.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

H «ΠΟΡΝΗ ΒΑΒΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

π. Ἀθανάσιου Μυτιληναίου, ὁμιλία στὴν «Ἀποκάλυψη» Ἰωάννου
(Μάρτιος 1983)



Ἀπομαγνητοφώνηση: «Φιλορθόδοξος Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”»
3 Μαΐου 2011

Ἡ ἐκκοσμίκευση ποὺ ἐπεκτείνεται στὴν ζωὴ τῆς συγχρόνου Ἐκκλησίας, ἐξομοιώνει προοδευτικὰ τὴν «Ἐκκλησία» μὲ τὴν «πόρνη Βαβυλώνα» τῆς Ἀποκαλύψεως, σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν Πατέρων.
Γιατί, κατὰ τὸν προφητικὸν λόγον τοῦ π. Ἀθανάσιου, δὲν εἶναι μόνο ἡ αἵρεση ποὺ ἀκυρώνει τὸ σωτηριολογικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση.
Ἂς τὰ δοῦν αὐτὰ οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι καὶ ὅλοι ἐμεῖς οἱ πιστοί, καθόσον ἀποδεχόμαστε τὴν ἐκκοσμίκευση στὴν ἐκκλησιαστική μας ζωή, παράλληλα μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς παναρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
…Πολλὲς φορὲς καὶ ἡ Νέα Ρώμη [Κωνσταντινούπολις] ἐρωτοτρόπησε μὲ τὴν κοσμικὴν ἐξουσίαν καὶ πολλὲς φορὲς, χάριν αὐτῆς τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐπρόδωσε τὴν ἀποστολή της…Ἔτσι, ἀπεγυμνώθη ἀπὸ τὸ ποίμνιό της σιγά-σιγά, καὶ στὴν ἐποχή μας, πλέον δὲν ἔχει ἔδαφος νὰ ποιμάνει Ἐκκλησίες… Ἔτσι, ἡ Νέα Ρώμη, ἡ Κωνσταντινούπολη, χάνει τὸ ἔδαφός της, χάνει δηλ. τὸ ποίμνιό της, καὶ ὅ,τι τῆς ἔχει ἐναπομείνει· καὶ σήμερα πιά, γίνεται χειραγωγὸς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, αὐτῆς τῆς παναιρέσεως, καὶ τοῦ ἐκκοσμικευμένου χριστιανισμοῦ, γίνεται χειραγωγὸς παρασύρουσα καὶ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες τὶς ὁμόδοξες χριστιανικές. Ὅλα αὐτὰ γίνονται στὶς ἡμέρες μας…
Τὸ ἴδιο συνέβη καὶ εἰς τὴν τρίτην Ρώμην, τὴν Μόσχα. Καὶ ἐκείνη μὲ τὴν σειρά της, ἔφτασε νὰ διαδεχθεῖ τὴν δευτέραν καὶ τὴν πρώτην Ρώμην, καὶ νὰ ἀποδειχθεῖ στὴ διαγωγὴ ὅ,τι ἦτο ἡ δευτέρα, ἀλλὰ προπαντῶς ἡ πρώτη Ρώμη μὲ τοὺς διωγμοὺς τῶν χριστιανῶν (αὐτὰ στὸν αἰῶνα μας), ὅταν ἐπεκράτησεν ὁ Κομμουνισμός.

Ὑπάρχει ἕνα μικρὸ σύγγραμμα τοῦ ρώσου ἐπισκόπου Νοβογορόδ Ἰννοκεντίου [στὸ ὁποῖο] προσπαθεῖ νὰ ἑρμηνεύσει μερικὰ σημεῖα τῆς Ἀποκαλύψεως καὶ θέλει νὰ δείξει τὴν πραγμάτωση τῶν ὅσων τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἀναφέρει, ὡς πρὸς τὰ τελεσιουργούμενα εἰς τὴν ἐποχήν μας, μὲ τὸν διωγμὸν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὶς ἀντίθεες δυνάμεις… Κι ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ κάτι περισσότερο. Μιὰ σχέση ἀνάμεσα στὸ κόκκινο θηρίο καὶ τὴν πόρνη ποὺ ἱππεύει τὸ κόκκινο θηρίο. Καὶ ποιά μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτὴ ἡ πόρνη, ἡ ὁποία ἱππεύει τὸ κόκκινο θηρίο. Ἀλλὰ ἀκούσατε καλύτερα νὰ σᾶς διαβάσω καὶ θὰ ἐκπλαγεῖτε.
Σημειώνει λοιπόν, στὴν 96 σελίδα:
«Τί παριστᾶ αὐτὴ αὕτη ἡ καλλωπισμένη γυνή; Τοῦτο δὲν εἶναι θηρίον οὐδὲν κοινὸν ἔχον μὲ ἀνθρώπους, δηλαδὴ δὲν εἶναι ὀργάνωσις, ἡ ὁποία δὲν ἔχει οὐδὲν κοινὸν μὲ τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλ’ εἶναι ἄνθρωπος… πολυτελῆ γυνή, ἐστολισμένη μὲ πολυτελῆ στολήν, μὲ πολύτιμα κοσμήματα. Ἡ γυνὴ αὕτη σημαίνει χριστιανικὴν ὀργάνωσιν, ἀλλ’ οὐχὶ γυμνήν, ἄσχημον καὶ παραμορφωμένην, ὄχι αἱρετικὴν ἐν γένει, ὄχι προτεσταντικήν, ἀλλὰ τουναντίον ἐνδεδυμένην μὲ πολυτελῆ ἐνδυμασίαν, ἔχουσαν ἰδικοὺς θεσμούς, περίφημον λατρείαν καὶ τύπους. Ναί, αὕτη εἶναι ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία», ἡ πόρνη δηλαδή. Ναί, ναί, ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία»! Τοιαύτη ὀργάνωσις ἀνεφάνη ἐσχάτως ἐν Ρωσίᾳ ἐπὶ τῆς κυριαρχίας ἐκεῖ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος. Τί εἶναι αὐτὴ ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία»; Εἶναι ἡ ἕνωσις τοῦ Χριστιανισμοῦ μετὰ τοῦ κοκκίνου ἀθεϊσμοῦ. Δυστυχῶς! Οἱ θεωροῦντες ἑαυτοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ Χριστιανισμοῦ, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ (κληρικοί), ἐγένοντο ὑπηρέται τοῦ σατανᾶ, καθ’ ὃν χρόνον προσποιητῶς παραμένουσι λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ…
Ἡ ζῶσα Ἐκκλησία ἐσχηματίσθη ὡς ἑξῆς: Ὅταν οἱ ἄθεοι σοσιαλισταὶ ἐν Ρωσίᾳ ἐκήρυξαν πόλεμον κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἤρχισαν νὰ κλείουν τὰ μοναστήρια, τὰς Ἐκκλησίας, ἤρχισαν νὰ διώκουν, νὰ βασανίζουν ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς ἄνευ διακρίσεως δόγματος, τότε ἱερεῖς τινες, τῆς πρώην ἐπικρατούσης Ἐκκλησίας (Ὀρθοδόξου) ἐν Ρωσίᾳ, ἀπετάθησαν εἰς τὴν ἐρυθρὰν ἐξουσίαν (εἰς τοὺς μποσελβίκους) μὲ τὴν ἐρώτησιν: Διατί διώκεται ὁ κλῆρος; Ἡ ἐρυθρὰ ἐξουσία ἀπήντησε: διότι ὁ κλῆρος ὑπηρέτει τὴν τσαρικὴν ἐξουσίαν καὶ παρουσιάζεται ἐχθρὸς τῆς ἐρυθρᾶς κομμουνιστικῆς ἐξουσίας καὶ ἐχθρὸς τοῦ σοσιαλισμοῦ.
Οἱ παρουσιασθέντες ἱερεῖς ἀπήντησαν, ὅτι οὗτοι εἶναι σύμφωνοι νὰ ἐξυπηρετοῦν καὶ τὴν Σοβιετικὴν ἐξουσίαν, ἀρκεῖ μόνον νὰ δώσωσιν εἰς αὐτοὺς τὰ δικαιώματα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶχον καὶ ἐπὶ Τσάρων. Ἡ σοβιετικὴ ἐξουσία τότε ἀπήντησε, ὅτι συμφωνεῖ νὰ δώση εἰς αὐτοὺς ὁποιαδήποτε δικαιώματα, ἀλλὰ μὲ τὴν συμφωνίαν νὰ ἐργάζωνται οὗτοι εἰς ὠφέλειαν τῆς ἐρυθρᾶς ἀθέου ἐξουσίας καὶ πρὸς βλάβην ὅλων τῶν ἐχθρῶν τῆς ἐξουσίας ταύτης καὶ πρὸς ἐξάλειψιν καὶ ἐξαφανισμὸν τῆς χριστιανικῆς θρησκείας. Οἱ ἱερεῖς τῆς πρώην ἐπικρατούσης Ἐκκλησίας ἀπήντησαν ὅτι εἰς ὅλα ταῦτα συμφωνοῦσιν.
Μετὰ τοῦτο ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Τύχωνος καὶ ἀπετέλεσαν ἀφ’ ἑαυτῶν σύλλογον-κοινωνίαν, τὴν ὁποίαν ὠνόμασαν «ζῶσαν Ἐκκλησίαν». Καὶ διὰ τῆς ὁδοῦ ταύτης ἡ ἐστολισμένη γυνὴ ἀπεδείχθη πόρνη, καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος. Οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ ἔκαμον συμμαχίαν μὲ τοὺς ὑπηρέτας τοῦ διαβόλου, πρὸς ἐξαφάνισιν τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» ἐδημιούργησε Σύνοδον, ἡ δὲ ἄθεος Σοβιετικὴ ἐξουσία τὴν ἐπεκύρωσε τὴν Ἀνωτέρα Διοίκησιν Γενικῶν Πολιτικῶν Γραφείων … Τριάς, δηλαδή, ἐπιτροπὴ ἐκ τριῶν ἀθέων διὰ νὰ ἐπικοινωνῆ μὲ τὴν Σύνοδον, ἥτις ἦτο ὑποχρεωμένη νὰ ἐκπληρῆ προθύμως, νὰ ἐκτελῆ ὅλα τὰ ἔγγραφα καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῶν ἐρυθρῶν ἀθέων, ἤτοι τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας. Καὶ τὸ ἔργον τῆς καταστροφῆς τῶν χριστιανικῶν κειμηλίων καὶ ἱερῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ ἐπῆρεν τὸν κατήφορον, ὡς κοινῶς λέγομεν.
Ἡ τριὰς τῶν ἀθέων π.χ., ἐκφράζει τὴν ἐπιθυμίαν, ὅπως ὅλα τὰ μοναστήρια κλείσωσιν. Ἡ Σύνοδος τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» παρακαλεῖ τὴν Σοβιετικὴν ἐξουσίαν νὰ κλείση ὅλα τὰ μοναστήρια! Ἡ ἐξουσία αὕτη ἀμέσως προβαίνει εἰς τὴν ἐκτέλεσιν τῆς αἰτήσεως τῆς Συνόδου. Ἄρχεται τὸ κλείσιμο τῶν μοναστηρίων, ἡ ἀπόλυσις τῶν μοναζόντων καὶ μοναζουσῶν· τὰς ἐκκλησίας τὰς μεταβάλλουν εἰς νοσοκομεῖα, λέσχας, θέατρα κ.λπ. Θρῆνοι, καὶ ὀδυρμοί, καὶ δάκρυα, καὶ γογγυσμοί, φωναὶ ἀπελπισίας καὶ κατάραι ἀκούονται ἐκ μέρους τῶν πιστῶν. Ἡ ἐρυθρὰ ἐξουσία ἡσύχως ἀπήντησεν. Ἡμεῖς ἐδῶ δὲν πταίομεν, ἡ Σύνοδός σας ἀπαιτεῖ τοῦτο. Ἡμεῖς μόνο ἐκτελοῦμεν τὰς ἐπιθυμίας της.
