.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πρὸς ὅσους βλέπουν στὴν βάπτιση παιδιῶν ζεύγους ὁμοφυλοφίλων ἀπὸ τὸν Ἐλπιδοφόρο κάτι καλό

«Κανείς λοιπόν δέν φοβεῖται καί δέν τρέμει. Κανείς δέν ἐντρέπεται οὔτε κοκκινίζει, ἀλλά καί ὑπερηφανεύεται διά τήν γελοίαν αὐτήν πράξιν καί θεωροῦνται παράφρονες οχ σώφρονες.
Οἱ δέ πατέρες τῶν διαφθειρομένων παιδιῶν ὑπομένουν αὐτά σιωπηλῶς καί δέν ἐξαφανίζονται μαζί μέ αὐτά, οὔτε σκέπτονται καμμίαν διόρθωσιν τοῦ κακοῦ… Τώρα δέ, ὅμως, πού τόση διαφθορά ὑπάρχει παντοῦ, ὄχι μόνον σύρομεν αὐτούς πρός τά βάραθρα αὐτά, ἀλλά ἀπομακρύνομεν καί αὐτούς, πού θέλουν νά τούς ἀπαλλάξουν, ὡσάν καταστροφεῖς.» 
(Ἱερὸς Χρυσόστομος).


Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ὁ κατήφορος τῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν τῆς ἐποχῆς μας δὲν ἔχει τέλος. Ἔτσι, μετὰ ἀπὸ τόσα καὶ τόσα, γίναμε μάρτυρες τῆς τελέσεως τοῦ μυστηρίου τῆς βαπτίσεως παιδιῶν ποὺ ἀνήκουν σὲ ζεῦγος ὁμοφυλοφίλων ἀπὸ ἐπίσκοπο, τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρο, καὶ ἀπὸ ἱερεῖς τῆς Ἱ. Μ. Γλυφάδος.

Παρὰ τὸ ἀνήκουστο στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, τὸ ἀνίερο στὴν τήρηση τοῦ Μυστηρίου, τὸ σκανδαλῶδες στὸν τρόπο τελέσεως του, βρέθηκαν πολλοὶ πιστοὶ ποὺ προσπάθησαν νὰ δικαιολογήσουν τὴν πράξη αὐτὴ τοῦ Ἐλπιδοφόρου μὲ διάφορες δικαιολογίες καὶ κυρίως τὶς ἑξῆς: «Καὶ τὰ παιδιὰ τί φταῖνε ποὺ οἱ γονεῖς τους εἶναι ὁμοφυλόφιλοι; Αὐτὰ δὲν πρέπει νὰ βαπτιστοῦν; Δὲν πρέπει ἡ Ἐκκλησία νὰ τὰ περιλάβει μὲ ἀγάπη;».

Θὰ ἀποδείξουμε θέτοντας ἐρωτήματα καὶ ἀπαντήσεις ὅτι, οἱ παραπάνω δικαιολογίες, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ μία πλήρως ἐκκοσμικευμένη ἑρμηνεία τοῦ τί ἐστι Ἐκκλησία καὶ τὰ Μυστήριά Της. Ὡς πηγή τους ἔχουν τὴν οἰκουμενιστικὴ ἀγαπολογία, τὴν ἀγαπολογία τῶν ἐσχάτων, ποὺ ἔχει διαβρώσει πιὰ τὸ ποίμνιο, ποιμένες καὶ ποιμαινόμενους.

Α) Εἶναι οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν πράγματι γονεῖς τους;

Ὄχι! Ἐκκλησιαστικὰ δὲν θεωροῦνται γονεῖς ἀφοῦ ὡς ὁμοφυλόφιλοι δὲν δύνανται οὔτε νὰ παντρευτοῦν οὔτε νὰ τεκνοποιήσουν. Μάλιστα δὲ γνωρίζουμε ἀπὸ ποῦ προέρχονται τὰ παιδιά. Διότι ἂν π.χ. προέρχονται ἀπὸ ἐπὶ χρήμασι θετὴ μητέρα (συχνὴ πρακτικὴ στοὺς κύκλους τῶν ὁμοφυλοφίλων) τότε ἔχουμε καὶ τὸ ἁμάρτημα τῆς ἀγοραπωλησίας παιδιῶν. Βλέπουμε λοιπόν, ὅτι οἱ ἁμαρτίες ποὺ ἔγιναν δεκτὲς μ’ αὐτὴ τὴν βάπτιση αὐξάνονται.

Μὲ κανέναν τρόπο δὲν ἔγινε στοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς γιὰ τὴν σωτηρία τους σαφές (αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς Ἐκκλησίας ἡ σωτηρία τοῦ κάθε ἁμαρτωλοῦ), ὅτι ἡ σχέση τους θεωρεῖται ὕψιστη βλασφημία κατὰ τοῦ Θεοῦ, οἱ δὲ ἄνθρωποι αὐτοὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὀνομάζονται ἀποκορύφωμα τῶν κακῶν, ἀρσενοκοῖτες, σοδομῖτες κ.ἄ., ἄνθρωποι πού, ὅπως καὶ σὲ ἄλλες ἁμαρτίες, ἂν δὲν μετανοήσουν καὶ δὲν ἀλλάξουν στάση στὸ θέμα αὐτὸ δὲν πρόκειται κατὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησία νὰ σωθοῦν «Μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ. 6,9)». Ἂν λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία τελώντας τὸ Μυστήριο δίνει στὰ παιδιὰ τὴν ἐντύπωση ὅτι αὐτοὶ εἶναι οἱ φυσικοὶ γονεῖς τους, δὲν τὰ ὁδηγεῖ κι αὐτὰ στὴν ἀπώλεια ἀντὶ νὰ τὰ σώσει;

Β) Τὰ παιδιὰ αὐτὰ μποροῦν νὰ κατηχηθοῦν ὀρθόδοξα;

Ὄχι! Διότι π.χ. πῶς θὰ πεῖ ἡ Ἐκκλησία στὰ παιδιὰ αὐτὰ ὅτι εὐλογεῖ μόνο τὸν γάμο μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ποὺ τελέσθηκε στὴν Ἐκκλησία, ὅταν ἀναγνωρίζει τὴν θεσμοθετημένη ἀπὸ τὴν πολιτεία σχέση δύο ἀνδρῶν (αὐτοὶ ὑπέγραψαν ὡς «γονεῖς» στὴν προκειμένη βάπτιση, σὲ αὐτῶν τὴν ἀγκαλιὰ ἔδωσαν οἱ κληρικοὶ τὰ παιδιὰ καὶ τὰ εὐλόγησαν).

Πῶς θὰ πεῖ ἡ Ἐκκλησία στὰ παιδιὰ αὐτὰ ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ὕψιστη ἁμαρτία καὶ βλασφημία, ὅταν οἱ ὁμοφυλόφιλοι γονεῖς τους ἀναγνωρίσθηκαν καὶ εὐλογήθηκαν ἀπὸ τὸν Ἐλπιδοφόρο, στὴν Ἀμερικὴ δὲ ποὺ διαβιώνουν θὰ ὁδηγήσουν τὰ παιδιὰ στὴν Θ. Κοινωνία καὶ κατὰ πᾶσα πιθανότητα θὰ κοινωνήσουν κι αὐτοί;

Ἀπὸ ποιούς θὰ κατηχηθοῦν τὰ παιδιὰ αὐτὰ ὀρθόδοξα; Ἀπὸ τοὺς ὑποτιθέμενους «γονεῖς» ποὺ καταπατοῦν τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου; Ἀπὸ τοὺς νονοὺς ποὺ δὲν εἶναι κἂν ὀρθόδοξοι; Ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους ποὺ ὡς νέοι Σίμωνες γιὰ 350.000 Ευρὼ πούλησαν τὸ μυστήριο;

Γ) Ἡ βάπτιση αὐτὴ νομιμοποιεῖ τὴν σχέση ὁμοφυλοφίλων;

Ναί! Τὴν νομιμοποιεῖ καὶ τὴν ὑποστηρίζει καὶ ἔτσι καταργεῖ τὸ Εὐαγγέλιο! Διαβάζουμε στὴν Καθημερινή (ἐδῶ):

«Η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, πολλά χρόνια πριν από την εκλογή του κ. Ελπιδοφόρου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, έχει αποφασίσει θετικά στο θέμα της βάπτισης παιδιών των ομόφυλων ζευγαριών. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», στα βιβλία και τα έγγραφά της, όταν πρόκειται για ζεύγος ομοφυλοφίλων αναγράφεται η λέξη «κηδεμόνας 1» και «κηδεμόνας 2», ενώ όταν πρόκειται για ζεύγος ετεροφυλοφίλων αναγράφει «πατέρας» και «μητέρα».Είναι, δηλαδή, μια εμπεδωμένη πρακτική, την οποία δεν εισήγαγε ο νυν αρχιεπίσκοπος Αμερικής»!!!

Ἀπὸ πότε ἡ Ἐκκλησία παίζει μὲ τὶς λέξεις καὶ ἀπὸ πότε χρησιμοποιεῖ διαφόρους ὅρους σὲ ἕνα μυστήριο; Καὶ τὸ τραγικό; Ἐδῶ μαθαίνουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία π.χ. στὴν Ἀμερικὴ (Θεὸς γνωρίζει καὶ ποῦ ἀλλοῦ) ἐδῶ καὶ χρόνια ἀποδέχεται τὴν βάπτιση παιδιῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ ὅλοι, π.χ. ὁ ἐπίσκοπος Γλυφάδος, οἱ σύλλογοι στὶς Η.Π.Α. προσποιοῦνται ὅτι πέφτουν ἀπὸ τὰ σύννεφα!!!

Ἄρα ἡ βάπτιση χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τοὺς ὁμοφυλόφιλους ὡς μέσο ἀναγνώρισης τῆς ἐκκλησιαστικῶς παράνομης σχέσης τους καὶ ἡ Ἐκκλησία συμπράττει καὶ προωθεῖ. Αὐτοὺς θὰ ρωτήσει ὡς «γονεῖς» γιὰ ὁ,τιδήποτε ἀφορᾶ τὰ παιδιά σὲ αὐτοὺς τὰ ἐμπιστεύεται γιὰ τὴν "ὀρθόδοξη" διαπαιδαγώγησή τους.

Δ) Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἦταν μεμονωμένο.

Ὄχι! Καὶ πάλι ἡ Καθημερινὴ στὸ ἴδιο ἄρθρο (ἐδῶ) φανερώνει:

«Η Εκκλησία της Ελλάδος αρνείται να βαπτίσει παιδιά ομοφυλοφίλων; Οχι! Σύμφωνα με μητροπολίτη της νέας γενιάς, ο οποίος μίλησε στην «Κ», ποτέ η Εκκλησία δεν έχει αρνηθεί και ποτέ δεν θα αρνηθεί τη βάπτιση παιδιών, διότι “ο Χριστός είπε: αφήστε τα παιδιά να έρθουν σε μένα. Ποιος είμαι εγώ που θα πω όχι;“. “Πολύ σωστά έπραξε ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής και βάφτισε τα παιδιά. Η Εκκλησία δεν μπορεί να αρνηθεί σε κανέναν το εισαγωγικό αυτό μυστήριο στη ζωή της. Υποχρεούται να βαπτίσει όποιον επιθυμεί να γίνει μέλος της στο όνομα του Τριαδικού Θεού“, τόνισε… Στο ίδιο πλαίσιο, όπως δήλωσε στην «Κ» ο μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος, “σε κάθε περίπτωση τα νήπια βαπτίζονται, δεν ενδιαφέρει εάν είναι από ομόφυλη οικογένεια. Αλλά το βάπτισμα δεν μπορεί να γίνει “δίχα πομπής και παρατάξεως”, μόνο με σεμνότητα“».

Ὁ Μητροπολίτης αὐτὸς τῆς νέας γενιᾶς (ὑπέροχη ὀνομασία γιὰ ἐκκοσμικευμένο ἀρχιερέα), ὅπως καὶ ὁ Λαρίσσης Ἱερώνυμος (καὶ αὐτὸς τῆς νέας γενιᾶς;) πρέπει νὰ μᾶς ἐξηγήσουν, ποῦ ἀνακάλυψαν στὴν ἐκκλησιαστικὴ διδασκαλία, ὅτι τὴν Ἐκκλησία δὲν τὴν ἐνδιαφέρει ἐὰν τὰ παιδιὰ προέρχονται ἀπὸ ὁμόφυλη «οἰκογένεια», ὅπως καὶ τὸ ἀπὸ πότε ἡ διαστροφὴ καὶ τὸ παρὰ φύσιν ὀνομάζεται στὴν Ἐκκλησία οἰκογένεια. Ξεχνοῦν φυσικὰ οἱ ψευδοποιμένες αὐτοί, ὅτι ἡ προσωπική τους γνώμη δὲν ἀποτελεῖ τὴν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας.

Ε) Ἀκόμα κι ἂν τὰ παραπάνω εἶναι ἀλήθεια, προσβλήθηκε ἡ ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου;

Ναί, προσβλήθηκε, διότι κατὰ τὴν Ἐκκλησία τὸ ἀνίερο δὲν μπορεῖ νὰ συνυπάρξει μὲ τὸ ἱερό «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄Κορ. 6,14). 

Ὲὰν οἱ Ἅγιοί μας ἀπαγόρευαν τὴν ἀποδοχὴ δωρεᾶς ποὺ προέρχονταν ἀπὸ ἀνίερα ἔργα καὶ χέρια ἀκόμα καὶ ἂν ἐπρόκειτο γιὰ καλὸ σκοπὸ, ἐὰν ἀπαγόρευαν τὴν χρησιμοποίηση προσφόρου στὴν Θ. Λειτουργία ποὺ ζυμώθηκε τὴν Κυριακὴ ὡς ἁμαρτία, τί νομίζουμε θὰ ἔλεγαν γιὰ τὴν προκειμένη περίπτωση, στὴν ὁποία μάλιστα ἀντὶ γιὰ κήρυγμα μετανοίας ἀκούσθηκαν ἔπαινοι, χαριτολογίες καὶ εὐχές;

Ἑρμηνεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τὸ παραπάνω ἀπόσπασμα (ἐδῶ):

«Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς» (:Γι΄ αυτό εξέλθετε ανάμεσα από τους απίστους και ξεχωριστείτε από αυτούς, λέγει ο Κύριος, και μην εγγίζετε οτιδήποτε ακάθαρτο. Και εγώ θα σας δεχθώ με στοργή πατρική) [Β΄Κορ.6,17]. Και δεν είπε: «μην κάνετε αμαρτίες», αλλά θέλοντας να μιλήσει με περισσότερη ακρίβεια, «ούτε να τους εγγίζετε», λέγει, «ούτε να τους πλησιάζετε». Αλλά ποιος είναι ο μολυσμός του σώματος; Είναι η μοιχεία, η πορνεία, η ασέλγεια. Και ποιος είναι ο μολυσμός της ψυχής; Οι ακάθαρτες σκέψεις, όπως τα αισχρά κοιτάγματα, η μνησικακία, ο δόλος και όλα τα παρόμοια. Θέλει λοιπόν να είμαστε καθαροί και στα δύο. Είδες πόσο μεγάλη θα είναι η αμοιβή; Θα απαλλαχθούμε από τα κακά, θα ενωθούμε με τον Θεό».

Καὶ συνεχίζει σχετικὰ μὲ τὴν ὁμοφυλοφιλία:

