«Οι αντίπαλοι της Αλήθειας» και διαστρεβλωτές του Λόγου»
Μιλούν και κραυγάζουν τα σύμβολα των αντιχρίστων και τα αναίσχυντα ψηφίσματά τους. Κραυγάζουν και οι Λόγοι του Κυρίου μας αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»!
Aδερφοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι δυνάμεις του σκότους έσκαβαν το λάκκο μας, 2000 χρόνια. Από εμάς εξαρτάται, αν θα πέσουμε μέσα ή αν θα τους αφήσουμε να πέσουν οι ίδιοι σε αυτόν (τον λάκκο) που ετοίμασαν.
Είναι τυφλοί που οδηγούν τυφλούς.
Δεν βλέπουν, ούτε κατανοούν τα ευκολονόητα των Γραφών!
Πώς είναι δυνατόν να κατανοήσουν τα δυσνόητα;
ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΑΝ …
…σε συνέλευση (σύνοδο), όλοι οι Άγιοι Απόστολοι σχετικά με τους αιρετικούς:
«...Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφώμεθα, αλλ’ όχι ποτέ και να συμπροσευχόμεθα με αυτούς…» (Πηδ. 45ος (ΜΕ΄) των Αγ. Αποστ. σελ. 51).
ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ του Λόγου των Αποστόλων:
«Τους αιρετικούς πρέπει να αγαπάμε και την αίρεση να μισούμε» και ενώ οι Άγιοι Απόστολοι μας λένε να μην συμπροσευχόμεθα με τους αιρετικούς, όλοι αυτοί οι υποκριτές και αντίθετοι της Αλήθειας, τί έκαναν;
Ονόμασαν τις αιρέσεις «εκκλησίες» στη συναγωγή της ληστρικής ΨΕΥΔΟσυνόδου Κρήτης για να μπορούν να συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς και ως δικαιολογία επικαλούνται ότι έτσι θα αναδειχθεί η Ορθοδοξία!
Είδατε του διαβόλου τα επινοήματα; Αυτοσχεδιάζουν, αφήνοντας στο περιθώριο τη διδασκαλία του Κυρίου, τις αποφάσεις των Αγίων Αποστόλων, τους Κανόνες του Πηδαλίου και τους Λόγους των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων, οδεύοντας το ποίμνιο «στα λιβάδια που αυτοί ξέρουν», δηλαδή …στον αντίχριστο.
Δικαίως ο Ιερός Χρυσόστομος τους ονομάζει «πρώτους και δεύτερους καταστροφείς» (ΕΠΕ. Ξ΄ σελ. 117) γιατί είναι όργανα του διαβόλου!
Διαβάλλουν ό,τι με αίμα μαρτυρίου κήρυξε ο Ιησούς Χριστός, οι Απόστολοί Του και οι Άγιοι Θεόπτες Πατέρες.
Μη μας παραξενεύει επομένως γιατί «ο Ιησούς Χριστός διαχωρίζει τον εαυτόν Του και από τους δύο αυτούς». (ΕΠΕ. Ξ΄ σελ. 119).
Οι δε δύσπιστοι, ας εννοήσουν ότι δίκαιον είναι αφού ο Θεός μας αφήνει απόλυτα ελεύθερους να αποφασίσουμε «…Ας κάμη ο καθ’ ένας ό,τι του αρέσει..» (Αποκ. ΚΒ’ 11). (Άκρως δυνητικό!)
Ενώ όλοι αυτοί, ύπουλα προετοίμασαν και τώρα δια της βίας(!!) προσπαθούν να προωθήσουν την προσωπική έλευση του εχθρού Του (του αντιχρίστου).
Αν δεν ήταν αντίθετοι του Χριστού, θα έπρεπε να διδάσκουν και να ταυτίζονται μέχρι κεραίας μαζί Του!
Το κάνουν; Δεν γνώριζαν οι Άγιοι Απόστολοι ως κατοικητήρια του Αγίου Πνεύματος, να γράψουν «τους αιρετικούς αγαπάμε και την αίρεση ...μισούμε;»
Δεν γνωρίζουν οι κανονολόγοι, θεολόγοι, αρχιερείς και ιερείς τον 45ο Κανόνα;
Δεν γνωρίζουν ότι δεν μας επιτρέπεται ούτε να τους χαιρετάμε, ούτε να συμπροσευχόμαστε με αυτούς;
Γιατί λοιπόν ενώθηκαν μαζί τους;
Γιατί ψεύδονται βλασφημώντας την Αλήθεια και τις Εντολές του Θεού;
Έπρεπε να έρθουν μετά από 1940 χρόνια οι «φωτισμένοι», αντίχριστοι να διορθώσουν τους Αποστόλους; Ύπαγε της βλασφημίας!
Δεν γνωρίζει η διοικούσα «εκκλησία» τους μασόνους αρχιερείς και ιερείς;
Είδατε ποτέ να καθαιρείται μασόνος-ρασοφόρος;
Σε αυτούς θα κάνω υπακοή, εναποθέτοντας την αιώνια ψυχή μου, προς ποίμανση; Ούτε να το σκέφτεστε!
Δεν μπορείς να τα ανεχθείς αυτά! Όταν τα ακούς δεν απομένει παρά να αντιδράσεις. Ας βγάλει τώρα ο καθένας τα συμπεράσματά του για το αν είναι υποχρεωτική ή δυνητική η απομάκρυνση των Ορθοδόξων Χριστιανών από αυτούς που ο Ίδιος ο Κύριος, δια στόματος Απ. Παύλου μας παρακαλεί:
«Σας παρακαλώ δε αδερφοί, να παρακολουθήτε σαν άγρυπνοι σκοποί εκείνους, που δημιουργούν τας διαιρέσεις και τα σκάνδαλα και πολιτεύονται αντίθετα προς την αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. Σημαδεύσατέ τους και φεύγετε μακράν από αυτούς»(Ρωμ. ΙΣΤ΄ 17).
Αντιλαμβάνεστε τώρα αδερφοί πόση αναγκαιότητα έχει το ανωτέρω,όταν για λόγους αταξίας και μόνο ο ίδιος Απόστολος προς Θεσ/κείς, μας παραγγέλλει να κάνουμε πάλι το ίδιο, δηλαδή το αυτονόητο, να αποχωριστούμε από τους άτακτους.
«Σας παραγγέλλομεν δε, αδερφοί, εν ονόματι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να μη έχετε στενάς σχέσεις,αλλά να αποχωρίζεστε σεις από κάθε αδερφόν, που συμπεριφέρεται άτακτα και όχι σύμφωνα με την παράδοσιν, την οποίαν και αυτοί που ατακτούν παρέλαβον από ημάς». (Β’Θεσ. γ’ 6).
Δια τούτο «Ο ΓΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΠΟΙΗΣΑΣ ΔΑΡΗΣΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑΣ...» (ΛΟΥΚ. ΙΒ΄ 47).
Η δε σφαγή θα αρχίσει από τους «γεροντότερους» (ιερείς). (π. Αθ. Μυτιληναίου).
Σε όλα αυτά που βλέπουμε και ακούμε, κωφεύουμε κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουμε.
Μετά διερωτόμαστε: «Γιατί γίνονται όλα αυτά στην Εκκλησία και γενικά γύρω μας;».
Μα ακριβώς γιατί απουσιάζει η Εκκλησία που με το πνεύμα το Άγιο, ως πύρινη ρομφαία θα αφάνιζε κάθε κακό.
ΕΙΠΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ:
«Εγώ είμαι το ΦΩΣ …που προέρχεται από την αληθινήν ζωήν, τον Θεόν» (Ιωαν. Η’12)
Άλλη ζωή δεν υπάρχει. Όσοι είναι μακράν Αυτού είναι ζωντανοί –νεκροί.
«Αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους πεθαμένους» μας λέει.«Εσείς ακολουθήστε Με», «μη σας νοιάζει για τους μύριους παράνομους».
«..Αληθώς, αληθώς σας λέγω,… εάν δεν φάγετε δια του Μυστηρίου της Θείας ευχαριστίας την σάρκα του υιού του ανθρώπου και δεν πίετε το Αίμα Του, δεν είναι δυνατόν να έχετε μέσα σας ζωήν» (Ιωάν. ΣΤ’ 53).
Τούτο δε, είναι υποχρεωτικό, με προϋποθέσεις βεβαίως, ειλικρινούς μετάνοιας και εξομολόγησης για να έχουμε ζωήν.
ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΙΣΟΥΝΤΕΣ ΑΥΤΟΝ:
«Αν κοινωνήσεις, κινδυνεύεις να αρρωστήσεις! Γίνου μασκαράς μέσα στον Ιερό ναό λατρείας του Θεού και κοινώνησε την αιώνια ζωή, τουλάχιστον με κουταλάκι μιας χρήσεως, βγάζοντας προς στιγμή το «φίμωτρο», άντε και …χάρη σας κάνουμε. Αργότερα θα σας πούμε …για την όστια.
Ούτε τις θαυματουργικές εικόνες να φιλήσεις, ούτε τον αδερφό σου να φιλήσεις (που στο πρόσωπό του βλέπεις τον Κύριόν σου), ούτε αντίδωρο από το αγιασμένο χέρι του ιερέα να πάρεις, ούτε το χέρι του να φιλήσεις (φιλώντας έτσι το χέρι του Χριστού), ούτε…ούτε…
Έτσι θα σώσεις τη ζωή σου και θα προστατεύσεις τους άλλους».
Ω!!! της πανουργίας του διαβόλου, υπεισέρχεται στα μυστήρια του Θεού, πείθοντας τους αξιολύπητους χλιαρούς να ενεργούν αντίθετα των Εντολών του Θεού. Εκεί έχουμε φτάσει τώρα! Βάλτε κατόπιν τούτων στο νου σας τι σόι Χριστιανοί είναι αυτοί που πείθονται, υπακούοντας τους άθεους –δήθεν «ειδικούς» για θέματα Πίστεως, απαρνούμενοι τις Εντολές του Θεού. «Τώρα θα φανεί η Πίστις και η υπομονή των Ορθοδόξων Χριστιανών».
Να (!!!) τα αποτελέσματα του ακαθάρτου πνεύματος που σκότισε τους νόες των προδοτών του Χριστού στη συναγωγή της ληστρικής ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΥ ΚΡΗΤΗΣ το 2016 και έπεται η συνέχεια.
Αυτά κραυγάζουμε 4,5 χρόνια τώρα.
«Και δια τούτο θα παραχωρήση ο Θεός να τους έλθει ενέργεια πονηρά που θα τους σπρώχνει εις την πλάνην, δια να πιστεύσουν ούτοι εις το ψεύδος» (Β’Θεσ. β’ 11).
Είναι σκληρός τώρα ο λόγος του κορυφαίου Αποστόλου όταν είπε:
«Είναι ωσάν το γουρούνι που ελούσθη, εκκαθαρίσθη και ξανακυλήσθη μέσα στην λάσπην και έγινε βρωμερότερο»; (Β’Πέτρ. β’ 22)
Ας ακούσουμε και ας εγκολπωθούμε και κάτι ακόμα που αναδεικνύει την Αλήθεια καταρρίπτοντας το ψεύδος, που ηθελημένα ή μη, διδάσκεται.
Στην περίπτωση του ασώτου, δεν τίθεται θέμα μη αναγνώρισης, αμφισβήτησης και αποδοχής του Πατρός, αφού αργότερα τον θυμήθηκε με νοσταλγία και επέστρεψε μετανοημένος σε αυτόν. Αλλά,συμβαίνει να επιθυμεί την ζωή του μακράν από Αυτόν. Γι’ αυτό του ζητάει ό,τι του ανήκει, χωρίς να περιορίζεται μόνο στα υλικά, αλλά πρωτίστως στο δυνητικό βάσει του αυτεξουσίου που του χάρισε. «Άσε με να κάνω αυτό που θέλω.., θέλω να φύγω, να δοκιμάσω μόνος μου, έχω το δικαίωμα μου, το στερείς».
Ο Ιερός Χρυσόστομος μας αναφέρει ότι:
«Αφού δεν άκουσε τον Πατέρα…», αφήνοντας να νοηθεί ευθέως ότι ο Πατέρας τού μίλησε…, έως τον παρακάλεσε τολμώ να πω ο ανάξιος. Τούτο στηρίζεται αποδεικνυόμενο με πολλούς τρόπους, αφού στο Ευαγγέλιο μάς λέει:
«…διότι ο Πατήρ αγαπά με άπειρον στοργήν τον υιόν και δεν κρύπτει τίποτε απ’ αυτόν, αλλά φανερώνει εις αυτόν όλα,…» (Ιωάν. Ε’ 20)
Πώς λοιπόν ήταν δυνατόν ο Πατήρ να έκρυβε τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε και να μην φανέρωνε εις αυτόν (τον υιόν) τον βέβαιο θάνατο που διέτρεχε μακράν Του; Αφού είπε: «Ήτο νεκρός και έζησε πάλιν, και χαμένος ήτο και ευρέθη». Και πάλι εκ της ορθότητος του Λόγου και των ομοίων, πώς είναι δυνατόν να «παρακάλει αυτόν», (τον μεγαλύτερον υιόν) για μικρότερη - ίσως λέγω- μικρότερη αμαρτία και τον μικρότερον υιόν που είχε περισσότερη ανάγκη συμβουλών και παρακλήσεων, καθότι μετά βεβαιότητος ακολουθούσε αμαρτία κατά θάνατον, να μην τον παρεκάλει;
ΕΙΠΕΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ:
«Ιδού σας τα έχω προείπει όλα ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησήν σας» (Μαρκ. ΙΓ’ 23) και παρακάτω
«Α δε ημίν λέγω,πάσι λέγω, γρηγορείτε» (Μαρκ. ΙΓ’ 37)
Είναι δυνατόν να τα είπε σε όλους εκτός των παιδιών Του, τα οποία γνωρίζει με το όνομά τους; Μη γένοιτο! Ούτε καν να το σκεπτόμαστε.
Να μην εξαπατάστε επομένως αδερφοί, όταν σας λένε εν γνώσει ή αγνοία,ότι ο Πατήρ δεν είπε τίποτα στον υιόν, αλλά τον άφησε να φύγει σεβόμενος την ελευθερία του.
Στοχεύουν στο να αφήσουμε τα παιδιά μας (τους θησαυρούς μας )….
……..«τον υιόν …τον υιόν …τον υιόν» (Νικοδήμου Αγιορείτου), ελεύθερα να κάνουν ό,τι θέλουν, άκριτα και χωρίς ανάλογη νουθεσία (για να τα ποιμαίνουν…. οι «ειδικοί» στα λιβάδια που αυτοί ξέρουν).
Αυτό έχει -προ πολλού- ξεκινήσει. ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ!
Από εμάς εξαρτάται. Μετά δεν θα υπάρχει… «γιατί;».
Από τα δικά Του παιδιά μάλιστα,που κρίνει κατάλληλα να επιμελούνται την άμπελο, ο πατέρας επιλέγει διδάσκοντάς τα, επιπλέον ρήματα, που δεν πρέπει να μάθουν τα άλλα παιδιά, λόγω «νηπιότητος» και όχι γιατί δεν θέλει ο πατέρας. Μάλιστα «προς επιβεβαίωση του κηρύγματός των, τους δίνει εξουσίες...», τις οποίες εάν λάβουν ακατάλληλοι θα τις βεβηλώσουν παίζοντας με αυτές. Αυτό είναι ακριβές γιατί πολλοί έλαβαν και μετά απώλεσαν, παρόλες τις ευκαιρίες μετάνοιας που τους δόθηκαν. Άλλοι πάλι θα ακούσουν το: «Δεν σας αναγνωρίζω γιατί και την δική μου δύναμη την χρησιμοποιήσατε για δική σας δόξα».
Όσοι αναξίωςσυμμετέχουνστην τράπεζα του δείπνου, λόγω εξοικείωσης, φτάνουν μέχρι χλευασμού και βλασφημίας των αχράντων μυστηρίων, φοβούμενοι μην κολλήσουν κάποια ασθένεια από τον «ΙΑΤΡΟ» που θεραπεύει ασθένειες ψυχών και σωμάτων!
Έχει λεχθεί γι’ αυτούς ότι είναι συμφερότερο να φύγουν.
(Καλώς έφυγε επομένως(!!), μόνος του επέφερε την εκκλησιαστική ευταξία.
Το δε ποίμνιο να προσέχει γνωρίζοντας ότι: «Τα πολλά γλυκίσματα βλάπτουν την υγεία ακόμα και αν προσφέρονται καλοπροαίρετα!»).
Εν κατακλείδι …
άλλη είναι η περίπτωση του ασώτου που πάλεψε με τα πάθη του,
άλλη του άπιστου, για τον οποίον έχει λεχθεί ότι: «Εκείνος που δεν πιστεύει, έχει ήδη κριθή» (Ι. Χρυσ. ΕΠΕ 13 έργα σελ. 513).
και δια του Αποστόλου Παύλου: «..τί δουλειά έχω εγώ να κρίνω και τους έξω, τους μη χριστιανούς δηλαδή...» «τους δε απίστους τους κρίνει ο Θεός..» (Κορίνθ. Ε’ 12-13).
…και άλλη περίπτωση, τελείως διαφορετική εκείνου που λέει ότι πιστεύει στον Ιησού Χριστό και κάνει συνειδητά τα εντελώς αντίθετα από αυτά που του λέει ο Ιησούς Χριστός, με ψευδο-διδασκαλίες και έργα πονηρά.
«Ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος» (Τίτ. Γ’ 11)
Αυτός κατέταξε μόνος του τον εαυτό του αιρετικό, αφού παρόλες τις συστάσεις και παρακλήσεις εμμένει πεισματικά στην αίρεση.
Είναι πρόδρομος του αντιχρίστου, μας το βεβαιώνει ο Απόστολος Ιωάννης δια του: «...και καθώς ηκούσατε από το Ευαγγελικόν κήρυγμα, ότι πρόκειται να έλθη ο αντίχριστος, και τώρα έχουν αναφανή πολλοί αιρετικοί, πρόδρομοι του αντιχρίστου. Εξ’ αυτού λοιπόν μανθάνομεν, ότι η εποχή μας είναι εποχή κρίσιμος.»(Α’Ιωάν. Β’ 18).
Αλλού επαναλαμβάνει: «Και τώρα πλέον είναι ο αντίχριστος εν τω κόσμω, δια των αιρέσεων και των ψευδοδιδασκαλιών, που προπαρασκευάζουν το έδαφος δια την προσωπικήν έλευσίν του» (Α’Ιωάν. δ’3)
Τοις πάσι γνωστό πλέον, ποιοι θα φέρουν τον άνομο (αντίχριστο).
Αυτό μας έλειπε, να συζητάμε πλέον αν οι πρόδρομοι του αντιχρίστου, εχθροί του Χριστού, έχουν χάρη, πνευματική δύναμη και ζωή.
Ας ακούσουμε και ας κατανοήσουμε, πώς το διατυπώνει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός:
«Όποιος δεν μείνη ενωμένος μαζί μου ...(«έχει ήδη πεταχθεί έξω» {Κολιτσάρα} )..θα ξεραθή και δεν θα του μείνη κανένα ίχνος χάριτος και πνευματικής δυνάμεως και ζωής {Τρεμπέλα}» (Ιωάν. ΙΕ’ 6).
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται επιπλέον ερμηνεία ΣΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ, είναι απόλυτα κατανοητό.
«Μείνατε ενωμένοι με εμέ, δια να μείνω και εγώ ενωμένος με εσάς» (Ιωάν. ΙΕ’ 4).
Στη συνέχεια μας διευκρινίζει ποιοι είναι ενωμένοι μαζί Του και ποιοι χωρισμένοι:
«Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα εις την διδαχήν του Χριστού, δια της ακριβούς τηρήσεως αυτής, αυτός δεν έχει τον Θεόν, αλλ’ είναι χωρισμένος από Αυτόν..» (Β’Ιωάν. 9).
«Εκείνος, που τρώγει την σάρκα Μου και πίνει το αίμα Μου ενώνεται μαζί Μου εις ένα σώμα και συνεπώς μένει αυτός μέσα Μου γινόμενος μέλος δικό Μου και Εγώ μένω εις το εσωτερικόν του, το οποίον γίνεται ναός Μου» (Ιωάν. ΣΤ’ 56).
Βλέπετε αδερφοί μου, πώς ωρύονται και φρίττουν οι σκοτεινές δυνάμεις όταν βλέπουν τους Χριστιανούς να γίνονται ένα με τον Θεό, τον οποίον (αυτοί) μισούν;
«..να ενθυμήσθε τον λόγον, που σας είπα… εάν Εμέ τον Κύριον κατεδίωξαν, θα καταδιώξουν και σας, που είσθε δούλοι Μου...»(Ιωάν. ΙΕ’20).
«Αλλ’ όλα αυτά θα σας τα κάμουν, όχι διότι θα τους πταίετε εις τίποτε, αλλά δια την Πίστιν, που έχετε και θα ομολογείτε εις το πρόσωπόν Μου...» (Ιωάν. ΙΕ’21).
Ο ίδιος ο Πατέρας μας, μας προετοιμάζει για θλίψεις, διωγμούς έως και μαρτύριο,ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι. Οι δε πρόδρομοι του αντιχρίστου, μέσω διασκεδάσεων και αγαπολογιών οδηγούν στην «πλατειά οδό και ευρύχωρη πύλη»,τον κόσμο στην …απώλεια.
Βλέπετε τί ραδιουργίες σκαρφίζονται προκειμένου να διασπάσουν αυτόν τον σύνδεσμο, Πατρός και Υιού, που το πετυχαίνουν στους χλιαρούς;
Βλέπετε όμως και πόσο εύκολα γίνονται αντιληπτοί από τα τέκνα του Θεού που απομακρύνονται παρευθύς από τους ενορχηστρωτές της απάτης-αλλότριους;
Επιπροσθέτως, η Πίστη των Ορθοδόξων μεγαλώνει,οι δε αντίχριστες –σκοτεινές δυνάμεις εκτίθενται, γενόμενες περίγελος. Ο δε χρόνος δεν τους...βγαίνει!
Επιθυμούν διακαώς να αναδείξουν τον μεσσία,
«η φανέρωσις (του οποίου, μεσσία) ανόμου, θα αναβληθή μόνον μέχρις ότου αυτός, που κατά θείανπρόνοιαν παρεμποδίζει την εμφάνισίν του, φύγει από το μέσον» (Β’Θεσ. β’7).
Ποιός είναι αυτός που εμποδίζει την προσωπική έλευση του ανόμου κατά παραχώρηση Θεού, και πρέπει πρώτα να φύγει από τη μέση;
Περιμένει ο καλός Πατέρας να γυρίσουμε εις Αυτόν με άπειρη ευσπλαχνία και υπομονή γι’ αυτό και καθυστερεί τους χρόνους αυτούς, η δε ανομία ταυτόχρονα θα φτάσει εκεί που δεν παίρνει άλλο. Δύο κόσμοι τελείως διαφορετικοί. Εμείς επιλέγουμε!
«Εκείνος που με ακολουθεί με πλήρη εμπιστοσύνην και ελπίδα και με πρόθυμον υπακοήν εις τους λόγους μου, (άκρως υποχρεωτικό για την σωτηρία της ψυχής) δεν θα περιπατήση ούτε θα ευρεθή ποτέ εις το σκότος της πλάνης και της αμαρτίας, αλλά θα έχη μέσα του το ζωηφόρον και πνευματικόν φως που προέρχεται από την αληθινήνζωήν, τον Θεόν» (Ιωάν. Η’12).
