Ἀλλοίμονό μας! Μέ ποιούς πᾶνε νά μᾶς ἑνώσουν;
Ὁ παπισμὸς ἀποτελεῖ μεγάλην ἀπειλὴν διά την ἐν Χριστῷ ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου
Ἀρχιμανδρίτου ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΨΑΝΗ,
Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Κοινοβιακῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους
(Ἐκοιμήθη στὶς 8 Ἰουνίου τὸ 2014)
Εἰδικώτερον ὅσον ἀφορᾶ εἰς τὸν παπισμὸν αἰσθανόμεθα, αὐτὸ ποὺ πάντοτε ἠσθάνοντο οἱ Ὀρθόδοξοι, ὅτι παραμορφώνει τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ὅτι παραμερίζει τὸν Χριστόν, ὅτι δὲν φανερώνει τὴν Ἐκκλησίαν ὡς Εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλ’ ὡς ἀνθρωπίνην μονοκρατορίαν, ὅτι δίδει εἰς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα διακοσμητικὴν μόνον θέσιν.
Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος δὲν βοηθεῖται καὶ δὲν σώζεται.
Ὁ παπισμὸς ἀποτελεῖ μεγάλην ἀπειλὴν διά την ἐν Χρὶστῷ ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Ἐὰν μάλιστα ἡμεῖς ὡς Ἁγιορεῖται ὁμιλήσωμεν διαφορετικὰ ἀπ’ ὅ,τι ὡμίλησε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, οἱ μὴ συλλειτουργήσαντες μὲ τοὺς Λατινόφρονας καὶ θανατωθέντες Ἁγιορεῖται, ὁ ὅσιος Νικόδημος καὶ οἱ λοιποὶ Πατέρες μας, οἱ ἐν ἀσκήσει καὶ ἀθλήσει διαλάμψαντες, τοῦτο θὰ εἶναι Θεοῦ ἐγκατάλειψις. Καὶ τὰ ὀστᾶ μας θὰ διασκορπισθοῦν μὲ τὰ ὀστᾶ των ἀνθρωπαρέσκων. (Ψάλμ. 52,6)
(Ὀρθόδοξος Παράδοσις καὶ Παπισμός, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1979)