Ἂν εἶστε θλιμμένοι γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο, αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν ἔχετε δοθεῖ στὸν Θεό, ἔστω κι ἂν ἐξωτερικὰ ἔτσι μπορεῖ νὰ φαίνεται. Ὅποιος ζεῖ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχει σκοτοῦρες. Ὅταν χρειάζεται κάτι, ἁπλὰ προσεύχεται γι’ αὐτό.
Ἂν δὲν τοῦ δίδεται αὐτὸ ποὺ ζητᾶ , ἐπιχαίρει σὰν νὰ τοῦ δόθηκε. Μία ψυχὴ ποὺ ἔχει δοθεῖ στὸν Θεὸ δὲν φοβᾶται τίποτα, οὔτε καν τοὺς ληστές, τὴν ἀρρώστια ἢ τὸν θάνατο. Μία τέτοια ψυχή, μπροστὰ σὲ ὅ,τι κι ἂν συμβεῖ, ἀναφωνεῖ: «Ἦταν θέλημα Θεοῦ». Ἐδῶ στὴ γῆ μᾶς ἔχει δοθεῖ ἡ εὐκαιρία νὰ κατανικήσουμε κάθε κακὸ μὲ εἰρήνη καὶ ἡσυχία.
Μποροῦμε νὰ ἔχουμε εἰρήνη ὅταν ζοῦμε σὲ περιβάλλον ἥσυχο καὶ εἰρηνικό, ἀλλὰ αὐτοῦ τοῦ....εἴδους ἡ εἰρήνη δὲν εἶναι σταθερὴ καὶ μόνιμη εἶναι ἡ εἰρήνη ποὺ κερδίζεται σὲ συνθῆκες χαοτικές.
Ὅταν μετακινεῖσαι ἀπὸ ἥσυχα περιβάλλοντα σὲ χαοτικά, ἡ διάθεσή σου ἀλλάζει ἀκαριαία καὶ γίνεσαι εὐερέθιστος – ἐντελῶς ἀναπάντεχά σου ἐπιτίθενται πονηροὶ λογισμοὶ καὶ ὁ νοῦς σου βουτάει στὴν κόλαση. Αὐτὸ εἶναι τὸ τέλος τῆς εἰρήνης μας.
Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ ὁ Κύριός μας κατευθύνει μέσα ἀπὸ βάσανα καὶ ὀδύνες: γιὰ νὰ μποροῦμε δι’ αὐτῶν νὰ ἀποκτήσουμε πραγματικὴ εἰρήνη. Ἄνευ Ἐκείνου δὲν θὰ εἴχαμε τὴ δύναμη νὰ ξεπεράσουμε αὐτὰ.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Οἱ λογισμοὶ καθορίζουν τὴ ζωή μας», Βίος καὶ διδαχὲς τοῦ γέροντα Θαδδαίου τῆς Βιτόβνιτσα, σέλ. 210, Ἐκδόσεις: «Ἐν πλῶ»