Ποινικοποίηση τοῦ δημόσιου λόγου
ἤ ἄλλως τῶν φρονημάτων
«Για τους ανθρώπους που ποθούν την δύναμη, ή παρακμή είναι μέσον. Επιθυμούν ζωηρώς να νοσήσουν την ανθρωπότητα και να αντρέψουν τις έννοιες του Καλού και του Κακού, του Αληθούς και του Ψευδούς» Φρ. Νίτσε «ο Αντίχριστος»
Το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί νομοτελειακά μία βραδυφλεγή βόμβα εις τα θεμέλια της πατρίδος, διότι αφενός μεν η ροή των μεταναστών καθίσταται ανεξέλεγκτη και αφετέρου, οι ίδιοι οι μετανάστες αποτελούν Δούρειο ίππο εξω-εθνικών συμφερόντων, διότι προοδευτικά θα εγκαθιδρύσουν μία πολύ-πολιτισμική κοινωνία.
Το πρόβλημα δεν είναι οι ίδιοι εξαθλιωμένοι οι άνθρωποι, αλλά οι ιθύνοντες νόες, οι οποίοι υποδαυλίζουν την κατάσταση αυτή, οι ηθικού αυτουργοί οι οποίοι χαράσσουν την πολιτική του διωγμού των Ελλήνων και την καθολική αντικατάσταση των πληθυσμών, εις την Ευρώπη αλλά προεχόντως και κυρίως εις την Πατρίδα μας.
Το εκρηκτικό μείγμα, συνύπαρξης ετερόκλητων εθνικοτήτων και η επιβολή αναρίθμητων μεταναστών εις την Ελλάδα, θα πυροδοτήσει αναποδράστως εντάσεις δημιουργώντας συγχρόνως αποσταθεροποίηση εις την πατρίδα μας, τούτο συνιστά κατ’ ουσίαν και το σχέδιο της εγκαθιδρυθησομένης Νέας Τάξης Πραγμάτων και της επελαυνούσης παγκοσμιοποιήσεως υπό των κοσμοεξουσιαστών, με απώτερο σκοπό την κατάλυση του έθνους και όλων των επιμέρους ταυτοτητοποιητικών δομικών στοιχείων της ταυτότητάς μας εις την διαχρονία των αιώνων (ήτοι το ομαίομον, το ομόθρησκον, το ομόγλωσσον και το ομότροπον)
Με αιχμή του δόρατος το μεταναστευτικό, εποικίζεται η Ελλάδα και παγιώνεται η κατ’ εξακολούθηση παραβίαση της διεθνούς νομοθεσίας (άλλο πρόσφυγας και άλλο οικονομικός μετανάστης), όπως επίσης και η καταστρατήγηση της Συνταγματικής εννόμου τάξεως, διότι ως είναι πασίδηλο, μία αδιόρατη ισχυρή δύναμη, η οποία καίπερ λειτουργεί αντιθεσμικά όπως οι «περίπυστες» Μ.Κ.Ο, οι οποίες δρουν αδιαφανώς, εν αγαστή συμπνοία με άλλους διεθνείς δήθεν οργανισμούς, παρά ταύτα μυστηριωδώς και αλόγως κατισχύουν μακράν έναντι οιουδήποτε κρατικού θεσμού.
Το οργανωμένο κράτος έχει αλωθεί, η δικαιοσύνη καθίσταται υποδεέστερη των περιστάσεων και ο στρατός εθελοτυφλεί και οι πολιτικοί μας ταγοί εν γένει στρουθοκαμηλίζουν.
Άρα ομιλούμε δια την υπόσκαψη της κυριαρχίας του κράτους μας, την πραξικοπηματική άλωση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, αφού ορισμένοι μηχανισμοί (Μ.Κ.Ο), απολαμβάνουν ασυλίας και οι αποφάσεις των καθίστανται πιο ισχυρές από τους ψηφισμένους νόμους εκ της Βουλής.
Η επιβολή της οιονεί αυτής εισβολής του πολέμου εις τις ρίζες μας, (γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός, αποκοπή από το παρελθόν, ακρωτηριασμός από τις μνήμες του παρελθόντος, λήθη των θυσιών των προγόνων μας, παραχάραξη και κιβδηλοποίηση των πάντων) διαχέεται και εγκαθίσταται εις το συλλογικό μας υποσυνείδητο, δια της φαιάς προπαγάνδας, η οποία συντεταγμένα και επιμελώς μεθοδευμένα διοχετεύεται συλλήβδην μέσω του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, ίνα ασκήσει πλύση εγκεφάλου ει τις πνευματικά ευνουχισμένες μάζεις οι οποίες βουλεύονται και βούλονται αγεληδόν.
Το παραπειστικό επιχείρημα, είναι δήθεν ο ανθρωπισμός, η αλληλεγγύη, ενώ κατ’ ουσίαν πρόκειται δια το σφετερισμό πανανθρώπινων αξιών, τις οποίες προσχηματικά και ρητορικά τις διατείνονται δια να πειθαναγκάσουν την απερίσκεπτη και άφρονα μάζα.
Η αλήθεια είναι ότι εξυπηρετούν ατομικά ιδιοτελείς σκοπιμότητες εκμεταλλευόμενοι το μεταναστευτικό και ουδόλως καθώς και ποσώς ενδιαφέρονται δια τον ανθρώπινο πόνο, τουναντίον δε, επιβουλεύονται την εξαθλίωση των ανθρώπων αυτών επ’ ωφελεία τους, απλώς εξωραΐζουν και παραποιούν την πραγματικότητα, έναντι τριάκοντα αργυρίων, πρόκειται δια έμμισθα φερέφωνα τα οποία τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία και είναι ακροβολισμένα σε διάφορες καίριες θέσεις, δια να εκτελέσουν άνευ χρονοτριβής την ανθελληνική αποστολή τους.
Το πρώτο λοιπόν σκέλος είναι η παντί τρόπω, προαγωγή του αφελληνισμού και ο ύπουλος συμψηφισμός της αγάπης δια το έθνος, με τον Φασισμό, προκειμένου το σύστημα να σε στιγματίσει και να σε ενοχοποιήσει επειδή πρεσβεύεις τις αξίες του έθνους και της πατρίδας σου.
Άρα λοιπόν, εγκαινιάζεται μία νεοπαγή μορφή ολοκληρωτισμού, ήτοι η μονοντροπία της πολιτικής ορθότητας η οποία συνθλίβει συκοφαντικά με το στίγμα του φασίστα, οιοδήποτε διαφωνεί και ανθίσταται στην λαίλαπα των ισοπεδωτικών ανθελλήνων προοδευτικών.
Η αστυνόμευση της σκέψεως, δια της συκοφαντίας, της λοιδορίας και της εσκεμμένης ταύτισής σου με τον Φασισμό, καθίσταται εκ προμελέτης διότι κατατείνει εις την καλλιέργεια ενοχών περί των ιδεών σου και εν τέλει εις την κάμψη του αγωνιστικού φρονήματος αντιστάσεως.
Άρα ολοκληρωτισμός της πολιτικής ορθότητας παρελαύνει απρόσκοπτα εις της κατ’ επίφαση δημοκρατικές κοινωνίες, διότι επιδράμει ως μία σύγχρονη μορφή λογοκρισίας, αναστολής της ελευθερίας εκφράσεως, φαλκίδευσης του δικαιώματος απρόσκοπτης διάδοσης των στοχασμών σου, ή εν τέλει εμπεριστατωμένης και αιτιολογημένης διατύπωσης αντιρρήσεων προς την ολομέτωπη επίθεση της Νέας Τάξης πραγμάτων.
Το επισφράγισμα της οιονεί αυτής πιστοποίησης φρονημάτων, προς εξουδετέρωση των αντιφρονούντων, υπό της καθεστηκυίας τάξεως έγκειται και ο περίφημος νόμος περί ρατσισμού, το οποίο συνιστά ένα καθεστωτικό εργαλείο, πάταξης της αντίθετης φωνής με το δόγμα του ρατσιστή.
Άρα λοιπόν η δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, το Σύνταγμα ποδοπατείται, υπό τις εκκωφαντικές ερπύστριες μία νέας μορφής ολοκληρωτισμού, η οποία επιθυμεί να επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου της ιδικές της απόψεις, εξοβελίζοντες οιαδήποτε θεμιτή και υγιή αντίδραση με την ποινική δίωξη περί ρατσισμού και δήθεν περί ρητορικής μίσους.
Ως εκ τούτου ο ποινικός κώδιξ, εν προκειμένω, αποτελεί ένα πρόσθετο εργαλείο, εν συνδυασμό προς την προπαγάνδα, εις χείρας της πολιτικής ορθότητας, να επιβάλλει, άνευ αντιλογίας, τους ιδικούς της κανόνες και αρχές, εις βάρος του Ελληνισμού, του έθνους και της Πατρίδος μας.
