξία» να μετανοήσουν, για να πάψη η δίκαιη οργή του Θεού. «Και τα παιγνίδια και χαρτιά και ζάρια να τα κάψουν Και όσα βλάπτουν την ψυχήν έργα κακά να πάψουν…» Οι 52 δαίμονες εξουσιάζουν την τράπουλα Πριν να αναφέρομαι τους 52 δαίμονες «αρμοδίους» δια το κάθε χαρτί της τράπουλας, θα πρέπει να πούμε, ότι κατά την πρώτη επαφή όλοι τους προσπαθούν να εξακριβώσουν αν «ταιριάζουνε» με το υποψήφιο θύμα τους. Τελικά επικρατούν 1-4 εξ αυτών και αρχίζουν να ΕΠΙΔΡΟΥΝ! 

Τότε ο χαρτοπαίκτης αρχίζει να παρατηρή, ότι το τάδε ή το δείνα χαρτί τον ευνοεί! Αυτό είναι και το πρώτο βήμα! Όταν τα πράγματα προχωρήσουν «κατ’ ευχήν», τότε οι εγκατασταθέντες δαίμονες θα ζητήσουν βοήθειαν άλλων «συναδέλφων» ειδικών στην κλοπή, χαρτοκλοπή, εξώθησιν στην πορνεία, μοιχεία, φόνον και τελικά και στήν αυτοκτονία! Σε άλλο σημείο του παρόντος θα ασχοληθούμε και μ’ αυτά τα δαιμονικά πνεύματα, τα οποία επιδιώκουν ένα και μόνο την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ! 

Θα πρέπει επίσης να παρατηρήσουμε, ότι τα πνεύματα τα πονηρά παρουσιάζονται και αυτά σαν να διαιρούνται σε τρία γένη : αρσενικό, θηλυκό, και ουδέτερο! Δεν είναι δε τυχαίο το, ότι οι τέσσερες Ντάμες της τράπουλας έχουν ως «προστάτριες» τέσσερα σατανικά πνεύματα θηλυκού γένους! με χειρότερη απ’ όλες την Ντάμα Μπαστούνι. Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφεύς Αλέξανδρος Πούσκιν σε ένα διήγημα του, με τον τίτλο «Ντάμα Μπαστούνι», περιγράφει το δράμα ενός Ρώσου νεαρού χαρτοπαίκτη, ο οποίος δολοφόνησε μια γραία χαρτοπαίκτρια, η οποία διαρκώς εκέρδιζε, δια να αποκαλύψη το μυστικό της! Τελικά αυτός βρήκε πολύ τραγικό τέλος!

