Ἄκουσα, ὅτι ἡ οἰκογενειακή σας ζωή, τὸ σπίτι σας, δὲν εἶναι ἔξω ἀπὸ ἀρρώστιες καὶ ἀπὸ ἄλλες λυπηρὲς καταστάσεις, καὶ λυπήθηκα πολύ. Καὶ παρακάλεσα τὸν Κύριο, νὰ σᾶς ἐπισκεφθῆ μὲ εὐσπλαχνία καὶ ἔλεος καὶ νὰ θεραπεύσει τὶς ἀσθένειές σας.
Τί νὰ κάμωμε;
Ἔτσι τὸ θέλησε ὁ Κύριος: νὰ μὴ περνάει ἡ πρόσκαιρη αὐτὴ ζωὴ χωρὶς πίκρες καὶ θλίψεις.
Ἡ ἁγία Γραφὴ λέγει: «πάσα κεφαλὴ εἰς πόνον καὶ πάσα καρδία εἰς λύπην» (Ἡσ. 1,5). Δηλαδή: Δὲν θὰ βρεῖς στὸν κόσμο κεφάλι χωρὶς σκοτοῦρες- καρδιὰ χωρὶς πόνο καὶ στενοχώριες.
Καὶ αὐτὸ ἰσχύει ὄχι ἁπλὰ γιὰ κάθε ἄνθρωπο· ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἁγίους!
Δὲν ὑπάρχει ἅγιος, ποὺ –ὅσο ἅγιος καὶ τέλειος καὶ ἂν ἦταν– νὰ πέρασε στὴ ζωὴ τοῦ χωρὶς πόνο καὶ θλίψη, χωρὶς νὰ ὑποφέρει.
Γιατί ὅμως; γιατί;
Ἀπαντάει ὁ ἀπόστολος Παῦλος:… «Ἴνα μὴ ὑπεραίρομαι». Γιὰ νὰ μὴ πάρουν τὰ μυαλά μου ἀέρα! Γιατί, ὁ ἄνθρωπος, ὅταν τὰ ἔχει ὅλα καλά, μεγαλοπιάνεται (Β’ Κόρ. 12,7).
Καὶ ὅποιος μεγαλοπιάνεται, σκέφτεται ἀπάνθρωπα· καὶ μιλάει καὶ ἐνεργεῖ…ἀπάνθρωπα!
Ἂν λοιπὸν ἅγιοι σὰν τὸν ἀπόστολο Παῦλο ὑπόφεραν πολλά, γιὰ νὰ μὴν πάρουν τὰ μυαλὰ τοὺς ἀέρα, πόσο πιὸ πολὺ εἶναι γιὰ μᾶς εὐεργεσία θεική, ὅταν ὑποφέρουμε!
Πότε εἶναι γιὰ μᾶς ὁ πόνος εὐεργεσία;
Ὅταν μᾶς κάνει καὶ ψάχνουμε νὰ ἰδοῦμε, πὼς περπατᾶμε».Ὅταν αὐτὸ δὲν τὸ κάνουμε, ἀπὸ μόνοι μας, μᾶς χρειάζονται οἱ θλίψεις· γιατί εἶναι ὁ μόνος τρόπος ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς κάμει νὰ ξυπνήσουμε.
Ἅγιος Ἀντώνιος τῆς Ὄπτινα, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό