(†) Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης : Δεν δεχόμαστε να γίνουμε ρινόκεροι (αριθμοί). Θα μείνουμε άνθρωποι

ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ Ο ΘΕΟΣ

Τά ἐφετινά Χριστούγεννα (2010) μᾶς εὑρίσκουν σέ κατάστασι κρίσιμη. Ἡ οἰκονομική δυσπραγία καί ἡ πτωχεία πού συνεπάγεται γιά πολλούς συμπατριώτας μας εἶναι αἰτία τῆς λύπης καί τῆς ἀνησυχίας πολλῶν.

Ἡ ἀπειλή ἐπίσης τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος, τό ὁποῖο περιορίζει τήν θεόσδοτη ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἀποτελεῖ ἐπίσης ἀφορμή βαθυτάτης ἀνησυχίας γιά πολλούς ἀδελφούς. Γι’ αὐτούς τούς λόγους καί γιά πολλούς ἄλλους, ὅπως ἡ γκετοποίησις πρώην ἀκμαζουσῶν συνοικιῶν τῶν μεγαλουπόλεών μας, δημιουργοῦν μέσα μας καί γύρω μας μία καταθλιπτική ἀτμόσφαιρα.

Θά ἠχήσουν καί πάλιν οἱ καμπάνες τῶν Χριστουγέννων, γιά νά διαλαλήσουν ὅτι ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος: «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. α΄ 14).

Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθείς Κύριος μᾶς ἀπεκάλυψε, ὅτι ὁ Θεός μας δέν εἶναι ὁ ψυχρός θεός τῶν φιλοσόφων οὔτε ὁ ἀπρόσιτος θεός τῶν Ἰουδαίων, ἀλλά εἶναι ὁ «Ἐμμανουήλ», δηλαδή «μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ματθ. α΄ 23).Ἔτσι καί τώρα μέσα στό σκότος πού μᾶς περιβάλλει μποροῦμε νά δοῦμε Φῶς, νά ἐλπίσουμε, νά χαροῦμε.

Ὁ Ἐμμανουήλ εἶναι μαζί μας, γιά νά μᾶς παρηγορῇ, ὅτι ἔχουμε ὄχι μόνο Παντοδύναμο ἀλλά καί φιλόστοργο Πατέρα, ὁ ὁποῖος δέν θά μᾶς ἀφήσῃ μόνους καί ἀβοηθήτους στίς δυσκολίες μας. Ἀρκεῖ καί ἐμεῖς μέ πίστι καί ταπείνωσι νά ζητήσουμε τήν βοήθειά Του.

Ἔχουμε ἄλλωστε ἀποδείξεις ὅτι ὁ Παντοδύναμος Κύριος πολλές φορές ἔσωσε τό Γένος μας ἀπό τόν ἀφανισμό καί τήν καταστροφή. Βέβαια γιά κάθε ἐπέμβασι τοῦ Ἁγίου Θεοῦ ἀπαιτεῖται καί ἡ δική μας μετάνοια.

Πῶς θά ὑγιάνῃ ἡ κοινωνία μας, ὅταν ἐμεῖς, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, θεοποιοῦμε τόν ἑαυτό μας, καλλιεργοῦμε ἕνα πολιτισμό φιλαυτίας, πού εἶναι ἀδιέξοδος;

Καταφρονοῦμε τίς σωτήριες καί φιλάνθρωπες ἐντολές τοῦ Θεοῦ, διώχνουμε τόν Ἐμμανουήλ ἀπό τήν κοινωνική καί οἰκογενειακή μας ζωή, καί μένουμε ἔρημοι καί ἀπελπισμένοι στόν ταλαίπωρο κόσμο μας.

Ὁ Ἐμμανουήλ ἦλθε, θέλει νά εἶναι μαζί μας, γιά νά μᾶς ἐμπνέῃ τήν ἀγάπη, τήν πίστι, τήν φιλανθρωπία, τήν δικαιοσύνη, τήν εἰρήνη. Πρέπει ὅμως καί ἐμεῖς νά Τόν θέλουμε, νά Τόν ζητοῦμε, νά μή Τόν διώχνουμε ἀπό κοντά μας μέ τήν ἀπιστία μας καί τόν ἐγωϊσμό μας.

Πόσο ὡραία γίνεται ἡ ζωή τῶν ἀνθρώπων, ὅταν ὁ Χριστός βασιλεύῃ στίς ψυχές των; Ὅπου καί ὅσες φορές ὁ Χριστός ἔγινε δεκτός μέ ἀγάπη καί πίστι ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἐκεῖ ἐξανθρωπίσθηκε ἡ ζωή των καί τά ἀνθρώπινα πρόσωπα βρῆκαν τό νόημα καί τόν σκοπό των. Παράδειγμα, ἡ πρώτη χριστιανική κοινότητα τῶν Ἱεροσολύμων μέ τήν θαυμαστή κοινοκτημοσύνη τῶν Χριστιανῶν, ἡ κοινοτική ὀργάνωσις τῶν ἑλληνορθοδόξων ἐνοριῶν ἐπί Τουρκοκρατίας, τά Ὀρθόδοξα κοινόβια, ὅπου κατά τόν Μ. Βασίλειο ὅλοι ζοῦν γιά τόν ἕνα καί ὁ ἕνας γιά ὅλους: «εἷς οἱ πολλοί, καί ὁ εἷς οὐ μόνος, ἀλλ᾽ ἐν πλείοσι» (Ἀσκητικαί Διατάξεις).

Βέβαια καί στίς περιπτώσεις αὐτές δέν ἔλλειψαν κάποιες παραφωνίες καί παραστρατήματα. Ἡ γενική ὅμως κατεύθυνσις ἦταν σωστή. Τό ἅλας βοηθοῦσε νά μή σαπίσῃ ἡ κοινωνία. Γιατί «ἐάν δέ τό ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται;» (Ματθ. ε΄ 13).

Ὁ ἑλληνορθόδοξος λαός μας, παρά τίς ἁμαρτίες ὅλων μας καί τίς προσπάθειες πού καταβάλλονται συστηματικά νά χωρισθῇ ἀπό τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του, ἔχει ἀκόμη ρίζες χριστιανικές.

Χρέος ὅλων μας εἶναι, καί ἰδίως τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἐμπνεύσουμε σ’ ἐμᾶς καί τόν λαό μας τό πνεῦμα τῆς μετανοίας καί ἐπιστροφῆς στόν Θεό τῶν Πατέρων μας, γιά νά μπορῇ ὁ Ἐμμανουήλ νά εἶναι ἀνάμεσά μας, γιά νά δίνῃ νόημα στήν ζωή μας, χαρά, εἰρήνη, φῶς.

Τελειώνοντας τόν ταπεινό αὐτό χαιρετισμό, θά ἤθελα νά ὑψώσω καί ἐγώ τήν φωνή μου μαζί μέ τήν Ἀδελφότητά μας πρός τούς ἀξιοτίμους πολιτικούς καί ἄρχοντάς μας, νά ἀποτρέψουν τήν ἐφαρμογή τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος καί ἔτσι νά δώσουν ἄνεσι καί χαρά σέ ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων πού ἀγωνιοῦν θεαρέστως γιά τό κρίσιμο αὐτό θέμα.

Δέν θέλουμε νά γίνουμε ἀριθμοί-νούμερα, νά παραδώσουμε τό πρόσωπό μας στόν ἠλεκτρονικό ὁλοκληρωτισμό. Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Ἐμεῖς θά παραιτηθοῦμε ἀπό τήν ἀξία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου μας;

Μαζί μέ τόν Ἰονέσκου –στό γνωστό ἔργο του «Ρινόκεροι»– κραυγάζουμε καί ἐμεῖς: «Δέν δεχόμαστε νά γίνουμε ρινόκεροι (ἀριθμοί). Θά μείνουμε ἄνθρωποι».

Μέ αὐτές τίς σκέψεις Σᾶς ἀπευθύνουμε τήν ἐν Χριστῷ τεχθέντι ἀγάπη μας καί τίς εὐχές μας γιά Χριστούγεννα, στά ὁποῖα θά συναντήσουμε καί θά ἀναπαύσουμε στήν ὕπαρξί μας τό θεῖον Βρέφος τῆς Βηθλεέμ.

Εὐλογημένα καί Ἅγια Χριστούγεννα!

Ὁ Κα­θη­γού­με­νος τῆς ἐν Ἁ­γί­ῳ Ὄ­ρει­Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς

τοῦ Ὁ­σί­ου Γρη­γο­ρί­ου

Ἅ­γι­α Χρι­στού­γεν­να 2010

http://www.hristospanagia.gr/

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ιερομονάχου Γρηγορίου Ζιώγου ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΝ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΟΧ ΤΗN ΚΡΑΤΟΎΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Δηλώνουμε ευθέως την διαμαρτυρία μας για την αποχριστιανοποίηση και τον υποχρεωτικό εκφυλισμό της Ελλάδος και όλη την κόλαση που μας έφεραν με τους κάτωθι νόμους,

1.Πολιτικός γάμος. 

Κυβερνήσεις του παρελθόντος νομιμοποίησαν τον πολιτικό γάμο καθώς και το αυτόματο διαζύγιο, καταπατώντας ευθέως μία από τις Δέκα Εντολές («Ου μοιχεύσης»).

2.Εκτρώσεις. 

Κυβερνήσεις του παρελθόντος μέχρι και πρόσφατες νομιμοποιούν τις εκτρώσεις και τις μεταμοσχεύσεις, καταπατώντας ευθέως άλλη μία από τις Δέκα Εντολές («Ου φονεύσεις»).

3.Κατάργηση της αργίας της Κυριακής.

Κυβερνήσεις των τελευταίων ετών προώθησαν δια νόμου την κατάργηση της Κυριακής ως αργίας, καταπατώντας ευθέως

άλλη μία από τις Δέκα Εντολές του Θεού. 

4.Σύμφωνο συμβίωσης κίναιδων.

H Αντίχριστη αριστερή Κυβέρνηση, με την συμμετοχή των περισσοτέρων κομμάτων της αντιπολίτευσης, νομοθετεί το σύμφωνο συμβιώσεως προσώπων ιδίου φύλου, πράξη η οποία όπως φανερώνεται και από το γεγονός της καταστροφής των Σοδόμων και Γομόρρων, αποτελεί βδέλυγμα ενώπιον του Θεού. Περαιτέρω ο επόμενος νόμος θα τους δίνει το δικαίωμα να υιοθετούν και παιδιά.

Οι νόμοι της Σουηδίας, Νορβηγίας και όλων των πολιτισμένων χωρών, μας δείχνουν το αύριο της Ελλάδος, καθώς ο κοινωνικός λειτουργός με την πρώτη ευκαιρία, θα ΚΛΕΒΕΙ τα παιδιά των βιολογικών γονέων, προκειμένου να τα παραδώσει σε ανάδοχες εκφυλισμένες οικογένειες, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται… 

5.Κλοπή της κατοικίας των Ελλήνων.

Ετοιμάζονται στην Αθήνα να δώσουν 20.000 διαμερίσματα στους λαθρομετανάστες, ενώ δρομολογήθηκαν άλλες 60.000 περιπτώσεις κόκκινων δανείων.

Αφού έκλεψαν τα σπίτια των Ελλήνων, τώρα τα χαρίζουν στους λαθρομετανάστες.

6.Αντιρατσιστικός νόμος και Λαθρομετανάστες. 

Δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε την Χριστιανική πίστι, σε αντίθεση με τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι έχουν μόνο δικαιώματα… και καμμία υποχρέωση..

Στόχος η αντικατάσταση του Ελληνικού πληθυσμού και οι αναγκαστικές επιμιξίες που θα μεταλλάξουν την πατρίδα μας σε Ισλαμική χώρα με μαθηματική ακρίβεια.

Οι Μουσουλμάνοι θα έχουν δικαιώματα στην περιοχή γύρω από το τζαμί καθώς βάσει του κορανίου η περιοχή γύρω από τον χώρο λατρείας, τους ανήκει…

Θα έχουν άσυλο εντός του τζαμιού σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Μεθερμηνευόμενο, καταφύγιο τρομοκρατών.

Κάθε γειτονιά που έχει Μουσουλμάνους θα υποχρεωθεί να χτίσει τζαμί καθώς θα αποτελέσει δεδικασμένο.

Ότι δεν κατάφεραν να κάνουν 2 Παγκόσμιοι πόλεμοι, το κατάφεραν ειρηνικά οι λαθρομετανάστες.

Αυτός ο νόμος είναι ο Δούρειος ίππος για τον υποχρεωτικό εξισλαμισμό των Ελλήνων και της Ευρώπης.

7.Κάρτα πολίτη και προθάλαμος του σφραγίσματος.

Η ταυτότητα, μας ταυτοποιεί, διότι ταυτότητα σημαίνει ότι ο δείνα ταυτίζεται μέ αυτά πού δηλώνει.

Τουτέστιν υπογράφω και αποδέχομαι.

Αυτό ΔΕΝ θα γίνει ποτέ από εμάς, χάριτι Κυρίου.

H παραλαβή των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων είναι πτώσις.

8.Διαστρέβλωση της παιδείας. 

Η Ελληνική γλώσσα και η Ελληνική Ιστορία έχουν παραχαραχθεί στα σχολεία ( Γενοκτονία των Ποντίων της Σμύρνης κλπ )

9.Διαστρέβλωση των Θρησκευτικών σε Θρησκειολογία όλων των αιρέσεων και δαιμονολατριών, καθώς και η αντιευαγγελική διδασκαλία περί προγαμιαίων σχέσεων, παιδεραστίας και εκτρώσεων που αναγράφεται στο βιβλίο των « θρησκευτικών »

Καινούργιο Τμήμα στην Θεολογική Σχολή όπου θα διδάσκεται το Κοράνι. 

Tα άρθρα απο το 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ που δυστυχώς κάποια επαληθεύθηκαν, ενώ έχουν δρομολογηθεί τα υπόλοιπα. 

Άρθρο 1: Πολυπολιτισμική Παιδεία σε όλα τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Χώρας, από 11.9.2016.

Άρθρο 2: Κατάργηση Θρησκευτικών Εορτών και Εθνικών σε όλα τα εκπαιδευτικά Ιδρύματα, από 11.9.2017.

Άρθρο 3: Κατάργηση Εκκλησιασμού μαθητών, από 11.11.2016.

Άρθρο 4: Υποχρεωτική επίσκεψη σε Συναγωγή και Ισλαμικό Τέμενος από Εκπαιδευτική Βαθμίδα του Δημοτικού και σταδιακώς σε εκπαιδευτικές βαθμίδες Γυμνασίου και Λυκείου, από 11.11.2016.

Άρθρο 5: Εισαγωγή στην Εκπαιδευτική Βαθμίδα του Δημοτικού του μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως από 11.9.2016 και παροχή δωρεάν προφυλακτικών σε όλους τους μαθητές από εκπαιδευτική βαθμίδα του Δημοτικού, από 11.10.2016.

Άρθρο 6: Κατάργηση μαθήματος Ελληνικής Ιστορίας, κατάργηση για την Ελληνική Επανάσταση, εισαγωγή μαθήματος Ευρωπαϊκής Αναγεννήσεως με κυρίαρχο ζήτημα την Γαλλική και Ιταλική Επανάσταση του Γαριβάλδη του 1843. Εφαρμογή Μεταρρυθμίσεως από 11.12.2018.

Άρθρο 7: Πρακτική εφαρμογή του μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως σε όλες τις Σχολικές Βαθμίδες, από 11.12.2017.

Άρθρο 8: Κατάργηση Εθνικών Εορτών και Παρελάσεων, από 16.10.2016.

Άρθρο 9: Εισαγωγή εορτών για το περιβάλλον σε όλες τις Σχολικές Βαθμίδες, από 17.10.2016.

Άρθρο 10: Κατάργηση Θεολογικών Σχολών σε Πανεπιστήμιο από 16.10.2016.

Μετατροπή σε Θρησκειολογικές Σχολές του Τμήματος των Φιλοσοφικών Σχολών. Κατάργηση μαθήματος Θρησκευτικών σε όλες τις Εκπαιδευτικές Βαθμίδες, από 11.9.2016, και εισαγωγή μαθήματος Θρησκειολογίας από 12.9.2016.

Άρθρο 11: Κατάργηση πολλών Καθηγητών σε εκπαιδευτικές Βαθμίδες και εισαγωγή Διαδικτύου, από 1.1.2017.

Άρθρο 12:

12 Α: Εισαγωγή εικόνων-slides στο μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως, από 19.9.2016.

12 Β: Εισαγωγή Ηλεκτρονικής ταυτοποιήσεως των μαθητών, από 20.9.2017.

12 Γ: Εισαγωγή Ηλεκτρονικής Μπάρας ασφαλείας σε όλα τα Σχολικά και Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και εισαγωγή μαθητών-σπουδαστών-καθηγητών στα Σχολικά και Πανεπιστημιακά Ιδρύματα με Κάρτα Ασφαλείας.

12 Δ: Εκδρομές Σχολείων Εκπαιδευτικών και Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων σε μέρη σεξουαλικής απελευθερώσεως, από 17.9.2017.

12 Ε: Απελευθέρωση σεξουαλική των μαθητών, από 16.9.2016.

Η διδασκαλία της σεξουαλικής Αποκτήνωσης στα σχολεία του Δημοτικού 

Συμβαίνει στην Νορβηγία και σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, Σουηδία – Γερμανία – Αγγλία…

Το υπουργείο που έχει σχέση με παιδιά στην Νορβηγία ονομάζεται:

“Βασιλικό Υπουργείο Παιδιών και Ισότητας κάθε μορφής σεξουαλικής διαφορετικότητας”!!!

Έτσι, οι κανονικοί (natoural) άνθρωποι είναι σήμερα μειονότητα.

Άλλωστε, η Νορβηγία νομιμοποίησε 30 είδη μη παραδοσιακού γάμου!

Είναι συνεπώς η πιο «προχωρημένη» χώρα, όπου «άνδρας» και «γυναίκα» είναι έννοιες παρωχημένες.

Ειδικότερα, αυτό το “πανευρωπαϊκό σεξ στάνταρτ” αναφέρει πως πρέπει το προσωπικό των νηπιαγωγείων, κι οι γονείς, να εξασκήσουν τα παιδιά στον “αυνανισμό” έως τεσσάρων ετών!!!.

Στη σύμβαση λέγεται ξεκάθαρα, ότι γονείς, γιατροί και νηπιαγωγοί καλούνται να διδάξουν τα παιδάκια έρωτα διαφορετικών ειδών!!! 

Στην Αγγλία υποχρεώνουν τα παιδιά να φοράνε φούστες.

Το Μπράιτον είναι πολὺ μπροστά. 

Ἔδωσαν σὲ παιδιὰ ηλικίας 13-18 ἐτών, ερωτηματολόγιο, ώστε νὰ ἀπαντήσουν τὶ φύλο είναι. 

Μάθαμε λοιπόν από τις απαντήσεις ότι τα φύλα ΔΕΝ είναι 2-3… αλλά 23!!!

Στις “προηγμένες” κοινωνίες τα τελευταία 30 χρόνια τα λόμπυ πώλησης παιδιών και ανακατανομής των μαζών, θέσπισαν νόμους που πρεσβεύουν ότι το παιδί δεν είναι ένα με τον γονιό.

Τα παιδιά ανήκουν στην κοινωνία και το κράτος!

Στην πραγματικότητα διενεργείται ένα παγκόσμιο τερατώδες πείραμα μετάλλαξης του φύλου των παιδιών. 

Η πατρότητα και η μητρότητα συνθλίβονται. Οι αριθμοί των παιδιών που “σώθηκαν” δηλαδή τα έκλεψαν από τους γονείς τους και τα κακοποίησαν σεξουαλικά, είναι: 200.000 στη Νορβηγία, 300.000 στη Σουηδία, 250.000 στη Φινλανδία, χιλιάδες στη Γερμανία…

( πληροφορίες από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα )

Εν συμπεράσματι η δική μας άποψη:

Η Νέα Τάξη Στοχεύει στον εξισλαμισμό και τον Σοδομισμό της Ευρώπης.

Οι αντιρατσιστικοί νόμοι τα σύμφωνα συμβίωσης, και η υποχρεωτική σεξουαλική αποκτήνωση στα σχολεία στοχεύουν στην εξαφάνιση της λευκής Χριστιανικής φυλής. 

Αποφασίστηκε η μετάλλαξη των αντρών σε ομοφυλόφιλους, έτσι ώστε οι γυναίκες να αναγκαστούν να παντρευτούν τους Μουσουλμάνους λαθρέποικους… ( ήδη συμβαίνει ) 

Η Επόμενη γενιά, μίας Ευρώπης ζητιάνων μιγάδων, είναι πολύ εύκολο να χειραγωγηθεί στην λατρεία του Lusifer – Αντιχρίστου.

Είναι Ανθέλληνες και Αντίχριστοι οι πολιτικοί που ψήφισαν όλα τα παραπάνω, και μας έφεραν την κόλαση που βιώνουμε σήμερα.

Αυτοί που με εωσφορική αλαζονεία ύψωσαν τὸ µικρό, και σπιθαµιαίο ανάστηµά τους µπροστὰ στὸ ευσεβές, θεοσεβὲς καὶ µεγαλειώδες παρελθὸν της µακραίωνης Ελληνικής Ιστορίας, δυστυχώς μας απέδειξαν ότι, εργάζονται με σπουδή εναντίον της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας, χωρίς καμμία Χριστιανική συνείδηση.

Νομιμοποίησαν την Διαστροφή που ούτε τα ζώα δεν κάνουν.

Επί του συγκεκριμένου θέματος, ο Χριστός ξεκαθάρισε την Θέση του στα Σόδομα, άπαξ’ διαπαντός.

Με αυτούς τους πολιτικούς λοιπόν που αντιστρατεύονται τον Χριστό ΔΕΝ έχουμε καμμία μερίδα, πολλώ δε μάλλον πνευματική.

Οι Ποιμενάρχες έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από τους πολιτικούς. 

Τα αναίμακτα κείμενα διαμαρτυρίας, η Σιωπή και ο χαρτοπόλεμος δεν μας αντιπροσωπεύουν και περιμένουμε από όλους τους Ιεράρχες Παλαιού και Νέου, όπως και τους Αγιορείτες Πατέρες έμπρακτο αγώνα. Για όποιον δηλώνει Χριστιανός, « Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό »

«ΥΜΕΙΣ ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσµου» (Ματθ. ε´ 14).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Εάν δεν μετανοήσουν οι πολιτικοί εμπράκτως, ώστε αποσυρθούν οι παραπάνω επαίσχυντοι νόμοι του κράτους, με αιχμή του δόρατος το σύμφωνο συμβίωσης, και την ηλεκτρονική ταυτότητα, τότε ζητούμε ευθέως από τις Ιεραρχίες όλων των Εκκλησιών Παλαιού και Νέου αλλά και την κοινότητα του Αγίου Ορους, να ενεργοποιηθούν και να πράξουν τα δέοντα. 

1.Τουτέστιν, ο εκκλησιαστικός αφορισμός. 

2.Νά τούς απαγορευθεί η είσοδος στούς Ιερούς ναούς, καί η συμμετοχή τους στά μυστήρια. 

Μήπως οι Χριστιανοί προσκαλούσαν τον Δέκιο και τον Διοκλητιανό στις εορτές;

Η μήπως καλέσανε τον Ηρώδη σε βαπτίσεις;

Να σταματήσει το μνημόσυνο της Αντίχριστης Κυβέρνησης στις ευχές της Λειτουργίας …υπέρ πάσης αρχής και εξουσίας… η να αλλάξει σε: 

της φιλοχρίστου αρχής και εξουσίας.

Το Βασίλειο του Χριστού δεν μπορεί να έχει κοινά σημεία στην Λειτουργία με το Βασίλειο και το άρμα του Αντιχρίστου.

Οι πολιτικοί διάλεξαν συνειδητά ποιόν κύριο υπηρετούν, εκτελώντας όλη την Νεοταξίτικη Αντίχριστη ατζέντα κατά γράμμα. 

Από πότε ο Χριστός συνεργάζεται με τον Διάβολο;

ΠΑΥΛΟΣ : Καί μή συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους… (᾿Εφεσ. Ε, 10-11)

Ιερομονάχου Γρηγορίου Ζιώγου 18/31–1–2016–Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

Ἀνακοίνωση τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης

Σύμφωνα μὲ κυβερνητικὲς ἐξαγγελίες καὶ διαρροὲς σὲ δημοσιογραφικὰ μέσα, ἐντός τοῦ 2016 πρόκειται νὰ ἀρχίσει νὰ ἐφαρμόζεται ἡ κατάργηση τῶν μετρητῶν καὶ ἡ ἀντικατάστασή τους μὲ ἠλεκτρονικὲς συναλλαγὲς μέσῳ καρτῶν. Ἐπίσης θὰ κληθοῦμε ὅλοι μας νὰ ἀλλάξουμε τὶς ταυτότητές μας μὲ μία κάρτα γνωστὴ ὡς Κάρτα τοῦ Πολίτη, ποὺ θὰ περιέχει ἠλεκτρονικὸ πλινθίο (chip) καὶ στὴν ὁποία θὰ ἐνσωματωθοῦν διάφορες πληροφορίες καὶ ἀριθμοὶ συναλλαγῆς μὲ τὶς Κρατικὲς Ὑπηρεσίες, ὅπως ὁ ΑΦΜ, ὁ ΑΜΚΑ, ὁ ἀριθμὸς Ταυτότητος κ.ἂ. 

Ὑπάρχει μάλιστα τεχνολογικὰ ἡ δυνατότητα αὐτὲς οἱ κάρτες νὰ ἑνοποιηθοῦν σὲ μία κάρτα, ποὺ θὰ εἶναι ταυτόχρονα ἡ ταυτότητά μας, τὸ πορτοφόλι μας ἀλλὰ καὶ τὸ βιβλιάριο ὑγείας καὶ τὸ δίπλωμα ὁδήγησης. Οἱ εἰδικότερες τεχνικὲς πληροφορίες γιὰ αὐτὲς τὶς κάρτες εἶναι συγκεχυμένες. Μὲ βάση ὅμως τὰ ὅσα ἔχουν ἤδη ψηφισθεῖ καὶ ἰσχύουν, μπορεῖ κανεὶς εὔκολα νὰ διαπιστώσει ὅτι ἡ ὑλοποίηση αὐτῶν τῶν ἐξαγγελιῶν θὰ ὁλοκληρώσει ἕνα κλειστὸ «σύστημα» ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης καὶ ἠλεκτρονικῶν οἰκονομικῶν συναλλαγῶν, στὸ ὁποῖο ὅλες οἱ κοινωνικὲς παροχὲς καὶ τὰ δικαιώματά μας θὰ παρέχονται καὶ θὰ ἀσκοῦνται μόνο ἠλεκτρονικὰ καὶ μόνο ἀπὸ ὅσους θὰ ἔχουν παραλάβει τὴν ἀντίστοιχη κάρτα. Ὅποιος δὲν παραλάβει αὐτὴν τὴν κάρτα θὰ τίθεται αὐτομάτως ἐκτὸς «συστήματος» καὶ ταυτόχρονα θὰ στερεῖται τὴ δυνατότητα νὰ ἐργαστεῖ, νὰ δικαιωθεῖ, νὰ ἀσφαλιστεῖ, νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει ὁτιδήποτε, μὲ ἄλλα λόγια θὰ ὁδηγεῖται στὸν ἀφανισμό(1).

Καὶ μόνο τὰ ἀνωτέρω ἀρκοῦν γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς ὅτι μέσα στὸ 2016ἐπίκειται ἡ ἐπιβολὴ ἑνὸς συστήματος τυραννικοῦ καὶ ἀνελεύθερου, ποὺ ὅμοιού του ὁ πολύπαθος τόπος μας δὲν γνώρισε ποτέ.

Ὁ λαός μας γιὰ αὐτὸ τὸ «σύστημα» ἔχει προειδοποιηθεῖ ἀπὸ παλιά. Μιλᾶ γιὰ αὐτὸ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιό μας στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης(2), μίλησαν γιὰ αὐτὸ Ἅγιοι τῆς Πίστεώς μας, ὅπως ὁ ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ὁ ὃσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης . Ὁ τελευταῖος μάλιστα μᾶς ἄφησε χειρόγραφο κείμενό του ἀπὸ τὸ 1987 μὲ τὸν τίτλο «Τὰ σημεῖα τῶν Καιρῶν» ὅπου μὲ ξεκάθαρο τρόπο περιγράφει τὰ ὅσα σήμερα ἐφαρμόζονται ἀλλὰ καὶ πρόκειται νὰ ἐφαρμοσθοῦν σχετικὰ μὲ τὴν ἀχρήματη κοινωνία καὶ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη. Οἱ προειδοποιήσεις αὐτὲς εἶναι σαφεῖς, ἐπαληθεύονται καὶ μᾶς τονίζουν ὅτι ἡ κατάληξή τους δὲν εἶναι ἁπλὰ τυραννία καὶ σκλαβιά. Θὰ εἶναι τὸ «σφράγισμα» τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τελικὰ ἡ ἀπώλεια τοῦ πολυτιμότερου ποὺ ἔχει ὁ καθένας μας, τῆς ἴδιας μας τῆς ψυχῆς.

Γιὰ ὅσους διαβάζουν αὐτὲς τὶς γραμμὲς καὶ σπεύσουν νὰ μᾶς χαρακτηρίσουν ὡς ὑπερβολικοὺς νὰ σᾶς ἐπισημάνουμε ὅτι μόλις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν στὸ κεντρικὸ δελτίο εἰδήσεων καναλιοῦ πανελλαδικῆς ἐμβέλειας, τὸ STAR, προβλήθηκε ἕνα νέο «σύστημα» γιὰ νὰ μὴ χάνει κανεὶς τὰ χρήματά του, τὴν ταυτότητά του καὶ τὰ κλειδιά του, ἡ ἐμφύτευση στὸ χέρι του ἑνὸς πλινθίου (chip) ἴδιας τεχνολογίας μὲ αὐτῆς τῶν καρτῶν ποὺ προαναφέραμε. Ἤδη λοιπὸν προετοιμάζεται ἡ κοινὴ γνώμη γιὰ νὰ δεχθεῖ μετὰ «τὴ μία κάρτα» καὶ τὸ «σφράγισμα», ὅπως οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς ἔχουν προείπει.

Δὲν ξέρουμε πότε θὰ ἐπαληθευθοῦν τὰ ὅσα ἡ Ἀποκάλυψη μᾶς ἀναφέρει. Ἔχουμε ὅμως ὅλοι μας νοῦ καὶ ξέρουμε νὰ ἀναγνωρίζουμε τὰ Σημεῖα τῶν Καιρῶν καὶ δὲν ἔχουμε καμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἐξαγγελθεῖσα Ἀχρήματη Κοινωνία καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη θὰ μᾶς ὁδηγήσουν ἀργὰ ἡ γρήγορα, μετὰ βεβαιότητας στὴν ὑποδούλωσή μας καὶ στὴν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς μας.

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ μὲ πλήρη συναίσθηση τῆς σοβαρότητας τῶν συνεπειῶν τῶν ὅσων σᾶς λέμε, σᾶς δηλώνουμε ὅτι ἀρνούμαστε νὰ συναινέσουμε στὴν Ἀχρήματη Κοινωνία καὶ στὴν παραλαβὴ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ σᾶς καλοῦμε νὰ πράξετε τὸ ἴδιο.

Θὰ σπεύσουν ἐνδεχομένως κάποιοι νὰ μᾶς ἀποκαλέσουν φανατικοὺς ἢ – ὅπως εἶναι τῆς μόδας- φονταμενταλιστές. Τὰ πράγματα ὅμως εἶναι πολὺ ἁπλὰ καὶ ἀφοροῦν τὸν ρόλο ποὺ ἀφήνουμε νὰ ἔχει στὴ ζωή μας ἡ Πίστη μας ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀσπαζόμαστε καὶ νὰ προσκυνοῦμε τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ νὰ ἀγνοοῦμε τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης ποὺ περιέχεται στο Ἱερὸ Εὐαγγέλιο . Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εὐλαβούμαστε καὶ νὰ τιμοῦμε τὸν ὃσιο Παΐσιο καὶ νὰ ἀπορρίπτουμε τὸ χειρόγραφο κείμενό του γιὰ τὶς ταυτότητες καὶ γιὰ ὅσα ἄλλα μὲ αὐτὸ μᾶς προειδοποιεῖ. Ἡ ἀνωτέρω ἀπόφασή μας δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα ζηλωτισμοῦ ἀλλὰ στοιχειώδους ὁμολογίας πίστεως. Εἶναι ἀποτέλεσμα λογικῆς διεργασίας, σύμφωνης μὲ τὸ πραγματικό μας συμφέρον, καὶ ἐπιπρόσθετα ἀποτελεῖ συνταγματικὸ καὶ πατριωτικό μας καθῆκον. Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ θεωρεῖ τὸν ἑαυτὸ του ἐλεύθερο ἐὰν δὲν ὁρίζει τὸ πορτοφόλι του καὶ τὸ ταμεῖο του, ἐὰν ἀποθέτει τὴ δυνατότητα τῆς ἴδιας του τῆς ἐπιβίωσης στὶς ὀρέξεις κυβερνώντων ποὺ συχνὰ ἀθετοῦν τὸν λόγο τους καὶ ἐλέγχονται ἀπὸ ξένους παράγοντες; «Ὅσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ἐλευθερίες γιὰ λίγη ἀσφάλεια, δὲν ἀξίζουν οὔτε ἐλευθερία οὔτε ἀσφάλεια» ἔχει πεῖ εὔστοχα ὁ Βενιαμὶν Φραγκλίνος καὶ ἐξίσου εὔστοχα κάποιος ἄλλος(3) ἔχει παρατηρήσει ὅτι «Κάθε ἔθνος, ποὺ θεωρεῖ πιὸ σημαντικὲς τὴν εὐκολία καὶ τὴν ἄνεση ἀπὸ τὴν ἐλευθερία του, θὰ χάσει σύντομα τὴν ἐλευθερία του. Καὶ ἡ εἰρωνεία εἶναι ὅτι σύντομα θὰ χάσει ἐπίσης καὶ τὶς εὐκολίες καὶ τὶς ἀνέσεις του.» Δὲν μπορεῖ νὰ ὑποδουλώνουμε τὴν ψυχή μας μὲ ἀποφάσεις καὶ νόμους ποὺ εἶναι ἀπόρροια ἐκβιαστικῶν διλλημάτων καὶ φόβων γιὰ τρομοκρατικὰ χτυπήματα, ἐξόδου ἀπὸ τὴν Εὐρώπη καὶ κάθε ἄλλης σοβαρῆς ἢ ἀστείας ἀπειλῆς. Ὁ κίνδυνος ὅμως εἶναι κατ’ ἐπέκταση πολὺ σοβαρὸς καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα μας, ἀφοῦ, ἐὰν ὑλοποιηθοῦν οἱ σχεδιασμοὶ ποὺ προαναφέραμε, αὐτὴ κινδυνεύει νὰ παραδοθεῖ σὲ ἀνείπωτα δεινά.

Ὅ,τι προέρχεται ἀπὸ ταραχή, μίσος καὶ ἔχθρα εἶναι ἀπὸ τὸν Διάβολο καὶ δὲν πρέπει νὰ τὸ δεχθοῦμε, ἐνῷ ὅ,τι προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἀγάπη καὶ τὴν Εἰρήνη εἶναι ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό.

Ἡ ἄρνηση τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ τῆς συμμετοχῆς στὴν Ἀχρήματη Κοινωνία εἶναι σύμφωνη μὲ τὶς ἀνακοινώσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὂρους ἀλλὰ σὲ κάθε περίπτωση εἶναι μία προσωπικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸν κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς. Γιατί ἀσχέτως τοῦ τί θὰ ποῦν οἱ γύρω μας, ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ ἀγαπημένα μας πρόσωπα, εἶναι μία ἀπόφαση ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἴδια μας τὴν ψυχή. Ξέρουμε καλὰ σὲ τί μέρες ζοῦμε. Γύρω μας μαίνεται ἡ καταιγίδα ἡ δαιμονικὴ, ὅπως ἔλεγε ὁ ὃσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ὅμως ἐπίσης ξέρουμε ὅτι «Θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην ἡ Ἐλευθερία» καὶ ἀρκεῖ μία ἀνάσα ἀπὸ τὴν Παναγιά μας γιὰ νὰ διαλυθοῦν τὰ νέφη καὶ μία ἀκτίνα Θεϊκὴ γιὰ νὰ γεμίσουν ὅλα Φῶς καὶ Εἰρήνη. Ὁ κάθε ἕνας μας ξεχωριστά, ἐγώ, ἐσύ, ὅλοι μας ἂς κάνουμε αὐτὸ ποὺ λέει ἡ ψυχή μας καὶ ἂς ποῦμε θαρρετὰ «Ὄχι» στὴν Ἀχρήματη Κοινωνία καὶ τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Καὶ εἴμαστε πολλοὶ ποὺ λέμε «Ὄχι». Καὶ ἔχουμε τὸν Θεὸ καὶ τὸ Δίκαιο μὲ τὸ μέρος μας, ἑνωμένοι καὶ ἀλληλοϋποστηριζόμενοι.

Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ φροντίσει ὁ Θεός.

Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη σᾶς καλεῖ νὰ συμμετάσχετε στὶς 7 Φεβρουαρίου 2016 καὶ ὥρα 3μ.μ. στὰ Προπύλαια στὴ μεγάλη συγκέντρωση-διαμαρτυρία ποὺ ὀργανώνουν Ὀρθόδοξοι σύλλογοι, φορεῖς, ὀργανώσεις καὶ σωματεῖα, γιὰ νὰ δηλώσουν τὴν ἀντίθεσή τους:

1) στὴ νέα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ποὺ ὕπουλα καὶ ἐκβιαστικὰ

θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλουν οἱ κυβερνῶντες,

2) στὸ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ τῆς ΑΧΡΗΜΑΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,

3) στὴν ΑΡΙΘΜΟΠΟΙΗΣΗ τοῦ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

4) στὴ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ τῶν ΑΓΟΡΩΝ

5) στὴν ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ καὶ τὴ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ τῶν ΛΑΩΝ

6) στὴν ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΙΗΣΗ τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ

Μετὰ τὸ πέρας τῶν ὁμιλιῶν θὰ πραγματοποιηθεῖ πορεία στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων (πλατεία Συντάγματος).

1 .Χαρακτηριστικὸ ἐδῶ τὸ κείμενο τῆς παραγράφου 2, ἄρθρο 153 τοῦ Ν.3655/08 «οὐδεὶς δύναται νὰ ἀπασχοληθεῖ ὡς μισθωτὸς ἢ ὡς αὐτοαπασχολούμενος, νὰ ἀσφαλισθεῖ ἢ νὰ καταβάλει ἀσφαλιστικὲς εἰσφορές, νὰ ἐκδώσει ἢ νὰ ἀνανεώσει βιβλιάριο ἀσθενείας, νὰ δικαιωθεῖ καὶ νὰ εἰσπράξει συντάξεις καὶ γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, ἐπιδόματα καὶ βοηθήματα, ἐὰν δὲν διαθέτει ΑΜΚΑ, ὁ ὁποῖος ἀναγράφεται ὑποχρεωτικὰ ἐπὶ ὅλων τῶν «ὡς ἄνω ἀντιστοίχων παραστατικῶν»

2 καὶ ποιεῖ πάντας τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἴνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, 17 καὶ ἳνα μὴ τὶς δύνηται ἀγορᾶσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. 18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστι· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς’.

3 Σόμερσετ Μωμ

http://katanixis.blogspot.gr

Τα Ιερά Λείψανα μιλάνε!

Είναι από τά ιερότερα κειμήλια τής πίστεώς μας: τά ιερά λείψανα.

Κείτονται μές στίς λειψανοθήκες ακίνητα καί σιωπηλά καί όμως μάς μιλάνε. Πώς;

Μάς μιλάνε όταν ευωδιάζουν όταν μυροβλύζουν μάς μιλάνε μέ τήν αφθαρσία τους ή μέ τήν ευκαμψία τους όταν διατη­ρούν τή θερμοκρασία ζωντανού σώματος μάς μιλάνε μέ τά πολλά καί ποικίλα θαύματα πού επιτελεί η θεία χάρις μέσω αυτών.

Μάς μιλάνε καί τί μάς λένε; Μάς λένε ότι η πίστη μας είναι αληθινή, είναι ζωντανή. Δέν είναι θεωρίες καί φιλοσοφίες. Διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός, πού ενεργεί θαυμάσια καί λογικώς ανεξήγητα.

Τά ιερά λείψανα μάς μιλάνε καί μάς λένε ότι ο Θεός τιμά καί δοξάζει πλούσια αυτούς πού εφάρμοσαν τό θέλημά Του στή ζωή τους, πού ευαρέστησαν ενώπιόν Του. Αυτοί, κατά τήν υπόσχεσή Του, δέν πεθαίνουν: «Αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν τις τόν λόγον τόν εμόν τηρήση, θάνατον ου μή θεωρήση εις τόν αιώνα». 

Σάς διαβεβαιώνω κατηγορηματικά ότι, άν κανείς εφαρμόσει στή ζωή του τόν λόγο μου, δέν θά δεί ποτέ τόν πνευματικό καί αιώνιο θάνατο (Ιω. η/ 51). Ζούν καί μετά τόν σωματικό τους θάνατο τιμημένοι κοντά στό Θεό. Καί έχουν παρρησία ενώπιόν Του. Τόν παρακαλούν, κι Εκείνος τούς ακούει, ιδιαιτέρως εκείνους, καί εκπληρώνει τίς επιθυμίες τους.

Τά ιερά λείψανα τών Αγίων μάς λένε ότι οι Άγιοι είναι πιό ζωντανοί από τούς ζωντανούς. Διότι σ αυτούς καί όχι στούς ζων­τανούς καταφεύγουν οι άνθρωποι δέν περιμένουν από τούς ζωντανούς ­βοήθεια. Προσεύχονται επιμόνως κοντά στίς λειψανοθήκες τους, τούς λένε τόν πόνο τους, επικαλούνται τή βοήθειά τους. Καί παίρνουν απάντηση! Θαυματουργική θεραπεία, λύση στό πρόβλημα, διέξοδο στά αδιέξοδα

Τά θαύματα τών αγίων λειψάνων μάς αποκαλύπτουν έναν άλλον κόσμο, ουράνιο, πού επικοινωνεί μέ τόν παρόντα. Δέν τελειώνουν όλα μέ τόν θάνατο. Υπάρχει ζωή μετά τόν θάνατο. Θά γίνει η ανάσταση τών νεκρών.

Μή δείς τό σώμα τού Αγίου χωρισμένο από τήν ψυχή του καί πείς πώς είναι νεκρό, σημειώνει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αλλά εκείνο πρόσεξε, ότι υπάρχει σ αυτό δύναμη μεγαλύτερη από τήν ψυχή του, η χάρις τού Αγίου Πνεύματος, «πά­σιν υπέρ τής αναστάσεως απολογου­μένη, δι’ ών θαυματοποιεί» υπάρχει δύναμη η ο­­­ποία δίνει μαρτυρία σέ όλους γιά τήν αλήθεια τής αναστάσεως μέ τά όσα θαυματουργεί. Διότι, συνεχίζει ο Άγιος, άν σέ νεκρά σώματα πού έχουν διαλυθεί σέ σκόνη ο Θεός χάρισε δύναμη μεγαλύτερη από ό,τι σέ όλους τούς ζωντανούς, πολύ περισσότερο θά τούς χαρίσει ζωή καλύτερη από τήν προηγούμενη (από αυ­τήν πού έζησαν στή γή) καί πιό ευτυχή, κατά τόν καιρό πού θά στεφανώσει τούς αθλητές τής αρετής (PG 50, 529).

Τά ιερά λείψανα αποτελούν έντονη προ­­­τροπή γιά πνευματικό αγώνα. Είναι συγκλονιστικό νά βλέπει καί νά ασπάζεται κανείς ό,τι έχει απομείνει από τό σώμα πού άθλησε γιά τήν αγάπη τού Χριστού, πού νήστεψε, πού αγρύπνησε, πού έκανε μετάνοιες, ελεημοσύνες, πού κουράστηκε πολύ σέ κάθε λογής άσκηση, πού υπέμεινε βασανιστήρια. Άν δεί κάποιος τά ματωμένα όπλα ενός μαχητή, ακόμη κι άν είναι ο πιό νωθρός καί δυσκίνητος, αμέσως πετάγεται πάνω καί ορμά στή μάχη. Εμείς, πού δέν βλέπουμε ματωμένα όπλα, αλλά τό ίδιο τό σώμα πού αξιώθηκε νά ματώσει γιά τήν ομολογία τού Χριστού, ακόμη κι άν είμαστε οι πιό δειλοί, πώς δέν θά αποκτήσουμε πολλή προθυμία, καθώς αυτό τό θέαμα σάν φλόγα θά εισέλθει στήν καρδιά μας καί θά μάς ξεσηκώσει στόν ίδιο αγώνα (βλ. ­Ιωάννου Χρυσοστόμου, PG 50, 672);

Τά ιερά λείψανα, ο μεγάλος αυτός θησαυρός μας, μάς λένε ακόμη πόσο πολύ φτωχοί θά γίνουμε, άν δεχθούμε τήν καύση τών νεκρών.

Τέλος, τά ιερά λείψανα ελέγχουν τή σαρκολατρική εποχή μας. ­Διαμαρτύρονται έν­τονα ότι «τό σώμα ου τή πορνεία, αλλά τώ Κυρίω [γιά νά Τού ανήκει ως μέλος Του], καί ο Κύριος τώ σώματι [γιά νά κατοικεί σ αυτό]» (Α/ Κορ. / 13) διακηρύττουν ότι τό ανθρώπινο σώμα δέν είναι πλασμένο γιά τήν ανηθικότητα, αλλά γιά τόν Κύριο. Είναι λάθος νά τό αξιολογούμε μέ κριτήριο τό μάταιο κάλλος του νά φρον­τίζουμε μόνο νά είναι όμορφο, πράγμα πού συχνά γίνεται αφορμή πειρασμών καί πτώσεων.

Τό σώμα μας είναι πλασμένο γιά νά ζεί τή ζωή τής εγκρατείας, γιά νά εργάζεται τά έργα τής αρετής, νά κουράζεται, νά ιδρώνει, νά ασκείται, ώστε νά γίνει ναός τού Αγίου Πνεύματος. Αυτή είναι η ομορφιά του, αυτή είναι η δόξα του. Αυτός είναι ο προορισμός του. Παραδόξως γιά τήν κοι­νή ανθρώπινη λογική η ζωή τών σωματικών ηδονών τό σκοτώνει ενώ η ζωή τού πνεύματος, πού ζεί ο πιστός αρνούμενος νά υποκύψει στίς κατώτερες ορμές τού σώματος καί στήν υπερβολική περιποίησή του, τό ­ωφελεί, τό αγιάζει καί τό ­ετοιμάζει γιά αιώνια δό­ξα. Διότι, όταν πεθάνει ο πνευματικός άν­θρωπος, τό σώμα του, άν καί νεκρό, κρύβει μέσα του σπινθήρα ζωής, τόν αρραβώνα τού Πνεύματος, τήν εγγύηση ότι θά αναστηθεί γιά νά κληρονομήσει ενωμένο μέ τήν ψυχή Βασιλεία ουρανών.

https://simeiakairwn.wordpress.com

«ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

«Η Εκκλησία του Χριστού είναι ζωντανή και ελεύθερη. Μέσα της κινούμαστε και υπάρχουμε, μέσω του Χριστού που είναι η κεφαλή της. Σε Αυτόν έχουμε πλήρη ελευθερία. Στην Εκκλησία μαθαίνουμε την αλήθεια και η αλήθεια μάς ελευθερώνει (Ιωάν. 8, 32).

Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, κάθε φορά που παρηγορείτε κάποιον, ο οποίος βρίσκεται σε θλίψη, ή όταν δίνετε ελεημοσύνη στους φτωχούς και επισκέπτεστε αρρώστους. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν κραυγάζετε: “Κύριε, βοήθησέ με!”. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν είσαστε καλοί και υπομονετικοί. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν δεν εξαγριώνεστε με τον αδελφό σας, ακόμα κι αν αυτός έχει πληγώσει τα συναισθήματά σας. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν προσεύχεστε: “Ω, Κύριε, συγχώρεσέ τον!”. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν κάνετε έντιμα την εργασία σας, επιστρέφοντας στο σπίτι το βράδυ κουρασμένοι, αλλά μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη σας. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν ανταποδίδετε το κακό με την αγάπη.

Δεν βλέπεις, επομένως, φίλε μου, πόσο κοντά στην Εκκλησία του Χριστού είσαι; Είσαι κι εσύ ο «Πέτρος» και ο Θεός οικοδομεί την Εκκλησία Του επάνω σου. Είσαι ο «βράχος» της Εκκλησίας Του, ενάντια στην οποία τίποτα δεν μπορεί να υπερισχύσει. Ας χτίσουμε τις “εκκλησιές” με την πίστη μας· “εκκλησιές”, που καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να καταστρέψει, μια εκκλησία της οποίας, θεμέλιο είναι πάντα ο Χριστός. Αισθανθείτε τον αδελφό σας δίπλα σας. Μη ρωτάτε ποτέ: “Ποιος είναι αυτός;”. Μάλλον πείτε: “Δεν είναι κανένας ξένος· είναι ο αδελφός μου!”.

