Όπως αναφέρει ο μακαριστός Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος Μπαγιεστέρ στο σύγγραμμά του «Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία», «Η σημασία και ο ρόλος των επισκόπων στην ρωμαϊκή Εκκλησία συνίστατο στο να κατέχουν θέση απλού υφισταμένου, εκπροσώπου της παπικής εξουσίας, διεσπαρμένοι σε κάθε γωνιά του κόσμου. Στην εξουσία αυτήν υποτάσσονται το ίδιο όπως και οι απλοί πιστοί».
Και σχολιάζοντας αναφέρει ότι «οι επίσκοποι στον Ρωμαιοκαθολικισμό δεν είναι καν διάδοχοι των Αποστόλων» (με βάση το Διάταγμα του Πίου Χ, (Pii X, Decretum ‘’Lamentabii’’, 50. Actae Sanctae Sedis, 40, 476)), παραθέτοντας το ακόλουθο απόσπασμα από το Devoti, Institutiones Canonicae, Prolegom., κεφ. 2 : «Οι εξουσίες οι οποίες ανήκαν στους Αποστόλους χάθηκαν μαζί τους και γι’ αυτό δεν περιήλθαν στους διαδόχους τους στο επισκοπικό αξίωμα. Μόνο η εξουσία του Αποστόλου Πέτρου, κάτω από την οποία βρίσκονται όλες οι άλλες, μεταβιβάσθηκε στους διαδόχους του στον παπισμό». Ο ‘’θεολογικός’’ παραλογισμός του Παπισμού, οδηγεί σε ποικίλες θεολογικές στρεβλώσεις.
Επομένως «υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην διαδοχή του Αποστόλου Πέτρου και στη διαδοχή οποιουδήποτε άλλου Αποστόλου. Ο ρωμαίος Ποντίφηκας διαδέχεται τον Πέτρο ως νόμιμος ποιμένας ολόκληρης της Εκκλησίας και, κατά συνέπεια, έχει όλες τις εξουσίες που προέρχονται από Εκείνον από τον οποίον ο Πέτρος τις παρέλαβε. Ενώ οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει».
Οι Παπικοί στην προσπάθειά τους να προβάλουν το παπικό εξουσιαστικό πρωτείο καταλήγουν να θεωρούν ότι «Οι εξουσίες οι οποίες ανήκαν στους Αποστόλους χάθηκαν μαζί τους και γι’ αυτό δεν περιήλθαν στους διαδόχους τους στο επισκοπικό αξίωμα» και ότι οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει». Αυτά φρονούν οι Παπικοί, για τούτο ομιλούν για ‘’ελλειματική’’ Εκκλησία, αναφερόμενοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Γι’ αυτό καταλήγουν και στην εξουσιαστική έξαρση ότι «η δικαιοδοσία των επισκόπων πηγάζει κατ’ ευθείαν και αμέσως από τον Πάπα» (Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9). Δικαίως ο Άγιος Πορφύριος αναφέρει πως «είναι φως φανάρι ότι τον ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο».
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου