.
Μία ἄλλου εἴδους μορφή γενοκτονίας μέσα στό νεοταξικό δυστοπικό σχέδιο…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Καί μέσα σέ ὅλα τά ἄλλα ἐφιαλτικά πού ἐκτυλίσσονται γύρω μας, δέν γίνεται ἀσφαλῶς νά μείνει ἀσχολίαστη ἡ ἀναίτια μαζική θανάτωση τῶν κοπαδιῶν πού παρακολουθοῦμε ἐδῶ καί καιρό καί πού εἶναι πολύ ἁπλά μία ἀκόμη (ἄλλου εἴδους) μορφή γενοκτονίας πού διεκπεραιώνει ἡ τρισάθλια ἐλλαδίτικη χούντα. Ἡ ὁποία χούντα, ὡς ἀπολύτως πειθήνιο, ἐλεγχόμενο καί δεδομένο γιουσουφάκι τῶν ἀφεντικῶν, ἔχει βαλθεῖ νά ἐφαρμόσει στήν πατρίδα μας ἐδῶ καί τώρα (καί χωρίς προσχήματα ἤ τίς ὁποιεσδήποτε μεταβατικές φάσεις προσαρμογῆς) ὅλη τήν νεοταξική ἀτζέντα. Καί γιά ὅσους ἀκόμη ἀναρωτιοῦνται, αὐτή ἡ ἀτζέντα – μεταξύ πολλῶν ἄλλων – προβλέπει γιά τά ἑπόμενα χρόνια καί σπανιότητα ἀγαθῶν, τρομακτική ἀκρίβεια, συνθετικές τροφές, ἐντομοφαγία, παγκόσμια πεῖνα καί ἐξαθλίωση, καθώς καί ἐντατικοποίηση τοῦ ἀσφυκτικοῦ ἐλέγχου τῶν κοινωνιῶν μέσῳ τῆς ἀστυνόμευσης καί τοῦ ψηφιακοῦ ἐφιάλτη (πού φυσικά θά κορυφωθεῖ γιά τό…καλό μας καί τήν ἀσφάλειά μας).
Καί βεβαίως ἡ ἴδια ἀτζέντα προβλέπει καί ἐντατικοποίηση τῆς διασπορᾶς τοῦ φόβου, μέσα ἀπό τά γνωστά γελοῖα παραμύθια τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς καί τῆς βιοτρομοκρατίας μέ τίς δῆθεν ἐπιδημίες πού πλήττουν εἴτε τούς ἀνθρώπους, εἴτε τά ζῶα. Τό αἶσχος πού ζοῦμε ἐδῶ καί μερικές ἑβδομάδες μέ τήν θρασύτατη ἐξόντωση τῶν κοπαδιῶν ἀπό τίς ἀσπροφορεμένες «ὑγειονομικές» λεγεῶνες τοῦ καθεστῶτος (οἱ ὁποῖες δέν μποροῦν νά μήν μᾶς ξυπνοῦν ἐφιαλτικές ἀναμνήσεις ἀπό τίς ἀντίστοιχες ἀσπροφορεμένες δολοφονικές στρατιές τοῦ καιροῦ τῆς ψευτοπανδημίας) εἶναι ἕνα ἀκόμη κεφάλαιο τοῦ συνολικοῦ στημένου καί προκατασκευασμένου ἐφιάλτη. Γιατί βεβαίως καί ὅλες αὐτές οἱ ἱστορίες περί δῆθεν τέτοιας ἐκτεταμένης πανούκλας καί εὐλογιᾶς εἶναι ἕνα ἀκόμη χυδαῖο ψέμα, τό ὁποῖο μόνο οἱ λοβοτομημένοι ἀπό τήν τήν χρόνια προπαγάνδα τῆς χούντας καί τῶν φερεφώνων της μποροῦν νά πιστεύουν.
Καί δέν εἶναι μόνο ἡ πεποίθηση κάθε ἐχέφρονα πώς ὅ,τι κάνει αὐτή ἡ κυβέρνηση ἀποτελεῖ ἀπάτη καί ἐσκεμμένη καταστροφή, εἶναι ἐπιπλέον καί ἡ προκλητική βιασύνη καί ἡ προχειρότητα μέ τήν ὁποία ἐξελίσσεται ἡ ὅλη «ἐπιχείρηση», ἡ ἀπουσία πραγματικῶν τεκμηρίων, χώρια δέ ἡ ἐκτίμηση ἀπό πραγματικά εἰδικούς ὅτι ἀκόμη καί ὑπαρκτό νά εἶναι τό ἐνδεχόμενο κάποιων ἀσθενειῶν, ἡ προοπτική ἴασης (ἤ ἀκόμη καί αὐτοΐασης) εἶναι μᾶλλον ἁπλῆ ὑπόθεση καί πάντως ἐπ’ οὐδενί δέν δικαιολογεῖται τέτοιο «ὁλοκαύτωμα». Νά μήν ἔχει δέ κανείς τήν ψευδαίσθηση ὅτι σύντομα τήν ἐξόντωση τῶν αἰγοπροβάτων θά ἀκολουθήσει καί ἐκείνη τῶν βοοειδῶν.
Καί ἄν κάποιον ξενίζει ἡ ἀνωτέρω χρήση τοῦ ὅρου «γενοκτονία», αὐτή βεβαίως δέν ἀφορᾶ μόνο τόν πραγματικά ἀποτρόπαιο σφαγιασμό τόσων ἑκατοντάδων χιλιάδων ζώων (ἀλήθεια, ποῦ κρύφτηκαν τώρα τά διάφορα «φιλοζωϊκά» ὑπαλληλάκια τοῦ Σόρος, πού σέ ἄλλες περιπτώσεις ἀναστατώνουν ὑποκριτικά τόν κόσμο περί ὄνου σκιᾶς;), ἀλλά ἀφορᾶ καί τόσους κτηνοτρόφους πού μαζί μέ τίς οἰκογένειές τους καταδικάζονται σέ οἰκονομικό ἀφανισμό (ἤ καί κυριολεκτικό ἀφανισμό, ἄν σκεφτοῦμε κάποιες πρόσφατες τραγικές ἱστορίες, ὅπως στόν Βόλο ἤ στό Νέο Μοναστήρι Θεσσαλονίκης). Καί ἀφορᾶ ἐπίσης καί τήν τρομακτική πεῖναπού θά ἐπέλθει στό ὄχι καί πολύ μακρινό μέλλον, ὅταν τό φυσικό κρέας καί τά γαλακτοκομικά θά εἶναι μία ἀνάμνηση ἤ ἔστω μία ὑπόθεση γιά πολύ λίγους προνομιούχους.
Σέ αὐτούς τούς καιρούς βρισκόμαστε καί πρός αὐτό τό μέλλον ὁδεύουμε ταχέως. Δυστυχῶς ὅμως ἡ συντριπτική πλειονότητα γύρω μας συνεχίζει νά καθεύδει ἤ (ἀκόμη χειρότερα) νά ἐθελοτυφλεῖ…
Διαστρέβλωση της Αλήθειας από επισκοπικά χείλη
σ.σ. Αξιολύπητη η εμφάνιση του μητροπολίτη Φλωρίνης Ειρηναίου, σε ρόλο διαβολέα της αληθείας, σε ρόλο συκοφάντησης του μακαριστού ομολογητού π. Μαξίμου Καραβά και του σεβαστού πατρός Θεοδώρου Ζήση, του μόνου λαμπρού στύλου της Εκκλησίας που μας έχει απομείνει. Θα ήτανε πιο αντρίκιο εκ μέρους του μητρ. Φλωρίνης εάν έλεγε αυτά που είπε στο βίντεο, όταν ο π. Μάξιμος Καραβάς ζούσε, για να έπαιρνε και την ανάλογη απάντηση, και όχι τώρα που κοιμήθηκε.
Ο Ειρηναίος, αψηφώντας την Εκκλησία του Χριστού, επιμένει στην πλάνη ότι η ιεροκανονική αποτείχιση του 15ου Κανόνα της ΑΒ Συνόδου είναι αίρεση, ενώ ο ίδιος αποδέχεται την ψευδοσύνοδο της Κρήτης και βρίσκεται σε κοινωνία με τους αχειροτόνητους σχισματοαιρετικούς της Ουκρανίας, με τους οποίους ΔΕΝ βρίσκονται σε κοινωνία 10 Τοπικές Εκκλησίες. Για την συντριπτική πλειονότητα των Ελλαδιτών επισκόπων, «Εκκλησία» είναι ό,τι εγκρίνει και ανταμείβει με οικονομικές παροχές το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, και όχι ό,τι χαράσσει η Παράδοση της Εκκλησίας και οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων Αποστόλων και Πατέρων.
Η εμμονή του μητροπολίτη Φλωρίνης Ειρηναίου να ενσταλλάξει στην συνείδηση του ακατήχητου ποιμνίου την παντοκρατορία των επισκόπων, δίχως τους οποίους μας λέει δεν τελούνται Μυστήρια, τον καθιστά υβριστή των Αγίων Πατέρων οι οποίοι εν καιρώ αιρέσεως δεν μνημόνευαν τους αιρετικούς επισκόπους τους όταν τελούσαν την Θεία Λειτουργία.
Η Εκκλησία βρίσκεται στην αλήθεια και όχι απαραιτήτως και αποκλειστικά στο κάθε αξίωμα. Ο επίσκοπος που απολαμβάνει τιμές και δεν διώκεται, ΔΕΝ βαδίζει στον δρόμο της αληθείας, φώναζε ο μακαριστός π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Εμείς σήμερα, ακολουθώντας τις συμβουλές του θερμού ομολογητού της Εκκλησίας, πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη, βλέπουμε πολύ καθαρά ποιος διώκεται και ποιος συμπορεύεται με το διεφθαρμένο καθεστώς της κακίας και του ψεύδους.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΑΜΗΝ
ΟΧΙ στην υποχρεωτική εφαρμογή του προσωπικού αριθμού και της ψηφιακής ταυτότητας
Δεν απαιτείται να καταθέσουμε χρήματα στην πλατφόρμα.
Επιλέγουμε απλώς την επιβεβαίωση μέσω email.
Πατώντας το "sign the petition" γράφουμε: όνομα, επίθετο, email
Στο τέλος λαμβάνουμε email ειδοποίησης, στο οποίο επιβεβαιώνουμε την συνυπογραφή μας στο κείμενο της Διακήρυξης και ακολουθούμε τη διαδικασία προβολής άλλων ψηφισμάτων πατώντας συνεχόμενα "next".
Είναι σημαντικό να διαδώσουμε τον σύνδεσμο έτσι ώστε να υπογράψουν όσο περισσότεροι μπορούνε.
Βοηθητικός οδηγός για το πώς να υπογράψετε ηλεκτρονικά.
Η Πανελλήνια Κίνηση κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού «ΕΞΟΔΟΣ» αντιτίθεται στην επιβολή του προσωπικού αριθμού και της ψηφιακής ταυτότητας, θεωρώντας τα απειλή για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία, τα θεμελιώδη δικαιώματα και την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου, την κοινωνία με τον Χριστό και εν γένει για την ορθόδοξη πίστη.
Καλεί τους πολίτες σε ενωτική αντίσταση με τη συλλογή υπογραφών και άλλων δράσεων και ζητά από την Κυβέρνηση να αποσύρει τα αντίστοιχα μέτρα ή να προβλέψει εναλλακτικές λύσεις ταυτοποίησης.
Με την υπογραφή μας δηλώνουμε ότι:Αντιστεκόμαστε στην καθολική και υποχρεωτική εφαρμογή του προσωπικού αριθμού και της ψηφιακής ταυτότητας.
Ζητούμε από την κυβέρνηση να αποσύρει τα μέτρα αυτά ή να προβλέψει εναλλακτικούς τρόπους ταυτοποίησης για όσους δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν.
Συμπαρατασσόμαστε με όλους τους πολίτες που αγωνίζονται για τη διαφύλαξη της ελευθερίας, της ιδιοπροσωπίας και της πνευματικής μας υπόστασης.
Συμφωνούμε και προσυπογράφουμε το κείμενο της διακήρυξης της Πανελλήνιας Κίνησης κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού «ΕΞΟΔΟΣ» (https://eksodos.gr/index.php/kinisi/idrytiki-diakiryksi)
Συμφωνούμε να γνωστοποιηθεί η παρούσα δήλωσή μας στις κρατικές αρχές, στα μ.μ.ε. και στις πολιτικές δυνάμεις, απαιτώντας την ικανοποίηση των παραπάνω αιτημάτων μας.
Εξώδικη διαμαρτυρία της "ΕΞΟΔΟΥ" προς τον Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης για τις ύβρεις του κατά των χριστιανών
Η «ΕΞΟΔΟΣ» ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΕΞΩΔΙΚΟ
ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΒΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ.
Η «Πανελλήνια Κίνηση κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού» άκουσε με λύπη όσα αμετροεπώς δήλωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος κατά τη διάρκεια δεξίωσης στο αστυνομικό μέγαρο, η οποία διοργανώθηκε για τον εορτασμό του προστάτη της Ελληνικής Αστυνομίας, Αγίου Αρτεμίου.
Αποκάλεσε όσους αντιστέκονται στην ψηφιακή σκλαβιά της Νέας Τάξης Πραγμάτων «ψυχοπαθείς»! (δείτε εδώ το video με τίς δηλώσεις του )
Έτσι, κατά τον Μητροπολίτη, «ψυχοπαθείς» είναι και όσοι παγκοσμίως τοποθετούνται κατά της ψηφιακής ταυτότητας και της αριθμοποίησης που συνεπάγεται, όντας τεκμηριωμένα προβληματισμένοι για τους κινδύνους που αυτά τα ηλεκτρονικά μέσα γεννούν για τις ελευθερίες τους και την ιδιωτικότητα.
Επομένως «ψυχοπαθείς» είναι το 49, 6% των Ελβετών που σε δημοψήφισμα τον παρελθόντα Σεπτέμβριο 2025 τάχθηκε κατά των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, ανησυχώντας για την προσωπική τους ελευθερία. Καλό είναι να υπενθυμίσουμε στον Μητροπολίτη ότι ναι μεν πλειοψήφησε οριακά η αντίθετη άποψη, αλλά οι ηλεκτρονικές ταυτότητες θα είναι προαιρετικές. Δηλαδή ό,τι και η «ΕΞΟΔΟΣ» απαιτεί από την Κυβέρνηση (Η είδηση εδώ: https://www.ertnews.gr/eidiseis/elvetia-egkrithike-oriaka-to-sxedio-gia-tis-ilektronikes-taytotites/).
«Ψυχοπαθείς» είναι κατά τον Μητροπολίτη και τα 3 περίπου εκατομμύρια Βρετανών πολιτών που μέχρι σήμερα έσπευσαν να δηλώσουν με επώνυμες υπογραφές στην πλατφόρμα του Κοινοβουλίου τους την σθεναρή αντίθεσή τους στις ηλεκτρονικές ταυτότητες που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Στάρμερ. (Η είδηση εδώ: https://meaculpa.gr/psifiakes-taytotites-anatarachi-gia-ton-kir-starmer-kathos-i-antidrasi-klimakonetai/)
Η «ΕΞΟΔΟΣ» δεν μπορούσε να αφήσει αναπάντητη αυτή την μεγάλη ύβρη του Μητροπολίτη. Η Συντονιστική της Επιτροπή, υπερασπιζόμενη το μέγα πλήθος των Ελλήνων πολιτών που αγωνίζονται τίμια και νόμιμα κατά της ηλεκτρονικής δικτατορίας, έστειλε στον Μητροπολίτη κ. Παύλο με δικαστικό επιμελητή σήμερα (24.10.2025) το ακόλουθο εξώδικο διαμαρτυρίας:
Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: Ποιός ἄνθρωπος μέ στοιχειώδη εὐφυΐα καί στοιχειῶδες ὀρθόδοξο κριτήριο μπορεῖ νά τούς πάρει πλέον στά σοβαρά;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ
Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας
Ἀποθαυμάζοντας τό…συγκινητικά ἀγαπητικό ποιμαντικό ὕφος τοῦ ἐδῶ εἰκονιζομένου κυρίου (καί φερομένου ὡς Ὀρθοδόξου ἐπισκόπου) , νά ὑπενθυμίσουμε βεβαίως ὅτι δέν εἶναι ἡ πρώτη του φορά. Προχτές ἀποκάλεσε «ψυχασθενεῖς ζηλωτές» ὅλους ὅσους ἀντιδροῦμε στόν ψηφιακό ἐφιάλτη τῆς νέας ταυτότητας καί τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ (μέσα στούς ὁποίους ἐπίσης ὑπενθυμίζω ὅτι διαρρήδην συγκαταλέγονται δύο μητροπολῖτες, οἱ Κερκύρας καί Κυθήρων, πάνω ἀπό τό μισό Ἅγιο Ὅρος, πάμπολλα ἐπίσης μοναστήρια τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου καί ἀκόμη ἑκατομμύρια Ἑλλήνων πολιτῶν - πιστῶν ἀλλά καί...λιγότερο πιστῶν). εδω
Μέ παρόμοια λόγια λοιπόν χαρακτήριζε πρίν ἀπό 4 χρόνια καί ὅλους ὅσους ἀντιδρούσαμε στήν κορωνο-ἀπάτη καί στά μπόλια τοῦ θανάτου καί διαλαλοῦσε μέ κάθε τρόπο τήν ἐμπιστοσύνη του στήν...ἐπιστήμη. Ἀλλά βεβαίως δέν εἶναι καί ὁ μοναδικός.
Ἀντιθέτως, πανστρατιές ἀπό μητρο-μπολίτες καί κάθε λογῆς ἀκόμη ρασοφόρα μαντρόσκυλα τοῦ καθεστῶτος (δέν θά τό διακρίνω σέ πολιτικό καί ἐκκλησιαστικό, ἕνα πρᾶμα εἶναι) ἔχουν ξαμολυθεῖ καί πάλι, ὅπως καί τότε, καί προσπαθοῦν μέ πιέσεις, νανουρίσματα, ἀπειλές, εἰρωνίες καί ἄλλους χαρακτηρισμούς νά παρασύρουν τό ἀκατήχητο καί μπερδεμένο ποίμνιο (γιά τήν κατάσταση τοῦ ὁποίου πάλι οἱ ἴδιοι βεβαίως βασικά εὐθύνονται) νά ἀποδεχθεῖ ἕνα ἀκόμη ἐφιαλτικό, ἀντίχριστο καί πνευματικά πανώλεθρο μέτρο.
Εὐτυχῶς ὅμως εἶναι τόσο ἄγαρμπα ἐμμονικοί στίς πλάνες τους καί στόν ξεδιάντροπο ἐναγκαλισμό τους μέ τήν ἀντίχριστη πολιτεία καί τήν νεοεποχίτικη ἀτζέντα, πού ἔχουν ἀπό καιρό ἀποκαλύψει ποιόν ρόλο παίζουν πραγματικά.
Ποιός ἄνθρωπος μέ στοιχειώδη εὐφυΐα καί στοιχειῶδες ὀρθόδοξο κριτήριο μπορεῖ νά τούς πάρει πλέον στά σοβαρά;
Μόνο κομματόσκυλα, βολεμένοι παρατρεχάμενοι καί θλιβεροί χριστιανούληδες-ὑπακοούληδες μέ πνευματική βλάβη μπορεῖ πλέον νά δίνουν βάση σέ ὅσα λένε καί πράττουν ὅλοι αὐτοί οἱ ὀλετῆρες λυκοποιμένες.
Ἐμεῖς τούς ἔχουμε στείλει στή γωνία καί ἀκοῦμε μόνο τούς Ἁγίους μας...
ΕΞΟΔΟΣ Πανελλήνια Κίνηση κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού
ΤΩΡΑ! Νέα Εξέλιξη! Ήρθε η Έξοδος! Νέα παρέμβαση για τον Προσωπικό Αριθμό!
π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Ἐπίσκοποι καὶ Ἡγούμενοι συντάσσονται μὲ τὴν "Ἔξοδο"»
Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα:
«Ἐπίσκοποι καὶ Ἡγούμενοι συντάσσονται μὲ τὴν "Ἔξοδο"», Κυριακή 19 Ὀκτωβρίου 2025.
ΟΧΙ στην υποχρεωτική εφαρμογή του προσωπικού αριθμού και της ψηφιακής ταυτότητας Συλλογή Ψηφιακών Υπογραφών
Η Πανελλήνια Κίνηση κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού «ΕΞΟΔΟΣ» αντιτίθεται στην επιβολή του προσωπικού αριθμού και της ψηφιακής ταυτότητας, θεωρώντας τα απειλή για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία, τα θεμελιώδη δικαιώματα και την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου, την κοινωνία με τον Χριστό και εν γένει για την ορθόδοξη πίστη. Καλεί τους πολίτες σε ενωτική αντίσταση με τη συλλογή υπογραφών και άλλων δράσεων και ζητά από την Κυβέρνηση να αποσύρει τα αντίστοιχα μέτρα ή να προβλέψει εναλλακτικές λύσεις ταυτοποίησης.
Με την υπογραφή μας, συντασσόμενοι με τους σκοπούς της Κίνησης, δηλώνουμε ότι:Αντιστεκόμαστε στην καθολική και υποχρεωτική εφαρμογή του προσωπικού αριθμού και της ψηφιακής ταυτότητας.
Ζητούμε από την κυβέρνηση να αποσύρει τα μέτρα αυτά ή να προβλέψει εναλλακτικούς τρόπους ταυτοποίησης για όσους δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν.
Συμπαρατασσόμαστε με όλους τους πολίτες που αγωνίζονται για τη διαφύλαξη της ελευθερίας, της ιδιοπροσωπίας και της πνευματικής μας υπόστασης.
Συμφωνούμε και προσυπογράφουμε το κείμενο της διακήρυξης της Πανελλήνιας Κίνησης κατά του Ψηφιακού Ολοκληρωτισμού «ΕΞΟΔΟΣ» (https://eksodos.gr/index.php/kinisi/idrytiki-diakiryksi)
Συμφωνούμε να γνωστοποιηθεί η παρούσα δήλωσή μας στις κρατικές αρχές, στα Μ.Μ.Ε. και στις πολιτικές δυνάμεις, απαιτώντας την ικανοποίηση των παραπάνω αιτημάτων μας.
Δεν απαιτείται να καταθέσουμε χρήματα στην πλατφόρμα.
Επιλέγουμε απλώς την επιβεβαίωση μέσω email.
Πατώντας το "sign the petition" γράφουμε: όνομα, επίθετο, email
Στο τέλος λαμβάνουμε email ειδοποίησης, στο οποίο επιβεβαιώνουμε την συνυπογραφή μας στο κείμενο της Διακήρυξης και ακολουθούμε τη διαδικασία προβολής άλλων ψηφισμάτων πατώντας συνεχόμενα "next".
Είναι σημαντικό να διαδώσουμε τον σύνδεσμο έτσι ώστε να υπογράψουν όσο περισσότεροι μπορούνε.
Υπογράψτε ηλεκτρονικά στον παρακάτω σύνδεσμο.
Βοηθητικός οδηγός για το πώς να υπογράψετε ηλεκτρονικά.
Εναλλακτικά κατεβάστε το αρχείο και στείλτε μας τις υπογραφές σας.
Μετα τον Τυχικο, ποιοι θα ειναι οι επομενοι;
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Ἐνῷ συνεχίζεται ὁ θόρυβος γιά τήν ἀναίτια, ἀντικανονική καί προκλητική ἀπομάκρυνση τοῦ μητροπολίτη Τυχικοῦ ἀπό τήν ἐκκλησιαστική διοίκηση τῆς Πάφου, καθίσταται ξεκάθαρο ὅτι οἱ προγραφές καί οἱ διώξεις δέν πρόκειται νά λήξουν ἐδῶ.
Βρισκόμαστε σέ φάση τέτοιας κλιμάκωσης τῆς οἰκουμενιστικῆς δυσωδίας καί τέτοιας ἐπιτάχυνσης τοῦ δαιμονικοῦ κατήφορου στόν ὁποῖο κουτρουβαλάει ἡ πλειονότητα τῶν ἱεραρχῶν τόσο τοῦ ἑλλαδικοῦ ὅσο καί τοῦ κυπριακοῦ χώρου, πού πλέον ἔχουν πέσει ὅλα τά προσωπεῖα.
Καθίσταται ξεκάθαρο ὅτι οἱ ἕως χτές προβατόσχημοι λύκοι δέν εἶναι πιά προβατόσχημοι, ἀλλά σκέτοι λύκοι, καθώς ἔχουν πετάξει τίς προβιές καί ἐπιτίθενται ὀρυόμενοι καί χωρίς νά νοιάζονται πλέον οὔτε γιά τά προσχήματα, σέ μία πλήρη εἰκόνα ἀδίστακτης ἀποθράσυνσης καί ἀσυδοσίας. Καί δέν τούς νοιάζει καί ἄν παραβιάζουν ἀναφανδόν ὄχι μόνο τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τῶν ἀνθρώπων (π.χ. καταστατικούς χάρτες, διατάξεις ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου κλπ).
Ὅλα τά παραπάνω καθιστοῦν σαφές ὅτι ἡ προκλητική ἀπόφαση εἰς βάρος τοῦ μητροπολίτη Πάφου δέν ἐλήφθη μόνο πρός τιμωρίαν τοῦ ἴδιου γιά τήν ἄρνησή του νά φιλήσει τήν παπική παντόφλα καί γενικά νά ἀκολουθήσει τό νεοεποχίτικο δεσποτᾶτο στήν ἀτελεύτητη κατρακύλα του, ἀλλά καί πρός παραδειγματισμό ὅσων ἀκόμη φρονοῦν παρόμοια.
Ἡ ἀρχή ἔγινε μέ τόν Τυχικό, πού ἴσως λόγῳ τοῦ νεαροῦ τῆς ἡλικίας του καί λόγῳ ἀπειρίας φάνταζε εὐκολότερη θεωρητικά περίπτωση. Ὁ Πάφου ἦταν ὅμως μόνο τό πρῶτο θῦμα – καί ἐννοοῦμε ὡς ἐπίσκοπος, γιατί βεβαίως ἄν ἀναλογιστοῦμε περιπτώσεις κατωτέρων κληρικῶν, θά δοῦμε ὅτι ἡ ἀρχή ἔχει ἤδη γίνει πρό πολλοῦ.
Ἡ ἀρχή ἔγινε μέ τίς πιέσεις τῶν Κολυμπαριστῶν καί ἀκολούθως μέ τίς διώξεις ὅσων ἀρνήθηκαν τά βλάσφημα ὑγειονομικά μέτρα μέσα στούς ναούς, τόν ἐμβολιαστικό φασισμό καί φυσικά τό ὄνειδος τῆς…διημέρου Ἀναστάσεως. Καί ἐπειδή, ὅπως προερρήθη, πλέον τό πρᾶγμα σφίγγει καί ὁδεύουμε ταχέως πρός τίς ἑπόμενες πίστες (τήν ἀντίχριστη ψηφιοποίηση, τόν δαιμονικό μετανθρωπισμό καί ἀσφαλῶς τήν ἕνωση-ἐπίσημη κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς), τό μήνυμα πού περνᾶ εἶναι ὅτι ὅποιος ἀντισταθεῖ στόν αἱρετικό κατήφορο καί ὅποιος ἀντί τῆς τυφλῆς ὑπακοῆς στούς διαστροφείς τῆς πίστης προτάξει τήν ὑπακοή στούς Ἱερούς Κανόνες καί τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, θά κυνηγηθεῖ ἀνελέητα καί θά παταχθεῖ ἀλύπητα.
Ἐννοεῖται ὅτι ἀνάμεσα στούς «ἐνοχλητικούς», γιά τούς ὁποίους χτυπάει ἡ καμπάνα, εἶναι σέ πρώτη φάση ὁ μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος καί σέ ἑπόμενη ἀπειροελάχιστοι, μετρήσιμοι στά δάχτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ μητροπολῖτες τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου (γιά τόν κυπριακό ἐννοεῖται ὅτι δέν μπορῶ νά σκεφτῶ κάποιο ἄλλο πρόσωπο). Καί ὅσον ἀφορᾶ εἰδικά τόν Μόρφου, ὑπάρχουν μέν διαρροές ὅτι δέν ἐπίκειται προσεχῶς κάποια δίωξη, ἀλλά αὐτά γνωρίζουμε καλά ὅτι ἀνατρέπονται ἐν μιᾷ νυκτί, ἐνῷ ἀπό τήν ἄλλη δέν μποροῦμε νά ἀγνοοῦμε τήν συσσωρευμένη καί συνεχῶς κλιμακούμενη ἐνόχληση πού προκαλεῖ ἐδῶ καί χρόνια ὁ ἐν λόγῳ ἐπίσκοπος ἐπί διαφόρων θεμάτων. Καί δέν εἶναι ἀσφαλῶς μόνο ἡ πλειονότητα τῶν ἐν Κύπρῳ λυκοποιμένων, ἀλλά καί ἕνα ὁλόκληρος συστημικός ἑσμός ἀπό «ἐκσυγχρονιστικούς» πολιτικούς τζουτζέδες, κωμικά δημοσιογραφοῦντα γιουσουφάκια τῶν τοπικῶν Μ(έσων) Μ(αζικού) Ε(κμαυλισμού) καί «προοδευτικούς» ψευτοθεολόγους τῆς κακιᾶς ὥρας, πού ἔχουν ἀναγάγει τήν θολούρα σέ ὀξυγόνο πού ἀναπνέουν καί τήν στρέβλωση τῆς ἀλήθειας σέ ἔργο ζωῆς. Ὅλος αὐτός ὁ «φωταδιστικός» συρφετός δέν μπορεῖ νά χωνέψει οὔτε τήν στάση του Μόρφου στά χρόνια τῆς κορωναϊκῆς καί ἐμβολιαστικῆς ἀπάτης (ἀσυγχώρητη…ἀνευθυνότητα, τήν ὥρα πού δῆθεν κινδύνευε ἡ δημόσια ὑγεία), οὔτε τίς συνεχεῖς ἀναφορές του στά σημεῖα τῶν καιρῶν καί στά δύσκολα πού ἔρχονται, οἱ ὁποῖες «μπερδεύουν» καί «τρομάζουν τόν κόσμο» (ἀνεπίτρεπτο, τήν ὥρα πού ὅλοι αὐτοί οἱ νανουριστές κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιά νά κοιμᾶται ὄρθιος), οὔτε τά σχόλια του γιά τόν Παπισμό (πού «φέρνουν διχασμό» καί προκαλοῦν ἀμηχανία σέ ὅσους συνωθοῦνται καί διαγκωνίζονται γιά τό ποιός θά πρωτοφωτογραφηθεῖ μέ τήν πρώτη τυχοῦσα παπική κοκκινοσκουφίτσα), οὔτε τίς ἀναφορές του στήν ἀποστασία καί τήν σαρκική ἀποκτήνωση τῶν ἡμερῶν μας (ἐπίσης ἀνεπίτρεπτο, ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι γιά τούς μεταπατερικούς ἀγαπούληδες σάν τόν καλό τόν μύλο πού ὅλα τά ἀλέθει καί ὅλα τά ἀποδέχεται καί δέν εἶναι δυνατόν νά διαδίδουμε σήμερα τέτοιες σκοταδιστικές καί φονταμενταλιστικές δοξασίες). Καί ἐπειδή τώρα τά πράγματα γύρω μας γίνονται ὅλο καί πιό ζοφερά καί δαιμονικά καί τό ξεσάλωμα τῶν λυκοποιμένων ἐξελίσσεται σέ ἀνεξέλεγκτο, ἐνῷ καί τά γύρω τους ἀλυχτοῦντα σκυλιά μυρίστηκαν αἷμα (μετά καί ἀπό τήν πρωτοφανῆ καί θρασύστατη ἐκδίωξη τοῦ μητροπολίτη Τυχικοῦ), «ἐνοχλητικοί ἐπίσκοποι» σάν τόν Νεόφυτο Μόρφου εἶναι προφανές ὅτι δέν μπορεῖ νά ἔχουν μπροστά τους δρόμο στρωμένο μέ ροδοπέταλα.
Ὄχι ὅμως φυσικά καί ὅτι αὐτό σημαίνει κάτι. Ἐπειδή ξέρουμε πόσο εἶναι «στενή ἡ πύλη καί τεθλιμμένη ἡ ὀδος ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν» (Ματθ. ζ΄ 14) καί πόσο ξεκάθαρα εἶναι καί τά λόγια τοῦ Χριστοῦ ὅτι «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσιν» (Ἰωάν. ιε΄ 20), τό φυσιολογικό (καί εἰδικά στούς κατ’ ἐξοχήν ἀντίχριστους καιρούς πού ζοῦμε) εἶναι ἡ θλίψη καί ἡ δοκιμασία. Καί αὐτό δέν ἰσχύει μόνο γιά τόν μητροπολίτη Νεόφυτο, ἀλλά καί γιά κάθε ἄλλο Ὀρθόδοξο Χριστιανό (κληρικό τε καί λαϊκό) πού θά προσπαθήσει νά ζήσει σύμφωνα μέ τήν ὀρθή πίστη καί ὄχι κατά τήν νοθευμένη ἐκτροπή τῶν νεοεποχιτῶν ὀλετήρων. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ἀπό τήν ἄλλη καί ὅτι θά παραμείνουμε ἀδρανεῖς, βλέποντας τούς ἀπειροελάχιστους ἐναπομείναντες ὀρθοφρονοῦντες ἐπισκόπους νά διώκονται. Καί αὐτοί χρειάζονται τήν προσευχή μας καί τήν κάθε ἄλλου εἴδους ἔμπρακτη στήριξή μας, ὅπως καί ἐμεῖς βεβαίως τήν δική τους – ἀκριβῶς κατά τόν τρόπο πού καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι σύναξη κλήρου καί λαοῦ σέ ἀλληλοπεριχώρηση μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Χριστό. Βαδίζουμε σέ ἡμέρες πονηρές καί θεοσκότεινες, ἡμέρες προγραφῶν καί πιθανότατα διωγμῶν, ἡμέρες πού ἴσως τό σῶμα τῆς πραγματικῆς Ἐκκλησίας συρρικνωθεῖ δραματικά, ἐφόσον – ὅπως τά δεδομένα αὐτή τήν στιγμή δείχνουν – ἡ συντριπτική πλειονότητα τῶν ἱεραρχῶν, τοῦ λοιποῦ κλήρου ἀλλά καί τοῦ ποιμνίου πάει ἐπισήμως στήν ἕνωση μέ τήν αἵρεση. Εὐχόμαστε ὁ Θεός μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας καί ὅλων τῶν Ἁγίων νά δίνει δύναμη στούς λίγους κληρικούς μας ἀλλά νά βγάλει καί ἄλλους μέσα στήν δοκιμασία, πού θά κρατήσουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ καί θά τόν ὁδηγήσουν μέσα ἀπό τόν ἀποπνικτικό ζόφο πού ἔρχεται δρομαίως κατά πάνω μας…
Η τραγωδία ενός εκπεσόντος Επισκόπου
Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Θεολόγου- Ιατρού- συγγραφέως
Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων
Εν Κυθήροις τη 24η Οκτωβρίου 2025
Με πόνο και οδύνη ψυχής παρακολουθεί τους τελευταίους μήνες όλος ο Ορθόδοξος κόσμος το συνεχιζόμενο δράμα του Επισκόπου Τυχικού. Την άδικη και αντικακονική έκπτωσή του. Τις αγωνιώδεις προσπάθειές του να δικαιωθεί, καταφεύγοντας στο Συνοδικό Δικαστήριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Την πλήρη καρατόμησή του από το εν λόγω Δικαστήριο. Και τέλος την κατάπτυστη δήλωση, στην οποία προφανώς τον υποχρέωσαν οι πατριαρχικοί, προκειμένου να τον διασύρουν και εξευτελίσουν, διακηρύσσοντας παράλληλα, εμμέσως πλήν σαφώς, την παντοδυναμία τους και ότι στις αποφάσεις τους δεν δεσμεύονται ούτε από εκκλησιαστικούς νόμους, ούτε από Ιερούς Κανόνες, ούτε από καταστατικούς χάρτες.
Στα πρώτα βήματα της αρχιερατικής του διακονίας, ως Μητροπολίτου Πάφου, μας έδωσε την εικόνα ενός Ορθοδόξου και ομολογητού Επισκόπου με προσήλωση στους αγίους Πατέρες και τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας, η οποία ακριβώς υπήρξε και η αιτία της εκπτώσεώς του. Όλοι μας περιμέναμε και ελπίζαμε να δούμε στο πρόσωπό του ένα νέο πατερικό ανάστημα, έναν μιμητή των αγίων Πατέρων, έναν γενναίο πολέμιο της αιρέσεως και πρόμαχο της Ορθοδοξίας. Δυστυχώς όμως στη συνέχεια διαψευσθήκαμε, όταν διαπιστώσαμε ότι το αξιέπαινο ξεκίνημά του κατέληξε σε αξιοθρήνητη πτώση, σε πνευματικό ναυάγιο.
Κατά την ταπεινή μας γνώμη θα μπορούσε ο Τυχικός να προλάβει και να αποφύγει την τραγική αυτή εξέλιξη, εάν ευθύς εξ’ αρχής διέκρινε ορθά και με ορθόδοξα κριτήρια την οικουμενιστική γραμμή και πορεία τόσον του αρχιεπισκόπου Γεωργίου, όσον επίσης και της πλειονότητος των Επισκόπων της επαρχίας του, ήδη προτού ακόμη χειροτονιθεί Επίσκοπος. Εάν συνειδητοποιούσε εκ των προτέρων ότι σε περίπτωση χειροτονίας του θα είναι σχεδόν αδύνατη η συνεργασία του με τους Επισκόπους αυτούς, με ανθρώπους δηλαδή βαθιά διαβρωμένους από την αίρεση. Θα έπρεπε λοιπόν εκ των προτέρων να σταθμίσει την κατάσταση, να ζυγίσει τις δυνάμεις του και, (μετά την εκλογή του), να αρνηθεί το αρχιερατικό αξίωμα, αναλογιζόμενος το βάρος της ευθύνης και μιμούμενος τους μεγάλους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας, (όπως τους αγίους Βασίλειο, Γρηγόριο και Χρυσόστομο), οι οποίοι απέφευγαν τα εκκλησιαστικά αξιώματα και παρά την θέλησή τους τελικά εχειροτονούντο αρχιερείς.
Και, εν πάσει περιπτώσει, αφού δέχθηκε να χειροτονηθεί και να τοποθετηθεί ως Μητροπολίτης Πάφου, θα έπρεπε να προετοιμάσει τον εαυτό του για διωγμούς και θλίψεις, ακόμη και για καθαίρεση, προκειμένου να μείνει ανένδοτος και ανυποχώρητος στην Ορθόδοξη πορεία την οποία χάραξε, χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Και όταν πλέον ήρθε ο διωγμός και η έκπτωσή του, θα έπρεπε και πάλι να σταθμίσει με ομολογιακό φρόνημα την νέα κατάσταση, η οποία προέκυψε μετά την έκπτωσή του, μιμούμενος κατά δύναμιν το παράδειγμα του άγιου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος όπως γνωρίζουμε, οικειοθελώς παραιτήθηκε του πατριαρχικού αξιώματος και αποσύρθηκε στην έρημο.
Δυστυχώς ο Τυχικός προτίμησε να ακολουθήση άλλη πορεία. Κατέφυγε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, προκειμένου να δικαιωθεί με τελικό αποτέλεσμα την αξιοθρήνητη πτώση του. Δεν μπόρεσε να διακρίνει και να εκτιμήσει δεόντως τι, τέλος πάντων, είναι σήμερα αυτό που ονομάζουμε Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ποιό είναι το αληθινό του πρόσωπο και ποιος είναι ο ρόλος του στην προώθηση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Δεν μπόρεσε να κατανοήσει ότι καταφεύγοντας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, καταφεύγει ουσιαστικά στο μεγαλύτερο προπύργιο του Οικουμενισμού παγκοσμίως. Καταφεύγει σ’ αυτούς οι οποίοι διακαώς επιθυμούν την εξόντωσή του. Καταφεύγει, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, σε μια «λυκοφωλιά», πολύ χειρότερη από τη «λυκοφωλιά» των Κυπρίων συναδέλφων του, ζητώντας προστασία από τους …λύκους της αιρέσεως. Τι τραγική ειρωνία!!!
Με πολλή θλίψη και οδύνη παρακολουθήσαμε τη σχετική βιντεοσκοπημένη δήλωση, που βγήκε στη δημοσιότητα μετά την απολογία του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην οποία ευχαριστεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη, (τον οποίο ονομάζει «πατέρα» του) και τα μέλη του Συνοδικού Δικαστηρίου που τον άκουσαν και επαναλαμβάνει ότι καταδικάζει την αποτείχιση. Το να ονομάζει κανείς «πατέρα» του ένα πρόσωπο που είναι βεβαρυμένο με πάμπολλες κακόδοξες διακηρύξεις, είναι χωρίς αμφιβολία, βαρύτατη πτώση. Ισοδυναμεί με άρνηση Χριστού. Και τούτο διότι, όπως γνωρίζουμε, μεταξύ πνευματικού πατρός και πνευματικού τέκνου υφίσταται στενότατη πνευματική σχέση και σίγουρα ταύτιση πίστεως. Επομένως ο Τυχικός, ονομάζοντας «πατέρα» του τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ταύτισε ουσιαστικά την πίστη του με την πίστη του Πατριάρχου.
Επίσης η δήλωσή του ότι καταδικάζει την αποτείχιση είναι μιά άλλη, εξ’ ίσου μεγάλη, πτώση. Αναφερόμενος στην εν λόγω πτώση ο ιερομόναχος π. Σάββας αγιορείτης πολύ σωστά παρατηρεί ότι «αυτό, [η αποτείχιση], είναι σαν να καταδικάζεις τον εαυτό σου. Αυτοκαταδικάζεσαι. Γιατί όταν έγινες επίσκοπος, ορκίστηκες στον Θεό, ενώπιον όλου του λαού, ενώπιον όλης της εκκλησίας, ότι θα τηρείς και θα υπακούς στον νόμο του Θεού και στους ιερούς κανόνες. Η αποτείχιση είναι κατοχυρωμένη από τους ιερούς κανόνες. …Από το 15ο κανόνα της Πρωτοδευτέρας Οικουμενικής Συνόδου. Εσύ τώρα είσαι επίσκοπος. Μπορείς να καταδικάσεις έναν ιερό κανόνα και να πεις ότι εγώ είμαι αντίθετος με αυτόν τον κανόνα; Δεν αναιρείς τον εαυτό σου μετά και τους όρκους σου;».[1]
Όλα όσα παραπάνω γράψαμε, δεν αποσκοπούσαν στην εξουθένωση και προσωπική απαξίωση του κατά πάντα αγαπητού μας εν Χριστώ αδελφού Επισκόπου Τυχικού. Μακριά από μια τέτοια σκέψη. Αντίθετα μάλιστα πονούμε και κλαίμε, συμμετέχοντας στις πτώσεις του ωσάν να ήταν ιδικές μας πτώσεις σύμφωνα με τον λόγο του αποστόλου: «και είτε πάσχει εν μέλος συμπάσχει πάντα τα μέλη», (Α΄ Κορ. 12,26). Εξ’ άλλου όλοι μας κινδυνεύουμε από παρόμοιες πτώσεις. Εάν ο απόστολος Πέτρος αρνήθηκε τον Χριστό τρεις φορές, πόσω μάλλον κινδυνεύουμε εμείς; Αλλά όπως ο Πέτρος μετανόησε στη συνέχεια έμπρακτα και έκλαυσε πικρώς, κατά παρόμοιο τρόπο περιμένουμε και ελπίζουμε στην έμπρακτη μετάνοια του Τυχικού. Η οποία μετάνοιά του θα πρέπει, κατά την ταπεινή μας γνώμη, να περιλαμβάνει δύο τινά. Αφ’ ενός μεν τη δημόσια διακήρυξή του ότι σε καμιά περίπτωση δεν θεωρεί τον Πατριάρχη ως «πατέρα» του και ότι απαρνείται κάθε κακοδοξία του. Και αφ’ ετέρου ότι αποδέχεται πλήρως τον 15ο Ιερό κανόνα της πρωτοδευτέρας Συνόδου, αποτειχιζόμενος ενδεχομένως και ο ίδιος και παύοντας να μνημονεύει οικουμενιστές αρχιερείς της επαρχίας του.
[1]https://www.facebook.com/100063527588921/posts/%CE%BF-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AC%CF%87%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%AC%CE%B2%CE%B2%CE%B1-%E1%BC%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CF%85/1441001758027397/
Δέν εἶναι τυχοδιῶκτες, εἶναι πράκτορες
Ο Επίσκοπος Τυχικός και δεξιά οι 10 Κύπριοι Αρχιερείς που αποφάσισαν την έκπτωσή του
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ Μοναχός π. Σεραφείμ (Ζήσης) 18 Οκτωβρίου, 2025
(α) Οἱ Ἕλληνες – Ρωμηοί εἴμαστε ἀθεράπευτα ἁπλοϊκοί (καί ἐμοῦ ἕως τινός χρόνου συμπεριλαμβανομένου). Τό ἐπιβεβαιώνει καί ὁ μακαριστός Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος (στά Ἅπαντά του) καί τό ἀποδίδει στήν γενική ἀγαθωσύνη τοῦ Γένους μας. Καί ἔτσι δέν ἐννοοῦμε νά συνειδητοποιήσουμε ποιοί πράκτορες (τῆς «Ἐπιβουλῆς») ἔχουν καταλάβει τίς ἐκκλησιαστικές Ἀρχές, σχεδόν σέ παγκόσμια κλίμακα. Γιά ὅποιον, ὅμως, γνωρίζει ἀπό κοντά ἤ ἔνδοθεν (τοῦ π. Θεοδώρου καί ἐμοῦ συμπεριλαμβανομένου) τήν νοοτροπία καί τά φρονήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, δέν ὑπῆρχε περίπτωση νἀ ἀθωωθεῖ ὁ Πάφου κ. Τυχικός ἤ νά ἀνατραπεῖ ἔστω καί πρός ὀλίγον χρόνου ἡ προηγηθεῖσα ἀπόφαση τῆς Συνόδου τῆς Κύπρου.
Ἀπευθύνθη τό «πρόβατον» γιά δικαιοσύνη στούς «λύκους» τοῦ Φαναρίου, ἡ ἀναισθησία τῶν ὁποίων ἔναντι τῆς δικαιοσύνης δέν κάμπτεται οὔτε ἀπό τά αἵματα καί τίς δίκαιες κατάρες τῶν ἐν Οὐκρανίᾳ (καί ἐξ αἰτίας τους) διωκομένων Ὀρθοδόξων. Στόν κ. Τυχικό «θά κόλλαγαν;»
Ἀγαπητοί, δέν θά παύσω νά τό ὑπενθυμίζω: δέν εἶναι τυχοδιῶκτες, εἶναι πράκτορες (ἐνδιατρῖψτε, παρακαλῶ, στήν ἀκριβῆ σημασία τῶν λέξεων αὐτῶν, ὅσο καί ἄν δυσαρεστεῖ).
(β) Δυστυχῶς, κοντά στήν ἐχθεσινή «μή δικαίωση» τοῦ «συνοπτικῶς ἐκτελεσθέντος» Μητροπολίτου Πάφου κ. Τυχικοῦ, προσετέθη τώρα καί ἡ ἀποκήρυξη τῆς (ἱεροκανονικῆς καί ἁγιοπατερικῆς) Ἀποτειχίσεως ἐκ μέρους του, ἀντίθετα ἀπό τήν «Ὁμολογία Πίστεως» πού εἶχε ὑποβάλει γραπτῶς τό καλοκαῖρι (verba volant, scripta manent). Ἐκεῖ διευκρίνιζε τήν δέουσα διάκριση Ἀποτειχίσεως καί Σχίσματος. Ἀλλά, ὅπως καί ὁ κάποτε ἐκπεσών μεταξύ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα στρατιώτης, τώρα ὁ κ. Τυχικός καί τοῦ μαρτυρίου ἐξέκλινε, καί «σωτηρίας» δέν ἠξιώθη· τόν ἐξεθρόνισαν οὕτως ἤ ἄλλως. Τώρα ἡ παράνομη ἐκθρόνιση ἔχει τήν σφραγῖδα καί τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου. Τό ἐννοεῖτε, π. Εὐάγγελε Παπανικολάου; ΣΗΜ.: ὁ π. Εὐάγγελος παραμένει ὑποστηρικτής καί συνεργάτης ἑνός Πατριαρχείου (Ἀλεξανδρείας) τό ὁποῖο ἔχει ἀπό δεκαετιῶν ἐπίσημες σχέσεις μέ τόν Ἐλευθεροτεκτονισμό, τήν Μασονία! Συνεπῶς, νά μή περιμένουμε καί πολλά-πολλά ὡς πρός τό αἰσθητήριό του.
(γ) Στήν Ληστρική Σύνοδο τοῦ σωτ. ἔτους 449 (στήν Ἔφεσο), ὁ Ἰουβενάλιος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων συμμετέσχε στήν καταδίκη τῶν Ὀρθοδόξων καί τήν ἐπικράτηση τῶν Μονοφυσιτῶν. Δύο χρόνια ἀργότερα, συμμετέσχε στήν ἀντίθετη, 4η Οἰκουμενική, Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνος (τοῦ 451), καταδίκασε τούς αἱρετικούς, ἀνακήρυξε τήν Ὀρθοδοξία, καί τελικῶς ἀνεκηρύχθη καί Ἅγιος. Τό εὐχόμεθα ὁλοψύχως γιά τόν κ. Τυχικό !
(δ) Ἡ ἐπιμονή τῶν Φαναριωτῶν καί τῶν Κυπρίων διοικητικῶν ἐνωρίτερα, κατά τό θέρος, νά καταδικάσει ὁ κ. Τυχικός τήν Ἀποτείχιση, ἄς εἶναι ἀπόδειξη πρός τούς ὁμοδόξους ἀδελφούς μας, περί τοῦ τί θετική σημασία ἔχει γιά τούς προδότες αὐτούς ἡ ἐν σιωπῇ ἀδιαμαρτύρητος «συμπόρευση» καί «κοινωνία» τῶν Ὀρθοδόξων στήν καθοδική πορεία τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων καί στήν πανθομολογούμενη διαφθορά καί παρακμή. Ἀπό κοντά, ἄς ἀναλογισθοῦν καί τήν συμπερίληψη τοῦ Κολυμπαρίου στά βιβλία Μέσης Ἐκπαιδεύσεως (καί ὄχι μόνον … ), ἀλλά καί τήν ἐπιμονή τοῦ Βαρθολομαίου ὑπέρ τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπως ἐφάνη στήν πρό ἡμερῶν παρουσία του στήν ἱερατική Σύναξη τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Κατανοεῖτε τώρα ἐπί τέλους, ἀδελφοί, ὅπως ἐμεῖς ἐξ ἀρχῆς – λόγῳ θεολογικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς πείρας καί ἱστορικῆς μελέτης καί ἐπιγνώσεως – ὅτι τό Κολυμπάρι δέν ἀπέθανε, οὔτε καί ἐτάφη, ἀλλά θά εἶναι σημεῖον ἀναφορᾶς καί ἐφαλτήριον γιά ὅσα αἰσχρά ἀκολουθήσουν ; Δέν τό λέμε γιά νά δικαιωθοῦμε, ἀλλά πρός ἐπίγνωση τοῦ «πεδίου» στό ὁποῖο ὅλοι μαχόμεθα … Ὁ Κύριος, ὁ Δομήτωρ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, βοηθός !
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Καθηγητού δρ. Νεκτάριου Δαπέργολα: Θλιμμένες σκέψεις γιά μία ἡμέρα πτώσης καί ὀδύνης…
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας
Ἦταν δυστυχῶς μία θλιβερή ἡμέρα πτώσης καί ὀδύνης. Κάποιοι παραδόξως μίλησαν – καί ἀκόμη ἐπιμένουν νά μιλοῦν – γιά ἡρωισμούς καί γιά στάση ἐφάμιλλη τῶν μεγάλων Ἁγίων πού ὑφίσταντο διώξεις. Εἰλικρινά ἀδυνατῶ νά ἀντιληφθῶ τόση ἀδυναμία (ἤ ἀπροθυμία) νά ἀντιληφθοῦν τό προφανές. Ὅτι, πέραν τῆς πασιφανοῦς βεβαίως ἀδικίας πού ἔφερε τήν ξεδιάντροπη καρατόμηση, ἦταν δυστυχῶς ἡμέρα πτώσης. Καί, συνάμα, ἐπίσης δυστυχῶς ἡμέρα θριάμβου καί πανηγυρισμοῦ γιά ὅλο τό ἀντίχριστο (ρασοφόρο καί μή) σύστημα.
Ο Επίσκοπος Τυχικός και δεξιά οι 10 Κύπριοι Αρχιερείς που αποφάσισαν την έκπτωσή του
Πρῶτα ἦταν οἱ συγγνῶμες «γιά τά λάθη του» καί οἱ παρακλήσεις «γιά δεύτερη εὐκαιρία» πρός τούς σταυρωτῆδες συντοπῖτες του, πού ἦρθαν ἀντί τῆς μόνης ἐπιλογῆς πού εἶχε στήν πραγματικότητα ὡς αὐθεντικός Ὀρθόδοξος ἀρχιερέας: νά παραμείνει ἀνένδοτος καί σταθερός στήν ἀλήθεια πού ἕως ἐκείνη τή στιγμή ὑπηρετοῦσε. Θυμήθηκα τόν Μέγα Φώτιο, πού ἀπέναντι στήν λύσσα τῶν συνέδρων τῆς ληστρικῆς συνόδου τοῦ 869, ἔμεινε ἀπολύτως σιωπηλός, χωρίς οὔτε νά ἀναιρέσει, ἀλλά οὔτε κἄν νά ἀπαντήσει τό παραμικρό, ἀρνούμενος νά ἀναγνωρίσει τήν νομιμότητα καί τήν δικαιοδοσία της καί γνωρίζοντας πόσο στημένο ἦταν τό παιχνίδι καί πόσο προκαθορισμένο τό ἀποτέλεσμα.
Ἐκεῖνος ἀναθεματίστηκε τότε καί ἔφυγε γιά τήν ἐξορία, χωρίς ὅμως νά ἀποκηρύξει ἤ νά ἀλλάξει οὔτε γράμμα ἀπό τίς πράξεις του, ἀπολύτως δικαιωμένος ἀπέναντι στόν Θεό. Αὐτός δέν μποροῦσε ἄραγε νά καταλάβει (ἀπό τήν φύση τῶν κατηγοριῶν καί ἀπό τήν μορφή τῆς ὃλης διαδικασίας) ὅτι καί αὐτό τό παιχνίδι ἦταν στημένο καί ἡ ἀπόφαση τῆς κυπριακῆς λυκοφωλιᾶς ἤδη εἰλημμένη; Καί ἔτσι τόν καθαίρεσαν ἀπό τόν ἐπισκοπικό θρόνο του, χωρίς φυσικά νά δείξουν ἔλεος ἀπέναντι στίς συγγνῶμες καί τίς δηλώσεις μεταμέλειας – καί χωρίς κἄν νά νοιαστοῦν καί γιά τίς τόσες παρατυπίες στήν ὅλη διαδικασία. Γιατί μιλᾶμε γιά ἀνθρώπους ἀδίστακτους, ἀνελέητους καί ἐκδικητικούς. Πού ἐπίσης αἰσθάνονται πανίσχυροι καί ἱκανοί νά κάνουν ὅ,τι θέλουν, χωρίς προσχήματα καί νομιμοφάνειες.
Ἀντί ὅμως ἐκεῖνος νά παραδειγματιστεῖ ἀπό αὐτήν τήν ἐξέλιξη, ἐπέλεξε νά προσφύγει στήν ἀκόμη πιό ζοφερή λυκοφωλιά. Μέ ποιάν ἀκριβῶς λογική ἄραγε καί μέ ποιάν ἐλπίδα; Νά βρεῖ δικαιοσύνη στήν καρδιά τῆς ἀδικίας; Ὀρθοδοξία στήν καρδιά τῆς πλάνης; Ἀποκατάσταση στήν καρδιά τῆς ἐκτροπῆς; Καί πῶς πᾶς καί «νομιμοποιεῖς» αὐτήν την λυκοφωλιά, ἐνῷ εἶναι ἀδύνατο νά μήν γνωρίζεις τόν ἀντίχριστο καί ὀλέθριο ρόλο της; Καί πῶς ἀκόμη ἐλπίζεις ὅτι ἡ μητρική αὐτή λυκοφωλιά θά «ἀδειάσει» τήν θυγατρική, εἰδικά μάλιστα ἀπό τή στιγμή πού ἅπαντες γνωρίζαμε καί τήν καθοριστική συμβολή της στήν ἔναρξη τῆς ὅλης δίωξης; Ὅσοι ξέρουν στοιχειωδῶς τί σημαίνει Φανάρι καί δέν ζοῦν ἀκόμη (ἐντελῶς ἀσυγχώρητα) πάνω στά σύννεφα, ἔνιωσαν λοιπόν νέα μαχαιριά μέ τήν δεύτερη αὐτή ἐπιλογή του.
Καί φτάνουμε στό ὀδυνηρό τέλος καί τήν ἀπολύτως ἀναμενόμενη ἀπόφαση. Οἱ λύκοι ἔρχονται καί τόν ἀποτελειώνουν. Ἀλλά πρίν ἀπό αὐτό φροντίζουν νά τόν ταπεινώσουν καί νά τόν τσακίσουν. Τόν βάζουν νά κάνει νέα δήλωση καί ἐκεῖνος τό ἀποδέχεται (πιστεύοντας ἴσως μέ ἀσύγγνωστη ἀφέλεια ἀκόμη σέ πιθανότητες ἐλέους καί ἀποκατάστασης). Καί ἀφοῦ λέει αὐτό πού θέλουν, ἐξουθενωμένος καί καταπτοημένος, οἱ λύκοι (πάντα ἀνελέητοι καί ἐκδικητικοί) ὄχι μόνο τόν ἀποτελειώνουν μέ ὁμόφωνη ἀπόφαση, ἀλλά δίνουν ταυτόχρονα καί μία ἀλαζονική ἀπόδειξη τῆς παντοδυναμίας καί ἀσυδοσίας τους, παραδεχόμενοι ὅτι ἡ πρώτη διαδικασία εἶχε ὄντως παρατυπίες. Τό μήνυμα εἶναι σαφές: ὅποιος μᾶς πάει κόντρα, θά συντριβεῖ χωρίς ἴχνος ἐλέους καί χωρίς κἄν προσχήματα. Τό κάνουμε καί παράτυπα, γιατί πολύ ἁπλά μποροῦμε. Ἀπό προχτές δυστυχῶς ὅλοι αὐτοί πανηγυρίζουν γι’ αὐτό τό μήνυμα πού τόσο ἐκκωφαντικά πέρασε πρός πᾶσα κατεύθυνση. Καί ἀκόμη δυστυχέστερα ἡ συμβολή τοῦ μητροπολίτη σέ αὐτήν τήν ὀλέθρια ἐξέλιξη, ὑπῆρξε καθοριστική. Ὄχι βεβαίως ἑκουσίως, ἀλλά διά τῶν σφαλμάτων καί τῶν ἐπιλογῶν του.
Ἴσως τόσο μόνο μποροῦσε (τοὐλάχιστον σέ αὐτήν τήν φάση τῆς ζωῆς του). Ἴσως δέν εἶχε τήν ψυχική δύναμη νά ἀντέξει τίς πιέσεις καί τούς ἐκβιασμούς καί ὅ,τι ἄλλο συνέβη στά παρασκήνια. Ἴσως δέν εἶχε καί τήν κρίση, ὥστε νά μήν ἀκούσει ἀνόητες συμβουλές ἀπό γνωστούς φαφλατᾶδες (ρασοφόρους καί μή) «ὑποστηρικτές» καί ἑτέρους μυστικοσυμβούλους καί νά μπορέσει νά ἀντιληφθεῖ τήν παγίδα στήν ὁποία μόνος του εἰσερχόταν. Ἴσως δέν ἦταν καί ἕτοιμος νά ἀποχωριστεῖ τό ἐπισκοπικό του ἀξίωμα: ὁ μακαριστός Καντιώτης φώναζε ὅτι «χίλιους θρόνους θά θυσιάσω, γιά νά μήν ἀρνηθῶ τόν Χριστό» . ἀλλά προφανῶς δέν εἶναι ὅλοι οὔτε ἕτοιμοι γι’ αὐτό, οὔτε βεβαίως καί Καντιώτηδες. Κατανοητή ἑπομένως κάθε ἀνθρώπινη ἀδυναμία. Ἔρχεται ὅμως ἡ ὥρα πού «στερεῖσαι κατ’ ἄμφω» καί τό ἀξίωμα καί τήν ὁμολογία. Πῶς διάγεις ἀπό ἐδῶ καί πέρα; Καί πόση ζημιά ἀφήνεις πίσω σου;
Τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά δέν γράφεται πρός ἔλεγχο καί ἐπίκριση τοῦ μητροπολίτη (πού πάντοτε ἦταν καί παραμένει ἀγαπητός). Σκόρπιες σκέψεις ὀδύνης ἁπλῶς εἶναι. Κανείς δέν μπορεῖ νά ρίξει «λίθο ἀναθέματος» στόν Τυχικό. Ἀντιθέτως, πονᾶμε γιά τόν Τυχικό. Κλαῖμε γι’ αὐτόν καί εὐχόμαστε εἰλικρινά ὁ Θεός νά τοῦ δώσει δύναμη καί μετάνοια, γιατί εἶναι πολύ δύσκολη ἡ θέση του καί ἅπαντες ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι βρίσκεται αὐτή τή στιγμή σέ κρίσιμο σημεῖο – καί ψυχολογικά καί κυρίως πνευματικά. Τό ἴδιο ὅμως νά εὔχονται καί ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι πού τόν ἀγαποῦν, γιατί αὐτές τίς προσευχές τους ἔχει ἀνάγκη αὐτές τίς ὧρες καί ὄχι μεγαλοστομίες καί ἐξυμνητικές ἀνοησίες πού τόν ἐξισώνουν μέ τόν Ἅγιο Νεκτάριο καί ἄλλους διωκόμενους Ἁγίους μας.
Καί νά εὐχόμαστε βέβαια ἐπίσης κανείς ἄνθρωπος νά μήν βρεθεῖ σέ τέτοια θέση σάν καί αὐτόν, γιατί εἶναι γεγονός πώς ἅπαντες κινδυνεύουμε νά κυλίσουμε, ἄν βρεθοῦμε σέ δύσκολη ὥρα πιέσεων, ἀπειλῶν ἤ ἄλλων πειρασμῶν. «Ὁ δοκῶν ἐστάναι βλεπέτω μή πέσῃ»: τεράστιας σημασίας προτροπή αὐτή. Καί εἶναι γνωστό ὅτι ἀμέτρητοι πεπτωκότες ἦταν πρίν ἄνθρωποι τῶν μεγάλων λόγων. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι δέν πονᾶμε καί γιά τήν μεγάλη χαμένη εὐκαιρία νά δοῦμε τόν μητροπολίτη Πάφου νά ἀναδεικνύεται σέ πραγματικά ἡρωικό σύμβολο τοῦ ἀγῶνα κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, σέ καιρούς πού γιά νά μετρήσουμε τούς ὁρατά ὀρθοφρονοῦντες ἀρχιερεῖς σέ Ἑλλάδα καί Κύπρο δέν χρειάζονται πλέον οὔτε κἄν τά δάχτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ. Καί ἀντ’ αὐτοῦ τόν εἴδαμε νά καταδεικνύεται μᾶλλον σέ ἀντισύμβολο ἐξουθενωμένης ὑποταγῆς στούς ἑσμούς τῶν ἀδυσώπητων λύκων, πού ἀπό προχτές πανηγυρίζουν μέ σαδιστική ἡδονή γιά τό μήνυμα πού πέρασαν: ὅτι κάθε κεφάλι πού πάει νά ξεφύγει πάνω ἀπό τήν στάθμη πού οἱ ἴδιοι ἐπέβαλαν, θά κόβεται ἀνελέητα, θά τσακίζεται ἐκδικητικά καί θά ἐκτίθεται ἀτιμασμένο πρός δημόσιο παραδειγματισμό.
Καί αὐτή εἶναι μία διαπίστωση πού πραγματικά πολύ δύσκολα μπορεῖ κανείς νά τήν ὑποφέρει…
Εγγραφή σε:
Σχόλια
(
Atom
)