Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 5//18.7.2022
Οὐαὶ οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς….
Ἁγίου Ἀθανασίου Ἀθωνίτου
( Ἠσαΐας 5,20-21 )
Οἱ τελευταῖες δεκαετίες τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν μας, κατακλύζονται ἀπὸ τὸν βοῦρκο τῆς ἀπιστίας καὶ ἀνηθικότητας, μὲ δημόσιες ἐκδηλώσεις θεαμάτων τηλεοπτικῶν ἐκπομπῶν, κινηματογραφικῶν ταινιῶν, δημοσιευμάτων, διαδηλώσεων, παρελάσεων, κ.λ.π.
Παράλληλα σ’ ὅλα σχεδὸν τὰ λεγόμενα πολιτισμένα κράτη, μὲ χριστιανικὲς κυρίως καταβολές, συντονισμένα μεθοδικὰ καὶ ὕπουλα ( βλέπε π.χ. τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ) ψηφίζονται ἀντίχριστα, ἀντιευαγγελικὰ νομοθετήματα ὅπως : νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, γάμος ὁμοφυλοφίλων= σοδομιτῶν ( κίναιδων-ἀρσενοκοιτῶν), υἱοθεσία παιδιῶν ἀπ’ αὐτούς, ἀλλαγῇ φύλου ἀπὸ τὴν ἀνερμάτιστη ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν, μάθημα σεξουαλικῆς ἀγωγῆς (σαρκολατρείας) στὰ σχολεῖα καὶ μάλιστα στὰ νηπιαγωγεῖα.
Πρόσφατα καταγγέλθηκε ἐπίσκεψη ἀτόμων ΛΟΑΤΚΙ σὲ νηπιαγωγεῖο τῆς Θεσσαλονίκης ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῶν παρελάσεων ὑπερηφανείας ( αἰσχύνης καὶ ντροπῆς ….).
Πρῶτα ὁ «ἀλάθητος» τῆς οἰκουμένης Πάπας προέβῃ σὲ δημόσια de facto ἀναγνώριση τοῦ σοδομιτισμοῦ καὶ ἀσπαζόμενος τὰ χέρια σοδομιτῶν φραγκοπαπάδων του, ἀπεφάνθῃ : «Ὅταν τοὺς δέχεται (σ.σ. τούς σοδομίτες–ἀρσενοκοίτες) ὁ Θεὸς, ποιός εἶμαι ἐγὼ νὰ τοὺς καταδικάσω;». Ὁ ὑπερεπηρμένος αὐτὸς Ἰησουΐτης ὑποκριτὴς παρουσιάζει τὸν Ἀληθινὸ Θεὸ ὡς ἀλλοπρόσαλλο, ὁ ὁποῖος στὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα φανέρωσε τὴν φωτιὰ τῆς γέενας νωρίτερα ( Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος ), ἐνῶ στὶς ἡμέρες μας τάχα δὲν καταδικάζει αὐτοὺς ποὺ πράττουν τὰ ἴδια καὶ χειρότερα.
Παράλληλα ὁ λαλίστατος περὶ παντὸς ἐπιστητοῦ, πάπας τῆς Ἀνατολῆς σιωπᾷ ἐπιμελῶς γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτό.
Πρόσφατα ἕνας, τυπικά, ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁ Ν.Ἰωνίας Γαβριήλ, κατὰ παράβαση κάθε ἁγιογραφικῆς, ἁγιοπατερικῆς, καὶ γενικὰ ἐκκλησιαστικῆς διδασκαλίας δήλωσε : «ὁ Θεὸς ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται τὴν ἕλξῃ πρὸς τὸ ἴδιο φῦλο, δὲν μπορῶ νὰ ξέρω γιατί, δὲν θὰ κατηγορήσω ἐγὼ τὸν Θεό».
Ὁ ἑτεροδιδάσκαλος αὐτός, παρὰ τὸν γραπτὸ ἔλεγχο ποὺ ὑπέστῃ ἀπὸ ἁγιορεῖτες πατέρες κ.ἄ., ἐμμένει στὰ πλανεμένα φρονήματά του.
