Ὁ πλέον ἀπεχθὴς ἐμπαιγμὸς τοῦ Χριστοῦ γίνεται σήμερα ἀπὸ πολιτικοὺς ἡγέτες τοῦ τόπου

ΑΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "Ο ΣΩΤΗΡ"

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ

ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΣΟΔΟΜΟΝΟΜΟ

Ὁ ἐμπαιγμός…

Ἦταν στρατιῶτες. Φρουροὶ καὶ πο­λε­μιστὲς μισθοφόροι τῆς κοσμοκράτειρας τότε Ρώμης. Ἀ­γροῖκοι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖ­στον. Τὸν παράξενο προφήτη, ποὺ ἔλεγε ὅτι εἶναι βασιλιὰς καὶ Τὸν δίκασαν οἱ ἀρχιερεῖς, Τὸν ἔβλεπαν μὲ περιφρόνηση. Κι ὅταν ὁ Πιλάτος τοὺς Τὸν παρέδωσε γιὰ νὰ Τὸν σταυρώσουν, θεώρησαν ὅτι ἦταν εὐκαιρία γιὰ νὰ διασκεδάσουν μαζί Του.

Συγκεντρώθηκε ὅλη ἡ διμοιρία, ἡ «σπεῖρα», ὅπως ἀνομαζόταν τότε. Τοῦ ἔβγαλαν τὰ ἐνδύματα, Τὸν ἔντυσαν μὲ ψεύτικη – δῆθεν βασιλική – πορφύρα, Τοῦ φόρεσαν ἀγκάθινο στεφάνι ἀντὶ διαδήματος καὶ Τοῦ ἔδωσαν καλάμι γιὰ σκήπτρο.

Ἔπειτα γονάτισαν μπροστά Του καὶ Τὸν ἐνέπαιζαν λέγοντας: «χαῖρε, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων»! Στὴ συνέχεια Τὸν ἔφτυσαν. Κατόπιν πῆραν τὸ καλάμι καὶ Τὸν χτυποῦσαν στὸ κεφάλι. Ὅταν χόρτασαν νὰ Τὸν ἐμπαίζουν, ἀφαίρεσαν τὰ ψευδοβασιλικὰ ἐνδύματα καὶ Τὸν ἔντυσαν μὲ τὰ δικά του. Ἡ ὥρα τῆς διασκεδάσεώς τους εἶχε τελειώσει…

Στὴ διάρκεια τῶν περίπου δύο χιλιάδων ἐτῶν ποὺ πέρασαν ἀπὸ τότε, ὁ Κύριος ἀμέτρητες φορὲς περιέπεσε σὲ σπεῖρες ἐμπαικτῶν, οἱ ὁποῖες ξέβρασαν ἐπάνω Του κάθε εἴδους εἰρωνεία, ὕβρι καὶ γελοιότητα. Ὁ Ἰουλιανὸς ὁ παραβάτης Τὸν ὀνόμαζε μαραγκό, διάφοροι φιλόσοφοι Τὸν ὑποτιμοῦσαν ὡς ἀγράμματο. Τὸν περασμένο αἰώνα στὴν ἀθεϊστικὴ Σοβιετία ἐμπνεύσθηκαν κάθε εἴ­δους εἰρωνεία, χλευασμὸ καὶ ψεῦδος, προκειμένου νὰ Τὸν μειώσουν, νὰ Τὸν εὐτελίσουν καὶ νὰ Τὸν καταστήσουν ἀν­τιπαθὴ στὸν λαό. Στὰ πρῶτα χρόνια τῶν διωγμῶν οἱ λυσσαλέοι ἐμπαῖκτες Τὸν ζωγράφιζαν σταυρωμένο μὲ κεφάλι ὄνου!

Στοὺς καιρούς μας ἀρκετοὶ λογοτέχνες, ἠθοποιοὶ καὶ ἄλλοι καλλιτέχνες ἐπινόησαν ἀναρίθμητους τρόπους ἐμπαιγμοῦ τοῦ προσώπου του καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ γελοιογράφοι ὅλων σχεδὸν τῶν ἐφημερίδων καὶ μέσων κοινωνικῆς δικτύωσης εὐκαίρως ἀκαίρως γελοιοποιοῦν τὸ πρόσωπό του, ἰδιαιτέρως κατὰ τὶς περιόδους τῶν μεγάλων ἑορτῶν.

Πρὸ μηνῶν ἠθοποιοὶ ὑποδύθηκαν τὸν Ἴδιο, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἀπο­στόλους του σὲ μιὰ καρικατούρα δῆθεν ζωντανῆς ἀναπαραστάσεως τῶν μορφῶν τους γιὰ κάποιο περιοδικό… Καὶ τέτοια ἀναρίθμητα.

Ὅμως…

Ὁ πλέον ἀπεχθὴς ἐμπαιγμὸς τοῦ Χριστοῦ γίνεται σήμερα ἀπὸ πολιτικοὺς ἡγέτες τοῦ τόπου.

Αὐτοί, ἰδιαίτερα τὰ τελευταῖα χρόνια, ψηφίζουν στὴ Βουλὴ τοὺς πιὸ ἄθλιους νόμους, ἀντίθετους μὲ τὴ θεία Διδασκα­λία τοῦ Χριστοῦ, περιφρονοῦν τὸ Εὐ­αγγέλιό του, ἐμπαίζουν τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Ἐπισκόπους, ἀλλάζουν αἰώνια προστάγματα, περιφρονοῦν τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν.

Ἂν ὑπολογίσει κανεὶς ὅλα ὅσα νομοθέτησαν τὶς τελευταῖες δεκαετίες, μάλιστα ἀπὸ τὴ μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, θὰ χάσει κυριολεκτικὰ τὸ μυαλό του. Ἀνοσιουργήματα: Νομιμοποίησαν τὸ πλέον ἀπαίσιο ἔγκλημα· τὶς ἐκτρώσεις. Τὸν γάμο τὸν ἔκαναν κόσκινο: αὐ­τόματο διαζύγιο, συναινετικὸ διαζύγιο, σύμφωνο συμβίωσης καὶ πρόσφατα τὸ ἀνοσιούργημα τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλόφιλων.

Φρικτά! Ἔτσι δὲν εἶναι;

Ὑπάρχει ὅμως κάτι ἀκόμη φριχτότερο. Αὐτοὶ οἱ ἴδιοι, ἀδίστακτοι καὶ ἀμετανόητοι, μετὰ τὰ ἄθλια νομοθετήματά τους, σὰν νὰ μὴ συμβαίνει τίποτε, ἐμφανίζον­ται στοὺς ἱεροὺς ναοὺς ἀγέρωχοι καὶ ἐπιφανεῖς, μάλιστα σὲ προεκλογικὲς περιόδους.

Τὸ πρῶτο, τὰ ἀντίθετα νομοθετήματά τους, εἶναι ἀσέβεια, ὕβρις, ἀμοραλισμός. Τὸ δεύτερο εἶναι ἐμπαιγμός! Εἶναι ἐπανάληψη τῆς κατάμαυρης σκηνῆς τοῦ Πραιτωρίου.

Καὶ ἀναρωτιέται κανείς· συνείδηση δὲν ἔχουν; Ἡ, ἔστω ὑποτονική, συνείδησή τους δὲν τοὺς ἐλέγχει; Εἶναι δυνατὸν αὐτὴ νὰ ἔχει τόσο πολὺ πωρωθεῖ; Ἂν δὲν σέβονται τοὺς θείους νόμους, εἶναι δυνατὸν νὰ οἰκοδομήσουν σωστὸ κράτος;

Κι ὅτι αὐτὰ δὲν εἶναι ἁπλὰ θεωρητικὰ ἐρωτήματα φαίνεται ἀπὸ τὴν κατά­σταση, στὴν ὁποία ἔχει ὁδηγηθεῖ ἡ κοινω­νία μας: ραγδαία αὔξηση τῆς ἐγκληματι­κό­τητας, ἔκρηξη τῆς νεανικῆς βίας καὶ παραβατικότητας, διάλυση τοῦ γάμου καὶ τῆς οἰκογένειας, σαρωτικὴ ἐξάπλωση τῶν σεξουαλικῶν ἐγκλημάτων.

Ὑπάρχει καὶ μία ἀκόμη ἐπίσης θλιβερὴ παράμετρος αὐτῆς τῆς ἐκτροπῆς. Εἶναι ἡ συχνὰ ἀναγκαστική – ἀλλὰ ὄχι πάντα ἀναγκαστική – συναναστροφὴ ἐκκλησιαστικῶν προσώπων, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, μὲ ἐμπαῖκτες πολιτικούς. Καὶ ἀποτελεῖ πρόκληση, ὅταν αὐτὴ ἡ συναναστροφὴ ξεπερνᾶ τὰ ἀνεκτὰ ὅρια καὶ ἐκτρέπεται σὲ ἀνεπίτρεπτες διαχύσεις. Καὶ ἀποτελεῖ πρόκληση, διότι οἱ χαλαρὲς καὶ συχνὰ εὔθυμες διαχύσεις ὁδηγοῦν σὲ ἔμμεση συμμετοχὴ στὸν ἐμπαιγμό.

Στὶς περιπτώσεις αὐτὲς ἀκούγεται ἰδιαίτερα αὐστηρὸ καὶ ἐλεγκτικὸ τὸ ἐρώτημα τοῦ προφήτη Ἰοὺ πρὸς τὸν βασιλιὰ Ἰωσαφάτ: «βασιλεῦ Ἰωσαφάτ, εἰ ἁμαρτωλῷ σὺ βοηθεῖς ἢ μισουμένῳ ὑπὸ Κυρίου φιλιάζεις;» (Β΄ Παραλ. ιθ΄ 2)· εἶναι πρέπον, βασιλιὰ Ἰωσαφάτ, νὰ συμμαχεῖς μὲ παραβάτες τοῦ νόμου ἢ νὰ εἶσαι φίλος ἐκείνου ὁ ὁποῖος ἔχει γίνει ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ; Γι᾿ αὐτὴ τὴν ἀπεχθὴ φιλία «ἐγένετο ἐπὶ σὲ ὀργὴ παρὰ Κυρίου».

Δυόμισι καὶ πλέον χιλιάδες χρόνια ἀργότερα ὁ λόγος τοῦ προφήτη Ἰοὺ φαν­τάζει ἐπίκαιρος ὅσο ποτέ:

Μὴ φιλιάζεις «μισουμένῳ ὑπὸ Κυρίου». Εἶναι πτώση! Θὰ ἐπέλθει ὀργή!

Κι ἂν κάποιοι δὲν καταλαβαίνουν τί κάνουν;

Ἀνεξίκακε Κύριε, «ἄφες αὐτοῖς…»

29 ΜΑΪ́ΟΥ, 2024ΣΩΤΗΡ ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ 

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΑΣΧΑ

 

Focus FM 103.6

Βαρθολομαίος διάδοχος των αιρεσιαρχών και προδοτών της Πίστεως

ΣΧΟΛΙΟ ΙΑΤΡΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ 25 Νοεμβρίου, 2024 

Ο μανδύας του καθαιρετέου πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου είναι διάτρητος.

Η όλη πορεία του μέχρι στιγμής, ως πατριάρχη, είναι διάστικτη από προδοτικές της Ορθοδόξου Πίστεως, δηλώσεις και εκδηλώσεις.

Και μόνο η παρατιθέμενη φωτογραφία πιστοποιεί του λόγου το αληθές.

Όσοι διαμαρτύρονται για την ολέθρια πολιτική που ακολουθεί είναι αξιέπαινοι και η διαμαρτυρία τους βασίζεται όχι σε ιδεοληψίες αλλά στην πραγματικότητα.

Το Φανάρι τις τελευταίες δεκαετίες έχει ταυτιστεί με την προδοσία. Τελεία και παύλα.

Συμπροσευχή Βαρθολομαίου με αιρετικούς 

ενώπιον παγανιστικής σφαίρας ταξιδεύοντας με πλοίο

Παναγιώτατε συγνώμη που πιστεύουμε στραβά… 

O Θρόνος της Πόλεως έβγαλε Χρυσόστομους έβγαλε και Νεστόριους.

Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε σε αυτούς που αντιδρούσαν κατά την επίσκεψη του στο Περιστέρι λέγοντας ότι “Λυπούμαστε για αυτούς που διαμαρτύρονται αλλά διαπνέονται από άκρατο ζηλωτισμό και οδηγήθηκαν ώστε να πιστεύουν στραβά. 

Πιστεύουν στο Θεό και την Εκκλησία αλλά πιστεύουν ότι η Εκκλησία είναι κάτι το οποίο μπορούν να το ερμηνεύουν όπως εκείνοι θέλουν και νομίζουν και να το εφαρμόζουν στην καθημερινή του ζωή όπως λανθασμένα τους εδίδαξαν γέροντάδες τους”.

Παναγιώτατε.

Δεν έχουμε την δική σου θεολογική κατάρτιση σίγουρα.

Ως κοινοί θνητοί, αυτό που μάθαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας είναι να λατρεύουμε τον τριαδικό Θεό σύμφωνα με όσα όρισαν οι 7 Οικουμενικές Σύνοδοι.

Τον Σταυρό του Χριστού να Προσκυνούμε και Την Αγία Του Ανάσταση να τιμούμε και να δοξάζουμε.

Ορμώμενοι από την πίστη μας αυτή λοιπόν ζητάμε τον Εσταυρωμένο Χριστό να βλέπουμε στην θέση Του στην εκκλησία.

Αν αυτό είναι κακό ή λάθος ή σας στενοχωρεί, ζητάμε συγνώμη αλλά θα εξακολουθήσουμε να επιμένουμε και να τον ζητάμε.

Αν πιστεύουμε στραβά δεν το ξέρω.

Προσωπικά σέβομαι και αγαπώ τους γεροντάδες που με ανιδιοτέλεια απαρνήθηκαν τα κοσμικά και τα νιάτα τους ακόμα, τυλίχτηκαν το ράσο που πολλές φορές είναι τρύπιο από την ανέχεια και την φτώχια και τιμούν Χριστό και Ορθοδοξία.

Ναι μπροστά στο δικό σου ανάστημα ομοιάζουμε μικροί και αμόρφωτοι, πλην όμως εμείς με την αμορφωσιά μας κοράνια δεν μοιράσαμε.

Εσύ μοίρασες.

Ενώ εμείς που σου ζητήσαμε Χριστό, μας τον αρνήθηκες, και επειδή σου ζητήσαμε να παραμείνεις σταθερός στην Ορθοδοξία, μας μέμφθηκες.

Θα μας κρίνει ο Θεός και η ιστορία και εσένα και εμάς.

Και δεν επιτρέπεται να ξεχνάς ότι μπορεί ο Θρόνος της Πόλεως να έβγαλε Χρυσόστομους, όμως έβγαλε και Νεστόριους.

Σε ότι μας αφορά ίσως να είμαστε στραβόξυλα και ξεροκέφαλοι και πιθανόν η ιστορία εκεί θα μας κατατάξει στους ζηλωτές, όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το που θα κατατάξει εσένα.

melissocosmos

Οι γνησίως μετανοούντες είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού

Όποιος συγχωρεί, ό,τι αμαρτωλό κι αν έχει κάνει, θα βρει τρόπους να τον σώσει ο Θεός, ό,τι κι αν κάνει ".

