.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αξίζει να αναφέρουμε την φράση, που έλεγε συνεχώς ο Απόστολος Ιωάννης...

Αξίζει να αναφέρουμε, την φράση, που συνεχώς έλεγε στους μαθητές του, ο Απόστολος Ιωάννης: «Τεκνία, ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ιωαν. ιγ΄ 34). ''Παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο'', οι μαθητές ρώτησαν γιατί συνεχώς τους λέει την ίδια φράση, και απάντησε: «διότι είναι εντολή του Κυρίου, και όταν αυτό μόνο γίνεται, αρκεί»....

Δεν είχε όμως την αδιάκριτη αγάπη, ο συγγραφέας της Αποκαλύψεως, αλλά την εν Αληθεία. Σε μεγάλη ηλικία, ο Απόστολος της Αγάπης καθώς μπήκε στα λουτρά, είδε να εμφανίζεται μπροστά του, ένας μεγάλος αιρετικός της εποχής, ο Μαρκίων. Με την έπαρση που τον διακατείχε, ρωτά τον Απόστολο, «Γινώσκεις με;» ( με γνωρίζεις ποιός είμαι; )

Για να λάβει την απάντηση: «Γιγνώσκω σε, τον προτώτοκο του σατανά». Σε γνωρίζω, είσαι ο πρώτος γιός του σατανά. Με τόση ευγένεια μιλούσε ο Απόστολος της αγάπης, στούς φονιάδες των ψυχών, τούς αιρετικούς. Η αλήθεια του Θεού είναι πάνω απο τις αγαπολογίες του κόσμου τούτου...