.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Εγώ είμαι το ΦΩΣ...



Εγώ είμαι τό ΦΩΣ
καί εσείς δέν μέ βλέπετε.

Εγώ είμαι ή ΟΔΟΣ
καί εσείς δέν μέ ακολουθείτε.

Εγώ είμαι ή ΑΛΗΘΕΙΑ
καί εσείς δέν μέ πιστεύετε.

Εγώ είμαι ή ΖΩΗ
καί εσείς δέν μέ αναζητείτε.

Εγώ είμαι ό ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
καί εσείς δέν μέ ακούτε.

Εγώ είμαι ό ΚΥΡΙΟΣ
καί εσείς δέν υποτάσσεσθε σ’ Εμένα.

Εγώ είμαι ό ΘΕΟΣ σας
καί εσείς δέν προσεύχεσθε σ’ Εμένα.

Εγώ είμαι ό καλύτερος ΦΙΛΟΣ σας
καί εσείς δέν μέ αγαπάτε.


ΕΑΝ ΕΙΣΤΕ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ
ΜΗ ΜΕ ΕΝΟΧΟΠΟΙΕΙΤΕ…!