Διὰ τῆς αὐτῆς, λοιπόν, ὁδοῦ ἔκλεισαν πολλὰς ἐκκλησίας, ἐφυλάκισαν, ἐξόρισαν εἰς βαρείας ἐργασίας, ἐπυροβόλησαν χιλιάδας ἐπισκόπων, ἱερέων καὶ ἁπλῶν χριστιανῶν. Ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» εἰσήγαγε πολλοὺς νεωτερισμούς: ἐγγάμους ἱερεῖς προαγάγει εἰς ἐπισκόπους, εἰς τοὺς ἐν χηρείᾳ ἱερεῖς ἐπιτρέπει δεύτερον γάμον, διατηρούντων μετὰ ταῦτα τὸν βαθμὸν τῆς ἱερωσύνης των. Ἕκαστος ἐπίσκοπος καὶ ἱερεὺς τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» εἶναι καὶ πράκτωρ καὶ σπιοῦνος τοῦ ἐκτάκτου Συμβουλίου …Ἀνωτέρα Ἐξουσία καὶ ἀναφέρουσιν ὅτι γνωρίζουσι καὶ καταγγγέλλουσι πάντα ἰδικὸν καὶ ξένον, ὅστις ἤθελεν εἰπεῖ τι ἐναντίον τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας τῶν ἁπλῶν κομμουνιστῶν. Κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ἐξουσίας ταύτης καὶ ἐναντίον τῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων, καθήρεσαν τὸν Πατριάρχην Τύχωνα καὶ ἐστέρησαν αὐτὸν καὶ αὐτοῦ τοῦ σχήματος τοῦ μοναχοῦ. Καὶ πόσους οὗτοι παρέδωκαν εἰς τοῦς ὄνυχας τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος εἰς μαρτύριον καὶ θάνατον ἀδύνατον ἀριθμεῖσαι. Ὅλας τὰς αἱμοχαρεῖς πράξεις τῆς Σοβιετικῆς ἐξουσίας ἡ «ζῶσα Ἐκκλησία» μὲ παρεκκλίσεις ἐπιδοκιμάζει καὶ εὐλογεῖ. Τοὺς δὲ ἐχθροὺς τοῦ ἐρυθροῦ ὄφεως καταρᾶται.
Ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ νομίζωμεν ὅτι ἡ διεφθαρμένη γυνή, ἡ καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ θηρίου εἰκονίζει μόνον τὴν «ζῶσαν Ἐκκλησίαν» τῆς Μόσχας καὶ τὰ μέλη αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ὄχι. Τοῦτο πρέπει νὰ ἐννοῶμεν πολύ εὐρύτερον. Ὑπὸ τὴν πόρνην αὐτὴν ἐννοοῦνται ὅλοι γενικῶς οἱ χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι, ὅπου καὶ ἂν εἶναι (ἂν καὶ οὗτοι παραμένουσι χριστιανοί), ἐργάζονται διὰ τὴν καταστροφὴν τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ εἰς ὠφέλειαν τοῦ ἐρυθροῦ θηρίου τῆς ἀθεΐας ἢ καὶ λαϊκοί, ἢ καὶ ἱερεῖς ἢ καὶ ἐπίσκοποι καὶ μητροπολῖται καὶ πατριάρχαι καὶ πάπαι εἶναι οὗτοι. Τοιοῦτοι εὑρίσκονται καὶ ἐν τῇ ἱστορίᾳ καὶ εἰς τὰς ἡμέρας ἡμῶν».
Τί νὰ προσθέσουμε ἀγαπητοί μου σ’ αὐτά; Τὰ βλέπουμε καὶ στὶς μέρες μας. Ἕνα μόνο. Ὅτι κι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μας ἤδη ἔχουμε κάμει ἀρχή. [σ. Ὑπενθυμίζουμε, ἡ ὁμιλία ἔγινε τὸ 1983]. Καὶ ὁ Θεὸς νὰ ἐλεεῖ. Τίποτ’ ἄλλο δὲν λέγω. Ὅτι ἡμεῖς οἱ ἴδιοι προδίδουμε τὴν Ἐκκλησίαν. Ὅτι ἡ πόρνη αὐτὴ γυναῖκα γίνεται νὰ εἶναι ὑψηλῷ ὀνόματι λεγομένη Ἐκκλησία· ὅτι δύναται νὰ εἶναι αὐτὸ τὸ βλέπομεν, ἀλλὰ καὶ δύναται νὰ κατοχυρωθεῖ μὲ πολλὰ ἐπιχειρήματα καὶ νὰ ἐξαχθεῖ ἀπὸ πολλὰ στοιχεῖα καὶ ἁγιογραφικὰ καὶ πατερικά, τὰ ὁποία ἐν συνεχείᾳ σᾶς ἀναφέρω.
Θὰ ἐσημειώναμε καὶ ἐμεῖς μὲ τὴν σειρά μας ὅτι μιὰ Ἐκκλησία ποὺ ἐξυπηρετεῖ ἕνα ἄθεο καθεστώς, ὑπηρετεῖ, ὄχι ἁπλῶς ὑπάρχει, …ὑπηρετεῖ στοὺς σκοπούς του ἕνα ἄθεο καθεστώς, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἐκ Θεοῦ φυτεία. Καὶ ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: πᾶσα φυτεία ποὺ δὲν ἐφύτευσε ὁ Θεὸς «ἐκριζωθήσεται» (Ματθ. 15, 13). Αὐτὴ ἡ —ἐντὸς εἰσαγωγικῶν— Ἐκκλησία, καὶ αὐτὴ ἡ ἐντὸς εἰσαγωγικῶν φυτεία, εἶναι ἐκείνη ποὺ καταπατεῖται ὑπὸ τῶν ἐθνῶν, ποὺ λέγει στὴν Ἀποκάλυψη. Θὰ πατηθεῖ, λέγει, μῆνες τεσσαράκοντα δύο (3,5 χρόνια), θὰ καταπατηθεῖ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, μὴ τὴν μετρᾶς, δὲν εἶναι κάτω ἀπὸ τὴν προστασία μου, λέγει ὁ Θεὸς (στὴν Ἀποκάλυψη), μία τέτοια Ἐκκλησία, δὲν εἶναι Ἐκκλησία… Δηλαδή, ἡ εὐλογία καὶ ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει. Εἶναι Ἐκκλησία κατ’ ἐπίφασιν.
Θὰ πῶ τοῦτο: Πρῶτον. Ἐὰν ἦτο ἀληθῶς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στὴν Ρωσία ἐν προκειμένῳ, τότε, διατί ἡ ἀληθὴς Ἐκκλησία κρύπτεται εἰς τὰς κατακόμβας καὶ διώκεται; Ἔχουμε τὴν «πάνω» Ἐκκλησία καὶ τὴν «κάτω» Ἐκκλησία. Ἐὰν ἡ Ἐκκλησία πράγματι ἦτο ἐλευθέρα, καὶ δὲν ὑπηρέτει τοὺς σκοποὺς τοῦ ἀθέου καθεστῶτος, τότε γιατί ὑπάρχει καὶ δεύτερη Ἐκκλησία κρυπτομένη, γιὰ ποιό λόγο; Αὐτὴ ἡ παρουσία τῆς κρυμμένης Ἐκκλησίας δείχνει ὅτι ὑπάρχει μία Ἐκκλησία ποὺ ἔχει προδώσει, ἔχει προδώσει τὴν ἀποστολή της.
Δεύτερον. Ὁ Κύριος εἶπε: «καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». Ἀντιληφθήκατε. Σᾶς κατοχυρώνω, γιατί ὁ ἐπίσκοπος Ἰννοκέντιος χαρακτηρίζει ὡς πόρνη ἐπὶ τοῦ κοκκίνου θηρίου, αὐτὴν τὴν λεγομένην —ἐντὸς εἰσαγωγικῶν— Ἐκκλησίαν. Ὁ Κύριος εἶπε, λοιπόν, «διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ματθ. 24, 12). Καὶ μέσα σ’ αὐτοὺς τοὺς πολλοὺς θὰ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ ἐμπνέονται πλέον ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ὑλικὸν συμφέρον.
Ἂν ὑπάρχει τὸ ὑλικὸν συμφέρον εἴμεθα ἕτοιμοι γιὰ ὅλα. Τίποτα πλέον δὲν θὰ ἠμπόδιζε αὐτοὺς νὰ στέκονται προδόται καὶ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοὶ θὰ εἶναι οἱ πνευματικοὶ ἀπόγονοι τοῦ Κάϊν καὶ τοῦ Ἰούδα. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος σημειώνει: «τοῦτο δὲ γίνωσκε —λέγει στὸν Τιμόθεον— ὅτι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί. Ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, …ἀνόσιοι (δὲν θάχουνε οὔτε ὅσιο, οὔτε ἱερό), …διάβολοι, προδόται» (Β΄ Τιμ. 3, 1-4). Ὁ Κύριος τὴν προδοσία τὴν ἐννοοῦσε, ὅταν ἔλεγε στοὺς μαθητάς του: «παραδώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς» (Ματθ. 10, 21). Αὐτὴ εἶναι ἡ προδοσία. Προδόται ὁμοίως ἐκαλοῦντο, τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους ποὺ ὑπῆρχαν οἱ διωγμοί, ἐκεῖνοι ποὺ παρέδιδαν τὶς Ἅγιες Γραφὲς στὰ χέρια τῶν διωκτῶν. Ἡ προδοσία εἰς τὸν τομέα αὐτὸν εἶναι ὅ,τι πιὸ σιχαμερό, ὅ,τι πιὸ φοβερό. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, σᾶς εἶπα, ἔχουν τὸν κλῆρο ἑνὸς Ἰούδα.