Τὸ ἐρώτημα τὸ ὁποῖον ἀβίαστα προκύπτει : Δὲν εἶναι δεοντολογικό, σύμφωνα μὲ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας, νὰ νουθετηθῇ ἀπὸ τὰ ἁρμόδια ὄργανα τῆς ἱεραρχίας καὶ ἂν δὲν μετανοήσῃ νὰ ἀποπεμθῇ- καθαιρεθῇ ;
Μετὰ τὰ λόγια τοῦ Ν.Ἰωνίας ἀκολούθησαν ἐκκλησιαστικὲς πράξεις στὸ πνεῦμα φθηνοῦ ἀγαπισμοῦ και ἀγαπολογιῶν τοῦ αἰῶνος τούτου τοῦ ἀπατεῶνος ποὺ διαβρώνει τὴν διδασκαλία καὶ τὴν Ποιμαντικὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Συγκεκριμένα ὁ, τυπικά, ἀρχιεπίσκοπος Ἡ.Π.Ἀ-μερικῆς Ἐλπιδοφόρος τέλεσε σὲ ἕνα Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἱ.Μ. Γλυφάδας Ἀττικῆς τὸ ἱερὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος σὲ βρέφη ποὺ βρίσκονται ὑπὸ τὴν προστασία ( ;! ) ὁμοφυλοφίλου ζεύγους ἀνδρῶν, προφανῶς κατόπιν ἐγκρίσεως τοῦ, τυπικά, Πατριάρχη Βαρθολομαίου καὶ ἀδείας τοῦ ἐπιχωρίου ἐπισκόπου Γλυφάδας Ἀντωνίου.
Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ κ.Ἐλπιδοφόρος ὑποστηρίζει στὶς Ἡ.Π.Ἀ. ἕνα κίνημα μὲ συγκεκριμένες πολιτικὲς καὶ γενετήσιες θέσεις (τοποθετεῖται στὸν χῶρο ΛΟΑΤΚΙ ἀτόμων ).
Μ’ αὐτὴν τὴν ἐκκλησιαστικὴ πράξη τοῦ βαπτίσματος βρεφῶν, παρουσία ὁμοφυλοφίλων-σοδομιτῶν, τάχα θετῶν γονέων, στέλνει μηνύματα, πρὸς κάθε κατεύθυνση, ὅτι μὲ τὴν καθοδήγηση καὶ ὑποστήριξη τῶν Η.Π.Α. μπορεῖ ἡ ὁμάδα τοῦ Φαναρίου νὰ μεταλλάσσει τὸ δόγμα, τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ τὴν ἠθικὴ τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τοὺς σκοποὺς τῆς ψευδοενώσεως τῶν ἀνθρώπων ὑπὸ τὴν σκέπη τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων-Παγκοσμιοποιητῶν.
Πιὸ συγκεκριμένα, κατ’ αὐτόν (κ.Βαρθολομαῖος), δὲν εἶναι ἠθικὰ ὑπεύθυνοι ὅσοι κυλίονται στὸ παρὰ φύσιν πάθος τῆς ἀτιμίας καὶ ἀσελγείας, δηλαδὴ τοῦ σοδομισμοῦ-ἀρσενοκοιτίας, καὶ ἄρα μποροῦν νὰ ἁμαρτάνουν ἐλεύθερα χωρὶς ἐνοχὲς καὶ κατ’ ἀκολουθίαν χωρὶς μετάνοια.
Ὁ νηπιοβαπτισμὸς εἶναι πρακτική τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας μὲ χρονικὴ διάρκεια αἰώνων. Τελεῖται, ὅμως, μὲ προϋποθέσεις. Πρέπει νὰ ὑπάρχει ἀνάδοχος (νονός,-ά), πνευματικὸς πατέρας ἢ μητέρα , βαφτισμένος-η ἀποκλειστικῶς Ὀρθόδοξα, και ποῦ θὰ συνεχίζει τὴν κατήχηση καὶ ἐποπτεία τοῦ φωτιζομένου ὡς ἐγγυητὴς ἀπέναντι στὸν Τριαδικὸ Θεό. Στὶς μέρες μας, στὴν πραγματικότητα, οἱ γονεῖς εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀναλαμβάνουν τὸ ἔργο αὐτό.
Οἱ τάχα θετοὶ γονεῖς, ποὺ εἶναι αἰχμαλωτισμένοι στὸ ἁμαρτωλὸ πάθος τοῦ σοδομισμοῦ-κιναιδισμοῦ καί, ὄχι μόνον, δὲν μετανοοῦν, ἀλλὰ ἀσχημονοῦν, ὑβρίζουν, προπηλακίζουν, ἀλαζονεύονται καὶ ὑπερηφανεύονται γι’ αὐτὴν τὴν πνευματικὴ νόσο, ποὺ τοὺς κατατρύχει. Μὲ ὅλα τὰ παραπάνω εἶναι φανερὸ ὅτι θὰ μεταδώσουν τὴν νόσο (ὅλα αὐτὰ τὰ πάθη) στὶς εὔπλαστες ψυχὲς τῶν παιδιῶν ποῦ ἀπαραδέκτως υἱοθετοῦν….!!
Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας ἀπαγορεύουν τὴν εἴσοδο στὸν χῶρο ἐντὸς τῶν Ναῶν, τὴν συμμετοχὴ σὲ Ἱερὰ Μυστήρια ( γιὰ μείζονα λόγο ) Χριστιανῶν ἀμετανοήτων καὶ ἐμμενόντων στὴν πλάνη καὶ τὴν ἁμαρτία.
Τὸ συμπέρασμα εἶναι ὅτι οἱ κληρικοὶ ποὺ τελοῦν Ἱερά Μυστήρια σὲ ἀμετανοήτους σοδομιστὲς-κίναιδους καὶ δέχονται τὴν ὁποιαδήποτε συμμετοχὴ τους σ’ αὐτά, ἁμαρτάνουν βαρέως καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ὑποστοῦν τὰ προβλεπόμενα ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας.
Ἄς θέσουμε ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα :
Δὲν γνωρίζουν, οἱ ἀναφερθέντες ἐπίσκοποι καὶ ἄλλοι ἱεράρχες τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ Ἑλλάδος, τὸ ἁγιογραφικὸν «ἁμαρτίαι ἐλαττονούσι φυλάς» ;
Δὲν βλέπουν ὅτι, τὸ ἄλλοτε ἐκλεκτό, ἀπὸ τὸν Θεό, γένος τῶν Ἑλλήνων κατάντησε οὐραγὸς στὴν πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ πρόοδο (ὑπαιτιότητα πολιτικῶν ἡγετῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἱεραρχῶν) καὶ εἶναι ἀπὸ τὰ πρῶτα στὴν ἀσέβεια, ἀδικία, διαφθορά, ἐγκληματικότητα, ἐκφυλισμὸ κ.τ.τ. ;
Εἶναι κοινὸς τόπος στοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι : δόγμα καὶ ἦθος, πίστη καὶ ἔργα συνδέονται ἄρρηκτα.
Ἡ πτώση στό ένα ( στο δόγμα τῆς πίστεως) ἐπιφέρει πτώση καὶ στό άλλο (στὸ ἦθος τοῦ τρόπου ζωῆς).
Σήμερα ποὺ καταφρονεῖται ἡ δογματικὴ πίστη καὶ ἀπαξιώνονται τὰ ἔργα τῆς ἐν πίστει ἀγάπης ἐν Ἀληθείᾳ ἀπὸ κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς μὲ τρόπο ἀκραῖα προκλητικὸ καὶ ἀλαζονικό, δὲν σκεπτόμαστε, μὲ φόβο, μήπως λειτουργήσῃ ὁ Πνευματικὸς Νόμος καὶ κατὰ τὸν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν Παῦλο : «θὰ λάβωμεν τὴν ἔνδικον μισθαποδοσίαν γιὰ κάθε παράβαση καὶ παρακοή»;. ( Πρὸς Ἑβραίους, Β΄2,4).
Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει φώτιση καί μετάνοια
Ἄς γρηγοροῦμε καὶ νά προσευχόμαστε.
Ἀ μ ή ν.
Γέρων Ἀκάκιος Μοναχός
Αγιορείτης Κελλιώτης