Η νηστεία ταπεινώνει το σώμα και γυμνάζει την ψυχή. Να την αγαπήσετε. Άνθρωπος που δεν θα λυπήσει την κοιλιά του, δύσκολα θα χαροποιήσει την καρδιά του! .

Όταν δεχθείς λογισμό υπερηφάνειας και κατάκρισης, σταματά η ευχή στην καρδιά. Ζητάς συγχώρηση με καυτά δάκρυα και επανέρχεται.

Η μεγαλύτερη νίκη είναι να κουμαντάρουμε το νου μας και τη γλώσσα μας! Δύσκολο πολύ! Εκεί βοηθά η δική μας διάθεση και η δύναμη του Θεού όταν την ζητάμε..."

Οι γνησίως μετανοούντες είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Θεού. Γιατί ενώ γλυκάθηκαν στην αμαρτία, μπόρεσαν με αγώνα και την αποστράφηκαν.

Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης

https://proskynitis.blogspot.com

Τὸ βάπτισμα Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώπων;

Διαβάζοντας την ευαγγελική περικοπή της 27ης Νοεμβρίου (Κατά ΛΟΥΚΑΝ Κ´ 1 – 8), και πιο συγκεκριμένα τον στίχο 4, και σε σχέση με το πρόσφατο γεγονός με τον καθηγητή του Λαυρίου και το φυλλάδιο με τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, πλήθος αναδύονται οι ομοιότητες με ιερείς, αρχιερείς, μητροπολίτες, επισκόπους, αρχιεπισκόπους.

…οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ;

Σκέφτονται λοιπόν οι προσκυνημένοι ιερείς και αρχιερείς μεταξύ τους και λένε πως αν ταχθούμε υπέρ του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, θα έρθουμε σε αντιπαράθεση με τους χρηματοδότες μας.

…ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, πᾶς ὁ λαὸς καταλιθάσει ἡμᾶς …

Εάν δε αμφισβήτησουμε τις ρήσεις του Αγίου, και επομένως τον Θεό, το ορθόδοξο ποίμνιο θα μας λιθοβολήσει αγρίως.

Στρουθοκαμηλίζουν λοιπόν και κατησχημένοι δεν απαντούν, αλλά ως μισθωτοί σιωπούν διότι δεν ενδιαφέρονται για το ποίμνιο, παρά μόνον δια τον μισθόν τους.

Ιω. 10,13 – ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.

Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί

https://agonasax.blogspot.com

Μπά....ΕΜΑΘΑΝ ορισμένοι Συνοδικοί καί άλλοι εδώ, τί ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕ γιά τούς λαθρομετανάστες στήν πατρίδα του, ο Πατριάρχης Κύριλλος;

Μιλώντας σε συνεδρίαση του Παγκόσμιου Ρωσικού Λαϊκού Συμβουλίου, ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος δήλωσε, ότι η δυσανάλογη αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού της Ρωσίας με μετανάστες, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κρίσιμη πολιτιστική ανισορροπία στην χώρα, τονίζοντας πως κάτι τέτοιο δεν επιτραπεί από την δική του μεριά.

«Μαζικές ροές ξένων, φορείς διαφορετικού πολιτισμού, διαφορετικών αξιών και διαφορετικής ιστορικής εμπειρίας, αποτελούν απειλή για τον ρωσικό κόσμο. 

Ο αξιακός πυρήνας της ρωσικής κοινωνίας είναι η Ορθοδοξία.

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν θα επιτρέψει ποτέ να αποσιωπηθούν τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλούνται από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές» τόνισε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών, Κύριλλος.

https://odysseiatv.blogspot.com

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ & ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΕΛΕΓΕ: «ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ἹΕΡΕΙΣ ΝΑ ΨΑΛΛΟΥΝ, ΤΟ, «ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΕΩΣΦΟΡΕ», ΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΝ, ΑΡΚΕΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗ ΚΟΠΕΙ.

Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος μιλῶντας για την κατάσταση του σημερινοῦ κλήρου παρουσίασε τους ἱερεῖς της 16 ἡμέρας, που τρέχουν να πάρουν των μισθό τους, ενω εἶναι αδιαφοροι για τα πνευματικά τους καθήκοντα και την εὐθυνη που ἔχουν ἀπέναντι στο ποιμνίου τους και με πόνο ἔλεγε: Αὐτους αν τους ζητήσουν να ψάλλουν και εις τον Εωσφόρο: «Εις πολλά ἔτη», θα το κάνουν, τον μισθό τους μόνο να μη χασουν.

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: "Ποιμένες" ὑπό τό κράτος παχυδερμικῆς ἀναισθησίας…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Αὐτό θά μποροῦσε κανείς νά τό ἐκλάβει καί ὡς ἀπάντηση σέ ὅσα ἔγραφα πρόσφατα περί τῆς πλήρους σιγῆς τῶν Ἑλλαδικῶν ἐπισκόπων ἀπέναντι στόν διωγμό τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Οὐκρανίας. Νά λοιπόν ἡ ἀπάντηση: ἕνα ἀκόμη ἀρχιερατικό συλλείτουργο στήν Χαλκίδα, ὅπου μαζεύτηκαν οὔτε ἕνας, οὔτε δύο, ἀλλά 15 ἐπίσκοποι, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, γιά νά συνεορτάσουν μέ τόν τοπικό μητροπολίτη γιά τήν ὀνομαστική του ἑορτή (1η καί 2η φωτογραφία). Κάτι ἀνάλογο συνέβη τήν ἴδια μέρα καί στά Τρίκαλα (3η καί 4η φωτογραφία), γιά τήν ἑορτή τοῦ ἐκεῖ ἐπισκόπου (ναί, ἐκείνου πού ἀκόμη περιμένουμε – εἰς μάτην προφανῶς – νά ἀκούσουμε τήν φωνούλα του γιά τό τί ἔγινε καί πῶς ἐνεπλάκη τό ὄνομά του στό δυσῶδες πανθρησκειακό συνέδριο πού ἦταν νά γίνει ἐκεῖ, ἀλλά εὐτυχῶς, λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων πού ὑπῆρξαν, τελικά ματαιώθηκε). Διαβάσαμε μάλιστα καί ὅτι τό κύριο μενοῦ τοῦ ἑορταστικοῦ γεύματος ἐκεῖ στά Τρίκαλα περιλάμβανε ψάρι, ἄν καί ἐπρόκειτο γιά ἡμέρα νηστείας. Ἀλλά προφανῶς αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα γιά τούς ταγούς μας: ἐδῶ, θά πεῖ κάποιος, ἔχουν γράψει πλέον δικό τους Εὐαγγέλιο, κομμένο καί ραμμένο στά μέτρα τους, στούς περί νηστείας κανόνες θά κολλήσουν;

Καί φυσικά δέν θά ἀναλύσουμε ἐδῶ τό ἐρώτημα γιά τό τί σχέση μπορεῖ νά ἔχουν ὅλοι αὐτοί (ἑορτάζοντες καί συνεορτάζοντες) μέ τόν μαρτυρικό μέγα ἱεράρχη καί λαμπρό ἐκκλησιαστικό Πατέρα, πού τέτοιον ἀσκητικό βίο ἔζησε καί τέτοιες διώξεις ὑπέστη ἀπό τήν ἄνομη κοσμική ἐξουσία τῆς ἐποχῆς του. Δέν τό ἀναλύουμε, γιατί πολύ ἁπλά θά μᾶς πιάσει κατάθλιψη. Ἐδῶ ὅμως δέν μιλᾶμε γιά μία ἁπλῶς μεγάλη ἀπόσταση καί θλιβερή σύγκριση: ἐδῶ μιλᾶμε γιά ἀνθρώπους σέ ἀπολύτως προκλητική ἀταραξία καί παχυδερμική ἀναισθησία, τήν ὥρα πού ὁ κόσμος κυριολεκτικά φλέγεται. Καί προφανῶς δέν ἐννοῶ μόνο τά αἱματηρά αἴσχη κατά τῶν Ὀρθοδόξων στήν Οὐκρανία, ἀλλά καί τά ὅσα αἴσχη ἐκτυλίσσονται ἐδῶ – γιατί καί στήν Ἑλλάδα διωγμό ἐπί τῆς οὐσίας ἔχουμε, ἀπό ἕνα ἀντίχριστο καθεστώς πού ἐδῶ καί χρόνια κλειδαμπαρώνει καί βεβηλώνει τούς ναούς, προστατεύει τήν βλασφημία τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων μας ἀπό χυδαίους δικαιωματάδες, θεσπίζει σοδομονόμους καί αἰσχρά δῆθεν δικαιώματα «φυλομετάβασης», φέρνει μέτρα ψηφιακῆς τυραννίας μέ ταυτότητες καί προσωπικούς ἀριθμούς καί γενικά κάνει ὅ,τι πιό σιχαμερό καί ἄρρωστο μπορεῖ γιά νά διαλύσει αὐτήν τήν κάποτε ἁγιοτόκο πατρίδα.

Τραγικά ἄφωνοι ἀπέναντι σέ ὅλα αὐτά οἱ μητροπολῖτες μας, ὄχι ἁπλά μή ἐπικριτικοί, ἀλλά συχνά καί ἐπιδοκιμαστικοί τῆς καθεστωτικῆς ἀθλιότητας, σέ νεοσεργιανικό ἐναγκαλισμό μέ τά σκύβαλα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, τραγικοί καί σέ θέματα πίστεως, τήν ὁποία ἐπίσης μολύνουν μέ τίς οἰκουμενιστικές πλάνες, τίς διαστρεβλωτικές καινοτομίες ἤ ἔστω μέ τήν συνένοχη σιωπή τους. Κρατικοδίαιτοι χρυσοκάνθαροι, πού προκαλοῦν καί ἀπό πάνω μέ ὅλα αὐτά τά ὀμαδόν πηγαινέλα, τά συλλείτουργα καί τά συμπόσια, μέ τό πρόσχημα τοπικῶν καί ὀνομαστικῶν ἑορτῶν (πλέον μάλιστα κάποιοι ἔχουν φτάσει στίς ἐσχατιές τῆς κατάντιας νά ἑορτάζουν καί γενέθλια καί νά σβήνουν καί κεράκια σέ τοῦρτες), ὅπου περιφέρονται σάν φουσκωμένα παγόνια, ἀκκιζόμενοι, χαριεντιζόμενοι καί ἀλληλοκολακευόμενοι. Αὐτή εἶναι πιά ἡ δημόσια παρουσία τους, μαζί βεβαίως μέ τά κούφια κηρύγματα τῆς ἀγαπολογίας ἤ τόν μηχανικό καί ξύλινο ἀναμηρυκασμό τῶν ἀληθειῶν μιᾶς πίστης πού οὔτε οἱ ἴδιοι πιά δέν δείχνουν νά τίς ἐνστερνίζονται.

Ἄν ὅμως ὅλα αὐτά δέν ἀποτελοῦν ντροπή καί κατάντια καί προδοσία, εἰδικά μάλιστα σέ μία ἐποχή πού, ἀντί νά συμπορεύονται μέ τό ἀντίχριστο σύστημα ἤ νά κρύβονται συστηματικά στά ὑπόγεια, θά ἔπρεπε νά εἶναι μπροστάρηδες ἀνένδοτων ἀγώνων καί ἴσως καί μάρτυρες γιά τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, τότε προφανῶς οἱ λέξεις ἔχουν ἐντελῶς πιά χάσει τήν σημασία τους…

https://agonasax.blogspot.com/

Νεκτάριος Δαπέργολας: Μέ τό μαχητικό πνεῦμα πού πρέπει νά διακρίνει κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανό…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Διδάκτωρ Βυζαντινῆς Ἱστορίας

Πολλά συγχαρητήρια ἀξίζουν στήν ὁμάδα τῶν πιστῶν τοῦ Περιστερίου, πού συνεχίζοντας τήν ἀντίδραση στήν αὐθαίρετη ἀπόφαση τοῦ τοπικοῦ μητροπολίτη νά βγάλει τούς Ἐσταυρωμένους ἀπό τίς Ἀγίες Τράπεζες τῶν ναῶν τῆς περιοχῆς, ὀργάνωσαν καί τήν πρόσφατη δράση κατά τήν ἐκεῖ ἐπίσκεψη τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου, διευρύνοντας (πολύ σωστά) τό ἀντικείμενο τῆς διαμαρτυρίας καί σέ ἄλλα θέματα (ὅπως τά σχέδια περί «κοινοῦ Πάσχα» καί γενικότερα ἡ φιλοπαπική καί οἰκουμενιστική του δραστηριότητα). 

Δέν ἔχουν ἀνάγκη φυσικά ἀπό τούς ἀνθρώπινους ἐπαίνους, ἀλλά τό σωστό πρέπει νά λέγεται - καί μάλιστα νά ἀναδεικνύεται πρός μίμηση καί παραδειγματισμό. Ὅσα καί ἄν λένε οἱ καθωσπρεπειτζῆδες τῆς μεταπατερικῆς ἀγαπολογίας καί ὅσο καί ἄν γαυγίζουν ἐναντίον τους κάτι περίεργοι παπᾶδες τοῦ νεοεποχίτικου μύλου πού ὅλα τά ἀλέθει (ἐνδεικτικά καί μόνο θυμήθηκα τόν γνωστό θλιβερό θολολόγο μέ τά...γλωσσόφιλα), οἱ ὀλιγάριθμοι αὐτοί ἀλλά ἀποφασισμένοι Χριστιανοί ἐκφράζουν τό δυναμικό πνεῦμα πού ὀφείλει νά δείχνει κάθε Ὀρθόδοξος εἰδικά σέ αὐτούς τούς καιρούς τῆς διαστρέβλωσης, τῆς ἀλλοίωσης καί τοῦ χυδαίου χλευασμοῦ τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων μας. 

Ἀναβιώνοντας τό μαχητικό πνεῦμα τῶν παλαιῶν Χριστιανῶν, πού ἔβγαιναν στούς δρόμους κάθε φορά πού κινδύνευε ἡ πίστη τους ἀπό τή διείσδυση τῶν αἱρετικῶν λύκων, καί φυσικά θυμίζοντάς μας καί ὅσα ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος, καθώς καί ὁ μακαριστός Αὐγουστῖνος Καντιώτης, γιά τό πόσο ἀναγκαῖο εἶναι σήμερα οἱ Χριστιανοί νά φωνάξουν καί νά ἀντιδράσουν, ἡ ὁμάδα τοῦ Περιστερίου δείχνει πραγματικά τόν δρόμο. Ὁ δρόμος, μαζί βεβαίως μέ τήν προσευχή καί τόν πνευματικό ἀγῶνα τῆς μετανοίας, εἶναι αὐτός: ἡ μαρτυρία τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ὁμολογία πίστεως. Καί τό «ἅγιο πεζοδρόμιο» εἶναι ἀσφαλῶς ξεκάθαρη καί δυναμική ὁμολογία. 