Τρίτον. Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων σημειώνει στὴν 15η Κατήχησή του, ποὺ μιλᾶ γιὰ τὸν Ἀντίχριστον: «φοβεῖ με ἡ μισαδελφία τῶν ἀδελφῶν». Μὲ φοβίζει, λέγει, ἡ μισαδελφία αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν. Καὶ ὅταν λέει ἀδελφούς, ἐννοοῦσε τόσο τοὺς λαϊκοὺς χριστιανούς, ὅσο καὶ τοὺς κληρικούς, καὶ μάλιστα τοὺς ἐπισκόπους… Τί σημαίνει αὐτό;
Σημαίνει ὅτι ἀνάμεσα στοὺς ἀδελφούς μας, ὅλων τῶν βαθμῶν, θὰ ἔχομεν τοὺς προδότας τῆς Πίστεως, ποὺ θὰ ἀποτελοῦν αὐτοὶ πάντοτε τὴν «Ἐκκλησία πόρνη» (νὰ μὲ συγχωρέσει ὁ Θεὸς ποὺ τὸ λέγω αὐτό, τὴν βάζω ἐντὸς εἰσαγωγικῶν τὴν λέξη «Ἐκκλησία» πόρνη) ποὺ συμπλέκεται ἀθεμίτως μετὰ τοῦ κοκκίνου θηρίου, ποὺ δὲν εἶναι μόνο κάθε ἄθεον καθεστώς, ἀλλὰ καὶ κάθε κοσμικὴ κατάστασις. Ὁποιαδήποτε κοσμικὴ κατάστασις αὐτὴ ἡ συμπλοκή, ἡ ἀθέμιτος συμπλοκὴ Ἐκκλησίας καὶ κόσμου.
Τέταρτον. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 56 προφητείαν του… λέγει τὸ ἑξῆς: «θάρθει καιρὸς ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἁρμονία ποὺ εἶναι σήμερα, μεταξὺ λαοῦ καὶ κλήρου». Στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 57 γράφει: «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων». Καὶ στὴν ὑπ’ ἀριθμ. 108 σημειώνει: «Θάρθει καιρὸς ποὺ οἱ χριστιανοὶ θὰ ξεσηκωθοῦν ὁ ἕνας κατὰ τοῦ ἄλλου». Πότε θὰ γίνει αὐτό; Ὄχι μὲ τὴν ἔννοιαν τῶν πολιτικῶν κομμάτων καὶ τῶν πολιτικῶν ἀντιθέσεων, μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι αὐτὸς θὰ μένει πιστὸς καὶ ἐκεῖνος θὰ ἔχει προδώσει, καὶ προδότης χριστιανὸς θὰ καταδιώκει τὸν πιστὸν χριστιανόν.
Πέμπτον. Οἱ ἀρχαῖοι Πατέρες ἔλεγαν ὅτι οἱ κληρικοὶ (ρωτήθηκαν πολλὲς φορές, ἰδίως οἱ ἀσκητὲς Πατέρες: «τί θὰ γίνει μετὰ ταῦτα») καὶ ἔλεγαν ὅτι οἱ κληρικοὶ θὰ εἶναι ὅπως καὶ οἱ λαϊκοί. Δηλαδή, πῶς κινεῖται ἕνας λαϊκός, κυττάει τὰ συμφέροντά του, …ἔτσι θὰ εἶναι, λέει, καὶ οἱ κληρικοί.
Ἕκτον. Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα τὴν διαβάζουμε ἀγαπητοί μου στὴν βιογραφίαν τοῦ π. Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ἑνὸς ἱερέως ποὺ ἦταν ἐδῶ στὰ Τρίκαλα …καὶ εἶχε φήμη ἁγίου ἀνθρώπου. Ἂν διαβάσετε ἐκεῖ θὰ δεῖτε τὸ ἑξῆς· ὅτι ὁ Μητροπολίτης Κοζάνης, αὐτὸς ποὺ ἦταν τότε …συμπλέων μὲ τὴν κατάστασιν τῆς ἐποχῆς, τὸν κατεδίωκε νὰ τὸν φονεύσει! Ποιος; Ὁ ἐπίσκοπος τὸν ἱερέα…
Τί σημαίνουν, ἀγαπητοί μου, ὅλα αὐτά; Σημαίνουν ὅτι ὅλα αὐτὰ δίδουν ὕλη· πράγματι, πλάϊ στὴν ἑρμηνεία «πόρνη Ρώμη» νὰ τίθεται καὶ ἡ ἑρμηνεία ὅτι ἡ πόρνη τῆς Ἀποκαλύψεως νὰ ἀντιπροσωπεύει τὴν ἐκκοσμικευμένην Ἐκκλησίαν. Καὶ τὸ εἶπα αὐτό… γιατὶ πράγματι παρατηροῦμε νὰ τελεσιουργεῖται αὐτὸ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, κληρικοὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ (δὲν λέγω Καθολικοί, δὲν λέγω προτεστᾶνται), νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ συμμαχοῦν μὲ ἄθεες κοσμικὲς καταστάσεις καὶ δυνάμεις καὶ καθεστῶτα, ὁποιαδήποτε…, νὰ συμπλέουν, νὰ συμφωνοῦν καὶ νὰ προδίδουν τὴν Ἐκκλησία. Σημεῖα τῶν καιρῶν. Γιὰ τὸν ἅγιο Κύριλλο Ἱεροσολύμων σημεῖο τῶν καιρῶν, ὅτι ὁ Ἀντίχριστος ἔρχεται, ὅταν φθάνουν οἱ κληρικοὶ νὰ προδίδουν τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία. Ἀγαπητοί μου, ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήσει.

Ἀρχιμ. Μυτιληναίου Ἀθαν., Ὁμιλίες στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψης, ἀριθ. ὁμιλ. 71. Στὸ ἱστολόγιο: http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=24&min=70&orderby=titleA&show=10

Προσθέτουμε καὶ τὸ σχετικό κείμενο τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων:
«Ὁ δὲ σωτήρ φησιν· καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσι καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους. ἐὰν ἀκούσῃς ὅτι ἐπίσκοποι κατ’ ἐπισκόπων καὶ κληρικοὶ κατὰ κληρικῶν καὶ λαοὶ κατὰ λαῶν μέχρις αἱμάτων ἔρχονται, μὴ ταραχθῇς. προγέγραπται γάρ. μὴ πρόσεχε τοίνυν τοῖς γινομένοις, ἀλλὰ τοῖς γεγραμμένοις… Προετοιμάζει γὰρ ὁ διάβολος τὰ σχίσματα τῶν λαῶν, ἵνα εὐπαράδεκτος γένηται ὁ ἐρχόμενος… Ἀπέστησαν γὰρ οἱ ἄνθρωποι τῆς ὀρθῆς πίστεως… Καὶ πρότερον μὲν ἦσαν φανεροὶ οἱ αἱρετικοί, νῦν δὲ πεπλήρωται ἡ ἐκκλησία κεκρυμμένων αἱρετικῶν… Βλέπε τοίνυν σεαυτόν, ἄνθρωπε, καὶ ἀσφαλίζου τὴν ψυχήν. ἡ ἐκκλησία νῦν ἐνώπιον Θεοῦ ζῶντος, προδιαλέγεταί σοι τὰ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου πρὶν παραγενέσθαι. καὶ εἴτε ἐπὶ σοῦ γίνεται, οὐκ οἴδαμεν, εἴτε μετὰ σὲ γίνεται, οὐκ οἴδαμεν. καλὸν δέ ἐστι ταῦτα εἰδότα σε προασφαλίσασθαι».

Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Κατήχησις ιε΄, Φωτιζομένων, TLG, c. 7, l. 2- c. 9, l. 41.