Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης περί πίστεως
Στους έσχατους χρόνους οι χριστιανοί θα πορεύονται, όπως θα διατάσσει τότε ό Κύριος.
Όμως εκεί θα είναι ό Κύριος και δεν θ’ αφήσει τον άνθρωπο, θα μας βοηθά σε ότι θέλουμε. Δεν θα μας αφήσει, να είστε βέβαιοι και πιστοί. Γιατί αυτό θέλει να έχουμε εκείνες τις μέρες: ΠΙΣΤΗ!
Πάνω απ’ όλα, παιδιά μου, να κρατήσουμε την πίστη μας στον Κύριο, και ας έρθουν μέρες δύσκολες και ας έρθουν μέρες δοκιμασίας. Μέσα στους αιώνες πέρασαν τέτοιες εποχές. Και βλέπουμε, άλλους τούς σταυρώνανε στον σταυρό, άλλους τούς έκοβαν είκοσι κομμάτια, όμως δεν προδώσανε τον Χριστό και ζούνε στους Ουρανούς στους αιώνες των αιώνων. Πόσο μεγάλη πίστη είχαν!
Και αυτή ή πίστη δεν είναι μόνο για τα δύσκολα μελλοντικά πράγματα, είναι γενικώς.
Ή πίστη είναι ή κινητήριος δύναμις και χωρίς αυτήν ό άνθρωπος δεν θα κατόρθωνε τίποτα.
Ζητούσε πίστη ό Κύριος!
και σε άλλο σημείο είχε πει ο Γέροντας:
~ Την πίστη των πατέρων μας τη στραγγαλίσαμε εμείς και τρέχουμε ακατάσχετα μέσα στην απώλεια. Δεν φυλάγουμε τίποτα από εκείνα πού μάς διατάσσει ο Κύριος. Τίποτα!
Ούτε οι μικροί ούτε οι μεγάλοι. Από τόσο δα παιδάκι. Να, ετούτο εδώ, ρώτησέ το κάτι, έχει άγνοια. Δεν ξέρει να σου πει τίποτα, ενώ έπρεπε να είναι ρήτορας μέσα στα εκκλησιαστικά πράγματα. Κι άμα πάει δεκαεπτά χρόνων, από εκεί τον έχασες εσύ, δεν τον ξαναβρίσκεις. Πάει και ποτίζεται, αντί όπως το λουλούδι μέσα στο νερό το δροσερό, μέσα στην κακία.
Ποιος δίδαξε τη νεολαία; Εμείς οι ιερείς και όλοι όσοι είναι χριστιανοί δεν είπαμε σ’ ένα κήρυγμα: «Πρόσεξε, ο δρόμος αυτός είναι της καταστροφής!”
ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΔΙΟΥ.
ΤΟΜΟΣ Β. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