Καί δέν πειράζει πού δέν εἶναι λαοθάλασσα οἱ ἐν λόγῳ ἀδελφοί ἀπό τό Περιστέρι: ἄς μήν μᾶς φοβίζει πού εἴμαστε μικρό ποίμνιο (Λούκ. ιβ΄ 32) καί ἄς μήν ξεχνᾶμε βεβαίως καί τήν περίφημη φράση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ὅτι ἀρκεῖ ἀκόμη καί ἕνας μόνο ἄνθρωπος «ζήλῳ πεπυρωμένος ὁλόκληρον διορθώσασθαι δῆμον». Ἀλλά καί ἄς μήν ξεχνᾶμε ἐπίσης ὅτι, ἀκόμη καί ἄν δέν ὑπάρχει ἄμεσα φανερό καί χειροπιαστό ἀποτέλεσμα, κανένας ἀγῶνας δέν πάει χαμένος. Κάθε κόπος καί κάθε ἀγῶνας πού γίνεται γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς πίστης μας, ἀκόμη καί ἄν φαινομενικά δείχνει ἀποτυχημένος καί ἄκαρπος, ὅμως εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό καί δημιουργεῖ παρακαταθήκη πού κάποια μέρα εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἀποδώσει καρπούς.

Καλή δύναμη λοιπόν στούς μαχητικούς Χριστιανούς τοῦ Περιστερίου, μαζί μέ τήν εὐχή νά συνεχίσουν τήν προσπάθειά τους καί νά βροῦν μιμητές καί σέ ἄλλα μέρη τῆς χώρας. Ἀπέναντι στούς ὀλετῆρες καί τούς ἐκποιητές δέν ὑπάρχουν πλέον ἄλλα περιθώρια σιωπῆς καί συμβιβασμῶν...

«Πᾶνος» 

https://agonasax.blogspot.com/

«Ἡ συντροφιά μέ τούς αἱρετικούς μπορεῖ νά μᾶς δηλητηριάσει καί νά μᾶς θανατώσει πνευματικά...»

Ἀν εἴμαστε πνευματικὰ ἀδύναμοι καὶ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἄλλου μᾶς ἐπηρεάζει ἀρνητικά, τότε πρέπει νὰ μὴ τὸν κατηγοροῦμε, ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποφεύγουμε καὶ νὰ μὴν ἔχουμε μαζί του συναναστροφὲς καὶ συνέπειες... 

Καὶ ἂν εἶναι αἱρετικὸς τότε νὰ τὸν ἀποφεύγουμε τελείως καὶ νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε... 

Γιατί ἡ συντροφιὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι ἐπικίνδυνη, μπορεῖ νὰ μᾶς δηλητηριάσει καὶ νὰ μᾶς θανατώσει πνευματικά...

Άγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης

https://pneumatoskoinwnia.blogspot.com

«Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει…»

Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να έχει την καρδιά του σε κατάσταση μετανοίας και συντριβής: «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει» (Ψαλμ. ν’, 19).

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Δεν χρειάζεται να δώση ο άνθρωπος άλλο τίποτε σάν αντάλλαγμα για την ψυχή του παρά το να γνωρίζη τον εαυτό του πως είναι μηδέν. Και με αυτό θα προσφέρη στον Θεό «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην», η οποία είναι η μόνη θυσία που αρμόζει να προσφέρεται στο Θεό από κάθε ευσεβή άνθρωπο.

Και αυτήν μόνο την θυσία δεν πρόκειται να εξουδενώση ο Θεός, ο οποίος γνωρίζει τον άνθρωπο πως δεν έχει άλλο τίποτε δικό του να του προσφέρη σάν θυσία, καθώς λέγει και ο Δαυΐδ: «Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει».

Με αυτήν την θυσία και σώθηκαν και σώζονται και θα σωθούν βασιλείς, δυνάστες, ευγενείς, δυσγενείς, σοφοί, αμαθείς, πλούσιοι, φτωχοί, ζητιάνοι, άδικοι, πλεονέκτες, άνομοι, ασελγείς, φονιάδες και κάθε είδος αμαρτωλών.

Και το βάθος αυτής της θυσίας πρέπει να μετράται με το μέτρο των αμαρτημάτων δηλαδή κατά τις αμαρτίες που έκανε ο άνθρωπος, ανάλογη να έχη και την ταπείνωσι και την συντριβή.

Aλλά ακόμη και όσιοι και δίκαιοι και καθαροί τή καρδία και όλοι γενικά διά μέσου αυτής μόνο της θυσίας σώζονται. Και η ελεημοσύνη και η πίστις και η φυγή του κόσμου και αυτός ο μεγάλος αγώνας του μαρτυρίου από τα κάρβουνα αυτής της θυσίας, δηλαδή της συντριβής, παίρνουν φωτιά.

Και αυτή είναι η θυσία στην οποία δεν βρίσκεται αμαρτία και η οποία νικά την φιλανθρωπία του Θεού. Γι’ αυτήν την θυσία μόνο έρχονται οι αρρώστιες, οι θλίψεις, οι στενοχώριες, τα πταίσματα, τα πάθη τα ψυχικά και τα συνακόλουθα σωματικά για να προσφέρη αυτήν την θυσία στον Θεό κάθε θεοσεβής.

Διότι εκείνος που θα αποκτήση αυτήν την θυσία, την συντριβή και ταπείνωσι, δεν είναι δυνατόν να πέση από κανένα μέρος, γιατί βρίσκεται πιό κάτω από όλους.

Και ο Θεός δεν κατέβηκε στην γή και δεν ταπείνωσε τον εαυτό του μέχρι θανάτου για τίποτε άλλο παρά μόνο, για να εμφυτεύση σε όσους πιστεύουν σ αυτόν «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην».

Αν υποθέσουμε ότι κάποιος σκορπίζει όλα του τα υπάρχοντα και τα δίνει σε πτωχούς και νηστεύει και αγρυπνεί και χαμευνεί και προσεύχεται στο Θεό νύκτα και μέρα, και δεν ζητήση από το Θεό να αποκτήση καρδιά από φυσικού της συντετριμμένη και τεταπεινωμένη (διότι «πάν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων»), αυτός ο άνθρωπος δεν πρόκειται να ωφελήση καθόλου τον εαυτό του.

Πρέπει λοιπόν να επιζητούμε εκείνη και μόνο την οδό διά της οποίας εμφυτεύεται μέσα μας καρδιά από φυσικού της συντετριμμένη και τεταπεινωμένη.

Αγ. Συμεών ο νέος Θεολόγος

Ένας άλλος πνευματικός του υιός του είπε: με τις άγιες ευχές σου, Γέροντα, δόξα τω Θεώ, συνήθισα την προσευχή έστω και αν αυτή είναι εξωτερική!

Του απάντησε: Αυτό δεν έχει σημασία! Όσο πιο πολύ φροντίζεις και κάνεις τον κανόνα σου, τόσο πιο πολύ θα μεγαλώνει ο πόθος σου να ασχολείσαι με την προσευχή του Ιησού.

Και τότε θα προσεύχεσαι πολύ περισσότερο από ό,τι ορίζει ο κανόνας σου.

Για την προσευχή του Ιησού ο π. Ιωσήφ έλεγε: Πρέπει να την λέμε αργά και καθαρά. Κάνοντας παύσεις ανάμεσα στις ευχές!

Βέβαια τότε μας έρχονται λογισμοί. Ο διάβολος προσπαθεί να μας αποσπάσει από την προσευχή!

Εμείς οφείλομε να ριχτούμε τότε στην προσευχή με πιο πολύ ζήλο. Και τότε οι λογισμοί, δηλ. ο διάβολος που μας τους φέρει, νικημένος με το φοβερό όνομα του Ιησού θα φύγει.

Είπε ο π. Ιωσήφ: Πολλοί πενθούν αλλ’ όχι για τον θάνατο!

Πολλοί θρηνούν αλλ’ όχι μια τις αμαρτίες τους!

Πολλοί φαίνονται ταπεινοί· αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι!

Αν θέλεις να επιτύχεις στην προσευχή του Ιησού, οφείλεις να είσαι σε όλα ταπεινός: στο βλέμμα. Στο βάδισμα. Στο ντύσιμο. Σε όλη σου την συμπεριφορά.

Η προσευχή του Ιησού δίνει μεγάλη ωφέλεια στην ψυχή αυτού που την λέει.

Πρέπει να συνηθίσωμε να την λέμε.

Και τότε σε καιρό ασθενείας θα μας είναι παρηγορία.

Όταν συνηθίσεις να προσεύχεσαι αδιάλειπτα, δεν θα αισθανθής ποτέ πλήξη.

Η ευχή θα σε παρηγορεί.

Μα αν, τότε που είσαι υγιής, δεν προσεύχεσαι, να το ξέρεις: θα την αναζητήσεις, όταν πια θα βρίσκεσαι σε κατάσταση οδύνης!

Αλλά τότε θα σου είναι πολύ δύσκολο, να μάθεις να προσεύχεσαι.

Γι’ αυτό, όσο και αν το βλέπεις ότι δεν είναι καθαρή η προσευχή σου, μη πάψεις ποτέ να λες με ταπείνωση: Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με, τον αμαρτωλό και ο Θεός, «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ουκ εξουδενώσει».

Από το βιβλίο “Στάρετς Ιωσήφ”, έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως.

Ποτέ να μην προσεύχεσθε βιαστικά. Να προσεύχεσθε με έντονη συμμετοχή του νου και της καρδιάς στα νοήματα της προσευχής.

Να προετοιμάζεσθε πριν από την προσευχή μαζεύοντας τις σκέψεις και προσπαθώντας με συγκεντρωμένη προσοχή να σταθήτε ενώπιον του Κυρίου.

Βασική προϋπόθεσις μια καλής προσευχής είναι η μετάνοια. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και ο Θεός «πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ουκ εξουδενώσει».

Σε κάθε προσευχή θυμηθήτε τις αμαρτίες στις οποίες πέσατε.

Αγίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Περί νοεράς προσευχής

- Πώς, Γέροντα, θα ξεπεράσω την φιλαυτία; Οι σωματικές μου δυνάμεις είναι λίγες και δυσκολεύομαι στην αυταπάρνηση και στην θυσία.

- «Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένο καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει». 

Δεν ξεπερνάς την φιλαυτία σου με το να σηκώνης τον βαρύ τουρβά του άλλου - αυτό δεν θα το ζητήση από σένα ο Θεός, αφού δεν έχεις σωματικές δυνάμεις -, αλλά αν ταπεινώνεσαι και σηκώνης μια κουβέντα, μια αδικία. Κι αν προστεθή και λίγος σωματικός κόπος από αγάπη και καλωσύνη, ξέρεις πώς βοηθάει μετά ο Θεός;

- Γέροντα, ο σωματικός κόπος και η άσκηση τί σχέση έχουν με την εκκοπή των παθών;

- Ο σωματικός κόπος υποτάσσει το σώμα στο πνεύμα. Και η νηστεία και η αγρυπνία και κάθε άσκηση, όταν γίνωνται για την αγάπη του Χριστού, παράλληλα με τον αγώνα για την εκκοπη των ψυχικών παθών, βοηθούν. Γιατί, αν δεν κάνη κανείς αγώνα για να ξερριζώση τα ψυχικά πάθη, την υπερηφάνεια, την ζήλεια, τον θυμό, και κάνη μόνο μια ξερή σωματική άσκηση, θα θρέψη τα πάθη του με την υπερηφάνεια. Τα ψυχικά πάθη μας κάνουν μεγαλύτερο κακό από ό,τι το πάχος του σώματος· αυτό είναι καλοήθης όγκος, ενώ τα ψυχικά πάθη είναι κακοήθης όγκος. Δεν λέω να μην κάνη κανείς άσκηση, αλλά να μπή στο νόημα της ασκήσεως που σκοπός της είναι η απέκδυση από τον παλαιό μας άνθρωπο.

- Πώς πρέπει, Γέροντα, να αγωνίζεται κανείς στην εγκράτεια;

- Ο αγώνας πρέπει να γίνεται ως εξής: Ό,τι έχει ανάγκη ο οργανισμός να του το δίνη κανείς· ύπνο, φαγητό κ.λπ. Μετά θα έχη στόχο να κόβη τα ψυχικά πάθη: τις επιθυμίες του, τον εγωισμό του, την ζήλεια του κ.λπ. Και μετά να κάνη εγκράτεια στο φαγητό, στον ύπνο. Τότε θα έχη νόημα η σωματική άσκηση.

Διασκευή και μεταγλώττιση από αρχαίο χειρόγραφο της Ί. Μονής Κωσταμονίτου. Αγίου Όρους.

Χριστιανέ μου.

Επαναλάμβανε συνεχώς την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ.

ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ:

Με την συνεχή αυτή ευχή θα διαλυθούν όλες oι εσωτερικές ταραχές, φόβοι, στενοχώριες και θα σε βοηθήσει ό Χριστός ν’ αποκτήσεις καρδίαν συντετριμμένην και τότε ακριβώς θα συντριβή εις την τελειότητα ή δύναμις του Σατανά.

Όπως κάποιος φοβάται να πιάσει με το χέρι του ένα πυρακτωμένο σίδερο, έτσι και ό διάβολος φοβάται την συντριβή της καρδίας, την οποίαν προκαλεί ή ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Ή συντριβή της καρδίας πού προκαλεί ή συνεπής αυτή ευχή διώχνει την αμαρτία και κάθε σατανική πονηρία, ταπεινώνει την Έπαρσιν του Εωσφόρου και εξασφαλίζει την σωτηρίαν της ψυχής.

Μπροστά εις την συντετριμμένην καρδίαν με την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ό Σατανάς και οι δαίμονές του φεύγουν πιο γρήγορα και από την αστραπή.

Όπως δεν μπορείς να μετρήσεις τις κινήσεις των πτερών της μέλισσας όταν πετά, έτσι δεν μπορείς ν’ αντιληφθείς τα τόσον γοργά βήματα του Σατανά. όταν φεύγει από πρόσωπου της συντετριμμένης καρδίας με την συνεχή ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Όπως εκείνος πού ομιλεί δημόσια για τη φωτιά, μόλις περικυκλωθεί απ’ αυτήν αμέσως σταματά και φεύγει, έτσι και Σατανάς πού ομιλεί δημόσια για κάθε κακό, σταματά και φεύγει από προσώπου της συντετριμμένης καρδίας- ύστερα από την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Όταν ό δαίμονας περιεργάζεται την καρδίαν σου πού λέγει την’ ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ. ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ, πρώτα ετοιμάζει τα βήματά του για να φύγει από τον φόβο του, μήπως συνετρίβη ή καρδία σου με την ευχή αυτή.

Κάθε αρετή φοβίζει τον δαίμονα, στό βαθμό πού φοβάται ό λαγός, όταν καταδιώκεται από τον σκύλο. Όπως ό λαγός αντιλαμβάνεται ότι δύσκολα διαφεύγει την καταδίωξιν των λαγωνικών, έτσι και ό δαίμονας είναι βέβαιος ότι περισσότερον από κάθε άλλην αρετήν θα τον φθάσει γρηγορώτερον ό κεραυνός της συντετριμμένης καρδίας από την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Τα στρουθία δεν φοβούνται τόσον την ορμή του αετού, όσον φοβούνται οι δαίμονες την ορμή της συντετριμμένης καρδίας από την ευχή KYPΙE ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ. ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Όπως το φίδι περισσότερον από κάθε άλλη πληγή φοβάται τα νύχια του γάτου, έτσι και ό δαίμονας περισσότερον από κάθε άλλην αρετή φοβάται την συντριβή της καρδίας από την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Φαρμακερά είναι στο φίδι τα νύχια του γάτου, άλλα στην ψυχή του ανθρώπου είναι επτά φορές πιο φαρμακερά τα νύχια του διαβόλου, ενώ ή συντριβή της καρδίας γι’ αυτόν είναι εβδομήντα επτά φορές πιο φαρμακερή από τα δικά του νύχια, ύστερα από την Ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.

Μη φοβηθείς την συντριβή της καρδίας σου γιατί με αυτόν τον τρόπο θα σε φοβηθούν οι δαίμονες.

Εκείνος πού συντρίβει την καρδιά του με την ευχή ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ. ΥΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ, έχει τον σατανά σαν μυρμήγκι κάτω από τα πόδια του και δεν τον φοβίζει.

Εκείνος δε πού δεν την συντρίβει, τον έχει κατεπάνω του σαν λιοντάρι και γι’ αυτό πάντοτε τον φοβάται. Ίδρωσες από την στενοχώρια σου προσευχόμενος εκ βαθέων και από καρδίας;

Χαίρε, διότι εμιμήθης εμπράκτως τον Ιδρώτα του Χριστού σου, ο οποίος έγινε ως θρόμβος αίματος εις την προσευχήν του, πίπτοντας επι την γην.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ & ΕΥΒΟΥΛΗΣ

ΔΗΜΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ Πηγή: ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ

«Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει…»

Ἄς μήν ἐπιτρέπουμε στόν νοῦ μας τή μελέτη πνευματικῶν βιβλίων πέραν αὐτῶν, πού ἔχουν συντάξει οἱ συγγραφεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά τούς ὁποίους ὑπάρχει σαφής ἐκκλησιαστική μαρτυρία ὅτι ἀποτελούν ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

"Ας μην επιτρέπουμε στον νου μας τη μελέτη πνευματικών βιβλίων πέραν αυτώ που έχουν συντάξει οι συγγραφείς της Εκκλησίας μας, για τους οποίους υπάρχει σαφής εκκλησιαστική μαρτυρία ότι αποτελούν όργανα του Αγίου Πνεύματος.

Όποιος μελετά το έργο τους οπωσδήποτε κοινωνεί με το πνεύμα το Άγιο που οικούσε μέσα τους και μιλούσε με το στόμα τους.

Όποιος αντίθετα μελετά βιβλία αιρετικών- κι ας αποκαλούνταν άγιοι- κοινωνεί με το πνεύμα της πλάνης και δείχνοντας τον κρυφό εγωισμό του με την ανυπακοή του στην Εκκλησία πέφτει στα δίχτυα του πονηρού.

Τι να κάνουμε με την καρδιά μας;

Αυτή την αγριελιά ας την μπολιάσουμε με ένα κλαδάκι από ήμερη και καρποφόρα ελιά. Ας την κεντρίσουμε με τα χαρακτηριστικά του Χριστού ας της μεταδώσουμε την ευαγγελική ταπείνωση, ας την αναγκάσουμε να οικειωθεί το θέλημα του Θεού.

Θα διαπιστώσουμε τότε την εναντίωσή της στο Ευαγγέλιο, την ακατάπαυστη αντιλογία της στις θείες εντολές, την πεισματική ανυποταξία της στον Κύριο.

Σ΄αυτή την αντίδραση της καρδιάς μας θα δούμε σαν σε καθρέφτη την πτώση του ανθρωπίνου γένους, τη δική μας πτώση.

Βλέποντάς την ας κλάψουμε μπροστά στον Θεό και σωτήρα μας, ας πονέσουμε λυτρωτικά κι όσο δεν θεραπευόμαστε από τα πάθη ας παραμένουμε σε αυτόν τον πόνο.

Γιατί καρδιά συντετριμμένη και τεταπεινωμένη δεν θα την εγκαταλείψει ο Θεός, δεν θα την αφήσει στα χέρια του εχθρού.

Ο Θεός ως πλάστης και απόλυτος Κύριος μπορεί να αναπλάσει την καρδιά μας, αν αυτή αδιάλειπτα τον ικετεύει με δάκρυα και να τη μεταβάλει από καρδιά φιλάμαρτη σε καρδιά φιλόθεη, αγία". 

Ασκητικές εμπειρίες Αγίου Ιγν. Μπριαντσανίνωφ Β΄

https://proskynitis.blogspot.com/

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου “Ο Θείος Έρως”

Ο Χριστός είναι το παν. Αυτός είναι η αγάπη μας, Αυτός είναι ο έρωτάς μας. Είναι έρωτας αναφαίρετος ο έρωτας του Χριστού. Από κει πηγάζει η χαρά. Η χαρά είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι μια χαρά που σε κάνει άλλο άνθρωπο. Είναι μια πνευματική τρέλα, αλλά εν Χριστώ. Σε μεθάει σαν το κρασί το ανόθευτο, αυτό το κρασί το πνευματικό. … Ο πνευματικός οίνος είναι άκρατος, ανόθευτος, πολύ δυνατός κι όταν τον πίνεις σε μεθάει. Αυτή η μέθη είναι δώρο του Θεού, που δίδεται στους «καθαρούς τη καρδία». Όσο μπορείτε να νηστεύετε, όσες μετάνοιες μπορείτε να κάνετε, όσες αγρυπνίες θέλετε ν’ απολαμβάνετε· αλλά να είστε χαρούμενοι. Να έχετε τη χαρά του Χριστού. Είναι η χαρά που διαρκεί αιώνια, που έχει αιώνια ευφροσύνη. Είναι η χαρά του Κυρίου μας, που δίνει την ασφαλή γαλήνη, τη γαλήνια τερπνότητα και την πάντερπνη ευδαιμονία. Η χαρά η πασίχαρη, που ξεπερνά κάθε χαρά. Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, «ίνα η χαρά υμών ή πεπληρωμένη».

Αυτή είναι η θρησκεία μας. Εκεί πρέπει να πάμε. Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι ακριβώς το ίδιο· όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν το Παράδεισο. Έτσι είναι που σας το λέγω.

Είναι σωστό αληθινό αυτό πιστέψτε με! Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνεις τα τυπικά. Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. 

Να επιδοθεί στο θείο έρωτα.

Αυτά η ψυχή μας θέλει να αποκτήσει. Αν προετοιμασθούμε ανάλογα, η χάρις θα μας τα δώσει. Δεν είναι δύσκολο. Αν αποσπάσομε την χάρι, όλα είναι εύκολα, χαρούμενα κι ευλογία Θεού. Η θεία χάρις διαρκώς κρούει την πόρτα της ψυχής μας και περιμένει ν’ανοίξομε, για να έλθει στην διψώσαν καρδίαν μας και να την πληρώσει. Το πλήρωμα είναι ο Χριστός, η Παναγία μας, η Αγία Τριάς. Τι ωραία πράγματα!

Άμα αγαπάεις ζεις στην Ομόνοια και δεν ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ομόνοια. 

Ούτε αυτοκίνητα βλέπεις, ούτε κόσμο βλέπεις, ούτε τίποτα. Είσαι μέσα σου με το πρόσωπο που αγαπάεις. Το ζεις, το ευχαριστιέσαι, σ’ εμπνέει. Δεν είναι αληθινά αυτά; 

Σκεφθείτε αυτό το πρόσωπο που αγαπάτε να είναι ο Χριστός. Ο Χριστός στο νου σου, ο Χριστός στην καρδιά σου, ο Χριστός σ’ όλο σου το είναι, ο Χριστός παντού.

Ο Χριστός είναι η ζωή, η πηγή της ζωής, η πηγή της χαράς, η πηγή του φωτός του

αληθινού, το παν. Όποιος αγαπάει τον Χριστό και τους άλλους, αυτός ζει τη ζωή. Ζωή χωρίς

Χριστό είναι θάνατος, είναι κόλαση, δεν είναι ζωή. Αυτή είναι η κόλαση, η μη αγάπη. 