Οι υποστηρικτές του διεθνισμού, ήτοι της Παγκοσμιοποιήσεως και της δημιουργίας ενός νέου ανθρώπου «του μαζανθρώπου» όπου θα καθίσταται ένα άθυρμα εις τα χέρια των εξουσιών, άνευ μορφώσεως, άνευ εργασίας, πολιτισμικής ταυτότητας, θρησκείας, γλώσσας, απλώς ένας παγκόσμιος προλετάριος, πλήρως ελεγχόμενος από τους κοσμοεξουσιαστές.
Ο προμαχών, εις τις δεινές αυτές εξελίξεις είναι η ζώσα Ορθόδοξη παράδοσή μας, η κιβωτός του γένους μας η οποία ανθίσταται διασώζοντας τις παραδόσεις, το έθνος μας τη γλώσσας μας την εκκλησία μας, εξ αυτού του λόγου, πλήττεται εξ αντικειμένου και εκ βάθρων διότι τολμά να ανθίσταται.
Ειδικότερον ο νόμος περί ρατσισμού συνιστά ένα εργαλείο της καθεστηκυίας τάξης, η οποία υπό το πρόσχημα της νομιμότητας, επιβάλλει, αναβιώνοντας κατ’ ουσίαν το πάλαι ποτέ θεσμό της πιστοποιήσεως φρονημάτων, προς εξουδετέρωση των αντιφρονούντων.
Δια του νόμου λοιπόν αυτό στιγματίζεται και χαρακτηρίζεται συκοφαντικά όποιος αρνείται να ευθυγραμμισθεί με την «καθαρότητα» της επιβολής της πολιτικής ορθότητας, με αποτέλεσμα κατ’ ουσίαν να διώκεται ποινικά το φρόνημά του, καθότι ο νόμος αυτός έχει θεσπισθεί εκ του περισσού, προκειμένου να εξυπηρετήσει αμιγώς πολιτικούς λόγους, δεδομένου ότι ήδη το Σύνταγμα εις ένα πλέγμα διατάξεως, (άρθρο 2. παρ. 1, άρθρο 4, άρθρο 5 παρ. 1 και 2, εν συνδυασμό προς το άρθρο 25), έχει ήδη θέσεις τις αρχές τις κατευθυντήριες γραμμές προασπίσεως της ανθρωπίνης αξίας κατά των εκδηλώσεων ρατσιστικής συμπεριφοράς προς διασφάλιση της ειρηνικής συμβιώσεως των πολιτών.
Τούτο δε αποτυπώνεται εξάλλου και εκτενώς, εις το άρθρο 57, 59 του Α.Κ και εις άρθρα 361, 362 και 363 του Π.Κ.
Η κερκόπορτα την οποία εγκαθιστά ο Νόμος περί ρατσισμού έγκειται εις την αποψίλωση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας έκφρασης και της απρόσκοπτης διατύπωσης γνώμης και διάδοσης ιδεών, ένα κορυφαίο δικαίωμα, το οποίο προάγει τον πλουραλισμό, την διαφορετικότητα και την ανεκτικότητα, το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται ρητώς εις το άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος το οποίο τείνει δια του ως άνω νόμου να αποδυναμωθεί διότι οιαδήποτε προβολή αντίθετης γνώμης από την κρατούσα του συστήματος, χαρακτηρίζεται ως επιλήψιμη και ρατσιστική, με αποτέλεσμα να κλυδωνίζεται εκ βάθρων η δημοκρατία.
Εν κατακλείδι, τούτου συμβαίνει σήμερον, η κατάχρηση του νόμου περί ρατσισμού συνιστά ένα σύγχρονο μέσο εξανδραποδισμού, στοχοποιήσεως του αντιφρονούντος και εξόντωσής του δια της ποινικής διώξεως, επιβάλλοντας του τοιοτουτρόπως την σιγή, την φίμωση και την έμμεση ευθυγράμμιση με το τις ιδέες τις αυθεντίας του συστήματος, η βιούμενη κατάσταση όζει ολοκληρωτισμό δια του «ιδιωνύμου» εγκλήματος περί ρατσισμού.
Η πόλις εάλω, Ελλήνων ανάνηψις –Νύν εν παντί και πάντοτε και υπέρ πάντων ο αγών!
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος