Συνεχὲς συνοδικὸν σκάνδαλον

Μόνο που κι εσείς π. Ιωάννη, με το συνεχίζετενα μνημονεύετε τους σκανδαλοποιούς εχθρούς της συνοδικότητας και των Ι. Κανόνων συμμετέχετε εκούσια ακούσια στο συνεχές συνοδικό, όπως το αποκαλείτε, σκάνδαλον.

Συνεχὲς συνοδικὸν σκάνδαλον

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου- Δημοσιογράφου- Συγγραφέως- Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Ἡ Πατριαρχικὴ Ψευδοεκκλησία

Μὲ τρία προηγηθέντα ἄρθρα μου («ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΜΟΣ», «ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ» καὶ «ΕΚΤΡΩΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΔΙΠΤΥΧΑ 2021») ἐσχολίασα Συνοδικὰ ἄτοπα ἐν σχέσει πρὸς τὴν Πατριαρχικὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν τῆς ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου ἱδρυθείσης ἐν Κιέβῳ ψευδοεκκλησίας ἀπὸ καθῃρημένους, ἀναθεματισμένους, αὐτοχειροτονήτους καὶ σχισματικοὺς μὲ ψευδοπροκαθήμενον τὸν ἀχειροτόνητον ψευδοεπίσκοπον Ἐπιφάνιον. 

Μὲ τὸ τελευταῖον ἄρθρον μου ἤλεγξα τὴν ἀποτροπιαστικὴν αὐθαιρεσίαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία προσέθεσεν εἰς τὰ Δίπτυχά της αὐτὴν τὴν προσωπικήν τοῦ π. Βαρθολομαίου ψευδοεκκλησίαν ὡς δεκάτην πέμπτην (15ην) αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, προκλητικῶς, ἐπανέλαβε καὶ εἰς τὰ Δίπτυχα τοῦ τρέχοντος ἔτους αὐτὴν τὴν ἀνατινακτικὴν τοῦ Κανονικοῦ καὶ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου προσθήκην. Ἐτοποθέτησε δὲ καὶ τὴν φωτογραφίαν τοῦ ψευδοκιέβου Ἐπιφανίου. Ἡ κατάσταση κατέστη ἀφόρητος. Συνεχίζεται αὐτὸ τὸ προκλητικὸν Συνοδικὸν σκάνδαλον. Μία νέα αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία εἶναι γεγονὸς ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν δικαιοῦται καὶ δὲν ἔχει ἁρμοδιότητα ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερὰ Σύνοδος νὰ ἐνεργῆ ὡς ἐκπροσωποῦσα τὴν ὅλην Ὀρθοδοξίαν. Αὐτὴν τὴν προσωπικὴν ψευδοεκκλησίαν τοῦ Πατριάρχου δὲν τὴν δέχεται ἡ Ὀρθοδοξία. Δέκα (10) αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι καὶ δεκαέξι (16) Ἱεραὶ Μοναὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀρνοῦνται ἐπὶ τρία ἔτη νὰ ἀναγνωρίσουν αὐτὸ τὸ ἐκτρωματικὸν ψευδοεκκλησιαστικὸν μόρφωμα, πραξικοπηματικὸν δημιούργημα τῆς ἐξοργιστικῆς δαιμονικῆς αὐθαιρεσίας τοῦ Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου.

Ἀλλὰ καὶ ἡ κοινὴ ἐκκλησιαστικὴ συνείδησις, ὅπως κατεδίκασε τὴν ἀνίερον ψευδοαγίαν Σύνοδον τῆς Κρήτης (2016), οὕτως ἔχει καταδικάσει καὶ τὸ ἀναταράσσον τὴν πανορθόδοξον ἑνότητα σκανδαλωδέστατον Οὐκρανικὸν ζήτημα. Εἰς ἑκατοντάδας ἀνῆλθον τὰ σχετικὰ δημοσιεύματα ἀπὸ Μητροπολίτας, ἀπὸ Καθηγητάς Θεολογικῶν Σχολῶν, ἀπὸ πολλοὺς ἄλλους λογίους θεολόγους, ἀπὸ πλῆθος Ἁγιορειτῶν Πατέρων, ἀπὸ πεπαιδευμένους ἄλλους κληρικούς, ἀπὸ δημοσιογράφους, ἀπὸ ἐμπείρους ἀρθρογράφους κ.ἄ.

Αὐτὴ ἡ δαιμονοκατασκεύαστος ψευδοεκκλησία τοῦ Κιέβου προστίθεται συνεχῶς εἰς τὰ Συνοδικὰ Δίπτυχα τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας ὡς νέα κανονικὴ αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία. Ὁ τοιοῦτος ἐκκλησιολογικὸς ἐκτροχιασμὸς τυγχάνει ἀπίστευτος καὶ εἶναι πρωτοφανής.

Νὰ μετανοήση ὁ Ἀρχιεπίσκοπος

Διὰ τὴν παναθλίαν αὐτὴν ἐκκλησιολογικὴν κατάστασιν τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησιαστικῆς Διοικήσεως εὐθύνεται, πρωτίστως, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος π. Ἱερώνυμος. Αὐτὸς ἔσπευσε νὰ ἀναγνωρίση πρῶτος ἐξ ὅλων τῶν ἄλλων αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τὸν ψευδοπροκαθήμενον τῆς ἐν λόγῳ ψευδοεκκλησίας ψευδοεπίσκοπον Ἐπιφάνιον μὲ λίαν τιμητικὸν Γράμμα του. Δὲν εἶχεν οὐδεμίαν ὑποχρέωσιν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ πράξη τοῦτο καὶ δὲν ὑπῆρχεν οὐδεμία σχετικὰ ἀνάγκη. Ἀπὸ ἀπόψεως ὠφελείας, ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετον συνέβη. Ἐδημιουργήθη σχίσμα μὲ τὸ ἥμισυ περίπου τῆς Ὀρθοδοξίας, διότι τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας διέκοψε τὴν κανονικὴν κοινωνίαν μὲ τὸν Προκαθήμενον τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καὶ ὁ ρωσικὸς θρησκευτικὸς τουρισμὸς ἐμειώθη κατὰ 50%, ὡς ἐγράφη, μὲ συνέπειαν ἡ οἰκονομικὴ ζημία τῆς Ἑλλάδος νὰ εἶναι τῆς τάξεως ἑκατομμυρίων εὐρώ. Μέγιστον κακὸν εἶναι καὶ ὁ προκληθείς εὐρὺς σκανδαλισμός. Ἐδολοφόνησε δὲ καὶ τὴν ὑστεροφημίαν του, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, ὁ Μακαριώτατος.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔγινε καὶ κάκιστον ἀντιεκκλησιολογικὸν παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν μὲ τὴν ἀντικανονικὴν εἰσπήδησίν του εἰς τὴν ξένην ἐκκλησιαστικὴν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καὶ μὲ τὴν διακήρυξίν του ὅτι ὁ ἀχειροτόνητος Ἐπιφάνιος εἶναι Μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας (σελ. 1351 καὶ 1352 τῶν Διπτύχων). Ὅμως, τὰ ἴδια Συνοδικὰ Δίπτυχα τοῦ τρέχοντος ἔτους πληροφοροῦν ὅτι Μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας εἶναι καὶ ὁ π. Ὀνούφριος (σελ. 1282)· Συνοδικὸς τραγέλαφος.

Ἀγνοοῦμεν πῶς λειτουργεῖ ἡ συνείδησις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Κινεῖται πρὸς ἐξυπηρέτησιν συμφερόντων τῆς μασονοκρατουμένης Ἀμερικῆς εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσίας. Ὁ ἀμερικανοκίνητος Πατριάρχης π. Βαρθολομαῖος εἶχε δηλώσει ἕνα μῆνα πρὶν ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησία θὰ ἀναγνωρίση πρώτη τὴν οὐκρανικὴν ψευδοαυτοκεφαλίαν. Ἑπομένως, εἶχον γίνει παρασκήνια καὶ προεργασίαι ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος. Ἐπίσης, μία ἢ δύο ἡμέρας πρὸ τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς ἀναγνωρίσεως ἀφίχθη εἰς Ἀθήνας ὁ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Ἀμερικῆς καὶ συνεζήτησε μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον. Ἐγράφη ὅτι ὁ μυστικὸς σκοπὸς τῆς ἀφίξεως τοῦ Ὑπουργοῦ αὐτοῦ ἦταν τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα.

Διὰ τὰ προαναφερθέντα, ἐν μεγίστῃ συντομίᾳ, ἐκκλησιολογικὰ τερατουργήματα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου π. Ἱερωνύμου, πρέπει οὗ­τος νὰ μετανοήση εἰλικρινῶς. Κατὰ τὸν ἅγιον Ἰωάννην τὸν Χρυσόστομον, τὰ τρία βασικὰ στάδια τῆς πραγματικῆς μετάνοιας εἶναι: Εἰς τὴν καρδίαν συντριβή, εἰς τὰ χείλη ἐξομολόγησις καὶ εἰς τὸν βίον διόρθωσις. Καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος λοιπόν, ἐὰν ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς του, νὰ μετανοήση ἐν συντριβῇ καρδίας, νὰ ἐξομολογηθῆ ἐν μεγάλῃ ταπεινώσει καὶ νὰ ἀνακαλέση τὴν καταφώρως ἀντικανονικὴν καὶ παντάπασιν ἀπαράδεκτον ἀναγνώρισιν ἑνὸς ἀχειροτονήτου ψευδοεπισκόπου ὡς δῆθεν κανονικοῦ Μητροπολίτη.

https://eugenikos.blogspot.com/

Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ.... ΥΠΑΡΧΟΥΝ καί αυτοί.....

https://odysseiatv.blogspot.com/

Περίεργο πὰζλ καὶ ἀδιέξοδο!!!

Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη

Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης στὸ τέλος τῆς ὁμιλίας του μὲ θέμα «Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος ὡς ἀγωνιστὴς καὶ ὁμολογητὴς τῆς Ὀρθοδοξίας -Μέρος Β'»,ἀπάντησε σὲ ἐρωτήσεις ἀκροατῶν. Τὸν συμπλήρωνε ὁ μ. Σεραφείμ. Οἱ ἀπαντήσεις τους ὅμως ξένισαν, διότι ἡ μία θέση τους ἀναιροῦσε τὴν ἄλλη. Λυπούμαστε ποὺ δὲν κάνουν τὸ ἑπόμενο βῆμα, καθόσον κάποια στιγμὴ φάνηκε ὅτι εἶχαν ἀποφασίσει ὅτι ἡ Οἰκονομίαἔχει ἡμερομηνία λήξεως. Εὐχόμαστε αὐτὸ νὰ ἐξακολουθεῖ νὰ ἰσχύει.

Παραθέτουμε ἀποσπάσματα τῶν ἀπαντήσεών τους, ἀκολουθούμενες ἀπὸ δικές μας ἐρωτήσεις πρὸς διευκρίνιση, αὐτοῦ τοῦ παράξενου πὰζλ ἀντιθέσεων.

Ἐρώτηση ἀκροατῆ: Ὑπάρχει ἕνας ἔστω Ἐπίσκοπος ποὺ ὀρθοτομεῖ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας;

π. Θεόδωρος Ζήσης: Ἐγὼ δὲν ἔχω ἰσχυριστεῖ ποτὲ πὼς δὲν ὑπάρχει ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος. Ὑπάρχουν καὶ στὴν Ἑλλάδα κάποιοι ὀλίγοι Ἐπίσκοποι ὀρθοδόξου φρονήματος, οἱ ὁποῖοι ὅμως ‒δὲν μπορῶ νὰ μὴν τὸ πῶ‒ δὲν ἔχουν ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔλλειψή τους. Ἐγὼ θεωρῶ πὼς ἔχουν μείνει ἀρκετοὶ Ἐπίσκοποι ὀρθοδόξου φρονήματος.

Ἐρώτημα: Σὲ καιρὸ αἱρέσεως τὸν Ἐπίσκοπο ποὺ «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» τὸν λογαριάζετε, π. Θεόδωρε, ὡς «ὀρθοδόξου φρονήματος»; Π.χ.: Ὁ Κυθήρων εἶναι ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θεωρεῖτε ὡς «ὀρθοδόξου φρονήματος». Ἀφοῦ ὅμως «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» καὶ κοινωνεῖμὲ σχισματικοὺςἘπισκόπους ποὺ ἀποδέχτηκαν τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα, καὶ κοινωνεῖ μὲ τὴν «αἱρετικὴ μήτρα τῆς Ἱεραρχίας» (ὅπως τὴν χαρακτηρίσατε), πῶςτὸν κατατάσσετε στοὺς Ἐπισκόπους μὲ «ὀρθόδοξο φρόνημα»; Ὑπάρχει ὁρθόδοξος μὲ δειλὸ φρόνημα, ὅταν ὁ Κύριος εἶναι στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου (21, 8) ξεκάθαρος, ὅτι καταδικάζει τοὺς δειλούς «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις... τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος»;

μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Ἐμεῖς δὲν μπορουμε νὰ πηγαίνουμε ἀδιάφορα νὰ μεταλαμβάνουμε ἀπ' αὐτούς, ὅταν γνωρίζουμε ὅτι εἶναι Οἰκουμενιστές, ἢ αἱρετικοί, ἢ σχισματικοί, ἢ κοινωνοῦντες μὲ σχισματικούς. Συνεπῶς ὅποιος ἀδιάφορα πηγαίνει καὶ μεταλαμβάνει ἀπὸ Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς ὑποστηρίζει, παριστάμενος ἐκεῖ καὶ συμμετέχοντας ὡς ποίμνιό τους, καὶ μὲ τὸν τρόπο του καὶ μὲ τὴ στάση του δείχνοντας τὴν ἐπιβράβευση τῆς αἱρέσεώς τους, σαφῶς καὶ δὲν ὠφελεῖται ἀπὸ τὴ χάρη αὐτή, οὔτε ὠφελεῖται ἀπὸ τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων.

Ἐρώτημα: Στὸν μητροπολίτη Κυθήρων, π. Σεραφείμ, ποὺ κοινωνεῖ μὲ σχισματικούς, μποροῦμε νὰ πηγαίνουμε ἀδιάφορα νὰ μεταλαμβάνουμε ἀπ' αὐτόν; Δὲν ἰσχύουν καὶ γιὰ αὐτὸν τὰ περὶ δειλίας τῆς Ἀποκαλύψεως;

π. Θεόδωρος Ζήσης: Δυστυχῶς (οἱ Ἐπίσκοποι) διώκουν ἀπηνῶς τοὺς κληρικοὺς ποὺ ἔχουν ἀντίθετες ἀπόψεις,ἐνῶ θάπρεπε νὰ ἀκοῦν τὶς ἀντίθετες ἀπόψεις, ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἐλεγκτικές.

Ἐρώτημα: Μήπως κι ἐσεῖς, πάτερ, πρέπει νὰ μὴν περιφρονεῖτε τὶς θέσεις ἄλλων ἀποτειχισμένων, ἀκόμα κι ἂν εἶναι ἐλεγκτικές, ὅταν μάλιστα ἐσεῖς δὲν εἶστε ἐπίσκοπος;

Ἐρώτηση ἀκροατῆ: Ἄρα δὲν εἶστε ἀποτειχισμένος, ἀφοῦ μετὰ θὰ πᾶτε σὲ ἄλλο Μητροπολίτη.

π. Θεόδωρος Ζήσης: Ἂν ἤμουν σὲ κάποιο μητροπολίτη ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἔκρινα, ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ ἀποτειχιστῶ, δὲν θὰ ἀποτειχιζόμουν. Δὲν εἶναι ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἑλλάδος, οὔτε τῆς Ὀρθοδοξίας ὑποκείμενοι σὲ ἀποτείχιση. Ἂν ἤμουν σὲ κάποιοΜητροπολίτη (τῆς Ἑλλάδος) ‒να μην πῶ ὀνόματα‒ δὲν θὰ ἔκανα ἀποτείχιση (σ.σ.: Ἕνας κάποιοςεἶναι ὁ Κυθήρων Σεραφείμ;). Ἔκανα ἀποτείχιση ἀπὸ τὸν Ἄνθιμο, κυρίως λόγῳ Κολυμπαρίου, δηλ. δέχτηκε ὅλες τὶς αἱρέσεις. Ὑπάρχουν μερικοὶ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι δὲν δέχτηκαν τὸ Κολυμπάρι (σ.σ.: ἀλλὰ κοινωνοῦν μὲ αὐτοὺς ποὺ τὸ δέχτηκαν καὶ τοὺς μνημονεύουν ὡς ὀρθοτομοῦντες, ἐνῶ ἐσεῖς ἀποτειχιστήκατε ἀπὸ αὐτοὺς διότι αἱρετίζουν! Δὲν βλέπετε, πόσο μεγάλη σύγχυση προκαλεῖτε μὲ τὰ λόγια σας;). Ἑπομένως, εἶμαι ἀποτειχισμένος,ἂν θὰ πήγαινα σ' αὐτούς (σ.σ.:!!!).Ὅταν θὰ πήγαινα ἐκεῖ καὶ θὰ τοὺς μνημόνευα, ἔ βέβαια, δὲν θὰ ἤμουν ἀποτειχισμένος. (σ.σ.:ἐδῶ φαίνεται, ὅτι ὁ συλλογισμὸς τοῦ π. Θεοδώρου δὲν βγάζει κανένα ἀπολύτως νόημα και ἔτσι θὰ ἐπέμβει, ὅπως θὰ δοῦμε παρακάτω ὁ π. Σεραφείμ). Ἄν βρισκόμουνα σὲ ἄλλη Μητρόπολη κι ἔκρινα ὅτι ὁ Μητροπολίτης εἶναι ὀρθοδόξου φρονήματος δὲν θὰ ἤμουν ἀποτειχισμένος.

Ἐρώτημα: Ἐπαναλαμβάνεται τὸ ἐρώτημα: Σὲ καιρὸ αἱρέσεως τὸν Ἐπίσκοπο ποὺ «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» καὶ κοινωνεῖ μὲ σχισματικοὺς Ἐπισκόπους τὸν λογαριάζετε, π. Θεόδωρε, ὡς «ὀρθοδόξου φρονήματος»; Καὶ φυσικὰ πρέπει νὰ πεῖτε στὸ ποίμνιο, γιατὶ δὲν λέτε ὀνόματα; Δηλ. τί θα γίνει, ἂν πεῖτε ὀνόματα;

μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Ἀποτείχιση τί σημαίνει, ὅτι εἴμαστε ἀποκομμένοι ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἐπισκόπους; Θὰ γίνουμε πρεσβυτεριανοὶ Προτεστάντες;Ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία χωρὶς Ἐπισκόπους; Πάντα κάπου, μέχρι τέλους τῶν αἰώνων, κάπου στὴν γῆ θὰ ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι. Δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία χωρὶς Ἐπισκόπους. Μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, μπορεῖ νὰ εἶναι στὴ Γεωργία, στὴν Βουλγαρία, στήν...

Ἐρώτημα: Οἱ ἅγιοι Πατέρες μας διδάσκουν, ὅτι «ἡ Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει καὶ ὅταν ἀκόμη περιορίζεται σὲ τρεῖς Ὀρθόδοξους πιστούς, ἀκόμη καὶ ἂν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι εἶναι αἱρετικοί» (Ἐπιστολὴ πρὸς Ἡγούμενο Θεόφιλο, ΕΠΕ, Φιλοκαλία, τομ. 18Β, σελ. 201)»! (Δεῖτε ἐδῶ). Ἔχει ὁ μ. Σεραφεὶμ ἀντίθετη πληροφόρηση, ὅτι δηλ. ἀνάμεσα σ' αὐτούς, ὁ ἕνας θὰ εἶναι Ἐπίσκοπος; Τοῦ ὑπενθυμίζουμε μάλιστα ὅτι δὲν εἶναι ὁ μοναδικὸς ποὺ γνωρίζει, τί ἰσχύει στὴν ἀποτείχιση, ὥστε νὰ ὑποτιμάει καὶ νὰ κατηγορεῖ ἐμμέσως πλὴν σαφῶς τοὺς ἄλλους. Κάθε ἀποτειχισμένος μνημονεύει «πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων», διότι ἐλπίζει ὅτι κάπου «μέχρι τέλους τῶν αἰώνων, κάπου στὴν γῆ θὰ ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι». Ἂς ἀφήσει λοιπόν, ὁ μ. Σεραφεὶμ τὰ ρητορικὰ σχήματα περὶ πρεσβυτεριανῶν νὰ τὰ λένε οἱ Οἰκουμενιστές.

μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Πολλοὶ συνδέουν τὴν διακοπὴ τῆς ἀποτειχίσεως τοῦ π. Φωτίου καὶ ὅτι ἐσεῖς ἔχετε εὐθύνη γι' αὐτό. [Αὐτὸ τὸ ἀναφέραμε κι ἐμεῖς. Ἀκούσαμε τὴν πληροφορία αὐτὴ σὲ βίντεο ἀπὸ τὸν μ. Σάββα Λαυριώτη καὶ τὴν θεωρήσαμε ἔγκυρη. Ὁ π. Θεόδωρος ὅμως στὴ συνέχεια τὴν διαψεύδει].

π. Θεόδωρος Ζήσης: Ὁ Μητροπολίτης ὁ ὁποῖος θὰ διαδεχθεῖ (τὸν Ἄνθιμο) πρέπει νὰ πάρει θέση γιὰ τὸ θέμα τοῦ Κολυμπαρίου, γιὰ τὸ θέμα τοῦ Οὐκρανικοῦ (σχίσματος)... Οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι ὑπεύθυνοι ὄχι μόνο γιὰ ὅ,τι κάνουν, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅ,τι δὲν κάνουν. Διότι ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ ἐλέγχει τὴν αἵρεση. Ἄν λοιπὸν ὁ νέος Ἐπίσκοπος ποὺ θὰ ἔρθει ἐδῶ στὴν Θεσ/νίκη ἐλέγξει τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δημοσίως, ὄχι ὁ ἴδιος νὰ εἶναι ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ προφυλάξει τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν αἵρεση. Ἄν λοιπὸν κηρύξει ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κηρύξει ἐναντίον τοῦ Κολυμπαρίου, ...τότε θὰ σκεφθῶ ἐὰν θὰ τὸν μνημονεύσω... 

Ἄθεοι δὲν εἶναι μόνον οἱ κατ' ἐξοχὴν ἄθεοι καὶ οἱ αἱρετικοί, ἀλλὰ ἄθεοι εἶναι καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι καλύπτουν τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς ἀθέους. Ἄν λοιπὸν ἔρθει νέος Μητροπολίτης σὰν τὸ 3ο εἶδος ἀθεΐας καὶ σιωπᾶ, καὶ δὲν παίρνει θέση, δὲν θὰ τὸν μνημονεύσω. 

Ἐρώτημα. Ἀφοῦ θὰ «εἶναι γέννημα τῆς αἱρετικῆς μήτρας τῆς Ἱεραρχίας», καὶ ἀφοῦ θὰ κοινωνεῖ μὲ σχισματικοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχτηκαν τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα, καὶ ἀφοῦ δὲν θὰ εἶναι ὁ ἴδιος ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἁπλῶς θὰ ἐλέγχει τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δημοσίως, τότε πῶς λέτε «θὰ σκεφθῶ ἐὰν θὰ τὸν μνημονεύσω»;Καὶ κάτι ἀκόμα σημαντικό, ποὺ ἀποδεικνύει, ὅτι λέτε καὶ ξελέτε ἀνάλογα μὲ τὶς ἐρωτήσεις καὶ τὴν ἐντύπωση ποὺ θέλετε νὰ κάνετε: Ἂν ὁ ἐπίσκοπος, ὅπως ἐσεῖς ὀρθῶς διδάσκετε, εἶναι «ὑπεύθυνος ὄχι μόνο γιὰ ὅ,τι κάνει, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅ,τι δὲν κάνει», διότι «ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ ἐλέγχει τὴν αἵρεση», τότε πῶς ἐσεῖς θεωρεῖτε ἀθώους καὶ ὀρθόδοξους τοὺς Ἐπισκόπους στὴν Ἑλλάδα ποὺ δὲν ὀνοματίζετε, ὅταν αὐτοὶ δὲν κάνουν τίποτα καὶ δὲν ἐλέγχουν τὴν αἵρεση;

μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Ἄν κάποιος (ὅπως ὁ Καλέκας) καλύπτει τὴν αἵρεση μὲ τὴν σιωπὴ ἢ μὲ τὴν ἁπάλυνση τῶν πραγμάτων εἶναι αἱρετικός.

Ἐρώτημα: Τελικὰ θὰ μᾶς τρελάνετε μὲ τὴν ταχύτητα ποὺ ἀλλάζετε θέσεις, ἂν καὶ φαίνεται, ὅτι καὶ ἐσεῖς ἔχετε τελικὰ μπερδευτεῖ, γεγονὸς ποὺ εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν παλινωδιῶν/ἀτέρμονων οἰκονομιῶν σας καὶ τῆς ἐλλείψεως ξεκάθαρης στάσης, τὴν ὁποία ἐλπίζουμε κάποτε νὰ πάρετε.

Σὲ καιρὸ αἱρέσεως, λοιπόν, ὁ Ἐπίσκοπος ποὺ «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» ἐπιπροσθέτως δὲ «καλύπτει τὴν αἵρεση μὲ τὴν σιωπὴἢ μὲ τὴν ἁπάλυνση τῶν πραγμάτων» (ὅπως ὁ Κυθήρων ποὺ τοὺς καλύπτει κοινωνῶντας μαζί τους) εἶναι ἢ δὲν εἶναι αἱρετικός; Ἤ: ὡς αἱρετικὸ χαρακτηρίζετε μόνο τὸν ἄγνωστο στοὺς πολλοὺς λαϊκό, ὁ ὁποῖος δὲν συμμετέχει σὲ καμιὰ Σύνοδο; Δηλ. ἰσχύει παραλλαγμένο το τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, «ρασοφόροι οἱ νομοθετοῦντες καὶ κατὰ λαϊκῶν ἡ νομοθεσία».

π. Θεόδωρος Ζήσης: Οἱ ἐκλεγόμενοι τώρα νέοι Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ἐνδεχομένως θὰ προβληματίσουν κάποιους ἀποτειχισμένους τί νὰ κάνουν, καὶ προφανῶς προβλημάτισαν καὶ τὸν π. Φώτιο (Βεζύνια) ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε τὴν δική του γραμμὴ χωρὶς νὰ μᾶς συμβουλευθεῖ εἶναι γεννήματα αἱρετικῆς μήτρας, Ἱεραρχίας. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι τὸν ἐξέλεξανκαὶ τὸν ἐψήφισαν, εἶναι μπλεγμένοι στὰ δίκτυα τοῦ Οἰκουμενισμοῦκαὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ σχίσματος. Ἑπομένως αὐτοὶ τὸν ἐγέννησαν καὶ μᾶς τὸν ἔφεραν ἐδῶ.

Εἶναι δυνατὸν στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν κυριαρχοῦσε ὁ Ἀρειανισμός, κάποιον ποὺ τὸν ἐξέλεξαν οἱ Ἀρειανοὶ νὰ τὸν δεχθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι; Φανταστεῖτε τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Βασιλείου ἐξέλεγαν οἱ Ἀρειανοί ‒ὅπως ἐκλέγουν τώρα οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους‒ νὰ ἔλεγε ὁ Μ. Βασίλειος, αὐτὸς νέος εἶναι, θὰ κοιτάξω τί θὰ κάνει καὶ θὰ τὸν δεχθῶ. Ὄχι, ὅσους ἐξέλεγαν Σύνοδοι Ἀρειανῶν ἦταν Ἀρειανοί. Καὶ τώρα ἑπομένως, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἐκλέγονται ἀπὸ Συνόδους ποὺ κατὰ τεκμήριο εἶναι στὴν Ἱεραρχία οἱ περισσότεροι ὄχι ὅλοι, εἴπαμε ὅτι ὑπάρχουν καὶ μερικοὶ εὐσεβεῖς, ποὺ δὲν διαμαρτύρονται δυστυχῶς (σ.σ.: ἄρα εἶναι αἱρετικοί, ὅπως εἶπε ὁ μ. Σεραφείμ, κάνοντας παραλληλισμοὺς μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ Καλέκα!), ἂς σηκωνόταν ὁ νέος μητρ. Λαγκαδά (νὰ πεῖ): ἐγὼ δὲν συμφωνῶ μὲ αὐτοὺς καὶ εἶμαιπλέον με σᾶς. Αὐτὴ θὰ ἦταν μιὰ ὀρθόδοξη στάση. (σ.σ. Ὁ Κυθήρων π.χ. τὸ κάνει; Ὄχι. Τότε πῶς τὸν παρουσιάζετε ὡς ἔχοντα ὀρθόδοξη στάση;)

Ἐρώτημα: Ἀφοῦ, λοιπόν, ὅλοι οἱ νέοι Ἐπίσκοποι «εἶναι γεννήματα αἱρετικῆς μήτρας, Ἱεραρχίας», πὼς μᾶς λέτε ὅτι «θὰ σκεφθεῖτε ἐὰν θὰ τὸν μνημονεύσετε»; Χρειάζεται σκέψη, ἀφοῦ λέτε ὅτι δὲν σᾶς πειράζει ἂν ὁ ἴδιος δὲν «εἶναι ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»; Ἔτσι ἔκανε ὁ Μ. Βασίλειος; Ἔλεγε ὁ Μ. Βασίλειος, «αὐτὸς νέος εἶναι, θὰ κοιτάξω τί θὰ κάνει καὶ θὰ τὸν δεχθώ».

https://eugenikos.blogspot.com/

''Κι ἔτσι, ἀνατράπηκαν τά δόγματα τῆς ὀρθῆς πίστης κι ἔπεσαν σέ σύγχυση...''

Κι ἔτσι, ἀνατράπηκαν τὰ δόγματα τῆς ὀρθῆς πίστης κι ἔπεσαν σὲ σύγχυση οἱ θεσμοὶ τῆς Ἐκκλησίας. Κι οἱ φίλαρχοι, ποὺ δὲν φοβοῦνται τὸν Κύριο, πηδοῦν καὶ κυριεύουν τὶς ἐπισκοπές. Λοιπόν, φανερὰ πιά, ὁ ἐπισκοπικὸς βαθμὸς προβάλλεται σὰν ἔπαθλο τῆς ἀσέβειας, ἔτσι ποὺ ὅποιος ξεστόμισε τὶς πιὸ φοβερὲς βλαστήμιες ἀπέναντι τῆς ἀλήθειας, νὰ εἶναι προτιμότερος γιὰ ἐπίσκοπος τοῦ λαοῦ... (...)

Μέγα Βασιλείου, Επιστολὴ 92, πρὸς Ἰταλοὺς Κα Γάλλους

http://pneumatoskoinwnia.blogspot.com/

Πάντα μάς προειδοποιούν.>>>!!!!

ΤΟ ΕΞΏΦΥΛΛΟ ΤΟΥ THE ECONOMIST ΤΗΣ ΈΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ 1992 ΈΔΕΙΞΕ ΉΔΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑ ΤΟ ΣΧΈΔΙΟ ΝΑ ΑΛΛΆΞΕΙ ΤΑ ΓΟΝΊΔΙΆ ΤΗΣ ΜΈΣΩ ΕΜΒΟΛΊΩΝ.

Μια έκδοση του 1992 ενός άλλου περιοδικού που χρηματοδοτείται από την Globalist, το "The Economist" απεικονίζει μια μπροστινή εικόνα που δείχνει ένα εμβόλιο που φέρει το DNA και τιτλοφορείται "Αλλάζοντας τα Γονίδια σας".

Αλλάζοντας τα γονίδιά σου. – Περίληψη – Europe PMC

Αυτό τώρα δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη ή ακόμη και σοκ, δεδομένου ότι τριάντα χρόνια αργότερα, είχαμε την κυκλοφορία των εμβολίων γονιδιακής επεξεργασίας mRNA Covid-19 και των ανθρώπινων μικροτσίπ.

Πιστεύω ότι είναι λογικό να πούμε ότι αυτή ήταν πάντα η στρατηγική τους από τη δεκαετία του 1950, όταν πρωτοπόροι όπως ο Julian Huxley και ο Alan Turning εισήγαγαν τις έννοιες της ευγονικής και του μεταανθρωπισμού.

Σε προετοιμάζουν πάντα για αυτό που είναι μπροστά.

Πάντα σου λένε τι σχεδιάζουν.

Πάντα σε προειδοποιούν. Απλώς είμαστε πολύ απασχολημένοι με τη δουλειά και τις δεσμεύσεις για να καταλάβουμε τι συμβαίνει στα παρασκήνια. Ή ακόμα, δεν παίρνουμε στα σοβαρά τέτοια σημάδια, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μας πωλούνται με τρόπο που ακούγεται ευεργετικό και προοδευτικό για την ανθρωπότητα.

Τα γονίδια και το DNA, μας δόθηκαν από τον Θεό και δεν προορίζονται να αλλάξουν από καμία ανθρώπινη εφεύρεση, ειδικά από διεφθαρμένες εταιρείες που κάνουν δισεκατομμύρια. Δεν είμαστε πειράματα. Είμαστε ένα ιερό δημιούργημα του Θεού.

Της Marica Micallef

http://filosofia-erevna.blogspot.com/

Μαρτυρία Ρωσίδoς. Πήγα στόν άλλο κόσμο καί Είδα Δαίμονες καί Ε Κ Ε Ι Ν Ο Ν, που μου Αποκρίθηκε!

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΡΩΣΙΔOΣ. 

-ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΚΑΙ Ε Κ Ε Ι Ν Ο Ν, ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ!

Σπύρος Μακρής

Μερικές ιστορίες μεταθανάτιων εμπειριών είναι τόσο ανατριχιαστικές! 

Αν και επιστημονικά δεν έχει αποδειχθεί πως πράγματι κάποιος ταξιδεύει σε έναν άλλο τόπο, όπως ο Παράδεισος ή η Κόλαση, η αφήγηση κάποιων από όσους τα έζησαν έχουν ένα τεράστιο συναρπαστικό ενδιαφέρον. 

Η μαρτυρία μιας Ρωσίδας, της Oleneva Lyubov Mikhailovna, αποτελεί μία από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες που μου έχουν ποτέ αφηγηθεί, ανάμεσα σε όσες έχω διαβάσει που πέθαναν και μετά από λίγο επανήλθαν και πάλι στη ζωή. 

Όσα μου είπε για τη μεταθανάτια εμπειρία που ισχυρίζεται ότι βίωσε είναι συγκλονιστικά.

Πήγα στον άλλο κόσμο και γύρισα, μου είπε. Ήμουν εντελώς άθεη και άθρησκη. 

Δεν έβρισκα κάποιο νόημα σε όλα αυτά, ειδικά όταν κάθισα γύρω στα 16 μου και διάβασα την Αγία Γραφή. Όμως, πως να το πω, εκεί που βρέθηκα, νομίζω ότι είδα Εκείνον που με οδήγησε πίσω στο να ζήσω ξανά και πάλι. 

Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή.

Αρρώστησα από καρκίνο. Είχα κάνει ό,τι χρειαζόταν, όλες τις θεραπείες και αγωγές που σύστησαν οι γιατροί. Θεραπευόμουν για ένα διάστημα και μετά το σώμα μου βυθιζόταν ξανά στον καρκίνο. Κάθε φορά πιο επιθετικός από την προηγούμενη. 

Ώσπου μια μέρα, σε μια σοβαρή εγχείρηση, πέθανα. Το έδειξαν τα μηχανήματα, το είπαν οι γιατροί. Όμως εγώ δεν αισθανόμουν νεκρή. 

Έβλεπα τους γιατρούς από πάνω μου που έδιναν διάφορες εντολές για μένα, προκειμένου να με μεταφέρουν κάπου αλλού. Μόνο που ένιωθα κρύο, όσο περνούσε η ώρα κρύωνα όλο και περισσότερο.

Ξαφνικά, σα να βγήκα από το σώμα μου. Σα να αιωρούμουν πάνω από τους γιατρούς, πάνω από το φαινομενικά άψυχο σώμα μου, με το οποίο με συνέδεε κάτι σαν λαμπερός ομφάλιος λώρος. 

Τώρα είχα τρομοκρατηθεί. Έβλεπα με μεγάλο φόβο και τρόμο να λένε οι γιατροί να ειδοποιήσουν την οικογένειά μου και να με οδηγήσουν στα ψυγεία. Αυτή η σκέψη με τρόμαξε περισσότερα από όλα. 

Δεν ξέρω γιατί. Το είχα κάνει εικόνα και δεν μου άρεσε. Τότε συνειδητοποίησα ότι αν και πεθαμένη μπορούσα να σκέφτομαι. Αντέδρασα. Θύμωσα. 

Οργίστηκα που ενώ ήμουν ζωντανή, δεν ήμουν για τους γιατρούς και τα μηχανήματά τους.

Εντελώς απροσδόκητα, από τις προσπάθειές μου να ταρακουνήσω τους γιατρούς, ή για κάποιον άλλο λόγο, κάτι με ρούφηξε. Έτσι αισθάνθηκα. Βρέθηκα ψηλά, έξω και πάνω από το νοσοκομείο. 

Έβλεπα όλη την πόλη. Ένιωθα ότι είχα μία συνοδεία, δεξιά και αριστερά μου, αλλά δεν έβλεπα κανέναν. Με μιας όλα σκοτείνιασαν και μερικές στιγμές αργότερα πλούσιο φως ερχόταν από παντού. 

Πορτοκαλί, μπορντό, ροζ. Όλες οι αποχρώσεις του κόκκινου. Του κόκκινου της φωτιάς, της πυρκαγιάς, της λάβας. Τρομακτικές φιγούρες ανθρώπων παντού. Μου φάνηκε ότι με τριγυρνούσαν απειλητικά. 

Το μυαλό μου ζωντάνευε στα μάτια μου εικόνες που δεν ήξερα αν υπήρχαν πραγματικά. Αλλά αν υπήρχαν ήταν δαίμονες. Αισθανόμουν να βυθίζομαι στην άγρια παρέα τους ενώ μου δημιουργούσαν τον πιο οδυνηρό τρόμο που μπορούσα να φανταστώ.

Είναι από το ταξίδι. Είναι προσωπικοί σου φόβοι από το ταξίδι σου στην άλλη ζωή. Δεν ξέρω πως μου ήρθαν αυτές οι σκέψεις, σαν απαντήσεις για το τι μου συνέβαινε. Σαν κάποιος να τις τοποθέτησε στο μυαλό μου, σα να ήθελε να με καθησυχάσει. 

Πολύ γρήγορα, έφυγαν αυτές οι φρικτές παρουσίες και βρέθηκα σε ένα πολύ γαλήνιο τοπίο. Ήταν σαν λιβάδι, μέσα στο μυαλό μου. Τότε είδα τη φιγούρα ενός άντρα να με πλησιάζει. 

Είχε μακριά μαλλιά και γένια. Δεν θυμάμαι το πρόσωπό του, αλλά ήταν τόσο όμορφο. Νομίζω ότι φορούσε μια κάπα ή λευκά άμφια ιερέα. 

Για κάποιο λόγο μου θύμισε αγιογραφίες που απεικόνιζαν τον Ιησού, αλλά όχι θλιμμένο ή αυστηρό. Μου ήρθαν, επίσης, εικόνες από ηθοποιούς που έπαιξαν το ρόλο του Ιησού. Ήταν σαν το μυαλό μου να μου έπαιζε διάφορα παιχνίδια.

Μου χαμογέλασε. Ένιωσα τεράστια ανακούφιση! Δεν μπορώ να το περιγράψω. Στο βάθος πίσω του, μια άλλη φιγούρα, μου χαμογέλασε και εκείνη. 

Ήταν γυναίκα. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Αν και ήμουν άθεη και άθρησκη θα ορκιζόμουν πως έβλεπα την Παναγία και τον Ιησού Χριστό να μου γνέφουν να επιστρέψω πίσω στη Γη. 

Με μιας λούστηκα και πάλι στο φως. Ένιωσα κάτι να με ρουφάει, αλλά όχι για να με τραβήξει. Αυτή τη φορά ήταν για να με σπρώξει. 

Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα βρέθηκα σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο να αντικρύζω νεκρά σώματα πεθαμένων, όλα σκεπασμένα με ένα σεντόνι. 

Σε ένα από αυτά πρόσεξα τον λαμπερό ομφάλιο λώρο που με συνέδεε μαζί του. Χωρίς να χάσω χρόνο, έσπευσα και βούτηξα στο σώμα μου, λες και θα μου προσέφερε την απόλυτη ασφάλεια που είχα μεγάλη ανάγκη να νιώσω, από το χώρο του νεκροτομείου όπου μάλλον βρισκόμουν.

Αμέσως, μόλις ένιωσα άνετα και πάλι στο σώμα μου, άρχισα να επεξεργάζομαι το κορμί μου για το πως να το κάνω να ξαναζωντανέψει. 

Τότε, τα φώτα άναψαν και μπήκαν μέσα δύο άντρες με άσπρες ιατρικές ποδιές. Το πρώτο πράγμα που πρόσεξαν ήταν πως το σεντόνι που με είχαν αφήσει σκεπασμένη είχε πέσει στο πάτωμα και ότι το γυμνό σώμα μου δεν ήταν ανάσκελα όπως το είχαν τοποθετήσει. 

Ήταν γυρισμένο στο πλάι, σα να προσπαθούσε να σηκωθεί. Έπιασαν το σφυγμό μου και κατάλαβαν πως ήμουν ζωντανή, αλλά εντελώς αδύναμη για να σηκωθώ και να περπατήσω.

Με πήγαν πίσω στο δωμάτιό μου. Ήρθαν γιατροί, με σύνδεσαν με μηχανήματα, οξυγόνα και ορούς. 

Τους άκουσα να λένε πως πέρασα κάποιο είδος νεκροφάνειας, αλλά εκείνο που τους εντυπωσίασε ήταν πως φαινόμουν υγιέστατη. 

Μετά από πολλές εξετάσεις, μερικές ημέρες αργότερα, οι γιατροί με μεγάλη απορία αποφάνθηκαν στην οικογένειά μου ότι στο σώμα μου δεν υπήρχε πια καρκίνος. 

Δεν ξέρω πως έγινε αυτό. 

Ούτε οι γιατροί ήξεραν. 

Από τότε δεν αρρώστησα ποτέ ξανά.

https://odysseiatv.blogspot.com/

Γιατί η ζωή τόσων καί τόσων θρήσκων είναι μ ί ζ ε ρ η, ά γ ο ν η, συχνά γεμάτη κρυφό φ θ ό ν ο, κεκαλυμμένη μ ν η σ ι κ α κ ί α κ.λπ.;;;

Γιατί η ζωή τόσων και τόσων θρήσκων είναι μίζερη, άγονη, συχνά γεμάτη κρυφό φθόνο, κεκαλυμμένη μνησικακία κλπ, παρ'ότι προσεύχονται, είναι τακτικοί στις ακολουθίες, είναι συνεπείς με την τήρηση των τυπικών της ευσεβούς ζωής κλπ;

Η απάντηση είναι απλή: 

Επειδή η θρησκευτικότητά τους συνίσταται στο να ζητούν από τον Θεό την ικανοποίηση των πόθων του εγωκεντρισμού τους και όχι την απαλλαγή από τον εγωκεντρισμό τους!

Αλήθεια, λίγο να περισυλλεγεί κανείς και να στοχαστεί θα το καταλάβει: 

Πόσοι από τους θρήσκους προσεύχονται για να τους καταστήσει ο Θεός ικανούς να πραγματώσουν στις ζωές τους τα όσα αναφέρονται στους Μακαρισμούς; (Ματθ.5.1-11)

Πόσοι έχουν ως κύριο αίτημα των προσευχών τους να τους αξιώσει ο Θεός να γίνουν πλήρως αμερόληπτοι και δίκαιοι;

Πόσοι ζητούν να απαλλαγούν από τον φθόνο και την μνησικακία;

Πόσοι παρακαλούν για να τους ανοίξει τον έσω οφθαλμό, έτσι ώστε να λάβουν γνώση των χρόνιων αγκυλώσεων της εγωπάθειάς τους και να απελευθερωθούν; 

Πόσοι είναι έτοιμοι να διακινδυνεύσουν την κατάρρευση όλων των βεβαιοτήτων τους -στις οποίες έχουν επενδύσει ολόκληρη την ζωή τους- αν αυτές είναι οικοδομημένες πάνω σε ψεύδη;

Πόσοι είναι έτοιμοι να αλλάξουν ριζικά, και αν ακόμη αυτό θα τους κοστίσει πολλά στο επίπεδο της καλοπέρασής τους... και ιδίως στην ''αξιοσέβαστη'' κοινωνική τους εικόνα, στο γόητρό τους;

Πόσοι θα διακινδυνεύσουν να γίνουν -αν αυτό είναι αναγκαίο- 'υπό πάντων μισούμενοι και διωκόμενοι'; (Ματθ. 10.22)

Αν το καλοπροσέξετε θα διακρίνετε, πως για τα αντίθετα όλων αυτών είναι που θρησκεύουν ως συνήθως οι άνθρωποι.

Θρησκεύουν για να'ναι εξασφαλισμένοι ως προς τα της καλοπέρασής τους!

Και φυσικά, ο από καταβολής κόσμου συγκροτητικός και συγκρατητικός των πάντων νόμος του Θεού είναι τέτοιος που να οικονομούνται τα πράγματα με τρόπο ώστε να βρίσκουν τον άνθρωπο συνθήκες ανάλογες των προθέσεών του και όχι των όσων του υπομιμνήσκει η εικόνα που έχει περί του εαυτού του (η οποία είναι, πλην των περιπτώσεων των αγίων, πάντα εξυψωτική και κολακευτική).

Τα πράγματα στην ζωή μας έρχονται ανάλογα με το που είναι προσηλωμένη η καρδιά μας (παρά τα όσα αυτο-εξυψωτικά ''παραμύθια'' σκαρφίζεται και ξεφουρνίζει ο νους μας).

Και η καρδιά μας είναι προσηλωμένη σε αυτό που έχουμε εμπεδωμένο, στα βάθη της ψυχής μας, ως ''θησαυρό'' μας. (Ματθ.6.21)

Είναι τυχαίο, λοιπόν, που ενώ έχουμε τόσους και τόσους ''πιστούς'' και ''ευσεβείς''... οι άγιοι είναι τόσοι λίγοι και δακτυλοδεικτούμενοι;

Ενώ η αγιότητα δεν είναι τι άλλο, κατά την κοσμοθέαση της Χριστιανοσύνης, παρά η επιστροφή του ανθρώπου στην Θεόθεν ''εργοστασιακή'' του ''φτιαξιά''.

Στο να γίνει ξανά ατόφιος-αληθινός (''σώος'' δηλαδή) άνθρωπος... όπως ήταν όταν τον δημιούργησε ο Θεός: 

Εικόνα Θεού... φύσει κινούμενη στο να ομοιωθεί με Αυτόν (και να μπορεί, έτσι, να ορά τα πράγματα μέσω του παντεπόπτη και πανδίκαιου ''οφθαλμού'' Αυτού)!

Dimitri dalasi

https://odysseiatv.blogspot.com/

"Δεν είναι η κάθε ειρήνη άψογη και καλή...''

"Δεν είναι κάθε ειρήνη άψογη και καλή, αλλά πολλές φορές είναι επισφαλής, και μακριά από τη θεία αγάπη, ιδιαίτερα αν ειρηνεύουμε και συμφωνούμε στην κατάλυση της αλήθειας..."

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

''Το Γνώθι Σαυτόν, Κείμενα Αυτογνωσίας''

http://pneumatoskoinwnia.blogspot.com/

Περί αιρέσεων

Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε είσι λύκοι άρπαγες. Από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς. Μήτι συλλέγουσιν από ακανθών σταφυλήν ή από τριβόλων σύκα; Ούτω παν δένδρον αγαθόν καρπούς καλούς ποιεί, το δε σαπρόν δένδρον καρπούς πονηρούς ποιεί. Ου δύναται δένδρον αγαθόν καρπούς πονηρούς ποιείν, ουδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιείν. Παν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται. Άραγε από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς. [Προσέχετε να μην παρασυρθείτε στην πλάνη από τους κακούς διδασκάλους και ψευδοπροφήτες, που έρχονται σε σας με το εξωτερικό ένδυμα της αθωότητος και πραότητος του προβάτου, ενώ από μέσα είναι άγριοι και άρπαγες σαν λύκοι. Από τους καρπούς τους, δηλ. από τα έργα τους, θα τους γνωρίσετε καλά. Μήπως τρυγούν ποτέ από τα αγκάθια σταφύλια ή από τα τριβόλια σύκα; Έτσι και κάθε δένδρο αγαθό και ήμερο κάνει καλούς καρπούς, ενώ το σάπιο δένδρο κάνει καρπούς επιβλαβείς. Δεν είναι δυνατόν ποτέ δένδρο ήμερο να βγάλει επιβλαβείς καρπούς, ούτε σάπιο δένδρο να βγάλει καλούς. (Ο αγαθός δηλαδή άνθρωπος, εναρέτες πάντοτε πράξεις θα παρουσιάζει, ενώ ο πονηρός και υποκριτής, εφόσον μένει ατην πονηριά του, θα κάνει έργα κακά). Κάθε όμως δένδρο, που δεν κάνει καλό καρπό, κόβεται και ρίχνεται στην φωτιά. Λοιπόν, δεν είναι δύσκολον να διακρίνετε τους ψευδοπροφήτες και υποκριτές, διότι θα τους γνωρίσετε πολύ καλά από τα έργα τους.] ~ Κατά Ματθαίον 7,15-20 ~

+ Εγένοντο δε και ψευδοπροφήται εν τω λαώ, ως και εν υμίν έσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες παρεισάξουσιν αιρέσεις απωλείας, και τον αγοράσαντα αυτούς δεσπότην αρνούμενοι επάγοντες εαυτοίς ταχινήν απώλειαν. [Όπως υπήρξαν ψευδοπροφήτες μεταξύ των Ισραηλιτών, έτσι θα υπάρξουν και ανάμεσά σας ψευδοδιδάσκαλοι, που θα διασπείρουν αιρετικές διδασκαλίες που οδηγούν στην ψυχική καταστροφή. Αυτοί οι ψευτοδιδάσκαλοι (αιρετικοί), θα αρνούνται ακόμα και τον Χριστό, που τους ελευθέρωσε από τα δεσμά της αμαρτίας, με το Αίμα Του και θα επιφέρουν έτσι πάνω τους γρήγορα την καταστροφή.] ~ Β' Πέτρου 2,1 ~

+ Πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή του Χριστού Θεόν ουκ έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος και τον πατέρα και τον υιόν έχει. Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε· ο γαρ λέγων αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς. [Καθένας που παραβαίνει το θέλημα του Θεού και δεν μένει μέσα στην διδασκαλία του Χριστού, δεν έχει τον Θεό μαζί του. Εξ αντιθέτου, εκείνος που μένει πιστός εις την διδασκαλία του Χριστού, αυτός έχει μέσα του κατοικούντας τον Πατέρα και τον Υιόν. Εάν κανείς έρχεται προς σας και δεν έχει μαζί του ως ακλόνητη πίστη του αυτήν την διδασκαλία, μην τον παίρνετε στο σπίτι σας και ούτε χαιρετισμόν να του απευθύνετε. Διότι εκείνος που τον χαιρετά και τον συναναστρέφεται με οικειότητα, είναι σαν να τον αμνηστεύει και να τον ενθαρρύνει στα πονηρά έργα και να γίνεται συμμέτοχος σ' αυτά.] ~ Β' Ιωάννου 1,9-11 ~

+ Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. Ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ών αυτοκατάκριτος. [Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές - αιρετικές διδασκαλίες, συμβούλεψέ τον, μία - δύο φορές και αν δεν ακούσει, άφησέ τον, με την βεβαιότητα πως αυτός έχει πιά διαστραφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτόν του.] ~ Προς Τίτον 3,10-11 ~

+ Ει τις ετεροδιδασκαλεί και μη προσέρχεται υγιαίνουσι λόγοις τοις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και τη κατ' ευσέβειαν διδασκαλία, τετύφωται, μηδέν επιστάμενος, αλλά νοσών περί ζητήσεις και λογομαχίας, εξ ων γίνεται φθόνος, έρις, βλασφημίαι, υπόνοιαι πονηραί, παραδιατριβαί διεφθαρμένων ανθρώπων τον νουν και απεστερημένων της αληθείας, νομιζόντων πορισμόν είναι την ευσέβειαν. Αφίστασο από των τοιούτων! [Εάν κανείς διδάσκει διαφορετικά από την αλήθεια του Ευαγγελίου και δεν ακολουθεί σωστά τα λόγια που είπε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός και την ευσεβή διδασκαλία, αυτός είναι γεμάτος εγωισμό και δεν ξέρει τίποτα. Αυτός μάλιστα έχει και την αρρώστια να σχολιάζει και να εξετάζει ανώφελα πράγματα, που προκαλούν λογομαχίες, από τις οποίες γεννιούνται φθόνος, φιλονικία, κακολογίες, καχυποψίες, συγκρούσεις ανθρώπων με χαλασμένο μυαλό, που έχουν χάσει την αλήθεια και νομίζουν, ότι η ευσέβεια είναι πηγή πλουτισμού. Μείνε μακριά από τέτοιους ανθρώπους.] ~ Προς Τιμόθεον Α' 6,3-5 ~

+ Έσται γαρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν. [Διότι θα έρθει καιρός, που οι άνθρωποι δεν θα ανέχονται την υγεία και αγία διδασκαλία, αλλά σύμφωνα με τις κλίσεις και τις επιθυμίες της αμαρτωλής καρδίας τους θα επισωρεύουν στον εαυτόν τους ποικίλους ψευδοδιδασκάλους, ώστε να ακούουν από αυτούς διάφορα και παράδοξα, που θα τέρπουν τα αυτιά τους.] ~ Προς Τιμόθεον Β' 4,3 ~

+ Γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών. [Ας γνωρίζει, ότι εκείνος που επαναφέρει έναν αμαρτωλό από τον δρόμο της πλάνης του στον δρόμο της αληθείας, θα σώσει μια ψυχή από τον αιώνιο θάνατο και θα εξαλείψει πλήθος αμαρτιών, τις οποίες ο παραπλανηθής αμαρτωλός είχε διαπράξει ή επρόκειτο να διαπράξει] ~ Ιακώβου 5,20 ~

+ Η αποδοχή της αίρεσης είναι ο φόνος της ψυχής. ~ Μέγας Βασίλειος ~

+ Ο διάβολος αφού είδε ότι με τους διωγμούς η Εκκλησία άκμαζε περισσότερο, μετέστρεψε τον πόλεμό του και δεν πολεμάει πλεόν φανερά, αλλά μας τοποθετεί κρυφές ενέδρες και οι διώξεις γίνονται πλέον με αιρέσεις, από ανθρώπους που φέρουν τον όνομα του Χριστιανού. ~ Μέγας Βασίλειος ~

+ Η ψυχή του αιρετικού είναι σαν ένας αγριότοπος, όπου βλαστάνει η φυτεία της πλάνης. Η φυτεία αυτή προέρχεται από την άτοπη διανοητική περιέργεια. Ποτίζεται από την εσωτερική υπερηφάνεια. Θεριεύει από την μεγάλη φιλοδοξία. Μητέρα όλων των αιρέσεων, είναι η επιθυμία της φιλαρχίας. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Όπως οι κακές (πλανεμένες) διδασκαλίες οδηγούν συνήθως σε ακάθαρτη ζωή, έτσι και η διεφθαρμένη ζωή, γέννησε κακές διδασκαλίες. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Αμαρτωλή ζωή γεννά εσφαλμένα δόγματα για την πίστη. Η βρώμικη ζωή στέκει εμπόδιο για τα υψηλά δόγματα, διότι δεν αφήνει να λειτουργεί η διορατική δύναμη της διανοίας. Όποιος επιδιώκει την αλήθεια, οφείλει να καθαριστεί προηγουμένως από τα πάθη. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Δεν πρέπει να μισούμε τους αιρετικούς, αλλά την αίρεση. Δεν αποστρέφομαι τον άνθρωπο τον αιρετικό, αλλά την αίρεση. Την πλάνη μισώ και θέλω να αποσπάσω τον άνθρωπο απ' αυτήν. Και ο γιατρός προσπαθώντας να γιατρέψει τον ασθενή, δεν πολεμάει το σώμα, αλλά αφαιρεί την νόσο του σώματος. Και εγώ λοιπόν, αν χτυπήσω τους αιρετικούς, δεν πολεμάω τους ανθρώπους αυτούς, αλλά την πλάνη τους και θέλω να την ξεριζώσω και να καθαρίσω την βρωμιά. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Να μην συγκαταβαίνουμε στους αιρετικούς σε κανένα πράγμα, ούτε σε φαγητό, ούτε ποτό, ούτε φιλία, ή σχέση ή αγάπη ή ειρήνη και όποιος απατηθεί και συγκαταβαίνει μ' αυτούς, γίνεται ξένος προς την Εκκλησία. Όποιοι συντρώγουν με τους αιρετικούς, γίνονται εχθροί του Χριστού. Εχθροί του Θεού δεν είναι μόνο οι αιρετικοί, αλλά και αυτοί που επικοινωνούν με τους αιρετικούς. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Εάν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ήταν πραγματικά πιστοί, ελεήμονες και πονόψυχοι, άπιστοι και αιρετικοί δεν θα υπήρχαν. Κανένας ειδωλολάτρης και αιρετικός δεν θα υπήρχε, αν εμείς είμαστε Χριστιανοί όπως πρέπει! Αν εφαρμόζαμε τα λόγια του Χριστού, αν μας αδικούσαν και μας έβριζαν και εμείς αγαπούσαμε τους εχθρούς μας. Αν μας κακοποιούσαν και εμείς ευεργετούσαμε τους αντιδίκους. Κανείς δεν θα ήταν τόσο θηρίο, ώστε να ορμά ενάντια στην αλήθεια... ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Να μην δεχτείτε κανένα νόθο δόγμα, με το πρόσχημα της αγάπης. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~

+ Γιατί στους περισσότερους αιρετικούς - αν όχι σε όλους - βλέπουμε να υπάρχει ειρήνη, ενώ εμείς οι Ορθόδοξοι να τρωγόμαστε μεταξύ μας; Μα εκείνους, τους έχει δικούς του ο διάβολος και δεν υπάρχει λόγος να τους πολεμήσει... ~ Μέγας Αθανάσιος ~

+ Όπως ακριβώς το μάτι όταν αρρωστήσει, έτσι και η ψυχή όταν θολώσει με δόγματα αμαρτωλά, δεν μπορεί να καταλάβει και να γνωρίσει το φως της Αλήθειας. ~ Άγιος Κλήμης Αλεξανδρείας ~

+ Όποιος δεν αναθεματίζει καταλλήλως κατά την ανάγκη οποιονδήποτε αιρετικό, τότε βρίσκεται στην μερίδα αυτών. ~ Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης ~

+ Οι αιρετικοί νομίζουν ότι κηρύττουν το Χριστό, ενώ στην πραγματικότητα κηρύττουν μόνο τον εαυτόν τους. ~ Άγιος Ειρηναίος ο Λουγδούνου ~

+ Στις αιρέσεις πάνε όλοι οι μπερδεμένοι ψυχικά. Μπερδεμένα παιδιά μπερδεμένων γονέων... Η αίρεση όμως είναι σύστημα και ως σύστημα που είναι, κάνει τους ανθρώπους δραστηρίους, ενεργητικούς, μεθοδικούς. Η Εκκλησία μας όμως δεν είναι σύστημα. Είναι αγάπη, είναι σεβασμός προσώπου, είναι ελευθερία προσώπου, είναι ο Χριστός, είναι το παν. Εάν δεν έχεις σωστή σχέση με τον Χριστό, τότε γίνεσαι σκληρός, δηκτικός, μεσσίας, ζηλωτής, τεμπέλης και χίλια-δύο άλλα πράγματα και το πιο τραγικό είναι ότι όλα αυτά τα ανάγεις σε πνευματικότητα και θεωρείς ότι εργάζεσαι για τον Χριστό, ενώ εργάζεσαι για τον διάβολο και έτσι γίνεσαι χειρότερος από τον αιρετικό. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

+ Ταλαίπωροι είναι οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά και ο Θεός να τους ελεήσει. Μερικοί Χριστιανοί αγανακτούν και τσακώνονται μαζί τους και τους βρίζουν και άλλοι τους καταδιώκουν στα δικαστήρια. Όμως δεν καταπολεμείται έτσι ο χιλιασμός. Μόνο όταν αγιαστούμε εμείς, καταπολεμείται. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~

+ Οποιαδήποτε κατηγορία (με καταλογίσουν) με βοηθάει στην πνευματική ζωή (γι' αυτό και σωπαίνω και δεν αμύνομαι), ενώ το «είσαι αιρετικός», με χωρίζει από τον Χριστό (γι' αυτό και υπεραμύνομαι και ομιλώ, ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει). ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλλονιά και η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από τον Καθολικισμό, έβαλε (ο Θεός) φράγμα εκεί πέρα τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Γεράσιμο και τον Άγιο Διονύσιο. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Κάνει να ανακατέψουμε την σαβούρα με τον χρυσό; Έγινε τόσος αγώνας, για να λαμπικάρει το δόγμα. Οι Άγιοι Πατέρες κάτι ήξεραν και απαγόρευσαν τις σχέσεις με αιρετικό. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Όσοι πηγαίνουν στους (αιρετικούς) Πεντηκοστιανούς και ξαναβαπτίζονται, περιφρονούν, αρνούνται το Άγιο Βάπτισμα - ''ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών'', λέει το Σύμβολο της Πίστεως -, οπότε ξεβαπτίζονται, δέχονται δαιμονικές επιδράσεις και δαιμονίζονται και μιλούν βρρρ..., δήθεν γλώσσες. «Μιλάει, λένε, το Άγιο Πνεύμα της Πεντηκοστής». Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα, είναι ένα σωρό ακάθαρτα πνεύματα. Τί γλωσσολαλιές; Ασυναρτησίες είναι αυτά που λένε. Ούτε οι ίδιοι τα καταλαβαίνουν... Είναι βλασφημίες αυτά που πιστεύουν οι Πεντηκοστιανοί, γι' αυτό δαιμονίζονται. ~ Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης ~

+ Να φυλάγεσαι όταν συνομιλείς με αιρετικούς, επιθυμώντας να υπερασπίσεις την πίστη σου, μήπως το δηλητήριο των κακών τους λόγων, δηλητηριάσει και εσένα τον ίδιο. Μα ούτε και βιβλίο αιρετικών μην θελήσεις να διαβάσεις, για να μην θανατώσεις την ψυχή σου. ~ Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής ~

+ Ποτέ μην κάνεις φιλία με αιρετικούς. Να μην φας μαζί τους, να μην πιείς μαζί τους, να μην οδοιπορήσεις μαζί τους. Μην μπεις στο σπίτι τους, ούτε στη συνάθροισή τους. Διότι όλα όσα έχουν, είναι ακάθαρτα, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, ότι δηλ. ''τίποτε δεν έχουν καθαρό, αλλά έχει μολυνθεί ο νους τους και η συνείδησή τους'' (Τίτος 1,15). ~ Άγιος Εφραίμ ο Σύρος ~

+ Τους αιρετικούς ως βλάσφημους και εχθρούς του Θεού, η Γραφή δεν τους ονόμασε ανθρώπους, αλλά σκύλους και λύκους και γουρούνια και αντίχριστους, όπως λέει ο Κύριος: ''Μην δώσετε τα άγια στους σκύλους'' (Ματθ. 7,6) ~ Άγιος Εφραίμ ο Σύρος ~

+ Είναι αδύνατον να βγει φλόγα από το χιόνι. Πολύ πιο αδύνατο όμως είναι να υπάρξει ταπεινοφροσύνη στους ετεροδόξους και τους αιρετικούς. ~ Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ~

Αιρετικός γίνεται αυτός που παρεκκλίνει έστω και λίγο από την ορθή πίστη. Γι' αυτό να αποφεύγουμε τους αιρετικούς, όπως αποφεύγει κάποιος το φίδι. ~ Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός 

+ Καλύτερα σκλαβωμένα σώματα στους Τούρκους, παρά σκλαβωμένο πνεύμα στον αιρετικό Πάπα. ~ Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ~

+ Τους αιρετικούς, πρέπει να τους αποφεύγουμε τελείως και να μην τους δεχόμαστε. Γιατί η συναναστροφή με αιρετικούς είναι επικίνδυνη και μπορεί να μας δηλητηριάσει και να μας θανατώσει πνευματικά. ~ Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης ~

+ Φυλάξου από τις αιρέσεις, όπως φυλάγεσαι από τα δηλητηριώδη φίδια. ~ Άγιος Ισαάκ ο Σύρος ~

+ Τους απίστους και τους αιρετικούς, θα τους φροντίζουμε ως εξής: Πρώτα με τις παρακλήσεις μας προς τον Θεό, για να τους φωτίσει. Ύστερα με την ταπείνωση και τα έργα της πνευματικής αγάπης, με ζωή ανεπίληπτη και ενάρετη που να μαρτυρεί από μόνη της την πίστη μας, όπως την δίδαξαν οι Απόστολοι. ~ Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης ~

Πηγή

Ἀπροκάλυπτη καί ὁλομέτωπη πλέον ἡ ἐπίθεση…Γράφει ο dr Νεκτάριος Δαπέργολας

Ἔγραφα πρόσφατα γιά τήν παρουσία τοῦ μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως στόν βέβηλο ψευδοεσπερινό πού τέλεσε ὁ Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης σέ παπικό ναό τήν παραμονή τοῦ Δεκαπενταύγουστου. Βλέποντας πάντως καί τόν διαβόητο Ἐλπιδοφθόρο νά παρίσταται στήν ἴδια «ἀκολουθία» μαζί μέ τόν πατριάρχη, θυμήθηκα κάποιους ἀφελεῖς πού περίμεναν... ἀπό τόν δεύτερο νά τραβήξει τό αὐτί τοῦ πρώτου, μετά τήν ἐπιστολή πού ἔλαβε ἀπό τήν Διαρκῆ Σύνοδο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας γιά τά περιβόητα πλέον gay βαφτίσια τῆς Βουλιαγμένης. Προφανῶς ἦταν οἱ ἴδιοι πού περίμεναν καί κάποια μορφή ἀπολογίας τοῦ Ἐλπιδοφθόρου μετά τόν σάλο πού ξέσπασε τότε - καί φυσικά τό μόνο πού…ἔλαβαν ἦταν τό ἄρθρο ἐκείνου τοῦ ἀνεκδιήγητου ἀρχιδιακόνου τό ὁποῖο ἀπετέλεσε τήν πρώτη ἀπάντηση (ἐπίσημη ἤ ἀνεπίσημη) ἀπό τό περιβάλλον τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς (ἀλλά ὄχι καί τελευταία, καθώς ἀκολούθησε καί νέο ἀπαράδεκτο ἄρθρο τοῦ λεγάμενου μέ ἐπίθεση στήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού ἐπίσης καυτηρίασε τό αἶσχος μέ τά βαφτίσια).

Καί οἱ ὄντως προκλητικές λοιπόν αὐτές ἀπαντήσεις, ἀλλά καί ἡ ἐκ νέου συνύπαρξη Βαρθολομαίου καί Ἐλπιδοφθόρου, σάν νά μή συνέβη τίποτε, εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτικά τοῦ τί θά βλέπουμε πλέον σέ καθημερινή βάση ἀπό ἐδῶ καί πέρα. Πρέπει πραγματικά νά εἶσαι πολύ ἀφελής, γιά νά περιμένεις νά ἀκούσεις ἀπό αὐτές τίς νεοεποχίτικες σφηκοφωλιές ἕνα ἔστω καί φτιασιδωμένο mea culpa. Ἀλλά ἀκόμη καί γιά ὅσους ξέρουν ποιό εἶναι τό παιχνίδι, ἀλλά περίμεναν μία ἔστω τακτική καί πρόσκαιρη ἀναδίπλωση (ὅπως δηλαδή συνέβαινε ἕως πρόσφατα, ὅποτε εἴχαμε μεγάλες προκλήσεις καί βεβηλώσεις), ἄς τό ξεχάσουν πιά καί αὐτό. Γιατί δέν εἴμαστε πλέον σέ ἐκεῖνες τίς ἐποχές. Πλέον ἔχουμε περάσει σέ ἀπροκάλυπτη καί ἀπροσχημάτιστη ὁλομέτωπη ἐπίθεση ἐνάντια σέ ὅποιο ἴχνος αὐθεντικῆς ὀρθόδοξης πίστης καί σέ ὅποια ἠθική ἀξία ἀπέμειναν ὄρθια.

Ἐξ οὗ καί δέν βγῆκε κανείς ἀπό τίς μασωνοσφηκοφωλιές γιά νά τό συμμαζέψει κάπως τό ὄνειδος τῆς Βουλιαγμένης, νά στρογγυλέψει λίγο τίς γωνίες, νά ἀμβλύνει τίς ἐντυπώσεις. Βγῆκε ἀντίθετα ὁ προαναφερθείς ρασοφόρος ἐκπρόσωπος (καί «ἔμμισθος θεολογικός σύμβουλος» τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς) γιά νά ρίξει καί ἄλλο λάδι στή φωτιά, μέ κηρύγματα ἀνεκτικότητας, πομφόλυγες ἀγαπολογίας καί ἐπίθεση στους...σκοταδιστικούς κύκλους πού τόλμησαν νά διαμαρτυρηθοῦν. Γιά νά ξεκαθαριστεῖ ἀκόμη περισσότερο τί βρίσκεται πρό τῶν θυρῶν. Ὅτι σέ λίγο ὄχι μόνο βαφτίσια, ἀλλά καί γάμους ὁμοφυλόφιλων θά δοῦμε μέσα στούς βεβηλωμένους ναούς τους. Ποιός τολμᾶ ἄραγε νά τρέφει ἀκόμη ψευδαισθήσεις;

Νεκτάριος Δαπέργολας

http://skeftomasteellhnika.blogspot.com

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, 

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΠΟΤΟΙΧΙΣΗ, 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ ΣΕ ΑΠΟΤΟΙΧΙΣΗ.

Τι είναι Οικουμενισμός

Ο Οικουμενισμός κινείται σε δύο επίπεδα, στον διαχριστιανικό και στον διαθρησκειακό.

Ο διαχριστιανικός Οικουμενισμός προωθεί την ένωση των χριστιανικών θρησκειών-αιρέσεων με την Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρώντας τις δογματικές διαφορές ΄΄τυπικές παραδόσεις΄΄ που πρέπει να παρακάμπτονται για το καλό της ενότητας της Εκκλησίας (νομιμοποίηση εκκλησιών-αιρέσεων στη Σύνοδο της Κρήτης).

Ο διαθρησκειακός Οικουμενισμός προωθεί την ένωση μεταξύ όλων των θρησκειών, δηλαδή την λεγόμενη πανθρησκεία προβάλλοντας τα κοινά θεολογικά σημεία ώστε να επιτευχθεί η θρησκευτική ενότητα της οικουμένης (δηλώσεις πατριάρχου περί ΄΄αγίου΄΄ κορανίου, ΄΄ευλογημένης΄΄ συναγωγής εβραίων... ).

Ο Οικουμενισμός νομιμοποιεί όλες τις αιρέσεις ως ΄΄εκκλησίες΄΄ προσβάλλοντας το Δόγμα της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Θεωρεί πως οι αιρέσεις-΄΄εκκλησίες΄΄ είναι μέρη, κομμάτια της Εκκλησίας (όπως και η Ορθοδοξία) και ότι όλες μαζί αποτελούν την Εκκλησία.

Η Εκκλησία δεν είναι δυνατόν να διαιρεθεί. Είναι μία και μοναδική διότι είναι το Σώμα του ενός και μοναδικού Χριστού.

Εκ της αδιαιρέτου Εκκλησίας του Χριστού, απεσχίσθηκαν και απεκόπηκαν οι αιρετικοί και σχισματικοί οι οποίοι έπαυσαν να είναι μέλη του Σώματός της.Οι οικουμενιστές παρερμηνεύουν το χωρίο από την προσευχή του Κυρίου «ίνα ώσιν εν»(κατά Ιωάννη,κεφ.ιζ΄ στ.11) νομίζοντας ότι ο Κύριος προσεύχεται για ένωση διηρημένων εκκλησιών-ομολογιών-αιρέσεων. Ο Χριστός, όμως, αναφέρεται στην ενότητα των Αποστόλων κατά την θεωρία της Δόξης του Θεού την ημέρα της Πεντηκοστής (αυτή την ημέρα έγιναν μέλη του Σώματος του Χριστού). Το Άγιο Πνεύμα, στο Θεανθρώπινο Σώμα της Εκκλησίας, ενώνει από τότε όλους τους βαπτισμένους πιστούς που αποτελούν το Σώμα της Εκκλησίας. Η ενότητα γίνεται με βάση την πίστη. Με βάση την κοινή πίστη στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια των Αγίων Μυστηρίων, ελπίζουμε στην ένωσή μας με τον Χριστό. Οι οικουμενιστές στο όνομα της ενότητας, της αγάπης, της αδελφοσύνης προσπαθούν να επιτύχουν την θρησκευτική ενοποίηση, ένα μείγμα ετερόκλητων πίστεων.

«Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» λέγει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός (κατά Ιωάννη κεφ.ιδ,στ.6). Εγώ είμαι η μοναδική οδός σωτηρίας, μας λέει. Ο Οικουμενισμός, η μεγαλύτερη αίρεση στην ιστορία της εκκλησίας, αναγνωρίζει στις αιρέσεις συμμετοχή στο σωτηριολογικό έργο του Θεού ,δηλαδή διδάσκει ότι μπορούμε να σωθούμε και μέσω των άλλων θρησκειών. Τότε για ποιό λόγο ήλθε ο Κύριός μας στη Γη και υπέμεινε την Σταύρωση; Για ποιό λόγο μαρτύρησαν οι Άγιοι, ομολόγησαν την πίστη τους οι Άγιοι Ομολογητές, οι Άγιοι Πατέρες πολέμησαν τις αιρέσεις;

Ο χριστιανός εκφράζει την αγάπη του στον συνάνθρωπο όταν του δείχνει τον δρόμο προς την σωτηρία γιατί ενδιαφέρεται πραγματικά να σωθεί έστω και μία ψυχή. Εμείς, που γνωρίζουμε αυτόν τον δρόμο, είμαστε έτοιμοι να Τον ξεχάσουμε και να απαρνηθούμε τον Κύριό μας, στα πλαίσια μιας εκκοσμικευμένης αγάπης (η οποία δεν βασίζεται σε κοινή πίστη);

Αναγνωρίστηκαν οι αιρέσεις ως εκκλησίες. Συνυπάρχουν εξισωμένες κάτω απο την ομπρέλα του Οικουμενισμού (γι’ αυτό και ο Οικουμενισμός ονομάστηκε παναίρεση απ τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς καθώς περικλείει όλες τις αιρέσεις που απομάκρυναν τον άνθρωπο απ' τον Θεάνθρωπο). Ο Οικουμενισμός, κατεγνωσμένη αίρεση από τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αλλοιώνει την Πίστη μας, αμβλύνει το ορθόδοξο φρόνημά μας, ενσωματώνει θεολογικά και εκκλησιολογικά στοιχεία που έχουν απορριφθεί απ την Ορθοδοξία (αλώνει την Ορθοδοξία) καθώς εστιάζει στα σημεία συμφωνίας των μελών του Οικουμενισμού και όχι σε αυτά που διαφέρουν. Θα τον δεχθούμε; Θα δεχθούμε την παναίρεση;

«Πίστη είναι να πεθάνει κάποιος για τον Χριστό και την τήρηση των εντολών Αυτού και να έχει τον θάνατο αυτό ως ζωή»

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Τι σημαίνει αποτείχιση;

Αποτείχιση είναι η απομάκρυνση (χωρισμός) από κάτι νόθο, επιβλαβές και ξένο προς την υγιή Πίστη της Εκκλησίας. Είναι το τείχος που σηκώνει ο πιστός ώστε να περιφρουρήσει την Ορθόδοξη Πίστη και να προφυλαχθεί ο ίδιος από την πλάνη των αιρετικών παραμένοντας μέσα στην διαχρονική αποστολική Εκκλησία και ταυτόχρονα το μέσο πίεσης που χρησιμοποιεί ώστε να δρομολογηθεί σύνοδος που θα καταδικάσει τους αιρετικούς. Η αποτείχιση επιτελείται δια της διακοπής μνημονεύσεως του αιρετικού επισκόπου (δεν είναι δυνατόν ο αιρετικός επίσκοπος να ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας) και της διακοπής κάθε εκκλησιαστικής κοινωνίας και επικοινωνίας μαζί του. Είναι, τέλος, η αποτείχιση η ενδεδειγμένη και υγιής συμπεριφορά του πιστού σε καιρό αιρέσεως ώστε να αποφευχθεί η εγκατάσταση της αίρεσης. Γι αυτόν τον λόγο, όσοι προχώρησαν σε αποτείχιση είναι άξιοι τιμής και επαίνου.

Πότε επιτρέπεται η αποτείχιση;

Σε περιπτώσεις προσωπικών αμαρτιών των επισκόπων, οι ΙΓ΄, ΙΔ΄και ΙΕ΄Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν την απόσχιση δια της διακοπής της μνημονεύσεως προ συνοδικής κρίσης και όσοι προχωρούν σε αποτείχιση θεωρούνται υπεύθυνοι σχίσματος. Επιβάλλεται η αποτείχιση, σε περιπτώσεις αιρετικώς φρονούντων επισκόπων ώστε εκείνος που αιρετικά φρονεί και κηρύττει να αποκόπτεται από το Σώμα του Χριστού, ενώ αυτός που κάνει αποτείχιση να παραμένει ενσωματωμένος δια της αληθινής πίστης στην Εκκλησία.

Τι σημαίνει κατεγνωσμένη αίρεση;

Κατεγνωσμένη σημαίνει γνωστή αίρεση η οποία έχει καταδικασθεί από Σύνοδο ή από Αγίους της Εκκλησίας. Ο Οικουμενισμός περικλείει αιρέσεις οι οποίες ήδη έχουν καταδικασθεί από Συνόδους και είναι αίρεση κατεγνωσμένη και από τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς. Ο Οικουμενισμός είναι γνωστικισμός,ο οποίος υφίσταται από τον 1ο μ.Χ. αιώνα και έχει καταδικαστεί π.χ. από την 6η Οικουμενική Σύνοδο (καταδίκη Παυλικιανών).Οι Άγιοι Πατέρες που συμμετείχαν στην Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 879-880 διακήρυξαν με παρρησία ότι κάθε παρέμβαση στα παραδοθέντα από τις προηγούμενες θεόπνευστες 7 Οικουμενικές Συνόδους καθιστά αίρεση και ύβρη.

Μνημόνευση κατά την Θεία Λειτουργία

Η μνημόνευση του επισκόπου κατά την Θεία Λειτουργία δηλώνει την ταυτότητα πίστεως επισκόπου και λαού, άρα σε καιρό αιρέσεως δηλώνει συμμετοχή στην αίρεση. Δεν είναι δυνατόν να μνημονεύεται εκείνος που είναι εχθρός προς τον Θεό. Δεν είναι δυνατό να ομολογείται δημόσια ότι ο αιρετικός ορθοτομεί τον λόγο της Αληθείας. Οι λαϊκοί, όταν κινδυνεύει η Πίστη, πρέπει να φεύγουν από ιερέα που μνημονεύει αιρετικό επίσκοπο και να αγωνισθούν για την Ορθοδοξία.Κατά τον Άγιο Γενάδιο Σχολάριο, η πνευματική κοινωνία των ομοδόξων και η τέλεια υποταγή στους γνήσιους ποιμένες εκφράζεται με το μνημόσυνο (μνημόνευση).Κατά τον Άγιο Θεόδωρο Στουδίτη, και μόνον η αναφορά ονόματος επισκόπου που δεν έχει ορθόδοξη πίστη, μολύνει τη Θεία Λειτουργία, έστω και αν ο τελών την Θεία Λειτουργία φρονεί ορθά.

Ποιοί είναι οι ψευδοδιδάσκαλοι;

Ψευδοδιδάσκαλοι κατά της ευσεβείας, ψευδοαπόστολοι και ψευδοπροφήτες, κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, είναι οι αιρετικοί τους οποίους εξέλεξε ο διάβολος ώστε να πολεμηθεί ο παλαιός Νόμος και ο Ευαγγελικός. Γι αυτό, συνεχίζει ο Άγιος, όποιος τους δέχεται, δέχεται τον διάβολο. Ο Κύριος, στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, μας λέει: «προσέχετε από των ψευδοπροφητών οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύματι προβάτου, ένδοθεν δε εισί λύκοι άρπαγες. από των καρπών αυτών επιγνώσεσθε αυτούς». (κατά Ματθαίον κεφ.ζ' στ 15)

Δημοσία και γυμνή τη κεφαλή σημαίνει ότι ο επίσκοπος κηρύττει τις αιρετικές του απόψεις δημόσια και απροκάλυπτα, με λόγια και με έργα ώστε να τις διαδώσει και να τις καταστήσει γραμμή της Εκκλησίας χρησιμοποιώντας την θέση του. Επισφράγιση των κακόδοξων λόγων και των έργων ήταν η σύνοδος στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016. Επειδή το σύστημα της Ορθοδοξίας είναι συνοδικό, η προσπάθεια των αιρετικών επικεντρωνόταν στο να «νομιμοποιηθεί» συνοδικά η αίρεση, πράγμα που επιτεύχθηκε με την ψευδοσύνοδο στην Κρήτη.

Ποιοί Άγιοι δίδαξαν την απομάκρυνση από τους αιρετικούς;

Οι άγιοί μας, βασιζόμενοι στην εμπειρική και βιωματική τους σχέση με τον Θεό, μας δίδαξαν την ά μ ε σ η απομάκρυνση από τους αιρετικούς ως τρόπο διαφύλαξης της Πίστης.

O Μ. Βασίλειος συμβούλευε την μη εκκλησιαστική κοινωνία με αιρετικούς επισκόπους, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τον Άγιο ως ΄΄λύκοι βαρείς΄΄καθώς και την απομάκρυνση από εκείνους που προσποιούνται ότι έχουν την ορθή πίστη αλλά κοινωνούν με τους ετερόφρονες.

Ο Μ. Αθανάσιος δίδασκε την απομάκρυνση από όσους επισκόπους ή πρεσβυτέρους σκανδαλίζουν και την απομάκρυνση από εκείνους που κοινωνούν με αιρετικούς και προσποιούνται ότι ομολογούν ορθή πίστη.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, συμβούλευε, να αποφεύγουμε προϊστάμενο (ποιμένα) όταν είναι κακός εξ αιτίας της πίστεως και να απομακρυνόμαστε απ' αυτόν όχι μόνο αν είναι άνθρωπος αλλά και αν είναι άγγελος που κατέβηκε από τον Ουρανό. Αν είναι κακός ως προς την ιδιωτική του ζωή δεν θα πρέπει να ασχολούμαστε μ' αυτήν καθώς το «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε» αναφέρεται στον τρόπο ζωής, και όχι στην πίστη. Κατά την διάρκεια της εξορίας του, μακάριζε τους φυλακισμένους κληρικούς για το ορθόδοξό τους φρόνημα, λέγοντας ότι τα ονόματά τους συγκαταριθμούνται μαζί με των Μαρτύρων στο βιβλίο της Ζωής.

Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας χαρακτήριζε ως ομολογητές της Πίστεως τους κληρικούς που καθήρεσε ο αιρετικός πατριάρχης Νεστόριος, τιμωρώντας τους επειδή είχαν διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία και μνημόνευσή του. Συμβούλευε, δε, ο Άγιος τον κλήρο και τον λαό της Κωνσταντινούπολης να μη κοινωνούν με τον Νεστόριο για να μη μολυνθούν, χαρακτηρίζοντάς τον ως λύκο αντί ποιμένα.

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής με την αποτείχισή του, δίδασκε έμπρακτα την σωστή στάση απέναντι στην αίρεση. Πίστευε ότι είναι χρέος του καθενός να μη προδίδει την αληθινή Πίστη και να την υπερασπισθεί μέχρι θανάτου. Χαρακτήριζε τους αιρετικούς ως ψευδοδιδασκάλους και ψευδοπροφήτες και έλεγε ότι όποιος τους αποδέχεται ως ποιμένες της Εκκλησίας, αποδέχεται και αναγνωρίζει τον διάβολο. Η αποτείχιση, για τον Άγιο, είναι η μοναδική οδός σωτηρίας διότι μόνο δι΄ αυτής η αληθινή Πίστη παραμένει ανόθευτη από την επικοινωνία με την αίρεση. Προτίμησε τον αναθεματισμό, την εξορία, τον μαρτυρικό θάνατο παρά την κοινωνία με τους αιρετικούς.

Ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων χαρακτήριζε τους ορθοδόξους, που απομακρύνονταν από αίρεση υπό Συνόδου ή Αγίων Πατέρων κατεγνωσμένη, άξιους τιμής και αποδοχής.

Ο Όσιος Θεόδωρος Στουδίτης, σε καιρό αιρέσεως, ως Εκκλησία θεωρούσε εκείνους που προχώρησαν σε αποτείχιση από τους αιρετικούς, έστω και αν ήταν ελάχιστοι. Την τοπική εκκλησία, που είχε αποδεχθεί την αίρεση την θεωρούσε ΄΄πεπτωκυία, καταπεσούσα, ερρυπωμένη΄΄ και γι αυτό συμβούλευε τους ορθοδόξους να αποφεύγουν με παρρησία κάθε εκκλησιαστική επικοινωνία με τους κακόδοξους και να διακόπτουν την μνημόνευσή τους στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.

Ο Μέγας Φώτιος πρόσταζε το εξής ΄΄αν ο ποιμένας είναι αιρετικός να απομακρυνθούμε από αυτόν άμεσα διότι η κοινωνία με αυτόν είναι δηλητήριο φιδιού. Δεν πρέπει, έλεγε, να εξαπατηθούμε από το γεγονός ότι φαίνεται ήμερος, διότι είναι λύκος. Ως προς τον ορθόδοξο ποιμένα, συνέχιζε, ο πιστός αφού εξετάσει αν έχει ευσεβή πίστη και ζωή, χωρίς κανένα αιρετικό σημάδι, πρέπει να υποτάσσεται σ' αυτόν. Όλα τα άλλα, εκτός της πίστεως, δεν πρέπει να τα εξετάζουμε΄΄.

Ο Άγιος Γερμανός ο Β΄, εξόρκιζε τους λαϊκούς να φεύγουν από ιερείς υποταγμένους σε λατίνους και να μην παίρνουν ευλογία από τα χέρια τους. Καλύτερα προσεύχεστε στα σπίτια σας, έλεγε, ειδ' άλλως θα υποστείτε την ίδια κόλαση μ' αυτούς.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς θεωρούσε ότι είναι αδύνατο κάποιος που επικοινωνεί εκκλησιαστικώς με αιρετικό πατριάρχη, να είναι ορθόδοξος. Συνέδεε την υποταγή στους ποιμένες με την πλήρη αποδοχή και ταύτιση με την Ορθόδοξο Πίστη η οποία είναι το κριτήριο εισόδου (ή εξόδου) από την Εκκλησία.

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, υποστήριζε ότι στα της πίστεως δεν χωρεί συγκατάβαση διότι όλοι οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας, όλες οι Σύνοδοι και όλες οι Θείες Γραφές προτρέπουν την αποφυγή των ετεροφρόνων και την αποφυγή της κοινωνίας με αυτούς. Για τα θέματα της Πίστεως, έλεγε, δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα, όλα είναι μεγάλα και σημαντικά γι αυτό δεν κάνουμε υπακοή ούτε σε αρχιερέα ούτε σε σύνοδο ψευδή αλλά στον Χριστό και στους Αποστόλους!

Ο Άγιος Γεννάδιος Σχολάριος συμβούλευε ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το φρόνημα, πρέπει, σύμφωνα με τις Συνόδους και τους Πατέρες, να αποφεύγουμε και την κοινωνία.

Ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, δίδασκε να εξετάζουμε τον πνευματικό άνθρωπο από την ζωή του και τις πράξεις του, αν συνάδουν με τις διδασκαλίες του Κυρίου, των Αποστόλων και των Πατέρων και αν όχι, ακόμα και αν κάνει θαύματα και ανασταίνει νεκρούς να τον αποστρεφόμαστε και να τον μισούμε ως δαίμονα. Όσοι αποδέχονται αιρετικές διδασκαλίες, λέει, είναι καταδικασμένοι εις απώλεια.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης θεωρούσε ότι ο αρχιερέας που είναι ως προς την Πίστη κακός, δεν είναι δυνατό να μη κηρύξει και στον λαό, το αιρετικό φρόνημα που έχει στην καρδιά του. Αν λοιπόν είναι ως προς την Πίστη κακός, έχει δηλαδή αιρετικά και βλάσφημα δόγματα, τότε πρέπει να φεύγουμε από αυτόν.

Ποιοί άγιοι προχώρησαν σε αποτείχιση (εφαρμόζοντας τον ΙΕ΄ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου)

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής είχε εκκλησιαστική κοινωνία μόνο με όσους διατηρούσαν την Ορθόδοξη Πίστη και καμία κοινωνία με την εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και της Ρώμης (οι οποίες τότε ήταν αιρετικές) .

Επίσης οι ακόλουθοι Άγιοι προχώρησαν σε αποτείχιση:

Ο Άγιος Θεοφύλακτος επίσκοπος Νικομήδειας, ο Άγιος Μιχαήλ επίσκοπος Συνάδων, ο Άγιος Αιμιλιανός επίσκοπος Κυζίκου, ο Άγιος Ευθύμιος επίσκοπος Σάρδεων, ο Όσιος Θεοφάνης ηγούμενος Μονής Μεγάλου Αγρού, ο Άγιος Στέφανος ηγούμενος Τρίγλιας, ο Άγιος Μακάριος ηγούμενος Πελεκητής, ο Άγιος Ιωάννης ηγούμενος Καθαρών, ο Όσιος Νικήτας ηγούμενος Μηδικίου, ο όσιος Πέτρος Ατρώας, οι Άγιοι Θεόδωρος και Θεοφάνης οι Γραπτοί, ο Όσιος Πλάτων Στουδίτης, ο Άγιος Ιωσήφ αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ο Όσιος Νικόλαος Στουδίτης, ο Όσιος Ναυκράτιος Στουδίτης, ο Όσιος Θαδδαίος Στουδίτης, ο Όσιος Θεόδωρος Στουδίτης.

Οι 74 Αγιορείτες Πατέρες επί πατριάρχου Βέκκου, υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, διότι ομολόγησαν ότι δεν ήθελαν καμμία εκκλησιαστική κοινωνία με τον λατινόφρονα πατριάρχη.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ως ιερομόναχος, διέκοψε το μνημόσυνο του αιρετικού πατριάρχη και γι' αυτό αναθεματίσθηκε και φυλακίστηκε.

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, διέκοψε κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με όλους όσους υπέγραψαν στην σύνοδο στην Φλωρεντία καθώς πίστευε ότι μόνο έτσι έμενε ενωμένος με τους Αγίους Πατέρες.

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς διέκοψε το μνημόσυνο του πατριάρχη Σερβίας Γερμανού και έπαψε κάθε εκκλησιαστική επικοινωνία με αυτόν παραμένοντας έγκλειστος στο ησυχαστήριό του.

Ποιά η στάση του λαού

Στην εποχή του Μεγάλου Βασιλείου, σύμφωνα με μαρτυρία του Αγίου, οι πιστοί έφευγαν απ' τους ναούς, θεωρώντας τους ΄΄ασεβείας διδασκαλεία΄΄ και προσευχόντουσαν στην ύπαιθρο. Ο Άγγελος της Εκκλησίας, συνεχίζει ο Άγιος, έφυγε κι αυτός απ' τους ναούς όπου παρέμεναν οι αιρετικοί και ήλθε εκεί όπου συγκεντρώνονταν οι ορθόδοξοι (στις ερημιές).

Ο Μ. Βασίλειος λέγοντας «και γαρ και το αχρειωθέν απερρύη και ουκ εκολοβώθη το μένον» δηλώνει ότι όσοι κι αν αποχωρήσουν δια της αιρέσεως απ' την Ορθοδοξία, το Σώμα του Χριστού μένει ανέπαφο, ακέραιο και ολόκληρο.

Στα χρόνια του Μ. Αθανασίου, οι Ορθόδοξοι δεν είχαν καμμιά εκκλησιαστική επικοινωνία με τους αιρετικούς. Το κριτήριο για την εκκλησιαστική κοινωνία ήταν το φρόνημα και όχι η απόφαση συνόδου.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος περιγράφει τον λαό που αποτείχισε τον αιρετικό πατριάρχη, ως πλήθος ασύντακτο και ανεπίσκοπο (χωρίς επίσκοπο) περιπλανώμενο σε όρη, σπήλαια και οπές στη γη. Τοποθετείται ξεκάθαρα υπέρ της διδασκαλίας και εφαρμογής του ΙΕ' Κανόνος γνωστοποιώντας στους πιστούς πως ο Θεός βρίσκεται εκεί που είναι η αληθινή Πίστη λέγοντας ότι οι αιρετικοί έχουν τους οίκους αλλά εμείς (οι πιστοί της αποτείχισης) τον Ένοικο, αυτοί τους ναούς εμείς τον Θεό.

Όταν ο Άγιος Κύριλλος αγωνιζόταν εναντίον της αιρέσεως του Νεστορίου, ο λαός και οι κληρικοί έφυγαν απ τον ναό παρόλο που η αίρεση δεν ήταν κατεγνωσμένη (καταδικασμένη).

Στην εποχή του Μεγάλου Φωτίου οι πιστοί, όχι απλώς δεν κοινωνούσαν με τον αρχιεπίσκοπο που πρόδωσε τα δόγματα της Πίστεως, αλλά ούτε και ΄΄χαίρετε΄΄ του έλεγαν.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας θέτει το δίλημμα:

«Τι προτιμάς, ν’ανασταίνεις νεκρούς με την προσευχή σου ή να χύσεις το αίμα σου για τον Χριστό;»

https://eugenikos.blogspot.com/

Τό - μάλλον όχι! - τελευταίο κατόρθωμα του τηλεοπτικού (νεοταξικού) Υ Π Ο Ν Ο Μ Ο Υ !

Νεκτάριος Δαπέργολας

Και ενώ δεν βουλιάζουμε απλώς αλλά κυριολεκτικά πνιγόμαστε πλέον μέσα στα λύματα της παρακμής, της χυδαιότητας και της βλασφημίας και με αγωνία ψάχνουμε ολόγυρα κάτι για να ακουμπήσουμε τη ματιά μας και να βρούμε λίγες έστω στιγμές ανάπαυσης και παρηγοριάς, υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα, που είναι ολοκληρωτικά ταγμένο να μας παραχώσει όλο και βαθύτερα μέσα στήν βρωμερή λάσπη.

Η άθλια ελληνέζικη τηλεόραση, με πρωτοπόρα τα ιδιωτικά κανάλια (αλλά πλέον άξιο συμπαραστάτη και τα κρατικά) αποτελεί εδώ και τρεις τουλάχιστον δεκαετίες βασικότατο γρανάζι στον συνολικό μηχανισμό του εκμαυλισμού και εκφαυλισμού αυτού του τόπου, ως φορέας προπαγάνδας, αισχρότητας, κατασπίλωσης όλων των ηθικών και πνευματικών αξιών, προβολής κάθε ανωμαλίας, αποθέωσης κάθε διαστροφής και συνολικής εξοικείωσης της ελληνικής κοινωνίας με όλο το δυσώδες πακέτο της νεοεποχίτικης ατζέντας.

Το τελευταίο κατόρθωμα του εν λόγω τηλεοπτικού υπονόμου αφορά στη νέα σειρά που αρχίζει οσονούπω να προβάλλεται από τον MEGA πρωτεργάτη της τριακονταετούς και πλέον τηλεκπόρνευσης.

Βασίζεται σε ένα δήθεν μυθιστόρημα (εκ της γνωστής νεοελληνέζικης ψευτολογοτεχνικής χωματερής) και σε τι αφορά; Στην ιστορία, λέει, μίας 22χρονης δόκιμης - αλλά όπως παρατηρούμε στις φωτογραφίες ρασοφόρας - μοναχής που ζει από 12 χρονών σε ένα μοναστήρι, παρά το ότι μάλιστα ο πατέρας της δεν συναινεί (ειλικρινά αδυνατώ να φανταστώ ποιος διανοητικά προβληματικός και παντελώς ανίδεος νους συνέλαβε τέτοια συνολικά εξωπραγματική γελοιότητα) και κάποια στιγμή (πλέον ο ανίδεος νους γίνεται σιχαμερά μιαρός) πηγαίνει για λίγο στο πατρικό της και σταδιακά παρεκκλίνει και παρασύρεται από τη φλόγα του σαρκικού έρωτα με ένα φίλο του αδελφού της.

Περισσότερα δεν πρόκειται να πω εδώ (μπορεί όποιος θέλει να βρει λεπτομέρειες στο διαδίκτυο), παρά μόνο ότι το όλο πατσαβούργημα που πλασάρεται από το κανάλι και ως…πολυαναμενόμενη σειρά και προμετωπίδα του φετινού του τηλεοπτικού προγράμματος, φέρει τον εύγλωττο τίτλο «Μαύρο Ρόδο» και αποτελεί μία ακριβή παραγωγή με πολύ γνωστούς συντελεστές. 

Ενδεικτικά όντως όλα αυτά της ιδιαίτερης προσοχής με την οποία κάποιοι επιμένουν να πασπαλίζουν επιμελώς με άχνη ζάχαρη τις κοπριές για να δείχνουν κάτι άλλο από αυτό που στην πραγματικότητα είναι.

Εμείς όμως ειλικρινά δεν γίνεται να την αντέξουμε άλλο τη μπόχα τους. Εδώ και χρόνια τα βοθροκάναλα της καταισχύνης έχουν μεταβάλει τον τηλεοπτικό μας αέρα σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο, όπου οτιδήποτε - από ταινίες και σήριαλ έως ριάλιτυ, αλλά ακόμη και διαφημίσεις προϊόντων πλέον - βρωμάει νεοταξίλα και ζέχνει αρρώστια και διαστροφή. 

Και πέρα από όλο το υπόλοιπο πακέτο της καταρράκωσης, είναι και το ράσο που σπιλώνεται και διακωμωδείται συστηματικά εδώ και χρόνια μέσα από διάφορα γελοία σήριαλ της κακιάς ώρας, στα οποία εμφανίζονται new wave (για να μην πω new age) κουρεμένοι, χυδαίοι ή σαχλεπίσαχλοι ιερείς να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που θα έπρεπε. 

Τώρα δηλαδή ήρθε η ώρα να πιάσουν στο βρωμερό στόμα τους και τον ορθόδοξο μοναχισμό;

Ή μήπως - συνεχίζοντας το πασπάλισμα που προαναφέρθηκε - θα αρχίσουν πάλι όλοι αυτοί οι αχρείοι τα γνωστά σοφίσματα για «ανθρώπινες ιστορίες που είναι μέσα από τη ζωή» και «για ανθρώπινα πλάσματα που δεν είναι υπεράνθρωποι, αλλά επειδή έχουν συναισθήματα υπόκεινται και σε πτώσεις»; 

Εμείς τους απαντάμε ότι τέτοιες αθλιότητες δεν είναι καθόλου μέσα από τη ζωή, γιατί άλλη είναι η ζωή του μοναχισμού (είναι αγώνας και κόπος και συνεχής θυσία και ατελεύτητος πόλεμος κατά των δαιμόνων) και ακόμη κι όταν υπάρχουν πτώσεις, αν εσύ επιλέξεις να επικεντρώσεις στις εξαιρέσεις και όχι στον κανόνα, είσαι απλά ένας εγκάθετος θεομπαίχτης με συγκεκριμένη στόχευση.

Την ίδια στόχευση που έχει πλέον επανειλημμένα διαπιστωθεί στις προθέσεις και τις πράξεις όλου αυτού του ανεκδιήγητου αλητοσυρφετού: να λασπολογηθεί και να καθυβριστεί κάθε τι το υψιπετές, να αποδομηθούν όλες οι αξίες, να αποσαθρωθεί κάθε ιερό και όσιο, να γκρεμιστούν με λίγα λόγια όλα όσα γέννησαν και κράτησαν επί αιώνες όρθιο αυτόν τον λαό και αυτή την αγιοτόκο πατρίδα. 

Ένα ελεεινό έργο συνολικής και ολοκληρωτικής κατεδάφισης που το ζούμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Και φυσικά μην τολμήσει κανένας να πει ότι κρίνουμε κάτι που δεν έχουμε δει ακόμη. Δεν χρειάζεται να μπεις μέσα στον βόθρο για να τον κρίνεις, η αποφορά του είναι κι από μακριά αρκετή. 

Ήδη όσα έχουν διαρρεύσει επίσημα περί του επερχόμενου τηλεσκουπιδιού, είναι υπεραρκετά. 

Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο. 

Και βεβαίως εννοείται ότι δεν πρόκειται να χαραμίσουμε ούτε στιγμή τηλοψίας για το σκουπίδι. 

Και μόνο όμως που υπάρχει τέτοιο πράγμα και προβάλλεται, συνιστά επαρκή λόγο οργής και αγανάκτησης. 

Και φυσικά διαμαρτυρίας. 

Διαμαρτυρίας που οφείλει να είναι μαζική και επίμονη.

Γιατί βεβαίως όλα τα παραπάνω θεωρώ ότι δίνουν επίσης απάντηση και σε όσους, από την άλλη, θα πουν «εγώ δεν βλέπω τηλεόραση, δεν με αφορά το θέμα» ή «πετάξτε την τηλεόραση και μην ασχολείστε». 

Θα είναι και «πιστοί Χριστιανοί» μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς. Το θέμα ωστόσο δεν είναι προσωπικό, ούτε μπορεί να λυθεί με εύκολους αφορισμούς και κυρίως ακόμη πιο εύκολους (και τόσο βολικούς) στρουθοκαμηλισμούς. 

Και αν βλέπουμε και αν δεν βλέπουμε τηλεόραση, είναι τελείως αδιάφορο προκειμένου. Γιατί, εντελώς ανεξάρτητα από εμάς, το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται. 

Και είναι μία ακόμη μόλυνση στο ήδη παμμίαρο τοπίο ολόγυρά μας.

Για τον λόγο μάλιστα αυτό δεν έχει νόημα ούτε το άλλο ανόητο (και επίσης φυγόπονα βολικό) «επιχείρημα» να μη μιλάμε, «γιατί έτσι τους κάνουμε διαφήμιση». 

Εδώ έχουμε ένα όνειδος που ήδη διαφημίζεται από πολλές μεριές. 

Και είναι απολύτως βέβαιο ότι αυτή η διαφήμιση θα πολλαπλασιαστεί από ένα ολόκληρο τηλεθεάμον κοινό αποχαυνωμένων (ελληνοφώνων, αλλά ανελλήνιστων) χλευαστών. 

Αλλά ακόμη και αν δεν συνέβαινε, θα το επαναλάβω και πάλι, προς πλήρη εμπέδωση: και μόνη η ύπαρξή του συνιστά ένα ακόμη στίγμα. 

Μία ακόμη εστία ρύπανσης και πνευματικού μαγαρισμού. 

Ένα ακόμη μαύρο σύννεφο στον σκοτεινό ουρανό της καταπληγιασμένης πατρίδας.

Έως πότε θα τα αφήνουμε αδιαμαρτύρητα να μαζεύονται έχοντας τα κεφάλια μας χωμένα στην άμμο; 

Έως πότε θα την καταπίνουμε αμάσητη όλη τη δυσωδία και τη σαπίλα; 

Έως πότε, ενώ οι καιροί απαιτούν επιτακτικά νινευιτική μετάνοια, εμείς θα επιμένουμε να ξεπέφτουμε όλο και πιο χαμηλά;

https://odysseiatv.blogspot.com/

Ανδρέας Ράλλης: “Η πανδημία είναι μία Α Π Α Τ Η! Χρησιμοποιήθηκε το 'PCR', το οποίο ΔΕΝ κατασκευάσθηκε γιά νά διαγιγνώσκει ζωντανό ιό και λοίμωξη, παρά μονάχα γιά νά πολλαπλασιάζει τό υλικό, που έχουμε στό δείγμα! Όλοι είναι γνώστες αυτού του Ψ Ε Υ Δ Ο Υ Σ ”

“Δεν υπάρχει κανένας λόγος να διαχωρίζουμε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους”, υποστήριξε μιλώντας στον Focus FM και στον Στέφανο Δαμιανίδη ο κος Ανδρέας Ράλλης, μοριακός βιολόγος ο οποίος ζει και εργάζεται στη Γαλλία.

“Οι εμβολιασμένοι είναι δυστυχώς θύματα, έχει παραβιαστεί τόσο ο κώδικας της Νυρεμβέργης, όσο και ο Ιπποκρατικός όρκος”, ανέφερε ο ίδιος.

“Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη γλώσσα που χρησιμοποιούμε γιατί ρυθμίζει τις συμπεριφορές στον πληθυσμό. 

Αυτή η πανδημία, δεν είναι πανδημία γιατί δεν πληροί τα κριτήρια του ορισμού. 

Αυτός ο κορονοϊός δεν απομονώθηκε ποτέ, δεν κατάφεραν ποτέ να αποδείξουν οτι προκαλεί τη λοίμωξη. 

Και αυτό δεν είναι εμβόλιο, είναι ένα γενετικό προϊόν”, σημείωσε.

“Ολόκληρη αυτή η πανδημία είναι μια απάτη. Χρησιμοποιήθηκε το PCR, το οποίο δεν κατασκευάστηκε για να διαγιγνώσκει ζωντανό ιό και λοίμωξη, παρά μονάχα για να πολλαπλασιάζει το υλικό που έχουμε στο δείγμα. 

Ο ίδιος ο εφευρέτης του είχε πει ότι δεν μπορεί ποτέ να διαγνώσει λοίμωξη. 

Οι επιστήμονες υποτίθεται ότι αυτό το γνωρίζουν. Έχω στείλει πάρα πολλές επιστολές, σε πολιτικούς παγκοσμίως για να ενημερώσω και να προειδοποιήσω προτού καν ξεκινήσει όλο αυτο με τους εμβολιασμούς και τη διάγνωση με το PCR. 

Επομένως όλοι είναι γνώστες αυτού του ψεύδους”, υπογράμμισε.

“Τα rapid είναι πολύ αναξιόπιστα, αυτό αποδεικνύεται από πάρα πολλές μελέτες. 

Τα δε μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα ήταν δρακόντεια και αυτό έγινε γιατί έβλεπαν ότι ο λαός αντιδρούσε και αντιστεκόταν. 

Όσο για τα εμβόλια είναι ψεύτικα και πολύ επικίνδυνα .

Πήρε έκτακτη άδεια επειδή ανακοινώθηκε πανδημία, πράγμα που δεν ισχύει σε καμμία περίπτωση. Αυτό δεν είναι επιστήμη”.

Αναφορικά με την αύξηση των αιφνίδιων θανάτων από όλες τις αιτίες ο κος Ράλλης αναφέρθηκε στην μελέτη του κου Αρβανίτη με τις στατιστικές από την ΕΛΣΤΑΤ, όσον αφορά τις παρενέργειες και τους θανάτους από τα εμβόλια.

“Έχει φανεί ότι υπάρχει μία πολύ μεγάλη αύξηση στη θνητότητα μετά τους εμβολιασμούς και στους καρκίνους και επιπλέον γνωρίζουμε ότι υπάρχει στην Ελλάδα υποκαταγραφή των κίτρινων καρτών. 

Μελέτη του Χάρβαρντ, αναφέρει ότι μπορεί να έχουν πεθάνει μετά από εμβολιασμο περισσότεροι από ότι στο Ολοκαύτωμα”, σημείωσε.

Ο κος Ράλλης μίλησε και για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις παρενέργειες των εμβολίων, τους οποίους καταγράφει στο βιβλίο του που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν στην ιστοσελίδα του.

Δείτε εδώ 

Ακούστε εδώ:

https://focusfm.gr/andreas-rallis-quot-i-pandimia-einai-mia-apati-chrisimopoiithike-to-pcr-to-opoio-den-kataskeyastike-gia-na-diagignoskei-zontano-io-kai-loimoxi-para-monacha-gia-na-pollaplasiazei-to-yliko-poy-echoyme-s/