.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ Β.Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ Ν.11 ”Οι αντίχριστοι και μισέλληνες σωτήρες”

Όσο οι αντίχριστες σκοτεινές δυνάμεις θα μαίνονται κατά της πίστεώς μας, όσο οι μασονικές στοές θα πολεμάνε ύπουλα την πατρίδα μας, μέσω των προδοτών πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών μας, τόσο και εγώ θα αμύνομαι, θυσιάζοντας και την ζωή μου αν χρειαστεί για ένα λαό αποσκύνητο, για ένα έθνος αδούλωτο στην ψυχή και πάνω απ’ όλα για την Ορθοδοξία μας. Αυτή (η πίστη) είναι το αγκάθι στο μίσος τους.

Οι αντίχριστοι και μισέλληνες ”σωτήρες” !!! δεν ξέρουν ότι είμαστε από εκείνη την γενιά των αθανάτων, που βγαίνει ζωντανή από τις συμφορές, γιατί ξέρει να μετανοεί, γιατί ξέρει να ομολογεί. Οι ”σωτήρες” μας δεν ξέρουν ότι ο ενταφιασμός μας δεν συνεπάγεται τον θάνατο μας.

Είμαστε από εκείνη την γενιά που δεν πεθαίνει, όταν ενταφιάζεται !!!

Οι ”σωτήρες” μας δεν ξέρουν ότι τα δικά μας χώματα είναι ζωντανά. Φυλάνε κρησφύγετα, κρυφά σχολειά, τόπους λατρείας, ανώνυμους ήρωες, ανώνυμους μάρτυρες. Άγια σώματα που μυροβλύζουν, άγια λείψανα που θεραπεύουν.

Αυτά τα χώματα είναι ποτισμένα με ποταμούς αιμάτων που θα τρέφουν τις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων έως της συντελείας των αιώνων.

Έχουμε ένα Πατέρα που μας λατρεύει ακατανόητα και πολεμάει Αυτός και οι στρατιές των αγγέλων Του για την χώρα μας, ακόμα και όταν εμείς αδιαφορούμε. Σ’ αυτόν ελπίζουμε και απ’ Αυτόν μόνο περιμένουμε, αλλά πρέπει και εμείς να μετανοήσουμε.

Σας στέλνω έναν λόγο της Αγάπης Του για την Ελλάδα, την χώρα Του, όπως συχνά ο ίδιος επαναλαμβάνει.

Να έχετε ζωντανή ελπίδα αυτή την Αγάπη Του, γιατί οι θλίψεις θα μεγαλώνουν συνεχώς και το χάος έρχεται ταχύ.

«Για φαντασθείτε ότι είστε σ’ ένα τραπέζι και κάποιος μεθάει πάρα πολύ και αρχίζει να γρονθοκοπάει το τραπέζι. Οι άλλοι που τον βλέπουν γελούν και λένε: “Ο μεθυσμένος”.

Σε κάποια στιγμή αυτός, από την μέθη του και από την τρέλα του, αναποδογυρίζει το τραπέζι, το σπάει και μένει μόνο μια γωνιά του τραπεζιού άθικτη και ούτε καν νερό δεν πάει πάνω σ’ αυτήν.

Αυτή είναι η χώρα σας, παιδιά μου. Η άθικτη γωνιά. Το τραπέζι, η Ευρώπη. Τον μεθυσμένο, βρείτε τον ποιος είναι. Σας τον έχω δείξει κι’ άλλες φορές.

Όσο για την Αμερική… τον πνιγμένο, δεν τον υπολογίζουμε, διότι είναι ήδη πεθαμένος.!

Μεθυσμένος είναι η Γερμανία.

Αυτήν την ώρα δεθείτε με την πίστη σας! Σας λέω ένα παράδειγμα:

Εσύ, φτιάχνεις με χίλια ζόρια, αλλά και με πολλή αγάπη το σπίτι σου. Έρχομαι, λοιπόν, εγώ (κάποιος) και σου λέω, πήγαινε να το χαλάσεις. Μέσα όμως στο σπίτι σου, δεν έβαλες μόνον κόπο, αλλά μένουν και οι πλέον αγαπημένοι σου άνθρωποι. Και αυτοί, οι αγαπημένοι σου, κάθε ημέρα γονατίζουν και προσεύχονται σε σένα και σε βλέπουν ως Θεό!

Θα το γρέμιζες τότε το σπίτι σου; Πως τότε, την χώρα μου, την ευλογημένη, θα την γκρεμίσω, θα της βάλω Χ;

Ναι.! Σας βεβαιώνω, ότι θα την καθαρίσω! Θα την καθαρίσω!! Χ (δηλαδή διαγραφή), δεν θα βάλω!

Ο κάθε ένας, έχει ελεύθερη γνώμη, ελεύθερη σκέψη, ελεύθερη πράξη.

Ο κάθε ένας μπορεί να λέει ό, τι θέλει και όπως το θέλει. Όμως, τα λέει, χωρίς σφραγίδα Θεού.

Όταν φτιάξετε μια ψεύτικη σφραγίδα και σφραγίσετε κάτι, επειδή δεν θα είναι γνήσια, θα σβήσει γρήγορα, διότι το μελάνι της δεν θα είναι γνήσιο. Η σφραγίδα η γνήσια, σφραγίζει και χωρίς μελάνι. Αυτή, την γνήσια σφραγίδα, την κρατάει μόνο ο Ουράνιος Πατέρας και μ’ αυτήν σφραγίζει.

Θα μπορούσα να πω και το εξής: Αν την τεμαχίσει σε μικρά τμήματα και την μοιράσει σε όλους τους τόπους προσευχής, δηλαδή, σε Εκκλησίες, Μοναστήρια, Άγιους Τόπους, κλπ., την δίνει με δικαιώματα και δεν υπάρχει εκεί πλέον, καμία κλειστή πόρτα. Και εάν κάποιος χάσει το τεμάχιο της σφραγίδας που του ανήκει, θα του το επιστρέψουν, διότι δεν θα μπορούν αυτοί που το πήραν να το κρατήσουν, ούτε θα μπορούν να το κρύψουν.

Ένα κομμάτι, αυτής της σφραγίδας είναι η Ελλάδα! Ούτε μπορούν να την διαλύσουν, ούτε μπορούν να εξαφανίσουν τα ύδατα και τα χώματα της!

Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε καθαρά τα πράγματα. Πόσα δεινά περνούν οι άλλοι και πόσα θα περάσουν (πολέμους, καταστροφές, κλπ).

Πέρυσι, με το δικό σας στόμα, λέγατε ότι έσκαγαν και πέθαιναν από την ζέστη σε άλλα κράτη, αλλού είχαν πλυμμήρες κι εσείς είσαστε στην καλύτερη γωνιά του κόσμου!

Ισχύει, τότε, η καταστροφή στην Ελλάδα;

Ο Θεός δεν είναι σαν εκείνους που χαϊδεύουν τον ένα και αφήνουν τον άλλον. Ο Θεός είναι ο πιο Δίκαιος των δικαίων! Ούτε εξαιρέσεις κάνει. Όμως, παιδιά μου, ακούει, μετράει και βλέπει τα βάσανα που περνούν οι ψυχές εκεί κάτω, σε σας, από άλλες σκληρές ψυχές.

Ε, τότε, δεν είναι διάκριση. Είναι Θεία Δίκη. Δίκαιοι είμαστε ο Πατέρας και Εγώ!

Ο 7ος Μακαρισμός δείχνει όλα τα έργα σας τα οποία δεν με ικανοποιούν, ούτε ξεχωριστοί είστε εσείς (οι Έλληνες) από τα άλλα πλάσματα του Πατέρα. Όμως, έχετε, κάτι πολύ ξεχωριστό: Έχετε το Όνομά μου, γραμμένο στις ψυχές σας, επειδή φτιάξατε τον ναό σας με ουράνια επιθυμία. Όταν, λοιπόν, η ουράνια επιθυμία κατοικεί στο ναό σας, που είναι το σώμα σας, ε, τότε, εάν εσείς αυτό το λέτε εξαίρεση (ότι κάνω εξαιρέσεις, δική σας γνώμη είναι αυτή. Όχι δική μου!) (Βλέπουμε τα αναρίθμητα εκκλησάκια που υπάρχουν στην Ελλάδα). Φτιάξτε, παιδιά μου, γέφυρες αγάπης μεταξύ σας, φτιάξτε γέφυρες πίστεως προς τον Θεό, προς τον Χριστό, προς την Μητέρα σας, που εγώ άφησα κάτω σε εσάς.

Γεφυρώστε τις σχέσεις σας και γίνετε ακρογωνιαίοι λίθοι της Εκκλησίας. Εγώ αυτή την Εκκλησία άφησα. Και όπως εγώ, μια τέτοιου είδους πέτρα είμαι (ακρογωνιαία) στο ναό σας, ελάτε κι εσείς στο ναό του Πατέρα μου.

Γι’ αυτό σας πονάω, γι’ αυτό σας αγάπησα, όπως είστε, με τα αμέτρητα λάθη σας, αλλά και την πίστη σας την ατελείωτη.!

Βρείτε μου έναν άκαρδο που θα μπορούσε να χαλάσει αυτή την χώρα. Ε, δεν υπάρχει.!

Ο Πατέρας σας, έχει απέραντη και ατελείωτη αγάπη για εσάς. Και όταν είστε άρρωστοι και η ψυχή σας υποφέρει, έρχεται με αγάπη μητέρας ο ίδιος ο Πατέρας και κάθεται στο προσκέφαλό σας! Διότι δεν σας θέλει σε κλίνη, αλλά όρθιους και η αγάπη Του να λάμπει στα πρόσωπα σας και το Άγιον Πνεύμα να αγιάζει τις ψυχές σας.

Βρείτε τότε εσείς, παιδιά μου,ένα Χ και σβήστε αυτή την αγάπη. Μπορείτε;

Η χώρα μου για εμένα είναι αγάπη. Δεν μπορώ να βρω Χ και να την σβήσω! Πως να το πω πιο ξεκάθαρα;

Με εμένα στην αγκαλιά σας κι εγώ με εσάς στην αγκαλιά μου, περάστε, παιδιά μου, το κατώφλι της οικίας του Πατέρα σας, της Εκκλησίας κι ας είστε λερωμένοι. Διότι, όταν μπείτε μέσα, άνεμος γερός θα σας καθαρίσει τα πάντα. Σ΄αυτόν τον άνεμο, δεν αντέχει κανείς. Τα σκορπίζει όλα με μια και μόνη δύναμη, την δύναμη της Αγίος Τριάδος (εννοεί τα μυστήρια της Εκκλησίας). Και όταν καθαριστείτε εντελώς, τότε ο Πατέρας σας, που μέσα σ’ Αυτόν είμαι κι Εγώ, σας δίνουμε καθαρά ενδύματα. Αυτά τα ενδύματα είναι πλεγμένα με Άγιον Πνεύμα!

Γι’ αυτό, παιδιά μου, όταν τελειώνετε και φεύγετε από την εξομολόγηση, την προσευχή, την Θεία Λειτουργία και απ΄όλα τα Μυστήρια των μυστηρίων, γίνεστε πανάλαφροι, γαλήνιοι και ευδιάθετοι, επειδή τότε ομοιάζεται σε εμένα. Έτσι είμαι εγώ.

Λέτε εσείς , όταν έχετε κάτι πολύτιμο: Θα το φυλάξω αυτό, όπως το φως των ματιών μου. Διότι μ’ αυτό το φως βλέπετε.

Πως, λοιπόν, εμείς εδώ επάνω θα βγάζαμε το φως από τα μάτια μας; (Την Ελλάδα).

Την φυλάμε, όπως, το φως μας! Διότι αλλιώς, θα ήταν σαν να βγάζαμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Εγώ σας έχω σαν κόρη των οφθαλμών μου!

Ποιος μου έχει μείνει εκτός από εσάς;

Όλοι μου έχουν γυρίσει την πλάτη και θα με θυμηθούν την τελευταία στιγμή. Αλλά, τότε, θα είμαι κι Εγώ μακριά και δεν θα μπορέσω να τους αγκαλιάσω.

Θα ουρλιάζουν: Πατέρα που είσαι; Αλλά ο Πατέρας θα είναι πνιγμένος από λυγμούς, από τον πόνο του και η Θεία Δίκη δεν θα Τον αφήσει να τους πλησιάσει. Διότι εδώ επάνω, λειτουργούμε με Νόμους Δικαιοσύνης και Νόμους Αγάπης (παγκοσμίως).

Την ώρα που θα γίνουν όλα αυτά, εάν δεν έχετε μετανοήσει, ο Πατέρας θα κλαίει. Για δείτε. Είσαστε γονείς και κάποιο παιδί σας ξεστρατεί και δεν μετανιώνει και παθαίνει κάτι κακό. Όμως, εσείς, δεν μπορείτε να το βοηθήσετε, γιατί έχει μπει στον δρόμο της Δικαιοσύνης, που μόνο του επέλεξε.

Γι’ αυτό σας λέω, ότι δεν κάνω διακρίσεις, αλλά σας παρακαλώ με αγάπη, για μετάνοια.

Όπως – το είπα αυτό κάποτε και στους αποστόλους – εκεί που δεν θέλουν να σας καταλάβουν (όταν μιλάτε για μετάνοια), ξεσκονίστε τα πόδια σας και φύγετε! Εσείς επιλέγετε την Δικαιοσύνη.

Θα σας πω κι ένα τελευταίο. Είσαστε σε ένα απέραντο σκοτάδι και γνωρίζετε, ότι μόνο σε ένα σημείο υπάρχει φως. Και γνωρίζετε, ότι εάν φθάσετε σ΄αυτό το σημείο, θα δείτε από εκεί όλον τον κόσμο. Θα το καταστρέφατε αυτό το σημείο; Θα σβήνατε αυτό το φως;

Φως, είναι η Ελλάδα και μόνον σε αυτό το μέρος υπάρχει η αλήθεια της πίστεως!

Εσείς θα το σβήνατε αυτό το φως;».

Αρχ. Σάββας Αγιορείτης (Εκ Κερασιάς Καυσοκαλιβίων) : Αιρετική, παναιρετική η σύναξη της Κρήτης. Οι Ιεράρχες ΠΡΕΠΕΙ να μιλήσουν. Είναι εντολή του Θεού. Για αυτό τους έβαλε ο Θεός εκεί. Δεν είναι για να κάνουν διοίκηση, και να καταστέλλουν τους ιερείς που μιλάνε και ζούνε σωστά!

Τον γέροντα Σάββα εκ Κερασιάς Καυσοκαλυβίων, τον παρακολουθήσαμε πριν λίγα χρόνια. Εξαιρετικές οι ομιλίες που έκανε στον ναό του Αγ.Κωνσταντίνου και Ελένης στο Ιπποδρόμιο (Θεσσαλονίκης). Χωρίς καμία απολύτως διαφήμιση, μάζευε εκατοντάδες πιστούς κάθε Κυριαική απόγευμα. Σεμνός, ταπεινός, με ακέραιο ήθος και ασυμβίβαστο φρόνημα.

Ώσπου ... ώσπου πληροφορηθήκαμε ότι ο μητροπολίτης Άνθιμος, ο "Παναγιότατος", τον ενημέρωσε ότι "δεν τον χρειάζεται"! 
Έτσι βρέθηκε αναγκαστικά σε παρακείμενη μητρόπολη, σε κάποιο μοναστήρι. 

Έκτοτε είναι αλήθεια χάσαμε τα ίχνη του. Εκτιμήσαμε ότι σιώπησε, για να μην τον εκδιώξει και ο νέος μητροπολίτης.


Με πολύ χαρά τον ακούμε τώρα, να εκφράζει με ΠΑΡΡΗΣΙΑ την αλήθεια για την ψευδοσύνοδο της Κρήτης και να καλεί τους Ιεράρχες να ομολογήσουν την αλήθεια.

Στις κρίσιμες στιγμές που ζούμε, όταν όλοι έχουν σκύψει το κεφάλι και προσκυνούν, κάποιοι αληθινοί ποιμένες δεν φοβούνται να το σηκώσουν ομολογώντας την αλήθεια, αληθινοί ομολογητές δεν φοβούνται μήπως η δεσποτική αυθαιρεσία και το εωσφορικό μένος των αιρετικών τους το κόψουν. 
Εύγε γέροντα Σάββα. 

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Ο γέρος, το παιδί και ο γάιδαρος



Μια φορά κι έναν καιρό ένας γέρος καβάλα σ’ένα γαϊδουράκι, που το έσερνε ένα αγόρι, διέσχιζε ένα κεφαλοχώρι. Κάποιοι που τον είδαν είπαν: «Για κοίτα το γέρο, μάλλον ξεκούτιανε· απολαμβάνει τον περίπατο χωρίς να υπολογίζει το φτωχό αγόρι που μόλις το κρατούν τα πόδια του!

Ύστερα από λίγο ο γέρος κατέβηκε από το γαϊδούρι και ανέβασε το αγόρι, ενώ εκείνος προπορευόταν σέρνοντάς το από το καπίστρι του. Δεν πρόφτασαν να διανύσουν ούτε εκατό μέτρα και κάποιος τολμηρός σχολίασε μεγαλόφωνα: «Συγχαρητήρια! Οι γέροι να τρεκλίζουν και τα παλιόπαιδα καβάλα. Δεν υπάρχει πλέον σεβασμός στον κόσμο!» Το μικρό αγόρι το άκουσε και έγινε κατακόκκινο σαν την παπαρούνα από την ντροπή του. Παρακάλεσε το γέρο να ανεβεί και εκείνος στο γαϊδούρι και έτσι καβάλα κι οι δυο συνέχισαν την πορεία.

Προτού φτάσουν στην πηγή να ξεδιψάσουν και να ποτίσουν το ζωντανό, τους συνάντησαν κάποιο καραβάνι. Αντί για χαιρετισμό από τους ανθρώπους του καραβανιού δέχτηκαν ομοβροντία επιπλήξεων: «Έχετε σκοπό να ξεκάμετε το ζωντανό; Μήπως θα θέλατε να το φορτώσετε και κανένα αγκωνάρι για να ξεμπερδεύει μια ώρα γρηγορότερα;» είπαν. Χωρίς να μιλήσουν, το παιδί και ο γέρος ξεκαβαλίκεψαν αμέσως και συνέχισαν την πορεία τους αμίλητοι.

Φτάνοντας στην άκρη της άλλης πόλης κουρασμένοι και κάθιδροι ακούνε κάποιον να περνά δίπλα τους ψιθυρίζοντας: «Με τέτοια ζέστη και πάνε με τα πόδια! Τι τον έχουν το γάιδαρο, μόνο για να τον ταΐζουν;». Ο γέρος και το αγόρι αλληλοκοιτάχτηκαν.

-Αγόρι μου, είπε ο γέρος, οργάνωσε τη ζωή σου όπως εσύ νομίζεις ότι είναι ο καλύτερος τρόπος, επιλέγοντας εκείνο που δεν θα βλάψει το συνάνθρωπό σου ή τουλάχιστον που θα προκαλέσει τη μικρότερη ζημιά σε όλους. Έχε υπόψη σου ότι με τον τρόπο που θα ενεργήσεις ποτέ δεν θα συμφωνήσουν οι πάντες. Κάποιοι θα σε αποδεχθούν και κάποιοι όχι. Πάντα όμως θα υπάρχουν εκείνοι που θα σε κριτικάρουν!!!

«Να βγαίνουμε απο τον ναό σαν να κατεβαίνουμε από τους ίδιους τους ουρανούς»



Προσελκύστε, λοιπόν, τους αδελφούς μας στην εκκλησία, προτρέψτε τους πλανημένους, συμβουλέψτε τους όχι μόνο με λόγια, αλλά και με έργα. 

Κι αν ακόμα τίποτα δεν πεις, αλλά βγεις από την ιερή σύναξη, δείχνοντας στους απόντες – και με την εμφάνιση και με το βλέμμα και με τη φωνή και με το βάδισμα και μ” όλη σου τη σεμνότητα – τι κέρδος που αποκόμισες από το ναό, αυτό είναι αρκετό για παραίνεση και συμβουλή. 

Γιατί έτσι πρέπει να βγαίνουμε από το ναό, σαν από τα ιερά άδυτα, σαν να κατεβαίνουμε από τους ίδιους τους ουρανούς. 

Δίδαξε όσους δεν εκκλησιάζονται ότι έψαλες μαζί με τα Σεραφείμ, ότι ανήκεις στην ουράνια πολιτεία, ότι συναντήθηκες με το Χριστό και μίλησες μαζί Του. 

Αν έτσι ζούμε τη θεία Λειτουργία, δεν θα χρειαστεί να πούμε τίποτα στους απόντες. Αλλά βλέποντας εκείνοι τη δική μας ωφέλεια, θα νιώσουν τη δική τους ζημιά και θα τρέξουν γρήγορα στην εκκλησία, για ν” απολαύσουν τα ίδια αγαθά, με τη χάρη και φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον οποίο, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, αιώνια ανήκει η δόξα.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος 

Θα δοκιμασετε θλιψεις, αλλα να μη φοβηθητε

Ὅλοι στὴ ζωὴ αὐτὴ δοκιμάζουμε θλίψεις. Οἱ θλίψεις εἶ­νε τὰ κύματα, ποὺ χτυποῦν τὸ πλοῖο τῆς ζωῆς μας καθημερινῶς. Ταξιδεύου­με σὲ τρικυμισμένη θάλασσα. Ἀλλὰ μὴ ἀπελπισθοῦμε· στὸ τέλος μᾶς περιμένει τὸ λιμάνι.
Σ᾽ ἕνα χωριὸ τῆς περιφερείας μας συνέβη θάνατος. Πέθανε ὄχι κάποιος γέρος ἀλλὰ μία νέα κοπέλλα εἴκοσι ἐτῶν, στὸ ἄν­θος τῆς ἡλικίας της. Ἦρθε ὁ θάνατος καὶ πῆρε τὴν εὐλογη­μένη αὐ­τὴ κόρη, γιὰ τὴν ὁποία οἱ γονεῖς της ἔπλεκαν χρυσᾶ ὄνειρα· τὴν πῆρε, καὶ θλίβεται τώρα ὅλο τὸ χωριό. Θὰ πᾶμε νὰ ψάλουμε ἐκεῖ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία, τὴν κηδεία, καὶ νὰ παρηγορήσουμε τοὺς πενθοῦντας. Παρηγορία μας εἶνε ἡ πίστι στὴν κοινὴ ἀνάστασι.
Ὅσοι θέλουμε νὰ σωθοῦμε, ἐδῶ σ᾽ αὐτὴ τὴ γῆ θὰ περάσουμε θλίψεις, πολλὲς θλίψεις. Δὲν τὸ λέω ἐγώ, τὸ λέει ὁ θεόπνευστος λόγος· «Διὰ πολ­λῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 14,22)· γιὰ ν᾽ ἀξιωθοῦμε δηλαδὴ τῆς οὐρανίου βασιλείας, πρέπει νὰ περάσουμε ἀπὸ θύελλα θλίψεων. Ἀλλ᾽ ἂς μὴ ἀ­πελπιζώμεθα. Ὅποιος ἀγαπᾷ τὸ Θεὸ καὶ μένει πιστὸς σ᾽ αὐτόν, στὸ τέλος καὶ ἀπὸ τὶς θλίψεις θὰ βγῇ ὠφελημένος.
Γι᾽ αὐτὸ ἂς ὑπομένουμε τὶς θλίψεις μὲ ἐλ­πί­δα στὸ Θεὸ καὶ θάρρος στὴ νίκη. Ἕνας πιστὸς ποιητὴς ἔγραψε·
«Κι ἂν δὲν μοῦ μείνῃ ἐντὸς τοῦ κόσμου
ποῦ ν᾽ ἀκουμπήσω, νὰ σταθῶ,
ἐκεῖ ψηλὰ εἶν᾽ ὁ Θεός μου·
πῶς ἠμπορῶ ν᾽ ἀπελπισθῶ;».
Κι ἂν ὑποτεθῇ ὅτι μὲ ἐγκατέλειψαν ὅλοι, καὶ συγγενεῖς καὶ φίλοι καὶ γνωστοί, καὶ βρίσκομαι σὲ δύσκολη θέσι καὶ δὲν ἔχω ποῦ νὰ στηριχθῶ καὶ ποῦ νὰ σταθῶ, ἐκεῖ ψηλὰ εἶνε ὁ Θεός μου, πῶς μπορῶ νὰ ἀπελπιστῶ;
Στὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ λοιπόν, ποὺ ζῇ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας, νὰ ἔ­χουμε τὴν ἐλ­πίδα μας, τὴν πίστι μας, καὶ ὁ Θεὸς δὲ θὰ μᾶς ἐγκαταλείψῃ ποτέ· ἀμήν.

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Μια παρατήρηση για το φυλλάδιο «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ»



Μια παρατήρηση συν Θεώ για το ενημερωτικό, ψευδές και υποκριτικό φυλλάδιο «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ», των αμετανόητων Αιρετικών Οικουμενιστών κατ’ όνομα Επισκόπων, όπως τους ονομάζει και ο Ιερός Κανών της Συνόδου του Αγίου Φωτίου, της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι ότι αυτό το φυλλάδιο το εξέδωσαν για τους ανενημέρωτους και απληροφόρητους Χριστιανούς, που δεν γνωρίζουν τι αποφάσισαν και αποδέχτηκαν στην Ληστρική Σύνοδο της Κρήτης οι Αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι.

Με ψεύτικες πληροφορίες και υποκριτικές διαβεβαιώσεις, αντί να μετανοήσουν που πρόδωσαν την Πατροπαράδοτη Πίστη τους, προσπαθούν χρησιμοποιώντας το αξίωμα τους, να διασώσουν την Αίρεση τους και συγχρόνως να ξεγελάσουν και να παρασύρουν στον γκρεμό της απώλειας και της πλάνης, τους ανενημέρωτους και απληροφόρητους Χριστιανούς, που δυστυχώς είναι η συντριπτική πλειοψηφία.

Οπωσδήποτε δεν το εξέδωσαν για τους ενημερωμένους και πληροφορημένους Χριστιανούς, που γνωρίζουν για την προδοσία της Πατροπαράδοτης Πίστεως, που έγινε στην Σύνοδο της Κρήτης, διότι αυτούς δεν μπορούν ούτε να τους ξεγελάσουν ούτε και να τους παραπλανήσουν.

Στο τέλος δε του φυλλαδίου, μπερδεύτηκαν ακόμη περισσότερο ωσάν πλανεμένοι και σκοτισμένοι που είναι και έγραψαν από συνήθεια ότι:

“… σας διαβεβαιώνουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία”

ενώ κανονικά έπρεπε να γράψουν ότι

“… σας διαβεβαιώνουμε ότι όλοι οι Αιρετικοί Οικουμενιστές κατ’ Όνομα Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι, στην Αιρετική Αντίχριστη Οικουμενιστική πίστη και αφοσιωμένοι στην Οικουμενιστική Ψευτοεκκλησία της Συνόδου της Κρήτης»!

Εύχεστε και για εμένα

Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός

Κάθισμα Αγίου Νικολάου

Την ώρα που θα είσαι στο άδη......



Την ώρα που θα είσαι στο άδη, την ώρα που θα σέρνεσαι σε βρεγμένα πατώματα, και ουρλιαχτά θα σχίζουν στα δυο τα σώθηκα σου, εκείνη την ώρα θα σου Φανερωθεί.
Μια αόρατη αγκαλιά θα νιώσεις να κοιμίζει την αγωνία και τον φόβο σου. Τότε που όλα τα δεκανίκια του «εγώ» θα σπάσουν σαν ξερά κλαδιά του Φλεβάρη. Οι αντιστάσεις θα καμφθούν και κορμί μαζί με ψυχή πρώτη φορά θα αφεθούν στην αγκαλιά Του, θα αισθανθείς ότι κάποιος σε αγάπησε πολύ πέρα από λόγια και νοήματα. Άντεξε, κράτα γερά, μην τον αντικαταστήσεις τις ώρες που θα νιώθεις μόνος, τις ώρες που οι πλάτες των πολλών με περιφρόνηση γυρνάνε. Την ώρα του μεγάλου πειρασμού μην βάλεις άλλο Θεό στην θέση Του, γιατί αυτός είναι εκεί στις αντοχές σου, στην υπομονή σου, στο χαμόγελο που δεν στέρεψε ακόμη, στα μάτια που δεν έδυσαν, στην ελπίδα που επιμένει να ανθίζει, στην δίψα για ζωή ακόμη σε δονήζει, στην πιο γλυκιά λαλιά του πόνου σου… 

"Στη γκρεμισμένη τους φωλιά απάνω κελαηδούνε,
γι αυτό ζηλεύω τα πουλιά και όχι γιατί πετούνε.

Οἱ «νέοι ποιμένες» τῆς «νέας Ἐκκλησίας»

Οἱ «νέοι ποιμένες» τῆς «νέας Ἐκκλησίας»

ἢ Οἱ ψευδο-ποιμένες τῆς «νέας Ἐκκλησίας»

ἢ Οἱ μισθωτοὶ «ποιμένες» τῆς «νέας Ἐκκλησίας»

ἢ Οἱ σκιώδεις «ποιμένες» τῆς «νέας Ἐκκλησίας»

ἢ Οἱ ………………. «ποιμένες» τῆς «νέας Ἐκκλησίας»

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὶς Α’ και Β’ ἐπιστολές του πρὸς Τιμόθεον καὶ στὴν ἐπιστολή του πρὸς Τίτον ὑποδεικνύει τὰ ἀδιάλειπτα καὶ ἀδιαπραγμάτευτα καθήκοντα τῶν ποιμένων: 

Ὁ ποιμένας πρέπει νὰ ἔχει καθαρὴ πίστη καὶ νὰ εἶναι ἀκλόνητος τύπος τῆς ἀρετῆς. 
Να γνωρίζει καὶ νὰ διδάσκει μὲ ἀκρίβεια τὸν νόμο, τὸν λόγο καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τηρώντας, πρῶτος αὐτός, αὐτὰ ποὺ διδάσκει. 
Νὰ νουθετεῖ, νὰ στηρίζει τοὺς ἀδύναμους, νὰ σηκώνει αὐτούς, ποὺ ἔχουν πέσει, νὰ δείχνει τὸν δρόμο σὲ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἔχασαν. 
Νὰ εἶναι μαχητὴς καὶ φρουρὸς ἀκοίμητος τοῦ ποιμνίου του, γιατί ἂν δὲν εἶναι ἀντὶ νὰ ὠφελοῦνται οἱ Χριστιανοί θὰ σκανδαλίζονται ὰπὸ αὐτόν καὶ θὰ βλάπτονται πνευματικὰ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση τὸ μικρὸ ποίμνιο δὲν θὰ ἀκολουθήσει καὶ θὰ ἀποκηρύξει αὐτὸν τὸν ποιμένα ὡς μισθωτὸ καὶ ληστή.

Γιὰ τὸν Ἐπίσκοπο μάλιστα ἀπαιτεῖται, μὴ λογαριάζοντας τὸ κόστος καὶ τὴν κούραση, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἐκτέλεση τῶν ἄλλων ἱερῶν του καθηκόντων, νὰ ἐπαγρυπνεῖ καὶ νὰ καταβάλλει πάντοτε κάθε δυνατὴ προσπάθεια, ὥστε νὰ μὴν εἰσέλθει στὴν Ἐκκλησία ξένος αἱρετικός, Διάκονος ἢ Ἱερέας καὶ πολὺ περισσότερο, Ἀρχιερέας, ὁ ὁποῖος δὲν θὰ ἔχει ὀρθὴ πίστη, χριστιανικὴ διαγωγὴ καὶ βίο, ποὺ θὰ σκανδαλίζει, ἀλλὰ καὶ θὰ αἱρετίζει καὶ θὰ διαστρέφει μὲ ψεύδη καὶ μὲ πλάνες τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ.

Μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς διαπιστώσεις γίνεται φανερό, ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ λυπηρὰ ἀλλὰ καὶ πιὸ φανερὰ συμπεράσματα τῆς ψευδῆς καὶ καταπτύστης ἀνακοίνωσης τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν ψευτοσύνοδο τῆς Κρήτης εἶναι ἡ ἐγκατάλειψη τοῦ ποιμνίου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τοὺς ποιμένες του. 
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἀποποιοῦνται τοῦ ρόλου τους καὶ τῶν εὐθυνῶν τους καὶ ἀφήνουν, νίπτοντες τὰς χείρας τους, τὸ ποίμνιο βορὰ τῶν αἱρετικῶν οἰκουμενιστῶν. 

Μιλοῦν στὸ ποίμνιο λὲς καὶ μιλοῦν σὲ ἄβουλους καὶ ἀδαεῖς ὑπηκόους, ποὺ ἔχουν τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀκολουθοῦν κατὰ γράμμα, ὅ,τι τοὺς λένε, χωρὶς διαμαρτυρία, ἀκυρώνοντας τους τὸ δικαίωμα διάκρισης καὶ ὑπακοῆς μόνο στὴν Ἀλήθεια. 
Περὶ τῶν καθηκόντων τους δὲν λένε κουβέντα. Περὶ τῶν ἐντολῶν ποὺ οἱ ίδιοι ἔλαβαν κατὰ τὴν χειροτονία τους ποιοῦν τὴν νήσσαν. Εἶναι οἱ «νέοι ποιμένες» τῆς «νέας Εκκλησίας» ποὺ θέλει νὰ ἱδρύσει ὁ οἰκουμενισμός. 

Ὁ νέος τους ρόλος εἶναι νὰ ἀθωώνουν αἱρετικούς καὶ νὰ επικηρύττουν πιστούς, νὰ ἀνακηρύττουν τοὺς ἐκτὸς τῆς Εκκλησίας «ἀδελφὲς ἐκκλησίες» καὶ τοὺς ἐντὸς «ἐκτός Αὐτῆς», νὰ ἀντιστέκονται στὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ὑποτάσσονται πλήρως στὴν κοσμικὴ ἐξουσία, νὰ ἐξαφανίζουν τὴν πνευματικότητα καὶ νὰ προωθοῦν τὴν ἐκκοσμίκευση, νὰ ἀντικαθιστοῦν τὴν εὐσέβεια μὲ τὸν εὐσεβισμό, τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μὲ ἔργα κοινωνικοῦ χαρακτῆρα, νὰ ἀσκοῦν ἀντὶ γιὰ πνευματικὴ κοσμικὴ ἐξουσία μὲ τὰ ἀνάλογα ὄργανα καταστολῆς, νὰ ἐξαγγέλουν ἀρὲς καὶ ἀφορισμούς, ἐπιτίμια καὶ τιμωρίες, ἀναθέματα καὶ φυλακίσεις στὰ ὑποτιθέμενα τέκνα τους. 
Ρίχνουν τὶς εὐθύνες σὲ ὅλους τοὺς ἄλλους ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς τους. Μιλοῦν γιὰ σκάνδαλα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι σκανδαλίζουν. Σὲ ὅλα αὐτὰ ξεχνοῦν ὅμως κάτι: Ὁ Χριστός μας εἶπε, ὅτι ἂν ὁ σκανδαλιζόμενος φέρει κάποια εὐθύνη, τότε ὁ δημιουργῶν τὸ σκάνδαλο, πάντα κατὰ τὸν Κύριο, καλύτερα νὰ μὴν εἶχε γεννηθεῖ.

Εἶναι μεγάλη και βαριά ἡ εὐθύνη τοῦ ποιμένα γιὰ κάθε ψυχή, ποὺ θὰ χαθεῖ ἐξαιτίας τῆς δικῆς του ἀμέλειας ἢ προδοσίας. Μαρτυρεῖ γι’ αὐτὸ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μέσω τοῦ προφήτου Ιεζεκιήλ, λέγοντας ὅτι θὰ ζητήσει τὴν ψυχὴ ποὺ χάθηκε ἀπὸ ἀμέλεια τοῦ πνευματικοὺ ποιμένα, ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ποιμένα: «καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω» (Ιεζ. γ’ 18).

Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει στὸν λόγο του «περὶ ψευδοπροφητῶν, καὶ ψευδοδιδασκάλων, καὶ ἀθέων αἱρετικῶν, καὶ περὶ σημείων τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου»:

Ἀλλ' οὐαὶ ὑμῖν, οἱ τρυφῶντες καὶ μετεωριζόμενοι... Ὄντως πλανᾶσθε, μὴ νοοῦντες τὰς Γραφάς. Προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ· Βλέπετε μὴ ἀπολείψῃ πρόβατον ἐκ τῆς ποίμνης. Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι ἐὰν ἓν πρόβατον ἀπολείψῃ γενόμενον θηριάλωτον ἐξ ὑμετέρας ἀμελείας, πάντα τὸν βίον ὑμῶν κατέλυσεν· τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν ἀπαιτήσει ὁ Κριτής.

Ἀντὶ λοιπὸν νὰ ψευτοδιδάσκουν καὶ νὰ ἀπειλοῦν, ἂς ρίξουν στάχτη ἐπὶ τὴν κεφαλήν τους καὶ ἂς κλάψουν καὶ ἂς μετανοήσουν.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν ἀνθρώπων ποὺ αὐτοκτόνησαν λυγισμένοι ἀπὸ τὴν ἀνεργία καὶ τὰ χρέη, τῶν μὴν ἐχόντων καταφύγιο καὶ παρηγοριά.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν ἀνθρώπων ποὺ πεινοῦν καὶ κρυώνουν τὶς νύχτες, ἐνῶ αὐτοὶ κυκλοφοροῦν μὲ Μερσεντές καὶ μένουν σὲ βίλλες και πολυτελῆ «κελλιά».

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν χιλιάδων βρεφῶν, ποὺ ἔπεσαν θύμα ἐκτρώσεων καὶ ἄλλων μεθόδων ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ βραβεύει ἡ Ἱεραρχία.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν νέων, ποὺ βομβαδίζονται ἀπὸ ὁμοβροντίες ἐπιρροῶν καὶ πειρασμῶν καὶ δὲν βρίσκουν πιὰ τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν προστασία τοῦ λόγου τῆς Ἀληθείας, γιατὶ δὲν ἐκφράζεται πιὰ, ἐκεῖ ποὺ θὰ ἔπρεπε.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν πολιτῶν, ποὺ γονατισμένοι ἀπὸ τὰ σκάνδαλα καὶ τὶς ἀπειλὲς βλέπουν τὸ τελευταῖον καταφύγιο ποὺ τὸ ὑπολόγιζαν ὡς ἀμόλυντο, νὰ γίνεται ἕρμαιο σκοπιμοτήτων καὶ συμφερόντων καὶ νὰ παραδίδεται στὴν νέα τάξη πραγμάτων.

Κραυγάζει το αἷμα τῆς νέας γενιᾶς, ποὺ πέφτει θῦμα τοῦ ἑκάστοτε ὑπουργοῦ παιδείας καὶ τῆς ψευτοφιλοσοφίας ποὺ θέλει νὰ ἐπιβάλλει καὶ μὲ τὸν ὁποῖο συνομιλοῦν καὶ συνεορτάζουν φιλικότατα οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν Ἁγίων καὶ Μαρτύρων, ποὺ μὲ τὶς θυσίες τους στήριξαν τὴν Ἐκκλησία, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ θέλουν νὰ γκρεμίσουν.

Κραυγάζει το αἷμα τῶν κεκοιμημένων γιὰ τὰ ἀσεβῆ μνημόσυνα ἀπὸ μὴ καθαρὰ χείλη.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν γνώρισαν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δὲν θὰ τὴν γνωρίσουν, τουλάχιστον ἀπὸ αὐτούς, μιᾶς καὶ τὴν διαστρεβλώνουν καὶ τὴν πουλοῦν ἀντὶ πινακίου φακῆς.

Κραυγάζει τὸ αἷμα τῶν ὁμολογητῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων γιὰ τὴν προδοσία τῆς Πίστεως ἀπὸ προδότες καὶ ψευδοποιμένες, τοὺς ὁποίους ὀνόμασε ἡ Παναγία μας «ἐχθροὺς τοῦ υἱοῦ μου καὶ ἐμοῦ».

Μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ παντογνώστη Κριτῆ, στὸ ὁποῖο ὅλοι θὰ παρουσιαστοῦμε δὲν θὰ ὠφελήσει καμία ἐγκύκλιος καὶ καμία διπλωματία. 
Μόνο ἡ ὀρθότητα τῶν λόγων καὶ τῶν πράξεων, ἡ πνευματικὴ συνέπεια καὶ ἡ μετάνοια.

Ἀλίμονο!

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικὸς φιλόλογος, Ἱστορικός.

Μ. Βασίλειος: Μεγαλύτερη η φθορά από την κοινωνία με αιρετικούς, από εκείνη με τους ηθικώς αμαρτάνοντες



Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς (καὶ δὴ οἱ τῶν Ἀδελφοτήτων) ρίχνουν ὅλο τὸ βάρος τοῦ Νόμου στὴν στενὴν ἔννοιαν τῆς ἠθικῆς καὶ προσέχουν τὴν κοινωνία μετὰ τῶν παρεκτρεπομένων ἠθικῶς. Ἀδιαφοροῦν, ὅμως, διὰ τὴν κοινωνίαν μετὰ τῶν αἱρετικῶν, κάνοντες ἕναν ἀδιανόητον διὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρας διαχωρισμὸν τῶν αἱρετικῶν· τοὺς διαχωρίζουν εἰς ἐκείνους ποὺ ἔχουν καταδικασθεῖ ὑπὸ Συνόδου καὶ εἰς ἐκείνους πού, ἂν καὶ πεισμόνως κηρύττουν αἱρετικὲς κακοδοξίες, δὲν ἔχουν εἰσέτι καταδικασθεῖ, παρόλο ποὺ ὑπὸ ἁγίων ἀνδρῶν χαρακτηρίζονται ὡς παναιρετικοί.

Ἔτσι μὲ τοὺς μὲν πρώτους ἀποφεύγουν τὴν κοινωνίαν, μὲ τοὺς δευτέρους δέ (τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους ἐν προκειμένῳ) ἐπικοινωνοῦν, καὶ συλλειτουργοῦν, καὶ ἐπιτρέπουν ὡς πνευματικοί, νὰ ἐπικοινωνοῦν καὶ νὰ εὐλογοῦνται τὰ πνευματικά τους παιδιὰ ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς αὐτούς. Διαγράφουν ἔτσι τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων, καὶ ἀπὸ μιὰ κακὴ νοοτροπία (ἀπόδειξη ὅτι ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὸν οἰκουμενιστικὸ ἰό) ἀγωνίζονται ὄχι μόνο ἀναποτελεσματικῶς, ἀλλὰ κακῶς κατὰ τῆς αἱρέσεως, τὴν ὁποία φέρουν μεθ’ ἑαυτῶν.
Εἶναι δὲ ἀξιοσημείωτον, ὅτι στὸ παρατιθέμενο κείμενο τοῦ Μ. Βασιλείου, ὁ Ἅγιος θεωρεῖ περισσότερον ἐπικινδύνους τοὺς αἱρετικούς, ἀπ’ ὅ,τι τοὺς ἠθικῶς ἁμαρτάνοντας!

Πρὸς ἐνημέρωσή τους καὶ ἀφορμὴ ἀφυπνίσεως καταθέτουμε τὸ σχετικὸ κείμενο τοῦ Μ. Βασιλείου. Ἀναλογιζόμενοι τὴν εὐθύνη τῶν ψυχῶν ποὺ καθοδηγοῦν καί, φυσικά, τῆς δικῆς τους ψυχῆς, ἂς μελετήσουν τὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου, καὶ ὁ Θεὸς ἂς τοὺς φωτίσει νὰ ἀποκομίσουν πνευματικὸν ὄφελος.

Ε.Κ., Ἐκπαιδευτικός



Κείμενο:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ Κʹ.
Εἰ χρὴ τὸν ἐν ἁμαρτίαις ἐξετασθέντα φεύγειν τὴν πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους κοινωνίαν, ἢ καὶ πρὸς τοὺς κακῶς ζῶντας διακρίνεσθαι.
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ.
Τοῦ Ἀποστόλου εἰπόντος, Στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος, καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν, ἣν παρέλαβον παρ' ἡμῶν, καθόλου παντὶ πᾶσα κοινωνία παντὸς ἀπηγορευμένου πράγματος κατά τε νοῦν καὶ λόγον, καὶ πρᾶξιν ἐπιβλαβὴς καὶ ἐπικίνδυνος. Τοὺς δὲ ἐν ἁμαρτίαις ἐξετασθέντας καὶ πλέον ἀκριβεύεσθαι χρή.
Πρῶτον μὲν, ὅτι ὀλισθηροτέρα ἡ ψυχὴ πρὸς τὴν ἁμαρτίαν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστόν ἐστιν, ἡ ἐν συνηθείᾳ ταύτης γενομένη· ἔπειτα δὲ, ὅτι, καθάπερ ἐπὶ τῶν τὰ σώματα ἀσθενούντων ἡ ἐπιμέλεια τὴν ἐπιτήρησιν ἀκριβεστέραν ἔχει, ὡς καὶ τὰ ὠφελοῦντα τοὺς ὑγιαίνοντας παραιτεῖσθαι πολλάκις· οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν τὴν ψυχὴν ἀῤῥωστησάντων πολὺ πλείονος χρεία τῆς παραφυλακῆς καὶ τῆς ἐπιμελείας. Ὅση δέ ἐστιν ἐκ τῆς πρὸς τοὺς ἁμαρτάνοντας κοινωνίας ἡ βλάβη, παρίστησιν ὁ αὐτὸς Ἀπόστολος ἐπὶ τοιαύτης ὑποθέσεως εἰπών· Μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ. Εἰ δὲ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς ἠθικοῖς σφαλλομένων τοσαύτη ἐστὶν ἡ βλάβη, τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν περὶ Θεοῦ κακοδοξούντων, οὓς ἡ κακοδοξία οὐδὲ ἐν τοῖς ἄλλοις ὑγιαίνειν ἐᾷ, παραδιδομένους ἅπαξ δι' αὐτὴν τοῖς τῆς ἀτιμίας πάθεσιν;

(Μ. Βασιλείου, Κεφάλαια τῶν Ὅρων τῶν κατὰ Ἐπιτομήν)


Ἡ ζωή μας μοιάζει μέ παιδικό παιχνίδι


Η ζωή μας μοιάζει με παιδικό παιχνίδι. Με τη διαφορά πως το παιχνίδι αυτό δεν είναι αθώο αλλά αμαρτωλό. 

Εμείς οι ενήλικες διαθέτουμε ώριμο μυαλό, γνωρίζουμε το σκοπό της ζωής μας. Επομένως δεν πρέπει να αμελούμε το σκοπό αυτό και ν' ασχολιόμαστε με ασήμαντα κι άσκοπα πράγματα. Γιατί έτσι η ζωή μας γίνεται ένα παιδικό κι ασυγχώρητο παιχνίδι. 

Διασκεδάζουμε με τα καλά φαγητά, αντί να τα χρησιμοποιούμε μόνο για την απαραίτητη συντήρηση του σώματος, για τη στήριξη της πρόσκαιρης ζωής μας. Ευχαριστιόμαστε με τα καλά ρούχα, αντί να ντυνόμαστε απλά και διακριτικά, για να καλύψουμε το σώμα μας και να το προστατεύσουμε από τα στοιχεία της φύσης. 

Κολακευόμαστε με τα χρυσά και τα αργυρά που έχουμε, τα θαυμάζουμε ή τα χρησιμοποιούμε αν είδη πολυτελείας, αντί να τα χρησιμοποιούμε μόνο εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες και να τα μοιράζουμε τα περιττά σε κείνους που τα στερούνται. 

Υπερηφανευόμαστε για τα σπίτια μας, για την πολυτελή τους επίπλωση και την πλούσια και εκλεπτυσμένη διακόσμηση, αντί να αρκούμαστε σ' ένα ασφαλές σπίτι για να προστατευτούμε από τις καιρικές συνθήκες, καθώς και στ' απαραίτητα αγαθά που χρειάζεται το σπιτικό μας. 

Κομπάζουμε για τα χαρίσματά μας, για την ευφυΐα και τη φαντασία μας, ολ' αυτά όμως τα χρησιμοποιούμε για να υπηρετούμε την αμαρτία και τη ματαιότητα αυτού του κόσμου, δηλαδή για εγκόσμια και φθαρτά πράγματα, μας διαφεύγει ότι ολ' αυτά πρέπει να τα θέσουμε κυρίως και πρωτίστως στην υπηρεσία του Θεού, για να γνωρίσουμε τον πάνσοφο δημιουργό όλων των πλασμάτων. 

Αγνοούμε ότι τα χαρίσματα μας δόθηκαν για να επιδιδόμαστε στην προσευχή, στην ικεσία, στην ευχαριστία και τη δοξολογία στο Θεό, να δείχνουμε αμοιβαία αγάπη και σεβασμό και να υπηρετούμε μερικώς αυτόν τον κόσμο, που θα παρέλθει οριστικά. 

Καμαρώνουμε για τη μάταιη κοσμική γνώση μας, για την απόκτηση της οποίας δαπανήσαμε πολύτιμο χρόνο που μας δόθηκε μόνο για να προετοιμαστούμε, ώστε να κληρονομήσουμε την αιωνιότητα. 

Ξιπαζόμαστε συχνά για τις ασχολίες και τις επιχειρήσεις μας, για τα καθήκοντά μας, που πολλές φορές τα εκτελούμε με αδιαφορία και αμέλεια ή και με πονηρία, με μοναδικό σκοπό να εξυπηρετήσουν την απληστία και τους εγκόσμιους στόχους μας. 

Μας αρέσει να βλέπουμε τα όμορφα πρόσωπα των γυναικών, μόνο και μόνο όμως για να ικανοποιήσουμε τα πάθη μας. Χαιρόμαστε για τον ελεύθερο χρόνο που διαθέτουμε, αντί όμως να τον ξοδεύουμε για να εξαγοράσουμε την αιωνιότητα, τον χρησιμοποιούμε για παιχνίδια κι άλλες άσκοπες διασκεδάσεις. 

Τέλος θαυμάζουμε τον εαυτό μας, τον κάνουμε είδωλο μπροστά στο οποίο υποκλινόμαστε, μα έχουμε την απαίτηση να του υποκλίνονται και οι άλλοι!

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

«Σώθηκα! Τώρα είμαι καλά. Αλλά κάνε λίγο αγώνα, αδελφέ μου, να πάω και καλύτερα…!»



Το αφηγήθηκε ένας στρατιωτικός της Ελληνικής Αεροπορίας, όταν ήρθε για προσκύνημα στην Παναγία με τους γονείς του, οι οποίοι ήταν μαυροφορεμένοι. Είχε φύγει από αυτή τη ζωή η κόρη τους, μια νεαρή κοπέλα, εντελώς αιφνίδια, από πνευμονική εμβολή. Ο στρατιωτικός , ευσεβέστατος καθώς ήταν, είπε τα εξής αξιοσημείωτα:

– Η αδελφή μου, δυστυχώς, δεν είχε πνευματική ζωή. Ούτε εξομολογείτο ούτε κοινωνούσε των Αχράντων Μυστηρίων. Έτσι τη βρήκε ο θάνατος απροετοίμαστη. Λίγο καιρό μετά τον θάνατό της, είδα το εξής όνειρο, που με συγκλόνισε. Την είδα μέσα σ’ ένα λεωφορείο σκοτεινό, που το οδηγούσαν δύο εχθροί του ανθρωπίνου γένους (κακά πνεύματα) . Εγώ γεμάτος αγωνία έτρεχα από πίσω, μήπως μπορέσω να την βοηθήσω. Το παράξενο αυτό όχημα κατευθυνόταν προς ένα σκοτεινό τούνελ, σ’ ένα άγριο βουνό! 

Για μια στιγμή σταμάτησε το λεωφορείο. Κοίταξα μέσα και δεν είδα αυτή τη φορά εκεί την αδελφή μου. Τότε κατέβηκαν και οι δύο σκοτεινές και απαίσιες μορφές και με ανείπωτο μίσος μου είπαν: “Τί να σου κάνουμε; Είχαμε ετοιμάσει “καλό” τόπο για να περιποιηθούμε την αδελφή σου. Αλλά ας έχει χάρη που την πήραν από τα χέρια μας οι προσευχές αυτού του … (είπαν μία ύβρη) του τάδε!”

Συγκλονίστηκα ακούγοντας αυτά, και πράγματι βλέπω την αδελφή μου μ’ ένα λευκό φόρεμα να ανεβαίνει βιαστική , ανάλαφρα, μια στενή σκαλίτσα και να βρίσκεται σ’ έναν τόπο υψηλό και φωτεινό. Και τότε γυρίζει και μου λέει ανακουφισμένη:

– Σώθηκα! Τώρα είμαι καλά. Αλλά κάνε λίγο αγώνα, αδελφέ μου, να πάω και καλύτερα!…

Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Μπορούμε να αδιαφορούμε για την ψυχή μας και τη σωτηρία μας και να περιμένουμε από τους άλλους να μας σώσουν; Δεν θα βρίσκονται πάντοτε οι αγιασμένοι άνθρωποι της αγάπης, που έχουν δυνατή προσευχή και παρρησία προς τον Θεό, ώστε να σωθεί μια ψυχή. Μπορούμε να αδιαφορούμε και να διακινδυνεύουμε το μέλλον της αθάνατης ψυχής μας στην αιωνιότητα; Πώς θα παρουσιαστούμε μπροστά στον Θεό μας παραμορφωμένοι από την κακία, την απληστία, τον εγωισμό και άλλα βρωμερά πάθη φορώντας το αποκρουστικό προσωπείο της αμαρτίας; Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος το χαρακτηρίζει “ειδεχθές προσωπείον” , το οποίο καλύπτει την θεϊκή ομορφιά της ψυχούλας μας, που την έχει δημιουργήσει ο πανάγαθος Θεός μας κατ’ εικόνα δική Του.

Η ψυχούλα μας είναι “λογικό πνεύμα , ελαφρό, πολύ σοφό και λεπτό, πολύ γαλήνιο, γλυκό και πράο, φιλοτεχνημένο με χάρη και ωραιότητα πάνω σε μέλη αόρατα, ευπρεπέστατα και πολύ αρεστά στον Θεό και στις χορείες των αγίων Αγγέλων” ( Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός, προς τον άγιο Επιφάνιο, πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως) .

‘Ένας αγιασμένος Γέροντας αγιορείτης διηγήθηκε το εξής πνευματικό γεγονός, που τον αξίωσε ο Θεός να ζήσει σε μια αγρυπνία του κατά τη διάρκεια της προσευχής του: “Mου γεννήθηκε η αίσθησις της ψυχής μου. Ένιωθα ,δεν ξέρω πώς, έβλεπα νοερώς την ψυχή μου, το προσωπάκι της το αθώο, το αγγελικό. Το βλέμμα της, που δεν εξηγείται με λόγια. Τα δάκρυά μου τότε έτρεχαν γλυκά και αναπαυτικά!…”

«ΝΕΩΤΕΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑ & ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ» ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ ΔΩΡΙΔΑ 2007

20 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΣΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ!! ΝΤΡΟΠΗ!!!

Κι άλλη αποτείχιση από τον π. Ιγνάτιο στη Ι. Μ. Φλωρίνης

Κι ἄλλος ἀγωνιστής Ἱερομόναχος, ποὺ ἀνήκει στὴν Ἱ. Μ. Φλωρίνης, καὶ ἕως τώρα ἔκανε ὑπομονή, προχώρησε σὲ Διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Ἐπισκόπου του, ἀφοῦ αὐτὸς ἐπιμένει νὰ συμπορεύεται μὲ τοὺς παναιρετικοὺς τοῦ Φαναρίου καὶ τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου.
Μάλιστα μὲ τὸ θαυμάσιο κήρυγμα ποὺ ἔκανε χθές, Κυριακή, κατέδιξε ὅτι ἡ ἀποτείχισή του εἶναι ὥριμος καρπὸς προσευχῆς, γνώσεως τῶν θεμάτων τῆς Πίστεως -ποὺ διασύρεται ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές- καὶ σταθερότητος στὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσαν οἱ ὑβρισθέντες, διωχθέντες καὶ θυσιασθέντες γιὰ τὴν Πίστη Ἅγιοι.

Καλὸ ἀγώνα, καλὴ ὑπομονὴ π. Ἰγνάτιε.

Προφητεία Οσίου Εφραίμ του Σύρου



Εις την Β' Παρουσίαν του Κυρίου
Ο των όλων Θεός έρχεται κρίναι ζώντας και νεκρούς...

Και θα ανοιχθούν τα φοβερά εκείνα βιβλία, όπου είναι γραμμένα και τα έργα μας και λόγοι και οι πράξεις μας, τα οποία είπαμε και επράξαμε εις αυτήν την ζωήν, δηλαδή οι διαλογισμοί και τα ενθυμήματα, για τα οποία θα αποδώσουμε λόγον εις τον Κριτήν. 

Τότε θα ζητηθή από τον καθένα μας η ομολογία της πίστεως και η συνταγή του βαπτίσματος, και την πίστι καθαρή από κάθε αίρεσι και την σφραγίδα άθραυστη και τον χιτώνα αμόλυντον... 

Μετά την χάριν (του αγίου βαπτίσματος) ο ποιών τα πονηρά έργα, εξέπεσε της χάριτος, και ο Χριστός αυτόν εις τίποτε δεν θα ωφελήση, εάν επιμένη εις την αμαρτίαν. Διότι έχει γραφεί, ότι όλοι θα παρασταθούμε εμπρός εις το βήμα του Χριστού, διά να προσκομίση κάθε ένας όσα έπραξε με το σώμα του, είτε καλόν είτε κακόν (Β' Κορ. 5, 10).

Διότι όσοι έχουν τα καλά έργα και τους καλούς καρπούς χωρίζονται από τους ακάρπους και αμαρτωλούς, οι οποίοι και θα εκλάψουν, σαν τον ήλιον. Αυτοί είναι όσοι εφύλαξαν τις εντολές του Κυρίου, οι ελεήμονες, οι φιλόπτωχοι, οι φιλόρφανοι, οι ξενοδοχούντες, οι αντιλήπτορες των καταπονουμένων, οι επισκέπται των ασθενών, οι πενθήσαντες τώρα, καθώς είπεν ο Κύριος, οι πτωχεύσαντες τώρα διά τον πλούτον που ευρίσκεται εις τους ορφανούς, οι συγχωρούντες τα παραπτώματα των αδελφών, οι φυλάξαντες την σφραγίδα της πίστεως άθραυστον και αμόλυντον από πάθε αίρεσιν.

*Οι ευρισκόμενοι πάλιν εξ αριστερών είναι οι άκαρποι, εκείνοι που έχουν παροξύνει τον Καλόν Ποιμένα, εκείνοι που τον καιρόν αυτόν της μετανοίας τον επέρασαν παίζοντες και τρυφώντες, οι οποίοι εδαπάνησαν σε ασωτεία, μέθη και ασπλαχνία όλον τον χρόνον της ζωής των, σαν εκείνον τον πλούσιον, που ποτέ δεν ελέησε τον πτωχόν Λάζαρον, δι' αυτό και κατεκρίθησαν, ως ανελεήμονες και άσπλαχνοι και μη έχοντες καρπούς μετανοίας, ούτε έλαιον εις τας λαμπάδας των.

*Επειδή δεν ελεήσατε, έτσι και τώρα δεν θα ελεηθείτε, επειδή της φωνής μου δεν ακούσατε, έτσι ούτε εγώ τώρα θα ακούσω τους δικούς σας οδυρμούς. Διότι δεν διακονήσατε εμένα, ούτε με εθρέψατε πεινώντα, ούτε με εποτίσατε διψώντα, ούτε με εφιλοξενήσατε, ούτε γυμνητεύοντα με ενδύσατε, ούτε ασθενούντα με επισκεφθήκατε, ούτε όταν ήμουν εις την φυλακήν ήλθατε προς με. Άλλου Κυρίου εγίνατε εργάται και υπουργοί, δηλαδή του Διαβόλου...

*Τότε θα στενάζουν άρχοντες και πλούσιοι άσπλαχνοι, και θα προσβλέπουν παντού στενοχωρούμενοι, και κανείς δεν θα υπάρχει να μπορή να βοηθήση. Ούτε ο πλούτος φαίνεται, ούτε οι κόλακες παρεβρίσκονται, ούτε θα εύρουν έλεος, διότι δεν ελέησαν, ούτε προαπέστειλαν, δια να εύρουν... η γαρ κρίσις ανίλεως τω μη πράξαντι έλεος.

*Ας μη απιστήση κανείς, ότι είναι μόνον λόγια που λέγονται για την κρίσι. Αλλά με ακρίβεια και με ασφάλεια όλοι να πιστεύσουμε εις τον Κύριον, ότι υπάρχει ανάστασις νεκρών και κρίσις και ανταπόδοσις και των καλών και των κακών, κατά τις θείες Γραφές. Και παραβλέποντες όλα τα πρόσκαιρα, περιφρονούντες αυτά, να φροντίσουμε διά τα όσα αφορούν εις την απολογίαν και παράστασί μας εις το φοβερό βήμα, και την φρικτήν εκείνην ημέρα και φοβερήν ώραν...,η οποία θα δοκιμάση όλην την ζωήν.


(Αγ. Εφραίμ ο Σύρος) Ορθόδοξος Φιλόθεος μαρτυρία Έκδοσις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ" 

Από δω και πέρα έχουμε να κάνουμε με συνειδητούς ψευδεπισκόπους, ακόλουθους της Κολυμπαρίου Συνόδου!



Ἀξιολύπητοι ψευδεπίσκοποι θὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς (ἢ τοὺς ψάλτες) νὰ διαβάσουν στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ αὐτὸ τὸ ἐξ ἴσου αἱρετικό –μὲ τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου– κείμενο! Περιμένουμε νὰ δοῦμε, ἂν τὸ ἴδιο ἀξιολύπητοι παπάδες θὰ τὸ διαβάσουν στὸ λαό, ἀποδεικνύοντας ὅτι εἶναι πιστοὶ ὑπάλληλοι αἱρετικῶν ψευδεπισκοπων κι ὄχι ὑπηρέτες τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ!

Διαβάζουμε στὸ κατάπτυστο αὐτὸ κείμενο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀπουσιάζει τραγικὰ ἡ ὀρθόδοξη ταυτότητα τῶν Ἐπισκόπων ποὺ τὸ συνέγραψαν καὶ τὸ προσυπέγραψαν:

• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της.
Ἔτσι ἔπρεπε νὰ εἶναι. Στὴν πράξη ὅμως, στὴν Κολυμπάριο Σύνοδοδολοφονήθηκε ἡ Συνοδικότητα, ἀφοῦ σ’ αὐτὴν ἀποφάσισε 10 ἄνθρωποι, ὅλη δὲ ἡ ὑπόλοιπη Ἐκκλησία, διὰ τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τέθηκε στὸ περιθώριο!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879–880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438–1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).


Τεράστιο ψεῦδος! Δὲν ἀναγνωρίστηκαν, ἀλλὰ ἁπλῶς ἀναφέρθηκαν! Στὴν πράξη ἐξοβελίστηκαν ὄχι μόνο αὐτὲς οἱ Σύνοδοι, ἀλλ’ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Σύνοδοι, ἀφοῦ δὲν ἐφαρμόστηκαν, ἀλλ’ ἀνατράπηκαν, ὅλα ὅσα αὐτὲς οἱ Σύνοδοι ἀποφάσισαν καὶ «διατάζουν» γιὰ τοὺς αἱρετικούς (τῶν ὁποίων ἀκόμα καὶ ὁ χαρακτηρισμὸς ἀπουσιάζει ἀπὸ τὶς Κολυμπάριες ἀποφάσεις) γιὰ νὰ δρομολογηθεῖ ἡ ἐπίσημη ἀναγνώρισή τους καὶλεκτικὰὡς Ἐκκλησιῶν!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.
Τὸ ἕνα ψεῦδος συναγωνίζεται τὸ ἄλλο. Οἱ Ἑλλαδίτες Ἐπίσκοποι παραπλανοῦν τὸ Λαό, ἀφοῦ τοῦ ἀποκρύπτουν ὅτι, ἀπὸ δῶ καὶ πέρα, τὸ ὀρθόδοξο μυστήριο τοῦ γάμου καταργεῖται, γιὰ κάθε ἕνα ποὺ θὰ ἐπικαλεῖται λόγους «οἰκονομίας»!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Εκκλησία τονίζει διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.
Ὅλα τὰ παραπανω, ἀσφαλῶς καὶ ἀποτελοῦν τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντίθετα μὲ βάση «τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» ὅλα αὐτὰ τίθενται πρὸς κατάργηση, ἀφοῦ διὰ τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου εἰσέρχονται στὴν Ἐκκλησία οἱ πρακτικὲς τῆς ἀντι–ησυχαστικῆς Ζηζιούλιας αἱραιτολογίας!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες εκτελέσεις, τις υλικές καταστροφές. Ιδιαίτερα εκφράζει την αγωνία Της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκωμένων μειονοτήτων στην Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του κόσμου.
Πράγματι ἡ «Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς» καὶ ὅσα ἄλλα ἀναφέρει τὸ σκοταδιστικὸ κείμενο πρὸς τὸ Λαό, ἀλλὰ ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος ἔχει σὲ πρῶτο πλάνο τοὺς διωγμοὺςκατὰ τῶν Ὀρθοδόξων ποὺ ἀντιστέκονται στὴν διάλυση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν βιαία ὑπαγωγή της στὸν Πάπα καὶ στὸν Ἀντίχριστο!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή, δηλαδή ο αγώνας Της να δίνει συνεχώς την μαρτυρία της πίστεως και να κηρύττει το ευαγγέλιο είτε στους πιστούς που ζουν μέσα στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες είτε σε όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμη τον Χριστό.
Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.
Ἡ παραπλάνηση τοῦ Λαοῦ συνεχίζεται, ἀφοῦ οἱ ψευδεπίσκοποι ποὺ ὑπογράφουν αὐτὸ τὸ κείμενο, παρουσιάζουν τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ Ὀρθοδοξη στάση πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ὡς περιεχόμενο τῶν ἀποφάσεων τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου, ἡ ὁποία ἀποφάσισε –ὡς περιεχόμενο– τά …ἀντίθετα! Δηλαδὴ τὴν μὴ Ἱεραποστολὴ πρὸς τοὺς αἱρετικούς (ἀφοῦ δὲν τοὺς καλεῖ πρὸς μετάνοια, ἀποκήρυξη τῶν πλανῶν τους καὶ ἐπιστροφὴ στὴν Μία Ἐκκλησία)· τὸν μὴ διάλογο (ἀφοῦ ὡς διάλογο ἐννοεῖ τὴν συναλλαγὴ εἰς τὰ τῆς Πίστεως, τὸν συγκερασμὸ τῶν θεολογικῶν ἀπόψεων ἢ τὴν ἀνοχὴ τῶν κακοδοξιῶν τῶν αἱρετικῶν κι ὄχι τὴν διδασκαλία τῆς ἀλήθειας καὶ σὲ περίπτωση μὴ ἀποδοχῆς ἀπὸ αὐτοὺς «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νοπυθεσίαν» τὴν ἀπομάκρυνσηἀπ’ αὐτούς)!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως αυτή ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως.…
Οἱ Ἐπίσκοποι δὲν ἔχουν οὔτε ἱερό, οὔτε ὅσιο. Ὀρθὰ γράφουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, ἀλλὰ δὲν ντρέπονται νὰ μᾶς ἀποκρύπτουν ὅτι ἡ Κολυμπάριος Σύνοδος –ἀθετώντας τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως–ἀποδέχτηκε πολλὲςἘκκλησίες, συνεχίζει νὰ ἀποδέχεται καὶ νὰ ὁμιλεῖ ἐπισήμως πλέον γιὰ τὶς ψευδεπίγραφες «ἐκκλησίες» τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ἀντί –ὅπως ἔπρεπε, ἀφοῦ ἀποτελεῖ πολυχρόνιο αἴτημα τοῦ πιστοῦ Λαοῦ καὶ τῶν Ἁγίων της (π.χ. τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς)– νὰ ἀποχωρήσειἀπὸ αὐτὸ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ψευδῶν ἐκκλησιῶν.
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας.
Οἱ Ἐπίσκοποι καὶ σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο ρίχνουν στάχτη στὰ μάτια τοῦ Λαοῦ, ἀφοῦ δίνουν τὴν ἐντύπωση στοὺς ἀγνοοῦντες ὅτι οἱ ἀποφάσεις θὰ συζητηθοῦν δημοκρατικά! Ὅμως μὲ τὴν παράγραφο αὐτὴ οὐσιαστικὰ δηλώνουν ἐπίσημα ὅτι τὰ ἀποδέχονται τὶςἀποφάσεις ὡς Ὀρθόδοξες, ὡς ἀποφάσεις ἀληθινῆς Συνόδου ὑποχρεωτικῆς γιὰ ὅλους! Ἀποφάσεις ποὺ ὁ Λαὸς πρέπει νὰ μελετήσει, ἀποφάσεις …«θεόπνευστες» στὶς ὁποῖες ὁ Λαὸς πρέπει νὰ ἐγκύψει καὶ νὰ ἐμβαθύνει γιὰ νά …δηλητηριαστεῖ, ἀσφαλῶς, ἀπὸ τὸ –ὅσο ἐπιμελῶς– κακόδοξο δηλητήριο κατάφεραν νὰ συσσωρεύσουν!
• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια και ο διάλογος αυτός να πραγματοποιείται χωρίς φανατισμούς και διαιρέσεις, χωρίς παρασυναγωγές και σχίσματα, τα οποία πληγώνουν την ενότητα της Εκκλησίας.
Τα σχίσματα είναι δυσίατες πνευματικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν, και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την τιμωρίαν»
Στὴν συνέχεια οἱ ψευδεπίσκοποι ποὺ σχίζουν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου –κι ὄχι τὴν δικιά τους– ὁμιλοῦν καὶ μᾶς διδάσκουν περί …σχίσματος!!! Καὶ ὑπονοοῦν ὅτι σχίσμα θὰ κάνουν ὅσοι μείνουν πιστοὶ στὴν διδασκαλία καὶ τὸν Κύριο, κι ὄχι ἡ ἀφεντιά τους, ποὺδιακόπτουν τὴν σύνδεσή τους –διὰ τῆς ἀποδοχῆς τῆς ληστρικῆς Κολυμπαρίου Συνόδου– μὲ τὴν Ἐκκλησία Του! Καὶ ὅπως διαβάσαμε, κάποιο σχόλιο λέγει τὴν ἑξῆς πικρὴ ἀλήθεια:

«Είναι εκπληκτική η ταχύτητα με την οποία δηλητηριάζουν το σώμα της Εκκλησίας οι οικουμενιστές. Σαν να κάνουν ενδοφλέβια ένεση με δηλητήριο. Έτσι, για να πάει παντού ταυτόχρονα»!

Σημάτης Παναγιώτης