«Οὐ γὰρ ἐχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν»
(Εβρ. 13,14)
Αδελφοί μου, πού είναι οι μεγάλες πόλεις Βαβυλών και Νινευή; Μόνο σαύρες υπάρχουν σήμερα στη σκόνη των ερειπίων τους. Αλλά και η Μέμφιδα και η Θηβαΐδα, που ήταν το καμάρι των Φαραώ και των αρχόντων των ανθρώπων;
Σήμερα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να εντοπίσουμε που ακριβώς βρίσκονταν αυτές οι δύο πόλεις.
Αλλά ας αφήσουμε αυτές τις πόλεις πού φτιάχτηκαν από πέτρες και τούβλα. ’Άς δούμε τις πόλεις από αίμα, σάρκα και οστά.
Οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις πόλεις των σωμάτων τους πολύ πιο αργά και κοπιαστικά άπ’ ότι όταν κτίζουν φρούρια και καθεδρικούς ναούς.
Δαπανούν περίπου ογδόντα με εκατό χρόνια για να διαμορφώσουν τις πόλεις των σωμάτων τους και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι οι προσπάθειές τους ήταν μάταιες.
Όλο αυτό, πού τούς πήρε δεκαετίες για να το διαμορφώσουν με φροντίδα πολλή και συνεχή φόβο, καταρρέει σ’ ένα δευτερόλεπτο μέσα στη στάχτη του τάφου, μόλις κλείσουν τα μάτια τους.
Πραγματικά, ποιου ανθρώπου η πόλη του σώματος δεν κατακρημνίστηκε τελικά και δεν έγινε σκόνη; Κανενός!
Αλλά ας αφήσουμε τις πόλεις του σώματος. ’Άς δούμε τις πόλεις της γήινης ευτυχίας, αυτές πού οι άνθρωποι έκτισαν από γενιά σε γενιά. Τα υλικά με τα οποία κτίστηκαν είναι η ευφορία, η απόλαυση, η περιουσία, η εξουσία, η δόξα και η τιμή.
Που θεμελιώνονται αυτές οι πόλεις;
Σαν ένας ιστός αράχνης υφάνθηκαν μέσα σε μια στιγμή και σαν ιστός εξανεμίζονται, κάνοντας τούς ευτυχείς ανθρώπους πιο δυστυχείς και από τούς δύσμοιρους!
Πραγματικά, ού γάρ εχομεν ώδε μένουσαν πάλιν, δηλαδή δέν έχουμε εδώ στη γη πόλη η οποία θα διατηρηθεί. Γι’ αυτό και την μέλλουσαν επιζητοϋμεν.
Η μέλλουσα πόλη είναι κτισμένη από πνεύμα, ζωή και αλήθεια. Η πόλη αυτή έχει ως μοναδικό αρχιτέκτονά της τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Ονομάζεται Βασιλεία των Ουρανών, αιώνια ζωή, το κατοικητήριο των Αγγέλων, το λιμάνι των αγίων και το καταφύγιο των μαρτύρων.
Στην πόλη αυτή δεν υπάρχει καμία δυαρχία καλού και κακού, αλλά τα πάντα είναι μία αρμονία του καλού.
Ό,τι έχει οικοδομηθεί σ’ αυτή την πόλη έχει οικοδομηθεί για να διατηρηθεί για πάντα.
Κάθε τούβλο αυτής της πόλεως θα διατηρηθεί και θα παραμείνει ατελευτήτως• αυτά τα τούβλα είναι οι ζωντανοί άγγελοι και άνθρωποι. Σ’ αυτή την πόλη βασιλεύει και δεσπόζει ο αναστάς Κύριος Ιησούς Χριστός.
Κύριε, ο αναστάς εκ των νεκρών, λύτρωσέ μας μέσα από τα ερείπια του χρόνου και οδήγησέ μας στην αιώνια ουράνια πολιτεία Σου.
Ότι Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας»,