Είσαι κι εσύ μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, όπως ακριβώς είμαι κι εγώ…».

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΚΙΟΥ

–ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΡΟΥΜΑΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ–

[Ιερομονάχου Δαμασκηνού:

«π. Σεραφείμ Ρόουζ,

Η ζωή και τα έργα του»,

Τόμ. γ΄, κεφ. 99ο, σελ. 436–437,

μετάφραση:

Μοναχός Παΐσιος Νεοσκητιώτης,

Εκδόσεις «Μυριόβιβλος»,

Αθήνα, Δεκέμβριος 20081.]

http://toeilhtarion.blogspot.gr

π. Νικόλαος Μανώλης, Ο Μέγας Αντώνιος και το Όραμα που προειδοποιεί τους Ιερωμένους

Katihisis

Νοσοκομεῖο πού «νοσεῖ» πῶς μπορεῖ νὰ σώσει;

Ὁ ἐκτὸς Ἐκκλησίας ἄνθρωπος τῆς Δύσης εἶναι ἀφώτιστος. Καὶ ἀφοῦ δὲν ἔχει ἐμπειρίες καὶ δὲν καταδέχεται νὰ ἀκούσει τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τοὺς γνήσιους θεοπτες, τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει τί σημαίνει Ἀλήθεια. Ἐπιχειρεῖ νὰ σχετικοποιήσει τὰ πάντα περὶ τὴν ἀλήθεια. Θέλει νὰ προωθήσει, σχετικοποιώντας ἢ ἀμφισβητώντας, τὴ γνησιότητα καὶ τὴν καθαρότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία τὸν ἐνοχλεῖ καὶ μπαίνει ἐμπόδιο στὸ ἁμαρτωλὸ θέλημά του καὶ στὴν προσπάθεια νὰ κάνει πονηροὺς ἑλιγμούς, μὴ ἐλεγχόμενος ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς ἀλήθειας. 

Λέει πὼς χρειάζεται ἐξαγιασμὸ ἡ Ἐκκλησία. Ποιὸς ὅμως θὰ τὴν ἁγιάσει ἔτι περισσότερο τὴν Ἐκκλησία καὶ μὲ ποιὰ προσόντα. Ὁ ἀσθενὴς θὰ διδάξει στοὺς γιατροὺς καὶ στοὺς νοσοκόμους πῶς νὰ ἀποκτήσουν τὴν ὑγεία τους; Εἶναι δυνατόν; Δὲν εἶναι πλήρης παραλογισμός; Αὐτὸ ἐννοεῖ τὸ μήνυμα τὸ ἐξ Ἑσπερίας προερχόμενο. Τὸ πλάσμα θὰ διορθώσει, θὰ διδάξει, θὰ συμπληρώσει τὸν Δημιουργό.

Ἀλήθεια, ὅταν κάποιος ἀρρωσταίνει, τί νοσοκομεῖο ἀναζητᾶ, γιὰ νὰ θεραπεύσει τὸ σῶμα του; Μήπως νοσοκομεῖο ἀμφιβόλου ἱστορικοῦ ὡς πρὸς τὰ θεραπευτικά του ἀποτελέσματα ἢ ἀμφιβόλου καθαρότητας καὶ ἱκανότητας τῶν γιατρῶν καὶ....

τῶν μέσων θεραπείας ποῦ διαθέτει; Καθόλου, βέβαια. Κι ἂν ἀντιληφθεῖ κάτι τέτοιο, τὸ ἀποφεύγει ἢ ἂν χρειαστεῖ, τὸ καταγγέλλει στὶς ἁρμόδιες ὑπηρεσίες. Φεύγει μακριά, διότι ὑπάρχει κίνδυνος, ἀντὶ νὰ θεραπευθεῖ, νὰ μολυνθεῖ θανατηφόρα. 

Πόσο μᾶλλον καὶ ἀπείρως περισσότερο ἰσχύει αὐτὸ γιὰ τὸ νοσοκομεῖο τῶν ψυχῶν, ποὺ ἔχει τὴν «εὐθύνη» νὰ τὶς ὁδηγήσει ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ, στὴν αἰώνια μακαριότητα. Ποῦ τὸ ἐμπιστεύονται οἱ ψυχὲς μὲ κάθε βεβαιότητα, πληροφορημένες ἀπὸ τοὺς ἁγίους γιὰ τὶς ἁγιοπνευματικὲς ἐμπειρίες, γιὰ τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ μέσα σ` αὐτήν. Ποῦ γεύονται ἀπὸ ἐδῶ τὴ βεβαιότητα τῆς σωτηριώδους δύναμής της. Πῶς μπορεῖ αὐτὴ «ἡ Κιβωτὸς Σωτηρίας» νὰ «μπάζει»;

Εἶναι δυνατὸν νὰ ἔκανε «μισὲς δουλειὲς» ὁ Θεὸς Λόγος; Ἀπὸ τὴ μιὰ νὰ ἐνανθρωπίσει ὡς ὁ ἔσχατος πάντων των ἀνθρώπων, νὰ ταπεινωθεῖ μέχρις ἐσχάτων, νὰ πάθει, νὰ σταυρωθεῖ, νὰ ταφεῖ κι ὅλα αὐτὰ γιὰ τὸ ἀγαπημένο του δημιούργημα, τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ τὸν ἐπαναφέρει στὴν παλιά του δόξα κι ἀκόμη πιὸ ψηλὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ τὸν ἀφήσει σὲ μιὰ «τρύπια κιβωτὸ» μέσα στὸν ὠκεανό, γιὰ νὰ ἐλπίζει στὴ σωτηρία του; Εἶναι δυνατὸν ὁ Χριστὸς νὰ μᾶς ἄφησε Ἐκκλησία ἔστω καὶ ἐλαφρῶς «λερωμένη», ἀκάθαρτη, ἐλαττωματικὴ καὶ νὰ χρειάζεται ἐξαγιασμό, καθὼς ὁ «ἡγέτης τῆς παποσύνης» διαφαίνεται; 

Δὲν μάθανε οἱ αἱρετικοὶ πὼς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ Μία Ἁγία Καθολικὴ Ὀρθόδοξη καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία εἶναι «ἰατρεῖο ψυχῶν καὶ σωμάτων»; Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἔχει τὸν πλήρη ἁγιασμό, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἁγιάσει; Εἶναι δυνατόν το νοσοκομεῖο, στὸ ὁποῖο ἐρχόμαστε νὰ θεραπευθοῦμε, νὰ εἶναι μολυσμένο καὶ νὰ μὴν ἔχει πλήρως καθαριστεῖ καὶ ἀπολυμανθεῖ; Τὸ λερωμένο δὲν μπορεῖ νὰ καθαρίσει κάτι ἄλλο, διότι ἁπλῶς θὰ μεταδώσει τὴ λέρα του καὶ τὰ μικρόβιά του. Εἶναι δυνατόν, ὁ ἐνανθρωπίσας Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, νὰ μᾶς ἄφησε «ἐλαττωματική», «λερωμένη» Ἐκκλησία; Νὰ θυσιάστηκε, νὰ ἔχυσε τὸ αἷμα του γιὰ τὰ παιδιά Του καὶ νὰ ἄφησε παρακαταθήκη ἕνα ψεύτικο καὶ «νοσοῦν» Νοσοκομεῖο; Ὄχι. Ἄφησε τὸ πλέον ἐγγυημένο καὶ ἁγιασμένο σωστικὸ θεῖο ἐγκαθίδρυμα. 

Ἡ Πεντηκοστὴ εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας. Στὴν ὑμνολογία τῆς ἡμέρας διαβάζουμε τροπάρια, ποὺ ἀποδίδουν μὲ ἀκρίβεια καὶ σαφήνεια τὸ νόημα τῆς ἑορτῆς: «Τὴν μεθέορτον πιστοί, καὶ τελευταίαν ἑορτήν, ἐορτάσωμεν φαιδρῶς• αὕτη ἐστὶ Πεντηκοστή, ἐπαγγελίας συμπλήρωσις, καὶ προθεσμίας• ἐν ταύτη γὰρ τὸ πῦρ, τοῦ Παρακλήτου εὐθύς, κατέβη ἐπὶ γῆς, ὥσπερ ἐν εἴδει γλωσσῶν, καὶ Μαθητᾶς ἐφώτισε, καὶ τούτους οὐρανομύστας ἀνέδειξε. Τὸ φῶς ἐπέστη, τοῦ Παρακλήτου, καὶ τὸν κόσμον, ἐφώτισε». (Κάθισμα τοῦ Ὄρθρου). 

Ἐπαγγελίας καὶ προθεσμίας συμπλήρωσις: Κατὰ τὴν Πεντηκοστὴ ἔγινε ἡ συμπλήρωσις, ἡ ἐντελὴς πλήρωσις (ἡ τέλεια ὁλοκλήρωση) τῆς ὑπόσχεσης ὅτι θὰ κατέβει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στὴν Ἐκκλησία καὶ στὸν καθορισμένο χρόνο.

«ὅταν δὲ ἔλθη ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμὶν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ» (Ἰω. 15,26). Στὴν Ἐκκλησία εἶναι παρὸν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ μαρτυρεῖ στὶς ψυχὲς τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ στὴν πληρότητά της. 

«καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου» (Πράξ. 2,4), γράφει γιὰ τοὺς Ἀποστόλους. Τοὺς καθοδηγοῦσε καὶ τοὺς ἔλεγχε στὸ λόγο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ἦταν θεόπνευστοι οἱ λόγοι τους. Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀφήνει κενὰ στὶς «πληροφορίες» ποὺ παρέχει σὲ κάθε καλοπροαίρετη καὶ καθαρὴ ψυχή; 

«Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, βρύει προφητείας, ἱερέας τελειοί, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας, Ὁμοούσιε καὶ Ὁμόθρονε, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῶ, Παράκλητε, δόξα σοί». (Ἰδιόμελο τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς Πεντηκοστῆς)

Ἀπόδοση: «Ὅλα τα παρέχει πρὸς σωτηρία τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ἀναβλύζει τὸν προφητικὸ λόγο, τελειοποιεῖ τοὺς ἱερεῖς. Διδάσκει τὴν ἄνωθεν σοφία στοὺς ἀγραμμάτους. Ἀνέδειξε ἀληθινοὺς θεολόγους τοὺς ψαράδες. Καταρτίζει μὲ κάθε πληρότητα καὶ τελειότητα τὸ θεῖο καθίδρυμα, τὴν Ἐκκλησία. Ἐσὺ ποὺ ἔχεις τὴν ἴδια οὐσία καὶ κάθεσαι στὸν ἴδιο θρόνο μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱὸ , Παράκλητε, Ἅγιο Πνεῦμα, δόξα σὲ σένα». (Παράκλητος= Αὐτὸς ποὺ παρέχει βοήθεια, στήριξη καὶ παρηγοριά, ὁ παρήγορος, ὁ διδάσκαλος)

«Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, φῶς, καὶ ζωή, καὶ ζῶσα πηγὴ νοερά, Πνεῦμα σοφίας, Πνεῦμα συνέσεως, ἀγαθόν, εὐθές, νοερόν, ἡγεμονεῦον καθαῖρον τὰ πταίσματα, Θεὸς καὶ θεοποιοῦν, πῦρ, ἐκ πυρὸς προϊόν, λαλοῦν, ἐνεργοῦν, διαιροῦν τὰ χαρίσματα• δὶ' οὗ Προφῆται ἅπαντες, καὶ Θεοῦ Ἀπόστολοι, μετὰ Μαρτύρων ἐστέφθησαν. Ξένον ἄκουσμα, ξένον θέαμα, πῦρ διαιρούμενον εἰς νομὰς χαρισμάτων». (Ἰδιόμελο τῶν αἴνων)

Θὰ μείνουμε στὴ φράση: «δὶ' οὗ Προφῆται ἅπαντες, καὶ Θεοῦ Ἀπόστολοι, μετὰ Μαρτύρων ἐστέφθησαν». Μᾶς λέει ξεκάθαρα πὼς ὅλοι οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι καὶ ὅλοι οἱ ἅγιοι, ποὺ εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας, στεφανώθηκαν μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτοί, βέβαια, εἶναι οἱ στυλοβάτες στὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοὶ εἶναι οἱ φορεῖς τῶν ἐμπειριῶν. Αὐτοὶ μας διδάσκουν, πὼς ἡ Ἐκκλησία μᾶς εἶναι χῶρος καὶ τόπος ἁγιότητας καὶ ποτὲ δὲν εἶπαν ἢ ἐννόησαν πὼς χρειάζεται κάτι γιὰ νὰ σὺμ-πληρωθεῖ. Διότι οἱ ἴδιοι, οἱ Ἀπόστολοι, τὴν ἡμέρα ἐκείνη «ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ἁγίου» (Πράξ. 2,4)

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς παρατεινόμενος στοὺς αἰῶνες καί, ὅπως ἦταν Ἐκεῖνος ἀναμάρτητος: «τὶς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει μὲ περὶ ἁμαρτίας;» (Ἰω.8,46), ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ συνεχίζει νὰ εἶναι καθαρή, ἄσπιλη, ἀμόλυντη: «οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναίκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, ἴνα αὐτὴν ἁγιάση καθαρίσας τῷ λουτρῶ τοῦ ὕδατος ἐν ρήματι, ἴνα παραστήση αὐτὴν ἐαυτῶ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ρυτίδα ἢ τί τῶν τοιούτων, ἀλλ' ἴνα ἢ ἁγία καὶ ἄμωμος» (Εφ. 5,25-27). 

Μετέχοντας τῶν χαρίτων τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἄνθρωπος, μετέχει τῆς θεότητας κατὰ χάρη. Εἶναι ἕτοιμος νὰ συγκατοικήσει εἰς τοὺς αἰῶνες μὲ τὸ Θεὸ πρόσωπο πρὸς πρόσωπο, καθὼς λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «βλέπομεν γὰρ ἄρτι δὶ' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον• ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην» (Ἃ΄Κορ. 13,12). Πῶς θὰ δοῦμε πρόσωπο πρὸς πρόσωπο, ὅταν δὲν ἔχουμε καθαριστεῖ ἀπὸ ἐδῶ; Κι ὅταν τὸ καθαριστήριο ποὺ πλενόμαστε εἶναι τελείως καθαρὸ καὶ ἀπολυμασμένο, μόνο τότε θὰ βγοῦμε καθαροὶ γιὰ τὴν ἄλλη ζωή, νὰ συναντήσουμε τὸ Φῶς τῆς αἰωνιότητας, δηλαδὴ τὸ Χριστό. Γιατί, ὅσο κι ἂν προσπαθοῦμε μόνοι μας, δὲν γίνεται ἡ κάθαρση, παρὰ μέσα στὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, μὲ τὰ ἐγγυημένα ἀπὸ τὸ Χριστὸ καθαριστικὰ καὶ θεραπευτικὰ μέσα ποὺ διαθέτει. 

Στὴν ἁγία μας Ἐκκλησία ὅλα εἶναι τέλεια. Στὸν ἄνθρωπο μένει καὶ στὴν προαίρεσή του, νὰ πλησιάσει, νὰ μπεῖ, νὰ δοκιμάσει, νὰ ἁγιαστεῖ καὶ νὰ φωνάζει ἀσταμάτητα σὲ κάθε ἀμφιβάλλοντα νοῦ: «Ἔρχου καὶ ἴδε» (Ἰω. 1,47).

Ἠλιάδης Σάββας

Δάσκαλος

Κιλκίς, 2-2-2016

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

Όπως αναφέρει ο μακαριστός Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος Μπαγιεστέρ στο σύγγραμμά του «Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία», «Η σημασία και ο ρόλος των επισκόπων στην ρωμαϊκή Εκκλησία συνίστατο στο να κατέχουν θέση απλού υφισταμένου, εκπροσώπου της παπικής εξουσίας, διεσπαρμένοι σε κάθε γωνιά του κόσμου. Στην εξουσία αυτήν υποτάσσονται το ίδιο όπως και οι απλοί πιστοί».

Και σχολιάζοντας αναφέρει ότι «οι επίσκοποι στον Ρωμαιοκαθολικισμό δεν είναι καν διάδοχοι των Αποστόλων» (με βάση το Διάταγμα του Πίου Χ, (Pii X, Decretum ‘’Lamentabii’’, 50. Actae Sanctae Sedis, 40, 476)), παραθέτοντας το ακόλουθο απόσπασμα από το Devoti, Institutiones Canonicae, Prolegom., κεφ. 2 : «Οι εξουσίες οι οποίες ανήκαν στους Αποστόλους χάθηκαν μαζί τους και γι’ αυτό δεν περιήλθαν στους διαδόχους τους στο επισκοπικό αξίωμα. Μόνο η εξουσία του Αποστόλου Πέτρου, κάτω από την οποία βρίσκονται όλες οι άλλες, μεταβιβάσθηκε στους διαδόχους του στον παπισμό». Ο ‘’θεολογικός’’ παραλογισμός του Παπισμού, οδηγεί σε ποικίλες θεολογικές στρεβλώσεις.

Επομένως «υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην διαδοχή του Αποστόλου Πέτρου και στη διαδοχή οποιουδήποτε άλλου Αποστόλου. Ο ρωμαίος Ποντίφηκας διαδέχεται τον Πέτρο ως νόμιμος ποιμένας ολόκληρης της Εκκλησίας και, κατά συνέπεια, έχει όλες τις εξουσίες που προέρχονται από Εκείνον από τον οποίον ο Πέτρος τις παρέλαβε. Ενώ οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει».

Οι Παπικοί στην προσπάθειά τους να προβάλουν το παπικό εξουσιαστικό πρωτείο καταλήγουν να θεωρούν ότι «Οι εξουσίες οι οποίες ανήκαν στους Αποστόλους χάθηκαν μαζί τους και γι’ αυτό δεν περιήλθαν στους διαδόχους τους στο επισκοπικό αξίωμα» και ότι οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει». Αυτά φρονούν οι Παπικοί, για τούτο ομιλούν για ‘’ελλειματική’’ Εκκλησία, αναφερόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Γι’ αυτό καταλήγουν και στην εξουσιαστική έξαρση ότι «η δικαιοδοσία των επισκόπων πηγάζει κατ’ ευθείαν και αμέσως από τον Πάπα» (Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9). Δικαίως ο Άγιος Πορφύριος αναφέρει πως «είναι φως φανάρι ότι τον ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο».

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

https://missionanatolis.wordpress.com

Δυστυχείς και νηστικοί καλεσμένοι

Ζούμε σε μία εκκλησιαστική πραγματικότητα επικίνδυνη. Καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες εξωφρενικών μηνυμάτων εκκλησιαστικών κινήσεων ολωσδιόλου αιρετικών. Ορθόδοξοι Πατριάρχες και μητροπολίτες ακροβατούν σε θέματα της Πίστεως και απεμπολούν τον θησαυρό που τους εμπιστεύθηκε η Εκκλησία. Ως φορείς και διαχειριστές της Χάριτος Του Χριστού, θα έπρεπε να γνωρίζουν τον πλούτο που διαθέτουν αλλά συμπεριφέρονται σαν φτωχοί συγγενείς ενός πλούσιου Θεού. Δεν κομίζουν τον πλούτο Του Θεού αλλά το κακέκτυπο αυτού. Δεν τον κομίζουν γιατί δυστυχώς δεν τον βιώνουν! Είναι λυπηρό να βλέπουμε την κατάντια αυτών που θα έπρεπε να είναι οι συνεχιστές της αγιοπνευματικής, αποστολικής και πατερικής παρακαταθήκης, να ακολουθούν αιρετικές διαδρομές. Στην ολισθηρή πορεία τους συμπαρασύρουν πολλούς πιστούς που τους ακολουθούν ως άβουλα όντα.

Πόσο τραγικό αλήθεια είναι να μη γνωρίζει ο άνθρωπος που παραθέτει τον Δείπνο στη σημερινή ευαγγελική διήγηση, το περιεχόμενο αυτού του Δείπνου! Τραγικό επίσης είναι και για τους υπηρέτες του να έχουν την ίδια άγνοια! Δεν θα μπορούσαν ποτέ να πείσουν τους καλεσμένους να παραβρεθούν. Εάν δεν έχεις εμπειρία, ακόμα και η πρόσκληση είναι ικανή να αδικήσει τα παρατεθειμένα αγαθά αλλά και την αγαθή πρόθεση. Και αυτήν ακόμη, η ώρα που ο Δείπνος θα είναι έτοιμος να κοινωνηθεί στους ανθρώπους, θα είναι ένα σημείο απροσδιόριστο για τους άπειρους συντελεστές. Η έλλειψη διάκρισης συμπορεύεται με την έλλειψη εμπειρίας. Το να διακρίνει κάποιος ότι «ήδη έτοιμά εστι πάντα» και να έχει την ορθή επιλογή των προσκεκλημένων, χρειάζεται την εμπειρία της Χάριτος.

Τα μιαρά ημι-συλλείτουργα, οι οικουμενιστικές συμπροσευχές, η καταπάτηση των ιερών κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων, είναι ορισμένα από τα ορεκτικά του Δείπνου των σημερινών οικοδεσποτών. Δεν μιμούνται Τον Χριστό αλλά τον αντίχριστο, προσβάλλοντας τον Δείπνο της θείας Αγάπης. Δεν έχουν την αγάπη Του Χριστού που εδράζεται πάνω στην αλήθεια της Πίστης, αλλά την δαιμονική ψευδο-αγάπη που είναι μισητή από Τον Θεό. Χωρίς βιώματα, κενοί, μόνο με τον εγωισμό τους, προσκολλούνται στους αμύητους αιρετικούς, καταντώντας απερίσκεπτοι αρνητές των ιερών δωρεών. Έτσι παρασύρονται από τις επιλογές τους και από οικοδεσπότες, προβάλλουν δικαιολογίες να απουσιάσουν από τον Δείπνο! Στην καλύτερη περίπτωση, προσέρχονται με βρώμικα και ακατάλληλα ενδύματα! Από πλούσιοι βασιλείς κατάντησαν πάμπτωχοι δούλοι και από κληρονόμοι της βασιλείας κατέληξαν ως απόκληροί της κοινωνίας.

Αν όμως η εικόνα της σημερινής Εκκλησίας αμαυρώνεται από τους αιρετικούς οικουμενιστές, έχουμε όλοι οι ευλαβείς χριστιανοί το χρέος να αντιδράσουμε στην κατηφόρα αυτών. «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου»! Να γίνουμε εμείς οικοδεσπότες του συμποσίου Του Θεού. Να δείξουμε πως κατέχουμε τα μυστήρια της Εκκλησίας, πως τα εκτιμούμε και τα βιώνουμε. Να μην παρασυρόμαστε από τους επισκόπους εκείνους που μας οδηγούν στην κόλαση. Να μην τους εμπιστευόμαστε, ούτε να τους υπακούμε. Έχουμε αγίους να ακολουθήσουμε δε θέλουμε τους αιρετικούς που επιβουλεύονται την Σωτηρία μας.

Το 1848, η σύνοδος των αγίων Πατριαρχών της Ανατολής διακήρυξε: «Κρατώμεν της ομολογίας, ην παρελάβομεν άδολον παρά τηλικούτων ανδρών, αποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν ως υπαγόρευμα του διαβόλου· ο δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ελλιπή την κεκηρυγμένην ορθόδοξον πίστιν. Άλλ’ αυτή πεπληρωμένη ήδη εσφράγισται, μη επιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αύξησιν, μήτε αλλοίωσιν οιανδήποτε, και ο τολμών ή πράξαι ή συμβουλεύσαι ή διανοηθήναι τούτο ηρνήθη την πίστιν του Χριστού, ήδη εκουσίως καθυπεβλήθη εις το αιώνιον ανάθεμα δια το βλασφημείν εις το Πνεύμα το Άγιον, ως τάχα μη αρτίως λαλήσαν εν ταις Γραφαίς και δια των Οικουμενικών Συνόδων… Έπειτα πάρ’ ημίν ούτε Πατριάρχαι ούτε Σύνοδοι εδυνήθησαν ποτέ εισαγαγείν νέα, διότι ο υπερασπιστής της θρησκείας εστιν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού, ως έργω επειράθησαν και πολλοί των από του σχίσματος Παπών τε και Πατριαρχών Λατινοφρόνων μηδέν ανύσαντες».

Με λίγα λόγια, οι άγιοι εκείνοι επίσκοποι, συμπυκνώνοντας την αιώνια διδασκαλία της Εκκλησίας μας, λένε πως κάθε νεωτερισμός στα θέματα της Πίστης είναι διαβολικός. Η Πίστη μας δεν επιδέχεται μειώσεις η αυξήσεις. Έχει σφραγιστεί με τα ιερά δόγματα και όποιος αμφιβάλλει γι αυτό και προσπαθεί να αλλάξει την Πίστη είναι αναθεματισμένος ως βλάσφημος απέναντί του Αγίου Πνεύματος, αρνούμενος το αλάθητό της Αγίας Γραφής και των Οικουμενικών Συνόδων.

Στη συνέχεια διατύπωσαν μία μεγάλη αλήθεια με την οποία όλους μας θέτουν προ των ευθυνών μας. Υπογραμμίζουν πως αν από αυτούς δεν διανοήθηκαν, ούτε Πατριάρχες ούτε Σύνοδοι να εισάγουν νέα πράγματα στην Πίστη, όπως κάνουν οι σημερινοί, αυτό δεν έγινε γιατί υπερασπιστής της θρησκείας είναι το σώμα της Εκκλησίας, ο λαός. Αυτός είναι που θέλει την Ορθοδοξία αναλλοίωτη, αμετάβλητη, αγιοπατερική. Μόνο οι παπικοί και οι ορθόδοξοι φιλοπαπικοί οικουμενιστές αλλάζουν την Πίστη. Αλλά δεν έχουν το λαό μαζί τους.

Έχουμε λοιπόν την ιερά υποχρέωση να αντισταθούμε στην αίρεση του Οικουμενισμού. Ο λαός Του Θεού που είναι ο υπερασπιστής της Πίστης, στις ημέρες αυτές τις πονηρές, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να προστατεύσει τον μοναδικό θησαυρό της Ζωής.

Πατήρ Νικόλαος Μανώλης

http://katanixis.blogspot.gr

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΜΟΝΟ ΤΑ ΤΡΑΚΤΕΡ ΜΑΣ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ! «Τίποτε ἄλλο δὲν ἠχεῖ πιὸ δυνατὰ στὰ αὐτιὰ τῶν καπετάνιων τῆς συμφορᾶς καὶ δὲν εἰσακούεται πιὸ ἀποτελεσματικὰ παρὰ μόνο οἱ βρυχηθμοὶ τῶν γεωργικῶν ἑλκυστήρων!!!»

Διαβάσαμε πρόσφατα τὴν Ἐπιστολὴ-Καταπέλτη τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων. (http://epomeni-tois-agiois-patrasi.blogspot.gr/2016/02/blog-post_84.html) Εἶναι ἀπόλυτα ὀρθὴ καὶ σαφής. 

Εἶναι ἀληθινὴ καὶ Ὀρθόδοξη. Εἶναι Ἁγιογραφικὴ καὶ Ὁμολογιακή. Λέγει τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους. Μιλάει γιὰ ὅλα καὶ γιὰ ὅλους μὲ τὴ γλώσσα τῆς Πατερικῆς εὐθύνης καὶ ἀκρίβειας. Δὲν μασάει τὰ λόγια της. Ἐλέγχει ἐπιτέλους ὅλα τὰ κακῶς κείμενα χωρὶς ὅμως νὰ καταργεῖ τὴν εὐπρέπεια καὶ τὸ σεβασμό. Εἶναι κείμενο ρεαλιστικὸ καὶ κρυστάλλινο. Θίγει τὴ δολιότητα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καὶ τὴν θλιβερὴ ὑποτονικότητα τῆς πνευματικῆς διοικήσεως. Τονίζει τὸν θανάσιμο κίνδυνο τῆς ἐξαχρείωσης τῶν ψυχῶν καὶ τῶν ἠθῶν καὶ ὑπογραμμίζει τὴ βαριὰ πνευματικὴ εὐθύνη τῶν ἰθυνόντων. Διαβλέπει εὐκρινῶς τὰ ἐπερχόμενα δεινὰ ἀπὸ τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα καὶ κυρίως ἀπὸ τὴν δικαία ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.

Ἔτσι λοιπὸν καὶ χειρότερα εἶναι τὰ πράγματα. Ὅπως τὰ περιγράφει τὸ ἱερὸ ἁγιορείτικο κείμενο. Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια φάνηκαν οἱ θρησκευτικοὶ ποιμένες καὶ οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες κατώτεροι τῶν περιστάσεων, πλὴν ἐξαιρέσεων. Χάσανε τὴ μία μετὰ τὴν ἄλλη ὅλες τὶς μεγάλες μάχες τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν ἰδανικῶν τῆς φυλῆς μας. Δὲν φωνάξαν ὅσο θάπρεπε γιὰ νὰ ἀφυπνίσουν τὸν φύλακα τῆς Πίστεως ἑλληνικὸ λαό. Ἐνίοτε καὶ τὸν πρόδωσαν συμπλέοντας μὲ τὴν ἐξουσία.

Ἔχουμε ὅμως μία ἀπορία! Γιατί ἄραγε αὐτὸ τὸ προφητικὸ ἁγιορείτικο κείμενο νὰ μὴ προέλθει καὶ νὰ μὴ ὑπογράφεται ἀπὸ ὅλη τὴ Διπλὴ Ἱεροκοινοτικὴ Σύναξη τῶν ἁγιορείτικων μονῶν; Καὶ τῶν εἴκοσι; Γιατί νὰ μὴ ἀποτελεῖ τὴν ἀγωνία τῶν περισσοτέρων ἀρχιερέων μας, ὥστε νὰ προκληθεῖ νὰ συγκληθεῖ «ἐν δυνάμει πνεύματος Ἠλιοῦ» ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ βάλει τὰ πράγματα στὴ σωστὴ ἁγιογραφική τους θέση; Γιατί ἀφήνονται μέχρι τώρα οἱ βάτραχοι νὰ κοάζουν μὲ ἕνα μικρόφωνο στὸ χέρι, οἱ ἀφωνότεροι ἰχθύων κάποιοι ἀριστερόστροφοι ἐκκλησιαστικοὶ καὶ θεολογικοὶ νόες νὰ ἀποτελοῦν δεκανίκι τοῦ συστήματος καὶ οἱ προβατόσχημοι ἰδεολογικοὶ καὶ αἱρετικοὶλύκοι νὰ κατασπαράζουν – κυρίως – τὴ νέα γενιά. Δυστυχῶς μόνο κάποιες «φωναὶ βοώντων ἐν τῇ ἐρήμῳ» ἀκούγονται στὴ χώρα τῶν μνημονιοπαθῶν καὶ πληγέντων ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καὶ τίποτε περισσότερο.

Ἀποτέλεσμα ὅμως αὐτῆς τῆς τακτικῆς ἦταν καὶ εἶναι νὰ ἁλωνίζει ἐδῶ καὶ χρόνια στὴ χώρα ἡ πολιτικὴ ἀλητεία καὶ ἡ σκοτεινὴ μασονία, ἡ βρώμικη πλουτοκρατία καὶ ἡ ἐξαρτημένη ἀπὸ ξένα κέντρα κυβερνητικὴ μηχανή.

Μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα τὰ τελευταῖα χρόνια πέρασαν ὅλα τὰ ἀντιχριστιανικὰ νομοσχέδια μὲ τὴν ἔνοχη συχνὰ ἀνοχὴ καὶ σιωπὴ μιᾶς τρομοκρατημένης πνευματικῆς ἡγεσίας, ἡ ὁποία θά ᾽πρεπε νὰ γκρεμίσει μὲ τὶς σάλπιγγες τῆς Ἱεριχοῦς τὰ τείχη τοῦ αἴσχους ποὺ ἀνερυθρίαστα ὑψώνονταν στὴν πατρίδα μας καὶ μὲ μαρτυρικὸ ἀκόμη, ἂν χρειαζόταν, αἷμα νὰ καταλύσει «τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ» ποὺ ὀρθωνόταν σιγὰ σιγὰ ἀνάμεσα στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ τὴ σύγχρονη ἑλληνικὴ καὶ πραγματικότητα. Δὲν τὸ ἔκανε ὅμως. Ἀντὶ τούτου, καὶ ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, τὴν αἰδήμονα καὶ ἀνεξήγητη σιωπὴ προσπάθησε νὰ τὴν καλύψει μὲ φιλανθρωπίες καὶ ἀγαπολογίες, ἀφήνοντας ἕνα ὁλόκληρο λαὸ χωρὶς ξεκάθαρο λόγο ἀληθείας καὶ εὐλογημένο ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀλαλαγμό.

Ξέχασε ἡ ἐπίσημη θεσμικὰ πνευματικὴ ἔκφραση ὅτι ἡ μεγαλύτερη ἀγάπη εἶναι ἡ ἀλήθεια, ποὺ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν πλάνη, τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν αἵρεση, τὰ πάθη καὶ τοὺς πονηρευομένους καὶ παραπορευομένους ἀνασταυρωτές του Κυρίου.

Τώρα πλέον μπῆκαν στὴν πόλη οἱ ὀχτροί. Ἡ μαρξιστικὴ ἐκκλησιομαχία καὶ ἡ μαχητικὴ ἀθεΐα τοῦ περασμένου αἰώνα ἐπανέκαμψε, ποῦ; στὴν Ἑλλάδα τοῦ 21ου αἰώνα!, δριμύτερη καὶ κατευθυνόμενη ἀπὸ θολὰ αἱρετικὰ καὶ σιωνιστικὰ σπήλαια, σὲ μία μίξη ἄμεικτη καὶ τερατώδη ἀνίερη συμμαχία μὲ τὴ Νέα Τάξη Πραγμάτων καὶ τὰ μεγάλα ἀφεντικὰ τοῦ κόσμου, μὲ σκοπὸ τὴν ὁλικὴ καταστροφὴ σὲ ὅ,τι ἀπόμεινε ἀπὸ Ὀρθοδοξία, Ἱστορία, γλῶσσα, ἠθικὴ καὶ Ἑλλάδα.

Τὸ ἐπέτρεψε κι αὐτὸ ὁ Θεὸς γιὰ νὰ καταλάβουμε ἐπιτέλους πόσο ἀριστερὴ εἶναι ἡ δεξιὰ στὴν Ἑλλάδα, αὐτὴ δηλαδὴ ποὺ ἄρχισε τὸ ἔργο τοῦ ξηλώματος καὶ τῆς καταστροφῆς, καὶ πόσο ξενόδουλη καὶ ἀσπόνδυλη, ἐπικίνδυνη καὶ ἰσοπεδωτικὴ εἶναι ἡ ἀριστερά, ποὺ τὸ ὁλοκληρώνει. Δυστυχῶς φαίνεται ὅτι δὲν διδαχθήκαμε μὲ νηφαλιότητα ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια τίποτε σχεδὸν ἀπὸ τὸν συμμοριτοπόλεμο καὶ τὸν ἐμφύλιο σπαραγμὸ στὸ ἐσωτερικό μας καὶ ἀπὸ τὰ ἑβδομήντα χρόνια της κομμουνιστικῆς λαίλαπας στὴν Ρωσία.

Τὸ ἐπέτρεψε κι αὐτὸ σήμερα ὁ Θεὸς ἐπίσης καὶ γιὰ νὰ καταλάβουμε πόσο μεγάλη ἀξία ἔχει τὸ Εὐαγγέλιο νὰ ξανακουσθεῖ στὴ χώρα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ πόσο χρειάζονται νὰ ξανάρθουν μπροστά μας ζωντανὰ τὰ ἡρωϊκὰ παραδείγματα τῶν ἁγίων Πατέρων μας ποὺ πάλεψαν καὶ μάτωσαν γιὰ τὴν ἀλήθεια.

Τὸ ἐπέτρεψε κι αὐτὸ σήμερα ὁ Θεὸς γιὰ νὰ «μισήσουμε» πνευματικὰ τὴν αἱρετικὴ Εὐρώπη καὶ τὴ γέφυρα τοῦ κακοῦ ἑλληνικὴ τηλεόραση, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀγρυπνοῦμε γιὰ μία θεολογικὴ συνοδεία ποὺ παρακάθεται στὶς ἰσλαμικὲς σπουδές.

Τὸ ἐπέτρεψε κι αὐτὸ σήμερα ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ξαναβροῦμε τὸν ἀγνοημένο θησαυρὸ τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεώς μας καὶ τὰ κλεισμένα στὰ χρονοντούλαπα τῆς ἱστορίας ξεχασμένα ἡρωικὰ παραδείγματα.

Γιατί, στ᾽ ἀλήθεια, δὲν ἔχουμε ἀκούσει ἀπὸ τὰ σχολικὰ θρανία ἀκόμη, ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος δὲν ἔφτιαξε μόνο τὴ Βασιλειάδα, οὔτε ἦρθε στὴν Ἀθήνα καὶ ἔκανε λαμπρὲς σπουδές, μόνο, ἀλλὰ ἀντιστάθηκε στὴν πολιτικὴ αὐτοκρατορικὴ ἐξουσία τῆς ἐποχῆς του μέχρι τέλους, χάριν τῆς πίστεως, «ὥστε θαυμάζειν τοὺς ἡγεμόνας λίαν» καὶ τὸν Μόδεστο καὶ τὸν Οὐάλεντα.

Δὲν ἔχουμε ἀκούσει ὅτι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, δὲν ἦταν μόνο δεινὸς θεολόγος καὶ συγγραφέας. Οὔτε ἦταν μόνο δεινὸς Καθηγητὴς στὸ Πανεπιστήμιο τότε τῶν Ἀθηνῶν ἢ ποιητὴς ποὺ ἔγραψε δέκα χιλιάδες στίχους στὴν ὁμηρικὴ γλώσσα, ἀλλὰ ἦταν δεινὸς πολέμιος καὶ ἐλεγκτὴς τοῦ ἀρνητῆ καὶ παραβάτη αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ καὶ μεγάλος ἀντιαιρετικὸς ἀγωνιστὴς πάντοτε μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς του.

Ἀλλὰ τί νὰ ποῦμε καὶ γιὰ τὸν «κλεινὸν Ἰωάννην, τὸν τὴν γλῶτταν χρυσορρήμονα», τὸν ρήτορα καὶ Δημοσθένη τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος, ὅλοι ξέρουμε, πὼς δὲν εἶχε διδάσκαλο τὸν περίφημο Λιβάνιο μόνο, πὼς δὲν ἑρμήνευσε πλήρως καὶ τελείως σχεδὸν ὅλη τὴν Ἁγ. Γραφὴ μόνο, οὔτε ἔτρεφε καθημερινὰ 7.000 πεινασμένους καὶ φτωχοὺς στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπως ἀκριβῶς, σὲ μικρότερη κλίμακα, ἔκανε καὶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, μόνο, ἀλλὰ τά ᾽βαλε μὲ τὴν αὐτοκράτειρα Εὐδοξία καὶ τὶς κυρίες τῆς αὐλῆς, μὲ τὴν διεφθαρμένη ἐξουσία καὶ γρήγορα πῆρε τὸ δρόμο τῆς Ἐξορίας…ὅπου καὶ πέθανε.

Αὐτὰ λοιπὸν τὰ ἅγια πρότυπα δὲν λένε τίποτε σὲ μᾶς σήμερα; Οὔτε ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος Μεδιολάνων, οὔτε ὁ Μέγας Φώτιος, οὔτε ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, οὔτε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ε΄ οὔτε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, οὔτε ὁ ἅγιος Κύριλλος Λούκαρις, οὔτε ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης, οὔτε ὁ Ἀθηνῶν Χρύσανθος ἐπὶ γερμανικῆς Κατοχῆς, οὔτε ὁ Φλωρίνης καὶ ὁ Σεβαστιανός;

Ἂν ὅλα αὐτὰ τὰ παραδείγματα δὲν μᾶς συγκινοῦν, ὥστε νὰ βαδίσουμε στὰ ἴχνη τους, τότε εἴμαστε ἄξιοί της τύχης μας. Ἂν δὲν ἔχουμε πεισθεῖ ἀκόμη ἀπὸ τὰ δείγματα γραφῆς τῆς παρούσης ἐξουσίας, τί ἄλλο περιμένουμε νὰ δοῦμε, γιὰ νὰ πεισθοῦμε, ὅτι δὲν πάει ἄλλο καὶ ὅτι πρέπει νὰφύγουν ἀπὸ τὸ τιμόνι οἱ καπετάνιοι τῆς συμφορᾶς;

Ἐπειδὴ μάλιστα μέχρι τώρα δὲν καταλάβαμε τί σημαίνει ἀντίθεη καὶ διεφθαρμένη ἐξουσία καὶ συνεχίζουμε νὰ ψηφίζουμε πατριδοκάπηλους καὶ ἀθέους χωρὶς καμμιὰ ἀντίσταση καὶ συναίσθηση τοῦ χρέους μας, ἦρθαν ἐδῶ μέσα μὲ τὴν ὀλέθρια ἐπιπολαιότητα, – μήπως καὶ σκοπιμότητα; – τῶν τελευταίων, ὑποτακτικῶν στοὺς ξένους, κυβερνήσεων, ὅλοι οἱ νεοοθωμανοὶ λαθροεπήλυδες καὶ πρόσφυγες, γιὰ νὰ ἐπιβάλουν τελικὰ καὶ νομοτελειακὰ τὸ νόμο τους καὶ νὰ συμβοῦν καὶ δῶ τὰ τρομοκρατικὰ καὶ φανατικὰ χτυπήματα ποὺ συμβαίνουν στὴν Εὐρώπη, ἐνάντια στὴ ζωὴ καὶ στὸν πολιτισμό, πολιτικὸ καὶ γενικότερο ἠθικὸ πολιτισμό, ἀπὸ τὶς ἀπίθανα μεγάλες μεταναστευτικὲς καὶ προσφυγικὲς ροὲς τῶν μουσουλμάνων, ἀποδεικνύοντας πάνω στὰ πράγματα ὅτι 400 χρόνια τουρκοκρατίας δὲν μᾶς συνέτισαν.

Ἀσφαλῶς, ἂν καὶ τώρα δὲν ξυπνήσουμε, δὲν μένει τίποτε ἄλλο παρὰ μόνο ὁ ἐπερχόμενος μεγάλος διωγμὸς τῶν ἐσχάτων, τῆς τρομερῆς ἀποστασίας καὶ τοῦ χαράγματος, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ ἔλλειψη ἀγωνιστικοῦ φρονήματος καὶ ἐλεγκτικοῦ κηρύγματος, ἐπισπεύδει καὶ δὲν ἀπομακρύνει τὸ ἀκρότατο τῶν κακῶν, ποὺ εἶναι ἡ ἐποχὴ τοῦ ἀντιχρίστου.«Δὲν πειράζει τὸ ἕνα, δὲν πειράζει τὸ ἄλλο», ποὺ ἀκουγόταν ὡς πάγιαἐπωδός, ἀπὸ μία ὑπνώττουσα πνευματικὴ ἀντιπροσωπεία στὸ παρελθόν, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀλωθεῖ οἰκτρὰ ἡ βασιλεύουσα πόλη, ἡ Κωνσταντινούπολη, καὶ νὰ ἐπικρατήσει αἱματηρὰ καὶ ἡ ὀκτωβριανὴ ἐπανάσταση τοῦ 1917 στὴ Ρωσία.

Τέλος, ἐκεῖ ποὺ φτάσαμε, παρακαλοῦμε θερμὰ τὸν Θεὸ νὰ δώσει πνεῦμα δυνάμεως καὶ ἀνυποχώρητης βουλῆς στοὺς ἀγρότες, νὰ μείνουν μέχρι τέλους «ἑδραῖοι καὶ ἀμετακίνητοι» στὶς θέσεις τους, διότι δυστυχῶς στὴ σημερινὴ συγκυρία στὴν Ἑλληνορθόδοξη Ἑλλάδα, τίποτε ἄλλο δὲν ἠχεῖπιὸ δυνατὰ στὰ κομματικὰ αὐτιὰ τῶν κυβερνώντων καὶ δὲν εἰσακούεται πιὸ ἀποτελεσματικὰ στὰ βουλωμένα αὐτιὰ τῆς ἐξουσίας, παρὰ μόνο οἱβρυχηθμοὶ τῶν γεωργικῶν ἑλκυστήρων!!!

τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»

https://christianvivliografia.wordpress.com/

Μήνυμα Ἀφύπνισης πρὸς τοὺς Κυβερνῶντες καὶ τὸν ἔντιμο Ἑλληνικὸ Λαὸ

Πολὺς λόγος γίνεται σήμερα γιὰ τὶς λέξεις ποὺ λέγονται ἐλευθερία, σεβασμός, ἀνθρώπινα δικαιώματα. Λένε πολλοί, πὼς ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο ἐλεύθερο καὶ ἄρα σέβεται ὁ Ἴδιος τὴν ἐλευθερία του. Μάλιστα, ἀκούγεται καὶ ἀπὸ πνευματικοὺς ἀνθρώπους, πὼς πρέπει νὰ ἔχουμε βαθὺ σεβασμὸ στὴν ἐλευθερία ἐπιλογῆς τοῦ συνανθρώπου μας.

Εἶναι ὅμως ἔτσι τόσο ἁπλά; Ἀλλὰ ἃς ἐξετάσουμε τὰ πράγματα, ὅσο μποροῦμε μὲ βαθιὰ εἰλικρίνεια. Καὶ ἃς ἀρχίσουμε πρῶτα ἀπὸ τὸ Θεό μας, ποὺ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο. Κανεὶς δὲν ἀμφιβάλλει, πὼς ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο δίνοντάς του καὶ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ἐλευθερίας του. Γιατί ὅμως τοῦ ἔδωσε τὸ δῶρο τῆς ἐλευθερίας; Ἔδωσε τὸ δῶρο τῆς ἐλευθερίας στὸν ἄνθρωπο ὁ Θεός, ἐπειδὴ τὸν ἔπλασε κατ' εἰκόνα Του καὶ κὰθ΄ὁμοίωσιν. Καὶ ἀπὸ τὸ κὰθ΄ὁμοίωσιν γεννᾶται ἡ ἐλευθερία. Ἐὰν ὅμως ὁ ἄνθρωπος ἀρνηθεῖ νὰ γίνει κὰθ΄ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ, τότε τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ἐλευθερίας, ποὺ ἔχει ὁ ἄνθρωπος, γίνεται καταστροφικὴ σκλαβιὰ γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ γιὰ τὸν πλησίον του. Καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται πρῶτα μὲ τοὺς πρωτοπλάστους. Ἐφόσον, ὅπως λέγουν μερικοί, ὁ Θεὸς σέβεται τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, γιατί ἀπαγόρευσε στοὺς πρωτοπλάστους μέσα στὸν Παράδεισο νὰ φᾶνε ἀπὸ τὸν ἀπαγορευμένο καρπό; Ἐφόσον σέβεται ὁ Θεὸς τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, γιατί ἔπνιξε τὴν ἀνθρωπότητα, ἐπὶ ἐποχῆς τοῦ Νῶε μὲ κατακλυσμό; Γιατί ἔκαψε ὁ Θεὸς τὶς πόλεις Σόδομα καὶ Γόμορα; Γιατί πάλι ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε τὴν καταστροφὴ τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομώντα; Γιατί ἄφησε πάλι ὁ Θεός μας καὶ....

ἐρήμωσε ἡ Πόλις καὶ ἡ Ἁγιὰ Σοφιά; Καὶ τόσα ἄλλα «γιατί» ποὺ χρειάζονται τόμοι ὁλόκληροι γιὰ νὰ τὰ ἀναφέρουμε.

