.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ Β.Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ Ν.11 ”Οι αντίχριστοι και μισέλληνες σωτήρες”

Όσο οι αντίχριστες σκοτεινές δυνάμεις θα μαίνονται κατά της πίστεώς μας, όσο οι μασονικές στοές θα πολεμάνε ύπουλα την πατρίδα μας, μέσω των προδοτών πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών μας, τόσο και εγώ θα αμύνομαι, θυσιάζοντας και την ζωή μου αν χρειαστεί για ένα λαό αποσκύνητο, για ένα έθνος αδούλωτο στην ψυχή και πάνω απ’ όλα για την Ορθοδοξία μας. Αυτή (η πίστη) είναι το αγκάθι στο μίσος τους.

Οι αντίχριστοι και μισέλληνες ”σωτήρες” !!! δεν ξέρουν ότι είμαστε από εκείνη την γενιά των αθανάτων, που βγαίνει ζωντανή από τις συμφορές, γιατί ξέρει να μετανοεί, γιατί ξέρει να ομολογεί. Οι ”σωτήρες” μας δεν ξέρουν ότι ο ενταφιασμός μας δεν συνεπάγεται τον θάνατο μας.

Είμαστε από εκείνη την γενιά που δεν πεθαίνει, όταν ενταφιάζεται !!!

Οι ”σωτήρες” μας δεν ξέρουν ότι τα δικά μας χώματα είναι ζωντανά. Φυλάνε κρησφύγετα, κρυφά σχολειά, τόπους λατρείας, ανώνυμους ήρωες, ανώνυμους μάρτυρες. Άγια σώματα που μυροβλύζουν, άγια λείψανα που θεραπεύουν.

Αυτά τα χώματα είναι ποτισμένα με ποταμούς αιμάτων που θα τρέφουν τις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων έως της συντελείας των αιώνων.

Έχουμε ένα Πατέρα που μας λατρεύει ακατανόητα και πολεμάει Αυτός και οι στρατιές των αγγέλων Του για την χώρα μας, ακόμα και όταν εμείς αδιαφορούμε. Σ’ αυτόν ελπίζουμε και απ’ Αυτόν μόνο περιμένουμε, αλλά πρέπει και εμείς να μετανοήσουμε.

Σας στέλνω έναν λόγο της Αγάπης Του για την Ελλάδα, την χώρα Του, όπως συχνά ο ίδιος επαναλαμβάνει.

Να έχετε ζωντανή ελπίδα αυτή την Αγάπη Του, γιατί οι θλίψεις θα μεγαλώνουν συνεχώς και το χάος έρχεται ταχύ.

«Για φαντασθείτε ότι είστε σ’ ένα τραπέζι και κάποιος μεθάει πάρα πολύ και αρχίζει να γρονθοκοπάει το τραπέζι. Οι άλλοι που τον βλέπουν γελούν και λένε: “Ο μεθυσμένος”.

Σε κάποια στιγμή αυτός, από την μέθη του και από την τρέλα του, αναποδογυρίζει το τραπέζι, το σπάει και μένει μόνο μια γωνιά του τραπεζιού άθικτη και ούτε καν νερό δεν πάει πάνω σ’ αυτήν.

Αυτή είναι η χώρα σας, παιδιά μου. Η άθικτη γωνιά. Το τραπέζι, η Ευρώπη. Τον μεθυσμένο, βρείτε τον ποιος είναι. Σας τον έχω δείξει κι’ άλλες φορές.

Όσο για την Αμερική… τον πνιγμένο, δεν τον υπολογίζουμε, διότι είναι ήδη πεθαμένος.!

Μεθυσμένος είναι η Γερμανία.

Αυτήν την ώρα δεθείτε με την πίστη σας! Σας λέω ένα παράδειγμα:

Εσύ, φτιάχνεις με χίλια ζόρια, αλλά και με πολλή αγάπη το σπίτι σου. Έρχομαι, λοιπόν, εγώ (κάποιος) και σου λέω, πήγαινε να το χαλάσεις. Μέσα όμως στο σπίτι σου, δεν έβαλες μόνον κόπο, αλλά μένουν και οι πλέον αγαπημένοι σου άνθρωποι. Και αυτοί, οι αγαπημένοι σου, κάθε ημέρα γονατίζουν και προσεύχονται σε σένα και σε βλέπουν ως Θεό!

Θα το γρέμιζες τότε το σπίτι σου; Πως τότε, την χώρα μου, την ευλογημένη, θα την γκρεμίσω, θα της βάλω Χ;

Ναι.! Σας βεβαιώνω, ότι θα την καθαρίσω! Θα την καθαρίσω!! Χ (δηλαδή διαγραφή), δεν θα βάλω!

Ο κάθε ένας, έχει ελεύθερη γνώμη, ελεύθερη σκέψη, ελεύθερη πράξη.

Ο κάθε ένας μπορεί να λέει ό, τι θέλει και όπως το θέλει. Όμως, τα λέει, χωρίς σφραγίδα Θεού.

Όταν φτιάξετε μια ψεύτικη σφραγίδα και σφραγίσετε κάτι, επειδή δεν θα είναι γνήσια, θα σβήσει γρήγορα, διότι το μελάνι της δεν θα είναι γνήσιο. Η σφραγίδα η γνήσια, σφραγίζει και χωρίς μελάνι. Αυτή, την γνήσια σφραγίδα, την κρατάει μόνο ο Ουράνιος Πατέρας και μ’ αυτήν σφραγίζει.

Θα μπορούσα να πω και το εξής: Αν την τεμαχίσει σε μικρά τμήματα και την μοιράσει σε όλους τους τόπους προσευχής, δηλαδή, σε Εκκλησίες, Μοναστήρια, Άγιους Τόπους, κλπ., την δίνει με δικαιώματα και δεν υπάρχει εκεί πλέον, καμία κλειστή πόρτα. Και εάν κάποιος χάσει το τεμάχιο της σφραγίδας που του ανήκει, θα του το επιστρέψουν, διότι δεν θα μπορούν αυτοί που το πήραν να το κρατήσουν, ούτε θα μπορούν να το κρύψουν.

Ένα κομμάτι, αυτής της σφραγίδας είναι η Ελλάδα! Ούτε μπορούν να την διαλύσουν, ούτε μπορούν να εξαφανίσουν τα ύδατα και τα χώματα της!

Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε καθαρά τα πράγματα. Πόσα δεινά περνούν οι άλλοι και πόσα θα περάσουν (πολέμους, καταστροφές, κλπ).

Πέρυσι, με το δικό σας στόμα, λέγατε ότι έσκαγαν και πέθαιναν από την ζέστη σε άλλα κράτη, αλλού είχαν πλυμμήρες κι εσείς είσαστε στην καλύτερη γωνιά του κόσμου!

Ισχύει, τότε, η καταστροφή στην Ελλάδα;

Ο Θεός δεν είναι σαν εκείνους που χαϊδεύουν τον ένα και αφήνουν τον άλλον. Ο Θεός είναι ο πιο Δίκαιος των δικαίων! Ούτε εξαιρέσεις κάνει. Όμως, παιδιά μου, ακούει, μετράει και βλέπει τα βάσανα που περνούν οι ψυχές εκεί κάτω, σε σας, από άλλες σκληρές ψυχές.

Ε, τότε, δεν είναι διάκριση. Είναι Θεία Δίκη. Δίκαιοι είμαστε ο Πατέρας και Εγώ!

Ο 7ος Μακαρισμός δείχνει όλα τα έργα σας τα οποία δεν με ικανοποιούν, ούτε ξεχωριστοί είστε εσείς (οι Έλληνες) από τα άλλα πλάσματα του Πατέρα. Όμως, έχετε, κάτι πολύ ξεχωριστό: Έχετε το Όνομά μου, γραμμένο στις ψυχές σας, επειδή φτιάξατε τον ναό σας με ουράνια επιθυμία. Όταν, λοιπόν, η ουράνια επιθυμία κατοικεί στο ναό σας, που είναι το σώμα σας, ε, τότε, εάν εσείς αυτό το λέτε εξαίρεση (ότι κάνω εξαιρέσεις, δική σας γνώμη είναι αυτή. Όχι δική μου!) (Βλέπουμε τα αναρίθμητα εκκλησάκια που υπάρχουν στην Ελλάδα). Φτιάξτε, παιδιά μου, γέφυρες αγάπης μεταξύ σας, φτιάξτε γέφυρες πίστεως προς τον Θεό, προς τον Χριστό, προς την Μητέρα σας, που εγώ άφησα κάτω σε εσάς.

Γεφυρώστε τις σχέσεις σας και γίνετε ακρογωνιαίοι λίθοι της Εκκλησίας. Εγώ αυτή την Εκκλησία άφησα. Και όπως εγώ, μια τέτοιου είδους πέτρα είμαι (ακρογωνιαία) στο ναό σας, ελάτε κι εσείς στο ναό του Πατέρα μου.

Γι’ αυτό σας πονάω, γι’ αυτό σας αγάπησα, όπως είστε, με τα αμέτρητα λάθη σας, αλλά και την πίστη σας την ατελείωτη.!

Βρείτε μου έναν άκαρδο που θα μπορούσε να χαλάσει αυτή την χώρα. Ε, δεν υπάρχει.!

Ο Πατέρας σας, έχει απέραντη και ατελείωτη αγάπη για εσάς. Και όταν είστε άρρωστοι και η ψυχή σας υποφέρει, έρχεται με αγάπη μητέρας ο ίδιος ο Πατέρας και κάθεται στο προσκέφαλό σας! Διότι δεν σας θέλει σε κλίνη, αλλά όρθιους και η αγάπη Του να λάμπει στα πρόσωπα σας και το Άγιον Πνεύμα να αγιάζει τις ψυχές σας.

Βρείτε τότε εσείς, παιδιά μου,ένα Χ και σβήστε αυτή την αγάπη. Μπορείτε;

Η χώρα μου για εμένα είναι αγάπη. Δεν μπορώ να βρω Χ και να την σβήσω! Πως να το πω πιο ξεκάθαρα;

Με εμένα στην αγκαλιά σας κι εγώ με εσάς στην αγκαλιά μου, περάστε, παιδιά μου, το κατώφλι της οικίας του Πατέρα σας, της Εκκλησίας κι ας είστε λερωμένοι. Διότι, όταν μπείτε μέσα, άνεμος γερός θα σας καθαρίσει τα πάντα. Σ΄αυτόν τον άνεμο, δεν αντέχει κανείς. Τα σκορπίζει όλα με μια και μόνη δύναμη, την δύναμη της Αγίος Τριάδος (εννοεί τα μυστήρια της Εκκλησίας). Και όταν καθαριστείτε εντελώς, τότε ο Πατέρας σας, που μέσα σ’ Αυτόν είμαι κι Εγώ, σας δίνουμε καθαρά ενδύματα. Αυτά τα ενδύματα είναι πλεγμένα με Άγιον Πνεύμα!

Γι’ αυτό, παιδιά μου, όταν τελειώνετε και φεύγετε από την εξομολόγηση, την προσευχή, την Θεία Λειτουργία και απ΄όλα τα Μυστήρια των μυστηρίων, γίνεστε πανάλαφροι, γαλήνιοι και ευδιάθετοι, επειδή τότε ομοιάζεται σε εμένα. Έτσι είμαι εγώ.

Λέτε εσείς , όταν έχετε κάτι πολύτιμο: Θα το φυλάξω αυτό, όπως το φως των ματιών μου. Διότι μ’ αυτό το φως βλέπετε.

Πως, λοιπόν, εμείς εδώ επάνω θα βγάζαμε το φως από τα μάτια μας; (Την Ελλάδα).

Την φυλάμε, όπως, το φως μας! Διότι αλλιώς, θα ήταν σαν να βγάζαμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Εγώ σας έχω σαν κόρη των οφθαλμών μου!

Ποιος μου έχει μείνει εκτός από εσάς;

Όλοι μου έχουν γυρίσει την πλάτη και θα με θυμηθούν την τελευταία στιγμή. Αλλά, τότε, θα είμαι κι Εγώ μακριά και δεν θα μπορέσω να τους αγκαλιάσω.

Θα ουρλιάζουν: Πατέρα που είσαι; Αλλά ο Πατέρας θα είναι πνιγμένος από λυγμούς, από τον πόνο του και η Θεία Δίκη δεν θα Τον αφήσει να τους πλησιάσει. Διότι εδώ επάνω, λειτουργούμε με Νόμους Δικαιοσύνης και Νόμους Αγάπης (παγκοσμίως).

Την ώρα που θα γίνουν όλα αυτά, εάν δεν έχετε μετανοήσει, ο Πατέρας θα κλαίει. Για δείτε. Είσαστε γονείς και κάποιο παιδί σας ξεστρατεί και δεν μετανιώνει και παθαίνει κάτι κακό. Όμως, εσείς, δεν μπορείτε να το βοηθήσετε, γιατί έχει μπει στον δρόμο της Δικαιοσύνης, που μόνο του επέλεξε.

Γι’ αυτό σας λέω, ότι δεν κάνω διακρίσεις, αλλά σας παρακαλώ με αγάπη, για μετάνοια.

Όπως – το είπα αυτό κάποτε και στους αποστόλους – εκεί που δεν θέλουν να σας καταλάβουν (όταν μιλάτε για μετάνοια), ξεσκονίστε τα πόδια σας και φύγετε! Εσείς επιλέγετε την Δικαιοσύνη.

Θα σας πω κι ένα τελευταίο. Είσαστε σε ένα απέραντο σκοτάδι και γνωρίζετε, ότι μόνο σε ένα σημείο υπάρχει φως. Και γνωρίζετε, ότι εάν φθάσετε σ΄αυτό το σημείο, θα δείτε από εκεί όλον τον κόσμο. Θα το καταστρέφατε αυτό το σημείο; Θα σβήνατε αυτό το φως;

Φως, είναι η Ελλάδα και μόνον σε αυτό το μέρος υπάρχει η αλήθεια της πίστεως!

Εσείς θα το σβήνατε αυτό το φως;».