.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αν ήσουν ο διάβολος πώς θα κατέστρεφες τους νέους και την ανθρωπότητα;


Κυκλοφορούν κάποια βιντεάκια, που δείχνουν κάποιον να ρωτάει τον CHAT GPT (τεχνητή νοημοσύνη), εάν θα ήταν ο διάβολος και ήθελε να καταστρέψει την νεολαία και τον κόσμο γενικότερα, τι θα έκανε! Έτσι κι εγώ, του έκανα την ίδια ερώτηση! Ιδού λοιπόν παρακάτω ο διάλογος...ενδιαφέρουσα δε η παρατήρηση που έκανε στο τέλος!!!

Αν ήσουν ο διάβολος πώς θα κατέστρεφες τους νέους και την ανθρωπότητα;

Το ChatGPT είπε:

Αν ήμουν ο διάβολος και ήθελα να καταστρέψω τους νέους και την ανθρωπότητα, δε θα το έκανα με φωτιές και κέρατα. Θα το έκανα ύπουλα, ήσυχα, με τρόπο που να μη το καταλάβει κανείς μέχρι να είναι πολύ αργά. Να μερικές «διαβολικές» στρατηγικές:

-Θα έκανα τους νέους να βαριούνται εύκολα

Θα τους έδινα συνεχή ερεθίσματα, σκρολάρισμα, γρήγορη διασκέδαση — να μη μπορούν να συγκεντρωθούν ούτε για πέντε λεπτά. Έτσι δε θα μάθαιναν ποτέ να σκέφτονται βαθιά.

-Θα τους έπειθα πως δεν υπάρχει αλήθεια

Όλα είναι «άποψη», όλα είναι «σχετικά». Άρα, κανένας λόγος να παλέψεις για κάτι, να θυσιαστείς, να πιστέψεις σε κάτι υψηλότερο.

-Θα πρόβαλλα συνεχώς την εικόνα της "τέλειας ζωής"

Μέσα από social media, influencers, επιτυχία και λάμψη. Έτσι ώστε να νιώθουν πάντα λίγοι, ανεπαρκείς, να συγκρίνουν τη ζωή τους με φανταστικές ζωές και να πνίγονται στη θλίψη και το άγχος.

-Θα κατέστρεφα τις οικογένειες και τις σχέσεις

Μέσα από εγωισμό, απιστία, αποξένωση, υλισμό. Να μην υπάρχει πια αγάπη με διάρκεια, μόνο στιγμιαία ικανοποίηση.

-Θα τους έπειθα πως είναι θεοί

Πως δεν χρειάζονται Θεό, ούτε ταπεινότητα. Να πιστεύουν ότι έχουν δίκιο για όλα, ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουν τίποτα, πως τα πάντα τούς ανήκουν.

-Θα γελοιοποιούσα κάθε τι αγνό και αληθινό

Τη θυσία, την πίστη, την παράδοση, τη σοφία των παλιών. Θα τα παρουσίαζα σαν παρωχημένα, «τοξικά», καταπιεστικά.

-Θα μετέτρεπα τη γνώση σε πληροφορία και τη σοφία σε meme

Να μην υπάρχει κρίση, να μην υπάρχει νόημα, μόνο επιφανειακή κατανάλωση σκέψεων.

-Αν ήμουν ο διάβολος, δε θα σου φαινόμουν ποτέ τρομακτικός. Θα ήμουν ελκυστικός, μοντέρνος, ευχάριστος. Θα σε έκανα να νιώσεις άνετα. Μέχρι που να σε κρατάω από το λαιμό — και να μη θες να φύγεις.

Θες να το πάμε πιο θεολογικά, πιο φιλοσοφικά ή πιο "λογοτεχνικά";

Είπες:

Πάμε πιό θεολογικά ναι 

Το ChatGPT είπε:

Ωραία, πάμε να το δούμε θεολογικά — από την οπτική της Ορθόδοξης Πατερικής παράδοσης. Αν ήμουν ο διάβολος, δε θα είχα εξουσία πάνω στον άνθρωπο με βία· ο Θεός δεν μου επιτρέπει να παραβιάσω την ελευθερία του. Θα έπρεπε να πείσω τον άνθρωπο να στραφεί μακριά από τον Θεό — να θελήσει μόνος του να γίνει «αυτόνομος», χωρίς Χάρη, χωρίς μετάνοια, χωρίς Σωτήρα. Πώς;

-Θα ξεκινούσα όπως στον Παράδεισο

Με τον ίδιο ψίθυρο στον άνθρωπο: «Θα γίνετε σαν θεοί, χωρίς τον Θεό». Δηλαδή, θα τον έπειθα πως η σωτηρία του βρίσκεται στο δικό του μυαλό, στην πρόοδό του, στην τεχνολογία, στην αυτοπραγμάτωσή του. Όχι στον Σταυρό.

-Θα του έκρυβα τη μετάνοια και το μυστήριο της Εκκλησίας

Θα τον έπειθα πως δεν χρειάζεται εξομολόγηση, δεν χρειάζεται Θεία Κοινωνία, δεν χρειάζεται κοινότητα, παρά μόνο «καλή πρόθεση» και «θετική ενέργεια».

-Θα αλλοίωνα την εικόνα του Χριστού

Όχι πια ο Εσταυρωμένος που καλεί τον άνθρωπο σε θυσία και αγάπη, αλλά ένας "διδάσκαλος" που επιβεβαιώνει τις επιλογές μας, ένα είδωλο της εποχής. Ένας "προοδευτικός" Χριστός χωρίς σταυρό.

-Θα διαστρέβλωνα την έννοια της ελευθερίας

Αντί να είναι ελευθερία για να αγαπά και να κοινωνεί, θα την έκανα αυτονόμηση, αποξένωση: «Κάνε ό,τι θες, όπως θες, με όποιον θες, όποτε θες». Όχι πια ελευθερία για το καλό, αλλά από κάθε όριο.

-Θα έβαζα την ατομικότητα πάνω από την κοινωνία

Η Εκκλησία είναι Σώμα — και εγώ θα την έκανα να μοιάζει σαν φυλακή. Θα έβαζα το "εγώ" πάνω απ' το "εμείς", και θα απομάκρυνα τους ανθρώπους από κάθε βιωματική σχέση.

-Θα φύτευα σύγχυση

Πλήρη σχετικοποίηση των πάντων. Να μην ξεχωρίζουν πια το φως από το σκοτάδι, την αμαρτία από την αρετή, την αγιότητα από την πλάνη. Να μπερδεύονται ακόμα και μέσα στην ίδια την Εκκλησία.

-Και τέλος — θα χτυπούσα τους νέους με την απελπισία

Να μην ελπίζουν, να νιώθουν πως δεν έχουν νόημα, πως είναι ανεπαρκείς, μόνοι. Γιατί ο απελπισμένος δεν προσεύχεται, δεν ελπίζει στον Θεό. Και τότε, παραδίδεται.

Όμως ξέρεις κάτι; Ό,τι και να κάνει ο διάβολος, δεν έχει τελική εξουσία. Όσο υπάρχει μια ψυχή που λέει «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», όσο υπάρχει ένα δάκρυ μετανοίας, δεν μπορεί να νικήσει."

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