Τὸ συμπέρασμα βγαίνει ἀβίαστα καὶ ἁπλά. Ὅλα αὐτὰ γίνανε γιατί μετέτρεψε ὁ ἄνθρωπος τὴν ἐλευθερία, ποὺ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, σὲ ἀσυδοσία τοῦ διαβόλου καὶ δὲν ἔχει τέτοιο δικαίωμα ὁ ἄνθρωπος, διότι ἡ ἀσυδοσία ἐπισύρει τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Ἄρα λοιπὸν ἡ ἐλευθερία, ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν ἄνθρωπο, ἕνα μόνο νόημα ἔχει. Νὰ τὴ χρησιμοποιήσει γιὰ τὸν ἁγιασμό του καὶ τὴν ὁμοίωσή του πρὸς τὸν Πλάστη τοῦ Θεό. Καὶ ἐπαναλαμβάνω. Ὅποιος θέλει νὰ ἀρνηθεῖ τὸ Θεὸ ποὺ τὸν ἔπλασε, ἔχει μὲν τὸ ἐλεύθερο ἀπὸ τὸν Πλάστη του Θεὸ νὰ τὸ κάνει, ἀλλὰ θὰ ἀπολαύσει τὶς πικρὲς συνέπειες τῆς κακῆς χρήσης τῆς ἐλευθερίας του, μᾶλλον τῆς ἀσυδοσίας του. Ἄρα λοιπόν, δὲν σέβεται ὁ Θεὸς τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως κακῶς τὴν ἐννοοῦν μερικοί. Ἀλλὰ μὲ πολλὴ λύπη, θεϊκή, πατρική, ἀφήνει τὸν ἄνθρωπο στὴν ἐπιλογή του. Ὅμως αὐτὴ ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ δὲν ὀνομάζεται σεβασμός, ἀλλὰ μακροθυμία. Γιατί ἄλλο ἡ λέξη σεβασμὸς καὶ ἄλλο ἡ μακροθυμία. Διότι ἡ λέξη σεβασμός, εἶναι ἱερὴ καὶ τὴ χρησιμοποιοῦμε, ὅταν θέλουμε νὰ ἀποδώσουμε μεγάλη τιμὴ σὲ κάτι. Ἐνῶ, ἡ μακροθυμία περιέχει τὴν ἀνοχή, ποὺ δείχνει ὁ ἀνώτερός μας, ποὺ ἀναβάλει συνεχῶς ἀπὸ ἀγάπη, νὰ μᾶς τιμωρήσει. Ὥστε λοιπόν, δὲν μποροῦμε καὶ δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα, τὴν ἀσυδοσία τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν μας, νὰ τὴ μεταβάλουμε καὶ νὰ τῆς δίνουμε τὸ νόημα τῆς ἐλευθερίας. Πόσο μᾶλλον νὰ λέμε, πὼς σεβόμαστε τὴν ἀσυδοσία. Ἃς σταματήσουν ἐπιτέλους οἱ θλιβεροὶ πολιτικοί μας, νὰ πιπιλίζουν στὸ στόμα τοὺς τὴ λέξη ἐλευθερία. Καὶ ἃς ξανακοιτάξουν μὲ εἰλικρίνεια τὸ Ἑλληνορθόδοξο Σύνταγμα καὶ ἐκεῖ θὰ δοῦν, τί πραγματικὰ σημαίνει ἡ λέξη ἐλευθερία, καλῶς νοούμενη καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ ἀντιχριστα νομοσχέδια, ποὺ τοὺς ὑποδεικνύουν οἱ ἀσύδοτοι Εὐρωπαῖοι, π.χ. ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο κλπ.

Δυστυχῶς, μέρα μὲ τὴ μέρα βλέπουμε, πὼς μεγαλώνει ὁ κίνδυνος, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀντίχριστο σύστημα. Καὶ τὸ σύστημα αὐτό, χρησιμοποιεῖ τὴ λέξη ἐλευθερία καὶ σεβασμός, γιὰ ὅτι αὐτὸ κρίνει ὅτι εἶναι σωστό, γιὰ τὸ σύστημα καὶ τοὺς ἀνθρώπους του. Δύο εἶναι τὰ δόγματα στὰ ὁποῖα στηρίζεται τὸ ἄνομο σύστημα. Τὸ πρῶτο λέγεται ἰσχὺς καὶ τὸ δεύτερο λέγεται ὑποκρισία. Καὶ ὅλοι μας, οἱ ὀρθῶς βιοῦντες καὶ σκεπτόμενοι, βλέπουμε τὰ δύο αὐτὰ δόγματα νὰ ἐναλλάσσονται καὶ νὰ λειτουργοῦν ἄριστα πλέον, χωρὶς καμία ἐνόχληση ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀντισταθοῦν. Βλέπουμε πλέον τὸ σύστημα τὸ ἄνομο, πώς, ποὺ καὶ γιατί, χρησιμοποιεῖ τὶς λέξεις ἐλευθερία, σεβασμὸς καὶ ἀνθρώπινα δικαιώματα. Καὶ δυστυχῶς, τὸ συνειδητὸ καὶ πιστὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ μας, στενάζει περίλυπο καὶ ἀπογοητευμένο, μὴ βλέποντας τοὺς ἁρμόδιους ταγοὺς τῆς Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας νὰ ὑπερασπίζονται τὰ Ἱερά.

Ἀλλὰ τοὺς βλέπουν - πλὴν μερικῶν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων - νὰ εἶναι περιβεβλημένοι ἀπὸ τὴν καταραμένη σιωπή, ὅπως λέγουν οἱ Ἅγιοί μας, πὼς ὅταν κινδυνεύουν τὰ Ἱερά μας καὶ σιωποῦμε σημαίνει ἐνοχὴ καὶ προδοσία. Καὶ ἐνῶ γίνονται ὅλα αὐτά, οἱ ἑταῖροι μας Εὐρωπαῖοι, ἔχουν κατασκευάσει καὶ ἄλλα αἰσχρὰ καὶ ἀπάνθρωπα νομοσχέδια, τῆς κτηνοβασίας καὶ τῆς παιδεραστίας. Ἐρωτῶ εὐθέως τοὺς ἁρμοδίους. Αὐτὰ τὰ αἴσχη, θὰ τὰ συγκαταλέξουν μὲ τὴ λέξη σεβασμός, στὴν ἐλεύθερη ἐπιλογὴ τοῦ διεστραμμένου ἀνθρώπου; Ὄχι κύριοι, δὲν ἔχει δώσει ὁ Θεὸς τέτοιο δικαίωμα ἐλευθερίας στὸ πλάσμα του, τὸν ἄνθρωπο καὶ αὐτὸ μας τὸ ἔχει ἀποδείξει πάρα πολλὲς φορές. Ὡστόσο ὅμως, ὁ Θεὸς ἔχει ἐμπνεύσει στὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιό Του, νὰ κάνει νόμους ὠφέλιμους, παιδαγωγικούς, ἕως ὅτου ὁ ἄρρωστος ἄνθρωπος ἀνανήψει ἀπὸ τὴν πνευματική του διαστροφή. Καὶ ἀλλοίμονο, ἂν αὐτοὺς τοὺς νόμους τοὺς ἀλλοιώσουν οἱ ἑκάστοτε κυβερνῶντες, τότε τί νὰ πῶ; Ὁ νοῶν νοείτω...

Καὶ δυστυχῶς, ἐλπίδα μετανοίας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ ἀνόμου συστήματος δὲν ὑπάρχει. Καὶ μὴν αὐταπατόμεθα καὶ νομίζουμε, πὼς ἴσως ἀλλάξουν πρὸς τὸ καλό. Τὸ ἐρώτημα εἶναι, τὸ μικρὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ μας, θὰ παραμείνει σὲ ἀδράνεια, σὲ ἀμηχανία καὶ ὀλιγοψυχία; Ἔχει ἀναλογιστεῖ τὸ μικρὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, πὼς ὁ σίγουρος ἡττημένος θὰ εἶναι τὸ σύστημα τοῦ ἀντιχρίστου καὶ ὁ σίγουρος Νικητής, ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός;

Ἐφόσον ἔτσι σίγουρα θὰ ἔχουν τὰ πράγματα, γιατί νὰ μὴν εἴμαστε γεμάτοι ἀπὸ αἰσιοδοξία καὶ ἐλπίδα; Γιατί νὰ μὴν αὐξήσουμε τὴν πίστη μέσα μας; Γιατί νὰ μὴν ἐντείνουμε τὸν ἀγώνα μας, μὲ ὅτι μποροῦμε ὁ καθένας μας; Διότι μαζὶ μὲ τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας, πρέπει νὰ συνοδεύεται καὶ ὁ κατὰ δύναμιν ἀγώνας μας. Πρέπει νὰ γνωρίζουμε καὶ τοῦτο. Πῶς οἱ Ἅγιοί μας, πάντα προσδοκούσανε νὰ περάσουνε δύσκολες καταστάσεις διωγμῶν τῆς Πίστεως γιὰ νὰ ἀγωνισθοῦν περισσότερο! Ἑπομένως, πρέπει νὰ καταλάβουμε σιγὰ-σιγά, πὼς τὶς δυσκολίες ποὺ θὰ συναντήσουμε - ὁ Θεὸς ξέρει, τί, πὼς καὶ πότε θὰ γίνουν - στὴν πορεία μας, ἅμα τὶς ἀντιμετωπίσουμε μὲ γενναῖο φρόνημα, θὰ μᾶς τὶς βγάλει σὲ καλὸ ὁ Θεός μας.

Ὥστε λοιπὸν κύριοι, σταματῆστε ἐπιτέλους νὰ ἐκμεταλλεύεστε τὴ λέξη ἐλευθερία, διότι εἶναι ἱερὴ λέξη καὶ προέρχεται ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεό μας, ποὺ εἶναι ἡ ὄντως ἐλευθερία, ἐξ΄οὐ καὶ ἡ προέλευσή της.

Τὸ σύστημα τοῦ ἀντιχρίστου, ἀπὸ αἰῶνες τώρα, λειτουργεῖ μυστηριωδῶς μὲ διαφορετικὸ τρόπο σὲ κάθε ἐποχή. Ὅμως πάντα, ἕνας εἶναι ὁ στόχος τοῦ συστήματος, ὁ Χριστός. Τοὺς ἐνοχλεῖ νὰ βλέπουν τὸν τρόπο ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, σὲ σύνολο ἀνθρώπων καὶ ἰδιαιτέρως στὴν Ἑλλάδα, ποὺ εἶναι τὸ κεντρικὸ σημεῖο τοῦ πλανήτη τῆς γῆς. 

Ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε καὶ βλέπουμε, περὶ οἰκονομικῆς κρίσεως καὶ ἄλλα πολλά, εἶναι ἁπλὰ κατασκευάσματα καὶ φτιαγμένες αἰτίες, γιὰ νὰ πολεμήσουν τὸν τρόπο ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ βιώνεται ἀπὸ τοὺς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς.

Ὥστε λοιπόν, ὁ στόχος χτυπήματος γιὰ τὸ ἀντίχριστο σύστημα εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία, ἐν πρώτοις στὴν Ἑλλάδα μας καὶ φυσικὰ στὰ ὑπόλοιπα κράτη, ὅπου ὑπάρχει Ὀρθοδοξία. Δὲν μᾶς ξενίζει αὐτὸ τὸ γεγονὸς καθόλου, διότι δύο χιλιάδες καὶ πλέον ἔτη, ἡ Ὀρθοδοξία δέχεται σφοδρὸ πόλεμο ἀπὸ τὸ ἄνομο σύστημα, ἄλλοτε ὕπουλο, κρυφὸ καὶ ἄλλοτε φανερό. Ὅμως τὸ γεγονὸς καὶ τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι πάντα το ἴδιο. Ποτὲ τὸ σύστημα τοῦ ἀντιχρίστου δὲν ἔχει γευθεῖ ἔστω καὶ μία φορὰ τὴ νίκη. Πάντα ἡττημένο εἶναι καὶ ἃς φαίνεται μερικὲς φορὲς φανταστικὰ πὼς ἐπικρατεῖ ψεύτικα. Τὸ ἴδιο θὰ συμβεῖ καὶ στὴ σημερινή μας ἐποχή. Θὰ γευθεῖ, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορᾶ, ὀδυνηρὴ ἥττα τὸ παράνομο σύστημα μὲ τοὺς ἀνθρώπους του. Διότι πολὺ σωστὰ ἔχει πεῖ ἕνας Ἅγιος, πὼς τὸ σύστημα μὲ τοὺς ἀνθρώπους του θὰ ἐξολοθρευτεῖ μὲ τὰ ἴδια τοῦ τὰ ὅπλα. Ἀξίζει νὰ ἀναφέρουμε ἕνα παράδειγμα, μᾶλλον τὸ πρῶτο μεγαλειῶδες γεγονὸς ποὺ ἔγινε στὸ φρικτὸ Γολγοθά. Τότε, τὸ ἄνομο σύστημα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τῶν Ἑβραίων, ἔπεισε τὸν Πιλάτο καὶ ἔδωσε καταδικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, μὲ σταυρικὸ θάνατο. Νὰ ποῦμε ὅμως, πὼς ἐκείνη τὴν ἐποχή, πρὶν γίνει ἡ σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ σταυρὸς ἦταν φοβερὸ ὅπλο τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ ἀνόμου συστήματος. Τοὺς χειρότερους κακούργους, μὲ σταυρικὸ θάνατο τοὺς ἀποτελειώνανε. Καὶ μάλιστα ἐκτὸς ὅτι ἤτανε φρικτὸς ὁ θάνατος, ὁ σταυρικός, λεγόταν καὶ ἐπιπλέον καταραμένος αὐτὸς ποὺ πέθαινε ἐπάνω στὸ σταυρό. 

Αὐτὸς λοιπὸν ὁ σταυρός, τὸ πρώην καύχημα τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ ἀνόμου συστήματος, τὸ φοβερὸ ἐκτελεστικό τους ὅπλο, ἔγινε μετὰ τὴ Σταύρωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὄλεθρός τους! Ἔγινε ἡ κατάρα τους, ἔγινε ὁ κατατρεγμός τους, σὲ σημεῖο νὰ μὴν μπορεῖ ὁ διάβολος καὶ τὰ ὄργανά τοῦ συστήματος νὰ τὸν ἀτενίσουν μὲ τὰ μάτια τους. Διότι ὅταν κοιτάζανε τὸν Σταυρό, τρέμανε ἀπὸ τὸ φόβο τους καὶ ἀφανιζότανε ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς. Ἐνῶ γιὰ τοὺς Πιστοὺς Ὀρθοδόξους του Χριστοῦ, ὁ Σταυρὸς ἔγινε Εὐλογία καὶ Ζωὴ καὶ ὅπλο ἀκαταμάχητο. Αὐτὸ ἐννοοῦσε ὁ Ἅγιος, ποὺ ἔλεγε, πὼς τὸ κακὸ μόνο του καταστρέφεται, μὲ τὰ δικά του ὅπλα.

Δυστυχῶς, βλέπουμε καὶ σήμερα ἕναν ἀνοιχτὸ πόλεμο ἐναντίον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ ἀνόμου συστήματος. Προσπαθοῦν νὰ ἐξαφανίσουν τὸ πρώην περιβόητο ὅπλο τους, τὸ Σταυρό. Γιατί ἄραγε τοὺς πειράζει ὁ Σταυρὸς τώρα; Τί συμβαίνει; Γιατί θέλουν καὶ προσπαθοῦν μὲ κάθε τρόπο νὰ ἐξαφανίσουν τὸ πρώην ἀγαπημένο τοὺς ὅπλο; Μὰ τώρα μετὰ τὴ Σταύρωση τοῦ Κυρίου μας, ὁ Σταυρὸς λέγεται Τίμιος καὶ ἐκπέμπει τὴ Μεγαλοσύνη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ αὐτὴ τὴ Μεγαλοσύνη καίγεται ὁ ἀντίχριστος καὶ τὰ ὄργανά του. Αὐτὴ ἡ Μεγαλοσύνη τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἐκπέμπεται ἀπὸ τὸν Τίμιο Σταυρό, κάνει τώρα τὸ ἄνομο σύστημα νὰ μισεῖ θανάσιμά το Σταυρὸ καὶ ὅσους πιστοὺς τὸν προσκυνοῦν μὲ εὐλάβεια. Τὸ συμπέρασμα λοιπὸν ἀπὸ ὅσα εἴπαμε εἶναι τὸ ἑξῆς. Ὁ ἀληθινὰ ἐλεύθερος εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεός μας καὶ ἀπὸ αὐτὸν πηγάζει ἡ ἐλευθερία. Καὶ δὲν μποροῦν νὰ λένε μερικοί, ὅτι εἶναι ἐλεύθεροι, ἐὰν πρῶτα δὲν ἔχουν συνδεθεῖ μὲ τὸ Θεό μας. Ὅποιοι καὶ ὅσοι εἶναι πολέμιοι τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ συγχρόνως λένε ὅτι εἶναι ἐλεύθεροι καὶ κηρύττουν ἐλευθερία, αὐτοὶ πρῶτοι ἐξαπατήθηκαν οἱ ἴδιοι καὶ στὴ συνέχεια προσπαθοῦν νὰ ἐξαπατήσουν τὸν Λαό.

Παραλείψαμε καὶ μιὰ ἄλλη λέξη, ποὺ χρησιμοποιεῖ συνεχῶς παράνομα τὸ σύστημα γιὰ νὰ παραπλανήσει τὸν Λαὸ καὶ εἶναι ἡ λέξη δικαίωμα καὶ ἡ περιβόητη φράση ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ἐδῶ πρέπει νὰ κάνουμε μία ἐξήγηση, πὼς παραδείγματος χάριν, οἱ φτωχοὶ πολίτες μιᾶς χώρας, ὅταν γίνονται ἀντικείμενο ἐκμετάλλευσης ἀπὸ τοὺς ἑκάστοτε δυνάστες καὶ παράνομους πολιτικούς, πολὺ σωστὰ κάνουν καὶ παλεύουν νὰ διεκδικήσουνε τὰ ἀνθρώπινά τους δικαιώματα.

Ὅμως τί νὰ ποῦμε, ὅταν τὸ σύστημα θέλει νὰ περάσει ἕνα ἀντίχριστο καὶ παράνομο νομοσχέδιο καὶ ἐπικαλεῖται τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα; Καὶ ἐρωτῶ, εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα ὁ φόνος ποῦ γίνεται μὲ τὴν ἔκτρωση; Μὴ ξεχνᾶμε ὅτι μὲ τὴν πρόφαση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων πέρασε αὐτὸς ὁ ἀναίσχυντος νόμος ποὺ νομιμοποίησε τὶς ἐκτρώσεις. Εἶναι δικαίωμα τῶν ἀνθρώπων, νὰ ἐπιδεικνύουν τὸ κουσούρι τους καὶ νὰ μολύνουν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν κοινωνία μας οἱ ὁμοφυλόφιλοι;

Σὲ λίγο θὰ μᾶς ἔρθουν καὶ ἄλλα φρικτὰ νομοσχέδια ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους ἑταίρους μας καὶ ἐννοῶ τὴν κτηνοβασία καὶ τὴν παιδεραστία, ποὺ ἤδη ψηφίστηκαν καὶ λειτουργοῦν «ἄψογα» στοὺς «ὑπερπολιτισμένους» ἑταίρους μας. Σᾶς ἐρωτῶ, θεωροῦνται καὶ αὐτά, ἀνθρώπινα δικαιώματα; Ὄντως ἰλιγγιὰ ὁ νοῦς τοῦ ὀρθῶς σκεπτόμενου, ἁγνοῦ Ἕλληνα πολίτη. Ἐὰν σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ βλάψει κανεὶς τὸν ἑαυτό του, τότε μὲ τί εἴδους δικαίωμα μπορεῖ νὰ βλάψει τὸν συνάνθρωπό του; Διότι ὅλα αὐτὰ τὰ νομοσχέδια ποὺ ψηφίστηκαν καὶ τὰ παρόμοια ποὺ πρόκειται νὰ ψηφιστοῦν, εἶναι γεμάτα ἀπὸ τὴ θανατηφόρα φθορά, πρῶτα γιὰ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό τους καὶ μετὰ γιὰ τὸν πλησίον τους. 

Μοῦ ἔλεγε κάποιος γιὰ τὴ νέα ἐποχὴ τοῦ ἀντιχρίστου, ποὺ ἤδη ἐνεργεῖται σήμερα, πὼς μοναδικὸς στόχος εἶναι νὰ φθάσει ἡ ἀνθρωπότητα νὰ ζεῖ στὸ ἄκρον τῆς ἀσυδοσίας. Καὶ μόνο ἕνα πράγμα θὰ ἀπαγορεύσουν αὐστηρῶς. Τὸ νὰ εἶναι κανεὶς Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Ὅλα τα ἄλλα θὰ ἐπιτρέπονται, στὴν κυριολεξία ὅλα, καὶ φυσικὰ ὅλοι το ἀντιλαμβανόμαστε, πὼς ὁ πρωταρχικὸς στόχος γιὰ τὸ σύστημα εἶναι ἡ Ἑλλάδα μας.

Νομίζουν πὼς ἂν καταφέρουν καὶ ἀποχριστιανοποιήσουν τὴν Ἑλλάδα, μετὰ τὰ ὑπόλοιπα θὰ εἶναι εὔκολα γιὰ αὐτούς. Δὲν ἔχουν ὑπολογίσει ὅμως δύο πράγματα καὶ γιὰ αὐτὸ πάλι θὰ ἀποτύχουν. Τὸ πρῶτο ποὺ δὲν ἔχουν ὑπολογίσει, εἶναι πὼς ὁ Ἕλληνας ἔχει βαθιὰ μέσα του μιὰ λεβεντιὰ καὶ ἕναν ἡρωισμό, ποὺ βγαίνει ξαφνικὰ στὴν ὥρα του. Ἔχει αὐτό, ποὺ ἔχει πεῖ ὁ ἔνδοξος ἥρωάς μας, ὁ Στρατηγὸς Μακρυγιάννης, πὼς ὅταν μου πειράξουν τὴ Θρησκεία καὶ τὴν Πατρίδα μου, γίνομαι θηρίο.

Καὶ τὸ δεύτερο, φυσικὰ ποὺ ἑκουσίως ἀγνοεῖ τὸ σύστημα, εἶναι ἡ μεγάλη ἀγάπη ποὺ ἔχει ὁ Τριαδικός μας Θεὸς πρὸς τὴν Ἑλλάδα μας. Συνήθως ὁ Θεός μας, περιμένει πρῶτα νὰ ἐνεργήσει ἡ λεβεντιὰ καὶ ὁ ἡρωισμὸς τοῦ Ἕλληνα καὶ μετὰ ἐπεμβαίνει καὶ ὁ Ἴδιος εὐεργετικὰ γιὰ τὸν ἀγαπημένο Λαό Του. Ἡ Ἱστορία βρίθει ἀπὸ τέτοιες ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ μας, πρῶτα μὲ τὸν ἀγαπημένο Του Ἰσραηλιτικὸ Λαὸ καὶ μετὰ μὲ τὸν ἀγαπημένο Ὀρθόδοξο Λαό Του.

Ἀλήθεια, αὐτὴ τὴν Ἱστορία δὲν τὴ λαμβάνει ὑπόψη το τὸ σύστημα; Δὲν λαμβάνει ὑπόψη του, πὼς ἴσως ἔρθει ξαφνικὰ ἀντιμέτωπο μὲ τὸν ἡρωισμό, τὴ λεβεντιὰ καὶ τὸ θηρίο γιὰ τὸ ὁποῖο κάνει λόγο ὁ Στρατηγὸς Μακρυγιάννης;

Τέλος, ὁλοψύχως εὔχομαι ὁ ἁγνὸς Λαὸς τῆς Πατρίδας μας, νὰ ἀφυπνιστεῖ σύντομα καὶ νὰ ἀποτινάξει ὅλα τα νομοσχέδια τῆς ντροπῆς ποὺ ἀμαυρώνουν τὴ δόξα τῆς Ἑλλάδας μας, μιᾶς δόξας ποὺ ἔχει ἀποκτηθεῖ μὲ πολὺ αἷμα καὶ θυσία. 

Στοὺς δὲ θλιβεροὺς πολιτικούς μας, θέλω νὰ τοὺς ὑπενθυμίσω καὶ νὰ τοὺς πῶ, πὼς δὲν ὑπάρχει ἀπαισιότερο ἀπὸ τὸ νὰ προδίδει κανεὶς τὴν Πίστη καὶ τὴν Πατρίδα του.

Εὔχομαι νὰ μὴν τὸ πράξουν.

Ἀμὴν.

Μοναχὸς Ἀρσένιος

Σκήτη Κουτλουμουσίου

Ἅγιον Ὅρος

31 Ἰανουαρίου 2016

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Τι δεν μας αφήνει να σηκώσουμε κεφάλι…

Ὅ,τι ἀγαπᾶ κάποιος ἀπὸ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, 

αὐτὸ καταβαραίνει τὸν νοῦ του καὶ τὸν δεσμεύει 

καὶ δὲν τὸν ἀφήνει νὰ σηκώσει κεφάλι.

Σὲ αὐτὸν τὸ σταθμὸ καὶ τὴ ροπὴ καὶ τὸ ζύγι τῆς κακίας δοκιμάζεται ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, Χριστιανοὶ τῶν πόλεων καὶ τῶν βουνῶν, τῶν μονῶν, τῶν ἀγρῶν ἢ τῶν ἐρήμων, ὅτι δελεαζόμενος ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ δικό του προσωπικὸ θέλημα, ἀγαπᾶ κάποιο πράγμα ἤ πάθος, καὶ δένεται σὲ αὐτὸ ἡ ἀγάπη του, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν προσφέρεται ὅλη στὸν Θεό.

Ἄλλος ἀγάπησε κτήματα,

ἄλλος χρυσὸ ἢ ἄργυρο,

ἄλλος τὴν κοιλιά του ἤ τὶς σαρκικὲς ἐπιθυμίες,

ἄλλος τὴν κοσμικὴ σοφία γιὰ τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων,

ἄλλος ἐξουσία, δόξα καὶ τιμές,

ἄλλος ὀργὴ καὶ μῆνιν,

ἄλλος ἄκαιρες συντυχίες,

ἄλλος ζῆλο,

ἄλλος νὰ μετεωρίζεται ἡδονικὰ ὅλη μέρα,

ἄλλος νὰ ἀπατᾶται ἀπὸ ἀργόσχολους λογισμούς,

ἄλλος νὰ παριστάνει τὸ νομοδιδάσκαλο γιὰ ἀνθρώπινη δόξα,

ἄλλος νὰ εὐχαριστιέται στὴ χαύνωση καὶ στὴν ἀμέλεια,

ἄλλος νὰ εἶναι προσκολλημένος στὰ ὄμορφα ροῦχα,

ἄλλος παραδίδεται στὶς γήινες μέριμνες,

ἄλλος ἀγαπᾶ τὸν ὕπνο, τὴν εὐτραπελία ἤ τὴν αἰσχρολογία.

Ὅποιο πάθος του δὲν πολεμᾶ γενναῖα κάποιος, ἐκεῖνο ἀγαπᾶ, καὶ ἐκεῖνο τὸ πάθος τὸν δεσμεύει καὶ τὸν βαραίνει καὶ γίνεται γι αὐτὸν ἐμπόδιο καὶ ἁλυσίδα, ὥστε ὁ νοῦς του νὰ μὴν ἀνεβαίνει στὸν Θεό.

Ἡ ψυχὴ ποὺ ἀληθινὰ ἔχει τὴν ὁρμή της πρὸς τὸν Θεό, ὁλόκληρη τὴν ἀγάπη της ἕλκει πρὸς Αὐτόν, καὶ δεσμεύεται ἐλεύθερα, κατὰ τὴν δύναμή της, ἀπὸ Ἐκεῖνον, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ δέχεται τὴν βοήθεια τῆς χάριτος, καὶ ἀρνεῖται τὸν ἑαυτό της καὶ δὲν ἀκολουθεῖ τὰ θελήματα τοῦ νοῦ της, ἀλλὰ ὁλοκληρωτικὰ προσφέρεται στὸν λόγο τοῦ Κυρίου. Ἐὰν κάποιος ἀγαπᾶ τὸν Κύριο καὶ τὶς ἐντολές του, ἀπὸ ἐκεῖ βοηθᾶται καὶ ἀπελευθερώνεται, καὶ γίνονται γι αὐτὸν εὔκολα τὰ παραγγέλματα τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ ἀποσώζει ὁλόκληρη τὴν ἀγάπη του πρὸς Ἐκεῖνον.

Ἁγίου Μακαρίου, Πνευματικὲς Ὁμιλίες, Ε.6

https://simeiakairwn.wordpress.com

Το παιδάκι!… Το παιδάκι που είναι;

Μία έκφραση του πνευματικού κόσμου στο Άγιον Όρος

Ένας έντιμος Χριστιανός, βιοπαλαιστής, στολισμένος με βαθειά πίστη και θεοσέβεια, αφηγήθηκε το εξής θαυμαστό γεγονός, που του συνέβη κατά το προσκύνημά του στο Άγιον Όρος.

“Πήγα να προσκυνήσω σε πολλές Μονές στο Άγιον Όρος για να πάρω την Χάρι και την ευλογία της Παναγίας.

Σε μία από αυτές, με πήγε ένας Μοναχός σε ένα παρεκκλήσιο, όπου ήταν θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και ήταν κλειστή με κάγκελα, γιατί είχε πολύτιμα αναθήματα. Ξεκλείδωσε και μου είπε:

– Προσκύνησε και ζήτησε από την Παναγία ό,τι θέλεις. Αν είναι για καλό, θα σου το δώσει οπωσδήποτε.

Άναψα κεράκια και στάθηκα μπροστά Της με σεβασμό και πίστη και Της ζήτησα ένα παιδάκι, που πολύ ποθούσαμε κι εγώ και η γυναίκα μου.

Οπισθοχωρώντας βγήκα έξω και ο μοναχός απασχολήθηκε να ξαναβάλει την καγκελαριά.

Τότε, πέφτοντας το μάτι μου στον μεγάλο διάδρομο που ήταν μπροστά μου, είδα ένα αγοράκι πανέμορφο, με ζωηρά ματάκια, περίπου τριών ετών, να τρέχει με ανοιχτά χεράκια κατά το μέρος μου! Τα ‘χασα και χωρίς να προλάβω να σκεφθώ τίποτε, αυθόρμητα άνοιξα κι εγώ την αγκαλιά μου να το δεχθώ. Μόλις έφθασε όμως μπροστά μου, χάθηκε από τα μάτια μου!

– Το παιδάκι!… Το παιδάκι που είναι;

Γύριζα γύρω από τον εαυτό μου κατάπληκτος και έψαχνα! Ο μοναχός με ρώτησε απορημένος για ποιο παιδάκι μιλούσα. Όταν συνήλθα και του εξήγησα , χαμογέλασε συγκινημένος και μου είπε:

– Άλλο ένα θαύμα της Παναγίας θα γίνει, αφού σου έδειξε το παιδάκι που θα σου στείλει.

Πραγματικά- συνέχισε ο ευλογημένος εκείνος Χριστιανός- το παιδάκι που μου χάρισε ο Θεός μετά από ένα χρόνο περίπου, έμοιαζε καταπληκτικά με το παιδάκι που μου έδειξε η Παναγία στον Άγιον Όρος!”

Εδώ δεν έχουμε όνειρο, αλλά όραμα εν πλήρει εγρηγόρσει! “Θαυμαστός ο Θεός εν τοις έργοις αυτού”!

http://orthognosia.blogspot.gr

Ταπείνωση

«…σημάδια και γνωρίσματα εκείνου που έχει

την αληθινή ταπείνωση είναι αυτά:

Το να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναι

αμαρτωλότερος απ’ όλους τους αμαρτωλούς

και δεν έκανε κανένα καλό μπροστά στο Θεό.

Το να μέμφεται τον εαυτό του σε κάθε ευκαιρία

και σε κάθε τόπο και σε κάθε πράξη...

Το να μην κατηγορήσει κάποιον

ούτε να νομίζει ότι υπάρχει πάνω στη γη

κάποιος αισχρότερος απ’ αυτόν ή …αμελέστερος,

αλλά να τους επαινεί

και να τους δοξάζει όλους πάντοτε.

Το να μην κατακρίνει ή να εξευτελίσει

ή να κακολογήσει ποτέ κάποιον.

Το να σιωπά πάντοτε και να μη λέει κάτι

χωρίς εντολή ή επιτακτική ανάγκη

….να μιλά ή να απαντά ατάραχα και ήσυχα και σπάνια

σαν να εξαναγκάζεται και να ντρέπεται να μιλήσει.

Το να μη μετρά τον εαυτό του σε κάτι.

Το να μη φιλονικήσει με κάποιον

…αλλά αν λέει σωστά να λέει και ο ίδιος, ναι.

Αν όμως λέει λαθεμένα, να λέει εσύ ξέρεις!

Το να έχει υπακοή

και να απεχθάνεται το θέλημά του

σαν καταστρεπτικό πράγμα.

Το να έχει πάντοτε το βλέμμα του στραμμένο κάτω.

Το να έχει μπροστά στα μάτια του το θάνατο.

Το να μη λέει λόγια ανώφελα

ή να μιλά ανόητα ή να λέει ψέματα.

Το να μην αντιμιλά στον μεγαλύτερο.

Το να υπομένει με χαρά τις προσβολές,

τους εξευτελισμούς, τις τιμωρίες.

Το να μισήσει την ανάπαυση και να αγαπήσει τον κόπο.

Και το να μην παροργίσει κάποιον

ή να πληγώσει τη συνείδηση κάποιου.…είναι μακάριος εκείνος που τα έχει,

διότι από εδώ έγινε σπίτι και ναός του Θεού!

Και ο Θεός κατοίκησε μέσα του

και έγινε κληρονόμος της βασιλείας των ουρανών!»

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος

http://www.xfd.gr/