.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ερωτήματα σε ένα μεταλλαγμένο Δεσπότη...

"Σεβασμιώτατε, με πολύ σεβασμό στην αρχιερωσύνη σας επιθυμώ να υποβάλλω ορισμένα ερωτήματα σε σχέση με το κείμενό σας, που αναρτήθηκε στην Romfea.gr σήμερα Τρίτη 31 Αυγούστου και που η κατάρτιση και το επίπεδο των θεολογικών σας γνώσεων καθιστούν εύκολα απαντήσιμα.


Ερώτημα πρώτον: Σε περίπτωση σοβαρών παρενεργειών του οιουδήποτε φαρμακευτικού σκευάσματος εκείνος που το προτείνει φέρει ευθύνη για ενδεχόμενο θάνατο του υποβληθέντος σε αυτό; Αν ναι, ποιές είναι οι συνέπειες για έναν κληρικό οιοδήποτε βαθμού ιερωσύνης;

Ερώτημα δεύτερον: Γιατί δεν λαμβάνεται υπόψη η ιατρική γνώση και γνώμη διεθνώς έγκριτων και διακεκριμένων ειδικών εντός και εκτός επικρατείας που διαφοροποιούνται από την υποχρεωτική και επιβαλλόμενη χρήση της "αποκλειστικής" αυτής μεθόδου αντιμετώπισης του προβλήματος;

Ερώτημα τρίτον: Αγνοεί ένας Ιεράρχης της υμετέρας περιοπής και κατάρτισης τα γραφόμενα του προσφάτως ανακηρυχθέντος εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου; (Πνευματική αφύπνιση, Πνευματικός αγώνας. Εκδ. Ι. Ησ. Σουρωτής).

Ερώτημα τέταρτο: Εάν ο Χριστός μας σέβεται στο έπακρο την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου πώς μπορεί να ειδοθεί η υποχρεωτική αποδοχή -άνευ ανάληψεως ουδεμίας ευθύνης από τον εντολέα- μιας ιατρικής πράξης που μπορεί να επιφέρει το θάνατο ή σοβαρότατες συνέπειες στη ζωή ενός πλήρως υγιούς ανθρώπου και δη μικρών παιδιών...;

Ερώτημα πέμπτον: Γνωρίζετε καλά από την εκκλησιαστική ιστορία ότι και σύνοδοι και τοπικές κοινότητες αλλά και εκκλησιαστικά πρόσωπα υψηλού κύρους και αποδοχής την εποχή που δρούσαν καταδικάστηκαν είτε από οικουμενικές συνόδους είτε από τη συνείδηση του εκκλησιαστικού πληρώματος στην συνέχεια της ζωής της εκκλησίας μας. Ο μονοφυσιτισμός και ο αρειανισμός είναι ενδεικτικά παραδείγματα της εμμονής ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων σε μία γνώμη που θεωρούσαν εκείνη τη χρονική στιγμή ως την μόνη αλήθεια. Αν αυτό συνέβη σε θεολογικά ζητήματα τι πιθανότητες απόκλισης της μόνης Αλήθειας υπάρχουν σε ένα ιατρικό ζήτημα στο οποίο ακόμη και οι καθ' ύλην αρμόδιοι εκφράζονται αντιφατικά;

Ερώτημα έκτον: Ποιός σας δικαιοδοτεί να χαρακτηρίζετε με ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς (προκατειλημμένους, συνομωσιολόγους κ.α.) ανθρώπους που είτε ακολουθούν πιο επιφυλακτική στάση απέναντι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση εκφοβισμού και απειλών ως και στέρησης εργασιακών δικαιωμάτων είτε εμπιστεύονται πλήρως ("πάσαν την ζωήν ημών") τη ζωή τους στον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων ημών, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό;

Υπενθυμίζουμε απλώς ότι και ο υποβληθείς στο σκεύασμα αυτό εξακολουθεί να μεταφέρει ιικό φορτίο στον συνάνθρωπο του, ως πιστοποιούν οι ειδικοί στα ΜΜΕ.

Εάν σεις, ο πνευματικός μας πατέρας, ως το στόμα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος διχάζετε τους ανθρώπους, πού θα απευθυνθούν όσοι για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους δεν συνάδουν με την τακτική αυτή;

Υπενθυμίζουμε εδώ με πολύ σεβασμό ότι άνθρωποι υψηλού πνευματικού κύρους και εγνωσμένης αξίας και εκτός των ορίων της πατρίδας μας εντός και εκτός Αγίου όρους -των οποίων τα ονόματα δεν θα αναφέρουμε για ευνόητους λόγους- έχουν πάρει δημοσία θέση και παραπέμπουν σε λόγους συγχρόνων Αγίων Πατέρων της εκκλησίας μας καθώς και στην προφητική παράδοση της εκκλησίας μας που συνιστά αναπόσπαστο μέρος της πίστεως μας.

Αναμένοντας με ειλικρινές ενδιαφέρον τη διασάφιση αυτών των θεμάτων από έναν ιεράρχη που θεωρούσαμε και θεωρούμε ως πατέρα μας. Ευλογείτε Σεβασμιώτατε.

σχόλιο: άχ καημένε Γεώργιε δεν τοχεις βρε αδελφέ, δεν υπάρχει ο Ναυπάκτου που ήξερες, πάει... ο Μεταλλαγμένος Δεσπότης, μπορεί να λέει ότι πλάνες θέλει!

Του Γεωργίου Παυλίδη, Θεολόγου


Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: «Τήν νοερά Προσευχή νά τήν λέτε κάθε ημέρα!»


Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης:

Όσο συχνότερα λέει ο χριστιανός τη νοερά προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν», τόσο περισσότερο λαμβάνει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ειρήνη στην ψυχή, φωτισμό στο νου του και δύναμη να αντιμετωπίσει τον αγώνα της ζωής.

Αυτήν την προσευχή δεν μπορεί να την πει κανείς αν δεν έχει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, διότι λέγει ο λόγος του Θεού ότι «ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν, ει μη Πνεύματι Αγίω» (Α’ Κορ. 12,3).

Δηλαδή κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να πει τον Ιησούν Χριστόν, Κύριον και Θεόν, παρά μόνον εάν έχει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ελάβαμε κατά το Άγιο Βάπτισμά μας.

Όλοι οι βαπτισμένοι χριστιανοί είναι πνευματοφόροι, αλλά την χάρη μπορούν να την έχουν μέσα τους θαμμένη και ανενέργητη ή ζωντανή, να τους αγιάζει και να τους χαριτώνει.

Ένας άνθρωπος που δεν προσεύχεται, που δεν ζει στην Εκκλησία, που δεν εξομολογείται, που δεν κοινωνεί, που δεν τηρεί τις εντολές του Θεού, και είναι βαπτισμένος, έχει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος μέσα του αλλά ανενέργητη.

Δεν λειτουργεί η χάρις.

Μόλις αυτός αρχίσει να προσεύχεται, να εξομολογείται, να κοινωνεί, να κάνει τα έργα του Θεού, τις εντολές του Θεού, αρχίζει η χάρις να ενεργεί, και ο άνθρωπος φωτίζεται, αγιάζεται, καθαρίζεται και σώζεται.

Η νοερά προσευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν» πολύ μας βοηθάει για να μπορέσουμε και μεις να έχουμε μέσα μας τη χάρη του Θεού ενεργό και να την αισθανόμεθα.

Το πρωί που σηκωνόμαστε, μαζί με τις εωθινές προσευχές, το «Βασιλεύ Ουράνιε… Παναγία Τριάς… Πάτερ ημών», να λέμε αρκετές φορές τη νοερά προσευχή αυτή κάνοντας και το Σταυρό μας:

«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Την ημέρα όσο μπορούμε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Όταν κάποιος πειρασμός, κάποια κακή σκέψη έρχεται στο νου μας: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν», για να φεύγει αυτή η κακή σκέψη.

Όταν έχουμε κάποια στενοχώρια, κάποια απελπισία, κάποια δυσκολία, μόλις πούμε το «Κύριε Ιησού Χριστέ…» με ταπείνωση, με πίστη, έρχεται ειρήνη στην ψυχή.

Μόλις στην οικογένεια πάει να γίνει ένα σκάνδαλο, μια διαίρεση, μια ακαταστασία: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς», «Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδιά μας», «Κύριε Ιησού Χριστέ, ειρήνευσέ μας, και έρχεται χάρις, ευλογία και ειρήνη.

Όσους χριστιανούς συμβουλεύσαμε να λένε αυτήν την προσευχή, και ιδίως όταν μέσα στην οικογένειά τους υπάρχουν δυσκολίες, όλοι μας είπαν ότι με την προσευχή αυτή η οικογένεια ειρηνεύει, τα παιδιά φωτίζονται, ο κόσμος γίνεται καλύτερος και έρχεται πιο κοντά στο Χριστό.

Τώρα που φεύγετε από το Άγιον Όρος, κρατήστε, αν θέλετε, σαν ένα πολύτιμο εφόδιο αυτό, να προσπαθείτε όσο πιο συχνά μπορείτε να λέτε τη νοερά προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς κλεισμένος στο δωμάτιό του ή μέσα σε μια Εκκλησία.

Και στο αυτοκίνητο που οδηγεί, και στο δρόμο που περπατάει, και δουλειές άλλες που κάνει, μπορεί να έχει τον νουν του στο Θεό και να προσεύχεται: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Υπάρχει μάλιστα και ένα πολύ ωραίο βιβλίο που σας συνιστώ να διαβάσετε λέγεται «Οι Περιπέτειες ενός Προσκυνητού», που περιγράφει τη ζωή ενός Ρώσου προσκυνητού, ο οποίος τον περασμένο αιώνα, έχοντας πολύ πόθο Θεού μέσα στην καρδιά του, ήθελε να μάθει τη μέθοδο της προσευχής αυτής.

Ταξίδευσε σε διάφορα μέρη και βρήκε αγίους Γέροντες και ασκητές οι οποίοι του εδίδαξαν αυτήν την αρετή.

Αν διαβάσετε αυτό το βιβλίο, θα δείτε και σεις πως πρέπει να λέγεται η προσευχή, και μάλιστα όχι απλώς με το στόμα αλλά με το νου και την καρδιά.

Διότι όταν η προσευχή είναι στην καρδιά, τότε είναι πιο καθαρή, γνήσια, αληθινή, και τότε φέρνει και πολύ ειρήνη στην ψυχή.

Αν θέλετε δοκιμάστε και θα ιδείτε, πόση ειρήνη θα έλθει στην ψυχή σας και πόση χαρά θα πάρετε.

Όλοι μπορείτε, μικροί και μεγάλοι να μάθετε αυτήν τη νοερά προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Μέσα στην Εκκλησία μας έχουμε όπλα για να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά δεν τα χρησιμοποιούμε, γι’ αυτό και δεν έχουμε χαρά στη ζωή μας.

Εάν όμως έχουμε τη νοερά προσευχή, θα έχουμε αληθινή χαρά.

Εύχομαι καλό ταξίδι και η ευλογία του Θεού να είναι πάντα μαζί σας.


+Αρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη, Καθηγουμένου της Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου
(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία σε προσκυνητάς, 1983)/ inpantanassis.blogspot.com

https://www.vimaorthodoxias.gr

Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η Π ρ ο σ ε υ χ ή !

Προσευχή: O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. 

Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. 

Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση.

Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. 

O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.

Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. 

Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. 

Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά.

Kαι όσο αποχωρίζεται τα γήϊνα και τις ηδονές το βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. 

H δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.

O Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο, δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητας μας. 

Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια αυταπάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού, απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.

Aναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό. 

Eκείνος προνοεί για σας. 

Mη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. 

Aυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Aυτός γνωρίζει. 

Eσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας.

Mη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος, έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε, όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται. 

O Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε. 

Nα ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε το Θεό.

Oι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα. 

Στην τελείωση οδηγεί ο Kύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας, όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Tου. 

Kαι μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού. 

Kαι να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους.

Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε: “Κύριε, όχι όπως θέλω, αλλ’ όπως εσύ, “γενηθήτω το θέλημα Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης”. 

Xωρίς λοιπόν το Xριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.

https://www.vimaorthodoxias.gr

Παρηγορητικός Λόγος του Προφητάνακτος Δαυίδ

Πανεπίκαιρα πολύτιμα διαμάντια ἀπό τόν θησαυρό τοῦ Ψαλτηρίου


(Κάθισμα ὄγδοον)

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ὅτι κατεπάτησέ με ἄνθρωπος, ὅλην τήν ἡμέραν πολεμῶν ἔθλιψέ με. Κατεπάτησάν με οἱ ἐχθροί μου ὅλην τήν ἡμέραν, ὅτι πολλοί οἱ πολεμοῦντες με ἀπό ὕψους. Ἡμέρας οὐ φοβηθήσομαι, ἐγώ δέ ἐλπιῶ ἐπί σέ. ἐν τῷ Θεῷ ἐπαινέσω τούς λόγους μου, ἐπί τῷ Θεῷ ἤλπισα, οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι σάρξ».

Ἐλέησέ με καί σπλαχνίσου με, Θεέ μου, διότι ἄνθρωπος θνητός σάν κι ἐμένα μέ κατεπάτησε, λές καί δέν ἤμουν ἄνθρωπος, ἀλλά ἀσθενικό καί περιφρονημένο σκουλήκι. Ὅλη τήν ἡμέρα μέ πολενοῦσε ἀσταμάτητα καί μέ συνέθλιψε.

Μέ καταπάτησαν οἱ ἐχθροί μου ὅλη τήν ἡμέρα, διότι εἶναι πολλοί αὐτοί πού μέ πολεμοῦν μέ δύναμη ἀπό ψηλά, ὀχυρωμένοι σέ ἀσφαλές καί ἀπρόσβλητο φρούριο.

Ἀλλά ὅσο κι ἄν παραταθεῖ ὅλη τήν ἡμέρα ὁ πόλεμός τους, ἐγώ δέν θά φοβηθῶ, ἀλλά θά ἔχω τήν ἐλπίδα μου σέ σένα.

Τά λόγια μου αὐτά, ὅτι στόν Θεό ἔχω τήν ἐλπίδα μου, δέν θά ἀποβοῦν κενή καύχηση, ἀλλά, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, θά γίνουν πραγματικός ἔπαινός μου. Διότι ἐγώ στόν Θεό στήριξα τίς ἐλπίδες μου, κι ἔτσι δέν ἔχω νά φοβηθῶ ὅ, τι κι ἄν κάνει ἐναντίον μου ἡ φθαρτή καί ἐφήμερη σάρκα ὀποιουδήποτε ἐχθροῦ μου.

«Ἐπί τῷ Θεῷ ἤλπισα, οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος»

Στόν Θεό στήριξα τίς ἐλπίδες μου. Γι’ αὐτό δέν ἔχω νά φοβηθῶ ὅ, τι κακό κι ἄν θελήσει νά μοῦ κάνει ὁποισδήποτε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἶναι πάντοτε ἀδύναμος καί φθαρτός.

«Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με, ὅτι ἐπί σοί πέποιθεν ἡ ψυχή μου καί ἐν τῇ σκιᾷ τῶν πτερύγων σου ἐλπιῶ, ἕως οὗ παρἐλθῃ ἡ ἀνομία»

Ἐλέησέ με, Θεέ μου, ἐλέησέ με, διότι πάνω σου στήριξε ἡ ψυχή μου ὅλες τίς ἐλπίδες της. Καί στή δύσκολη αὐτή περίσταση πού μέ βρῆκε, ἐλπίζω ὅτι θά μέ διαφυλάξεις κάτω ἀπό τήν παντοδύναμη σκέπη καί προστασία σου μέχρι νά περάσει ὁ κίνδυνος πού διατρέχω ἀπό τούς ἐχθρούς μου, οἱ ὁποῖοι ἀθέμιτα μέ καταδιώκουν. Στήν προστασία σου καταφεύγω μέ ἐλπίδα, ὅπως τά μικρά κλωσσόπουλα κάτω ἀπό τίς μητρικές φτεροῦγες.


Τό πνευματικό μυστικό του Αγίου Νεκταρίου


Άγιος Νεκτάριος: 
Η σιωπή όμως… η σιωπή!
Θα αφήσει στην καρδιά σου χώρο ν’ ακουστεί η φωνή του Θεού.

Η σιωπή θα σε απαλλάξει από το φτωχό σου μέτρο και θα σε μάθει να μετράς τον εαυτό σου και τον κόσμο με το δικό Του μέτρο.

Θα μείνεις τότε άφωνος από τα κρίματά σου. 

Και δυο φορές θα μείνεις άφωνος από την υπομονή του Θεού. 

Πού να βρεις μετά διάθεση και θάρρος ν’ ασχοληθείς με τα κρίματα των άλλων!

Γι’ αυτό σου λέω, η σιωπή θα γεμίσει τη ματιά σου κατανόηση και οικτιρμό για τον εαυτό σου και τον κόσμο. Θα κερδίσεις όμως και κάτι, ακόμα πιο πολύτιμο: Ξέροντας ποιος είσαι και ποια είναι τα όριά σου, θα σου είναι αδιάφορη η γνώμη των άλλων για σένα. Θα γίνεις άτρωτος στην κατάκριση, ακόμη και στη συκοφαντία.

Η συκοφαντία… Να ξέρεις, πριν τις μεγάλες αποφάσεις, το μυαλό πλημμυρίζει από διλήμματα και αμφιβολίες.

Αγίου Νεκταρίου


«Ο μόσχος ο σιτευτός»


Τήν ὥρα πού τά ἐμβολιαστικά κέντρα σέ ὅλη τή χώρα πνέουν τά λοίσθια(ὅπως ἐμμέσως πλήν σαφῶς μάλιστα ὁμολογεῖται καί ἀπό τούς ἴδιους τούς λακέδες τοῦ καθεστῶτος) καί ἐνῶ ἡ χούντα βρίσκεται σέ ἀπόγνωση γιά τό ποῦ νά ἐπεκτείνει τίς ὑποχρεωτικότητες, προκειμένου νά πλησιάσει τά στάνταρντς πού διέταξαν τά ἀφεντικά, ἀναλαμβάνει νά βάλει πλάτη (γιά μιά ἀκόμη φορά) ἡ ξεπουλημένη διοικοῦσα Ἐκκλησία. Γιά νά σώσει βεβαίως ὄχι τό ποίμνιο πού βασανίζεται, ἀλλά τούς βασανιστές.
Καί ἔτσι μετά ἀπό τίς πιέσεις, τούς ἐκβιασμους καί τήν ἀνελέητη προπαγάνδα ἐντός καί ἐκτός ναῶν, τώρα ἦρθε ἡ ὥρα πού θά ζήσουμε μέχρι καί τή μετατροπή τῶν ἐκκλησιῶν σέ ἐμβολιαστικά κέντρα. Τό ξεκίνησε ἕνας παπα-πλανεμένος στήν Κρήτη (μετά βαΐων καί κλάδων, ἐννοεῖται, ἀπό βρωμοφυλλάδες καί βοθροκάναλα), τό συνεχίζει τώρα καί τό γενικεύει ἕνας μονίμως προκλητικός μητροπολίτης. 

Ὁ ἴδιος πού ἡ κορωνο-υστερία εἶναι ἐδῶ καί πολύ καιρό δεύτερη φύση του. Ἀλλά καί ὁ ἴδιος πού λίγες ἡμέρες πρίν (γιά νά μήν ξεχνιόμαστε) ἔβγαζε ἀνακοίνωση στή μεγαλύτερη ἐφημερίδα τῆς Λάρισας, ἐξηγώντας γιατί δέν ὑπῆρχε – κατά τη γνώμη του – κανένα πρόβλημα μέ τή διέλευση ἀπό ἐκεῖ τῆς τερατομαριονέτας Ἀμάλ, βγάζοντας καί στή σέντρα ὡς ἀκραίους ταλιμπάν ὅσους ἀντέδρασαν. 

Προχτές λοιπόν τό ἀνακοίνωσε, σχεδόν πανηγυρικά, ὅτι κάθε Κυριακή καί ἑορτή συνεργεῖα θά μπολιάζουνε τόν κόσμο στά προαύλια τῶν ἐκκλησιῶν. Καί θά τό δοῦμε βέβαια καί ἀπό ἄλλους. 

Τραγικοί μασκαριότατοι, ἀποστάτες ρασοφόροι τῶν ἐσχάτων χρόνων καί τῶν μαύρων σκοταδιῶν, περιφερόμενοι βαρλααμιστές καί βλασφημοῦντες νυχθημερόν τό Ἅγιο Πνεῦμα, λυκοποιμένες πού ἔχουν ἀνταλλάξει τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Θεοῦ μέ τό μπόλι τοῦ Great Reset καί προωθοῦν συστηματικά καί ξεδιάντροπα αὐτό που γράφαμε ἥδη ἀπό πέρσι: τήν καινούργια ἀντεστραμμένη θρησκεία τοῦ ἀνάποδου νέου κόσμου. 

Τή θρησκεία ὅμως πού θά τή συντρίψει σύντομα ὁ Νικητής τοῦ θανάτου καί ὅλων τῶν ψευτοθρησκειῶν, σκορπίζοντας στους πέντε ἀνέμους καί τους σκοτεινούς ὑπηρέτες της.

Μέχρι τότε, ἐμεῖς «μένουμε ἀσφαλεῖς». Τουτἔστιν, πάρα πολύ ἀπλά, μένουμε μακριά τους…

Νεκτάριος Δαπέργολας



Plandemic.(Greek subs)

 

Eleftheria Barla

Επί του Νώε, έ ξ α φ ν α έφθασε ο κατακλυσμός. Κανένας δέν τόν περίμενε....Έτσι κάπως θα ξαναγίνει τώρα...


Επί του Νώε, έξαφνα έφτασε ο κατακλυσμός. Κανένας δεν τον περίμενε.

Όπως λέει ο Πέτρος, άλλοι παντρευόντουσαν, άλλοι έκαναν αρραβώνες, άλλοι γλεντούσανε, άλλοι εμπορεύονταν, άλλοι, άλλοι....

Και έγινε ο κατακλυσμός και τους έπιασε όλους.

Έτσι κάπως θα ξαναγίνει τώρα. 

Και μάλιστα που είμαστε στις έσχατες αυτές ημέρες.

Ένας Πατέρας της Εκκλησίας, λέει: επί του Νώε έξαφνα ήρθε ο κατακλυσμός και καταπόντισε άπαντας.

Έτσι θα είναι η ημέρα ενός εκάστου, που θα είναι ή η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού ή ο θάνατός του.

Όταν δε έρθει ο Αντίχριστος, θα περισσεύουν στον άνθρωπο οι αισχρές ηδονές και όπως βλέπετε στις ημέρες μας τι γίνεται...

Όπως λέει και ο Απόστολος, ότι στις έσχατες ημέρες, θα είναι οι άνθρωποι φιλήδονοι παρά φιλόθεοι.

Οι ημέρες λοιπόν μας πονηρεύουν, ότι ίσως μας συμβεί κάτι το άσχημο.

Δεν θέλω να σας κάνω προφητεία, ούτε να γίνω κακός άγγελος, αλλά ας είμαστε σε επιφυλακή για την ψυχή μας.

Δημήτριος Παναγόπουλος

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ «ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ Ή ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ- Περίληψη κανονικο-δογματικής μελέτης

Η Ψευδο-Σύνοδος της Κρήτης εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν, την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός, Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός, είναι Νεο-γνωστικισμός ή Θρησκευτικός Συγκρητισμός, και αναμειγνύει την Ορθοδοξία με αιρέσεις, με θρησκεύματα, με φιλοσοφικά συστήματα, με τον Σατανισμό. Τον πολέμησαν σθεναρά οι Απόστολοι, όπως ο Ιωάννης και ο Παύλος, και οι Πατέρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων, όπως ο Άγιος Ειρηναίος, Επίσκοπος Λουγδούνου (σημερινής Λυών της Γαλλίας) στο έργο του «Έλεγχος και Ανατροπή της Ψευδωνύμου Γνώσεως». Διότι ανατρέπει συνολικά την Ορθόδοξη πίστη, μέσω της αντιπατερικής ή μεταπατερικής θεολογίας, η οποία αλλοιώνει τους θεολογικούς όρους με δαιμονικές και ορθολογιστικές ερμηνείες τους. 

Η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» δεν είναι Ορθόδοξη Σύνοδος, αλλά Ψευδο-Σύνοδος. Τούτο σημαίνει ότι δεν είναι έγκυρη, ούτε αυτοδικαίως άκυρη, αλλά είναι ακυρώσιμη, ήτοι μπορεί να ακυρωθεί από μια όντως Ορθόδοξη Πανορθόδοξη Σύνοδο, η οποία μπορεί ενδεχομένως να συγκληθεί στο μέλλον. Αυτή η Ψευδο-Σύνοδος συγκλήθηκε ουσιαστικά από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δια στόματος της κυρίας Ελισάβετ Προδρόμου, αξιωματούχου του ίδιου Υπουργείου και Ειδικής Συμβούλου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο. 

Οι λόγοι για τους οποίους η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» είναι Ψευδο-Σύνοδος είναι οι ακόλουθοι:

1 – Δεν καταδίκασε την Παναίρεση του Οικουμενισμού, αλλά την εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν.

2 – Στην Ψευδο-Σύνοδο δεν συμμετείχαν όλες οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, αλλά μόνον δέκα (10), που εκπροσωπούν μόνο το ένα τρίτο (1/3) των Ορθοδόξων πιστών, ενώ τέσσερις (4) Αυτοκέφαλες δεν συμμετείχαν που εκπροσωπούν τα δύο τρίτα (2/3) των Ορθοδόξων.

3 – Η Ψευδο-Σύνοδος συγκλήθηκε χωρίς έγκυρη απόφαση σύγκλησης, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι δεν υπογράφηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.

4 – Λειτούργησε χωρίς έγκυρο κανονισμό, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι δεν υπογράφηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.

5 – Είχε, μη έγκυρα, στην ημερήσια διάταξή της ως θέματα το σχέδιο κειμένου «Το μυστήριον του γάμου και τα κωλύματα αυτού», το οποίο δεν είχε υπογραφεί από τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Γεωργίας στη Σύναξη των Προκαθημένων του Σαμπεζύ του Ιανουαρίου 2016, όπως και τα λοιπά πέντε (5) σχέδια κειμένων τα οποία δεν είχαν υπογραφεί από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών.

6 – Μέλη με αποφασιστική ψήφο στην Ψευδο-Σύνοδο δεν ήταν οι συμμετέχοντες Αρχιερείς, αλλά οι δέκα (10) Αυτοκέφαλες Εκκλησίες [τόσο κατά το πρότυπο του Συνεδρίου Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης του 1923 επί Πατριάρχη Μελετίου Δ΄ (Μεταξάκη), το οποίο επέτρεψε στις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να εισάγουν καινοτομίες (νέου εορτολογίου, δευτέρου γάμου κληρικών κλπ.) όσο και κατά το πρότυπο του λεγόμενου Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών], ενώ όλα τα είδη Ορθοδόξων Συνόδων έχουν ως μέλη τους μόνον Αρχιερείς με αποφασιστική ψήφο, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και κατά το κοινό Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο. Τούτο συνιστά εκκλησιολογική αίρεση.

7 – Η Ψευδο-Σύνοδος αυτοαναγορεύθηκε σε ανώτατη αυθεντία σε θέματα πίστης, πράγμα το οποίο συνιστά αίρεση, ενώ η ανώτατη αυθεντία σε σχέση με το απλανώς θεολογείν (ή το αλάνθαστο σε θέματα πίστης) ανήκει μόνο στο Σώμα της Εκκλησίας (δηλ. στις Συνόδους των Συνοδικών Αρχιερέων, εφόσον οι αποφάσεις τους σε θέματα πίστης εκ των υστέρων εγκρίνονται από τους λοιπούς Αρχιερείς και γίνονται δεκτές από τους λοιπούς κληρικούς, τους μοναχούς και τους λαïκούς, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και το κοινό Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο.

8 – Στις «συνοδικές» (ή δεσμευτικές) αποφάσεις της η Ψευδο-Σύνοδος απαρνήθηκε την Ορθόδοξη μέθοδο επιστημονικής θεολογίας, και υιοθέτησε την αντιπατερική ή μεταπατερική δαιμονική θεολογία, η οποία συνδυάζει την αλήθεια με το ψεύδος, ως μέθοδο δήθεν «Ορθόδοξης» θεολογίας στα πλαίσια της Νέας Εποχής, καθ’ υπόδειξη του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ δια στόματος της ανωτέρω αναφερόμενης κυρίας Ελισάβετ Προδρόμου.

9 – Η συμμετοχή στην Ψευδο-Σύνοδο όχι του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, αλλά του Ιερώτατου Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ο οποίος εξελέγη αντικανονικά στον Πατριαρχικό Θρόνο Ιεροσολύμων, διότι αντικανονικώς και αυθαιρέτως η λεγόμενη «Πανορθόδοξη Αγία και Ιερά Σύνοδος» αποφάσισε στις 24-5-2005 την έκπτωση του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, κατόπιν πολιτικής παρέμβασης, χωρίς κατηγορητήριο και χωρίς δίκη, και χωρίς να υφίσταται κανονική παραίτησή του από τον Πατριαρχικό Θρόνο.

10 – Ο Κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος, με το υπ’ αριθ. 86/20-6-2015 Διάγγελμά του προς το Ποίμνιό του, τους Αγιοταφίτες, τους Προκαθημένους των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών και το Χριστεπώνυνο Πλήρωμα της ανά την Οικουμένη Ορθοδοξίας, καθιστά σαφές ότι καταψηφίζει τις αποφάσεις της Ψευδο-Συνόδου, οι οποίες εισάγουν «συνοδικώς» την Παναίρεση του Οικουμενισμού, και κατά συνέπεια, 

1) δεν είναι έγκυρη η θετική ψήφος για τις εν λόγω αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ο οποίος εξελέγη αντικανονικά στον Πατριαρχικό Θρόνο Ιεροσολύμων, αλλά είναι έγκυρη η αρνητική ψήφος του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, και 2) δεν ελήφθησαν εγκύρως οι αποφάσεις της Ψευδο-Συνόδου, διότι δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των δέκα (10) Αυτοκεφάλων που συμμετείχαν στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο (όπως ορίζει ο, κατά τα ανωτέρω, μη έγκυρος Κανονισμός της), δεδομένου ότι ο Κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος καταψήφισε τις αποφάσεις της ίδιας Ψευδο-Συνόδου. 

Η Παναίρεση του Οικουμενισμού εισήχθη «συνοδικώς» μέσω της δογματικής απόφασης της Ψευδο-Συνόδου με τον τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον». Αυτή η δογματική απόφαση αλλοιώνει δογματικά τα άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως «Και εις το Πνεύμα το Άγιον … το εκ του Πατρός εκπορευόμενον», «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» και «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών». Διότι:Α – Αναγνωρίζει τον Παπισμό ως Εκκλησία εντασσόμενη στο «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», χωρίς οι εκπρόσωποι και οι οπαδοί του να μετανοήσουν για τις πλάνες τους, το μη προβλεπόμενο στην Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και στο Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο «δογματικό» πρωτείο επισκοπικής εξουσίας επί όλης της Εκκλησίας, το filioque (που έχει καταδικαστεί από την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο και το οποίο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο της Πίστεως «Και εις το Πνεύμα το Άγιον… το εκ του Πατρός εκπορευόμενον…», τη σχολαστική νεοπλατωνική αυγουστίνεια θεολογία η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Πνευματικότητα της θεραπευτικής μεθόδου της κάθαρσης – φωτισμού – θέωσης κλπ

Β – Αναγνωρίζει, μαζί με τον Παπισμό, και τις λοιπές αιρέσεις, Μονοφυσίτες, Παλαιοκαθολικούς, Αγγλικανούς και λοιπούς Προτεστάντες ως Εκκλησίες εντασσόμενες στο «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν».

Γ – Αναγνωρίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο των «Εκκλησιών», τα κείμενά του και τους σκοπούς του, ήτοι:1) Ότι εν λόγω Παγκόσμιο Συμβούλιο είναι «Αδελφότητα Εκκλησιών», στη βάση της ισότητας ως προς την κατεχόμενη από αυτές θεολογική αλήθεια (αρθ. 1 Καταστατικού ΠΣΕ). Και2) ότι οι «Εκκλησίες – μέλη του» (12 Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και περίπου 340 Προτεσταντικές «Εκκλησίες») έχουν στόχο την ορατή ενότητά τους, η οποία είναι διαφορετική από την ενότητα εν Χριστώ των Ορθοδόξων Εκκλησιών (αρθ. 3 Καταστατικού ΠΣΕ). Δηλ. έχουν ως στόχο τους την ενότητα της «Εκκλησίας του Οικουμενισμού» ή της Πράσινης Παγκόσμιας Θρησκείας του Σατανά, με βάση τη λεγόμενη «βαπτισματική θεολογία», δηλ. την ένταξη στην ακόμη αόρατη αδιαίρετη Εκκλησία «Εκκλησία του Οικουμενισμού» («θεολογία της ενωμένης αόρατης, αλλά διαιρεμένης ορατής Εκκλησίας») των Χριστιανών εν γένει μέσω βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος χωρίς να απαιτείται ούτε ο κανόνας του τύπου της τριπλής κατάδυσης στο νερό ούτε η ακριβής Ορθόδοξη πίστη. Η μεν «θεολογία της αδιαίρετης αόρατης Εκκλησίας» αλλοιώνει δογματικά το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», η δε «βαπτισματική θεολογία» αλλοιώνει δογματικά το άρθρο «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών». Κατά την Παράδοση της Εκκλησίας και κατά την Πατερική Θεολογία (ενδεικτικά του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη), οι Ορθόδοξοι πιστοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, οφείλουν- κατά τους Κανόνες 31ο Αποστολικό και 15ο της Πρωτοδευτέρας, με τελευταίο χρονικό σημείο κατ’ οικονομίαν διατηρήσεως της κοινωνίας, για όσους επιλέξουν την οικονομία, τη «συνοδική» εισαγωγή της «Παν)αιρέσεως (Επιστολή Αγ. Θεοδώρου Στουδίτη προς ηγούμενο Θεόφιλο), η οποία πραγματοποιήθηκε στις 25-6-2016, ημερομηνία ψηφίσεως της Παναιρετικής δογματικής απόφασης με τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», οπότε έληξε πλέον η δυνατότητα της κατ’ οικονομίαν διατηρήσεως της κοινωνίας για όσους είχαν επιλέξει την οικονομία και δεν υφίσταται επομένως περαιτέρω δυνατότητα «ΑΧΡΙΚΑΙΡΙΣΜΟΥ» – να παύσουν την εκκλησιαστική κοινωνία, ως εξής:α) Οι μεν κληρικοί οφείλουν να παύσουν το μνημόσυνο της προϊσταμένης τους αρχής, εφόσον αυτή είναι Παναιρετική στο φρόνημα ή συμβιβασμένη με την Παναίρεση.β) Οι δε μοναχοί και λαϊκοί οφείλουν να παύσουν την κοινωνία με τους κληρικούς, ιερείς και αρχιερείς, εφόσον αυτοί είναι Παναιρετικοί στο φρόνημα ή συμβιβασμένοι με την Παναίρεση. 

Όσον αφορά την Εκκλησία της Ελλάδος, πρέπει να επισημανθεί ότι, κατά την ειδησεογραφία, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, με πρόταση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, έλαβε υπόψη της στην Έκτακτη Συνεδρίασή της του Μαϊου 2016 τα δεδομένα της διαβούλευσης επί των προσυνοδικών κειμένων μόνον των Μητροπολιτών – μελών της, αρνούμενη να λάβει υπόψη της τα δεδομένα της ίδιας διαβούλευσης που προέρχονταν από τις λοιπές τάξεις του πληρώματός της (λοιπών κληρικών, μοναχών, και λαϊκών), σε αντίθεση με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία στην οποία η Ιερά της Σύνοδος έλαβε υπόψη της τα δεδομένα της δικής της διαβούλευσης επί των αυτών προσυνοδικών κειμένων τα προερχόμενα από όλες τις τάξεις του πληρώματός της (αρχιερείς, λοιποί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί). Τούτο αποδεικνύει ότι όσοι Μητροπολίτες από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δέχθηκαν την εν λόγω πρόταση του Αρχιεπισκόπου, ακολουθούν όχι την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, αλλά την Μη ορθόδοξη εκκλησιολογία παπικής εμπνεύσεως του γνωστού εισηγητή της. Κατ’ αυτήν, όπου Επίσκοπος – έστω και Μη ορθοτομών, δηλ. Μη αποκόπτων τις απαγορευμένες από την Αγία Γραφή, τις Αγίες Συνόδους και τους Αγίους Πατέρες καινοτομίες, ως προστάτης του ποιμνίου της τοπικής του εκκλησίας – εκεί Εκκλησία, κατά το γαλλικό L’ Etat c’est moi (το Κράτος είναι δικό μου) του Βασιλιά Λουδοβίκου 14ου, το οποίο αναλόγως μεταφερόμενο (mutatis mutandis) σημαίνει «ο Επίσκοπος ή ο Προκαθήμενος είναι η Εκκλησία». Επίσης, η 25μελής αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ψευδο-Σύνοδο της Κρήτης παραβίασε σαφώς την απόφαση του Μαϊου 2016 της Έκτακτης Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία έδιωσε την εντολή στην αντιπροσωπεία της να ψηφίσει στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο ότι ο Παπισμός δεν είναι εκκλησία. 

Κατόπιν των ανωτέρω, είναι σαφές ότι οι Προκαθήμενοι και οι Αρχιερείς που ανήκαν στις αντιπροσωπείες των δέκα (10) Αυτοκέφαλων Εκκλησιών διέπραξαν το εκκλησιαστικό ποινικό αδίκημα της ΑΙΡΕΣΕΩΣ, διότι οι εν λόγω Αυτοκέφαλες Εκκλησίες ψήφισαν τη δογματική απόφαση με τον τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», η οποία περιλαμβάνει τις ανωτέρω αναφερόμενες δογματικές αλλοιώσεις του Συμβόλου της Πίστεως. Σε σχέση με την Εκκλησία της Ελλάδος, ο Προκαθήμενός της και τα λοιπά 24 μέλη – Μητροπολίτες της αντιπροσωπείας της στην Ψευδο-Σύνοδο της Κρήτης, διέπραξαν, εκτός του εκκλησιαστικού ποινικού αδικήματος της αιρέσεως, και εκείνο της παράβασης καθήκοντος, διότι παραβίασαν την απόφαση του Μαϊου 2016 του ανώτατου οργάνου διοικήσεως της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλ. της (Έκτακτης) Συνόδου της Ιεραρχίας της, η οποία έδωσε την εντολή στην αντιπροσωπεία της να ψηφίσει, στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο, ότι ο Παπισμός δεν είναι εκκλησία.

ΤουΚυριάκου Κυριαζόπουλουκαθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.


«Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ, Η Ελλαδική Ορθοδοξία θύμα των οικουμενιστικών ανοιγμάτων...


Μὲ τίτλο «Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ, Ἡ Ἑλλαδικὴ Ὀρθοδοξία θῦμα τῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων τοῦ κ. Χριστόδουλου», δημοσίευσε ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ἀπὸ 15 χρόνια (14 Ἰουλίου 2006, φ. 1651, σελ. 1 καὶ 5) ἄρθρο τοῦ ἀείμνηστου Ἰωάννη Κορναράκη, τὸ ὁποῖο ἀποδεικνύεται καὶ σήμερα εὔστοχο, ἐπίκαιρο καὶ ἀληθές.


Δημοσιεύουμε τὸ ἀξιόλογο ἐκεῖνο ἄρθρο, ποὺ περιέχει βαρυσήμαντες ἐπισημάνσεις, τὶς ὁποῖες, τὸ καθημερινῶς ἐπιβαρυνόμενο ἀπὸ τὸν Οἰκουμενιστικὸ ἰό ἀνοσοποιητικὸ σύστημα τῶν ὀρθοδόξων, παραβλέπει!
Στὸ ἄρθρο αὐτὸ ὁ Κορναράκης, διαπιστώνει ὅτι ὁ Ἀρχιεπ. Χριστόδουλος τότε (ἕνα μεγάλο μέρος τῶν Ἐπισκόπων σήμερα) «δείχνει νὰ ἔχει ξεχασμένη τὴν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία του», τὴν συνείδηση ὅτι «ἀνήκει στὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία!».
«Λεκτικῶς βέβαια, δὲν παύει νὰ χρησιμοποιεῖ τοὺς ὅρους Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ Ὀρθόδοξη Παράδοση, ἀλλὰ μόνο στὶς περιπτώσεις, ποὺ εἶναι ἀνάγκη, οἱ ὅροι αὐτοί, νὰ λειτουργήσουν ὡς ἐγγύηση δῆθεν τῆς Ὀρθοδοξίας… τῶν οἰκουμενιστικῶν του ἀνοιγμάτων!
»Εἶναι γνωστὴ πλέον ἡ μέθοδος τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἡ ὁποία, μέθοδος, μὲ ἐργαλεῖο τὴ διγλωσσία, ἀναιρεῖ μιὰ δοκιμασμένη ἀλήθεια, ἀφοῦ προηγουμένως τὴν ἐπικαλεσθεῖ καὶ τὴν τονίσει ὡς ἐπιχείρημα μιᾶς συγκεκριμένης θέσεως, γιὰ νὰ ἀκυρώσει στὴ συνέχεια μὲ τὴν “ἀλήθεια”, ποὺ ἐκείνη θέλει νὰ σερβίρει! Ὅλοι οἱ οἰκουμενιστὲς κληρικοὶ καὶ θεολόγοι ἐκθέτουν τὶς ἀνορθόδοξες θεωρίες τους “πλουμισμένες” μὲ τοὺς ὅρους Πατερικὴ θεολογία, Ὀρθόδοξη Παράδοση!».
Καὶ ἀναφέρει τὸ παράδειγμα τῆς ἀποδοχῆς ἀπὸ ΟΛΟΥΣ τοὺς Ὀρθοδόξους Ποιμένες (πρωτίστως) τοῦ καταστατικοῦ τοῦ Π.Σ.Ε. (εἴτε θεωρητικά, εἴτε στὴν πράξη), σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὸν χαρακτηρισμὸ «Ἐκκλησία» τὸν χρησιμοποιοῦμε πλέον γιὰ «κάθε προτεσταντικὴ ὁμάδα ἢ σωματεῖο. Μιὰ τέτοια, ὅμως, ἀναγνώριση βρίσκεται ἄραγε στὰ ὅρια τῶν Ἐκκλησιολογικῶν ὁρίων τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως; Ἀσφαλῶς ὄχι! Ἀλλὰ τότε ποῦ μετατίθεται, ἡ πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σύμφωνα μὲ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, στὴ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ;». Ἀσφαλῶς στὸ περιθώριο τῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, δηλ. στὸ περιθώριο τῆς Ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας ὅλων τῶν οἰκουμενιστῶν τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
Σημαντικὴ εἶναι καὶ ἡ παρακάτω διάκριση περὶ ταῆς οἰκονομίας, ποὺ πιπιλίζουν σήμερα οἰκουμενιστὲς καὶ οἱ λεγόμενοι «ἀντι-Οἰκουμενιστές»!
«Ὁ ὅρος οἰκονομία εἶναι μονοσήμαντος στὸ ἐκκλησιαστκὸ λεξιλόγιο! Εἶναι ὅρος ἀποκλειστικὰ ποιμαντικὸς καὶ δὲν ἔχει σχέση μὲ θεολογικές-δογματικὲς μειοδοσίες πρὸς τοὺς αἱρετικούς! Ἡ κατ’ οἰκονομία θεολογία δὲν εἶναι ὀρθόδοξη θεολογία ἀλλὰ αἱρετικὸ κατασκεύασμα γιὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα!».
Στὴν συνέχεια τὸ φωτοτυπημένο ἄρθρο τοῦ Κορναράκη.



Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων. Ο μοναδικός τρόπος να ξεπεράσουμε αυτή την σύγκρουση είναι η αληθινή μετάνοια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Πατριάρχη Θεοδώρου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου


''αντιτίθεται στους ιερούς κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας''

Το Ορθόδοξο Ερευνητικό Κέντρο «Χρίσμα» απευθύνθηκε στο σχολάζοντα αρχιερέα της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αλεξάνδρειας, τον Μητροπολίτη Αντινόης κ.κ. Παντελεήμονα (Λαμπαδαρίου) και τον παρακάλεσε να σχολιάσει τη σχετική αναστάτωση, που έχουν προκληθεί στον ορθόδοξο κόσμο, μετά την παρέμβαση του Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης στο ουκρανικό ζήτημα. Επίσης, τον παρακάλεσε να εκφράσει τη γνώμη του για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις από την αποδοχή κληρικών της Αφρικής στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας.

Ο Μητροπολίτης Αντινόης κ.κ.Παντελεήμων (Λαμπαδάριος)

Ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων έδωσε την εξής απάντηση: 
«Ευχαριστώ τον Θεό, τον Παντοδύναμο Πατέρα και Υιό και το Άγιο Πνεύμα, για την τιμή που έκαναν σε μένα, τον αμαρτωλό, να γίνω Μητροπολίτης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του μοναδικού κανονικού Σώματος του Χριστού. Αναφορικά με τα ερωτήματά σας, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η απόφαση του Οικουμενικού και του Αλεξανδρινού Πατριαρχείου να αναγνωρίσουν το αυτοκέφαλο της «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας», αυτή δεν είναι κανονική και αντιτίθεται στους ιερούς κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δυστυχώς, αυτή η απόφαση δημιούργησε πολλά προβλήματα όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο, ιδιαίτερα στην Αφρική».

Αναφορικά με την επιθυμία ορισμένων κληρικών της Αφρικής να ενταχθούν στο Πατριαρχείο Μόσχας, ο Μητροπολίτης Παντελεήμων είπε: «Σε ό, τι αφορά στους κληρικούς της Τανζανίας που θέλουν να ενωθούν με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι ζήτημα το οποίο πρέπει να το λύσουν οι ίδιοι. Ο μοναδικός τρόπος να ξεπεράσουμε αυτή την σύγκρουση είναι η αληθινή μετάνοια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Πατριάρχη Θεοδώρου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου. Πρέπει να ανακαλέσουν τις αντικανονικές αποφάσεις τους και να αποκαταστήσουν την ειρήνη και την ενότητα της Εκκλησίας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα αντιμετωπίσουν τη Φοβερά Κρίση του Κυρίου ημών και Σωτήρα Ιησού Χριστού, επειδή αυτό κατέστη σκάνδαλο για τους πιστούς».

Ο ορθόδοξος Έλληνας ιεράρχης συμπέρανε: «Τέλος, αν η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δεχτεί κληρικούς της Τανζανίας, πρέπει να ετοιμαζόμαστε για νέα πνευματικά προβλήματα τα οποία την παρούσα στιγμή δεν είναι γνωστά. Σε αυτή την περίπτωση το Πατριαρχείο θα ανοίξει τις πόρτες για δράσεις στην Αφρική. Να μας ελεήσει ο Κύριος».

Ο Μητροπολίτης Αντινόης κ.κ.Παντελεήμων (Λαμπαδάριος) είναι γνωστός για τις απόψεις του στην προάσπιση της αγιοπατερικής Παράδοσης και της κανονικής τάξης. Γεννήθηκε το 1955, στη Κάλυμνο. Για πολλά χρόνια ήταν μέρος της ιεραποστολής στη Νότια Αφρική, και το 1999 είχε χειροτονηθεί επίσκοπος Γκάνας και είχε γίνει επικεφαλής του ποιμνίου δέκα χωρών της Δυτικής Αφρικής. Το 2006, υπέβαλε την παραίτησή του και του απονεμήθηκε ο τίτλος του Μητροπολίτη Αντινόης.

Μετάφραση για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα


Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΝΟΣ ΑΞΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΝΟΣ ΑΞΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!
(Ας τον στηρίξουμε όλοι με τις προσευχές και την έμπρακτη αγάπη μας)

Προς τον 
Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην 
Κηφισίας Αμαρουσίου και Ωρωπού κ.κ. Κύριλλον. 

Σεβασμιώτατε, 

Με την παρούσα επιστολή μου δηλώνω ότι για λόγους Πίστεως και ιερατικής μου συνειδήσεως παραιτούμαι και αποχωρώ από την ως τώρα εκκλησιαστική διακονία μου ως εφημέριος του ιερού ναού Αγίας Τριάδος Εκάλης της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού. 

Είναι πλέον προφανές ότι και Εσείς δυστυχώς, συμφωνείτε και κηρύσσετε "γυμνή τή κεφαλή", δηλ. απροκάλυπτα, την Παναίρεση του Οικουμενισμού και συνεργείτε στην επιβολή του εμβολιαστικού χαράγματος, δέχεστε την κοινωνία με Σχισματικές και Ουνιτικές "Εκκλησίες" ( όπως των Ουκρανών), αποδέχεσθε τις αποφάσεις της ληστρικής Συνόδου του Κολυμπαρίου της Κρήτης το 2016, εκεί όπου για πρώτη φορά συνοδικά αναγνωρίστηκαν όλες οι Αιρέσεις ως Εκκλησίες και οδοί σωτηρίας!!! προσβάλλοντας απευθείας το Σύμβολο της Πίστεως και τα ιερά μας δόγματα. 

Όλα αυτά ενεργούνται κατά συνεχή παράβαση των αποφάσεων των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, τις οποίες και τα δύο τελευταία χρόνια έχουν καταπατηθεί τόσο βάναυσα με το κλείσιμο των Ναών πέρυσι και την πρωτοφανή - αντικανονική αλλαγή της ακολουθίας του Πάσχα μαζί με τους Εβραίους φέτος. 

Προσωπικά, προτιμώ να συνταχθώ με τις διδαχές και το παράδειγμα των Αγίων Πατέρων, που τόσο σθεναρά αγωνίστηκαν και θυσίασαν τα πάντα για να κρατήσουν αμόλυντη την Πίστη. 

Παραμένουμε ταπεινά και ευσεβώς στην μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία του Χριστού, δηλ. την Ορθόδοξη. 

Όλοι γνωρίζουν το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος και φρόνημα που επί τόσα έτη δείξαμε κατά την επιτέλεση της ιερής μας διακονίας. 

Ας σεβαστούν όμως και τον δίκαιο έλεγχο περί Πίστεως σε όσα φρικτά επιτελούνται στο μυστικό σώμα του Χριστού μας.

Δεν μπορούμε, 

Σεβασμιώτατε να μένουμε άλλο απαθείς, συμμετέχοντας έστω με μια απλή γραπτή ή προφορική διαφωνία σε μια τέτοια προδοσία ολκής! 

Έφτασε πια και για μας ο οδυνηρός, μα αγιώτατος καιρός της θυσιαστικής ομολογίας, να προτιμήσουμε πεπαρρησιασμένα και πρακτικά δια της ιεροκανονικής διακοπής του μνημοσύνου σας το "πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις".

30 Σεπτεμβρίου 2021 
Ο ελάχιστος εν πρεσβυτέροις 
π. Χαράλαμπος Τσάντος.

ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΕΡΗΜΩ



Κανείς δεν μπορεί να φιμώσει το Πνεύμα μέσα στην Εκκλησία ώστε αυτό να μη φωτίζει τους πιστούς


«Να υπηρετούμε την αλήθεια και να μην ενδίδουμε στο φρόνημα του κόσμου τούτου… Ή ναύς της Εκκλησίας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, ούτε τού πάπα ούτε τού πατριάρχη ούτε κανενός επισκόπου...

Δεν είναι δυνατόν να αποσιωπηθεί το γεγονός ότι στη Ρώμη υπάρχει πολλή μασονία και σιωνισμός, ότι υπάρχει μεγάλη διαφθορά και κοσμικό πνεύμα… Κοίταξε, θα το πίστευες αν σου έλεγα ότι ό πατριάρχης Αθηναγόρας ήτανε μασόνος;

Ούτε κι εγώ το πίστευα, μέχρι πού μου έδειξαν έγγραφα, τα οποία πιστοποιούσαν τούς βαθμούς του στη μασονία, και τις αποδείξεις των συντάξεων πού έπαιρνε ως μασόνος...»

«Κανείς δεν μπορεί να φιμώσει το Πνεύμα μέσα στην Εκκλησία ώστε αυτό να μη φωτίζει τους πιστούς.

Η προσευχή είναι το πιο δυνατό όπλο απ’ όλα. Μόνο η προσευχή μπορεί να αναγκάσει τον Θεό να επέμβει με το ζόρι σε μερικές καταστάσεις…»

«Κοίτα, αν ένας μοναχός προσεύχεται αποκλειστικά και μόνο για τη σωτηρία της ψυχής του, με την πεποίθηση ότι είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός και γι’ αυτό ανάξιος να προσευχηθεί για τούς άλλους, τότε ακόμα και ένα “Κύριε ελέησον” πού θα πει μέσα στην ταπείνωσή του για τον κόσμο, μπορεί να ισώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα»…

«Στην Εκκλησία υπάρχουν και εκείνοι πού φροντίζουν τούς αρρώστους και εκείνοι πού τούς συμπαραστέκονται. Ό μοναχός όμως είναι διαφορετικό πράγμα...

Μα ποιος είναι περισσότερο φυλακισμένος απ’ τούς νεκρούς πού βρίσκονται στον Αδη και δεν μπορούν πια να κάνουν τίποτα για να μετανοήσουν; Εμείς όμως μπορούμε να τούς σώσουμε... Πρέπει να προσευχόμαστε και να κάνουμε μετάνοιες για τούς νεκρούς! Το ίδιο και για τούς ζωντανούς... »

«Μόνο ή προσευχή μπορεί να αναγκάσει τον Θεό να επέμβει με το ζόρι σε μερικές καταστάσεις... Ό Θεός σέβεται την Ελευθερία τού ανθρώπου.»

«Η Αποκάλυψη μιλάει ξεκάθαρα… Μιλάει για τον Αντίχριστο και για τη Βαβυλωνία, πού είναι η Ρώμη». «Δεν λέω ότι θα γίνει σε δύο ή τρία χρόνια ακριβώς, αλλά ότι θα γίνει σίγουρα πολύ σύντομα... Είμαστε στο χείλος, όπως στα χρόνια του Νώε… Και θα κρατήσει λίγο, δεν μπορώ να σου πω πιο πολλά..»

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

(Οδοιπορία στο Άγιο Όρος, Λορέντζο Ντιλέττο, Εκδόσεις Εστία.) Αποσπάσματα απο την επίσκεψη ενός παπικού το 1983 στον Αγαπημένο μας Άγιο Γέροντα, όπως καταγράφηκε από τον πρώτο.




Δοκιμάστε τους επισκόπους σας...


Δοκιμάστε τούς επισκόπους σας μόνο σε μια άποψη: προσπαθήστε να μάθετε εάν είναι ορθόδοξοι, 
εάν διδάσκουν δόγματα αντίθετα με την αληθινή Πίστη, 
και εάν συλλειτουργούν με αιρετικούς ή σχισματικούς.

Άγιος Γεννάδιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ Π ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

Patroparadoto Sevas