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ 

Και τώρα σας παρουσιάζουμε τους 52 «κυριάρχους» της τράπουλας! Τους 52 κακούς δαίμονας, οι οποίοι κατέστρεψαν εκατομμύρια ανθρωπίνων ψυχών μέχρι των ημερών μας ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ να καταστρέφουν, επεκτείνοντας διαρκώς τα όρια της σατανικής των δράσεως! ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ 1.SAMAS 2.SARIEL 3.SARLIL 4.TUREL 5.RUMAEL 6.ΜΑΜΜΟΝ 7.ΑΖARADEL 8.GAIM 9.TABAET 10.BELIAR (Ριγας)ADRAMALEG (Νταμα)SATRINA (Βαλες)SAMANGALUF ΣΠΑΘΙΑ 1.RΑΥΜΟΝ 2.ΖΑVΕΒΕ 3.ΤUΜΑΕL 4.ΙΒLΙS 5.ΑΖΑΖΕLΟΝ 6.RΙΜΜΟΝ 7.ΑΖΖΑ 8.ΗΑΚΑΕL 9.ΖΕFΟΝΙΤΗ 10.IUVΑΡΤ (Ριγας)SAGΗΑΜ (Νταμα)ΡΑΤΡΟΤΑΙ (Βαλες)SAGMAGIRΙΝ ΚΟΥΠΕΣ 1.ΜΑRUT 2.ΒΕLΕΤΗ 3.URΑΚΑ ΒΑRΑΜΕΕL 4.SIMARE SIEL 5.ΑΤARGULPH 6.ΜΕRΕSΙΝ 7ΑΖΖΑΕL 8.ΗΑURAS 9.GADRΕΕL 10.ΑSΒΕΕL (Ριγας)SARMIEL (Νταμα)SEKET (βαλες)ΥΑΗRIEL ΚΑΡΩ 1.ΜUΡΜUR 2.ΒΑLΑΜ 3.VΕRRΙΝΕ 4.ΡΑΙΜΟΝ 5ΑΖΑΖΕL 6.SΕΑLΙΑΗ 7.ΗΑΝΑΝΕL 8.USIEL 9.ΑRMAROS 10.ΚΟΚΑΒΕL (Ριγας)SAMSAVEEL (Νταμα)LILITH (Βαλες)DAGΟΝ Ο χαρτοπαίκτης και ο κάθε «τζογαδόρος» κατ’ αρχάς μόνον ενδιαφέρεται να κερδίση, να πλουτήση, να κυριάρχηση εις βάρος των άλλων! Αργότερα, με την πάροδον του χρόνου, έχει τόσον κυριευθή από τους αρμοδίους δαίμονας, ώστε ΔΕΝ τον ενδιαφέρει καν το γεγονός, ότι χάνει. Το πάθος γίνεται «η τέχνη δια την τέχνην!». L’ ART POUR L’ ART! Ο παίκτης παύει να ενδιαφέρεται , όχι μόνον δια τους άλλους, αλλά και δια τον ίδιο τον εαυτόν του!Πολλές φορές ξεχνάει και να φάγη ακόμα. Την ημέρα εις την εργασία του είναι αφηρημένος. Το μόνο που τον βαστάει κάπως είναι ο καφές και το κάπνισμα. Μισεί τα πάντα και όλους, διότι τους θεωρεί ως εμπόδια στη ζωή, που κάνει. Το μόνο, που σκέπτεται, είναι το πότε θα έλθη το βράδυ για να στρωθή στο τραπέζι με την πράσινη τσόχα!(το χρωμα του διαβολου) Μόνο εκεί αποκτά κάποιο χρώμα το πρόσωπο του! Ο άλλοτε γερός οργανισμός του έχει προσβληβή από νευρασθένεια, ταχυπαλμία και κακή λειτουργία όλων των οργάνων! Ο παίκτης για μερικές μόνον στιγμές συνέρχεται και βλέπει την καταστροφή την ιδική του, της οικογενείας του, της εργασίας του, των παιδιών του!Τότε ακριβώς επεμβαίνουν και οι 52 δαίμονες και του ψιθυρίζουν: «Παίξε δια να σωθής! Εδώ που έφτασες δεν μπορείς να επιστρέψης πλέον πίσω! η μόνη σου ελπίδα είναι να κερδίσης!». Ο παίκτης, ο οποίος έφτασε σ’ αυτό το σημείο, είναι έτοιμος να διαπράξει και άλλο θανάσιμο σφάλμα!Οι ίδιες οί (“εσωτερικές “) φωνές θα του ψιθυρίσουν:«Δια να είσαι τυχερός στο παιχνίδι χρειάζεσαι όχι μόνον προσοχή, αλλά και κάποια βοήθεια. Άκουσες τι λένε δια τον κ.Χ. Παπαδόπουλον, ή κάποιον άλλον. Αυτός απέκτησε τεράστια περιουσία στα χαρτιά, διότι είχε ΦΥΛΑΧΤΟ!Ένα φυλαχτό, που το είχε πάντα μαζί του και κέρδιζε. Γιατί δεν αποκτάς και συ ένα παρόμοιο φυλαχτό;» Το θύμα, το οποίον συμφωνεί με τους ψιθύρους αυτούς φυσικά δεν πρόκειται να πάη στην Εκκλησία για να απόκτηση αυτό το φυλαχτό. Έτσι θα καταλήξειξη σε καμμιά μάγισσα Χαρτού! Αυτή θα τον «παρηγόρηση» λέγοντας, ότι βλέπει γρήγορα κέρδη.. «Λεφτά! Πολλά λεφτά σου πέφτουνε!» και θα τον εφοδιάση με το απαιτούμενο «φυλαχτό». Αντί όμως να σωθή από το βούρκο της επικείμενης καταστροφής ο δυστυχής, θα βυθισθή ακόμη βαθύτερα! Οι δαίμονες γύρω του και ΜΕΣΑ ΤΟΥ πανηγυρίζουν λέγοντες: «Τώρα είναι δικός μας! Δεν μας ξεφεύγει!» Αλλά ας δούμε τι άλλα κέρδη μπορούμε να αποκομίσωμεν απ’ αυτόν;… Τα ξημερώματα, όταν ο χαρτοπαίκτης θα γυρίση σπίτι του, όλοι θα κάνουν, ότι κοιμούνται. Η γυναίκα του, η κόρη του, τα παιδιά του θα κρύψουν τα πρησμένα από το κλάμα πρόσωπα των, γιατί το βράδυ έπεσαν νηστικοί… Το ψυγείο είναι άδειο… Στο τραπέζι της κουζίνας ίσως να υπάρχη κανένα σημείωμα, ότι πέρασαν για κάποιο γραμμάτιο που έληξε…, ότι ο καθηγητής των Αγγλικών θέλει να πληρωθή, γιατί είναι ο τρίτος μήνας απλήρωτος… Ότι η ΔΕΗ θα κόψη αύριο το φως, και άλλα χειρότερα. Το δράμα της χαρτοπαιξίας δεν πλήττει μόνον τον χαρτοπαίκτη, αλλά ολόκληρο το περιβάλλον του! Κοντά σε 100 χαρτοπαίχτας υποφέρουν πολλές φορές χίλια (1.000) άτομα. Πώς να μη χαίρονται οι δαίμονες; Το τι καταστροφές δύναται να επιφέρη στην κοινωνία η χαρτοπαιξία και ο τζόγος γενικώς θα εξετάσωμεν εις άλλα σημεία του παρόντος βιβλίου. 

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΗΣ ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑΣ. ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΤΩΝ 

Κλείνοντες αυτό το κεφάλαιο θα αποκαλύψωμε στους αναγνώστες μας το τι στην πραγματικότητα συμβολίζουν τα «καμουφλαρισμένα και φαινομενικώς αθώα τέσσερα σήματα της τράπουλας μας και ας μας συγχωρέσουν δια την ελευθεροστομία μας. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει: «Ου βούλομαι σεμνότητι λόγω καλλωπίζεσθαι, αλλά σεμνούς ποιείσαι τους ακούοντας» Ιδού λοιπόν η τρομερή αλήθεια. Καλλίτερα σύμβολα ασφαλώς δεν θα μπορούσαν να επινοήσουν αυτοί, οι οποίοι τόσον ενδιαφέρονται για την καταστροφήν των ανθρώπων, με την Πορνεία, την αρσενοκοιτία ( ομοφυλοφυλία ), την Μαύρη Μαγεία κάτω από τα γνωστά σε όλους «αθώα» σήματα…κατατεθέντα… Τά σύμβολα των τεσσάρων σειρών υποκρύπτουν και αναπαριστούν: -Η κούπα ή καρδιά...τα στήθη και το γεννητικό όργανο της γυναίκας… -Το μπαστούνι... την έδρα και τα γεννητικά όργανα του άνδρα… -Το σπαθί... τον ανίερο σταυρό της μαύρης μαγείας “Κρουξ – Ανσάτα”, και αποτελουμενο συμπλεγμα γεννετικων οργανων γυναικος και αντρος -Το καρρώ... τον εξάκτινο Εβραϊκό αστέρα.Δυο εφαπτομενα τριγωνα εαν σπρωξετε εξ αυτων προς τα πανω η προς τα κατω εχετε τον Εβραϊκό αστερα!!! Οπερ εδει δειξαι.

Η ΤΡΑΠΟΥΛΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 

Το ερώτημα μας τώρα είναι αν δίνη ή όχι χαρά το έθιμο να παίζονται χαρτιά την Πρωτοχρονιά. Η απάντηση δεν είναι εύκολη, ούτε απλή. Πολλοί λένε, ότι με τα χαρτιά της Πρωτοχρονιάς συμβαίνουν τα εξής ευχάριστα: • Γιορτάζουν από κοινού φιλικές ή συγγενικές οικογένειες τον Καινούργιο Χρόνο, διασκεδάζοντας με τις μικρές αγωνίες και εκπλήξεις που προσφέρει ή χαρτοπαιξία. • Δίνουν γενικά στη βραδυά τους μια ξεχωριστή γεύση ζωής, που κάνει αισθητό τον ερχομό του Νέου Έτους.Υπάρχουν όμως και οι αντίθετες απόψεις:

• Τα χαρτιά έχουν τους «χαμένους» και τους «κερδισμένους». Είναι συχνά περισσότεροι από τους κερδισμένους οι χαμένοι και αυτοί λοιπόν, αρχίζουν την αφετηρία του χρόνου με ένα εκνευρισμό. Και ρωτάνε: Πού βρίσκεται, λοιπόν η διασκέδαση;

• Υπάρχουν πολλοί, που μέσα στο πείσμα και την προσδοκία παίζουν χωρίς αυτοσυγκράτηση και φεύγουν από μερικά τέτοια…παιγνίδια «ξεπουπουλιασμένοι». Το έθιμο, λοιπόν τους φυτεύει ίσως κι’ ένα πάθος. Ελπίζοντας να τα καταφέρουν καλύτερα σε κάποια ρεβάνς, παγιδεύονται καμμιά φορά στο χαρτοπαικτικό πάθος.

• Σε σπίτια που κυριαρχεί, την πρωτοχρονιά, το χαρτί δεν είναι δυνατόν να γιορτασθή μια όμορφη οικογενειακή γιορτή. Και αν υποστηρίξουν μερικοί έτσι, μέσα στις κάπνες του τσιγάρου και της αγωνίας, πανηγυρίζουν και χαίρονται, υπάρχουν και κάποιοι που δεν μπορούν μ’ αυτό τον τρόπον ούτε να χαρούν, ούτε να γιορτάσουν κι’ αυτοί είναι τα παιδιά.Εν πάση περιπτώσει – «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» Οι περισσότεροι, λίγο πολύ, πιάνουν τα χαρτιά στο χέρι τέτοιες μέρες για… «τα χρόνια πολλά», αν όμως θέλετε να ιδήτε, πόσο τελικά διασκεδάσανε, κοιτάξτε τα κομμένα και κιτρινισμένα πρόσωπα τους το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς ή ακόμα το μεσημέρι, καθώς τελειώνει η μάχη των Άσσων, των Ρηγάδων, και των Βαλέδων και φεύγουν από το χαρτοπαίγνιο. 

ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΤΡΑΠΟΥΛΑ 

Στο μυαλό μου έρχονται τώρα σοφές κουβέντες γερόντων που υποστηρίζουν, ότι πιο καλά είναι να μην πιάνη κανείς τα «χαρτιά» με τα χέρια του ακόμα και τη Πρωτοχρονιά. Είναι -λένε- αληθινή παγίδα και γίνεται εύκολα «χούϊ» (συνήθεια), που δεν βγαίνει αν δε βγή πρώτα η ψυχή… Οι παλιοί Ηπειρώτες, όταν ξεπροβοδίζανε τα παιδιά τους για τον σκληρό δρόμο της ξενητιάς τους λέγανε:—Καλό ταξίδι παιδί μου. Μη ξεχνάς ποτέ να κάνης το σταυρό σου. Πρόσεξε την πίστη σου σαν τα μάτια σου. Πολλοί θα σε γυροφέρουνε να σε φραγκέψουνε… Κι’ ακόμα γιε μου σου δίνω ευχή και κατάρα μη πιάσης… χαρτιά με τα χέρια σου. Κανένας δεν «καζάντησε« (πρόκοψε) από τα χαρτιά… Και είναι αλήθεια πώς η τράπουλα, τα χαρτιά «θάψανε» ανθρώπους με πλούτη και δόξα. Καταστρέψανε καλούς οικογενειάρχες. Καταντήσανε φτωχούς ανθρώπους, που είχαν προηγουμένως προκόψει με τη δουλειά τους. Η όμορφη τούτη ευχή των παλιών Ηπειρωτών απευθύνεται με την ευκαιρία της πρωτοχρονιάς και σ’ όλα τα ταξιδεμένα παιδιά της Ελλάδος. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

Αγαπητέ μου αναγνώστα! εσύ που είχες την υπομονή να διάβασης αυτό το καινούργιο πόνημα ασφαλώς ωφελήθηκες, διότι έμαθες με κάθε λεπτομέρεια το πώς δρουν οι καταχθόνιες δυνάμεις της «φάκας», διότι φάκα ιταλικά λέγεται η «τράπουλα» και μόνον οι δαίμονες θα μπορούσαν να την επινοήσουν! Τώρα, που έμαθες την αλήθεια, πάψε να παίζης τον ρόλο του μικρού ποντικού, που τριγυρνά μια τεράστια άγρια γάτα!Από την στιγμή, που θα πιάσης στα χέρια σου τα 52 χαρτιά της χαρτοπαιξίας, θα έκθεσης τον εαυτόν σου στον τρομερώτερον κίνδυνον των 52 δαιμόνων με πολύ πιο γαμψά νύχια από της γάτας! Δεν είναι-μόνον η χρεοκοπία, ατίμωσις, πορνεία και η αυτοκτονία, που θα σε παρακολουθούν πλέον σε κάθε σου βήμα στην εδώ επίγειο ζωή, αλλά και η απώλεια της αιωνίας ψυχής σου. Το σκέφθηκες καλά αυτό και σοβαρά; Διώξε λοιπόν μακρυά από τον εαυτόν σου, τους οικείους σου και τους φίλους σου αυτόν τον μεγάλον κίνδυνο. Γίνε και συ αίτιος να παύσουν τα δάκρυα των δυστυχισμένων συζύγων και τέκνων που πεινούν και υποφέρουν μέσα στην κοινωνία μας! Σταμάτησε τα απειλούμενα οικογενειακά δράματα! Διακήρυξε παντού, ότι εκεί που υπάρχουν άγιες εικόνες δεν μπορούν να συνυπάρχουν και τα 52 ομοιώματα, παραστάσεις των δαιμόνων, γιατί δεν μπορούμε να συμπαρακαθήμεθα στο ίδιο τραπέζι και με το Θεόν και με τους δαίμονας! Δεν μπορείς να λες την ώρα του δείπνου σου το Πάτερ ημών και κατόπιν μετά την λήξιν του δείπνου σου να κάθεσαι στο τραπέζι με την πράσινη τσόχα! Σκέψου λοιπόν καλά αυτές τις γραμμές, που διάβασες και αποφάσισε τώρα! Ο Θεός σε έπλασε ΕΛΕΥΘΕΡΟ για να αποφασίζης εσύ ο ίδιος, για το μέλλον σου και αν ακόμη δεν αισθάνεσαι την δύναμη να σταματήσεις το κακό της χαρτοπαιξίας, ζήτησε αυτήν την δύναμη από τον Χριστόν και θα σόι την δώση! 

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ 

Το κακό της χαρτοπαιξίας, αναγνώστα, όπως είδες είναι τρομακτικό. Πρέπει να αγωνισθούμε όλοι μας, για να σταματήση και να σωθούν άτομα, οικογένειες, ψυχές.Είμαι βέβαιος, εάν το βιβλιαράκι αυτό έπεφτε στα χέρια των χαρτοπαικτών, ελάχιστοι πωρωμένοι και κυριευμένοι τελείως από τους 52 δαίμονες θα εξακολουθούσαν να χαρτοπαίζουν. Γι’ αυτό πρέπει το βιβλιαράκι αυτό να φθάση στο κάθε σπίτι. Εγώ έκαμα εκείνο, που μπορούσα και δεν το μπορούσαν άλλοι, το έγραψα. Εάν μάλιστα είχα τα μέσα, θα τύπωνα εκατομμύρια αντίτυπα και θα τα μοίραζα δωρεάν σε κάθε σπίτι. Άλλα δεν έχω.Αυτό όμως μπορείτε να το κάνετε σεις, που το διαβάσατε. Αγόρασε, αγαπητέ, μια ποσότητα βιβλίων και σκόρπισε τα παντού. Είτε λίγα, είτε πολλά. Μη πεις δεν έχω. Πώς, εάν σε έπιανε ο δαίμονας της χαρτοπαιξίας, θα είχες; Χρειάζεται η αγάπη θυσίες. Έτσι όμως θα σώσης τον χαρτοπαίχτη, την οικογένειά του, και την ψυχή σου.Αυτά είναι τα έργα της αγάπης, η πραγματική ελεημοσύνη. Δεν είναι ανάγκη να πάς μέσα στα καφενεία, στις χαρτοπαικτικές λέσχες να τους απόσπασης από τα χαρτιά. Δώσε τους, στείλε τους από ένα βιβλιαράκι, και θα φύγουν μόνοι τους και θα αδειάσουν οι χαρτοπαικτικές λέσχες. Ξέρω όμως τώρα τι θα πης. Θα αδειάσουν τα χαρτοπαικτικά κέντρα, για να γεμίσουν οι τσέπες οι δικές σου.Θα με εξαναγκάσεις να πω κάτι, που είπα και άλλοτε.Οι τσέπες οι δικές μου, αγαπητέ, θα είναι πάντα άδειες. Διότι, ενώ έχω εκδώσει με τη βοήθειαν του Θεού μέχρι σήμερα διακόσια πενήντα (250) βιβλία μικρά και μεγάλα, εν τούτοις από αυτά δεν πήρα ούτε δραχμή. Όλες οι εισπράξεις διατίθενται δια τον αντιαιρετικόν αγώνα. Ευτυχώς σκοπός μας δεν είναι το χρήμα, αλλά το καλό και η σωτηρία των αδελφών μας, για να βρούμε και μείς έλεος εν ημέρα Κρίσεως. Πρόκειται για σωτηρία ψυχής.Τώρα στις γιορτές αυτό το δώρο άς κάνεις κι΄εσυ σε γνωστούς, φίλους, συγγενείς και αγνώστους και θα έχης πολύν μισθόν από τον Θεόν… 

Σου εύχομαι ο Θεός να σε ευλογεί, και για να κάνης πολύ καλό, και για να έχης και συ από το Θεό πολύ καλό…

Αρχιμ. Χαραλαμπους Δ. Βασιλοπουλου

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Είναι απαραίτητη η Διαφώτιση του πιστού λαού περί της παναιρέσεως του Οικουμενισμού

«Είναι ανάγκη να υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας και να καταγγέλλουμε κάθε ενέργεια, κάθε κίνηση και κάθε πράξη, που δεν είναι σύμφωνη με την γραμμή της Ορθοδόξου Πίστεως…»

Το άλλο βήμα, που πρέπει να κάνουμε τώρα εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, είναιη διαφώτιση των πλανωμένων και των υποψηφίων να πλανηθούν.

Πόλεμος ιερός γίνεται. Και στον πόλεμο εκείνο, που προέχει, είναι να γνωρίζουμε τις θέσεις και τις κινήσεις του εχθρού. Άγιοι Αρχιερείς, Ιερείς, Μοναχοί, Ιεροκήρυκες, Καθηγητές, Θεολόγοι, άνδρες, γυναίκες πάντες οι Ορθόδοξοι επί ποδός πολέμου. Είναι καιρός. Το «ο μη ων μεθ’ ημών, καθ’ ημών εστί», που είπε ο Χριστός, τώρα ισχύει. Ή με το Χριστό ή με τους εχθρούς του Χριστού.

Εάν θέλουμε να είμαστε με τον Χριστό, πρέπει να ξεσκεπάζουμε τον αντίχριστο Οικουμενισμό. Είναι ανάγκη να υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας και να καταγγέλλουμε κάθε ενέργεια, κάθε κίνηση και κάθε πράξη, που δεν είναι σύμφωνη με την γραμμή της Ορθοδόξου Πίστεως. Έχουμε χρέος να πολεμούμε τους εχθρούς της Πίστεώς μας. Έχουμε καθήκον να ξεσκεπάζουμε κάθε σκοτεινό σχέδιο δράσεώς των και κάθε ύπουλη δραστηριότητα ορισμένων Οικουμενιστών θεολόγων και ενωτικών ρασοφόρων και των άλλων μεγαλοσχήμων ισχυρών και των σκοτεινών δυνάμεων, που κρύβονται πίσω τους. Έχουμε υποχρέωση εμείς που γνωρίσαμε την αλήθεια, να διαφωτίσουμε τους αδελφούς μας, τον Ορθόδοξο Χριστιανικό λαό, διά να μη παρασύρεται.

Αυτό άλλωστε, φοβούνται και οι Οικουμενιστές. Την αποκάλυψή τους. Αυτοί ψαρεύουν στα θολά. Εργάζονται ύπουλα, συνωμοτικά και δόλια. Κινούνται στο σκοτάδι. Επιβεβαιώνουν τους λόγους του Κυρίου που είπε:

«Πας ο φαύλα πράττων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως, ίνα μη ελεγχθή αυτού τα έργα, ότι εν τω σκότει εισίν ειργασμένα.»

Αυτοί ζουν και δουλεύουν με το ψέμα. Το δε ψέμα δεν αντέχει στο φως, όπως δεν αντέχει ο πάγος στον καυτερό ήλιο και το σκοτάδι στο έντονο φως. Γι’ αυτό εμείς θα τους ξεσκεπάζουμε τα σκοτεινά σχέδια. Κι έτσι θα παραλύουν και θα καταρρέουν.

Πηγή: «Ο Οικουμενισμός χωρίς Μάσκα», Αρχιμ. Χαραλ. Δ. Βασιλοπούλου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (σελ. 266-267)

http://makkavaios.blogspot.gr

Όταν η Παναγία ήταν η καταφυγή του λαού μας!

«Εγκώμιον εις την Παναγίαν»

Η Θεοτόκος είναι το σπουδαιότερο και Αγιώτερο πρόσωπο, που παρουσίασε η γη. Ποία άλλη ξεπέρασε στην αγιότητα όλους τους Αγίους, τους Προφήτας, τους Πατέρας, τους Ασκητάς, τους Μάρτυρας και τους Αποστόλους;

Είπαν, βεβαίως, μερικοί προτεστάντες ότι, ο Πρώτος μετά τον Ένα (τον Χριστόν), είναι ο Απόστολος Παύλος. Όχι! Κάνουν λάθος.

Πρώτη μετά τον Θεόν Ένα είναι η Παναγία, η Αειπάρθενος Θεοτόκος. Αυτή είναι, κατά τον Άγιον Ανδρέα Κρήτης, η «μετά Θεόν, Θεός». Γι΄ αυτό και δεν ονομάζεται απλώς Αγία, αλλά Παναγία. Η Αειπάρθενος είναι η γυνή, «εξ ης πηγάζει τα κρείττω». Διότι είναι η Ευεργέτις όλου του ανθρωπίνου Γένους. Χάρις στην ιδική Της αρετή, επεσκέφθη την γη ο Ύψιστος Θεός και εσώθη ο κόσμος.

Κανένας άλλος απόγονος της Εύας δεν ευεργέτησε τόσο την ανθρωπότητα, όσο η στοργική Αυτή Μητέρα του Θεού. Υπέφερε Αυτή και ταλαιπωρήθηκε για την σωτηρία ολοκλήρου της ανθρωπότητος.

Αυτή είναι και ευεργέτις του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού προσωπικά. Ποιος πιστός Ορθόδοξος δεν ωφελήθηκε από την Θεοτόκο; Ποιος Χριστιανός στα βάσανά του δεν έτρεξε σ΄ Αυτή και δεν βοηθήθηκε θαυματουργικά; Σ΄ Αυτή δεν καταφεύγουμε περισσότερο και από την μητέρα μας; Στα βάσανα που μας κτυπούν, «Παναγία μου»! δεν φωνάζουμε; Παναγία μου! φωνάζει ο ναυτιλλόμενος μέσα στην αγριεμένη θάλασσα, όταν βλέπη, απειλητικά, τα πελώρια κύματα, έτοιμα να τον καταποντίσουν. Παναγία μου! φωνάζει η πονεμένη μάνα κοντά στο κρεβάτι του ψυχορραγούντος παιδιού της, που το απήλπισαν οι γιατροί. Παναγία μου! ο στρατιώτης, όταν του έρχονται βροχή οι σφαίρες και κυκλώνεται από τους εχθρούς και κινδυνεύει να πιαστή αιχμάλωτος. Παναγία μου! το πεινασμένο ορφανό, που το θερίζει η πείνα και τρέμει από το κρύο. Παναγία μου! ο οικογενειάρχης, που δεν μπορεί να θρέψη τα παιδιά του. Παναγία μου! έλεγε ο Ηράκλειος, όταν πολεμούσε εναντίον των Περσών και ελευθέρωνε τον Τίμιο Σταυρό. Παναγία μου, βοήθα την Ελλάδα μας και τούτη τη φορά, παρακαλούσε ο Κολοκοτρώνης στον κίνδυνο του Δράμαλη, όταν εγκαταλείφθηκε μόνος του. Παναγία μου! φωνάζει η κόρη, Παναγία μου! η παντρεμένη, Παναγία μου! η διαζευγμένη. Παναγία μου! ακούς παντού, από καλύβες και μέγαρα, από τρώγλες και ανάκτορα, από εργοστάσια και ουρανοξύστες, από χωριά και πόλεις, από ερημικά ασκητήρια και πολυθόρυβα πολεμικά στρατόπεδα. Και γιατί όχι; Ποια άλλη στον κόσμο μας συντρέχει τόσο, όσο η Παναγία; Αυτή είναι η Μάνα όλων μας.

Γι΄ αυτό και μεις Αυτήν τιμούμε, Αυτήν αγαπούμε, Ναούς και εξωκκλήσια, Μονές και Λαύρες, προσκυνητάρια και Μητροπόλεις, σ΄ Αυτήν τ΄ αφιερώνουν οι άνθρωποι. Τα μεγαλοπρεπέστατα οικοδομήματα στο Όνομά Της τα κτίζουν. Οι Ναοί Της κοσμούν τις κεντρικώτερες πλατείες των μεγαλοπόλεων και τις καλλίτερες τοποθεσίες των εξοχών. Εις Αυτήν οι αγιογράφοι αφιερώνουν τις ωραιότερες βυζαντινές εικόνες και οι υμνογράφοι τα αριστουργήματα της εκκλησιαστικής υμνωδίας. Οι ψαλμωδοί και οι συνθέτες δημιουργούν τις περιπαθέστερες και λυρικώτερες ψαλμωδίες τους, οι δε καλλιτέχνες συνθέτουν τα πλέον υπέροχα δημιουργήματά τους για την Αειπάρθενο.

Πέρασαν από τον πλανήτη μας, αυτοκρατόρισσες δοξασμένες, καλλονές φημισμένες. Εμεσουράνησαν προς στιγμήν. Έγινε πολύς θόρυβος γύρω από το όνομά τους. Αλλά σε λίγο έπεσαν στην αφάνεια και ξεχάστηκαν δια παντός. Ποιος τις ξέρει και ποιος τις ενθυμείται σήμερα; Κανείς! Την Παναγία όμως ποιος την αγνοεί; Και ποιος πιστός δεν την επικαλείται; Την ξέρουν οι γραμματισμένοι, την τιμούν και οι αγράμματοι. Την σκέπτονται οι τρανοί, Την επικαλούνται και οι «εν ανάγκαις». Φέρτε μου, σας παρακαλώ, έναν που να μη έχει ακούση το Όνομά Της. Θα βρης την Εικόνα Της παντού.

Στο κάθε σπίτι, πιθανόν να μη βρης την φωτογραφία των γονέων τους, ίσως να τρώνε χωρίς λάδι το φαγητό από την φτώχεια. Το καντήλι, όμως, της Παναγίας θα το βρήτε να καίη ακοίμητο. Γιατί; Διότι η Παναγία έζησε και ευεργέτησε τους Πατέρες μας και εμάς. Και σήμερα είναι κοντά μας και θα είναι μέχρι της συντελείας των αιώνων. Άπειρα υπήρξαν και είναι τα θαύματά Της. 

Του μακαριστού Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου

Πηγή: "orthodox-voice"

Το δόλωμα της προόδου

«Ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός 

και εις τους αιώνας…»

Στις μέρες μας φούντωσε πολύ το ύπουλο και ξενοκίνητο σχέδιο του Οικουμενισμού. Το σερβίρανε στον τόπο μας σαν πολιτισμό, σαν πρόοδο. Μας το παρουσιάσανε σαν ωραίο και σωτήριο σχέδιο. Μας καλούνε τώρα ν’ απαρνηθούμε την πίστη μας και να ψάξουμε μαζί με τους απίστους να βρούμε μιάν άλλη «πιο αληθινή» πίστη! Κι εμείς οι δυστυχείς τρέχουμε σε Συνελεύσεις Οικουμενιστών και Παγκόσμια Συμβούλια Εκκλησιών, σαν να πρόκειται να επισκεφθούμε τους οίκους της μόδας, για να βρούμε το καλύτερο μοντέλο.