«Ἀλλ' ἀκόμη δέν ἀνέφερα τό ἀποκορύφωμα τῶν κακῶν, οὔτε τό κυριώτερον μέρος τῆς συμφορᾶς ἀπεκάλυψα, διότι πολλάκις, πού ἡτοιμάσθην νά τό εἰπῶ ἐκοκκίνησα, πολλάκις δέ ἐντράπηκα… Λοιπόν, οὔτε καί ἡμεῖς πρόκειται νά σταματήσωμεν τόν λόγον αὐτόν, καθ' ὅσον ἡ μόλυνσις εἶναι χειροτέρα. Ποῖον λοιπόν εἶναι τό κακόν; Κάποιος παράδοξος καί παράνομος πόθος εἰσῆλθεν εἰς τήν ζωήν μας. Ἐπέπεσεν ἀσθένεια βαρεία καί ἀθεράπευτος καί ἐνέσκηψε πανώλης χειροτέρα ὅλων. Ἐπενοήθη κάποια νέα καί φοβερά παρανομία, διότι ἀνατρέπονται ὄχι μόνον οἱ ἀνθρώπινοι, ἀλλά καί οἱ φυσικοί νόμοι. Κατήντησε λοιπόν μικρόν πρᾶγμα ἡ πορνεία θεωρουμένη ὡς συνήθης ἀσέλγεια. Καί ὅπως εἰς τάς ὀδύνας, τό τυραννικώτερον πάθος, ὅταν ἐπέλθη, καλύπτει τήν ἐντύπωσιν τοῦ προηγουμένου, ἔτσι καί τό ὑπερβολικόν μέγεθος αὐτῆς τῆς ὕβρεως κάμνει τό ἀνυπόφορον, νά μή φαίνεται πλέον ὡς ἀνυπόφορον, δηλαδή τήν ἀκολασίαν περί τήν γυναίκα… Καί δέν εἶναι μόνον αὐτό τό κακόν, ἀλλ' ὅτι μέ πολλήν ἐλευθερίαν ἀποτολμᾶται τοιαύτη ἀκολασία καί ἐνομιμοποιήθη ἡ παρανομία. Κανείς λοιπόν δέν φοβεῖται καί δέν τρέμει. Κανείς δέν ἐντρέπεται οὔτε κοκκινίζει, ἀλλά καί ὑπερηφανεύεται διά τήν γελοίαν αὐτήν πράξιν καί θεωροῦνται παράφρονες οἱ σώφρονες καί ὅτι δῆθεν παραπλανῶνται οἱ νουθετοῦντες. Καί ἄν μέν τύχη νά εἶναι κατώτεροι σωματικῶς, δέρονται, ἄν δέ εἶναι ἰσχυρότεροι χλευάζονται, καταγελῶνται, περιλούονται μέ μυριάδας ἐμπαιγμούς. Εἰς τίποτε δέν ὠφελοῦν τά δικαστήρια, οὔτε οἱ νόμοι, οὔτε οἱ παιδαγωγοί, οὔτε οἱ πατέρες, οὔτε οἱ ὑπηρέται, οὔτε οἱ διδάσκαλοι… Ἔτσι, ὡσάν εἰς μεγάλην ἐρημίαν, μέσα εἰς τάς πόλεις οἱ ἀρσενικοί μέ ἀρσενικούς διαπράττουν τήν ἀκολασίαν. Ἐάν δέ μερικοί ἔχουν ξεφύγει τάς παγίδας αὐτάς, δυσκόλως θά ἀποφύγουν ὅμως τήν κακήν φήμην αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι διαπράττουν τάς ἀσχημίας αὐτάς… Διότι ποίους βαρβάρους δέν ἐξεπέρασαν, ποῖον γένος θηρίων, διά τῆς μιαρᾶς αὐτῆς σαρκικῆς μίξεως; Ὑπάρχει εἰς μερικά ἀπό τά ἄλογα ζῶα μεγάλη γενετήσιος ὁρμή καί ἐπιθυμία ἀσυγκράτητος, πού δέν διαφέρει καθόλου ἀπό τήν τρέλλαν. Ἀλλ' ὅμως, δέν γνωρίζουν τόν ἔρωτα αὐτόν τοῦ ἀρσενικοῦ πρός τό ἀρσενικόν, ἀλλά στέκονται εἰς τά ὅρια, πού ἔθεσεν ἡ φύσις. Καί ἄν ἀκόμη μυριάκις κοχλάζει μέσα των τό πάθος, ὅμως, δέν ἀνατρέπουν τούς νόμους τῆς φύσεως. Οἱ δῆθεν, ὅμως, λογικοί, πού ἐγνώρισαν τήν θείαν διδασκαλίαν καί διδάσκουν εἰς ἄλλους τί πρέπει καί τί δέν πρέπει νά κάμνουν καί ἤκουσαν Γραφάς, πού κατῆλθον ἀπό τόν οὐρανόν, συνάπτουν σχέσεις ὄχι τόσον ἐλευθέρως μέ τάς πόρνας, ὅσον μέ τούς νέους. Ὡσάν νά μή εἶναι ἀκριβῶς ἄνθρωποι, μήτε νά ὑπάρχη ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τιμωρεῖ τάς παρανομίας, ἀλλά ὡσάν σκότος, πού κατέλαβε τά πάντα καί κανείς πλέον οὔτε βλέπει αὐτά οὔτε τά ἀκούει, τοιουτοτρόπως ἀποτολμοῦν τά πάντα, καί μάλιστα μέ τόσην μεγάλην μανίαν. Οἱ δέ πατέρες τῶν διαφθειρομένων παιδιῶν ὑπομένουν αὐτά σιωπηλῶς καί δέν ἐξαφανίζονται μαζί μέ αὐτά, οὔτε σκέπτονται καμμίαν διόρθωσιν τοῦ κακοῦ… Τώρα δέ, ὅμως, πού τόση διαφθορά ὑπάρχει παντοῦ, ὄχι μόνον σύρομεν αὐτούς πρός τά βάραθρα αὐτά, ἀλλά ἀπομακρύνομεν καί αὐτούς, πού θέλουν νά τούς ἀπαλλάξουν, ὡσάν καταστροφεῖς» (Λόγος γιά τήν ὁμοφυλοφιλία ἐδῶ).

Ὄχι μόνον λοιπόν, σύρομεν τὰ παιδιὰ αὐτὰ πρός τὰ βάραθρα, ἀλλὰ ἀπομακρύνομεν καὶ αὐτούς, ποὺ θέλουν νὰ τοὺς ἀπαλλάξουν, ὡσὰν καταστροφεῖς, νομιμοποιώντας τοὺς πραγματικοὺς καταστροφεῖς, τὸν κάθε Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρο, Ν. Ἰωνίας Γαβριήλ, τὸν Ἱερώνυμο Λαρίσσης, κοινωνώντας μαζί τους καὶ μνημονεύοντας τους ὡς ὀρθοτομοῦντες, ψευδόμενοι μπροστὰ στὸν Θεό. Πῶς μποροῦμε λοιπόν, νὰ μιλοῦμε γιὰ ἀγάπη καὶ Ὀρθοδοξία;

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου