.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἀπροκάλυπτη καί ὁλομέτωπη πλέον ἡ ἐπίθεση…Γράφει ο dr Νεκτάριος Δαπέργολας


Ἔγραφα πρόσφατα γιά τήν παρουσία τοῦ μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως στόν βέβηλο ψευδοεσπερινό πού τέλεσε ὁ Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης σέ παπικό ναό τήν παραμονή τοῦ Δεκαπενταύγουστου. Βλέποντας πάντως καί τόν διαβόητο Ἐλπιδοφθόρο νά παρίσταται στήν ἴδια «ἀκολουθία» μαζί μέ τόν πατριάρχη, θυμήθηκα κάποιους ἀφελεῖς πού περίμεναν... ἀπό τόν δεύτερο νά τραβήξει τό αὐτί τοῦ πρώτου, μετά τήν ἐπιστολή πού ἔλαβε ἀπό τήν Διαρκῆ Σύνοδο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας γιά τά περιβόητα πλέον gay βαφτίσια τῆς Βουλιαγμένης. Προφανῶς ἦταν οἱ ἴδιοι πού περίμεναν καί κάποια μορφή ἀπολογίας τοῦ Ἐλπιδοφθόρου μετά τόν σάλο πού ξέσπασε τότε - καί φυσικά τό μόνο πού…ἔλαβαν ἦταν τό ἄρθρο ἐκείνου τοῦ ἀνεκδιήγητου ἀρχιδιακόνου τό ὁποῖο ἀπετέλεσε τήν πρώτη ἀπάντηση (ἐπίσημη ἤ ἀνεπίσημη) ἀπό τό περιβάλλον τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς (ἀλλά ὄχι καί τελευταία, καθώς ἀκολούθησε καί νέο ἀπαράδεκτο ἄρθρο τοῦ λεγάμενου μέ ἐπίθεση στήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού ἐπίσης καυτηρίασε τό αἶσχος μέ τά βαφτίσια).

Καί οἱ ὄντως προκλητικές λοιπόν αὐτές ἀπαντήσεις, ἀλλά καί ἡ ἐκ νέου συνύπαρξη Βαρθολομαίου καί Ἐλπιδοφθόρου, σάν νά μή συνέβη τίποτε, εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτικά τοῦ τί θά βλέπουμε πλέον σέ καθημερινή βάση ἀπό ἐδῶ καί πέρα. Πρέπει πραγματικά νά εἶσαι πολύ ἀφελής, γιά νά περιμένεις νά ἀκούσεις ἀπό αὐτές τίς νεοεποχίτικες σφηκοφωλιές ἕνα ἔστω καί φτιασιδωμένο mea culpa. Ἀλλά ἀκόμη καί γιά ὅσους ξέρουν ποιό εἶναι τό παιχνίδι, ἀλλά περίμεναν μία ἔστω τακτική καί πρόσκαιρη ἀναδίπλωση (ὅπως δηλαδή συνέβαινε ἕως πρόσφατα, ὅποτε εἴχαμε μεγάλες προκλήσεις καί βεβηλώσεις), ἄς τό ξεχάσουν πιά καί αὐτό. Γιατί δέν εἴμαστε πλέον σέ ἐκεῖνες τίς ἐποχές. Πλέον ἔχουμε περάσει σέ ἀπροκάλυπτη καί ἀπροσχημάτιστη ὁλομέτωπη ἐπίθεση ἐνάντια σέ ὅποιο ἴχνος αὐθεντικῆς ὀρθόδοξης πίστης καί σέ ὅποια ἠθική ἀξία ἀπέμειναν ὄρθια.

Ἐξ οὗ καί δέν βγῆκε κανείς ἀπό τίς μασωνοσφηκοφωλιές γιά νά τό συμμαζέψει κάπως τό ὄνειδος τῆς Βουλιαγμένης, νά στρογγυλέψει λίγο τίς γωνίες, νά ἀμβλύνει τίς ἐντυπώσεις. Βγῆκε ἀντίθετα ὁ προαναφερθείς ρασοφόρος ἐκπρόσωπος (καί «ἔμμισθος θεολογικός σύμβουλος» τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς) γιά νά ρίξει καί ἄλλο λάδι στή φωτιά, μέ κηρύγματα ἀνεκτικότητας, πομφόλυγες ἀγαπολογίας καί ἐπίθεση στους...σκοταδιστικούς κύκλους πού τόλμησαν νά διαμαρτυρηθοῦν. Γιά νά ξεκαθαριστεῖ ἀκόμη περισσότερο τί βρίσκεται πρό τῶν θυρῶν. Ὅτι σέ λίγο ὄχι μόνο βαφτίσια, ἀλλά καί γάμους ὁμοφυλόφιλων θά δοῦμε μέσα στούς βεβηλωμένους ναούς τους. Ποιός τολμᾶ ἄραγε νά τρέφει ἀκόμη ψευδαισθήσεις;

Νεκτάριος Δαπέργολας