.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«ΕΙΣΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

«Η Εκκλησία του Χριστού είναι ζωντανή και ελεύθερη. Μέσα της κινούμαστε και υπάρχουμε, μέσω του Χριστού που είναι η κεφαλή της. Σε Αυτόν έχουμε πλήρη ελευθερία. Στην Εκκλησία μαθαίνουμε την αλήθεια και η αλήθεια μάς ελευθερώνει (Ιωάν. 8, 32).
Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, κάθε φορά που παρηγορείτε κάποιον, ο οποίος βρίσκεται σε θλίψη, ή όταν δίνετε ελεημοσύνη στους φτωχούς και επισκέπτεστε αρρώστους. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν κραυγάζετε: “Κύριε, βοήθησέ με!”. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν είσαστε καλοί και υπομονετικοί. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν δεν εξαγριώνεστε με τον αδελφό σας, ακόμα κι αν αυτός έχει πληγώσει τα συναισθήματά σας. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν προσεύχεστε: “Ω, Κύριε, συγχώρεσέ τον!”. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν κάνετε έντιμα την εργασία σας, επιστρέφοντας στο σπίτι το βράδυ κουρασμένοι, αλλά μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη σας. Είσαστε στην Εκκλησία του Χριστού, όταν ανταποδίδετε το κακό με την αγάπη.
Δεν βλέπεις, επομένως, φίλε μου, πόσο κοντά στην Εκκλησία του Χριστού είσαι; Είσαι κι εσύ ο «Πέτρος» και ο Θεός οικοδομεί την Εκκλησία Του επάνω σου. Είσαι ο «βράχος» της Εκκλησίας Του, ενάντια στην οποία τίποτα δεν μπορεί να υπερισχύσει. Ας χτίσουμε τις “εκκλησιές” με την πίστη μας· “εκκλησιές”, που καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να καταστρέψει, μια εκκλησία της οποίας, θεμέλιο είναι πάντα ο Χριστός. Αισθανθείτε τον αδελφό σας δίπλα σας. Μη ρωτάτε ποτέ: “Ποιος είναι αυτός;”. Μάλλον πείτε: “Δεν είναι κανένας ξένος· είναι ο αδελφός μου!”.
Είσαι κι εσύ μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, όπως ακριβώς είμαι κι εγώ…».


π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΚΙΟΥ
–ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΡΟΥΜΑΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ–

[Ιερομονάχου Δαμασκηνού:
«π. Σεραφείμ Ρόουζ,
Η ζωή και τα έργα του»,
Τόμ. γ΄, κεφ. 99ο, σελ. 436–437,
μετάφραση:
Μοναχός Παΐσιος Νεοσκητιώτης,
Εκδόσεις «Μυριόβιβλος»,
Αθήνα, Δεκέμβριος 20081.]