Το δόλωμα «πρόοδος», το οποίο κατά κόρον χρησιμοποιεί ο Οικουμενισμός, είναι εφεύρεση των Σιωνιστών και των Μασώνων. Στα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» μας ονομάζουν εμάς του Χριστιανούς «βλακοχριστιανούς», διότι μας υποτάσσουν με μεγάλη ευκολία, με τη λέξη «πρόοδος». Στο ΙΕ΄ κεφάλαιο των «Πρωτοκόλλων» αποκαλύπτουν οι Σιωνιστές ότι:

«Η πρόοδος, ως ψευδής ιδέα, χρησιμεύει εις το να επισκοτίζει την αλήθεια, ίνα μηδείς την γνωρίζει, πλην ημών των εκλεκτών του Θεού και φυλάκων αυτής».

Πρόκειται, λοιπόν, όταν μας λένε για πρόοδο, για ένα πονηρό παιχνίδι, που παίζουν οι εχθροί του Χριστού και της Εκκλησίας. Πρόκειται για μια μεγάλη απάτη, για ένα σατανικό σχέδιο. Μας λένε για πρόοδο, ενώ ξέρουν πολύ καλά, ότι η αλήθεια είναι Μία και Μόνη και δεν μπορεί να έχει πρόοδο. Μας κατηγορούν για στασιμότητα οι οικουμενιστές εμάς τους Ορθοδόξους, αλλά τι άλλο θέλουμε εμείς, αφού έχουμε όλη την αλήθεια. Η αλήθεια δεν εξελίσσεται, δεν έχει πρόοδο. Είναι η ίδια είς του αιώνας. Εάν εξελίσσετο, δεν θα ήταν Αλήθεια.

Μιλώντας το 1970 στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, κατά την εορτή του Μεγάλου Αθανασίου, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παν. Τρεμπέλας, να τι είπε για την απαρασάλευτη γραμμή της Ορθοδοξίας. Να τι απάντησε σ’ εκείνους, που κατηγορούν την Ορθοδοξία, ότι παραμένει στα ίδια, ότι εξακολουθεί στο πέρασμα των αιώνων να είναι στατική, να μην έχει πρόοδο:

«Αλλά μας λέγουν, θα μείνη, λοιπόν, στατική η Εκκλησία μας; Τι όρος είναι αυτός αγαπητοί μου χριστιανοί; Στατική η Εκκλησία μας; Τι είναι η Εκκλησία;Σώμα Χριστού είναι η Εκκλησία. Αλλά ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας. Είναι, λοιπόν, στατικός ο Χριστός; Ήλιος δικαιοσύνης δεν λέγεται ο Ιησούς Χριστός; Ήλιος της Δικαιοσύνης! Ναι. Και ποιος θα κατηγορήση τον αισθητον ήλιον, διότι επί εκατομμύρια ετών ακολουθεί την αυτήν τροχιάν, την οποίαν από της γεννήσεως ημών γνωρίζομεν;

Εάν λοιπόν, μία μικρά παρέκκλισις του αισθητού ηλίου από την τροχιάν αυτού, την οποίαν εξ αρχής ώρισεν εις αυτόν ο Δημιουργός, επόμενον είναι να προκαλέση δεινάς καταστροφάς εις ολόκληρον το ηλιακόν σύστημα, πως δεν θα συμβή το αυτό και εις την Εκκλησίαν, εάν αυτή παρεκκλίνει από της τροχιάς της, ήτις δεν είναι τροχιά ωρισμένη υπ’ ανθρώπων, αλλά υπ’ αυτού του Χριστού και των Αποστόλων του; Ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας, φωνάζει ο Απόστολος. Δεν είναι ο Χριστός ο Ήλιος της δικαιοσύνης; Και η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού. Είναι Αυτός ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας.»

Με το δόλωμα, λοιπόν, της δήθεν προόδου προσπαθεί ο Οικουμενισμός να μας αρπάξει από την μοναδική αλήθεια της Μιάς Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και να μας ρίξει στην αγκαλιά του ψεύδους και της απάτης, στον Αντίχριστο, στο Σατανά.

Πηγή: «Ο Οικουμενισμός χωρίς Μάσκα», Αρχιμ. Χαραλ. Δ. Βασιλοπούλου, 

εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (σελ. 175-177)

http://makkavaios.blogspot.gr