Ζωή είναι ο Χριστός. Η αγάπη είναι η ζωή του Χριστού. Ή θα είσαι στη ζωή ή στο θάνατο. Από σένα εξαρτάται να διαλέξεις. Ενώ το επιθυμούμε, ενώ το θέλομε, ενώ είμαστε άξιοι, η θεία χάρις έρχεται μέσω του αδελφού. Όταν αγαπάμε τον αδελφό, αγαπάμε την Εκκλησία, άρα τον Χριστό. Μέσα στην Εκκλησία είμαστε κι εμείς. Άρα όταν αγαπάμε την Εκκλησία αγαπάμε και τον εαυτό μας.

Ν’ αγαπάμε τον Χριστό μόνο γι’ Αυτόν. Ποτέ για μας. Ας μας βάλει όπου θέλει. Ας μας δώσει ότι θέλει. 

Είναι κακό ν’ απελπίζεσαι, διότι ο απελπισμένος πικραίνεται και χάνει την προθυμία και τη δύναμή του.

Όσο αγαπάεις τον Χριστό, τόσο νομίζεις ότι δεν Τον αγαπάεις κι όλο λαχταράεις

περισσότερο να Τον αγαπήσεις. Χωρίς όμως να το καταλαβαίνεις πηγαίνεις πιο ψηλά, πιο ψηλά! Όταν βρεις τον Χριστό σου αρκεί δεν θέλεις τίποτ’ άλλο, ησυχάζεις. 

Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. … Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία ούτε αρρώστια, ούτε πίεση ούτε άγχος ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. Όταν έλθει ο Χριστός στην καρδιά η ζωή αλλάζει.

Κυριαρχεί ο Χριστός. Και η λαχτάρα του ανεσπέρου φωτός. Αυτή η λαχτάρα σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ο θάνατος είναι η γέφυρα που θα την περάσεις σε μια στιγμή για να συνεχίσεις τη ζωή του Χριστού. 

https://proskynitis.blogspot.com/

Αν δεν σπάσεις τα μούτρα σου, δεν τριφτείς σαν τη λεμονόκουπα δεν τα μαθαίνεις

"Έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα,έπεσα σηκώθηκα. Θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέει αυτή τη λέξη. Όχι από τη μια μέρα στην άλλη. Πέρασαν χρόνια αυτό το οποίο ζω σήμερα. Χρόνια! Με λόγια παχυά, θεωρίες, μπλα, μπλα, μπλα δεν τα μαθαίνεις. Αν δεν σπάσεις τα μούτρα σου, δεν τριφτείς σαν τη λεμονόκουπα δεν τα μαθαίνεις.  

Γι'αυτό είπαν και οι Πατέρες θα χύσεις αίμα και θα πάρεις πνεύμα."

Γέροντας Αγάθων Κωνσταμονίτης

πηγή

Ἡ ἀναβολή τῆς μετανοίας εἶναι κίνδυνος καί τρόμος...

Ὅποιος εἶναι γέρος, νὰ σκέπτεται, ὅτι ὕστερα ἀπὸ λίγο ἀπέρχεται τοῦ κόσμου. Ἔχει δυνατότητα μέσα σὲ λίγο χρόνο ν᾿ ἀπαλείψει τ᾿ ἁμαρτήματά του.

Ὅποιος πάλι εἶναι νέος, νὰ σκέπτεται τὸ ἄδηλο τῆς ἡμέρας τοῦ θανάτου.

Νὰ σκέπτεται, ὅτι πολλὲς φορὲς γεροντότεροι ἔμειναν, καὶ νεώτεροι πρὶν ἀπ᾿ αὐτοὺς ἔφυγαν…

Ἡ ἀναβολὴ τῆς μετανοίας εἶναι κίνδυνος καὶ τρόμος. Ἡ μὴ ἀναβολὴ εἶναι ἀσφαλὴς σωτηρία…

Μὴ λές, «ἔχω καιρό». Διότι τέτοια λόγια πολὺ παροργίζουν τὸν Κύριο!

«Ὁ μὲν γέρων ἐννοείτω, ὅτι μικρὸν ὕστερον ἀπελεύσεται. Ἔξεστιν αὐτῷ ἐν βραχεῖ χρόνῳ τὸ πᾶν ἀπονίψασθαι.

Ὁ νέος πάλιν καὶ αὐτὸς τὸ ἄδηλον λογιζέσθω τῆς τελευτῆς, καὶ ὅτι πολλῶν πολλάκις πρεσβυτέρων μενόντων ἐνταῦθα, οἱ νέοι πρὸ αὐτῶν ἀπηνέχθησαν…

Ἐκ τοῦ ἀναβάλλεσθαι κίνδυνος καὶ φόβος.

Ἐκ δὲ τοῦ μὴ ἀναβάλλεσθαι σωτηρία δήλη καὶ ἀσφαλής…

Μὴ λέγε, ἔσται καιρός.Τοιαῦτα ρήματα σφόδρα παροργίζει τὸν Θεόν.»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

https://proskynitis.blogspot.com/

...𝜑𝜏ά𝜉𝛼𝜇𝜀 𝜎𝜏𝜂 𝜎𝜂𝜇𝜀𝜌𝜄𝜈ή 𝜋𝛼𝜌𝛼𝜁ά𝜆𝜂 𝜅𝛼𝜄 𝜅𝜌έ𝜇𝜀𝜏𝛼𝜄 𝛼𝜋ό 𝜇𝜄𝛼 𝜅𝜆𝜔𝜎𝜏ή ό𝜆𝜂 𝜂 𝜋𝜌𝜊𝜅𝜊𝜇𝜇έ𝜈𝜂 𝛼𝜈𝜃𝜌𝜔𝜋ό𝜏𝜂𝜏𝛼

𝛫𝛼𝜏𝛼𝜈𝜏ή𝜎𝛼𝜇𝜀 𝜒𝜊ί𝜌𝜊𝜄 𝜎𝜄𝜒𝛼𝜇𝜀𝜌𝜊ί, 𝛿𝜊𝜎𝜇έ𝜈𝜊𝜄 𝜎𝜏𝜄ς 𝜋𝜄𝜊 𝛽𝜌ώ𝜇𝜄𝜅𝜀ς 𝜂𝛿𝜊𝜈ές, 𝛼𝛿𝜄ά𝜈𝜏𝜌𝜊𝜋𝜊𝜄, 𝜋𝜆𝜀𝜊𝜈έ𝜒𝜏𝜀ς, 𝜃𝜀𝜊𝜇ί𝜎𝜂𝜏𝜊𝜄, ά𝜎𝜋𝜆𝛼𝜒𝜈𝜊𝜄, 𝜏𝜌𝜀𝜆𝜊ί 𝛾𝜄𝛼 𝜏𝛼 𝜆𝜀𝜑𝜏ά, 𝛾𝜀𝜇ά𝜏𝜊𝜄 𝛼𝜆𝛼𝜁𝜊𝜈𝜀ί𝛼 𝛾𝜄𝛼 𝜏𝜂𝜈 𝜀𝜋𝜄𝜎𝜏ή𝜇𝜂 𝜇𝛼ς, 𝜔ς 𝜋𝜊𝜐 𝜑𝜏ά𝜉𝛼𝜇𝜀 𝜎𝜏𝜂 𝜎𝜂𝜇𝜀𝜌𝜄𝜈ή 𝜋𝛼𝜌𝛼𝜁ά𝜆𝜂 𝜅𝛼𝜄 𝜅𝜌έ𝜇𝜀𝜏𝛼𝜄 𝛼𝜋ό 𝜇𝜄𝛼 𝜅𝜆𝜔𝜎𝜏ή ό𝜆𝜂 𝜂 𝜋𝜌𝜊𝜅𝜊𝜇𝜇έ𝜈𝜂 𝛼𝜈𝜃𝜌𝜔𝜋ό𝜏𝜂𝜏𝛼.

Φώτιος Κόντογλου

https://proskynitis.blogspot.com/