Γιατί λοιπόν αυτοί που λένε με το στόμα ότι Τον ακολουθούν και υπακούουν στους Λόγους Του δήθεν ως συνεχιστές της Αποστολικής διαδοχής, ονόμασαν τις αιρέσεις εκκλησίες καταργώντας το Σύμβολο της Πίστεως;
Γιατί κατέταξαν την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολική Εκκλησία του Ιησού Χριστού μας ανάμεσα σε 347 αιρέσεις του Π.Σ.Ε. εβραιομασονικού οργανισμού; Αυτό δε έγινε επισήμως με υπογραφές, αναγνωρίζοντας μάλιστα την Πανθρησκεία της οποίας το σύμβολο ασπάστηκαν στην είσοδο του κτιρίου όταν εισήλθαν το 2016, στη συναγωγή της ληστρικής ψευδοσυνόδου Κρήτης, για να επιτελέσουν επισήμως για άλλη μια φορά τη σταύρωση του Ιησού Χριστού.
Η απάντηση στο «γιατί έπραξαν αυτά;» είναι διότι απώλεσαν την πίστη τους ή ποτέ δεν την είχαν («αλλά δεν ήσαν πράγματι από ημάς» (Α’Ιωάν. Β’ 19).
Σε κάθε περίπτωση ουδεμία σχέση έχουν με τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία Του. Είναι παντελώς ξένοι,ψεύτες και υποκριτές.Κυριεύτηκαν από τον δαίμονα της εβραιομασονίας και «ου γαρ οίδασι τί ποιούσι» (Λουκά ΚΓ’ 34).
Αυτοί –είπαμε– είναι ξένοι!!
Στα δικά μας τώρα.
Αν μας ενδιαφέρει ,λέω …αν, ποιός ποιμαίνει την αθάνατη ψυχή μας, επιβάλλεται να μάθουμε αν αυτός είναι Ορθόδοξος Χριστιανός ή όχι.
Ας του πούμε λοιπόν με αγάπη,σεβασμό,ημερότητα και γλυκύτητα, (χρησιμοποιώ τόσες λέξεις γιατί κάποιοι θέλοντας να αποφύγουν την απάντηση προφασίζονται ότι μιλάς σκληρά και όχι χριστιανικά, έτσι «στρίβουν δια της πλαγίας οδούς») να κάνει αυτό που οφείλει από μόνος του να κάνει. (Δηλαδή) να καταδικάσει τον παπισμό, το Π.Σ.Ε., τον οικουμενισμό και την ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ Κρήτης και τούτο να γίνει ΦΑΝΕΡΑ και όχι εν κρυπτώ!!
Από αυτή τη διευκρινιστική τοποθέτηση - ομολογία θα εξαρτηθεί αν είναι ποιμένας του Θεού. Μετά οι αποφάσεις αλλά και οι ευθύνες είναι αποκλειστικά δικές μας. Τούτο δεν είναι ΔΥΝΗΤΙΚΟ αλλά ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ για τη σωτηρία της ψυχής, να γνωρίζει δηλαδή, ποιού την πίστη ακολουθεί, δηλαδή ΠΟΙΟΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ!!!
«…προσεύχεσθε ακόμη να απαλλαγώμεν και γλιτώσωμεν από τους αδίκους και πονηρούς ανθρώπους. Διότι, η πίστις δεν γίνεται από όλους δεκτή, αλλ’από εκείνους που έχουν την αγαθήν διάθεσιν» (Θεσ. Γ’2).
ΥΓ.:
1ον) Ας λάβουμε υπόψιν μας ότι οι αντίθετες απόψεις (όχι αντιπαλότητες και διαξιφισμοί) γίνονται αφορμή ανάδειξης της Αλήθειας και Θεού θέλοντος, στη συνέχεια …ελπίδα διόρθωσης.
2ον) Αυτό που ταπεινά αλλά μετά βεβαιότητας και πλήρης επίγνωσης θέλω να σας μεταφέρω είναι το ακόλουθο του Κυρίου μας:
«Σας δίδω τας παραγγελίας αυτάς δια να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Έτσι ενωμένοι δια της αγάπης θα παρουσιασθήτε ισχυροί και ανίκητοι εις όσους θα σας μισούν» (Ιωάν. ΙΕ΄ 17).
Αυτά μας είπε ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας και Θεός μας,ο ευεργέτης μας,τον οποίον αγαπούμε και στον οποίον ανήκει όλη η Τιμή και η Δόξα στους αιώνας.
Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον
Γεώργιος Φλώρος